Urania Nr 1/2000

Total Page:16

File Type:pdf, Size:1020Kb

Urania Nr 1/2000 Biblioteka G łówna U M K Toruń JL /2000 (68 rama1. tom LXXI • styczeń— luty Pozasłoneczne, układy planetarne^ « Zagadka bfysków.g^i^n^'-pierws^e^r^^ r j* Inżynieria środowiśk (^anef%>^ * ** . JK « teleskop kosmiczny Hubble’a obserwuje Kosmiczne kolizje I C mteresuja^^rorSzy zderzających się galaktyk uzyska­ ne zostały w'*maju 1§|J8 f. ma głównym zdjęcm znajduje się 8#miliardów lat do tej pory zaobserwowanych. Za pomocą lO-metroweg^^^^^tó Kedfeastfoęrornowewyodrębnili 81 należących do wspomnia­ nej gromady obie1<td^[^^ńlch^kaz^łovsięiDo bliższej «an a Ifeie wykonanej dzięki teleskopowi Hubble’a pozpstałośdljfflmpo żderaęr^acfi lub^derŁajątyrru się^galaktykami. Nigdy, przedtem nie zaobserwowano tak diSBli'czby ^eraj^cy<fn^się tfa^aktyk^ afomadzie. Gdy Wszechświat był jeszcze o ponad połov^mjfq^iszy, zjawiska taihe1 ^cjiodzi^^jj/vidoczniej znacznie częściej. Zderzające, się galaktyki^jjęfekcie,trwającego ok. rffiłfąrda lat projcesu zmieniają formę, np. z gąlaktyk spiralnych^oże^fworzycFsię eliptyczna."W zaobserwowSnych tym razem, zderze­ niach nie ma spektak(llarnycmfajf,rtverków w postać wzmożenia tempa powstawania gwiazd — przeciwnie, w nowo ukształtowanych galaktykach dominują gwiazdy stare. Uzyskane zdjęcia potwierdzają teorię, w myśl której duże galaktyki mogą powstawać w wyniku zlepiania si£ mniej­ szych iObiśktófa. Warto pfzy tej okazji wspomnieć, że zgodnie z wynikaftii niektórych symulacji, za jakieś*10 mld lat Droga Mleczna może spotkać się z Galaktyką Andromedy, (kr) • - »’* ' Fot. P. van Dokk^n (University of Groningen), ESA, NASA 0.1/ IJRANIA. POSfl.I'Y AVIPO .OMII I 000 Q ^2^200<o Szanowni i Drodzy Czytelnicy, Jednym z zaskakujących odkryć kończącego się dziesięciolecia było stwierdzenie istnienia pozaslonecznego układu planetarnego wokół pulsara. Dowiodło ono, że procesy prowadzące do powstawania planet są znacznie bardziej powszechne, niż dotąd myśleliśmy. Trzy lata później, starannie zaplanowane poszukiwania 'W I doprowadziły do odkrycia planety wokół normalnej, gołym okiem widocznej A l gwiazdy. Dziś lista gwiazd, dookoła których odkryto jedną lub więcej planet, zawiera już 27 pozycji. O procesach, które prowadzą do powstawania planet wokół , O gwiazd, pisze w tym zeszycie profesor Michał Różyczka z Warszawy, a Krzysztof y '' Rochowicz z Torunia opisuje w „Rozmaitościach ” okoliczności potwierdzenia / odkrycia planety poprzez zaobserwowanie „przejścia ” planety przed gwiazdą i spowodowanie przez nią osłabienia blasku gwiazdy. Taką właśnie metodą zamierzają astronomowie poszukiwać planet wielkości Ziemi, które nie dają silnych efektów zmian prędkości radialnych, przez co są trudne do wykrycia metodą pomiarów dopplerowskich. Rok 1999 był też okresem intensywnych badań jednego z naszych planetarnych sąsiadów, na którym podejrzewamy istnienie w dalekiej przeszłości warunków do „kiełkowania ” życia, a obecnie zdolnej do przyjęcia „gości" z Ziemi. Niestety, nie wszystkie marsjańskie misje badawcze się powiodły. W chwili gdy piszę te słowa, nieznany jeszcze jest los Polarnego Lądownika Marsjańskiego (Mars Polar Lander) i jego dwóch małych towarzyszy — te aparaty miały badać lodową pokrywę Marsa i otworzyć nowy rozdział badań nie tylko Czerwonej Planety, ale i innych planet Systemu Słonecznego. Badanie środowisk naturalnych planet typu ziemskiego jest wyzwaniem, przed którym stoimy u progu III tysiąclecia. Tak uważa profesor Zbigniew Dworak z Krakowa i pisze o tych problemach na str. 8. Pierwsze próby zrozumienia błysków gamma przedstawiają w II części swego cyklu o ciągle jeszcze zagadkowych błyskach gamma Tomasz Bulik i Paweł Lipszyc z Warszawy. A Janusz Osarczuk z Wrocławia pisze o soczewkowaniu grawitacyjnym. Minęło właśnie 80 lat od pierwszego pomiaru ugięcia promieni świetlnych w polu grawitacyjnym i 20 lat od odkrycia pierwszej soczewki grawitacyjnej, więc jest okazja do pewnej refleksji nad tym zagadnieniem. W „ Galerii Mgławic Messiera ” omawiamy dwie piękne gromady otwarte: Praesepe i Plejady. W „Poradniku obserwatora” radzimy, jak obserwować planety, w „Elementarzu Uranii” publikujemy drugą część referatu Karoliny Zmitrowicz na temat struktury Wszechświata, a w „Astronomii w szkole” wyjaśniamy, co to jest CCD i omawiamy Sesję Dydaktyczną w czasie Olsztyńskiego Zjazdu Polskiego Towarzystwa Astronomicznego. W nawiązaniu do tego Zjazdu zaglądamy do pamiętników profesora Rybki, aby wspomnieć Zjazdy PTA w okresie międzywojennym. Bogate są „R ozm aitościW „Recenzjach” omawiamy „Dzieje Wszechświata ”, książkę Colina A. Ronana, byłego prezesa Brytyjskiego Towarzystwa Astronomicznego, polecając ją naszym Czytelnikom. Obserwatorom służymy kalendarzem astronomicznym opracowanym przez Tomasza Sciężora z Krakowa. Ten sam autor podsumowuje miłośniczą akcję obserwacji komety C/1998M5 (LINEAR), w której wzięło udział 12 obserwatorów Sekcji Obserwacji Komet PTMA. A o konferencji obserwatorów meteorów we Włoszech pisze Arkadiusz Olech. Miłośnikom krzyżówek, na wyjątkową okazję przełomu lat tysiąc dziewięćsetnych i dwutysięcznych, polecamy krzyżówkę GIGANT. A prenumeratorom dostarczamy dodatkowy, specjalny zeszyt URANII — POSTĘPÓW ASTRONOMII poświęcony obserwacjom ostatniego zaćmienia Słońca. Autorami relacji i zdjęć tego niezwykłego zjawiska z dnia 11 sierpnia 1999 roku są głównie nasi Czytelnicy, którzy nie żałowali trudu i pieniędzy, aby za „ cieniem ” wędrować po Europie i nawet dalej. I przeżyli fantastyczną przygodę! W imieniu całego Zespołu Redakcyjnego życzę Państwu wiele zdrowia i pomyślności w Nowym 2000 Roku, miłych spotkań z gwiaździstym niebem oraz przyjemnej lektury naszego pisma. Andrzej Woszczyk Toruń, w grudniu 1999 roku 1/2000 U R A N I A - Postępy a stro n o m ii 1 czytelnicy piszą... 03 [...] kolejny, 6. numer U-PA jej poprawić. A swoją drogą prezentuje się znakomicie i jak Królestwo Gwiazd sprawia, że Tu może być reklama Twojej Firmy! mi się wydaje, może rozmaito­ jesteśmy Bliżej Gwiazd! Więc Nasz cennik jest następujący: ścią artykułów zainteresować na pewno koledzy czescy nie bardzo szeroki krąg czytelni­ będą tego mieli nam za złe. cała strona kolorowa: 1000.00 zl ków. W tej „beczce miodu’’ za­ cala strona czamo-biala: 400.00 zl uważyłem jednak „łyżeczkę Przy mniejszych formatach dla stron czarno-białych: dziegciu”: na stronie 279 tytuł (...) Chyba nie mam szans 1/2 str.: 300.00 zł [w konkursie „Czy znasz czeskiego pisma „ftiśe hvezd” 1/4 str.: 200.00 zl (czyta się: Rzisze hwezd) Układ Słoneczny?] z kimś, kto w polskim tłumaczeniu to nie posiada dostęp do Internetu. 1/8 str.: 100.00 zł — ten rozmiar traktujemy jako „Bliżej gwiazd”, ale raczej „Kró­ A może dwa rodzaje konkur­ najmniejszy „moduł”. Podobnie jest ze stroną kolo­ lestwo gwiazd” lub „Świat su? Osoby „z Internetem" rową. gwiazd”. W języku czeskim sło­ wcale nie muszą być najlep­ Istnieje możliwość negocjowania warunków. wo „rise" oznacza dosłownie szymi SUS-ami. „rzesza” w sensie „państwo” Zygmunt Tomaszewski Zapraszamy na nasze łamy! (Np. Rzesza Niemiecka), ale Leszno także królestwo w sensie „kró­ Red. Podobnych uwag odno­ lestwo = świat roślin, królestwo śnie zakończonego konkursu = świat zwierząt”, terminy uży­ Dnia 24 listopada 1999 roku zginęła tragicznie dostaliśmy kilka w trakcie jego wane przez biologów. śp. BARBARA MACIEJOWSKA trwania. Mylą się jednak Ci W każdym razie przekład wszyscy, którzy myślą, że to członek Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Miłośni­ „Bliżej gwiazd” wydaje mi się właśnie zasoby Internetu były ków Astronomii, założycielka Klubu Astronomicznego Jana zbyt dowolny. głównym źródłem konkurso­ Heweliusza w Tarnowie oraz jej małżonek Serdecznie pozdrawiam wych zdjęć. Teraz już może­ śp. MARIAN MACIEJOWSKI Jerzy M. Kreiner my zdradzić, iż najwięcej zdjęć Kraków członek PTMA. Oboje byli szczerze oddani pracy z młodzie­ było zaczerpniętych z... książ­ żą, poświęcając jej swój czas, wiedzę i wysiłek. Wraz z Ich ki „The New Solar System"pod odejściem Towarzystwo poniosło ogromną stratę. redakcją J.K. Beatty i A. Chai­ Szanowny Panie Profesorze! Pogrzeb świętej pamięci zmarłych odbył się dnia 29 listo­ kin. A że posiadanie dostępu Dziękuję za błyskawiczne pada w Tarnowie na cmentarzu w Mościcach. do zasobów Internetu nie było opublikowanie mojego mate­ Za dusze świętej pamięci zmarłych ojciec Dionizy Śmiał- konieczne, świadczyć może riału o Merkurym i za egzem­ kowski OFM Conv. członek PTMA w dniu 7 grudnia 1999 fragment listu Tadeusza Kara- plarz autorski nru 6/99. Prze­ o godzinie 16.30 w Bazylice Ojców Franciszkanów w Krako­ muckiego: glądając ów świeży numer wie odprawił Mszę Świętą. „Uranii", znalazłem wśród re­ (...) większość zdjęć nie była Wszystkich, którym świętej pamięci zmarli byli bliscy, tę cenzji (s. 279) przykrą wpad­ trudna do odgadnięcia. W smutną wiadomość przekazuje Prezes i Zarząd Główny PTMA kę językową! Tytuł czeskiego uzyskaniu odpowiedzi posłu­ pisma „ftiśe hvezd” powinien giwałem się tylko kilkunasto­ być przetłumaczony jako „Kró­ ma popularnonaukowymi po­ zycjami oraz numerami „Ura­ lestwo gwiazd”, nie „Bliżej Sprostowanie gwiazd”. Miejmy nadzieję, że nii” z poprzednich lat. Chciał­ czescy miłośnicy astronomii bym też zaznaczyć, że nie Na ulotce dołączonej do poprzedniego zeszytu Uranii-PA równie słabo orientują się w miałem żadnej możliwości przekazaliśmy nieaktualne informacje dotyczące ceny pre­ języku polskim i nie zauważą korzystania z Internetu. numeraty naszego pisma dla członków Polskiego Towarzy­ tego niefortunnego przekładu! Pan Karamucki zarzuca stwa Miłośników Astronomii oraz numeru konta Towarzystwa. Z poważaniem nam jednak w swoim liście, że Właściwe dane można było znaleźć
Recommended publications
  • Lurking in the Shadows: Wide-Separation Gas Giants As Tracers of Planet Formation
    Lurking in the Shadows: Wide-Separation Gas Giants as Tracers of Planet Formation Thesis by Marta Levesque Bryan In Partial Fulfillment of the Requirements for the Degree of Doctor of Philosophy CALIFORNIA INSTITUTE OF TECHNOLOGY Pasadena, California 2018 Defended May 1, 2018 ii © 2018 Marta Levesque Bryan ORCID: [0000-0002-6076-5967] All rights reserved iii ACKNOWLEDGEMENTS First and foremost I would like to thank Heather Knutson, who I had the great privilege of working with as my thesis advisor. Her encouragement, guidance, and perspective helped me navigate many a challenging problem, and my conversations with her were a consistent source of positivity and learning throughout my time at Caltech. I leave graduate school a better scientist and person for having her as a role model. Heather fostered a wonderfully positive and supportive environment for her students, giving us the space to explore and grow - I could not have asked for a better advisor or research experience. I would also like to thank Konstantin Batygin for enthusiastic and illuminating discussions that always left me more excited to explore the result at hand. Thank you as well to Dimitri Mawet for providing both expertise and contagious optimism for some of my latest direct imaging endeavors. Thank you to the rest of my thesis committee, namely Geoff Blake, Evan Kirby, and Chuck Steidel for their support, helpful conversations, and insightful questions. I am grateful to have had the opportunity to collaborate with Brendan Bowler. His talk at Caltech my second year of graduate school introduced me to an unexpected population of massive wide-separation planetary-mass companions, and lead to a long-running collaboration from which several of my thesis projects were born.
    [Show full text]
  • Naming the Extrasolar Planets
    Naming the extrasolar planets W. Lyra Max Planck Institute for Astronomy, K¨onigstuhl 17, 69177, Heidelberg, Germany [email protected] Abstract and OGLE-TR-182 b, which does not help educators convey the message that these planets are quite similar to Jupiter. Extrasolar planets are not named and are referred to only In stark contrast, the sentence“planet Apollo is a gas giant by their assigned scientific designation. The reason given like Jupiter” is heavily - yet invisibly - coated with Coper- by the IAU to not name the planets is that it is consid- nicanism. ered impractical as planets are expected to be common. I One reason given by the IAU for not considering naming advance some reasons as to why this logic is flawed, and sug- the extrasolar planets is that it is a task deemed impractical. gest names for the 403 extrasolar planet candidates known One source is quoted as having said “if planets are found to as of Oct 2009. The names follow a scheme of association occur very frequently in the Universe, a system of individual with the constellation that the host star pertains to, and names for planets might well rapidly be found equally im- therefore are mostly drawn from Roman-Greek mythology. practicable as it is for stars, as planet discoveries progress.” Other mythologies may also be used given that a suitable 1. This leads to a second argument. It is indeed impractical association is established. to name all stars. But some stars are named nonetheless. In fact, all other classes of astronomical bodies are named.
    [Show full text]
  • Download This Article in PDF Format
    A&A 562, A92 (2014) Astronomy DOI: 10.1051/0004-6361/201321493 & c ESO 2014 Astrophysics Li depletion in solar analogues with exoplanets Extending the sample, E. Delgado Mena1,G.Israelian2,3, J. I. González Hernández2,3,S.G.Sousa1,2,4, A. Mortier1,4,N.C.Santos1,4, V. Zh. Adibekyan1, J. Fernandes5, R. Rebolo2,3,6,S.Udry7, and M. Mayor7 1 Centro de Astrofísica, Universidade do Porto, Rua das Estrelas, 4150-762 Porto, Portugal e-mail: [email protected] 2 Instituto de Astrofísica de Canarias, C/ Via Lactea s/n, 38200 La Laguna, Tenerife, Spain 3 Departamento de Astrofísica, Universidad de La Laguna, 38205 La Laguna, Tenerife, Spain 4 Departamento de Física e Astronomia, Faculdade de Ciências, Universidade do Porto, 4169-007 Porto, Portugal 5 CGUC, Department of Mathematics and Astronomical Observatory, University of Coimbra, 3049 Coimbra, Portugal 6 Consejo Superior de Investigaciones Científicas, CSIC, Spain 7 Observatoire de Genève, Université de Genève, 51 ch. des Maillettes, 1290 Sauverny, Switzerland Received 18 March 2013 / Accepted 25 November 2013 ABSTRACT Aims. We want to study the effects of the formation of planets and planetary systems on the atmospheric Li abundance of planet host stars. Methods. In this work we present new determinations of lithium abundances for 326 main sequence stars with and without planets in the Teff range 5600–5900 K. The 277 stars come from the HARPS sample, the remaining targets were observed with a variety of high-resolution spectrographs. Results. We confirm significant differences in the Li distribution of solar twins (Teff = T ± 80 K, log g = log g ± 0.2and[Fe/H] = [Fe/H] ±0.2): the full sample of planet host stars (22) shows Li average values lower than “single” stars with no detected planets (60).
    [Show full text]
  • Arxiv:2105.11583V2 [Astro-Ph.EP] 2 Jul 2021 Keck-HIRES, APF-Levy, and Lick-Hamilton Spectrographs
    Draft version July 6, 2021 Typeset using LATEX twocolumn style in AASTeX63 The California Legacy Survey I. A Catalog of 178 Planets from Precision Radial Velocity Monitoring of 719 Nearby Stars over Three Decades Lee J. Rosenthal,1 Benjamin J. Fulton,1, 2 Lea A. Hirsch,3 Howard T. Isaacson,4 Andrew W. Howard,1 Cayla M. Dedrick,5, 6 Ilya A. Sherstyuk,1 Sarah C. Blunt,1, 7 Erik A. Petigura,8 Heather A. Knutson,9 Aida Behmard,9, 7 Ashley Chontos,10, 7 Justin R. Crepp,11 Ian J. M. Crossfield,12 Paul A. Dalba,13, 14 Debra A. Fischer,15 Gregory W. Henry,16 Stephen R. Kane,13 Molly Kosiarek,17, 7 Geoffrey W. Marcy,1, 7 Ryan A. Rubenzahl,1, 7 Lauren M. Weiss,10 and Jason T. Wright18, 19, 20 1Cahill Center for Astronomy & Astrophysics, California Institute of Technology, Pasadena, CA 91125, USA 2IPAC-NASA Exoplanet Science Institute, Pasadena, CA 91125, USA 3Kavli Institute for Particle Astrophysics and Cosmology, Stanford University, Stanford, CA 94305, USA 4Department of Astronomy, University of California Berkeley, Berkeley, CA 94720, USA 5Cahill Center for Astronomy & Astrophysics, California Institute of Technology, Pasadena, CA 91125, USA 6Department of Astronomy & Astrophysics, The Pennsylvania State University, 525 Davey Lab, University Park, PA 16802, USA 7NSF Graduate Research Fellow 8Department of Physics & Astronomy, University of California Los Angeles, Los Angeles, CA 90095, USA 9Division of Geological and Planetary Sciences, California Institute of Technology, Pasadena, CA 91125, USA 10Institute for Astronomy, University of Hawai`i,
    [Show full text]
  • The Maunder Minimum and the Variable Sun-Earth Connection
    The Maunder Minimum and the Variable Sun-Earth Connection (Front illustration: the Sun without spots, July 27, 1954) By Willie Wei-Hock Soon and Steven H. Yaskell To Soon Gim-Chuan, Chua Chiew-See, Pham Than (Lien+Van’s mother) and Ulla and Anna In Memory of Miriam Fuchs (baba Gil’s mother)---W.H.S. In Memory of Andrew Hoff---S.H.Y. To interrupt His Yellow Plan The Sun does not allow Caprices of the Atmosphere – And even when the Snow Heaves Balls of Specks, like Vicious Boy Directly in His Eye – Does not so much as turn His Head Busy with Majesty – ‘Tis His to stimulate the Earth And magnetize the Sea - And bind Astronomy, in place, Yet Any passing by Would deem Ourselves – the busier As the Minutest Bee That rides – emits a Thunder – A Bomb – to justify Emily Dickinson (poem 224. c. 1862) Since people are by nature poorly equipped to register any but short-term changes, it is not surprising that we fail to notice slower changes in either climate or the sun. John A. Eddy, The New Solar Physics (1977-78) Foreword By E. N. Parker In this time of global warming we are impelled by both the anticipated dire consequences and by scientific curiosity to investigate the factors that drive the climate. Climate has fluctuated strongly and abruptly in the past, with ice ages and interglacial warming as the long term extremes. Historical research in the last decades has shown short term climatic transients to be a frequent occurrence, often imposing disastrous hardship on the afflicted human populations.
    [Show full text]
  • Exoplanet.Eu Catalog Page 1 # Name Mass Star Name
    exoplanet.eu_catalog # name mass star_name star_distance star_mass OGLE-2016-BLG-1469L b 13.6 OGLE-2016-BLG-1469L 4500.0 0.048 11 Com b 19.4 11 Com 110.6 2.7 11 Oph b 21 11 Oph 145.0 0.0162 11 UMi b 10.5 11 UMi 119.5 1.8 14 And b 5.33 14 And 76.4 2.2 14 Her b 4.64 14 Her 18.1 0.9 16 Cyg B b 1.68 16 Cyg B 21.4 1.01 18 Del b 10.3 18 Del 73.1 2.3 1RXS 1609 b 14 1RXS1609 145.0 0.73 1SWASP J1407 b 20 1SWASP J1407 133.0 0.9 24 Sex b 1.99 24 Sex 74.8 1.54 24 Sex c 0.86 24 Sex 74.8 1.54 2M 0103-55 (AB) b 13 2M 0103-55 (AB) 47.2 0.4 2M 0122-24 b 20 2M 0122-24 36.0 0.4 2M 0219-39 b 13.9 2M 0219-39 39.4 0.11 2M 0441+23 b 7.5 2M 0441+23 140.0 0.02 2M 0746+20 b 30 2M 0746+20 12.2 0.12 2M 1207-39 24 2M 1207-39 52.4 0.025 2M 1207-39 b 4 2M 1207-39 52.4 0.025 2M 1938+46 b 1.9 2M 1938+46 0.6 2M 2140+16 b 20 2M 2140+16 25.0 0.08 2M 2206-20 b 30 2M 2206-20 26.7 0.13 2M 2236+4751 b 12.5 2M 2236+4751 63.0 0.6 2M J2126-81 b 13.3 TYC 9486-927-1 24.8 0.4 2MASS J11193254 AB 3.7 2MASS J11193254 AB 2MASS J1450-7841 A 40 2MASS J1450-7841 A 75.0 0.04 2MASS J1450-7841 B 40 2MASS J1450-7841 B 75.0 0.04 2MASS J2250+2325 b 30 2MASS J2250+2325 41.5 30 Ari B b 9.88 30 Ari B 39.4 1.22 38 Vir b 4.51 38 Vir 1.18 4 Uma b 7.1 4 Uma 78.5 1.234 42 Dra b 3.88 42 Dra 97.3 0.98 47 Uma b 2.53 47 Uma 14.0 1.03 47 Uma c 0.54 47 Uma 14.0 1.03 47 Uma d 1.64 47 Uma 14.0 1.03 51 Eri b 9.1 51 Eri 29.4 1.75 51 Peg b 0.47 51 Peg 14.7 1.11 55 Cnc b 0.84 55 Cnc 12.3 0.905 55 Cnc c 0.1784 55 Cnc 12.3 0.905 55 Cnc d 3.86 55 Cnc 12.3 0.905 55 Cnc e 0.02547 55 Cnc 12.3 0.905 55 Cnc f 0.1479 55
    [Show full text]
  • IAU Division C Working Group on Star Names 2019 Annual Report
    IAU Division C Working Group on Star Names 2019 Annual Report Eric Mamajek (chair, USA) WG Members: Juan Antonio Belmote Avilés (Spain), Sze-leung Cheung (Thailand), Beatriz García (Argentina), Steven Gullberg (USA), Duane Hamacher (Australia), Susanne M. Hoffmann (Germany), Alejandro López (Argentina), Javier Mejuto (Honduras), Thierry Montmerle (France), Jay Pasachoff (USA), Ian Ridpath (UK), Clive Ruggles (UK), B.S. Shylaja (India), Robert van Gent (Netherlands), Hitoshi Yamaoka (Japan) WG Associates: Danielle Adams (USA), Yunli Shi (China), Doris Vickers (Austria) WGSN Website: https://www.iau.org/science/scientific_bodies/working_groups/280/ ​ WGSN Email: [email protected] ​ The Working Group on Star Names (WGSN) consists of an international group of astronomers with expertise in stellar astronomy, astronomical history, and cultural astronomy who research and catalog proper names for stars for use by the international astronomical community, and also to aid the recognition and preservation of intangible astronomical heritage. The Terms of Reference and membership for WG Star Names (WGSN) are provided at the IAU website: https://www.iau.org/science/scientific_bodies/working_groups/280/. ​ ​ ​ WGSN was re-proposed to Division C and was approved in April 2019 as a functional WG whose scope extends beyond the normal 3-year cycle of IAU working groups. The WGSN was specifically called out on p. 22 of IAU Strategic Plan 2020-2030: “The IAU serves as the ​ internationally recognised authority for assigning designations to celestial bodies and their surface features. To do so, the IAU has a number of Working Groups on various topics, most notably on the nomenclature of small bodies in the Solar System and planetary systems under Division F and on Star Names under Division C.” WGSN continues its long term activity of researching cultural astronomy literature for star names, and researching etymologies with the goal of adding this information to the WGSN’s online materials.
    [Show full text]
  • AMD-Stability and the Classification of Planetary Systems
    A&A 605, A72 (2017) DOI: 10.1051/0004-6361/201630022 Astronomy c ESO 2017 Astrophysics& AMD-stability and the classification of planetary systems? J. Laskar and A. C. Petit ASD/IMCCE, CNRS-UMR 8028, Observatoire de Paris, PSL, UPMC, 77 Avenue Denfert-Rochereau, 75014 Paris, France e-mail: [email protected] Received 7 November 2016 / Accepted 23 January 2017 ABSTRACT We present here in full detail the evolution of the angular momentum deficit (AMD) during collisions as it was described in Laskar (2000, Phys. Rev. Lett., 84, 3240). Since then, the AMD has been revealed to be a key parameter for the understanding of the outcome of planetary formation models. We define here the AMD-stability criterion that can be easily verified on a newly discovered planetary system. We show how AMD-stability can be used to establish a classification of the multiplanet systems in order to exhibit the planetary systems that are long-term stable because they are AMD-stable, and those that are AMD-unstable which then require some additional dynamical studies to conclude on their stability. The AMD-stability classification is applied to the 131 multiplanet systems from The Extrasolar Planet Encyclopaedia database for which the orbital elements are sufficiently well known. Key words. chaos – celestial mechanics – planets and satellites: dynamical evolution and stability – planets and satellites: formation – planets and satellites: general 1. Introduction motion resonances (MMR, Wisdom 1980; Deck et al. 2013; Ramos et al. 2015) could justify the Hill-type criteria, but the The increasing number of planetary systems has made it nec- results on the overlap of the MMR island are valid only for close essary to search for a possible classification of these planetary orbits and for short-term stability.
    [Show full text]
  • Superflares and Giant Planets
    Superflares and Giant Planets From time to time, a few sunlike stars produce gargantuan outbursts. Large planets in tight orbits might account for these eruptions Eric P. Rubenstein nvision a pale blue planet, not un- bushes to burst into flames. Nor will the lar flares, which typically last a fraction Elike the Earth, orbiting a yellow star surface of the planet feel the blast of ul- of an hour and release their energy in a in some distant corner of the Galaxy. traviolet light and x rays, which will be combination of charged particles, ul- This exercise need not challenge the absorbed high in the atmosphere. But traviolet light and x rays. Thankfully, imagination. After all, astronomers the more energetic component of these this radiation does not reach danger- have now uncovered some 50 “extra- x rays and the charged particles that fol- ous levels at the surface of the Earth: solar” planets (albeit giant ones). Now low them are going to create havoc The terrestrial magnetic field easily de- suppose for a moment something less when they strike air molecules and trig- flects the charged particles, the upper likely: that this planet teems with life ger the production of nitrogen oxides, atmosphere screens out the x rays, and and is, perhaps, populated by intelli- which rapidly destroy ozone. the stratospheric ozone layer absorbs gent beings, ones who enjoy looking So in the space of a few days the pro- most of the ultraviolet light. So solar up at the sky from time to time. tective blanket of ozone around this flares, even the largest ones, normally During the day, these creatures planet will largely disintegrate, allow- pass uneventfully.
    [Show full text]
  • La Vierge 1 La Vierge (Vir = Virgo) Nom Distance
    La Vierge 1 La Vierge (Vir = Virgo) Nom distance magnitude type remarques (al) spectral ααα ou Spica ou l’épi ou Azimech 270 0,98 à 1,3 B2III Ts= 20 000K, var. à éclipse La Vierge 2 βββ ou Alaraph ou Zavijava 31 3,8 F8IV γγγ ou Arich ou Porrima 38 2,74 et 3 F0IV et Binaire à 4,6" (diminue) F0 δδδ ou Minelauva ou Auva 200 3,39 M0II εεε ou Vindémiatrix 100 2,85 K0III ζζζ ou Heze 72 3,38 A2IV ηηη ou Zaniah 204 4 A0V ιιι ou Syrma 76 4,2 F5III µµµ ou Rijl al Auwa 72 3,9 F5III ννν 233 4,2 M0III τττ 136 4,3 A2IV θθθ 125 4,4 et 4,8 A2 Binaire à 7,2 ‘’ 70 72 5,0 G2V possède 1 planète extrasolaire b: m=7,44MJup. p=117j.d=0,48ua HD106252 122 7,36 G0 possède 1 planète extrasolaire b :m=6,8MJup. p=1500j.d=2,61ua HD114783 72 7,57 K0 possède 1 planète extrasolaire b: m=0,99MJup. p=501j.d=1,2ua HD 130322 99 8,05 K0V possède 1 planète extrasolaire b: m=1,1MJup. p=11j. d=0;088ua HD 102195 93 8,05 K0V possède 1 planète extrasolaire b: m=0,48MJup. p=4j. d=0;049ua Objet Distance (al) magnitude remarques M49(NGC4472) 48,2 millions 9,3 galaxie E4 (3' X2'), découverte par: Messier en 1771, diamètre réel: 50 000al, masse : 5 fois la Galaxie M58 (NGC4579) 66,8 millions 10,6 galaxie SBb (5'X4'), découverte par: Messier en 1779, diamètre réel: 50000al, 160 milliards de masses solaires M59 (NGC4621) 60 millions 10,8 galaxie E3 (2'7X2'8) , découverte par: J.G.Koehler en 1779, vitesse d'éloignement: 350km/s, diamètre réel: 24 000al,masse : 250 milliards de masses solaires.
    [Show full text]
  • Estimation of the XUV Radiation Onto Close Planets and Their Evaporation⋆
    A&A 532, A6 (2011) Astronomy DOI: 10.1051/0004-6361/201116594 & c ESO 2011 Astrophysics Estimation of the XUV radiation onto close planets and their evaporation J. Sanz-Forcada1, G. Micela2,I.Ribas3,A.M.T.Pollock4, C. Eiroa5, A. Velasco1,6,E.Solano1,6, and D. García-Álvarez7,8 1 Departamento de Astrofísica, Centro de Astrobiología (CSIC-INTA), ESAC Campus, PO Box 78, 28691 Villanueva de la Cañada, Madrid, Spain e-mail: [email protected] 2 INAF – Osservatorio Astronomico di Palermo G. S. Vaiana, Piazza del Parlamento, 1, 90134, Palermo, Italy 3 Institut de Ciènces de l’Espai (CSIC-IEEC), Campus UAB, Fac. de Ciències, Torre C5-parell-2a planta, 08193 Bellaterra, Spain 4 XMM-Newton SOC, European Space Agency, ESAC, Apartado 78, 28691 Villanueva de la Cañada, Madrid, Spain 5 Dpto. de Física Teórica, C-XI, Facultad de Ciencias, Universidad Autónoma de Madrid, Cantoblanco, 28049 Madrid, Spain 6 Spanish Virtual Observatory, Centro de Astrobiología (CSIC-INTA), ESAC Campus, Madrid, Spain 7 Instituto de Astrofísica de Canarias, 38205 La Laguna, Spain 8 Grantecan CALP, 38712 Breña Baja, La Palma, Spain Received 27 January 2011 / Accepted 1 May 2011 ABSTRACT Context. The current distribution of planet mass vs. incident stellar X-ray flux supports the idea that photoevaporation of the atmo- sphere may take place in close-in planets. Integrated effects have to be accounted for. A proper calculation of the mass loss rate through photoevaporation requires the estimation of the total irradiation from the whole XUV (X-rays and extreme ultraviolet, EUV) range. Aims. The purpose of this paper is to extend the analysis of the photoevaporation in planetary atmospheres from the accessible X-rays to the mostly unobserved EUV range by using the coronal models of stars to calculate the EUV contribution to the stellar spectra.
    [Show full text]
  • A Search for Planetary Transits of the Star HD 187123 by Spot Filter CCD Differential Photometry
    A Search for Planetary Transits of the Star HD 187123 by Spot Filter CCD Differential Photometry T. Castellano 1 NASA Ames Fl_esearch Center, MS 245-6, Moffett Field, CA 94035 tcastellano_mail.arc.nasa.gov Received ; accepted SubInitted to Publications of tile Astronomical Society of the Pacific _Also at Department of Astronomy and Astrophysics, University of California, Santa Cruz, CA 95064 _ ABSTRACT A novel method for performing high precision, time series CCD differential photometry of bright stars using a spot filter, is demonstrated. Results for sev- eral nights of observing of tile 51 Pegasi b-type planet bearing star HD 187123 are presented. Photometric precision of 0.0015 - 0.0023 magnitudes is achieved. No transits are observed at the epochs predicted from the radial velocity obser- vations. If the planet orbiting HD 187123 at, 0.0415 AU is an inflated Jupiter similar in radius to HD 209458b it would have been detected at the > 6o level if tile orbital inclination is near 90 degrees and at the > 3or level if the orbital inclination is as small as 82.7 degrees. Subject headings: stars: planetary systems techniques:photometric 1. Introduction More than two dozen extrasolar planets have been discovered around nearby stars by measuring their Keplerian radial velocity Doppler shifts (see, for example, Marcy et al. (2000)). Two radial velocity teams recently discovered a planet orbiting tile star HD 209458 (Henry et al. 1999; Mazeh et al. 2000). The planet has M v sin i = 0.62 Mj (1 ._l.j = 1 Jupiter mass = 2 x 10 a° grams) and a = 0.046 AU, with an assumed eccentricity of zero but consistent with 0.04 (Henry et al.
    [Show full text]