Clubblad verschijnt maandelijks
Motorclub Nijverdal-Hellendoorn
Afdeling toerclub
Pleeriezers en Sløttelbakk’n
5 februari Clubavond 12 februari Ledenvergadering 19 februari Dropping
Colofon clubblad afdeling toerclub MCNH
Bestuur Voorzitter: Marcel Schuurman
Vicevoorzitter: Glenn Hakkers
Secretaris: Rikus Tijhuis
Penningmeester: Frank Bekke
Algemeen lid: Oscar Kleinjan
Algemeen lid: Wouter Lodewijckx
Algemeen lid: René Kosters
Website: mcnh.nl mail: [email protected] Social: mcnhnl
Clubhuis Het Mollenhol Imminkservestraat 4 7447 AZ Hellendoorn
Openingstijden: Op zaterdag van 17.00 tot 20.00 uur Tijdens clubavonden vanaf 21.00 uur Zaterdag na een clubavond is het clubhuis gesloten
Barcommissie Bevoorrading: Edwin van Petersen en Marscha Mulder
Sleuteluitgifte: Jo en José Kappert
Redactie [email protected]
Gert Teesink
Ilona Schuurman
Inge Hendriks
John Olthof
Glenn Hakkers
Gezien de aangescherpte regels van de regering hebben jullie nu weer een digitaal krantje in de digitale brievenbus. Nog even volhouden volgens onze grote leiders, dan zijn we er af.
Afgelopen clubavond hebben we digitaal gehouden met een live-stream vanuit het clubhuis. Hier hebben we ons nieuwe bestuurslid bekend gemaakt en welkom geheten. Jos Middelkamp heeft de spannende verkiezing gewonnen, met Emiel Boerkamp als goede tweede. Het digitaal stemmen is ons uitermate goed bevallen dus die houden we er in.
Het was in elk geval goed jullie in zulke grote getale op het scherm te zien verschijnen, maar wat zijn we toe aan een gewone live clubavond.
Het blijft schrikken, deze koppen digitaal in jullie huiskamer
Verderop kunnen jullie de uitslag lezen van het toerkampioenschap, de kampioenen zullen op de eerste mogelijke clubavond gehuldigd worden. Dan wordt ook de winnaar van de GP competitie en de vrijwilliger van het jaar gehuldigd. Dit omdat we helaas geen feestavond hebben dit jaar. De crosskampioenen zullen binnenkort op ludieke wijze gehuldigd worden.
Het hoofdbestuur heeft onze begroting voor de nieuwe schuur goedgekeurd, dus we kunnen los. Zodra het kan beginnen we met het opruimen en slopen van de bestaande schuur en kan het echte bouwen beginnen. Samen met Erik Grooters ben ik druk doende met een soort van planning om van af te wijken, tegen de tijd dat het kan zien jullie mijn oproepjes wel via de app voorbij komen.
Door de storm in de nacht van 20 januari is er een tak uit de boom geknakt op de veranda geland. Inmiddels hebben we de schade weer hersteld en de voorraad brandhout verder aangevuld, heren bedankt voor jullie hulp.
Inmiddels zijn we aan het opstarten met het organiseren van de diverse evenementen voor het komende jaar, we gaan er van uit dat toertochten wel verreden kunnen worden. Wouter Lodewijcks en Emiel Boerkamp hebben aangegeven de nieuwe Zomerrit, te rijden op 11 juli, uit te gaan zetten.
We zoeken nog uitzetters voor de Klepperrit, tijdens de bouwvak. Dus wil jij er voor zorgen dat je medeleden en overige meerijders een mooie tocht voor het voorwiel gemikt krijgen, geef je dan op bij een van de bestuursleden.
De VMC commisie komt ook langzaam weer in beweging, de routes worden gemaakt, de pauzeplaatsen uitgezocht en hopelijk zien we 3 & 4 juli weer een prachtig rijdend museum bij het Mollenhol starten. Natuurlijk zijn we dan weer vrijwilligers nodig voor de tijdcontroles en het hangen van de pijlen enzo, maar daar kom ik op terug.
Het geplande minitreffen, 5 & 6 juni, wordt voorbereid door onze feestcommissie bestaande uit Renate, Ineke, Rene, Yvo, John en Martijn begint met de voorbereidingen van dit nieuwe feestje. Dat weekend zijn we natuurlijk handjes nodig, maar die oproep volgt nog.
Van 30 september tot en met 2 oktober zal Hellendoorn het strijdtoneel zijn van een EK enduro. De noppenjongens zijn dan druk doende met het regelen van de wedstrijd, wij als toer zijn gevraagd dan te helpen met bijkomende zaken. Wat dit precies allemaal inhoud volgt nog, maar hou in elk geval dat weekend vrij in je agenda. Er zijn leuke ideeën waar wij als toer wat mee kunnen.
Het eerstvolgende evenement op de kalender is de Klappertandrit op 14 maart. We hebben in elk geval goed weer besteld dus daar hoeft het niet aan te liggen.
Voor we met de ritten van start gaan hebben we een kilometerstandopnamedag gepland op zaterdag 6 maart. Jawel een extra dagje bij het clubhuis welke niet op de jaarkalender te vinden is. Verderop lezen jullie alles over het wie, wat, waar, wanneer en waarom, maar noteer alvast zaterdag 6 maart tussen 13.00 en 15.00 uur. Met de mogelijkheid tot een korte ritje erachteraan, natuurlijk met het einde weer bij het clubhuis, dus je bent gewoon de hele middag onder de pannen.
Maandag 1 februari vergaderen we als bestuur, jawel digitaal maar weer, mocht je ons iets willen influisteren, laat het me weten dan neem ik dit mee in de vergadering. Belangrijke zaken uit deze vergadering zullen jullie per toer app gemeld worden.
Ow ja, de oude Harley loopt, dat wil zeggen na 20 x trappen, het toedienen van een flinke scheut remreiniger en enkele krachttermen. Het olielekje ben ik nog niet kwijt, maar de koekepan doet het prima als opvangbak. (mocht iemand een koekepan over hebben voor Ilona, ze wil graag weer bakleverworst voor me bakken)
Marcel Schuurman WITH OUR NEW N-TECH® ADDITIVE TECHNOLOGY
N-TECH® MAXIMUM ADDITIVE TREATMENT
AVAILABLE IN 5W-40 10W-30 10W-40 10W-50 15W-50 10W-60
#76 LORIS BAZ WORLDSBK
STAY CONNECTED
#UNLEASHYOURADVENTURE
Op donderdag 21 januari heeft er ’s nachts een fikse storm gewoed en voor schade gezorgd aan het clubhuis. Tenminste men zegt wel dat de storm de schade heeft veroorzaakt. Maar als ik het enthousiasme onder de heren zag om een DOE-dag te kunnen houden betwijfel ik toch echt of hier geen menselijke hand aan te pas is gekomen. Nou ja we geven ze het voordeel van de twijfel.
De boosdoener… Ik zie hier toch echt een menselijke hand in…of ben ik nu een complotgekkie? Zaterdag de 23e mochten de heren dan eindelijk uit hun lockdown om te kunnen klussen. En ik moet toegeven ook Jose en ik waren blij er even uit te mogen, al was het voor het ruimen van de muizenkeutels in het Mollenhol en de afwas die de heren bestuursleden hadden laten staan voor ons (best lief eigenlijk, anders waren we ook veel te snel klaar met schoonmaken en moesten we weer zo snel naar huis in onze lockdown.) De clubverzekeraar, de Kroeze, had al even poolshoogte genomen van de schade om te kijken hoe we de verzekering het meest lucratief kunnen oplichten. De schade bestaat uit 2 doeken, dakranden, lekkage aan het dak en de lantaarnpaal. Gelukkig is het naambord Hendrie Ruiterkampplein heel gebleven. Oh ja en de boom is ook kapot.
Aangezien de bewuste boom op gemeentegrond staat is er een heus dreigement naar de burgermoeder gestuurd. “De gemeente aansprakelijk stellen of er komen RELLEN!”
Met een man of 12 werd er flink gewerkt en nog meer geouwehoerd. Je zou bijna denken dat ze elkaar gemist hebben. Takken verwijderen en een kopje kleiner maken, het dak schoonmaken, dakleer en de dakrand vervangen…
Serieus werk op de 1.5 meter… Met een stevig soepje als lunch…
Emiel, die nipt de bestuursfunctie aan zich voor bij zag gaan, deed nog verwoede pogingen Jos van de ladder te duwen om zo alsnog de in zijn ogen verdiende functie te bemachtigen. Helaas voor hem staat Jos stevig met 2 voeten op de grond, of op de ladder in dit geval.
Jan Willem, ja de broer van die andere Dommerholt, kwam als aspirant-lid meteen maar even goede sier maken door z’n trekker mee te nemen. Of ie nu alleen rondjes heeft gereden met de kids van Emiel of ook nog iets nuttigs heeft gedaan is me niet duidelijk geworden. Leuk detail is wel dat ie na 3 rondjes met die kids aan hun pa vroeg of ze op de trekker hadden gemogen. Ik zeg die is al goed ingeburgerd bij MCNH.
De heren vermaakten zich alle drie prima op de trekker… De kids hadden trouwens de dag van hun leven want ze kregen ook nog heuse hak-les van Floris, zoon van de Schoppe. Dus al met al was het een educatief dagje waarbij onze voorzitter en zijn boormachientje regelmatig flink werden afgezeken.
Edwin L. dacht aan het einde van de ochtend dat de biertijd was aangebroken en kwam ook even een kijkje nemen. Helaas voor hem moest hij zijn timmermanshanden ook nog even flink uit de mouwen steken. Het leverde hem wel een flinke pan van de lunch overgebleven erwtensoep op. Joop Hosmar, de dakdekker, en Henk Bennink, de houtboer, werden nog opgetrommeld en zo konden we rond een uur of 3 eindelijk aan het bier.
Alle hens aan dek… En voila…
Toppers bedankt en misschien een ideetje: Laten we deze week eens gaan rellen en daarbij het clubhuis plunderen en kort en klein slaan. Hebben we meteen weer een reden voor een DOE-dag. Oh en mocht er in het volgende krantje geen stukje van mijn hand verschijnen, dan zit ik waarschijnlijk vast wegens opruiing.
IS Ommerweg 121 7447 RC Hellendoorn Telefoon : 0548-656880 / 06-22 740 752 Email : [email protected] www.vlhbanden.nl Tevens afspraak in de avonduren en in het weekend mogelijk!
Die Coronings heeft ook zijn sporen achter gelaten in het aantal gereden kilometers in 2020. Werd er vorig jaar nog bijna 180.000 kilometer ingeleverd, dit jaar stokt de gezamelijke teller bij 104.477 km.
En dat is zonder de kilometers van Dennis Laing, vorig jaar de trotse rode lantaarn drager van deze competitie. Dit jaar durft Dennis zelfs geen kilometers door te geven. Hij gaat zeker voor de aanmoedigingsprijs, trappen we niet in Dennis.
Zijn plek onderaan wordt overgenomen door Raymond Heuver op de Suzuki met 1609 kilometer, nipt verslagen door Bjorn Tempert met 1611 Honda kilometers. De strijd is dus beslecht op 2 kilometertjes, hoe spannend wil je het hebben.
Fleming heeft in zijn debuut jaar in het kampioenschap de teller op 1915 kilometer gezet, niet gek voor een Honda. Overigens is Fleming flink zuiniger op de Honda, hij is er gewoon op blijven zitten dit jaar.
Rikus Tijhuis, alweer Honda, laat zijn klokje stoppen op 2694 kilometer. Nu is Rikus natuurlijk druk met het in het gareel houden van het bestuur, geen kleine taak kan ik je zeggen.
Wouter, vorig jaar de trotse nummer 2 in het kampioenschap, heeft het werk en het meisje tegenwoordig op loopafstand en daarmee 2791 kilometer op de motor volbracht.
Rene Kosters is toch BMW blijven rijden ondanks uitstekende adviezen van mijn kant, zie je terug in de kilometers he, 3473 kilometer zijn onder zijn rubbers doorgegleden.
Wim Piksen komt in zijn 1e jaar bij de club met zijn Honda aan 3653 kilometer, net verslagen door Frank Kappert met de Yamahahahaha, hij kreeg er 3698 kilometer op gezet, waarmee Frank in de top 10 wist te komen.
De Harley van Glenn heeft het 3973 kilometer volgehouden, een terechte 9e plek. En dat terwijl hij druk is met bestuur, redactie en Hester, ik vind het knap.
Op nummer 8 is onze regerend toerkampioene Iracy Verhoek beland, verzachtende omstandigheid voor haar is dat de Triumph geploft is, anders had een hogere klassering er zeker in gezeten.
Op nummer 7, jawel de mooiste motor van de club, Marcel Schuurman met de Harley Davidson Electra Glide Standaard FLHT 88ci. De smoes van dit jaar is dat de kilometerteller het af en toe wel en af en toe niet doet. Hoe die 100.000 kilometer op de klok komt weten wij ook niet, dit jaar heeft ie 6.678 kilometer laten registreren op de gesaboteerde teller
Geen wonder dat Ilona Schuurman dus net boven hem staat met 7753 kilometer op haar Honda, en daarmee de hoogst geklasseerde vrouw voor dit jaar. Overigens heeft Ilona de kilometers van Marcel flink beperkt door hem keihard van achter aan te rijden met een flink gedeukt Harley spatbord tot gevolg.
De prachtige Harley’s van Arjan Kamphuis hebben bij elkaar 9723 kilometer gelopen, dat ie er meerdere voor nodig heeft zegt overigens begrijpelijkerwijs niets over de kwaliteit van deze machines.
Net buiten de top 3, op nummer 4 dus, Gert Teesink met 10.699 kilometer, toen nog uitkomend voor het Honda Racing Team. Gert is inmiddels ingelijfd bij Suzuki en heeft aangekondigd hiermee toerkampioen te worden. Joa Joa.
Op het laagste treetje van het podium, ook al steekt ie dan nog overal bovenuit, Jo Kappert met de oude BMW. Na 12.210 kilometer was dat ding zo gaar dat hij voor het komende jaar een verse heeft aangeschaft, om te voorkomen dat Gert op het podium komt, nobel streven.
De tweede plaats is dit jaar voor Ben Rikkert, ik zie een stijgende lijn bij hem, met 13.352 kilometer. Overigens had dat met gemak het dubbele kunnen zijn, ware het niet dat de Harley regelmatig in Borne overnacht heeft. De verwachting voor 2021 zijn hoog gespannen Ben (als dat ding heel blijft dan he).
De Toerkampioen van 2020 is geworden…….tromgeroffel…… JOS MIDDELKAMP
Geke en Jos, ergens in Europa druk doende hun kilometers te maken.
Jos heeft het gered om ondanks alle beperkende maatregelen en reisverboden 13.680 kilometer bij op de BMW te zetten.
Maar maak jullie geen zorgen, nu hij in het bestuur zit zullen we hem zoveel werk bezorgen dat zijn kilometrage voor 2021 minimaal door de helft gaat, zo moeten we toch een Harley op het hoogste treetje kunnen krijgen.
Minstens net zo’n grote prestatie als het rijden van al die kilometers vind ik bijna het zelfde aantal kilometers als duo fungeren. Geke heeft namelijk een groot deel van de kilometers gemaakt door Jos achter op gezeten. Petje af, zeker gezien de rijstijl en snelheden van Jos, ik zou het niet durven.
In plaats van de digitale clubavond zoals we ondertussen gewend zijn, waarbij de proostende leden de hoofdrol spelen, hadden we deze keer een digitale clubavond met het bestuur in de hoofdrol. En niet met foto’s in whatsapp, maar via een videomeeting op Zoom.
Zo zag dat er voor de mensen thuis ongeveer uit:
En voor de bestuursleden zag dat er dan zo uit:
De speciale reden hiervoor was de verkiezing. Een kleine 40 leden keken naar de “MCNH Clubavond Januari” waarna er alsnog digitaal werd geproost, de voorzitter zijn praatje hield en een rondvraag de digitale zaal in gooide.
Na de vergadering kwam dan het moment waarvoor een ieder zijn TV/laptop/tablet/telefoon aan slingerde: De verkiezing. Het verschil in stemmen was minimaal, de opkomst hoog. Na een paar mooie woorden van de voorzitter kwam ons nieuwe bestuurslid dan in beeld: Jos nam plaats naast Marcel en kreeg na een welkomstwoord de sleutels van het clubhuis overhandigd en daarmee beëdigd in het bestuur.
Jos, ook namens de redactie van harte gefeliciteerd met je bestuursfunctie.
De redactie / GH
Het was dit jaar een bijzonder seizoen in de moto-race wereld, uitslagen waren echt niet meer vooraf te voorspellen.
Zo ook in onze MCNH GP competitie, de kenners van het eerste uur hebben het af moeten leggen tegen deelnemers die een, zo leek het, bijzondere keuze van rijders hadden gemaakt.
Onze rode lantaarndrager van afgelopen jaar Herman Tol met de teamnaam Fucktheredlantern schopte het zomaar tot middenmoter, terwijl hij dacht een zo slecht team op poten te hebben gezet dat hij zeker zou zijn van prolongatie van zijn rode lantaarnschap. Jammer Herman, maar je moet de rode lantaarn gewoon inleveren.
Dit jaar heeft Herman Tijhuis zijn team de naam Haantje de voorste gegeven, dat werkt dus averechts en Herman mag zich een jaar lang de trotse eigenaar van de rode lantaarn noemen, knappe prestatie.
De regerend kampioen van 2019, ene Rene Kosters, vroeg bij inlevering van het formulier hoe vaak hij 1e moest worden voordat hij een grote wisselbeker mocht houden. Hoogmoed voor de val dus weer want Rene is dit jaar niet verder gekomen dan de 6e plek, jammer joh.
De grote verrassing is wel de winner van 2020, BJG racing team, met als teameigenaar Bert Jan Gottemaker. Bert Jan gefeliciteerd met deze pretentieuze titel, zodra het van onze regering weer mag zul je de beker uitgereikt krijgen bij het Mollenhol (ipv op de (afgelastte) feestavond.
Overigens heeft de jury van de MCNH GP competitie 2020 wel eerst een onderzoek gedaan naar de rechtmatigheid van deze winst, aangezien Bert Jan meer verstand van noppenbanden en de crosssport heeft. Het zware vermoeden bestond dat Sabine het formulier voor Bert Jan heeft ingevuld, echter sluitend bewijs hiervoor is niet gevonden.
De jury daagt dan ook de dames uit, en Sabine in het bijzonder, om de komende GP competitie deel te nemen om te laten zien dat ze toch meer verstand van racen hebben dan de mannen.
Dus zodra de formulieren weer beschikbaar zijn, invullen, inleveren en in spanning elke race kijken.
Ps. Alleen voor de heren: laat je vrouw/vriendin/partner/vage vrouwelijk kennis ook zo’n formulier invullen, dan ben je er van verzekerd dat je elke race mag/moet kijken omdat de dames zo nieuwsgierig zijn of ze het beter doen dat ze gewoon wegrace gaan zitten kijken.
Onze GP competitie kampioen, hier incognito om handtekeningenjagers te misleiden
Plaats Naam Teamnaam Score Rijders
1 Bert-Jan Gottemaker BJG racing team 797 Suz, Ant, Mar, Bas, Qua, Rin 2 Edwin van Petersen KTM Racing 797 Vie, Are, Mar, Nag, Bin, PEsp 3 Daan Broeze DDZ (de duvel zelf) 780 Mas, Fog, Fer, Mar, Dov, Rin 4 Wouter Lodewijckx WL Racing 742 Ant, Are, Mar, Bal, Qua, Vin 5 Erik Laarman Dikkop Racing 728 McP, Are, Bal, Vie, Dov, Qua 6 René Kosters Satiedoaran!? 692 McP, Ant, Bas,Low, MMar, Qua 7 Jarco Grotenhuis Racingteam Hageveld 692 McP, Ant, Bal, Low, Qua, Rin 8 Erik Wemekamp The Green Smiles 681 Are, Suz, Mar, Rob, Qua, MMar 9 Han Schuurs VTR RACING TEAM 674 Ogu, Gar, Mar, Can,MMar, Dov 10 Fleming Broeze Very Fast Very Furious 655 Suz, Are, Mar, Gia, MMar, Qua 11 Alwin Jacobs Team AJ 652 Vie, Ant, Lut, Gar, Vin, Mil 12 Lars Dekker Lars GP 642 Arb, Are, Nav, Can, Mir, MMar 13 Yvo Rutgers Geef is Gas Koekwousen 623 Ant, Ogu, Fer, Sch, Vin, Qua 14 Remko Dijkstra Faketaxi 603 Arb Rod, Bal, Mar, MMar, Qua 15 Edwin Luttenberg Vage Kennissen 595 McP, Rod, Nav, Gia, Vin, Qua 16 Herman Tol Fucktheredlantern 560 Mig, Gar, Nav, Schr, Dov, Vin 17 Gert Teesink Red Light Team 500 Ogu, Rod, Nav, Bal, MMar, Qua 18 Rick Jannink Pruttelbak 499 Ant, Fen, Low, Bal, MMar, Qua 19 Arjan Kamphuis Het Giet zo as't Giet! 499 McP,Fen, Nav,Mar,MMar, AMar 20 Rikus Tijhuis Voor Fijn Racen 496 Suz,Ogu,Nag, Fer, MMar, AMar 21 Stefan Kleinjan Brandhout 488 McP,Suz, DPor,Bas,MMar, Ros 22 Glenn Hakkers Vice Praktijken 484 Are, Mig, Nav,Bal MMar, Qua 23 Dinand Kamphuis Huh 475 McP, Ant, Lut, Man, Rin, Pet 24 Gert Dekker Brandman 2020 468 Sal, Are, Nav, Gia, Rin, MMar 25 Oscar Kleinjan Marc Marcrash 450 Ant, Kor, Bas, Bal, MMar, Rin & Alex Rinse appelstroop 26 Emiel Boerkamp Veni Vidi (Motor)Fietsie 443 Suz, Gar, Lut, Can, Mmar, Qua 27 Dinette Kleinjan DarkAngel 349 McP,Kof,Fer, Can, MMar, AMar 28 Herman Tijhuis Haantje de Voorste 337 McP, Fog, Lut, Ben, MMar, Cru
Iedereen heeft zo zijn droommotor. Voor de een is dat een Madmax Tomahawk met een Dodge V10 cilinder, voor de ander een Harley en er zijn zelfs mensen die een BMW R75/7 als ultieme motorfiets zien.
Nou, zeg nou zelf, is dit geen machtige fiets met zijn dikke staande twin. Wat zou deze 850 Commando mooi in mijn garage passen. Blijven dromen………
Nou voor mij is dat de Norton Commando. Deze motor werd in de tweede helft van de zestiger jaren ontwikkeld door Norton-Villiers om het merk Norton een sterkere marktpositie te geven met name tegenover de populaire Triumph Bonneville modellen. De aanvankelijke 60 pk sterke Commando was met gemak sneller dan de concurrentie van Triumph en BSA.
De eerste uitgave van de Commando met een cilinderinhoud van 750 cc en met trommelremmen.
Eind jaren zestig, begin jaren zeventig werd de Norton Commando door het Britse motorblad Motor Cycle News tot motor van het jaar gekozen. Enig chauvinisme kan men de Engelsen hierbij niet ontzegd worden omdat men hier voorbij ging aan het succes van de Honda CB 750 en de Kawasaki Z 900 viercilinders. En zelfs de in die tijd zeer populaire Suzuki T500 tweetakt evenaarde de prestaties van de Commando maar ja, die kwamen uit Japan.
De concurrentie van de Honda CB 750 en de Kawasaki 900 was te machtig. De eerste 745 cc metende Commando werd in september 1967 in Londen aan het publiek getoond. In 1969 kwam de Commando S op de markt maar die was meer bedoeld voor de Amerikaanse markt.
In 1971 verschenen er vier nieuwe modellen, te weten • De Commando 750 productieracer met schijfrem in het voorwiel en een opgevoerd 750 cc motorblok. • De Commando 750 S(treet) S(crambler), een soort offroad 750 SS machine. • De Commando 750 Fastback Long Range. Deze had een grotere actieradius door zijn grotere tank die van de Dominator geleend was. • De Commando 750 Hi-Rider, bedoeld als tegenhanger van de Harley Davidson en gebouwd naar de wensen van de Amerikaanse klanten. Dat deze motor het qua betrouwbaarheid won van de toenmalige Harley producten mag duidelijk zijn.
In 1972 kreeg het motorblok een update waardoor hij 65 pk leverde, 5 pk meer dan het oude blok. Dit blok kende echter veel mechanische problemen. In 1973 werden alle Commando modellen van een 828 cc motorblok voorzien waarmee de problemen van het 1972 model werden opgelost.
In 1973 ging ook de Commando 850 Interstate in productie. Deze motor zou het volhouden tot het faillissement in 1975. In de tweede helft van de zeventiger jaren zijn veel Britse motormerken ter ziele gegaan simpel doordat ze bleven doorborduren op oude motortechnieken als een losse versnellingsbak, een losse kast voor de overbrenging en ouderwetse motorkuipen waar niemand op zat te wachten.
“It’s functional” zei ooit een Engelsman tegen mij en hij zal ongetwijfeld gelijk hebben gehad maar wat is de styling van die kuipen foei lelijk
Door te blijven vasthouden aan die oude technieken zijn vele Britse motormerken ter ziele gegaan. Waar zijn ze gebleven, de BSA, de AJS, de Velocette, de Matchless, de Royal Endfield, om er maar een paar te noemen.
Royal Enfield wordt nu in India geproduceerd. De rest is weg op Triumph na die weer is opgekrabbeld en niet meer in “All English” denkt maar de goede onderdelen weghaalt bij specialisten waarbij de herkomst niet meer belangrijk is.
Een van de laatste geprepareerde straatversies van de Norton Commando voor dat ze ter ziele gingen.
Toch zo’n Norton Commando is toch een pracht van een motor, stoer en met eigen karakter. Ik heb nu zelf een Suzuki 1050 V-Strom en daar ben ik erg blij mee maar qua stijl en karakter kan die niet tegen de Commando op.
Hallo alle leden van de toerclub MCNH. We hebben bij de P&S redactie het plan opgepakt om van zoveel mogelijk toerleden een stukje over zijn droommotor te schrijven. Geef daarbij dan ook even aan welk motor je nu hebt en uit welk dorp/plaats je komt. Heb je een foto van je eigen motor stuur die dan even mee. Mailadres: [email protected]
GT
We hebben nu een paar keer een digitaal krantje gehad, maar dat is toch niet zoals een papieren versie. Voor wie daar anders over denkt volgt hier het onomstotelijke bewijs dat een digitaal krantje niet je van het is.
Oké oké, de foto’s zijn in kleur en dat geeft een extra beleving, maar…
Kun jij de kachel aansteken met je digitale krantje?
Of er vliegen mee dood slaan?
Ook is de combinatie van een tablet en spiritus gewoon niet wat je ervan verwacht.
Ook doet het meer pijn als een digitaal krantje op je hoofd valt als je wegdommelt.
Daarom heeft de redactie besloten niet te stoppen met het produceren van papieren krantjes.
Om te beginnen hebben we natuurlijk een donders mooi krantje. Het nummer 1 motorboek dat in de Gemeente Hellendoorn wordt gelezen en ver daarbuiten zelfs als E-book.
Maar dat krantje heb je na twee kopjes koffie ook wel uit, omdat hij gewoon machtig makkelijk leest dankzij onze ervaren redactie. Daarom hebben we hier een paar suggesties voor goede boeken die met motorrijden te maken hebben. Tijdens de lockdown kun je toch nergens heen en het is kloteweer om motor te rijden.
Als laatste wil ik jullie vragen Bol.com links te laten liggen, maar deze boeken gewoon bij Arno van Primera Hellendoorn te bestellen. Hij levert sneller dan PostNL en je helpt een trouwe sponsor van ons door deze lastige tijd. Bestellen kan door een appje te sturen naar 06-31283166 of mailen naar [email protected]. Ophalen kan vervolgens bij de Gulle Goedzak.
Van hier tot Tokio – Paul van Hooff Een tijd na het verschijnen van zijn eerste boek, ‘De man in het zadel’, besloot voormalig motorjournalist Paul van Hooff opnieuw een grote avontuurlijke tocht te gaan maken. Hij vertrok vlak na de start van de winter uit Den Bosch op weg naar Tokio. Hij maakt de tocht alleen, dat wil zeggen in gezelschap van Guus, zijn bijnaam voor een Moto Guzzi V7 uit 1975. Het spreekt voor zich dat dit een reis is vol ontberingen, eenzaamheid, bijzondere Van hier tot Tokio-ontmoetingen en avonturen. Hij sluit er vriendschappen voor het leven, maar heeft het ook erg moeilijk door het gemis van zijn twee kinderen.
Eén van de meest bijzondere mensen die Paul onderweg tegenkomt is de vader van Valentino Rossi. Die voorziet Guus van een aantal handtekeningen, wat door Paul wordt beschouwd als dat hij de zegen krijgt voor deze reis. Dat biedt hem steun in de moeilijke momenten. Naarmate de reis vordert leert hij meer mensen kennen. Sommigen rijden een stuk met hem mee, zoals motorrijders José, met wie hij de extreme kou in de bergen van Armenië overleeft. In Iran ervaart hij een ongekende gastvrijheid en in Rusland gaat hij onderuit door een slok te sterke wodka. Paul fungeert ook nog als relatiebemiddelaar en haalt het Russische journaal doordat hij het leven van iemand redt. Ondanks alles weet hij zijn einddoel Tokio te bereiken.
Zen en de kunst van het motoronderhoud - Robert Pirsig
’Zen en de kunst van het motoronderhoud’ is verschenen in 1974. Het boek is inmiddels al in de 44e druk verschenen en nog steeds ongekend populair. Elke motorrijder zou het in zijn kast moeten hebben staan. In het boek word je door de hoofdpersoon en zijn zoon mee op reis genomen door een aantal Amerikaanse staten. Onderweg kom je er geleidelijk aan achter dat de hoofdpersoon als gevolg van elektrische schokken in zijn jeugd het grootste deel van zijn Zen en de kunst van het motoronderhoudgeheugen kwijt is. Zijn vroegere persoonlijkheid, Phaedrus, bestaat nog als flarden in zijn herinnering. Tijdens de reis probeert de hoofdpersoon te achterhalen wat Phaedrus tot waanzin heeft gedreven.
In ‘Zen en de kunst van het motoronderhoud’ krijgt de lezer te maken met diepe filosofische denkbeelden, waarbij de ideeën van de grote westerse filosofen als Hume en Kant langskomen. Die filosofische overpeinzingen worden afgewisseld met inzichten over het perfecte onderhoud van de motor. Al met al is het een boek dat de lezer voortdurend vasthoudt, hem in verwarring brengt, maar ook weer zoveel nieuwsgierigheid oproept dat je het wel uit moet lezen. Recensenten waren het er na het verschijnen van het boek zonder uitzondering over eens: dit is een meesterwerk.
ANWB Motorboek Nederland - Jan Dirk Onrust
Voor de echte toerrijders is dit boek een aanrader. Het is een collectie van dertig routes in Nederland, voorzien van een grote dosis geschiedkundige informatie. Als je de verhalen over de routes leest stap je op een heel andere manier op de motor. De gebieden waar je langs rijdt krijgen dan ineens een ander perspectief. Alleen al de beschrijvingen wakkeren je ANWB Motorboeknieuwsgierigheid aan. Er zijn routes over Romeinse wegen, over de wegen waar Napoleon ooit langs trok en je rijdt in de buurt van de Atlantikwall. Maar wat denk je van een tocht naar een gat waar dertien dorpen in zijn verdwenen?
Om het nog spannender te maken kun je ook langs kastelen met boze geesten of je maakt een tocht langs plekken waar gruwelijke moorden zijn gepleegd. Als je die hebt gereden lijkt een route langs kloosters waar gevluchte monniken hebben gebivakkeerd ineens wat minder schokkend. Alle routes in dit boek hebben tot doel om Nederland als land van de motorrijder wat beter in de picture te zetten. Nederland heeft weliswaar honderdduizenden motorrijders, maar op het eerste gezicht geen spannend land om rond te rijden. Want er zijn geen bergen en er is weinig wildernis. De routes in dit boek laten zien dat ons land wel degelijk prachtige wegen en mooie vergezichten heeft, die allemaal ooit het toneel zijn geweest van boeiende verhalen. Het boek bevat een link waar je alle routes kunt downloaden. Dansende Buffels - Mirjam Grunwald
‘Dansende Buffels’ van Mirjam Grunwald gaat over de 14,000 kilometer lange reis van India naar Nederland, die zij samen met haar kennis Marike per motor heeft gemaakt. Dit boek is zowel een reisverhaal als een gids voor motorliefhebbers, die zelf ook van plan zijn om een lange reis door de wildernis te maken. Mirjam verstrekt veel informatie over de materialen die ze tijdens haar tocht heeft gebruikt en ze verwerkt in de verhalen handige tips. Met name over hoe te Dansende Buffels handelen in gebieden waar je als vrouw niet veel te vertellen hebt.
In ‘Dansende Buffels’ gaat het niet alleen over de reis, maar ook over de voorbereidingen van de tocht. Als mannelijke lezer vraag je je regelmatig af waarom hun vriend of echtgenoot ermee heeft ingestemd dat zij een tocht gingen maken door een zo vrouwonvriendelijke omgeving. Mirjam en Marike dwingen respect af voor hoe ze omgaan met vervelende situaties met de autoriteiten, de moeilijke omstandigheden als onervaren offroad rijdster en de prachtige ontmoetingen met de lokale bevolking. Wat het boek echt boeiend maakt is de twijfels die de beide reisgenoten onderweg hebben en de onderlinge spanningen die daar het gevolg van zijn. Jumping Jack - Natascha Kayser
Een heel ander soort boek dan de voorgaande uit deze lijst is de biografie ‘Jumping Jack, herinneringen aan Jack Middelburg’ van Natasha Kayser. De Westlandse motorcoureur Jack Middelburg werd een icoon nadat hij als eerste Nederlander de TT van Assen in 1980 wist te winnen. Daarna lukte het hem om de GP van Silverstone in 1981 op zijn naam te schrijven. Middelburg was een glamourfiguur, bij wie snelheid en risico’s nemen een onlosmakelijk onderdeel waren van zijn persoonlijkheid. Die instelling leverde hem de al eerder genoemde grote successen op, maar was ook de reden van een dodelijke crash in 1984.
Jumping Jack Middelburg verongelukte in 1984 in het Groningse Tolbert op een stratencircuit. De manier waarop hij om het leven kwam zorgde ervoor dat hij helemaal een legendarische figuur werd. In het boek van journaliste Natascha Kayser komen familieleden, vrienden en collega’s van Middelburg aan het woord. Bekende namen die hun opwachting maken in het boek zijn de Nederlanders Boet van Dulmen en Wil Hartog en buitenlandse grootheden als Randy Mamola, Kenny Roberts, Franco Uncini en Graziano Rossi. Uiteraard zijn in het boek ook vele foto’s te vinden van deze flamboyante coureur.
Het is al weer februari en nog geen meter gereden. Nou rijd ik de wintermaanden zo wie zo niet, mij te koud en te nat en zeker niet als de heren ambtenaren beslissen met zout te gaan strooien. Nee, de Klappertandrit is normaal gesproken de eerste dag van het jaar dat mijn motor weer buiten komt. Maar door het hele corona gebeuren is het nu wel een hele tijd geleden dat ik op de motor heb gezeten. Voor 2021 zag ik de eerste afzeggingen alweer binnenkomen. Ten eerste gaat de motorbeurs in Utrecht op 19 t/m 21 februari niet door en ten tweede zijn de enduro’s van Holten en Enter in maart definitief afgelast. De motorbeurs is voor mij altijd het opstapje naar het nieuwe motorseizoen en ga hier al jaren samen met mijn zowel letterlijk als figuurlijk, grote vriend Jo naar toe. Maar ja, helaas dit jaar niet.
De motorbeurs in Utrecht altijd goed voor zo’n kleine 100.000 bezoekers. En links, je kunt zeggen wat je wilt maar Suzuki had er weer een strak model als blikvanger neergezet. (die motor bedoel ik)
Maar om toch weer een beetje in de sfeer te komen heb ik eens in mijn fotoarchief van 2020 zitten snuffelen. Daar vond ik nog wat plaatjes van een ritje dat we naar het Duitse Hameln hebben gemaakt. Jo had een van de oude Molshooptoer routes gepakt en die verlengd naar Hameln. Samen met Jos en Geke en Jo en José zijn we toen een weekendje hier naar toe geweest. We zouden zaterdags om half tien vertrekken, een tijd die mij goed aanstaat, maar het weer gooide roet in het eten. Wat was het geval, het zou die dag 30+ worden waarop Jos mij belde of het niet verstandiger was om het vertrek naar half negen te verzetten. Meegaand als ik altijd ben, heb ik daar mee ingestemd daar ik anders waarschijnlijk de trip in mijn eentje had moeten maken, Jo en Jos kennende. Die gasten hebben de tijdontsteking van hun motor doorgaans wat vroeger staan.
Het prachtige Schloss Hamelschenburg, een kilometer of wat voor de stad Hameln. Eerst even een stukje autosnelweg om bij Ibbenbüren deze weer te verlaten voor de wat meer landschappelijke wegen. Het blijft gewoon lekker toeren in het Teutoburgerwald. Via het Extertal zijn we het Weserbergland in gedoken. De weersvoorspellingen waren ondertussen ook aardig uitgekomen met temperaturen die ons meer naar een terras deden verlangen dan nog een eind toeren. Het laatste deel van de route werd toen maar ingekort om tegen half vijf ons bij het hotel te melden.
Een paar van die mooie oude statige panden in het centrum van Hameln.
Hameln heeft een mooi oud centrum met schitterende gebouwen en wie kent de verhalen niet van de rattenvanger van deze stad. Wij hebben hem niet gezien, alleen maar zijn bronzen evenbeeld. Naar een rattenvanger in levende lijve konden wij “fluiten”.
Uiteraard mag die niet ontbreken, de rattenvanger van Hameln die door het bestuur van de stad zo te pakken werd genomen door de financiële verplichtingen niet na te komen die hem waren toegezegd. Zijn wraak zou niet zoet zijn, hij begon weer op zijn fluit te spelen met als gevolg → alle kindjes van de stad pleite.
Dat kunnen wij in Nederland beter moeten die belastingambtenaren in Den Haag gedacht hebben met de toeslagenaffaire.
Wel vonden wij een mooi terrasje in de schaduw onder een grote boom waar ze ook nog eens een prima biertje van de plaatselijke brouwerij tapten. Dat was goed vol te houden daar. De terugroute hebben we ook een flink stuk ingekort. Tot twaalf uur was het nog mooi toeren door het westelijk deel van de deelstaat Niedersaksen maar toen werd het echt tijd om de autobaan op te zoeken en ons eigen terrasje achter ons huis op te zoeken. Al met al was het toch een mooi weekend binnen de grenzen van de coronamaatregelen. Hopelijk kunnen we dit jaar ook weer wat mooie tripjes rijden en dan met ons eigen terrasje bij het Mollenhol als eindbestemming. GT
Goed verzekerd toert fijner!
Ommerweg 1, 7447 RA Hellendoorn telefoon: 0548 654747 e-mail: [email protected] www.bartelsassurantien.nl
In Nederland hebben we nu naast de lockdown ook een avondklok ingesteld om de Engelse variant van het Covid 19 virus onder controle te houden. Omdat in Engeland deze variant gigantisch heeft toegeslagen heeft men verder onderzoek gedaan naar de manier waarop dit virus zich verspreid onder de bevolking. Om mogelijke overdracht tot een minimum te beperken heeft men het naast de avondklok gezocht in aanvullende voorlichting voor de bevolking……………
GT
Hoppa! Op naar Engeland! Zo’n pond is hoogstens nog 300 gram waard. Engeland is vrij en voorlopig was een full English breakfast nog gevaarlijker dan Corona gemaakt zou worden. Natuurlijk pakken we de boot, niet de tunnel. Motorrijders zijn vaak latent claustrofobisch.
Met de ferry gaan is meteen een veel echter begin van een reis. Die reis begint al als er trossen losgegooid worden en er een narrige zeemeeuw een uitval doet naar je peuk.
Eenmaal aan de overkant hebben de Britten het je bijna onmogelijk gemaakt aan de rechterkant van de weg te rijden. Om motorrijders als ‘continentals’ in te schatten is overigens moeilijk voor de dorstige bewoners van het steeds verder afkalvende eiland. Op onze motorfietsen zit het stuur immers niet zichtbaar ‘aan de andere kant’.
Maar we raken op elkaar ingespeeld, de Britten en wij met zijn vijven. Het werd alleen wat listig toen een Britse Vulva piloot tijdens het inhalen op hetzelfde moment besloot om rechtsaf te gaan. Dan pik je zomaar opeens een paar honderd meter zwart gravel mee. Met een breed hoog uitwaaierende pauwenstaart van kleine steentjes achter je. Natuurlijk is een Electra Glide veruit de best sturende motor in het ons bekende universum, maar toch…
Als berijder weet je dat al je beschermengelen na zo’n actie met verstuikte vleugels naar de fysio moeten. Maar de twee man die achter me reden waren onder de indruk omdat ik broadslidend de Vulva had ontweken. Pas toen ze mijn krampachtig opengesperde ogen zagen beseften ze dat er hier sprake was van ‘’pure mazzel”.
En dan is het tekenend voor Engeland dat de Volvooiers terugkwamen, met de hele familie uitstapten en zich volledig vergaten in een volle ‘I am so very sorry!’ act voor twee volwassenen en drie kinderen. “Nice to meet you family Sorry. I am Geert” reageerde medereiziger Geert kalm als altijd.
Maar alles kwam goed en de familie Sorry nodigde ons uit voor een antischrikslok in de pub verderop. De oudste dochter had intussen al de hele tijd dromerig naar Sven staan kijken. De brave moeder deed dat de hele tijd al uit haar ooghoeken. Sven heeft nu eenmaal die uitwerking op vrouwen. Hij zit er niet zo mee, want hij is de herenliefde toegedaan. Wanneer het ergens in het gesprek naar voren komt, dan meldt hij dat ook altijd keurig. De meest gangbare volgende stap is dat de dame in kwestie dan inschat dat zijn keuze uit traumatische overwegingen is gemaakt en dat hij alleen gered kan worden wanneer hij de ware Liefde leert kennen.
De pub was gezellig. De familie Sorry was er bekend. Er schoven van allerlei mensen aan en het Engelse bier blijft ook na de derde pint voldoende reden om het eiland van zijn ankers te trekken en ver weg, de oceaan in te duwen. We bestelden voorzichtig wat sterkers.
Ergens in de schaduw was Sven in gesprek met de bardame. De voluptueuze bar babe gebaarde gebiedend naar de filmsterfraaie motorrijder met zijn Mediterrane krullenkop en zijn fonkelend bruine ogen, witte tanden en masculiene kaaklijn.
Terwijl we besloten de tentjes maar achterin de pubtuin op te slaan zagen we Sven en zijn femme fatale samen verdwijnen. Het zag er naar uit dat Sven zich weer eens liet genezen.
Hoe meer ik er over nadenk, hoe zekerder ik het weet: onze vriend is gewoon een hetero met een topsmoes.
Ja hoor, ook bij de MCNH hebben we de primeur gehad. Voor het eerst met elkaar online een clubavond. En nee, niet alleen maar even op de app een foto laten zien, van hoe gezellig we allemaal wel niet achter een biertje zitten. Nee, een echte online clubavond via het online programma ZOOM. Een echte ZOOM MEETING.
Zo ziet dat eruit op een computerscherm
Het toerbestuur is sinds die tijd wel flink gestegen op de online ladder van het digitale tijdperk. Dat het MCNH- toerbestuur überhaupt weet dat ZOOM bestaat, en dat ze het dan ook nog voor elkaar krijgen om zo’n meeting met wel 40 toerleden te organiseren. (dat het sowieso al past om 40 MCNH hoofden op één beeldscherm te krijgen). PETJE AF VOOR ONS TOERBESTUUR.
We hadden die week daarvoor ook al online gestemd op een nieuw bestuurslid, dus we doen als MCNH weer helemaal mee in dit digitale tijdperk. Ik stel dan meteen maar voor dat alle Harley rijders binnen de club ook over stappen op elektrisch rijden. Dit om vanuit het digitale tijdperk naadloos over te kunnen stappen naar het duurzaamheids tijdperk.
In deze Coronatijden mag je alleen nog wandelen, wat iedereen dan ook meteen allemaal tegelijk op zondag doet. De mountainbikers zijn al uit het bos verjaagd omdat ze de zandhagedissen doodrijden. De volgende stap is natuurlijk het verbieden van lawaai veroorzakende motoren (zeg maar Harleys), dus dan zijn wij als MCNH alvast voorbereid. Hier is vast binnen de provincie wel een duurzaamheidssubsidiepotje te vinden.
Maar even terug naar onze online ZOOM clubavond. Tijdens zo’n online bijeenkomst komen er natuurlijk altijd dezelfde online clichés voor. Ik had me hierop natuurlijk goed voorbereid en vooraf alvast de ZOOM Meeting bingo gedownload. En ja hoor, aan het eind van de avond had ik BINGOOOOOO.
Ik zal hier en daar even een toelichting geven, zodat jullie weten dat ik geen valse bingo had:
1. Ik heb hele gesprekken gehoord die gevoerd werden met iemand anders in de huiskamer. Dus deze was al snel aangestreept. 3. Iedereen heeft waarschijnlijk nog zere oren toen Glenn en Marcel in dezelfde ruimte allebei hun microfoon aan hadden. 4. Het was wel even schrikken toen onze enige echte voorzitter richting het beeld liep om iets beter te bekijken. 8. Deze was binnen 5 minuten aangestreept. Iedereen kletste door elkaar en in no time werd iedereen het zwijgen opgelegd omdat Glenn iedereen op stil had gezet. (af en toe mis je zo’n functie toch wel in het echte leven) 10. Nog steeds geen idee hoe KAWA er in het echte leven uitziet. 11. Een beetje ervaren online vergadertijger weet natuurlijk exact hoe het hoort, hoe de online etiquette regels zijn. 13. Laat ik maar even in het midden laten over wie we het hier hebben. Voor je het weet heb je er weer een echtscheiding bij.
Maar alle gekheid op een stokje. Het is toch wel goed dat er in deze rare tijden allerlei digitale mogelijkheden zijn om elkaar toch te spreken. Maar laten we inderdaad hopen dat we snel weer echt met elkaar een biertje kunnen drinken en proosten op ons nieuwe bestuurslid Jos.
IH
Elders in dit medium staat de uitslag van het toerkampioenschap te lezen. Er is ondanks alle beperkingen flink gereden.
Om het jullie een stuk makkelijker te maken om de kilometers aan het eind van het jaar genoteerd te krijgen hebben we onze denktank aan het werk gezet. Na een flink aantal bieren en evenveel onzinnige ideeën (bij alle leden een avond op visite gaan, de biervoorraad halveren en stiekem de garage insluipen om de tellers af te lezen om maar een voorbeeld te noemen) hebben we uit deze ideeën toch een knap idee weten te filteren.
Aan het begin van het jaar organiseren we een zaterdagmiddag waar iedereen langs kan komen met de motor om de tellerstand af te laten lezen en noteren. Dit zelfde doen we dan aan het eind van het jaar weer, gaan driftig aan de slag met rekenmachines, telramen en rekenlinialen en hopla we hebben de toerkampioen vastliggen.
Hiermee maken we het jullie makkelijk, hebben we een reden om op een zaterdagmiddag bij het clubhuis te zijn en voorkomen we dat Ilona volgend jaar weer boven me in de stand staat door een of andere duistere reden die ik toch niet geloof.
IJs en weder dienende hebben we vooralsnog zaterdag 6 maart ingepland voor de kilometertelleropnamelangskommiddag, tussen 13.00 uur en 15.00 uur staan dan de gecertificeerde en beëdigde kilometertelleropnemers klaar om jullie beginstanden te noteren. Dan hebben we ook een ritje van een kleine 100 kilometer klaar liggen, dus kan je meteen de eerste kilometers op de klok zetten.
Overigens is het wel handig dat je dan op de motor komt tenzij je de teller er even af sloopt.
Heb je jouw motor al eerder uit het vet gehaald, geen probleem schiet dan even een foto van je teller en laat die zien op de kilometertelleropnamelangskommiddag dan noteren we die kilometerstand.
In principe hebben we dan de laatste zaterdag van november weer een kilometertelleropnamelangskommiddag om de eindstanden van jullie vele kilometers van het komende jaar op te nemen.
Ook dan zou het kunnen dat je nog niet stopt met rijden, dan kun je jouw eindstand altijd doorgeven op de laatste dag van het jaar door een foto te sturen naar de kilometertelleropnamecommissievoorzitter, ofte wel Jos Middelkamp.
Rutte heeft gesproken, we blijven nog een poosje in een lockdown aangevuld met een heuse avondklok.
Lastige tijden voor velen, je zult maar een winkel, restaurant, contactberoep, bedrijf in de evenementenbranche of een andere zelfstandige onderneming hebben die hard wordt geraakt, waardoor je je inkomsten ziet stagneren en uitgaven gewoon doorgaan. Of je zult werken in de zorg met alle risico’s, werkdruk en corona ellende die daar plaats vindt. Velen moeten gewoon naar hun werk omdat een bouwplaats of fabriek nu eenmaal niet naar hun huis komt. Anderen werken thuis op een eenzaam zolderkamertje verstoken van menselijk contact en koffiepraatjes met hun collega’s. En dan heb je nog kinderen die je naast je werk thuis moet onderwijzen. Geen kattenpis als ik thuisonderwijzende werkende ouders om me heen zo hoor. Kortom bijzondere tijden die we niet snel zullen vergeten.
Gelukkig houden we er de humor in, ondanks het feit dat we elkaar niet live mogen zien om een borrel te drinken is er via verschillende groepsapps genoeg contact. Daar komen vele goeie tips voorbij die deze rare tijden een beetje kunnen verlichten.
Dat een lockdown een vreemd fenomeen is, ook voor onze dieren, blijkt wel…
En van z’n avondklok raakt natuurlijk iedereen van slag. Gelukkig zijn er genoeg creatieve oplossingen om deze te omzeilen…
Maar pas op er kunnen zomaar BOA’s voor je deur staan…
Of…
Het roept allemaal in elk geval veel vragen op…
Maar gelukkig er is een vaccin onderweg…
En er is meer goed nieuws…
We houden de moed erin…
IS
Drink ie ne liter jenever veur 'n dös, dan veraandert water in ies zo gauw at 't vrös.
Januari 8 clubavond 15 Feestavond
Februari 5 clubavond 12 ledenvergadering 19 dropping
Maart 12 clubavond 14 Klappertandrit
April 9 clubavond 18 familiedag
Mei 2 Voorjaarsrit 14 clubavond 21-24 Eigen Weekend
Juni 5-6 minitreffen 11 clubavond 13 Molshooprit 22-25 avondvierdaagse
Juli 3–4 VMC rit 9 clubavond 11 zomerrit
Augustus 11 Klepperrit 13 Motorspektakel 25 grote schoonmaak 27-29 Molshooptoer
September 10 Clubavond 17–19 Treffen MC Geist 26 Bladerrit
Oktober 1-3 Heuvelrit EK Enduro (datum ovb) 8 clubavond 17 Babytreffen 23 Mountainbike Mania
November 12 clubavond
December 10 clubavond 31 Carbid knapp’n
Crono-Time data en electric instruments
Termignoni Exhaust Technology
GSG Valblokken
QD Exhausts Zandona Body protection
Meer info. WWW.Verheul.nu Tel. 0546-641689
Giannelli Exhausts Of bij jouw motorzaak Verheul, Vriezenveenseweg 18, 7681 DS Vroomshoop (Ov.)