- biografia interaktywna Malina Sarnowska, kurs PTCO 5-6 listopada 2011r.

Krótkie kalendarium życia i twórczości:

1895 10 lipca w Monachium przychodzi na świat Carl Orff

1900 Pięcioletni Carl zaczyna uczyć się gry na fortepianie

1904 Orff coraz bardziej interesuje się komponowaniem - pisze krótsze i dłuższe utwory dla swego domowego teatrzyku kukiełkowego, poza tym wiersze i opowiadania

1910-1912 Pierwsze poważniejsze kompozycje: pieśni i poemat Zarathustra

1912-1914 Studia w Akademii Muzycznej w Monachium

1917 Podczas służby wojskowej Orff cudem unika śmierci na wschodnim froncie

1918-1919 Piastuje stanowisko dyrygenta kolejno w Teatrze Narodowym w Mannheimie i w Dworskim Teatrze w Darmstadt

1920-1925 Małżeństwo z Alicją Solscher, śpiewaczką

1921 Narodziny jedynej córki Orffa, Godeli Orff zaczyna interesować się twórczością Monteverdiego

1924 Wraz z Dorothee Günther Orff zakłada w Monachium Güntherschule - szkołę, gdzie dziewczęta miały uczyć się gimnastyki, rytmiki, muzyki i tańca Carl Orff - biografia interaktywna Malina Sarnowska, kurs PTCO 5-6 listopada 2011r.

1925-1930 Nowe aranżacje dzieł Monteverdiego i kompozycje oparte o dzieła innych dawnych mistrzów

1931-1934 Pierwsze wydania Orff-Schulwerk (we współpracy z Gunild Keetman)

1937 Prawykonanie dzieła we Frankfurcie nad Menem

1939-1953 Drugie małżeństwo z Gertrudą Willert, późniejszą twórczynią muzykoterapii w duchu Orffa

1939 Prapremiera dzieła („Księżyc”) w Monachium

1943 Prapremiera dzieła („Mądra”) we Frankfurcie Prawykonanie w Lipsku

1947 Premiera opery w Stuttgarcie

1948 Pierwsze audycje radiowe dla dzieci w Radiu Bawarskim, w których wykorzystywano utwory z

1949 Prapremiera Antygony w Salzburgu

1950-1954 Publikacja Musik für Kinder („Muzyki dla dzieci”) we współpracy z Gunild Keetman

1950-1960 Orff uczy kompozycji w Wyższej Szkole Muzycznej w Monachium

1953 Prapremiera Triumfu Afrodyty, po Carminie Buranie i Catulli Carmina, trzeciej części cyklu Triumfy w La Scali w Mediolanie Prapremiera Astutuli w Monachium

1954-1959 Trzecie małżeństwo z Luizą Rinser, pisarką

1956 Telewizja Bawarska emituje Grę o Zmartwychwstaniu Pańskim (po raz pierwszy wystawioną na scenie rok później w Stuttgarcie) Orff otrzymuje odznaczenie „Pour le mérite”

1959 Prapremiera Edypa tyrana w Stuttgarcie Orff zostaje doktorem honorowym Uniwersytetu w Tübingen

1960 Orff żeni się z Liselottą Schmitz

1961 Przy Mozarteum w Salzburgu powstaje centrum poświęcone Schulwerkowi

1962/63 Orff wyrusza z serią wykładów na temat Schulwerku do Kanady, Japonii, Senegalu, Egiptu i Portugalii

1963 Oficjalna inauguracja Instytutu Orffa w Salzburgu

1968 Prapremiera Prometeusza w Stuttgarcie Carl Orff - biografia interaktywna Malina Sarnowska, kurs PTCO 5-6 listopada 2011r. 1972 Orff zostaje doktorem honorowym Uniwersytetu w Monachium Otrzymuje Wielki Krzyż Zasługi z Gwiazdą i Wstęgą za działalność artystyczną na rzecz Republiki Federalnej Niemiec

1973 Prapremiera Gry na koniec czasu („De temporum fine comedia”) w Salzburgu

1975-1981 Orff pracuje nad ośmiotomową dokumentacją swojej działalności pt. Carl Orff i jego dzieło (Carl Orff und sein Werk)

1982 Umiera w Monachium 29-ego marca. Pochowany zostaje w osobnej kaplicy w klasztorze w Andechs.

Dzieła sceniczne:

Orff jest autorem siedemnastu dzieł scenicznych, bez wątpienia najważniejszych w jego dorobku kompozytorskim. Można wśród nich wyodrębnić 5 grup:

Lamenti (Lamenty) - aranżacje dzieł Claudia Monteverdiego.

Orfeo (Orfeusz) Lamento dʼArianna (Lament Ariadny) Ballo delle Ingrate

Trionfi (Triumfy) Carmina Burana Catulli Carmina

Utwory baśniowe Der Mond (Księżyc - teatrzyk świata) na podstawie baśni braci Grimm Die Kluge (Mądra czyli opowieść o królu i mądrej niewieście) na podstawie baśni braci Grimm Sen nocy letniej (wg Williama Shakespeareʼa)

Bayerisches Weltteater Die Bernauerin Sztuka na Boże Narodzenie: Ludus de nato Infante mirificus (Gra o Narodzeniu Pańskim) Sztuka na Wielkanoc: Comoedia de Christi Resurrectione (Gra o Zmartwychwstaniu Pańskim) Astutuli

Tragedie greckie (Antygona) wg Sofoklesa, lecz w przekladzie Hölderlina Oedipus der Tyrann (Edyp tyran) jw. (Prometeusz) do tekstu Ajschylosa

Poza grupami pozostaje ostatnie dzieło sceniczne Orffa Di temporum fine comoedia (Gra na Koniec Czasu). Godela uważała ją za testament ojca.