Carl Orff - biografia interaktywna Malina Sarnowska, kurs PTCO 5-6 listopada 2011r.
Krótkie kalendarium życia i twórczości:
1895 10 lipca w Monachium przychodzi na świat Carl Orff
1900 Pięcioletni Carl zaczyna uczyć się gry na fortepianie
1904 Orff coraz bardziej interesuje się komponowaniem - pisze krótsze i dłuższe utwory dla swego domowego teatrzyku kukiełkowego, poza tym wiersze i opowiadania
1910-1912 Pierwsze poważniejsze kompozycje: pieśni i poemat Zarathustra
1912-1914 Studia w Akademii Muzycznej w Monachium
1917 Podczas służby wojskowej Orff cudem unika śmierci na wschodnim froncie
1918-1919 Piastuje stanowisko dyrygenta kolejno w Teatrze Narodowym w Mannheimie i w Dworskim Teatrze w Darmstadt
1920-1925 Małżeństwo z Alicją Solscher, śpiewaczką
1921 Narodziny jedynej córki Orffa, Godeli Orff zaczyna interesować się twórczością Monteverdiego
1924 Wraz z Dorothee Günther Orff zakłada w Monachium Güntherschule - szkołę, gdzie dziewczęta miały uczyć się gimnastyki, rytmiki, muzyki i tańca Carl Orff - biografia interaktywna Malina Sarnowska, kurs PTCO 5-6 listopada 2011r.
1925-1930 Nowe aranżacje dzieł Monteverdiego i kompozycje oparte o dzieła innych dawnych mistrzów
1931-1934 Pierwsze wydania Orff-Schulwerk (we współpracy z Gunild Keetman)
1937 Prawykonanie dzieła Carmina Burana we Frankfurcie nad Menem
1939-1953 Drugie małżeństwo z Gertrudą Willert, późniejszą twórczynią muzykoterapii w duchu Orffa
1939 Prapremiera dzieła Der Mond („Księżyc”) w Monachium
1943 Prapremiera dzieła Die Kluge („Mądra”) we Frankfurcie Prawykonanie Catulli Carmina w Lipsku
1947 Premiera opery Die Bernauerin w Stuttgarcie
1948 Pierwsze audycje radiowe dla dzieci w Radiu Bawarskim, w których wykorzystywano utwory z Orff Schulwerk
1949 Prapremiera Antygony w Salzburgu
1950-1954 Publikacja Musik für Kinder („Muzyki dla dzieci”) we współpracy z Gunild Keetman
1950-1960 Orff uczy kompozycji w Wyższej Szkole Muzycznej w Monachium
1953 Prapremiera Triumfu Afrodyty, po Carminie Buranie i Catulli Carmina, trzeciej części cyklu Triumfy w La Scali w Mediolanie Prapremiera Astutuli w Monachium
1954-1959 Trzecie małżeństwo z Luizą Rinser, pisarką
1956 Telewizja Bawarska emituje Grę o Zmartwychwstaniu Pańskim (po raz pierwszy wystawioną na scenie rok później w Stuttgarcie) Orff otrzymuje odznaczenie „Pour le mérite”
1959 Prapremiera Edypa tyrana w Stuttgarcie Orff zostaje doktorem honorowym Uniwersytetu w Tübingen
1960 Orff żeni się z Liselottą Schmitz
1961 Przy Mozarteum w Salzburgu powstaje centrum poświęcone Schulwerkowi
1962/63 Orff wyrusza z serią wykładów na temat Schulwerku do Kanady, Japonii, Senegalu, Egiptu i Portugalii
1963 Oficjalna inauguracja Instytutu Orffa w Salzburgu
1968 Prapremiera Prometeusza w Stuttgarcie Carl Orff - biografia interaktywna Malina Sarnowska, kurs PTCO 5-6 listopada 2011r. 1972 Orff zostaje doktorem honorowym Uniwersytetu w Monachium Otrzymuje Wielki Krzyż Zasługi z Gwiazdą i Wstęgą za działalność artystyczną na rzecz Republiki Federalnej Niemiec
1973 Prapremiera Gry na koniec czasu („De temporum fine comedia”) w Salzburgu
1975-1981 Orff pracuje nad ośmiotomową dokumentacją swojej działalności pt. Carl Orff i jego dzieło (Carl Orff und sein Werk)
1982 Umiera w Monachium 29-ego marca. Pochowany zostaje w osobnej kaplicy w klasztorze w Andechs.
Dzieła sceniczne:
Orff jest autorem siedemnastu dzieł scenicznych, bez wątpienia najważniejszych w jego dorobku kompozytorskim. Można wśród nich wyodrębnić 5 grup:
Lamenti (Lamenty) - aranżacje dzieł Claudia Monteverdiego.
Orfeo (Orfeusz) Lamento dʼArianna (Lament Ariadny) Ballo delle Ingrate
Trionfi (Triumfy) Carmina Burana Catulli Carmina Trionfo di Afrodite
Utwory baśniowe Der Mond (Księżyc - teatrzyk świata) na podstawie baśni braci Grimm Die Kluge (Mądra czyli opowieść o królu i mądrej niewieście) na podstawie baśni braci Grimm Sen nocy letniej (wg Williama Shakespeareʼa)
Bayerisches Weltteater Die Bernauerin Sztuka na Boże Narodzenie: Ludus de nato Infante mirificus (Gra o Narodzeniu Pańskim) Sztuka na Wielkanoc: Comoedia de Christi Resurrectione (Gra o Zmartwychwstaniu Pańskim) Astutuli
Tragedie greckie Antigonae (Antygona) wg Sofoklesa, lecz w przekladzie Hölderlina Oedipus der Tyrann (Edyp tyran) jw. Prometheus (Prometeusz) do tekstu Ajschylosa
Poza grupami pozostaje ostatnie dzieło sceniczne Orffa Di temporum fine comoedia (Gra na Koniec Czasu). Godela uważała ją za testament ojca.