ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎي ﻧﻮﻳﻦ زﻣﻴﻦ ﺷﻨﺎﺳﻲ ﻛﺎرﺑﺮدي، ﺟﻠﺪ 15 ( ﺑﻬﺎر و ﺗﺎﺑﺴﺘﺎن 1393) 20
رﻳﺰ رﺧﺴﺎره ﻫﺎي رﺳﻮﺑﻲ و ﺟﻐﺮاﻓﻴﺎي زﻳﺴﺘﻲ دﻳﺮﻳﻨﻪ " ﮔﺬر ﺳﺎزﻧﺪ ﭼﻬﻞ ﻛﻤﺎن ﺑﻪ ﺳﺎزﻧﺪ ﺧﺎﻧﮕﻴﺮان
( ﭘﺎﻟﺌﻮژن)" ، ﺷﺮق ﺣﻮﺿﻪ رﺳﻮﺑﻲ ﻛﭙﻪ داغ
ﻋﻠﻲ اﺻﻐﺮ ﺛﻴﺎب ﻗﺪﺳﻲ 1* ، ﻣﻴﺮاﻣﻴﺮ ﺻﻼﺣﻲ 2 و ﺑﺘﻮل رﻳﻮﻧﺪي 3
1 2و - داﻧﺸﮕﺎه اروﻣﻴﻪ ، داﻧﺸﻜﺪه ﻋﻠﻮم ﭘﺎﻳﻪ ، ﮔﺮوه زﻣﻴﻦ ﺷﻨﺎﺳﻲ -3 داﻧﺸﮕﺎه ﻓﺮدوﺳﻲ ﻣﺸ ،ﻬﺪ داﻧﺸﻜﺪه ﻋﻠﻮم ﭘﺎﻳﻪ ، ﮔﺮوه زﻣﻴﻦ ﺷﻨﺎﺳﻲ
درﻳﺎﻓﺖ: /1/24 92 ﭘﺬﻳﺮش : /27/7 92 92 ﭼﻜﻴﺪه ﺣﻮﺿﻪ رﺳﻮﺑﻲ ﻛﭙﻪ داغ در ﺷﻤﺎل و ﺷﻤﺎل ﺷﺮﻗﻲ اﻳ ﺮان ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﺳﺎزﻧﺪ ﻫﺎي ﭼﻬﻞ ﻛﻤﺎن و ﺧﺎﻧﮕﻴﺮان از ﺟﻤﻠﻪ ﻣﻬﻢ ﻳﺗﺮ ﻦ ﺳﺎزﻧﺪﻫﺎي ﭘﺎﻟﺌﻮژن ﻳا ﻦ ﺣﻮﺿﻪ ﻣﺤﺴﻮب ﻣﻲ ﺪﻧﺷﻮ . ﺑﺨﺶ ﻓﻮﻗﺎﻧﻲ ﺳﺎزﻧﺪ ﭼﻬﻞ ﻛﻤﺎن در ﻣﻜﺎن ﺑﺮش اﻟﮕﻮ ﺷﺎﻣﻞ ﺳﻨﮓ آﻫﻚ ﻫﺎي ﻣﺎﺳﻪ اي ، ﻣﺎرن و ﺳﻨﮓ آﻫﻚ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎ ﮔﺬر ﺗﺪرﻳﺠﻲ ﺑﻪ ﺷﻴﻞ ﻫﺎي ﺳﺎزﻧﺪ ﺧﺎﻧﮕﻴﺮان ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻣﻲ ﺷﻮد . در اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺷﺮاﻳﻂ رﺳﻮﺑﮕﺬاري ﺑﺨﺶ ﻓﻮﻗﺎﻧﻲ ﺳﺎزﻧﺪ ﭼﻬﻞ ﻛﻤﺎن و ﻗﺎﻋﺪه ﺳﺎزﻧﺪ ﺧﺎﻧﮕﻴﺮان در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﻓﻮﻧﺎي ﮔﺎﺳﺘﺮوﭘﻮد ي و اﺛﺮات ﻓﺴﻴﻠﻲ ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ و ﺑﺮرﺳﻲ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ . اﺛﺮ ﻓﺴﻴﻞ ﻫﺎي ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﺷﺪه ( ﺗﺎﻻﺳﻴﻨﻮﺋﻴﺪس و اﻓﻴﻮﻣﻮرﻓﺎ ) در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ رﺧﺴﺎره ﻫﺎي ﭘﻬﻨﻪ ﺟﺰر و ﻣﺪي و ﻻﮔﻮﻧﻲ ﺑﻮده ﻛﻪ ﺑﻴﺎﻧﮕﺮ ﺗﺸﻜﻴﻞ در ﺑﺨﺶ ﻫﺎي ﻛﻢ ﻋﻤﻖ ﺣﻮﺿﻪ اﺳﺖ . ﻫﻢ ﭼﻨﻴﻦ در اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﮔﺎﺳﺘﺮوﭘﻮدﻫﺎي Ampullinid از ﺟﻨﺲ Globularia ﺑﺮاي اوﻟﻴﻦ ﺑﺎر از ﺣﻮﺿﻪ رﺳﻮﺑﻲ ﻛﭙﻪ داغ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﺷﺪﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻗﺮار ﮔﻴﺮي آن ﻫﺎ در رﺧﺴﺎره ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻻﮔﻮن، ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﻧﺸﺎن دﻫﻨﺪه ﺑﺨﺶ ﻫﺎي ﻛﻢ ﻋﻤﻖ ﭘﻠﺖ ﻓﺮم ﻛﺮﺑﻨﺎﺗﻪ از ﻧﻮع رﻣﭗ ﺑﺮاي ﻗﺴﻤﺖ ﻓﻮﻗﺎﻧﻲ ﺳﺎزﻧﺪ ﭼﻬﻞ ﻛﻤﺎن ﺑﺎﺷﻨﺪ . ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ دﻳﺮﻳﻦ زﻳﺴﺖ ﺷﻨﺎﺳﻲ آن ﻫﺎ ﻧﺸﺎن دﻫﻨﺪ ه ﺗﻌﻠﻖ ﺣﻮﺿﻪ رﺳﻮﺑﻲ ﻛﭙﻪ داغ ﺑﻪ ﻗﻠﻤﺮو ﺗﺘﻴﺲ ﻣﻲ- ﺑﺎﺷﺪ . اﻳﻦ ﺟﻨﺲ ﺗﺎﻛﻨﻮن از ﺑﺨﺶ ﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻔﻲ از آﺳﻴﺎي ﻣﺮﻛﺰي، اروﭘﺎي ﺷﺮﻗﻲ، ﻣﺮﻛﺰي و ﻏﺮﺑﻲ ﻧﻴﺰ ﮔﺰارش ﮔﺮدﻳﺪه اﺳﺖ . ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺣﻀﻮر اﻳﻦ ﺟﻨﺲ در ﺑﺨﺶ ﻓﻮﻗﺎﻧﻲ ﺳﺎزﻧﺪ ﭼﻬﻞ ﻛﻤﺎن ( ﭘﺎﻟﺌﻮﺳﻦ ﭘﺴﻴﻦ ، اﺋﻮﺳﻦ ﭘﻴﺸﻴﻦ ) ﺣﻮﺿﻪ رﺳﻮﺑﻲ ﻛﭙﻪ داغ، ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد ﻣﻲ ﺷﻮد ﺣﻀﻮر اﻳﻦ ﺟﻨﺲ در ﻻﻳﻪ ﻫﺎي ﺑﻪ ﺳﻦ ﺑﻌﺪ از اﺋﻮﺳﻦ ﭘﻴﺸﻴﻦ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ اروﭘﺎ، ﻧﺸﺎن دﻫﻨﺪه ﻣﺴﻴﺮ ﻣﻬﺎﺟﺮت ﺟﻨﺲ ﻣﺰﺑﻮر از ﺷﺮق ﺑﻪ ﻏﺮب ﺑﻮده ﻛﻪ ﻣﻲ ﺗﻮان ﺣﻮﺿﻪ ﺗﻮران را ﺷﺮﻗﻲ ﺗﺮﻳﻦ ﻧﻘﻄﻪ ﺣﻀﻮر اﻳﻦ ﺗﺎﻛﺴﺎ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺖ ﻛﻪ در ﻃﻲ آن ﺣﻮﺿﻪ آﻧﺎﺗﻮﻟﻲ ﺗﺮﻛﻴﻪ ﻧﻴﺰ در وﺳﻂ اﻳﻦ ﻣﺴﻴﺮ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ . .
واژه ﻫﺎي ﻛﻠﻴﺪي: ﺣﻮﺿﻪ رﺳﻮﺑﻲ ﻛﭙﻪ داغ، ﺳﺎزﻧﺪ ﭼﻬﻞ ﻛﻤﺎن، ﺳﺎزﻧﺪ ﺧﺎﻧﮕﻴﺮان، اﺛﺮات ﻓﺴﻴﻠﻲ، ﮔﺎﺳﺘﺮوﭘﻮدﻫﺎي Ampullinid ﻣﻘﺪﻣﻪ ﺣﻮﺿﻪ ي رﺳﻮﺑﻲ ﻛﭙـﻪ داغ در ﺷـﻤﺎل ﺧـﺎور اﻳـﺮان ﭘـﺲ از ﺑﺮش ﻫﺎﻳﻲ اﺳـﺖ ﻛـﻪ در آن ﺳـﺎزﻧﺪ ﭼﻬـﻞ ﻛﻤـﺎن و ﺳـﺎزﻧﺪ ﺑﺮﺧﻮرد ﺻﻔﺤﻪ اﻳﺮان ﺑﺎ ﺻﻔﺤﻪ ﺗﻮران در ﻣﺰوزوﻳﻴﻚ ﭘﺴـﻴﻦ ﺧﺎﻧﮕﻴﺮان ا ز رﺧﻨﻤﻮن ﺧﻮﺑﻲ ﺑﺮﺧﻮردار ﻫﺴﺘﻨﺪ . . و ﺑﺴﺘﻪ ﺷـﺪن درﻳـﺎي ﻫﺮﺳـﻴﻨﻴﻦ در ﺷـﻤﺎل ﺧـﺎور اﻳـﺮان ﺗ ﺸﻜﻴﻞ ﺷﺪه اﺳﺖ [ ]11 . ﺳﻨﮓ ﻫﺎي رﺳـﻮﺑﻲ ﺗﺮﺷـﻴﺮي در ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ ﺟﻐﺮاﻓﻴﺎﻳﻲ و راه ﻫﺎي دﺳﺘﺮﺳﻲ : : اﻳﻦ ﺣﻮﺿﻪ ﺷـﺎﻣﻞ رﺳـﻮﺑﺎت ﻗـﺎره اي و درﻳـﺎﻳﻲ اﺳـﺖ ﻛـﻪ ﻣﻨﻄـ ﻘﻪ ﺳﺮﺧـ ﺲ ﺷﺎﻣﻞ ﺑﺨﺸﻲ ﺷﺮﻗﻲ ﺣﻮﺿﻪ رﺳﻮﺑﻲ رﺳﻮﺑﺎت درﻳﺎﻳﻲ ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻪ زﻣـﺎن ﭘـﺎﻟﺌﻮژن ﺑـﻮده و ﺷـﺎﻣﻞ ﻛﭙﻪ داغ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ . ﺑﺮاي رﺳﻴﺪن ﺑﻪ ﺑﺮش ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺳﺎزﻧﺪﻫﺎي ﭼﻬﻞ ﻛﻤﺎن و ﺧﺎﻧﮕﻴﺮان ﻣﻲ ﺑﺎﺷـﺪ ]1[ . ﺑـﻪ ﻋﻠـﺖ ﺑﺎﻳﺴﺘﻲ در ﺟﺎده اﺻﻠﻲ ﻣﺸﻬﺪ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺳﺮﺧﺲ ﺣﺮﻛﺖ ﻓﺮﺳــﺎﻳﺶ ﻋﻤﻴــﻖ واﺣــﺪﻫﺎي ﺳــﻨﮕﻲ ﭘــﺎﻟﺌﻮژن ﻛﭙــﻪ داغ در ﻛﺮد ﺗﺎ ﺑﻪ روﺳﺘﺎي ﺷﻮرﻟﻖ رﺳﻴﺪ . ﭘﺲ از ﻃﻲ ﺣﺪود 30 30 اﻳﺮان، ﺳﺎزﻧﺪﻫﺎي ﭼﻬﻞ ﻛﻤﺎن و ﺧﺎﻧﮕﻴﺮان در ﻧـﻮاﺣﻲ ﺑﺴـﻴﺎر ﻛﻴﻠﻮﻣﺘﺮ در ﺟﻬﺖ ﺷﻤﺎل ﻏﺮب و رﺳﻴﺪن ﺑﻪ ﻧﺎودﻳـ ﺲ ﻣﺤــﺪود و ﻣﻌــﺪودي ﺑــﺎﻗﻲ ﻣﺎﻧــﺪه اﺳـــ ﺖ ﻛــﻪ از ﺟﻤـــ ﻠﻪ ﭼﻬﻞ ﻛﻤﺎن، ﻣﻲ ﺗﻮان ﺑﺮش ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ را در داﺧﻞ رﺧﻨﻤﻮن ﻫﺎي ﻛﺎﻣﻞ آن ﻣﻲ ﺗﻮان ﺑﻪ ﺟﻨﻮب و ﺟﻨـﻮب ﻏﺮﺑـﻲ ﻧﺎودﻳﺲ و در ﻧﻘﻄﻪ اي ﺑﻪ ﻣﺨﺘـ ﺼﺎت ـﻃ ﻮل ﺟﻐﺮاﻓﻴـ ﺎﻳﻲ دﺷﺖ ﺳﺮﺧﺲ اﺷﺎره ﻛﺮد 1[ ]. ﺑﺮش ﻧﺎودﻳﺲ ﭼﻬـﻞ ﻛﻤـﺎن '' o 33 ' 16 60 ﺷﺮﻗﻲ و ﻋﺮض ﺟﻐﺮاﻓﻴﺎﻳﻲ '' o 36 ' 56 36 36 واﻗﻊ در ـﺟـ ﻨﻮب ﻏـ ـ ﺮﺑﻲ دﺷـ ـ ﺖ ﺳـﺮﺧﺲ ﻧﻴـﺰ از ﺟـ ـ ﻤﻠﻪ ﺷﻤﺎﻟﻲ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻛﺮد ( ﺷﻜﻞ1 ).
ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎي ﻧﻮﻳﻦ زﻣﻴﻦ ﺷﻨﺎﺳﻲ ﻛﺎرﺑﺮدي، ﺟﻠﺪ 15 ( ﺑﻬﺎر و ﺗﺎﺑﺴﺘﺎن 1393) 21
ﺷﻜﻞ1. ﻧﻘﺸﻪ ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ ﺟﻐﺮاﻓﻴﺎﻳﻲ و راه ﻫﺎي دﺳﺘﺮﺳﻲ ﺑﻪ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ
روش ﻛﺎر اﺳﺎس ﻫﺎرزﻫﺎوﺳﺮ ]9[ ، اﻛﺎن و ﻫﻮﺷﮕﻮر [ 10 و] ﺮـاﺛ ﺮـاﺛ و] در اﻳﻦ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺑﺮرﺳﻲ دﻗﻴﻖ ﻣﺮز ﺑﻴﻦ ﺳﺎزﻧﺪﻫﺎي ﻓﺴﻴﻞ ﻫﺎي ﻣﻮﺟﻮد ﺑﺮ اﺳﺎس زﻳﻼﺧﺮ [ 11 ] ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ و آﻫﻜﻲ ﭼﻬﻞ ﻛﻤﺎن و ﺷﻴﻠﻲ ﺧﺎﻧﮕﻴﺮان ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺑﺮداري ﺑﺼﻮرت ﺗﻮﺻﻴﻒ ﺷﺪه .اﻧﺪ .اﻧﺪ ﺳﻴﺴﺘﻤﺎﺗﻴﻚ و ﺑﺎ ﻓﻮاﺻﻞ ﻧﺰدﻳﻚ از ﻣﺮز ﻓﻮق ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺖ . در اداﻣﻪ از ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻫﺎي ﺑﺮداﺷﺖ ﺷﺪه ﺳﻨﮕﻲ ﺳﺎزﻧﺪ ﭼﻬﻞ واﺣﺪﻫﺎي ﺳﻨﮓ ﭼﻴﻨﻪ اي ﻛﻤﺎن 22 ﻣﻘﺎﻃﻊ ﻧﺎزك ﺗﻬﻴﻪ ﮔﺮدﻳﺪ و ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻫﺎي ﺷﻴﻠﻲ واﺣﺪﻫﺎي ﺳﻨﮓ ﭼﻴﻨﻪ اي در اﻳﻦ ﻣﻨﻄﻘـﻪ ﻣﻨﺤﺼـﺮاً ﺷـﺎﻣﻞ ﺳﺴﺖ ﺳﺎزﻧﺪ ﺧﺎﻧﮕﻴﺮان ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺑﺮرﺳﻲ ﻣﺤﺘ ﻮاي ﺳـــﺎزﻧﺪﻫﺎي ﭼﻬـــﻞ ﻛﻤـــﺎن و ﺧـــﺎﻧﮕﻴﺮان ﻣـــﻲ ﺑﺎﺷـــﻨﺪ . ﻓﺴﻴﻠﻲ ﻣﻮرد ﺷﺴﺘﺸﻮ در اﻟﻚ ﻫﺎي 50 ، 120 و 230 ﻟﻴﺘﻮاﺳﺘﺮاﺗﻴﮕﺮاﻓﻲ ﺳﺎزﻧﺪ ﭼﻬﻞ ﻛﻤﺎن در اﻳﻦ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺗﻮﺳـﻂ ﻣﻴﻜﺮون ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘ .ﻨﺪ ﺟﻬﺖ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ رﺧﺴﺎره ﻫﺎي رﺳﻮﺑﻲ ﻣﺤﺒﻮﺑﻲ و ﻫﻤﻜﺎران [ ]37 ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘـﻪ اﺳـﺖ . و ﺑﺮرﺳﻲ ﺗﻐﻴﻴﺮات رﺧﺴﺎره ،اي ﺑﺮش ﻫﺎي ﻧﺎزك ﺗﻬﻴﻪ ﺷﺪه ﺑﺮ اﻳﻦ اﺳﺎس ﺳﺎزﻧﺪ ﭼﻬﻞ ﻛﻤﺎن در اﻳﻦ ﺑﺮش ﭼﻴﻨﻪ ﺷﻨﺎﺳـﻲ ﺗﻮﺳﻂ ﻣﻴﻜﺮوﺳﻜﻮپ ﭘﻼرﻳﺰان ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ . از 4 واﺣﺪ ﺳﻨﮕﻲ ﺗﺸﻜﻴﻞ ﺷﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑـﻪ ﻃـﻮر ﻛﻠـﻲ از ﻧﺎﻣﮕﺬاري ﺳﻨﮓ ﻫﺎي ﻛﺮﺑﻨﺎﺗﻪ در ﺻﺤﺮا ﺑﻪ روش ﮔﺮاﺑﻮ [ 29 ] ﺳﻨﮓ آﻫﻚ، دوﻟﻮﻣﻴﺖ، ﻣﺎرن، ﻣﺎﺳﻪ ﺳﻨﮓ آﻫﻜـﻲ و ﺷـﻴﻞ و ﺑﺮاي ﻧﺎﻣﮕﺬار ي رﺧﺴﺎره ﻫﺎ از روش داﻧﻬﺎم [ 21 ] اﺳﺘﻔﺎده ﺗﺸﻜﻴﻞ ﺷﺪه اﺳﺖ . ﻓﻮﻧﺎي ﻓﺴﻴﻠﻲ ﻛﻪ در اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣـﻮرد ﺷﺪه اﺳﺖ . ﺑﺮاي ﺗﻔﻜﻴﻚ دوﻟﻮﻣﻴﺖ از ﻛﻠﺴﻴﺖ در ﻣﻘﺎﻃﻊ ﺑﺮرﺳﻲ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ، در رﺳﻮﺑﺎت اﻧﺘﻬﺎﻳﻲ واﺣﺪ ﭼﻬـﺎرم ﻧﺎزك ، ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻫﺎ ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺤﻠﻮل آﻟﻴﺰارﻳﻦ ﻗﺮﻣﺰ و ﺑﻪ روش ا ﻳﻦ ﺳﺎزﻧﺪ و در 45 ﻣﺘﺮ اﻧﺘﻬﺎﻳﻲ اﻳﻦ ﺳﺎزﻧﺪ ﻗﺮار دارد . اﻳـﻦ دﻳﻜﺴﻮن [ ]20 رﻧﮓ آﻣﻴﺰي ﺷﺪﻧﺪ . ﺗﻌﺪاد 5 ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺷﻴﻠﻲ از رﺳﻮﺑﺎت ﻋﻤﺪﺗﺎً از ﺳﻨﮓ آﻫﻚ ﻫﺎي ﻣﺘﻮﺳـﻂ ﻻﻳـﻪ ﻛـﺮم ﺗـﺎ ﻗﺴﻤﺖ ﺗﺤﺘﺎﻧﻲ ﺳﺎزﻧﺪ ﺧﺎﻧﮕﻴﺮان ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺑﺮرﺳﻲ ﻣﺤﺘﻮاي ﺧﺎﻛﺴﺘﺮي روﺷﻦ ﺗﺸـ ـ ﻜﻴﻞ ﺷـﺪه اﻧـﺪ ﻛـﻪ ﺗﻮﺳـ ـ ﻂ ﺳـﻨﮓ ﻓﺴﻴﻠﻲ و ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺷﺮاﻳﻂ رﺳﻮ ﺑﮕﺬاري ﺑﻪ روش زﭘﺪا [ ]53 آﻫﻚ ﻫﺎي ﻣﺎﺳﻪ اي ﻧﺎزك ﺗﺎ ﻣﺘﻮﺳﻂ ﻻﻳﻪ ﻛﺮم اداﻣﻪ ﻣﻲ ﻳﺎﺑـﺪ ﺷﺴﺘﻪ ﺷﺪ و ﺗﻮﺳﻂ ﻣﻴﻜﺮوﺳﻜﻮپ ﺑﻴﻨﻮﻛﻮﻻر ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ( ﺷــﻜﻞ A ، 2 ). اﺛﺮﻓﺴــﻴﻞ ﻫــﺎ در ﻣــﺮز ﻣﺸــﺘﺮك اﻳــﻦ دو ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ . ﺟﻬﺖ ﺑﺮرﺳﻲ ﺷﺮاﻳﻂ ﺗﺸﻜﻴﻞ رﺧﺴﺎره ﻫﺎي ﻟﻴﺘﻮﻟﻮژي ﺑﻪ ﻓﺮاواﻧ ﻲ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻣﻲ ﺷـﻮد . ﻓﻮﻧـﺎي ﮔﺎﺳـﺘﺮوﭘﻮد ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﺷﺪه، اﻳﻦ رﺧﺴﺎره ﻫﺎ ﺑﺎ رﺧﺴﺎره ﻫﺎي اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﻧﻴﺰ در ﺑﺨﺶ اﻧﺘﻬﺎﻳﻲ ﺳﻨﮓ آﻫـﻚ و ﻫـﻢ ﭼﻨـﻴﻦ در ﺳـﻨﮓ ﻓﻠﻮﮔﻞ 8[ ] ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺷﺪه .اﻧﺪ ﻓﻮﻧﺎي ﮔﺎﺳﺘﺮوﭘﻮدي ﻧﻴﺰ ﺑﺮ آﻫﻚ ﻫﺎي ﻣﺎﺳﻪ اي ﺑﺎﻻي آن ﮔﺴﺘﺮده ﺷﺪه اﻧـﺪ . ﻳـﻚ ﻣﻴـﺎن
ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎي ﻧﻮﻳﻦ زﻣﻴﻦ ﺷﻨﺎﺳﻲ ﻛﺎرﺑﺮدي، ﺟﻠﺪ 15 ( ﺑﻬﺎر و ﺗﺎﺑﺴﺘﺎن 1393) 22
ﻻﻳﻪ از ﻣﺎرن ﻗﺮﻣﺰ رﻧﮓ ﺑﻪ ﺿﺨﺎﻣﺖ 9 ﺳـﺎﻧﺘﻲ ﻣﺘـﺮ ﺑـﺮ روي ﻧﺨﻮدي رﻧﮓ ( ﺷـﻜﻞ C ، 2 ) ﻗـﺮار دارﻧـﺪ ﻛـﻪ در ﻧﻬﺎﻳـﺖ ﺑـﻪ اﻳﻦ آﻫﻚ ﻫﺎي ﻣﺎﺳﻪ اي ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ( ﺷﻜﻞ B ، 2 ). ﭘﺲ ﺷﻴﻞ ﻫﺎي ﺳﺒﺰ زﻳﺘﻮﻧﻲ ﺳﺎزﻧﺪ ﺧﺎﻧﮕﻴﺮان ﺧﺘﻢ ﻣﻲ ﺷـﻮد ﻛـﻪ از اﻳﻦ ﻣﻴﺎن ﻻﻳﻪ ﻣﺎرﻧﻲ ﻣﺠـﺪداً آﻫـﻚ ﻫـﺎي ﻣﺎﺳـﻪ اي و در ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺗﺮﻛﻴـﺐ ﺳـﻨﮓ ﺷﻨﺎﺳـﻲ ﺧـﻮد، رﻳﺨـﺖ ﺷﻨﺎﺳـﻲ اداﻣﻪ ﺳﻨﮓ آﻫﻚ و ﺳـﻨﮓ آﻫـﻚ ﻫـﺎي دوﻟـﻮﻣﻴﺘﻲ زرد ﺗـﺎ ﭘﺴﺖ ﺗﺮ و ﺗﭙﻪ ﻣﺎﻫﻮري را ﺑﻪ وﺟﻮد آورده اﺳﺖ . .
ﺷﻜﻞ 2 ) ﺗﺼﺎوﻳﺮ ﺻﺤﺮاﻳﻲ از ﺑﺨﺶ اﻧﺘﻬﺎﻳﻲ ﺳﺎزﻧﺪ ﭼﻬﻞ ﻛﻤﺎن : A ) ﻧﻤﺎي ﻛﻠﻲ از ﺳﻨﮓ آﻫﻜﻬﺎي ﺧﺎﻛﺴﺘﺮي رﻧﮓ ﻗﺴﻤﺖ اﻧﺘﻬﺎﻳﻲ ﺳﺎزﻧﺪ ﭼﻬﻞ ﻛﻤﺎن . B ) ﻣﺎرن ﻗﺮﻣﺰ رﻧﮓ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺿﺨﺎﻣﺖ 9 ﺳﺎﻧﺘﻲ ﻣﺘﺮ دﻳﺪه ﻣﻲ ﺷﻮد . C ) آﻫﻜﻬﺎي دوﻟﻮﻣﻴﺘﻲ ﺑﺨﺶ اﻧﺘﻬﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺷﻴﻞ ﻫﺎي ﺧﺎﻧﮕﻴﺮان ﻣﻨﺘﻬﻲ ﻣﻲ ﮔﺮدد.
ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ رﻳﺰ رﺧﺴﺎره ﻫﺎي ﺳﻨﮕﻲ اﺳﺖ و ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺗﻚ ﺑﻠﻮر و داراي ﺧﺎﻣﻮﺷﻲ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﺗﺎ رﻳﺰ رﺧﺴﺎره ﻫﺎي رﺳﻮﺑﻲ ﻣﻨﻌﻜﺲ ﻛﻨﻨﺪه ﺷﺮاﻳﻂ ﺣﺎﻛﻢ ﺑﺮ ﻛﻤﻲ ﻣﻮﺟﻲ ﻫﺴﺘﻨ ﺪ . . ﺪ
ﻣﺤﻴﻂ رﺳﻮﺑﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ و ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ دﻟﻴﻞ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ آن ﻫﺎ در رﺧﺴﺎره B ( دوﻟﻮ ﻣﺎدﺳﺘﻮن ) ) اﻳﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺷﺮاﻳﻂ ﭘﺎﻟﺌﻮ اﻛﻮﻟﻮژﻳﻜﻲ و اﻳﻦ زﻳﺮرﺧﺴﺎره ﺣﺎوي دوﻟﻮﻣﻴﺖ رﻳﺰﺑﻠﻮردر اﻧﺪازه 20 ﺗﺎ 30 30 ﭘﺎﻟﺌﻮﺑﻴﻮژﺋﻮﮔﺮاﻓﻴﻜﻲ ﺷﺪه اﺳﺖ[ ]12 . . ]12 ﻣﻴﻜﺮون در زﻣﻴﻨﻪ ﻣﺎﺗﺮﻳﻜﺲ آﻫﻜﻲ اﺳﺖ ( ﺷﻜﻞ D ، 3 ). ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ 22 ﻣﻘﻄﻊ ﻧﺎزك ﺗﻬﻴﻪ ﺷﺪه از رﺳﻮﺑﺎت اﻧﺘ ﻬﺎﻳﻲ اﻳﻦ رﺧﺴﺎره در ﺳﻄﺢ زﻣﻴﻦ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻛﻠﺴﻲ ﻟﻮﺗﺎﻳﺖ ﻫﺎي ﺳﺎزﻧﺪ ﭼﻬﻞ ﻛﻤﺎن و 5 ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺷﻴﻠﻲ از ﻗﺴﻤﺖ ﺗﺤﺘﺎﻧﻲ ﻧﺎزك ﻻﻳﻪ ﺧﺎﻛﺴﺘﺮي روﺷﻦ دﻳﺪه ﻣﻲ ﺷﻮد . . ﺳﺎزﻧﺪ ﺧﺎﻧﮕﻴﺮان در ﻣﺮز اﻳﻦ دو ﺳﺎزﻧﺪ و ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ رﺧﺴﺎره- ﻫﺎي ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﺷﺪه ﺑﺎ رﺧﺴﺎره ﻫﺎي اﺳﺘﺎﻧﺪارد وﻳﻠﺴﻮن رﺧﺴﺎره C ( ﭘﻜﺴﺘﻮن ﭘﻠﻮﺋﻴﺪي ) ) ( 1975 ) و ﻓﻠﻮﮔﻞ 8[ ] ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ 4 رﺧﺴﺎره اﻳﻦ رﺧﺴﺎره داراي 40 % ﭘﻠﻮﺋﻴﺪ در اﻧﺪازه 0./2 ﺗﺎ 0./3 0./3 ﻛﺮﺑﻨﺎﺗﻪ و ﻳﻚ رﺧﺴﺎره آواري ( ﺷﻴﻞ ) ﺷﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻴﻠﻲ ﻣﺘﺮ اﺳﺖ . ﭘﻠﻮﺋﻴﺪﻫﺎ داراي ﺟﻮرﺷﺪﮔﻲ ﺧﻮب و ﺷﻜﻞ وﻳﮋﮔﻲ ﻫﺎي ﻫﺮ ﻳﻚ از آن ﻫﺎ ﺑﻪ ﺷﺮح زﻳﺮ اﺳﺖ : ﻳﻜﻨﻮاﺧﺘﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ ( ﺷﻜﻞ B ، 3 ). زﻣﻴﻨﻪ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻛﺎﻣﻞ از ﮔﻞ آﻫﻜﻲ ﺗﺸﻜﻴﻞ ﺷﺪه اﺳﺖ . اﻳﻦ رﺧﺴﺎره در ﺳﻄﺢ زﻣﻴﻦ رﺧﺴﺎره A ( ﻣﺎدﺳﺘﻮن ﻛﻮارﺗﺰ دار ) ) ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻛﻠﺴﻲ ﻟﻮﺗﺎﻳﺖ ﻫﺎي ﻧﺎزك ﻻﻳﻪ ﺑﺎ رﻧﮓ ﺧﺎﻛﺴﺘﺮي ﻓﺮاواﻧﻲ داﻧﻪ ﻫﺎي ﻛﻮارﺗﺰ ﻣﻮﺟﻮد در اﻳﻦ رﺧﺴﺎره ﺑﻪ ﺣﺪود ﻣﺘﻤﺎﻳﻞ ﺑﻪ ﻛﺮم ﻗﺎﺑﻞ ﻣﺸﺎﻫﺪه اﺳﺖ . . 20 % ﻣﻲ رﺳﺪ ( ﺷﻜﻞA ، 3 ) ﻛﻪ در زﻣﻴﻨﻪ ﮔﻞ آﻫﻜﻲ
ﭘﺮاﻛﻨﺪﮔﻲ دارﻧﺪ . اﻧﺪازه داﻧﻪ ﻫﺎي ﻛﻮارﺗﺰ در ﺣﺪ ﺳﻴﻠﺖ
ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎي ﻧﻮﻳﻦ زﻣﻴﻦ ﺷﻨﺎﺳﻲ ﻛﺎرﺑﺮدي، ﺟﻠﺪ 15 ( ﺑﻬﺎر و ﺗﺎﺑﺴﺘﺎن 1393) 23
رﺧﺴﺎره D ( ﭘﻜﺴﺘﻮن ااﺋﻴﺪي ﻛﻮارﺗﺰدار) رﺧﺴﺎره دﻳﺪه ﻣﻲ ﺷﻮد . ﺑﺮﺧﻲ از اﻳﻦ ﺣﺠﺮات ﺗﻮﺳﻂ اﻳﻦ رﺧـ ﺴﺎره از 30 % ااﺋﻴﺪ ﺑﺎ ـﻗ ﻄﺮ ﻣﺘﻮﺳـ ﻂ ﺣﺪود 2 ﺳﻴﻠﻴﺲ ﭘﺮ ﺷﺪه اﺳﺖ و ﺑﻘﻴﻪ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺗﺨﻠﺨﻞ درون
ﻣﻴﻠﻲ ﻣﺘﺮ ﺗﺸﻜﻴﻞ ﺷﺪه اﺳﺖ . ااﺋﻴﺪﻫﺎ ﺣﺎﻟﺖ اﻧﺤﻼﻟﻲ داﺷﺘﻪ داﻧﻪ اي ﺑﺎﻗﻲ ﻣﺎﻧﺪه اﻧﺪ ( ﺷﻜﻞ C ، 3 ). و ﺗﻨﻬﺎ ﻗﺎﻟﺐ آن ﻫﺎ ﺑﺎﻗﻲ ﻣﺎﻧﺪه اﺳﺖ ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ دﻟﻴﻞ ﻓﺎﺑﺮﻳﻚ رﺧﺴﺎره E ﺷﻴﻠﻲ آن ﻫﺎ ﻗﺎﺑﻞ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﻧﻴﺴﺖ . اﻳﻦ رﺧﺴﺎره در ﺻﺤﺮا ﺑﻪ اﻳﻦ رﺧﺴﺎره ﻛﻪ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻗﺴﻤﺖ ﺗﺤﺘﺎﻧﻲ ﺳﺎزﻧﺪ ﺧﺎﻧﮕﻴﺮان ﺻﻮرت ﻛﺎﻟﻜﺎرﻧﺎﻳﺖ ﻫﺎي ا اﻟﻴﺘﻲ ﺑﺎ ﻃﺒﻘﻪ ﺑﻨﺪي ﻣﻮرب دﻳﺪه ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ از ﺷﻴﻞ ﻫﺎي آﻫﻜﻲ ﺳﺒﺰ روﺷﻦ ﺗﺎ ﺳﺒﺰ زﻳﺘﻮﻧﻲ ﻣﻲ ﺷﻮد . ﺣﻔﻆ ﺷﺪﮔﻲ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن داﺧﻠﻲ ااﺋﻴﺪﻫﺎ ﻧﺸﺎن ﺗﺸﻜﻴﻞ ﺷﺪه ا ﺳﺖ ﻛﻪ ﺣﺎوي ﻓﺮاﻣﻴﻨﻴﻔﺮﻫﺎي ﭘﻼﻧﻜﺘﻮن دﻫﻨﺪه ﺗﺮﻛﻴﺐ ﻛﺎﻧﻲ ﺷﻨﺎﺳﻲ ﭘﺎﻳﺪار ( ﻛﻠﺴﻴﺖ ﺑﺎ ﻣﻨﻴﺰﻳﻢ Globanomalina ، Chiloguembelina ، Acarinina ، ﭘﺎﻳﻴﻦ ) و از ﺑﻴﻦ رﻓﺘﻦ اﻳﻦ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻫﺎ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﺣﺎﻛﻲ از Pseudohastigerina ، Parasobbotina و Subbotina ﺗﺮﻛﻴﺐ ﻧﺎﭘﺎﻳﺪار ( آراﮔﻮﻧﻴﺖ ﻳﺎ ﻛﻠﺴﻴﺖ ﺑﺎ ﻣﻨﻴﺰﻳﻢ ﺑﺎﻻ ) آن ﻫﺎ اﺳﺖ . اﻧﺪازه ﻓﺮاﻣﻴﻨﻔﺮﻫﺎ ﺣﺪود µm 20 و ﻓﺮاواﻧﻲ آن ﻫﺎ ﺑﺎﺷﺪ . از آﻧﺠﺎ ﻛﻪ در ﭘﺎﻟﺌﻮژ ن ﺗﺮﻛﻴﺐ ﻛﺎﻧﻲ ـﺷ ﻨﺎﺳﻲ 35 % اﺳﺖ . وﺟﻮد ﻟﻴﺘﻮﻟﻮژي ﺷﻴﻠﻲ ﺑﻴﺎﻧﮕﺮ ﺗﺸﻜﻴﻞ اﻳﻦ ﻛﺮﺑﻨﺎت ﻫﺎي ﺗﺸﻜﻴﻞ ﺷﺪه آراﮔﻮﻧﻴﺘﻲ ﺑﻮده اﺳﺖ [ ]45 رﺧﺴﺎره در ﺷﺮاﻳﻂ ﻛﺎﻣﻼ ﻛﻢ اﻧﺮژي و آرام اﺳﺖ . از ﻃﺮﻓﻲ اﻧﺤﻼل ااﺋﻴﺪﻫﺎ را ﻣﻲ ﺗﻮان ﺑﻪ ﺗﺮﻛﻴﺐ ﻛﺎﻧﻲ ﺷﻨﺎﺳﻲ اوﻟﻴﻪ ﺣﻀﻮر ﻓﺮاﻣﻴﻨﻴﻔﺮﻫﺎي ﭘﻼﻧﻜﺘﻮن ﻣﺎﻧﻨﺪ Acarinina ﻧﺎﭘﺎﻳﺪار آن ﻫﺎ ﻧﺴﺒﺖ داد [ 15 ]. در اﻳﻦ رﺧﺴﺎره ﺷﺒﻜﻪ اي از esnaensis , Pseudohastigerina wilcoxensis ﺗﺄﻳﻴﺪ ﺟﻠﺒﻚ ﻧﻴﺰ دﻳﺪه ﻣﻲ ﺷﻮد ﻛﻪ داراي ﺣﺠﺮات ﻣﺪور ﺗﺎ ﺑﻴﻀﻲ ﻛﻨﻨﺪه ﺗﺸﻜﻴﻞ اﻳﻦ رﺧﺴﺎره در ﺷﺮاﻳﻂ درﻳﺎي ﺑﺎز اﺳﺖ ﺷﻜﻞ اﺳﺖ . اﻧﺤﻼل ذرات ﺑﺎﻳﻮﻛﻼﺳﺘﻲ ﺑﻪ وﻓﻮر در اﻳﻦ [ ].40
ﺷﻜﻞ .3 رﺧﺴﺎره ﻫﺎي ﺳﻨﮕﻲ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﺷﺪه در ﻗﺴﻤﺖ ﻓﻮﻗﺎﻧﻲ ﺳﺎزﻧﺪ ﭼﻬﻞ ﻛﻤﺎن ( A(ppl) ﻣﺎدﺳﺘﻮن ﻛﻮارﺗﺰدار، داﻧﻪ ﻫﺎي ﻛﻮارﺗﺰ زاوﻳﻪ دار ﺑﺎ ﺧﺎﻣﻮﺷﻲ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ در زﻣﻴﻨﻪ ﮔﻞ آﻫﻜﻲ . B ) دوﻟﻮ ﻣﺎدﺳﺘﻮن ، اﻳﻦ رﺧﺴﺎره ﺣﺎوي دوﻟﻮﻣﻴﺖ رﻳﺰﺑﻠﻮردر اﻧﺪازه 20 ﺗﺎ 30 30 ﻣﻴﻜﺮون در زﻣﻴﻨﻪ ﮔﻞ آﻫﻜﻲ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ . C) ﭘﻜﺴﺘﻮن ﭘﻠﻮﺋﻴﺪي ، ﺑﺨﺶ زﻳﺎدي از ﻣﻘﻄﻊ را ذرات ﻏﻴﺮ اﺳﻜﻠﺘﻲ ﭘﻠﻮﺋﻴﺪ در زﻣﻴﻨﻪ ﮔﻞ آﻫﻜﻲ ﺗﺸﻜﻴﻞ داده اﻧﺪ . D ) ﭘﻜﺴﺘﻮن ااﺋﻴﺪي ﻛﻮارﺗﺰدار ، ااﺋﻴﺪﻫﺎ ﺣﺎﻟﺖ اﻧﺤﻼل داﺷﺘﻪ و ﺗﻨﻬﺎ ﻗﺎﻟﺐ آن ﻫﺎ ﺑﺎﻗﻲ ﻣﺎﻧﺪه اﺳﺖ . .
ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎي ﻧﻮﻳﻦ زﻣﻴﻦ ﺷﻨﺎﺳﻲ ﻛﺎرﺑﺮدي، ﺟﻠﺪ 15 ( ﺑﻬﺎر و ﺗﺎﺑﺴﺘﺎن 1393) 24
ﺷﺮاﻳﻂ رﺳﻮﺑﮕﺬاري ﺳﺎزﻧﺪ ﭼﻬﻞ ﻛﻤﺎن ﺗﻮﺳﻂ اﻓﺮاد ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ [ 33 ، 33 ﺑﺮ اﺳـ ﺎس ﻣﻄﺎﻟـ ﻌﺎت ﺻـ ﻮرت ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﺮ روي ﺳـ ـﺎزﻧ ﺪ 41 ، 27 ، 39 و ]51 . ﭘﺎراﻣﺘﺮﻫﺎي ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده در ﭼﻬﻞ ﻛﻤﺎن، ﻣﺤﻴﻂ رﺳﻮﺑﻲ اﻳﻦ ﺳﺎزﻧﺪ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻳﻚ رﻣﭗ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ اﻳﻦ ﺟﻨﺲ ﺷﺎﻣﻞ ارﺗﻔﺎع ﺻﺪف (H ،) ﻣﺎﻛﺰﻳﻤﻢ ﻛﺮﺑﻨﺎﺗﻪ ﻫﻤﻮﻛﻠﻴﻨﺎل ﺑﺎ ﭘﺸﺘﻪ ﺳﺪي ﺗﻔﺴﻴﺮ ﺷﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ ﻋﺮض ﻳﺎ ﻣﺎﻛﺰﻳﻤﻢ ﻗﻄﺮ ﺻﺪ ف (D ،) ارﺗﻔﺎع ﭘﻴﭽﺶ آﺧﺮ
ﺷﺎﻣﻞ زﻳﺮ ﻣﺤﻴﻂ ﻫﺎي ﭘﻬﻨﻪ ﺟﺰر و ﻣﺪي، ﻻﮔﻮن، ﭘﺸﺘﻪ (H1 ،) ارﺗﻔﺎع دﻫﺎﻧﻪ (Ha ،) ﻣﺎﻛﺰﻳﻤﻢ ﻗﻄﺮ ﭘﺮوﺗﻮﻛﻮﻧﻚ (Dp ،) ﺳﺪي و درﻳﺎي ﺑﺎز اﺳﺖ 2[ ، 37 و 38 ]. ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻗﻄﺮ ﻫﺴـ ﺘﻪ در ﭘﺮوﺗﻮﻛﻮﻧﻚ (N) و ﻫﻢ ﭼﻨﻴﻦ ﺗﻌـ ﺪاد رﺧﺴﺎره ﻫﺎي ﺗﻮﺻﻴﻒ ﺷﺪه، از آ ﻧﺠﺎ ﻛﻪ ورود ﻣﻘﺎدﻳﺮ ﺑﺎﻻي ﭘﻴﭽﺶ ﻫﺎي ﺗﻠﺌﻮﻛﻮﻧﻚ اﺳﺖ ( ﺷﻜﻞ5 ). ). رﺳﻮﺑﺎت ﺳﻴﻠﻴﺴﻲ آوار ي ﻧﺸﺎن دﻫﻨﺪه ﺗﺎﺛﻴﺮ آب ﺷﻴﺮﻳﻦ در ﺳﻴﺴﺘﻤﺎﺗﻴﻚ ﻣﺤﻴﻂ ﻫﺎي ﻧﺰدﻳﻚ ﺑﻪ ﺳﺎﺣﻞ اﺳﺖ 6[ و ]9 ، و ﻫﻢ ﭼﻨﻴﻦ - Class Gastropoda Cuvier, 1797 وﺟﻮد ﻣﻘﺎدﻳﺮ ﺑﺎﻻي ﮔﻞ آﻫﻜﻲ و ﭘﻠﻮﺋﻴﺪ ﻛﻪ ﺣﺎﻛﻲ از ﺣﻀﻮر ,Subclass Orthogastropoda Ponder & Lindberg - ﻳﻚ ﻣﺤﻴﻂ ﻛﻢ اﻧﺮژي و آرام ﺑﻮده و ﻋﺪم ﺣﻀﻮر اﺟﺰاء 1995 - Superordo Caenogastropoda Cox ,1960 اﺳﻜﻠﺘﻲ ﻧﻴﺰ ﺑﻴﺎﻧﮕﺮ ﺷﺮاﻳﻂ ﻧﺎﻣﻨﺎﺳﺐ زﻳﺴﺘﻲ ﺑﺮاي ﻣﻮﺟﻮدات Ordo Architaenioglossa Haller ,1892 -
اﺳﺖ 4[ ، 46 و ]43 ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه ﺗﻔﺎﺳﻴ ﺮ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻣﺤﻴﻂ Superfamily Ampullinoidea Cossmann ,1918 - - Family Ampullinidae Cossmann ,1918 رﺳﻮﺑﻲ اﻳﻦ ﺳﺎزﻧﺪ در ﺳﺎﻳﺮ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت، ﻣﻲ ﺗﻮان ﺑﺨﺶ ﻫﺎي Genus Globularia Swainson ,1840 -
ﻧﺰدﻳﻚ ﺑﻪ ﺳﺎﺣﻞ و ﻻﮔﻮﻧﻲ را ﺑﺮاي رﺳﻮﺑﺎت ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﻲ Globularia sp - ﺗﻮﺻﻴﻒ: ﺻﺪف ﺑ ﻪ ﺷﻜﻞ ﺣﻠﺰوﻧﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑ ﻪ ﺻﻮرت ﻗﺎﻟﺐ در اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺖ . ﻫﻢ ﭼﻨﻴﻦ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت داﺧﻠﻲ ﺑﻴﻀﻮي ﺷﻜﻞ ﺑﺎ ﭘﻴﭻ ﺣﻠﺰوﻧﻲ ﻛﻮ ﺗﺎه (Convolute) ﭼﻴﻨﻪ ﻧﮕﺎري ﺳﻜﺎﻧﺴﻲ اﻧﺠﺎم ﺷﺪه ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺤﺒﻮﺑﻲ و ﺑﺪون ﺗﺰﺋﻴﻨﺎت در ﺳﻄﺢ و در اﻳﻦ ﺟﻨﺲ ﭘﻴﭽﺶ ﻧﻬﺎﻳﻲ ﻫﻤﻜﺎران [ 37 و ]38 در ﺑﺮش ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺑﻴﺎﻧﮕﺮ ﺣﻀﻮر ﺑﺰرگ ﺑﻮده ﺑﺨﺶ اﺻﻠﻲ ﺻﺪف را ﺗﺸﻜﻴﻞ ﻣﻲ دﻫﺪ ﻛﻪ ﺑﺎ 3 ﺳﻜﺎﻧﺲ رﺳﻮﺑﻲ رده ﺳﻮم در اﻳﻦ ﺳﺎزﻧﺪ اﺳﺖ ﻛﻪ ﭘﻬﻠﻮي ﮔﺮدي دﻳﺪه ﻣﻲ ﺷﻮد . دﻫﺎﻧﻪ در اﻳﻦ ﺟﻨﺲ ﻧﺴﺒﺘﺎ رﺳﻮﺑﺎت ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﻲ در اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ، در ﺳﻜﺎﻧﺲ ﺳﻮم و ﺑﺰرگ و ﮔﺮد ﺑﻮده و ﻳﺎ ﺣﺎﻟﺖ ﺑﻴﻀﻮي دارد، آﭘﻜﺲ در ﺑﺨﺶ اﻧﺘﻬﺎﻳﻲ دﺳﺘﻪ رﺧﺴﺎره ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺗﺮاﻛﺖ ﺗﺮاز ﻧﺎﻣﺸﺨﺺ اﺳﺖ و ﭘﻴﭻ ﻫﺎي اﺑﺘﺪاﻳﻲ ﺑﻌﺪ از آﭘﻜﺲ ﺑﺨﻮﺑﻲ ﺑﺎﻻ (HST=Highstand System Tract) ﻗﺮار دارد دﻳﺪه ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ و ﺧﻂ درز ﺑﻴﻦ آن ﻫﺎ ﻋﻤﻴﻖ اﺳﺖ ( ﺷﻜﻞ4 ). ). ( ﺷﻜﻞ6 ). ﺑﻮم ﺷﻨﺎﺳﻲ دﻳﺮﻳﻨﻪ و ﺟﻐﺮاﻓﻴﺎي زﻳﺴﺘﻲ و دﻳﺮﻳﻨﻪ
ﮔﺎﺳﺘﺮوﭘﻮد ذﻛﺮ ﺷﺪه ﻣﻄﺎﺑﻖ زﻳﺮ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ . . ﻓﻮﻧﺎي ﮔﺎﺳﺘﺮوﭘﻮدي
در آﺧﺮﻳﻦ واﺣﺪﻫﺎي آﻫﻜﻲ ﺳﺎزﻧﺪ ﭼﻬﻞ ﻛﻤﺎن رﺧﺴﺎره A ﺑﻮم ﺷﻨﺎﺳﻲ دﻳﺮﻳﻨﻪ ﺗﺠﻤﻊ ﻗ ﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻬﻲ از ﺻﺪف ﻫﺎي ﮔﺎﺳﺘﺮوﭘﻮد دﻳﺪه ﻣﻲ ﺷﻮد ﮔﻮﻧﻪ ﻫﺎي زﻳﺎدي از اﻳﻦ ﺟﻨﺲ از ﻻﻳﻪ ﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﭘﺎﻟﺌﻮژن ﻛﻪ ﺣﻔﻆ ﺷﺪﮔﻲ آن ﻫﺎ ﺿﻌﻴﻒ و ﺗﻤﺎﻣﺎ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ در ﻗﻠﻤﺮو ﺗﺘﻴﺲ ﮔﺰارش و ﺗﻮﺻﻴﻒ ﺷﺪه اﻧﺪ ]7[ . ]7[ ﮔﺎﺳـ ﺘﺮوﭘﻮدﻫﺎي Ampullinid ﻫﺴﺘـ ﻨﺪ . آن ﻫﺎ ﺟـ ﺰء ﮔﺎﺳﺘﺮوﭘﻮدﻫﺎي Ampullinid ﺟﺰء ﻓﺴﻴﻞ ﻫﺎي ﺑﻨﺘﻴﻚ ﻣﻬﻢ ﻓﺴﻴﻞ ﻫﺎي ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه و ﻣﻌﺮوف در ﺳﺎزﻧﺪﻫﺎي ﭘﺎﻟﺌﻮژن در ﻣﺤﻴﻂ ﻫﺎي درﻳﺎﻳﻲ ﻛﻢ ﻋﻤﻖ و ﻣﺤﻴﻂ ﻫﺎي درﻳﺎﻳﻲ ﻟﺐ ﺗﺘﻴﺲ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺗﺎﻛﻨﻮن از ﻛﺸﻮرﻫﺎي ﻓﺮاﻧﺴﻪ، اﻳﺘﺎﻟﻴﺎ، ﺷﻮر در ﻃﻲ ﭘﺎﻟﺌﻮژن ﻣﺤﺴﻮب ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ . ﺧﺎﻧﻮاده آﻟﻤﺎن، ﺑﻠﻐﺎرﺳﺘﺎن، روﻣﺎﻧﻲ، ﻟﻬﺴﺘﺎن ، ﺗﺮﻛﻴﻪ و ﻫﻢ ﭼﻨﻴﻦ Ampullinidae و ﻣﺨﺼﻮﺻﺎ ﺟﻨﺲ Globularia ﺟﺰء دﻳﮕﺮ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﺷﺮﻗﻲ آﻟﭗ ﮔﺰارش ﺷﺪه اﻧﺪ ]3[ . اﻳﻦ ﮔﺮوه از ﺗﺎﻛﺴﺎﻫﺎي ﻋﻤﻮﻣﻲ در ﻧﺎﺣﻴﻪ ﺷﻠﻒ داﺧﻠﻲ اﺳﺖ [ ]35 . اﻳﻦ ﮔﺎﺳﺘﺮوﭘﻮدﻫﺎ ﻛﻪ داراي ارزش ﭘﺎﻟﺌﻮاﻛﻮﻟﻮژﻳﻜﻲ و ﮔﺎﺳﺘﺮوﭘﻮد ﺑﺼﻮرت ﻓﺮاواﻧﻲ در رﺧﺴﺎره ﻫﺎي آﻫﻜﻲ، ﻣﺎرﻧﻲ و ﭘﺎﻟﺌﻮﺑﻴﻮژﺋﻮﮔﺮاﻓﻴﻜﻲ ﻣﻬﻤﻲ در ﭘﺎﻟﺌﻮژن ﻣﻲ ﺑﺎﺷﻨﺪ، ﺗﺎﻛﻨﻮن ﻣﺎﺳﻪ ﺳﻨﮕ ﻲ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻣﻲ ﺷﻮد . اﻳﻦ ﮔﺮوه از ﮔﺎﺳﺘﺮوﭘﻮدﻫﺎ در ﭘﺎﻟﺌﻮژن ﺣﻮﺿﻪ رﺳﻮﺑﻲ ﻛﭙﻪ داغ ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻗﺮار ﻧﻤﺎﻳﻨﺪه و ﻧﺸﺎن دﻫﻨﺪه ﻣﺤﻴﻂ ﻫﺎي آﺑﻲ ﻟﺐ ﺷﻮر و ﻧﺴﺒﺘﺎ ﻧﮕﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ و در اﻳﺮان ﻓﻘﻂ از رﺳﻮﺑﺎت اﻟﻴﮕﻮﺳﻦ ﻣ ﻨﻄﻘﻪ ﮔﺮم و ﻛﻢ ﻋﻤﻖ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﮔﺮﻣﺴﻴﺮي ﺗﺎ ﻧﻴﻤﻪ ﮔﺮﻣـ ﺴﻴﺮي اﺻﻔﻬﺎن و ﺳﻴﺮﺟﺎن واﻗﻊ در اﻳﺮان ﻣﺮﻛﺰي ﮔﺰارش ﺷﺪه ﻣﻲ ﺑﺎﺷﻨﺪ [ .]30 اﻳﻦ ﮔﺮوه در رﺧﺴﺎره ﻫﺎي ﻣﺎدﺳﺘﻮن اﺳﺖ [ ]30 . اﻳﻦ ﺟﻨﺲ ﺑﻪ دﻟﻴﻞ اﻫﻤﻴﺖ ﺧﺎﺻﻲ ﻛﻪ دارد ﻣﺤﻴﻂ ﻻﮔﻮﻧﻲ دﻳﺪه ﻣﻲ .ﺷﻮد .ﺷﻮد
ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎي ﻧﻮﻳﻦ زﻣﻴﻦ ﺷﻨﺎﺳﻲ ﻛﺎرﺑﺮدي، ﺟﻠﺪ 15 ( ﺑﻬﺎر و ﺗﺎﺑﺴﺘﺎن 1393) 25
ﺷﻜﻞ 4. ﺳﺘﻮن ﺗﻐﻴﻴﺮا ت ﺳﻨﮓ ﺷﻨﺎﺳﻲ ﺑﺨﺶ ﻓﻮﻗﺎﻧﻲ ﺳﺎزﻧﺪ ﭼﻬﻞ ﻛﻤﺎن در ﮔﺬر ﺗﺪرﻳﺠﻲ ﺑﻪ ﺳﺎزﻧﺪ ﺧﺎﻧﮕﻴﺮان ( در ﻣﺤﻞ ﺑﺮش اﻟﮕﻮ)
ﺷﻜﻞ .5 ﺗﺼﻮﻳﺮ ﺷﻤﺎﺗﻴﻜﻲ از ﭘﺎراﻣﺘﺮﻫﺎي ﻣﻬﻢ در ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﺟﻨﺲ Globularia ( اﻗﺘﺒﺎس ﺑﺎ ﻛﻤﻲ ﺗﻐﻴﻴﺮ از [ 30 ]) ])
ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎي ﻧﻮﻳﻦ زﻣﻴﻦ ﺷﻨﺎﺳﻲ ﻛﺎرﺑﺮدي، ﺟﻠﺪ 15 ( ﺑﻬﺎر و ﺗﺎﺑﺴﺘﺎن 1393) 26
ﺷﻜﻞ 6. ﮔﺎﺳﺘﺮوﭘﻮدﻫﺎي Ampullinid از ﺟﻨﺲ Globularia در آﺧﺮﻳﻦ ﻻﻳﻪ ﻫﺎي آﻫﻜﻲ ﺑﺨﺶ ﻓ ﻮﻗﺎﻧﻲ ﺳﺎزﻧﺪ ﭼﻬﻞ ﻛﻤﺎن.
ﺟ ﻐﺮاﻓﻴﺎي زﻳﺴﺘﻲ دﻳﺮﻳﻨﻪ ﺣﻀﻮر آن را از اﺋﻮﺳﻦ ﭘﻴﺸﻴﻦ ﺗﺎ اﻟﻴﮕﻮﺳﻦ ﭘﺴﻴﻦ دارﻳﻢ اﻳﻦ ﺟﻨﺲ داراي ﻣﺤﺪوده ﮔﺴﺘﺮدﮔﻲ ﭼﻴﻨﻪ ﺷﻨﺎﺳﻲ از [ ].30 در ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺑﺎ ﺗﻮﺟ ﻪ ﺑﻪ ﺣﻀﻮر اﻳﻦ ﺗﺎﻛﺴﺎ در ﻃﻲ ﭘﺎﻟﺌﻮﺳﻦ ﭘﺴﻴﻦ ﺗﺎ اﻟﻴﮕﻮﺳﻦ ﭘﻴﺸﻴﻦ اﺳﺖ ( ﺷﻜﻞ 7 ). ﺑﻨﻈﺮ ﭘﺎﻟﺌﻮﺳﻦ ﭘﺴﻴﻦ - اﺋﻮﺳﻦ ﭘﻴﺸﻴﻦ در ﺣﻮﺿﻪ رﺳﻮﺑﻲ ﻛﭙﻪ داغ ﻣﻲ رﺳﺪ Ampullinid ﻫﺎ ﻇﺎﻫﺮا داﺧﻞ اﻳﺎﻟﺖ ﻣﻲ ﺗﻮان اﺳﺘﻨﺒﺎط ﻧﻤﻮد ﻛﻪ ﺣﻮﺿﻪ ﻣﺰﺑﻮر و ﺑﻪ ﻋﺒﺎرت دﻳﮕﺮ ﭘﺎﻟﺌﻮﺑﻴﻮژﺋﻮﮔﺮاﻓﻲ ﺗﺘﻴﺲ ﻣﻨﺸﺎء ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻧﺪ و ﺑﻴﺶ ﺗﺮﻳﻦ ﺗﻨﻮع درﻳﺎي ﺗﻮران ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺷﺮﻗﻲ ﺗﺮﻳﻦ ﻧﻘﻄﻪ ﺣﻀﻮر ﮔﻮﻧﻪ اي و ﺛﺒﺖ زﻣﻴﻦ ﺷﻨﺎﺳﻲ آن ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻗﻠﻤﺮو ﺗﺘﻴﺲ اﻳﻦ ﺗﺎﻛﺴﺎ ﺗﻠﻘﻲ ﮔﺮدد . درﻳﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﮔﻮﻧﻪ ﻫﺎي Globularia اﺳﺖ ]7[ . اﻳﻦ ﺗﺎﻛﺴﺎ از ﻻﻳﻪ ﻫﺎي ﭘﺎﻟﺌﻮژن ﻣﻨﺎﻃﻖ ﻣﺘﻨﻮﻋﻲ در آن ﺣﻀﻮر داﺷﺘﻪ اﻧﺪ از ﺗﻮران ﺑﻪ ﺳﻤﺖ اروﭘﺎي ﺷﺮﻗﻲ، در داﺧﻞ و ﺣﺎﺷﻴﻪ اﻳﺎﻟﺖ ﺗﺘﻴﺲ ﺛﺒﺖ و ﮔﺰارش ﺷﺪه اﺳﺖ ﻣﺮﻛﺰي و ﻏﺮﺑﻲ ﮔﺴﺘﺮده ﺷﺪه ﺑﻮده و در آن ﻣﺤﻴﻂ ﻫﺎي ﻛﻪ ﺷﺎﻣﻞ آﻓﺮﻳﻘﺎ ]5[ ، اروﭘﺎي ﻏﺮﺑﻲ [ ،10 13 17 و ،]18 ﻣﺘﻨﻮﻋﻲ اﻳﺠﺎد ﺷﺪه اﺳﺖ، ﻛﻪ ﻣﻮرد دﻟﺨﻮاه ﺑﺮاي ﻣﻬﺎﺟﺮت اروﭘﺎي ﻣﺮﻛﺰي و ﺷﺮﻗﻲ [ 10،39 و ]41 ، آﺳﻴﺎي ﻣﺮﻛﺰي ﮔﻮﻧﻪ ﻫﺎي Globularia ﺑﻮده و ﺑﻪ اﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺗﻮزﻳﻊ 3[ ، 30 و ]32 و ﻣﻨﺎﻃﻖ ﻫﻴﻤﺎﻟﻴﺎ [ ]31 ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ. ﺟﻐﺮاﻓﻴﺎﻳﻲ و ﭼﻴﻨﻪ ﺷﻨﺎﺳﻲ Ampullinid ﻫﺎ ﺗﻮﺳﻂ اﻳﻦ ﺟﻨﺲ Globularia داراي ﻣﺴ ﻴﺮ ﻣﻬﺎﺟﺮﺗﻲ از ﺷﺮق ﺑﻪ درﻳﺎ ﻛﻨﺘﺮل ﮔﺮدﻳﺪه اﺳﺖ . ﻏﺮب ﺑﻮده اﺳﺖ ﻛﻪ در ﻃﻲ آن اﻓﺮادي از اﻳﻦ ﺟﻨﺲ از ﺑﺨﺶ ﻫﺎﻳﻲ از آﺳﻴﺎي ﻣﺮﻛﺰي ﺑﻪ ﺳﻤﺖ اروﭘﺎ ﻣﻬﺎﺟﺮت اﺛﺮ ﻓﺴﻴﻞ ﻫﺎي ﻫﻤﺮاه ﻓﻮﻧﺎ ي ﮔﺎﺳﺘﺮوﭘﻮدي ﻛﺮده اﻧﺪ و در اﻳﻦ ﺑﻴﻦ ﺣﻮﺿﻪ ي آﻧﺎﺗﻮﻟﻲ ﻣﺮﻛﺰي ﺗﺮﻛﻴﻪ ﺑﺮ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻛﻪ آﺛﺎر ﻓﺴﻴﻠﻲ از ﺳﺎﺧﺖ ﻫﺎي ﺑﺮﺟﺎ ﺑﻪ ﺷﻤﺎر روي ﻣﺴﻴﺮ اﺻﻠﻲ ﻣﻬﺎﺟﺮت ﻓﻮﻧﺎي ﭘﺎﻟﺌﻮﺳﻦ ﭘﺴﻴﻦ و اﺋﻮﺳﻦ ﻣﻲ آﻳﻨﺪ، ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻨﺪ از ﺷﻮاﻫﺪي ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻛﻪ در ﭘﻴﺸﻴﻦ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ( ﺷﻜﻞ )9 [ ]30 . ﻣﺴﻴﺮ ﺧﻴﻠﻲ ﺗﻔﺴﻴﺮ ﻣﺤﻴﻂ رﺳﻮﺑﻲ ﮔﺎﺳﺘﺮوﭘﻮدﻫﺎي Globularia از آن ﻫﺎ ﻃﻮﻻﻧﻲ ﻣﻬﺎﺟﺮت و ﭘﺮاﻛﻨﺪﮔﻲ ﺳﺮﻳﻊ ﻻرو ﮔﺎﺳﺘﺮوﭘﻮدﻫﺎ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻲ ﺷﻮد [ .]48 ﺑﺮﺧﻲ از اﻳﻦ آﺛﺎر ﻓﺴﻴﻠﻲ در ﺳﻄﺢ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﺗﻮﺟﻴﻪ ﻛﻨﻨﺪه ﺣﻀﻮر ﭼﻴﻨﻪ ﺷﻨﺎﺳﻲ ﺧﻴﻠﻲ زودﺗﺮ زﻳﺮﻳﻦ ﻻﻳﻪ ﺗﺸﻜﻴﻞ ﺷﺪه و ﺑﺮﺧﻲ ﻋﻤﻮد ﺑﺮ ﺳﻄﺢ ﻻﻳﻪ ﺑﻨﺪي ﺟﻨﺲ Globularia در ﺑﺨﺶ ﻫﺎي ﺷﺮﻗﻲ ﺗﺘﻴﺲ ( آﺳﻴﺎي در اﺛﺮ ﺣﻔﺎري ﻣﻮﺟﻮدات اﻳﺠﺎد ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ . ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺟﻨﺲ ﻣﺮﻛﺰي ) ﺑﺎﺷﺪ، ﻛﻪ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺑﺨﺶ ﻫﺎي ﺷﺮﻗﻲ و ﻏﺮﺑﻲ اروﭘﺎ Ophiomorpha . .
ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎي ﻧﻮﻳﻦ زﻣﻴﻦ ﺷﻨﺎﺳﻲ ﻛﺎرﺑﺮدي، ﺟﻠﺪ 15 ( ﺑﻬﺎر و ﺗﺎﺑﺴﺘﺎن 1393) 27
در ﺑﺮش ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻛﻪ در ﻻﻳﻪ ﻫﺎي ﺳﻨﮓ آﻫﻚ ﻣﺎﺳﻪا ي آن ﻫﺎ در ﺳﻄﺢ ﺑﺎﻻﻳﻲ ﻻﻳﻪ ﻫﺎ ﺑﻪ ﺷﻜﻞ ﻛﺎﻧﺎل ﻫﺎي درﻫﻢ ﺑﺨﺶ ﻓﻮﻗﺎﻧﻲ ﺳﺎزﻧﺪ ﭼﻬﻞ ﻛﻤﺎن ﺑﺎ ﺿﺨﺎﻣﺖ ﻣﺘﻐﻴﺮ از 50 ﻇﺎﻫﺮ ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ . ﻃﻮل اﻳﻦ ﻛﺎﻧﺎل ﻫﺎ از 3 ﺗﺎ 10 ﺳﺎﻧﺘﻲ ﻣﺘﺮ ﺳﺎﻧﺘﻲ ﻣﺘﺮ ﺗﺎ 3 ﻣﺘﺮ اﻳﻜﻨﻮﻓﺴﻴﻞ Ophiomorpha ﺣﻀﻮر ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ و ﻗﻄﺮﺷﺎ ن ﺗﺎ 1 ﺳﺎﻧﺘﻲ ﻣﺘﺮ اﺳﺖ. دارد ( ﺷﻜﻞ 7 ). اﻳﻦ آﺛﺎر ﺣﻔﺮ ﺗﻚ ﻛﺎﻧﺎﻟﻲ، ﺑﺎ ﻃﻮل 4 ﺗﺎ 7 ﺑﺮ اﺳﺎس ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﻛﺮاﻳﻤﺰ و ﻓﺮي و ﮔﻮﻟﺪرﻳﻨﮓ [ 19 و ]26 ]26 ﺳﺎﻧﺘﻲ ﻣﺘﺮ و ﺑﻪ ﻗﻄﺮ 1 ﺳﺎﻧﺘﻲ ﻣﺘﺮ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ از ﺗﻮﻧﻞ ﻫﺎي اﻳﻦ آﺛﺎر ﺗﻮﺳﻂ ﻣﻮﺟﻮدات، در ﻣﺤﻴﻄﻲ ﺑﺎ اﻧﺮژي ﻣﺘﻮﺳﻂ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﺗﺎ ﺗﻮﻧﻞ ﻫﺎي ﭘﺮﭘﻴﭻ و ﺧﻤﻴﺪه و ﺑﻪ ﻫﻢ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﺗﺸﻜﻴﻞ ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ [ 19 و ]26 و ﻳﺎ ـﻣ ﻤﻜﻦ ـاﺳ ﺖ در در ﺗﺸﻜﻴﻞ ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ [ 74 ]. ﻛﻪ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻗﺎﺋﻢ و ﻳﺎ ﻣﺎﻳﻞ ﻣﻨﻔﺮد، ﻣﺤﻴﻂ ﻫﺎي ﺟﺰروﻣﺪي و ﻫﻢ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻨﻄﻘﻪ زﻳﺮ ﺧﻂ اﺛﺮ اﺛﺮ ﺳﻄﺢ ﻻﻳﻪ ﻫﺎي آﻫﻜ ﻲ ﻣﺎﺳﻪ اي را ﻗﻄﻊ ﻛﺮده .ﻧﺪا اﻧﺪرﺳﻮن اﻣﻮاج ﺗﺸﻜﻴﻞ ﺷﻮد [ 25 و .]14 ﻫﻢ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﺮ اﺳﺎس ﻣﺤﻴﻂ ﺗﺸﻜﻴﻞ اﻳﻦ اﻳﻜﻨﻮﻓﺴﻴﻞ را در ﻣﻮاردي ﻛﻪ ﺑﺼﻮرت ﻣﻄﺎﻟ ﻌﺎت ﺷﻮﻟﺘﺰ و ﻫﻮﺑﺎرد ( 2005 ،) اﻣﻜﺎن ﺗﺸﻜﻴﻞ اﻳﻦ اﺛﺮ ﻗﺎﺋﻢ ﺗﺎ ﻣﺎﻳﻞ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﺤﻴﻄﻲ ﭘﺮاﻧﺮژي ﺗﻔﺴﻴﺮ ﻧﻤﻮده اﺳﺖ ﻓﺴﻴﻞ ﻫﺎ در ﻣﺤﻴﻂ ﻫﺎي ﻋﻤﻴﻖ ﻛﻪ ﺟﺮﻳﺎن ﻫﺎي آﺷﻔﺘﻪ ﺣﺎﻛﻢ ].8[ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺣﻀﻮر اﺛﺮ ﺟﻨﺲ ﻓﻮق در ﻗﺴﻤﺖ ﻓﻮﻗﺎﻧﻲ اﺳﺖ ﻧﻴﺰ وﺟﻮد .ﺪﻧدار ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﭼﻨﻴﻦ اﺳﺘﻨﺒﺎط ﻣﻲ ﺷﻮد ﻛﻪ ﺳﺎزﻧﺪ ﭼﻬﻞ ﻛﻤﺎن ﻣﻲ ﺗﻮان رﺧﺴﺎره ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻣﺤﻴﻂ ﺳﺪي ﺑﺮاﺳﺎس رﺧﺴﺎره ﻫﺎي ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺷﺪه و ﻫﻢ ﭼﻨﻴﻦ رو ﺑﻪ ﻻﮔﻮن را ﺑﺮاي آن در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺖ . اﻳﻜﻨﻮﻓﺴﻴﻞ ﻫﺎي ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﺷﺪه، ﻣﺤﻴﻂ ﺗﺸﻜﻴﻞ ﻣﺤﻴﻂ ﻫﺎي اﺛﺮ ﺟﻨﺲ دﻳﮕﺮي از ﻧﻮع ﺗﻐﺬﻳﻪ اي و ﺑﻨﺎم Thalassinoides ﺟﺰروﻣﺪي ﺑﻮده و اﺣﺘﻤﺎﻻً ﺷﺮاﻳﻂ رﺳﻮﺑﻲ ﻧﺎآراﻣﻲ در در اﺳﺖ ﻛﻪ در ﺑﺨ ﺶ ﻓﻮﻗﺎﻧﻲ ﺳﺎزﻧﺪ ﭼﻬﻞ ﻛﻤﺎن و در ﻳﻜﻲ از ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺣﺎﻛﻢ ﺑﻮده و رﺳﻮﺑﺎت ـﺗﺤ ﺖ ﺗﺄﺛﻴﺮ آن ـﻧﻬ ﺸﺘﻪ ﺸﺘﻪ ﻻﻳﻪ ﻫﺎي آﻫﻚ ﻣﺎﺳﻪ اي ﺑﺼﻮرت ﻓﺮاواﻧﻲ وﺟﻮد دارد ( ﺷﻜﻞ ﺷﺪه اﻧﺪ . اﻳﻦ اﺛﺮات ﻓﺴﻴﻠﻲ در دﺳﺘﻪ رﺧﺴﺎره ﻫﺎي ﻻﮔﻮن .)8 اﻳﻦ اﺛﺮ ﺟﻨﺲ ﺑﺼﻮرت Y و T ﺷﻜﻞ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻣﻲ ﺷﻮد . ﻧﺰدﻳﻚ ﺑﻪ ﺳﺎﺣﻞ دﻳﺪه ﻣﻲ ﺷﻮد [ ].49 ].49
ﺷﻜﻞ 7. آﺛﺎر ﻓﺴﻴﻠﻲ اﻓﻴﻮﻣﻮرﻓﺎ ﻣﻮﺟﻮد در ﺑﺨﺶ ﻓﻮﻗﺎﻧﻲ ﺳﺎزﻧﺪ ﭼﻬﻞ ﻛﻤﺎن.
ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎي ﻧﻮﻳﻦ زﻣﻴﻦ ﺷﻨﺎﺳﻲ ﻛﺎرﺑﺮدي، ﺟﻠﺪ 15 ( ﺑﻬﺎر و ﺗﺎﺑﺴﺘﺎن 1393) 28
ﺷﻜﻞ .8 آﺛﺎر ﻓﺴﻴﻠﻲ ﺗﺎﻻﺳﻴﻨﻮﺋﻴﺪس ﻣﻮﺟﻮد در ﺑﺨﺶ ﻓﻮﻗﺎﻧﻲ ﺳﺎزﻧﺪ ﭼﻬﻞ ﻛﻤﺎن، آﺛﺎر Y ﺷﻜﻞ در ﺗﺼﻮﻳﺮ ﺑﺎ ﻓﻠﺶ ﻧﺸﺎن داده ﺷﺪه اﺳﺖ.
ﺷﻜﻞ .9 ﻧﻘﺸﻪ ﺟﻐﺮاﻓﻴﺎي دﻳﺮﻳﻨﻪ ﭘﺎﻟﺌﻮﺳﻦ ﭘﺴﻴﻦ - اﺋﻮﺳﻦ ﭘﻴﺸﻴﻦ، اﻗﺘﺒﺎس ﺑﺎ ﻛﻤﻲ ﺗﻐﻴﻴﺮ از [ 50 و ]30 ، ﻋﻼﻣﺖ ﺳﺘﺎره ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ ﺣﻮﺿﻪ رﺳﻮﺑﻲ ﻛﭙﻪ داغ و ﻓﻠﺶ ﻣﺴﻴﺮ ﻣﻬﺎﺟﺮت و اﻧﺘﻘﺎل اﻓﺮاد Globularia را از ﺷﺮق ﺗﺘﻴﺲ ﺑﻪ ﻏﺮب ﺗﺘﻴﺲ ﻧﺸﺎن ﻣﻲ دﻫﺪ . .
ﻧﺘﻴﺠﻪ ﮔﻴﺮي ﮔﺮﻓﺖ ﻛﻪ ﺑﺮ اﻳﻦ اﺳﺎس 4 رﻳﺰ رﺧﺴﺎره ﺳﻨﮕﻲ C ، B ، A و در اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺑﺨﺶ ﻓﻮﻗﺎﻧﻲ ﺳﺎزﻧﺪ ﭼﻬﻞ ﻛﻤﺎن و ﺑﺨﺶ D ﺗﺸﺨﻴﺺ داده ﺷﺪ ﻛﻪ ﻧﺸﺎن دﻫﻨﺪه ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻗﺴﻤﺖ ﻫﺎي ﺗﺤﺘﺎﻧﻲ ﺳﺎزﻧﺪ ﺧﺎﻧﮕﻴﺮان ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎي ﺗﻌﻴﻴﻦ رﻳﺰ رﺧﺴﺎره ﻫﺎ، ﻛﻢ ﻋﻤﻖ ( ﭘﻬﻨﻪ ﺟﺰرو ﻣﺪي و ﻻﮔﻮن ) ﺑﻪ ﻣﺤﻴﻂ درﻳﺎﻳﻲ ﺑﺎز اﺛﺮات ﻓﺴﻴﻠﻲ و ﻓﻮﻧﺎي ﮔﺎﺳﺘﺮوﭘﻮدي ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻗﺮار اﺳﺖ . اﺛﺮ ﻓﺴﻴﻞ ﻫﺎي ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﺷﺪه در اﻳﻦ رﺳﻮﺑﺎت ﺷﺎﻣﻞ
ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎي ﻧﻮﻳﻦ زﻣﻴﻦ ﺷﻨﺎﺳﻲ ﻛﺎرﺑﺮدي، ﺟﻠﺪ 15 ( ﺑﻬﺎر و ﺗﺎﺑﺴﺘﺎن 1393) 29
اﻓﻴﻮﻣﻮرﻓﺎ و ﺗﺎﻻﺳﻴﻨﻮﺋﻴﺪس ﻣﻲ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻛﻪ در رﺳﻮﺑﺎت ﺣﺎوي Adegoke, O.S (1977) Stratigraphy and [5] paleontology of the Ewekoro Formation رﺧﺴﺎره ﻫﺎي ﻛﻢ ﻋﻤﻖ ( ﺟﺰر و ﻣﺪي و ﻻﮔﻮﻧﻲ ) ﺗﺸﻜﻴﻞ .Paleocene) of southwestern Nigeria) ﺷﺪه اﻧﺪ . –Bulletins of American Paleontology 71, 5 291. در اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﮔﺎﺳﺘﺮوﭘﻮدﻫﺎي Ampullinid از ﺟﻨﺲ (Alsharhan, A.S., Kendall, C.G.St.C (2003 [6] Globularia ﺑﺮاي اوﻟﻴﻦ ﺑﺎر از ﺣﻮﺿﻪ رﺳﻮﺑﻲ ﻛﭙﻪ داغ Holocene coastal carbonates and evaporites of the southern Arabian Gulf and their ancient ﮔﺰارش ﺷﺪه اﺳﺖ . اﻳﻦ ﺟﻨﺲ در رﺧﺴﺎره ﻫﺎي ﻻﮔﻮﻧﻲ –analogues: Earth-Science Reviews, 61 .191 243. ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﺷﺪه و ﺟﻐﺮاﻓﻴﺎي زﻳﺴﺘﻲ دﻳﺮﻳﻨﻪ آن ﻧﺸﺎن Amitrov, O.V (1994) Changes in composition [7] دﻫﻨﺪه ﺗﻌﻠﻖ ﺣﻮﺿﻪ ﻛﭙﻪ داغ ﺑﻪ ﻗﻠﻤﺮو ﺗﺘﻴﺲ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ . of the Gastropods in the western Eurasian seas at the Eocene–Oligocene Boundary. ﺣﻀﻮر اﻳﻦ ﺟﻨﺲ در ﺑﺨﺶ ﻓﻮﻗﺎﻧﻲ ﺳﺎزﻧﺪ ﭼﻬﻞ ﻛﻤﺎن .Paleontological Journal 28, 19–30 ( ﭘﺎﻟﺌﻮﺳﻦ ﭘﺴـ ﻴﻦ - اﺋﻮﺳﻦ ﭘﻴﺸـ ﻴﻦ ) در ﺣﻮﺿﻪ رﺳﻮﺑﻲ Anerson, B. G (1994) A new approach to [8] utilizing geometric configurations of ﻛﭙﻪ داغ و ﻇﻬﻮر آن در ﻻﻳﻪ ﻫﺎي ﺑﻪ ﺳﻦ ﺑﻌﺪ از اﺋﻮﺳﻦ Ophiomorpha nodosa in facies analyses: An ﭘﻴﺸﻴﻦ در اروﭘﺎ، ﻧﺸﺎن دﻫﻨﺪه ﻣﺴﻴﺮ ﻣﻬﺎﺟﺮت ﺟﻨﺲ ﻣﺰﺑﻮر ,example from the Eocene Torrey Sandstone southern California. G.S.A. Cordilleran از ﺷﺮق ﺑﻪ ﻏﺮب ﺑﻮده ﻛﻪ ﻣ ﻲـ ﺗﻮان ﺣﻮﺿـ ﻪ ﺗﻮران را Section Guidebook, TRIP 3. 60-63 ﺷﺮﻗﻲ ﺗﺮﻳﻦ ﻧﻘﻄﻪ ﺣﻀﻮر اﻳﻦ ﺗﺎﻛﺴﺎ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺖ ﻛﻪ در Bachmann, M., Hirsch, F (2006) Lower [9] Cretaceous carbonate platform of the eastern ﻃﻲ آن ﺣﻮﺿﻪ آﻧﺎﺗﻮﻟﻲ ﺗﺮﻛﻴﻪ ﻧﻴﺰ در وﺳﻂ اﻳﻦ ﻣﺴﻴﺮ ﻗ ﺮار :(Levant(Galilee and the Golan Heights ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ . stratigraphy and second-order sea-level change., Cretaceous Research. 27, 487- 512. [10] Bayan, F (1873) Notes sur quelques fossiles ﺗﺸﻜﺮ و ﻗﺪرداﻧﻲ .tertiaires. Savy, Paris. BELLARDI, L. 1852 Catalogue raisonne des fossiles ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﮔﺎن اﻳﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﻣﺮاﺗﺐ ﺗﻘﺪﻳﺮ و ﺗﺸﻜﺮ ﺧﻮد را از nummulitiques du comte de Nice. Memoires داوران اﻳﻦ ﻧﻮﺷﺘﺎر ﺑﻪ ﺟﻬـ ﺖ اراﺋﻪ ﻧﻈﺮات ﺳـ ﺎزﻧﺪه اﺑﺮاز –de la Societe geologique de France 2, 205 300. ﻣﻲ دارﻧﺪ . ﻫﻢ ﭼﻨﻴﻦ از ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﮔﺮوه زﻣﻴﻦ ﺷﻨﺎﺳﻲ Berberian, M., King, G.C.P (1981) Toward a [11] paleogeography and tectonic evolution of داﻧﺸﮕﺎه ﻫﺎي اروﻣﻴﻪ و ﻓﺮدوﺳﻲ ﻣﺸﻬﺪ ﺑﻪ دﻟﻴﻞ اﻳﺠﺎد زﻣﻴﻨﻪ ,Iran. Canadian Journal of Earth Science 18 و ﺑﺴﺘﺮ ﻻزم ﺟﻬﺖ اﻧﺠﺎم ﺗﺤﻘﻴﻘ ﺎت ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻛﻤﺎل ﺗﺸﻜﺮ و .265–210 [12] Boussac, J (1911) Etudes paleontologiques ﺳﭙﺎس را دارﻧﺪ . .sur le Nummulitique Alpin. Paris [13] Brigantini, T (1985) Cypreidi, Naticidi, e Olividi (Gasteropodi) del Cenozoico ﻣﻨﺎﺑﻊ Nell’Italia Nordorientale. Memorie di Scienze 1[ ] اﻓﺸﺎر ﺣﺮب، ع ( 1373 ) زﻣﻴﻦ ﺷﻨﺎﺳﻲ ﻛﭙـﻪ داغ . اﻧﺘﺸـﺎرات .Geologiche37, 407–422 [14] Bromly, R.G (1990) Trace fossils: Biology ﺳـﺎزﻣﺎن زﻣـﻴﻦ ﺷﻨﺎﺳـﻲ ﻛﺸـﻮر ، ﺗﻬـﺮان، ﺷـﻤﺎره ،and Taphonomy. Unwin Hyman, Boston. 280 276 11 ﺻﻔﺤﻪ . .p [15] Cantrell , D. L (2006) Cortical fabrics of 2[ ] ﺣﻴﺪري، ا ( 1386 ) ﺑﺮرﺳﻲ ﭼﻴﻨﻪ ﻧﮕﺎري ﺳﻜﺎﻧﺴﻲ ﺳﺎزﻧﺪﻫﺎي Upper Jurassic ooids, Arab Formation, Saudi ﭘﺴﺘﻪ ﻟﻴﻖ و ﭼﻬﻞ ﻛﻤﺎن در ﻧـﺎودﻳﺲ ﺷـﻴﺦ ﻛﭙـﻪ داغ، ﭘﺎﻳـﺎن Arabia: Implications for original carbonate mineralogy Sedimentary Geology, 186, p. ﻧﺎﻣــﻪ ﻛﺎ رﺷﻨﺎﺳــﻲ ارﺷــﺪ، داﻧﺸــﮕﺎه ﻓﺮدوﺳــﻲ ﻣﺸــﻬﺪ، 391 .170–157 ﺻﻔﺤﻪ . ,Colombie, C., and Strasser A (2005) Facies [16] cycles, and controls on the evolution of a [3] Abich, H (1882) Geologische Forschungen in keep-up carbonate platform (Kimmeridgian, den Kaukasuslandern. II. Geologie des Swiss Jura): Sedimentology, 52, 1207–1227 Armenischen Hochlandes. I. Westhalfe. A. [17] Cossmann, M (1889) Catalogue illustre des Holder, Wien. coquiles fossiles de l’Eocene des environs de [4] Adachi, N., Ezaki, Y. and Liu, J (2004) The Paris. Annales Societe royale Malacologique origins of peloids immediately after the end- de Belgique24, 7–385. permian extinction, Guizhou Province, South [18] Cossmann, M. and Pissarro, G (1911) China: Sedymentary Geology, 164, p. 161- Iconographie complete des coquilles fossiles 178.
ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎي ﻧﻮﻳﻦ زﻣﻴﻦ ﺷﻨﺎﺳﻲ ﻛﺎرﺑﺮدي، ﺟﻠﺪ 15 ( ﺑﻬﺎر و ﺗﺎﺑﺴﺘﺎن 1393) 30
Geologo-Razvedocinovo Obeinenia SSSR. de l’Eocene des environs de Paris. Hermann, Leningrad- Moscova. Paris. [33] Karagiuleva, J.D (1964) Les Fossiles de [19] Crimes, T.P (1977) Trace fossils of an Eocene Bulgarie Paleogene Mollusca. Academie des deep sea fan, northern Spain. In: Crimes, T. Sciences de Bulgarie, p. 270. P., Harper, J. C. (Eds.), Trace fossils2: [34] Kranz, W (1910) Das Tertiar zwischen Geological Journal, Special Issue 9, Seel Castelgomberto Montecho Moggiore Creazzo House Press, p. 71-90. und Monteviae in Vicentin. Neues Jahrbuch [20]Dickson, J.A.D (1966) Carbonate fur Geologie und Palaontologie 29, 180–268. identification and genesis as revealed by [35] Kaunhowen, F (1898) Die Gastropoden der staining: Sedimentary Petrology. 36, 441- Maestrichter Kreide. Palaeontologische 505. Abhandlungen (neue Folge), 4 (1): 1-132. [21]Dunham, R.M (1962) Classification of [36] MacEachern, J.A, Bann, K.L. Pemberton S.G. Carbonate Rock according to Deposition and Gingras, M.K (2007) The ichnofacies Texture: AAPG Memoir 1, 108- 121. paradigm: High-resolution paleoenviromental [22] Eames, F.E (1952) A contribution to the study interperetof the rock record. In: McIlroy, D. of the Eocene in western Pakistan and (ed.), The Application of Ichnology to western India C. The description of the Palaeoenvironmental and Stratigraphic Scaphopoda and Gastropoda from Standard Analysis, Geological Society, London, sections in the Rakhi Nala and Zinda Pir areas Special Publication, v 228, p. 179-212. of the western Punjab and in the Kohat [37] Mahboubi, A., Moussavi-Harami, R., Lasemi, district. Philosophical Transactions of the Y. and Brenner, R.L (2001) Sequence Royal Society of London, Biological Sciences stratigraphy and sea level history of the upper 236, 1–168. Paleocene strate in the Kopet-Dagh basin, [23] Flugel, E (2010) Microfacies of Carbonate northeastern Iran, American Association of Rocks- Analysis Interpretation and Petroleum Geologists Bulletin, 85, p. 839- Application: Springer- Verlag Berlin, 967 pp. 895. [24] Frey. R. W., Howard, J. D., and Pryor, W. A [38]Mahboubi, A., Moussavi-Harami, R., Brenner, (1978) Ophiomorpha: its morphologic R.L. and Gonzalez, L.A (2002) Diagentic taxonomic and environmental significance. history of the Late Paleocene potential Palaeogeogr. Palaeoclim. Palaeoecol. 23: carbonate reservoir rocks, Kopet- Dagh 199-229 Basin, NE Iran. Petroleum Geology, 25, 465- [25] Frey, R.W., Pemberton, S. G. and Saunders, 484. T. D. A (1990) Ichnofacies and bathymetry: a [39]Meszaros, N (1957) Fauna de moluste a passive relationship: Journal of Paleontology, depositelor palaeogene din nordvestul 64, 155-158. Transilvaniei, Bucure şti. [26] Frey, R. W. and Goldring, R (1992) Marine [40] Miller, K.G. and Snyder, Liu, Ch., Browning, events beds and reconlonization surfaces are J., Olsson, K (1997) Upper Cretaceous to revealed by trace fossil analysis: Geological Miocene planktonic foraminifera Magazine, 129, 325-335. biostratigraphy, Scientific results, Proc, ODP, [27] Furon, R. & Soyer, R (1947) Catalogue des Vol.150 X, fossiles tertiaires du Bassin de Paris. Paris. [41] Moisescu, V (1972) Mollusques et Echinides [28]Gocev, P (1933) Paleontologische und Stampiens et Egeriens de la Region de Cluj- stratigraphische Untersuch-ungen iiber das Huedin-Romana şi (Nord-Ouest de la Eocan von Varna. Zeitschrift der Transylvanie). Institut Geologie, p. 152. Bulgarischen Geologischen Gesellschaft 5, 1– [42]Okan, Y. and Ho şgör, İ (2008) The 82. Ampullinid Gastropod Globularia (Swainson [29] Grabau, A.W (1904) On the classification of 1840) from the Late Thanetian-Early Ilerdian sedimentary rocks. American Geologists, 33, of Kırkkavak Formation (Polatlı-Ankara) of p. 228-247. the Tethyan Realm. Turkish Journal of Earth [30] Harzhauser, M (2004) Oligocene Gastropod Sciences, 17, 785-801. Faunas of the Eastern Mediterranean [43] Palma, R., López-Gómez, J. and Piethé, R (Mesohellenic Trough/Greece and Esfahan- (2007) Oxfordian ramp system (La Manga Sirjan Basin/Central Iran. Courier Formation) in the Bardas Blancas area Forschungsinst Senckenberg 248, 93–181. (Mendoza Province) Neuquén Basin, [31] Iqbal, M.W.A (1973) Biostratigraphy of the Argentina: Facies and depositional sequences Tiyon Formation (Middle Eocene) of Sind, Sedimentary Geology, 195, p. 113–134. Pakistan. Records of the Geological Survey of [44] Popescu-Voitesti, I (1910) Contributions a Pakistan 22, 1–40. l’Etude Stratigraphique du Nummulitique de [32] Isaeva, A.I (1933) Fauna Gastropoda la Depression Getique (Roumanie ahaltihskovo eocena in Trudi Bsesoiuznovo
ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎي ﻧﻮﻳﻦ زﻣﻴﻦ ﺷﻨﺎﺳﻲ ﻛﺎرﺑﺮدي، ﺟﻠﺪ 15 ( ﺑﻬﺎر و ﺗﺎﺑﺴﺘﺎن 1393) 31
Occidentale). Theses, la Faculte des Sciences de Paris. [45] Sandberg, P.A (1983) An oscillating trend in Phanerozoic non-skeletal carbonate mineralogy, Nature, 305, p. 19–22. [46] Sandullia, R., and Raspinib, A (2004) Regional to global correlation of lower Cretaceous (Hauterivian- Barremian) shallow-water carbonates of the southern Sedimentary Geology, 165, 117-153. [47] Seilacher, A (1981) Towards an evolutionary stratigraphy. Acta Geologica Hispanica, 16: 39-44. [48] Seilacher, A (2007) Trace Fossil Analysis . Springer-Verlag, Berlin, Heidelberg, New York, 226 pp. [49]Shultz, M.R., Hubbard, S.M (2005) Sedimentology, stratigraphic architecture, and ichnology of gravity-flow deposits partially ponded in a growth-fault-controlled slope minibasin, Tres Pasos Formation (Cretaceous), southern Chile. Journal of Sedimentary Research, 75, 440-453. [50] Smith, A., & Funnell, B (1994) Atlas of Mesozoic and Cenozoic Coastlines. Cambridge University Press, 1–99. [51] Vlaicu-Ttrim, N (1963) Stratigrafia Eocenului din Regiunea de la Sud- Vest de Cluj. Editura Academiei Republicii Populare Romine. [52]Wrigley, A (1946) English Eocene and Oligocene Ampullinids. London, 88–104. [53] Zepeda, M. A (1998) Planktonic foraminiferal diversity, equitability and biostratigraphy of the uppermost Campanian-Maastrichtian; ODP Leg 122, Hole 762, Exmouth Plateau, NW Australia, eastern Indian Ocean. Cretaceous Research, 19: 117-152.