DOCSLIB.ORG

Non Omnis Moriar for Soprano Solo and SSAA Choir

Total Page：16

File Type：pdf, Size：1020Kb

Download full-text PDF Read full-text
Non Omnis Moriar for Soprano Solo and SSAA Choir Alison Willis Non Omnis Moriar for soprano solo and SSAA choir Score 2018 ce-aw1nom1-dl-s NON OMNIS MORIAR Text from the poem by Zuzanna Ginczanka (1917-1945) Zuzanna Ginczanka’s Jewish parents fled the Russian Civil War, settling in 1922 in pre-War Poland. Although, as a poet, she published only a single collection of poetry in her lifetime, the book O centaurach ("About the Centaurs"), it created a sensation. Ginczanka left Warsaw in June 1939 to spend her summer vacations with her grandmother. Following the outbreak of the Second World War her grandmother’s business was immediately expropriated and their living quarters requisitioned for Soviet officials. This forced Ginczanka to move to the larger and more anonymous Polish city of Lvov. Before they left, her grandmother packed all the family heirlooms and valuables like table silver into her luggage, both as a means of keeping it safe and to provide for Ginczanka's future dowry. Once she arrived in Lvov Ginczanka narrowly managed to avoid arrest by Ukrainian forces targeting Jewish population. Nazi Germany invaded Poland on 22 June 1941. The female concierge in the building where Ginczanka rented a flat saw her opportunity to rid herself of the unwelcome tenant and at the same time enrich herself. In the summer of 1942 she denounced Ginczanka to the Nazi authorities as a Jew hiding in her building on false papers. The Nazi police immediately attempted to arrest Ginczanka, but other residents of the building helped her escape. They finally succeeded in capturing her but this arrest did not result in Ginczanka's execution as on this occasion she escaped from captivity. The incident led Ginczanka to write her best known poem "Non omnis moriar". Zuzanna Ginczanka frequently changed hiding places, but was eventually detained in the notorious Nazi prison, Montelupich but she never admitted to being Jewish. There is no certainty as to the exact place of Ginczanka's death but there is a broad consensus on her having been executed by firearm, either by single firearm or by firing squad. Ginczanka was 27 years old. In a bitter footnote, Zuzanna Ginczanka's betrayers were arrested and tried for collaborationism. "Non omnis moriar" formed part of the evidence against them. (This is considered by many scholars to be the only instance in the annals of history of a poem being entered in evidence in a criminal trial.) Despite the quality of her poetry, Ginczanka was ignored and forgotten in post-war Poland, as communist censors deemed her work to be undesirable. The text used is based on a translation by Marek Kazmierski with permission. NON OMNIS MORIAR Zuzanna Ginczanka (1917 – 1945) Not all of me will die – not my proud estate, Meadow tablecloths, wardrobe castles strong, acres of fine bedsheets, linen treasures great, And dresses, light dresses – these are my swansong. Because I leave not a single heir, Let your curious hands through my Jew things browse, if conscience allows. Meadow tablecloths, wardrobe castles strong, acres of fine bedsheets, linen treasures great, And dresses, light dresses, if conscience allows. You and your loved ones, recall my name and face, As you remembered me when showing them my hiding place. Drink to me! Drink to me! Drink to my grave and supposed wealth, my remains your prize. Drink all night, drink! And when the sun does shine, Start hunting for gem-stones, digging for gold, Through mattresses, fine drapes, candlesticks and dresses, light dresses. Feathers ripped from cushions, clouds of gutted quilts, Will snow upon your hands, turn your arms to wings, Pure white down will bind with my blood congealed, Letting you take flight, My angels, my kings. Non omnis moriar. Duration c. 4'45'' NON OMNIS MORIAR Zuzanna Ginczanka (Not All Of Me Will Die) (1917 - 1945) Soprano solo + SSAA Alison Willis Sorrowfully but with pride q = 76 mp ° b4 5 4 Soprano Solo &b 4 ∑ 4 ∑ 4 ∑ ∑ Ó Œ œ Not p pp 3 b4 j 5 j 4 SOPRANO 1 &b 4 Œ œ œ™ œ 4 œ™ œ ˙ Œ 4 Œ œ œ œ œ™ œœœ ˙ w Non om - nis mo - ri - ar, non om - nis mo - ri - ar. (ah) pp p b4 j 5 j 4 j SOPRANO 2 &b 4 Œ œ œ™ œ 4#œ™ œ ˙ Œ 4 Œ œ œ œ œ™ œ ˙ w Non om - nis mo - ri - ar, non om - nis mo - ri ar. (ah) p pp b ALTO I b 4 Œ j 5 j Œ 4 Œ j & 4 œ œ™ œ 4 œ™ œ ˙ 4 œ œ œ œ™ œ #˙ w Non om - nis mo - ri - ar, non om - nis mo - ri ar. (ah) p pp b ALTO II b 4 Œ j 5 j Œ 4 Œ j ¢& 4 œ œ™ œ 4 œ™ œ ˙ 4 œ œ œ œ™ œ ˙ w Non om - nis mo - ri - ar, non om - nis mo - ri ar. (ah) 3 b j j b 4 Œ ™ 5 œ™ œ ˙ Œ 4 Œ œ ™ œ œ ˙ Ów Œ & 4 œ œ œ 4 #œ ™ œ ˙ 4 œ œ œ œ™ Jœ œ ˙ w œ Piano reduction (for rehearsal only) bb 4 Œ j 5 j Œ 4 Œ j {& 4 œ œ™ œ 4 œœ™ œœ ˙˙ 4 œ œ œ œœ™ œœ #˙ w 6 A Più mosso q = 88 ° b ˙ œ œ 3 S. Solo b ™ œ 3 Œ 4 ˙ Œ œ œ #œ™ œ Ó™ & 4 4 J ˙ ˙™ all of me will die. Not my proud es tate. mp o b 3 4 S. &b w 4 ˙™ 4 ˙ Ó ˙ ˙ ˙™ ∑ Ah Half whispered, individual voices repeat at will mp o p b 3 4 S. &b w 4 ˙™ 4 ˙ Ó #w ˙™ Œ œ œ œ #œ Ah War-drobe cast-les mp o b A. b 3 4 Ó & <#>w 4 ˙™ 4 ˙ ˙ ˙ ˙™ Ah Half whispered, individual voices repeat at will p b 3 4 A. &b 4 4#˙ Ó ∑ Œ j ¢ w ˙™ œ œ œ™ œ œ Mea-dow tab - le - cloths, 3 b ˙™ œ 3 ˙ œ 4 ˙˙ œ œ #œ j Ó & b ww 4 ˙˙™ 4 ˙ Œ #w˙™ œ ˙˙ ˙˙™ Œ œ œ œ #œ P.R. ™ bb 3 4 Ó Ó & <#>w 4 ˙™ 4 #˙˙ ˙ ˙ ˙™ { Œ œ œ œ™ Jœ œ Copyright © Alison Willis 2018 2 12 ° b S. Solo &b Ó™ Ó™ Ó™ ∑ ∑ ∑ Half whispered, individual voices repeat at will p (finish phrase) mf b j œ œ œ S. &b œ œ œ nœ œ œ Ó ‰ œ œ œ Œ ‰ J Œ Œ A - cres of fine bed- sheets, and dres- ses, light dres- ses, (finish phrase) mf b j S. b Ó ‰ œ œ Œ ‰ œ œ œ Œ Œ & #œ œ J strong, Half whispered, and dres- ses, light dres- ses, individual voices repeat at will p (finish phrase) mf b A. b Ó ‰ j Œ ‰ j œ Œ Œ & œ œ œ œ œ œ œ œ œ œ Lin - en trea-sures great, and dres- ses, light dres- ses, (finish phrase) mf b A. b Ó ‰ j Œ ‰ j Œ Œ ¢& œ œ œ œ œ œ and dres- ses, light dres- ses, œ bb nœ œ ∑ Ó ‰ j œ Œ ‰ œ œ œ Œ Œ & #œ œ œ œ œ œ œ J P.R. bb ∑ ∑ Ó ‰ j Œ ‰ j œ Œ Œ {& œ œ œ œ œ œ œ œœ œœ œ œ Tempo primo mf (bitterly) 18 mp 3 ° b j œ ˙ œ œ3 S. Solo b ∑ 4 ∑ Œ œ™ œœœ™ œ 3 4 ˙ œ & 4 œ œ™ œ J 4 4 Œ Be - cause I leave not a sing - le heir. Let your p pp b j 4 3 4 S. &b œ œ™ œ 4 ˙ ˙ w w 4 ˙™ 4 ˙™ Œ These are my swan - song, (ng) p pp b S. b j 4 3 4 & œ œ™ œ 4 #˙ ˙ w w 4 ˙™ 4 ˙™ Œ These are my swan - song, (ng) p pp b A. b j 4 3 4 Œ & œ œ™ œ 4 ˙ ˙ w w 4 ˙™ 4 ˙™ These are my swan - song, (ng) p pp b A. b j 4 3 4 Œ ¢& œ œ™ œ 4 ˙ ˙ w w 4 ˙™ 4 ˙™ These are my swan - song, (ng) 3 3 j bb j 4 Œ j œ™ œœ œ œ™ œ 3 n˙ œ 4 ˙ Œ œ œ & œ œ™ œ 4 #˙˙ ˙˙ ww œ œ™ œ ww 4 ˙˙™ 4 ˙˙™ P.R. bb j 4 3 4 Œ {& œ œ™ œ 4 ˙˙ ˙˙ ww ww 4 ˙˙™ 4 ˙˙™ 3 B Più mosso 24 With movement 3 3 > > mp 3 ° b œ™ œ œ œ 5 œ œ ˙™ 4 j 3 S. Solo &b J bœ œ 4 4 Œ œ bœ œ ‰ œ 4 ˙™ cu - ri - ous hands through my Jew things browse, if con - science al - lows. p o b 5 4 3 ˙™ S. &b ˙ b˙ 4 ˙ ˙™ 4 ∑ 4 Oo Mm. p o b 5 4 3 S. &b w 4 ˙ n˙™ 4 ∑ 4 ˙™ Oo Mm. p b A. b 5 4 ∑ 3n˙™ & ˙ ˙ 4 ˙ b˙™ 4 4 Oo Mm.Half whispered, individual voices repeat at will mp b A. b 5 4 ∑ 3 Œ ¢& ˙ 4 œ 4 4 ˙ œ ˙ œ œ Oo ™ Mea - dow 3 3 b œ™ j 5 œ œ ˙™ 4 3 ˙™ & b ˙w œ œ b˙œ bœ œ 4 ˙˙ n˙˙™ 4 ∑ 4 ˙ ™ P.R. bb 5 4 ∑ 3 n˙™ & ˙ ˙ 4 œ˙ b˙™ 4 4 { ˙ œ ˙™ Œ œ œ 28 ° b 3 4 S. Solo &b Ó™ Ó™ Ó™ Ó™ 4 ∑ ∑ 4 Half whispered, individual voices repeat at will mp mf (finish phrase) b 3 j œ 4 S.
Load more

Recommended publications
  • Tekstualia 02(57)19 Tekst.Indd
    Katarzyna Długoszewska-Tamoń ORCID: 0000-0001-7175-0480 Bohater jako współautor. Obecność Zuzanny Ginczanki w tomie Józefa Łobodowskiego Pamięci Sulamity1 Abstract A literary character as a co-author: The presence of Zuzanna Ginczanka in Józef Łobodowski’s book of poems Pamięci Sulamity („In memory of Shulamite”) The article is devoted to the relationship between the work of Zuzanna Ginczanka and the vo- lume of poetry Pamięci Sulamity (In memory of Shulamite) by Józef Łobodowski. The use of stylized elements referring to the work of other writers is characteristic of Łobodowski’s writing. The article addresses the question of how Zuzanna Ginczanka, the poet’s friend from his youth, is present in his volume In memory of Shulamite. A relevant context for such an examination is the problem of writing after the Holocaust and the idea of God’s silence in the face of the tragedy of war. The article also discusses the infl uence of the biblical tradition, in particular the Song of Songs, on the works of Zuzanna Ginczanka and Józef Łobodowski. Key words: Łobodowski, Ginczanka, Shulamite, literary character, stylization, Song of Songs Słowa klucze: Łobodowski, Ginczanka, Sulamita, bohater literacki, stylizacja, Pieśń nad Pieśniami „Całe czterdzieści lat! A ciągle jesteś młoda, / jakby to były naszej przyjaźni lata najpierwsze…”2. Słowa te wypowiada podmiot liryczny utworu pochodzącego z wydanego w 1987 roku tomu Józefa Łobodowskiego zatytułowanego Pamięci Sulamity, poświęconego Zuzannie Ginczance w czterdzieści dwa lata po jej tragicznej śmierci. To książka wyjątkowa z kilku powodów, napisana wspomnieniami młodości i przedwojennych uczuć i zdarzeń, które pomimo upływu lat pozostały w pamięci twórcy.
    [Show full text]
  • Przegląd -Cz-4 Net-Indd.Indd
    pejzaże kultury Urszula Chowaniec Feminism Today, or Re-visiting Polish Feminist Literary Scholarship Since 1990s Almost every time the gendered perspective on a particular issue (so often called oblique- ly the woman’s voice) appears in the media, it is immediately confronted by the almost for- mulaic expression “feminism today,” which suggests instantaneously that feminism is, in fact, a matter of the past, and that if one needs to return to this phenomenon, then it requires some explanation. Such interconnections between gender, women and feminism are a con- stant simplifi cation. The article seeks to elaborate this problem of generalization expressed by such formulas as “feminism today.”1 “Feminism today” is a particular notion, which indeed refers to the long political, social, economic and cultural struggles and transformations for equality between the sexes, but also implies the need for its up-dating. Feminism seems to be constantly asked to supply footnotes as to why the contemporary world might still need it, as though equality had been undeniably achieved. This is the common experience of all researchers and activists who deal with the ques- tioning of the traditional order. Even though the order examined by feminism for over 200 years has been changed almost all over the world to various extents, the level of equal- ity achieved is debatable and may still be improved in all countries. Nevertheless, the word feminism has become an uncomfortable word; hence its usage always requires some justi- fi cation. During the past few years in Britain, attempts to re-defi ne feminism may be noted in various media.
    [Show full text]
  • Difficult Topics in Teaching About Polish - Jewish Relations During the Occupation and in the Post-War Period
    DIFFICULT TOPICS IN TEACHING ABOUT POLISH - JEWISH RELATIONS DURING THE OCCUPATION AND IN THE POST-WAR PERIOD. Grzegorz Siwor Polish-Jewish relations in the years of World War II and just after its end is a topic that is extremely important but difficult to undertake in a Polish school. Seemingly, teachers of History, Polish, Knowledge About the Society, Religion, Ethics, Knowledge About Culture have many opportunities to address the topic of the Holocaust in their lessons, but in practice, we often have to deal with the escape of teachers and pupils from the essence of this issue. This escape consists either of a casual "reworking" of the material and brushing it off with a few clichés and phrases, or more or less conscious defense against knowledge that could in any way violate the national-religious mythology and the identity status quo. In other words, in the school practice it is more convenient to avoid the Jewish topic. On the one hand, my workshops could be an impulse to rethink difficult issues anew, on the other, they should provide participants with specific didactic materials and proposals for their use in lessons. We worked using a variety of cultural texts and source materials: 1. We talked about the fluidity of the role of the executioner, witness, and victim on the basis of the movie Przy torze kolejowym directed by Andrzej Brzozowski connecting it with a fragment of Zofia Nałkowska’s Medallions, on the basis of which he was filmed. 2. We spoke about Poles’ crimes committed on their Jewish neighbors in hiding on the example of Pawel Łoziński's documentary Miejsce urodzenia (1992).
    [Show full text]
  • “My Gaze As Sharp As a Pin / Penetrates the World”
    Czytanie Literatury http://dx.doi.org/10.18778/2299-7458.08.23 Łódzkie Studia Literaturoznawcze 8/2019 ISSN 2299–7458 KAROLINA KRÓL e-ISSN 2449–8386 Adam Mickiewicz University in Poznań 0000-0003-4082-2183 245 “MY GAZE AS SHARP AS A PIN / PENETRATES THE WORLD”... “My Gaze as Sharp as a Pin / Penetrates the World”: The Colourful Dailiness in the Poetry of Zuzanna Ginczanka Words connected with seeing, watching, and observing often appear in the poetry of the author of Chińskie bajki o La-Licie (Chinese Fairy Tales of La-Lita). “My gaze as sharp as a pin penetrates the world”1, the poet writes as many as three times. The phrase appears for the first time in her manuscripts in her juvenile poem titled Zmysły (Senses)2. Ginczanka did not include this work in her poetry book and decided not to make it public in any other way. She wrote a comment on the margin: “to be used elsewhere”. The cited fragment of the poem was used in the subsequent years in Sea Hunt3 and Fizjologia (Physiology)4. It is of particular importance to see the second instance of using the quoted phrase. The female subject, talking with the sea in the poem, rais es the topic of epistemology in simple words, speaking about her ways of getting to know the world; these ways are closely based on senses, particu- larly on sight, hearing and taste5. “The full bay of events / I’ll catch in a net 1 Translation by Marek Kazmierski. Other quoted poems in the translation by Marek Kazmierski include: Sea Hunt, Grammars, Purview, This One Thing, Pride, Declaration, Of Centaurus, Process, and Seafaring.
    [Show full text]
  • Ginczanka PRZEPIS NA PROSTOTĘ ŻYCIA a RECIPE for SIMPLICITY of LIFE
    Ginczanka PRZEPIS NA PROSTOTĘ ŻYCIA A RECIPE FOR SIMPLICITY OF LIFE TEATR ŁAŹNIA NOWA – INSTYTUCJA KULTURY MIASTA KRAKOWA GINCZANKA. Zuzanna Ginczanka (właśc. Zuzanna Polina Gincburg) była piękna, utalentowana i podziwiana. „Tuwim w spódnicy”. „Gwiazda Syjonu”, PRZEPIS NA PROSTOTĘ ŻYCIA „Rachela z Wesela Wyspiańskiego”. Żydówka, Rosjanka, Cyganka GINCZANKA: A RECIPE FOR SIMPLICITY OF LIFE czy jednak Polka? Chciała być Polką i do tej wyśnionej, wymarzonej Polski przez całe życie ją ciągnęło. Do języka, ludzi, książek i miejsc. TEKST / TEXT: Jako poetka nie miała łatwo. Mężczyźni widzieli w niej trofeum, ciało, Piotr Rowicki dziewczynę, z którą warto się pokazać, ale niekoniecznie dyskutować. REŻYSERIA / DIRECTION: Anna Gryszkówna Była ulubienicą Juliana Tuwima i Witolda Gombrowicza. Publikowała SCENOGRAFIA, KOSTIUM / STAGE DESIGN AND COSTUME: w „Wiadomościach Literackich” i „Skamandrze”, współpracowała Anna-Maria Karczmarska ze „Szpilkami”. Spotykała się ze skamandrytami w restauracji MUZYKA / MUSIC: Michał Lamża Ziemiańskiej w Warszawie, a z Witoldem Gombrowiczem – KONSULTACJA MERYTORYCZNA / FACTUAL CONSULTATION: w kawiarni Zodiak. Agata Araszkiewicz REŻYSERIA ŚWIATŁA / LIGHTNING DIRECTION: Ostatni rok życia spędziła w Krakowie, ukrywając się m.in. w kamienicy Mateusz Gierc przy ul. Mikołajskiej 26. Prawie nie wychodziła na ulicę, jej „ormiańskie WYSTĘPUJE / FEATURING: Agnieszka Przepiórska papiery” wydawały się zbyt słabe. Mimo to pod koniec wojny została PRODUKCJA / PRODUCTION: aresztowana przez Gestapo. Zginęła w wieku 27 lat. Teatr Łaźnia Nowa w Krakowie, Teatr na Plaży w Sopocie PREMIERA / PREMIERE: Jako mała dziewczynka Zuzanna klęczała przebrana za anioła 6–7–8 marca / March 2020, Teatr Łaźnia Nowa w witrynie sklepu w Równem. Żywa reklama zbliżających się Świąt. W spektaklu wykorzystano fragment filmu z Zuzanną Ginczanką z kawiarni Adria w Warszawie (1936) dzięki uprzejmości United States Holocaust Memorial Museum (gift of Julien Bryan Archive).
    [Show full text]
  • Życie Literackie W Okupowanym Krakowie (1939–1945)
    „Gazeta Żydowska” z 15.04.1942. Skrzynka literacka JACEK OLCZYK Uniwersytet Jagielloński / INALCO Życie literackie w okupowanym Krakowie (1939–1945) Życie literackie w pierwszych miesiącach wojny uległo w Krakowie, jak i w całym kraju, rozproszeniu. Na początku sierpnia wielu krakowskich pisa- rzy, którzy zdążyli zadebiutować przed wojną, takich jak Kornel Filipowicz, Józef Andrzej Frasik, Tadeusz Hołuj, Leon Kruczkowski, Wojciech Natanson czy Lech Piwowar, otrzymało karty powołania do wojska. Ten ostatni został zamordowany w Katyniu. Janusz Meissner, pilot, który 31 lipca 1939 roku przeszedł w stan spo- czynku, miesiąc później został zmobilizowany i wziął udział w kampanii wrześ- niowej. Spora część pisarzy, wśród nich Tadeusz Peiper, Leon Chwistek czy Tade- usz Boy-Żeleński, schroniła się jesienią 1939 roku we Lwowie, który był wówczas miastem względnie bezpiecznym. Ci dwaj ostatni zostali zamordowani, przeżył tylko Tadeusz Peiper, który pierwszy okres wojny w Krakowie opisał w autobio- grafi cznej powieści Pierwsze trzy miesiące. Po 17 września szybko się okazało, że nie ma gdzie uciekać. Tego samego zdania był Stanisław Ignacy Witkiewicz, który dzień po wkroczeniu Sowietów do Polski targnął się na swoje życie, podcinając sobie tętnicę szyjną i zażywając weronal. Presji chwili nie wytrzymał także Józef Gałuszka, który kilka dni wcześniej, 6 września, popełnił samobójstwo pod Anno- polem. Wielu pisarzy schroniło się na wsi, jak Adam Polewka czy Julian Przyboś, wracający do swojej rodzinnej Gwoźnicy. Część w Krakowie jednak pozostała lub po chwilowej ucieczce, jak Witold Zechenter, powróciła do miasta. 125 ROCZNIK BIBLIOTEKI KRAKÓW, R. III 2019 Nie każdy miał jednak szansę, jak Zechenter, załatwienia sobie odpowied- nich dokumentów, aby móc w miarę swobodnie poruszać się po mieście.
    [Show full text]
  • Zuzanna Ginczanka
    Józef Łobodowski Źródło: Pamięci Sulamity, Toronto, 1987. Zuzanna Ginczanka W roku 1933 zgłosiłem się do 44 pułku strzelców kresowych, stacjonowanego w Równem Wołyńskim, aby w miejscowej podchorążówce odbyć służbę wojskową. Jeden z moich kolegów, lwowianin ormiańskiego pochodzenia, powiada mi któregoś dnia, że ma w Równem dalekiego krewnego, który pisuje wiersze i, dowiedziawszy się o moim pobycie w podchorążówce, bardzo mnie chce poznać. Tak doszło do kontaktu z młodym ówcześnie poetą, Janem Śpiewakiem. Właściwie był to literacki pseudonim, syn nieco zmienił nazwisko. Swego czasu przejrzałem wspomnienia Jana Śpiewaka, pt. „Przyjaźnie i animozje”, wydane jeszcze za życia pisarza, zmarłego w roku 1965. Był on chyba rok, albo dwa ode mnie starszy, więc należy uznać ten zgon za o wiele przedwczesny. Potem książkę odłożyłem i dopiero po kilkunastu latach przeczytałem dokładnie. Jan Śpiewak! Komu na emigracji nazwisko coś mówi?! Czytając książkę, bez trudu wyłowiłem wszystkie błędy i niekonsekwencje, od których ten tekst się roi. Wystarczą tytułem przykładu dwa fragmenty. Oto one: „Pewnego dnia – pisał Śpiewak – matka wspominała, że córka znajomych pisze wiersze. Jest w 7 klasie. Zaciekawiła mnie ta znajomość… W 1934 r. poznałem w Równem Zuzannę Ginczankę (str. 190)”. Nie, bo ja poznałem dziewczynę za pośrednictwem tegoż Śpiewaka w jesieni 1933 roku. A w ostatnim rozdziale książki rozmowa ze Stanisławem Piętakiem. „Kiedy i gdzie poznaliśmy się?”. „Poznaliśmy się wczesną jesienią 1934 w Warszawie na ulicy. Szedłem z Zuzanną i Józkiem Łobodowskim, był to róg Mazowieckiej i Traugutta, południe, Zuzanna szła w stronę uniwersytetu…”. „Podziwiam twoją pamięć – zachwycił się Śpiewak – jak plastycznie przypominasz minione czasy. Idźmy dalej śladami wspomnień!” „Byłem wtedy – Piętak dalej snuje swoją bajkę – po wydaniu drugiego mego tomu, Legendy dnia i nocy, chorowałem, mieszkałem na Radnej 10, razem z Domińskim…” (str.
    [Show full text]
  • Jak Burgund Pod Światło
    Książka ta podejmuje zamiar nie tylko rocznicowego upamiętnie- nia Zuzanny Ginczanki, ale i faktycznego przywrócenia jej herstorii, nie tylko uczynienia z tej ostatniej ważnej części historii literatury, ale i frapującego doświadczenia lekturowego i pamięciowego. Przez pryzmat Ginczanki pokazuje zawikłaną kobiecą opowieść o XX wieku, o przedwojennej Polsce, o wojnie i Zagładzie, o płci, o byciu dziewczynką, dziewczyną i kobietą, o doświadczeniu jak burgund pod światło... i pracy twórczyni; ale także o pamięci o kobietach, o jej zało- żeniach, wykluczeniach, opresji, i o próbie jej przekształcania; o braku solidarności i o staraniach o solidarność. szkice o Zuzannie dr Maria Kobielska jak burgund pod światło... jak burgund Ginczance Zapisy olśnień, do których sprowokowały autorów redaktorki tomu, w znacznym stopniu rozpraszają mrok nieobecności Ginczanki, dowodząc, jak ważna może być ta poezja dla współczesnych. Są także świadectwem dużego potencjału aktywności akademickiej otwartej na eksperymentowanie, sięganie po innowacyjne formy badawczych praktyk i wypowiedzi, poprzedzone kompleksowym i krytycznym namysłem nad obszarem kultury, który pragnie zro- zumieć (nieuchronnie go modyfikując). dr Karina Jarzyńska 1 kultury pamięci ]{ memory cultures ]{ jak burgund pod światło... szkice o Zuzannie Ginczance kultury pamięci ]{ memory cultures Kraków 2018 Karolina Koprowska Sylwia Papier Roma Sendyka Ginczanka i Kraków Pomysł na upamiętnienie poetki zrodził się dawno temu. W 2010 roku na Wydziale Polonistyki odbywało się seminarium licencjackie dotyczące antropologii rzeczy. Obrusy – szafy – prześcieradła – drogocenna pościel – i suknie, jasne suknie. Wiersz *** (Non omnis moriar) Zuzanny Ginczanki szybko pojawił się w centrum myśle‑ nia tych kilkunastu osób, które brały udział w zajęciach. Książki Agaty Araszkiewicz (Wypowiadam wam moje życie. Melancholia Zuzanny Ginczanki z 2001 roku) i Izoldy Kiec (Ginczanka.
    [Show full text]
  • Ginczanka PRZEPIS NA PROSTOTĘ ŻYCIA a RECIPE for SIMPLICITY of LIFE
    Ginczanka PRZEPIS NA PROSTOTĘ ŻYCIA A RECIPE FOR SIMPLICITY OF LIFE TEATR ŁAŹNIA NOWA – INSTYTUCJA KULTURY MIASTA KRAKOWA GINCZANKA. Zuzanna Ginczanka (właśc. Zuzanna Polina Gincburg) była piękna, utalentowana i podziwiana. „Tuwim w spódnicy”. „Gwiazda Syjonu”, PRZEPIS NA PROSTOTĘ ŻYCIA „Rachela z Wesela Wyspiańskiego”. Żydówka, Rosjanka, Cyganka GINCZANKA: A RECIPE FOR SIMPLICITY OF LIFE czy jednak Polka? Chciała być Polką i do tej wyśnionej, wymarzonej Polski przez całe życie ją ciągnęło. Do języka, ludzi, książek i miejsc. TEKST / TEXT: Jako poetka nie miała łatwo. Mężczyźni widzieli w niej trofeum, Piotr Rowicki ciało, dziewczynę, z którą warto się pokazać, ale niekoniecznie REŻYSERIA / DIRECTION: Anna Gryszkówna dyskutować. Była ulubienicą Juliana Tuwima i Witolda Gombrowicza. SCENOGRAFIA, KOSTIUM / STAGE DESIGN AND COSTUME: Publikowała w „Wiadomościach Literackich” i „Skamandrze”, Anna-Maria Karczmarska współpracowała ze „Szpilkami”. Spotykała się ze skamandrytami MUZYKA / MUSIC: Michał Lamża w restauracji Ziemiańskiej w Warszawie, a z Witoldem KONSULTACJA MERYTORYCZNA / FACTUAL CONSULTATION: Gombrowiczem – w kawiarni Zodiak. Agata Araszkiewicz REŻYSERIA ŚWIATŁA / LIGHTNING DIRECTION: Ostatni rok życia spędziła w Krakowie, ukrywając się w kamienicy Mateusz Gierc przy ul. Mikołajskiej 26. Prawie nie wychodziła z mieszkania, jej WYSTĘPUJE / FEATURING: Agnieszka Przepiórska „ormiańskie papiery” wydawały się zbyt słabe. Mimo to pod koniec PRODUKCJA / PRODUCTION: wojny została aresztowana przez Gestapo. Zginęła w wieku 27 lat. Teatr Łaźnia Nowa w Krakowie, Teatr na Plaży w Sopocie PREMIERA / PREMIERE: Jako mała dziewczynka Zuzanna klęczała przebrana za anioła 6–7–8 marca / March 2020, Teatr Łaźnia Nowa w witrynie sklepu w Równem. Żywa reklama zbliżających się Świąt. W spektaklu wykorzystano fragment filmu z Zuzanną Ginczanką z kawiarni Adria w Warszawie (1936) dzięki uprzejmości United States Holocaust Memorial Museum (gift of Julien Bryan Archive).
    [Show full text]
  • Pobierz Numer 2019 W
    2019 2019 KRAKÓW 2019 ROCZNIK BIBLIOTEKI KRAKÓW, R. III 2019 ROCZNIK BIBLIOTEKI KRAKÓW / YEARBOOK OF BIBLIOTEKA KRAKÓW REDAKTOR NACZELNY / EDITOR-IN-CHIEF DR STANISŁAW DZIEDZIC / STANISŁAW DZIEDZIC, PH.D. SEKRETARZ REDAKCJI / EDITORIAL ASSISTANT JANUSZ M. PALUCH RADA NAUKOWA / EDITORIAL BOARD DR STANISŁAW DZIEDZIC – PRZEWODNICZĄCY / STANISŁAW DZIEDZIC, PH.D., CHAIRMAN PROF. DR HAB. PIOTR BOREK / PROFESSOR PIOTR BOREK, PH.D. DR KAROLINA GRODZISKA / KAROLINA GRODZISKA, PH.D. KS. PROF. DR HAB. JAN MACHNIAK / REV. PROFESSOR JAN MACHNIAK, PH.D. DR TOMASZ MAKOWSKI / TOMASZ MAKOWSKI, PH.D. PROF. DR HAB. ZDZISŁAW PIETRZYK / PROFESSOR ZDZISŁAW PIETRZYK, PH.D. MGR ANNA PIOTROWSKA / ANNA PIOTROWSKA, M.SC. MGR IZABELA RONKIEWICZ-BRĄGIEL / IZABELA RONKIEWICZ-BRĄGIEL, M.SC. DR TADEUSZ SKOCZEK / TADEUSZ SKOCZEK, PH.D. PROF. DR HAB. KRZYSZTOF STOPKA / PROFESSOR KRZYSZTOF STOPKA, PH.D. KS. PROF. DR HAB. JACEK URBAN / REV. PROFESSOR JACEK URBAN, PH.D. DR PAWEŁ WIERZBICKI / PAWEŁ WIERZBICKI, PH.D. MGR JERZY WOŹNIAKIEWICZ / JERZY WOŹNIAKIEWICZ, M.SC. KOORDYNATOR PROJEKTU / PROJECT COORDINATOR ANNA GREGORCZYK PROJEKT GRAFICZNY/ GRAPHIC DESIGN ELŻBIETA SZURPICKA ADIUSTACJA, REDAKCJA JĘZYKOWA I KOREKTA / MARK-UP, COPYEDITING AND PROOFREADING ANNA SZCZEPAŃSKA-KRASOŃ, JANUSZ KRASOŃ, MAGDALENA MATYJA-PIETRZYK TŁUMACZENIE / TRANSLATION MARTA SZCZEPANIK-FILARY, SZYMON PAWLUŚ, TEXTERIA SKŁAD, PRZYGOTOWANIE DO DRUKU / TYPESETTING AND PRE-PRESS PREPARATION WYDAWNICTWO FALL ISSN: 2657-5957 ISBN: 978-83-66253-18-6 © BIBLIOTEKA KRAKÓW, KRAKÓW 2019 WYDAWCA / PUBLISHER BIBLIOTEKA KRAKÓW PL. JANA NOWAKA JEZIORAŃSKIEGO 3 31-154 KRAKÓW WWW.BIBLIOTEKA.KRAKOW.PL E-MAIL: [email protected] TEL. 12 61 89 100 WERSJĄ PIERWOTNĄ CZASOPISMA JEST WERSJA PAPIEROWA. 4 Spis treści Stanisław Dziedzic PRZEDMOWA . 9 I. DRUGA WOJNA ŚWIATOWA .
    [Show full text]
  • Zuzanna Ginczankaâ•Žs Satirical World
    Czytanie Literatury http://dx.doi.org/10.18778/2299-7458.08.19 Łódzkie Studia Literaturoznawcze 8/2019 ISSN 2299–7458 KAROLINA OLECH e-ISSN 2449–8386 Adam Mickiewicz University 0000-0002-3027-5211 255 ‘AND TO BE MALICIOUS AND BELLIGERENT / AND NOT TO ‘And to be malicious and belligerent / And not to lose feminine features’1: Zuzanna Ginczanka’s Satirical World LOSE FEMININE FEATURES’... FEMININE LOSE “Zuzanna Ginczanka belongs to a large group of authors of the interwar pe- riod who were underrated both during their life and after death”2. These wordsf o Maria Janion from 1999 make it possible to realise how, luckily for us, the thinking of the “beautiful Jewess”3 s i changing. In recent years, there have been more and more texts and monographs concerning Ginczanka’s literary output, and beside the fundamental works by Izolda Kiec and re- search conducted by Agata Araszkiewicz one may find a freshly published post-conference volume edited by Katarzyna Kuczyńska-Koschany and Katarzyna Szymańska, titled Ginczanka. Na stulecie Poetki4 (A Ginczanka Centennial). Iny m paper, I would like to focus on how Ginczanka (dubbed ‘Tuwim in a dress’ by Adam Ważyk) felt in the Warsaw world of the ‘Skamander Group’,n i the circle of ‘Pikador’ – in the world full of men, male dominance, 1 . Z Ginczanka, Damskie kłopoty, [in:] id., Wiersze zebrane, . ed. I Kiec, Sejny 2014, p. 291 [Unless indicated otherwise, quotations and titles in English were translated from Polish]. 2 M. Janion, ‘Przepisać’ los Ginczanki, [in:] A. Araszkiewicz, Wypowiadam wam moje życie. Melancholia Zuzanny Ginczanki, Warszawa 2001, p.
    [Show full text]
  • The Function of Bounding and the Construal of Imagery in Zuzanna Ginczanka’S Poem Dziewictwo (Virginity) and Its Ukrainian Translation
    Między Oryginałem a Przekładem 2020, no. 1(47), pp. 79-90 https://doi.org/10.12797/MOaP.26.2020.47.04 Józefina Inesa Piątkowska University of Warsaw [email protected] The Function of Bounding and the Construal of Imagery in Zuzanna Ginczanka’s Poem Dziewictwo (Virginity) and its Ukrainian Translation Introduction Zuzanna Ginczanka (born in 1917 as Zuzanna Polina Gincburg) was a Polish poet of Jewish origin who disclosed her great talent in the dif- ficult and turbulent times of the 1930s. She was only seventeen when she arrived in Warsaw from her hometown of Rivne (then Równe). Gin- czanka quickly managed to establish a reputation as a poet, becoming a charismatic figure in the vibrant life of the local avant-garde. At the age of nineteen she had her first (and only) volume of poems printed, by the prestigious publishing house Wydawnictwo J. Przeworskiego. In 1944 she was murdered by the Nazis in a concentration camp near Cra- cow. She was almost forgotten until the mid-1990s, when collections of her poems started to be published more frequently.1 Now Ginczanka is winning the attention of a new generation of readers. 1 The first biographical work about Z. Ginczanka, including important literary insights, was written by Polish scholar Izolda Kiec [Kiec 1994]. In Anglo-Saxon 80 Józefina Inesa Piątkowska Ginczanka’s poetry is a lyric space where natural genius meets con- sciously mastered linguistic craft. Much of her work is metapoetic, partic- ularly poems like Konjugacja (Conjugation) or Gramatyka (Grammar). She maximally exploited the possibilities of Polish grammar and lexis to express her emotions and to share her observations of social life, usually with a sharp sense of humour and irony.
    [Show full text]