Read Ebook {PDF EPUB} Benjomin de Derde by Mendele Moykher-Sforim Mendele Mocher Sforim. — December 21, 1835 (O.S.) = January 2, 1836 (N.S.), Kapyl ,( מענדעלע מוכר ספֿרים , Mendele Mocher Sforim (also Moykher , also Sfarim שלום , November 25, 1917 (O.S.) = December 8, 1917 (N.S.). "Mendele the book peddler," is the pseudonym of Sholem Yankev Abramovich Russian: Соломон Моисеевич Абрамович — Solomon Moiseyevich Abramovich), Jewish author and one of the founders) יעקב ַאבר ַאמ ָאװיטש of modern Yiddish and Hebrew literature. Contents. Youth. Mendele was born to a poor family in Kapyl near Minsk. His father, Chaim Moyshe Broyde, died shortly after he became a Bar Mitzvah. He studied in yeshiva in Slutsk and Vilna until he was 17; during this time he was a day-boarder under the system of Teg-Essen , barely scraping by, and often hungry. Mendele next traveled extensively around Belarus, Ukraine and Lithuania at the mercy of an abusive beggar named Avreml Khromoy (Russian for "Avreml the Lame"; Avreml would later become the source for the title character of Fishke der Krumer , Fishke the Lame ). In 1854, Mendele settled in Kamianets-Podilskyi, where he got to know writer and poet Avrom Ber Gotlober, who helped him to understand secular culture, philosophy, literature, history, Russian and other languages. Early work. Mendele's first article, "Letter on Education" , appeared in 1857 in the first Hebrew newspaper, Hamagid ; his mentor Gotlober submitted Mendele's school paper without Mendele's prior knowledge. At Berdychiv in the Ukraine, where he lived in 1858-1869, he began to publish fiction both in Hebrew and Yiddish. Having offended the local powers with his satire, he left Berdichev to train as a rabbi at the relatively theologically liberal, government-sponsored rabbinical school in Zhytomyr, where he lived in 1869-1881, and became head of traditional school (Talmud Torah) in Odessa in 1881. He lived in Odessa until his death in 1917. Grandfather of Yiddish literature. Mendele initially wrote in Hebrew, coining many words in that language, but ultimately switched to Yiddish in order to expand his audience. As did Sholem Aleichem, he used a pseudonym because of the perception at the time that as a ghetto vernacular, Yiddish was not suited to serious literary work — an idea he did much to dispel. His writing strongly bore the mark of the Haskalah. He is considered by many to be the "grandfather of Yiddish literature," a name applied by Sholem Aleichem in the dedication to his novel Stempenyu [ 1 ] ; his style in both Hebrew and Yiddish has strongly influenced several generations of later writers. While the tradition of journalism in Yiddish had a bit more of a history than in Hebrew, Kol Mevasser , which he supported from the outset and where he published his first Yiddish story "Dos Kleine Menshele" ("The Little Man") in 1863, is generally seen as the first stable and important Yiddish newspaper. Ideology and later work. Sol Liptzin writes that in his early Yiddish narratives, Mendele "wanted to be useful to his people rather than gain literary laurels". [Liptzin, 1972, 42] "The Little Man" and the unstaged 1869 drama Di Takse ("The Tax") both condemned the corruption by which religious taxes (in the latter case, specifically the tax on kosher meat) were diverted to benefit community leaders rather than the poor. This satiric tendency continued in Die Klatshe ( The Dobbin , 1873) about a prince, a stand-in for the Jewish people, who is bewitched and becomes a much put-upon beast of burden, but maintains his moral superiority throughout his sufferings (a theme evidently influenced by the Apuleius' classical picaresque novel The Golden Ass). His later work became more humane and less satiric, starting with Fishke (written 1868-1888) and continuing with the unfinished Masoes The Wanderings of Benjamin III , 1878), something of a Jewish Don Quixote . (The title is a reference ) (מסעות בנימין השלישי) Beniamin Hashlishi to the well-known travel book of the Medieval Spanish-Jewish traveller Benjamin of Tudela.) As with Fishke , Mendele worked on and off for decades on his long novel Dos Vinshfingeril ( The Wishing Ring , 1865-1889); at least two versions preceded the final one. It is the story of a maskil —that is, a supporter of the Haskalah , like Mendele himself—who escapes a poor town, survives misery to obtain a secular education much like Mendele's own, but is driven by the pogroms of the 1880s from his dreams of universal brotherhood to one of Jewish nationalism. The first English translation, by Michael Wex (author of Born to Kvetch) was published in 2003. His last major work was his autobiography, Shlome Reb Chaims , completed shortly before his death. Mendele Moïkher Sforim. Mendele le marchand de livres »), pseudonyme de Cholem Yankev Abramovich » מענדעלע מוכר ספֿרים : Mendele Moïkher Sforim (yiddish russe : Соломон Моисеевич Абрамович Solomon Moïseyevich Abramovitch ), est un auteur juif du XIX e , שלום יעקב ַאבר ַאמ ָאװיטש : yiddish) siècle (Kapyl, le 2 janvier 1836 C.J. - Odessa, le 8 décembre 1917 ), considéré comme le « grand-père de la littérature yiddish » et l’un des fondateurs de la littérature hébraïque moderne. Il est le père du poète et traducteur Mikhaïl Abramovitch (1859-1940) et le grand-père de l'aviateur Vsevolod Abramovitch. Sommaire. Jeunesse. Mendele est né dans une famille pauvre de Kopyl près de Minsk alors en Russie (actuellement capitale de la Biélorussie) et a perdu son père, Chaim Moyshe Broyde, peu de temps après sa Bar Mitsva. Il étudie dans une yechiva à Slutsk et à Vilnius jusqu'à l'âge de 17 ans ; durant cette période, il est interne de jour avec le système du Teg-Essen (mangeant chaque jour dans une maison différente), dévorant les restes, et souvent affamé. Après, Mendele voyage énormément en Biélorussie, en Ukraine et en Lituanie en compagnie d'un mendiant grossier du nom de Avreml Khromoy (du russe : « Avreml le boiteux » ; Avreml deviendra par la suite une source d'inspiration pour le personnage principal de Fishke der Krumer , Fishke le boiteux ). En 1854, Mendele s'installe à Kamianets-Podilskyï, où il fait connaissance de l'écrivain et poète Avrom Ber Gotlober, qui l'aide à apprendre la culture profane, la philosophie, la littérature, l'histoire, le russe et d'autres langues. Premières œuvres. Le premier article de Mendele, « Lettre sur l'éducation », paraît en 1857 dans le premier journal en hébreu, Hamaggid . Son mentor, Gotlober, avait soumis l’article de son protégé au journal sans l’en avertir au préalable. À Berditchev, en Ukraine, où il vit de 1858 à 1869, il commence à publier des romans aussi bien en hébreu qu'en yiddish. Ayant offensé les autorités locales avec sa satire, il quitte Berditchev pour enseigner à l'école rabbinique de Jytomyr, subventionnée par le gouvernement et relativement libérale du point de vue théologique. Il reste dans cette ville de 1869 à 1881, puis s'établit à Odessa, où il devient responsable d'une école traditionnelle. Il vivra à Odessa de 1881 jusqu'à sa mort en 1917. Grand-père de la littérature yiddish. Mendele écrit initialement en hébreu, inventant de nombreux mots dans cette langue, mais par la suite il passe au yiddish afin d'augmenter son audience. Comme Cholem Aleichem, il utilise un pseudonyme, pensant que l'utilisation de la langue vernaculaire des ghettos, le yiddish, n'est pas adaptée au travail littéraire sérieux; une idée qu'il fera beaucoup pour dissiper. Ses écrits portent fortement la marque de la Haskala. Il est considéré par beaucoup comme le « grand-père de la littérature yiddish » ; son style aussi bien en hébreu qu'en yiddish a grandement influencé plusieurs générations d'écrivains. Bien que l'histoire du journalisme en yiddish soit un peu plus ancienne que celle en hébreu, le Kol Mevasser , qu'il soutient depuis le début et où il publie sa première histoire en yiddish, « Dos Kleine Menshele » (« Le petit homme ») en 1863, est généralement considéré comme le premier journal stable et le plus important en yiddish. Idéologie et dernières œuvres. Selon Sol Liptzin, dans ses premiers récits en yiddish, Mendele « voulait être utile à son peuple plutôt que gagner des lauriers littéraires » [ 1 ] . Le récit « Le petit homme » et la pièce dramatique Die Takse (« La taxe ») de 1869, condamnent tous les deux la corruption concernant les taxes religieuses (et plus spécifiquement la taxe sur la viande cachère) qui sont détournées au bénéfice des dirigeants de la communauté plutôt que d'être distribuées aux pauvres. Cette tendance satirique continue dans Die Klatshe ( Le canasson , 1873) qui raconte l'histoire d'un prince, que l'on peut identifier au peuple juif, qui ensorcelé et transformé en bête de somme, garde sa supériorité morale malgré ses souffrances. Ses œuvres ultérieures deviennent plus humaines et moins satiriques : tout d'abord avec Fishke (écrit en 1868-1888) puis par la suite avec l'œuvre inachevée Masoes Binyamin Hashlishi ( Les pérégrinations de Benjamin III , 1878), un récit picaresque souvent comparé à Don Quichotte et qui vaudra à l’auteur son surnom de « Don Cervantes juif ». Comme avec Fishke , Mendele travaille et retravaille pendant plusieurs décennies à son long roman Dos Vinshfingeril ( L'anneau du désir , 1889); au moins deux versions précèdent la version finale. C'est l'histoire d'un maskil (adepte de la Haskalah ) comme Mendele lui-même, qui s'enfuit d'une pauvre ville, survit misérablement pour obtenir une éducation laïque, mais dont les rêves de fraternité universelle vont se transformer, suite aux pogroms de 1880, en rêve de nationalisme juif. Sa dernière œuvre majeure est son autobiographie, Shloyme Reb Chaims , terminée peu de temps avant sa mort. Mendele Mocher Sforim. ankaŭ konata kiel Moykher, Sfarim; klera. "Mendele la , מנדלי מוכר ספרים :hebrea , מענדעלע מוכר ספֿרים :Mendele Mocher Sforim ( jide שלום יעקב :librokolportisto "; Januaro 2, 1836, Kapyl - decembro 8, 1917 [N. S. ] , Odeso), naskita Sholem Yankev Abramovich ( jide rusa: соломон Моисеевич Абрамович - Solomon Moiseyevich Abramovich) aŭ S. J. Abramowitch, estis juda verkinto kaj unu , ַאבר ַאמ ָאװיטש el la fondintoj de moderna jida kaj hebrea literaturo. Enhavo. Enhavo. Juneco. Mendele estis naskita al malriĉa familio en Kapil en Minsk Governorate. Lia patro, Chaim Moyshe Broyde, mortis baldaŭ post kiam Mendele iĝis Barmitzvo. Li studis en yeshiva en Slutsk kaj Vilna ĝis li estis 17; dum tiu tempo li estis taglernanto sub la sistemo de Dujarŝafo-Essen, apenaŭ skrapa de, kaj ofte malsata. Mendele kiun venonta vojaĝis grandskale ĉirkaŭ Belorusio, Ukrainio kaj Litovio sub la povon de perforta almozulo nomis Avreml Khromoy (la rusa por "Avreml la Lama"; Avreml poste iĝus la fonto por la titolfiguro de Fishke der Krumer, Fishke the Lame (Fishke la Lame)). En 1854, Mendele ekloĝis en Kamianets-Podilskyi, kie li venis koni verkiston kaj poeton Avrom Ber Gotlober, kiu helpis al li kompreni laikan kulturon, filozofion, literaturon, historion, rusajn kaj aliajn lingvojn. Porjunulara laboro. La unua artikolo de Mendele, " Letero pri Eduko ", aperis en 1857 en la unua hebrea gazeto, Hamagid ; lia mentoro Gotlober alsendis la lernejartikolon de Mendele sen la antaŭa scio de Mendele. Ĉe Berdychiv en Ukrainio, kie li vivis en 1858-1869, li komencis publikigi fikcion kaj en la hebrea kaj la jida. Ofendis la lokajn potencojn kun lia satiro, li forlasis Berdichev por trejni kiel rabeno ĉe la relative teologie liberala, registar- sponsorita rabena lernejo en Ĵitomir, kie li vivis en 1869-1881, kaj iĝis kapo de tradicia lernejo ( Talmud Torah) en Odeso en 1881. Li vivis en Odeso ĝis sia morto en 1917, krom du jaroj en Ĝenevo, kie li fuĝis de la registar-inspiraj pogromoj sekvante la malsukcesan revolucion of1905. Avo de jida-literaturo. Mendele komence skribis en la hebrea, krei multajn vortojn en tiu lingvo, sed finfine ŝanĝis al la jida por vastigi sian spektantaron. Kiel Ŝolom Alejĥem faris, li uzis pseŭdonimon pro la percepto tiutempe kiu kiel get popollingvo, la jida ne estis konvenigita al grava literatura verko - ideo li multon por dispelis. Lia skribo forte portis la signon de la Haskala. Li laŭ multaj estas la "avo de jida-literaturo ", nomo aplikita fare de Ŝolom Alejĥem en la dediĉo al lia romano Stempenyu ; [2] lia stilo en kaj la hebrea kaj la jida forte influis plurajn generaciojn de pli postaj verkistoj. Dum la tradicio de ĵurnalismo en la jida havis iomete pli de historio ol en la hebrea, Kol Mevasser , kiun li apogis de la komenco kaj kie li publikigis sian unuan jida-rakonton "Dos Kleine Menshele" ("La Malgranda MAN") en 1863, estas ĝenerale vidita kiel la unua stabila kaj grava jida-gazeto. Ideologio kaj pli posta laboro. Sol Liptzin skribas ke en liaj fruaj jida-rakontoj, Mendele "volis esti utila al siaj homoj prefere ol akiri literaturajn laŭrojn". [Liptzin, 1972, 42] "The kaj la nesenpartnere partoprenita 1869 dramo Di Takse ("La Imposto") ambaŭ דאס קליינע מענטשעלע "(Little Man (La Malgranda MAN kondamnis la korupton de kiu religiaj impostoj (en ĉi-lasta kazo, specife la imposto sur koŝera viando) estis asignitaj por profitigi komunumestrojn prefere ol la senhavuloj. Tiu satira tendenco daŭris en Die Klatshe ( La ĉevalaĉo, 1873) koncerne princon, anstataŭo por la juda popolo, kiu estas prisorĉita kaj iĝas pli eluzita ŝarĝobesto, sed konservas sian moralan superecon ĉie en siaj suferoj (temon evidente influiten per la klasika pikareska romano de la Apuleius La Ora Postaĵo). Lia pli posta laboro iĝis pli humana kaj malpli satira, komencante kun Fishke (skriba 1868-1888) kaj daŭrante kun la nefinita Masoes Beniamin The Travels of Benjamin III (La Vojaĝadoj de Benjamin III) , 1878), io de juda Donkiĥoto . (La titolo estas ) (מסעות בנימין השלישי) Hashlishi referenco al la bonkonata vojaĝpriskribo de la mezepok hispan-juda vojaĝanto Benjamin of Tudela (Stirako de Tudela). ) Tio estis adaptiĝis por la Jüdischer Kulturbund kiel teatraĵo en 1938 de Hermann Sinsheimer kaj rezultis tie baldaŭ post la Reichspogromnacht. Ĉar kun Fishke, Mendele sur kaj for laboris dum jardekoj pri sia longa romano Dos Vinshfingeril ( La Dezirado-Ringo, 1865-1889); almenaŭ du versioj antaŭis la finalon unu. Estas la rakonto de maskil - t.e., subtenanto de la Haskala, kiel Mendele mem - kiu evitas malriĉan urbon, postvivas mizeron por akiri sekularan edukon tre kiel Mendele propra, sed estas movita per la pogromoj de la 1880-aj jaroj de liaj sonĝoj de universala frateco al unu el juda naciismo. La unua angla traduko, de Michael Wex (verkinto de Naskita al Kvetch) estis publikigita en 2003. Referencoj. ^ Zuckerman, Stillman, Herbst, " Selected Works of Mendele Moykher-Sforim " , Vol. One of " The Three Great Classic Writers of Modern Yiddish Literature, 1991, Joseph Simon, Pangloss Press. ^ Seidman, Naomi (1997). A marriage made in heaven: the sexual politics of Hebrew and Yiddish . University of California Press. p. 146. ^ Liptzin, Sol (1963). The Flowering of Yiddish Literature . New York: Thomas Yoseloff. p. 23. Plia legaĵo. Liptzin, Suno, A History of Yiddish Literature (Historio de Jida Literaturo), Jonathan David Publishers, Middle Village, NY, 1972, ISBN 0-8246- 0124-6, aparte 40-45. Mendele Moykher-Sforim, La Haridelle, 2008, Parizo, Bibliothèque Medem; romano tradukita en la francan fare de Batia Baum, enkonduko de Rachel Ertel. Eksteraj ligiloj. Verkoj de aŭ pri Mendele Mocher Sforim en Internet Archive Works by Mendele Mocher Sforim (Verkoj de Mendele Mocher Sforim) ĉe LibriVoks (publikaj aŭdlibroj) Mendele , plejparte angla-lingva novaĵletero pri jida-lingvo kaj kulturo, estas nomita laŭ Mendele Mocher Sforim. La ĉi-suba teksto estas la originala artikolo Mendele Sforim el la Esperanto-Vikipedio, prenita de GramTrans 2014-01-03 14:46:44. Eblaj ŝanĝoj en la originalo estos kaptitaj per regulaj ĝisdatigoj. Mendele Moicher Sforim [ men dele moj ĥer sfor im ] aŭ Mendele Mocher Sforim (naskiĝis la 21-an de decembro 1835 laŭ la julia kalendaro / la 2-an de januaro 1836 laŭ la gregoria en Kopil apud Minsko, mortis la 25-an de novembro 1917 laŭ julia kalendaro respektive la 8-an de , multaj nomaj variaĵoj Mendele Mocher Sefarim ;מענדעלע מוכר ספרים jide ;מנדלי מוכר ספרים decembro 1917 laŭ gregoria en Odeso, hebree Mendele Mocher Sfarim , Mendele Mojcher Sforim , Mendale Moicher Sepharim , Mendale Mocher Spharim , Mendale Mocher Sforim ktp; memelektita pseŭdonimo „Mendele la librokomercisto“, fakte Ŝalom Jakob Abramoviĉ aŭ Abramowicz aŭ Abramowitz aŭ Abramowitsch ) estis verkisto precipe de literaturo en la jida lingvo, sed ankaŭ en la hebrea lingvo - en la lastaj jaroj de sia vivo li mem tradukis parton de siaj verkaĵoj de la jida en la hebrean. Li konsideriĝas la "patro" kaj tipa reprezentanto de la moderna jida literaturo, kiu per siaj verkaĵoj al la jida literaturo akiris mondan renomon, kaj estas la plej aĝa el la tri "klasikuloj" de la jida literaturo, krom Ŝalom Alejĥem (kiu ĉiam nomis sin "nepo de Mendele", kaj Jichok Lejb Perez. Li estas nomata la plej granda prozisto de la jida literaturo, "kronisto de la orienteŭropaj judaj gettoj" kaj „Sejde“ („avo“, „prapatro“) de la jida literaturo . [1] Mendele estis litovia judo. Willy Brill (1926–2017) Willy Brill, dochter van cellist Samuel Brill, heeft na het gymnasium opleidingen gevolgd in de voordracht en voor het toneel. Over haar werk als actrice kon ik weinig vinden. Ze speelde mee in de film "Nestwarmte" (1981) en heeft een rol gehad in de tv-serie "Waaldrecht" (1973). Willy Brill is zeker wel heel actief geweest als voordrachtskunstenares. Buiten haar werk voor de hoorspelkern, declameerde ze bij diverse orkesten. Ze kwam in contact met poppenspeler Feike Bosma en samen met gitarist Pieter van der Staak hebben ze samen jarenlang een "Jiddisch soort theater" opgevoerd. Haar belangstelling voor het Jiddisch was in haar jeugd al gewekt door de Jiddische woorden die thuis werden gebruikt. Het Jiddisch boeide haar zo, dat ze het doceerde, boeken heeft vertaald en poëzie voordroeg en zong. U zult haar stem waarschijnlijk ook nog wel kennen van de tijdmelding voor de PTT. In 1953 begon ze haar werk voor de hoorspelkern en heeft in die tijd niet alleen in hoorspelen gespeeld, ze heeft er ook een aantal geregisseerd, vertaald, bewerkt en geschreven. Ik heb begrepen dat het om een paar duizend producties gaat. Links. Member ratings. Average: 0.5 1 1.5 2 2.5 3 5 3.5 4 1 4.5 5 1. Improve this author. Combine/separate works. Author division. Willy Brill is currently considered a "single author." If one or more works are by a distinct, homonymous authors, go ahead and split the author. Mendele Moykher Sforim (1836 - 1917) Mendele Moykher Sforim was born January 2, 1836 at Kapuly, near Minsk in Russia (now Belarus). He receives from his father - Chaim Moyshe Broyde, an enlightened man - a traditional Jewish education. Mendele Moykher Sforim is a precocious child, with rare intelligence. He studied from an early age twelve hours a day. He left the heder (traditional Jewish schools) at the age of eleven to begin studying in a study house ( Beit ha-Midrash ). Two years later, the Talmud has no secrets for the teenager. He feels, in parallel, a special affinity for nature. It will, for the future author, a great source of literary inspiration. He also writes, educational purposes, a popular science book of Zoology. Following the death of his father - who leaves behind a wife and children in extreme poverty - Mendele Moykher Sforim is forced to leave his native village. A wandering life begins for the young man of fourteen. He goes from synagogue to synagogue, living on charity of hosts more or less benevolent. He returns for a short period to his village, where his mother has since remarried and, meeting the requirements of his stepfather, he becomes responsible for the education of his stepbrothers. He take advantage of this short visit to study the medieval Jewish thought through the work of Maimonides ( Guide for the Perplexed ) and writes his first poems in a very flowery Hebrew but still lacking of maturity. During this period he becomes acquainted with Avreml the lame, a shady and colorful character who tells him, with a talent as a narrator, the wonders in the lives of Jews in the villages of southern Russia. He finally convinces Mendele Moykher Sforim to accompany him in new wanderings. He forces him in his vagabondage through Lithuania and Volhynia and exploits him for one year. This life of wandering and of miserable orphan is a pivotal experience that drives his fate as writer. Indeed, it is crossing the small Jewish towns or Shtetleh , that he is enriched with an intimate knowledge of all segments of the population of the "area of residence". In all cases, much more than frequenting enlightened circles later as Mendele Moykher Sforim writes about: "My merchandise, it's the clothes, the rags [. ]. Those to whom I deal with, are the destitute, the beggars, the rogues, the charlatans, the waste of life, the dregs of humanity. " Freed from the yoke of Avreml the lame, Mendele Moykher Sforim settle in Kamenets, where he meets one of the most important figures from the world of Haskala 1 , Avrom Ber Gottlober, writer, poet and teacher at a Jewish public school of Kamenets. Avrom Ber Gottlober and his daughter guide him in the learning secular subjects such as literature or mathematics. He also learns the Russian language. He passes the examinations and obtaines the title of professor and a post in the same school Avrom Ber Gottlober. He gets married but this alliance is a failure and he quickly separates from his wife. He then goes to Berdishev where he begins his literary life and publishes his first works. His novels of picaresque adventures serve as its instrument to broadcast a scathing critique of Jewish society and of the world in general. He incurs the fury from the representatives of the community and is forced to leave Berdishev. His steps lead him up to Zhitomir and in 1881, appointed director of the Talmud Torah , he moves to Odessa where he spends the rest of his life to gather the material needed - cruising the streets and watching the conversations - for his next novel. He dies in 1917. II - His work. The pseudonym Mendele Moykher Sforim that S. Y. Abramovich chooses as pen name is also that of one of his central characters who plays as narrator. He is found in " Fiske the lame ", wretched bookseller that crosses the various Jewish towns to earn a pittance. These travels give him the opportunity to meet with his fellow creatures and to report, to the reader, of Jewish life in the discriminating and violent area of residence. But " Fiske the lame ", is also wonderful pages on Odessa - the ultimate place of residence of Mendele-Moykher Sforim - with no shortage of criticism and ridicule, but always with humor and tenderness. When he arrived in Odessa, the hero's initial thoughts were: "Everything seemed new and strange. I could not find asylum here, as in other Jewish towns, nor houses to visit. At home, in our villages, there are houses, which are called houses. Low, without malice, with doors facing the street . But here in Odessa, houses are ridiculously high. We must first enter a courtyard, then climb the stage and find a door. When you finally find one, it is locked . What are these houses? Where are the beggars and their bags?" 2 . It is possible to divide the literary career of Mendele Moykher Sforim into three periods: A - The first, where Mendele Moykher Sforim, in good maskil 3 ., writes in Hebrew. He writes his first article "A Letter on Education" which appears in HaMagid - the Jewish newspaper of the Haskalah -, literary studies and a popular science book of Zoology. His ideal is, then, to enlighten and educate the Jewish masses. B - The second, where Mendele Moykher Sforim turns to Yiddish because the young writer under thirty is revolted by the impoverishment of the Jewish population of the area of residence. S. Y. Abramovich becomes Mendele Moykher Sforim to be closer to his people. Only the enlightened circles know Hebrew and Mendele thinks he will be more useful to his fellows by providing his assistance in Yiddish, the language of the majority of Jews in Eastern Europe. He writes, among others, " Dos kleine mentchele " ( The little man ), published in Odessa in 1864 and " Fiske der kroumer " ( Fiske the lame ), published in 1869 in Zhitomir. C - The third, where Mendele - after a break of twenty years � goes back to Hebrew. Undoubtedly, the environment of the odessite enlightened circles that practice Hebrew, influenced this choice. In addition, there are a number of increasingly important speakers in that language as a result of the Haskalah movement. But the real reason for Mendele, is that Hebrew - a new Hebrew which is based as much in the Pentateuch, the Mishna, the Talmud, the prayers as in the spoken language - remains the only language capable of giving a right literary dimension to his work and faithfully transcribing his observations of the Jewish people in the diaspora. Notes: 1) Haskalah (Hebrew word) is an Enlightenment movement that originates between the Jews of Germany in the eighteenth century under the leadership of the philosopher Moses Mendelssohn (1729-1786) and spreads to Eastern Europe in the first third of the nineteenth century. 2) See Mendele Moykher Sforim, Fiske the lame , in Royaumes juifs, Tresors de la litterature yiddish , Paris, Robert Laffont 2008, p. 103. 3) The maskil (word of Hebrew origin) is the sponsor of the Haskalah .