DOCSLIB.ORG

Türkiyenin Chamaecytisus Link Türleri Üzerinde Taksonomik Ve Kimyasal Araştirmalar

Total Page：16

File Type：pdf, Size：1020Kb

Download full-text PDF Read full-text
Türkiyenin Chamaecytisus Link Türleri Üzerinde Taksonomik Ve Kimyasal Araştirmalar T. C. ANADOLU ÜNiVERSiTESi SAGLIK BiLiMLERi ENSTiTÜSÜ TÜRKİYENİN CHAMAECYTISUS LINK TÜRLERİ ÜZERİNDE TAKSONOMİK VE KİMYASAL ARAŞTIRMALAR DOKTORA TEZi Ecz. Melekper H EPER/ ANADOLU ÜNiVERSiTESi ECZACILIK FAKÜLTESi .&ı:ı:adoll.ım ıD~~!W:i~ Eskişehir - 1988 Mes:kez Kti.tüpbwı.ı~ Anneciğimin Anısına Çalışmalarım süresince yakın ilgisi ve desteğiyle beni yönlendiren ve bitkilerin toplanmasında bUyük emeği olan tez yöneticim Yrd.Doç.Dr. Hulusi Malyer'e, Rahat, huzurlu bir çalışma ortamı ve imkanı sağlaya­ rak yardımlarını esirgemeyen Fakülte Dekanımız Prof.Dr. İhsan Sarıkardaşoğlu'na, Kimyasal araştırmalarıma değerli fikirleriyle yön veren ve Tıbbi Bitkiler Araştırma Merkezi'nin (TBAM) tüm olanaklarından faydalanmamı sağlayan Merkez Müdürü ve Ana Bilim Dalı Başkanımız Prof.Dr. Kemal Hüsnü Can Başer'e, Kimyasal araştırmalarım için gerekli standart spartein ve lupanini sağlayan Doç.Dr.H.Dutschewska ve Doç.Dr.Semra Kurucu'ya, Kimyasal araştırmalarım sırasında büyük yardımlarını gördüğüm Yrd.Doç.Dr.Neşe Kırımer'e, Taksonamik araştırmalarım süresince yakın ilgi ve yar­ dımları için Öğr.Gr.Dr. Semra Erken'e, Ayrıca çalışmalarımda emeği geçen mesai arkadaşlarıma, Bitkilerimin toplanmasından, tezimin yazılmasına kadar her an yanımda olan, bUyük desteğini gördüğüm eşim Doç.Dr. Fethi Heper'e Teşekklir ederim. İÇİNDEKİLER Sayfa TABLOLAR LİSTESİ ................................... i KI SALTMALAR ........................................ ii ŞEKİLLERE AİT KISALTMALAR .......................... iii Tezde adı geçen Alkaloitlerin İngilizce yazılışları iv I. GİRİŞ ........................................... ı II. GEREÇ VE YÖNTEM 9 II.ı. Botanik Bölüm . 9 I I. 2. Kimyasal Bölüm . ı 2 II.2.1. Kullanılan Teknikler . .. .. .. .. ı2 II.2.ı.ı. Kromotografi ı2 II.2.ı.2. Spektroskopi ı4 II.2.ı.3. Dansitometri ı5 II.2.1.4. Çözücüler . ı5 II.2.ı.5. Standartlar .......... .. ı5 III. BULGULAR . 16 A. TAKSONOMİK ARAŞTIRMALAR .................... ı6 a. Fabales (Leguminales) Takımı ............ ı6 b. Fabaceae (Leguminosae) Familyası ........ 17 c. Papilionoideae Alt Familyası ............ 20 d. Genisteae TribUsü . 22 Sayfa e. Chamaecytisus Link 23 f. Chamaecytisus Link TUrlerinin Ayırım Anahtarı . 28 1. Chamaecytisus hirsutus (L.) Link .... 31 2. Chamaecytisus eriocarpus Boiss .... .. 41 3. Chamaecytisus supinus (L.) Link ...... 47 3. Chamaecytisus drepanolobus Boiss .... 54 4. Chamaecytisus cassius Boiss ......... 60 S. Chamaecytisus austriacus (L.) Link .. 65 6. Chamaecytisus pygmaeus (Willd.) ..... 71 7. Chamaecytisus albus (Hacq.) .......... 81 g. Chamaecytisus Link TUrlerinin Anatomisi . 93 aa. Kök . 93 b b. Gövde . 9 6 cc. Yaprak . 99 B. KİMYASAL ARAŞTIRMALAR 107 a. Chamaecytisus Link TUrlerinin Ekstraksiyonu 107 b. Sparteinin İzolasyonu ve Tanınması ...... lll c. Spartein Miktar Tayini .................. lll IV. TARTIŞMA VE SONUÇ .............................. 116 ÖZET . • . • . • . • . 126 SUMMARY . • . • . • . • . 128 KAYNAKLAR •.........•.......•.•.................... · 130 i TABLOLAR LİSTESİ TABLOLAR Sayfa I. Chamaecytisus Link türlerinden izole edilen alkaloi tler . 5 II. Türkiye'de yetişen Chamaecytisus Link türlerinin yaprak alt ve üst yüzeylerinde mm 2 ye düşen tüy sayıları ..... ....... ..... 101 III. Alkaloit ekstraksiyonu şeması ............ 109 IV. Ekstraksiyon işlemlerinde kullanılan drog, çözücü, ekstre miktarları 110 V. İTK ile Chamaecytisus Link türlerinde Alkaloit, Spartein ve Lupanin tesbiti 112 VI. Kullanılan çözücü sistemlerinde Spartein ve Lupaninin hRf değerleri ..•............. 113 VII. Dansitometrik Spartein miktar tayininin sonuçları . 115 VIII. Chamaecytisus Link türlerinde Spartein miktarları . 125 ii KI SALTMALAR AEF Ankara Üniversitesi Eczacılık Fakültesi Herbaryumu, Ankara ANK Ankara Üniversitesi Fen Fakültesi Herbaryumu, Ankara EGE Ege Üniversitesi Fen Fakültesi Herbaryumu, İzmir ESSE Anadolu Üniversitesi Eczacılık Fakültesi Herbaryumu, Eskişehir HUB Hacettepe Üniversitesi Fen Fakültesi Herbaryumu, Ankara ISTE İstanbul Üniversitesi Eczacılık Fakültesi, Herbaryumu, İstanbul ITK İnce Tabaka Kromatografisi uv Ultraviyole (mor ötesi) IR Infraruj (kızıl ötesi) iii ŞEKİLLERE AİT KISALTMALAR a Ala ad Alt dudak ae Alt epiderma dk Demet kını f Floem k Kutikula ka Kambiyum kar Karunkula kç Karina ks Ksilem ksk Ksilem sklerankiması ksp Ksilem parenkiması ni Nişasta ov Ovaryum ö Öz pe Periderma pk Primer korteks pks Primer ksilem pö Primer öz kolu pp Palizad parenkiması sf Sekonder floem sk Sklerankima sks Sekonder ksilem sö Sekonder öz kolu sp Sünger parenkiması st Stoma sta Stoma altı boşluğu stg Stigma sti Stilus t tırnak tk Tüy kaidesi tr Trake iv trk Trakeid üd Üst dudak üe Üst epiderma v Veksillum Tezde adı geçen Alkaloitlerin İngilizce yazılışları Lupanine (]J Sparteine (~) 17.oxysparteine (1) Chamaetin (~) Cytisine (_?_) Anagyrine (~) Lusitanine (l) I. GİRİŞ Bu araştırmada, Türkiye'nin Chamaecytisus Link tür• leri (8 tür) taksonamik olarak incelenmiş, ayrıca alka­ lait ekstraksiyonları yapılarak, spartein taşıyan türler• de, spartein miktar tayini. dansitometrik metodla yapıl­ mış, türler arasındaki ilişkiler ayrıntılı olarak ortaya konmaya çalışılmıştır. Chamaecytisus Link cinsi, çoğu türlerde gerek habi­ tat, gerekse tüy örtüsünde gösterdiği varyasyondan dola­ yı taksonamik olarak tanımlanması güç bir cinstir. Ayrı­ ca çok yakın zamana kadar da cinsin Cytisus L. olarak ta­ nındığı ve pek çok ülke floralarında Cytisus L. altında verildiği görülmektedir. Bu nedenle, cinsin çoğu türle• rini Cytisus L. içerisinde gözlediğimizden, kısmen Cytisus L. cinsi ile olan ilgisini de belirtmek yerinde olacaktır. Cytisus L. cinsinin (Chamaecytisus Link dahil) Avru­ pa, Akdeniz ve Batı Asya'da yayılış gösteren yaklaşık 80 kadar türü olduğu belirtilmektedir. 23 tür Cytisus L. ve 35 tür Chamaecytisus Link ile türlerin en fazla yayı­ lışının görüldüğü yer Avrupa'dır. Gerek Cytisus L. gerek­ se.Chamaecytisus Link cinsinin ilk gelişim merkezinin de daha çok Batı Akdeniz olduğu ve buradan yayılış gösterdi• ği belirtilmektedir. Özellikle Chamaecytisus Link cinsi- 2 nin türleri batıda Kanarya Adalarından, doğuda Suriye'ye, güneyde Kuzey Afrika, kuzeyde ise Orta Avrupa'da Brüksel ve Doğu Avrupa'da Vologda'ya kadar uzanmış, Karadeniz ve Pontik Bölgesi üzerinden Urallar'a yayılmıştır. Balkan Yarımadasında birçok türünün geniş bir yayılış gösterme• sine karşılık, Doğu Akdeniz Bölgesinde sadece 2 endemik türü bulunmaktadır (6,22,24,26,28,33,62). Cytisus L. cinsinin, Türkiye'de yayılış gösteren tür• leri (Chamaecytisus Link dahil) üzerindeki ilk bilimsel kaynağa Boissier'in Flora Orientalis'inde (6) rastlamak­ tayız. Bunun yanında cins hakkındaki taksonamik bilgile~: ri, Türkiye, Suriye, Balkan, Rusya, Avrupa floralarında (17,22,26,33,62); revizyonik ve taksonamik düzenlemeleri ise W. Rothmaler (1944), A.H. Klaskova(1964), D.G. Frodin ve Krechetovich'in çalışmalarında gözlemekteyiz (43,24, 62,33). Chamaecytisus Link türleri ile yapılan sitolajik çalışmalar sonucunda türlerin kromozom sayısının genellik­ le 2rt=48 olduğu saptanmıştır. Kromozom sayımı yapılan türler içinde Türkiye'de yayılış gösteren C.albus'da 2n=48, C.supinus'da 2n=96 dır (21). Chamaecytisus Link cinsinin Türkiye'de 2 si endemik, 3 ü Akdeniz ve 4 ü Euro-Sibirian elementi olan 8 türü ya­ yılış göstermektedir (17). Endemik olan 2 tür Amanoslar'ın güney uzantısında bulunmakta olup, Doğu Akdeniz Bölgesi içerisinde yer almaktadır. 3 Çal~şmalarımız taksonamik olarak morfolojik ve ana­ tomik incelemelere dayanmakta olup türler arasındaki farklılıklar fotoğraf ve çizimlerle de vurgulanmış, kar­ şılaştırmalı olarak gösterilmeye çalışılmıştır. Kimyasal araştırmalarımızda·da Chamaecytisus Link türlerinin alkaloit ekstraksiyonları yapılarak, spartein taşıyanlarda spartein miktar tayini yapılmıştır. Kinolizidin alkaloitleri Leguminosae familyasının Papilionaceae alt familyasında yaygın olarak bulunur. Bir kinolizidin türevi olan spartein 2 kinolizidin halka­ sının kondensasyonu ile meydana gelmiş tetrasiklik yapı­ dadır, iki azotludur (51). Birçok ülkede antiaritmik ve oksitosik preparatların terkibine girmektedir. Bu durum bitki kimyası araştırıcılarını spartein kaynağı olarak kullanılabilecek bitki türlerini aramaya yöneltmiştir. Chamaecytisus Link tUrleri ile yapılan kimyasal ça• lışmalar 1977 yılında Bulgaristan'da başlamıştır. Sürdü• rülen çalışmalar Chamaecytisus Link türlerinin kemotakso­ nomik sınıflandırmasını yapabilmeyi ve spartein kaynağı olarak kullanılabilecek türleri tespit etmeyi amaçlamış­ tır. Yurdumuzda Chamaecytisus Link türlerinin alkalait­ leri ile ilgili ilk çalışmalar ise İstanbul Üniversitesi Eczacılık Fakültesinde yapılmıştır. C. eriocarpus , C. hirsutus, C. supinus türleri alkaloit ve flavonoitleri bakımından incelenmiştir. Bulgaristan ve Yurdumuzdaki çalışmallirda Chamaecytisus Link türlerinden izole edilen 4 alkaloitler TABLO 1 de verilmiştir. Bulgaristan'da yapılan çalışmalarda bitkilerin top­ rak üstü kıs~mlarından etanollü ekstre hazırlanmış, yo­ ğunlaştırıldıktan sonra eter ile ekstre edilerek, bazik olmayan bileşiklerden temizlenmiştir. Sulu kısım % 10 luk sodyum hidroksit ile pH 13-14'e bazikleştirilip klo­ roformla ekstre edilmiş, kloroformun yoğunlaştırılmasıyla elde edilen alkaloit ekstreleri incelenmiştir (10-14). Türkiye'de yapılan ilk araştırmalarda bitkilerin toprak üstü kısımları Soxhlet apareyinde metanol ile ekstre edilmiş, yoğunlaştırılan metanollü ekstre benzen ve etil asetatla ekstre edildikten sonra amonyum hidrok­ sit ile bazikleştirilip, eterle ekstre edilmiş; sulu kı~ sım% 10 luk sodyum hidroksit ile pH 13-14'e getirilerek kloroformla ekstre edildikten
Load more

Recommended publications
  • Oberholzeria (Fabaceae Subfam. Faboideae), a New Monotypic Legume Genus from Namibia
    RESEARCH ARTICLE Oberholzeria (Fabaceae subfam. Faboideae), a New Monotypic Legume Genus from Namibia Wessel Swanepoel1,2*, M. Marianne le Roux3¤, Martin F. Wojciechowski4, Abraham E. van Wyk2 1 Independent Researcher, Windhoek, Namibia, 2 H. G. W. J. Schweickerdt Herbarium, Department of Plant Science, University of Pretoria, Pretoria, South Africa, 3 Department of Botany and Plant Biotechnology, University of Johannesburg, Johannesburg, South Africa, 4 School of Life Sciences, Arizona a11111 State University, Tempe, Arizona, United States of America ¤ Current address: South African National Biodiversity Institute, Pretoria, South Africa * [email protected] Abstract OPEN ACCESS Oberholzeria etendekaensis, a succulent biennial or short-lived perennial shrublet is de- Citation: Swanepoel W, le Roux MM, Wojciechowski scribed as a new species, and a new monotypic genus. Discovered in 2012, it is a rare spe- MF, van Wyk AE (2015) Oberholzeria (Fabaceae subfam. Faboideae), a New Monotypic Legume cies known only from a single locality in the Kaokoveld Centre of Plant Endemism, north- Genus from Namibia. PLoS ONE 10(3): e0122080. western Namibia. Phylogenetic analyses of molecular sequence data from the plastid matK doi:10.1371/journal.pone.0122080 gene resolves Oberholzeria as the sister group to the Genisteae clade while data from the Academic Editor: Maharaj K Pandit, University of nuclear rDNA ITS region showed that it is sister to a clade comprising both the Crotalarieae Delhi, INDIA and Genisteae clades. Morphological characters diagnostic of the new genus include: 1) Received: October 3, 2014 succulent stems with woody remains; 2) pinnately trifoliolate, fleshy leaves; 3) monadel- Accepted: February 2, 2015 phous stamens in a sheath that is fused above; 4) dimorphic anthers with five long, basifixed anthers alternating with five short, dorsifixed anthers, and 5) pendent, membranous, one- Published: March 27, 2015 seeded, laterally flattened, slightly inflated but indehiscent fruits.
    [Show full text]
  • Editorial General News
    News 49N Editorial The News Section of BNI has developed an BNI News in their own information to this easy access yourself. Subscribers to international reputation as a source of the readers, and this helps to fulfil our purpose. BNI, or individuals in institutions with a latest information, comment and analysis For this reason we are delighted to subscription have, of course, free access to on key issues in biological control, ranging announce that the News Section of the the entire journal, including the review arti- from biotechnology to biological control journal Biocontrol News and Information safety to the role of farmers in biological will be available free of charge on the cles and abstracts. BNI can be found on the control research. Many regional newslet- Internet, via PEST CABWeb, from the ‘Web’ at http://pest.cabweb.org/. ters of biological control and plant March 1999 issue. We hope you will tell protection organizations quote items from your colleagues of this, and make use of General News Brighter Future for The wasp was first released in 1994 and spread establishment of the parasitoid in the Conifer Forests 1995 at Kamae and Keriita forests in west of the country has raised hopes that Kiambu District, in the Central Highlands populations of the aphid and hence damage There are signs of progress in classical bio- of Kenya. But initial post-release surveys to trees could soon be significantly logical control programmes against two suggested that the parasitoid showed very reduced, so cypress may once again major conifer sap-sucking pests in the New poor signs of establishment and it seemed become a popular amenity and commercial and Old Worlds.
    [Show full text]
  • Cytisus Plants Conserved in ”Alexandru Beldie” Herbarium
    Research Journal of Agricultural Science, 51 (1 ), 2019 CYTISUS PLANTS CONSERVED IN ”ALEXANDRU BELDIE” HERBARIUM Emilia VECHIU¹, Maria Dincă¹ 1 “Marin Drăcea” National Institute for Research and Development in Forestry, Brașov, Romania Corresponding author: [email protected] Abstract. The present article analyses the plant species belonging to the Cytisus Genus and present in Al. Beldie Herbarium from Marin Drăcea National Institute for Research and Development in Forestry (INCDS), Bucharest. This Herbarium is registered in Index Herbariorum and contains over 40 000 vouchers. Cytisus Genus belongs to the Fabaceae Family which contains over 490 plant species with medicinal properties. The species from this Genus are cultivated both for their ornamental aspect as well as for their bioactive properties. The Genus is present in Europe, Asia, North Africa and South Africa. Among the species present in the Herbarium we mention: Cytisus nigricans L., Cytisus hirsutus L., Cytisus elongatus Waldst. & Kit., Cytisus albus., Cytisus albus Hacq., Cytisus austriacus L., Cytisus falcatus Waldst. & Kit., Cytisus leucotrichus L., Cytisus leucanthus Waldst. & Kit., Cytisus heuffelii Wierzb. etc. These plants were gathered from all over Romania as well as from abroad by renowned specialists such as Al. Beldie, P. Cretzoiu, G. P. Grințescu, St. Purcelean, At. Haralamb, Al. Borza, C.C. Georgescu, S. Pașcovschi, I. Pop, I. Prodan, A. Richter, Wolff, E. Reverchon and E.I. Nyárády. The data from each voucher include the name of the species, the harvesting year, the harvesting place, the person who has collected them as well as their conservation degree. The plants were gathered over 140 years, from 1850 until 1990.
    [Show full text]
  • Literaturverzeichnis
    Literaturverzeichnis Abaimov, A.P., 2010: Geographical Distribution and Ackerly, D.D., 2009: Evolution, origin and age of Genetics of Siberian Larch Species. In Osawa, A., line ages in the Californian and Mediterranean flo- Zyryanova, O.A., Matsuura, Y., Kajimoto, T. & ras. Journal of Biogeography 36, 1221–1233. Wein, R.W. (eds.), Permafrost Ecosystems. Sibe- Acocks, J.P.H., 1988: Veld Types of South Africa. 3rd rian Larch Forests. Ecological Studies 209, 41–58. Edition. Botanical Research Institute, Pretoria, Abbadie, L., Gignoux, J., Le Roux, X. & Lepage, M. 146 pp. (eds.), 2006: Lamto. Structure, Functioning, and Adam, P., 1990: Saltmarsh Ecology. Cambridge Uni- Dynamics of a Savanna Ecosystem. Ecological Stu- versity Press. Cambridge, 461 pp. dies 179, 415 pp. Adam, P., 1994: Australian Rainforests. Oxford Bio- Abbott, R.J. & Brochmann, C., 2003: History and geography Series No. 6 (Oxford University Press), evolution of the arctic flora: in the footsteps of Eric 308 pp. Hultén. Molecular Ecology 12, 299–313. Adam, P., 1994: Saltmarsh and mangrove. In Groves, Abbott, R.J. & Comes, H.P., 2004: Evolution in the R.H. (ed.), Australian Vegetation. 2nd Edition. Arctic: a phylogeographic analysis of the circu- Cambridge University Press, Melbourne, pp. marctic plant Saxifraga oppositifolia (Purple Saxi- 395–435. frage). New Phytologist 161, 211–224. Adame, M.F., Neil, D., Wright, S.F. & Lovelock, C.E., Abbott, R.J., Chapman, H.M., Crawford, R.M.M. & 2010: Sedimentation within and among mangrove Forbes, D.G., 1995: Molecular diversity and deri- forests along a gradient of geomorphological set- vations of populations of Silene acaulis and Saxi- tings.
    [Show full text]
  • Species of Septoria on the Fabaceae, Subfamily Faboideae, Tribe Genisteae
    ZOBODAT - www.zobodat.at Zoologisch-Botanische Datenbank/Zoological-Botanical Database Digitale Literatur/Digital Literature Zeitschrift/Journal: Sydowia Jahr/Year: 1992 Band/Volume: 44 Autor(en)/Author(s): Farr David F. Artikel/Article: Species of Septoria on the Fabaceae, subfamily Faboideae, tribe Genisteae. 13-31 ©Verlag Ferdinand Berger & Söhne Ges.m.b.H., Horn, Austria, download unter www.biologiezentrum.at Species of Septoria on the Fabaceae, subfamily Faboideae, tribe Genisteae D. F. Farr Systematic Botany and Mycology Laboratory Agriculture Research Service, U.S.D.A. Beltsville, Maryland Farr, D. F. (1992). Species of Septoria on the Fabaceae, subfamily Faboideae, tribe Genisteae. - Sydowia 44: 13-31. Fourteen taxa of Septoria that have been described on members of the Fabaceae, subfamily Faboideae, tribe Genisteae were studied. Seven taxa are accepted including the new taxa Septoria sulphurei, S. cytisi var. alpini, and S. cytisi var. petteriae. Conidial morphology, hosts and lesion morphology were found to be valuable in separating taxa. Illustrations and a key to the accepted taxa are included. Keywords: taxonomy, coelomycetes, pycnidial fungi, Deuteromycotina. The Fabaceae contains many economically important taxa, sev- eral of which have been reported to be infected with species of Septoria, including S. astragali Roberge in Desmaz. on Astragalus, S. glycines Hemi on Glycine, S. fulvescens Sacc. on Lathyrus, and S. pisi Westend, on Pisum. This paper covers the taxonomy of the Septoria species that have been reported on members of the Fabaceae, subfamily Faboideae, tribe Genisteae, as part of a larger study of the approximately 160 species of Septoria reported on the Fabaceae. The tribe Genisteae was chosen primarily because the type of the genus, Septoria cytisi Desmaz., occurs on Cytisus, one of the genera in this tribe.
    [Show full text]
  • Nota Lepidopterologica
    ZOBODAT - www.zobodat.at Zoologisch-Botanische Datenbank/Zoological-Botanical Database Digitale Literatur/Digital Literature Zeitschrift/Journal: Nota lepidopterologica Jahr/Year: 2004 Band/Volume: 27 Autor(en)/Author(s): van Nieukerken Erik J., Zolotuhin Vadim V., Mistchenko Andrey Artikel/Article: Nepticulidae from the Volga and Ural region 125-157 ©Societas Europaea Lepidopterologica; download unter http://www.biodiversitylibrary.org/ und www.zobodat.at Notalepid. 27 (2/3): 125-157 125 Nepticulidae from the Volga and Ural region Erik J. van Nieukerken^, Vadim V. Zolotuhin^ & Andrey Mistchenko^ 1 National Museum of Natural History Naturalis PO Box 9517, NL-2300 RA Leiden, Netherlands, e-mail: [email protected] ^ Ulyanovsk State Pedagogical University, pi. 100-letiya Lenina 4, RUS-432700 Ulyanovsk, Russia, e-mail: ulgpu(a)mv.ru Abstract. The Nepticulidae of the Russian provinces (oblasts) Ul'yanovsk, Samara, Saratov, Volgograd, Astrakhan and Chelyabinsk and the Kalmyk Republic are listed. We record 60 species, including two only previously recorded, 28 species only on the basis of leafmines (indicated with an *). Seventeen species are recorded as new for Russia. Eleven of these are reported on the basis of adults: Stigmella glutinosae (Stainton, 1858), S. ulmiphaga (Preissecker, 1942), S. thuhngiaca (Petry, 1904), S. rolandi Van Nieukerken, 1990, S. hybnerella (Hübner, 1813), Trifurcula (Trifurcula) suhnitidella (Duponchel, 1843), T. (T.) silviae Van Nieukerken, 1990, T. (T.) beirnei Puplesis, 1984, T. (T.) chamaecytisi Z. & A. Lastùvka, 1994, Ectoedemia {Zimmermannia) liebwerdella Zimmermann, 1940 and Ectoedemia (Ectoedemia) caradjai (Groschke, 1944). Six species are reported on the basis of mines only: Stigmella freyella (Heyden, 1858), S. nivenburgensis (Preissecker, 1942), S. paradoxa (Frey, 1858), 5'.
    [Show full text]
  • Flora Pannonica Journal of Phytogeography & Taxonomy
    163 Flora Pannonica Journal of Phytogeography & Taxonomy Adatok a hazai Chamaecytisus-fajok ismeretéhez II. PIFKÓ Dániel MTM Növénytár, H-1087 Budapest, Könyves Kálmán krt. 40., [email protected] Abstract: Data to the knowledge of the Hungarian Chamaecytisus species II. In this paper six, more or less well circumscribed Chamaecytisus taxa belonging to the Ch. Supinus – Ch. triflorus group in Hungary are discussed: Ch. supinus subsp. supinus, Ch. supinus subsp. aggregatus, Ch. triflorus subsp. leucotrichus, Ch. ciliatus (= Ch. triflorus subsp. ciliatus), Ch. supinus subsp. pannonicus, Ch. × pseudorochelii (= Ch. austriacus × Ch. supinus subsp. aggregatus), inclu- ding morphological description and the Hungarian distribution. Ch. supinus subsp. supinus occurring only in West Hungary has two forms, one flowers in spring (= C. hirsutus) and the other one flowers in summer. The main Hungarian area of Ch. supinus subsp. aggregatus is in Transdanubia with a few sporadic occurrences in the Northern Mountain Range. In the southern part of Transdanubia the form blooming in spring is also present. The main morphological differences between the two subspecies are that subsp. aggregatus has lager leaves and its twigs are densely pubescent. Transitional forms between the two subspecies might appear in the contact zones of their areas. Ch. triflorus subsp. leucotrichus lives primarily in the Northern Mountain Range and some adjacent areas of Dunazug Mts (Buda Mts, Pilis, Visegrád Mts) in Transdanubia. Its other records from Transdanubia might refer to the spring forms of the Ch. supinus group. Ch. ciliatus occurs only in the eastern part of the Northern Mountain Range. It differs from Ch. triflorus subsp. leucotrichus in the hairiness of the fruit, its fruit is glabrescent or just weakly hairy.
    [Show full text]
  • Sayı Tam Dosyası
    e-ISSN: 2717-770X www.turvehab.com Buraya resimler gelecek yıl cilt sayı 2020 1 2 Türler ve Habitatlar e-ISSN 2717-770X Yıl 2020, Cilt 1, Sayı 2 Yılda 2 kez yayınlanır Sahibi Dr. Ergin Hamzaoğlu Yazışma Adresi Gazi Üniversitesi, Gazi Eğitim Fakültesi, Fen Bilgisi Eğitimi Anabilim Dalı, Hersek Binası TR-06560, Emniyet Mahallesi, Yenimahalle, Ankara, Türkiye Telefon: (+90) 535 391 17 80 E-posta: [email protected] Web: https://dergipark.org.tr/tr/pub/turvehab Baş Editör Dr. Ergin Hamzaoğlu Editörler Dr. Hakan Allı - Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi, Muğla Dr. Murat Koç - Ankara Yıldırım Beyazıt Üniversitesi, Ankara Dr. Ömer Faruk Kaya - Harran Üniversitesi, Şanlıurfa Dr. Serdar Gökhan Şenol - Ege Üniversitesi, İzmir Dr. Tahir Atıcı - Gazi Üniversitesi, Ankara Dr. Tamer Keçeli - Çankırı Karatekin Üniversitesi, Çankırı İngilizce Dil Editörü Ellen Yazar Mizanpaj Editörü Alperen Hamzaoğlu Türler ve Habitatlar e-ISSN 2717-770X Yıl 2020, Cilt 1, Sayı 2 İçindekiler Araştırma Makaleleri 1. Confirmation of the existence of Russula praetervisa in Turkey ..................................................................... 45−52 Russula praetervisa’nın Türkiye’deki varlığının teyidi Ezgin Tırpan, Hakan Allı, Bekir Çöl 2. Euphorbia maculata’nın (Euphorbiaceae) Türkiye korolojisi ........................................................................ 53−57 Turkish chorology of Euphorbia maculata (Euphorbiaceae) Mehmet Sağıroğlu, Didem Karaduman 3. New locality records for two truffle taxa in Turkey ........................................................................................
    [Show full text]
  • Nondispersive Protein Bodies in Sieve Elements: a Survey and Review of Their Origin, Distribution and Taxonomic Significance
    IAWA Bulletin n.s., Vol. 12 (2),1991: 143-175 NONDISPERSIVE PROTEIN BODIES IN SIEVE ELEMENTS: A SURVEY AND REVIEW OF THEIR ORIGIN, DISTRIBUTION AND TAXONOMIC SIGNIFICANCE by H..Dietmar Behnke Zellenlehre, Universitat Heidelberg, 1m Neuenheimer Feld 230, D-69oo Heidelberg, Germany Summary Nondispersive protein bodies present in but has not been found in sieve elements of the sieve elements in addition to dispersive other plant classes. In the young nucleate P-protein are characteristic features of many sieve element, P-protein is first discernible woody dicotyledons; their origin may be nu­ with the light microscope as small accumula­ clear or cytoplasmic. While nuclear nondis­ tions named P-protein bodies (earlier: 'slime persive protein bodies are found in only two bodies'). While in most angiosperms these families, the Boraginaceae and Myristicaceae, bodies disperse during the differentiation of bodies of cytoplasmic origin are present in 39 the sieve elements, some taxa are known to of the more than 350 families screened. These retain nondispersive P-protein bodies (cf. results were obtained from 228 dicotyledons Cronshaw & Sabnis 1990). studied with the electron microscope and data As early as 1886 Fischer depicted "some­ of additional species from the literature. The thing in the shape of a small disk ... occur­ terminology, origin, form and distribution of ring in almost all active sieve tubes of Urtica nondispersive protein bodies are discussed. .. and by its reactions to be regarded as Their ultrastructural composition is described slime." He interpreted this body as a remnant as being predominantly spindle-shaped, com­ of the not completely dissolving nucleus, but pound-spherical, rod-shaped and rosette-like.
    [Show full text]
  • Flora of Çaltepe and Çeletepe (Bolu)
    Available online: January 13, 2020 Commun.Fac.Sci.Univ.Ank.Series C Volume 29, Number 1, Pages 1-49 (2020) ISSN 1303-6025 E-ISSN 2651-3749 https://dergipark.org.tr/en/pub/communc/issue/51836/619430 FLORA OF ÇALTEPE AND ÇELETEPE (BOLU) AYDIN ÇELİK, İSMAİL EKER ABSTRACT. This study was carried out to reveal the vascular plant diversity of Çaltepe and Çeletepe. During 2015−2018, 2340 plant specimens were collected from the research area and 363 genera and 767 taxa belonging to 81 families were determined. Of all the collected taxa, 66 are endemic and endemism rate is %8.60. The IUCN threat categories of endemic and rare plants at global level are as follows: 1 taxon in “CR” category, as well as 4 taxa “EN”, 4 taxa “VU”, 9 taxa “NT”, and 45 taxa “LC”. Also, 3 rare taxa are found in the “VU” category, as well as 1 rare taxon in the “DD” category at regional level. 56 taxa are new records for the province of Bolu. The largest families in the study area are as follows: Asteraceae 97 taxa (%12.65), Fabaceae 62 taxa (%8.08), Lamiaceae 51 taxa (%6.65), Rosaceae 44 taxa (%5.74), Poaceae 37 taxa (%4.82), Brassicaceae 35 taxa (%4.56), Caryophyllaceae 32 taxa (%4.17), Apiaceae 28 taxa (%3.65), Boraginaceae 27 taxa (%3.52) and Orchidaceae 24 taxa (%3.13). The distribution of taxa into phytogeographic regions are as follows: 234 taxa (%30.50) Euro-Siberian, 64 taxa (%8.34) Mediterranean, 46 taxa (%5.99) Irano-Turanian, and 423 taxa (%55.15) multiregional and/or unknown.
    [Show full text]
  • Adatok a Hazai Chamaecytisus Fajok Ismeretéhez I
    25 Flora Pannonica Journal of Phytogeography & Taxonomy Adatok a hazai Chamaecytisus fajok ismeretéhez I. PIFKÌ Dániel Magyar Természettudományi Múzeum, Növénytár, H-1087 Budapest, Könyves Kálmán krt. 40 pifko@ bot.nhmus.hu Abstract: Data to the knowledge of the Hungarian Chamaecytisus species I. In this paper Hungarian Chamaecytisus taxa are discussed, especially those which were treated by CRISTOFOLINI (1991) under Ch. austriacus. Ch. virescens is accepted on species level, as it is performed in the Slovakian and Czech floras. It is clearly distinct morphologically from other Chamaecytisus species, and has a real distribution area in Hungary. Ch. albus var. kissi and Ch. austriacus var. kissi are considered to be identical with Ch. virescens. It is very probable, that Rezs9 SOÌ based his name combinations Ch. supinus subsp. pseudorochelii and C. supinus subsp. pseudorochelii on Ch. supinus specimens collected in the Nyírség region (NE Hungary). Following the recent European taxonomic concept is also recommended to apply the name Ch. triflorus for the former Hungarian Ch. hirsutus specimens (sensu auct. hung.), because Ch. hirsutus in Linnaeus‘s sense is identical with Ch. supinus. Összefoglalás A szerz9 arra tesz javaslatot, hogy a Ch. virescens (KOVÊCS ex NEILR.) DOSTÊL-t a jöv9ben faji rangon kezeljük. E taxont határozóink eddig a Ch. austriacus (L.) LINK alatt tárgyalták, de a virág színe miatt a Ch. albus-szal, a szár sz9rözöttsége miatt pedig a Ch. supinus (L.) LINK-el is könnyen összetéveszthet9. A morfológiai bélyegeken kívül a taxon önálló fajként való szerepeltetése mellett szól az is, hogy hazai el9fordulási területe jól körülhatárolhatóan az Északi-középhegység és a Budai- hegység területére esik, és csak részben fed át a Ch.
    [Show full text]
  • Leguminose Arboree Ed Arbustive Trau Are Nel Testo
    PAOLO PAIERO- FABRIZIO MARTIN!- CRISTIANA COLPI LEGUMINOSE ARBOREE E ARBUSTIVE IN ITALIA GUIDA AL RICONOSCIMENTO E ALL'IMPIEGO IN SELVICOLTURA, NELLA VIVAISTICA ORNAMENTALE E PER LA PROTEZIONE DEL SUOLO EDIZIONI LINT TRIESTE Primà edizione: dicembre 1993 © 1993 by Edizioni LINT Trieste S.r.l. Via di Romagna, 30- 34134 Trieste- C.P. 501 Te!. 040/360396-360421 - Fax 040/361354 , Stampato in Italia - Printed in Italy E vietata la riproduzione anche parziale in qualunque modo e luogo ISBN 88-86179-16-2 7 PRESENTAZIONE Nella pratica forestale la Selvicoltura naturalistica non può essere solo un enunciato teorico o un motivo d'ispirazione. Essa si realizza concretamente soltanto quando l'ecosistema forestale viene preso in considerazione nella sua interezza, fatta di componenti e di relazioni funzionali. Troppe volte infatti l'analisi degli ecosistemi forestali viene limitata alle sole specie arboree principali, di maggior 1ilevanza economica, trascurando componenti jlo1istiche e f aunistiche importanti per la comprensione della realtà biologica ed ecologica dei complessi forestali. Non sempre, tuttavia, la conoscenza delle componenti mino1i dell'ecosistema forestale, dispersa in una bibliografia specialistica, è a disposizione o alla portata dei selvicoltori. Si verifica quindi una lacuna nell'infomzazione che deve essere sanata attraverso contributi monografici specifici. In questa ottica, la guida al1iconoscimento e all'impiego in selvicoltura delle leguminose arboree e arbustive della flora italiana che ci viene presentata da Paiero, Martin i e Colpi, si propone di mettere a disposizione dei selvicolto1i un ampio cont1ibuto alla conoscenza di un gruppo di com­ ponenti vegetali importanti degli ecosistemi forestali italiani. Le leguminose sono un elemento 1ilevante degli ecosistemi forestali, ma soprattutto costituiscono un contingente fondamentale di numerosi tipi di vegetazione de1ivati da processi di degradazione antropica.
    [Show full text]