Alburnus Orontis (CYPRINIFORMES:CYPRINIDAE) VE Notonecta Viridis (HEMIPTERA:NOTONECTIDAE)’İN SİVRİSİNEK LARVALARI ÜZERİNDEKİ PREDASYONU*

Total Page:16

File Type:pdf, Size:1020Kb

Alburnus Orontis (CYPRINIFORMES:CYPRINIDAE) VE Notonecta Viridis (HEMIPTERA:NOTONECTIDAE)’İN SİVRİSİNEK LARVALARI ÜZERİNDEKİ PREDASYONU* Alburnus orontis (CYPRINIFORMES:CYPRINIDAE) VE Notonecta viridis (HEMIPTERA:NOTONECTIDAE)’İN SİVRİSİNEK LARVALARI ÜZERİNDEKİ PREDASYONU* Adnan ALDEMİR 1, Ayşe BOŞGELMEZ 2 1Kafkas Üniversitesi Fen -Edebiyat Fakültesi, Biyoloji Bölümü, Kars 2Hacettepe Üniversitesi Fen Fakültesi, Biyoloji Bölümü, Ekoloji ABD, Beytepe, Ankara E-Posta:[email protected] ÖZET Notonecta viridis Delcourt ve Alburnus orontis Sauvage Türkiye’nin yerli türleridir. N. viridis ’in yarı doğal ve doğal ortamda, A. orontis ’in ise doğal o rtamda sivrisinek larva predatörü olduğu belirlenmiştir. Denemelerde Anopheles sacharovi Favre, Culex pipiens Linnaeus ve Culiseta annulata (Schrank) türlerinin larvaları kullanılmıştır. Yarı doğal koşullarda N. viridis ’in günde, 24 -28 sivrisinek larvası tükettiği belirlenmiştir. Tercihin Cs . annulata > Cx . pipiens > An . sacharovi şeklinde olduğu anlaşılmıştır. Doğal koşullarda hem N. viridis hem de A. orontis ’in bütün sivrisinek larvaları üzerindeki predasyonunun olumlu olduğu anlaşılmıştır. ANAHTAR SÖZCÜKL ER: Alburnus orontis , Notonecta viridis , Sivrisinek larvası, Predasyon, Av tercihi PREDATION BY Alburnus orontis (CYPRINIFORMES:CYPRINIDAE) AND Notonecta viridis (HEMIPTERA:NOTONECTIDAE) ON MOSQUITO LARVAE* ABSTRACT Notonecta viridis Delcourt and Alburnus orontis Sauvage are native species in Turkey. It has been determined that N. viridis in semi natural and natural conditions and A. orontis in natural conditions are predators of mosquito larvae. In predation experiments, the larvae of Anopheles sacharovi Favre, Culex pipiens Linnaeus, and Culiseta annulata (Schrank) were used. It observed that N. viridis can consume 24-28 mosquito larvae per day in semi-field conditions. In view of the preference experiments it has been determined that Notonecta consumes in order of Cs . annulata > Cx . pipiens > An . sacharovi . In natural conditions, predation of both N. viridis and A. orontis are found positive on all mosquito larvae. KEYWORDS : Alburnus orontis , Notonecta viridis , Mosquito larvae, Predation, Prey preferences * Bu çalışma, 2003 yılında Hacettepe Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü tarafından kabul edilen, Adnan Aldemir’in Doktora Tezi’nin bir bölümüdür. GİRİŞ Geçen yüzyılda sivrisinek kontrol çalışmaları, büyük oranda kimyasal insektisitler kullanılarak yapılmıştır. Günümüzde, çevre kirliliği, ekonomik kayıplar ve diğer kaygılardan dolayı, entegre mücadelenin bileşenleri olan çevresel düzenlemeler ve biyolojik kontrol gibi yöntemlerle, insektisit kullanım oranı düşürülmüştür. Hedef türlerdeki direnç gelişimi ve bazı pestisitlerin kullanımının yasal olarak engellenmesi, alternatif kontrol yöntemlerinin geliştirilmesine zemin hazırlamıştır. Sivrisineklerin doğal düşmanları olarak bilinen; omurgalı/omurgasız predatörler, 1 virüsler, bakteriler, Protozoa türleri, helmintler ve mantarlar hakkında çok sayıda kayıt bulunmaktadır. Sivrisinek larva/pupa predatörü olan Gambusia affinis (Baird&Girard, 1853) (Cyprinidae), 1900’lü yılların başından itibaren, yaklaşık 60 ülkeye sivrisineklerin kontrolü amacıyla sokulmuştur. Amerika orijinli olan ve dünyanın birçok yerine götürülen bu balık, aşılandığı su sistemlerinde bazı türlerin tamamen yok olmasına, bazılarının ise tehdit altına girmesine neden olmuştur (Rupp, 1996). Dünya Sağlık Teşkilatı, 1982 yılından itibaren Gambusia ’nın biyolojik kontrol ajanı olarak kullanımını desteklememekte (Service, 1996), bunun yerine yerli türlerin araştırılıp kullanılmasını tavsiye etmektedir (Laird, 1985). Yerel balık türlerinin kullanımlarıyla ilgili başarılı kontrol modelleri (Sheikh et al.,199 1; Rajnikant et al.,1993; Kim et al.,1994) mevcuttur. Farklı lentik habitatlardaki sucul kommünitelerin diğer bileşenleri gibi, Notonecta türlerinin de, sivrisinek populasyonları üzerinde önemli etkisi vardır (Blaustein et al.,1995). Notonecta cinsinin pot ansiyel predatör gücü çok fazla olduğu için, alan çalışmaları açısından üzerinde durulmalıdır (Sjogren and Legner, 1989). Sucul sistemde polifag bir predatör olan Notonecta türlerinin, sivrisinek larvalarıyla da beslendiği bilinmektedir (Scott and Murdoch, 1983; Chesson, 1981; 1984;1989; Cockrell, 1984; Murdoch et al., 1984; Giller, 1986; Sjogren and Legner, 1989; Blaustein, 1990; Streams;1994; Blaustein et al., 1995). 1900’lü yılların başından beri Notonecta türlerinin, sivrisinekler için biyolojik kontrol ajanı olduğu bilinmesine rağmen, alan şartlarında etkinliklerinin saptandığı araştırmalar sınırlı sayıdadır (Ellis and Borden, 1970; Hazelrigg, 1973). Son yıllarda, gelişmiş ülkelerdeki kontrol programlarında, çevresel duyarlılık bilincine ağırlık verilerek uygulamalar yapılmaktadır. Sonuç olarak, konvensiyonal insektisit kullanımı azalmakta, mekanik ve biyolojik metotların kullanımı artmaktadır. Çok sayıda kuruluş, mücadele programlarında biyolojik kontrole önem vermektedir (Kramer et al., 1988). Ekonomik açıdan az gelişmiş ülkelerde de entegre vektör kontrol programlarında artış görülmektedir. Bazı durumlarda vektörlerle taşınan hastalıkların azalması, biyolojik kontrol ajanlarına olan güveni artırmıştır. (Becker and Bozhao, 1989). Ankara-Gölbaşı, Mogan Gölü civarında ‘’Sivrisineklere Karşı Entegre Mücadele’’ kapsamında yapılan araştırmalarda, çalışma alanında doğal olarak bulunan Alburnus orontis ve Notonecta viridis ’in sivrisinek larvaları üzerindeki predasyon etkisi araştırılmıştır. Bu türlerin, sivrisinek larvalarının doğal habitatlarında (göl kenarı, mera, bataklık ve kanal) yoğun olarak bulunması nedeniyle, predatör etkinliklerini saptamak amacıyla denemeler düzenlenmiştir. MATERYAL VE YÖNTEM Araştırmalarda Kullanılan A. orontis , N. viridis ve Sivrisi nek Türlerinin Teşhisi A. orontis ’in teşhisi, H. Ü. Fen Fakültesi Biyoloji Bölümü Hidrobiyoloji Anabilim Dalı’nda; N. viridis ’in teşhisi ise, G.Ü. Fen -Edebiyat Fakültesi Biyoloji Bölümü’nde yaptırılmıştır. Sivrisinek türlerinin tanımı, değişik kaynaklardan (Marshall, 1938; DuBose and Curtin, 1965; Harbach, 1988; Snow,1990) yararlanılarak yapılmıştır. Bu çalışmada, N. viridis ’in kontrollü (yarı doğal) ve doğal koşullarda, A. orontis ’in ise doğal koşullarda sivrisinek larva predatörü olup olmadığı araştırılmıştır. Denemeler, Temmuz-Ağustos 2003 döneminde yapılmış, kontrollü koşullarda her gün saat 12 00 ’de su sıcaklığı, doğal koşullarda da aynı saatte habitat sularının 2 sıcaklık (°C), çözünmüş oksijen (mg/l), kondüktivite (μmhos/cm) ve pH değerleri ölçülerek ortalamaları alınmıştır. Kontrollü Doğal (Yarı -Doğal) Koşullarda N. viridis Denemeleri N. viridis ’in predatör etkinliğini belirlemek amacıyla, H.Ü. Fen Fakültesi Biyoloji Bölümü Bahçesi’nde, kontrollü doğal koşullarda denemeler düzenlenmiştir. Bu denemelerde, araştırıcıların kullandıkları yöntemlerden (Cockrell, 1984; Murdoch et al., 1984; Chesson, 1989; Sjogren and Lenger, 1989; Streams,1994; Blaustein et al., 1995) yararlanılmıştır. Öncelikle, Notonecta ’nın çalışma alanındaki habitatları belirlenmiş ve denem elerde kullanılan Notonecta bireyleri bu habitatlardan temin edilmiştir. Av olarak Anopheles sacharovi , Culex pipiens ve Culiseta annulata larvaları kullanılmıştır. Larva temini için, bu türlerin erginleri toplanarak laboratuvara getirilmiş ve kültüre alınmıştır. Predasyon denemelerinde, 55x35x25 cm ebatlarındaki plastik kaplar kullanılmış ve bu kaplara 20 litre dinlendirilmiş çeşme suyu konulmuştur. Sivrisinek larvaları arasındaki predasyonu engellemek ve açlıktan kaynaklanabilecek ölümleri ortadan kaldırmak için deneme ve kontrol grubundaki larvalara 0,5 mg karma larva yemi verilmiştir. Deneme no 1 . Notonecta ergininin Anopheles , Culex ve Culiseta üzerindeki besin tercihini ve günlük larva tüketim miktarını belirlemek amacıyla, deneme kaplarının her birine bir Notonecta ve 200 larva (III. ve IV. evre) konulmuştur. 10 kez tekrarlanan denemelerin ortalaması alınmıştır. Deneme koşulu: 1. kap: 1 Notonecta + 200 Anopheles larvası 2. kap: 1 Notonecta + 200 Culex larvası 3. kap: 1 Notonecta + 200 Culiseta larvas ı Bir gün aç bırakıldıktan sonra denemeye alınan Notonecta bireyleri arasındaki farklılıklardan kaynaklanabilecek deneme hatalarını ortadan kaldırmak için, her tekerrürde, kaplardaki Notonecta erginlerinin yeri de değiştirilmiştir. Notonecta bireylerinin kaplar arası değişiminde sistematik bir sıra izlenmiştir. Örneğin 1 nolu kaptaki Notonecta , 2 nolu kaba; 2 nolu kaptaki, 3 nolu kaba ve 3 nolu kaptaki 1 nolu kaba gelecek şekilde bir düzenleme yapılmıştır (Chesson, 1984). Deneme kurulduktan 24 saat sonra, her kaptaki ölü larvalar sayılmış ve Notonecta ’nın günde ortalama kaç larva tükettiği saptanmıştır. Deneme no 2 . Anopheles , Culex ve Culiseta larvaları birlikte bulunduğu zaman, Notonecta ’nın beslenme stratejisini saptamak amacıyla, bu deneme yapılmıştır. Notonecta ’nın türler arasındaki tercihini belirlemek için üç türün ( An. sacharovi , Cx . pipiens ve Cs . annulata ) karma larva populasyonu (III. ve IV. larva evreleri) kullanılmıştır. Denemeler üç tekrar halinde yapılmış ve ortalamalar alınmıştır. Deneme koş ulu: 2 Notonecta + 300 larva (100 An. sacharovi + 100 Cx. pipiens + 100 Cs. annulata ) Denemeye alınan Notonecta bireyleri, deneme öncesi 24 saat aç bırakılmıştır. Denemenin başlangıcından bitimine kadar her 24 saatte bir, türlere ait ölü larvalar sayılmıştır. Çalışmalar esnasında pupa evresine geçen bireyler ortamdan alınmış ve bunun yerine aynı türün IV. evre larvası konulmuştur. Deneme no 3. Anopheles , Culex ve Culiseta larvalarının farklı evreleri (I -II-III-IV) birarada bulunduğu zaman, Notonecta ’nın be slenme stratejisinin belirlenmesi amacıyla, deneme düzeneği kurulmuştur:
Recommended publications
  • Review and Updated Checklist of Freshwater Fishes of Iran: Taxonomy, Distribution and Conservation Status
    Iran. J. Ichthyol. (March 2017), 4(Suppl. 1): 1–114 Received: October 18, 2016 © 2017 Iranian Society of Ichthyology Accepted: February 30, 2017 P-ISSN: 2383-1561; E-ISSN: 2383-0964 doi: 10.7508/iji.2017 http://www.ijichthyol.org Review and updated checklist of freshwater fishes of Iran: Taxonomy, distribution and conservation status Hamid Reza ESMAEILI1*, Hamidreza MEHRABAN1, Keivan ABBASI2, Yazdan KEIVANY3, Brian W. COAD4 1Ichthyology and Molecular Systematics Research Laboratory, Zoology Section, Department of Biology, College of Sciences, Shiraz University, Shiraz, Iran 2Inland Waters Aquaculture Research Center. Iranian Fisheries Sciences Research Institute. Agricultural Research, Education and Extension Organization, Bandar Anzali, Iran 3Department of Natural Resources (Fisheries Division), Isfahan University of Technology, Isfahan 84156-83111, Iran 4Canadian Museum of Nature, Ottawa, Ontario, K1P 6P4 Canada *Email: [email protected] Abstract: This checklist aims to reviews and summarize the results of the systematic and zoogeographical research on the Iranian inland ichthyofauna that has been carried out for more than 200 years. Since the work of J.J. Heckel (1846-1849), the number of valid species has increased significantly and the systematic status of many of the species has changed, and reorganization and updating of the published information has become essential. Here we take the opportunity to provide a new and updated checklist of freshwater fishes of Iran based on literature and taxon occurrence data obtained from natural history and new fish collections. This article lists 288 species in 107 genera, 28 families, 22 orders and 3 classes reported from different Iranian basins. However, presence of 23 reported species in Iranian waters needs confirmation by specimens.
    [Show full text]
  • Some Biological Properties of Carp (Cyprinus Carpio L., 1758) Introduced Into Damsa Dam Lake, Cappadocia Region, Turkey
    Pakistan J. Zool., vol. 46(2), pp. 337-346, 2014. Some Biological Properties of Carp (Cyprinus carpio L., 1758) Introduced into Damsa Dam Lake, Cappadocia Region, Turkey Ramazan Mert¹* and Sait Bulut² ¹Department of Biology, Faculty of Arts and Sciences, Nevsehir Hacı Bektaş Veli University, Nevsehir, Turkey. 2Department of Science Education, Faculty of Education, Akdeniz University, Antalya, Turkey. Abstract.- Age composition, length–weight relationships, growth, and condition factors of the carp (Cyprinus carpio L.,1758) were determined using specimens (39.38% female and 60.62% male) collected from Damsa Dam Lake between May 2010 and April 2011. The age composition of the samples was from I to VIII. The length–weight relationship was calculated as W = 0.0181 TL 2.9689 for females and W = 0.0278 TL 2.8507 for males. The total lengths were between 17.1 and 69.2 cm, and the total weights were found to be between 86 and 5473 g. The majority of the individuals (48.12%) were between 46.0 and 55.0 cm length groups. The von Bertalanffy growth equation were found as L∞ = 86.80 cm, K = 0.189, t0 = -0.396 for females and L∞ = 85.34 cm, K = 0.175, t0 = -0.468 for males. The growth performance index was also estimated as Ф′ = 7.260 for females and Ф′ = 7.151 for males. The mean condition factor was found as 1.582 for females and 1.572 for males. The total mortality (Z) was calculated as 0.25 yıl-1. Keywords: Carp, Cyprinus carpio, age composition, condition factor, Damsa Dam Lake.
    [Show full text]
  • Alburnus Amirkabiri (Teleostei), a New Species of Shemaya from the Namak Lake Basin, Iran1 H
    ISSN 00329452, Journal of Ichthyology, 2015, Vol. 55, No. 1, pp. 40–52. © Pleiades Publishing, Ltd., 2015. Alburnus amirkabiri (Teleostei), a New Species of Shemaya from the Namak Lake Basin, Iran1 H. MousaviSabeta, S. Vatandoustb, S. Khataminejadc, S. Eagderid, K. Abbasie, M. Nasrid, A. Jouladehf, and E. D. Vasil’evag aDepartment of Fisheries, Faculty of Natural Resources, University of Guilan, Someh Sara, Guilan, Iran bDepartment of Fisheries,Babol Branch, Islamic Azad University, Mazandaran, Iran cDepartment of Biology, Faculty of Science, Guilan University, Rasht, Iran dDepartment of Fisheries, Faculty of Natural Resources, University of Tehran, Karaj, Alborz, Iran eInlandwaters Research Center, Iranian Fisheries Research Organization, Anzali, Guilan, Iran fDepartment of Fisheries, Faculty of Natural Resources, University of Natural Resources, Sari, Mazandaran, Iran gZoological Museum, Moscow State University, ul. Bol’shaya Nikitskaya 6, Moscow, 125009 Russia email: [email protected] Received September 04, 2014 Abstract—Alburnus amirkabiri, new species from the Namak Lake basin, Iran, is distinguished from the other Iranian species of Alburnus by the combination of characters, including poorly expressed fleshy ventral keel which extends up to 2–4 (usually 2) transverse scales rows counted from the anus forwards; 47–59 lateral line scales, 7½–8½ (usually 8½) branched dorsalfin rays, 10½–12½ (usually more than 10½) branched anal fin rays, 12–17 (usually 15–16) gill rakers, predorsal distance 50.0–54.4% SL, analfin base length 9.0– 11.7% SL, dorsalfin depth 16.7–20.9% SL, analfin depth 12.0–15.6% SL, body depth at dorsal fin origin 16.9–22.2% SL, caudal peduncle depth 8.7–10.4% SL, head depth 62.2–71.9% head length, eye diameter 27.1–30.8% head length, dark lateral stripe on body.
    [Show full text]
  • Restoration of Eutrophic Lakes with Fluctuating Water Levels: a 20-Year Monitoring Study of Two Inter-Connected Lakes
    water Article Restoration of Eutrophic Lakes with Fluctuating Water Levels: A 20-Year Monitoring Study of Two Inter-Connected Lakes Meryem Beklio˘glu 1,2,*, Tuba Bucak 1, Jan Coppens 1, Gizem Bezirci 1, Ü. Nihan Tav¸sano˘glu 1, A. Idil˙ Çakıro˘glu 1, Eti E. Levi 1, ¸SeydaErdo˘gan 1,3, Nur Filiz 1, Korhan Özkan 1,4 and Arda Özen 1,5 1 Limnology Laboratory, Department of Biological Sciences, Middle East Technical University, Çankaya, 06800 Ankara, Turkey; [email protected] (T.B.); [email protected] (J.C.); [email protected] (G.B.); [email protected] (Ü.N.T.); [email protected] (A.I.Ç.);˙ [email protected] (E.E.L.); [email protected] (¸S.E.);nrfl[email protected] (N.F.); [email protected] (K.Ö.); [email protected] (A.Ö.) 2 Kemal Kurda¸sEcological Research and Training Stations, Lake Eymir, Middle East Technical University, Oran Mahallesi, Çankaya, 06400 Ankara, Turkey 3 Department of Biology, Faculty of Science and Arts, Bozok University, 66900 Yozgat, Turkey 4 Institute of Marine Sciences, Middle East Technical University, Erdemli, 33340 Mersin, Turkey 5 Department of Forest Engineering, Çankırı Karatekin University, 18200 Çankırı, Turkey * Correspondence: [email protected]; Tel.: +90-312-210-5155 Academic Editor: Erik Jeppesen Received: 5 September 2016; Accepted: 9 February 2017; Published: 16 February 2017 Abstract: Eutrophication continues to be the most important problem preventing a favorable environmental state and detrimentally impacting the ecosystem services of lakes. The current study describes the results of analyses of 20 year monitoring data from two interconnected Anatolian lakes, Lakes Mogan and Eymir, receiving sewage effluents and undergoing restoration.
    [Show full text]
  • Checklists of Diplozoid Species (Monogenea) from Fishes of Iraq
    Furhan T. Mhaisen & Kefah N. Abdul-Ameer Bull. Iraq Nat. Hist. Mus. (2014) 13 (1): 35-51 CHECKLISTS OF DIPLOZOID SPECIES (MONOGENEA) FROM FISHES OF IRAQ Furhan T. Mhaisen* and Kefah N. Abdul-Ameer** * Tegnervägen 6B, Katrineholm 641 36, Sweden ** Department of Biology, College of Education (Ibn Al-Haitham), University of Baghdad, Baghdad, Iraq. e-mail: [email protected] ABSTRACT Surveying 59 references concerning the occurrence of the monogeneans of the family Diplozoidae parasitizing fishes of Iraq showed the occurrence of 15 valid species of this family which included one species of Diplozoon, one species of Eudiplozoon and 13 species of Paradiplozoon. In addition to these species, some unidentified adult and larval (diporpa larvae) specimens of the genus Diplozoon were reported from 12 fish hosts among which four fish species showed no infection with any of the nominated diplozoid species while the others showed mixed diplozoid infections. These diplozoids were reported from 27 fish host species in Iraq. All the diplozoids were recorded from freshwater habitats except one Dipolzoon sp. which was recorded from a marine habitat. Hosts recorded for each of these diplozoids ranged from a minimum of one host in case of both P. ergensi and P. tadzhikistanicum to a maximum of 13 hosts in case of P. kasimii. Among the infected fishes, 13 hosts harboured only one diplozoid species each while a maximum of 10 diplozoid species were reported from both Aspius vorax and Cyprinion macrostomum. INTRODUCTION Members of the class Monogenea include small hermaphroditic flat worms that parasitize fishes and other aquatic animals. They infect fins, skin and gills of freshwater and marine fishes (Duijn, 1973).
    [Show full text]
  • This Is My CURRICULUM VITAE
    Medium Shamall- sham.ward CURRICULUM VITAE Medium Personal details Name: Shamall Mohammad Amin Abdullah Family Name: Al-Oziri Date and Place of Birth: 8- 9- 1963 Marital Status: married, six children Home Address: Azadi, 135/1/214, Erbil, Iraq. Present Address: Department of Fish Resource and Aquatic Animal, College Agriculture,University Salahaddin- Erbil- Iraq Telephone: N. 2220692; M.009647504640675 Email: [email protected] [email protected] Prof. Dr. Shamall Mohammad Amin Abdullah Head of Promotion Committee University of Salahaddin- Erbil Full Name: Shamall Mohammad Amin Abdullah Surname: Abdullah Passport number: A10440361 Address: Azadi, 135/1/214, Erbil, Kurdistan Region, Iraq. University affiliation: Department of Fish Resource and Aquatic Animal, College Agriculture, University Salahaddin- Erbil- Iraq Country of residence: Iraq Title of Thesis Abdullah, S. M. A. (1990). Survey of the parasites of fishes of Dokan lake. M. Sc. Thesis, Coll. Sci. Univ. Salahaddin: 115pp. (In Arabic). Abdullah, S. M. A. (2002). Ecology, taxonomy and biology of some parasites of fishes from Lesser Zab and Greater Zab rivers in north of Iraq. Ph. D. Thesis, Coll. Educ. (Ibn Al-Haitham), Univ. Baghdad: 153pp. (In Arabic). Education 2002 Awarded Ph. D. in Parasitology, Department of Biology, College of Education (Ibn Al- Haitham), University of Baghdad, Iraq. 1990 Complete M. Sc. In Parasitology, Department of Biology, College of Science, Slahaddin University. 1985 Complete B. Sc. Microbiology, Department of Biology, College of Science, University of Mosul, Iraq. 1981 Took Baccalaureate, Al-Nithal Secondary School, Erbil, Iraq. 1 Expereiences 2014 Professor of Parasitology. Department of Fish Resource and Aquatic Animal, College Agriculture,University Salahaddin- Erbil- Iraq 2014 Head of Promotion Committee University of Salahaddin/ Erbil- Iraq.
    [Show full text]
  • Checklists of Parasites of Fishes of Salah Al-Din Province, Iraq
    Vol. 2 (2): 180-218, 2018 Checklists of Parasites of Fishes of Salah Al-Din Province, Iraq Furhan T. Mhaisen1*, Kefah N. Abdul-Ameer2 & Zeyad K. Hamdan3 1Tegnervägen 6B, 641 36 Katrineholm, Sweden 2Department of Biology, College of Education for Pure Science, University of Baghdad, Iraq 3Department of Biology, College of Education for Pure Science, University of Tikrit, Iraq *Corresponding author: [email protected] Abstract: Literature reviews of reports concerning the parasitic fauna of fishes of Salah Al-Din province, Iraq till the end of 2017 showed that a total of 115 parasite species are so far known from 25 valid fish species investigated for parasitic infections. The parasitic fauna included two myzozoans, one choanozoan, seven ciliophorans, 24 myxozoans, eight trematodes, 34 monogeneans, 12 cestodes, 11 nematodes, five acanthocephalans, two annelids and nine crustaceans. The infection with some trematodes and nematodes occurred with larval stages, while the remaining infections were either with trophozoites or adult parasites. Among the inspected fishes, Cyprinion macrostomum was infected with the highest number of parasite species (29 parasite species), followed by Carasobarbus luteus (26 species) and Arabibarbus grypus (22 species) while six fish species (Alburnus caeruleus, A. sellal, Barbus lacerta, Cyprinion kais, Hemigrammocapoeta elegans and Mastacembelus mastacembelus) were infected with only one parasite species each. The myxozoan Myxobolus oviformis was the commonest parasite species as it was reported from 10 fish species, followed by both the myxozoan M. pfeifferi and the trematode Ascocotyle coleostoma which were reported from eight fish host species each and then by both the cestode Schyzocotyle acheilognathi and the nematode Contracaecum sp.
    [Show full text]
  • Reconstruction of Oligocene and Neogene Freshwater Fish Faunas—An Actualistic Study on Cypriniform Otoliths
    Reconstruction of Oligocene and Neogene freshwater fish faunas—an actualistic study on cypriniform otoliths TANJA SCHULZ−MIRBACH and BETTINA REICHENBACHER Schulz−Mirbach, T. and Reichenbacher, B. 2006. Reconstruction of Oligocene and Neogene freshwater fish faunas—an actualistic study on cypriniform otoliths. Acta Palaeontologica Polonica 51 (2): 283–304. Fossil utricular otoliths (= lapilli) from cypriniform fishes have long been recorded from European Oligocene and Neo− gene freshwater and oligohaline sediments. Until now, their determination was limited to the family level owing to the lack of morphological investigations on lapilli of Recent cypriniforms. The present study introduces a terminology for the lapillus morphology that is based on the lapilli of 134 specimens of 20 cyprinid and one balitorid species. It is demon− strated that the lapillus has valuable characters for taxonomic classification. As a result, fossil lapilli from Oligocene and Miocene continental deposits from the western Mediterranean, the Swiss and the South German Molasse Basin, the Mainz Basin, and additionally from Anatolia could be determined. Nine species were identified: aff. Abramis sp. vel aff. Alburnus sp., aff. Alburnoides sp., aff. Barbus sp., cf. Leuciscus sp., Palaeoleuciscus sp., Palaeotinca moeddeni sp. nov., Palaeotinca sp. 1, aff. Phoxinus sp., and aff. Rutilus sp. vel aff. Scardinius sp. Our study includes the oldest record of a Phoxinus−related and a Palaeotinca species from Europe. Additionally, aff. Abramis sp. vel aff. Alburnus sp. and aff. Alburnoides have been identified as fossils for the first time. The determination of the fossil lapilli has been supported by means of pharyngeal teeth, with the exception of aff. Abramis sp.
    [Show full text]
  • Turnasuyu Ve Curi Derelerinin (Ordu) Balik Faunasinin Belirlenmesi
    T.C. ORDU ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ TURNASUYU VE CURİ DERELERİNİN (ORDU) BALIK FAUNASININ BELİRLENMESİ RESUL İSKENDER Bu tez, Biyoloji Anabilim Dalında Yüksek Lisans derecesi için hazırlanmıştır. ORDU 2013 TEŞEKKÜR Çalışmalarım süresince ilgi ve desteğini yanımda hissettiğim, bilgi ve tecrübelerinden her zaman yararlandığım değerli danışman hocam Sayın Doç. Dr. Derya BOSTANCI’ya teşekkürlerimi sunarım. Ayrıca örneklerin teşhis edilmesinde, çalışmalarımın ve sonuçlarının değerlendirilmesinde görüş ve önerilerinden yararlandığım değerli ikinci danışman hocam Sayın Yrd. Doç. Dr. Selma HELLİ’ye teşekkürlerimi sunarım. Laboratuvar çalışmalarım ve tezimin hazırlanması boyunca desteklerini esirgemeyen Arş. Gör. Seda KONTAŞ, Gülşah KESKİN ve Muammer DARÇIN’a çok teşekkür ederim. Eğitimimin her aşamasında maddi manevi desteğini esirgemeyen, her zaman yanımda olup bana her konuda destek olan ve beni hiçbir zaman yalnız bırakmayıp, bugünlere gelmemi sağlayan değerli aileme teşekkürü bir borç bilirim. Bu tez Ordu Üniversitesi BAP Birimi tarafından TF-1238 kodlu proje ile desteklenmiştir. i TEZ BİLDİRİMİ Tez yazım kurallarına uygun olarak hazırlanan bu tezin yazılmasında bilimsel ahlak kurallarına uyulduğunu, başkalarının eserlerinden yararlanılması durumunda bilimsel normlara uygun olarak atıfta bulunulduğunu, tezin içerdiği yenilik ve sonuçların başka bir yerden alınmadığını, kullanılan verilerde herhangi bir tahrifat yapılmadığını, tezin herhangi bir kısmının bu üniversite veya başka bir üniversitedeki başka bir tez çalışması olarak sunulmadığını beyan ederim. Resul İSKENDER Not: Bu tezde kullanılan özgün ve başka kaynaktan yapılan bildirişlerin, çizelge, şekil ve fotoğrafların kaynak gösterilmeden kullanımı, 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunundaki hükümlere tabidir. ii ÖZET TURNASUYU VE CURİ DERELERİNİN (ORDU) BALIK FAUNASININ BELİRLENMESİ Resul İSKENDER Ordu Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Biyoloji Anabilim Dalı, 2013 Yüksek Lisans Tezi, 75 s. I.Danışman: Doç.
    [Show full text]
  • Checklists of Parasites of Farm Fishes of Babylon Province, Iraq
    Hindawi Publishing Corporation Journal of Parasitology Research Volume 2016, Article ID 7170534, 15 pages http://dx.doi.org/10.1155/2016/7170534 Review Article Checklists of Parasites of Farm Fishes of Babylon Province, Iraq Furhan T. Mhaisen1 and Abdul-Razzak L. Al-Rubaie2 1 Tegnervagen¨ 6B, 641 36 Katrineholm, Sweden 2Department of Biological Control Technology, Al-Musaib Technical College, Al-Furat Al-Awsat Technical University, Al-Musaib, Iraq Correspondence should be addressed to Furhan T. Mhaisen; [email protected] Received 31 October 2015; Accepted 21 April 2016 Academic Editor: Jose´ F. Silveira Copyright © 2016 F. T. Mhaisen and A.-R. L. Al-Rubaie. This is an open access article distributed under the Creative Commons Attribution License, which permits unrestricted use, distribution, and reproduction in any medium, provided the original work is properly cited. Literature reviews of all references concerning the parasitic fauna of fishes in fish farms of Babylon province, middle of Iraq, showed that a total of 92 valid parasite species are so far known from the common carp (Cyprinus carpio), the grass carp (Ctenopharyngodon idella), and the silver carp (Hypophthalmichthys molitrix) as well as from three freshwater fish speciesCarassius ( auratus, Liza abu,andHeteropneustes fossilis) which were found in some fish farms of the same province. The parasitic fauna included one mastigophoran, three apicomplexans, 13 ciliophorans, five myxozoans, five trematodes, 45 monogeneans, five cestodes, three nematodes, two acanthocephalans, nine arthropods, and one mollusc. The common carp was found to harbour 81 species of parasites, the grass carp 30 species, the silver carp 28 species, L. abu 13 species, C.
    [Show full text]
  • Karyological Analysis of Cyprinion Macrostomum Heckel, 1843, from Godarkhosh River, Ilam Province, Iran
    Karyological analysis of Cyprinion macrostomum Heckel, 1843, from Godarkhosh River, Ilam Province, Iran Item Type article Authors Nasri, M.; Keivany, Y.; Dorafshan, S. Download date 02/10/2021 18:07:24 Link to Item http://hdl.handle.net/1834/37566 Iranian Journal of Fisheries Sciences 14(3) 786-796 2015 Karyological analysis of Cyprinion macrostomum Heckel, 1843, from Godarkhosh River, Ilam Province, Iran Nasri M.; Keivany Y.*; Dorafshan S. Received: May 2012 Accepted: December 2014 Abstract In this study, for the first time in Iran, the karyotype of bigmouth Lotak, Cyprinion macrostomum Heckel, 1843, was investigated through examining metaphase chromosomes of seven fish with mean weight 30±5g caught by electrofishing from Godarkhosh River in Ilam Province. To stimulate cell divisions, fish were injected intraperitoneally two times by phytohemagglutinin (PHA). The cell divisions were arrested in metaphase stage by intraperitoneal injection of colchicine. Well-separated cells were obtained from kidney and gill filament and chromosome spreads were prepared and stained with giemsa. Karyotype was obtained as 2n=50. The karyotype consisted of 5 metacentric, 12 submetacentric and 8 telocentric chromosome pairs. Centromeric index, arm ratio and Fundamental Number (FN) were determined as 0-50, 1-∞, and 84, respectively. Keywords: Bigmouth lotak, Cyprinion macrostomum, Godarkhosh River; Iran, Karyotype. Downloaded from jifro.ir at 1:12 +0330 on Thursday February 22nd 2018 Department of Natural Resources (Fisheries Division), Isfahan University of Technology, Isfahan 84156-83111, Iran. *Corresponding author's email: [email protected] 787 Nasri et al., Karyological analysis of Cyprinion macrostomum Heckel, 1843, from… Introduction 1983). In addition, we can pursuit ancestral The genus Cyprinion (Cyprinidae) karyological changes and fixation in comprises nine species, among which five various new species (Winkler et al., 2004).
    [Show full text]
  • Expert Advice on Terrestrial Biodiversity Conservation, Land Take and Compensation Report
    Dariali Hydropower Plant Project Expert Advice on Terrestrial Biodiversity Conservation, Land Take and Compensation Report Tbilisi 2013 INTRODUCTION Botanical and Zoological surveys have been carried in order to address the key data gap existing in ESIA of Dariali HPP Project from the Biodiversity standpoint that is provided in the “Expert Advice on Terrestrial Biodiversity Conservation, Land Take and Compensation Report” that includes two Annexes: I. Survey and comparative analysis of flora and vegetation of Dariali Hydropower Plant Project Corridor and compensation sites (carried out by Botanists: Dr Mariam Kimeridze and Mr David Chelidze) and II. Survey and comparative analysis of fauna of Dariali Hydropower Plant Project Corridor and compensation sites (carried out by Zoologists: Dr Alexander Bukhnikashvili, Dr Teimuraz Kokosadze and Mrs Marine Gioshvili). Three small areas of land were removed from the Kazbegi National Park for the Dariali HPP construction totaling 8,737 ha that belonged to the area within the Boundaries of Traditional Use Zone of the KNP. Three territories have been added to the Protected Areas as compensation areas for the land lost at Dariali due to HPP: Nature Monument of Sakhiznari Cliff Columns-335,7ha, Nature Monument of the Abano Mineral Lake-0,04 ha and Nature Monument of the Truso Travertines-4,2 ha. For additional information with regard to impact of Dariali HPP construction on KNP please see the report prepared by Dr Mariam Kimeridze “Impact of Dariali HPP on Kazbegi National Oark Traditional USE Zone” dated 31.05.2013). The detailed botanical and zoological studies were carried out in the river Tergi gorge within the borders of the Project Corridor and Compensation Sites.
    [Show full text]