Zilt Magazine 75/76 Zomer Editie
Total Page：16
File Type：pdf, Size：1020Kb
75 76 28 juni 2012 Noodvuurwerk: vervangen of niet? - Olympische en paralympische zeilers - Door de ogen van: J/111 - Schipbreuk op de Atlantic - Zeilen in vroeger tijd - Buiten-Hebriden 6 Bureaublad - Downloadfoto voor je scherm. 8 Reflectie - Bespiegeling van de Zilt-bemanning. 10 Naar de Rand van Zee Vlieger verkent Buiten-Hebriden. 26 In de Wind - De zeilerswereld belicht. 30 Door de ogen van - Openbootgevoel in de J/111 38 Schuttevaerrace - Dikke wind, dikke pret… 40 Opeens: boemm! - Schipbreuk op de Atlantic. 46 In de Wind - Lastig Rondje Noord-Holland. n deze Zilt... n deze i Meisjes worden geen schipper 48 Bijzonder verhaal over zeilen in vroeger tijd Bezorgdheid in een paradijs ilt 60 Eleana bezoekt de Malediven. 75/76 Z2012 In veel artikelen kom je knoppen tegen zoals hier- Volvo Ocean Race - 66 onder. Klik erop Venijn in de staart… en Zilt wordt nog leuker... 70 Eigenhandig - Gebruiksklare bulletalie. Gaan we winnen? - 'Onze' olympische en video 72 paralympische zeilers. 92 Agenda - Een greep uit de zeilevenementen. meer foto's Oranjegeluid - Toen Oranje nog scoorde… 98 interview Vervangen of niet? - Over noodvuurwerk en 100 alternatieven. meer info 112 Historische Rondje Texel mail 118 Zilte Spullen - Nieuws van de handel. download 122 Zilte Wereld - Over verwegzeilen. 126 Bemanning - Zij maken Zilt. ilt Z75/76 2012 ADVERTENTIE ADVERTENTIE foto:© Laurens van Zijp BUREAUBLAD Vakantie! Een aangename tempera- tuur, volop zon en een knoop of 15 wind uit een bezeilde richting… Zal het werkelijk zo gaan? Of moet je het voor het echte zomergevoel met deze foto doen? Met slechts een muisklik maak je er je computerhorizon van voor deze zomer. COMMUNICATIEDRIFT Het lijkt even verbluffend kort geleden als een herinnering aan een ver verleden; die zeilvakantie waarin je simpelweg drie weken lang volkomen onbereikbaar was. Zo'n zelfgekozen isolement hoorde als vanzelfsprekend bij het bezit van een boot en kon slechts vrijwillig worden verbroken in een toevallige telefooncel. Niet dat je daar vaak te vinden was, want zoveel was er nu ook weer niet te melden. Zo'n handvol kwartjes leverde zelden meer op dan: 'Alles goed?' 'Is het bij jullie ook zulk slecht weer?' Of 'wat een zomer, hè..?' Die obligate conversaties ruilde je veel liever in voor een gesprek met de schipper van je buurboot; over volgende en vorige bestemmingen, over de voordelen van een kotterfok boven een spinnaker. Samen even lekker mopperen op het weerbericht of klagen over eflectie... die net verlegde tonnen die je gegist bestek om zeep r hielpen. Beiden met een glas in de hand, ontsnapt aan dat wat die andere negenenveertig weken je leven bepaalde. Wie in de vorige woorden een grote hang naar het verleden vermoedt, vergist zich. Zo'n weemoed zou ilt ook wel heel raar zijn voor de makers van een digitaal 75/76 magazine. Ook wij koesteren het gemak van moderne Z2012 communicatie en het internet. Maar tegelijkertijd verbazen we ons over ooit populaire aanlegplaatsen die nu minder druk zijn, alleen maar omdat de 'multifunctionele nautische verzorgingszuil' - thuis noemen we dat een stopcontact - op de kade ontbreekt en de wifi-dekking wel eens hapert. Of over zeilers die na een stormachtige overtocht niet uitkijken naar koud bier en een warme douche, maar vooral hunkeren naar het eerste halve balkje van het buitenlandse netwerk. Om koortsachtig hun al urenlang zwaar verwaarloosde Facebook pagina bij te kunnen werken of om hun dwingende gedachten in 140 tekens te kunnen verpakken: 'Alles goed?' 'Is het bij jullie ook zulk slecht weer?' 'Wat een zomer hè...' We wensen jullie een prachtige vakantie… De volgende Zilt verschijnt eind augustus! ilt 75/76 Z2012 foto:© bemanning Vlieger GOOGLE MAPS GOOGLE TEKST EN FOTO'S Vlieger verkent de Buiten-Hebriden De westkust van Schotland is een ‘verwegbestemming bin- nen Europa’. Juni vorig jaar voeren Marie-José en Joep door het Caledonisch kanaal en vervolgens via Oban en Tober- mory naar de Buiten-Hebriden. Met hun Vlieger, een kotter- getuigde stalen Koopmans 39. Uit en thuis in zes weken. foto:© bemanning Vlieger SEA OF THE HEBRIDES De zee ligt erbij als een spiegel als we van het kleurrijke Tobermory oversteken naar Barra. Dankzij het vlakke water spotten we makkelijk links en rechts de rugvinnen van dolfijnen. Met de talrijke zeevogels erbij, vervelen we ons geen moment, hoewel we moeten motoren. Barra is één van de eilandjes van de Buiten-Hebriden, voor de westkust van Schotland. De naam Hebriden zou ‘rand van de zee’ betekenen en dat past goed bij ons gevoel naar een echte uithoek op weg te zijn. foto:© bemanning Vlieger CASTLE BAY Laat in de middag scharrelen we voorzichtig Castle Bay (56°57′0N-7°29′24W) binnen. Ter- wijl we proberen onze omgeving met het kaartje in de pilot te matchen, leidt een rondjes draaiend vinnetje opnieuw onze aan- dacht af. We zien al snel dat het ditmaal is een reuzenhaai is! En hoewel we weten dat dit enorme beest een sullige planktoneter is, heeft dat rondcirkelende vinnetje toch iets lugubers. Kennelijk het indoctrinerende effect van films als Jaws... Bij het dorpje pikken we een vrije mooring op. Nieuwsgierig naar onze nieuwe omgeving pompen we de bijboot op. Castle Bay blijkt een piepklein dorpje aan een mooie beschutte baai. Terug in de kuip genieten we van een prachtige avond in een verstilde omgeving. De volgende dag beklimmen we in prachtig weer de Heaven, waarvan de top ons een prachtig uitzicht over het eiland biedt. Beneden in de baai schommelt de Vlieger aan de mooring. foto:© bemanning Vlieger NIEUW PARELTJE Een dag later varen we alweer in uitermate rustig weer naar Loch Maddy op North Uist. Deze baai is opnieuw een pareltje. Het plaatselijke hotel verhuurt mountain- bikes en dat biedt ons een mooie gelegenheid North Uist per fiets te verkennen. Het wordt een prachtige fietstocht, waarbij we ons wel wat verkijken op de afstanden. Als we ietwat uitgeteld liggen uit te rusten in een berm, zien we boven ons een enorme zeearend rondcirkelen. Dat helpt! Een dag later struinen we langs de oever van het uitgestrekte loch, dat één grote verza- meling baaitjes en eilandjes is. Er zouden otters moeten voorkomen, maar die laten zich jammer genoeg niet zien. We gaan op weg naar Harris. Netjes op tijd voor het tij glippen we Loch Maddy uit en sturen de Vlieger noord- waarts. Het is nog steeds vrijwel windstil en we besluiten na een vermetele poging te zeilen, toch maar weer de motor te starten. Vroeg in de middag gaan we voor anker in de bijzonder krappe baai bij Tarbert en verken- nen het dorpje waar de befaamde Harris Tweed de belangrijkste attractie is. foto:© bemanning Vlieger PAKKEND BOEK Harris ligt min of meer tegenover de Shiant Islands, een bestemming waar we al lang naar uitkijken. Dit kleine groepje eilanden, aan de noordkant van de Little Minch, werd in de jaren 30 van de vorige eeuw voor 1400 pond gekocht door de Britse auteur Nigel Nicolson. Zijn zoon Adam Nicolson erfde de eilanden en hij bivakkeert regel- matig in het enige huisje op de eilandengroep. Zijn gezelschap blijft dan beperkt tot de schapen en de duizenden vogels, waaronder zo'n 240.000 papegaaidui- kers. Nicolson schreef een prachtig boek over de Shiant Islands, wat in het Nederlands werd vertaald onder de titel ‘Zeezicht’. Hij verhaalt daarin met een jongensachtig enthousiasme over het leven op de eilanden, de historie ervan, de woeste zee en de bijzonder rijke natuur. Als je nog niet van plan was deze eilanden ooit te bezoeken, dan komt dat vanzelf als je Nicolson’s boek gelezen hebt. Hij weet je namelijk, aldus de recensent van de Daily Telegraph, op te zadelen met heimwee naar een plek waar je nog nooit geweest bent. En dat was ons dus ook overkomen. SCHARRELEN We scharrelen uitgebreid tussen de eilanden rond. Golven breken hevig op de indrukwekkende rotsfor- maties waar inderdaad duizenden papegaaiduikers nestelen. Vage plannen om voor anker te gaan in de baai die volgens de Sailing Directions alleen geschikt is als tijdelijke ankerplek, laten we varen. Er loopt een ongemakkelijke deining en het zal later die avond ook nog hard gaan waaien uit de hoek waar het open baaitje geen enkele beschutting biedt. We komen hier nog wel eens terug besluiten we eensge- zind. We zeilen rustig naar Loch Shell, waar we diep in het loch een mooie beschutte ankerplek vinden bij de monding van een riviertje. We kijken omhoog de wildernis van het natuurgebied Pairc in. De impo- nerende stilte wordt alleen doorbroken door de ijle roep van een goudplevier. Achter ons zien we bruin- vissen jagen in het loch. oto:© Vlieger bemanning f HARRIS Het gaat ’s nachts inderdaad stevig waaien en als we de volgende dag koers zetten naar Stornoway, staat er in de North Minch een pittig zeetje. De ondoordringbare drizzle maakt het bovendien een natte tocht. Stornoway is weer eens een echt haventje in een echt stadje. Voor jachten zijn er zelfs drijvende steigers, maar die worden vrijwel geheel bezet door locals. Wij mogen langszij een groot jacht aan de Esplanade pier. We huren een auto om Lewis en Harris uitgebreid te verkennen en vergapen ons aan Black houses, prehistorische stenencirkels, het ruige berggebied dat Lewis van Harris scheidt en de marchairs, de kleurijke gras- landen aan de westkust. Als we dan ook nog de was hebben gedaan, water getankt en de voorra- den aangevuld, laten we de rand van de zee weer achter ons. De Buiten Hebriden vormen inder- daad een uithoek, maar wel een hele mooie. oto:© Vlieger bemanning f foto:© bemanning Vlieger BOEKEN EN KAARTEN Wij gebruikten Imraykaarten (C65, C66 en C67). Daarnaast waren we erg blij met de ‘Sailing Directions and Anchorages for the Outer Hebrides’ van de Clyde Cruising Club (via internet te bestellen).