sign in sign up
<<
Home , Arthur Crabtree, Dennis Price, Edward Black (producer), Jean Kent, Leslie Arliss, Louis Levy

Gainsborough films I 943- I 949

THE MAN IN GREY, 1943, i 16 min. lywood. En de voornaamste acteurs spre- ken een heldere, verstaanbare taal.' (Time, Prod.mij.: Gainsborough december 1945) Executive producer: Maurice Ostrer 'Toen ik de bioscoop verliet en over een Producer: bijna verlaten Epsom High Street liep, pro- Regie: beerde ik of ik James Masons elegante drei- Scenario: Margaret Kennedy, Leslie Arliss, gende accent kon nadoen. Ik kreeg de hik. naar een roman van lady Eleanor Smith De volgende dag maakte ik één van de Camera: meest vormende beslissingen van mijn le- Editor: R.E. Dearing ven. Ik leende 4 kledingbonnen van mijn Art director: Walter Murton moeder en kocht een grijze das. Zo werd ik, Kostuums: Elizabeth Haffenden vrolijk en wel. de 6 maanden erna zelfook Muziek: Cedric Mallabey, een Man in Grey.' (New Society, i 7 september Geluid: B.C. Sewell 1981) Met: , , 'James Mason is een te goede acteur voor , zoiets, hij is constant in een pesthumeur, en je voelt met hem mee.' (W. Whitebait, New Een raamvertelling vanuit de tijd van de Statesman, 3 i juli 1943) Tweede Wereldoorlog naar de Regency-pe- node. Een lief aristocratisch meisje trouwt een brute Lord, die alleen een erfgenaam wil. Hij begint een verhouding met een ou- de schoolvriendin van haar die ze liefdevol bij hen heeft opgenomen. Deze wordt ver- liefd, maar Lord Rohan wil geen scheiding. Haar geliefde vertrekt naar West-Indië en haar schoolvriendin vermoordt haar. '...Britse terughoudendheid in de dialo- gen, en goede smaak in de hele produktie maken van een minder pijnlijk melodrama dan veel van zijn Arneri- kaanse tegenhangers. De toonzetting is zacht, rijk en mooi; de Engelse landschap- pen zijn minder mistig en geloofwaardiger dan de bestudeerde reprodukties van Hol-

Credits I I 7 FANNY BY GASLIGHT, 1944, 108 min.

Amerikaanse titel: MAN OF EVIL Camera: Arthur Crabtree Prod.mij.: Gainsborough Editor: R.E. Dearing Executive producer: Maurice Ostrer Art director: John Bryan Producer: Edward Black Muziek: Cedric Mallaby, Louis Levy Regie: Geluid: B.C. Sewell Scenario: Doreen Montgomery, Aimee Met: Phyllis Calvert, James Mason, Wilfred Stuart, naar de roman van Michael Sadleir hwson, Stewart Granger,

De onwettige dochter van een minister ziet de beste kans op succes voor de film in wordt gered van een wellustige Lord. zijn aantrekkingskracht voor vrouwen "om 'Volgens The Cinema "een levendige op- de hinten naar vrouwelijke zwakheden en eenvolging van de smarten van de heldin de duistere kant van seks". . . Ikzelfzou Fan- waaronder de moord op de stiefvader in ny By Gaslight willen beschrijven als een dronken genizie, opvoeding in een dubieu- film die alle kenmerken van galmend Victo- ze morele atmosfeer, het onwetend veroor- riaans melodrama in zich heek. Het ver- zaken van vaders zelfmoord, de opoffering schilt wel van de Lyceum-school in de ma- van haar geliefde voor zijn snobistische fa- nier waarop. Het is sober, het acteerwerk is milie en het veroorzaken van een duel terughouderid en Edward Blacks produktie waarin deze geliefde bijna het leven verliest. is tegelijk schilderachtig en realistisch (hoe- Doordringende emoties, krachtig drama.. ." wel iets van het losbandige origineel van De Daily Film Renter, aan de andere kant, Michael Sadleir is opgeofferd).' (Campbel vindt dit allemaal maar "vreedzaam". Die Dixon, Daily Telegraph)

I I 8 Credits LOVE STORY, 1944, 113min. MADONNA OF THE SEVEN MOONS, 1944, i io min. Prod.mil.: Gainsborough Executive producer: Maurice Ostrer Prod.mij.: Gainsborough Producer: Harold Huth Executive producer: Maurice Osuer Regie: Leslie Arliss Producer: R.]. Minney Scenario: Leslie Arliss, Doreen Regie: Arthur Crabtree Montgomery, naar een kort verhaal van Scenario: Roland Pertwee, naar de roman J.W. Drawbell van Margery Lawrence Camera: Camera: Jack Cox Art director: John Bryan Editor: Lito Carruthers Editor: Charles Knort Art director: Andrew Mazzei Geluid: B.C. Sewell Muziek: Hans May, Louis Levy Kostuums: Elizabeth Haffenden Geluid: B.C. Sewell Muziek: 'Cornish Rhapsody' van Hubert Met: Phyllis Calvert, Stewart Granger, Bath, Louis Levy , Peter Glenville, John Smart Met: Margaret Lockwood, Stewart Granger, Patricia Roc Het verhaal speelt in Italië. Een meisje wordt verkracht en later uitgehuwelijkt aan Een halfblinde piloot wordt verliefd op een een rijke oudere man. Ze lijdt aan hysteri- pianiste met een zwak hart. Zij is op sterven sche aanvallen en gaat een dubbelleven lei- na dood en wil zich opofferen om hem den: als vrome, kuise echtgenote en als zi- over te laten aan een andere, 'betere' geunerminnares van een juwelendiei: Als vrouw, die ook van hem houdt. ze verdwijnt gaat haar modem opgevoede 'Love Story is een gepaste filmversie van dochter naar haar op zoek. een ouderwetse novelle. Het is gemaakt, 'Dit is een erg zoenerig stuk, met de ge- het is sentimenteel en het doet je wrierne- stolen kus, de afgewezen kus, de moederlij- len in je fauteuil. Waarom, vraag ik me treu- ke kus, de vaderlijke kus, de vrome kus, de rig af, koos ervoor echtelijke kus, de gepassioneerde kus, de om dit te maken? Waarom selecteert Eagle jaloerse kus, de kus van de stervende, de zi- Lion dit voor verkoop in Amerika? We ho- geunerkus en de kus van het levendige jon- ren veel over de wenselijkheid om het alle- ge ding. Deze oefeningen zijn in een verhaal daagse Engelse leven in films te stoppen. gestopt over een Romeinse matrone die af Zou dit het resultaat kunnen zijn? Ga naar en toe ontspanning vindt door zich in het Love Story en vraag jezelf af of dit het leven leven van een Florentijnse nachtvlinder te is zoals jij het kent. Merk op dat alle perso- storten. Schizofrenie is echter niet genoeg. nen uit lagere klassen raar en lachwekkend we hebben ook nog een salonheld hand-in- zijn, dat alle vrouwelijke personages voor handschoen met een bende beurzensnij- mannen vechten en dat geen enkel karakter ders, een juwelenheler, een dievenkeuken, een zin vormt zoals jij en ik Engelse zinnen een ambassade en een vleugje Camaval.. .' horen vormen. Als Eagle Lion zijn zin krijgt (Sunday Times, I 7 december 19~) zullen deze poppen, gemarteld door hun nukken, over de hele wereld geaccepteerd worden als Engelse mannen en vrouwen.' (Time and Tide. 14oktober 1944)

Credits I 19 , 1944, I 15min

Prod.mij.: Gainsborough Executive producer: Maurice Ostrer Producer: Harold Huth Regie: Arthur Crabtree Scenario: Roland Pertwee, naar de roman van Dorothy Whipple Camera: Jack Cox Art director: David Rawnsley Editor: Charles Knott Kostuums: Yvonne Caflin 'De stof; bekwaam geweven van tedere Muziek: Louis Levy, Hubert Bath maar substantiële draden, spiegelt de acties Geluid: B.C. Sewell van levende, hoewel niet altijd leuke, men- Met: Phyllis Calvert, James Mason, Hugh sen, en het naderen van het echte leven Sinclair, Anne Crawford, Peter Murray Hill, geeft het een enorme menselijke en vrou- Dulcie Gray welijke aantrekkingskracht. Veel families zullen veel van zichzelf terugvinden in de Drie zusters, een 'goede', een 'zelfzuchtige' geschakeerde gebeurtenissen en zullen zo- en een 'masochistische'. trouwen elk met wel lering als vermaak in de ervaring vin- de man die bij ze past. James Mason speelt den. De technische presentatie is eersteklas de sadist die zijn vrouw de dood indrijft. De en een smetteloze atmosfeer is niet de min- 'goede' zuster daagt hem voor het gerecht. ste van de vele attributen van de film.' Zelf heeft ze een kinderloos huwelijk en (Kinematograph Weekly) neemt ze de zorg op zich voor haar zusters kinderen. 'They Were Sisters herneemt voor mij precies de verveling van amateurtoneel. Geen zin wordt onafgemaakt gelaten, geen deur niet dichtgeslagen, geen hoofd niet ge- schud. In plaats van dat de camera terloops verborgen emoties ontdekt, behandelen al- le acteurs hem als een psychoanalist. "I know I am a bore", zegt de een. "No one understands me", verzucht de ander. En of ze nou snikken, tiranniseren ofhet gewoon aankunnen, de hele tijd wordt de schijn van alledaagsheid opgehouden. Bij de laatste snik zegt iemand trots: "All over England there are families just like ours". Ik bid dat ze ongelijk hebben en troost mezelfmet de gedachte dat dit 1938 was.' (Time and Tide)

I 20 Credits A PLACE OF ONE'S OWN, i945,92 min.

Prod.mij: Gainsborough Art director: John Elphick Executive producer: Maurice Ostrer Kostuums: Elizabeth Haffenden Producer: R.]. Minney Muziek: Louis Levy, Hubert Bath Regie: Bemard Knowles Pianomuziek: Chopins Preludes Scenario: Brock Williams, naar de roman nr. 4 en nr. 5, Opus 6 van Sir Osbert Sitwell Geluid: B.C. Sewell Camera: Stephen Dade Met: Margaret Lockwood. James Mason, Editor: Charles Knott Barbara Mullen,

In de tijd van koning Edward V11 koopt een haal die noodzakelijk is in film heeft geen paar een spookhuis. De jonge vrouw raakt ruwheid in het verslag van bezetenheid ge- bezeten. bracht. Als het bezeten meisje geeft Marga- 'A Place of One's Own ... is dat aparte in ret Lockwood een goede voorstelling en de cinema, een griezelverhaal dat zich sim- het ouder paar dat hulpeloos bij haar te- pel en natuurlijk ontwikkelt zonder een be- loorgang toeziet wordt naar behoren ge- roep op het geweld van melodrama te speeld door James Mason en Barbara Mul- doen. Het verhaal over een huis waar het len ...' (Dilys Powell, The Sunday Times, 6 mei verleden nog leeft gaat voort met hinten, 1945) kleine veranderingen in de emotionele sfeer, de vage huivering van de onverklaar- Deze film was een van de weinige Gainsbo- bare angst; de vereenvoudiging van het ver- roughfilms die succes had bij de kritiek.

Credits I 21 THE SEVENTH VEIL, 1945,94 min. . 1945, 103 min.

Prod.mij: -Ortus Prod.mij.: Gainsborough Producer: Sydney Box Producer: R.J. Minney Regie: Compton Bennett Regie: Leslie Arliss Scenario: Munel en Sydney Box Scenario: Leslie Arliss, Aimee Smart, Camera: Reginald H. Wyer Gordon Glennon, naar de roman van Editor: Gordon Hales Magdalen King-Hall Art director: James Carter Camera: Jack Cox Muziek: Benjamin Frankel Editor: Muziek: Prelude nr. 7 van Chopin, concert Art director: John Bryan in C groot van Mozart, Pianoc6ncert in Kostuums: Elizabeth Haffenden A klein van Gneg, Pianoconcert in C groot Muziek: Hans May, Louis Levy van Rachmaininoff,Pathetique Sonata van Geluid: B.C. Sewell Beethoven, Ouverture 'Merry wives of Historisch adviseur: Cyril Hartman Windsor' van Nikolai, en de 'Seventh Veil Met: Margaret Lockwood, James Mason, Wals'. Patricia Roc, Gnffith Jones. Geluid: George Burgess Geproduceerd in Riverside Studios In de tijd van Charles I1 raakt Lady Skelton Met: James Mason, Ann Todd, Herbert bevriend met een rover en gaat zelf ook Lom, Hugh McDermott, Albert Lieven. misdaden plegen. 'Deze meest drukke van de Gainsbo- Een meisje wordt concertpianiste onder in- rough kostuummelodrama's uit de jaren vloed en begeleiding van haar voogd. Door veertig is een vrijbuiter-hoer sage, waarvan een slag op haar handen en een ongeluk de commerciële bedrevenheid, met name krijgt ze hysterische symptomen. Een psy- in het handig spelen met onze syrnpathie- chiater helpt haar en laat haar tussen vier en, net zo fascinerend is als die van Gone mannen, waaronder hijzelf en de voogd, With The Wind, terwijl de seksuele toespe- kiezen. lingen verder gaan.' (Rayrnond Durgnat, A 'Meneer Box heeft meer gedaan dan al- Mirror for England, p. 2 I 5) leen maar anderhalf uur uitstekend amuse- 'The Wicked Lady is een rare mengeling ment maken. Hij heek getoond dat het mo- van hete passie en koude nierpudding, res- gelijk is om een extreem gepolijste en tot in pectievelijk gepresenteerd door James Ma- alle details afgewerkte film te maken, zon- son en Margaret Lockwood. Miss 1-ock- der enige blijk van haast, in een paar weken. wood, die hart en ziel van een saai sheny- Hier lijkt een idee te liggen voor al die mae- feestje zou kunnen zijn, is absoluut niet op stro's die stellen dat ze een paar jaar of zo haar plaats als ze een glamoureuze sfeer wil aan hun films moeten besteden. Bovendien geven aan de keuken van een bierzuipende kostte de film, hoewel de mise-en-scène die[' (Guardion, 3 januari 1946) uitgebreid is, soms zelfs wat té, nog minder dan ioo.ooo pond.' (Joan Lester, Reynold News, 2 I oktober I 945)

I 22 Credits CARAVAN, i 946, i 22 min.

Prod.mij.: Gainsborough Editor: Charles Knott Executive producer: Maurice Ostrer Art director: John Bryan Producer: Harold Huth Kostuiims: Elizabeth Haffenden Regie: Arthur Crabtree Muziek: Walter Hyden Scenario: Roland Pertwee, naar de roman Geluid: B.C. Sewell van Lady Eleanor Smith Met: Stewart Granger, Anne Crawford, Camera: Stephen Dade Jean Kent, Dennis Price.

Granger speelt een verarmde aristocraat die Het is een pluim voor de acteurs dat ze geen schrijver is geworden. De agenten van zijn van allen zo in verlegenheid gebracht klin- rivaal in de liefde overvallen hem in Spanje ken door de dialoog als ze zouden zijn als ik en laten hem voor dood achter. Een zigeu- zo brutaal zou zijn om er wat van afte druk- nermeisje verzorgt hem, hij geneest en wint ken.' (E. Arnot Robinson, Daily Mail) het meisje waar hij van houdt. De schurk 'Deze specifieke karavaan stopt niet voor stuurt hij op een passende, afschuwelijke hij de ronde langs alle film-clichés heeft ge- manier de dood in. maakt ... het Spanje van de iqde eeuw staat 'Dit is het soort romantische periode- nooit ver van de moderne Warbour Street. .. stuk waarin de personages maandenlang in De film is strikt volgens formules gemaakt een grot kunnen leven. zonder zichtbare sa- en wordt opgeluisterd door bijzonder goed nitaire voorzieningen, en er toch tot in de acteerwerk in de bijrollen.. . Een paar ogen- puntjes verzorgd uit blijven zien. De slech- blikken wordt een verontrustend realisme terik is zo sappig en onophoudelijk slecht, in een verder artificiële produktie gebracht dat alleen drijfzand hem zou slikken, en door Enid Stamp-Taylor als prostituee.' (The drijfzand doet dat dan ook. Geen enkele Times) melodramatische situatie is weggelaten.

Credits I 23 GOOD TIME GIRL, 1947.93 min. S0 LONG AT THE FAIR, I949,86 min.

Prod.mij.: Sydney Box Productions Prod.mij.: Gainsborough Producer: Sydney Box Producer: Regie: David MacDonald Regie: Terence Fisher, Anthony Scenario: Muriel en Sydney Box, Ted Willis Damborough Camera: Stephen Dade Scenario: Hugh Mills, Anthony Thorne Editor: Vladimir Sagovsky Camera: Reginald H. Wyer Art Director: Maurice Carter Editor: Gordon Hales Muziek: Lamber Williamson Art director: Cedric Dawe Geluid: Al Rhind Kostuums: Elizabeth Haffenden Met: Jean Kent, Dennis Price, Grifith Jones, Muziek: Benjamin Frankel Flora Robson Geluid: S. Larnboume, G. McCallum Met: , , David Een meisje ontsnapt uit het opvoedingsge- Tomlinson. Marcel Pontin. sticht en begint af te zakken naar de onder- Tijdens de Wereldtentoonstelling van I 889 'Dit is absoluut geen lichte komedie zo- in Parijs betrekt een meisje met haar broer als de naam suggereert, we worden gecon- een hotel. De volgende dag is de broer ver- fronteerd met een realistisch, wreed ver- dwenen en ontkent iedereen zijn bestaan. haal. Deze keer echter haalt het de reputatie Ze gaat naar hem op zoek. van de Britse film eerder omhoog dan om- 'Als tegenhanger van de zenuwachtige laag. Het is erg goed gedaan, hoewel geen drukte is er het comfortabele Parijse hotel enkel "Juvenile Court" zich zo onredelijk van rond i 880, waarin Cednc Dawe (de art zou gedragen. Aangrijpend in de nijpendste director) een atmosfeer van rustige, elegan- situaties houdt deze film de aandacht vast te chic heeft aangebracht. Hij heeft de ver- tot het einde en laat hij je hart sneller klop- leiding weerstaan om de karakteristieken pen. Het is moeilijk om niet te syrnpathise- van de periode te onderstrepen die zich ren met Gwen: opvoeding, valse beschuldi- voor spot lenen - de donkere en extreem ging, onbegrip. gebrek aan adequate super- volgestouwde interieurs bijvoorbeeld - visie in het opvoedingsgesticht, slecht ge- hoewel hij nooit echt de soliditeit en die an- zelschap, alles werkt samen om te ruïneren dere, minder op de voorgrond tredende wat een decente jonge vrouw had kunnen kenmerken van de tijd suggereert die het le- zijn. Is dit een aanklacht tegen "Juvenile ven juist leefbaar maakten.' (Margaret Hinx- Courts" en de manier waarop opvoedings- man, Time and Tide) gestichten worden bestuurd? Afgezien van ' zou makkelijk op- perfecte regie, goed camera- en acteerwerk nieuw opgenomen kunnen worden, se- maakt het verhaal dat je gaat nadenken en quentie voor sequentie, als een vampier- discussiëren. Dit is niets voor preutse men- film, zonder dat dit enig verschil zou maken sen ofvoor hen die de wereld het liefst door voor de basismechanismen, want dezelfde een rose bril bekijken.' (Monthly Film Bulletin) dualistische structuur doordringt elk shot.' (David Price, A Heritage of Horror, pp. 53-55)

124 Credits THE ROOT OF ALL EVIL, 1947, i io min. THE UPTURNED GLAS, 1947,86 min

Prod.mij.: Gainsborough Prod.mij.: Sydney Box Productions Executive producer: Maurice Ostrer Producer: Sydney Box, James Mason Producer: Harold Huth Regie: Lawrence Huntington Regie: Brock Williams Scenario: Ino P. Monaghan, Pamela Kellino, Scenario: Brock Williarns, naar de roman naar een verhaal van Ino P. Monaghan van J.S. Fletcher Camera: Reginald Wyer Camera: Stephen Dade Editor: Alan Osbiston Editor: Charles Knott Art director: Andrew Mazzei Art director: Maurice Carter Muziek: Bemard Stevens Kostuums: Yvonne Cafin Geluid: George Burgess Muziek: Louis Levy, Bretton Byrd Met: James Mason, Rosamund John, Geluid: B.C. Sewell Pamela Kellino, Ann Stephens. Met: Phyllis Calvert, John MacCallum, . Een vooraanstaande Harley, Street arts wil de dood van de vrouw die hij liefheeft wre- Een jonge vrouw stort zich bij gebrek aan ken. Hij wordt door pessimisme beheerst liefde op een succesvolle camère om met en plant de perfecte moord. haar ex-vriend af te rekenen. Haar olie-rafi- 'Het verenigt het genot van een avond in naderij brandt af en ze eindigt in de armen gezelschap van Betty Grable en een uur of van een vriend uit haar jeugd. zo op de sofa bij Freud. Meneer Mason 'De huidige tijd is niet bepaald de gun- heeft in feite kunstzinnig de methode ge- stigste om mensen ervan te overtuigen dat bruikt die een aantal van de slimste regis- geld er niet toe doet -"Pay As You EarnW- seurs gebruiken sinds de dagen van Hitch- huisvaders weten wel beter, en het feit dat cock: de truc om iets gewoons te pakken en de heldin haar rijkdom zo makkelijk ver- het een onweerstaanbare sfeer van diep na- gaart - ze legt de "Home and Colonial" in denken en originaliteit geven.' (C.A. Lejeu- de schaduw met een in verhouding onbe- ne, The Observer, 22 juni 1947) langrijke uitgave van 1500 pond - maakt de propositie nog fantastischer. Het is echter niet zozeer de mistige boekhouding van de film als wel de schaamteloze transacties met het-voor-de-hand-liggende die het drama en amusement verminderen. Van het pu- bliek wordt alleen maar verlangd dat het achteroverleunt om te zien hoe een frisse cast omgaat met een oud gegeven. Gelukkig heefi de gemiddelde vrouwelijke fan geen hoofd voor cijfers, en alleen hierom en om de spectaculaire mise-en-scène en kunst- zinnige titel willen we deze film het voor- deel van veel kassa-twijfels gunnen.' (Kine- rnatograph Weekly. i 3 februari 1947)

Credits I 25 NHEN THE BOUGH BREAKS, i947,81 min

'rod.mij.: Gainsborough Art director: George Provis, John Elphick Producer: Betty Box Kostuums: Yvonne Cafin Regie: Lawrence Huntington Muziek: Scenario: Peter Rogers, naar een origineel Geluid: B.C. Sewell verhaal van Moie Charles en Herbert Victor Met: Patncia Roc, Rosamund John, Bili Camera: Bryan Langley Owen, Brenda Bruce, Patrick Holt. Editor: Gordon Hales

Een moeder uit de arbeidersklasse laat haar natuurlijk haar kind terug. De manier waar- zoon adopteren, wanneer ze erachter komt op Miss Box en regisseur Lawrence Hun- dat de vader al getrouwd is. Wanneer ze tington deze moeilijke morele problema- echter trouwt met een groentehandelaar uit tiek behandeld hebben, tilt de film uit de de buitenwijken wil ze haar zoon terug. normale troep.. . Dit is een mooi stukje film- 'Een vrouwelijke producer is verant- vakmanschap en een rijk menselijk verhaal woordelijk voor de Britse filmverrassing over alledaagse mensen dat een grote winst van het jaar ... Als het Frans was zou het bij de kassa's binnen zou moeten halen.' waarschijnlijk meteen tot een meesterwerk (Daily Worker, november i 947) worden uitgeroepen. Pat Roc, die haar ge- 'Hier is een verhaal dat menig warm- woonlijke glamour aflegt, is verrassend bloedige vrouw in het publiek zal laten goed als het werkende meisje dat een kind zuchten van verrukking en onopvallend krijgt en uitvindt dat de vader een bigamist haar mascara met een zakdoekje laten afie- is. Haar kleine jongen wordt geadopteerd gen, en elke man zal laten zuchtenvan man- door rijke mensen. Als ze 8 jaar later een nelijke verveling. Het is in de kern een vrou- voorstadse groentehandelaar trouwt - aar- wenfilm en zo zedig als ze ze maar kunnen dig gespeeld door William Owen - wil ze maken...' (Dispatch, 29 november I 947)

126 Credits THE BAD LORDBYRON, i949,85 min.

Prodmij.: Sydney Box Production Producer: Aubrey Baring Regie: David MacDonald Scenario: Terence Young, Anthony Thome, Peter Quennel, Laurence Kitchin, Paiil Holt Camera: Stephen Dade Editor: Jarnes Needs Art director: George Provis, Maurice Carter Special effects: P. Guidobaldi, A. Whitlock Kostuums: Elizabeth Haffenden Muziek: Cedric Thorpe Davie, Geluid: B.C. Sewell Met: Dennis Price, ,

De ~qde-eeuwsedichter en minnaar Byron ziet zijn leven aan zich voorbijgaan als hij ligt te sterven. Deze historische romance in flash-back legt de nadruk op zijn liefdes- leven. 'De beginsequenties van de film sprin- gen vervelend van het ene ding naar het an- dere, en het plotse contrast van strenge ka- mers aan het hofmet uitgebreide Regency- decors is erg verwarrend, hoewel de foto- grafie goed is. De verschillende episodes zijn niet verbonden en het duurt vaak even voor je ze chronologisch kunt plaatsen. De echte zwakheid van de film is echter dat Dennis Price niet overtuigt als Byron; hij vertoont niets van het fascinerende dat zijn veronderstelde macht over vrouwen ge- loofwaardig zou maken, en zo verzwakt dit de hele film. Als het verhaal zich naar Vene- tië verplaatst, wordt het weer interessant, misschien door de verandering van locatie en de introductie van Mai Zetterling als Te- rese Guiccole, een van de laatste liefdes van Byron. Zij brengt frisheid en charme in de film en een vloeiende acteerprestatie die al- leen door Raymond Lovell als John Hob- house, een trouwe vriend van Byron, geëve- naard wordt.' (Montly Film Bulletin)

Credits 127