Leef, woon, werk, feest... met ANS P. 7

HANS ANDERS HANS TEEUWEN IS TERUG EN STERKER DAN OOIT. MET EEN STEENGOEDE JAZZFORMATIE EN ABSURDISTI- 6&+(7(.67(192/60(5,*(6(.675$&+7+Ż1('(5- LAND TE HEROVEREN. ‘MENSEN MOETEN HET ALLEEN NOG EVEN ONTDEKKEN.’ Interview Hans Teeuwen Tekst: Timo Pisart en Henk Strikkers/ Foto’s: Valentijn Brandt P. 8

Terwijl op de achtergrond vijf in pak gestoken mannen Met een bos bloemen huiswaarts treinen na een ca- glimlachend maar geconcentreerd muzikale pareltjes baretvoorstelling noemde je ooit ‘niet bepaald rock uit hun instrumenten toveren, danst hij als een wilde- ’n roll’. Leid je nu wel een dergelijk bestaan? man over het toneel. ‘En nu allemaal: I like your cunt!’ ‘Een beetje, maar omdat ik afhankelijk ben van mijn stem Hans Teeuwen (43) is nog steeds het podiumbeest van kan ik me niet al te veel liederlijkheid permitteren. Heel weleer, ook vanavond in de kitscherige schouwburg af en toe zak ik een avond door, om de volgende dag in Dordrecht. In Nederland zwoer hij het cabaret af om weer op te treden. Dat gaat meestal best goed, maar als met de plaat How it Aches zijn geluk te beproeven als ‘s ik zoiets twee keer op een rij zou doen, kunnen ze me lands bekendste jazzzanger. Maar wel een atypische: opvegen. Mijn stem verliezen, dat is mijn grootste angst.’ met vulgaire teksten en spastische bewegingen krijgt hij naar eigen zeggen ‘iedere zaal plat’. Tussen de num- mers door kan hij het niet laten de clown uit te hangen. ‘Zolang de timing goed is en Wanneer hij een stuiterbal het publiek in gooit, grijnst hij naar de gelukkige: ‘Wie hem heeft gevangen, mag ik kan swingen, kan ik me alles me pijpen.’ Het constant zuur kijkende publiek kan de permitteren. De muziek staat grappen van de voormalige cabaretier overduidelijk niet appreciëren: met een gemiddelde leeftijd van 50 voor mij altijd centraal.’ zijn zij vooral gekomen vanwege het plakkaat jazz of om hun theaterabonnement optimaal te benutten. Je zingt verrassend goed. Heb je zangles genomen? ‘Nee, maar door veel te zingen ga je vanzelf allerlei tech- ‘Wie de stuiterbal heeft nieken toepassen om je stem te ontzien. Nu ik me in deze gevangen, mag me pijpen.’ rol thuis voel, kan ik de muziek kleuren. Ik ben steeds minder bezig met het vertellen van een verhaal en steeds meer met het aanbrengen van muzikale nuances: Na de show rookt Teeuwen rustig een sigaretje in de ik time specifieker, fraseer gedecideerder en varieer kleedkamer. Drummer Joost Kroon, ook van New Cool meer in dynamiek. Dat moet ook wel, want ik speel met Collective en Kane, bergt zijn pak op in een koffer. muzikanten die de techniek tot in de puntjes beheersen.’ Vervolgens blijft hij een tijdje staan om, slechts gehuld in zijn onderbroek een paar bijdehante opmerkingen Op het podium lijk je meer bezig met gekkighe- te maken. Ook de prestigieuze saxofonist Benjamin den dan met je zangkwaliteiten. Herman, contrabassist Kasper Kalf en de andere leden ‘Wat ik ook doe, ik zorg dat het nooit ten koste gaat van van The Painkillers verstoren met enige regelmaat de mijn muzikale prestaties. Zolang de timing goed is en relatieve rust die Teeuwen uitstraalt. Onder begeleiding ik kan swingen, kan ik me alles permitteren. De muziek van luid gelach wordt een kluwen van kleerhangers staat voor mij altijd centraal, dit is geen comedyshow. naar binnen geflikkerd. Als ik wat vreemd dans tijdens een saxofoonsolo, tracht ik de focus op de solist te versterken. Mensen moeten Op de planken zien jullie eruit als een jongens- zich bewuster worden van wat er muzikaal gebeurt door bandje. Hebben jullie net zoveel lol achter de mijn bewegingen te volgen.’ schermen als ervoor? ‘Nee, het gaat er tamelijk grimmig en vooral heel Vanavond leek het publiek je capriolen juist niet professioneel aan toe. We tutoyeren elkaar ook niet. op prijs te stellen. Is dit wel het publiek waarvoor Voorheen wel, maar we merkten dat het ten koste ging je wilt spelen? van de formaliteit die een topprestatie nodig heeft. Het ‘Het meezingen lukte nog niet echt, hè? Nu kwamen er is dus “meneer Kroon”, “meneer Teeuwen” en “meneer allemaal keurige mensen op af. Aan hen moet ik wat Herman”. Op het podium hebben we een pose van jon- harder trekken. We hunkeren stiekem allemaal naar gens die gewoon wat doen, maar over werkelijk iedere cluboptredens. Waarom we ook al weer de theatershows frons is nagedacht. Alles is bediscussieerd en bevoch- hebben geboekt zijn we vergeten. De muziek komt waar- ten, met keiharde onderhandelingen.’ schijnlijk ook beter tot haar recht in rokerige kroegen.’ Hij grinnikt. ‘Meneer Kalf zwaait de scepter binnen de band, hij heeft immers het grootste instrument. Eigenlijk Na Industry of Love, zijn laatste Nederlandstalige caba- is de piano groter, maar daar kun je niet mee slaan.’ retshow, werd het vanaf 2004 stil rondom Hans Teeuwen. Hij was mentaal afgemat door de ellenlange tournees Industry of Love toerde hij door Groot-Brittannië, waar die een cabaretcarrière vergen. In de luwte regisseer- hij als grote belofte wordt beschouwd. In Nederland de hij de sterke film Masterclass, alvorens voorzichtig spendeerde hij zijn tijd aan de site hansteeuwen.tv, waar terug te keren op de bühne. Bij wijze van grap zong hij hij absurdistische filmpjes met onder anderen Gumm- op de bruiloft van Katja Schuurman de jazzklassiekers bah, Pierre Bokma en Peer Mascini plaatste. The Lady Is A Tramp en You Make Me Feel So Young. Gijs van de Westelaken, producent bij Column Film, Het is al een tijdje stil op hansteeuwen.tv. Was het was dusdanig onder de indruk dat hij Teeuwen ertoe een flop? aanzette een band te formeren. Onder de noemer Hans ‘We hadden het plan een site te maken die zichzelf zou Teeuwen Zingt Liedjes Die Door Anderen al Veel Eerder, kunnen bedruipen, maar helaas werkte dat niet. Mensen Veel Vaker En Veel Beter Zijn Gezongen coverde hij werk gaan dingen pas op internet opzoeken als ze het op tv van Frank Sinatra en andere crooners. ‘Intuïtief werd ik hebben gezien. Alleen nieuws wordt ook goed op het naar de jazz gezogen, zoals ik als kind naar de comedy net bekeken. Nu kost het me te veel geld. Ik heb het op werd gezogen.’ een laag pitje gezet.’

Was het schrijven van jazznummers anders dan ‘Intuïtief werd ik naar de jazz van sketches voor je site en avondvullende shows? gezogen, zoals ik als kind naar ‘Het schrijven van de liedjes was heel lastig, want je hebt niet de vrijheid die je als cabaretier bezit. Je weet pas of comedy werd gezogen.’ een regel goed is, zodra je hem hebt. Die zin moet lekker bekken, goed in het metrum passen en hij moet swingen. Het moet niet te pretentieus zijn, maar ook geen Sinter- Nadat hij zijn vermoeidheid te boven was, begon hij klaasrijm. Het is een heel dunne scheidslijn. weer aan eigen werk. Met een Engelstalige reprise van ‘Door veel oude American Songbook-liedjes te luisteren, Leef,ANS-Online.nl woon, werk, feest... met ANS Leef, woon, werk, feest... met ANS P.P. 1 1 0 0 P. 1 1

Wat is er gedecideerd aan drie minuten lang ‘I like your cunt’ zingen? ‘Jazz hoeft dat toch niet uit te sluiten? Mensen verwach- ten dat je in het keurslijf jazz stapt en je aan die nor- men houdt. Ik heb echter maar één regel: het publiek moet geboeid blijven. Je hoeft niet binnen de lijntjes te kleuren wanneer je met briljante mensen werkt. Alleen als je je geen reet van de wetten aantrekt, kan er iets nieuws ontstaan.’

‘Ik zou het te gek vinden om niet meer te teren op mijn vroegere reputatie.’

‘Ik wil dat mensen weten dat dit te gek is’, zegt Teeuwen terwijl hij aan een glas Jack Daniels lurkt en zijn vierde peuk in een half uur opsteekt. ‘Want dat is het. Ieder optreden is succesvol. Via mond-tot-mondreclame pro- beren we een loyaal publiek op te bouwen. Dat is veel leuker dan een hitje scoren.’ Als hij iets moest indammen, was dat zijn bijna compul- sieve focus op het publiek. ‘Ik moet in de muziek gaan zitten en het publiek naar me toe zuigen, in plaats van heb ik smaak ontwikkeld. Ik kan lekkere regels onder- voor hen gaan staan schreeuwen.’ Terwijl hij dit zegt, scheiden van een flutregel. Daarmee leg ik de lat voor springt Teeuwen op om op een decimeter afstand van mezelf vrij hoog. Ik vind dat we langzaam maar zeker ons te gaan staan. Met strakke blik vervolgt hij: ‘Dan kun een behoorlijk niveau hebben bereikt. Het is leuk en je geen kant meer op.’ laagdrempelig maar heeft tegelijkertijd veel kwaliteit.’ Grijnzend: ‘Ja, ik vind dit wel iets.’ Hoe ervaar je het dat iedereen je nog steeds als cabaretier ziet? ‘Dat is onvermijdelijk.’ ‘Als ik niet het idee had dat we iets nieuws konden maken, was Maar wat vind je ervan? ‘We beginnen net, de eerste cd ligt amper een maand in ik wel thuisgebleven.’ de schappen. Het is vervelend, maar ik snap het wel. ‘Mensen pikken het niet dat ik iets anders doe dan waar ik bekend om sta. Ik hoop dat we volk trekken dat de Je bent weinig bescheiden, hè? muziek waardeert, dat men niet meer komt om de caba- ‘God, anders was ik er toch niet aan begonnen? Als ik retier te zien. Ik zou het echt te gek vinden om niet meer niet het idee had dat we iets nieuws konden maken, te teren op mijn vroegere reputatie.’ was ik wel thuis gebleven. Het is los en refereert naar jazz. Vanuit dat gevoel doen we iets heel anders. Het Komt er ooit nog een cabaretshow? is ook geen rock ’n roll, ik zet niet de sluis open om al ‘Wie weet. Ik heb dat nooit helemaal uitgesloten. Mis- mijn gevoel eruit te schreeuwen. Het is gedecideerd en schien ga ik over een jaar of vier een nieuw programma the crowd loves it.’ maken. Maar nu nog niet, nu doe ik dit.’ ANS