Masterproef voor het behalen van de Master na Master Meertalige Bedrijfscommunicatie
Academiejaar 2009-2010
De Eenhoorn Publishers:
Qualitative Products in a World of Mass Consumption
by Sarah Van Landschoot
Promotor: dr. Ellen Van Praet Stagebegeleider: Mevr. Nele Declercq Afdeling Pers & Promotie
Tabel met beschrijving van de stage bij Uitgeverij De Eenhoorn bedrijf stagebegeleider afdeling taken talen tijdens stageperio de stage de Uitgeverij De Eenhoorn Nele Declercq Pers & Promotie Persberichten opstellen, versturen en Nederlands 26 april Vlasstraat 17 opvolgen Engels tot en met 8719 Wielsbeke Nieuwsbrief opstellen Frans 30 juni 056/60.54.60 Folders voor een specifieke doelgroep (vb. kinderdagverblijven) opstellen en opmaak begeleiden Website De Eenhoorn: diverse taken, o.a. inhoud updaten en aanvullen, vergelijkend onderzoek met websites van andere uitgeverijen en verbeteringen voorstellen Jeugdboeken vertalen naar het Engels Auteurs en illustratoren interviewen, biografieën opstellen
Acknowledgements First of all, I would like to thank the entire staff of De Eenhoorn for their warm welcome, their sincere interest and their guidance. Special thanks goes to Nele Declercq and Sarah Claeys for giving me the chance to do an internship in the publishing house. They guided me through my different assignments and they answered my questions profoundly. They offered me an interesting and informative internship. I am also grateful to Luc De Bie and Tom De Bruyer who were very supportive and have made this year an incredible experience. They encouraged me to never give up. In addition, I would like to thank Dr. Ellen Van Praet who gave me some guidelines to write this master’s paper. I would also like to express my gratitude to my friends and my family. They supported me, helped me out and made me laugh time and again. Of course, I do not want to forget my fellow students who made this an unforgettable year.
Contents
De Eenhoorn Publishers ...... 2
1. History ...... 2
2. Mission statement ...... 3
3. The organization ...... 3
4. Product range ...... 4
4.1. Children’s books ...... 4
4.2. Magazines ...... 5
5. Foreign rights ...... 6
6. The market ...... 7
6.1. Direct competitors for children’s books ...... 7
6.2. Direct competitors for children’s magazines ...... 8
6.3. Indirect competitors for children’s books and magazines ...... 9
7. Marketing mix ...... 9
7.1. General public ...... 10
7.2. Bookshops and libraries ...... 11
7.3. Schools ...... 11
7.4. Foreign publishers ...... 12
8. SWOT analysis ...... 12
9. Perspectives on the future ...... 13
Theoretical framework: children as consumers ...... 15
1. No homogenous group ...... 15
2. Edutainment ...... 16
3. A cross-medial approach ...... 18
My internship at De Eenhoorn ...... 19
1. Qualitative products ...... 19
1.1. Books ...... 19
1.2. Magazines ...... 23
2. Authors and illustrators ...... 28
2.1. Press file ...... 28
2.2. Biographies ...... 28
2.3. Interviews ...... 28
2.4. Activities ...... 29
3. The website ...... 29
3.1. Comparison to other publishing company’s websites ...... 29
3.2. Updating the website ...... 34
4. Brochures ...... 35
5. Press ...... 36
6. De Eenhoorn blows out 20 candles ...... 37
Conclusion ...... 39
Bibliography ...... 40
Illustrations ...... 43
Preface When I saw the offer for an internship at publishing house De Eenhoorn, I immediately knew I would like it there. I was already acquainted with the translation of picture books through the lessons Language and Literature (Prof. Dr. Slembrouck) and English Linguistics III: Translation (Prof. Dr. Maryns). I especially liked the way the visual aspects were entwined with the verbal elements in children’s books. In addition, this internship was a perfect combination of my passion for languages and my curiosity for the world of enterprises.
1
De Eenhoorn Publishers
1. History Bart Desmyter and Geert De Kockere founded publishing house De Eenhoorn in 1990. At first, De Eenhoorn only published the two-weekly paper Kits for children aged 10 and over. A few months later they also created a magazine on health. Because of the success of these two magazines, the publishing house introduced more magazines for different age groups. At the moment it produces seven different magazines for children between 3 and 14 years old. From 1991 onwards, De Eenhoorn started printing children’s books. The first books were all written by Geert De Kockere. His first two books, Puntje Puntje Puntje (Dot Dot Dot) (1991) and Eefje Donkerblauw (Elly Dark Blue) (1993), became very popular. Puntje Puntje Puntje was awarded the Jacob Van Maerlant prize and the Boekenpauw, the Flemish prize for the best illustrated children’s book. Eefje Donkerblauw is still one of De Eenhoorn’s bestsellers. However, these qualitative children’s books did not appeal to enough customers for the company to be profitable. To reach a broader audience, De Eenhoorn developed a two-sided strategy in 1994: on the one hand, they continued publishing qualitative picture books with literary texts, on the other hand, they introduced more accessible books. However, De Eenhoorn did not lose sight of its core values: all books still had original illustrations, a good story line and an attractive design. De Kockere continued to write qualitative books. To give him more freedom, the imprint Medaillon was founded. This imprint contains all of his books published since 1994. Geert De Kockere says that this new imprint was his playground. Together with the illustrator, he was allowed to do the lay-out of the book, to choose the type of paper and to arrange the typography and the pictures (Website De Kockere). Because the children’s books were so successful, De Eenhoorn started to internationalize to nearby markets in 1996. The publishing company completed its catalogue by translating mainly German and French picture books. This expansion proved to be a success, because more and more children from the Netherlands began reading books from De Eenhoorn. From 1998 onwards, the publishing house became an active player on the international market. They started to sell translation rights on international book fairs in Bologna and Frankfurt. As a result, De Eenhoorn has realized more than 240 translations for publishers in Germany, France, Spain, Norway, Denmark, Portugal, Brazil, Japan, Taiwan, Korea etc. Publishing house De Eenhoorn has won a lot of awards with its books, amongst which one time the Jonge Gouden Uil and eight times the Boekenpauw. It has also won several prizes in the Netherlands: six Zilveren Griffels, two Zilveren Penselen and the prestigious Woutertje Pieterse prize. Moreover, De Eenhoorn has received several prizes abroad. In 2001, the song book Ozewiezewoze
2
won the Bologna Ragazzi Award on the Bologna Children Book Fair. The picture book Woestie Mie got an honorable mention. Furthermore, De Eenhoorn has won the Prix Octogone with Roodgeelzwartwit (Redyellowblackwhite) (2001), the Gouden Plaque with Het ongelooflijke liefdesverhaal van heer Morf (The incredible love story of mister Morf) (2002) and Mijnheer Ferdinand (Mister Ferdinand) (2003) and several White Ravens (Website De Eenhoorn). In 2007, Bart Desmyter started his own bookshop Toeteloet. The bookshop is a project of Bart himself, but De Eenhoorn takes care of the marketing. Toeteloet is located in Waregem and sells books for children and teenagers up to 18 years. Visitors can choose between almost 3000 books of different publishing companies. Nevertheless, Toeteloet has a strong connection with publishing house De Eenhoorn. It hands out leaflets about magazines and new books to parents and children. In 2009, Geert De Kockere left De Eenhoorn. The main reason was that the way of working at De Eenhoorn had changed. In the beginning, the publishing company allowed illustrators and writers to work together until the book was finished. They had the freedom to change the concept of their book or to start all over. Nowadays, the publishing company has exchanged its experimental character for a more classic process with more participation of the publisher himself. De Eenhoorn had to do this to give the company more financial stability. However, De Kockere claimed he needed his creative space and after numerous discussions with Bart Desmyter, he left the company (Website De Kockere).
2. Mission statement Publishing house De Eenhoorn strives to publish high-quality children’s books and magazines. That is why they have high expectations for their artists. On the one hand the stories have to be original, on the other hand the illustrations have to be enchanting. De Eenhoorn is known for its experimental way of working. They often give beginning artists a chance and encourage them to develop their own style. In addition, the lay-out of the products has to be playful and attractive. In contrast with other publishing companies De Eenhoorn finds it more important to publish qualitative products than to have a big turnover.
3. The organization De Eenhoorn counts 8 employees and works together with numerous authors and illustrators. Bart Desmyter is the managing director and the main publisher of De Eenhoorn. He sees the publishing company as his own child (De Wilde 2009: 16). Together with Marita Vermeulen, he goes to book fairs and manages the company’s networks. Annie Pollin is responsible for the administration. Together with Karel Boone, she also does the bookkeeping. Nancy Ryckoort takes care of the
3
practical details surrounding shipment. De Eenhoorn also has a representative, Nadine Boone, who presents the company’s books to customers and shopkeepers. Sarah Claeys and Nele Declercq communicate with the press and promote the products. Because De Eenhoorn is a rather small company, the employers help each other where they can. De Eenhoorn is part of a family holding, together with printing house Oranje and the Evolution Media Group. The three companies are located in one building in Wielsbeke. Printing house Oranje prints the books and the magazines of the other two companies. This situation gives De Eenhoorn and the Evolution Media Group the advantage of lowering their costs. They can print their products at a minimum price and they can reduce the transportation costs. However, De Eenhoorn remains the little brother in the family holding with a turnover of 1.5 million euro every year. The printing house and the specialist publishing house each have sales of 4.5 million euro every year (Racquet 2005: 15).
4. Product range De Eenhoorn publishes books and school magazines. It used to print health books too, but they were abandoned in favour of the other products.
4.1. Children’s books The books of De Eenhoorn are intended for children and young people from 2 to 16 years. Today, the catalogue of the publishing company contains almost 400 books. Each year, De Eenhoorn publishes about 45 new books and reprints a few successful titles. The books are divided in subcategories: cardboard books for 1- to 2-year-olds, picture books for 3- to 8-year-olds, books for young readers, reading books for 8- to 16-year-olds and poetry books for children, teenagers and adults. One of the bestsellers of De Eenhoorn Publishers is Eefje Donkerblauw by Lieve Baeten en Geert De Kockere. It is a fairy tale about a queen who loves dark blue. She lives in a dark blue castle, wears dark blue clothes and eats dark blue food. One day, she meets king Golden Yellow at the beach. The queen finds him very attractive, but she doubts that she could ever love another colour than dark blue. However, she adds touches of golden yellow to her clothes and her furniture. Slowly, she becomes used to this new colour in her life. At the end, the queen marries king Golden Yellow and they start a colourful family. The charming story about Eefje Donkerblauw caused the book to appear in the top ten “Mooiste kinderboek aller tijden” (most beautiful children’s book ever)
4
(Website Stichting Lezen). In 2008, the book got a new lay-out and was reprinted in a larger format, so that younger children could enjoy the story too. It is known that De Eenhoorn loves to colour outside the lines. That is why they occasionally publish picture books that also appeal to adults. Geert De Kockere claims that picture books for adults are an upcoming genre. He is the author of poetry volumes such as Voorspel van een gebroken liefde (Foreplay of a broken love) (2006) and Vreemdgaan (Having a cultural affair) (2007) (Van den Langenbergh 2007: 42). In the autumn of 2009, a pop-up art book was published about the painter René Margritte. Moreover, many celebrities have written stories that were published by De Eenhoorn. Some examples are Sabine De Vos, Ianka Fleerackers, Wim Opbrouck and Koen Crucke. Most recently, the publishing house printed Waarom je moeder en ik bijna altijd een kamerjas dragen (Why your mother and I almost always wear a bathrobe) (2009) by Wouter Deprez, who wrote poetry about his newly born son. However, Bart Desmyter claims that celebrity books do not sell better than books of less famous authors. After all, children are looking for a beautiful story, they do not care who has written the book. The publishing house also sells merchandising related to their books. Customers can buy posters or postcards with their favourite illustration. They can order colouring books or dolls of the Princess Arabella-stories. Moreover, De Eenhoorn sells educational material, such as a happy families card game about language, a relaxation calendar and several exercise books.
4.2. Magazines The magazines of De Eenhoorn are intended for children from 3 to 14 years old. They have a high educative value and are often used in class. There is a magazine for every age group. Here is an overview:
Koe-koek: first year of kindergarten Kadoze: second year of kindergarten Kadee: third year of kindergarten Kikje: first year of primary school Knuffel: second year of primary school Klap: second grade of primary school Kits: third grade of primary school
5
Klap and Kits offer news articles adjusted to children. These are the only two magazines that come with a guide for the teacher. Klassetips guides the teacher through Klap and shows how the magazine can be used in class. Ideeënwijzer does the same for Kits. Both Kits and Klasse have a website: www.klapkrant.be (Klapkrant, Website De Eenhoorn) and www.kits.be (Kits, Website De Eenhoorn). Moreover, teachers can download class suggestions for Knuffel, Klap and Kits on the website of De Eenhoorn (Website De Eenhoorn).
5. Foreign rights From 1998 onwards, De Eenhoorn became an active player on the international market. That was necessary, because the Flemish market was not profitable enough. The publishing company started to visit the Bologna Children’s Book Fair and the Frankfurt Book Fair for two reasons. On the one hand, they wanted to buy the translation rights of foreign books to issue them in Belgium. On the other hand, they wanted to sell the foreign rights of their own publications to foreign publishers. However, the profit of these transactions is rather limited. Bart Desmyter has to sell the foreign rights of at least 20 titles every year to cover the costs alone. He has entered the international market to do his authors and illustrators a favour. Of course, De Eenhoorn makes some profit on the selling of foreign rights, but this amount of money has to be divided between the author, the illustrator and the publisher (Bosteels 2006: 25). The international Bologna Children’s Book Fair of 2001 was an important milestone for De Eenhoorn. The book Ozewiezewoze (2002) won the Bologna Ragazzi Award, one of the most prestigious recognitions in the sector. The jury report stated: A truly unusual book harking back to the refined graphic tradition of the 1930's, here reproposed to splendid creative effect. A consummate mastery of the art of the poster is distilled with a relined sense of humour whose grotesque traits make it at times almost disquietening as the artist delves into courageous experimentation. Beautifully crafted, this has been produced according to the highest typographical standards. The harmony of colours and nuance are seldom found today. (Bologna jury, Website De Eenhoorn)
In the same year Woeste Mie (Wild Winnie) (2000) got a special mention. Because of these recognitions, publishers from all over the world became very interested in the picture books of De Eenhoorn. Moreover, the recognitions were a boost for the company’s image and their confidence. Today, Flemish picture books have an established reputation in foreign countries. According to Bart Desmyter, that has to do with the quality of the illustrators, who use different techniques and thus appeal to different target audiences (Mooijman 2006: 23). In addition, the picture books are often universally recognizable (De Wilde 2009: 16).
6
Bart says that the Netherlands are a very important market for children’s books. About 40 percent of De Eenhoorn’s products go to our northern neighbours. In addition, there is even room to sell more books to them in the future, as it is an important growth market (Het Gouden Blad 2009).
6. The market De Eenhoorn is active in two different markets. On the one hand, the company publishes for the niche market of high-quality picture books. However, the Dutch-speaking regions are not that extensive, which means that the publishing company can only sell an average of 2.000 copies per book. In comparison: an American publishing company can sell 20.000 to 100.000 copies of a book with the same effort of authors, illustrators and editors (De Wilde 2009: 16). In the same way De Eenhoorn has sold only 30.000 copies of their bestseller Eefje Donkerblauw. On the other hand, the publishing company is present in the market for children’s magazines and newspapers. Kits was the first product of De Eenhoorn. Nowadays, the paper has more than 10.000 subscribers and together with the other magazines, it is responsible for half of De Eenhoorn’s turnover.
6.1. Direct competitors for children’s books In the market of children’s books De Eenhoorn of course experiences competition from other publishing companies. Bart Desmyter names Clavis, Lannoo, Davidsfonds/Infodok and the Standaard Publishing Company as the most important competitors. The slogan of Clavis Publishing is “we make children’s dreams come true”. Clavis almost exclusively concentrates on the market of children’s books. It has a department in Hasselt as well as in Amsterdam, which gives the publishing house the opportunity to respond quickly to developments in both the Belgian and the Dutch market. Clavis produces a lot of popular stories and even publishes books of famous authors such as Anthony Horowitz and Patrick Lagrou. Clavis is the biggest competitor of De Eenhoorn in the market of children’s books (Website Clavis). Lannoo also competes with De Eenhoorn. It is a large publishing company that launches 500 new titles every year. However, the publication of children’s books is only an additional activity. Lannoo also publishes books about history, current events, cooking, art, health, interior, management and other subjects. The number of children’s books is rather limited, but Lannoo remains nevertheless a fearsome opponent. The publishing house has gained popularity with its series Vos en Haas and the picture books of Pieter Gaudesaboos. The listening books are also a big success. Just like De Eenhoorn, Lannoo finds quality and originality very important (Website Lannoo).
7
A third competitor is Davidsfonds/Infodok. This publishing house is widely known because of its link with the activities of Davidsfonds. All members of Davidsfonds can buy books at a discount of 5 to 10 percent. Moreover, the publishing house has a larger budget than De Eenhoorn Publishers and it targets more or less the same groups. Davidsfonds/Infodok uses a very classic lay-out and only publishes books with a catholic outlook. By contrast, the books of De Eenhoorn are daring and renewing. Bart Desmyter attaches more value to the lay-out of the books and often welcomes experimental books (Website Davidsfonds). The Standaard Publishing Company/Manteau offers publications for all ages. They publish children’s books as well, but the stress is mainly on translations of celebrated books, such as Charlie and Lola, Dora and Hello Kitty. Consequently, not many Flemish authors have a contract with this publishing house. That is why the Standaard Publishing Company is not a big threat to De Eenhoorn (Website Standaard Uitgeverij). Moreover, publishing houses from the Netherlands have a large market share of the Belgian book market. That is mainly because there were few Flemish publishing houses in the seventies. Even now there are more publishing companies, the companies of the Netherlands still have more prestige: Terwijl Vlaanderen in de tweede helft van de twintigste eeuw uitgroeide tot een van de meest welvarende regio’s in de wereld, bleef de bijna dwangmatige associatie tussen Vlaanderen en allerlei vormen van geestelijke nooddruft de geloofwaardigheid van de Vlaamse uitgevers ondermijnen. Zowel voor een Nederlandse als een Vlaamse culturele bovenlaag stond hun ‘buiten-middelpuntige’ positie voor provincialisme, bekrompenheid en een belegen kijk op literatuur. Hoewel na decennia van concernvorming en globalisering de vraag naar zoiets als de nationale herkomst van bedrijfskapitaal haast volkomen anachronistisch geworden is, kiezen Vlaamse auteurs nog altijd massaal voor Nederlandse imprints. Zowel in Nederland als in Vlaanderen worden die merknamen net als vroeger beschouwd als een soort garantie op (meer) erkenning en uiteindelijk ook commercieel succes. (Absillis, Website Apache)
Raf Willems, former fund editor of Icarus and Scoop, says that the Netherlands close off their market and simultaneously try to sweep our market with their products. Flemish books seldom make it on the Dutch market, he says (Berghmans 2000: 31).
6.2. Direct competitors for children’s magazines De Eenhoorn also has some competition in the market of children’s magazines. Averbode is the market leader in this field. It publishes 17 magazines for children aged 2 to 18 years. Dopido, Dokadi and Doremi are magazines designed for toddlers. Children aged 6 to 12 can read Zonnekind, Zonnestraal and Zonneland. Youngsters in the secondary school can read magazines such as iD, Blikopener and Reflector. Because of their strong connection with the abbey of Averbode, the magazines aim to represent the catholic values (Website Uitgeverij Averbode). That is why they are
8
mainly present at catholic schools. The magazines of De Eenhoorn are complementary, they put a stronger focus on news events. Another competitor is Zwijsen. This publishing company issues several children’s magazines such as rompompom, maanroosvis and leesleeuw. These magazines are linked to the popular reading method “Veilig leren lezen” and thus gain more and more influence (Ghesquière 2002: 290). De ontdekkers is also a popular children’s magazine. It is published by the company Van In in cooperation with Technopolis. The magazine deals with subjects like science and technique, giving children information about how things work and giving them the opportunity to do several experiments (Website Van In).
6.3. Indirect competitors for children’s books and magazines There are also numerous indirect competitors for children’s books and magazines. The main indirect competitor is the entertainment business. More and more initiatives are launched every day. Just think about television channels for children: Nickelodeon, Ketnet and Kazoom shower children with cartoons, video clips and other television programmes. There is also a whole range of children DVD’s. Secondly, the music industry gradually becomes more important. Children can listen to songs of for example Piet Piraat, Mega Mindy or De Ketnetband. Thirdly, there are more video games for children available. Almost every famous cartoon figure has its own video game: Barbie, Pokémon, Superman, … The examples are numerous. Next to that, children spend more time on the internet. Many sites target children and offer them games, chat boxes and contests. Of course, there are other activities children engage in. Amusement parks, several shows, youth movements and sports are indirect competitors as well.
7. Marketing mix In an article of De Standaard, main publisher Bart Desmyter claims that De Eenhoorn does not have much money for promotion: We praten over producten die in de winkel maar tussen de 7,95 en de 15 euro kosten. Als je daar je productiekosten van aftrekt, de 40% boekhandelskorting, de 10% voor auteur en illustrator en hetgeen je nodig hebt om je personeel te betalen, blijft er maar heel weinig over van die koek om in promotie te steken. Achthonderd euro voor een kleine advertentie is voor ons een gigantisch bedrag. (Bosteels 2006: 25)
9
Although De Eenhoorn has a limited budget, it is important to keep in touch with the customers through the right channels. For every target group, De Eenhoorn has several communication channels.
7.1. General public A very effective communication channel for reaching the general public is of course free publicity. Articles about children’s books appear in papers and magazines such as De Leeswelp, Libelle and De Standaard. Moreover, there is free publicity on web sites like www.peuteren.nl and www.verteleens.be. To achieve this kind of publicity, De Eenhoorn sends every catalogue to reviewers, stressing that they can order any book they want for free. The publishing house asks a copy of the review in return. In addition, De Eenhoorn creates a press file about the book introductions and issues press releases about awards, translations, contests etc. Secondly, there are also creative events to introduce new books. For example, the presentation of the picture book Taart voor mama! (Pie for mummy!) (2010) was accompanied by a carrot feast for children of 3 years and over. The toddlers could make Mother’s Day presents, play carrot games and eat carrot snacks. At the end of the afternoon, Veerle Derave read her book to the children. These events link the picture books to a beautiful experience and are therefore very successful. The publishing company also organizes signing sessions, workshops and other activities. Furthermore, De Eenhoorn sends newsletters to visitors to tell them about new promotions, upcoming events, prizes they have won etcetera. These newsletters are a good way to keep in touch with the customers. The publishing house is also present at book fairs. The potential buyers can leaf through the picture books and talk to the authors. In addition, De Eenhoorn hands out catalogues and bookmarks to the visitors. The most important book fairs in Belgium are the one in Antwerp (Boekenbeurs Antwerpen) and the one in Bruges (Groot Brugs Jeugdboekenfeest). The internet is imperative to De Eenhoorn as well. The publishing company has six websites: a general one about the publishing house, two for the magazines Klap and Kits, two for the books Zingen met Toon (Singing with Toon) (2008) and Naar meer leesplezier (Making reading more fun) (2008) and one for the bookshop Toeteloet. The general website was redesigned in 2004 and has become a very important communication channel ever since. You can find a lot of information on the website: the vision, profile and history of De Eenhoorn, summaries and reviews of the books, information about the magazines, information about the authors and illustrators, news, contact information and much more. There is even a fun-page where you can download colouring pictures or book fragments. Moreover, it is possible to buy books, magazines or merchandising via the online
10
shop. On the homepage of the website, you can find information about upcoming events or gift suggestions for upcoming holidays (Mother’s Day, Father’s Day, Holy Communion …) A less important communication channel is advertising. That is mainly because advertising is very expensive. De Eenhoorn only advertises in Karaat, a magazine of the Evolution Media Group, and in flyers of bookshops (e.g. Standaard Boekhandel). Brochures are more important to communicate with the target groups. De Eenhoorn draws up brochures to promote their magazines, their books, certain events etcetera. The publishing company from Wielsbeke also inserts mini-leaflets into new books to promote their products. This strategy is not that expensive, and yet it is very effective.
7.2. Bookshops and libraries The communication towards bookshops exists mainly through the catalogue and the newsletters. The catalogue comes out twice a year and contains a summary and a description of all new books. Four times a year, the publishing house sends printed newsletters to the shop owners about new books. De Eenhoorn also sends digital newsletters on a regular basis to keep the shop owners up to date. They deal with prizes De Eenhoorn has won, book introductions, book fairs etc. The shop keepers can also count on a package of promotional material. Moreover, shop owners can invite a representative to their bookshop. De Eenhoorn has a representative for Flandres and one for the Netherlands. The publishing company also keeps in touch with shop owners through purchase fairs. The libraries are also an important target group. The publishing house communicates with them by sending them the catalogue and a package of promotional material, containing eight new posters and a set of colourful illustrations from De Eenhoorn’s new books.
7.3. Schools From time to time, De Eenhoorn sends brochures or leaflets to schools, promoting books and magazines. Most teachers pass the information on to their class, because the products have a high edutainment level (combination of education and entertainment). It is even possible to request info brochures for all the children and their parents. Teachers can also ask for an introduction package containing an example of all the magazines and the instructions. Furthermore, they can invite a representative of De Eenhoorn if they want additional information. On the website, teachers can find class suggestions for some books. De Eenhoorn also offers lectures and workshops for schools. For example, it is possible to invite Sabine De Vos to your school. She will tell you something more about the 5-year-old Oscar, who travels through space.
11
In addition, De Eenhoorn organizes several contests. An example is the school contest about Het geheim van de keel van de nachtegaal (The secret of the nightingale’s throat) (2008). Several schools took up the challenge to design a dream garden for the main characters of the book, namely the emperor and his nightingale.
Such contests make children familiar with De Eenhoorn Publishers and its books. I had to write letters to the winners of this contest (Appendix 1) and I was surprised by the quality of the entries.
7.4. Foreign publishers The foreign publishers are an important target group as well. When the publishing house wins an important prize with one of the books, they get a lot of attention from this target group. Foreign publishers are more willing to publish books that have won a few prizes already. International fairs bring publishers from different countries together. They can leaf through each other’s books to decide if they want to translate and publish the product or not. On the Bologna children’s book fair, De Eenhoorn even hands out an English version of their catalogue. Publishers can also download this catalogue on the general website of De Eenhoorn. There they will find other information too, such as English book summaries and reviews. Foreign publishers can also subscribe to the digital newsletter of the publishing house. Consequently, they will receive the newsletters in English on a regular basis.
8. SWOT analysis A SWOT-analysis is a useful tool to list all the possibilities and the restrictions of publishing house De Eenhoorn. This analysis mainly functions as an overview of the previous chapters, as I have discussed most of the aspects already. The remaining aspects will be discussed in the section about my internship.
12
S W
innovation and experiments (cf. Kamishibai) niche market qualitative products publishing houses from The Netherlands established reputation in the literary world have more prestige part of a family holding limited budget has won many prizes few employees a small group of people working closely expensive products together: flexibility personal relationship with the authors and illustrators different target groups printing house Oranje prints the books: quality control and lowering of the costs foreign publishers are interested in the products activities to get the attention of children products can be used in class
maintain relationships with foreign not much brand recognition with the publishers general public celebrities may give De Eenhoorn more many direct and indirect competitors recognition difficult to estimate the sales figures cross-medial approach the products of De Eenhoorn may lose edutainment is popular value due to a changing production process targeting difficult readers as well (cf. Naar (cf. reaction of Geert De Kockere) meer leesplezier) De Eenhoorn has to convince both the new products: digital books, listening books children and the parents parents have less time to read to their children no successors
O T
9. Perspectives on the future Although De Eenhoorn is a flourishing business, Bart Desmyter does not want the publishing house to grow too much. In an interview he says:
13
Ik wil gewoon verder doen zoals ik bezig ben. Als het groter wordt, zal ik niet meer kunnen slapen. Een van mijn slechte eigenschappen is dat ik niets volledig uit handen kan geven. Daar maak ik het mezelf niet gemakkelijk mee. Maar stel dat een lezer een fout ontdekt in een boek dat ik in de eindfase niet heb doorgenomen. Daar zou ik grote problemen mee hebben. Als er een fout blijft staan in een boek dat je al ik weet niet hoeveel keer door hebt genomen, dan is dat ook erg. Maar het is tenminste niet het gevolg van nonchalance of onachtzaamheid. Daar kan ik mee leven. (Vermeulen 2002)
This means that De Eenhoorn is not looking for new ways to grow. Bart Desmyter fears that it would reflect too much on the quality of the products. Moreover, the family holding does not have successors at the moment. The grandchildren do not aspire to a job in the family business. Maybe the family will even have to sell the company eventually. However, they do not want to run ahead of things. De Eenhoorn will see what the future brings (Moeraert 2005: 20).
14
Theoretical framework: children as consumers
1. No homogenous group Marketing towards children gained more popularity when it became clear that this target group has much spending power. Children may not have a lot of money, but they do decide what they want and they have a great influence on the purchases of their parents. That is why more and more products were designed ‘for kids only’ in the nineties. Just think about kids’ champagne, kids’ shampoo and kids’ TV channels. James McNeal even claims that “*t+oday, virtually every adult consumer good from seeds to soap has been scaled down and funned up to suit children.” (McNeal 1999: 213) Marketing for kids is one of the fastest growing commercial activities. Children are becoming self-conscious consumers. In marketing terms this is called ‘kids growing older younger’ (KGOY) (Bottelberghs 2007: 19). Moreover, the marketing towards children has become more focused and precise. In the past the group of children aged 2 to 11 years was seen as one group. However, these children do not want the same things. That is why marketers were gradually addressing different target groups.
Market 60’s 70’s 80’s 90’s Now segment Toddlers 0-3 Pre-schoolers 2-5 2-5 2-5 2-5 Kids 2-11 6-11 6-8 6-8 6-8 Tweens 9-12 9-12 9-12 Teens 13-15 13-15
Table: Age Targeting Over Time (Kurnit, Website Advertising Educational Foundation)
The Swiss psychologist Jean Piaget also believes that children of different age groups should be addressed differently. His stages of cognitive development have been very important for the developmental psychology. Piaget distinguishes four phases: the Robot Phase (0 – 2,5 years), the Magical Phase (2,5 – 5 years), the Realistic Phase (6 – 8 years) and the Cognitive Phase (9-12 years). Each group has different characteristics and should be addressed in a different way. The transitions between the stages are short. In Consumensjes (2007) Ingrid Bottelberghs has adjusted the model of Piaget, taking into account that there are more media available and that kids grow older younger. Marketers can use this model to design marketing strategies for every target group.
15
Robot Phase Magical Phase Realistic Phase Cognitive phase (0 – 2,5 years) (2,5 – 5 years) (6-8 years) (9-12 years) Babies and toddlers Pre-schoolers Kids Tweens
egocentricity boundless optimism independence peer group – social fear unlimited energy competition development curiosity importance of collecting urge picky critical attitude simplicity characters attention for real idols – wishful the power of games things identification and imagination cognitive safety development ‘I wanna do it reaches its final myself’ phase fading boundary between fantasy and reality
Table is based on: Schematic overview of the different developmental phases of the child, based on Piaget’s model (Bottelberghs 2007:32)
Ingrid Bottelberghs gives an overview of the things marketers should keep in mind when they communicate towards children. Babies and toddlers are very egocentric. They pay attention to colourful elements and happy sounds. Pre-schoolers have a flight of imagination. They like to have fun and are very optimistic. Sudden changes, comical gestures and slapstick are very popular in the magical phase. The third group consists of kids. They can distinguish reality from fantasy. Kids like real stories and are more interested in their peer group. Moreover, they like to collect things to impress their friends. The tweens are children aged 9 to 12. They want to be independent and they are characterized by a picky, critical attitude. The peer group is of great importance to tweens. That is why they like to chat and send messages to their friends (Bottelberghs 2007: 31-46).
2. Edutainment In the book The Kids Market (1999) McNeal has designed a scale from A to K, from adultness to kidness. At the A end of the scale are products strictly for adults, such as automobiles, a life insurance and tobacco. In the middle of the scale are adult products that have been funned-up and scaled-down, such as miniature washing machines, miniature power tools and plastic telephones. At the K end of the scale are products such as bubble gum, novelty candy and several toys. McNeal says that you can test whether something is on the K end of the scale by looking at the extent to which
16
adults are described as childish when they use the products. Kids truly desire the products at the K end of the scale (McNeal 1999: 217-218).
Figure: The kidness scale (McNeal 1999: 216)
However, marketers do not only need to reach children with their marketing strategies, they also need to reach their parents. Parents want to know and understand their children. Contemporary parents want to strike the golden mean between giving their children freedom and guiding them. They give their children more freedom to decide for themselves and they try to search compromises. Today, parents want to combine work pressure, ambition, personal development and visits to their family. They are looking for means and channels to talk to their children, to become a part of their environment. Bottelberghs gives some tips to reach both the children and their parents. A marketing strategy that can be very successful in the cultural sector is edutainment (Bottelberghs 2007: 58-66). Edutainment is a combination of education and entertainment. This type of advertising wants to educate and amuse children at the same time. As we will see later on, De Eenhoorn makes frequently use of this strategy through activities, contests and its products. McNeal says that edutainment can be very successful, because parents appreciate the education level of the products: These learn-and-play products are often media-based, including magazines, books, video games, board games, and computer software. The question is how much education (adultness) and how much entertainment (kidness) is the right balance. In general, edutainment product features should aim toward the K end of the scale, but promotion should be directed to both parents and kids. These products are often more expensive than other K-type products, so parental approval is crucial. (McNeal 1999: 220)
If the products are expensive, parents will be less likely to buy them. However, McNeal stresses that they will be less indecisive when it comes to qualitative products: “Parents may be willing to spend more of their money on desired items that appear to be good value, perhaps things that satisfy the needs of both child and parents” (McNeal 1999: 132).
17
3. A cross-medial approach Marketers have noticed that it is hard to reach and convince children via conventional channels. That is mainly because children are doing different things at the same time: they simultaneously watch TV, listen to their I-pod and send text messages. Furthermore, children do not like the one-way communication conventional channels offer. They want more interactivity, so the internet is a better channel to reach them. It is even more effective to combine different media to get your message across. A good approach is thus to use internet, e-mails, text messages and advertising at the same time. In that way, there is a better chance that children get to know the products. Publishing house De Eenhoorn already uses different channels: they have several websites, they send newsletters, they hand out brochures etcetera. Children do not believe everything advertising tells them. On the contrary, they detest image campaigns, because those are not authentic and credible. Children expect that brands inspire them and offer interesting experiences. That is why they want the communication channels to be interactive. They want to make their own music, play games, chat with their friends and participate in contests (Bottelberghs 2007: 73-74).
18
My internship at De Eenhoorn
1. Qualitative products De Eenhoorn wants its books to meet three requirements. First of all, the stories have to be original and they have to appeal to both children and adults. That is why the publishing company encourages an original theme and an attractive use of language. Moreover, the illustrations have to be inspiring. Illustrators that work together with De Eenhoorn get the chance to give their imagination free play and to develop their own style. Thirdly, the company strives to provide children’s books with an attractive lay-out. It is important that the lay-out is playful and of high quality (Website De Eenhoorn). The quality of the products is more important than the sales figures to the people of De Eenhoorn. Of course, the company needs to be profitable, but everyone puts his heart and soul into the products. In an interview with Bart Desmyter it becomes clear that the managing director has his heart in the right place: Met Een fruitje van zilver, een bundel uit 1994 met bakerrijmpjes van Klaas Verplancke en Geert de Kockere, gaf ik toe aan een folie. Het was zo'n dure productie - volledig in kleur en vol klapdeurtjes en gaatjes - dat ze pas na ongeveer zes jaar rendabel werd. (Vermeulen 2002)
The focus is thus on qualitative products. The production process of the books is also slightly different from that of other publishing houses. The illustrators, the authors, the employers and the customers all contribute greatly to the qualitative products. What is it that makes these products so different? And what channels does De Eenhoorn use to reach its target groups?
1.1. Books Experimental process To get qualitative products, De Eenhoorn makes an appeal to talented authors and illustrators. However, the publishing house does not only give established artists a chance. Geert De Kockere says he has visited the academies in search for new talent. He gave, for example, guidance to Carll Cneut, now an established name in the world of children’s books. De Kockere says that a lot of writers and illustrators got a fair chance at De Eenhoorn, among which Isabelle Vandenabeele, Johan Devrome and Sabien Clement. In the first years, it was even possible for a writer to work together with the illustrator, to brainstorm about the book, to start all over again and to end with something they had never expected at the beginning of the process. However, this has changed according to Geert De Kockere. Today, the publisher needs a rough text in advance and some pictures, so that everyone has an idea
19
of what the book will look like. With this test version, he wants to go to representatives and bookshop keepers to ask if the book is marketable. De Kockere does not like this new way of working and that is why he does not want to work together anymore with De Eenhoorn (Website De Kockere). The general director, Bart Desmyter, believes that the decision of De Kockere is most regrettable. He says that De Eenhoorn will continue to publish authentic and self-willed children’s books. However, a book is a means of communication and it has to be possible to communicate about the production process as well, he says (Website Villa Kakelbont). It certainly is true that the production process has changed. This is not only because the publishing company has become bigger, but also because there are many players in the niche market of children’s books. However, I do not think that the products of De Eenhoorn have lost value. De Eenhoorn is still known for its experimental, creative and qualitative books. Many artists are thankful for the chances they got: Klaas Verplancke: Er heerst ook een positief concurrentieklimaat omdat we met velen in een klein gebied werken. Daarnaast is ons goede uitgeversbeleid van cruciaal belang. Onze uitgevers durven vernieuwende keuzes maken. Uitgeverij De Eenhoorn stak het vuur aan de lont. Er heerst een klimaat waarin het artistieke primeert op het banale. (Steyaert 2004: 34)
Carll Cneut: In dit vak denk je soms te veel na. Ik ben een twijfelaar. De druk zorgt ervoor dat ik drastische beslissingen kan nemen. Commerciële druk heb ik echter nog nooit ervaren, zeker niet van uitgeverijen als De Eenhoorn. (Steyaert 2004: 34)
Ingrid Godon: We leveren met een aantal mensen goed werk af op hetzelfde moment. Dat wordt natuurlijk in de hand gewerkt door het positieve klimaat dat in Vlaanderen heerst. Uitgeverijen als De Eenhoorn geven ons echt kansen. (Steyaert 2004: 34)
Kaatje Vermeire: de publicatie van De Vrouw en het Jongetje was immers een erg gewaagde onderneming, waarvoor ik De Eenhoorn nog steeds dankbaar ben. Het boek kan nu niet bepaald een 'vrolijk' kinderboek worden genoemd. (Interview with Kaatje Vermeire, see Appendix 12)
Moreover, De Eenhoorn has won a lot of prizes with its books. In 2009, the publishing house has even won De Gouden Uil for the first time with Het geheim van de keel van de nachtegaal. This picture book by Peter Verhelst and Carll Cneut has won other prizes too: Woutertje Pieterse prize, Gouden Griffel, Boekenwelp, Boekenpluim, White Raven Special Mention 2009 and the Plantin- Moretus public award for the best cover. Other books of De Eenhoorn have won prizes as well. These recognitions show that the books of De Eenhoorn are very qualitative indeed. Illustrator Ann De Bode fully endorses this claim: Ik werkte en werk nog voor een aantal uitgeverijen maar De Eenhoorn blijft voor mij toch de belangrijkste. Mijn ambitie is en blijft kwaliteit te bieden in al mijn werk voor kinderen. (Berghmans, Website Den Brabo)
20
The employers The people who work at De Eenhoorn discuss every aspect of the books, they work together and they ask each other for advice. Everyone contributes to the end product. For example, different people proofread the books and they give comments about the text, the lay-out and the illustrations. They can also count on the people from the other companies of the family. Veerle Witdouck and Dirk Desmyter, managers of the printing establishment Oranje, talk about the special atmosphere in the family holding: 'Ons personeel toont een grote inzet', benadrukt Veerle. 'Niet alleen omdat wij volhouden, denk ik, maar ook omdat ze zien dat de familie zelf hard meewerkt, aanwezig is tussen hen, en mee de handen uit de mouwen steekt.' 'Je moet je mensen ook moderne werkmiddelen geven, en de mogelijkheid zich bij te scholen', vult Dirk aan. 'We betrekken hen in het aankoopbeleid, bijvoorbeeld voor nieuwe technologie. Degene die ermee werkt, weet er vaak ook veel van af.' 'En we proberen ook zoveel mogelijk in te spelen op hun noden qua werkregeling en -uren', voegt Veerle er nog aan toe. (Racquet 2005: 15)
This way of working makes sure that the books are beautiful and qualitative.
The printing process So, De Eenhoorn does not avoid experimental procedures and the employers choose quality over a big turnover. Another important aspect to get qualitative books is the printing process. In contrast to many other publishing companies, De Eenhoorn prints its books in Belgium. Many publishing houses choose to put out the printing to China or Poland, because it is cheaper. However, Bart Desmyter claims that once you put out your printing to low-wage countries, it becomes difficult to control the quality. Moreover, printing the books in Belgium has other advantages: it is possible to make changes to the books until the last minute and as soon as the book is printed, it can be distributed (Racquet 2005: 15).
Edutainment De Eenhoorn uses the marketing strategy of edutainment to promote the books. On the website teachers can find several suggestions to use the books in class. Even poetry books can be used in class. De Eenhoorn wants to make a database with the themes of every poem, to help teachers to easily find a poem about the subject they are looking for. One of my tasks was to read the poetry books Pootje na pootje (Paw by paw) (2010), Fluit zoals je bent (Whistle as you are) (2009), Visjes in je hoofd (Little fish in your head) (2008) and Liever lief (Better sweet) (2009) to make a database with the themes of every poem (Appendix 2).
21
Foreign rights Foreign countries are very interested in the qualitative books of De Eenhoorn. That is why De Eenhoorn was able to realize more than 240 translations. Natalie Tornai of Bloomsbury Berlin even says that a fair is not successful without a visit to De Eenhoorn (Anonymous, Website De Eenhoorn). To sell foreign rights, the books have to be translated from Dutch to English. First of all, these translations are intended to use at international book fairs. In this way publishers can read what the book is about and how it is written. When they like it, they can buy the foreign publishing rights to sell the book in their own country. Secondly, the English translation is used by the foreign publishing company when it has bought the rights. This is because there are not many translators who can translate from Dutch. During my internship I translated chapter 2 of De zomer van Gisteren en Pudding (The summer of Yesterdag and Pudding) (2009) and chapter 4 of De pompoenmoorden (The pumpkin murders) (2010) into English (Appendix 3 and 4). These two books are written for tweens. Tweens look up to the adult world and prefer stories with adolescent or adult characters. However, their favourite type of humour remains that where adults suffer a defeat (Bottelberghs 2007: 46). On the one hand juvenile books are harder to translate than picture books, because the sentences have more dependent clauses. On the other hand it is easier. There are usually less illustrations and there is less focus on the sound of words. However, I came across some difficult passages. In De zomer van Gisteren en Pudding Abilash tells a joke (Bottelberghs 2007: 46). The joke is a combination of situational humour and verbal humour. ‘On a hot summer’s day, two rascals – Yesterday and Pudding were their names – had raised hell and their mother decided to punish them. She locked them up in the attic. It was boiling hot and the scoundrels opened an attic window and sat down in the roof-gutter. After a few hours, Pudding had to go to the bathroom urgently. Yesterday knew the solution. Meanwhile, a policeman was walking by. He took off his uniform cap to wipe the sweat off his forehead. At that moment – plop – something fell on his head. He felt it with his hands and smelled at his fingers. He became furious and rang at the door of Pudding and Yesterday’s house. The mother answered the door and the policeman asked angrily: “Madam, can you tell me what this is?” The mother looked at the brown turd on his head, put her hand over her mouth and shrieked “Oh officer, is that from Yesterday?” The policeman replied furiously: “No madam, it’s from today!” “Oh officer,” the mother replied “then it must be Pudding.” Even more infuriated, the policeman pointed to the turd on his head and said: “No madam, it’s shit.”’ (my translation, see Appendix 3)
Yesterday and Pudding are very uncommon names. This gives rise to an ambiguous framework. Erving Goffman defines a ‘frame’ as follows: I assume that definitions of a situation are built up in accordance with principles of organization which govern events – at least social ones – and our subjective involvement in them; frame is the word I use to refer to such of these basic elements as I am able to identify. (Goffman 1974: 10- 11)
22
The policeman is willing to believe that the contribution of the mother to the conversation has meaning. Because he does not know that Yesterday and Pudding are the names of her son, he interprets the words literally. Of course, it is not that hard to translate this joke from Dutch to English. That is mainly because both languages are closely related. The source language and the target language have the same structure. It would be more difficult to translate this joke into for example Chinese. Moreover, the cultures of both languages are very similar. After all, it is possible that certain jokes are funny in one culture, but not in another. If a joke would be improper in the target language, it is always possible to substitute the joke or to leave it out altogether. However, in this case I had to keep in mind that the title of the book comes from this joke. In other words, I had to preserve the link between the title and the joke. An advantage of juvenile books in comparison to picture books is that the translator can more easily adapt the words. This is more difficult when translating picture books, because you have to preserve the link between the words and the visuals. However, sometimes you need to preserve the link between words. I had this problem in the passage where different people were discussing what the name of the camping was. The sign is saying zomerz and in the Dutch text the sign is associated with the words zomerzon, zomerzucht and zomerzever. The first two associations were easily transferrable into the English language. The last one proved to be more difficult. This is my translation: The entrance sign with the inscription Summer S has come loose and hangs crookedly towards the ground. Bo told me that the camping site was called Summer Sun, Viviane claimed that it was Summer Sigh. Abilash mumbled something about Summer Stupidity and winked at me. (my translation, see Appendix 3)
I have also translated a chapter from De pompoenmoorden. While De zomer van Gisteren en Pudding was about a teenage girl falling in love, De pompoenmoorden was rather a suspenseful book. The translation did not cause big problems. It was more difficult to summarize the story, because I had to decide which story lines were important enough to put in the summary. At the same time I had to make sure that it not immediately became clear who had committed the murder.
1.2. Magazines Besides the books, the magazines are also very qualitative products. De Eenhoorn tries to create an interactive bond with the readers of Klap and Kits through monthly quizzes and through the websites of these magazines. During my internship I had to proofread Klap and Kits (Appendix 5). I also had to make the quizzes for these magazines (Appendix 6). The quizzes are a type of edutainment. You have
23
to ask questions about recent events, but it is possible to slip in some funny answer possibilities. That is why these quizzes appeal to both children and adults. I also had to analyse the websites of Klap and Kits (Appendix 7). That was necessary because websites are quickly outdated. Moreover, children spend more and more time online, so the websites have become very important communication channels. First, I have analysed the website’s usability. Secondly, I have compared the websites of Klap and Kits to websites of similar magazines. The websites look alike and they both use a web key that you can find in the magazines. On the one hand, it is a good idea to use a web key, because children get the feeling that they have access to something not everyone can see. On the other hand, it is possible children cannot find the magazine anymore or they do not have it with them. The home page is somewhat crowded: there is a menu on the left and on the right of the screen. Moreover, it is not immediately clear that you can visit a part of the website without the web key. It may be useful to put everything in one menu. I really like the fact that you can order a specimen copy to become acquainted with the magazines. In that way kids and parents can form an idea about the content of Klap and Kits. Through the web key they can also temporarily visit the website. After entering the web key, you can download the solutions for the riddles and games. The lay- out looks a bit untidy and the solutions do not really belong on the home page. Moreover, the part about what Klap or Kits is, is a bit redundant. After all, the readers have entered the web key, so they probably have the magazine with them. Of course, this information should be on the website, but maybe it should be in a less prominent place. The titles of the menu are very clear and neatly arranged. Every submenu has a different colour and its own icon. However, it probably would be more appealing to integrate the icons in a big picture, for example a picture of a newspaper. The first category of the website is Nieuws van de dag (News of the day). It certainly appeals to the critical attitude of the target group. Moreover, the news messages are short and to the point and little icons show what the articles are about. A downside is that tweens can not really talk about the articles on the website. Online discussions about these articles would not only make the site more interactive, but would also give tweens the possibility to connect with the peer group. The second category of the website is Archief (The archives), where you can find older news messages. Because news items of the past weeks are less interesting to the target group, it would be better if this category was moved downwards. The third category is Woordenlijst (Glossary). It is a very useful feature to explain difficult words from news articles. However, the page is very monotonous. To make it more appealing, De Eenhoorn could link specific terms, such as “bonobo”, “fossil” and “coral”, to pictures. Tweens will appreciate this because they have a critical attitude and they like to visualize things.
24
The fourth category is Speeltijd (Playtime). On this interactive part of the website children can choose between six games. Speeltijd has a different lay-out. At the top of the page, visitors can see the icons of the other menus. To make clear what the icons stand for it would be a good idea to make the menu’s name appear as the mouse is moved over the icons. Vraag & Antwoord (Questions & Answers) gives the initial impetus to a closer contact with the peer group. However, De Eenhoorn asks only one question in several weeks. This category should be improved to make it more attractive to tweens. Tweens should be able to ask their own questions and to discuss different topics with their peer group. Furthermore, children can send in their favourite jokes to contribute to the category Mop van de week (Joke of the week). Every week, De Eenhoorn publishes a new joke. However, one joke a week is not enough to attract attention. In my opinion the category Boek van de week (Book of the week) should be renamed, because the title is very unclear. Firstly, it is not immediately clear that the category is a contest. Secondly, the prize of the contest is mostly a book, but some weeks visitors can win a game instead of a book. It would make more sense to simply call it Wedstrijd (Contest). In that way, it is not necessary to clarify the title with the text Win win win win. I do like the fact that the cover of the book or game you can win is on the site, together with a short description. The last category is E-cards, where it is possible to send digital cards to family and friends. It is an important category because it creates a medium through which tweens can connect to their peer group. Some cards are beautiful and will certainly appeal to children. Others are too commercial. For example, there is one card where a boy sings “Ik ben slim, ik ben cool, sinds ik Klap lees” (“I am smart, I am cool, because I read Klap). However, tweens are very critical and they do not like this kind of image campaigns. They do not like to be ‘marketered’. They want brands to be authentic and to tell a story (Bottelberghs 2007: 74). In addition, there are only about 30 e-cards available. I would suggest organizing a contest so that children can introduce ideas for cards they would really like. Another remark is that the e-cards should be subdivided in categories. In that way, visitors can immediately find the cards for every occasion. During my internship, I had to draw up maps with the countries mentioned in the magazines (Appendix 8). However, these maps are hard to find on the website. You have to type “kaarten” after the url to find them. In addition, the maps were a little boring. It would be nice to add some funny details to get a type of edutainment. I also have some general remarks and suggestions. Firstly, the categories Speeltijd (Playtime) and E-cards have a lay-out different from the rest. That is slightly confusing, because the menu looks
25
completely different. Secondly, the website of Klap can be easily expanded by using the cartoons and posters from the magazine. For example, the posters can be used as desktop wallpapers. Furthermore, tweens will really like the fact that the icons are moving. If De Eenhoorn really wants to know what tweens think about the website, they should talk to them. It would be a nice project for future MTB students.
S W articles about recent events deal with older articles are not interesting anymore, different subjects so the content needs to be updated edutainment appeals to children, parents regularly and teachers the lay-out may be rapidly outdated the site can be used in class at the moment, there is little content that cross-medial approach will keep children on the site the magazines of De Eenhoorn have a good the site is not really interactive reputation and are well known Klap and Kits have their own sites
children spend a lot of time on the internet children who are not subscribed to the children find the peer group very magazines are less likely to visit the sites important: more interaction could mean the target group changes every two years more children visiting the site children divide their attention among children can encourage their friends to visit multiple media (radio, magazines, the website through e-cards, articles etc. television, internet, …), so it is important to visitors can generate a part of the content have a cross-medial approach children who do not have the web key can only visit a small part of the site O T
After analysing the websites, I visited websites of similar magazines to see how they address their target group. I have summed up the most interesting ideas below. On the one hand, these improvements increase the interactivity and the level of edutainment. On the other hand, they are not too expensive to implement. On the website of Yeti (Yeti, Website Vlaams Ministerie van Onderwijs) visitors can react on every article. It is a good way to create interactivity and to get some feedback about the articles. I found another interesting idea on the website Tina (Tina, Website Sanoma). There is a category Tips (Suggestions), containing all kinds of facts and information about good movies, beautiful books and pleasant trips. It is a category that would be great for the Klap and the Kits website with book suggestions, shows like Kapitein Winokio lacht (Captain Winokio laughs) and trips. The site of the
26
magazine Tina also offers several games, video clips, quizzes, screensavers, wallpapers and e-cards. The sites of Klap and Kits could also benefit from quizzes about recent events, wallpapers and more e-cards. Moreover, I really liked the category Stel je vraag (Ask a question) on the website Zo zit dat (Zo zit dat, Website Sanoma). Children can ask any question they want, for example “How fast does your hair grow?”, “Why does a bird never pee?” and “Why do we sleep with our eyes closed?” . These kind of questions show the critical attitude of the tweens. This is an illustration of edutainment, because the answers are playful and informative at the same time. Klap and Kits can launch a similar category, because it has several advantages. Firstly, it creates more interaction between De Eenhoorn and the target group. Secondly, it becomes clear what the target group is interested in. Thirdly, the questions lead to interesting and funny articles that will certainly appeal to the target group.
Saai of super? (Boring or awesome?) on the website Kidsweek Junior (Kidsweek Junior, Website KidsWeek BV) is a similar category. Children can give their opinion about weird gadgets or events. For example, Kidsweek invites visitors to tell what they think about a “hanging fish bowl”, i.e. a fish bowl you can attach to the wall. These kind of questions trigger tweens to go in discussion with their peer group. In conclusion, it is clear that De Eenhoorn still has a lot of opportunities to update and modify the websites of Klap and Kits. They can add new applications and categories to make the site more attractive to the target group. It is important to keep in mind that tweens have a critical attitude and that they are very curious about the outside world. Moreover, they like to communicate with their peers. Edutainment is a marketing strategy that will appeal to both the children and their parents. That is why categories like Stel je vraag and Saai of super? will make the site more interesting and will protect the reputation of Klap and Kits.
27
2. Authors and illustrators The authors and illustrators are a very important communication channel for De Eenhoorn. The children’s books are linked to interesting individuals and unique experiences, such as book presentations, workshops and lectures. It shows that the marketing strategy of De Eenhoorn is very personal and that the publishing house does not aim for mass consumption.
2.1. Press file During my internship I had to leaf through magazines and newspapers in search for reviews of the books and interviews with the authors. I had to copy the articles and send them to both the author and the illustrator. There are not many publishing companies who do this, but the artists really appreciate this gesture. It shows the personal relationship between the publishing company and the artists. Moreover, I inserted the original articles into the press files of De Eenhoorn and created a file with the best and the worst quotes (Appendix 9). Because many different people add new articles to these press files, they got mixed up in the course of time. That is why one of my assignments was to sort the files of 2008, 2009 and 2010 according to date. I also had to look for general quotes about the artists and about the publishing company itself (Appendix 10).
2.2. Biographies Furthermore, I was asked to draw up some biographies of authors and illustrators (Appendix 11). These biographies were put on the website so that visitors could get to know the persons behind the books. It is a good marketing strategy to tell the story behind your products, because children like to hear authentic stories that inspire them (Bottelberghs 2007: 74). To write these biographies I used older biographies and more recent information from the internet. Some of the artists had an own web page, others had sent De Eenhoorn some information about themselves. I also had to translate some of these biographies to reach a foreign audience.
2.3. Interviews Children are curious about the story behind the books, they ask questions, such as “How did you become a writer?”, “What is your favourite pet?” and “What books do you like?” I had to interview some of the artists to satisfy their curiosity. I found this a very interesting task. I read the most recent children’s books of these artists to ask them imaginative questions. In addition, I asked them which
28
of their books published by De Eenhoorn was a milestone in their career. I got to mail them myself and I was surprised to see all the friendly and enthusiastic responses (Appendix 11).
2.4. Activities The authors and illustrators promote their books by organizing activities such as book presentations, workshops and lectures. As I said earlier, these activities are very important to market the products. Through these events, children link the products to unique experiences and they come to appreciate the brand. Frank Geleyn, who wrote books such as Vlam de draak (Flame the dragon) (2010) and De vijand (The enemy) (2009), gives interactive lectures to children. He tells them about fearless knights and hideous monsters. In an interview he relates his experiences: Leerlingen appreciëren nog altijd gepassioneerde sprekers. Zodra ze voelen dat je getuigenis authentiek is, gaan ze helemaal op en mee in je verhaal. Ik probeer ook altijd verrassend en gevarieerd uit de hoek te komen - mijn jarenlange ervaring als leerkracht is daar natuurlijk niet vreemd aan. (Interview with Frank Geleyn, see Appendix 12)
3. The website
3.1. Comparison to other publishing company’s websites Websites have become a very important communication channel. That is why I searched for possible improvements (Appendix 13). While comparing the website of De Eenhoorn Publishers (Website De Eenhoorn) to websites of other publishing companies, I had to deal with two problems. The first problem is that the site of De Eenhoorn Publishers has different target groups. The website targets customers, book shops, schools, authors and illustrators. The customers are on the one hand children, on the other hand their parents. Many sites choose to use different web pages for every target group. For example, Random House (Website Random House) makes a subdivision between kids, teens, teachers and librarians. De Fontein (Website Uitgeverij De Fontein) goes one step further with a web page directed to the press, containing promotions, interviews and pictures of book covers and authors. The site of De Eenhoorn is mainly directed towards the customers. The second problem is the fact that De Eenhoorn has a rather limited budget. Nevertheless, the website of De Eenhoorn Publishers was renewed only a year ago. That is why the site looks practical and well-organized. The lay-out is appealing, the texts are well-written and the content is up-to-date. However, a website is never entirely finished and there are always elements open to improvement. I have compared the website to those of the competition and I have made some recommendations, taking into account the limited budget.
29
First, I visited the websites of some competitors to see what they did differently. Secondly, I compared their strategies to those of De Eenhoorn to see if another approach would be recommendable. Thirdly, I wrote down my recommendations in a report.
Books and magazines On the website the products of De Eenhoorn Publishers are subdivided into two categories: books and magazines. In the subsection of the books, visitors can find a search engine, new titles, the award-winning books, the complete catalogue, the merchandising and the archives. That subdivision is already very clear and well-organized. However, some information is not easily accessible. For example, where can you buy the books? There is a link to the points of sale at the bottom of the search engine page or you can find more information in the FAQ’s. In my opinion it would be better to add a category in the side menu in the subsections Books and Magazines. Competitor Ars Scribendi already uses this approach (Website Ars Scribendi). Secondly, it would be a good idea to announce which books will be published in the near future. That is a strategy publishing house De Eekhoorn uses (Website Uitgeverij De Eekhoorn). It is a good way to keep children and teenagers informed about the future publications. Thirdly, the Standaard Publishing Company links every book to related books. Similar books are mentioned under “Readers of this book have also taken a look at…” This is a good strategy to keep visitors of the website interested and to inform them about other books they might like. In the subsection of the magazines visitors can find more information about Koe-koek, Kadoze, Kadee, Kikje, Knuffel, Klap and Kits. There is also a very clear PDF-file showing the price list. However, it would be better to use the same lay-out for the link to the price list as is used for the magazines. In that case, it is immediately clear that you can click on the button to go to the PDF-file.
30
Moreover, every subscriber gets several books and all the titles are mentioned in every subcategory. However, it would look more appealing if visitors could see little pictures of the books’ covers instead of the titles.
Target audiences De Eenhoorn wants to offer the readers something extra through its fun page. On this page, you can find book fragments, a contest and colouring pictures. The idea to put fragments on the site is very original. I have not found any competitor who does the same. Fragments can arouse interest and can be very convincing. Nevertheless, some of the competitors also have a very appealing fun page. Sites like www.kluitman.nl have even made games of their most popular series (Website Kluitman). On the site of Big Balloon you can find puzzles, colouring pictures, e-cards, music and games (Website Big Balloon Publishers). Moreover, the characters of the most important series are introduced. A very interesting approach is the one of Clavis. This publishing house stimulates children and teenagers to make a book review about one of their books: “Wil je graag scoren bij je vrienden en met je volgende boekbespreking verrassend uit de hoek komen? Lees dan een Clavis boek en ontvang leuke boekenleggers voor jou en je klasgenoten.” (Website Clavis) The target group of the readers is not homogenous. According to the model of Piaget there are four age groups: babies and toddlers, pre-schoolers, kids and tweens. De Eenhoorn has to approach the age groups differently. Babies and toddlers are very curious and like bright colours, easy songs and moving objects. The colouring pictures De Eenhoorn offers to this age group are well-adjusted. For example, the colouring picture from Kerstmis met Bo is very simple and rudimental. In addition, the available fragments of the picture books give parents an idea what the books are about. The second age group (2,5 - 5 years) likes fantasy and fun. They already explore some sites on the internet. To find some interesting ideas for this age group, I have visited the sites of K’tje (Website Ketnet) and Nick Jr. (Website Nickolodeon). These sites are very interactive and colourful. They also make use of different games. However, there are some inexpensive alternatives. De Eenhoorn can for example upload printable files such as colourful puzzles, seek the differences, connect the dots etc. The third age group (6 - 8 years) attaches value to the peer group. In my opinion, it would be a good idea to stimulate children to make a book review about one of De Eenhoorn’s books. In return, the publishing house can provide stickers or postcards for the whole class. I also believe that it would be better to expand the fun page with puzzles, e-cards, crafts, music, games, wallpapers and drawing contests. Many competitors already have such a fun page. Maybe there can even be a story in which children can choose some elements. For this, I refer to
31
www.sprookjesvallei.nl (Website DiVa) where children can choose the elements of Roodkapje (or is it Roodkipje or Roodkopje?)
Of course, the site of De Eenhoorn is not a game site, but colouring pictures, e-cards and puzzles are a means to introduce the characters of the picture books and to make visitors return regularly. Moreover, it is possible that the readers and their parents will recommend the site to their friends. An important aspect is that there is something on the site for every age group. Babies and toddlers like sound effects and bright colours. Pre-schoolers like fantasy elements and they want to have fun. Children like realistic stories and they are fond of collecting things. Tweens want to stay in touch with their peer group (Bottelberghs 2007: 32-46). The parents are a very important target group too. They want to make sure that their children can read books of good quality. The most important information for parents is already on the site of De Eenhoorn: a summary, the themes, the age category and the prize. Moreover, it is an interesting approach to make suggestions about possible gift books (e.g. for Mother’s Day, for someone’s First Communion). In my opinion, it would be a good idea to provide a personalized children’s book as well. Sites like www.mijnnaamboek.nl show that these personalized gifts are very popular these days (Website Personal Gifts BV). On the one hand, De Eenhoorn can offer a personalized storybook on the site, so that parents can print it. On the other hand, the publishing company can choose to add a gift book to their web shop. The school is another important target group. On the site of De Eenhoorn the menu Onderwijs (Education) is subdivided into a search engine, learning aids, class suggestions and lectures and workshops. The learning aids and class suggestions are organized according to age group and teachers can click on the products for more information. In the fourth category teachers can find a table with all the workshops and lectures. This way you can easily see if the lectures and workshops are intended for kindergarten, primary school or secondary school. The only things missing are the titles of the columns. You can click on the link of every lecture or workshop to get more information.
32
Maybe it would be a good idea to upload some video clips to give an impression of the activity. A competitor who already does that is publishing house Holland (Website Uitgeverij Holland). Of course bookshops and other companies are also possible customers. Clavis books pays extra attention to this category by recommending children’s books as a promotional gift in the nursing sector, the pharmaceutical sector, the retail trade and the governmental sector (Website Clavis).
Search engine The site of De Eenhoorn has different search engines. Firstly, you can use the search engine of the category Boeken (Books). Visitors can search by keywords (author/illustrator, title or ISBN number), age and genre. They can also search in the list of themes. Secondly, it is possible to search for educative products in the category Onderwijs (Education). Here you can choose to search by keyword, class level or subject. Thirdly, there is a search engine in the category Zoeken (Search), where you can tick what you are looking for: books, authors, illustrators, themes or educative products. These three search engines are a bit redundant. It would be better to introduce a general search engine, integrated on every part of the site. That is already the case on Lannoo’s website (Website Lannoo). De Eenhoorn can use a drop down menu, so that visitors can select what they are looking for. Moreover, it should be possible to find books with non-adjacent keywords. For example, the search engine does not find the book Taart voor mama! when you enter “taart mama”. Maybe it would also be better to search whole words. Now it is a little weird that you get results like Een doos voor Thomas and Draak Omaar en Timme Tovenaar, using the keyword “oma”.
News and the newsletter The category Nieuws (News) is subdivided in several parts: Calendar, News messages, Archives and Pictures. All these subcategories are neatly arranged and up-to-date. If you want to subscribe for the newsletter, you have to indicate whether you are a teacher, a bookshop keeper, a librarian or just interested. Depending on this information, the customer gets an adapted newsletter. De Eenhoorn should nevertheless emphasize that this personal information is not shared with third parties. Moreover, it should be mentioned when the customer will receive the newsletter: on a daily basis, on a weekly basis or on a monthly basis. Is the information from the newsletter also available on the website or do subscribers get advantages?
The web shop The web shop is not integrated in the menu. Instead, there is an icon of a shopping cart on the homepage, but it does not immediately catch attention. It would be better to put the web shop in
33
the general menu to attract more attention. There is also a link to the web shop underneath every product. There is an icon under the book’s description and the text “Bestel nu online” (“Order this product online”). However, there is another procedure for the educative products. That is why I would suggest gearing the procedures to one another. In addition, De Eenhoorn could give more information like the terms and conditions of sale and an overview of the different steps of the selling process.
The publishing house and their contact information The categories Uitgeverij (Publishing house) and Contact are very clear. Visitors can easily find De Eenhoorn’s profile, their vision, the history, a presentation of the employees and the address. There is even a map with an itinerary. Moreover, there is a contact form to send questions, remarks and suggestions to the employers.
Generating traffic De Eenhoorn can use written communication to get more children and parents to their site. They can, for example, hand out bookmarks with a nice picture from one of their books and a clear reference to the site. Furthermore, they can put a flyer in every sold book to indicate that children can find other books, beautiful colouring pictures and nice suggestions on the website. Of course it is also possible to mention the website on the brochures and calendars.
3.2. Updating the website As I said earlier, the website of De Eenhoorn should be updated regularly, because it is an important medium to reach the target groups. De Eenhoorn’s site is neatly arranged and up-to-date. However, it is also important to upload new colouring pictures and kids crafts sometimes. When I had just started at De Eenhoorn, I noticed that there was only one colouring picture on the website. During my internship, I have uploaded several new colouring pictures on to the site (Appendix 14). One of my assignments was to put quotes from the news articles online. I also had to translate them into English, so that foreign publishers could read the comments as well. Moreover, I had to upload pictures from the books to accompany the quotes. I liked this assignment, because it made me realize that many of De Eenhoorn’s books are qualitative products. The favourable reviews were numerous. I also liked the fact that these quotes were put on the site, because it comes across as a more objective voice. In addition, I got the chance to add new books and new foreign rights to the site (Appendix 15). To update the website I have used the programme E-man@gement.
34
4. Brochures Flyers and brochures are other important media of De Eenhoorn. During my internship, I had to draw up three brochures (Appendix 16). The first one was for the book Zingen met Toon. The book’s author, Toon Van Belleghem, is a teacher who wanted to write some new, modern children’s songs. His book contains 33 new songs for children of all ages and there are two CDs included. De Eenhoorn has also created a website to promote this book: www.zingenmettoon.be (Zingen met Toon, Website De Eenhoorn). Visitors can listen to some songs and they can read more about the book. One of my assignments was to write a new biography to put on the website. I noticed that the book has a high edutainment level. Children can learn new things while singing songs. Because this aspect can help to convince the target group, I decided to focus on it in the brochure. I also added a couple of song titles, to make the concept more tangible. In addition, I had to create a brochure for De Ontspanningskalender (The Relaxation Calender) (2008). It is a calendar for children that contains 200 relaxation exercises. Children learn to control their emotions, to cope with feelings and to treat each other respectfully. In my opinion, this calendar can help children to bring structure to their hectic lives. Parents and teachers will appreciate this product too. The downside is that the calendar costs about 26 euros, but as I have mentioned before, parents are willing to buy qualitative products that make their children happy. The third product I had to write a brochure for is the book Naar meer leesplezier. It provides guidelines to make reading more attractive to all kinds of readers, even the difficult readers and the children who do not like to read. By means of case studies Ria Dorssemont and Manu Manderveld give practical tips and signal points of particular interest. Moreover, the accompanying site www.leesplezier.net offers more than thousand book reviews (Leesplezier, Website De Eenhoorn). On the one hand, this product shows difficult readers that reading does not have to be frustrating. On the other hand, the techniques will increase the interest in other children’s books. Consequently, the book benefits both the publisher and the customer.
I found it very interesting to draw up brochures for these three products, because they were all unique, useful and child-centered. Products like these show that the publishing house cares about
35
its customers. Moreover, they combine education with entertainment, so that they are appealing to both children and adults.
5. Press The relations with the press are important to bring a message across to the target groups. Journalists review the publishing house’s books, they interview authors and illustrators and they write about special events. De Eenhoorn increases its press coverage by issuing press releases and organizing contests and activities. During my internship I have written a press release for Piep mag Mauw zeggen (Squeak may say Maow) (2010) and one for Wintervlinders (Winter butterflies) (2010) (Appendix 17). These releases contain crucial information about the book, the author and the illustrator. They make it easier for journalists to write a coherent and correct article. I had already written a press release for the course Business Communication in English, so I knew how to handle it. Of course, it is more satisfying to write a press release for an existing company. I also had to draw up a press information file for the book presentation of Taart voor mama! (Appendix 18). It had to contain a biography and a bibliography of the author and illustrator of the picture book, Veerle Derave. Moreover, I had to make a product file of the book with a short summary and the technical data. In addition, there was a passage where Veerle tells something more about the main character Hukkel, about the story and about the technique she used to make the illustrations. To conclude, I added some press quotes. I really liked drawing up this press information file, because I had to search for all kinds of interesting information about the book and the author. Moreover, the information file had to be well-organized, to-the-point and relevant to the press.
Sometimes De Eenhoorn even contacts specialized press to write about a specific book. For example, I had to search the contact information of operas and music magazines to promote the children’s book Oooooh! van opera. (Oooooh! for opera) (2007) (Appendix 19). The book guides young readers through the world of the opera, telling them more about the auditions, the rehearsals
36
and some famous operas like The magic flute, Aïda and Carmen. The book is appealing to parents who love this form of art and to musical children, because it educates and amuses at the same time.
6. De Eenhoorn blows out 20 candles For the past 20 years, De Eenhoorn has been publishing qualitative magazines and children’s books. To celebrate 20 years of existence the publishing company has launched some new products and has organized several events. First of all, De Eenhoorn has created two brochures containing coupons for a discount of 2 euro on some of their books. For each brochure, they have selected ten of the most popular books, such as Eefje Donkerblauw, Jij lievert and De zomer van Gisteren en Pudding. There is one brochure for the spring and one for the autumn. These brochures were spread through bookshops and via the internet. Secondly, De Eenhoorn has published a birthday calendar, containing illustrations of the most recent books. On the cover, there is an illustration from the bestseller Eefje Donkerblauw. Thirdly, the company has created two Kamishibai stories. Kamishibai, literally “paper drama” is a form of storytelling that originated in Japan. The storyteller uses illustrated boards to tell the story. While the children look at the illustrations, the storyteller can read the text at the back of the board to them. This kind of storytelling is gaining more and more popularity. The two stories you can buy at De Eenhoorn are Prinses Arabella is jarig (Princess Arabella’s birthday) (2006) and Slaap lekker, Rosalie (Sweet dreams, Rosy) (2002). It was rather difficult to create these Kamashibai stories because of the format. The illustrated boards are much bigger than a page from a children’s book. That is why the lay-out needs to be changed. For its 20th birthday, De Eenhoorn has also organized a contest for primary schools (Appendix 20). The assignment was to create a unicorn. Everything was possible: the children could paint, mould, tinker, draw, write, shred, compose verses, etcetera. There were four categories: toddlers, first grade, second grade and third grade. In every category one class could win a school library of 100 books and five other classes had the chance to receive a consolation prize. Of course, this was an ideal way for the publishing company to get some kids crafts related to their company, to get media coverage and to get the attention of their target group. I had to make an inventory of all the contributions. It was amazing to see how much effort children had put into their entry. Some of them had made enormous unicorns, others had painted a wonderland. There were even some entries of
37
classes who had written their own story. Ingrid Bottelberghs explains the success of this type of contests: Succesvolle communicatie speelt in op de behoefte bij een groep te horen door ervoor te zorgen dat de consumensjes samen dingen kunnen doen en elkaar kunnen vinden in het merk. Slimme reclamemakers organiseren groepswedstrijden of loven prijzen uit die de kids en de jongeren in groep kunnen winnen, met de klas, de sportclub of de jeugdbeweging. Daarnaast proberen ze de kinderen bij voorkeur te bereiken op places to be, daar waar ze in groten getale samen aanwezig zijn. (Bottelberghs 2007: 70)
School contests are a good way to bring children closer to your brand. They have a better effect than one-way communication channels such as television campaigns, brochures and advertising. Moreover, they have a high edutainment level. The contest of De Eenhoorn helps to develop skills like brainstorming, reading and working together. At the same time, the contests create a pleasant atmosphere where children can enjoy themselves. Because of this contest more children know what De Eenhoorn stands for and they got to know the company’s products better. For example, there was one class who had made a kamishibai with a story about a unicorn. There were more than 120 entries, so the contest was very successful. This success will probably lead to massive press coverage.
The publishing company has also invited several authors and illustrators to celebrate their anniversary. These people are of course very important to De Eenhoorn. It is a way to thank them for all those years of confidence. It shows yet again the personal relationship between the employers of De Eenhoorn and the artists.
38
Conclusion
My internship at publishing house De Eenhoorn was a pleasant experience. The numerous tasks were varied and I could bring into practice the things I had learned throughout the year. Firstly, I could use the knowledge from the course Business communication in English, in which we had to draw up a press release. That was very helpful when I had to write press releases for De Eenhoorn. Secondly, one of my assignments at the publishing house was to compare their websites to the websites of competitors. The evaluation of the Midas website we made in MTB functioned as a good example to bring this task to a good end. Thirdly, the research we had conducted for the city of Ghent was very useful as well, as it had showed me how to communicate to children. Thanks to this internship I got to know myself better in a personal and professional way. For example, I learned that I can work under pressure and that I am very good at organizing tasks, at time management and at teamwork. I also noticed that I am a people person. I like to have good colleagues and a pleasant work environment. Moreover, I like the fact that the employers of De Eenhoorn try to translate their high ideals into practical goals. In conclusion, I think it is impressive to see how publishing house De Eenhoorn manages to avoid the mainstream of mass consumption, and still succeeds to be a flourishing business, providing high-quality products. Especially because they manage to do this with a little group of employers and on a limited budget. They truly earn the reputation of being a qualitative and experimental company. That is why I was glad I could be part of it for a while.
39
Bibliography
Absillis, Kevin. „Vlaamse uitgevers en hun gevecht tegen de bierkaai.” 1 March 2010. Apache. 2 June 2010
40
Declercq, Nele en Sarah Claeys. De Eenhoorn - Uitgeverij kinderboeken. 2008. 9 May 2010
41
Uitgeverij De Eekhoorn. Uitgeverij De Eekhoorn - 4Ever Dance. 9 May 2010
42
Illustrations
ac. Fleerackers, Ianka and Sebastiaan Van Doninck. Zwaan. Wielsbeke: De Eenhoorn, 2007. p.4 De Kockere, Geert and Lieve Baeten. Eefje Donkerblauw. Wielsbeke: De Eenhoorn, 1993. p.5 De Eenhoorn. De Eenhoorn – uitgeverij kinderboeken. 1 May 2010
43
Appendices
44
Appendices
Appendix 1: Contest Het geheim van de keel van de nachtegaal: letters and list of addresses Appendix 2: Database of the poetry collections Pootje na Pootje, Fluit zoals je bent, Visjes in je hoofd and Liever lief Appendix 3: Translation of fragments from De zomer van Gisteren en Pudding from Dutch to English Appendix 4: Translation of fragments from De pompoenmoorden from Dutch to English; an English summary of De pompoenmoorden Appendix 5: Proofreading magazines Appendix 6: Drawing up quizzes for Klap and Kits Appendix 7: Comparison of the websites of Klap and Kits to those of the competition Appendix 8: Drawing up maps for Klap and Kits Appendix 9: Press files Appendix 10: Quotes about the artists and De Eenhoorn Appendix 11: Biographies (Dutch and English) Appendix 12: Interviews Appendix 13: Comparison of the website of De Eenhoorn to websites of competitors Appendix 14: Uploading colouring pictures to the site Appendix 15: Updating the website (putting quotes on the site, adding new books and new foreign rights to the site) Appendix 16: Brochures Zingen met Toon, De Ontspanningskalender and Naar meer leesplezier Appendix 17: Press releases for Piep mag Mauw zeggen and Wintervlinders Appendix 18: Press information file Taart voor mama! Appendix 19: Contact information of operas and music magazines Appendix 20: Contest De Eenhoorn exists 20 years
45
Appendix 1: Contest Het geheim van de keel van de nachtegaal
Contact information winners
School Leerkracht Straat + nr. Postcode + gemeente Damiaanschool Six Annelies Pottelberg 15A 8500 Kortrijk Broederschool Roels Liliane H. Placestraat 45 1702 Groot-Bijgaarden De Feniks Pamel Monique Acaciastraat 11 9000 Gent BS Veurne Boeyden Sabine Noordstraat 21 8630 Veurne Stedelijke Basisschool Harelbeke-Zuid Coopman Sonia Gen. Deprezstraat 91 8530 Harelbeke Abraham Hans Bevere Nys Harry Wortegemstraat 14-16 9700 Oudenaarde Bevere Freinetschool Klimop Verdonck Lowie Fabiolalaan 2 8020 Oostkamp BSGO! Voskenslaan Standaert Delphine Voskenslaan 60 9000 Gent Don Bosco Vertommen Anneleen St. Bernardsesteenweg 665 2660 Hoboken Lagere school Groenendaal Busschots Els Gagelveldenstraat 71 2170 Merksem Vrije Basisoefenschool Wijnegem Vermeulen Karina Turnhoutsebaan 430 2110 Wijnegem Stedelijke basisschool Noord Missiaen Sofie Tieltstestraat 31 8531 Hulste Sint-Michielscollege lagere school Geerts Veerle Kapelsesteenweg 74 2930 Brasschaat G.V. Basisschool Sint-Jan Vandersmissen Bart Schoolstraat 2 3600 Genk Lagere school Groenendaal Delanghe Dirk Gagelveldenstraat 71 2170 Merksem De Regenboog Van Roose Frank Schoolstraat 8 8750 Zwevezele De Regenboog Nijs Katrien Schoolstraat 2 3010 Kessel-lo Vrije basisschool Rutten Tine Langstraat 24 3850 Dilsen-Stokkem PSBLO Claevervelt Wendy en Isolde Klaverveld 6 9255 Buggenhout VBS Oudenbos Vanoutrive Maarten F. Hanusdreef 39 9160 Lokeren VBS Zedelgem-Dorp Peter Groenestraat 29 8210 Zedelgem HHC Tervuren basisschool Verhaegen Karen Albertlaan 44 1970 Wezembeek-Oppem Sint-Jozefinstituut Van Doorselaer Lieve J. Jordaensstraat 75 2018 Antwerpen De Torteltuin Aellemeersch Marijke Werf 52A 8970 Poperinge VBS De Horizon Brandt Marjolein Sint-Jozefstraat 7 8750 Zwevezele Sancta Maria Basisschool Delmé Andy Kardinaal Mercierstraat 10 3200 Aarschot De Bosbes Himpens Piet Wingensestraat 10 8020 Hertsberge Van de Zande Kelly (Voor Joyce, Jolien, Melissa, Stephanie, Kimberly en SBSO De Varens Melissa) Nieuwe Sint-Annadreef 27 8200 Sint-Andries GO! De kleine prins Thienpont Sylvie (voor Maxim) Kasteellaan 1 9840 De Pinte
Cuyvers Hilde (voor Nadia, Alexander, St-Eduardus Schoten Yoni en Daniël) Marialei 2 2900 Schoten Cuyvers Hilde (voor Artiem, Stacy, Lily en St-Eduardus Schoten Fleur) Marialei 2 2900 Schoten Broederschool Willems Linda (voor Pieter) Schabartstraat 10 3600 Genk Willems Linda (voor Saartje, Suomi en Broederschool Yasmine) Schabartstraat 10 3600 Genk Broederschool Rumers Paul (voor Lucas) Schabartstraat 10 3600 Genk Broederschool Rumers Paul (voor Evelien) Schabartstraat 10 3600 Genk
46
Appendix 1: Contest Het geheim van de keel van de nachtegaal
Examples of letters to the winners
Wielsbeke, 4 mei 2010 Dag juf Martje en leerlingen,
De keizer en zijn nachtegaal wensen jullie van harte proficiat met jullie eerste prijs in de categorie 4de leerjaar in de Mega Scholen Wedstrijd van De Eenhoorn en De Zondag.
Op vrijdag 5 maart 2010 werd het grootste prijzenpakket door Carll Cneut overhandigd aan de winnende klas in Menen. We hebben tot deze prijsuitreiking gewacht met het opsturen van de andere prijzenpakketten.
Onze excuses omdat we jullie geduld zo lang op de proef gesteld hebben.
We wensen jullie veel lees- en kijkplezier!
Met vriendelijke groeten,
De keizer en zijn nachtegaal Carll Cneut en Peter Verhelst De medewerkers van De Eenhoorn en De Zondag
------Wielsbeke, 4 mei 2010
Dag creatieve klas,
Een tijdje geleden hebben jullie meegedaan aan de MegaScholenWedstrijd van De Eenhoorn en De Zondag. Jullie tuin was één van de 100 strafste inzendingen. De keizer en zijn nachtegaal wensen jullie van harte proficiat met jullie welverdiende prijs: een exemplaar van Het Geheim van de Keel van de Nachtegaal.
Op vrijdag 5 maart 2010 gaf Carll Cneut een workshop aan de winnende klas in Menen. Daarbij overhandigde hij hun prijzenpakket. Een verslag daarvan kon je lezen in De Zondag.
Onze excuses omdat het zo lang geduurd heeft tegen dat we jullie exemplaar konden opsturen.
We wensen jullie veel lees- en kijkplezier!
Met vriendelijke groeten,
De keizer en zijn nachtegaal Carll Cneut en Peter Verhelst De medewerkers van De Eenhoorn en De Zondag 47
Appendix 2: Database of poetry collections
Database of poetry collections
Thema Bundel Gedicht aap Fluit zoals je bent: Over apen (93) Fluit zoals je bent: Apen kijken (93) akelig Fluit zoals je bent: Leentje, (16) alfabet Visjes in je hoofd: Een schooltje vissen… (13) allegaartje Visjes in je hoofd: Weet jij, braaf… (32) bang Liever lief: Avonduur (38) Fluit zoals je bent: De olifant (26) Fluit zoals je bent: Het bange diertje (41) Fluit zoals je bent: Hertenkamp (64) Fluit zoals je bent: Het was avond laat (88) Fluit zoals je bent: Hoedje (103) begrafenis Fluit zoals je bent: Dood vogeltje (53) bloem Visjes in je hoofd: Een pas geverfde… (11) boksen Fluit zoals je bent: Xerafijn boxer (99) boom Fluit zoals je bent: Maart (43) boos Liever lief: Hard (9) bos Visjes in je hoofd: Goeiemorgen, zei de… (31) brief Liever lief: Brief? (25) dansen Liever lief: Pst (6) dierenarts Fluit zoals je bent: De olifant (26) dierentuin Fluit zoals je bent: Mus in Artis (34) Fluit zoals je bent: Dierentuin (35) Fluit zoals je bent: Zoo (78) Fluit zoals je bent: Neushoorngeheimen (79) Fluit zoals je bent: Geboren (81) dinosaurus Fluit zoals je bent: Wat je moet weten van de dinosaurus (108) donker Liever lief: Avonduur (38) Fluit zoals je bent: Ningo (42) dood Fluit zoals je bent: Het lied van Lorre (10) Fluit zoals je bent: Baars (16) Fluit zoals je bent: Dood vogeltje (53) Fluit zoals je bent: Hond (92) droom Fluit zoals je bent: De droom (87) duizendpoot Pootje na pootje: En ken jij… (20-21) eend Fluit zoals je bent: De eendjes (72) Fluit zoals je bent: Sloot (73) eland Fluit zoals je bent: In Zweden (105) e-mail Liever lief: Brief? (25) eten Liever lief: Geen honger (33) Visjes in je hoofd: Een wilde kat… (6) Visjes in je hoofd: Een gouden visje… (13) examen Liever lief: Toets (32) ezel Fluit zoals je bent: Eusebius (104) faalangst Liever lief: Toets (32) Fluit zoals je bent: Spreekbeurt (17) fantasie Liever lief: Doos (35) Pootje na pootje: Dit dier zie…(22-23) Fluit zoals je bent: Huilliedje 4 (12) Fluit zoals je bent: Onderzeeër (18) Fluit zoals je bent: De vleerhondjes (46-47) Fluit zoals je bent: Uultje Melecuultje (63) Fluit zoals je bent: Hoofd (76)
48
Appendix 2: Database of poetry collections
Fluit zoals je bent: Het girafje dat niets zag (96) Visjes in je hoofd: In een woud… (24) Visjes in je hoofd: Een katje met… (33) Visjes in je hoofd: Hé, jij daar... (34) Visjes in je hoofd: In een oude… (39) flamingo Pootje na pootje: Dag flamingo op… (4) Fluit zoals je bent: Muziek (62) foto Fluit zoals je bent: Foto (92) gans Fluit zoals je bent: Cadeautje (109) geit Fluit zoals je bent: Geitje (37) gemis Liever lief: Strik (10) Liever lief: Snif (24) Fluit zoals je bent: Missen (101) giraf Fluit zoals je bent: Het girafje dat niets zag (96) grap Visjes in je hoofd: In een rozenveldje… (5) gras Fluit zoals je bent: Gras (59) griezelen Fluit zoals je bent: Beschuit met muisjes (20) groeten Fluit zoals je bent: Lang zul je… (87) haan Fluit zoals je bent: Haan (110) haas Fluit zoals je bent: Haas (91) herfst Fluit zoals je bent: Het hoogste blaadje (36) Visjes in je hoofd: Als de bladeren… (18) Visjes in je hoofd: Herfst, dat is… (18) Visjes in je hoofd: In de herfst… (37) Visjes in je hoofd: Als de herfst… (38) hert Fluit zoals je bent: Hertenkamp (64) hond Fluit zoals je bent: Onbeantwoord (27) Fluit zoals je bent: Het hondje (33) Fluit zoals je bent: Een hond gaat op reis (48) Fluit zoals je bent: Hondje (57) Fluit zoals je bent: Zwerfhond (80) Fluit zoals je bent: Hond (92) Fluit zoals je bent: Goda (106) Fluit zoals je bent: Lotje (107) huisdier Liever lief: Huisdier (15) Fluit zoals je bent: Als ik nou… (66) Fluit zoals je bent: Niks (70) Fluit zoals je bent: Gijsje (71) Fluit zoals je bent: Zwerfhond (80) Fluit zoals je bent: Hond (92) Fluit zoals je bent: Goda (106) ijsbeer Fluit zoals je bent: Zoo (78) Fluit zoals je bent: Een ijsbeer zong… (79) Visjes in je hoofd: Een ijsbeer zong… (14) Visjes in je hoofd: Ijsberen, heus, houden… (14) Visjes in je hoofd: Een ijsbeer likte… (14) ijsje Visjes in je hoofd: Een ijsbeer likte… (14) insect Pootje na pootje: Op deze bladzijde… (14) jagen Fluit zoals je bent: Jager daar een… (49) Fluit zoals je bent: Missen (101) kabouter Visjes in je hoofd: Er wordt wel… (19) kangoeroe Fluit zoals je bent: t Kindje kangoeroe verjaart (60) kat Fluit zoals je bent: Het grote wachten (32) Fluit zoals je bent: Poes (98) Fluit zoals je bent: Doodziek katje (102) Fluit zoals je bent: Luister (103) 49
Appendix 2: Database of poetry collections
Fluit zoals je bent: Hoedje (103) Visjes in je hoofd: Een wilde kat… (6) Visjes in je hoofd: Een kat spon… (7) Visjes in je hoofd: Poesje Ziejewel had… (33) klaproos Visjes in je hoofd: Ooit, heel lang… (4) knuffelbeer Fluit zoals je bent: Beer (40) Fluit zoals je bent: Ningo (42) Fluit zoals je bent: Voor Timmie (42) koe Pootje na pootje: Een koe kijkt… (11) Fluit zoals je bent: Koe (105) konijn Fluit zoals je bent: Maart (43) Visjes in je hoofd: Een konijn zocht… (2) kruk Pootje na pootje: Waarvoor dient een… (8) landkaart Fluit zoals je bent: Fietstocht (76) lezen Liever lief: Vertrek (3) liefde Liever lief: Lievebeest (12) lieveheersbeestje Fluit zoals je bent: Het Lieveheertje (68) luis Fluit zoals je bent: Kriebels (27) maan Visjes in je hoofd: De maan is… (28) Visjes in je hoofd: Aan de maan… (29) maart Fluit zoals je bent: Maart (43) macht Fluit zoals je bent: Leentje, (16) mislukken Liever lief: Noppes (36) moedeloos Liever lief: Pfff… (34) muziek Fluit zoals je bent: Muziek (62) naam Fluit zoals je bent: Neushoorngeheimen (79) natuur Liever lief: Poel (41) nijlpaard Fluit zoals je bent: Als ik eens… (94) olifant Fluit zoals je bent: De olifant (26) Fluit zoals je bent: Geboren (81) Fluit zoals je bent: Twee draken (84) Fluit zoals je bent: Geheimtaal (85) ongeluk Fluit zoals je bent: Haas (91) ontwaken Fluit zoals je bent: Haan (110) opstaan Liever lief: Ochtend (28) oud Fluit zoals je bent: Die kraai daar… (50) paard Fluit zoals je bent: Sam (44) Fluit zoals je bent: Het paard (44) Fluit zoals je bent: Twee paarden (45) paddenstoel Visjes in je hoofd: Er wordt wel… (19) papa Fluit zoals je bent: Stilte (89) papegaai Fluit zoals je bent: Het lied van Lorre (10) Fluit zoals je bent: De papegaai (11) pech Fluit zoals je bent: Beer (40) Visjes in je hoofd: Zevenendertig kleine spinnen… (20) plezier Liever lief: Woord (20) praten Fluit zoals je bent: De papegaai (11) pyjama Visjes in je hoofd: Wist je dat… (17) raadsel Visjes in je hoofd: In een meertje… (8) Visjes in je hoofd: Weet jij soms… (22) rechtvaardigheid Fluit zoals je bent: Als ik eens… (94) regen Visjes in je hoofd: Een pas geverfde… (11) reis Fluit zoals je bent: Een hond gaat op reis (48) Fluit zoals je bent: In Zweden (105) rups Visjes in je hoofd: Op de muur… (26) Visjes in je hoofd: Een rups van… (36) 50
Appendix 2: Database of poetry collections ruzie Fluit zoals je bent: Wacht ondanks (65) schaap Liever lief: Huisdier (15) Fluit zoals je bent: Zeven schapen (86) Fluit zoals je bent: De droom (87) Sint Fluit zoals je bent: Cadeautje (109) slak Visjes in je hoofd: k Wou dat… (4) slapengaan Liever lief: Strik (10) Pootje na pootje: Wel 7 knuffels… (16-17) Fluit zoals je bent: Ningo (42) Fluit zoals je bent: Welterusten (111) Visjes in je hoofd: Hé, jij daar... (34) sloot Fluit zoals je bent: Slootje kijken (58) Fluit zoals je bent: vissen voeren in… (95) spiegel Liever lief: Spiegel (37) spin Pootje na pootje: Wat moet je… (18) Fluit zoals je bent: Leven (59) Visjes in je hoofd: Zevenendertig kleine spinnen… (20) Visjes in je hoofd: Hebbes! riep een… (21) Visjes in je hoofd: Spinnen houden zowel… (22) Visjes in je hoofd: Een spin was… (22) spinnen Visjes in je hoofd: Een kat spon… (7) sporen Pootje na pootje: Van wie zouden… (13) sprinkhaan Fluit zoals je bent: Sprinkhaan, sprinkhaan (52) stokstaart Fluit zoals je bent: Stokstaartjes (8) taal Liever lief: Woord (20) Liever lief: Dicht (22) Visjes in je hoofd: Elk versje is… (13) taalspel Liever lief: Schrijven (19) Fluit zoals je bent: Lied (25) Fluit zoals je bent: Beestenwagen (51) Visjes in je hoofd: Een kat spon… (7) Visjes in je hoofd: Een ijsbeer likte… (14) tellen Pootje na pootje: Dit is een... (2-3) Pootje na pootje: Dag flamingo op… (4) Pootje na pootje: Een vogel is… (6) Pootje na pootje: Waarvoor dient een… (8) Pootje na pootje: Een koe kijkt… (11) Pootje na pootje: Van wie zouden… (13) Pootje na pootje: Op deze bladzijde… (14) Pootje na pootje: Wel 7 knuffels… (16-17) Pootje na pootje: Wat moet je… (18) Pootje na pootje: En ken jij… (20-21) Pootje na pootje: Dit dier zie…(22-23) Fluit zoals je bent: Stokstaartjes (8) Visjes in je hoofd: Een konijn zocht… (2) The Beatles Fluit zoals je bent: Muziek (62) uil Visjes in je hoofd: Oehoe! riep een… (31) Visjes in je hoofd: Goeiemorgen, zei de… (31) uitlachen Visjes in je hoofd: Een walvis groot… (8) Visjes in je hoofd: Ijsberen, heus, houden… (14) Visjes in je hoofd: Een zebrapaard en… (17) uitvinding Visjes in je hoofd: Een spin was… (22) valsspelen Fluit zoals je bent: Xerafijn boxer (99) verdriet Liever lief: Verkleurd (13) Liever lief: Snif (24) Fluit zoals je bent: Dood vogeltje (53) 51
Appendix 2: Database of poetry collections
Fluit zoals je bent: Goda (106) verdwalen Fluit zoals je bent: Een hond gaat op reis (48) Fluit zoals je bent: Fietstocht (76) verjaardag Fluit zoals je bent: t Kindje kangoeroe verjaart (60) verlegen Liever lief: (Voor hem) (11) Liever lief: Dichter (23) verliefd Liever lief: Pst (6) Liever lief: (B)lijf (8) Liever lief: (Voor hem) (11) Liever lief: Bevlieging (14) Liever lief: Dicht (22) Fluit zoals je bent: Liefdeslied (30) verward Liever lief: Dubbel (19) vis Pootje na pootje: Dit is een... (2-3) Fluit zoals je bent: Baars (16) Fluit zoals je bent: Keizerrijk (24) Fluit zoals je bent: Afstandelijke goudvis (39) Fluit zoals je bent: Een andere kant (55) Fluit zoals je bent: Vis (83) Visjes in je hoofd: Een gouden visje… (13) Visjes in je hoofd: Elk versje is… (13) Visjes in je hoofd: Een schooltje vissen… (13) vliegen Fluit zoals je bent: Het Lieveheertje (68) vlinder Visjes in je hoofd: Op de muur… (26) vlo Fluit zoals je bent: Kriebels (27) voederen Fluit zoals je bent: Een plein in woorden (77) Fluit zoals je bent: vissen voeren in… (95) vogel Pootje na pootje: Een vogel is… (6) Fluit zoals je bent: Luchten (15) Fluit zoals je bent: Vogels (19) Fluit zoals je bent: Merel 2 (28) Fluit zoals je bent: Meeuw (31) Fluit zoals je bent: Dood vogeltje (53) Fluit zoals je bent: Ingrid en Bruin voor het raam (69) wachten Fluit zoals je bent: Het grote wachten (32) walrus Fluit zoals je bent: Het volkslied van de walrus (75) walvis Fluit zoals je bent: Liefdeslied (30) Visjes in je hoofd: Een walvis groot… (8) weglopen Fluit zoals je bent: Weggelopen (54) wezel Fluit zoals je bent: Het girafje dat niets zag (96) zebra Visjes in je hoofd: Wist je dat… (17) zeuren Fluit zoals je bent: Als ik nou… (66) Fluit zoals je bent: Niks (70) Visjes in je hoofd: Een beukennootje was… (36) ziek Fluit zoals je bent: Sam (44) Fluit zoals je bent: Doodziek katje (102) zomer Fluit zoals je bent: Eerste zomerdag (13) zus Liever lief: Mijn zus (30) zwaan Fluit zoals je bent: Zwanen (9) Fluit zoals je bent: Zwanen (23)
52
Appendix 3: The summer of Yesterday and Pudding
The summer of Yesterday and Pudding by Kristien Dieltens
Backcover
After hundred thousand kisses, he looks me in the eye and smiles shyly. The scent of nutmeg mingled with vanilla becomes stronger and I give him a lick on the face. ‘You taste like pastry,’ I say. He keeps on smiling and looks at my sandy belly. He wipes away the sand around my belly button with his sweet hands, sits up straight and licks my belly. ‘You taste like Jessy.’
This story is set during the ’70 of the previous century. Jessy, a young girl, grows during that summer into a self-conscious and sensual young woman who asks herself questions about drugs, living in a commune, the relationship with her mother, ... From 14-years and up.
Summary
The summer of Yesterday and Pudding is a story set during a summer in the ’70 of the previous century. The 14-year-old Jessy and her mother are a part of a hippie commune. They live in a trailer park near the Belgian coast of the North Sea. Jessy’s mother is nothing like any other mother: her hair is orange, she always wears funny clothes and Jessy has to call her Angela. Jessy doesn’t know who her father is and the relationship between Jessy and her mother becomes more and more tense. One day she wakes up with the feeling that the world is upside-down. She wants things to change. She wants a normal life. During a long romantic summer, Jessy questions her old life, the commune-values, her relationship with her mother, and falls in love for the first time.
A tender and warm story about a special summer, first love and becoming a young woman.
53
Appendix 3: The summer of Yesterday and Pudding
(p.16) News flashes 5-8 July 1972
Hitchcock shows his craftsmanship with skilful twists in ‘Frenzy’. Eight beautiful girls from Zottegem defend our colours in ‘Game without bounders’, tonight on our national TV-station. A Belgian has been delivering arms to the Dutch underworld; yesterday, a big arsenal of pistols, guns and ammunition was discovered in a secret storeroom in Essen. Greenpeace testifies and accuses France of illegal nuclear tests. The yacht Greenpeace III is lying close to the atoll of Mururoa. Explosion in the blast-furnaces of Sidmar in Ghent. Italian Gualazzini wins the ride to the sun. Merckx again leader after the team’s time trail. Drinking water in Velm near Sint-Truiden heavily polluted. Fidel Castro returned to his country relieved, after a tour of two months through Africa and East-Europe... Cuba’s unfortunate flirtation with China has been forgiven. Catholic women’s union rises in revolt: giving women the freedom to abort doesn’t solve anything. According to the medical law, the fertilized egg-cell is not a body part of the woman, but unborn life that has to be protected from the moment of conception. Five million starlings destroy the cherry crops in the south of Limburg. At the North Sea, they examine the ground water to fight pollution. Walter Godefroot wins mass-finish sprint in Bordeaux. Most requested song: Little Willy by The Sweet You never smoke a Belga alone…
Veronica’s red alert single: I saw your face by Roberta Flack
(p.19) Chapter 2
I wake up with the feeling that the world is upside-down. There’s something going on with me. The radio is on. I hate it when I wake too early during the vacation. Black Venus lies next to my bed. Clearly visible. I slip the book underneath my pillow. My dream is still fresh in my mind: Angela and Benny were making love in a red trailer and the sun was burning on the roof. The flames were inextinguishable. I watched and felt nothing. My mother had become black and Benny was severely burnt. They were calling me, but I didn’t want to rescue them. The rain had not been able to dissipate the heat of the past weeks. My sheet lies on the ground. Wet with sweat I walk through the small corridor to the backroom. It’s quiet. My mother is lying on her back. She breathes with her mouth open. Her breasts, languid and flat, are also still sleeping. Like two pale children’s heads they are lying side by side. Her nipples are big and pink. Benny lies in a crouched position and only wears a red pair of briefs. The wooden pearl necklace is hanging around his neck. There is a scent of sweat and patchouli in the air. There’s too little air in the trailer. Everything is the same as yesterday and the day before that. But still, there’s something different. Abilash is already up. He waves without looking. Next to him a steaming cup of lime-blossom tea. Benny’s transistor radio is on the landing. Mouth and Macneal are singing How do you do. I put them to silence and I seek another channel until I hear Alice Cooper screaming: ‘School’s out …’ I scream along, it’s a holiday, I want to feel good. 54
Appendix 3: The summer of Yesterday and Pudding
‘Silence!’ Bo yells from his trailer. It’s eight o’clock. I walk to the little path that comes to an end in the high dunes and make big leaps downwards. It’s important to land exactly in the middle of the hollow. At the highest dune, you can look in all directions. At this moment, the world is mine. The sea is peaceful. She’s friendly and safe like a shallow pond. The sun has the same colour as Abilash’s trousers. I stay at my dune. I know what sounds will come. In the morning the sea-gulls chuckle, in the evening they cry like children whose toys have been taken away. I stay in the dunes until Viviane calls David and Remco to come and have breakfast. I would rather stay here, find out why I’m feeling so weird, but I’m thirsty. An image from Black Venus is haunting me. I thought I knew everything about sex. Everyone is sitting at a long table under the awning. Bo cuts a loaf of leavened bread, Angela pours elderberry juice into the glasses and Abilash is throwing pieces of meat to Fidel who has to jump higher for every chunk. The twins whine because they want muesli instead of bread. Bo forbids it, Viviane lets them have their way and Benny cuts his toe nails. Nobody sees that there is something different about me, not even Angela, although she is supposed to see that I have changed. After all, I am her daughter. In the broken mirror on the sidewall, I can see pieces of myself. I’m wearing my favourite short and shirt, which barely have any colour left. My hair feels dry and my face hasn’t changed. On my chin, I can feel a new pimple coming up. A big bump underneath my skin. Too early to squeeze it out. I put two rubber bands with little black balls in my hair. Do I look too childish? Loose hair sticks to your neck in this heath. The morning lasts forever. I feel shivery in spite of the heath. Abilash’s and Benny’s radios are on a different channel. They fight about it and both want to have it their way. Benny wins and bangs his head wildly to the tunes of Black Night1. At eleven o’clock, I go swimming in the forbidden zone and I ignore the honking of the lifeguard in his boat. At twelve o’clock, I eat an apple and a bowl of muesli. At one o’clock, I go to the pond, I swim ten laps, I let myself float while I count to a hundred and I go lying on the beach to dry. What’s wrong with me? I feel like crying. I long for something and I don’t know what. Everything is strange and normal. Like the time Angela had moved the furniture around in the trailer. Suddenly, the head of my bed was the other way around and when I woke up – I was nine – I cried for Angela and screamed that the world was upside-down. The family has laughed about it for many years and retold the story time and again. I walk through the dunes to the front. It’s crowded at the go-cart track. Mike is busy. Some children can’t pick and two boys fight over a little fire truck. I sit down at the stairs to the beach. Three toddlers glide downwards along the stone handrail. At the beach, the striped sailcloths are slack, there’s not a breath of air. Mothers rub their children with sun oil, fathers rub mothers with sun oil. There’s a boy walking with a serving tray on his head. He shouts loudly: “Berliner pastry!” His pants are rolled up above his knees. He has tanned legs, his ankles are small. His white bakery jacket is too large and hangs open. His small chest is muscular and his tummy is almost hollow. His hair is curled and hangs in front of his eyes at one side. With a fluid movement, he bends down on one knee, takes the serving tray off his head, sprinkles powdered sugar from a metal can onto the Berliner pastry and gives it to a child. He smiles, puts the money in his bag and rises agilely to his feet. He is smiling the whole time and doesn’t mind the strand of hair in front of his eyes. He looks my way and his smile becomes broader. Mike is standing next to me. My eyes wander from his feet up to his face. He looks with a
1 Deep Purple 55
Appendix 3: The summer of Yesterday and Pudding hand above his eyes to the boy with the Berliner pastry. The boy looks at us. I look at him. Above him, the sky is plain blue. I count three kites above his head. It’s low tide, the sea is a silver ribbon between the sky and the beach. When I walk through the shifting sand, the boy has disappeared. Near the sea, the beach is hard and wavy. It hurts my feet. A number of jellyfish are lying in a long line. Snotty and translucent. Two boys try to chop a jellyfish in two. A girl observes them intently. She gives directions where and how the boys should chop.
At the camping site, the atmosphere is tense. Angela, Benny, Abilash, Viviane and Bo are involved in a fierce discussion. Viviane and Bo are against the coming of the new woman, Angela and Benny approve of it and Abilash withholds. He doesn’t care anymore, I think. His pupils are widened. He’s gone. Blowing in the wind. There’s no point in asking him anything. He would giggle and laugh and forget your question immediately. I have seen a brochure in his trailer about a Baghwan commune in Bombay. Is he planning on leaving? Now that his pupils are as big as chickpeas, I can go and investigate. He won’t notice me entering his trailer. Abilash doesn’t have much. Some red and orange pieces of clothing hang over his chair. He doesn’t want any shoes. Even in winter he prefers to wear sandals. His bed is covered up with a sheet picturing Che Guevara. Abilash’s hero used to be ink-black, but because of the washing he now has become a gray decoction of himself. A little bag of cannabis is lying on the table. Enough for four joints, I think. The checked curtains of his windows are eye-striking. They don’t fit him very well, they would go better in a renovated little farm. The edges are big and are sagging heavily. Booklets about Baghwan are lying on the chest of drawers, a guru with a long beard and a turban. The lower drawer is a bit open. I feel like looking at that lower stuff, at something that is forbidden, at everything that is hidden. Through the little window, I can see my family arguing. My mother is arguing with Viviane. Abilash is lying in a hammock. He is looking at the clouds, he is up in the clouds. The drawer is a little stuck. Inside, there are a couple of old maps next to a bundle of letters. There’s a tin box with a picture on it of king Boudewijn and queen Fabiola in wedding clothes. The rusty lid is a bit jammed. Pictures. I find old B/W-pictures of Abilash as a little boy. A woman of whom I can only see the lower body part is teaching him how to walk. Abilash making his solemn communion in a stiff Sunday suit, his hair smoothed down, parting down the side. A colour picture of which only the red and brown colours haven’t faded: Abilash on a motorbike on which flowers are painted. He wrote My first Puch on the backside. Another picture of Abilash with short hair and a baby in his arms. He grins at the photographer. His eyes bright. I have never seen him that way. So happy. At the bottom of the box, I find a piece of a picture, the other piece is missing. A very young Abilash in wedding clothes. Is Abilash married? I take the bundle of letters. They are unopened and all of them are addressed to Mister B. Van de Velde. There’s a stamp of the town council of Zeebrugge on each one of them. Why would Abilash have letters addressed to Bo in his drawer? Everyone is smiling, although the atmosphere is still tense. The discussion is over, for now. Bo and Viviane think about searching another commune after the summer. A ‘real’ commune, according to Viviane. Angela tries to change their mind. Meanwhile, she turns her spinning wheel. Her foot pushes too abruptly and the thread breaks. The spun thread is of uneven quality. Just like Angela’s worrisome illusions. Abilash acts like nothing has happened. I feel weird. If they go, there’s almost no one left.
56
Appendix 3: The summer of Yesterday and Pudding
Angela works herself to the bone for Benny; I know she doesn’t want to lose him. Her behaviour is rather forced and she laughs too loudly. She talks about the wrinkles next to her eyes – she never did that before – and the need to find a job. Is it really Benny? He looks at me and can’t help himself saying three times to Angela that I look damned fabulous in the bikini she has knitted for me. Or is it because of the heat that has been paralysing everyone since May and makes thinking so tiresome?
I can’t help sighing all the time. Abilash throws a searching glance at me. He winks and slides his bowl of soy pudding over to me, – sweet Abilash – he knows I’m crazy for it. He pats the empty seat next to him, I sit down, and he tells an old joke that I loved when I was little. As a child, I nagged him into telling it. I listen for the umpteenth time. Maybe it helps. When he tells a joke, he laughs as if he hears it for the first time. He giggles in advance.
‘On a hot summer’s day, two rascals – Yesterday and Pudding were their names – had raised hell and their mother decided to punish them. She locked them up in the attic. It was boiling hot and the scoundrels opened an attic window and sat down in the roof-gutter. After a few hours, Pudding had to go to the bathroom urgently. Yesterday knew the solution. Meanwhile, a policeman was walking by. He took off his uniform cap to wipe the sweat off his forehead. At that moment – plop – something fell on his head. He felt it with his hands and smelled at his fingers. He became furious and rang at the door of Pudding and Yesterday’s house. The mother answered the door and the policeman asked angrily: “Madam, can you tell me what this is?” The mother looked at the brown turd on his head, put her hand over her mouth and shrieked “Oh officer, is that from Yesterday?” The policeman replied furiously: “No madam, it’s from today!” “Oh officer,” the mother replied “then it must be Pudding.” Even more infuriated, the policeman pointed to the turd on his head and said: “No madam, it’s shit.”’
Abilash laughs exuberantly and pokes me in the ribs. ‘That’s a good one, isn’t it!’ He keeps on smiling like a happy man. The joke makes me sad. My world seems to be slipping through my fingers like sand. I walk to my place in the dunes. A place for me alone.
From where I’m lying, I can see the whole world. I can pull everything close to me with Abilash’s binoculars. Behind me the camping site. I can see our trailer, it stands closest to the entrance. Nicely painted white with a flower pattern on the door and swallows next to the windows. The drive way is overgrown with gorses. In the branches, there are fragments of white webs woven by caterpillars which make you itch and causes a rash. The entrance sign with the inscription Summer S has come loose and hangs crookedly towards the ground. Bo told me that the camping site was called Summer Sun, Viviane claimed that it was Summer Sigh. Abilash mumbled something about Summer Stupidity and winked at me. I’ve stopped winking back a long time ago. I can hear the radio from where I’m standing. Bo is sitting on the porch with his perpetual leather hat, he’s grabbing a beer and he’s rolling a cigarette. His toes bounce rhythmically at the tunes of Popcornsong2. Afterwards, he sings along with Puppy Love3, out of tune and corny. Viviane is hanging laundry on a clothesline which is stretched between their trailer and ours. The boys are trying to
2 Hot Butter 3 Joe Osborne 57
Appendix 3: The summer of Yesterday and Pudding launch a self-made kite. There’s no breath of air. David is holding on the rope and Remco is running and jumping with the kite in the dunes. My mother and Benny are nowhere to be seen. Abilash is making Fidel jump again. The dog is barking and fails to grab the stick out of his hand. He’s growing older and suffers from arthritis. The pond behind Abilash shimmers in the sun and seems to be gasping for air. Or for water? ‘The thirsty pond,’ I mumble and I continue looking through my glass eyes. Castro lies underneath the trailer and doesn’t watch out for birds anymore. The tomcat is even too fat and too lazy to nuzzle up against us. Because of the binoculars, it’s like I’m not part of anything. The world ends here. To the left, the flats of Blankenberge. The beach, the houses and the people melt into one another. Shiny spots become dancing lines of heath. From a distance, everyone looks the same. At close quarters too. To the right Zeebrugge. The beach is vast with shallow puddles, hard ribbed sand and elated children with watering cans and a shrimp fishing net. Totally different from that book Tinkle at sea. Mothers move their chairs and fathers draw a football field with their toe in the sand. A speedboat of the coast guard sails at high speed over the sea and breaks violently through the waves. A lifeguard honks at a lonely swimmer and gestures that he has to go. Not many people are lying at my part of the beach. There are three signs: Forbidden to swim, dangerous tide.
Last summer, three corpses had washed ashore. They were found by Fidel and Abilash. He had to go to the police station and was questioned for hours: like he had ducked them under water. He didn’t care. Abilash doesn’t let anyone put him out of his stride. When he laughed, his brown teeth were visible. He crossed his legs and chuckled: ‘People are too serious nowadays. Can’t laugh about anything anymore. One day, they will all turn into a block of concrete. Hey, little one, what is the peak of happiness?’ I shook my head. Even if I nodded, he would still tell the joke. ‘The peak of happiness is to fall off the Eiffel tower and still manage to grab on to the edge of the pavement.’ He slapped his thighs in pleasure. ‘If you can’t laugh at life, you won’t be able to laugh at death either. Sooner or later, everyone has worms crawling up their noses and out of their butts again. Willy-nilly.’ I tried to imagine Abilash dead, with or without worms. I didn’t succeed.
He frequently gets arrested by the police. That is because of his long hair, his untidy beard and the leather strap around his head. He keeps on calling me ‘little one’. I can bear it if he calls me that. He is old, at least 45 years. I don’t wonder anymore if he’s my real father. My mother keeps her mouth shut and Abilash always answers: ‘Does it matter? I’m here, right?’ I now know that he has once been happy with a baby on his lap. I didn’t ask him about the wedding picture that had been torn apart.
I slide a bit upwards and feel the hot sand against my bare belly. My toes dig holes in the sand to reach the cooler sand. People walk along the coast line of Zeebrugge towards Blankenberge and vice versa. In bathing trunks or bathing suits with shoulder straps. They carry their wallet in plastic bags. There’s no ice-cream parlour or footpath here. Only bunkers with litter and turds. My world is enclosed with barbed wire. The camping site has to make room for a holiday park, but because of the fraud of a few aldermen, the building plans are at a standstill. ‘Good for us,’ Abilash said. ‘They can cheat all they want. The longer the better.’
58
Appendix 3: The summer of Yesterday and Pudding
He told me about a group of Burundian fugitives, who hid on a vacant camping site. They were waiting for a secure crossing to England. Summer S, an ideal place for people traffickers. ‘They’d rather have a bunch of cracked hippies with a legitimate passport on their camping site than some Africans without identity papers,’ Abilash said. ‘Meanwhile, they can keep an eye on us.’ Bo had managed to become the supervisor, in exchange for a free stay, use of the washing blocks and electricity for our trailers, awaiting demolition and reconstruction.
The sand is hot and I shuffle towards the bunker. The shadow is cool. I look through my binoculars. It’s five o’clock, I know he’ll be here any minute. The man who’s there every day. There he is: big, skinny, transparent skin and hair as white as a sheet. Like he has just taken a bath with domestic bleach. He walks hastily across the rough sand and doesn’t look at anyone. He wears a jeans, a wide shirt, a discoloured army hat and a kit bag over his shoulder. He crosses the beach and walks towards the front. He disappears behind the first residence. I slide back on top of my dune. The sand is too hot and I sit down on the beach grass. It pricks. Little snails are sitting on the stalks. I could remove them with one move, but I don’t. I look for couples making love. Near the barbed wire there’s a zone with high dunes, ideal for those who don’t want to be seen. Nobody. Too hot to make love. I sigh. The summer has begun. Strolling summer. Poor me. My binoculars go astray and the world becomes hazy. I’m starting to feel languid and I rest my head on my arms. The little hairs on my arms are bleached white by the sun. Behind closed eyes the world is orange.
59
Appendix 4: The pumpkin murders The pumpkin murders by Inge Misschaert
(p.36) After the first unaccustomed week, my former life faded more and more into the background. From time to time I mailed with Julie, but I was increasingly busy because I had to catch up on the school work. I often wondered why I had found the school building so terrifying in the beginning. My class wasn’t so bad. Not only Steph, Fizz and Cool belonged to my fixed circle of friends. There was also a girl named Emily, who I got along with well. And then there was Gar, whom I still barely dared to look at. The other five students studied a scientific discipline and we sat together in the general courses. I didn’t think Kiki was such an acquisition. If she was there, her dark eyes were staring constantly at Gar. He didn’t seem to notice, but I saw every look. And Steph too, who was always leering at Kiki when she thought no one was looking. I had crammed so hard for the African countries that I could rattle them off backwards. The teachers had gotten used to my name and my height – nobody sent me back to the first grade anymore. And so far nobody had discovered my secret, not even the teacher Dutch. It didn’t surprise me. First of all, she was too devoted to ancient Dutch writers. And in addition she loathed thrillers. At school we were obliged to participate in extramural activities. The school paper, the environmental movement, the sports club or the drama group. After giving it a lot of thought, I chose the drama group. I was way too short to practise a sport and in the environmental movement there were two pathetic fourth graders. So the school paper and the drama group were my last options. A sixth grade boy had tried to rope me into doing the editing. I knew from personal experience that that meant tons of work and an ongoing battle with the authority, if you didn’t want to publish what they prescribed. So I chose the drama group. Because Emily had almost begged me to participate. And because I didn’t want to attract attention. After class Emily lingered at my desk. ‘Nora?’ I stuffed my books and files in my schoolbag. Out of the corner of my eye I saw Steph bouncing impatiently from one leg to the other. She gave me a meaning look and rolled her eyes. ‘What’s up?’ I said with a quick look at Emily. ‘Today is the first rehearsal meeting,’ she smiled shyly. ‘O,’ I replied. Inside I flinched, as I forgot about it completely. The drama rehearsals had not yet started this year. It had something to do with a sick teacher. ‘Would you like to eat a sandwich with me?’ she asked. I stared over her shoulder at Steph. Hardly noticeable I shrugged. She nodded and disappeared. With mixed feelings I stared at the door opening. Every fibre in my body wanted to run after her. After Steph? a little voice in my head asked. Has Gar nothing to do with it? 60
Appendix 4: The pumpkin murders I ignored my thoughts and zipped up my schoolbag. ‘Of course,’ I nodded at Emily and I lifted the bag over my shoulder. ‘It will be hard,’ Emily chattered lively. ‘We will perform the piece by Christmas.’ ‘Nice,’ I mumbled, but I didn’t think so. ‘What piece are we playing?’ I asked in an attempt to cheer myself up. ‘Romeo and Julia,’ she swooned. ‘Nice,’ I repeated and I thought of Gar. Poor soul, I said to myself. Emily pushed the door of the sandwich bar open. The bell brought me back to reality. We ordered a sandwich and a glass of coke and we sat down at a table. ‘Today we will get the text. And maybe even a part,’ Emily said. In her voice there was a hint of desire. Was she hoping to get the part of Julia? I was hoping to get a part with few lines. I just took a bite of my cheese roll when I saw Gar outside strolling by. But he wasn’t alone. Kiki walked next to him. Gar had loosely put his arm around her neck, as if everything was peachy. I turned my eyes away and swallowed with difficulty. I had lost my appetite.
‘Good, good, good,’ mister Kachileris mumbled indecisively. He was sweating abundantly on his forehead. I had seen bald men before, but not once such a young one. The class room was way too small and it was hot. I wondered why I had signed up for the drama group. At this moment even the environmental group seemed more appealing. Steph and the others were adding the finishing touches on our Halloween costumes and actually I didn’t feel like acting at all. Especially because Steph and the others didn’t react very enthusiastically on my announcement about the drama group. And that’s an understatement. I knew they were now helping to prepare the gymnasium and I couldn’t help feeling guilty. ‘Could everybody write their name and their class on this paper?’ mister Kachileris stammered. The name seemed like a bloody disease. He waved the white paper above his head. Someone plucked it out of his hand and a bit later I, too, was writing my name under Emily’s, maybe against my better judgement. ‘Tuesday evening after the holiday is the first real rehearsal!’ mister Kahileris yelled elatedly. I saw Emily writing diligently in her diary. I’ll write it on the calendar at home, I thought tiredly, my thoughts at the gymnasium. Ten minutes later we went outside, a script in hand. Emily was radiant. And I had to admit that I was in the mood for a romantic play. Every time I thought about Gar, I started glowing. Even though it seemed he still had feelings for Kiki. ‘See you tonight,’ I greeted when we arrived at our bicycles. Emily gave me a questioning look. ‘The party?’ I explained, raising my eyebrows. A shadow passed over her face. ‘O, that. I’m not coming. I never do anymore. Since…’ She didn’t continue. ‘Since when?’ She made a vague gesture with her arm and started back. What had gotten into her? ‘It’s so late, that’s not my sort of thing.’ Did she have tears in her eyes? Before I got the chance to ask something, she had already turned around. She cycled away as if someone was chasing her. What on earth did she mean with ‘so late’? We could have a lie-in tomorrow, there was a study day on school, so we had a day off. We only had to go to school on Friday. For a moment, I wanted to go after her, but I cycled to the gymnasium instead. No one was there anymore. The Halloween decoration looked strange in daylight and suddenly the desolation of the room frightened me. My friends were nowhere to be seen. I made a hurried exit.
61
Appendix 4: The pumpkin murders
The music was blaring. I was feeling bulky. I was dressed up as a monstrous jack-o’-lantern: a painted garbage bag, stuffed with an enormous amount of news papers, orange leggings and rubber boots. Next to me other bodies were moving. I didn’t hear the music anymore, I could only feel the droning basses. My stomach was revolting. There must have been something wrong with that last cocktail. Non-alcoholic? Yeah right! I was feeling sick and worked my way outside. The fresh air did me well. Slowly my stomach was calming down. ‘Are you alright?’ Gar. He had liberated his head of the enormous pumpkin of papier-mâché and took a strong drag from his cigarette. ‘Do you want some?’ He offered me the stump. I grabbed it and sucked the smoke deeply into my lungs. It worked. I immediately was sicker than I had ever been and I bended forward retching. The lot came out. I was disgusted by myself and the fact that Gar saw this. A handkerchief was floating before my eyes. I grabbed it and dried my face. A bottle of water followed the handkerchief and I rinsed my mouth a few times. The sweat was still on my forehead, but I was feeling a lot better. ‘Are you alright?’ Gar asked again. The fact that he hadn’t run away screaming yet, was almost a miracle. I nodded. ‘I’m alright.’ With every breath of fresh air I sucked in, I became more sober and the throbbing in my head gradually disappeared. ‘It’s hot in there,’ Gar said redundantly. ‘I think there are more people inside than allowed.’ ‘That’s why I felt like I was choking,’ I joked. But I broke out again in a cold sweat just thinking about it. Gar grinned. He put out his cigarette and he threw his arm around me. My heart stopped. Breathlessly, I saw how his head was slowly coming closer to mine. He kissed me carefully. The only thing I could think of was: I must taste like vomit. ‘Don’t I taste too sour?’ I asked when he stopped kissing. I could have kicked myself. But he chuckled. ‘You taste like heaven, little Nora.’ He kissed me on the cheek, from my ear to my mouth and back. I stopped him. ‘And what about Kiki?’ I asked. I stared at his beautiful face. If we were to become a couple, I didn’t want to share him with anyone. He laughed and pulled me closer to him. ‘That’s over and out, baby,’ he grinned. He pulled me against him again. Our mouths melted together. It was heavenly and I didn’t understand why I had waited sixteen years with this. What a waste of time! Then I suddenly got the feeling we weren’t alone. With some regret, I pushed Gar backwards. Steph and Fizz were strolling our way with Cool right behind them. In fact, balancing is a better word for the thing Cool was doing. He had a sombre gaze. ‘Wow,’ Steph said. She affectionately patted Gar on the back. ‘It was about time, kiddo. You looked like a walking pile of testosterone.’ Our looks crossed for a second. She smiled. For a moment, I thought I could see a flash of pain in her eyes. Someone made a double entendre. The group laughed and the moment was gone. ‘Congratulations, granny,’ Cool joked. He swung with his bottle of beer. The beer gushed over the rim and splashed on his clothes, but he failed to notice it. I gave him an angry look, but he smiled. Made a few dance steps with an invisible partner and sang: ‘Now it’s my turn, who wants me?’ ‘Nobody who didn’t lose his mind,’ Gar answered in a dry tone, while putting his arm around me again. ‘And now it’s time to leave boys, it was just getting interesting here.’ And he kissed me again, more fierily this time.
62
Appendix 4: The pumpkin murders I heard Steph’s laugh fading away and someone rammed the wooden fence, but I lost myself in the kiss. Like I was stupefied. ‘Very romantic,’ a voice lingered behind us. Gar sighed. ‘Go away, Kiki,’ he said impatiently, without turning around. I couldn’t look over his shoulder, so I peeked underneath his arm. Kiki was standing there watching us, some creep was hanging around her. I wondered whether this was his normal outfit or his Halloween costume. Kiki wasn’t dressed up. Now Gar did turn around. ‘Go away, Kiki,’ he said bluntly. ‘It’s over between us, you know that.’ ‘You just wait, Gar,’ Kiki said in a strange voice. ‘You just wait!’ It seemed like she wanted to say something more, but then she turned around and dragged her creepy company with her. I sighed tremblingly. What a strange reaction. Wasn’t she the one who had dumped him? ‘Annoying creature,’ Gar mumbled and he rubbed my back and gave me goose bumps. My doubts disappeared like snow in the sun. This was absolutely the best party ever, my brain registered vaguely and then I didn’t think about anything anymore, except for Gar’s soft lips.
Hours later, I was strolling through the street wheeling my bicycle. I sighed happily. Someone fancied me. Someone loved me. The words fluttered through my head, and I sighed again. A bicycle braked squeakingly behind me. I giggly looked behind me, because I thought it was Gar. But it was Steph. She got off her bike and walked along with me. ‘Where is your other half?’ she teased me. ‘You two seemed to be glued together.’ I turned as red as a beetroot. ‘He still had to see someone.’ She coughed. At the bench near the little chapel we sat down and waited. Everyone who had to go in the direction of the freeway had to pass this spot. We could not miss Gar.’ Steph lighted another cigarette. ‘That will cost you a fortune,’ I referred to the package. There were only two left. ‘I know,’ she laughed. ‘But my step-dad is a chain smoker and he doesn’t keep track of the packs.’ She winked and blew the smoke the other way. ‘We’re lucky there wasn’t any supervision.’ I gave her a naïve look. She laughed. ‘Hey stupid, why do you think you were feeling so nauseated tonight? You didn’t think it was just the alcohol, did you?’ The thought hit me like a rocket. Drugs? Steph laughed sneeringly. ‘You’re so naïve, Nora.’ ‘Cool?’ I guessed. She nodded. ‘And Gar.’ Was Gar using drugs? Immediately there came a few cracks in my rosy picture. Steph put her cigarette out on the ground. ‘I thought you should know.’ I didn’t dare to look at her when I asked my next question. ‘Does… Does Gar do that a lot?’ She grabbed my arm. ‘I think that Gar only smokes weed. Cool on the other hand…’ She didn’t finish her sentence. ‘And Fizz?’ ‘Fizz knows what’s good for him.’ Her voice sounded curtly. ‘I’m going back, looking for them, are you coming with me?’
63
Appendix 4: The pumpkin murders What a strange relationship she has with Fizz, I thought, when we stood up together. My watch indicated that it was one o’clock, for which I could get at least a half year of house arrest. But I couldn’t go home without saying goodbye to Gar. So I accompanied her.
‘I’m not going in anymore,’ I said, while Steph was working her way inside. She nodded, walked to a boy and asked him something. He pointed and shrugged his shoulders. Steph came back to me. ‘They’re not here.’ At that moment we saw Cool and Fizz. ‘Hey boys,’ Steph said. ‘Have you seen Gar? Nora is getting withdrawal symptoms.’ The others chuckled. ‘Haven’t seen him, maybe he has already gone home,’ Cool suggested. My heart missed a beat. Hadn’t he been looking for me? Had he just used me? But I refused to believe that Gar would have deceived me. Steph punched Cool against the shoulder. ‘Stop it, teaser!’ He roared with laughter. It sounded scarier than a ghost. I felt even colder. ‘He is sure to come back,’ she comforted me as if I was a toddler. But I didn’t have time to wait. ‘I have to go home,’ I said in a squeaky voice. They all accompanied me. Laughing, talking, like a wave of noise we moved through the silent streets. I kept looking back. Here and there pumpkins were decorating the front lawns and Cool and Fizz enjoyed throwing them through the streets as if they were little balloons. The entire road was covered with bursted pumpkins. My stomach was revolting again. But suddenly, all kinds of things happened. ‘There’s another one,’ Fizz laughed. ‘Wait, I’ll grab it.’ He ran towards the large pumpkin. Then he started yelling. Not giggly like before, but really screaming. And then he started crying. We ran to him. Everything grew silent. I only heard the pounding of my own heart. Saw the twisted faces of my friends. And then I looked down. Gar was lying there, an excavated pumpkin half over his head. Over the grey asphalt ran a dark trickle of liquid. Blood. Gar was dead.
64
Appendix 4: The pumpkin murders The pumpkin murders by Inge Misschaert
Chapter 1
Nora Rasmussen has recently moved to the city with her mother. Nora has a tooth ache, but her mother, Caroline Zandmann, says that she can only go to the dentist’s after school. However, Caroline is a famous writer and she is way too busy with her books and lectures to notice that Nora skips the first day of school anyway. After Nora’s visit to the dentist’s she cycles around aimlessly. Suddenly, a motorcycle appears out of the blue and almost runs her over. The girl tries to calm down and cycles towards her new school. There she meets Cool.
Chapter 2
The next day, Cool introduces Nora to Steph and Gar. Nora finds Gar very attractive. They all go for a drink, but just when they want to cross the street, a motorcycle almost runs them over. Nora recognizes the motorcyclist from yesterday. He reminds her of the main characters from her mother’s thrillers. In the bar, Nora meets Gar’s girlfriend Kiki and Fizz. They all talk about the upcoming Halloween party.
Chapter 3
Cool invites everyone to his place to design costumes for the Halloween party. Before Nora goes to Cool’s house, she checks her e-mail. She has received a mail from her best friend Julie who lives in Nora’s former home town. Nora misses her. When she goes to Cool, she notices that she has been there before: it’s the dentist’s office. Cool’s mother guides Nora to his room. Cool wants them to dress up in giant jack-o’-lanterns. Gar leaves early and Nora tries to catch up with him. She finds him arguing with Cool’s mother, but she doesn’t know what it’s all about. When Gar and Nora go homewards, he tells her that Kiki has broken up with him.
Chapter 4
At her new school Nora has to participate in extramural activities. She can choose between the school paper, the environmental movement, the sports club and the drama group. She chooses the drama group, just like Emily, a girl of Nora’s class. After the first repetition Nora and Emily stroll to their bicycles. Emily says she doesn’t want to go to the Halloween party, but she doesn’t explain why. The Halloween party doesn’t go quite as planned. Nora is feeling sick and she goes outside. Gar is outside too, smoking a cigarette. He sees Nora is not feeling well and worries about her. When Nora is feeling better, Gar kisses her. Kiki is furious, but Gar sends her away. Hours later, Nora is walking home by herself, because Gar still needed to see somebody. He has promised he would try to catch up with her. When Steph sees Nora they decide to wait together for Gar. But he doesn’t show up. The two girls go back to the party to look for him, but they can only find Cool and Fizz. The group leaves the party. Along the way they are laughing and joking, until Fizz finds Gar’s dead body.
65
Appendix 4: The pumpkin murders Chapter 5
Two days later Nora arrives at school. The police is still investigating the murder. They try to talk with as many students as possible to get some clues. Andreas Peeters, one of the inspectors, interrogates Nora. The girl is devastated and determined to find out who has killed Gar.
Chapter 6
In the evening Nora writes down what she remembers about that night. Afterwards, she packs her bags to go to her father. Her best friend Julie is staying with her for the holidays.
Chapter 7
After the holidays the atmosphere at school is tensed. Nora has a weird feeling about it all. After school, she goes to the pub, where she finds Cool. While they are sitting there, Cool tries to kiss her. Nora pushes him away and goes outside. Suddenly she sees the motorcyclist again. When Nora finally gets home, her mother and Andreas Peeters are having a chat on the couch. Nora gets angry and runs to her room. She turns on her laptop to do her homework and checks her e-mails. She is terrified when she gets a mail from someone who calls himself holyghost. It says: “Do you want to know who has killed Edgar?” However, Nora doesn’t tell it to the inspector, because she is still angry with him. She decides to take control. The next day, she pins a piece of paper on the notice board of her school: “To the killer of Edgar: I know who you are.” When Steph and Kiki see the message they start accusing each other.
Chapter 8
Later that night Nora finds new messages from holyghost in her mailbox. At that moment, Emily knocks on her door. She has noticed that Nora had not been at the rehearsal of Romeo and Julia. Emily tells Nora that she would like to play Julia. However, the teacher has not yet decided who will get that part. Moreover, Kiki has joined the drama group.
Chapter 9
The next day Nora has to go to Gar’s funeral. The ceremony is interrupted when Cool enters with a portable CD-player on his shoulder, playing a famous pop song for his friend.
Chapter 10
One day later Emily and Nora have lunch before the rehearsal of the play. Nora tells her friend about holyghost’s messages. Emily looks terrified and advises her to tell it to the detectives. In the drama class the atmosphere is tense. Emily is playing the part of Julia and Kiki is the nurse. The teacher, however, believes they would perform better if they would switch parts. Emily runs away furiously.
66
Appendix 4: The pumpkin murders Chapter 11
Nora has to go to the dentist’s again and there she overhears a conversation between Cool’s mother and a man. A few moments later, she hears a motorcycle leaving. Is it the motorcyclist she has seen before? After the dental visit, Gerda comes to pick her up. Gerda is her father’s new girlfriend. When Nora had just met her, she tried to detest her. However, Gerda was too friendly and it was impossible to hate her. In the afternoon Gerda and Nora go shopping. They end the afternoon in a tea-room. While Gerda goes to the ladies’ room, Nora sees Emily running through the street. She looks absolutely terrified. Nora is in deep thoughts when Gerda comes back from the toilet. Gerda has some great news: she is expecting a baby!
Chapter 12
Five minutes later, Nora says goodbye to Gerda and she walks to school for the rehearsal of the play. When she enters the room, a police officer stops her. At that moment Nora sees why: Kiki is lying dead on the stage. Nora takes the bus homewards and looks outside the window. Suddenly, she sees Emily sitting at a bus stop. She rings the bell and gets off the bus. Emily tells Nora what has happened: when she discovered the body of Kiki, she panicked. She ran away and called the police from a phone booth.
Chapter 13
At school the teacher announces that he doesn’t want to cancel the play of Romeo and Julia. He wants to go on with the play in memory of Kiki. Emily gets the part of Julia and Nora gets to play the nurse. After the rehearsal Emily and Steph start to fight. They accuse each other of having committed the murders. Cool and Fizz come between them. When Nora gets home, she has received two new e-mails from holyghost. She decides to inform inspector Andreas Peeters.
Chapter 14
Andreas takes possession of Nora’s laptop. In school Emily does not say a word. Nora tries to strike up a conversation with her, but she runs away. After school Nora walks to the bicycle stand. A group of students are looking at a graffiti message that says: “Who has killed Gar and Kiki? Ask Miss Steph Popular!” Because of this message, Steph is on the rampage. Later that night, Steph rings at Nora’s door. She looks terrible and is crying hysterically.
Chapter 15
Steph sobs that someone has put a message in her schoolbag. It says: “Murderers don’t belong here”. Nora says she has to show the paper to the police, but Steph doesn’t want to. Steph says that she hasn’t killed anyone, because she loved her. She thanks Nora for listening and leaves. The next day Steph is missing. Against her better judgement Nora checks her e-mails in the library. In her inbox she finds another e-mail from holyghost that says: “Now you know who is next, you clever girl”.
67
Appendix 4: The pumpkin murders Chapter 16
A couple of days later there’s another incident. Nora’s mother picks her up after school. When they are sitting in the car, a motorcyclist draws Nora’s attention. She recognizes him from the weeks before. Suddenly, she realises that the road hog might be a woman. Later that night she goes to the pub. Fizz is staring aimlessly. He tells Nora that he is in love with Steph, but that they never could be together, because Steph is a lesbian. Now Nora understands what Steph meant when she said that she loved her. She was in love with Kiki!
Chapter 17
The next day Emily bursts into tears and tells Nora that something terrible has happened. Kiki has not been murdered. Emily tells what really happened: they were fighting and Emily pushed Kiki. She stumbled, fell backwards and hit her head. She was dead. Nora listens carefully to the story and says they will have to tell the story to the police. To come to their senses, they go for a drink in a tea-room. Nora gets an text message from Cool. He has discovered something and asks her to meet him at the house at the railroad station.
Chapter 18
On the bus Nora sends a message to the inspector telling him where she is going. When she arrives, she sees Cool with a large bag. Suddenly all the pieces come together. She tries to run, but it’s too late. Everything turns black. When Nora wakes up, she is tied up to the railway tracks. Steph is lying next to her, but she is still unconscious. Cool laughs and walks away. Nora is terrified. The tracks beneath her are starting to vibrate softly. She tries to scream. Luckily, Andreas Peeters is right on time to save them both.
Chapter 19
Nora wakes up in a white room. The inspector and her mother are standing next to her bed. Andreas explains what has happened: Cool was part of a drugs network, linked to the dentist’s office. The dentist’s wife and her lover were bringing drugs to the dealers by motorcycle. Gar was one of their dealers, but he wanted to quit. Cool was afraid he would tell on them, so he had given him an overdose.
Chapter 20
A couple of weeks later the play Romeo and Julia has its premiere. The play is performed in memory of Gar and Kiki.
68
Appendix 5: Proofreading magazines
Proofreading magazines
Klap, 19e jaargang, nummer 9, mei 2010 Klap 19e jaargang, nummer 10, juni 2010 Kits 20ste jaargang, nummer 15, 1 mei 2010 Kits 20ste jaargang, nummer 15, 1 mei 2010 extra Kits 20ste jaargang, nummer 16, 15 mei 2010 Kits 20ste jaargang, nummer 17, 1 juni 2010
69
Appendix 6: Drawing up quizzes for Klap and Kits
Example: a quiz for Kits
Deze quiz sluit aan bij de Kitskranten van 1 mei en 15 mei 2010 1) Wat gebeurde er toen de poëet José Emilio Pacheco (Mexico) een belangrijke prijs in ontvangst nam? a) Hij verslikte zich tijdens zijn speech. b) Zijn broek zakte af. c) Hij liet de prijs vallen.
2) Hoe heet de gloednieuwe Ketnet-serie die in het najaar op de buis komt? a) De 5de boog b) De 7de dwerg c) Het laatste geheim
3) Hoeveel sms’jes sturen jongeren gemiddeld per maand? a) 357 b) 698 c) 1176
4) Welke vreemde maaltijd kan je bestellen in het Australische stadje Mildura? a) pizza met sprinkhanen b) spaghetti met wormen c) frietjes met krekels
5) Wat is het thema van de Wereldexpo van 2010? a) Goede buren, verre vrienden b) Vliegen zonder vleugels c) Betere stad, beter leven
6) Wat is de Eerste Wet van de robotica? a) Een robot mag een mens niet verwonden. b) Een robot mag een mens niet kussen. c) Een robot moet de bevelen van een mens uitvoeren.
7) Wat is de Turing-test? a) Het is een test om te weten hoelang je in de verte kan turen. b) Het is een test om te weten of een machine gebruikt mag worden in de ruimte. c) Het is een test om te weten of een machine sterk kunstmatig intelligent is.
8) Wat is robot-popping? a) Een poppenkast met robotfiguurtjes. b) Dansstijlen waarin robotachtige bewegingen voorkomen. c) De ruimte verkennen met robots.
9) Hoe heet de robotwedstrijd voor kinderen en jongeren tussen 8 en 18 jaar oud? a) Robotica b) Robocup c) Wall-E 70
Appendix 6: Drawing up quizzes for Klap and Kits
10) Vanwaar komt de term ‘robot’? a) Van robota, het Spaanse woord voor ‘roodborstje’. b) Van robota, het Latijnse woord voor ‘dienstmeisje’. c) Van robota, het Tsjechische woord voor ‘slavenarbeid’.
11) Wat krijgt Kai-Mook voor zijn verjaardag? a) een groententaart b) een reis naar Afrika c) een grotere verblijfplaats
12) Wat is de voornaamste reden voor migranten om naar België te komen? a) Ze willen een gezinshereniging. b) Ze willen Kai-mook een gelukkige verjaardag wensen. c) Ze willen politiek asiel aanvragen.
13) Wat zijn billboards? a) reusachtige lichtreclames b) mooie prentenboeken c) olievlekken op zee
14) Wie wordt de nieuwe Belgische bondscoach? a) Dick Advocaat b) Justin Bieber c) George Leekens
15) Hoeveel ‘paardachtigen’ (rijpaarden, pony’s, ezels, …) zijn er momenteel in België? a) 145000 b) 213000 c) 365000
Kleur de genoemde landen in de gevraagde kleur op de wereldkaart op de volgende pagina. Zoek de landen die je niet weet liggen in je atlas op. 1) Op 14 april barstte de vulkaan Eyjafjallajökull uit in IJsland (groen). 2) Er zijn rellen in Thailand (rood) omdat de Roodhemden nieuwe verkiezingen willen. 3) De Wereldexpo van 2010 gaat door in China (paars).Ongeveer 200 landen nemen deel waaronder bijvoorbeeld Rusland (bruin). 4) Justin Bieber is een populaire zanger uit Canada (geel). Zijn eerste tournee gaat door in de Verenigde Staten (oranje). 5) Bij verkiezingen in het Verenigd Koninkrijk (blauw) kreeg de Labourpartij zware klappen.
71
Appendix 7: Comparison of the websites of Klap and Kits to those of the competition
The websites of Klap and Kits: comparison
Eerste indruk websites Klap (derde en vierde leerjaar) en Kits (vijfde en zesde leerjaar)
Homepage - websleutel: goed idee, geeft kinderen het idee dat ze iets kunnen bekijken dat anderen niet kunnen zien. Het gevaar is natuurlijk dat kinderen de websleutel niet bij zich hebben of hem verliezen. - openingspagina misschien wat te druk: zowel links als rechts een menu. Het is ook niet meteen duidelijk dat je op het rechtse menu wel kunt klikken zonder websleutel. Het is misschien nuttig om alles onder elkaar in één menu te zetten. De bovenste rubrieken zijn dan toegankelijk zonder websleutel, voor de onderste rubrieken heb je de websleutel wel nodig. - Het is goed dat je een proefnummer kunt bestellen om kennis te maken met het tijdschrift. Kinderen en hun ouders kunnen dan een idee vormen van wat Klap of Kits is. Via de websleutel kunnen ze dan ook tijdelijk kennismaken met de website.
Pagina na het ingeven van de websleutel - komt wat slordig over, vooral door de pdf-icoontjes - oplossingen van vorige Klap- of Kits-krantjes horen beter in het archief thuis - zoekplaat erfgoeddag staat midden tussen de oplossingen: onoverzichtelijk - Voorstel: een tekening met de ventjes erop uit de icoontjes oogt leuker - kleurgebruik is goed, verschillende kleuren voor verschillende icoontjes - titels van de submenu’s zijn duidelijk en overzichtelijk - Misschien is de ‘Wat is Klap/Kits?’ hier een beetje overbodig: de kinderen hebben al een websleutel ingevoerd, dus ze hebben de Klap of Kits waarschijnlijk bij zich. Het kan op de website, maar het hoeft niet zo prominent aanwezig te zijn
Nieuws van de dag - Nieuwsberichten sluiten goed aan bij de kritische attitude van deze doelgroep - weinig prentjes, geen foto’s - icoontjes geven aan waar het om gaat - goed: kort en krachtig de hoofdlijnen weergegeven, nieuwsberichtjes zijn kort -
Archief - beter wat verder in het menu, het hoeft geen prominente plaats te krijgen, want het is minder interessant
Woordenlijst - is erg nuttig bij deze site - kleurig alfabet - je kunt klikken op de lettertjes - Bepaalde termen zouden beter gelinkt worden aan foto’s (bv. bonobo, fossiel, gorilla, koraal). Tweens hebben immers een kritische attitude en willen ook graag zien wat er met een woord bedoeld wordt.
Speeltijd - Mooie, interactieve deelsite - Kinderen kunnen kiezen uit zes spelletjes
72
Appendix 7: Comparison of the websites of Klap and Kits to those of the competition
- Bovenaan zie je de icoontjes van de andere menu’s. Om duidelijker weer te geven waar de icoontjes voor staan, kan de naam van het submenu verschijnen als je met je muis over het icoontje beweegt
Vraag & antwoord - Leuke categorie die aanleiding geeft tot wat meer interactie. Misschien is één nieuwe vraag per week wel weinig om tot echte interactie te komen.
Mop van de week - Kinderen kunnen zelf moppen insturen en elke week wordt er eentje uitgepikt om op de site te zetten. Om interactie te bevorderen, zou het goed zijn dat kinderen zelf kunnen stemmen welk mopje ze het leukst vinden (ze kunnen bijvoorbeeld kiezen uit drie ingestuurde moppen).
Boek van de week - Het is niet zo consequent dat het icoontje bij deze rubriek niet op de knop staat. Er staat enkel “win win win win”. De titel van deze rubriek vind ik minder goed gekozen, omdat je soms ook een game kunt winnen. Om consequenter te werk te gaan, wordt deze categorie dan ook beter “wedstrijd” genoemd. Het icoontje kan dan ook op de knop staan. - Het is leuk dat de cover van het te winnen product op de site staat. Daarnaast staat er ook een korte beschrijving. - Momenteel gaat de wedstrijdvraag over een artikel uit Klap. Misschien is het ook mogelijk om nog een extra vraag te stellen over het fragment van het te winnen boek. Zo spoor je tweens aan om al een stuk uit het boek te lezen.
E-cards - Bezoekers kunnen leuke e-cards sturen naar hun vrienden en familie. Op die manier sporen ze hen ook aan om een kijkje te nemen op de website. Er zitten erg mooie kaartjes tussen die kinderen zeker zullen aanspreken. Toch vraag ik me af of er niet wat meer kaartjes op de site zouden moeten staan. Er staan nu een 30-tal e-cards op de site en dat is wel weinig. Om nieuwe ideeën op te doen voor kaartjes, kan er misschien een wedstrijd aan gekoppeld worden. Zo kunnen kinderen zelf ideeën aanbrengen voor kaartjes die ze echt heel leuk vinden. - De e-cards zouden ook moeten opgedeeld worden in verschillende categorieën, zo zien bezoekers meteen welke kaarten er passen bij een bepaalde gelegenheid.
Algemeen: - De rubrieken Speeltijd en E-cards hebben een andere, modernere vormgeving. Het is echter verwarrend dat de rubrieken op een andere manier zijn opgemaakt, omdat het menu van plaats veranderd. - De cartoons uit de vroegere Klaps kunnen gebruikt worden om op de site te zetten. Kinderen kunnen ze dan naar elkaar doorsturen. Het zou ook mogelijk moeten zijn om artikels of leuke foto’s door te sturen. Zo kan er bijvoorbeeld een e-card gemaakt worden van de foto van de slechtvalken. - Er zit telkens een poster in het midden van Klap. Deze foto’s kunnen ook als wallpaper op de site gezet worden. - Het is leuk dat de icoontjes van de rubrieken bewegen - de landkaarten zijn niet gemakkelijk te vinden (www.klapkrant.be/kaarten)
73
Appendix 7: Comparison of the websites of Klap and Kits to those of the competition
Andere tijdschriften voor dezelfde doelgroep als Klap
Zonnestraal (Averbode, 3e en 4e leerjaar) - Averbode gebruikt meer kleur om de website vorm te geven. - Er is een deelsite met liedjes. Ook De Eenhoorn zou liedjes op de site van Klap kunnen zetten, ik denk bijvoorbeeld aan de liedjes die je nu al kunt beluisteren op de website Zingen met Toon. - minpunt: de site richt zich niet meteen tot kinderen, maar eerder naar de leerkrachten en de ouders
Leeskriebel (Averbode, 3e en 4e leerjaar) - is op dezelfde manier opgebouwd als de site van Zonnestraal
De ontdekkers (Van In, 3e en 4e leerjaar) - Op deze site vind je filmpjes waarin kinderen op zoek gaan naar antwoorden (bv. de vuurtoren, de haven, de bakker, de mijn). Aangezien Klap handelt over actualiteit en niet over wetenschap, is het wat moeilijker om filmpjes te maken voor dit magazine. Toch kunnen er bij enkele artikels wel filmpjes worden gemaakt. Ik denk bijvoorbeeld aan Eten en eetgewoontes, Valken boven Brussel en Kok of astronaut? (Klap, nummer 9, mei 2010). Natuurlijk is het maken van filmpjes een extra kost, maar lezertjes van Klap zouden dit zeker appreciëren - Naast de filmpjes vind je ook proefjes en knutselmateriaal op de website van De ontdekkers. Aangezien er in het magazine Klap geen knutseltips of proefjes staan, is een zelfde aanpak minder logisch.
Taptoe (Malmberg, kinderen van 8 tot 10 jaar) - Het tijdschrift en de website van Taptoe zijn sterk aan elkaar gelinkt. In het tijdschrift vinden de lezers puzzels. Als ze die puzzels goed kunnen oplossen krijgen ze letters voor het mysteriewoord. Online staan er ook extra tips om het mysteriewoord te vinden. De website is dan ook meer een game dan een informatieve website. Het concept leent zich minder goed voor een actualiteitenmagazine als Klap.
Andere tijdschriften voor dezelfde doelgroep als Kits
Zonneland (Averbode, 5e en 6e leerjaar) - Deze website is op dezelfde manier opgebouwd als die van Zonnestraal
Yeti (Vlaams Ministerie van Onderwijs, 5e en 6e leerjaar) - Op de website van Yeti kun je op elk onderwerp een reactie geven. Dat kan handig zijn om fouten of onduidelijkheden uit de website te halen. Bij de tekenwedstrijd bijvoorbeeld was er iemand die niet goed begreep waar het over ging. Hij reageerde dan: “Ma ik snap et niet, welk antwoord en welk tekenen!? ! wil iemand me een antwoord geven?! A.u.b.tje!” Eigenlijk geef je bezoekers via deze werkwijze de kans om rechtstreeks feedback te geven op je artikels.
Andere tijdschriften voor dezelfde doelgroepen als Klap en Kits
Tina (Sanoma, meisjes tussen 7 en 13 jaar) - Op de site van Tina staan er Tips: weetjes, goede films, leuke boeken en mooie uitstappen. Het is een categorie die ook op de Klap-website zou passen. Er kunnen boekentips in staan of uitstapjes zoals Kapitein Winokio lacht, een bezoek aan de observatiepost in Brussel om de slechtvalk te zien, enz. - Naast de tips, vind je op de site ook games, filmpjes, quizzen, screensavers, wallpapers en e- cards. Misschien kan Klap ook quizzen, wallpapers en meer e-cards op de website plaatsen. 74
Appendix 7: Comparison of the websites of Klap and Kits to those of the competition
- Tina maakt ook gebruik van profielen. Op elk profiel staat persoonlijke informatie zoals mijn favoriete game, mijn favoriete boek, mijn favoriete filmpje, mijn favoriete dier, mijn favoriete hunk, mijn tip en mijn vriendinnen. De meisjes kunnen ook zelf een avatar samenstellen of een foto uploaden. Als de sites van Kits en Klap wat interactiever worden, kunnen ze beter ook gebruik maken van profielen. Zo moeten kinderen niet steeds al hun gegevens ingeven om mee te doen aan een wedstrijd, een e-card te sturen of een vraag te stellen. Je moet kinderen wel de keuze laten of ze zich registreren of niet.
Tam Tam (WNF – Ranger Club, voor kinderen vanaf 6 jaar) - Heel mooie vormgeving van de site - Een goed idee vond ik de smilies. Je kunt ze gebruiken in het gastenboek of je kunt ze downloaden voor je msn. Kinderen zijn verzot op bewegende figuurtjes: in het gastenboek zetten ze vaak een hele rij figuurtjes na elkaar. De Klap-krant heeft niet echt een bepaald karaktertje om in emoticons te verwerken. Maar het lijkt me wel leuk om emoticons bij de berichtjes in het gastenboek te kunnen gebruiken.
Zo zit dat (Sanoma, 9-15 jaar) - Op de site van Zo zit dat kunnen bezoekers zelf vragen stellen. Enkele vragen die ze al gesteld hebben zijn: Hoe snel groeit je haar? Wat zit er in drop? Waarom hebben bavianen rode billen? Het is een heel leuke en educatieve rubriek, die perfect aansluit bij de kritische houding van de doelgroep. De redactie geeft telkens een kort en krachtig antwoord op de vragen. Ook Klap en Kits kunnen een dergelijke categorie introduceren. Ten eerste zorgt zo’n rubriek voor meer interactie. Ten tweede wordt meteen duidelijk waar de doelgroep mee bezig is en wat hen interesseert. Ten derde zorgen de vragen voor interessante en grappige artikels die de doelgroep zeker interesseren.
Kidsweek Junior (KidsWeek BV, vanaf 7 jaar) - Op deze website staat er een rubriekje: Saai of super? Deze week wordt er gevraagd wat de lezers vinden van “de hangende viskom”, een viskom die je kunt bevestigen aan de muur. Er staat een foto bij en wat uitleg. De kinderen kunnen dan zeggen of ze het product saai of super vinden en waarom. Ook in andere rubrieken kunnen kinderen hun mening geven en/of reageren op wat anderen hebben gezegd, zo geven ze bijvoorbeeld reacties op vreemde nieuwtjes (bv. een man beweert dat hij 70 jaar niets gegeten heeft). - Op de website van Kidsweek Junior kun je ook filmpjes bekijken, maar het zijn geen filmpjes die ze zelf hebben gemaakt. Het zijn YouTube-filmpjes met grappige situaties, getalenteerde mensen enz. Ook trailers van nieuwe tekenfilms komen op de site.
75
Appendix 7: Comparison of the websites of Klap and Kits to those of the competition
SWOT-analyse van de websites
S W
- allerlei artikels over uiteenlopende - de vormgeving van websites raakt snel onderwerpen, doordat de site over de gedateerd actualiteit gaat - de inhoud van de Klap- en Kits-websites - edutainment (education + entertainment) raakt snel gedateerd: actualiteit van een spreekt ook ouders en leerkrachten aan maand geleden is niet meer zo belangrijk - de site kan in de klas gebruikt worden - momenteel staat er weinig op de website - de magazines en kranten van De Eenhoorn dat kinderen voor een tijdje op de website hebben een redelijk goede houdt naambekendheid. - de site is weinig interactief - aparte websites voor de magazines, ze behoren niet tot de website van De Eenhoorn
- kinderen brengen veel tijd door op het - als kinderen hun abonnement opzeggen, internet stoppen ze ook met de site te bezoeken - kinderen vinden de peer group erg - de doelgroep is na twee jaar telkens belangrijk: meer interactie tussen de compleet vernieuwd bezoekers kan er voor zorgen dat er meer - de doelgroep verdeelt zijn tijd over kinderen de site bezoeken verschillende media: televisie, radio, - via e-cards, doorgestuurde artikels tijdschriften, internet enz. Het is belangrijk enzoverder kunnen kinderen hun vrienden om een crossmediale aanpak te blijven aansporen om een kijkje te nemen op de behouden. site - Als de kinderen de websleutel niet bij zich - bezoekers kunnen zelf een deel van de hebben of verliezen, kunnen ze maar een content genereren klein deel van de website bezoeken.
O T
76
Appendix 8: Drawing up maps for Klap and Kits
Drawing up maps for Klap and Kits
Example: Klap mei 2010
77
Appendix 9: Press files
Press files: positive reviews spring 2010
Apie en het tutje van Vera
‘Op een verhalende manier geeft het boek goede tips: maak een duidelijke afspraak, zoek een nieuwe bestemming en geef een cadeautje.’ (Nederlands Dagblad, april 2010)
Binnenpoes buiten
‘Binnenpoes buiten van Hilde Vandermeeren is een teder prentenboek over hoe rigide regels en levensdrang niet samengaan. De liefde van het meisje voor de poezen wint het op de gehoorzaamheid aan haar moeder. Elsje Dezwarte maakte prachtige illustraties in een gemengde techniek waarin de rode binnenpoes en de zwarte buitenpoes elkaar vinden.’ (De Bond, 14 mei 2010)
‘Het verhaal is leuk en vertederend. Een meisje dat maar niet snapt waarom poes niet naar buiten mag en mama die geen zin heeft om dat uit te leggen. Het meisje vindt het zielig en juist omdat ze het niet snapt laat ze de katten bij elkaar komen. En dan zijn er ineens kleine poesjes! Mooi verteld. In de tekst staat geen woord te veel – het lijkt haast een gedicht. *…+ Maar het allermooist zijn toch de illustraties van Elsje Dezwarte. Je zou ze uit het boek willen halen en aan je muur hangen. De illustratie van binnenpoes voor het raam bijvoorbeeld is schitterend en toch zo eenvoudig (lijkt het). Je ziet alleen het silhouet van de rode binnenpoes en een vage weerspiegeling in het raam. Op de linkerpagina piept het puntje van de staart nog even tevoorschijn, inclusief spiegelbeeld. Zo ‘simpel’, zo mooi. Het is bijna een kunstboek, een kunstboek over zwarte en rode binnen- en buitenpoezen. (Website Leestafel, mei 2010)
De luie stoel
‘De heldere, royale tekeningen van Ann De Bode doen aan de oude illustraties uit sommige oude, maar in hun tijd progressieve kinderboeken denken. Zij drukt de woede van de tweeling visueel en heel expressief uit. Op de afgelijnde gezichten en in de grote ogen leef je met de emoties mee. Ook dit boekje is een mooie frisse, intro voor beginnende lezertjes.’ (Website Vertel eens, februari 2010)
‘Tine Mortier hanteert ondanks de beperkingen (AVI3) een vlotte, natuurlijke taal. *…+ De collage- illustraties met expressieve kindergezichten ondersteunen niet alleen het leesbegrip, ze vullen het verhaal ook aan met leuke details.’ (De Bond, april 2010)
‘Ruzie maken doet iedereen wel eens. De ruzie van Bas en Babien begint heel eenvoudig, heel herkenbaar. En ze wordt heviger en heviger, precies zoals dat met felle ruzies gaat. Tot mama ingrijpt en alles vergeten wordt. Op een vlotte manier heeft de auteur dit herkenbare thema verwerkt in een verhaal voor eerste lezers. Ze kunnen zich verdiepen in deze familieruzie en benieuwd zijn hoe alles zal aflopen. De illustraties sluiten op een speelse manier aan bij de tekst. Dat maakt dit boekje extra aantrekkelijk voor jonge lezers. (Website Pluizuit, april 2010)
78
Appendix 9: Press files
De pompoenmoorden
‘De pompoenmoorden is een prettige verrassing. Met veel humor zet de auteur haar karakters neer. De blik van pubers op volwassenen, op de wereld, op zin en onzin in ons bestaan, is verfrissend. *…+ Op geen enkel moment trapt de auteur in de ‘mijn personage is natuurlijk slimmer dan de politie’-val, wat de geloofwaardigheid zeker ten goede komt. Het is heel fijn om in een spannend verhaal eens te kunnen lachen. Hoe vreselijk alles ook lijkt en is, als lezer kun je toch genieten van een stukje heerlijk tienerdrama.’ (Website Boekverkoper, april 2010)
Een boekje tuin
‘Een Snoecks Almanak voor kinderen, zeg maar. En altijd in uitnodigende, leesbare en aantrekkelijk geïllustreerde – een vrolijke aap piept overal tussendoor – en rijkelijk gefotografeerde stukjes. *…+ Een hebbeding voor klein en groot, dit boek. (Website Vertel eens, februari 2010)
‘In Een boekje tuin, ontdek de tuin in vier seizoenen bekijken Inge Bergh, Inge Misschaert en Kolet Janssen de tuin door de ogen van een kind. *…+ Een boekje tuin is eenvoudig maar mooi geïllustreerd door Jurgen Walschot. De overzichtelijke lay-out maakt er een praktisch doe-boek van voor kinderen vanaf een jaar of tien.’ (De Standaard, maart 2010)
‘Het is geen tuinboek zoals een ander, het is een lees- en doeboek, dat interesse opwekt voor de tuin. De tuin in al zijn aspecten. En interesse voor tuin en bloemen op jonge leeftijd kan leuke gevolgen hebben (…). Alleen voor kinderen en jonge tieners? Neen! Ik heb er ééntje, en doe het nooit meer weg. En er staan dingen in die ik nog niet wist, jawel. Een aanrader.’ (Blog Rondom Mij, maart 2010)
‘Dit boek laat zich een beetje lezen als een grote website met verschillende webpagina's -minstens voor elk seizoen een - waarvan dan weer heel veel links vertrekken naar allerlei nuttige, schijnbaar nutteloze en praktische weetjes. Zo krijgen kinderen niet alleen antwoord op prangende vragen *…+ maar worden ook ontelbare tips gegeven voor het kweken van groentjes en bloemen, het verzorgen van vogels in de tuin, het weghouden van schadelijke dieren. Pesticiden komen hier nergens ter sprake, veelal wordt teruggegrepen naar aloude remedies en recepten uit oma's doos.’ (Website Knack, maart 2010)
‘De leuke, speelse rubriek 'knutsels en frutsels' wakkert telkens de handigheid van kinderen aan en toont dat je dingen die je in de winkel koopt net zo mooi en leuk zelf kan maken (een vetbol voor vogels, lavendelzakjes, bloemenwenskaarten). *…+ Maar globaal genomen is dit een heel fijn encyclopedisch en vrij volledig tuinboek geworden waarin je met de jongsten in elk seizoen lekker kan ... euh ... grasduinen. En waaruit je als volwassene ook heel veel opsteekt over wat we verleerden.’ (Website Knack, maart 2010)
‘Ook de vrolijke planten- en dierengids Een boekje tuin zal basisschoolkinderen bekoren. Vlotte en rijk gefotografeerde informatie wisselt met streepjes geschiedenis over planten en dieren, met een weerbericht uit de tuin, spreekwoorden en volkswijsheid, sprookjes en legenden, recepten en knutsels en frutsels. Deze uitgebreide ‘Snoecks almanak voor kinderen’ zal ongetwijfeld ook volwassenen op ideeën brengen.’ (Kerk & Leven, maart 2010)
79
Appendix 9: Press files
‘Een dynamisch en kleurrijk boek vol vragen en antwoorden, weetjes, gezegdes, recepten, knutsels en spelletjes die aansluiten bij wat er het hele jaar door in de tuin gebeur. Alles gerangschikt per seizoen. Op een speelse manier krijg je antwoorden op vele vragen: Hoeveel dieren leven er in een boom? Waarom prikt een brandnetel? Waarom zijn bloemen vaak fel van kleur? Waarom zijn blaadjes meestal groen? Waar komt de geur van planten vandaan?’ (Ouderlink (nieuwsbrief VCOV), april 2010)
‘Dit boek laat zich een beetje lezen als een grote website met verschillende webpagina’s – minstens voor elk seizoen een – waarvan dan weer heel veel links vertrekken naar allerlei nuttige, schijnbaar nutteloze en praktische weetjes. *…+ Maar globaal genomen is dit een heel fijn encyclopedisch en vrij volledig tuinboek geworden waarin je met de jongsten in elk seizoen lekker kan…euh…grasduinen. En waaruit je als volwassene ook heel veel opsteekt over wat we verleerden.’ (Knack, maart 2010)
‘In mooi afgebakende blokjes tekst, afwisselend geïllustreerd met foto’s en tekeningen, vind je in dit boek per seizoen allerlei weetjes over schadelijke én nuttige beestjes en over gekende en ‘vergeten’ planten en groenten. Leuk zijn ook de stukjes over bijgeloof, sprookjes, legenden en de originele knutselideetjes en recepten. Het is een perfect geschenk om doe-kinderen vanaf negen jaar aan het lezen te zetten. Wedden dat ook hun ouders er graag in grasduinen!’ (Bond, 30 april 2010)
Groot van liefde
‘Het zijn kinderboekjes, mooi geïllustreerd door Sebastiaan Van Doninck. Maar dankzij de poëzie van de verhalen en de illustraties ook geschikt voor een volwassen publiek.’ (Het Belang van Limburg, april 2010)
‘Groot van liefde van Ianka Fleerackers is een vierkant prentenboek met een eenvoudige tekst en schitterende illustraties van Sebastiaan Van Doninck. Met felle kleuren en contrasten van licht en donker visualiseert hij aanvullend het verhaal. Uil voelt wel iets voor Leeuwerik, maar omdat nacht en dag hen van elkaar scheiden heeft Uil zijn twijfels. Als Maan hem vertelt dat hij van Zon houdt en dat ze bij de wissel van dag en nacht samen zijn, krijgt Uil hoop. Een verhaal over liefde en tegengestelden, met een poëtische tekst die aanleiding kan geven tot filosoferen met 6- tot 8-jarigen.’ (De Bond, 14 mei 2010)
‘Groot van liefde is een ontroerend prentenboek over ‘houden van’ en ‘op elkaar wachten’.’ (Nederlands Dagblad, 19 mei 2010)
Gek van een eiland
‘Het boek verscheen in de reeks ‘Lekker lezen’ van De Eenhoorn, maar Koen graaft dieper dan een lekker vlot wegleesverhaaltje. In de eerste plaats creëert hij een mooi decor: de stranden, de wadden en de grilligheid van de natuur van Terschelling, je krijgt er zuivere eilandheimwee van. Daarnaast weeft hij in zijn verhaal plaatselijke verhalen en legenden; hij trekt draden naar het heden en verwerkt ze in parallelle, reële verhalen. Dat geeft het verhaal diepte, maakt het interessant en schept verwachtingen. Het meest intrigeerde mij de moeder- zoonrelatie, trouwens de kern van het verhaal. Een moeder die troost én een tweede leven zoekt bij haar zoon, zich ergerlijk hip opstelt en zich daardoor vreselijk aanstelt- en de zoon die zich met gemengde gevoelens van haar los probeert te maken. Moeders en zonen, een interessant onderwerp dat op verschillende vlakken door Koen
80
Appendix 9: Press files bekeken werd en waar hij zeker nog dieper over door kon gaan! En wie al eerder iets las van Koen D’Haene zal bekenden in ‘Gek van een eiland’ tegen komen…’ (Website Vertel Eens, maart 2010)
‘Gek van een eiland is het verhaal van Wout, zestien, die met zijn moeder een weekje op vakantie is op het Nederlandse Wadden-eiland Terschelling *…+ Vanuit deze moeder-zoon-relatie vertrekken draden naar een parallel verhaal uit het verleden evenals naar plaatselijke legenden. Een problematische moeder-dochter-relatie vraagt om verdere uitwerking. De verschillende lagen verlenen het verhaal diepgang en maken het boeiend. De stranden, de wadden en de grilligheid van de natuur op Terschelling vormen een gepast decor voor de wisselende emoties. Een vlot, rijk en sfeervol verhaal met aanzetten tot diepgang.’ (Kerk & Leven, 28 april 2010)
‘Ik heb hier een boek waarin gevoelens over verlies, afscheid nemen, missen, alleen zijn, samenzijn, verliefd zijn, verlaten zijn allemaal aan bod komen. En voor de kritische zielen: neen, het is geen melig boek. De hoofdpersoon is een knappe gast van jullie leeftijd, en er is ook sprake van moord in het boek. Ja, zelfs natuurliefhebbers komen ruimschoots aan hun trekken want het boek Gek van een eiland neemt je mee naar Nederland, naar Terschellingen aan de Waddenzee. *…+ Het speciale aan dit boek, dat wil ik je zeker nog meegeven, is dat het niet voorspelbaar moet eindigen. Het is ‘een boek met haakjes’, geen glad verhaallijntje waarin iedereen ondanks alles op de laatste bladzijde toch blij en vrolijk opgelucht ademhaalt. Neen, dit verhaal eindigt figuurlijk met drie puntjes. Op die manier kan je als lezer nog even blijven hangen op het eiland, in het vakantiehuisje, of op de dichtbegroeide paden, of op de wadden…bij eb of bij vloed, dat mag je zelf kiezen. (Radio Reflex, Mechelen, mei 2010)
Hap schrok weg
‘Hap en Schrok zijn allebei enorm gulzig. Hap vindt een reusachtige taart en natuurlijk wil ook Schrok daar zijn deel van. Om uit te maken wie de taart krijgt, houden ze een grote eetwedstrijd. Dat kan nooit goed aflopen ... 'Hap schrok weg' is een humoristisch boek over twee onovertroffen slokoppen.’ (Website Magic Mama, maart 2010)
‘Een waaier aan felle kleuren, scheve vormen en verschillende technieken zorgt ervoor dat je werkelijk niet uitgekeken raakt op alle details en visuele grapjes. Daardoor is het boek misschien niet voor alle kinderen even toegankelijk, maar het werkt wel uitstekend voor geoefende kijkertjes.’ (Website De recensent, april 2010)
Ik ben Naat!
‘Een mooi, rijk boekje waar je ook over kan praten. Een technisch huzarenstukje om zoveel inhoud in eenvoudige zinnetjes te brengen! Yoeri Slegers volgde de stemmingen van Naat, zijn juf en af en toe een vriendje getrouw in bevattelijke tekeningen.’ (Website Vertel eens, februari 2010)
‘Heel wat jonge lezers zullen de gevoelens en ervaringen van Naat herkennen. De auteur slaagt erin om binnen de grenzen van AVI3 toch een vlot en inhoudelijk rijk verhaal te schrijven.’ (De Bond, 16 april 2010)
‘Samen met Naat beleef je de drukte in het eerste leerjaar. Het leren luisteren, het moeilijk kunnen stilzitten, de kleine ruzies en pesterijen. Allemaal heel herkenbare stukjes van het schoolleven. Dat
81
Appendix 9: Press files werd op een vlotte manier in een tekst gegoten die leesbaar is voor beginnende lezers. Zij zullen Naat, Piet en de vervelende Jan zeker herkennen in hun eigen klas. En misschien begrijpen ze dan ook iets beter dat niet iedereen van feest en drukte houdt. Een rake tekst, voorzien van sfeervolle illustraties die de essentie van de tekst nog eens extra naar voor halen. Boeiend voor beginnende lezers.’ (Website Pluizuit, april 2010)
Ik zoek een paard
‘Greet Bosschaert maakte een mooie afwisseling van intrigerende, rustige beelden en dynamische prenten. *…+ Een prentenboek waar je niet snel op uitgekeken raakt.’ (De Standaard der Letteren, maart 2010)
Liefde kan niet zonder liefde
‘Van Oudheusden schreef een opvallend volwassen tekst in een eenvoudige taal en concrete beelden. (…) Hij roept een sfeer op van ambivalente geborgenheid, die beknotting inhoudt. Zijn taalgebruik is direct en afstandelijk tegelijk, wat een vreemde intensiteit aan het verhaal geeft, die mooi accordeert met de beklemming van de gedwongen relatie.’ (De Leeswelp, april 2010)
‘Sterker is Vanwonterghem in de visualisering van de ambivalente sfeer in het verhaal: verlangende lichamen, afgewende gezichten, onwillige of gelaten omhelzingen. En handen overal. *…+ Je kan niet anders dan deze jonge tekenaar alle krediet geven om in zijn werk te groeien. Werk dat bij momenten technisch gezien opvallend goed is en dat de communicatie met een literaire tekst aankan.’ (De Leeswelp, april 2010)
Mina lieverd
‘Mina lieverd is bij vlagen een eng boek maar ook ontroerend. *…+ Een boek over op hol geslagen fantasie en vooroordelen. Waarachtig en herkenbaar. *…+ Sine van Mol neemt de puntige teksten voor haar rekening met opvallend fijne dialogen. Ze werkt voor de derde keer samen met Carianne Wijffels, een jonge en veelbelovende ontdekking uit Vlaanderen. De illustratrice gebruikt originele perspectieven en weet heel vaardig spanning en verontrusting te verbeelden. De mix met kindertekeningen werkt uitermate goed.’ (Website Jaap Leest, maart 2010)
‘In dit boek over vooroordelen en angst voor het onbekende ontdekken de kinderen van de Vliegenstraat dat Mina helemaal geen heks is. Ze blijkt zelfs een lieverd die de heerlijkste taart bakt.’ (Website Magic Mama, maart 2010)
‘Het is een heerlijk humoristisch verhaal en de illustraties zijn ook geweldig. Aanvankelijk zie je grappige ‘enge’ heksen die padden eten, lange grote neuzen met een wrat hebben en een spinnenweb aan hun hoed hebben hangen. Mina is een lekker rond oud vrouwtje met kersen aan haar oren, ze heeft wel een wrat met haren… maar niet op haar neus. *…+ Een aanrader dit boek, ook prima om uit voor te lezen. (Website Leestafel, april 2010)
82
Appendix 9: Press files
‘Een mooi prentenboek over een thema die *sic+ kinderen aan het denken moet zetten. Niet alles is immers wat het lijkt… en je kunt én mag iemand nooit op zijn uiterlijk beoordelen. En deze wijze les, kun je natuurlijk nooit jong genoeg leren!’ (Website Peuteren, april 2010)
Op kamp in de tuin
‘Het is een spannend en herkenbaar verhaal over een kleine zus die graag dezelfde dingen doet als haar grote broer.’ (Website Geuzeinfo, april 2010)
Pootje na pootje ‘Pootje na pootje van Riet Wille en illustratrice Kristien Aertssen is een prachtig telboek om van te houden. Bij elk cijfer zien we een poëtische tekst, een speelse vormgeving en vrolijke illustraties met dierenfiguren. In de tekst goochelt de auteur met rijm en klankherhalingen, eenvoudig en mooi verwoord. De illustraties in acryl en pastel zijn verfijnd, met een harmonieus kleurenpalet en een ontwapenende humor.’ (De Bond, 19 maart 2010)
‘Ik was erg benieuwd hoe het met de cijfers 3, 5, 7 en 9 opgelost zou worden. Ik ken geen dieren met dat aantal poten, maar daar zijn leuke oplossingen voor gevonden, zoals bijv. het slingerbeest dat in de flaptekst genoemd wordt. Het boekje ziet er aantrekkelijk uit met vrolijke, grappige illustraties.’ (Website Leestafel, april 2010)
‘Pootje na pootje is een prentenboek dat op een originele manier cijfers behandelt in rijmpjes over dieren en fantasiebeesten. De 0 staat bij de vis, want een vis kan niet lopen want hij heeft geen poten. Leuk zijn de grafische grapjes. Bij het woord ‘omhoog’ bijvoorbeeld, staan de letters als een toren op elkaar gestapeld.’ (Nederlands Dagblad, 19 mei 2010)
Prinses Arabella en prins Mimoen
‘Met zijn grote, kleurrijke prenten en het herkenbaar, grappig verhaal, is dit een ideaal prentenboek om thuis en in de kleuterklas uit voor te lezen.’ (De Bond, april 2010)
‘Een heerlijk boek voor Valentijn! De drie prinsessen Arabella, Ling en Sofie zijn verliefd!’ (Website Peuteren, april 2010)
‘Een leuk prentenboek, met een grappig slot! Natuurlijk speelden ze nog lang en gelukkig.’ (Website Peuteren, april 2010)
‘In het paleis om de hoek wonen nieuwe mensen en prinses Arabella is heel nieuwsgierig naar prins Mimoen. Hij heeft pikzwart haar en kan heel snel fietsen, hij lacht en zwaait naar de prinsessen. Maar prinses Ling vindt prinsen stom en prinses Sofie zegt dat prinsen anders zijn en Arabella vindt prinsen gewoon raar! Maar… wat doet prinses Arabella de volgende dag? Ze gaat spelen bij Mimoen en ze vindt het heerlijk. En wat doen prinses Ling en prinses Sofie… die gaan ook iedere dag bij de prins spelen… en ze vinden het heerlijk! Ze zijn eigenlijk heel erg verliefd op prins Mimoen, ze willen met hem trouwen. Maar prins Mimoen heeft al een grote liefde. *…+ De afbeeldingen zijn vrolijk gekleurd en fantasievol, vooral de afbeelding van prinses Sofie die bijna op de grond rolt van het lachen is erg leuk, je moet vanzelf meelachen.’ (Website Leestafel, mei 2010)
83
Appendix 9: Press files
Raar!
‘Paco krijgt in dit dunne boekje (86 blz.) veel problemen over zich heen, maar die bedelven hem niet. Hij blijft zijn spontane zelf en stelt argeloze vragen. Daar heeft ook de lezer alle baat bij. Hij zal tot dezelfde conclusie als Paco komen: doorprikte vooroordelen maken ‘raar’ soms heel gewoon. Het boekje is royaal geïllustreerd met mooie foto’s!’ (Website Vertel Eens, april 2010)
‘Het is bij elkaar een prettig verhaal over vier kinderen die het erg naar hun zin hebben. Natuurlijk wordt er een les geleerd met dit verhaal, maar het is niet met een streng geheven vingertje verteld. De jongens zijn echte kinderen die recht voor z’n raap alles tegen elkaar zeggen.’ (Website Leestafel, april 2010)
Straaljagers en ballonnen
‘De kleurige illustraties van Kristina Ruell zijn uitstekend geschikt om de chaos te schetsen die ontstaat wanneer de twee feestjes zich met elkaar vermengen. *…+ Familieliefde overwint meningsverschillen. Dat is misschien een wat melige boodschap die je terugvindt in veel kinderboeken, maar ze wordt hier vertaald in een vrolijk verhaal, dat mooi naar zijn climax toewerkt.’ (De Standaard der Letteren, 12 maart 2010)
‘Kinderen en mama’s en papa’s hebben meestal een heel andere kijk op feestvieren. Dat is ook het geval met prins Kobus. Voor zijn verjaardagsfeest wil hij een fanfare, geen beroemde muzikanten. En een circus in plaats van een hondenshow, die mama al besteld had. Eén ding is zeker: het wordt een feest om nooit meer te vergeten! Grappig tekenverhaal met een spetterend happy end.’ (Libelle, maart 2010)
‘Straaljagers en ballonnen is een knotsgek verhaal over een jarige prins, die het meest onvergetelijke feest van zijn leven beleeft.’ (Kiddo, april 2010)
‘Een heerlijk verhaal over de verschillende wensen van ouders en kinderen, en hoe die toch te combineren zijn. Treffend in beeld gebracht met veel aandacht voor details.’ (Website Peuteren, april 2010)
‘Voor de ouders van Kobus, is niets te dol voor het verjaardagsfeestje voor Kobus tot een succes te maken. Ze verzinnen van alles, maar ze vergeten aan Kobus te vragen wat hij nou eigenlijk zelf wil! Kobus heeft heel andere wensen en regelt daarom gewoon zijn eigen feestje. De twee feestjes lopen dwars door elkaar heen en dat is vragen om moeilijkheden… maar ook wel weer heel leuk. Een hilarisch, feestelijk prentenboek met een knipoog naar de steeds groter uitpakkende kinderfeestjes.’ (Website Peuteren, april 2010)
Taart voor mama
‘In Taart voor mama! vertelt ze in prettige zinnen en dito tekeningen hoe het konijntje Hukkel halsreikend uitkijkt naar de terugkeer van zijn moeder, die een paar dagen weg is geweest. *…+ Een heerlijk prentenboek. De wortelreceptjes op de laatste dubbele pagina zijn mooi meegenomen.’ (Het Nieuwsblad, 29 januari 2010)
84
Appendix 9: Press files
‘Wat hebben kinderen met konijntjes gemeen? We eten allebei graag worteltjes, toch? Rond dit simpele gegeven bouwde Veerle Derave het heerlijke prentenboek Taart voor mama! *…+ Ze werkt met potlood en geknipt papier en dat levert heel eenvoudige, kleurrijke feelgoodprenten op, met worteltinten in de hoofdrol en oog voor veel… leuke worteldetails. Een beetje surrealistisch ook, met een popje in de bijrol en uitgerekt perspectief. De mimiek van Hukkel hoeft niet onder te doen voor Dick Bruna, wortelfeestrecepten en wenskaart in bijlage. Een mooie aanwinst. (Knack, februari 2010)
‘De kleuters volgen makkelijk, terwijl ze luisteren en meedenken. Achteraf krijgen ze tips voor een eigen wortelfeest. De snoezige Hukkel huppelt vrolijk over de bladvullende collageprenten.’ (Kerk & Leven, maart 2010)
‘Veerle Derave is duidelijk meer in haar element in de illustraties, waar ze trefzeker verschillende collage- en verftechnieken combineert. *…+ Inspiratie voor de invulling van de vlakken haalde Derave duidelijk uit textielprints. We heeft veel aandacht voor de structuur van materialen en dat is grafisch interessant.’ (De Leeswelp, april 2010)
‘Het verhaaltje zelf is een prettig, speels kinderverhaal en wordt vol vaart verteld. Achterin het boek staan recepten voor wortelfrietjes, een worteldrankje, een wortelbroodje, wortelspiesjes en wortelfiguurtjes. Erg plezierig boekje.’ (Website Leestafel, april 2010)
‘Een snoezig prentenboek over een konijntje dat zijn mama erg mist en haar wil verrassen en tonen hoeveel hij van haar houdt. Elk moederhart smelt voor dit prentenboek.’ (Website Peuteren, april 2010)
‘Taart voor mama! is een vrolijk boek met fleurige collages over de thema’s ‘iemand missen’, ‘doorzetten’, ‘samenwerken’ en ‘iemand verrassen’. (Nederlands Dagblad, 19 mei 2010)
‘*De prenten+ zijn uitstekend gericht op een publiek van jonge kleuters: duidelijk herkenbare en scherp afgelijnde figuren tegen een veelal witte achtergrond, warme kleuren en een allesoverheersende sfeer van huiselijkheid, waardoor je de hele tijd het gevoel hebt dat alles – zoals het hoort – helemaal in orde komt. Voeg daarbij nog de hoge aaibaarheidsfactor van de personages en het grappige geklungel van de ongedurige kleuter die zijn mama mist, en je krijgt een hartverwarmend verhaal.’ (Website De Recensent, mei 2010)
Waar Tinke blij van wordt
‘Een stemmig verhaal over een meisje dat het geluk vindt in kleine dingen. Met bijzondere illustraties.’ (Website De Boekenkast, april 2010)
‘Het is een ontroerend verhaaltje over van alles wat in een kinderleven kan gebeuren, zoals papa en mama die eventjes boos op elkaar zijn, of je heel blij voelen omdat papa piano speelt of omdat mama je knuffelt of omdat opa misschien wel een engel is. Een kind zal zichzelf goed in dit verhaal herkennen.’ (Website Leestafel, mei 2010)
85
Appendix 9: Press files
Wat mensen zoal inslikken (volgens Loewie Pepie)
‘Ook hier krijgen we weer een fantasievol prentenboek met bijzonder aantrekkelijke en zwierige illustraties in felle kleuren. Het verhaal van Bart Mertens leest vlot en staat helemaal op rijm. (Website De recensent, april 2010)
‘Maar het fijnste aan dit boek zijn ongetwijfeld de prenten van Joke Van Camp. Haar ongebreidelde verbeeldingskracht overheerst zelfs die van het hoofdpersonage, waardoor de tekeningen een verhaal vertellen dat de tekst ver overschrijdt.’ (Website De recensent, april 2010)
‘Een fantasievol prentenboek over een zwangere mama en de verwondering die de dikke buik bij haar zoontje oproept. Een heerlijk geschenk voor gezinnen die een tweede (of derde…) baby verwachten…’ (Website Peuteren, april 2010)
‘Een zwangerschap, de komst van een broertje of zusje, spreekt bij kinderen enorm tot de verbeelding. De steeds groter wordende buik van mama, het feit dat dáár een kindje uit gaat komen, zorgt ervoor dat de fantasie bij kinderen op de loop kan gaan… En daar springt dit boek op ludieke wijze op in. Het boek biedt een originele benadering van het onderwerp ‘zwangerschap’ en is uitermate geschikt om voor te lezen bij de komst van een broertje of zusje.’ (Website Peuteren, april 2010)
‘Nu we toch over eten bezig zijn, zetten we onze tanden gelijk ook in het boek van Bart Mertens met tekeningen van Joke van Camp. Jarenlang lagen ze allicht op de loer achter keukenramen, in eetzalen en picknickweiden om te zien wat mensen zoal achter de kizen mikken. Het resultaat zie je verbeeldingsrijk bij elkaar gepresenteerd op een bedje van glanzende bladzijden, goed gebonden, straf gekruid met fantasie en afgeserveerd met toetsen van poëzie. (en voor zogenaamde kenners: de cuisson is uitstekend) *…+ Geloof me vrij: eens je dit boek hebt gelezen en van boven tot onder hebt bekeken, stel je je bij elke buik een hele wereld voor…’ (Radio Reflex, Mechelen, mei 2010)
Wie niet weg is…
‘Een origineel telboek, opgebouwd als een hinkelspel én een raadselverhaal, en met een wel heel verrassende pointe.’ (Website Vertel eens, februari 2010)
‘Dit leuke tel- en spelboek leert je jonge spruit op een originele manier tot tien tellen. Eerst en vooral zal het onderwerp - een prinses en een kikker - zal zeker tot de verbeelding van jonge meisjes spreken. De pointe is verrassend en ietwat griezelig en tegelijk ook grappig.’ (Website Magic Mama, maart 2010)
‘In Wie niet weg is… van Karla Stoefs speelt een prinsesje een hinkelspel, met een kikker als werpsteen. De prinses hinkelt langs de cijfers en ondertussen krijgt de lezer een tip om een raadsel op te lossen. (…) Illustratrice Marjolein Pottie maakte mooie cijfers met vilt en stofjes. Haar schilderijen zijn eenvoudig en innemend. We vullen de tekst mooi aan want er is meer te zien dan je op het eerste gezicht vermoedt.’ (De Bond, maart 2010)
‘Dit verhaal heeft iets sprookjesachtigs en tegelijk iets heel herkenbaars. Hinkelen is een bekend spel, maar als een prinses dat doet wordt het toch al heel wat specialer. Dat ze ondertussen een mysterieus
86
Appendix 9: Press files wezen beschrijft, maakt het zelfs spannend. Wat komt er na de 5 grijpvingers? Of de 7 scherpe kammen? Hoe gevaarlijk wordt dat wezen? Het einde is verrassend en grappig, zeker niet voorspelbaar. Dat er ondertussen op een speelse manier met cijfers wordt omgegaan is mooi meegenomen. Een fantasievol en kleurrijk prentenboek dat de verbeelding stimuleert.’ (Website Pluizuit, april 2010)
87
Appendix 9: Press files
Press files: negative reviews spring 2010
Ik ben Naat!
De illustraties zijn kleurrijk, sommige tekeningen zijn wat stijfjes of laat ik het anders zeggen, ik houd niet van dit soort illustraties, er zit te weinig beweging in. Het haar lijkt stijf en uitgeknipt, de kinderen hebben gezichten van jonge volwassenen, de handen staan wat vreemd. Ik houd van meer plezier op een tekening en kinderen die afgebeeld worden als echte kinderen. *…+ Naat beleeft wel van alles maar het wordt niet erg vlot gebracht. Het verhaaltje over zwemmen bijvoorbeeld had met veel meer humor gebracht kunnen worden. (Website leestafel, april 2010)
Ik zoek een paard
‘Het verhaal heeft weinig om het lijf. *…+ Waarom er in de tekst voor flauwe rijmelarij geopteerd werd, is een raadsel.’ (De Standaard der Letteren, maart 2010)
Liefde kan niet zonder liefde
‘Maar de kwaliteit is onevenwichtig; Vanwonterghem maakte ene paar erg geëlaboreerde prenten die eenheid en visuele kracht missen, en ook voor het kleurgebruik is het nog wat zoeken. Waar een sober en afgewogen palet de kracht van een beeld uitmaken, zorgt het spaarzame kleurgebruik hier soms voor schraalheid. Ook de beproefde combinatie van zwart en rood, die hij eerst gebruikt om angst en agitatie op te roepen, en vervolgens voor een beeld vol warme geborgenheid, mist de noodzakelijke nuance om in de opeenvolging te overtuigen. *…+ Maar Vanwonterghem heeft als jong talent nog niet de vrijheid gevonden om zich ook van zijn leermeesters los te maken. *…+ Vanwonterghem past hun verworvenheden vlakweg toe, hij visualiseert en interpreteert als het ware volgens hun boekje. Daardoor kunnen de beelden slechts op het eerste gezicht stilistisch imponeren. *…+ Met zijn illustraties voor Liefde kan niet zonder liefde heeft Vanwonterghem in de eerste plaats een mooi visitekaartje voor zijn uitgever gemaakt, eentje in de trant van diegenen die het bedrijf zijn goede reputatie hebben bezorgd. Ik hoop van harte dat hem zijn leerjaren alsnog vergund worden, opdat hij geen lightversie van zijn leermeesters wordt. (De Leeswelp, april 2010)
Gek van een eiland
‘Het boek vertelt het verhaal van een de zestienjarige Wout, die samen met zijn moeder een week doorbrengt op het eiland Terschelling. Moeder en zoon zijn erg close sinds Wouts vader er onverwacht vandoor is gegaan. Met de aankondiging van dat feit gaat het al meteen mis. De vader stuurt vrouw en kind een mailtje. *…+ Kan het karikaturaler en ongeloofwaardiger? Wat volgt, moet het relaas zijn van de psychologische groei van de zestienjarige, die op het eiland verliefd wordt op een leeftijdsgenote en zo wat loskomt van zijn moeder. De vakantie, die hen, in de ogen van de moeder, nader tot elkaar moest brengen, zorgt zo net voor afstand. Dat verhaal verweeft D’Haene met een ander moeder-zoonverhaal: dat van Martje, hun gastvrouw en de (pleeg)moeder van Johanna, die jaren geleden op tragische wijze haar zoon verloren blijkt te hebben. Een op zich boeiend, aangrijpend verhaal. Waarom de auteur Martje echter opvoert als een karikatuur van een feeks, is me een raadsel – ook zonder die overdrijving zou de lezer wel hebben kunnen voelen dat achter haar stuursheid een groot verdriet schuilging. D’Haene wil wel vaker veel benoemen en duiden. Té veel. De 88
Appendix 9: Press files elementen die deel uitmaken van Wouts psychologische groeiproces verwerkt hij bijvoorbeeld regelmatig expliciet in de dialogen tussen de personages, zoals in de volgende (tussen Wout en Johanna, die elkaar net hebben leren kennen en verliefd op elkaar zijn). *…+ In plaats van de lezer te laten voelen wat er leeft bij de personages, heeft de auteur de neiging alles te expliciteren en met - nogal eens te – grote woorden te benoemen. Neem Wouts verliefdheid. Luttele seconden nadat Wout Johanna voor de allereerste keer ziet, staat te lezen: ‘Nooit eerder heeft een meisje hem zo betoverd.’ Goed, coup de foudres bestáán. Een dag of twee later: ‘Wout walgt bij de gedachte. Ze staat in schril contrast met de gevoelens die Johanna bij hem opwekt. Haar schoonheid en de zachtheid waarmee ze hem van de modder verlost, staan ver boven alle aardse viezigheid.’ Weer wat later praten ze met elkaar over Wouts gemis van zijn vader. *…+ En het gaat verder, over het cliché van de ‘zalige pijn van verliefdheid’, tot het moment dat het prille liefdesgeluk bruusk wordt verstoord doordat Wouts moeder de vakantie vroegtijdig afbreekt. Wout vraagt zich af: ‘Waarom gunde mams hem niet nog een dag met zijn eerste grote liefde?’ Ik betwijfel of het dat is wat een verliefde tiener op zo’n moment denkt. Het resultaat zijn personages die authenticiteit en geloofwaardigheid missen, en mij alvast meer ergernis dan leesplezier bezorgden. De reeks ‘Lekker lezen’ waarin dit boek verscheen staat volgens de uitgeverij voor ’snel, echt en (ont)spannend’. Gek van een eiland kon die belofte alvast niet waarmaken. En dat is jammer want ook minder vlotte lezers, minder leesgrage jongeren hebben recht op boeiende, geloofwaardige, mooi geschreven verhalen.’ (Website Vertel eens, april 2010)
Hap schrok weg
‘De prenten zijn niet echt mooi te noemen, daarvoor zijn ze net te chaotisch. *…+ Het einde van het verhaal is spijtig genoeg een beetje braaf.’ (Website De recensent, april 2010)
Liefde kan niet zonder liefde
Op zich zou het een mooi en goed verhaal kunnen zijn maar het is zo ongelofelijk naargeestig vooral door akelige illustraties. De vrouw doet soms aan een skelet denken en heeft enkele keren een ijzingwekkend hard gezicht. Het jongetje straalt een ongekende somberheid uit. *…+ Nu zijn sprookjes ook niet zo vriendelijk en hoeven illustraties in kinderboeken niet altijd vrolijk te zijn. Maar ik zou een kind dit boek niet gauw cadeau geven, wat moet het met zoveel triestigheid?’ (Website Leestafel, april 2010)
Pootje na pootje
‘De korte tekstjes zijn soms op rijm maar niet altijd, dat is af en toe een beetje lastig omdat je een rijm’deuntje’ verwacht.’ (Website Leestafel, april 2010)
Taart voor mama!
‘Het verhaal zelf is aan de magere kant. De eenvoudige, veelal beschrijvende tekst voegt niet veel toe aan de illustraties en is zo soms overbodig. *…+ De tekstherhalingen die in het middendeel voor structuur zouden moeten zorgen, klinken gezocht. Soms is de logica zoek: welke kleuter maakt een taart door ingrediënten aan elkaar te binden? *…+ Net als Hukkel hebben Veerle Derave en haar uitgever goede intenties, maar aan de uitwerking schort nog wat.’ (De Leeswelp, april 2010)
89
Appendix 9: Press files
Wat mensen zoal inslikken
‘Die tekst is trouwens niet overal even evident voor kinderen. Zo zal bijvoorbeeld bij Benny die een prinsesje inslikte of bij Freddy Frigo een woordje uitleg van de voorlezer geen overbodige luxe zijn. Ook dit is geen eenvoudig boek, maar voor geoefende lezers en kijkers is het de inspanning van het ontdekken zeker waard.’ (Website De recensent, april 2010)
90
Appendix 9: Press files
Translation of quotes into English
Love can’t do without love
‘Van Oudheusden wrote a remarkable adult text in a simple language with tangible images. *…+ He creates an atmosphere of ambivalent security, restricting freedom. His use of language is straightforward and distant at the same time. It gives the story a strange intensity that corresponds nicely with the oppression of a forced relationship.’ (De Leeswelp, April 2010)
Monkey and Vera’s dummy
‘The book gives clever tips *about getting rid of a child’s dummy+ in a narrative manner: make a clear agreement, find a new destination and give a present.’ (Nederlands Dagblad, April 2010)
Big with love
‘*The children’s book is+ beautifully illustrated by Sebastiaan Van Doninck. But thanks to the poetry of the *story+ and the illustrations also fit for an adult public.’ (Het Belang van Limburg, April 2010)
Things that make Tingle happy
‘It’s a touching story about things that can happen in a child’s life, like mum and dad who are angry at each other for a while, or feeling wonderful because dad is playing the piano or because mum hugs you or because grandpa probably is an angel. Children will recognize the feelings in this story.’ (Website Leestafel, May 2010)
I am looking for a horse
‘Greet Bosschaert alternates beautifully between intriguing, tranquil images and dynamic illustrations. *…+ You don’t quickly get tired of this picture book.’ (De Standaard der Letteren, March 2010)
Things that people might swallow
‘A pregnancy, a brother or sister on the way, appeals to children’s imagination. The ever growing belly of mum, the fact that there’s a child inside, causes children to give their imagination free reign. The book refers playfully to this situation. It offers an original approach to the subject ‘pregnancy’ and is very suitable to read to your children when a brother or sister is on the way.’ (Website Peuteren, April 2010) ‘*T+he best part of this book certainly are the illustrations of Joke Van Camp. Her unbridled imagination even dominates that of the main character, which causes the drawings to tell a story that exceeds the text by far.’ (Website De recensent, April 2010)
91
Appendix 9: Press files
Darling Mina
‘Darling Mina is by fits and starts a scary book, but it’s also touching. *…+ It’s a book about unstoppable imagination and prejudices. Authentic and recognizable. *…+ Sine van Mol discusses the delicate content in an amusing way. She works together with Carianne Wijffels for the third time, a young and promising illustrator from Flandres. Carianne uses original perspectives and knows how to represent tension and anxiety. The mix with children’s pictures works extremely well.’ (Website Jaap Leest, March 2010)
Paw by paw
‘Paw by Paw by Riet Wille and illustrator Kristien Aertssen is a magnificent and loveable counting book. Next to every number, we see a poetic text, a playful lay-out and cheerful illustrations of animal characters. In the text, the author conjures with rhyme and sound repetitions, simple and beautifully put. The illustrations in acrylics and pastel are refined, with a harmonic colour palette and a disarming humour.’ (De Bond, March 2010)
‘I was very curious about how the author would handle the numbers 3, 5, 7 and 9. I don’t know any animals with that amount of paws. However, she has found nice solutions to those problems, like the swinging-beast mentioned in the blurb. The book looks appealing with cheerful, funny illustrations.’ (Website Leestafel, April 2010)
Fighter jets and balloons
‘The colourful illustrations by Kristina Ruell are very suitable to sketch the chaos that arises when two parties are mixed together *…+ Family love overcomes disputes. That may be a corny message that you find in many children’s books, but here the message is translated in a cheerful story, that nicely builds up to a climax.’ (De Standaard der Letteren, March 2010)
‘Children and mommies and daddies often have a different view on celebrations. That is also the case with prince Kobus. For his birthday party, he wants a brass band, no famous musicians. And a circus instead of the dog show mom ordered. One thing is for sure: it will be an unforgettable party! Funny story with a marvellous happy ending.’ (Libelle, March 2010)
Ready or not…
‘An original counting book, built up as a hopscotch and a riddle story, and with a very surprising ending.’ (Website Vertel Eens, February 2010)
‘In Ready or not… by Karla Stoefs a little princess plays hopscotch using a frog as a throwing stone. The princess hops across the numbers and meanwhile, the reader gets a tip to solve the riddle. […+. Illustrator Marjolein Pottie has created beautiful numbers with felt and fabrics. Her paintings are simple and captivating. They complete the text, because there is more to be seen then you would expect at first sight.’ (De Bond, March 2010)
92
Appendix 9: Press files
Snap Gobble gone
‘A whole range of vivid colours, crooked figures and various techniques makes sure the reader doesn’t get tired of all the details and the visual jokes.That is why the book could not be accessible for all children, but it works extremely well for experienced spectators.’ (Website De recensent, April 2010)
Princess Arabella and prince Mimoen
‘With its large colourful pictures and its recognizable funny story, this is an ideal picture book to read from at home or in the kindergarten.’ (De Bond, April 2010)
‘An enjoyable picture book with a funny ending! Of course, they played happily ever after.’ (Website Peuteren, April 2010)
Pie for mummy
‘In Pie for mummy Veerle Deraeve tells in pleasant sentences and drawings how the rabbit Hukkel impatiently longs for the return of his mother. She has been away for a couple of days. *…+ A magnificent picture book. The carrot recipes on the last double page come in handy as well.’ (Het Nieuwsblad, 29 January 2010)
‘The toddlers keep up easily, while they listen and think along. Afterwards, they get tips for their own carrot party. The cute Hukkel hops cheerfully across the large paste-up pictures.’ (Kerk & Leven, March 2010)
The easy chair
‘The large bright drawings by Ann De Bode bring the reader back to the illustrations of some classic, but in their time very progressive, children’s books. She expresses the anger of the twins in a visual and very expressive way. By seeing the faces of the twins and their big eyes, you sympathise with their emotions. This book is a beautiful, original intro for young readers.’ (Website Vertel Eens, Februari 2010)
‘Tine Mortier uses *…+ a fluent, natural language. *…+ The collage illustrations with expressive children’s faces do not only support the reading comprehension, but they also complete the story with funny details.’ (De Bond, April 2010)
I am Nathan
‘A beautiful, rich book to talk about. A technical stunt to express so much in clear terms. Yoeri Slegers catches the mood of Nathan, his teacher and sometimes a friend in understandable drawings.’ (Website Vertel Eens, February 2010)
‘Many young readers will recognize Nathan’s feelings and experiences. The author manages to write a fluent and contentwise rich story.’ (De Bond, April 2010)
93
Appendix 9: Press files
Crazy about an island
‘The book was published in the series ‘Enjoy your read’ of De Eenhoorn, but Koen digs deeper than a nice fluent page turner. First of all, he creates a beautiful setting *…+ Furthermore, local stories and legends are interwoven with the story; he links them to the present and incorporates them into parallel, real stories. That gives depth to the story, makes it interesting and creates expectations. The part that intrigued me the most was the mother-sonrelationship, which is also the essence of the story.’ (Website Vertel Eens, March 2010)
The pumpkin murders
‘The pumpkin murders is a pleasant surprise. The author gives an amusing rendition of the characters. The outlook of adolescents on adults, on the world and on the sense and nonsense of our existence is refreshing. *…+ The author never walks into the trap of ‘my character is of course much smarter than the cops’, not even for a second. It certainly helps the credibility of the story. Being able to laugh at a thrilling story is also very pleasant. How terrible it all may seem, as a reader you will still be able to enjoy a wonderful piece of teenage drama.’ (Website Boekverkoper, April 2010)
Weird!
‘Paco gets a lot of trouble in this thin book (86 pages), but it doesn’t overwhelm him. He stays his spontaneous self and asks unsuspecting questions where the reader can benefit from. He will come to the same conclusion as Paco: shattered preconceptions sometimes make ‘weird’ very normal. The book is royally illustrated with beautiful photographs!’ (Website Vertel eens, April 2010)
‘All together it’s a pleasant story about four children enjoy themselves very much. Of course, there’s a lesson to be taught in this story, but it isn’t told with a warning finger. The boys are real children, who tell each other everything in plain terms.’ (Website Leestafel, April 2010)
A book filled with garden
‘In A book filled with garden Inge Bergh, Inge Misschaert en Kolet Janssen look at the garden through the eyes of a child *…+ A book filled with garden is elementary but beautifully illustrated by Jurgen Walschot. The well-organized lay-out makes it a useful guide for children aged 10 or older.’ (De Standaard, March 2010)
Whistle as you are
‘In most cases the author chose resolutely for literary interesting poetry for all ages. And that is good news. With his sublime illustrations Carll Cneut has once more delivered a masterpiece. On the cover, a colourful group of animals leads the reader charmingly into the book.’ (De Morgen, 28 October 2009)
‘Whistle as you are is a rich collection, but especially an astonishing look-and-search-book. The lay-out is beautifully balanced: the font, the design (mostly one or sometimes two poems on one page), the proportion between text and illustration, the pages in-between; they all contribute to the fact that every poem and every illustration comes out very well.’ (De Leeswelp, 2009)
94
Appendix 9: Press files
Christmas with Bo
‘The clear illustrations, mainly composed out of primary colours and basic forms, and the summary text contribute to the fact that the book fits in with the living environment of babies and toddlers.’ (Website Peuteren, October 2009) ‘Christmas with Bo is a beautiful cardboard book in which different Christmas rituals are explained. The illustrations are almost completely composed out of geometric figures and contain a lot of colour. This makes the book very useful to extend the Christmas vocabulary, for example. Highly recommended as a present underneath the Christmas tree…’ (Logopedie, November – December 2009)
My family, a journey through time
‘History books for little children? Yes, that’s possible, nice ones too! Ann De Bode brings the past to life with Fimo, a type of polymer clay. She takes us to a number of very detailed living rooms. *…+ Because of the clay the characters are surprisingly expressive, the different scenes very lively. There are lots of nice details and plenty of action. What’s fun about this book, is that you can get going, it’s a nice look- and-search-book in which your child can compare different illustrations and can learn about evolutions in our history in a playful manner. *…+ It’s astonishing how Ann De Bode can create emotions by means of clay. She really brings her characters to life. This book is unique, because of the artistic illustrations, the large format and the interesting subject. History for children is risky, but extremely successful.’ (Website Hotel Boekenlust, October 2009)
Princess Arabella mixes colours
‘Nice picture book about mixing colours, a useful leg up for toddlers who get in touch with this magical knowledge for the first time.’ (Libelle, November 2009)
‘By means of the strong, colourful illustrations and accompanying verses, Mylo Freeman tells how you can mix colours.’ (De Bond, November 2009)
Goodnight everybody
‘Every dream is magically expressed through the text and the illustrations. A rich book for which you would stay awake.’ (Kerk en Leven, October 2009)
‘Grandma flies high in the sky, Eyup has lost his ball, the Rooster wants to be a star and the twins want to kiss the girl next door. But what do you dream about? And do dreams come true? By reading this book, but especially by staring your eyes out on the fantastic pictures, you’ll learn all about it (and you’ll know what everybody secretly dreams about!)’ (Libelle, October 2009)
‘Everything is possible in a dream world. That is what this colourful picture book shows you in detail in the short and witty poems by Edward van de Vendel and the illustrations by SebastiaanVan Doninck. A book full of magic and yet recognizable.’ (Website Jaap Leest, October 2009).
95
Appendix 9: Press files
Everyone’s a princess
‘The language of Minne is beautiful and clear as usual. It contains just enough humour to keep you fascinated. The beautiful pictures are made by Merel Eykerman. She turns Marieke into a little chubby girl, who is not pretty, but not ugly either. In other words a real child, not a picture book princess.’ (Website de recensent, October 2009)
‘The love for the girl is present in every illustration: the compositions put her in the spotlights in a moving way, the emotions stay retired, but speak for themselves.’ (De Standaard, 27 November 2009)
‘The words and pictures of Everyone’s a princess by Brigitte Minne show in particular the pleasure of father and daughter being together on such a princess day. For this book Merel Eyckerman has painted fantastic illustrations with playful patterns.’ (De Bond, 22 January 2010)
Who visits Belladonna?
‘The colourful pictures full of fantasy and details will certainly appeal to young children. Even for the parents, this book is a pleasure for the eye.’ (Het Nieuwsblad, October 2009)
‘The magnificent, jolly and colourful pictures are full of details, which invite you time and again to look and search. *…] The endpapers are also beautiful, with silhouettes against the dark blue background of the night sky.’ (Biblion, January 2010)
Once, there was a donkey that wouldn’t move
‘De Kinder has illustrated many stories already and he always does everything with great verve. In this book too, the warm illustrations are so treacherously simple that they take the reader by the scruff of the neck. Because the text is very concise, the story is especially based on the illustrations.’ (Website de recensent, November 2009)
‘The austere and powerful illustrations are meaningful *…+. Tasteful and artistic edition that is useful to talk about themes like staying yourself and characteristics such as stubbornness. A special picture book.’ (Biblion, January 2010)
Letters to my Frogprince
‘When I started reading this book, I was cut up about it. At the end I even got goose bumps. This is a miraculous and a crazy book.’ (Rafio Reflex Mechelen, October 2009)
‘In this funny version of the well-known enchanted princess-theme, someone changes into – oh no, that has to remain a secret, but what does happen, will certainly stimulate the fantasy of toddlers.’ (Programme of the Antwerp Book Fair 2009)
‘Letter by letter Reine De Pelseneer guides children into a cute, opposite thinking exercise. Remarkable about this book is the creative typography. The lanky illustrations by Martine Decroos are very strongly composed out of a fascinating combination of digital and graphic techniques.’ (Kerk & Leven, March
96
Appendix 9: Press files
2010)
‘The composition of these cosy illustrations, in which I sometimes seem to recognize the influence of Sabien Clement, is intriguing. They are the climax of this picture book for older readers.’ (De Standaard, 27 November 2009)
Sparrow discovers the world
‘Leroy has created yet again manageable illustrations, which are finished off nicely. Sometimes they’re exuberant, sometimes they’re undeniably fragile and in the corners of the pictures frivolous scribbles are leading a life of their own, as usual.’ (De Leeswelp 2009)
‘Jaak Dreesen tells in Sparrow discovers the world about a budding friendship between a little, scared mouse and a big, tough crow. Benjamin Leroy has drawn special illustrations by using various techniques. A nice picture book to read from or to read yourself when you’re seven or older.’ (De Bond, 22 January 2010)
Aisja
‘The spontaneous way of telling and the short sentences evoke a poetic atmosphere. *…+ The beautiful pictures, after the style of a thousand and one nights, contrast with the distressing story and therefore support it. Children will gladly read expressively from this homely story.’ (Kerk & Leven, November 2009)
‘With this kind of story it’s very difficult to keep away from the explicit morals. Yet Pieter van Oudheusden succeeds to balance between cheap sentiment and a rich and adult story. Moreover, this nice story is accompanied by magnificent colours.’ (Website de recensent, October 2009)
Bear Bros finds a ball
‘A fluent story for young readers in which Bear Bros finds out that playing together and sharing is so much more fun than playing alone. The pictures are full of cute, funny details.’ (Kadee, January 2010)
‘A book with nice drawings about ‘telling lies’ and the feelings you get when you share your toys.’ (Sint-Jozef reads, March 2010)
Scott & Mary?
‘Scott & Mary? is a tender story by ex-teacher Moniek Vermeulen about the first time you fall in love, about the close friendship between Siebe and grandpa and about the love grandpa still cherishes for his wife who has passed away.’ (Klasse teachers, December 2009)
‘This book deals with the beautiful friendship between Siebe and grandpa and the universal theme of love. Highly recommended to young readers. The illustrations make the story complete.’ (Sint-Jozef reads, March 2010)
97
Appendix 9: Press files
That’s a secret!
‘In this fluent story the emotions are described in a realistic and imaginable way *…+. Young readers will understand perfectly that fun and anger can sometimes be connected to each other.’ (Kerk & Leven, November 2009)
‘A pleasant book about misunderstandings for young readers.’ (Het Nieuwsblad, 15 January 2010)
Saint Nicolas’s big book
‘Because of the practical tips, the beautiful lay-out and the pretty illustrations this book is better than an average Saint Nicolas’s book.’ (De Bond, November 2009)
Why we want to kill miss Wiz
‘The narrator of this story doesn’t want to say it out loud, but he thinks it: there’s a piece of Wiz in all of us. Because of this creepy thought the original story stays exciting and funny until the last page.’ (Kidsweek Junior, 10 December 2009)
‘Undoubtedly, you’ll read this book straight off the top. It’s so funny and well-written that you really can’t stop. The way the children think is represented so accurately that it shows the empathy of the author. *…] A special book, highly recommended!’ (Pluizer, January 2010)
Cold fish
‘Cold Fish is the second part of the series about Shystreet. It’s an enormously funny story that is told in a fluent and humorous way. The pictures by Riske Lemmens are very funny too and they fit the story extremely well.’ (Website Plantage Books, December 2009)
The missing soap star
‘A fluently told, exciting detective story. Because of its big letters, its ‘all’s well that ends well’ and its simple language, the story is very suitable for laborious readers aged 10 years and over.’ (Biblion, January 2010)
‘An exciting detective story with young children playing the leading part. The author pays a lot of attention to the tensions within the family and the friendship between the main characters.’ (Kadee, January 2010)
The enemy
‘This story for teenagers is pleasant reading. The author has been a teacher in secondary school for years, so no one knows the living environment of young teenagers better than he does.’ (Kadee, January 2010)
98
Appendix 9: Press files
I thought the worst was yet to come
‘In short chapters, she takes the reader in tow and tells them about various events and anecdotes in a fascinating way. Humour, happiness, sadness, loneliness and anger are interwoven.’ (De Leeswelp, February 2010)
Why your mother and I almost always wear a bathrobe
‘A touching, funny and poetic book.’ (Exit, November 2009)
‘Short texts about recognizable events in the life of young parents, portrayed with a sense of humour. Moreover, the collection has exactly the right size to lay on the bedside table. And to leaf through together and chuckle in the evening.’ (Boekbaby’s, November 2009)
‘In a subtle way children’s logic, thought of by an adult, suddenly becomes humour. Every scribbled note of Deprez shows infinite tederness. You can taste his happiness on every page.’ (Het Nieuwsblad, September 2009)
99
Appendix 10: Quotes about the artists and De Eenhoorn
Quotes about the artists
Cneut Carll
Zijn soms bewust onaffe maar vernuftig gecomponeerde en geritmeerde tekeningen willen de kinderfantasie blijvend prikkelen. (De papieren man, 18 maart 2010) Cneut heeft in zijn tekenloopbaan lang zijn herkenbaarheid behouden, maar toch een lange weg afgelegd van vrij statische tot erg expressieve beelden. (Gazet van Antwerpen, 23/24 januari 2010) Carll Cneut is de succesvolste Vlaamse illustrator van dit moment. Zijn boeken verschijnen in tientallen talen en winnen prijzen in binnen-en buitenland. Het is een man die volhoudt dat hij niet kan tekenen en voor wie elk nieuw boek ‘hard labeur’ is. (Boeken, winter 2009) Hij mag zijn hoofd dan een donkere gang noemen en zoeken naar de tabula-rasaknop, het licht schijnt volop onder Carll Cneuts kruin. Het licht van kleine mirakels, de perfecte garnaalkroket en algehele tevredenheid. (De Standaard, 5 september 2009) Met zijn heel eigen, onmiskenbare signatuur raakte Cneut de voorbije jaren bekend en werd hij in binnen- en buitenland herhaaldelijk met prestigieuze prijzen bekroond. Vanaf het begin vielen zijn prentenboeken op door een erg vernieuwende stijl: de bladzijden zijn bevolkt met vreemde, ongeproportioneerde en verstilde wezens, vaak tegen een sobere, haast gestileerde achtergrond. Cneut is vooral een meester in de compositie van zijn getekende verhalen, die meteen ook voor een opvallende beeldtaal en een bijzondere narratieve kracht zorgt. (Ons Erfdeel 2009/1) Carll Cneut is een illustrator die het experiment niet schuwt. Hij schildert een wereld, verwant aan de commedia dell’arte, waarin surreële en waarheidsgetrouwe elementen harmonieus worden gecombineerd. Zijn figuren zijn vaak karikaturaal en nemen een loopje met traditionele proporties, perspectieven en expressiviteit. De decors worden meestal tot de essentie herleid. Hij experimenteert voortdurend met innoverende technieken. Zelf omschrijft hij zijn materiaalkeuze als volgt: “Binnen het strenge kader van een wit blad een gevoel te kunnen creëren door kleur vind ik nog steeds verbazend. Acrylverf blijkt voor mij het beste medium om dat te doen. Gewoon omdat het mij technisch het beste ligt. De stugheid en het droge van acryl laten mij toe om kleuren in meerdere lagen te gebruiken. Toch probeer ik bij bijna ieder nieuw boek daar iets aan toe te voegen. Pastel, potlood, wasco of inkt. De keuze voor dat materiaal wordt bepaald door het verhaal. (Tijdingen, maart 2001). Vooral de compositie van zijn tekeningen is zijn grote troef: steeds weer suggereert hij een wereld die de grenzen van het blad te buiten gaat. De vaak abstracte vormgeving vraagt verbeeldingskracht en inlevingsvermogen van de aandachtige kijker en prikkelt de fantasie. (Ons Erfdeel 2009/1) Carll Cneut laat zich noot beperken door het geschreven verhaal. Zijn fantasierijke prenten voegen een nieuwe, vrije dimensie toe aan de tekst en geven er een eigenzinnige interpretatie van. In zijn werk is een duidelijke evolutie merkbaar. Hij krijgt steeds meer greep op de vorm, het kleurgebruik en de compositie, en hanteert met verve deze drie basiselementen om emoties gestalte te geven. (Ons Erfdeel 2009/1) Met zijn unieke signatuur verlegde Carll Cneut – in alle betekenissen – grenzen: tussen literatuur voor kinderen en volwassenen; tussen culturen van hier en ver weg; tussen humor en emotie; tussen traditie en vernieuwing. Zijn werk heeft de voorbije jaren ongetwijfeld het
100
Appendix 10: Quotes about the artists and De Eenhoorn
imago van de jeugdliteratuur nieuwe kleuren, vormen en structuren, kortom: nieuw leven ingeblazen. (Ons Erfdeel 2009/1) Cneuts werk is al in een twintigtal talen vertaald. Hij heeft een mooi netwerk van internationale uitgevers, dat hij goed verzorgt en opvolgt. Dat een literair, artistiek prentenboek ook succesvol kan zijn, bewees Cneut onlangs nog met Het geheim van de keel van de nachtegaal (met tekst van Peter Verhelst, uitgegeven bij De Eenhoorn), waarvan alleen in ons land en Nederland al 27.000 exemplaren over de toonbank gingen. (De Leeswelp, maart 2010)
Casteleyn Dimitri
Dimitri Casteleyn (1966) begon, na zijn studies Germaanse Filologie, zijn carrière bij de VRT voor een Europees televisie-project. Vandaag is hij halftijds auteur en halftijds ondernemer/bestuurder. Zo is hij ook gedelegeerd bestuurder van het professionele theatergezelschap Theater Malpertius. Zijn activiteiten werden meermaals gelauwerd in Nederland en België. (Boekenwoensdag, mei 2010)
Coudenys Anna
Anna Coudenys uit Gooik is geen onbekende in de literaire wereld. De laatste jaren schreef ze al verschillende jeugdboeken. In1995 debuteerde Anna met ‘Het ontbrekende portret’, een detective voor twaalfplussers. Er volgden nog vijf jeugdromans en enkele Vlaamse Filmpjes. Eén van deze Vlaamse Filmpjes werd zelfs bekroond met de John Flandersprijs. Haar boek ‘Yaka mama’ geschreven in 2002 werd in 2005 bekroond met de Provinciale prijs Vlaams- Brabant voor Jeugdliteratuur. (Website Editiepajot, mei 2010)
De Bode Ann
Je krijgt neigingen om Fimoklei aan te schaffen en het zelf eens te proberen maar dat zal nog niet meevallen. Ik zou al blij zijn als het muisje zou lukken. (Website leestafel, december 2009)
Wat vind je zelf het mooiste figuurtje dat je ooit al hebt gemaakt? “Echt een lievelingetje heb ik niet, ze zijn me allemaal speciaal. Zowel Meneer Trol, als Sam die een fiets krijgt of Kas die met een kaars rondloopt of het spookje met een minderwaardigheidscomplex of hond Fletske die darteldoor het boek huppelt. Ik vind ze allemaal even boeiend om te maken. (Kids, 3 en 4 oktober 2009)
Deprez Wouter
Sinds ik schrijf, bekijk ik mezelf wel op een andere manier. Ik kan mezelf vanaf de zijlijn zien, zoals anderen naar me kijken. Laat ik het zo zeggen: in gedachten ben ik een schrijver, er zijn alleen geen bewijzen. (VERZ!N, april- mei – juni 2010)
101
Appendix 10: Quotes about the artists and De Eenhoorn
D’Haene Koen
Koen D’Hane is gepassioneerd door het neerpennen van jeugdboeken. De Wevelgemnaar heeft daar een reden voor. “De jeugdboekenweek is iets heel speciaals. Samen met de Boekenbeurs behoort ze tot de belangrijkste literaire evenementen. Jeugdboeken krijgen nog eens extra aandacht tijdens die periode.” De idee om te schrijven borrelde bij Koen op, ondertussen ruim tien jaar geleden. Een reis naar New York bracht hem bij zijn eerste verhaal. “Schrijven voor jongeren vind ik erg boeiend. Zeker als ze de leeftijd van twaalf jaar overschreden hebben. Pas dan komen ze in een periode waarin ze een eigen manier van denken gaan ontwikkelen. Er rijst een vorm van realisme. Het is leuk om met wat empathisch vermogen te proberen doordringen in hun wereld. Wat boeit hen nu net? Daarom speelt bij mij zeker nooit de gedachte op om een thriller te schrijven voor volwassen. (De Streekkrant, 10 maart 2010)
Eyckerman Merel
Illustratrice Merel Eyckerman is een aanstormend talent. (De Standaard, 27 november 2009)
Hallemans Mieke
“Toen ik negen jaar gelden stopte met lesgeven zei een collega me: ‘Nu ga je toch kinderboeken schrijven?’ Ik bedacht me dat ik dat nu echt wel eens moest gaan doen.” “Als kind al verzon ik geregeld verhaaltjes. Ik vertelde ze dan aan m’n broertjes en zusjes, ik kom uit een gezin van negen. Het waren meestal verhaaltjes die zich in een sprookjessfeer afspeelden, met heksen en kabouters. Op school moesten we vaak opstellen schrijven en ook dat ging me meestal goed af. Ik had veel fantasie en kan die goed verwoorden. Mijn moeder had ook dat taalgevoel, waarschijnlijk heb ik het van haar. Een vriendinnetje en ik zeiden het op school vaak tegen elkaar: als we groot zijn, dan gaan we een boek schrijven. Ik ben haar jaren geleden uit het oog verloren, maar bij mij is het intussen dus gelukt.” (Goed Gevoel, 2009)
Kraijo Ineke
Ineke Kraijo is met een ‘pennetje’ geboren. Ze had vele penvrienden, vond werkstukken maken en opstellen schrijven heerlijk en ze schreef in de clubkrant van Basketbalvereniging Rivertrotters. Maar dat ze ooit een boek zou schrijven had ze nooit gedacht. (Website Kompashardinxveld-giessendam, 28 november 2009)
Leroy Benjamin
De prenten in Een wereld voor Mus mogen dan op het eerste gezicht wat klassieker aandoen, ze bewijzen net als voorgaande boeken, dat Leroy met zijn illustratiewerk vele kanten uitkan. Hij houdt ten volle rekening met het karakter van de tekst en met zijn publiek, zonder daarbij
102
Appendix 10: Quotes about the artists and De Eenhoorn
zijn eigenheid prijs te geven. Dat maakt dat zijn werk in grote verscheidenheid toch solide blijft. (De Leeswelp, oktober 2009)
Minne Brigitte
“Kinderen zijn een fantastisch publiek. In hun hoofd is veel meer plaats voor mooie dingen. Kinderen durven nog de natuur te redden of voor vrede ijveren. Volwassenen noemen dat naïef, ik noem het onbevangen. Bovendien zijn kinderen net als oudere mensen veel milder. Als ze ruzie maken, lossen ze het zo weer op. Dat terwijl burenruzies tussen volwassenen soms jaren aanslepen. Kinderen hebben geen tijd om lang boos te blijven. Zij willen dingen doen en genieten. Daar herken ik mezelf helemaal in. Ik leef intens en heb plannen voor duizend jaar.” (Standaard Boekhandel, 24 september 2009)
Schoonooghe Tom
[Tom Schoonooghe] vergelijkt een tekenaar met een kok die, voordat hij gaat koken, met zorg zijn ingrediënten kiest. Hij gaat op zoek naar de lekkerste vis, de mooiste groente, de beste biefstuk. Koks kunnen zo smakelijk over hun vak vertellen dat je ook zelf zin krijgt om te gaan koken. Dat wil hij met tekenen bereiken: “Kinderen er zó over vertellen dat ze vanzelf potlood en papier oppakken.” (Boekie Boekie, lente 2010)
Steeman Frow
“In mijn leven speelt liefde de eerste viool: de liefde die je schenkt aan je kinderen en vrienden maar natuurlijk ook graag van hen terugkrijgt. Mocht ik de liefde ooit verspelen, dan blijft er maar een halve Frow meer over.” (Steps, oktober 2009)
Van Doninck Sebastiaan
Noem het kleurrijk met een donker randje of humoristisch met een surrealistisch tintje, de stijl van Sebastiaan van Doninck is niet eenvoudig in een hokje te plaatsen en dat vindt hij maar goed ook. Al kennen we zijn werk voornamelijk van illustraties uit prentenboeken, tijdens ons gesprek wordt al snel duidelijk waarom Sebastiaan zich niet graag tot één manier van werken beperkt en zichzelf het liefst omschrijft als illustratief illusionist. (Photoshop Creative, 17 maart 2010) Voor zijn eerste communie maakte hij uit eigen beweging een levensgroot zelfportret om in de misviering te hangen. “Ik had er zelfs een groot deel van de pauzes op school voor opgeofferd. De teleurstelling was echter groot toen de pastoor mijn tekening ondersteboven had gehangen. Ik had mezelf namelijk geportretteerd op mijn kop, met mijn hoofd in het gras en mijn voeten in de lucht. Sindsdien ga ik niet meer naar de eucharistie!”, grinnikt hij. (Photoshop Creative, 17 maart 2010) “Een illustrator of tekenaar kun je ook bekijken als een illusionist. Door middel van diepte, perspectief, kleur en compositie creëert hij een illusie op papier of een ander medium. Het is 103
Appendix 10: Quotes about the artists and De Eenhoorn
een illusie waar de kijker in moet geloven, ook al is het eigenlijk maar een tweedimensionale opsomming van papier, techniek en kunde van de illustrator.” (Photoshop Creative, 17 maart 2010)
Van de Vendel Edward
Ook al is Van de Vendel allang méér dan louter een kinder- en jeugddichter, poëzie blijft een constante in zijn werk. Hij publiceert niet alleen geregeld een nieuwe dichtbundel, de poëzie sluipt ook in zijn romans en prentenboeken. Vaak subtiel – onder de vorm van een treffende metafoor in een leesboek; soms explicieter zoals bijvoorbeeld in Welterusten iedereen *…+ Haast ongemerkt maakt Van de Vendel zijn lezers vertrouwd met de mogelijkheden van taal, met klank en ritme, met een veelheid aan beelden. Op die manier biedt hij opstapjes naar poëzie aan. (Deus ex machina, maart 2010)
Van Lierde Aaron
Het resultaat is verbluffend: de illustraties zijn heel origineel en vertellen een verhaal op zich, je kan er uren naar kijken en steeds nieuwe dingen ontdekken. Ze zijn echt een verrijking voor het boek. (Anna Coudenys op www.geuzeinfo.com, 1 maart 2010)
Verhelst Claudia
“Mijn tekeningen moeten vorlijk zijn met felle kleurtjes. Ik haal mijn inspiratie uit fotoboeken en interieurtijdschriften. Zo knip ik kleurrijke motieven uit tijdschriften of lappen stof uit en verwerk ik ze in mijn werk. (Het Nieuwsblad, november 2009)
Vermeire Kaatje
Kaatje viel me meteen op vanwege haar krachtige beelden, die in je hoofd blijven hangen. Die eigenheid van haar werk is iets waarmee ze zich van bij het begin al duidelijk kon onderscheiden. Ikzelf teken vanuit het hoofd, maar Kaatje tekent vanuit het hart. Er zijn mensen die van nature goed tekenen, dat zijn de mensen die vanuit het hart tekenen, en er zijn mensen die het tekenen aangeleerd hebben zoals ik. Bij mij is elke tekening een zoektocht, ik wou dat ik het kon, zomaar spontaan iets op papier zetten. Volgens mij kan Kaatje dat. Dat zie je bijvoorbeeld aan haar schetsen, die zijn direct op papier gezet en ook meteen goed. (Carll Cneut in Leeswelp, maart 2010)
Verplancke Klaas
In 1994 typeerde Marita de Sterck je zo: “Ik draai een bol wol ineen en gooi die naar Klaas. Waarna hij erop springt met de speelsheid van een pup en de kluwen uit mekaar haalt. Zo
104
Appendix 10: Quotes about the artists and De Eenhoorn wordt de kleur en de textuur van wat ik gemaakt heb duidelijk. Na het stoeien rolt hij de bol weer in elkaar en steekt er van alles bij.” (De Leeswelp, november 2009) “Magritte, Hergé, Ensor, Broodthaers, Ever Meulen – the list of weird and wonderous Belgian artists is long and varied. Add to it the name Klaas Verplancke. Verplancke’s work is strange, yet strangely comforting. Beautifully crafted, and beautifully bonkers.” – Steven Guarnaccia (vroegere art director van ‘The New York Times’, nu directeur van de Parsons School for Design in New York in De Leeswelp, november 2009) Verplancke heeft in Jot veel van zichzelf gelegd en het was het begin van een rijk gevarieerd oeuvre met een opvallend hoge kwaliteit en een grote eenheid. Het vraagt een aandachtige kijker/lezer om die eenheid te zien, want Verplancke ontwikkelt een aantal uiteenlopende stijlen: lichte karikatuur, beladen symbolische schilderingen, scherp satirische ‘totaalbeelden’. Tussen heel wat gelegenheidswerk voor verschillende magazines en eerder ongepubliceerde illustraties en schetsen, vallen vooral deze laatste twee stijlen op, die de belangrijkste tendenzen in zijn werk vormen. (De Leeswelp, november 2009) Verplancke is een aandachtige lezer. Hij wil de schrijver vinden in de tekst. Hij eert het verhaal, blijft trouw aan de essentie, maar is niet slaafs. Hij kopieert woorden niet in beelden, maar toont wat hij tussen de regels ontdekt. Waar de tekst zwijgt, wil hij met beelden spreken. (De Leeswelp, november 2009) Is er zoiets als een Verplanckestijl? Ja en nee. Het spreekt voor zich dat er na een creatieve carrière van een dikke twintig jaar beeldaspecten en technieken opduiken die Verplancke typeren. Humor en vervorming, om er maar twee te noemen, zijn vaste waarden in zijn werk. Ook speelt hij vaak een spel met perspectief en contrast. Maar over deze aspecten spreken als van een vaste stijl zou verkeerd zijn. Zijn grote wens is de inhoud van het verhaal te vatten in beelden. Hij experimenteert met kleuren, vormen, materialen en steekt zijn licht op bij oude meesters als Bruegel en Bosch, zolang het de inhoud maar dient. Hij maakt keuzes die de eigenheid van het verhaal bewaken. Een stijl ontwikkelen in functie van de inhoud, dat is zijn stijl. (De Leeswelp, november 2009)
105
Appendix 10: Quotes about the artists and De Eenhoorn
Quotes about De Eenhoorn
Ann De Bode: “Ik werkte en werk nog voor een aantal uitgeverijen maar De Eenhoorn blijft voor mij toch de belangrijkste. Mijn ambitie is en blijft kwaliteit te bieden in al mijn werk voor kinderen.” (Den Brabo, oktober 2009) Bij de onafhankelijke uitgeverij De Eenhoorn in Sint-Baafs-Vijve zit de feestvlag in top. Liefst drie prentenboeken van De Eenhoorn werden dit jaar bekroond met “de Zilveren Griffel”. Directeur Bart Desmyter en uitgever Marita Vermeulen zijn blij met deze onderscheidnigen, die vooral perspectieven bieden naar de Nederlandse markt, waar er nog wat groeipotentieel zit. Een relatief kleine Vlaamse uitgever van bij ons, die scoort in het hele taalgebied, daar past een toast met een Waregemnaerke bij. (Het Gouden Blad, 12 augustus 2009) Carll Cneut: “Onze opdrachtgevers leggen ons doorgaans weinig harde richtlijnen op, waardoor ik als illustrator meestal vrij kan vertrekken vanuit de vastgelegde sfeer die we met het boek in kwestie willen oproepen.” (Grafisch Nieuws, juni 2009)
En ja, de ‘Vlaamse illustratoren’ zijn ondertussen een begrip geworden. Een ‘merk’, dat staat voor kwaliteit, het vertellen van een eigen verhaal in beelden, vaak in een gedurfde, experimentele stijl, tegen de achtergrond van het rijke verleden van de Vlaamse illustratieve en beeldende kunst. Een ‘label’, waar illustratoren uit andere landen wel eens jaloers op zijn. Omdat in Vlaanderen zoveel kan. Kan er bij ons dan zoveel meer dan elders? Ja, en dat is onder meer de verdienste van de Vlaamse en Nederlandse uitgevers, die de afgelopen jaren heel wat risico’s hebben genomen door artistiek gewaagde prentenboeken uit te geven en illustratoren de kans te geven te rijpen. Een (prenten)boek is sowieso al een risicovolle investering in een klein taalgebied als dat van ons. De gemiddelde oplage van een literair prentenboek overstijgt tweeduizend exemplaren niet. In de lage landen worden ze dan ook nog een luxueus uitgegeven, met een harde kaft, wat in veel buitenlanden niet het geval is. De Vlaamse uitgevers zijn steeds professioneler gaan werken, met steeds meer oog voor het buitenland, en zijn nu graag geziene gesprekpartners op de internationale beurzen. Veel van hun boeken worden in meerdere talen vertaald, waarbij ze voor prentenboeken vaak coproducties organiseren. Daarbij worden verschillende taalversies van één boek tegelijk gedrukt om de kosten voor alle partners te verminderen.
106
Appendix 11: Biographies (Dutch and English)
Biographies
Mario Boon
Mario Boon is in Sint-Truiden geboren in 1974 en heeft aan het Sint-Lucasinstituut in Gent de opleiding Vormgeving en illustraties gevolgd met als optie Striptekenen. Hij is in Gent blijven wonen, samen met zijn vrouw en de poezen Arzach en Zjuul.
Mario tekent stripboeken en prentenboeken die vooral naar kinderen zijn gericht. Bovendien heeft hij al illustraties getekend voor De Morgen en De Stipkrant en voor uitgeverijen zoals Van In en ZNU. In De Eenhoorn stond hij mee aan de wieg van de kleutertijdschriften Koe-koek en Kokodi. Daarnaast werkte hij twee jaar voor Studio 100, waar hij figuren als Big & Betsy, Samson en Plop tekende.
Mario werkt voornamelijk met acrylverf, kleurpotlood en zijn computer. Zijn eerste prentenboek, De kip van Huub, won in 2001 de eerste prijs van de Kinder- en Jeugdjury Vlaanderen. De kartonboekjes De doos van Beertje en Beertje is gulzig zijn erg populair in Nederland. Je kunt enkele van zijn tekeningen bekijken op www.marioboon.com
Jan De Kinder
Jan De Kinder werd in Dendermonde geboren in 1964. Hij studeerde Toegepaste grafiek en illustratie aan het Sint-Lucasinstituut in Brussel. Daarna heeft hij een opleiding Tekenkunst gevolgd aan de Stedelijke academie van Leuven. Jan woont in Tienen, samen met zijn vrouw Petra en hun drie leesbeesten Anna, Marth en Emma.
Jan begon pas in 1998 kinderboeken te illustreren, toen zijn oudste dochter Anna haar eerste prentenboekjes ontdekte. Samen met haar heeft hij een hele evolutie doorgemaakt. Ook nu nog vertelt hij graag verhalen aan zijn kinderen. Soms fantaseren ze samen een verhaal en dat resulteert dan in een grote gezamenlijke tekening.
Momenteel werkt Jan fulltime als beeldend kunstenaar en zelfstandig illustrator van kinderboeken. 2002 was een belangrijk jaar voor hem, omdat een leesboek van Stefaan Boonen en hem op de longlist van de Gouden Uil stond: Spookrijder. In hetzelfde jaar schreef hij zijn eerste prentenboek Mathilde. Ondertussen werd dat boek al vertaald in het Deens en het Koreaans. Jan De Kinder tekende de illustraties voor het prentenboek Van de ezel die bleef staan. Het boek verscheen in het najaar van 2009 en vertelt het verhaal van een ezel die zijn agressieve baas weigert te gehoorzamen.
Weetjes Jan houdt van jongleren, eenwielers, circus Ronaldo, clowns, improvisatie, schrijven en vertellen.
107
Appendix 11: Biographies (Dutch and English)
Geert De Kockere
Geert De Kockere is in Tielt geboren in 1962 en woont nu met zijn vrouw en kinderen in Gierle. Hij studeerde voor onderwijzer maar werd later journalist. Hij heeft lange tijd meegewerkt aan diverse kindertijdschriften, en was hoofdredacteur van de actualiteitsmagazines Klap en Kits.
Geert heeft verhalen en dichtbundels geschreven voor alle leeftijden. Zijn werk valt op door de verrassende vormgeving en de originele taalspelletjes. Voor volwassenen schreef hij onder meer enkele geschenkboeken over de liefde.
De schrijver uit Gierle is ook een natuurliefhebber. Hij heeft een reeks van vier boeken gemaakt met foto’s van insecten en dieren in zijn tuin. Die foto’s voorzag hij van poëtische teksten. Daarnaast heeft Geert ook lange tijd natuurfilmpjes gemaakt voor Man bijt hond.
Geert is bekroond met de Jacob Van Maerlantprijs, de Interprovinciale Prijs voor Kinderliteratuur, een Pluim van de Maand, de Kinder- en Jeugdjury, een Vlag & Wimpel, de Plantin-Moretusprijs en hij was winnaar van de poëziewedstrijd Dichter bij Jeugd. Bovendien werden ook de illustraties van zijn prentenboeken vaak bekroond. Ook in het buitenland kennen de boeken van Geert De Kockere veel succes. Zo werden er al boeken vertaald voor onder meer Frankrijk, Korea, Duitsland en Spanje.
Weetjes Geert heeft een eigen blog waar hij regelmatig teksten op post over de natuur, zijn gedichten en zijn activiteiten: www.geertdekockere.be
Marita De Sterck
Marita De Sterck is in Antwerpen geboren in 1955. Als kind was ze gek op atlassen en wereldbollen. Haar droom was om ontdekkingsreiziger te worden. Marita studeerde Germaanse talen aan de Universiteit van Gent. Bovendien was ze erg geïnteresseerd in volkenkunde, waardoor ze besloot om Antropologie bij te studeren. Ze specialiseerde zich in de inwijdingsrituelen en -verhalen van niet-westerse volkeren.
Marita’s dagen zijn goed gevuld: aan de bibliotheekschool van Gent geeft ze les in literatuur, jeugdliteratuur en antropologie. Bovendien schrijft ze jeugdboeken en ze geeft ook cursussen 'schrijven voor jonge mensen'. Daarnaast vindt ze het heel leuk om prentenboeken te schrijven, omdat de woorden van de schrijver dan een spelletje spelen met de prenten van de illustrator. 108
Appendix 11: Biographies (Dutch and English)
Haar laatste prentenboek bij De Eenhoorn, Schatjepetatje, gaat over de tegenstrijdige boodschappen die volwassenen soms uitzenden. Het hoofdpersonage is een hond die maar niet begrijpt waarom hij moet stil zijn als de volwassenen lawaai maken en waarom hij netjes moet eten als zij zitten te schransen.
Marita’s boek Hakim ontving in 1984 de prijs van de provincie Antwerpen voor het beste kinderboek. Splinters werd in 2000 bekroond door de Vlaamse Kinder- en Jeugdjury en Wild vlees kreeg in 2001 een Gouden Zoen. In 2004 werd Marita’s boek Op kot bekroond door de Jeugdjury Vlaanderen. Een jaar later kreeg de Antwerpse schrijfster een Zilveren Zoen en de Prijs van de Vlaamse Kinder- en Jeugdjury voor het boek Met huid en haar. In 2007 sleepte ze opnieuw twee prijzen in de wacht met Kwaad bloed: een Boekenleeuw en een Zilveren Zoen.
Weetjes Marita reist graag en veel. Ze vindt het interessant om te zien hoe sommige volkeren totaal anders leven dan wij. Veel van haar verhalen en informatieve boeken gaan dan ook over andere culturen.
Ingrid Godon
Ingrid Godon is geboren in Wilrijk in 1958. Na de humaniora volgde ze de afdeling Etalage aan de Academie voor Schone Kunsten (Lier). Tijdens de lessen merkte een leerkracht op dat Ingrid voortdurend zat te tekenen. Hij zag dat haar tekeningen geschikt waren voor kinderboeken en stimuleerde haar om veel te oefenen.
Ingrid illustreerde in het begin voornamelijk schoolboeken en tijdschriften. Haar tekeningen waren erg realistisch. Algauw kreeg ze opdrachten om karton- en prentenboeken te illustreren. Ondertussen werkt Ingrid al meer dan twintig jaar als zelfstandig illustrator. Haar prenten stralen een intieme, tedere sfeer uit met veel knuffels, kinderen met ronde gezichtjes en gezellige interieurs met bloemetjesbehang. Ingrid werkt het liefst met olieverf, eventueel aangevuld met potlood of inkt. Ze werkt op ruw karton, waardoor stevige vlakken en lijnen ontstaan. De illustraties zijn niet langer realistisch informatief, maar meer gestileerd. Details laat ze steeds vaker achterwege. Ze tekent vooral voor kinderen tussen 2 en 8 jaar.
Haar werk is ook populair in het buitenland. Op de kinderboekenbeurs van Bologna van 1993 en die van 2001 werden sommige van haar prenten geselecteerd voor de tentoonstelling "Illustratori di Libri per Ragazzi. Bovendien werden enkele van haar boeken vertaald in het Duits, Frans, Deens, Zweeds, Spaans, Italiaans, Sloveens en Koreaans.
In 2000 gaf Ingrid bij Querido haar eerste eigen prentenboek uit: Wachten op Matroos (met woorden van André Sollie). In 2001 werd dit boek bekroond met een Boekenpauw, een Boekenwelp, een Gouden Griffel en een Vlag en Wimpel. In 2005 ontving Ingrid de tweede Kakelbontprijs voor haar illustraties in Mijn papa is een reus. Het prentenboek werd in meer dan 30 talen vertaald. Ingrid is ondertussen wereldberoemd geworden met de reeks Nellie en Cézar. Van deze prentenboekjes over
109
Appendix 11: Biographies (Dutch and English) een kikker en een muis zijn er ook tekenfilms gemaakt. Bovendien kreeg Inge vorig jaar nog een Boekenpluim voor haar boek Morgen was het feest.
Heidi Walleghem
Heidi Walleghem is geboren in Ieper in 1970. Ze geeft les in een lagere school in Ieper, omdat ze ontzettend graag met kinderen werkt. Vanuit haar ervaring schreef ze een handleiding taal om kinderen van de eerste klas te leren lezen en een musical voor de basisschool.
Al van toen ze klein was, was Heidi verzot op boeken. Ze las er niet alleen een heleboel, maar ze verzon ook mooie verhalen op de schommel in de tuin. Haar liefde voor kinderboeken is gebleven en heeft ervoor gezorgd dat ze schrijfster geworden is.
Heidi heeft al boeken voor eerste lezers en boeken voor kleuters gepubliceerd, maar ze schrijft vooral leesboeken voor kinderen tussen 6 en 9 jaar. Haar eerste boek Draak Omaar en Timme Tovenaar was meteen goed voor de tweede prijs van de Limburgse Kinder- en Jeugdjury. In 2009 verscheen het leesboek Die muur moet weg! over vooroordelen en de angst voor het onbekende.
Elsje Dezwarte
Elsje Dezwarte was born in Ghent in 1981. Ever since she was little, drawing has been her greatest passion. When she was 16 years old, she enrolled in the Sint-Lucas Institute in Ghent for the subject Architectural Design. After her secondary studies, she has studied Art Sciences and Archaeology for a year, but then she has realised that she was more into Graphical Design. She has specialized in Illustrations and has graduated cum laude.
Els is passionately fond of images, she enjoys them immensely. Drawing is one of her favourite activities, but she also likes to combine different expressive media. Moreover, she is crazy about fashion (especially shoes, Els has studied Shoe Design for a year), photography, designing clothes and restoring furniture.
Alladin is her first book. Furthermore, she has illustrated The magic flute (De toverfluit) by order of the Flemish Opera. Els has also made illustrations for magazines, such as De leeswolf en De leeswelp and for specific assignments. Recently, Els has illustrated a second book, Indoor cat outdoors (Binnenpoes buiten), written by Hilde Vandermeeren.
Did you know?
Els is crazy about chocolate, red lips, shoes and hats, warm appelcake with vanilla ice-cream, cats, red and black, nice patterns and blowing bubbles.
110
Appendix 11: Biographies (Dutch and English)
She doesn’t like snow in her neck, eating meat, flying, sour bears and talking to somebody wearing sunglasses. Her hobbies are going to performances, reading, watching movies, strolling at rummage sales, being lazy together with her cats and practising sports (just an itsy-bitsy bit)
Hilde Vandermeeren
Hilde Vandermeeren was born in Waregem in 1970. She grew up in Wielsbeke and now lives in Torhout. She has studied Clinical Psychology in Leuven and she has obtained her Teachers’ Diploma. She is married and has two daughters. Hilde taught in a secondary school for 10 years. Since 2006, she’s a fulltime author, and since 2007 she’s the head editor of the children’s paper Kits.
Davidsfonds/Infodok published about twenty of her books, De Eenhoorn six. Most of them were nominated for the Flemish Children and Youth Jury. In 2002, A house to lose your way in (Een huis om in te verdwalen) was awarded the Word and Image award (the Netherlands).
Hilde’s first book in De Eenhoorn, Number 12 (De twaalfde man), was awarded a Silver Pen in 2005 and was reprinted four times. A year later, Cleo’s Box (Het kistje van Cleo) received the prize With Flying Colours. In 2007, the book From a child who plays tag with the wind (Van een kind dat tikkertje speelt met de wind) was awarded a Book Cub.
She also received a White Raven for My first fairy tale growth book (Mijn eerste sprookjesgroeiboek). In 2009, Cleo’s Box (Het kistje van Cleo) was awarded a Silver Honour Plaque by the province West- Flandres and Operation Bernie Gone (Operatie Bernie Buiten) was awarded a Bronze one. Furthermore, Hilde has written about ten Flemish Films. Three of them were nominated for the John Flanders Prize.
Hilde’s books are also popular abroad. In Germany, Number 12 (De twaalfde man) has been published as a read and listen book. The book has also been published in Danish and Korean. Other books of Hilde have appeared in German, Danish and Spanish. Recently, Hilde has written a new book, Indoor cat outdoors (Binnenpoes buiten). The book is illustrated by Elsje Dezwarte.
Did you know?
Hilde is fond of her daughter, beautiful stories, the autumn wind in the trees and homemade pizzas. She doesn’t like hodgepodge, cars driving too fast, grumblers and knitting. If Hilde could say one thing to children who want to become a writer themselves, then she would recommend them to read a lot.
111
Appendix 12: Interviews
Example: interview with Frank Geleyn
- In 2009 verscheen het boek De vijand, dat handelt over racisme. Hoe ben je op die titel gekomen? Ik wilde een confronterende titel die je pas volledig begrijpt als je het boek uit hebt. Het boek gaat over een uitwisseling tussen een Vlaamse en een Waalse school. De vader van het hoofdpersonage Margot is fel tegen deze uitwisseling gekant. Margot reageert daar met de volgende zin op: 'Het is net of ik naar de vijand trek en nooit meer terugkom.' De titel verwijst dus op een eerste niveau naar de Waalse medemens. Naarmate je verder leest begrijp je echter dat die uitwisseling maar een kader is en dat ik wil meegeven dat onze grootste vijand niet de anderstalige of de gekleurde medemens is, maar wel de ideeën die we over hen vormen – ideeën die spontaan of door beïnvloeding in ons hoofd ontstaan en die ons denken en doen bepalen. Het boek is dan ook een pleidooi voor een goede ‘hoofdhygiëne’: we moeten erover waken dat we juist (blijven) denken en voelen zodat we in het leven geen verkeerde beslissingen nemen.
- Het jeugdboek De kampioen gaat over een jongen die de jeugddroom van zijn vader moet waarmaken door wielrenner te worden. Hoe kwam dit boek tot stand? Kampioen is misschien wel het boek dat het dichtst bij mijn eigen leven aanleunt. Ik was nl. zelf dolgraag wielerkampioen geworden, maar mijn moeder was er radicaal tegen. Ook na mijn jeugdjaren heb ik de wielersport van dichtbij gevolgd. Het is een mooie, heroïsche, spannende en eenzame sport. Toch benadruk ik in mijn boek ook de 'gevaarlijke' kant van het wielrennen. Je moet er keihard voor trainen (nog harder dan voor andere sporten) en deze inspanningen gaan vaak ten koste van de school(resultaten). Dat heb ik als leraar zelf kunnen vaststellen bij een ex- leerling van me.
- Je hebt twee kinderboeken geschreven over Lars en Lara en op je site is er sprake van een derde. Kun je al een tipje van de sluier oplichten? Deze keer binden onze dappere ridders de strijd aan tegen een wel heel bijzondere vijand: koning Samba, die het hart van koningin Ma Ma wil veroveren. Spanning en pret verzekerd!
- Je boeken hebben heel uiteenlopende onderwerpen, waar haal je je inspiratie vandaan? Ik haal mijn inspiratie vooral uit de dagelijkse realiteit en dan meer specifiek uit de contacten die ik als leraar met jongeren op school heb. Soms haal ik ook inspiratie uit de reizen die ik maak (Ierland, Italië...). In elk geval gaat het steeds om onderwerpen die me op een of andere manier raken. Schrijven 'op commando' zou ik niet kunnen. Mijn jeugdboeken zijn altijd doorleefde, gevoelige verhalen. Voor mijn kinderboeken doe ik meer beroep op mijn fantasie en probeer ik een mooie mengeling van humor en spanning te bekomen.
- Werk je tegelijkertijd aan boeken voor eerste lezers en jeugdboeken of schrijf je tot een boek helemaal af is? Ik kan maar aan één boek tegelijk werken. Ik ga nl. zozeer op in mijn verhaal dat ik onmogelijk kan
112
Appendix 12: Interviews
'switchen' naar iets anders. Pas als mijn hoofd en hart weer leeg zijn en ik volledig 'afgekickt' ben van het vorige verhaal, kan ik me aan een nieuw boek wagen.
- Je geeft vaak lezingen op school. Hoe verlopen die? Heel fijn. Leerlingen appreciëren nog altijd gepassioneerde sprekers. Zodra ze voelen dat je getuigenis authentiek is, gaan ze helemaal op en mee in je verhaal. Ik probeer ook altijd verrassend en gevarieerd uit de hoek te komen - mijn jarenlange ervaring als leerkracht is daar natuurlijk niet vreemd aan.
- Op welk eigen boek ben je ontzettend fier? Moeilijke vraag. Alsof je aan mij vraagt: op wie van jouw kinderen ben je ontzettend trots? Ik ben trots op allemaal. Ik hou van al mijn boeken. Als ik dan toch van mijn hart een moordkuil moet maken: ik heb een boontje voor mijn eerste en mijn laatste. Dat laatste boek is bijna jaarlijks een ander natuurlijk.
- Je geeft les in het middelbaar, vraag je je leerlingen soms raad? Dat doe ik liever niet. Zolang ik niet om ideeën of onderwerpen verlegen zit, wil ik dit vermijden. Dat ruikt teveel naar ‘writing on demand’ . Ik heb liever dat alles spontaan ‘opborrelt (weliswaar dankzij contacten met jongeren).
113
Appendix 12: Interviews
Example: interview with Kaatje Vermeire
- In 2009 verscheen het boek Mannetje & Vrouwtje krijgen een kind. Aan welke illustratie uit dat boek ben je het langste bezig geweest? Aan de tweede prent (met de fuchsia-achtergrond). Dat was immers het moment waarop de personages voor het eerst in beeld werden gebracht. Deze illustratie moest honing, muziek, rozekleur en zonneschijn uitstralen... Dit was voor mij helemaal niet vanzelfsprekend omdat ik tot dusver meer gewend was om duistere personages en sferen te ver-beelden. Qua compositie, kleurgebruik en gelaatsuitdrukkingen is deze prent mijn grootste zoektocht geweest.
- Welke illustratie uit Mannetje & Vrouwtje krijgen een kind heb je het liefst gemaakt en waarom? De illustratie met de badscène: een pagina waarin ik mij volledig heb kunnen uitleven, niet alleen in de losse combinatie van de technieken (collage, ets, verf, potlood), maar ook in de uitwerking van de details: de badkamertegels op de achtergrond, de parkiet die het bad ondersteunt, de bellenvangende poes... Ook van het kleurenexperiment heb ik genoten. Heel anders dan in de 'fuchsia'-prent, heb ik door het gebruik van overwegend witte tinten met hier en daar wat kleurtoetsen, een vrolijke en luchtige sfeer op papier kunnen zetten (zonder dat die onnatuurlijk aanvoelt).
- Je eerste prentenboek, De vrouw en het jongetje werd bekroond met een Boekenpluim en een White Raven. Hoe voelde dat? Overweldigend. Hoewel ik me op dat moment helemaal nog niet bewust was van de 'zwaarte' of betekenis van die Pluim. Ik heb ongeveer een klein jaar intensief aan deze illustraties gewerkt (binnen de 4 muren van mijn atelier) en was nauwelijks op de hoogte van wat er zich in de kinderboekenwereld afspeelde. De relevantie van bepaalde literaire organen, uitgeverijen en prijzen was me zo goed als helemaal vreemd. Door deze bekroning ben ik letterlijk deze boeiende wereld binnengetuimeld. De pluim heeft me enorm gemotiveerd om mijn artistieke zoektocht verder te zetten. Het heeft me gesterkt om te volharden in mijn tekenstijl (de publicatie van De Vrouw en het Jongetje was immers een erg gewaagde onderneming, waarvoor ik De Eenhoorn nog steeds dankbaar ben. Het boek kan nu niet bepaald een 'vrolijk' kinderboek worden genoemd.)
- Waar haal je je inspiratie voor je tekeningen? De dagelijkse realiteit, de 'kleine dingen des levens' die mijn fantasie prikkelen en er verder een eigen leven gaan leiden. Houdingen van mensen overal in het straatbeeld, rariteiten van rare mensen binnens- en buitenshuis, ... Allerlei oude materialen (kledij, papier, textiel...) die al sporen en verhalen dragen van vorige levens. Mijn ogen zuigen alles wat een zieltje draagt en hier en daar al gehavend is, naar zich toe... Ik teken ontzettend graag mensen met een hoekje af. Of voorwerpen, wezens of sferen waarin de ‘lichtheid’ én de ‘zwaarte’ van het leven vervat zitten.
- Hoelang doe je gemiddeld over een paginagrote illustratie? Soms doe ik een maandlang voorbereidend zoek- en studiewerk (aan één houding gaan soms tientallen houdingen vooraf). De concrete uitwerking kan (wegens mijn soms nogal omslachtige werktechnieken) een week in beslag nemen. Maar daar vallen eigenlijk geen concrete getallen op te kleven. Sommige illustraties staan al vlotter en spontaner op papier dan andere (dat hangt ook 114
Appendix 12: Interviews
allemaal af van het soort opdracht of het soort materialen dat je gebruikt). Uiteindelijk is de ver- beelding van een verhaal iets waar je continu mee bezig bent: is het niet concreet met je handen, dan wel met je hoofd...
- Hoe ben je met tekenen begonnen? Als kind ben ik eigenlijk nooit een fervent tekenaar geweest. Ik knutselde wel ontzettend graag en maakte af en toe wel eens wat tekeningen, maar tijdens mijn middelbare studies heb ik me zodanig op het studeren geworpen dat het creatieve zich slechts beperkte tot die wekelijks verplichte (en luttele) uurtjes plastische opvoeding. Pas na het middelbaar heb ik voor mezelf de keuze gemaakt om toch die onbekende grafische wereld binnen te stappen. Op de Academie is er voor mij een totaal nieuwe wereld opengegaan...
- Hoe ga je te werk voor je illustraties? Ik ga nogal impulsief te werk, want een begin op een wit, maagdelijk blad boezemt me angst in. En een vooropgestelde planning of nauwkeurige compositie van wat ik op papier zal zetten, werkt verlammend. Dus vaak begin ik in het wilde weg en vrij impulsief alle opgedane indrukken (die de opdracht in mij losmaken) te verwerken. Soms maak ik al een volledige uitgewerkte tekening van een pril, ondoordacht idee, dat dan nadien - helemaal onevenredig aan de tijd die ik erin heb geïnvesteerd - in de prullenmand verdwijnt. Door al meteen aan een minutieuze uitwerking van een beeld te beginnen (die soms niets met het verhaal te maken heeft), komen er bij mij echter nieuwere en (vaak) betere ideeën op de proppen. Door te 'doen', kan ik pas echt beginnen met nadenken. Ik teken de personages in allerlei houdingen, ik ga op zoek naar bijpassende voorwerpen en klederdracht... en zo bouw ik geleidelijk aan het gehele decor op. Door al dat veldwerk te verrichten, ettelijke schetsen te maken en vanalles in beeld te brengen, probeer ik mezelf volledig in te leven in de sfeer van het verhaal.
115
Appendix 13: Website of De Eenhoorn: comparison
Website of De Eenhoorn: comparison
1. Algemeen
In vergelijking met de websites van concurrenten ziet de website van Uitgeverij De Eenhoorn er erg verzorgd en overzichtelijk uit. De lay-out is aantrekkelijk, de teksten zijn goed geschreven en de inhoud is up-to-date. Toch is een website nooit helemaal af en zijn er steeds elementen voor verbetering vatbaar. Hier volgen enkele suggesties om de website nog verder te verbeteren.
2. Boeken en tijdschriften
De producten van Uitgeverij De Eenhoorn worden opgesplitst in twee categorieën: boeken en tijdschriften. Bij het onderdeel van de boeken staan de zoekfunctie, de nieuwe boeken, de bekroonde boeken, de complete catalogus, de merchandising en het archief. Deze onderverdeling is al heel overzichtelijk en duidelijk. Toch is er nog informatie die ontbreekt of op een andere plaats staat, bijvoorbeeld waar kun je de boeken kopen? Concurrent Ars Scribendi geeft in het menu van zijn site de verkoopadressen weer. Bij De Eenhoorn zijn de verkoopadressen ook te vinden, maar daarvoor moet je de link onderaan de zoekpagina gezien hebben of naar de FAQ’s kijken. Ten tweede kondigt een andere concurrent, met name Uitgeverij De Eekhoorn, boeken op voorhand aan. Het is een goede manier om kinderen op de hoogte te houden van de boeken die in de nabije toekomst gepubliceerd zullen worden. Ten slotte kan De Eenhoorn ervoor kiezen om onderaan de pagina gerelateerde boeken weer te geven. Dat is nu al het geval bij www.standaarduitgeverij.be. Gelijkaardige boeken worden vermeld onder de titel: “Lezers van dit boek bekeken ook…” Bij de tijdschriften vind je in het linkermenu alle tijdschriften terug en een link naar een tabel met de tarieven. Bij elk tijdschrift wordt er uitleg gegeven over de thema’s, de prijs en de samenstelling van het abonnement. Bovendien is het mogelijk om een exemplaar in te kijken via een pdf- bestand. De Eenhoorn heeft er voor geopteerd om alle basisinformatie in te kaderen in de overkoepelende site, zodat de eenheid behouden blijft. De aparte sites van de tijdschriften zijn uitsluitend voor de lezers. Die vinden aan de bovenkant van hun tijdschrift een websleutel, die hen toegang geeft tot nieuwtjes, mopjes, boekjes enz.
Aanbevelingen: De verkoopadressen staan misschien beter in het zijmenu van het onderdeel “Boeken” en het onderdeel “Tijdschriften”. Zo zien klanten direct waar ze terecht kunnen als ze op zoek zijn naar een boek of een tijdschrift van De Eenhoorn. Wat de boeken betreft kan het handig zijn om de catalogus te uploaden in pdf-formaat. Eventueel kan er ook een categorie aan het zijmenu worden toegevoegd om kinderen op de hoogte te houden van de boeken die in de nabije toekomst gepubliceerd zullen worden. Ten slotte kan De Eenhoorn ook bij elke zoekactie gelijkaardige boeken weergeven. Dat zorgt ervoor dat klanten meer doorklikken en op die manier meer boeken gezien hebben. Bij de tijdschriften zou het overzichtelijker zijn als de leeftijdscategorie steeds wordt vermeld. Eventueel kan er ook telkens aangegeven worden dat een abonnement via school goedkoper is. Het pdf-bestand met de tarieven is erg overzichtelijk. Het zou echter beter zijn als de link naar het pdf-bestand op dezelfde manier was opgemaakt als de links naar de tijdschriften. De knop maakt dan meteen duidelijk dat je er op kunt klikken. Wat de omschrijving van de 116
Appendix 13: Website of De Eenhoorn: comparison
tijdschriften betreft zou het iets mooier ogen als de titels van de echte boeken die abonnees krijgen, worden vervangen door kleine foto’s van de kaften.
3. Doelgroepen
De site van Uitgeverij De Eenhoorn heeft verschillende doelgroepen, al is dat niet meteen duidelijk. Uit de FAQ’s blijkt dat de site zich richt tot klanten, boekhandels, scholen, auteurs en illustratoren. Bij klanten heb je eveneens verschillende doelgroepen: enerzijds richt de uitgeverij zich tot de ouders, anderzijds tot de lezers van boeken. Veel sites van uitgeverijen opteren ervoor om zich apart te richten tot de verschillende doelgroepen via deelpagina’s. Zo heeft www.randomhouse.com een onderverdeling gemaakt op basis van de doelgroepen kids, teens, teachers en librarians. Uitgeverij De Fontein richt zich met een deelsite zelfs specifiek tot de pers: “Wij houden u via deze weg graag op de hoogte van aantrekkelijke acties, interessante auteursbezoeken etc. Ook vindt u hier onze omslagen en (rechtenvrije) auteursfoto’s.”
Eén van de belangrijkste doelgroepen voor De Eenhoorn is die van kinderen. Momenteel heeft de site van De Eenhoorn al een funpagina gericht naar kinderen, met fragmenten, een wedstrijd en kleurplaten. Het idee om fragmenten van boeken op de site te zetten is erg origineel. Ik heb geen enkele concurrent gevonden die dat ook doet. Bovendien wekt het de interesse op van kinderen en is het voor ouders een goede maatstaf om het boek al dan niet te kopen. Ook concurrenten hebben vaak een deelsite specifiek gericht naar kinderen. Sites zoals www.kluitman.nl hebben spelletjes gemaakt over de populairste boekenreeksen. Op de site van Big Balloon staan er eveneens puzzels, kleurplaten, e-cards, muziek en spelletjes. Bovendien worden de figuurtjes uit de belangrijkste reeksen voorgesteld. Enkele sites zoals www.penguin.com tonen ook prentjes van de meest favoriete figuren, je kunt erop doorklikken en dan kom je bij de serie van dat figuurtje terecht. Uitgeverij Clavis gebruikt de site om kinderen aan te sporen een boekbespreking over één van hun boeken te schrijven: “Wil je graag scoren bij je vrienden en met je volgende boekbespreking verrassend uit de hoek komen? Lees dan een Clavis boek en ontvang leuke boekenleggers voor jou en je klasgenoten.” Dat is natuurlijk een goede manier om de discussie op gang te trekken over bepaalde boeken en om de boeken van Clavis te promoten.
Aanbevelingen: Momenteel bevat het onderdeel ‘Fun’ fragmenten uit boeken, een wedstrijd en kleurplaten. Het zou een goed idee zijn om de categorie van de kleurplaten verder uit te breiden, momenteel staat er nog maar één tekening op. Verder kunnen er ook nog puzzels, e-cards, knutselwerkjes, muziek, spelletjes en teken- of kleurwedstrijden worden toegevoegd. Ook een voorstelling van de belangrijkste figuurtjes kan interessant zijn voor kinderen. Misschien kan er zelfs een verhaaltje gemaakt worden waarbij kinderen zelf elementen kunnen kiezen, ik denk daarbij aan www.sprookjesvallei.nl Natuurlijk is het niet de bedoeling om van de website een spelletjessite te maken. Kleurplaten, knutselwerken en puzzels met mooie tekeningen zorgen er echter voor dat kinderen vlugger de site van De Eenhoorn zullen opzoeken. Bovendien bestaat er ook een kans dat ze de site zullen aanraden aan hun vrienden (of ouders aan elkaar).
De tweede belangrijke doelgroep is die van de ouders. Zij beslissen welke sites er bezocht worden en welke boeken er uiteindelijk gekocht worden. Ze willen er zeker van zijn dat hun kinderen interessante boeken kunnen lezen van een goede kwaliteit. De belangrijkste informatie voor de
117
Appendix 13: Website of De Eenhoorn: comparison
ouders is al op de site van De Eenhoorn aanwezig: een korte inhoud, thema’s, een leeftijdscategorie en de prijs.
Aanbevelingen: Het lijkt me interessant om ouders de mogelijkheid te geven een boek te kopen waarin ze elementen kunnen aanpassen. Zo kunnen ze bv. de naam van hun kind gebruiken als het hoofdpersonage van het boek om dit cadeau te doen. Sites zoals www.mijnnaamboek.nl tonen aan dat gepersonaliseerde geschenken het tegenwoordig goed doen. Enerzijds kan De Eenhoorn ervoor kiezen om zo’n gepersonaliseerd boekje via de site aan te bieden, zodat ouders het kunnen printen. Anderzijds kan de uitgeverij er ook voor kiezen om dit geschenkartikel te koop aan te bieden.
Een derde doelgroep is het onderwijs. Op de site van de Eenhoorn is die categorie onderverdeeld in zoeken, leermiddelen, lessuggesties en lezingen en workshops. De leermiddelen en lessuggesties zijn overzichtelijk geordend volgens categorie en de leerkracht kan op de producten klikken voor meer informatie. Bovendien zijn de lezingen en workshops in een tabel geordend volgens school: kleuterschool, lagere school en middelbare school. Het enige wat mist op de pagina zijn de titels van de tabellen. Als we verder doorklikken, krijgen we meer informatie te zien over de workshops en de lezingen.
Aanbevelingen: Bij de lezingen en workshops is alles netjes geordend in tabellen. Er wordt met prentjes aangegeven voor wie de lezingen en workshops bestemd zijn. Het zou nog overzichtelijker zijn als de categorieën nog eens worden herhaald boven de tabel. Eventueel kan er een filmpje worden toegevoegd met een impressie van de activiteit, zoals het geval is op de site van Uitgeverij Holland.
Ten slotte zijn boekhandels en andere bedrijven mogelijke klanten. Zo heeft www.clavisbooks.com een B2B-sectie waarbij ze kinderboeken aanraden als relatiegeschenk in de verzorgingssector, de farmacie, de detailhandel en bij de overheid.
4. Zoekfunctie
Momenteel heeft de site van De Eenhoorn verschillende zoekfuncties. Ten eerste is het mogelijk om onder de categorie “Boeken” de zoekfunctie te gebruiken. Je kunt er zoeken via trefwoorden (auteur/illustrator, titel of ISBN), leeftijd en genre. Je kunt ook zoeken in de themalijst. Ten tweede kun je bij “Onderwijs” zoeken naar educatieve producten. Dat doe je via een trefwoord, een klasniveau of een onderwerp. Ten derde vind je een zoekmachine onder “Zoeken”. Daar kun je aanvinken of je op zoek bent naar boeken, auteurs, illustratoren, thema’s of leermiddelen.
Aanbevelingen: Het is prima dat er verschillende zoekmachines bestaan voor leesboeken en educatieve producten. De algemene zoekfunctie zou deze twee echter meer moeten overkoepelen. Momenteel kun je immers met de algemene zoekfunctie geen boeken zoeken voor een bepaalde leeftijd. Bovendien wordt er beter consequent gekozen voor de term educatieve producten of voor de term leermiddelen, zodat er geen verwarring ontstaat. Verder zou de zoekfunctie enkel volledige woorden moeten opzoeken en geen woorddelen. Als je bijvoorbeeld “oma” intypt, is het niet de bedoeling dat het boek Een doos voor Thomas verschijnt. Ten slotte kan de zoekfunctie beter geïntegreerd worden op de hele site, zodat je op iedere pagina van de
118
Appendix 13: Website of De Eenhoorn: comparison
site informatie kunt opzoeken over de boeken. Er kan dan ook gebruik gemaakt worden van een uitklapmenu, zoals dat het geval is bij www.lannoo.be.
5. Nieuws en de nieuwsbrief
Het nieuws is onderverdeeld in verschillende onderdelen, meer bepaald: Agenda, Nieuwsberichten, Archief en Foto’s. Alle onderdelen zijn overzichtelijk en up-to-date. Als je je wilt inschrijven op de nieuwsbrief, moet je aangeven of je leerkracht, boekhandelaar, bibliothecaris of gewoon geïnteresseerd bent. Afhankelijk van deze informatie krijgt de klant een aangepaste nieuwsbrief doorgestuurd.
Aanbevelingen: Om de bezoeker wat meer vertrouwen te geven, kan De Eenhoorn benadurkken dat de gegevens niet worden doorgegeven aan derden. Bovendien kan er vermeld worden hoeveel keer de nieuwsbrief wordt rondgestuurd (dagelijks, wekelijks, maandelijks) en wat er precies instaat: gaat het om informatie die ook op de site te vinden is of zijn er extra’s aan verbonden?
6. Webshop
Op het eerste zicht is het niet meteen duidelijk of De Eenhoorn een webshop heeft. Er staat wel een icoontje van een winkelkarretje op de homepage, maar dat valt niet echt op tussen de menu’s. Wel staat er duidelijk bij de boeken en tijdschriften dat je ze online kunt bestellen. Bij het educatief materiaal is de werkwijze om iets te bestellen anders dan bij de boeken en de tijdschriften. In plaats van een winkelkarretje staat er een aanvinkbaar vakje en kun je het erna bestellen.
Aanbevelingen: De link naar de webshop kan worden opgenomen in het hoofdmenu. Zo weten bezoekers meteen dat ze de producten online kunnen bestellen. Ook wordt er best wat meer informatie gegeven, zoals de verkoopvoorwaarden en het bestellingproces (de verschillende stappen die worden doorlopen).
7. Uitgeverij en Contact
Het submenu “Uitgeverij” is onderverdeeld in het profiel van De Eenhoorn, de visie, de historiek, de voorstelling van de medewerkers en het adres. Elk onderwerp is zorgvuldig uitgewerkt en geïllustreerd met foto’s. Bij het adres staat er zelfs een wegbeschrijving en een plannetje. Vragen, opmerkingen en suggesties kun je via het contactformulier doorsturen naar de medewerkers.
Aanbevelingen: Eventueel kan er een printknop worden toegevoegd om de routebeschrijving op één blad papier te printen.
119
Appendix 13: Website of De Eenhoorn: comparison
8. Overige suggesties
- Op de site van de Standaard Uitgeverij staat er een bewegende banner met allerlei boeken. Het is mogelijk om op één van die boeken te klikken om meer informatie te krijgen of om het boek te bestellen. Voor de site van De Eenhoorn zou ik het niet aanraden, omdat er al veel afbeeldingen opstaan. Het zou misschien iets te druk worden. - Op de site www.defonteinkinderboeken.nl worden er signeersessies aangekondigd. - Misschien is er een samenwerking mogelijk met de Stichting Lezen
9. Traffic genereren
Om meer kinderen en ouders naar de website van De Eenhoorn te krijgen, kan de uitgeverij terugvallen op schriftelijke communicatie. Zo kunnen ze bijvoorbeeld bladwijzers uitdelen met een mooie tekening en een duidelijke verwijzing naar de site. Verder kan er tussen ieder verkocht boek een flyer gestoken worden om kinderen erop te wijzen dat er mooie kleurplaten, knutselwerkjes en andere leuke boekjes te vinden zijn op de website. Natuurlijk kan de website ook duidelijk vermeld worden op bestaande schriftelijke communicatie zoals brochures en kalenders. Om klanten vaker terug te laten keren naar de website, is het van belang dat die regelmatig geüpdatet wordt. Voorlopig is dat geen probleem. De site van De Eenhoorn is overzichtelijk en up- to-date. Daarnaast is het echter ook belangrijk dat er af en toe nieuwe kleurplaten of knutselwerkjes geüpload worden.
120
Appendix 14: Uploading colouring pictures to the site
Uploading colouring pictures on the site
121
Appendix 14: Uploading colouring pictures to the site
122
Appendix 14: Uploading colouring pictures to the site
123
Appendix 15: Updating the website
Updating the website: example
Putting quotes on the site
124
Appendix 15: Updating the website
Adding new foreign rights to the site
125
Appendix 15: Updating the website
Adding new books to the site
126
Appendix 16: Brochures
Brochures
127
Appendix 16: Brochures
128
Appendix 16: Brochures
129
Appendix 17: Press releases
Press releases Piep mag Mauw zeggen een fantasievol prentenboek boordevol details
Frans Lasès uit Amsterdam en Tom Schamp uit Brussel hebben samen een prentenboek geschreven over de vriendschap tussen een kat en een muis. Piep mag Mauw zeggen schenkt kinderen uren kijk- en luisterplezier.
Piep mag Mauw zeggen
Piep is een vrolijke muizenkleuter. Ze zit al in de tweede kleuterklas. Ze weet precies wat ze wel en wat ze niet wil. Met papa Snuit en mama Snoet woont ze in de grote stad. Haar beste vriend is meneer Mauw, een oude kater die bij haar in de straat woont. Piep hoeft niet meneer Mauw te zeggen. Zij mag gewoon Mauw zeggen. Piep en Mauw gaan samen naar de winkel, spelen terrasje, eten ijsjes, planten bloembollen en nog zoveel meer.
Heerlijk pittige voorleesverhalen over een kleuter en een oude vriend die samen speels en wijs de wereld verkennen.
4+ * 64 blz. * € 19,95 * isbn 978-90-5838-598-7
Frans Lasès
Frans Lasès woont met zijn vrouw en twee kinderen in Amsterdam. Hij werkte jarenlang als televisievormgever bij de NOS. Daarnaast was hij docent (Video)grafische vormgeving aan de Hogeschool voor de Kunsten in Arnhem.
Sinds 1990 bedenkt en regisseert Frans succesvolle kleuterseries voor Villa Achterwerk (VPO) en Kindertijd (KRO). Het programma Dag Meneer de Koekepeer herwerkte hij in 1994 tot een succesvol kinderboek. Ondertussen heeft hij al enkele prentenboeken geschreven. Bovendien geeft Frans ook interactieve lezingen om kinderen meer te vertellen over het schrijven van voorleesboeken en tv-programma’s. Piep mag Mauw zeggen is zijn achtste kleuterboek.
Tom Schamp
Tom Schamp werd geboren in Brussel. Na zijn studies Toegepaste grafiek in Brussel en Polen ging hij in Wemmel wonen. Hij werkt als zelfstandig illustrator en illustreert onder meer boeken, tijdschriften en affiches. Hij werkt zowel voor Vlaamse als voor Franse uitgeverijen.
Tom houdt van illustraties waar je steeds nieuwe details in kunt ontdekken. De tekeningen van zijn nieuwste boek zitten dan ook boordevol visuele grapjes, originele kleurencombinaties en verwijzingen naar de werkelijkheid. Zijn tekenstijl werd al meerdere keren bekroond. Zo won Tom met De zesde dag de Boekenpauw (2008). 130
Appendix 17: Press releases
Wintervlinders een betoverend sprookje om bij weg te dromen
Het nieuwe prentenboek Wintervlinders van Jeska Verstegen vertelt het verhaal van een bang prinsesje dat zich afsluit van de buitenwereld. Maar na een tijdje voelt ze zich eenzaam. Dit betoverende sprookje is erg herkenbaar en vlot geschreven.
Wintervlinders Een kleine prinses wordt bang als ze verdwaalt in een benenbos. Ze wil niet meer onder de mensen komen en sluit zich op in een toren. Na een poosje voelt ze zich eenzaam. Ze vouwt papieren vlinders en gooit die uit het raam. Van overal komen mensen om een vlinder te vangen. Wanneer durft de prinses haar toren te verlaten? Een mooi verhaal over een jong meisje dat haar angsten op een fantasievolle manier overwint. 5+ * 32 blz. * € 14,50 * isbn 978-90-5838-623-6
Jeska Verstegen Jeska Verstegen werd geboren in Delft (Nederland). Na haar studies Beeldende vorming in Antwerpen is ze als zelfstandige illustratrice begonnen bij verschillende tijdschriften. Kort daarna illustreerde ze haar eerste kinderboek. Intussen heeft Jeska meer dan 50 boeken van illustraties voorzien. Jeska probeert graag nieuwe technieken en materialen uit. Vroeger werkte ze vooral met aquarel, tegenwoordig maakt ze illustraties met inkt en acryl. Jeska vindt het heerlijk om zich terug te trekken in een fantasiewereld en even te vergeten dat de realiteit bestaat. Wintervlinders is dan ook een magisch sprookje met dromerige prenten.
131
Appendix 18: Press information file Taart voor mama!
Persmap
8 mei 2010
Taart voor mama!
Wortelfeest van 14u30 tot 17u
Boekvoorstelling vanaf 17.00
I*Boeks, Ledeberg
Door: Veerle Derave I*Boeks en Uitgeverij De Eenhoorn
Inhoud van deze persmap:
1. Foto van Veerle Derave 2. Biografie en bibliografie van Veerle Derave 3. Productfiche Taart voor mama! 4. Veerle Derave aan het woord 5. De pers over het boek van Veerle Derave
Meer informatie: Uitgeverij De Eenhoorn; Nele Declercq; Vlasstraat 17; 8710 Wielsbeke Tel: 056-62 77 34; Fax: 056-61 69 81; E-mail: [email protected]
132
Appendix 18: Press information file Taart voor mama!
Veerle Derave
133
Appendix 18: Press information file Taart voor mama!
Biografie
Veerle Derave is geboren in Turnhout in 1970. Ze groeide op in Oudenaarde en woont nu in Zingem. Al van kindsbeen af wou ze met kinderen werken, tekenen en toneelspelen. Daarom studeerde ze voor onderwijzeres. Tijdens die studie zat ze vaak met haar neus in de kinderboeken. In de bibliotheek groeide haar droom om zelf illustraties te maken. Ze besloot dan ook om Grafische vormgeving te studeren in Gent.
Ondertussen heeft Veerle al een tiental boeken voorzien van illustraties. Twee van haar boeken kregen een White Raven-onderscheiding van de Internationale Kinderbibliotheek in München. Veerle maakt vooral tekeningen voor boeken voor eerste lezers. Het liefst van al tekent ze dieren, terwijl ze er helemaal niet van houdt om auto’s of machines te tekenen. Haar werk is vaak een combinatie van acrylverf, kleurpotlood en geknipt papier.
Naast haar werk als illustratrice geeft Veerle cursussen in tekenen en creatieve technieken aan volwassenen die met kinderen werken. Met verteltheater Kranenveld vertelt ze kleurrijke verhalen aan kinderen. Ze gaat ook graag met kinderen aan de slag om gekke kunstwerken te maken. Veerle weet niet waar haar hobby’s eindigen en waar haar werk begint of omgekeerd. Maar als ze tekent, grimeert, knutselt, vertelt, danst of kleurige pannenkoeken aan het bakken is, dan vindt ze het heerlijk en maakt het haar niks uit of het nu werktijd of vrije tijd is. Veerle houdt niet van strakke gezichten, papierwerk en lang stilzitten. Ze houdt wel van pure chocolade, reizen, leuke mensen ontmoeten en cadeautjes maken.
Bij De Eenhoorn verschenen al drie boekjes voor eerste lezers met tekeningen van Veerle, namelijk De Sint is weer lui, groen als gras en het ei van eend. In 2010 verscheen Taart voor mama! Het is het eerste boek waarin Veerle Derave ook de tekst voor haar rekening neemt.
134
Appendix 18: Press information file Taart voor mama!
Bibliografie
1996 Een stuk uit het behang (Clavis, Katrien Vandewoude) 1996 Ik versta je wel (Bakermat, Gil Vander Heyden) 1996 Meester Moeskop (Clavis, Lucrèce L'Ecluse) 1997 De verdwaalde bom (Clavis, Katrien Vandewoude) 1997 flut mijn boek in de put (Bakermat, Eva De Wilde) 2000 groen als gras (De Eenhoorn, Claire De Lombaert) 2002 Koning Jano (Davidsfonds/Infodok, Herman van Campenhout) 2002 De sint is weer lui (De Eenhoorn, Brigitte Minne) 2004 Tsjilp, zegt de vis (Davidsfonds/Infodok, Wally de Doncker) 2004 bal is het beu (Abimo, Karel Verleyen) 2005 het ei van eend (De Eenhoorn, Jonas Boets) 2008 Praten met je staart (Davidsfonds/Infodok, Wally De Doncker) 2010 Taart voor mama! (De Eenhoorn, Veerle Derave)
Contactgegevens Veerle Derave 9750 Huise-Zingem 09-383 02 11 [email protected]
135
Appendix 18: Press information file Taart voor mama!
Taart voor mama! - productfiche
Auteur en illustrator: Veerle Derave Korte inhoud Het konijntje Hukkel wil zijn mama verrassen. Ze komt vandaag thuis van een lange reis. Hukkel staat vroeg op om een worteltaart te maken. Samen met zijn knuffel Popje haalt hij veel wortels uit de grond. Hij draagt ze naar het klushok. Maar hoe maak je eigenlijk een worteltaart? Hij probeert het eerst met een touw, daarna met een zaag en zelfs met een hamer. Het resultaat lijkt niet op een taart. Gelukkig kan papa hem helpen.
Een snoezig prentenboek over een konijntje dat zijn mama erg mist en haar wil verrassen en tonen hoeveel hij van haar houdt. Elk moederhart smelt voor dit prentenboek.
Technische gegevens Leeftijd: 3+ Prijs: € 14,50 Thema's: konijn, taart, moeder, moederliefde, gemis Omvang: 32 blz. Formaat: 25 x 25 cm ISBN: 978-90-5838-597-0
136
Appendix 18: Press information file Taart voor mama!
Veerle Derave aan het woord
Over de figuur Hukkel “Toen mijn vriend en ik pas samenwoonden, zat er op een avond een bruin dwergkonijn aan de achterdeur. Het was niet bang en kwam tussen onze voeten zitten. Toen we naar binnen gingen, sprong het mee binnen en het is gebleven. We noemden hem Hukkel, naar de Hukkelgemwegel die aan onze straat grensde. Het was een heel grappig konijn dat graag op je schoot sprong, voor de tv lag of de trap op rende om zich te verstoppen in de slaapkamer. Toen besloot ik over dit eigenzinnig konijn een boek te maken. Toen onze dochter Nienke geboren werd, werd ook Hukkel geboren als figuurtje. Ik tekende het op haar geboortekaartje, haar wieg, haar dekentjes, haar eerste T-shirt, ... Hukkel veranderde door de tijd heen wel wat, maar bleef het enthousiaste en eigenzinnige karakter behouden. Nienke heeft een konijn als lievelingsknuffel, die ze overal meezeult en haar geheimen en verdrietjes vertelt. In het boek keerde ik de rollen om en werd Popje het knuffeltje waarmee Hukkel alles deelt.”
Over het prentenboek Taart voor mama! “In Taart voor mama! wil Hukkel mama verrassen en een taart voor haar maken, maar alles mislukt. De overgave en liefde waarmee hij aan de slag gaat, vind ik heel kenmerkend voor kleuters. Ze zitten vol goede bedoelingen, maar ze zijn vaak nog niet handig genoeg om hun ideeën de vorm te geven die ze in hun hoofd hebben. Ze kijken met een open blik naar hun omgeving en gebruiken voorwerpen op hun eigen manier. Zo komen ze tot oplossingen die 'niet horen' vb. wortels binden met een touw, snijden met een zaag, ... Ze zitten nog niet vast in 'wat hoort' en kunnen veel makkelijker creatief denken. Jammer genoeg worden hun oplossingen vaak als stout of verkeerd gezien i.p.v. de mogelijkheden ervan in te zien. Daarom ruimt papa in het boek de 'mislukte' taarten niet op maar maakt hij er een wortelfeest van met wortelslingers, een wortelneus, een wortelketting, ... Dat is een oproep om out of the box te denken, iets waar ik in mijn vormingswerk graag mee bezig ben. De inspiratie voor dit verhaal haalde ik uit wat ik met mijn dochter beleef, maar ook uit mijn eigen kindertijd. Ik maakte en maak nog steeds heel graag cadeautjes voor iedereen. Tijd en moeite steken in een verrassing voor anderen vind ik belangrijk. Het hoeft niet duur of chic te zijn, als je er maar iets van jezelf in gelegd hebt.
137
Appendix 18: Press information file Taart voor mama!
Dat Hukkel een worteltaart wil maken, is zeker niet toevallig. Ik heb warme herinneringen aan een heerlijk stuk worteltaart in een berghut na een loodzware bergtocht. Dat was toen zo'n sterk gevoel van thuiskomen, al zat ik ver boven de bewoonde wereld.”
Over de gebruikte techniek “De illustraties zijn gemaakt met collages van gevonden en gemaakte papieren. Met acrylverf schilder ik vellen papier in de kleuren die ik wil. Soms kras ik in de nog natte verf (de broek), zet ik achteraf stempels (het t-shirt) of print ik structuren van oude etsen op gekleurd papier (bomen). Uit een hele berg grote en kleine papiertjes kies ik dan wat past en knip ik elk onderdeel van de figuren uit. Na het puzzelwerk om alle stukjes samen te krijgen, plak ik het personage in elkaar. De decors maak ik daarna door met papier te schuiven en te zoeken tot ik een boeiende compositie vind. Op het laatste schutblad staan enkele wortelideetjes om met de kinderen een echt wortelfeest te maken. Dit is slechts een aanzet, het is nog leuker als je samen met de kinderen naar wortelideeën gaat zoeken.”
138
Appendix 18: Press information file Taart voor mama!
De pers over Veerle Derave
het ei van eend “De illustraties beperken zich tot de essentie en zijn erg expressief. De vrolijke kaft nodigt iedereen uit om mee te genieten van de avonturen van eend.” (Website Pluizuit, november 2005)
Taart voor mama! “Lekker vlot verhaal met vrolijke illustraties in gemengde technieken. Haar werk is vaak een combinatie van acrylverf, kleurpotlood en geknipt papier. De afbeeldingen zijn met grappige details gemaakt. Naast het bed van Hukkel staat er bijvoorbeeld een lamp in de vorm van een wortel.” (Website De Leestafel, april 2010)
“De kleuters volgen makkelijk, terwijl ze luisteren en meedenken. Achteraf krijgen ze tips voor een eigen wortelfeest. De snoezige Hukkel huppelt vrolijk over de bladvullende collageprenten. Die zijn opgebouwd uit uitgeknipte figuren en voorwerpen, steevast geplaatst op een witte achtergrond.” (Kerk & Leven, maart 2010)
139
Appendix 19: Contact information of operas and music magazines
Contact information of operas and music magazines
Contactgegevens Opera
9 mei 2010 Europese dag van de opera
Vlaanderen De Vlaamse Opera Schouwburgstraat 3, 9000 Gent 09/2681011 [email protected]
Van Ertbornstraat 8, 2018 Antwerpen 03/2021011 [email protected]
De Munt – Brussel administratief adres Leopoldstraat 4 – 1000 Brussel T: +32 2 229 12 00 [email protected]
DeFilharmonie richt zich naar kinderen met een kidsite: http://kid.defilharmonie.be/kid/index.htm Filharmonisch Huis Braziliëstraat 15 2000 Antwerpen T +32 [0] 3 213 54 20 F +32 [0] 3 213 54 00 [email protected]
Muziektheater Transparant vzw Leopoldplaats 10 bus 1 2000 Antwerpen Tel: + 32 (0)3 225 17 02 (ma-vr.: tussen 10-17u30u) Fax: + 32 (0)3 22616 52 [email protected]
Antwerpen deSingel Jan Van Rijswijcklaan 155 B-2018 Antwerpen T +32 (0)3 244 19 20 F +32 (0)3 244 19 59 [email protected]
Vlaams Muziektheater Hollestraat 70 2220 Heist-op-den-berg Tel: +32 (0)15/244.214 Fax: +32 (0)15/251.336 [email protected]
140
Appendix 19: Contact information of operas and music magazines
Nederland Stichting Opera Tralala – laat jonge kinderen kennismaken met opera Nieuwekade 247 3511 RW Utrecht telefoon: 030-2368072 e-mail: [email protected]
Lucent Danstheater richt zich ook naar kinderen ‘De Notenkrakers’ Postbus 11543 2502 AM Den Haag Tel 070 88 00 300 Fax 070 362 27 73 [email protected]
De Nederlandse Opera Waterlooplein 22 1011 PG Amsterdam [email protected] 020-551 89 22
Het Muziektheater Tel 020 - 551 81 17 Fax 020 551 80 68 [email protected]
Stichting Opera op Zak (toegankelijke opera- en muziektheatervoorstellingen) Fagelstraat 64-3 1052 GG Amsterdam t +31-(0)20-4861959 m +31-(0)6-21524797 e [email protected]
Operanieuws http://www.bestexpressnetworks.nl/operanieuws.htm Op operanieuws kunt u zelf de laatste nieuwtjes zetten wat OPERA betreft mail uw nieuws naar: [email protected]
Opera raakt je! Website www.operaraaktje.nl , samenwerking van stadsschouwburg Groningen, stadschouwburg De Harmonie, Leeuwarden en Odeon Theaters in Zwolle
Concert- en Congresgebouw de Doelen Postbus 972 3000 AZ Rotterdam telefoon 010 2171750 fax 010 2130913
Theater Markant Postbus 450, 5400 AL Uden Telefoon bespreekbureau: 0413-256110 Telefoon kantoor: 0413-264588
141
Appendix 19: Contact information of operas and music magazines
Fax kantoor: 0413-257073 E-mail bespreekbureau: [email protected]
Muziektijdschriften Vlaanderen (weinig muziektijdschriften in Vlaanderen) RifRaf Musiczine (gratis maandelijks magazine, voor en door jongeren) Adegemstraat 19 2800 Mechelen
Nederland Zingmagazine (tweemaandelijks magazine) [email protected]
Klassieke zaken (tweemaandelijks magazine) Vereniging Klassieke Zaken [email protected] Soestdijkerstraatweg 21-1 1213 VP, Hilversum The Netherlands 035-6229370 Persberichten en concertaankondigingen kunt u toezenden aan: [email protected]
Luister (Maandblad, tijdschrift voor klassieke muziek) Redactieadres: Postbus 1392, 5602 BJ Eindhoven Tel: 040-8447644 Postadres: Postbus 1392 5602 BJ Eindhoven Tel: 0900-2022708
Mens en Melodie (Maandblad, tijdschrift voor klassieke muziek) Burg.v.d.Heijdenlaan 6 5171 JL Kaatsheuvel [email protected]
Odeon (kwartaalblad van De Nederlandse Opera)
Encore!Magazine (jongerentijdschrift over klassieke muziek) Encore!Magazine, p/a Zonstraat 80, 3581 MV, Utrecht, Nederland. Persberichten kunnen naar [email protected]
142
Contest: De Eenhoorn celebrates its 20th anniversary
143