biËNNaLe Wouter Van Looy / Muziektheater Transparant / Bregenzer Festspiele HEDENDAAGS in coproductie met Operadagen Rotterdam & Oxalys Ensemble MUZieKTHeaTer

Vlaamse deSingel

Lod

Muziektheater Transparant

L’Intruse www.operaxxi.beMedea

BLond eckBert

MIddLe east de GehanGenen Het tweejaarlijkse festival OPERA XXI is een initiatief van Vlaamse Opera, deSingel, Lod en Muziektheater Transparant met als partnerfestival de Operadagen Rotterdam di 17 k zo 29 mei 2011 Vlaamse Opera Antwerpen za 21 mei 2011

Cover_XXI_Druk.indd 1 10/05/11 15:19 INLEIDING za 21 mei gesprek met Judith Weir / 19.15 uur / Vlaamse Opera Antwerpen

begin 20.00 uur de voorstelling duurt 60 minuten, er is geen pauze

teksten programmaboekje Muziektheater Transparant, Lieke van Hoogenhuyze coördinatie programmaboekje deSingel

Het tweejaarlijkse festival OPERA XXI is een initiatief van Vlaamse Opera, deSingel, Lod en Muziektheater Transparant met als partnerfestival Operadagen Rotterdam

Cover_XXI_Druk.indd 2 10/05/11 15:19 Muziektheater Transparant & Bregenzer Festspiele coproductie Operadagen Rotterdam & Oxalys Ensemble BLOND ECKBERT

muziek en libretto Judith Weir muzikale leiding Robin Engelen regie Wouter Van Looy visueel concept Sarah & Charles kostuumontwerp en -uitvoering Lina Celis kostuumadvies Sarah & Charles en Machteld Van De Perre make-up Stefanie Johnson lichtontwerp Paul van Laak dramaturgie Lieke van Hoogenhuyze regieassistent Anne Slothouwer video/techniek Peter Quasters

Eckbert Adrian Clarke Berthe Lien Haegeman Walther, Hugo, Oude Vrouw Harry Nicoll Vogel Romana Beutel Figurant Aline Cornelissen

muzikale uitvoering Oxalys Ensemble viool Shirly Laub, Eric © Sarah & Charles Robberecht cello Martijn Vink, Amy Norrington hobo Piet van Bockstal klarinet Nathalie Lefèvre, Nele Delafonteyne hoorn Anthony Devriendt, Simon Haspeslagh harp Annie Lavoisier

SPEELLIJST za 21 mei 2011 20 uur Vlaamse Opera Antwerpen / Opera XXI zo 22 mei 2011 20.15 uur Rotterdamse Schouwburg / Operadagen Rotterdam za 6 aug 2011 19.30 uur Bregenzer Festspiele (muzikale uitvoering Symfonieorkest Vorarlberg) di 9 aug 2011 19.30 uur Bregenzer Festspiele (muzikale uitvoering Symfonieorkest Vorarlberg) SYNOPSIS TOELICHTING

Regisseur Wouter Van Looy zet samen met kunstenaarsduo Sarah en In Blond Eckbert zien we een romantisch sprookje uitmonden in een Charles ‘Blond Eckbert’ van Judith Weir op de planken. Voor deze opera nachtmerrie. Aan het begin van het verhaal leiden Berthe en Eckbert een baseerde de Schotse componiste zich op de gelijknamige novelle van de bewust teruggetrokken leven in het Duitse Harzgebergte. Onvolwassen- romantische schrijver Ludwig Tieck. heid en het niet kunnen omgaan met de alledaagsheid heeft hen hiertoe Weinig verhalen kenmerken zo sterk de romantiek als Ludwig Tiecks gedreven. Ze zonderen zich af in het bos, ver weg van de maatschappij. literaire sprookje Der Blonde Eckbert uit 1797. Het verhaal gaat over Zo creëren ze hun eigen wereld, een constructie die hen in staat stelt te Eckbert en zijn vrouw Berthe. Samen leidt het koppel een teruggetrokken ontsnappen aan de realiteit. maar vreedzaam leven in het Duitse Harzgebergte. Op een stormachtige avond komt Eckberts vriend Walther op bezoek. Berthe vertelt hem haar Wanneer hun enige vriend Walter langskomt, stort hun comfortabel ge- levensverhaal. Vreemd genoeg blijkt Walther al heel wat over Berthe te construeerde leven ineen. Berthes levensgeschiedenis komt aan het licht. weten. Eckbert’s achterdocht groeit en hij brengt Walther om tijdens een Al jong is zij van haar ouderlijk huis weggelopen. Toen haar vader ver- jachtpartij. Bevangen door angst en achterdocht trekt Eckbert zich terug. wachtte dat ze zou naaien en spinnen en zou bijdragen in het huishouden, Begeleid door een zingende vogel herbeleeft hij sprookjesachtige scènes vluchtte ze en creëerde een sprookje waarin zij de hoofdrol speelt, met uit Berthe’s kindertijd. En ontdekt hij de verschrikkelijke waarheid over een man die in haar verhaal gelooft. Walther, Berthe en hemzelf. Irrationele angsten en een vermenging van Sarah & Charles geven vorm aan die fantasiewereld door middel van ma- droom en werkelijkheid maken het verhaal tot een meeslepende, raadsel- quettes van tuinen met witte hekken, huizen en bergen waarin Berthe en achtige nachtmerrie. Ludwig Tieck schreef met Der Blonde Eckbert een Eckbert bijna kinderen in een eigen speeltuin lijken. verhaal dat een historische voorloper lijkt van de dreigende werelden die De voorstelling biedt een confronterende reflectie op de romantiek en de films van Alfred Hitchcock en David Lynch kenmerken. het menselijk verlangen naar eenheid met de natuur en zichzelf. Hiervoor De Schotse componiste bewerkte de novelle tot een opera die in 1994 in wordt moedwillig een wankele constructie gecreëerd. Vroeg of laat keert Londen in première ging. Later herwerkte ze haar opera tot een kamer- het sprookje zich echter tegen Eckbert en zijn vrouw Berthe. De waarheid opera voor vier zangers en een kamerorkest. Deze ‘less is more’ versie komt vroeg of laat toch boven drijven. grijpt naar de keel en laat beter dan ooit Weirs eigen, originele en fascine- rende stem horen. In het tweede deel van de opera bevindt Eckbert zich in een stad ‘midden in de wrede drukte van een stedelijke omgeving’. Dit stedelijke landschap is waarschijnlijk de nachtmerrie van iedere romanticus. Nu zien we niet langer Eckbert die zijn maquettes domineert en bespeelt. De gigantische flats en gebouwen overweldigen hem. Ineens is hij bijzonder nietig en machteloos in dit gigantische decor. De discrepantie tussen de realisti- sche fantasie in het begin en de sprookjesachtige realiteit aan het einde vormt de kern van Tiecks novelle. Wouter Van Looy over Blond Eckbert

“Ik zal eerlijk zijn, het gevoel dat overheerste na de vraag van Bregen- zer Festpsiele om Judith Weirs ‘Blond Eckbert’ te regisseren was er één waarin verwarring en enthousiasme met elkaar in de clinch gingen. Met ‘Der Blonde Eckbert’ schreef de Duitse auteur Ludwig Tieck aan het begin van de romantiek een even intrigerende als raadselachtige sprookjesno- velle. Pas bij nadere lezing ontdek je dat het verhaal van Tieck tegelijk alle kenmerken van de romantiek bevat als de valstrikken ervan genadeloos blootlegt en komen de ideeën voor de enscenering. De hoofdpersonages uit Tiecks verhaal zijn Berthe en Eckbert. Een kop- pel, dat vrijwillig kiest voor een leven weg van de gemeenschap en de verantwoordelijkheden die ze kan oproepen, weg van de stad, weg van de vragen van de ander. Hun escapistische leven biedt ruimte voor de eigen verbeeldingswereld waarin ze in alle vrijheid de eigen identiteit kunnen definiëren en hun daden enkel hoeven te legitimeren ten opzichte van zichzelf en elkaar. Ver weg van vragende blikken kan de eigen subjectivi- teit worden verheven tot enige norm en geldt de natuur als emotioneel klankbord.

Cruciaal in het verhaal van Ludwig Tieck is de raamvertelling van Berthe waarin ze haar levenskeuze legitimeert. Berthe vertelt hoe ze als kind mishandeld werd, wegliep van huis en na lange tochten door de natuur terechtkomt bij een oude vrouw die met haar magische vogel (die edelste- nen legde in plaats van eieren) -en een hond (waarvan ze de naam vergat), leefde in een huisje in een vallei met berkenbomen. Berthe voelt zich al snel thuis bij de vrouw en leert een ambacht tot ze besluit te vluchten. De hond laat ze jankend achter, de vogel en zijn schatten neemt ze mee.

Nog belangrijker dan het verhaal zelf is het geloof dat Eckbert hecht aan het verhaal van Berthe. Niets wordt aan de feitelijkheid gecheckt, waar- door Eckbert zijn leven en reden van bestaan inschrijft in de geschiede- nis van Berthe. Het kaartenhuisje blijkt snel in te storten als een vriend op bezoek komt en onverwachte opmerkingen maakt over het geheime verhaal van Berthe. De constructie van de romantische escapisten Berthe en Eckbert wankelt door de nuchtere woorden van de wetenschapper, de buitenstaander, hun vriend Walther.

© Koen Broos Zoals dat zo vaak gaat bij de keuze voor een enscenering is het eerst de als een verhaal over twee mensen die niet willen opgroeien, maar in hun intuïtie die spreekt. Je gooit je speer in het duister en gaat kijken waar ze kinderlijke fantasie willen blijven leven ver weg van de verwachtingen geland is. Pas later snap je waarom die naar daar gevlogen is. De keuze van de maatschappij. Als het kind dat zich nog niet hoeft te bekommeren die ik met het Brusselse kunstenaars duo Sarah & Charles maakte, was om zijn identiteit en betekenis en rol in de maatschappij. Het kind dat nog om Judith Weirs opera te ensceneren in de lijn van films uit de jaren ’50 zo- wordt toegestaan de eigen fantasie boven de feitelijkheid te verheffen. als ‘The night of the hunter’. Met bordkartonnen decors werden in die tijd In zijn spel de dingen naar eigen goeddunken een naam kan geven. In ons prachtige visuele effecten gecreëerd, nachtmerrieachtige scripts werden verhaal wordt het kind ook getuige van de ondergang van de hoofdperso- doorspekt met prachtige natuurbeelden. Niets is wat het lijkt, maar de we- nages die door Tieck en Weir in koor moraliserend worden afgestraft voor reld die wordt gecreëerd vervoert de toeschouwer. Talloze uren werd er hun kinderlijk romantische levensbeschouwing. “Murderer!”, “criminal!” geëxperimenteerd in het kleine atelier in Brussel. Sarah & Charles werden “dead!”.” in hun eigen atelier als Eckbert en Berthe die met kinderlijk enthousiasme speelden in de door hen gecreëerde wereld. Met veel plezier verschenen ze in hun eigen films. Af en toe kwam Wouter/Walther op bezoek, vrien- delijk maar met kritische vragen over de constructie die hij zag. Of hoe ‘the making off’ bijna naadloos bleek samen te vallen met het script zelf.

Bij het uitwerken van de regie en na het dramaturgisch onderzoek blijkt dat de intuïtief gekozen weg bij het plot van ‘Blond Eckbert’ past. De film als een metaforisch beeld voor de romantische constructie en het esca- pisme van Berthe en Eckbert. Het leven van Eckbert en Berthe bestaat niet echt, het wordt geconstrueerd door camera’s en maquettes en vormt enkel op het doek een sluitend universum.

Maar ergens schortte er ook iets. Het verhaal van Tieck moest ook meer kunnen zijn. Het Vlaamse land waar ik op mijn looptochten passeer staat vol huizen die net als dat van Berthe en Eckbert afgezonderd zijn van het dorp en tussen de velden ergens op een heuvelrug zijn neerge- poot. Achter de ramen vaak kitscherige decors die uiting geven aan een neoromantische levensstijl, die net zozeer de natuur bejubelt als er een schril contrast mee vormt. Vlaanderen mijn land. Het eeuwenoude ver- haal van Tieck vertelt ook iets over onszelf en onze kwetsbaarheid in de zoektocht naar identiteit. Het legt de vinger op de pijnlijke plek van het verlangen zich in te schrijven in een verhaal dat zin geeft aan het bestaan en vaak geschraagd wordt door geloof of nationalisme. Het contradictori- sche verlangen het eigen verhaal te delen en tegelijk de angst die bestaat dat de confronterende blik van de buitenstaander onze mythes op een ontluisterende manier kan ontmantelen en terugbrengen tot banale feiten. De vreemdeling die we liever buiten laten staan, want wat zijn de gevolgen van de vragen die hij met nuchtere blik en vanuit zijn andere kijk stelt? Een andere speer werd gegooid en besliste dat er een kind in de voorstel- ling moest. Maar waarom een kind? Natuurlijk kon ze de ‘non singing role’ vervullen. De rol van de speelse vriendelijke hond in de opera wiens naam zo cruciaal blijkt te zijn, maar was dat alles? Opnieuw kwam het antwoord vanuit de dramaturgie die ons wees op het verhaal van Berthe en Eckbert © Koen Broos Wouter Van Looy is huisregisseur bij Muziektheater Transparant, rijke wereldorkesten speelden haar muziek, en ze kreeg opdrachten van waar hij de artistieke leiding deelt met Guy Coolen. Als regisseur werkt Boston Symphony Orchestra (‘Music Untangled and Natural History’) Min- Wouter Van Looy op de grens van opera en hedendaags muziektheater, nesota Orchestra (‘The Welcome Arrival of Rain’) en London Sinfonietta vaak met linken naar historische bronnen of historisch belangrijke (‘Tiger under the Table’). Judith Weirs meest recente grote werk is ‘Miss schrijvers zoals bij zijn enscenering van ‘Drift’ (2004) gebaseerd op Fortune’ (Duitse titel ‘Achterbahn’), een nieuwe opera die op de Bregenzer Claudio Monteverdi’s L’ Arianna, ‘Dido’ (2006) naar Vergilius en ‘Villa Festspielenin première zal gaan in augustus 2011. Recent vervolledigde Vivaldi’ gebaseerd op Ariosto en Vivaldi, ‘Sestina’ van Claudio Monteverdi Weir nog een ander groot werk ‘Stars, Night, Music and Light’, voor koor, met teksten van Petrarca (2004), ‘Void’ (2007) met teksten van Fernando orkest en orgel. Dit werk zal de First Night of the 2011 BBC Proms openen. Pessoa en muziek van Wim Henderickx, ‘Kafka Fragments’ van Gyorgy Kurtag in 2008. Daarnaast is zijn werk het resultaat van doorgedreven Charles Blondeel en Sarah Deboosere zijn de twee samenwerking met beeldende kunstenaars als Hans Op de Beeck, personen achter het kunstenaarsduo Sarah & Charles. Ze werken en Freija Van Esbroeck, Sarah &Charles en Kurt d’Haeseleer, componisten leven in Brussel, waar ze ook werden geboren. Ze studeerden aan het als Wim Henderickx en Jan Van Outryve en schrijvers als Paul Verrept. Hoger Instituut voor Schone Kunsten (HISK) in Gent. Ze hebben reeds De komende seizoenen gaat werk van Wouter Van Looy in première in verscheidene projecten op hun naam, zoals ‘Arteconomy’ (een project in Mexico City (CFENART), Bregenz (Bregenzer Festspiele). Naast zijn werk een textielfabriek), ‘Concrete burden – component two’ (een opdracht als artistiek leider en regisseur bij Muziektheater Transparant, is Wouter voor deSingel in Antwerpen) en het decorontwerp van ‘Thriller’ (een Van Looy artistiek leider van Zonzo Compagnie, de organisatie achter voorstelling van Margaritaproduction). In 2009 en 2010 kregen ze een OORSMEER/BIG BANG. Dit avontuurlijk muziekfestival voor kinderen solotentoonstelling in Galerie Van der Mieden in Antwerpen en in 2008 in richtte hij in 1995 op, heeft sindsdien zijn vaste plek in Gent, was present de Brakke Grond in Amsterdam. in tal van Europese steden, maar kreeg vanaf 2010 ook een vaste plek in Brussel, Lissabon, Boedapest, Stavanger. ‘An artist duo is always something peculiar. The action and reaction of both partners, the situations of conflict that inevitably arise, can either Judith Weir werd geboren in een Schotse familie in 1954, maar groeide have a crippling effect or conversely create an unseen dynamics. The op in de buurt van Londen. Aanvankelijk speelde ze hobo als lid van het result Sarah & Charles –both with a background of plastic arts- attempt National Youth Orchestra van Groot-Brittannië. Toen ze nog school liep to achieve is certainly not a schizophrenic extract of two separate visions, kreeg ze al lessen van John Tavener. Op Cambridge University was Robin but rather confronts us with a powerful, yet complex image, originate Holloway haar compositieleraar. Ze was enkele jaren actief als community from a twofoldness. The surroundings they create are like dreamlike musician in het landelijke Zuid-Engeland. Daarna gaf ze les aan de Glas- images in which fiction and reality meet, in which film and theatre merge, gow University en de RSAMD. Sinds de jaren ’90 woont ze in Zuid-Londen. past and present fuse. Time and memory always play an important part. Ze was artistiek directeur van het Spitalfields Festival (1995-2000) en The technical perfection often results in a surprising effect. Usually the bleef verder lesgeven, momenteel nog aan de Cardiff University, waar ze public becomes an essential constituent of the work, i.e. without the gastprofessor is sinds 2006. Ze kreeg de Queen’s Medal for Music in 2007 public, the work does not exist. This link certainly enhances the intensity en de ISM’s Distinguished Musician Award in 2010. Judith Weir is de com- of our experience of the work, which often becomes a play that involves poniste en librettiste van een hele reeks opera’s die regelmatig in Europa elements of appearance and disappearance, presence and absence of en Amerika werden uitgevoerd : ‘King Harald’s Saga’, ‘’, ‘A characters.’ Tanguy Eeckhout (Curator MDD) Night at the Chinese Opera’, ‘’ en ‘Blond Eck- bert’. Ze schreef concertante werken voor belangrijke zangers zoals Jane Robin Engelen (Keulen, 1974) studeerde orkestleiding olv. Prof. Wolf- Manning, Dawn Upshaw, Jessye Norman en Alice Coote. Samen met film- Dieter Hauschild en Rolf Agop. Daarnaast waren de adviezen van Gunter regisseur Margaret Williams schreef ze bovendien muziek en libretti voor Wand in de periode van 1994 tot 2002 van cruciaal belang. In 1997 ontving verschillende filmopera’s: ‘Scipio’s Dream’, ‘Hello Dolly’, ‘Blond Eckbert’ en hij een studiebeurs van The Richard Wagner Society en was hij de eerste ‘’. In de jaren 1990 was Weir componiste in residentie bij de City of solo repetitor van de Stuttgart Opera. Hierna werd hij daar assistent- Birmingham Symphony Orchestra. Ze schreef ook verschillende nieuwe dirigent en van 2004 tot 2006 was hij muzikaal assistent van de artistieke werken voor orkest en koor (‘Forest’, ‘Storm’ en ‘We are Shadows’) die in directeur Lothar Zagrosek. In die periode dirigeerde hij tevens een aantal première gingen onder de directie van Simon Rattle. Verschillende belang- grote Mozart opera’s, zoals ‘Idomeneo’ en ‘Don Giovanni’. Daarnaast was hij tien jaar lang muzikaal directeur van het ensemble Klangwerk en was Beauty and Deceit’ voor Channel 4 Television. Recent speelde hij bij hij de eerste gastdirigent van het Brusselse ensemble Het Collectief. Buxton Festival (in ‘Lucrezia Borgia’), the Royal Opera House (Sid in ‘La Hij dirigeerde de wereldpremière van Peter Eotvös’ bewerking van Fanciulla del West’ en ‘Alcindoro’), Salzburger Landestheater (reiziger ‘Radames’ in Karlsruhe in 1997. Ook dirigeerde hij in 2002 de bijhorende in ‘Death in Venice’, Musiklehrer in ‘Ariadne auf Naxos’ en Mr Gedge in concerten tijdens de International Schönberg Week in Brussel en het ‘Albert Herring’), Bregenzer Festspiele (Sciarrone in ‘Tosca’ en Jack Spot Gubaidulina Festival in Dornach, Zwitserland. In 2001 werd Engelen lid in ‘Playing Away’), de Ruhrtriennale (Haudy in ‘Die Soldaten’), in diverse van de Internationale Bach Akademie in Stuttgart en vanaf 2005 werd hij opera’s van Opera North en the Royal Opera House en in Julietta op het muzikale assistent van de artistieke directeur, Helmuth Rilling. Als dirigent Ravenna Festival. In het huidige en volgende seizoen zal hij te zien zijn en pianist deed hij gastoptredens bij oa. South Westphalia Philharmonic, in ‘The Barber of Baghdad’ als Cailiph tijdens het Buxton Festival, in ‘Die the Westphalia Symphony, the State Orchestra Halle, the Stuttgart Soldaten’ als Haudy voor de Nederlandse Opera en in ‘Andrea Chenier’ als Philharmonic en the San Remo Symphony. Hij debuteerde succesvol bij Mathieu tijdens de Bregenzer Festspiele én gaat hij voor The Royal Opera de Konzerthausorchester Berlin, C.P.E. Bach Kammerorchester Berlin, de House op tournee met ‘La Traviata’ als Baron Douphol in Japan. Symphony Orchestras Dusseldorf en Brandenburg, Komische Oper Berlin en Opera Mannheim. In 2005 dirigeerde hij de Tokyo Philharmonic tijdens Harry Nicoll is afkomstig van Inverness (Schotland) en de openingsceremonie voor het Duits-Japanse jaar in aanwezigheid studeerde aan the Royal Academy of Music and Drama in Glasgow. van de President van Duitse Federale Republiek, Horst Kohler. Hij is ook Voor the zong hij de rollen van Scaramuccio in verbonden aan het Stuttgart Chamber Orchestra, dat hij op tournee in ‘Ariadne auf Naxos’, Nanki-Poo in ‘The Mikado’, verschillende rollen in Korea, Italië en Turkije dirigeerde. Robin Engelen speelde op de meest ‘Pacific Overtures’, Daniel Buchanan in ‘Street Scene’, Gonfleur Frère prestigieuze festivals, waaronder the International Music Festival in in ‘La Belle Vivette’ en 2de herder in ‘Orfeo’; voor the Scottish Opera Tongyeong, Beethovenfest in Bonn, Rheingau Music Festival, Festival van Almaviva in ‘Il Barbiere di Siviglia’, Bardolfo in ‘Falstaff’, Lover in ‘The Vlaanderen, Ars Musica Festival in België, het Europese Muziekfestival Vanishing Bridegroom’ (Judith Weir), Dorville in ‘La Scala Di Seta’, Edoardo in Stuttgart en het Oregon Bach Festival. Hij vast verbonden aan het in ‘La Cambiale di Matrimonio’ en Lord Tolloller in ‘Iolanthe’. Ook zette Theater Bonn als eerste dirigent. hij heel wat rollen neer voor Glyndebourne Touring Opera en Welsh National Opera. Daarnaast was hij te zien op verschillende Europese Bariton Adrian Clarke werd geboren in Northampton (Groot- podia in o.a. Frankfurt, Keulen, Nantes, Venetië, Israël, Berlijn, Parijs en Brittannië) en studeerde aan the Royal College of Music en the London Malta. Harry Nicoll geldt als één van Engelands voornaamste vertolkers Opera Centre. Hij speelde oa. Hunch-backed Fiddler in ‘A Village Romeo van het Evangelie in Bachs Mattheüs- en Johannes Passies genoemd, and Juliet’ (Teatro Lirico di Cagliari) en verscheidene rollen in the Royal wat hem op verscheidene podia over de hele wereld bracht. Hij bezit Opera House (Londen) zoals de bibliothecaris in ‘Sophie’s Choice’, Der een groot repertoire, van Monteverdi tot Mathias, inclusief al de bekende Einäugige in ‘Die Frau ohne Schatten’, John Shears in ‘Paul Bunyan’, koorwerken van Bach, Händel, Mozart, Schubert, Beethoven, Berlioz en Sid in ‘La Fanciulla del West’, Donald in ‘Billy Budd’ en Samiel in ‘Der Mendelssohn. BBC vraagt hem vaak voor opnames en hij is de lieveling Freischütz’. Daarnaast speelde hij mee in opera’s van the Welsh National van de klassiek Britse zender Radio 2. In het huidige en volgende seizoen Opera, English National Opera, Count Paolo, Opera North, Scottish zal hij te zien zijn in twee opera’s van the Royal Opera House in Londen Opera, Glyndebourne Festival, Glyndebourne Touring Opera, English (‘De Toverfluit’ en ‘Cendrillon’), als Basilio voor the Scottish Opera én Touring Opera, Chelsea Opera Group en Mid-Wales Opera. Ook in de vertolkt hij de hoofdrol in ‘Platée’ voor de Reisopera. hedendaagse muziek verdiende Clarke reeds zijn sporen. Hij was twee opeenvolgende jaren te zien tijdens de Bregenzer Festspiele, waar hij de Paul van Laak werd geboren te Rotterdam en volgde een opleiding rollen van Kostandis in ‘Greek Passion’ (Martinu) en Afron in ‘The Golden werktuigbouw. Van 1981 tot 2002 was hij verbonden aan het Onafhankelijk Cockerel’ vertolkte. Daarnaast speelde hij o.a. tijdens het Almeida Festival Toneel waar hij naast het ontwerpen van licht tevens hoofd techniek en (Maharal in John Casken’s ‘Golem’), het Musica Nova Festival in Glasgow productie was. Hij volgde in 1985 lessen bij de Engelse lichtontwerper T. en Amsterdam (Nigel Osborne’s ‘I am Goya’ en Rihms ‘Unsungen’), de Donnellan. Sinds 1983 maakt hij de lichtontwerpen bij het O.T en vanaf première van John Cage’s ‘Europera 3’ in Londen, Berlijn, Straatsburg 1990 ook bij andere productiegezelschappen, dansgezelschappen en en Parijs en de première van ‘The Griffin’s Tale’ (David Blake) met the choreografen zoals o.a.: T. Lutgerink, Piet Rogie & Compagnie, Amy Gale, Northern Sinfonia. Ook was hij als Deceit te zien in ‘The Triumph of Galama & Kho, Marchello Evelin, Shetiso Solana en Leine & Roebana. Op operagebied belichtte hij al de producties van opera O.T., Nationale te brengen en ongewone projecten te realiseren. De focus van het Reisopera (‘Plateé’ van Jean-Philippe Rameau), De Nederlandse Opera repertoire ligt op de muziek uit de Belle Epoque (1870-1930), van waaruit (‘Samson’), Jeugdtheater Hofplein en voor Redsound een productie van Oxalys zowel terug als vooruit blikt. Van Haydn en Mozart tot het creëren componist Peter Jan Wageman. Hiernaast doet hij regelmatig opdrachten van hedendaagse muziek. Ook de vocale kamermuziek van rond de voor architectuur. Zo ontwierp hij o.a. het licht voor het nieuwe gebouw eeuwwisseling ligt Oxalys goed en wordt gebracht met excellente solisten van het Onafhankelijk Toneel, gaf hij advies aan diverse projecten zoals als Laure Decampe, Christianne Stotijn, Dietrich Henschel, Nikolay Borchev het Ontwikkelingsbedrijf Rotterdam en museum Boymans van Beuningen en Christoph Pregardien. Oxalys is regelmatig te gast op de Festivals en belichtte hij o.a de hal/foyer van de Rotterdamse Schouwburg voor van Vlaanderen, Wallonië en Ars Musica en speelt op alle belangrijke Poetry International. Naast andere uiteenlopende opdrachten voor Belgische podia zoals Bozar, deSingel, De Bijloke en het Concertgebouw in lichtontwerp geeft van Laak workshops en gaf hij lessen licht voor de Brugge. Talrijke buitenlandse tournees brengen het ensemble regelmatig MBO theaterschool te Rotterdam. naar het Concertgebouw in Amsterdam, het festival van Schleswig- Holstein, het Rheingau en het Mecklenburg Vorpommern Festival, het Lina Celis studeerde modeontwerp aan het KASK in Gent. Tijdens haar Beethoven Haus Bonn, het Konzerthaus Berlin, het Auditorio Nacional studie specialiseerde ze zich door een extra optie performancekunst bij de Madrid, de Sociedad Filarmónica de Bilbao, het Palau de Música van te studeren. Voor Artforum Leuven en op het Mayday Festival in Gent Barcelona en Valencia, de Festivals van Ubeda en Badajoz, het Kennedy speelde ze ‘Knitting performance’ (2008). ‘Denmark Wood’ (2009) speelde Center en de Library of Congress in Washington, de Philharmonie in ze in het SMAK te Gent. Ze liep stage als costumière bij Diederik Peeters St-Petersburg, ea. Oxalys heeft inmiddels een rijke en alom geprezen voor het stuk ‘Thriller’ dat in 2009 in première ging in de Beursschouwburg discografie op haar naam. Op de Richard Strauss-cd (volgden opnamen in Brussel. Gedurende het schooljaar is ze twee dagen per week docent met werken van Mozart, Ries, impressionistische, post-impressionistische textiel in een secundaire school. en Russische 20ste-eeuwse muziek. De opname van Mahlers Vierde Symfonie in combinatie met orlestliederen van Schönberg werd bekroond Muziektheater Transparant gaat als productiehuis vanuit de met de prestigieuze Mahler-prijs ‘Internationaler Schallplattenpreis artistieke en maatschappelijke actualiteit een intensieve dialoog aan Toblacher Komponierhäuschen’. Oxalys’ recente Reger-opname kreeg met kunstenaars uit verschillende disciplines en wil op internationaal in oktober 2009 de Prix Choc van het Franse tijdschrift Classica. Oxalys niveau muziektheater in al zijn diversiteit creëren, vernieuwen en is in residentie in het Koninklijk Muziekconservatorium van Brussel presenteren voor een breed publiek. In de creatie van nieuwe projecten en wordt gesteund door de Vlaamse Gemeenschap en de Vlaamse staat het vocale centraal. Oude en nieuwe muziek worden gelijktijdig Gemeenschapscommissie van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest. geprogrammeerd en met elkaar geconfronteerd. Bijzondere aandacht www.oxalys.be gaat uit naar de ondersteuning van hedendaagse muzikanten en de ontwikkeling van hun werk. Transparant kadert zijn werk in een internationaal perspectief: reisvoorstellingen en samenwerkingen met internationale structuren vormen een belangrijk deel van de werking. Transparant was reeds te gast op o.a. de Salzburger Festspiele, het KunstenfestivaldesArts, diverse Cultuursteden van Europa, Edinburgh International Festival, Hollandfestival. Deze verscheidenheid aan voorstellingen, artiesten en productiemethodes geven Muziektheater Transparant een uniek nationaal en internationaal karakter. www.transparant.be

Opgericht in 1993 in de schoot van het Brussels conservatorium, groeide Oxalys uit tot een kamermuziekensemble met een uitgesproken profiel en een sterke internationale reputatie. Vanuit de oorspronkelijke bezetting van strijkkwintet, fluit, klarinet en harp, breidt het ensemble regelmatig uit naar andere instrumenten om een zeer breed repertoire OPERA XXI, Biënnale Hedendaags OPERA XXI, parallelprogramma Muziektheater

Stef Lernous & Dirk D’Ase A little bit of opera? Abbatoir Fermé & Vlaamse Opera Internationaal congres en symposium L’Intruse – De Indringer (wereldcreatie) vr 20 mei 2011 / 19 uur / Vooruit Gent di 17, wo 18, vr 20, za 21 mei 2011 / Vooruit Gent za 21 mei 2011 / 10 uur / deSingel Antwerpen wo 25, do 26 mei 2011 / deSingel Antwerpen zo 22 mei 2011 / 10 uur / Vlaamse Opera Antwerpen

Paul Koek& Peter Verhelst& Wim Henderickx Barabara Drazkowska piano & Jorrit Tamminga electronics Muziektheater Transparant & Veenfabriek Van der Aa, Brzóska, Adams, Henderickx Medea (wereldcreatie) do 19 mei 2011 / 22 uur / deSingel Antwerpen wo 18, do 19, zo 22 mei / deSingel Antwerpen Rejoice! Wouter Van Looy & Judith Weir Carmen Replay Muziektheater Transparant vr 27 mei 2011 / 20 uur / deSingel Antwerpen Blond Eckbert (première nieuwe productie) zo 21 mei 2011 / Vlaamse Opera Antwerpen

Johan Dehollander & Frank Nuyts & Philippe Blasband Lod Middle East (wereldcreatie) do 26, vr 27 mei 2011 / Vlaamse Opera Gent

Josse De Pauw & Jan Kuijken Lod De Gehangenen za 28, zo 29 mei 2011 / deSingel Antwerpen Cover_XXI_Druk.indd 2 10/05/11 15:19 biËNNaLe HEDENDAAGS MUZieKTHeaTer

Vlaamse opera

deSingel

Lod

Muziektheater Transparant

L’Intruse

www.operaxxi.beMedea

BLond eckBert

MIddLe east

de GehanGenen Het tweejaarlijkse festival OPERA XXI is een initiatief van Vlaamse Opera, deSingel, Lod en Muziektheater Transparant met als partnerfestival de Operadagen Rotterdam di 17 k zo 29 mei 2011

Cover_XXI_Druk.indd 1 10/05/11 15:19