DOCSLIB.ORG

KOPCIUSZEK JULES MASSENET Dyrektor Naczelny Tomasz Bęben Dyrektor Artystyczny Paweł Przytocki Chórmistrz, Szef Chóru Dawid Ber

Total Page：16

File Type：pdf, Size：1020Kb

Download full-text PDF Read full-text
KOPCIUSZEK JULES MASSENET Dyrektor Naczelny Tomasz Bęben Dyrektor Artystyczny Paweł Przytocki Chórmistrz, Szef Chóru Dawid Ber KOPCIUSZEK JULES MASSENET dyrektor naczelny Tomasz Bęben dyrektor artystyczny Paweł Przytocki chórmistrz, szef chóru Dawid Ber dyrektor generalny Peter Gelb honorowy dyrektor muzyczny James Levine dyrektor muzyczny Yannick Nézet-Séguin główny dyrygent Fabio Luisi 2. Joyce DiDonato w roli tytułowej w Kopciuszku J. Masseneta. Fot. Ken Howard / Met Opera Prapremiera w Opéra-Comique w Paryżu – 24 maja 1899 roku Premiera niniejszej inscenizacji w The Metropolitan Opera w Nowym Jorku – 12 kwietnia 2018 roku Transmisja z The Metropolitan Opera w Nowym Jorku – 28 kwietnia 2018 roku Przedstawienie w języku francuskim z napisami w języku polskim Jules Massenet Kopciuszek 3. KOPCIUSZEK (CENDRILLON) BAŚŃ W CZTERECH AKTACH I SIEDMIU OBRAZACH LIBRETTO: HENRI CAÏN OSOBY Kopciuszek sopran Książę Charmant mezzosopran Madame de la Haltière mezzosopran Wróżka sopran Pandolf baryton REALIZATORZY reżyseria Laurent Pelly scenografia Barbara de Limburg kostiumy Laurent Pelly światło Duane Schuler OBSADA Kopciuszek Joyce DiDonato Książę Charmant Alice Coote Madame de la Haltière Stephanie Blythe Wróżka Kathleen Kim Pandolf Laurent Naouri Soliści, chór i orkiestra The Metropolitan Opera dyrygent Bertrand de Billy AKCJA ROZGRYWA SIĘ W BAŚNIOWYM KRÓLESTWIE 4. BERTRAND DE BILLY DYRYGENT Urodził się w Paryżu, tu też odebrał muzyczne Monachium, Londynie, Paryżu, Waszyngtonie wykształcenie. Szybko rozpoczął karierę dyry- i Los Angeles. Od 1997 r. regularnie współpra- gencką. W latach 1993–1995 był pierwszym cuje z nowojorską Metropolitan Opera, dyrygentem i zastępcą dyrektora artystyczne- a od 2002 r. z Salzburg Festival, występował go Anhaltisches Theatre in Dessau, następnie z uznanymi światowymi orkiestrami w latach 1996–1998 pełnił tę samą funkcję (np. Cleveland Orchestra, Symphonieorches- w wiedeńskiej Volksoper. Był dyrektorem arty- ter des Bayerischen Rundfunks, Staatskapelle stycznym Gran Teatre del Liceu w Barcelonie Dresden czy Orchestre de Paris). Jego szeroki oraz wiedeńskiej symfonicznej orkiestry radio- repertuar obejmuje zarówno utwory Bacha, wej. Współpracował z Orchestre de Cham- jak i prawykonania, dokonał też wielu nagrań bre de Lausanne i Filharmonią Drezdeńską płytowych. Jest Kawalerem Legii Honorowej, (2013–2016). Spektale operowe prowadził otrzymał także Odznakę Honorową za Zasługi m.in w Wiedniu, Berlinie, Hamburgu, dla Republiki Austrii. JOYCE DIDONATO KOPCIUSZEK (MEZZOSOPRAN) Podwójna zdobywczyni Grammy: za Najlep- w Houston Grand Opera, kreując rolę Kateri- szy Klasyczny Śpiew Solowy (2012) i Najlepszy ny Maslovy w Resurrection T. Machovera, rok Klasyczny Solowy Album Wokalny (2016). Naj- później – w La Scali, a w roku 2001 – w Opéra bardziej ceniona za role w operach Rossiniego, Bastille. Na scenie Met po raz pierwszy wystą- Haendla (w partiach przeznaczonych dla mez- piła jako Cherubin w Weselu Figara W.A. Mo- zosopranu koloraturowego) i Mozarta. Do jej zarta w 2005 r. Poza tym śpiewała w teatrach najważniejszych nagrań należą: Diva Divo, operowych w Chicago, San Francisco, Barcelo- Drama Queens, ReJoyce! oraz Stella de Napoli. nie, Genewie i in. W jej repertuarze, obok dzieł Jest laureatką wielu konkursów, m.in. Opera- barokowych, znajduje się wiele oper Mozarta, lia (1998). Zdobyła nagrody dla Artysty Roku kompozycje H. Berlioza i V. Belliniego, a także za Recital Roku magazynu „Gramophone” i trzy utwory współczesne (m.in. partie Grace Kelly nagrody dla Śpiewaczki Roku magazynu „Echo w Jackie O M. Daugherty’ego i siostry Helen Klassik”. W 1999 r. po raz pierwszy wystąpiła w Dead Man Walking J. Heggiego). ALICE COOTE KSIĄŻĘ CHARMANT (MEZZOSOPRAN) Dorastała w brytyjskim hrabstwie Cheshire. Chicago Symphony Orchestra, Orchestra of Uczyła się w londyńskiej Guildhall School of Mu- the Age of Enlightenment, The English Concert, sic and Drama. Poza brytyjskimi scenami ope- Deutsche Kammerphilharmonie Bremen, Hallé rowymi swoje umiejętności prezentowała przed and the Concertgebouw oraz współpracowała publicznością w Paryżu, Nowym Jorku, Chicago, z uznanymi dyrygentami, m.in. Pierrem Genewie, Amsterdamie, Frankfurcie, Mona- Boulezem, Valerym Gerfgievem czy Christo- chium, Toronto, Los Angeles, San Francisco czy phem von Dohnányi. W swoim repertuarze Salzburgu. Występowała z takimi orkiestra- ma m.in. partie w operach G.F. Haendla, mi, jak London Symphony Orchestra, Boston Ch.W. Glucka, W.A. Mozarta, G. Donizettiego, Symphony Orchestra, New York Philharmonic, J. Masseneta, R. Straussa i B. Brittena. Jules Massenet Kopciuszek 5. STEPHANIE BLYTHE MADAME DE LA HALTIÈRE (MEZZOSOPRAN) Zwyciężyła w Metropolitan Opera National Philharmonic, San Francisco Symphony, Phila- Council Auditions w 1994 roku i dołączy- delphia Orchestra, Opera Orchestra of New ła do programu Lindemann Young Artists York, Minnesota Orchestra, Halle Orchestra, Development. Rok później zadebiutowała Orchestra of the Age of Enlightenment oraz w Metropolitan Opera w Parsifalu R. Wagnera. z Concertgerbouworkest. Jej repertuar obej- Występowała m.in. na deskach San Francisco muje m.in. partie z oper G. Rossiniego, G. Bizeta, Opera, Lyric Opera of Chicago, Seattle Opera, C. Saint-Saënsa, R. Wagnera, G. Verdiego czy Royal Opera House, londyńskiej Covent Garden I. Strawińskiego. Zdobyła wiele nagród, m.in.: oraz Opera National de Paris oraz z New York Nagrodę Richarda Tuckera 1999, Opera News Philharmonic, Boston Symphony Orchestra, Award 2007 oraz tytuł Musical America’s Chicago Symphony Orchestra, Los Angeles Vocalist of the Year za rok 2009. KATHLEEN KIM WRÓŻKA (SOPRAN) Dyplom licencjacki i magisterski zdobyła w no- niczka i Słowik w Dziecku i czarach M. Ravela, wojorskiej Manhattan School of Music. Następ- Oskar w Balu maskowym G. Verdiego, Olimpia nie doskonaliła swe umiejętności w Ryan Opera w Opowieściach Hoffmanna J. Offenbacha, Center przy Lyric Opera w Chicago, gdzie wy- rola tytułowa w Łucji z Lammermooru i Maria stąpiła m.in. jako Adele w Zemście Nietoperza w Córce pułku G. Donizettiego. W Metropolitan J. Straussa (syna), Pierwsza Kapłanka w Ifigenii Opera debiutowała w 2007 r. Jej repertuar na Taurydzie Ch.W. Glucka, Paź w Rigoletcie symfoniczny obejmuje utwory W.A. Mozarta, G. Verdiego czy Frasquita w Carmen G. Bizeta. G. Mahlera czy L. van Beethovena. Jest lau- Wykonywała np. takie partie, jak: Zerbinetta reatką licznych nagród i konkursów wokalnych w Ariadnie na Naksos R. Straussa, Ogień, Księż- oraz zdobywczynią stypendiów. LAURENT NAOURI PANDOLF Uczył się w marsylskim Centre national i Melizandzie C. Debussy’ego, Germont d’insertion professionnelle d’artistes lyriques w Traviacie G. Verdiego, Tarquin w Gwałcie oraz w londyńskiej Guildhall School of Music na Lukrecji B. Brittena czy Sharpless w Mada- & Drama. Debiutował w 1992 r. na deskach mie Butterfly G. Pucciniego. Występował przed Imperial Theatre w Compiègne rolą tytułową publicznością w Paryżu, Madrycie, Zurychu, w Krzysztofie Kolumbie D. Milhauda. W swoim Mediolanie, Barcelonie, Monachium, Nowym repertuarze ma kilkadziesiąt ról operowych, Jorku, Aix-en-Provence, Salzburgu, Berlinie, od barokowych po współczesne, takich jak Santa Fe, Tokio, Dallas czy Lyonie. Współpraco- Tezeusz w Hippolyte et Aricie J.Ph. Rameau, wał z takimi dyrygentami, jak William Christie, Hrabia Almaviva w Weselu Figara René Jacobs, Marc Minkowski, Maurizio Bennini W.A. Mozarta, Golaud w Peleasie czy Kent Nagano. LAURENT PELLY REŻYSERIA Francuski reżyser teatralny i operowy oraz ko- M. Ravela, Don Pasquale G. Donizettiego, stiumograf. Jest laureatem 2016 International Miłość do trzech pomarańczy S. Prokofiewa, Opera Award dla Najlepszego Reżysera. Swój Purytanie V. Belliniego, Wielka księżna pierwszy spektakl zrealizował jako szesna- Gerolstein J. Offenbacha, Peleas i Melisan- stolatek, jako osiemnastolatek założył grupę da C. Debussy’ego, Traviata G. Verdiego czy teatralną Le Pélican. W latach 1997–2007 był Ariadna na Naksos R. Straussa prezentowa- dyrektorem Centre Dramatique National des nych m.in. w mediolańskiej La Scali, brukselskiej Alpes w Grenoble, pełnił też funkcję dyrektorską La Monnaie, Opéra de Lyon, Grand Théâtre w Théâtre national de Toulouse. Ma na swoim de Genève, turyńskim Teatro Regio, Operze koncie realizacje takich spektakli, jak Złoty ko- Paryskiej czy Theater an der Wien. gucik N. Rimskiego-Korsakowa, Dziecko i czary 6. BAJKI SIĘ NIE STARZEJĄ W roku 1697 Charles Perrault, bajecznym świecie któż może równać francuski pisarz z epoki Ludwika XIV, się z bohaterami bajek Matki Gąski wydał zbiór opowiadań zatytułowany – Czerwonym Kapturkiem, Śpiącą Les Contes de ma Mère l’Oye Królewną, Kopciuszkiem, Kotem (Bajki mojej Matki Gąski). Nie wymyślił w butach czy Tomciem Paluchem? ich sam, tylko spisał popularne Wprawdzie kino, telewizja, Internet ludowe baśnie, pochodzące niekiedy i wreszcie gry komputerowe z odległej przeszłości. Wątki zbliżone pozbawiły ich władzy absolutnej do historii Kopciuszka pojawiają nad światem dziecięcej wyobraźni, się w klasycznej poezji chińskiej, lecz równocześnie pozwoliły im w tekstach antycznych historyków dotrzeć wszędzie tam, gdzie dla greckich i rzymskich. Ich wspólnym XIX-wiecznej książki z ilustracjami motywem jest postać ubogiej Gustawa Doré było za daleko. dziewczyny, która w konsekwencji splotu nadnaturalnych zdarzeń Bajki Perraulta wtargnęły też zostaje wyniesiona na szczyty do świata dorosłych jako wątki hierarchii społecznej. w librettach licznych oper i baletów. Dość wspomnieć Śpiącą królewnę Przyczyną nieśmiertelności Piotra Czajkowskiego czy Kopciuszka i popularności tych wątków jest Gioacchina Rossiniego. A jeszcze ich funkcja kompensacyjna. Można Hérold, Isouard,
Load more

Recommended publications
  • Programme Haim.Indd
    DESPERATE LOVERS LE CONCERT D’ASTRÉE ------- PROGRAMME DESPERATE LOVERS LE CONCERT D’ASTRÉE ------- Georg Friedrich Händel 2 PROGRAMME « Le Concert d’Astrée » du 10 avril 2019 DESPERATE Première partie /42’ Deuxième partie /33’ LOVERS Sandrine Piau soprano Tim Mead contre-ténor Rodelinda (1725) Orlando (1733) Le Concert d’Astrée 1. Ouverture – Menuet 8. Accompagnato Orlando « Ah, stigie larve » et Emmanuelle Haïm direction air « Vaghe pupille » (II,11) Tamerlano (1724) Airs et duos extraits des opéras Rodelinda, Tamerlano, Aci, 2. Air d’Andronico « Più d’una tigre altero » (II,8) Alcina (1735) Galatea e Polifemo, Rinaldo, Ariodante, Orlando, Alcina, 9. Alcina « Ah, mio cor » (II,8) G-F.Händel (1685-1759) Aci, Galatea e Polifemo (1708) 3. Aci « Verso già l’alma col sangue » Orlando 4. Concerto Grosso n°2 opus 3 en Sib majeur 10. Ouverture Vivace – Largo – Allegro – Menuet – Gavotte Rodelinda Rodelinda (1725) 11. Rodelinda-Bertarido « Io t’abbraccio » (II,7) 6 avril 2019 : Gran Teatre del Liceu, Barcelone 5. Air de Bertarido « Vivi, tiranno » (III,6) 10 avril 2019 : Victoria Hall, Genève Rinaldo (1711) 12 avril 2019 : KKL, Lucerne* Ariodante (1735) 12. Récit « Adorato mio sposo » et 14 avril 2019 : Abbaye de Vaucelles 6. Récit « Ingrato Polinesso » et duo Almirena-Rinaldo « Scherzano sul tuo volto » (I,6) 16 avril 2019 : Grand Théâtre de Provence, Aix-en-Provence (Festival de Pâques) air de Dalinda « Neghittosi, or voi che fate? » (III,2) 17 avril 2019 : Théâtre des Champs-Elysées, Paris 4 juin 2019 : Wiener Staatsoper Tamerlano 6 juin 2019
    [Show full text]
  • 56 0809Englisch.Pdf
    A Wien Holding Company Intendant Roland Geyer General sponsors of the Theater an der Wien The Theater an der Wien recieves subsidies from the Cultural Department of the City of Vienna insNoten130x205_4c_E_TheaterRZ 04.06.2008 13:53 Uhr Seite 1 „WHOEVER HEARS BUTTERFLIES LAUGHING, KNOWS THE SCENT OF CLOUDS“ (Novalis) he butterfly is a wonderful symbol of transformation and freedom. And this is a requirement that art repeatedly demands, too. The mysterious Tmetamorphosis of the ugly caterpillar into the magnificent butterfly has sti- mulated man’s imagination from time immemorial. Everyone who watches Where does a butterfly is struck by its beauty, elegance and lightness. The ancient ability to think in images and symbols is inside each one of us – and in the world of opera, too. The opera is a treasure-house of the music call the tune? irrational. It unfolds “our imagination’s most beautiful alternative world.” Mozart himself confessed, “I need only to hear talk about opera, I need only to be in the theatre and hear voices – it suffices to transport me utterly.” The Theater an der Wien, the new opera house, is aiding a development in our city that no one can now fail to notice: more and more people with an interest in culture, and younger people too, are going to the opera! They are looking for a space where dreams and longings can unfold freely with great emotion and even pathos – and the opera provides a meeting place for them: everything appears bathed in “bright” light, and in this light one is drawn in by enchanting sounds.
    [Show full text]
  • Boston Symphony Orchestra Concert Programs, Season 130, 2010-2011
    Hi 1 , 'I 2010-2011 SEASON WEEK 25 s James Levine Music Director Bernard Haitink Conductor Emeritus Seiji Ozawa Music Director Laureate Boston 320 Boylston Street (617) 482-8707 Hermes.com Summer twill giant scarf When colors meet inspiration HERMES PARIS Hermes, contemporary artisan since 1837. Table of Contents | Week 25 15 BSO NEWS 23 ON DISPLAY IN SYMPHONY HALL 24 BSO MUSIC DIRECTOR JAMES LEVINE 26 THE BOSTON SYMPHONY ORCHESTRA 29 TRANSLATING SHAKESPEARE: COMING TO MUSICAL TERMS WITH THE BARD BY THOMAS MAY 38 FAREWELL, THANKS, AND ALL BEST: THIS YEAR'S BSO RETIREE 40 THIS WEEK'S PROGRAM Notes on the Program 44 Berlioz's "Romeo et Juliette" 56 To Read and Hear More... 58 Text and Translation Guest Artists 68 Charles Dutoit 69 Bernarda Fink 71 Jean-Paul Fouchecourt 72 Laurent Naouri 73 Tanglewood Festival Chorus 75 John Oliver 78 2010-2011 SEASON SUMMARY 92 SPONSORS AND DONORS 106 SYMPHONY HALL EXIT PLAN 107 SYMPHONY HALL INFORMATION THIS WEEK S PRE-CONCERT TALKS ARE GIVEN BY BSO DIRECTOR OF PROGRAM PUBLICATIONS MARC MANDEL. program copyright ©2011 Boston Symphony Orchestra, Inc. design by Hecht Design, Arlington, MA cover photograph by Michael J. Lutch BOSTON SYMPHONY ORCHESTRA Symphony Hall, 301 Massachusetts Avenue Boston, MA 02115-4511 (617) 266-1492 bso.org It takes a dedicated craftsman to create a flawless instrument. Shouldn't your investments be handled with the same expertise? FIDUCIARYTRUST REAP THE DIVIDENDS FIDUCIARY-TRUST.COM 175 FEDERAL STREET B0ST0.N. MA - INVESTMENT | SETTLEMEN MANAGEMENT I I TRUST SERVICES ESTATE AND FINANCIAL PLANNING I FAMILY OFFICE SERVICES ESTATE \ EVERY CLOUD HAS A SILVER LINING At EMC, success comes from creating technology which will transform the world's largest IT departments into private clouds—and from sharing that success by supporting a range of educational, cultural, and social programs in our community.
    [Show full text]
  • French Stewardship of Jazz: the Case of France Musique and France Culture
    ABSTRACT Title: FRENCH STEWARDSHIP OF JAZZ: THE CASE OF FRANCE MUSIQUE AND FRANCE CULTURE Roscoe Seldon Suddarth, Master of Arts, 2008 Directed By: Richard G. King, Associate Professor, Musicology, School of Music The French treat jazz as “high art,” as their state radio stations France Musique and France Culture demonstrate. Jazz came to France in World War I with the US army, and became fashionable in the 1920s—treated as exotic African- American folklore. However, when France developed its own jazz players, notably Django Reinhardt and Stéphane Grappelli, jazz became accepted as a universal art. Two well-born Frenchmen, Hugues Panassié and Charles Delaunay, embraced jazz and propagated it through the Hot Club de France. After World War II, several highly educated commentators insured that jazz was taken seriously. French radio jazz gradually acquired the support of the French government. This thesis describes the major jazz programs of France Musique and France Culture, particularly the daily programs of Alain Gerber and Arnaud Merlin, and demonstrates how these programs display connoisseurship, erudition, thoroughness, critical insight, and dedication. France takes its “stewardship” of jazz seriously. FRENCH STEWARDSHIP OF JAZZ: THE CASE OF FRANCE MUSIQUE AND FRANCE CULTURE By Roscoe Seldon Suddarth Thesis submitted to the Faculty of the Graduate School of the University of Maryland, College Park, in partial fulfillment of the requirements for the degree of Master of Arts 2008 Advisory Committee: Associate Professor Richard King, Musicology Division, Chair Professor Robert Gibson, Director of the School of Music Professor Christopher Vadala, Director, Jazz Studies Program © Copyright by Roscoe Seldon Suddarth 2008 Foreword This thesis is the result of many years of listening to the jazz broadcasts of France Musique, the French national classical music station, and, to a lesser extent, France Culture, the national station for literary, historical, and artistic programs.
    [Show full text]
  • 660464-65 Itunes Massenet
    MASSENET Don César de Bazan Naouri • Dreisig • Lebègue • Bettinger • Helmer • Moungoungou Ensemble Aedes • Les Frivolités Parisiennes Mathieu Romano Jules Émile Frédéric CD 1 74:18 1 Overture 5:48 MA(S184S2–E191N2) ET Act I. Street in Madrid 2 Don César de Bazan (1872) (second version, 1888) No. 1. Introduction: Dès que ton tambour sonne – Ballade aragonaise: Par un frais sentier 5:34 (Chorus, Maritana) 3 Opéra-comique in four acts and four tableaux Scène, Prière et Strette: C’est elle!… – Libretto by Adolphe Philippe d’Ennery (1811–1899), No. 2. Mélodie: L’amour, un amour implacable 8:21 (Charles II, Don José, Maritana, Chorus) Dumanoir (Philippe François Pinel) (1806–1865) 4 No. 3. Air: Partout où l’on chante 3:30 and Jules Chantepie (1843–1885) (Don César) 5 First performance: Paris, Opéra-Comique (Salle Favart 2), No. 4. Quatuor: Le voilà! 6:53 (Captain, Don César, Lazarille, Don José) 30 November 1872 6 No. 5. Finale: Bohème charmante 7:20 Don César de Bazan, a nobleman . Laurent Naouri, Baritone (Chorus, Maritana, Don José, Don César, Alcade, Lazarille) Maritana, a Gypsy street-singer . Elsa Dreisig, Soprano Act II. In a fortress Lazarille, a boy, apprentice arquebusier . Marion Lebègue, Mezzo-soprano 7 Entr’acte 1:59 King Charles II of Spain . Thomas Bettinger, Tenor 8 No. 6. Berceuse: Dors, ami 4:01 Don José de Santarém, first minister to the King . Christian Helmer, Baritone (Lazarille) 9 Captain of the Guard . Christian Moungoungou, Baritone No. 7. Couplets: Riche, j’ai semé les richesses 2:31 (Don César) Men and Women folk, Soldiers, Arquebusiers, 0 No.
    [Show full text]
  • Agôn , Points De Vue Modèle « Le Théâtre À Travers La Musique » 2
    Agôn Revue des arts de la scène Points de vue Modèle « Le théâtre à travers la musique » Entretien avec Laurent Pelly Laurent Pelly et Florent Siaud Édition électronique URL : http://journals.openedition.org/agon/885 ISSN : 1961-8581 Éditeur Association Agôn Référence électronique Laurent Pelly et Florent Siaud, « Modèle « Le théâtre à travers la musique » », Agôn [En ligne], Points de vue, Entretiens, mis en ligne le 13 mai 2009, consulté le 04 juillet 2020. URL : http:// journals.openedition.org/agon/885 Ce document a été généré automatiquement le 4 juillet 2020. Association Agôn et les auteurs des articles Modèle « Le théâtre à travers la musique » 1 Modèle « Le théâtre à travers la musique » Entretien avec Laurent Pelly Laurent Pelly et Florent Siaud NOTE DE L’ÉDITEUR Vienne, janvier 2009 1 « Maeterlinck a travaillé aux confins de la poésie et du silence, au minimum de la voix, dans la sonorité des eaux dormantes », écrit Bachelard dans L’eau et les rêves1. Cet éloge du silence que constitue Pelléas et Mélisande n’a pas empêché Debussy de le mettre en musique au tournant des XIXe et XXe siècles. Loin d’avoir été trahie, la pièce du poète belge a trouvé dans les moires du compositeur français un écho magistral à son étrange dramaturgie. Au cours des vingt dernières années, Antoine Vitez, Pierre Strosser, Peter Stein, Robert Wilson et Olivier Py ont proposé des visions majeures de cet opéra : de Salzbourg à Moscou, en passant par la Scala de Milan, le Staatsoper de Vienne ou l’Opéra de Paris, ces metteurs en scènes ont posé sur les brumes du royaume d’Allemonde des regards aussi différents que nécessaires.
    [Show full text]
  • De L'opéra À La Chanson
    1 NATALIE DESSAY De l’opéra à la chanson 1 « Si Harpo Marx était né sous l’étoile d’une soprano colorature, il aurait été Natalie Dessay. Car aucune Fille dans La Fille du Régiment n’a été aussi comique. Par contre, il est difficile d’imaginer, 2 depuis Maria Callas, une soprano plus dramatique en Lucia ou plus hypnotique dans La Sonnambula. Tragédienne ou Comédienne, Natalie a régné en souveraine dans notre théâtre. » Peter Gelb Directeur du Metropolitan Opera - New York “If Harpo Marx had been born a coloratura soprano, he would have been Natalie Dessay. As the Daughter in The Daughter of the Regiment, no soprano has ever been physically funnier. But for that matter, it is hard to imagine any soprano since Callas to be more dramatic in Lucia or more hypnotic in La Sonnambula. When it comes to both tragedy and comedy, Natalie has reigned supreme on our stage.” Peter Gelb General Manager of the Metropolitan Opera House-New York City 2 LÉO DELIBES 1836-1891 VINCENZO BELLINI 1801-1835 1 Les Filles de Cadix, chanson espagnole. 4.42 7 La Sonnambula : Ah! non credea mirarti... De Berliner Sinfonie-Orchester · Michael Schønwandt Ah non3 giunge (acte II, scène II) 2 Lakmé : Tu m’as donné le plus doux rêve Amina, Elvino, chœur . 8.22 Avec Francesco Meli Elvino (acte III) Lakmé. 2.18 Orchestre National du Capitole de Toulouse · Michel Plasson Orchestre et Chœurs de l’Opéra de Lyon · Evelino Pidò (Chef des chœurs : Alan Woodbridge) GIUSEPPE VERDI 1813-1901 WOLFGANG AMADEuS MOzArT 1756-1791 La traviata 8 Zaïde : ruhe sanft, mein holdes Leben (acte I) Zaïde ���������� 6.21 3 È strano!..
    [Show full text]
  • Biography Natalie Dessay-Sony-Music-Masterworks
    A consummate and many-faceted artist, soprano Natalie Dessay has enjoyed a long and exceptional career, constantly diversifying and renewing her repertoire – from dazzling coloratura to tragic lyric roles, from the fireworks of Mozart’s Magic Flute and Donizetti’s Daughter of the Regiment to the most heart-rending and fragile melodies françaises. Born in Lyon, she discovered her voice in Bordeaux while pursuing her dream of becoming a dancer. In 1992 she made her debut at L’Opéra Bastille singing the role of Olympia in Offenbach’s Tales of Hoffmann. Since then she has appeared regularly on many of the world’s leading opera stages, among them L’Opéra National de Paris, Royal Opera House Covent Garden, Metropolitan Opera New York, Theater an der Wien & Staatsoper Vienna and La Scala Milan, winning universal international acclaim for her performances in Lakmé (Delibes), Ariane auf Naxos & Arabella (Strauss), Orpheus in the Underworld (Offenbach), The Nightingale (Stravinsky), Alcina (Handel), Manon (Massenet), Pelléas et Mélisande (Debussy), Lucia di Lammermoor (Donizetti) and Il Somnambula (Bellini). Natalie Dessay is a regular collaborator with Michel Legrand and together they have performed all over the world. She is also a committed recital singer, frequently performing French melodies and German Lieder with Laurent Naouri, Maciej Pikulski or Philippe Cassard. In 2015 she revealed new depths of dramatic and rhetorical insight, making her debut as a narrator in performances of Howard Barkler’s monologue Und at the Théâtre Olympia in Tours, and in Paris at the Théâtre de l’Athénée. The project was so successful that it was revived at the Théâtre des Abbesses in Paris in May 2016.
    [Show full text]
  • Gautier Capuçon with Jérôme Ducros Gabriel Fauré Jules Massenet
    Gautier Capuçon with Jérôme Ducros Saturday, April 28, 2018 at 8:00pm This is the 828th concert in Koerner Hall Gautier Capuçon, cello Jérôme Ducros, piano PROGRAM Gabriel Fauré: Élégie, op. 24 Jules Massenet: “Méditation” from Thaïs Johannes Brahms: Cello Sonata No. 1 in E Minor, op. 38 I. Allegro non troppo II. Allegretto quasi Menuetto III. Allegro INTERMISSION Pyotr Il’yich Tchaikovsky: Andante cantabile in D Major Sergei Rachmaninov: Cello Sonata in G Minor, op. 19 I. Lento - Allegro moderato II. Allegro scherzando III. Andante IV. Allegro mosso Gabriel Fauré Born in Pamiers, Ariège, France, May 12, 1845; died in Paris, France, November 4, 1924 Élégie, op. 24 (1880) After successfully completing two chamber works, the First Violin Sonata and the Piano Quartet, French composer Gabriel Fauré turned his thoughts to a cello sonata, starting, as was his custom, with the slow movement. The resulting Élégie was first played privately. “My cello piece was very well received’, Fauré wrote to his publisher, “and that greatly encourages me to go on and finish the whole sonata.” Three years later, however, the elegantly sombre, at first inward-looking, later impassioned Élégie was published as a separate piece and it was to be almost four decades before Fauré composed the first of his two cello sonatas. Fauré subsequently orchestrated the Élégie in 1895. Its deeply sorrowful theme became the basis for an extended improvisation by the organist at Fauré’s state funeral in 1924. Jules Massenet Born in Montaud, Saint-Étienne, France, May 12, 1842; died in Paris, France, August 13, 1912 “Méditation” from Thaïs (1894) First performed at the Paris Opéra in March 1894, Thaïs is the 24th of French composer Jules Massenet’s three dozen operas.
    [Show full text]
  • Royal Opera House Website
    OPERA and MUSIC | SUMMER 2018 THE ROYAL OPERA REPERTORY PAGE JOYCE DIDONATO AND ANTONIO PAPPANO 2 RECITAL LOHENGRIN 3 MAMZER BASTARD 7 LA BOHÈME 10 CAVE 17 DON GIOVANNI 20 FALSTAFF 23 JETTE PARKER YOUNG ARTISTS SUMMER 27 PERFORMANCE 2018 L’ANGE DE NISIDA IN CONCERT 31 OTHER EVENTS 34 THE ROYAL OPERA PRESENTS: JOYCE DIDONATO AND ANTONIO PAPPANO RECITAL 4 June 2018 at 8pm American mezzo-soprano Joyce DiDonato appears in recital on the Royal Opera House main stage, accompanied on the piano by The Royal Opera’s Music Director Antonio Pappano. The duo previously performed together in a recital at the opening of Wigmore Hall’s 2014/15 Season, the recording of which – Joyce and Tony: Live at Wigmore Hall – was named Best Classical Solo Vocal Album at the 2016 Grammy Awards. Joyce DiDonato made her Royal Opera debut in 2003 as Fox (The Cunning Little Vixen). She has since returned to sing Rosina (Il barbiere di Siviglia), Donna Elvira (Don Giovanni, including on tour with The Royal Opera to Japan), Cendrillon, Elena (La donna del lago), Maria Stuarda, Charlotte (Werther) and in Plácido Domingo’s 2012 Operalia concert. This Season she has sung Semiramide for the Company. Antonio Pappano is Music Director of The Royal Opera, a position he has held since 2002. During his tenure he has conducted an extensive repertory, including works by Mozart, Verdi, Wagner, Puccini, Richard Strauss, Ravel, Berg, Shostakovich and Britten, as well as the world premieres of Birtwistle’s The Minotaur (2008) and Turnage’s Anna Nicole (2011), and works for The Royal Ballet.
    [Show full text]
  • 04-28-2018 Cendrillon Mat.Indd
    JULES MASSENET cendrillon conductor Opera in four acts Bertrand de Billy Libretto by Henri Cain, based on production Laurent Pelly the fairy tale by Charles Perrault set designer Saturday, April 28, 2018 Barbara de Limburg 1:00–3:50 PM costume designer Laurent Pelly New Production lighting designer Duane Schuler choreographer The production of Cendrillon was Laura Scozzi made possible by a generous gift from The Sybil B. Harrington Endowment Fund Additional funding for this production was received from Elizabeth M. and Jean-Marie R. Eveillard Cendrillon is produced in association with the Royal Opera House, Covent Garden, London; general manager Peter Gelb Gran Teatre del Liceu, Barcelona; Théâtre Royal de la Monnaie, Brussels; and Opéra de Lille. music director designate Yannick Nézet-Séguin Original production by The Santa Fe Opera 2017–18 SEASON The 5th Metropolitan Opera performance of JULES MASSENET’S This performance cendrillon is being broadcast live over The Toll Brothers– Metropolitan Opera conductor International Radio Bertrand de Billy Network, sponsored by Toll Brothers, in order of vocal appearance America’s luxury ® homebuilder , with pandolfe the fairy godmother generous long-term Laurent Naouri Kathleen Kim support from The Annenberg madame de la haltière the master of ceremonies Foundation, The Stephanie Blythe* David Leigh** Neubauer Family Foundation, the noémie the dean of the faculty Vincent A. Stabile Ying Fang* Petr Nekoranec** Endowment for Broadcast Media, dorothée the prime minister and contributions Maya Lahyani Jeongcheol Cha from listeners worldwide. lucette, known as cendrillon prince charming Joyce DiDonato Alice Coote There is no Toll Brothers– spirits the king Metropolitan Lianne Coble-Dispensa Bradley Garvin Opera Quiz in Sara Heaton List Hall today.
    [Show full text]
  • The Concerts at Lewisohn Stadium, 1922-1964
    City University of New York (CUNY) CUNY Academic Works All Dissertations, Theses, and Capstone Projects Dissertations, Theses, and Capstone Projects 2009 Music for the (American) People: The Concerts at Lewisohn Stadium, 1922-1964 Jonathan Stern The Graduate Center, City University of New York How does access to this work benefit ou?y Let us know! More information about this work at: https://academicworks.cuny.edu/gc_etds/2239 Discover additional works at: https://academicworks.cuny.edu This work is made publicly available by the City University of New York (CUNY). Contact: [email protected] MUSIC FOR THE (AMERICAN) PEOPLE: THE CONCERTS AT LEWISOHN STADIUM, 1922-1964 by JONATHAN STERN VOLUME I A dissertation submitted to the Graduate Faculty in Music in partial fulfillment of the requirements for the degree of Doctor of Philosophy, The City University of New York 2009 ©2009 JONATHAN STERN All Rights Reserved ii This manuscript has been read and accepted for the Graduate Faculty in Music in satisfaction of the Dissertation requirement for the degree of Doctor of Philosophy. Professor Ora Frishberg Saloman Date Chair of Examining Committee Professor David Olan Date Executive Officer Professor Stephen Blum Professor John Graziano Professor Bruce Saylor Supervisory Committee THE CITY UNIVERSITY OF NEW YORK iii Abstract MUSIC FOR THE (AMERICAN) PEOPLE: THE LEWISOHN STADIUM CONCERTS, 1922-1964 by Jonathan Stern Adviser: Professor John Graziano Not long after construction began for an athletic field at City College of New York, school officials conceived the idea of that same field serving as an outdoor concert hall during the summer months. The result, Lewisohn Stadium, named after its principal benefactor, Adolph Lewisohn, and modeled much along the lines of an ancient Roman coliseum, became that and much more.
    [Show full text]