1 FILMMUZIEKMAGAZINE ALEX BARANOWSKI – Aanstormend Brits

Total Page:16

File Type:pdf, Size:1020Kb

1 FILMMUZIEKMAGAZINE ALEX BARANOWSKI – Aanstormend Brits FILMMUZIEKMAGAZINE ALEX BARANOWSKI – Aanstormend Brits componist NUMMER 205 – 49ste JAARGANG – APRIL 2020 1 Score 205 April 2020 49ste jaargang ISSN-nummer: 0921- 2612 Het e-zine Score is een uitgave van de stichting FILMMUZIEKMAGAZINE Cinemusica, het Nederlands Centrum voor Filmmuziek REDACTIONEEL E-mail: Begin maart nam Matthijs Kieboom de muziek voor zijn paulstevelmans@ nieuwe film in Praag op. Net op tijd, want luttele dagen later scoremagazine.nl ging Tsjechië op slot. De Piraten van Hiernaast, zoals de film heet, zou volgende week in roulatie gaan, maar dat feest gaat helaas niet door. De releasedatum is verschoven naar 2 juli. Kernredactie: Paul Ste- Veel liefhebbers hebben reikhalzend naar deze score uitgeke- velmans en Sijbold Ton- ken en moeten nu ruim twee maanden wachten. De coronacri- kens sis gooide roet in het eten met als gevolg dat de filmwereld plat ligt: geen bioscoopbezoek, geen festivals en geen film- Aan Score 205 werkten mee: Paul Stevelmans concerten. Ondertussen vernamen we het overlijden van Ge- en Sijbold Tonkens rard Schurmann, Krzysztof Penderecki en Adam Schlesinger die op slechts 52-jarige leeftijd aan het virus bezweek. Maar ook alledaagse zaken binnen de filmmuziekwereld gingen Eindredactie: Paul gewoon door: zo leverde Hans Zimmer vorige week zijn Stevelmans scheidingspapieren in. Vanaf deze plek willen stichting Cine- musica en filmmuziekmagazine Score alle componisten voor film, televisie, games en andere visuele media heel veel suc- Vormgeving: Paul ces wensen in deze bizarre en moeilijke tijden. We hopen dat Stevelmans zij ondanks de enorme tegenslag voor toekomstige projecten als vanouds inspirerende, boeiende en onvergetelijke muziek Met dank aan: Alex kunnen componeren. Baranowski, Post Bills PR, John Gürtler INHOUDSOPGAVE 3 Alex Baranowski - Interview 7 James Bernard – Portret 12 John Gürtler – Interview 17 Boekbespreking 18 Recensies 2 MUZIEK VOOR VERDRIET EN TROOST Interview met Alex Baranowski Op de Internationale Herdenkingsdag voor de Holocaust, maandag 27 januari jongstleden, zonden de BBC en de Duitse zender ZDF bijna gelijktijdig de aangrijpende film The Winder- mere Children uit. Het gevoelige drama over kinderen die de Holocaust hadden overleefd werd geregisseerd door Michael Samuels naar een script van Simon Block. Aanstormend componist Alex Baranowski schreef een rustige en gevoelige score voor dit drama over jonge mensen die na een huiveringwekkende periode in hun leven een weg proberen te vinden in een nieuwe omgeving. Met Score sprak hij over de muziek die hij voor deze film heeft geschreven. mineerd voor een Tony Award voor zijn muziek voor Martin McDonagh’s The Cripple of Inishmaan op Broadway. Hoe ben je betrokken geraakt bij The Winder- mere Children? ‛Mijn achtergrond is heel divers: theater, film en reclame. De regis- seur heeft met heel wat mensen uit deze werelden gesproken. Dit is mijn eerste overwegend dramatische film. Ik raakte geboeid door het script en vervolgens begon ik met het schrijven van enkele ideeën. Die fascinatie moet de regisseur ongetwijfeld hebben gemerkt en daardoor viel zijn keus uiteindelijk op mij.’ The Windermere Children gaat over een groep kinderen die de Holocaust heeft overleefd. Na de oorlog, in de zomer van 1945, werden 1000 voornamelijk Poolse kinderen per vliegtuig naar Engeland ge- bracht, waar zij hun leven weer op konden bouwen. In Windermere in het Lake Dis- trict trachtten 300 weeskinderen te herstel- len van de verschrikkingen die ze in de ja- ren daarvoor hadden meegemaakt. Was je Alex Baranowski. bekend met hun verhaal? ‛Ik ben vaak in het Lake District geweest, maar ik kende De Britse componist Alex Baranowski dit bijzondere verhaal helemaal niet. Ik (1983) heeft de afgelopen jaren muziek wist wel wat die hele generatie heeft door- gecomponeerd voor film, theater en ballet. gemaakt na zoveel ontberingen gedurende Zijn eerste filmscore schreef hij voor de de oorlog. Mijn grootouders waren ook korte film Auto da Fe (2007), waarna hij Pools, hoewel ze niet Joods maar katholiek werd gelauwerd voor zijn muziek voor waren. Ze werden in de oorlog naar Siberië McCullin (2012) en andere documentaires gedeporteerd en na vele omzwervingen als Nureyev (2018). In 2014 werd hij geno- kwamen ze in Engeland terecht, wat een 3 The Windermere Children. vergelijkbare reis was. Ik heb hier veel enigd met zijn broer, tot ware bloei. Hele- over gesproken met de regisseur die zei: maal aan het begin wordt het gespeeld door het helpt misschien als je een persoonlijke een cello, tamelijk gespannen en niet zo band hebt met het onderwerp.’ heel erg mooi klinkend. Tegen het einde horen we violen die veel krachtiger en Hoe ben je aan deze zeer emotionele op- emotioneel klinken. Het leek er sterk op dracht begonnen? ‛Tja, waar begin je? Ik dat ik zelf ook een soort reis had gemaakt.’ bekeek eerst een ruwe versie van de film Heb je dit thema voor Salek geschreven waarna ik de juiste toon te pakken wilde omdat hij een eigen verhaallijn heeft in de krijgen. Een triest klinkende score of een film? ‛Inderdaad. Het is ook interessant om groot orkest zou dan wat al te veel voor de te zien hoe deze verhaallijn zich muzikaal hand liggen. Allereerst schreef ik een klein gezien ontwikkelt. Hij rent door het bos en slaapliedje dat uiteindelijk zou uitgroeien dan zijn er enkele momenten waarop het tot het hoofdthema. Toen ik dat eenmaal thema wordt ingezet. Het komt als het wa- had gevonden wist ik dat ik op het juiste re in overeenstemming met dit personage pad was en vervolgens ontstond de score tot wasdom.’ als het ware vanzelf, waarbij ik voor de verschillende personages thema’s zocht.’ Neuriën Een van die figuren is de zorgelijke Salek. Wanneer hij en de andere jongeren aan het Je had ook iemand anders kunnen kiezen begin van de film in Windermere aanko- voor een thema. ‛O ja, er zijn stukken voor men, weigert hij uit de bus stappen. ‛Ik andere personages. Het slaapliedje bijvoor- schreef een klein thema voor hem en ver- beeld is het thema van de kinderen. Ik volgens groeide deze melodie steeds meer dacht: stel, dat ze zich alleen maar herin- gedurende al zijn scènes. En zo komt dit neren dat hun moeder dat liedje voor hen thema aan het einde, wanneer hij is her- zong, dan is dat alles wat ik ermee wilde 4 Alex Baranowski. uitdrukken. In eerste instantie maakte ik ik nogal aangrijpend.’ Is het wel mogelijk een opname met zangeres Polina Shepherd om met muziek de pijn en het verdriet uit die het liedje neuriede. De regisseur zei te drukken die deze kinderen hebben gete- toen tegen mij: laten we eens kijken hoe kend? ‛Het is echt heel erg lastig en om die het klinkt met een kind. Toen namen we reden heb ik mij heel vaak gewend tot mijn het geneurie van zijn dochter op en dat grootouders omdat zij hun verdriet en lij- klonk hartverscheurend en bleek daardoor den in kunst wisten te verwerken. Mijn heel goed te werken, vooral aan het begin grootvader schreef poëzie terwijl mijn van de film als de jongens met elkaar over grootmoeder heeft geschilderd. Haar schil- nogal gruwelijke gebeurtenissen praten.’ derijen heb ik bovenop mijn piano gezet en Waren die stemmen jouw idee? ‛Ja. Ze voor de scène waarin de kinderen tekenin- vormen als slaapliedje een mooie herinne- gen maken – een bijzonder gevoelig mo- ring aan hun moeder. Zo’n wijsje voelt ment – heb ik niet op deze beelden gecom- veel persoonlijker als het wordt gezongen poneerd, maar meer met de kunstwerken dan wanneer het wordt gespeeld door een van mijn grootmoeder voor ogen die om viool of een piano.’ mij heen stonden opgesteld. En zo werd dit een erg persoonlijke compositie die uit Halverwege de film heeft een van de kin- mijn hart kwam.’ deren een nachtmerrie in de vorm van een flashback: we zien een vrouw in de bossen De muziek werd opgenomen met het Lon- en horen haar gezang. ‛Ja, dat is eigenlijk don Metropolitan Orchestra in de Air Stu- hetzelfde thema als bij het begin maar nu dio in Londen. Te horen zijn onder meer gezongen door een vrouwenstem. Het is een cello en strijkers, terwijl we de piano alsof iemand in gedachten hoort hoe zijn hooguit een of twee keer horen. ‛Klopt, ik moeder voor hem zingt. Dat moment vond heb hem heel weinig gebruikt en dan ook 5 nog op verborgen plekken. De strijkers wa- onder begeleiding van opgewekte muziek ren erg basic, eigenlijk waren het er maar die voluit wordt gespeeld. ‛Ik schreef en- negen: twee strijkkwartetten en een contra- kele blijmoedige stukken voor het moment bas. En dan zijn er nog de klarinet en de dat de kinderen zagen dat er in Winderme- zangstemmen en verder de piano en de re geen omheining was en ze hier vrij kon- mandoline. Het was allemaal erg klein- den rondlopen.’ Een paar scènes later fiet- schalig, maar ik vond dat het erg goed uit- sen enkele jongelui naar een plaatsje in de pakte, want dit is niet het soort film waar- buurt. ‛Dat was een heerlijk stuk om te voor een groot orkest nodig is. Ik mag dan schrijven, aangezien ik hier deze vreugde- ook van geluk spreken omdat ik weinig fi- volle nieuwe ervaring van hen in noten kon nanciële middelen tot mijn beschikking omzetten.’ Aan het einde van de film zien had.’ we vijf oude mannen naast de jonge man- nen staan die hen in de film hebben ge- Accordeon speeld. We komen erachter wat van hen is geworden vanaf de tijd die ze in Winder- Baranowski heeft enkele instrumenten ge- mere hebben doorgebracht tot de dag van bruikt die zijn grootvader helemaal vanuit vandaag. We horen het hoofdthema op- Italië naar Engeland sleepte gedurende een nieuw en dit keer in al zijn pracht en glo- barre tocht tijdens de oorlog.
Recommended publications
  • Nosferatu a Symphony of Horrors a Film by F W Murnau
    Nosferatu A Symphony of Horrors A film by F W Murnau F W Murnau's horror classic of 1922 was the first screen adaption of Bram Stoker's Dracula. Now newly remastered and accompanied by James Bernard’s acclaimed orchestral score, it will be released on Blu- ray by the BFI on 23 November 2015. Special features include a video essay by Christopher Frayling and the short films Le Vampire by French filmmaker Jean Painlevé and The Mistletoe Bough by early film pioneer Percy Stow, which features a new score by Saint Etienne’s Pete Wiggs. As potent and disturbing now as ever, Nosferatu paved the way for the future of gothic cinema. Max Schreck’s Count Orlok, bald, bat-eared and rabbit toothed, is at once terrifying and pitiable, his need for blood, for living warmth is palpable to the point of agony. Featuring some of the most iconic images in cinema, Murnau's interpretation of this great vampire tale has been much imitated not least by Werner Herzog, whose Nosferatu the Vampyre is an admiring tribute. Special features Newly restored and remastered, presented in High Definition Christopher Frayling on Nosferatu (Lynne Wake, 2001, 24 mins): video essay on Nosferatu and F W Murnau and Albin Grau’s backgrounds and influences Le Vampire (Jean Painlevé, 1945, 9 mins): Painlevé's study of the South American vampire bat, an allegory for the Nazism that was sweeping throughout Europe at the time The Mistletoe Bough (Percy Stow, 1904, 8 mins): the oldest film version of a classic Christmas ghost story restored by the BFI, featuring a new score by Saint Etienne's Pete Wiggs Image Gallery, featuring some of Albin Grau's original production drawings, stills and designs for publicity materials Fully illustrated booklet featuring film credits, film notes by David Kalat and an essay on Albin Grau and Nosferatu’s occultist origins by Brian J Robb Product details RRP £19.99 / Cat no.
    [Show full text]
  • Hitchcock's Music
    HITCHCOCK’S MUSIC HITCHCOCK’S MUSIC jack sullivan yale university pr ess / new haven and london Copyright © 2006 by Yale University. All rights reserved. This book may not be reproduced, in whole or in part, including illustrations, in any form (beyond that copying permitted by Sections 107 and 108 of the U.S. Copyright Law and except by reviewers for the public press),without written permission from the publishers. Designed by Mary Valencia. Set in Minion type by The Composing Room of Michigan, Inc. Printed in the United States of America by Sheridan Books. Library of Congress Cataloging-in-Publication Data Sullivan, Jack, 1946– Hitchcock’s music / Jack Sullivan. p. cm. Includes bibliographical references and index. ISBN-13: 978-0-300-11050-0 (cloth : alk. paper) ISBN-10: 0-300-11050-2 1. Motion picture music—History and criticism. 2. Television music—History and criticism. 3. Hitchcock, Alfred, 1899–1980—Criticism and interpretation. I. Title. ML2075.S89 2006 781.5Ј42—dc22 2006010348 A catalogue record for this book is available from the British Library. The paper in this book meets the guidelines for permanence and durability of the Committee on Production Guidelines for Book Longevity of the Council on Library Resources. 10987654321 For Robin, Geof frey, and David CONTENTS ACKNOWLEDGMENTS xi OVERTURE xiii CHAPTER 1 The Music Star ts 1 CHAPTER 2 Waltzes from Vienna: Hitchcock’s For gotten Operetta 20 CHAPTER 3 The Man Who Knew Too Much: Storm Clouds over Royal Alber t Hall 31 CHAPTER 4 Musical Minimalism: British Hitchcock 39 CHAPTER
    [Show full text]
  • Hans 1, Salter
    CLASSIC SCORES OF MY~TERYAND HORROR BY FRANK SU1WNER 4' HANS 1, SALTER SLOVAK RADIO SYMP+IONY ORCHES7RA (BRA~ISLAVA) WILLIAM 7. STROMBERCi Hans J. Salter 1896-1 994 .Frank Slcinner 1897-1 968 UNIVERSAL'S CLASSIC SCORES OF MYSTERY AND HORROR Reconstructed and orchestrated by John Morgan except 'Man Made Monster' (25-26)' orchestrated by William T. Stromberg The Ghost of Frankenstein Halls 3. Salter (1942) Universal signature (Jinznzy McHrcglz) Main Title Blowing up the Castle Freeing the Monster Renewed Life Frankenstein's Castle Arrival at Vasaria [81 Erik's Dilemma Baron Frankenstein's Diary The Monster's Trial Elsa's Discovery Dr. Kettering's Death Ygor's Scheme Baron Frankenstein's Advice A New Brain Searching the Castle Monster Kidnaps Child / Monster's Desire Brain Transfer Mob Psychology Monster Talks Death of the Unholy Three End Cast Son of Dracula Hnizs J. Snlfer (1943) Main Title Blaclc Friday Hails Salter; Cl~arlesHenderson, Cltm'les Previn (1940) Hypnosis Man Made Monster Hails J. Snlter (1941) Corlzy Electro-Biology Sherloclc Holmes and the Voice of Terror Frailk Skilzner (1942) Main Title Limehouse Christopher Doclts Voice of Terror The Spider No Time to Lose March of Hate End Title Two years before his death, celebrated Chicago newspaper columnist Mike Royko, in a sentimental gesture aimed at his seven-year-old son, merrily decided one weekend to mount a mini-festival at home highlighting the old Universal horror pictures he had enjoyed so much during his own youthful days. In a Clricogo Tribrrrre column headlined, "Horrors of the Past are G-rated Today," Royko wrote of renting videos of Universal's Drncrrlo, Frnrrker~steirrand Frorrkerrstehr Meets tlre ll'o(fA4or1, then each night viewing one of the classic horror films alongside his son.
    [Show full text]
  • Film Reviews
    Page 78 FILM REVIEWS Kill List (Dir. Ben Wheatley) UK 2011 Optimum Releasing Note: This review contains extensive spoilers Kill List is the best British horror film since The Descent (Dir. Neil Marshall, 2005). Mind you, you wouldn’t know that from the opening half­hour or so. Although it opens with an eerie scratching noise and the sight of a cryptic rune that can’t help but evoke the unnerving stick figure from The Blair Witch Project (Dir. Daniel Myrick and Eduardo Sánchez, 1999), we’re then plunged straight into a series of compellingly naturalistic scenes of domestic discord which, as several other reviews have rightly pointed out, evoke nothing so much as the films of Mike Leigh. (The fact that much of the film’s dialogue is supplied by the cast also adds to this feeling.) But what Leigh’s work doesn’t have is the sense of claustrophobic dread that simmers in the background throughout Wheatley’s film (his second, after 2009’s Down Terrace ). Nor have any of them – to date at least – had an ending as devastating and intriguing as this. Yet the preliminary scenes in Kill List are in no sense meant to misdirect, or wrong­foot the audience: rather, they’re absolutely pivotal to the narrative as a whole, even if many of the questions it raises remain tantalisingly unresolved. Jay (Neil Maskell) and his wife Shel (MyAnna Buring) live in a spacious, well­appointed suburban home (complete with jacuzzi) and have a sweet little boy, but theirs is clearly a marriage on the rocks, and even the most seemingly innocuous exchange between them is charged with hostility and mutual misunderstanding.
    [Show full text]
  • Download the Digital Booklet
    ammer was the first film production company to exploit the ‘adults only’ X certificate for the purpose of horror entertainment. Not that everybody in late H1950s Britain saw the company’s innovative brand of Grand Guignol as entertainment. Detached eyeballs, severed limbs and splashes of Eastmancolor gore were eminently censorable, leaving some films so compromised that modern audiences struggle to see what all the fuss was about. The film’s scores, however, usually escaped the attention of those who struggled to keep up with the pace of cultural change. Hammer’s production design was noted for its elegance, and the actors the company employed were commendably understated, but composers and conductors usually appreciated that there was little call for subtlety in Hammer’s underlying approach. The posters proclaimed that these films were designed to shock, and as soon as the house lights dimmed it was the job of the theme music to heighten that anticipation. In the early years of Hammer horror the scores commissioned by John Hollingsworth and written by the prolific James Bernard were bombastic, doom- laden affairs, establishing Bernard’s trademark of echoing the syllables of the film’s title in the musical phrasing of the theme. The most famous example of this approach can be heard in the score for Dracula (1958), elements of which would be reprised numerous times up to and including The Legend of the 7 Golden Vampires (1974). Bernard’s association with Hammer typecast him in the eyes of the snobbish film establishment, but under the baton of Hollingsworth’s successor, Philip Martell, he would prove his versatility with more lyrical themes for She (1965) and Taste the Blood of Dracula (1970).
    [Show full text]
  • Bill Wrobel's DVD Collection, Review & Music Analysis
    Bill Wrobel’s DVD Collection, Review & Music Analysis A man is often known by the company he keeps. I suppose this applies not only to people routinely around him but also to the specific kinds of music and dvds he purchases as a personal collection to enjoy. As John Burroughs wrote in his poem, Waiting : “My own shall come to me.” This is the law of attraction (like attracts like). Now: Food for the soul to me includes music. Music for most people is obviously a pleasure, refined or not, ridiculous or sublime. Music can calm ones nerves in the stresses of life; reminds you of the heavenly; reminds you of beauty while sometimes involved in the ugliness or drudgery of daily life; helps you feel better when life gets you down, and restores harmony and peace (if only temporarily). I happen to love Golden Age and Silver Age music (music that I grew up with), and of course this includes Romantic era classical music especially (Tchaikovsky, Delibes, Wagner, etc.). As most people who read my site already know, my top favorite film composers are Bernard Herrmann and Max Steiner. Then I like Jerry Goldsmith in most cases, Miklos Rozsa, Dimitri Tiomkin, John Barry, and so forth. So obviously I will buy dvds (and cds) that contain their music. I tend to buy more dvds than cds because the music was intended to be paired with the images on the screen. I enjoy both mediums but music married with film is the best or most effective expression since it was meant for that particular art medium.
    [Show full text]
  • Randall D. Larson: Music from the House of Hammer: Music in the Hammer Horror Films, 1950–1980
    464 THE JOURNAL OF FILM MUSIC Randall D. Larson: Music from the House of Hammer: Music in the Hammer Horror Films, 1950–1980. London: Scarecrow Press, Inc., 1996 [xvi, 193 p. ISBN: 0810829754. $38.00] Illustrations, bibliography, filmography, discography, index. rebecca fÜLÖP rguably responsible for CineFan, and Fantasy magazines, The book begins with an reinventing the horror film Larson currently writes articles introduction by Hammer’s most Agenre as well as British for cinescape.com.2 While much prolific and influential composer, cinema in the late 1950s with films of his work has focused on Robert James Bernard, whose humble such as The Curse of Frankenstein, Bloch (the author of the novel on account of his own career and The Mummy, and The Horror of which Psycho was based), Larson concise explanation of how a film Dracula, Hammer Film Studies is also keenly interested in the is scored serves as an admirable carries a curiously paradoxical intersection of music and horror, introduction. Bernard’s perhaps distinction: although its films as evidenced not only by Music from overly generous pronouncement of were deplored by the majority of the House of Hammer but also by his Larson’s “profounder knowledge critics when they were releases earlier book, Musique Fantastique: and expertise” (p. xiii) does and even today are often dismissed A Survey of Film Music in the Fantastic a disservice to what follows, as B-movies, Hammer has been Cinema. however, as Larson’s broadly credited with ‘usher[ing] out the Music from the House of Hammer, based survey of the music from trashy garbage of the fifties and written for Scarecrow Press’s the Hammer horror films rarely [lending] a legitimacy to horror.”1 Filmmakers series, seems to have attempts to be profound.
    [Show full text]
  • A Methodology for Contemporary Film Score Composers: a Portfolio of Compositions (Disposed As a Film Score) and Exegesis
    Collective Conceptualization – A Methodology for Contemporary Film Score Composers: A portfolio of compositions (disposed as a film score) and exegesis Martyn Love Submitted in fulfilment of the requirements for the degree of Doctor of Philosophy Elder Conservatorium of Music Faculty of Humanities and Social Sciences The University of Adelaide September 2013 CONTENTS ABSTRACT ........................................................................................................................iv DECLARATION..................................................................................................................v ACKNOWLEDGEMENTS .................................................................................................vi LIST OF FIGURES ...........................................................................................................vii 1 INTRODUCTION.......................................................................................................... 1 1. 1 OUTPUTS ................................................................................................................2 1. 2 RESEARCH QUESTIONS ...........................................................................................3 1. 3 PROJECT AIMS AND OBJECTIVES.............................................................................3 1. 4 WHY MÉNILMONTANT? ..........................................................................................4 1. 5 COLLECTIVE CONCEPTUALIZATION .........................................................................4
    [Show full text]
  • Nosferatu Prana Film 1921
    Nosferatu Prana Film 1921 Directed by F. W. Murnau CAST Count Orlok …. Max Schreck Hutter …. Gustav von Wangenheim Ellen …. Greta Schroeder Westenra…. Georg Heinrich Schnell Lucy …. Ruth Landshoff Professor Sievers …. Gustav Botz Knock …. Alexander Granach Professor Bulwer …. John Gottowt Captain …. Max Nemetz Producers…. Albin Grau; Enrico Dieckmann Script …. Henrick Galeen Cameraman …. F. A. Wagner Designs and Costumes …. Albin Grau Duration: 88 minutes Projection speed: variable Aperture: full Score by James Bernard (70 players) LIVE CINEMA NOSFERATU We are perennially attracted to vampires in general, and to one vampire in particular: Count Dracula, created by Bram Stoker for his novel published in 1897. FW. Murnau based Nosferatu, the first vampire film, on this book. But Murnau’s film makes the vampire more universal, ex- tending it far from the narrow confines of Victorian England in which Stoker’s story is set. Or- lok lives in a medieval landscape of mountains and ruined castles. His scourge is the plague, like the Black Death of the Middle Ages. He is contaminated, unclean, and is purged by purity and sacrifice. Murnau ended his film with this religious and scientific surety, in sharp contrast to the uncertainty of the post-war era, when the film was made. The film is full of evocative and unforgettable images. Murnau and designer Albin Grau recre- ated the world as seen by the nineteenth century German Romantic painters. Scenes of the natural world hinting at the unseen and the powerful force of nature. To reinforce this sense Murnau filmed in the open air on location. Orlok’s kingdom was filmed in the Carpathian mountains, his castle on a high promontory amongst dense forest land.
    [Show full text]
  • Adventures in Film Music Redux Composer and Glossary Guide
    Adventures in Film Music Redux – Composer and Glossary Guide ADVENTURES IN FILM MUSIC REDUX COMPOSER AND GLOSSARY GUIDE WEEK 1 Octave HISTORICAL FILM Sonority Composers Synths Craig Armstrong and A.R. Rahman: Elizabeth: The Golden Age WEEK 3 Dario Marinelli: Agora COMEDY FILM Dimitri Shostakovich: The Gadfly Composers Eric Serra: The Messenger: The Story of Joan of Arc Alexandre Desplat: The Grand Budapest Hotel Hans Zimmer and Lisa Gerrard: Gladiator Charlie Chaplin: Modern Times James Horner: Braveheart Danny Elman: Beetlejuice John Debney: Passion of the Christ Elmer Bernstein: Ghostbusters John Williams: Lincoln and JFK Franck Barcellini and Alain Romans: Mr Hulot’s Maurice Jarre: Lawrence of Arabia Holiday and Mon Oncle Miklós Rózsa: Ben Hur Henry Mancini: The Pink Panther Patrick Doyle: Henry V Larry Adler: Genevieve Malcolm Arnold: The Belles of St. Trinians Glossary Patrick Doyle: Much Ado About Nothing Contrapuntal Quicktakes: Neal Hefti (The Odd Couple and Cue Barefoot in the Park), Benoit Charest (The Leitmotif Triplets of Belleville), Henry Mancini (Mr Thematic transformation Hobbs Takes a Vacation), Frank De Vol (Guess Transposition Who’s Coming to Dinner), Ken Jones (Two- Way Stretch), Leroy Anderson (Who’s Minding WEEK 2 the Store), Nino Rota (Amarcord), Elmer WAR AND CONFLICT Bernstein (Airplane aka Flying High), Geoff Composers Zanelli (Ghost Town), Georges Auric (The Dario Marianelli: Atonement Titfield Thunderbolt) Hugo Friedhofer: The Best Years of Our Lives Quincy Jones: The Austin Powers Trilogy Jerry Goldsmith:
    [Show full text]
  • De Palma's Scarface, Cinema Spectatorship, and the Hip Hop Gangsta As Urban Superhero
    SAY HELLO TO MY LITTLE FRIEND: DE PALMA'S SCARFACE, CINEMA SPECTATORSHIP, AND THE HIP HOP GANGSTA AS URBAN SUPERHERO Rob Prince A Dissertation Submitted to the Graduate College of Bowling Green State University in partial fulfillment of the requirements for the degree of DOCTOR OF PHILOSOPHY December 2009 Committee: Donald McQuarie, Advisor Priscilla K. Coleman Graduate Faculty Representative Halifu Osumare Awad Ibrahim © 2009 Rob Prince All Rights Reserved iii ABSTRACT Donald McQuarie, Advisor The objective of the study is to intervene in the ongoing discourse that interrogates the relationship between fictional ultraviolent film representations and real life behavior in audiences that these types of films are marketed to. Using a case study approach to apparatus and audience reception theories, the dissertation investigates the significant role Scarface, the 1983 gangster film directed by Brian De Palma, has played in influencing the cultural and social development of young African-American males who live in American inner cities. The study focuses on how the inner city portion of the Scarface audience came to self-identify themselves as “gangstas” (a Hip-hop term for gangster) and why one particular character in the film, a murderous drug dealer, has served as the gangsta role model for heroic behavior for over twenty-five years. The study found that performing the gangsta male identity emotionally satisfies these economic and socially disconnected young men and that this group viewed the violent and illegal behavior in Scarface as
    [Show full text]
  • Hammer Films' Psychological Thrillers, 1950–1972
    Hammer Films’ Psychological Thrillers, 1950–1972 ALSO BY DAVID HUCKVALE The Occult Arts of Music: An Esoteric Survey from Pythagoras to Pop Culture (2013) Ancient Egypt in the Popular Imagination: Building a Fantasy in Film, Literature, Music and Art (2012) Visconti and the German Dream: Romanticism, Wagner and the Nazi Catastrophe in Film (2012) Touchstones of Gothic Horror: A Film Genealogy of Eleven Motifs and Images (2010) Hammer Film Scores and the Musical Avant-Garde (2008) James Bernard, Composer to Count Dracula: A Critical Biography (2006; paperback 2012) Hammer Films’ Psychological Thrillers, 1950–1972 DAVID HUCKVALE McFarland & Company, Inc., Publishers Jefferson, North Carolina LIBRARY OF CONGRESS CATALOGUING-IN-PUBLICATION DATA Huckvale, David. Hammer films’ psychological thrillers, 1950–1972 / David Huckvale. p. cm. Includes bibliographical references and index. ISBN 978-0-7864-7471-4 (softcover : acid free paper) ♾ ISBN 978-1-4766-0421-3 (ebook) 1. Thrillers (Motion pictures)—Great Britain—History— 20th century. 2. Motion pictures—Psychological aspects. 3. Hammer Film Productions. I. Title. PN1995.9.S87H73 2014 791.430941—dc23 2013047471 BRITISH LIBRARY CATALOGUING DATA ARE AVAILABLE © 2014 David Huckvale. All rights reserved No part of this book may be reproduced or transmitted in any form or by any means, electronic or mechanical, including photocopying or recording, or by any information storage and retrieval system, without permission in writing from the publisher. On the cover: Poster art for the 1961 Hammer film Scream of Fear (aka Taste of Fear) depicting actress Susan Strasberg (Columbia Pictures/Photofest) Manufactured in the United States of America McFarland & Company, Inc., Publishers Box 611, Jefferson, North Carolina 28640 www.mcfarlandpub.com To Lionel Cummings This page intentionally left blank Table of Contents Introduction .
    [Show full text]