Wieczorem Jestem Twój!” Rod Stewart 102 Hi•Fi I Muzyka 10/09 102-104 Rod Stewart 2 10/2/09 3:44 PM Page 103
Total Page：16
File Type：pdf, Size：1020Kb
102-104 Rod Stewart 2 10/2/09 3:44 PM Page 102 Sylwetki Obietnica w tytule nie jest bynajmniej na wyrost. Wprawdzie piosenkarz ostatnio si´ ustatkowa∏ i wiedzie spokojny ˝ywot u boku ˝ony, ale na poczàtku kariery nie ˝a∏owa∏ sobie nocnych szaleƒstw. Teraz oddaje si´ ju˝ innym pasjom. Lubi pi∏k´ no˝nà (posiada do˝ywotnio sta∏e miejsce na stadionie Celtic Park), prowadzi szybkie samochody (m.in. Ferrari Enzo), a kolekcjonuje… miniaturowe modele pociàgów. Przede wszystkim zaÊ ciàgle uwielbia scen´ i jest mistrzem wokalnej interpretacji. Grzegorz Walenda „Wieczorem jestem twój!” Rod Stewart 102 Hi•Fi i Muzyka 10/09 102-104 Rod Stewart 2 10/2/09 3:44 PM Page 103 Sylwetki iekawe, w jakim sk∏adzie wystà- m.in. otwiera∏ koncerty The Rolling jednej z legend brytyjskiego rocka. Prze- pi∏aby angielska dru˝yna na Stones. Ale najlepsze by∏o dopiero przed wodzi∏ jej Steve Marriott, póêniejszy C Wembley w 1973 roku, gdyby nim. frontman Humble Pie, a Ron Wood Rod Stewart wybra∏ karier´ sportowà za- W 1966, wspólnie z Ronem Woodem, i Stewart tworzyli jej trzon. Pod wzgl´- miast muzycznej. Nie wszyscy bowiem póêniejszym gitarzystà Stonesów (jeszcze dem stylistycznym muzyka The Faces wiedzà, ˝e urodzony w 1945 roku pio- wtedy grajàcym na basie), do∏àczy∏ do mia∏a wiele wspólnego z utworami The senkarz w m∏odoÊci wiàza∏ swojà przy- grupy Jeffa Becka. W czasie trzech lat Rolling Stones. Mimo ˝e pod szyldem sz∏oÊç z futbolem. Podobno nawet nieêle wspólnej dzia∏alnoÊci ukaza∏y si´ dwa The Faces ukaza∏o si´ kilka p∏yt, z któ- gra∏ (m.in. w londyƒskim klubie Brent- doÊç popularne longplaye: „Truth”(1968) rych pochodzi∏y m.in. przeboje „Stay ford). Niewykluczone, ˝e trafi∏by do i „Beck-Ola”(1969). Do dziÊ sà uznawa- With Me” i „Ooh La La”, w zespole wcià˝ reprezentacji i w konsekwencji móg∏by ne za wa˝ne wydawnictwa w dorobku dochodzi∏o do sporów dotyczàcych kie- nawet stanàç oko w oko z Janem Toma- zarówno samego Becka, jak i jego ówcze- runku dzia∏ania i osoby lidera. Oczywi- szewskim w czasie jednego z najs∏ynniej- snych wspó∏pracowników, w tym Ste- stym frontmanem by∏ Stewart, który ju˝ szych meczów w historii polskiej pi∏ki. warta. O piosenkarzu, który w czasie wy- wówczas nagrywa∏ p∏yty solowe, ale inni Wprawdzie Rod Stewart uwa˝a si´ za st´pów trzyma∏ w d∏oniach ca∏y statyw cz∏onkowie te˝ chcieli stanàç w blasku Szkota, co dawa∏oby mu raczej szans´ na z mikrofonem i biega∏ z nim po scenie, jupiterów. Nie osiàgnàwszy porozumie- wyst´p w reprezentacji tego kraju, ale zacz´∏o byç g∏oÊno. Niedosz∏y pi∏karz nia, musieli si´ rozstaç. W 1974 roku ze- urodzi∏ si´ w Londynie, wi´c trudno móg∏ swojà energi´ wy∏adowaç w Êwietle spó∏ da∏ ostatni koncert, a Stewart na do- przesàdzaç, którà ekip´ by wybra∏. Na to reflektorów, a zgromadzona na widowni bre rozpoczà∏ dzia∏alnoÊç jako solista. pytanie nie doczekamy si´ ju˝ odpowie- publicznoÊç szala∏a razem z nim. Nie musz´ chyba dodawaç, ˝e nie by∏o dzi. Tym bardziej, ˝e Roderick David Wreszcie przysz∏a pora na The Faces – mu trudno zaczarowaç melomanów. Ma Stewart, bo tak brzmi jego pe∏ne nazwi- chyba najwa˝niejszy z zespo∏ów, z który- wyjàtkowy talent wokalny; Êpiewa cie- sko, po próbach na murawie odstawi∏ mi Stewart wyst´powa∏. Kapel´ za∏o˝y∏o p∏ym, nieco szorstkim g∏osem, który sportowe buty do szafy i postanowi∏ zo- trzech by∏ych muzyków Small Faces – sprawia wra˝enie wiecznie zachrypni´te- staç gwiazdà estrady. Chyba s∏usznie, bo dziÊ posiada obszerny katalog p∏yt (sprzedanych w ∏àcznym nak∏adzie po- nad 250 mln egz.), bogatà kolekcj´ na- gród i miliony fanów na ca∏ym Êwiecie. Doczeka∏ si´ nawet gwiazdy na holly- woodzkim chodniku s∏awy. Niedawno ukaza∏a si´ sk∏adanka jego hitów: „The Definitive Rod Stewart”. Nie zabrak∏o na niej najbardziej charaktery- stycznego dla tego wykonawcy utworu „You Wear It Well” oraz ponad 30 in- nych nagraƒ, dokumentujàcych jego spektakularnà karier´. Jest „Sailing”, bez którego kilkanaÊcie lat temu trudno by∏o sobie wyobraziç prywatk´. Jest „Rhythm of My Heart” – Êwietny utwór taneczny. Nie mog∏o te˝ zabraknàç „Some Guys Have All The Luck”. W koƒcu to Stewart jest tytu∏owym szcz´Êciarzem, któremu wszystko si´ udaje. Owszem, miewa∏ k∏opoty – rodzinne, zdrowotne i zawodowe – jednak zawsze wychodzi∏ na prostà. Sprawia wra˝enie, ˝e ze wszystkim da sobie rad´. Powiod∏a mu si´ odbudowa g∏osu po operacji gar- d∏a. Nawet na problemy zwiàzane z dzie- leniem majàtku po dwóch rozwodach znalaz∏ recept´: „Zamiast si´ ˝eniç kolej- ny raz, znajd´ kobiet´, której nie lubi´ i po prostu oddam jej dom”. W ciàgu blisko 50-letniej (!) kariery Êpiewa∏ piosenki w rozmaitych stylach. Zaczyna∏ wczeÊnie, bo jako nastolatek, od wspó∏pracy z folkowym piosenka- rzem Wizzem Jonesem. W roku 1963 od- kry∏ rhythm and bluesa. Do∏àczy∏ wtedy do kapeli Jimmy Powell & The Five Di- mensions, Êpiewajàc i grajàc na harmo- nijce ustnej. Lata 1964-1965 to okres wy- st´pów z zespo∏em Steampacket, który Hi•Fi i Muzyka 10/09 103 102-104 Rod Stewart 2 10/2/09 3:44 PM Page 104 Sylwetki go. Ale robi to w taki sposób, ˝e covery Bill Zehme, autor komentarza w ksià- aby pos∏uchaç w∏aÊnie Roda Stewarta. w jego wykonaniu cz´sto przewy˝szajà ˝eczce do∏àczonej do pierwszej cz´Êci Ale zaraz… po co mielibyÊmy szukaç a˝ popularnoÊcià wersje autorskie. Bez Ste- „The Great American Songbook”, us∏y- tak daleko? Przecie˝ Rod Stewart przed warta chyba nie wszyscy dostrzegliby sza∏ kiedyÊ, jak Stewart pogwizduje prze- dwoma laty by∏ w Polsce. Na pytanie uroki „Have I Told You Lately” z reper- boje, które by∏y modne w pierwszej po- o repertuar jego koncertów mogà wi´c tuaru Van Morrisona i pewnie tylko ∏owie ubieg∏ego wieku. Okaza∏o si´, ˝e odpowiedzieç polscy melomani, którzy nieliczni zachwyciliby si´ „Downtown artysta zna je od poczàtku do koƒca. Tak albo wybrali si´ osobiÊcie do Stoczni Train” Toma Waitsa. Owszem, meloma- te˝ zrodzi∏ si´ pomys∏ nagrania p∏yty Gdaƒskiej, albo przynajmniej oglàdali ni znajàcy twórczoÊç obu artystów bez z klasykà amerykaƒskiej piosenki. telewizyjnà retransmisj´. trudu wy∏owiliby te nagrania z albumów Ma∏o kto wierzy∏ w sukces krà˝ka, za- Koncert dzieli si´ na dwie cz´Êci. swoich idoli, ale ˝eby sta∏y si´ Êwiatowy- wierajàcego „These Foolish Things”, W jednej Stewart, szykownie ubrany, mi hitami, potrzebny by∏ ktoÊ taki jak „Moonglow” i „The Nearness Of You” Êpiewa standardy; w drugiej przeistacza Stewart. Dwa wymienione przeboje to z Rodem Stewartem – wspó∏autorem si´ w klasycznego rockmana. Chwyta za tylko wycinek tego, co zrobi∏ z d∏ugà listà rockowego hitu „Maggie May” – na statyw z mikrofonem, jak w latach 60. kompozycji innych autorów. JeÊli popa- ok∏adce. Piosenkarz postawi∏ jednak na XX wieku, kiedy koncertowa∏ z Jeffem trzymy na repertuar jego p∏yt, to a˝ si´ swoim i w 2002 roku album „It Had To Beckiem – i biegajàc po scenie Êpiewa: tam roi od evergreenów: „Forever Be You” ujrza∏ Êwiat∏o dzienne. Okaza∏o „Wieczorem jestem twój!”. ≤ Young” Dylana, „I Don’t Want To Talk About It” Danny Whittena czy wreszcie „The First Cut Is The Deepest” Cata Ste- Dyskografia solowa: vensa. Pod wzgl´dem repertuaru wybie- gamy troch´ w przysz∏oÊç, ale tylko po 1969 An Old Raincoat Won't Ever to, aby przypomnieç, jakie utwory roc- Let You Down/The Rod Stewart kowe Stewart bra∏ na warsztat. Teraz za- Album trzymajmy si´ na chwil´ przy wp∏ywach 1970 Gasoline Alley disco. 1971 Every Picture Tells a Story Rytmy taneczne nigdy nie zdomino- 1972 Never a Dull Moment wa∏y poczynaƒ Stewarta, ale na pewno 1974 Smiler by∏y obecne. Trzeba wymieniç zw∏aszcza 1975 Atlantic Crossing album „Blondes Have More Fun” z prze- 1976 A Night on the Town bojem „Da Ya Think I’m Sexy?”, za któ- 1977 Foot Loose & Fancy Free ry autor zebra∏ sporo s∏ów krytyki. Nie 1978 Blondes Have More Fun lepszy by∏ jego nast´pca – „Foolish Beha- 1980 Foolish Behaviour viour”. Mimo ˝e dostarczy∏ zaledwie jed- 1981 Tonight I'm Yours nego przeboju („Passion”), dotar∏ do 1982 Absolutely Live czwartego miejsca na listach bestsellerów 1983 Body Wishes w Wielkiej Brytanii i do dwunastego 1984 Camouflage w USA. To kolejny dowód popularnoÊci 1986 Rod Stewart Stewarta. 1988 Out of Order Teraz par´ s∏ów o jednorazowych pro- 1991 Vagabond Heart jektach, przy których Rod wspó∏pracowa∏ 1993 Unplugged...and Seated z innymi gwiazdami. Jednym z najwa˝- 1995 Spanner in the Works niejszych by∏ jego duet z Jeffem Beckiem 1996 If We Fall in Love Tonight – wiele lat po owianej legendà wspó∏pra- 1998 When We Were the New Boys cy – kiedy wspólnie wykonali przebój 2000 Every Beat of My Heart Curtisa Mayfielda „People Get Ready”. 2000 Human Kinomani zapewne pami´tajà kompozy- 2001 The Story So Far cj´ „All For Love”, pochodzàcà ze Êcie˝ki 2002 It Had to Be You... dêwi´kowej „Trzech muszkieterów”, The Great American Songbook a wykonanà przez Stewarta, Bryana si´, ˝e Stewart mia∏ Êwietne wyczucie. 2003 As Time Goes By... Adamsa i Stinga. Z kolei w 1993 roku od- P∏yta znika∏a z pó∏ek jak Êwie˝e bu∏ki. The Great American Songbook, by∏ si´ wspólny wyst´p Roda Stewarta Trzeba by∏o nagraç i wydaç kolejne. Volume II i Rona Wooda w programie „Bez pràdu” Dotàd ukaza∏y si´ cztery albumy z kla- 2004 Stardust... stacji MTV. Dwaj przyjaciele – jeszcze sycznym rozrywkowym repertuarem. The Great American Songbook, z lat 60., kiedy spotkali si´ w grupie Jeffa Wszystkie nadal cieszà si´ sporym powo- Volume III Becka – znów razem.