Adam Wodeham on Evident Knowledge
Total Page:16
File Type:pdf, Size:1020Kb

Load more
Recommended publications
-
Bóg Wie O Przygodnej Przyszłości?
Filo–Sofija Nr 19 (2012/4), s. 75-98 ISSN 1642-3267 Elżbieta Jung Uniwersytet Łódzki Co – zdaniem angielskich myślicieli XIV wieku – Bóg wie o przygodnej przyszłości? Zagadnieniem przygodnej przyszłości, czyli głównie zdarzeń, które mają dopiero nastąpić myśliciele średniowieczni zajmowali się niemalże od początku. Istotę problemu tu rozważanego stanowiła możliwa sprzeczność między konieczną wiedzą Boga, która jest aktualnie doskonała i pełna, a możliwością przygodności przyszłości, podejmowania przez człowieka wolnych decyzji i związanego z tym zagadnienia predestynacji. Problem jest bardzo istotny, gdyż człowiek odpowiada przed Bogiem za swoje czyny, gdyby zaś Bóg miał ustalać z góry jak wyglądają nasze wybory, to nie podejmowalibyśmy wolnych decyzji. Zanegowanie wol- ności i tym samym osobowej odpowiedzialności pociąga za sobą jeszcze dalej idące konsekwencje, mianowicie daremność ofiary, jaką Chrystus miał złożyć za grzeszników. Na takie konsekwencje chrześcijańscy myśliciele zgodzić się nie mogli i chcąc ominąć pułapkę determinizmu, a jednocześnie nie poddawać w wątpliwość prawdziwości Boskiej wiedzy dotyczącej przygodnej przyszłości podejmowali liczne próby rozwiązania tej aporii i jednocześnie dookreślenia rodzaju wiedzy Boskiej. „Zanim ukształtowałem cię w łonie matki – znałem cię”1. Te słowa Pisma Św. wyraźnie pokazują, że wiedza Boska dotycząca przygodnej przyszłości jest wiedzą pewną i konieczną i jest tym samym, co wszechwiedza na temat przy- szłych losów świata, „zanim” świat zaistniał. Np. Bóg od zawsze wiedział, że Piotr się go zaprze i że Judasz Go zdradzi. Ponieważ Boska wiedza jest pewna i absolutnie prawdziwa, to zdarzenia przyszłe są dla Niego aktualne i tym samym, wydaje się, że muszą się zdarzyć. Znajomość przyszłości zdaje się nadawać jej charakter konieczności, bowiem w Bogu jej status jest taki sam, jak status zdarzeń 1 Jr 1, 5. -
Theological Knowledge" in Gregory of Rimini and His Fourteenth-Century Context
Between Faith and Knowledge: "Theological Knowledge" in Gregory of Rimini and his Fourteenth-Century Context Author: Jeffrey Charles Witt Persistent link: http://hdl.handle.net/2345/2622 This work is posted on eScholarship@BC, Boston College University Libraries. Boston College Electronic Thesis or Dissertation, 2012 Copyright is held by the author, with all rights reserved, unless otherwise noted. Boston College The Graduate School of Arts and Sciences Department of Philosophy BETWEEN FAITH AND KNOWLEDGE: “THEOLOGICAL KNOWLEDGE” IN GREGORY OF RIMINI AND HIS FOURTEENTH-CENTURY CONTEXT a dissertation by JEFFREY C. WITT submitted in partial fulfillment of the requirements for the degree of Doctor of Philosophy May, 2012 © copyright by JEFFREY CHARLES WITT 2012 Abstract BETWEEN FAITH AND SCIENCE: GREGORY OF RIMINI ON THEOLOGICAL KNOWLEDGE IN HIS FOURTEENTH-CENTURY CONTEXT By Jeffrey C. Witt Directed by Jean-Luc Solère The professional theologian attempts to distinguish herself by claiming some kind of “epistemic advance” over the person of mere belief. This claim to knowledge—and the relation of this knowledge to the other sciences—can therefore be subject to philosophical analysis. What is the subject matter of this discipline? What is the method by which it secures its results? And how does its practitioner “know” when she has passed beyond mere belief? The theologians of the high and late Middle Ages faced a unique historical challenge. At this time, “theology” first emerged as a distinct academic discipline, and the theological doctors were perpetually engaged in a debate about the exact nature of theology. On the one hand, they were eager to assert that theology made a real epistemic contribution that should be respected by the other sciences. -
OCKHAM, the PRINCIPIA of HOLCOT and WODEHAM, and the MYTH of the TWO-YEAR SENTENCES LECTURE at OXFORD ERC-DEBATE-PROJECT-771589 Chris Schabel
OCKHAM, THE PRINCIPIA OF HOLCOT AND WODEHAM, AND THE MYTH OF THE TWO-YEAR SENTENCES LECTURE AT OXFORD ERC-DEBATE-PROJECT-771589 Chris Schabel To cite this version: Chris Schabel. OCKHAM, THE PRINCIPIA OF HOLCOT AND WODEHAM, AND THE MYTH OF THE TWO-YEAR SENTENCES LECTURE AT OXFORD ERC-DEBATE-PROJECT-771589. Recherches de Théologie et Philosophie Médiévales (Recherches de Theologie et Philosophie Me- dievales), Peeters Publishers, 2020. hal-03175657 HAL Id: hal-03175657 https://hal.archives-ouvertes.fr/hal-03175657 Submitted on 20 Mar 2021 HAL is a multi-disciplinary open access L’archive ouverte pluridisciplinaire HAL, est archive for the deposit and dissemination of sci- destinée au dépôt et à la diffusion de documents entific research documents, whether they are pub- scientifiques de niveau recherche, publiés ou non, lished or not. The documents may come from émanant des établissements d’enseignement et de teaching and research institutions in France or recherche français ou étrangers, des laboratoires abroad, or from public or private research centers. publics ou privés. OCKHAM, THE PRINCIPIA OF HOLCOT AND WODEHAM, AND THE MYTH OF THE TWO- YEAR SENTENCES LECTURE AT OXFORD ERC-DEBATE-PROJECT-771589 Chris Schabel Abstract RecEntly William Duba and I showEd that lEcturEs on thE Sentences at thE University of Paris in thE early fourteEnth cEntury took only onE acadEmic year, not two as prEviously thought, and wE questioned whether they had ever taken two years. Here I arguE that thEre is no positivE EvidEncE for two-year lEcturEs at thE UnivErsity of Oxford before the mid-1330s, whEn statutEs makE clear that thEy werE lasting just onE yEar.