Capsodes Sulcatus in Nederland (Heteroptera: Miridae, Mirinae)

Total Page:16

File Type:pdf, Size:1020Kb

Capsodes Sulcatus in Nederland (Heteroptera: Miridae, Mirinae) Capsodes sulcatus in Nederland (Heteroptera: Miridae, Mirinae) Berend Aukema & Due Hermes AUKEMA, B. & D. J. HERMES, 1989. CAPSODES SULCATUS IN THE NETHERLANDS (HETEROPTERA: MIRIDAE, MIRINAE). - ENT. BER., AMST. 49 (12): 185-187. Abstract: The rare West European Capsodes sulcatus was captured in numbers on Senecio jacobaea at Schouwen (province of Zeeland), being the second Dutch locality for this species. Biological and distributional data are given and the male is depicted. Pomona 66, 6708 CC Wageningen Drossaardstraat 24, 5663 ER Geldrop. Inleiding De minde Capsodes sulcates (Fieber) werd in 1979 voor het eerst in Nederland gevangen: B. J. Lempke, Amsterdam, sleepte op 23 juni een brachypteer vrouwtje te Vorden (Kranenburg, prov. Gelderland) van bloeiend zevenblad (Ae- gopodium podagraria L.) in een rijkbegroeide wegberm. Nader onderzoek op de vindplaats door de eerste auteur op 22.vii.1980 leverde geen resultaat op. Omdat het hier een brachy¬ pteer vrouwtje betrof en de kans op introduktie ter plaatse uiterst gering leek, werd de soort toch opgenomen in de lijst van in Nederland waargenomen wantsen (Aukema, 1989). Capsodes sulcatus onderscheidt zich door de volgende combinatie van kenmerken van de overige soorten van het subgenus Capsodes sensu stricto: de lange afstaande beharing, de smalle halsring (nauwelijks dikker dan het eerste sprietlid) en de sterk ingebochte zijden van het halsschild (Wagner, 1970-1971). De mannetjes zijn macropteer (fig. 1), de vrouw¬ tjes brachypteer. Een nieuwe vindplaats van Capsodes sulcatus Tien jaar later kan het voorkomen van deze fraaie miride in Nederland bevestigd worden: de auteurs ontdekten op 21 .vi. 1989 een om- Fig. 1. Habitus mannetje Capsodes sulcatus, Schouwen, Nieuw-Haamstede, 5.vii. 1989, leg. & coll. B. Aukema (schaallijn 2 mm). 186 Ent. Ber., Amst. 49 (1989) vangrijke populatie in de duinen van de kop ken door bloeiende planten in het algemeen van Schouwen. Capsodes sulcatus komt daar (Woodroffe, 1958), en kunnen daardoor op voor op jacobskruiskruid (Senecio jacobaea een heel scala van planten worden aangetrof¬ L.) langs de strandopgang door de duinen bij fen. Stichel (1956-1958) vermeldt stippelganze- de Westerlichttoren in Nieuw-Haamstede. Het voet (Chenopodium ficifolium Smith), braam recent verharde pad loopt daar door een zeer (Rubus spec.), wondklaver (Anthyllis vulnera- dicht struweel van duindoorn (Hippophae ria L.), klein kruiskruid (Senecio vulgaris L.) rhamnoides L.) en wilde liguster (Ligustrum en luzerne (Medicago sativa L.) als verblijf¬ vulgare L.), waarin verspreid gewone vlier platen van sulcatus. Woodroffe (1969) noemt (Sambucus nigra L.) en hondsroos (Rosa ca- hopklaver (Medicago lupulina L.) als moge¬ nina L.) voorkomen. Langs het pad bevindt lijke voedselplant. Ehanno (1987a) geeft zich een betredingszone, bestaande uit een sulcatus als karakteristieke soort voor heide- spaarzame vegetatie van kruipwilg (Salix re- terreinen, waar de soort voorkomt op brem pens L, braam (Rubus spec.), heggerank (Cytisus scoparius (L.) Link) en gaspeldoorn (Bryonia cretica L.), grote brandnetel (Urtica (Ulex europaeus L.), en als frequent voorko¬ dioica L.), kromhals (Anchusa arvensis (L.) mend in de duinen op zeeradijs (Raphanus Bieb.), kleverige reigersbek (Erodium glutino- maritimus Sm.) en kruipend stalkruid (Ononis sum Dumort), jacobskruiskruid en winterpos- repens L.). Dezelfde auteur geeft bovendien telein (Claytoniaperfoliata Donn ex Willd.) op incidentele waarnemingen uit een aantal an¬ kaal zand. In deze zone werd sulcatus over een dere biotopen van adelaarsvaren (Pteridium lang traject aangetroffen op en onder de toen aquilinum (L.) Kuhn), herik (Sinapis arvensis nog niet bloeiende pollen jacobskruiskruid. L.), duizendblad (Achillea millefolium L.), Ook op 5 juli trof de eerste auteur de soort hondstong (Cynoglossum officinale L.), helm¬ langs de betreffende strandopgang weer talrijk kruid (Scrophularia spec.) en valse salie aan op dezelfde plant, die nu volop in bloei (Teucrium scorodonia L.). In Spanje en Zuid- stond. Afkloppen van jacobskruiskruid in de Frankrijk veroorzaakt sulcatus schade aan omgeving (onder andere langs een strandop¬ bloemen van druiven en ander fruit (South¬ gang in de Verklikkerduinen) leverde niets op. wood & Leston, 1959). Voedselplant en biotoop Levenscyclus In de literatuur worden onder meer vlinder¬ Imagines van sulcatus komen in één generatie bloemigen (Leguminosae) opgegeven als voed¬ voor van juni tot begin augustus. De overwin¬ selplanten (Ehanno, 1987a; Southwood & Lé¬ tering vindt plaats als ei. De mannetjes zijn sion, 1959; Stichel, 1956-1958; Woodroffe, altijd macropteer, de vrouwtjes altijd brachy- 1958, 1969). Woodroffe (1958) trof larven aan pteer (Southwood & Leston, 1959, Wagner, op Vicia angustifolia (L.) Reich, gewone rol¬ 1970-1971, Wagner & Weber, 1964). klaver (Lotus corniculatus L.) en op een kla- versoort, vermoedelijk kleine klaver ( Trifolium Verspreiding dubium Sibth.). Hij slaagde erin om larven op te kweken met veldlathyrus (Lathyrus praten¬ Capsodes sulcatus is een Westeuropese soort sis L.), waarbij in het laatste stadium overigens met een Atlantisch verspreidingspatroon. Hij wel kannibalisme optrad. De mannetjes wer¬ is waargenomen in Zuid-Engeland, Neder¬ den eerder volwassen dan de vrouwtjes, het¬ land, Frankrijk (vooral in het westen), Sardi¬ geen overeenkomt met de veldwaarnemingen nië, Italië, Spanje, Portugal en Marokko (Au- van Woodroffe, en ook met onze vondst op kema, 1989; Ehanno, 1987b; Southwood & Schouwen, waarvan de vrouwtjes in tegenstel¬ Leston, 1959; Stichel, 1956-1958; Wagner, ling tot de mannetjes nog week waren. Imagi¬ 1970-1971). Uit Marokko is een ondersoort nes van sulcatus worden kennelijk aangetrok¬ vidali Wagner beschreven, die voorkomt in het Ent. Ber., Amst. 49 (1989) 187 Atlasgebergte op hoogten van rond de 2000 Dankwoord meter (Wagner, 1959, 1970-1971). Stichel De auteurs danken J. P. Duffels (Zoölogisch Museum, (1956-1958) en Wagner & Weber (1964) ver¬ Amsterdam) voor inzage in de door hem beheerde collectie melden een donkere vorm, luctuosa Puton, die en J. H. Woudstra, Zaandam, voor zijn inspanningen om in het Nederlandse materiaal tot dusverre niet sulcatus op andere locaties te vinden. vertegenwoordigd is. De vindplaats van Capsodes sulcatus op Literatuur Schouwen sluit goed aan bij de verdere ver¬ Aukema, B., 1989. Annotated checklist of Hemiptera- spreiding van de soort. In Frankrijk is sulcatus Heteroptera of The Netherlands. - Tijdschr. Ent. 132: veelvuldig aangetroffen langs de kust van de I- 104. Atlantische Oceaan en Het Kanaal (van de Ehanno, B., 1987a. Les Hétéroptères Mirides de France. Vendée in het zuiden tot in Seine-Maritime in II- A. Inventaire et Syntheses Ecologigiques. - Inv. het noorden) (Ehanno, 1987a) en in Engeland Faune Flore, Paris 40: i-x, 97-647. Ehanno, B., 1987b. Les Hétéroptères Mirides de France. langs de Kanaalkust van Cornwall tot Hamp¬ 1I-B. Inventaire Biogéographique et Atlas. - Inv. Faune shire (Southwood & Leston, 1959). Flore, Paris 42: i-ix, 648-1075. Southwood, T. R. E. & D. Leston, 1959. Land and water bugs of the British Isles: i-xi, 1-436. Warne, London. Slotopmerkingen Stichel, W., 1956-1958. Illustrierte Bestimmungstabellen der Wanzen. II. Europa (Hemiptera-Heteroptera Nader onderzoek van mogelijke vindplaatsen Europae) 2: 169-907. - Berlin. langs de Zeeuwse en Belgische kust zal moeten Wagner, E., 1959. Über einige Arten der Gattung Capso¬ uitwijzen of we op Schouwen te maken hebben des Dahlb. Ent. Ber., Amst. 19: 57-62. met een geïsoleerde voorpost. Het feit dat de Wagner, E., 1970-1971. Die Miridae Hahn, 1831, des Mittelmeerraumes und der Makaronesischen Inseln vrouwtjes van sulcatus altijd brachypteer zijn (Hemiptera, Heteroptera). I. Ent. Abh. Mus. Tierk. doet, in combinatie met het eiland karakter van Dresden 37, Suppl. 1: i-iii, 1-484. Schouwen, in elk geval vermoeden, dat het hier Wagner, E. & H. H. Weber, 1964. Hétéroptères Miridae. een al oudere, bestendige populatie betreft. De - Faune Fr. 67: 1-592. Woodroffe, G. E., 1958. The food-plants of Capsodes eerste auteur zocht op 26.vi. 1989 tevergeefs sulcatus (Fieb.) (Hem., Miridae). - Entomologist’s naar sulcatus in de Zuidhollandse duinen tus¬ mon. Mag. 94:240. sen Scheveningen en Katwijk en ook J. H. Woodroffe, G. E., 1969. Capsodes sulcatus (Fieb.) (Hem., Woudstra, Zaandam, slaagde er niet in om de Miridae) in Dorset. - Entomologist’s mon. Mag. 105: soort in de Noordhollandse duinen (Heems¬ 171. kerk en Egmond) en op Walcheren (Vrouwen¬ polder) te vinden. Geaccepteerd 27.ix. 1989. .
Recommended publications
  • Annotated Checklist of the Plant Bug Tribe Mirini (Heteroptera: Miridae: Mirinae) Recorded on the Korean Peninsula, with Descriptions of Three New Species
    EUROPEAN JOURNAL OF ENTOMOLOGYENTOMOLOGY ISSN (online): 1802-8829 Eur. J. Entomol. 115: 467–492, 2018 http://www.eje.cz doi: 10.14411/eje.2018.048 ORIGINAL ARTICLE Annotated checklist of the plant bug tribe Mirini (Heteroptera: Miridae: Mirinae) recorded on the Korean Peninsula, with descriptions of three new species MINSUK OH 1, 2, TOMOHIDE YASUNAGA3, RAM KESHARI DUWAL4 and SEUNGHWAN LEE 1, 2, * 1 Laboratory of Insect Biosystematics, Department of Agricultural Biotechnology, Seoul National University, Seoul 08826, Korea; e-mail: [email protected] 2 Research Institute of Agriculture and Life Sciences, Seoul National University, Korea; e-mail: [email protected] 3 Research Associate, Division of Invertebrate Zoology, American Museum of Natural History, New York, NY 10024, USA; e-mail: [email protected] 4 Visiting Scientists, Agriculture and Agri-food Canada, 960 Carling Avenue, Ottawa, Ontario, K1A, 0C6, Canada; e-mail: [email protected] Key words. Heteroptera, Miridae, Mirinae, Mirini, checklist, key, new species, new record, Korean Peninsula Abstract. An annotated checklist of the tribe Mirini (Miridae: Mirinae) recorded on the Korean peninsula is presented. A total of 113 species, including newly described and newly recorded species are recognized. Three new species, Apolygus hwasoonanus Oh, Yasunaga & Lee, sp. n., A. seonheulensis Oh, Yasunaga & Lee, sp. n. and Stenotus penniseticola Oh, Yasunaga & Lee, sp. n., are described. Eight species, Apolygus adustus (Jakovlev, 1876), Charagochilus (Charagochilus) longicornis Reuter, 1885, C. (C.) pallidicollis Zheng, 1990, Pinalitopsis rhodopotnia Yasunaga, Schwartz & Chérot, 2002, Philostephanus tibialis (Lu & Zheng, 1998), Rhabdomiris striatellus (Fabricius, 1794), Yamatolygus insulanus Yasunaga, 1992 and Y. pilosus Yasunaga, 1992 are re- ported for the fi rst time from the Korean peninsula.
    [Show full text]
  • A THESIS for the DEGREE of DOCTOR of PHILOSOPHY By
    A THESIS FOR THE DEGREE OF DOCTOR OF PHILOSOPHY Systematic review of subfamily Phylinae (Hemiptera: Miridae) in Korean Peninsula with molecular phylogeny of Miridae By Ram Keshari Duwal Program in Entomology Department of Agricultural Biotechnology Seoul National University February, 2013 Systematic review of subfamily Phylinae (Hemiptera: Miridae) in Korean Peninsula with molecular phylogeny of Miridae UNDER THE DIRECTION OF ADVISER SEUNGHWAN LEE SUBMITTED TO THE FACULTY OF THE GRADUATE SCHOOL OF SEOUL NATIONAL UNIVERSIITY By Ram Keshari Duwal Program in Entomology Department of Agricultural Biotechnology Seoul National University February, 2013 APRROVED AS A QUALIFIED DISSERTATION OF RAM KESHARI DUWAL FOR THE DEGREE OF DOCTOR OF PHILOSOPHY BY THE COMMITTEE MEMBERS CHAIRMAN Si Hyeock Lee VICE CHAIRMAN Seunghwan Lee MEMBER Young-Joon Ahn MEMBER Yang-Seop Bae MEMBER Ki-Jeong Hong ABSTRACT Systematic review of subfamily Phylinae (Hemiptera: Miridae) in Korean Peninsula with molecular phylogeny of Miridae Ram Keshari Duwal Program of Entomology, Department of Agriculture Biotechnology The Graduate School Seoul National University The study conducted two themes: (1) The systematic review of subfamily Phylinae (Heteroptera: Miridae) in Korean Peninsula, with brief zoogeographic discussion in East Asia, and (2) Molecular phylogeny of Miridae: (i) Higher group relationships within family Miridae, and (ii) Phylogeny of subfamily Phylinae. In systematic review a total of eighty four species in twenty eight genera of Phylines are recognized from the Korean Peninsula. During this study, twenty new reports including six new species were investigated; and purposed a synonym and revised recombination. Keys to genera and species, diagnosis, descriptions including male and female genitalia, illustrations and short biological notes are provided for each of the species.
    [Show full text]
  • Studies on the Hemipterous Fauna
    ACTA ENTOMOLOGICA FENNICA julkaissut - Edidit SUOMEN HYONTEISTIETEELLINEN SEURA - SOCIETAS ENTOMOLOGICA FENNICA 21 Studies on the South- and Eastmediterranean Hemipterous Fauna R. LINNAVUORI 24 figures SELOSTUS: Tietoja etelaisten ja itdisten Valimerenmaiden nivelkarsaisista HELSINKI 1965 RECEIVED 22. III. 1965 PRINTED 27.Vl. 1965 Helsingissa 1965 Sanoma Osakeyhtia TABLE OF CONTENTS I. CONTRIBUTIONS TO THE HEMIPTEROUUS FAUNA OF LIBYA .... .......... 7 SURVEY OF THE COLLECTING BIOTOPES ........ .......................... 7 SPECIES LIST ..................................................... .... 8 Cydnidae ................................................................. 8 Pentatomidae ........ 8 Coreidae .......... 9 Alydidae ......... 9 Rhopalidae ......... 9 Lygaeidae ......... 9 Reduviidae ......... 10 Anthocoridae ........... ................................................... 11 Miridae ................................................................... 11 Cicadidae .................................................................... 13 Cercopidae .................................... 13 Cicadellidae ................................................................ 13 Dictyopharidae .............................................................. 17 Cixiidae ................................................................... 18 Delphacidae ................................................................ 18 Issidae .................................................................. 18 Tettigometridae.19 Flatidae.19 II. CONTRIBUTIONS TO THE
    [Show full text]
  • An Annotated Checklist of the Irish Hemiptera and Small Orders
    AN ANNOTATED CHECKLIST OF THE IRISH HEMIPTERA AND SMALL ORDERS compiled by James P. O'Connor and Brian Nelson The Irish Biogeographical Society OTHER PUBLICATIONS AVAILABLE FROM THE IRISH BIOGEOGRAPHICAL SOCIETY OCCASIONAL PUBLICATIONS OF THE IRISH BIOGEOGRAPHICAL SOCIETY (A5 FORMAT) Number 1. Proceedings of The Postglacial Colonization Conference. D. P. Sleeman, R. J. Devoy and P. C. Woodman (editors). Published 1986. 88pp. Price €4 (Please add €4 for postage outside Ireland for each publication); Number 2. Biogeography of Ireland: past, present and future. M. J. Costello and K. S. Kelly (editors). Published 1993. 149pp. Price €15; Number 3. A checklist of Irish aquatic insects. P. Ashe, J. P. O’Connor and D. A. Murray. Published 1998. 80pp. Price €7; Number 4. A catalogue of the Irish Braconidae (Hymenoptera: Ichneumonoidea). J. P. O’Connor, R. Nash and C. van Achterberg. Published 1999. 123pp. Price €6; Number 5. The distribution of the Ephemeroptera in Ireland. M. Kelly-Quinn and J. J. Bracken. Published 2000. 223pp. Price €12; Number 6. A catalogue of the Irish Chalcidoidea (Hymenoptera). J. P. O’Connor, R. Nash and Z. Bouček. Published 2000. 135pp. Price €10; Number 7. A catalogue of the Irish Platygastroidea and Proctotrupoidea (Hymenoptera). J. P. O’Connor, R. Nash, D. G. Notton and N. D. M. Fergusson. Published 2004. 110pp. Price €10; Number 8. A catalogue and index of the publications of the Irish Biogeographical Society (1977-2004). J. P. O’Connor. Published 2005. 74pp. Price €10; Number 9. Fauna and flora of Atlantic islands. Proceedings of the 5th international symposium on the fauna and flora of the Atlantic islands, Dublin 24 -27 August 2004.
    [Show full text]
  • Çiriş Otu (Asphodelus Aestivus Brot.) Ile Biyolojik Mücadelede Capsodes Infuscatus Brulle’Un Kullanım Olanağının Araştırılması1
    Türk. Biyo. Mücadele Derg. 2019, 10 (2):93-103 DOI: 10.31019/tbmd.562767 ISSN 2146-0035-E-ISSN 2548-1002 Orijinal araştırma (Original article) Çiriş otu (Asphodelus aestivus Brot.) ile biyolojik mücadelede Capsodes infuscatus Brulle’un kullanım olanağının araştırılması1 Efecan YAZMIŞ2, Ali ÖZPINAR2* Investigation of the potential use of Capsodes infuscatus Brulle in the biological control of Asphodelus aestivus Brot. Abstract: This study investigated the potential use of Capsodes infuscatus Brulle (Hemiptera: Miridae) in the biological control of Asphodelus aestivus Brot. (Asphodelaceae). The number of lesions and all stages of C. infuscatus on 5 leaves of each of 20 asphodel plants on meadows of Gerlengeç village of Biga district, in Turkey were investigated in April-May 2016. In addition, the number of lesions formed on the leaves of A. aestivus by different numbers of adults of C. infuscatus released on the asphodel plants in cages were evaluated. The lesions on leaves appeared approximately 10 days after C. infuscatus nymphs and adults were released on the leaves of asphodel plants on the meadows of Gerlengeç. A range of 7.8-23 lesions were obtained in response to a range of 0.3-3.6 C. infuscatus per leaf. The highest percentage of lesions in the branch cage trial was observed on the leaves (95%) on which 10 adults were released. Surprisingly, the number of lesions decreased for 15 and 20 adults. Under natural conditions, 5, 10, 15, 20 and 25 C. infuscatus adults released on the asphodel plants under the cages caused lesions on 60-95% of the leaves and the highest lesion percentage was obtained with 20 adults.
    [Show full text]
  • Heteroptera, Miridae)
    © Naturwissenschaftlicher Verein für Steiermark; download unter www.biologiezentrum.at I Mitt, naturwiss. Ver. Steiermark Band 108 | S. 191-195 | Graz 1978 Aus dem Ludwig Boltzmann-Institut für Umweltwissenschaften und Naturschutz in Graz, Arbeitsgemeinschaft für ökologische Entomologie Eine für Mitteleuropa neue und einige weitere für die Steiermark neue Weichwanzenarten (Heteroptera, Miridae) (1. Beitrag zur Faunistik steirischer Wanzen) Von Karl ADLBAUER Mit 2 Tafeln Eingelangt am 6. Dezember 1977 Zusammenfassung Sieben Weichwanzenarten (Heteroptera, Miridae) werden das erste Mal für die Steiermark gemeldet. Eine davon - Dionconotus neglectus (F.) - ist neu für Mitteleuropa. Resume Sept espèces de Miridae (Heteroptera) furent relevées pour la première fois en Styrie. L'une d'entre elles - Dionconotus neglectus (F.) — est nouvelle pour l'Europe Centrale. Die Steiermark darf als ein - heteropterologisch betrachtet - verhältnismäßig gut erforschtes Gebiet bezeichnet werden. Neun Publikationen, die die Wanzenfauna der Steiermark zum Inhalt haben, und mehrere andere Arbeiten mit davon abweichender Thematik, die aber steirische Wanzen streifen bzw. mit hineinnehmen, legen Zeugnis davon ab. Die in dieser Arbeit angeführten, im Literaturverzeichnis nicht enthaltenen Veröffentlichungen sind in der Literaturübersicht von ADLBAUER 1976 zitiert. Aus der Steiermark wurden bisher genau 198 Miridenarten gemeldet, für zwei wei- tere Arten sind die Angaben sehr unsicher und bedürfen der Bestätigung. Durch inten- sive Sammeltätigkeit in den letzten Jahren und vor allem auf Miriden gelenktes Augen- merk konnten sechs weitere Arten für die Steiermark nachgewiesen werden, von denen eine, Dionconotus neglectus (F.), erstmalig in Mitteleuropa gefunden wurde; bei einer siebenten Art, Alloeotomus gothicus (FALL.), sind die vorhandenen Angaben für die Steiermark ziemlich unsicher. Danken möchte ich meinem Vater Fritz ADLBAUER, dem Ehepaar Hermann und Sachiko ELSASSER und Herrn Dr.
    [Show full text]
  • Insects-Chinery-81-91.Pdf
    MIRID BUGS .& Orthocephalus saltator. Rather hairy. Head not noticeably wider than front of pronotum. Antennae black. Tibiae red or brick~coloured (black in O. coriaceus ). Hind / femora enlarged for jumping, especially in female. Male always fully winged: female > usually brachypterous as illustrated. 6-9 in rough grassland, mainly on composites. .& Orthotylus virescens. 6-9 on broom. Partly predatory. One of many rather similar t f r ,• green bugs in this genus, although rather darker than most. Specific identification is .. ' ,.., difficult in this genus, although host plant is a good guide. The genus may be confused . '/ with some species of Lyglls and Lygocoris, but these genera are generally more robust f-" and they have a distinct collar at the front of the pronotum . t if~ ••r~.,f~,);I:~J'~'\:;i •••• Black-kneed Capsid Blepharidopterus angulatus. Named for the black patches at the ~./'/ /\ .0'[' tips of the tibiae - especia1Jy prominent in the nymphs. Antennae much shorter in i il'// \ j' some males. 6-10 on a wide range of trees, especially apple and lime. Partly predatory, Orthotylus ",' pilophorus \ ' \, virescens destroying large numbers of red spider mites in orchards. perp/exus x 3 .. x3 Pi/ophorus perp/exus. Pale bands are due to silvery hairs. 6-10 on oaks and other f ),-t"acephalus Black-kneed deciduous trees, feeding mainly on aphids and sometimes on leaves and young fruits. ,"ltator x 3 Capsid x 3 Rather active and sometimes mistaken for ants.••. P. cinnarnopterlls is similar but lives on pines. / .... / " / \ ..•. Carnpylonellra virgllia. Bright yellow cuneus with red apex distinguishes this from '\ / \ / several otherwise similar bugs.
    [Show full text]
  • Phytophagous Insects Captured in Carrion-Baited Traps in Central Spain
    Bulletin of Insectology 63 (1): 21-30, 2010 ISSN 1721-8861 Phytophagous insects captured in carrion-baited traps in central Spain 1 1 1 2 Arturo BAZ , Blanca CIFRIÁN , Daniel MARTÍN-VEGA , Manuel BAENA 1Departamento de Zoología y Antropología Física, Universidad de Alcalá, Alcalá de Henares, Madrid, Spain 2Departamento de Biología y Geología, I.E.S. Trassierra, Córdoba, Spain Abstract We present a list of 114 different species of phytophagous insects (Hymenoptera Apoidea, Lepidoptera and Heteroptera) that were collected in carrion-baited traps in central Spain. We discuss the feeding habits of these insects as found in previously published literature, especially in tropical environments. In each group studied, the reasons for their attraction appear to be different, but in any case, we demonstrated that many species of phytophagous insects exploit this resource, at least on an occasional basis and that it is a regular activity in temperate and not only tropical latitudes. Key words: Apoidea, Lepidoptera, Heteroptera, necrophagy, carrion. Introduction strictly phytophagous in the larval stage and may feed at other sources as adults. These alternative food sources, The arthropod fauna that come to dead animal bodies including bird droppings, dung and carrion. Many ex- varies considerably in relation to habitat and environ- amples are known in Heteroptera (Adler and Wheeler, mental conditions. Their mode of action may be af- 1984) and tropical butterflies (see Molleman et al., 2005 fected by the type of body that they find. In general, for a recent review of this behaviour). Among bees when they discover dead invertebrates, they can be dis- (Apoidea) there is the remarkable well-known case of aggregated or buried very quickly.
    [Show full text]
  • NOTES ÉCOLOGIQUES SUR LES MIRIDAE (INSECTA-HETEROPTERA) OBSERVÉS EN BRETAGNE SUR LE CHÊNE Bernard Ehanno
    NOTES ÉCOLOGIQUES SUR LES MIRIDAE (INSECTA-HETEROPTERA) OBSERVÉS EN BRETAGNE SUR LE CHÊNE Bernard Ehanno To cite this version: Bernard Ehanno. NOTES ÉCOLOGIQUES SUR LES MIRIDAE (INSECTA-HETEROPTERA) OB- SERVÉS EN BRETAGNE SUR LE CHÊNE. Vie et Milieu , Observatoire Océanologique - Laboratoire Arago, 1965, pp.517-534. hal-02940228 HAL Id: hal-02940228 https://hal.sorbonne-universite.fr/hal-02940228 Submitted on 16 Sep 2020 HAL is a multi-disciplinary open access L’archive ouverte pluridisciplinaire HAL, est archive for the deposit and dissemination of sci- destinée au dépôt et à la diffusion de documents entific research documents, whether they are pub- scientifiques de niveau recherche, publiés ou non, lished or not. The documents may come from émanant des établissements d’enseignement et de teaching and research institutions in France or recherche français ou étrangers, des laboratoires abroad, or from public or private research centers. publics ou privés. NOTES ÉCOLOGIQUES SUR LES MIRIDAE (INSECTA-HETEROPTERA) OBSERVÉS EN BRETAGNE SUR LE CHÊNE par Bernard EHANNO SOMMAIRE Certains Miridae se recontrent régulièrement sur les Chênes de Bre- tagne, d'autres ne sont capturés que fortuitement. Leur succession dans le temps est étudiée, particulièrement pour les espèces qui semblent effectuer leur cycle sur le Chêne. Les Insectes Hétéroptères Miridae ont donné lieu, ces dernières années, à de nombreux travaux se rapportant à leur systématique, à leur répartition, à leur biologie générale, notamment ceux de CHINA, DAVIS, KULLENBERG, LESTON, SIENKIEWICKZ, SLATER, SOUTH- WOOD, STEHLIK, STICHEL, WAGNER. Ces Insectes n'avaient pas été recherchés de manière systéma- tique en Bretagne bien que les autres Hétéroptères terrestres de cette région aient fait l'objet, en particulier, des nombreuses publi- cations de J.
    [Show full text]
  • Het News Issue 3
    Issue 3 Spring 2004 Het News nd 2 Series Newsletter of the Heteroptera Recording Schemes Editorial: There is a Dutch flavour to this issue which we hope will be of interest. After all, The Netherlands is not very far as the bug flies and with a following wind there could easily be immigrants reaching our shores at any time. We have also introduced an Archive section, for historical articles, to appear when space allows. As always we are very grateful to all the providers of material for this issue and, for the next issue, look forward to hearing about your 2004 (& 2003) exploits, exciting finds, regional news, innovative gadgets etc. Sheila Brooke 18 Park Hill Toddington Dunstable Beds LU5 6AW [email protected] Bernard Nau 15 Park Hill Toddington Dunstable Beds LU5 6AW [email protected] Contents Editorial .................................................................... 1 Forthcoming & recent events ................................. 7 Dutch Bug Atlas....................................................... 1 Checklist of British water bugs .............................. 8 Recent changes in the Dutch Heteroptera............. 2 The Lygus situation............................................... 11 Uncommon Heteroptera from S. England ............. 5 Web Focus.............................................................. 12 News from the Regions ........................................... 6 From the Archives ................................................. 12 Gadget corner – Bug Mailer.....................................
    [Show full text]
  • IS20015 AC.Pdf
    Invertebrate Systematics, 2021, 35, 90–131 © CSIRO 2021 doi:10.1071/IS20015_AC Supplementary material Determining the position of Diomocoris, Micromimetus and Taylorilygus in the Lygus-complex based on molecular data and first records of Diomocoris and Micromimetus from Australia, including four new species (Insecta : Hemiptera : Miridae : Mirinae) Anna A. NamyatovaA,B,E, Michael D. SchwartzC and Gerasimos CassisD AAll-Russian Institute of Plant Protection, Podbelskogo Highway, 3, Pushkin, RU-196608 Saint Petersburg, Russia. BZoologial Institute, Russian Academy of Sciences, Universitetskaya Embankment, 1, RU-199034 Saint Petersburg, Russia. CAgriculture & Agri-Food Canada, Canadian National Collection of Insects, 960 Carling Avenue, K.W. Neatby Building, Ottawa, ON, K1A 0C6, Canada. DEvolution & Ecology Research Centre, School of Biological, Earth and Environmental Sciences, University of New South Wales, Randwick, NSW 2052, Australia. ECorresponding author. Email: [email protected] Page 1 of 46 Fig. S1. RAxML tree for the dataset with 124 taxa. Page 2 of 46 Fig. S2. RAxML tree for the dataset with 108 taxa. Page 3 of 46 Fig. S3. RAxML tree for the dataset with 105 taxa. Page 4 of 46 Full data on the specimens examined Diomocoris nebulosus (Poppius, 1914) AUSTRALIA: Australian Capital Territory: Tidbinbilla Nature Reserve, 25 km SW of Canberra, 35.46414°S 148.9083°E, 770 m, 11 Feb 1984, W. Middlekauff, Bursaria sp. (Pittosporaceae), 1♀ (AMNH_PBI 00242761) (CAS). New South Wales: 0.5 km SE of Lansdowne, 33.89949°S 150.97578°E, 12 Nov 1990, G. Williams, Acmena smithii (Poir.) Merr. & L.M. Perry (Myrtaceae), 1♂ (UNSW_ENT 00044752), 1♀ (UNSW_ENT 00044753) (AM). 1 km W of Sth Durras Northead Road, 35.66584°S 150.25846°E, 05 Oct 1985, G.
    [Show full text]
  • Llista Dels Heteròpters De Catalunya (Insecta, Hemiptera, Heteroptera)
    LLlliissttaa ddeellss HHeetteerròòpptteerrss ddee CCaattaalluunnyyaa ((IInnsseeccttaa,, HHeemmiipptteerraa,, HHeetteerroopptteerraa)).. Versió 1, juny 2010 U UNIVERSITAT DE BARCELONA B Centre de Recursos de Biodiversitat Animal Marta Goula, Jordi Ribes i Antoni Serra Llista dels Heteròpters de Catalunya (Insecta, Hemiptera, Heteroptera) Versió 1, juny 2010 Checklist of Heteroptera of Catalonia (Insecta, Hemiptera, Heteroptera). Version 1, June 2010 Marta Goula, Jordi Ribes i Antoni Serra Centre de Recursos de Biodiversitat Animal © Centre de Recursos de Biodiversitat Animal, Facultat de Biologia, Universitat de Barcelona. 2010. Dipòsit Legal: B.32439‐2010 Juny, 2010 Publica: Centre de Recursos de Biodiversitat Animal Facultat de Biologia Universitat de Barcelona Avinguda Diagonal, 645 08028 Barcelona Spain [email protected] www.ub.edu/crba 2010. Llista dels Heteròpters de Catalunya (Insecta, Hemiptera, Heteroptea).Versió 1, juny 2010. Goula, M., Ribes, J. & Serra, A. Centre de Recursos de Biodiversitat Animal. Universitat de Barcelona. Barcelona. 2010. Checklist of Heteroptera of Catalonia (Insecta, Hemiptera, Heteroptera).Version 1, June 2010. Goula, M., Ribes, J. & Serra, A. Centre de Recursos de Biodiversitat Animal. Universitat de Barcelona. Barcelona. Portada: Hadrodemus m‐flavum (fotografia: Antoni Serra) Llista dels Heteròpters de Catalunya Centre de Recursos de Biodiversitat Animal Introducció La fauna d’heteròpters de Catalunya ha estat objecte d’interès creixent a partir de la segona meitat del segle XX, i ha palesat l’interès i l’abundància d’aquest grup d’insectes al nostre país. La història de la heteropterologia catalana es pot trobar a J. Ribes et al. (2004). Amb el projecte BioCat (Banc de dades de biodiversitat de Catalunya), que vol ser una recopilació de tota la informació sobre la biodiversitat de Catalunya, es van informatitzar totes les citacions d’heteròpters de Catalunya.
    [Show full text]