February 2, 2020 St. Joseph Catholic Church, 7240 W. 57Th St., Summit
Total Page:16
File Type:pdf, Size:1020Kb
February 2, 2020 St. Joseph Catholic Church, 7240 W. 57th St., Summit, Illinois The Presentation of the Lord Candlemas “On this day, the faithful take candles that they will use throughout the year in their homes to Mass to have them blessed. The candles symbolize Christ, who is this Light of the world.” Informes del Padre Bob El 2 de febrero es la Fiesta de la Presentación del Señor, también conocida como el Día de la Candelaria. Esta fiesta es un domingo de este año, por lo que celebraremos este misterio en la misa del domingo. El Día de la Candelaria es otro nombre para la fiesta de la Presentación del Señor. Cuarenta días después de su nacimiento, María y José llevaron a Jesús al Templo para los ritos de purificación y dedicación según lo prescrito por la Torá. La costumbre de celebrar la solemnidad de la Natividad de Nuestro Salvador mediante una fiesta de 40 días de duración se basa en el Evangelio mismo. En el momento del nacimiento de Jesús, la costumbre era que la madre de un niño lo presentara en el Templo cuarenta días después de su nacimiento, junto con un cordero y una paloma como sacrificio. En el Evangelio, leemos cómo después de un período de cuarenta días, la Santísima Virgen María fue al Templo para purificarse de acuerdo a la Ley Mosaica y como también de acuerdo con la Ley Mosaica, tanto la Santísima Madre como San José trajeron a Jesús al templo para ser presentado a Dios. El enfoque está en la consagración de Jesús a Dios. El verbo "presentar" (paristanai) también significa "ofrecer", lo que evoca a Jesús siendo presentado como el sacerdote que se ofrecerá a sí mismo como el sacrificio perfecto para liberarnos de la esclavitud del pecado, sellar el nuevo y eterno pacto con Su sangre y abre las puertas a la verdadera tierra prometida del cielo. Tradicionalmente, nuestro tiempo de celebración navideña se prolonga legítimamente hasta la Fiesta de la Presentación de Cristo en el Templo. Los católicos han celebrado la Navidad durante un largo período de tiempo llamado "Christmastide”. En muchos países de Europa del Este, la Fiesta de la Presentación cierra oficialmente la celebración de la Navidad. Por esta razón, el Papa Juan Pablo II comenzó la costumbre de mantener la escena de la Natividad en la plaza de San Pedro hasta el 2 de febrero. Christmastide dura 40 días para corresponder con los 40 días de cuaresma y los 40 días de Pascua hasta el Jueves de la Ascensión. Christmastide termina el 2 de febrero, el día de la Presentación del Señor en el Templo, también llamado Día de la Candelaria. ¿Por qué la Fiesta de la Presentación del Señor también se llama Día de la Candelaria? En este día, los fieles llevan velas a las misas que usarán durante todo el año en sus hogares para que sean bendecidas. Las velas simbolizan a Cristo, quien es esta Luz del mundo. En el Día de la Candelaria, celebramos la llegada de la Luz del Mundo. San Anselmo, Arzobispo de Canterbury, hablando sobre el mismo misterio, nos pide que consideremos tres cosas en la vela bendita: la cera, la mecha y la llama. La cera, dice que es la producción de la abeja virginal, es la carne de nuestro Señor; la mecha, que está dentro, es su alma; la llama que arde en la parte superior, es su divinidad. Como escuchamos en el Evangelio el domingo pasado, Jesús es el cumplimiento de la profecía de Isaías. "Las personas que se sientan en la oscuridad han visto una gran luz, en los que habitan en una tierra eclipsada por la luz de la muerte ha surgido" (Mateo 4:16). Las velas bendecidas y encendidas en la Iglesia representan la entrada de Cristo, que es la Luz del mundo, en el Templo de Jerusalén, como escuchamos hoy en el Evangelio. La luz de las velas bendecidas representa a Jesucristo, la Luz del Mundo: "una luz para la revelación a los gentiles y la gloria de su pueblo, Israel", como Simeón oró cuando tomó a Jesús en sus brazos en el Templo. Dado que estas velas representan la Luz de Cristo, los fieles las usan en casa para diferentes necesidades y tiempos. Estas velas bendecidas a menudo se encienden durante tormentas eléctricas, para ofrecer protección contra los rayos, evitar el mal y protección contra otros peligros. En las zonas rurales, la gente encendía estas velas como protección contra los lobos. Además, estas velas bendecidas a menudo se encienden cerca de la cama de una persona enferma y también se encienden cerca de la cama de una persona que está muriendo, para que la Luz de Cristo de la vela encendida pueda ofrecerle a la persona la gracia de Cristo, la esperanza y la paz. Además, la luz de la vela bendecida se coloca junto a una persona moribunda para ayudar a iluminar su paso de esta vida terrenal al otro lado: la eternidad. El Día de la Candelaria también fue importante en la vida de los agricultores. Una vieja canción católica en inglés decía lo siguiente: “Si Candlemas es justo y brillante, / Ven, invierno, toma otro vuelo. Si Candlemas trae nubes y lluvia, / vete invierno y no vuelvas ". Entonces, si el sol brillante" eclipsa "el brillo del día de Candlemas, habrá más invierno. Sin embargo, si la luz del Día de la Candelaria se irradia a través de la oscuridad y la oscuridad del día, el final del invierno está cerca. En Estados Unidos, los protestantes reemplazaron el Día de la Candelaria Católica con el Día de la Marmota. Santa María, Madre de Dios, ¡ruega por nosotros! San José, ruega por nosotros! ¡Vivat Jesús! ¡Vive Jesús! Z biurka Ks. Proboszcza Drugiego lutego Kościół celebruje Święto Ofiarowania Pańskiego, inaczej: Matki Bożej Gromnicznej. W tym roku, owa uroczystość przypada w niedzielę, zatem będziemy ją celebrować podczas Mszy niedzielnej. Maryja i Józef zabrali Jezusa do Świątyni w 40 dniu po Jego narodzinach, aby poddać Go rytuałowi oczyszczenia i poświęcenia – zgodnie z Prawem zapisanym w Torze. Zwyczaj świętowania Narodzin Zbawiciela przez 40 dni pochodzi wprost z Ewangelii. W czasach Jezusa istniała tradycja, że matka brała syna do Świątyni czterdzieści dni po jego narodzinach, wraz z barankiem i synogarlicą w charakterze ofiary. W Ewangelii czytamy, że po okresie 40 dni, Najświętsza Maryja udała się do Świątyni, by poddać się oczyszczeniu zgodnie z Prawem Mojżeszowym. Równocześnie, Maryja i święty Józef zabrali do Świątyni Jezusa, aby Go poświęcić Bogu. I właśnie na tym akcie poświęcenia skupia się omawiany tu fragment Ewangelii. Czasownik „paristanai” oznacza: „ofiarować”. Odnosi się to do Chrystusa ofiarowanego Bogu w Świątyni. On Sam stanie się ofiarą doskonałą, która wyzwoli nas z więzów grzechu, przypieczętuje własną Krwią nowe i wieczne przymierze i otworzy przed nami bramy Niebios. W naszym kręgu kulturowym, okres bożonarodzeniowy trwa przeważnie aż do Święta Ofiarowania Pańskiego. W Europie Środkowowschodniej Święto Ofiarowania Pańskiego oficjalnie kończy czas Bożego Narodzenia. Dlatego też święty Jan Paweł II zapoczątkował zwyczaj stawiania żłóbka na Placu św. Piotra od Świąt do 2 lutego. Cały ten okres trwa 40 dni, co odpowiada czterdziestu dniom Wielkiego Postu oraz czterdziestu dniom od Wielkanocy do Czwartku Wniebowstąpienia. Święto Ofiarowania Pańskiego nazywane jest także Świętem Matki Bożej Gromnicznej z tego względu, iż w tym dniu, wierni zanoszą na liturgię gromnice, aby je pobłogosławić i potem przez cały rok wykorzystywać w domach. Świece te symbolizują Chrystusa: Światłość Świata. W dniu Matki Bożej Gromniczej świętujemy nadejście tej Światłości. To samo święto kontemplował niegdyś św. Anzelm, Arcybiskup Canterbury. W swoich rozważaniach na ten temat, duchowny zwraca uwagę na trzy części poświęconej gromnicy: wosk, knot oraz płomień. Według Anzelma, wosk (efekt pracy pszczoły) jest Ciałem Pana. Osadzony w wosku knot to Jego Dusza, zaś płomień tlący się na knocie to Jego Bóstwo. Jak pamiętamy z Ewangelii sprzed tygodnia, w Jezusie wypełniło się proroctwo Izajasza. „Lud, który siedział w ciemności, ujrzał światło wielkie, i mieszkańcom cienistej krainy śmierci światło wzeszło” (Ewangelia według św. Mateusza 4:16). Gromnice błogosławione i zapalane w kościele symbolizują wejście Chrystusa, Światłości Świata, do Świątyni Jerozolimskiej – jak to zapisano w dzisiejszej Ewangelii. Światło tych świec ma symbolizować Chrystusa: „światło na oświecenie pogan i chwałę ludu Twego, Izraela” - takimi słowy modli się w Świątyni Symeon, biorąc małego Jezusa na ręce. Jako że gromnica jest symbolem Światłości Chrystusa, jest ona wykorzystywana przez wiernych do różnych celów. Poświęcone gromnice często zapala się w czasie burzy, jako ochronę przed piorunami oraz wszelkim innym złem. Na wsi, gromnice służą jako obrona przed wilkami. Poświęcone gromnice zapala się również przy łóżkach osób chorych i umierających, aby z tego światła popłynęła do nich łaska Boża, nadzieja i spokój. Umierającym światło świecy dodatkowo oświetla drogę ku Wieczności. Dawniej, Święto Matki Bożej Gromnicznej było ważne dla rolników. Wierzyli, że jeśli 2 lutego dzień będzie słoneczny i bez deszczu, zima jeszcze potrwa. Jeżeli jednak dzień będzie zimny, pochmurny i deszczowy, oznacza to rychły koniec zimy. W Stanach Zjednoczonych, protestanci zastąpili to katolickie święto obchodami „Dnia Świstaka”. Najświętsza Dziewico Maryjo, miej nas zawsze w Swojej opiece. Święty Józefie, módl się za nami! Vivat Iesus! Chwała Jezusowi! Fr. Bob’s Briefs February 2 is the Feast of the Presentation of the Lord, also known as Candlemas Day. This feast falls on a Sunday this year, so we will celebrate this mystery at Mass on Sunday. Candlemas Day is another name for the feast of the Presentation of the Lord. Forty days after His birth, Mary and Joseph brought Jesus to the Temple for the rites of purification and dedication as prescribed by the Torah. The custom of celebrating the Solemnity of Our Savior’s Nativity by a feast of 40 days’ duration is founded on the Gospel itself.