auteur Toine de Graaf Pieterpad: doe ‘t eens andersom het ‘lekkerste’ eerst

Geschat wordt dat jaarlijks zo’n 40.000 wandelaars één of meer etappes afleggen van het Pieterpad. Meestal lopen ze in zuidelijke richting. Maar er zijn goede redenen om het eens andersom te proberen, waaronder ook culinaire…

Calvinistisch georiënteerde eters hebben de neiging aan pracht wint. De omgeving waarin u start is sowie- het lekkerste voor het laatst te bewaren. Ze werken so aantrekkelijker, met het Zuidlimburgse heuvelland hun bord af als een taak die moet worden volbracht, en de oevers van de Maas. Het mooiste ziet u zo het waarbij ze de op het oog minst smakelijke bestandde- eerst. Daarbij komt dat u onderweg nu en dan de len het eerst verorberen. Alles conform het oude inwendige mens dient te versterken. Welnu: de principe: eerst het zuur, dan het zoet. Het risico Limburgse streekgerechten laten de culinaire verwor- hiervan is dat mogelijk al het punt van verzadiging is venheden van ver achter zich. Dus gunt u bereikt vóór het hoogtepunt van de maaltijd. En dat zichzelf op deze manier ook letterlijk het lekkerste werkt dan weer overeten in de hand, want het is éérst. ‘zonde’ om het lekkerste te laten staan. Befaamd zijn natuurlijk de Limburgse vlaaien en de Kinderen doen dat slimmer: zij overzien met één blik asperges. Minder vermaard zijn de Limburgse bieren wat de pot schaft en gaan direct voor goud. Ze en wijnen. En ronduit onbekend is een oeroud streek- snoepen eerst het lekkerste weg en zien wel hoever ze gerecht als zoervleisj (‘zuurvlees’), waarin runderpoulet komen. Ook deinzen ze er niet voor terug om een na uren sudderen een symbiose aangaat met de lekkernij bij te bestellen terwijl hun bord nog voor de ambachtelijk gestookte appel(-peren)stroop. Ook dat helft gevuld is met andere spijzen. Voor kinderen is laatste is een Limburgse specialiteit, al zijn de stroop- eten geen taakje, maar puur plezier. potketels in het zuiden op hun retour, net als de Wat heeft dit te maken met het Pieterpad? Alles. Ook karakteristieke hoogstamfruitbomen die generaties hierbij lijkt de opzet het lekkerste voor het laatst te lang hiervoor de vruchten leverden. Van de 15.000 bewaren. De meeste wandelaars beginnen in Pieter- hectare hoogstamfruitbomen die Zuid- in buren, waarna ze eerst het lege aardappellandschap 1950 telde, resteert nog maar zo’n 1900 hectare.2 Het van Groningen doorkruisen. Het Bourgondische goede nieuws is dat de cultuurhistorische en land- zuiden en de Sint Pietersberg zijn voor hen als een schappelijke waarde van de hoogstamfruitbomen dessert. Daar is niks mis mee. De meeste doen het zo inmiddels wordt onderkend. en wie de smaak te pakken krijgt, kan in meteen door naar de GR 5 die eventueel tot aan de Middellandse Zee kan worden gevolgd. ‘Ronduit onbekend is een Strooppotketels op hun retour Toch zijn er voor de plezierwandelaar goede redenen oeroud streekgerecht als om het net andersom te doen: de Sint Pietersberg als startpunt, en dan maar zien hoever u komt. De dames zoervleisj’ Goorhuis-Tjalsma en Jens, die het Pieterpad tussen 1975 en 1981 bedachten en beschreven, liepen naar het zuiden. Maar de omgekeerde richting is evengoed Rieten mand met bonte doek mogelijk: de route van 492 kilometer is in beide Naar schatting wagen zich elk jaar zo’n 40.000 wande- richtingen voorzien van de bekende wit-rode marke- laars aan een of meer etappes van het Pieterpad. Tien- ringen. Ook in de bijbehorende wandelgidsen zijn de tallen ervaringsdeskundigen hebben hun belevenissen verschillende etappes in beide richtingen beschreven.1 op internet gepubliceerd.3 Nu en dan doen ze verslag Wie van zuid naar noord wandelt, heeft om te begin- van hun culinaire ervaringen. Het is bekend dat nen de zon vaker in de rug waardoor het landschap sommige restaurants speciale Pieterpad-gerechten op

6 www.FitmetVoeding.nl ‘Nog nooit zoveel verschil- lende paddenstoelen in één soep gezien’

hun menukaart hebben staan, maar het zijn met name ‘Ze vertelt een leuke anekdote en laat hiervoor het de verrassingen die mensen bijblijven. Zoals dat gastenboek zien. Een paar jaar geleden werd ze ‘juweel van een ontbijt’ in Strabeek, bij Valkenburg. Of gebeld voor een reservering van een overnachting die heerlijke kom paddenstoelensoep in het Noord- door een man. Of zijn huisdier mee mocht komen. Limburgse Meerlo: ‘Ik heb in mijn leven nog nooit Deze man liep het Pieterpad met zijn kameel. Het zoveel verschillende paddenstoelen in één soep lopen gaf geen problemen. Gezellig alle bekijks en gezien’. gesprekstof onderweg. Overnachtingen regelen was Verrassend is ook de picknicktafel in Lottum, waar bij een groter probleem. Een wei in de omgeving voor de een boerderij een rieten mand met bonte doek kameel was een noodzaak.’ klaarstaat. ‘Er stonden kannen met koffie, thee en Met de bekende Limburgse gastvrijheid, zal dát chocolademelk en een potje voorzien van suiker en meestal wel goed zijn gekomen. Want zelfs als een melk. Tevens diverse soorten thee en bouillon. Op de eetgelegenheid officieel dicht is op maandag, kan er picknicktafel is een schrijven geprikt waarop te kennen in Limburg soms tóch gegeten worden: ‘Even later wordt gegeven dat we hier gebruik van mogen maken kwam eigenaar Jos, die ons gezien had, ons uitnodi- en ook indien nodig onze bidons kunnen bijvullen met gen om toch maar te komen happen! Ouderwets water.’ gezellig gegeten en gedronken voor een prima prijs.’

Een wei als noodzaak 1. Pieterpad deel 1 (Pieterburen-Vorden) en deel 2 (Vorden-Maastricht), In Schimmert zit de verrassing hem niet in het ontbijt NIVON zelf (‘heerlijk vers brood, ruime keuze in beleg, ge- 2. Bussink M. Ik eet, dus ik ben. Scriptum, 2009 kookte eieren’), maar in het verhaal van de gastvrouw: 3. www.pieterpad.nl en http://pieterpad.startpagina.nl/

www.FitmetVoeding.nl 7