KSVO in de Beker van België

Koning Winter verdringt dit weekend Koning Voetbal. Tijd zat om nog even in onze archieven te duiken en op zoek te gaan naar bekeravonturen. De voorbije 50 jaar heeft KSVO niet echt een uitzonderlijke bekerreputatie opgebouwd. Toch zorgde het voor enkele uitschieters die meer dan de moeite zijn om op terug te blikken. Eénmaal was KSVO wel heel dicht bij een stunt. Geniet nog even mee met de mooiste avonturen, die KSV Oudenaarde beleefde in de Beker van België en ontdek daarin ook nog een stukje “kleine” voetbalgeschiedenis…

1971: RC Standard De Liège – KSVO 2-1

KSVO had zijn start in Derde Klasse niet gemist en eindigde in zijn eerste seizoen op een knappe 4de plaats. Geelzwart deed dat met verfijnd voetbal en werd hier en daar zelfs het “Anderlecht van Derde Klasse” genoemd. In 1971 mocht het voor zijn 32ste finale van de Beker naar Le Stade Maurice Dufrasne, dat we beter kennen onder de naam “Sclessin”. Standard De Liège was pas landskampioen geworden en beschikte met Beurlet, Thissen, Dolmans, Dewalque en Jeck over een beruchte, spijkerharde en ijzersterke verdediging. Daarvoor stond tovenaar , daarachter stond monument in de goal. Piot was de onbetwiste nummer 1 en jarenlang de sleutel op de deur bij de Rode Duivels in het -tijdperk. Ikzelf mocht als te kleine gast nog niet meegaan naar Sclessin, dus het was nagelbijtend wachten op nieuws vanuit de vurige stede. We weten ondertussen dat er toen nog geen Facebook, geen Twitter, geen digitale TV, geen GSM, geen website, geen forum, zelfs geen computer bestond. Radioverslagen had je toen ook nauwelijks op de BRT en er was ook nog geen Teletekst. Het laatavondjournaal stond pas geprogrammeerd, iets voor middernacht. Maar voor ik besefte dat het sportgedeelte al bezig was, hoorde ik de volgende zin. “Standard heeft zich geplaatst voor de 16de finales van de Beker van België. Het won met krappe 2-1 cijfers van derdeklasser Oudenaarde”. Er volgde een langgerekte “WAAAAAAW”-kreet in de woonkamer en ik was met geen stokken in mijn bed te krijgen. Het was wachten tot vader en grote broer thuiskwamen om alle details te weten. Zij waren met één van de talrijke uit Oudenaarde vertrokken autobussen afgezakt naar het stadion aan de boorden van de Maas. En het verslag kwam er in geuren en kleuren! KSVO speelde misschien één van zijn beste matchen ooit, maar kwam via het Zweedse duo Svensson-Johansson wel op een 2-0 achterstand. Een sublieme doelman Roger Vandergucht had al uitgepakt met enkele schitterende tussenkomsten, waarvoor zelfs monument Christian Piot stond te applaudisseren. Halverwege de tweede helft zette Brakelaar Germain Wauters de talrijk meegereisde Oudenaardse supporters in vuur en vlam, toen hij na een ongelooflijke slalom tegenscoorde. Verder rustig genieten van het puike keeperswerk van zijn geelzwarte collega aan de overkant, zat er niet meer in voor Piot, want hij zag KSVO boven zichzelf uit groeien en zijn eigen ploeg kwam plots onder zware druk te staan. Standard moest alles uit de roodwitte kast halen om kreunend en krakend het eindsignaal te halen. Piot liep onmiddellijk naar de overkant om Vandergucht te feliciteren. Ondanks de thuiszege, was het KSVO dat een doekje kreeg van het Luikse publiek, de spelers van de Rouches echter, mochten stilletjes afdruipen.

1972: RC Standard De Liège – KSVO 7-1

Standard zou het jaar erna weerwraak nemen op KSVO, opnieuw op Sclessin voor de 32ste finale. Het won toen met zware 7-1 cijfers. De Rouches bereikten in die twee campagnes telkens de finale, maar RSC Anderlecht bleek daarin net iets te sterk.

1977: Club Brugge KV – KSVO 4-0

KSVO had met de broertjes Siau, de van KV Mechelen teruggekeerde Van Syngel en Patrick De Clercq al de basis gelegd van het defensieve gedeelte van de kampioenenploeg uit 1980. Het was eind augustus 1977, een lekkere zomerdag en we maakten er met de familie een daguitstap naar de kust van. We kwamen aan in een aardig gevuld Olympia en zagen KSVO na een vroege dubbele achterstand een heel sterke match spelen. In de tweede helft drukten onze geelzwarten Club zowaar eventjes weg, maar tweede doelman Leen Barth speelde een beresterke wedstrijd. Onze Antwerpse pocketspits Patrick Dieltjens miste de 2-1, toen hij zijn vluchtschot zag uiteenspatten op de binnenkant van de paal. Dieltjens, overgekomen van de Great Old, zou slechts 1 seizoen bij Oudenaarde blijven, maar scoorde daarin wel 15 doelpunten. Pas in de slotminuten kon Club de score nog wat uitdiepen. “Brugge is ne voddeploeg”, zongen enkele guitige jonge Oudenaardse supporters achter ons. “Skipper” maakte met een opgestoken wijsvingertje duidelijk dat hij hier niet mee kon lachen. Maar na afloop van de match kon de legendarische trainer er ook niet mee lachen. Terwijl KSVO door het thuispubliek werd getrakteerd op een verdiend applaus, trakteerde de ijzeren Oostenrijker zijn manschappen op een … straftraining. FC Brugge zou in dat seizoen echter voor de derde keer op rij landskampioen worden en de finale van de Europacup voor Landskampioenen bereiken, een finale die helaas werd verloren op Wembley tegen Liverpool met 1-0.

CLUB BRUGGE: Leen Barth, Fons Bastijns, Georges Leekens, Eddie Krieger, Gino Maes, , René Vandereycken, Paul Courant, Jan Sörensen, Roger Davies (46' Bernard Verheecke), Jan Simoen. Bank: Henri Gogne, Dirk Sanders.

Dit was het team dat één van de sterkste generaties ooit van FC Brugge in de ogen mocht kijken: Roger Vandergucht, Marnix Van Synghel, Freddy Moerman, Patrick De Clercq, Johan Siau, Paul Vandendriessche (46' Filip Vanlancker, onze voetballende dokter staat helaas niet op deze foto), Roger Peyskens, Ignace Beirlaen, Philippe Siau, Jaak Ampe en Patrick Dieltjens.

DOELPUNTEN: 17’ Simoen (1-0), 19’ Courant (2-0), 83’ Vandereycken (3-0), 85’ Verheecke (4-0).

TOESCHOUWERS:6000

Paul Courant kopt hier tussen Philippe Siau en Patrick De Clercq het tweede doelpunt voorbij Roger Vandergucht.

1978: Sporting Lokeren – KSVO 4-0

In oktober 1978 mocht KSVO in de 32ste finale van de Belgische Beker naar Daknam voor een match tegen Sporting Lokeren, begin de jaren 70 nog een felle tegenstander van KSVO in 3de klasse. KSVO speelde vrank en vrij, maar verloor met 4-0. Bij Lokeren speelden toen onder andere Preben Larsen, Wlodek Lubanski en de toekomstige internationals René Verheyen en Raymond Mommens. Twee feiten van het Lokeren dat KSVO bekampte, willen we u niet onthouden. Die wedstrijd werd de eerste match op een Belgisch voetbalveld van een 17 jarige IJslander. Zijn naam is Arnor Gudjohnsen. Arnor kwam als jonge knaap naar Lokeren en had eerst een transfervoorstel naast zich laten liggen van ... Manchester United! De week erna debuteerde hij in de competitie op Daknam tegen Club Brugge. Arnor speelde een prima partij en behield zijn plaats in de A-kern. Later zou hij nog furore maken en zelfs Belgisch topschutter worden bij RSC Anderlecht. Arnor en zijn zoon Eidur, die nog bij Chelsea FC en FC Barcelona heeft gespeeld, hebben het unicum van “een vader en zijn zoon die beiden voor hun nationaal elftal speelden in dezelfde wedstrijd”. Arnor was op dat moment 34 jaar oud, Eidur telde slechts 17 lentes. Ze stonden wel niet samen op het veld, want Eidur verving tijdens de rust zijn vader. In de kern van Lokeren zat toen een zekere Dirk Hinderyckx. Hij kwam via Club Brugge in Daknam terecht. Niemand van ons wist toen dat Dirk, met de bijnaam “Bibi”, later bij KSVO één van de sterkhouders zou worden in tweede klasse.

1980: KSVO - SV Cercle Brugge 1-2

In 1980 mocht KSVO het als kersvers Tweedeklasser opnemen tegen Cercle Brugge in de 32ste finale. De “Vereniging” had toen een heel sterke ploeg met als absolute blikvanger Frans internationaal Didier Six. Six speelde als linksbuiten het seizoen ervoor bij Olympic Marseille, dat was gedegradeerd uit de Franse eerste klasse. De international zag de Franse tweede klasse niet zitten en kwam zowaar bij Cercle Brugge terecht. Hij scoorde 7 doelpunten in 11 competitiematchen, maar was veel te sterk voor de Belgische competitie en trok na enkele maanden al terug naar Frankrijk. Hij zou in 1984 deel uit maken van de eerste Franse generatie supervoetballers, die onder regie van in eigen land het Europees Kampioenschap voor landenelftallen won. Geelzwart werd in de beginfase overrompeld door een sterk Cercle en Six schilderde meteen een vrije trap op het hoofd van Hervé Delesie (ex KSV Waregem), die krachtig binnenknikte. Oudenaarde herstelde op slag van rust het evenwicht en stak enkele keren zijn neus aan het Brugse raam. Onmiddellijk na de rust kopte Dirk Beheydt echter alle illusies aan flarden. Maar toen begon KSVO beter te spelen en kwam zowaar tot 1-2 terug. In een alles-of-niets slotoffensief debuteerde aanwinst Ari De Azevedo in het eerste elftal. Kort voor het einde liet Ari voor het eerst van zich spreken in Oudenaarde. KSVO kreeg rond de zestienmeter een vrije trap. Ari achter de bal en iedereen verwachtte een nieuw Braziliaans mirakel in Oudenaarde en een werelddoelpunt. De keiharde vrije trap van Ari zeilde echter kilometers naast en belandde bijna achter de toog van café “De President”. ’s Avonds werd zowaar een samenvatting van deze match getoond op de BRT met als commentator Carl Huybrechts. En natuurlijk werd die fase in beeld gebracht met zijn gekende cynische commentaar “Geniet nu mee van een prachtige vrijschop van de nieuwe Braziliaanse aanwinst van Oudenaarde”. Het schaamrood kwam me toch even op de wangen…

Beheydt kopt de 0-2 binnen. Op de foto zien we, behalve veel volk, ook nog Philippe Siau, Thys Wijngaarde en Roger Sackx.

1988 KSVO - Club Brugge 1-1 (Brugge haalde het via strafschoppen)

Nooit was KSVO dichter bij een bekerstunt, dan op zaterdag 27 augustus 1988. KSVO was gezakt uit 3de klasse en wou zijn plaats zo vlug mogelijk opnieuw innemen. Het speelde de week ervoor een geweldige bekermatch en veegde Tweedeklasser SK van de mat. KSVO mocht zich opmaken om in de volgende ronde Club Brugge te ontvangen. Net als 11 jaar terug had Brugge het seizoen ervoor de landstitel behaald en ook Europees liet het van zich spreken. In de halve finale van de UEFA-beker (nu Europe League) had het op het veld van Espanyol in de verlengingen een quasi veilige 2-0 voorsprong uit de heenmatch toch nog uit handen gegeven. Er werd veel volk verwacht voor deze confrontatie en de politie was ook massaal aanwezig, want dit betrof immers een risicomatch. Het Belgisch voetbal scoorde internationaal toen erg hoog en Club Brugge was met Degryse, Ceulemans en een van de grootste leveranciers aan onze Rode Duivels. De Brugse vedetten zetten de wedstrijd meteen naar hun hand en scoorden reeds vrij vroeg via Peter Creve. Club dacht het zaakje onder controle te hebben, maar verzuimde om de klus te klaren. In het doel bij KSVO stond immers ene Luc De Jaeger en iedereen in Oudenaarde wist dat als die écht zijn dagje had, je veel boterhammen moest eten om hem te kloppen en Luc had toch wel zo één van die dagen! Rudy Bekaert, onze doofstomme spits was nauwelijks ingevallen of hij scoorde prompt de gelijkmaker. Brugge ontketende het laatste half uur dan ook een ware bestorming op het Oudenaardse doel, maar “Lukie” hield werkelijk alles. Op naar de verlengingen en dat zinde Club Brugge allerminst. In die extra time werd Luc echt onklopbaar. Brylle, Ceulemans, Degryse, Querter vanop afstand… allemaal probeerden ze het, maar niemand geraakte voorbij onze doelman. Ik herinner mij een fase diep in de tweede helft, toen zijn vrije trap hard en perfect naar de kruising draaide, maar in een uiterste reflex met de vingertoppen devieerde Luc de bal via de lat terug in het veld, waar Brylle de rebound meteen naar de andere kant van het doel kopte. Als een springveer dook Luc naar de andere kant van het doel en pakte ook dit gemaakte doelpunt, tot groot ongenoegen van Degryse, die uit onmacht met beide vuisten op de grasmat timmerde. Na 120 minuten stond de verrassende 1-1 tussenstand op het scorebord en mocht Club bibberen bij aanvang van de strafschoppenreeks. De blauwzwarten bleven echter bijzonder koel en haalden het uiteindelijk met 2-3. Club met de hakken over de sloot terug naar Olympia, waar het de woensdag daarop voor de leidersplaats moest spelen tegen het toen verrassende FC Luik. Club geraakte in die thuismatch niet verder dan 2-2 en na de late Luikse gelijkmaker gaf op de radio het volgende als uitleg: “We zijn de voorbije zaterdag op Oudenaarde voor de beker erg diep moeten gaan tegen waarschijnlijk de toekomstige kampioen uit 4de klasse en we zaten daarom vandaag op het einde van deze wedstrijd niet meer fris genoeg”. We weten niet of Jan Ceulemans enkele maanden later naar de stand in 4de klasse zal gekeken hebben, maar indien wel, zal zijn verbazing immens groot geweest zijn, toen hij zou hebben vastgesteld dat KSVO dat seizoen zou degraderen naar Eerste Provinciale, iets wat niemand die aanwezig was op die bekermatch had kunnen of durven voorspellen…

KSV OUDENAARDE: Luc De Jaegher, Redgy Vanhaecke, Jerry Van de Populiere, Johan Truyen, Paul Brown (86’ Guido Vandenabeele), Roland De Winne, Erwin Deruyver, Geert Van Roy, Marc Bourdeaud’hui (58’ Rudy Bekaert), Patrick De Poortere, Marc Uyttenhove. Trainer bij KSVO was toen Roger Mergeay.

CLUB BRUGGE: Philippe Vande Walle, Alex Querter, Tew Mamadou, Pascal Plovie, Michael Westyn (46’ Serge Kimoni), Peter Creve, Franky Van der Elst, Jan Ceulemans, Kenneth Brylle, Marc Degryse, Dimitri Mbuyu (69’ Alain Bettagno). bleef op de bank.

DOELPUNTEN:

11’ Creve (0-1), 63’ Bekaert (1-1).

STRAFSCHOPPEN : 2-3

TOESCHOUWERS: 4500

(Tiger: 03/02/2012)