Ogólne Założenia Do Wykazu Egzonimów (Zatwierdzone Przez Komitet Redakcyjny KSNG 15.12.2008 Wraz Ze Zmianami Z 18.03.2009)
Total Page:16
File Type:pdf, Size:1020Kb
Ogólne założenia do wykazu egzonimów (zatwierdzone przez Komitet Redakcyjny KSNG 15.12.2008 wraz ze zmianami z 18.03.2009) 1. Wykaz ułożony jest kontynentami, a w ramach kontynentów alfabetycznie państwami i terytoriami niesamodzielnymi (zał. 1.). 2. Na początku wykazu każdego z kontynentów zamieszczone są nazwy ogólnokontynentalne (nazwy wielkich regionów np. Bliski Wschód, Melanezja, Afryka Południowa, bez nazw wielkich jednostek fizycznogeograficznych) i oceanów oblewających dany kontynent – nazwy tych obiektów nie są powtarzane w wykazach poszczególnych państw i terytoriów. 3. Po nazwach ogólnokontynentalnych znajdą się wykazy wszystkich państw i terytoriów, a w ramach poszczególnych państw i terytoriów wymienione zostaną wszystkie polskie nazwy (egzonimy i quasi-egzonimy). 4. Układ nazw w poszczególnych państwach (terytoriach) jest następujący: a) Skrócona polska nazwa państwa (terytorium) jako nagłówek, zapisana pismem Calibri. Po nazwie terytoriów niesamodzielnych podana jest, w nawiasie, przynależność polityczną. Do nazw terytoriów o nieustalonym statusie (Sahara Zachodnia, Palestyna, Tajwan, Wyspy Spratly) należy podać przypis informujący o tym statusie (nie wymienione będą osobno państwa nieuznawane: Abchazja, Cypr Północny, Górny Karabach, Naddniestrze, Osetia Południowa, Somaliland). b) Nazwa państwa (terytorium) polska i oryginalna, skrócona i pełna (nazwy w takiej formie, w jakiej zostały podane w wykazie Nazwy państw świata, ich stolic i mieszkańców wyd. z 2007 r. z uwzględnioną aktualizacją z 2009 r. i zmianami wprowadzonymi później przez Komisję) c) Nazwa stolicy polska (o ile istnieje) i oryginalna, w przypadku braku stolicy informacja o tym fakcie (jeżeli stolica posiada polską nazwę, to jej nazwa będzie później powtórzona w punkcie „miejscowości”). d) Informacja o urzędowych językach ogólnopaństwowych, ewentualnie o urzędowych językach regionalnych (jeżeli nazwy w tych językach pojawiają się w wykazie). e) Po części wstępnej znajduje się wykaz polskich nazw występujących na terytorium danego państwa (terytorium). Nazwy są pogrupowane w kategorie wymienione w zał. 2. Dla państw (terytoriów), dla których nie istnieje żaden egzonim podane są wyłącznie informacje wstępne. Wśród polskich nazw wymienione będą egzonimy i quasi-egzonimy, zgodnie z definicją przyjętą przez KSNG (zał. 3) Uwaga: w przypadku quasi-egzonimów brane są pod uwagę wyłącznie obiekty wymienione w zeszytach Nazewnictwa geograficznego świata, z pośród których wybrane są te najważniejsze 5. Układ poszczególnych nazw (zał. 4 – wykaz Azji [uwaga: w przykładowym wykazie brak jest współrzędnych geograficznych]) a) Wszystkie nazwy ułożone są szyku prostym (np. „Jezioro Wiktorii”, a nie „Wiktorii, Jezioro”) b) Nazwy z danej kategorii ułożone są alfabetycznie c) Na początku podana jest nazwa polska; egzonimy (zgodnie z definicją przyjętą przez Komisję) zapisane są czcionką pogrubioną prostą Calibri; natomiast quasi-egzonimy zapisane są pogrubioną kursywą Calibri d) Po nazwie polskiej, po średniku, umieszczone są nazwy oryginalne (endonimy) zapisane pismem prostym Times New Roman (w przypadku niestandardowych liter, nie występujących w foncie Times New Roman, należy dodawać litery ze specjalnego fontu Times KSNG Egzonimy opracowanego specjalnie dla wykazu, zawierającego wszelkie brakujące litery i znaki specjalne). W przypadku państw wielojęzycznych, przed każdym endonimem znajduje się informacja o języku, w jakim jest stosowana dana nazwa (zapisana kursywą). W przypadku, gdy w kraju używanych jest kilka języków i dany obiekt ma nazwy w tych językach, to podane są wszystkie nazwy tego obiektu. Również w przypadku, gdy dla danego obiektu używanych jest oficjalnie kilka nazw w jednym języku, to nazwy te są wymienione. Dla nazw latynizowanych podana jest informacja o tym, że dana nazwa jest w transkrypcji lub transliteracji poprzez umieszczenie, w nawiasie półokrągłym, skrótu trb. lub trl. (zapisanego kursywą) po odpowiedniej formie nazwy (na pierwszym miejscu podana jest transliteracja, a na drugim transkrypcja). e) Dla obiektów transgranicznych, po nazwie obowiązującej w danym kraju, podane są również (kursywą, w nawiasie prostokątnym) pozostałe państwa, w jakich leży dany obiekt geograficzny (poprzedzone odsyłaczem „również”). f) Dla każdego obiektu podane są, po średniku zapisane kursywą, współrzędne geograficzne. Dla obiektów powierzchniowych są to współrzędne środka (dla obiektów transgranicznych – współrzędne środka fragmentu obiektu znajdującego się w danym państwie + współrzędne środka całego obiektu podane w nawiasie), dla rzek współrzędne początku i ujścia (dla rzek transgranicznych – współrzędne początku i ujścia całej rzeki oraz współrzędne miejsca przecięcia granicy danego państwa) – szczegółowe zasady podawania współrzędnych zob. załącznik 7 g) nazwy historyczne podane tylko polskie będące najbardziej znane (kryterium: obecnie często spotykane w literaturze); podane w nawiasie prostokątnym, zapisane kursywą i poprzedzone zapisem „hist.:” zapisanym pismem prostym 6. Na końcu wykazu umieszczony zostanie skorowidz nazw polskich (nie będzie skorowidzu endonimów). Skorowidz ułożony alfabetycznie (zał. 5) w szyku przestawnym. Nazwa każdego obiektu wymieniona jest oddzielne, nawet jeśli kilka obiektów posiada taką samą nazwę. Dla obiektów transgranicznych podane są numery wszystkich stron, na których znajduje się dany obiekt. W skorowidzu, po nazwie, lecz przed numerem strony, należy zamieścić skrót rodzaju obiektu, do którego odnosi się dana nazwa (zał. 6) 7. W wykazie uwzględnione będą nazwy wszelkiego typu budowli (budynków, świątyń, grobowców, wież, tam, pomników, mostów, lotnisk, ulic, bram, ruin pojedynczych obiektów, dróg, kolei itp.), obszarów chronionych i innych obiektów szczególnych (np. lotnisk, zagłębi). Ze względu na dużą niejednolitość w podawaniu tego typu obiektów w wykazach opracowywanych do Nazewnictwa geograficznego świata, należy ujednolicić listy tych obiektów – tam gdzie jest ich za dużo należy część pousuwać (np. Egipt), a tam gdzie za mało należy pododawać (np. Turcja). Załącznik 1 Wykaz państw i terytoriów w podziale kontynentalnym EUROPA Ukraina Albania Watykan Andora Węgry Austria Wielka Brytania Belgia Włochy Białoruś Wyspa Man Bośnia i Hercegowina Wyspy Owcze Bułgaria Chorwacja AZJA Czarnogóra Afganistan Czechy Akrotiri Dania Arabia Saudyjska Estonia Armenia Finlandia Azerbejdżan Francja Bahrajn Gibraltar Bangladesz Grecja Bhutan Guernsey Birma Hiszpania Brunei Holandia Chiny Irlandia Cypr Islandia Dhekelia Jan Mayen Filipiny Jersey Gruzja Kosowo Indie Liechtenstein Indonezja Litwa Irak Luksemburg Iran Łotwa Izrael Macedonia Japonia Malta Jemen Mołdawia Jordania Monako Kambodża Niemcy Katar Norwegia Kazachstan Polska Kirgistan Portugalia Korea Południowa Rosja Korea Północna Rumunia Kuwejt San Marino Laos Serbia Liban Słowacja Malediwy Słowenia Malezja Svalbard Mongolia Szwajcaria Nepal Szwecja Oman Pakistan Mozambik Palestyna Namibia Singapur Niger Sri Lanka Nigeria Syria Republika Południowej Afryki Tadżykistan Republika Środkowoafrykańska Tajlandia Republika Zielonego Przylądka Tajwan Reunion Timor Wschodni Rwanda Turcja Sahara Zachodnia Turkmenistan Senegal Uzbekistan Seszele Wietnam Sierra Leone Wyspy Spratly Somalia Zjednoczone Emiraty Arabskie Suazi Sudan AFRYKA Święta Helena Algieria Tanzania Angola Togo Benin Tunezja Botswana Uganda Brytyjskie Terytorium Oceanu Indyjskiego Wybrzeże Kości Słoniowej Burkina Faso Wyspy Świętego Tomasza i Książęca Burundi Zambia Czad Zimbabwe Demokratyczna Republika Konga Dżibuti AMERYKA PÓŁNOCNA Egipt Anguilla Erytrea Antigua i Barbuda Etiopia Bahamy Gabon Barbados Gambia Belize Ghana Bermudy Gwinea Brytyjskie Wyspy Dziewicze Gwinea Bissau Dominika Gwinea Równikowa Dominikana Kamerun Grenada Kenia Grenlandia Komory Gwadelupa Kongo Gwatemala Lesotho Haiti Liberia Honduras Libia Jamajka Madagaskar Kajmany Majotta Kanada Malawi Kostaryka Mali Kuba Maroko Martynika Mauretania Meksyk Mauritius Montserrat Navassa Niue Nikaragua Norfolk Panama Nowa Kaledonia Portoryko Nowa Zelandia Saint-Barthélemy Palau Saint Kitts i Nevis Palmyra Saint Lucia Papua-Nowa Gwinea Saint-Martin Pitcairn Saint Vincent i Grenadyny Polinezja Francuska Saint-Pierre i Miquelon Samoa Salwador Samoa Amerykańskie Stany Zjednoczone Tokelau Turks i Caicos Tonga Wyspy Dziewicze Stanów Zjednoczonych Tuvalu Vanuatu AMERYKA POŁUDNIOWA Wake Antyle Holenderskie Wallis i Futuna Argentyna Wyspa Bożego Narodzenia Aruba Wyspy Ashmore i Cartiera Boliwia Wyspy Cooka Brazylia Wyspy Kokosowe Chile Wyspy Marshalla Ekwador Wyspy Morza Koralowego Falklandy Wyspy Salomona Georgia Południowa i Sandwich Południowy Gujana ANTARKTYDA Gujana Francuska Antarktyda i wyspy przyległe do 60° Kolumbia Francuskie Terytoria Południowe i Paragwaj Antarktyczne Peru Wyspa Bouveta Surinam Wyspy Heard i McDonalda Trynidad i Tobago Urugwaj MORZA I OCEANY Wenezuela AUSTRALIA I OCEANIA Australia Baker Clipperton Fidżi Guam Howland Jarvis Johnston Kingman Kiribati Mariany Północne Midway Mikronezja Nauru Załącznik 2 Spis i kolejność kategorii: Jednostki administracyjne Jednostki administracyjne 2. rzędu Inne jednostki administracyjne [w tym obszary separatystyczne] Miejscowości Części miejscowości Oazy Stacje badawcze Regiony ekonomiczne Krainy, regiony [region naturalny, historyczny i inny] Morza Zatoki Cieśniny [w tym kanały morskie] Inne akweny morskie Lodowce szelfowe Bariery lodowe Jeziora [w tym sztuczne zbiorniki wodne] Zatoki na jeziorze Grupy jezior Rzeki [w tym części rzeki] Kanały [tylko kanały lądowe] Wodospady Lodowce