رزاﻗﻲ و ﻇﻔﺮي ﮔﻮﻧﻪ/ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﻫﺎي ﻗﺎرﭼﻲ روي ﮔﻴﺎﻫﺎن ﺧﻮدرو در اﺳﺘﺎن ﻫﻤﺪان / رﺳﺘﻨﻴﻬﺎ )1(13، ﺟﻠﺪ 1391، 1 / 1
1(13رﺳﺘﻨﻴﻬﺎ (Rostaniha 13(1): 57-68 (2012) 1391( :(68-57
* درﻳﺎﻓﺖ 1390/11/30: ﭘﺬﻳﺮش/ 21/3/1391:
:رزاﻗﻲﭘﺮﻳﺴﺎ داﻧﺶآﻣﻮﺧﺘﻪ ﻛﺎرﺷﻨﺎﺳﻲ ارﺷﺪ، داﻧﺸﻜﺪه ﻛﺸﺎورزي، داﻧﺸﮕﺎه ﺑﻮﻋﻠﻲ ﺳﻴﻨﺎ، ﻫﻤﺪان دوﺳﺘﻤﺮاد ﻇﻔﺮي: داﻧﺸﻴﺎر داﻧﺸﻜﺪه ﻛﺸﺎورزي، داﻧﺸﮕﺎه ﺑﻮﻋﻠﻲ ﺳﻴﻨﺎ، ﻫﻤﺪان com.yahoo@d_zafari( )
ﭼﻜﻴﺪه در اﻳﻦ ﺑﺮرﺳﻲ، از ﻣﻨﺎﻃﻖ ﻣﺨﺘﻠﻒ اﺳﺘﺎن ﻫﻤﺪان از ﮔﻴﺎﻫﺎن ﺧﻮدرو ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻣﺸﻜﻮك ﺑﻪ آﻟﻮدﮔﻲ ﻗﺎرﭼﻲ ﻧﻤﻮﻧﻪﺑﺮداري ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺖ . 163از 163از . ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺟﻤﻊ آوري ﺷﺪه در ﻣﺠﻤﻮع 49 ﺟﺪاﻳﻪ ﻗﺎرچ ﻧﺎﻗﺺ ﺑﺮاﺳﺎس ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺑﻪ دﺳﺖ آﻣﺪه از ﺑﺮرﺳﻲﻫﺎي رﻳﺨﺖﺷﻨﺎﺳﻲ و ﻣﻮﻟﻜﻮﻟﻲ ﻣﻮرد ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﻗﺮار .ﮔﺮﻓﺖ ﺑﺮ اﻳﻦ اﺳﺎس، 13 ﮔﻮﻧﻪ در ﺷﺶ ﺟﻨﺲ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﺷﺪ ﻗﺎرچﻓﺮاوان. ﺗﺮﻳﻦ ﻫﺎ ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﺟﻨﺲﻫﺎي Ascochyta ،Cladosporium و Phoma ﺑﻮدﻧﺪ آن. در ﺑﻴﻦ ﻫﺎ ﭼﻬﺎر ﮔﻮﻧﻪ ﺑﻪ اﺳﺎﻣﻲ: Phoma herbicoa ، E. tellustris ، Embellisia astragali و Septoria sonchi ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺐ روي ﺑﻪ Taraxacum sp. ،Cirsium arvensis ،Scorzonera cana و Sonchus oleraceous ﺑﺮاي ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺑﺎر از اﻳﺮان ﮔﺰارش ﻣﻲ .ﺷﻮﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺑﺮرﺳﻲ ﺻﺤﺖ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲﻫﺎي اﻧﺠﺎم ﺷﺪه ﺑﺮاﺳﺎس وﻳﮋﮔﻲ ﻫﺎي رﻳﺨﺖﺷﻨﺎﺳﻲ، ﺗﻮاﻟﻲ ﻧﻮاﺣﻲ ITS2 ،ITS1) ITS و ژن 5.8S ) از DNA رﻳﺒﻮزوﻣﻲ در اﻳﻦ ﭼﻬﺎر ﮔﻮﻧﻪ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺷﺪ . ﺗﻮاﻟﻲ ﻧﻮاﺣﻲ ITS در ﮔﻮﻧﻪﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺟﻨﺲﻫﺎي Phoma و Embellisia ﺑﺴﻴﺎر ﻣﺘﻨﻮع اﺳﺖ.
ﻫﺎيواژه :ﻛﻠﻴﺪي اﻳﺮان، ﺗﻮاﻟﻲ ﻧﻮاﺣﻲ ITS، رﻛﻮرد ﺟﺪﻳﺪ، ﻓﻠﻮر ﻗﺎرﭼﻲ، ﮔﻴﺎﻫﺎن ﺧﻮدرو
Mycobiota of volunteer plants in Hamedan province (W Iran) Received: 19.02.2012 / Accepted: 10.06.2012
P. Razaghi: Former MSc Student, Faculty of Agriculture, Bu-Ali Sina University, Hamedan, Iran D. Zafari: Associate Prof., Department of Plant Pathology, Faculty of Agriculture, Bu-Ali Sina University, Hamedan, Iran ([email protected])
Summary Out of 163 samples of suspected volunteer plants to fungal infection collected from different areas of Hamedan province (W Iran), 49 isolates of the anamorphic fungi were identified according to morphological and molecular features. Based on these, 13 species were identified and classified in six genera. Most of them belonged to Cladosporium, Ascochyta and Phoma, respectively. Among them, Embellisia astragali, E. tellustris, Phoma herbicola and Septoria sonchi on Scorzonera cana, Cirsium arvensis, Taraxacum sp. and Sonchus oleraceous are new records for the mycoflora of Iran. To confirm morphological identification, ITS regions (ITS1, ITS2 & 5.8 S gene) of ribosomal DNA from these species were sequenced. ITS sequences of different species of Phoma and Embellisia were very diverse.
Keywords: Iran, ITS sequences,Archive mycoflora, new record, volunteer plants of SID
* ﺑﺨﺸﻲ از ﭘﺎﻳﺎن ﻧﺎﻣﻪ ﻧﮕﺎرﻧﺪه اول ﺑﻪ راﻫﻨﻤﺎﻳﻲ آﻗﺎي دﻛﺘﺮ ﻇﻔﺮي اراﻳﻪ ﺷﺪه ﺑﻪ داﻧﺸﮕﺎه ﺑﻮﻋﻠﻲ ﺳﻴﻨﺎ ﻫﻤﺪان، ﻫﻤﺪان،
www.SID.ir
رزاﻗﻲ و ﻇﻔﺮي ﮔﻮﻧﻪ/ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﻫﺎي ﻗﺎرﭼﻲ روي ﮔﻴﺎﻫﺎن ﺧﻮدرو در اﺳﺘﺎن ﻫﻤﺪان / رﺳﺘﻨﻴﻬﺎ )1(13، ﺟﻠﺪ 1391، 58 / 58
ﻣﻘﺪﻣﻪ روش ﺑﺮرﺳﻲ ﺑﺮرﺳ ﻲ
ﻃﻲ آﻣﺎر ﺣﺎﺻﻞ از ﺑﺮرﺳﻲ ﭘﻮرﻫﺎي ﺑﺪري در ﺳﺎل 2004 ﻃﻲ ﺑﻬﺎر، ﺗﺎﺑﺴﺘﺎن و ﭘﺎﻳﻴﺰ 1388 ﻣﻨﺎﻃﻖ ﻣﺨﺘﻠﻒ اﺳﺘﺎن http://www.fao.org/ag/AGP/AGPC/doc/Counprof/Iran/htm ) ﻫﻤﺪان ﻣﻮرد ﺑﺎزدﻳﺪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ و از ﺧﻮدروﮔﻴﺎﻫﺎن ﻣﺸﻜﻮك ﻣﺸﻜﻮك ﺧﻮدروﮔﻴﺎﻫﺎن ﻛﺸﻮر اﻳﺮان از ﺟﻤﻠﻪ اﺳﺘﺎن ﻫﻤﺪان از ﻧﻈﺮ وﺟﻮد ﺗﻨﻮع ﮔﻮﻧﻪﻫﺎي ﺑﻪ آﻟﻮدﮔﻲ ﻗﺎرﭼﻲ ﻧﻤﻮﻧ163 ﻪ ﺟﻤﻊآوري و در ﭘﺎﻛﺖﻫﺎي ﻛﺎﻏﺬي ﻛﺎﻏﺬ ي ﮔﻴﺎﻫﺎنﻣﺨﺘﻠﻒ از ﺟﻤﻠﻪ ﮔﻴﺎﻫﺎن ﺧﻮدرو ﻧﺴﺒﺘﺎ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻪ اﺳﺖ . ﻧﻮ و ﺳﺘﺮون ﺑﻪ آزﻣﺎﻳﺸﮕﺎه ﻣﻨﺘﻘﻞ و در دﻣﺎي آزﻣﺎﻳﺸﮕﺎه ﻧﮕﻬﺪاري ﻧﮕﻬﺪار ي ﮔﻴﺎﻫﺎن ﺧﻮدرو داراي ﺗﻮاﻧﺎﻳﻲ ﺧﺎﺻﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ آنﻫﺎ را از ﺷﺪﻧﺪ ﺑﺮگﻗﺎرچ. ﻫﺎ از ﻫﺎ و ﺳﺎﻗﻪ ﻫﺎي ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻫﺎي ﺟﻤﻊ آوري ﺷﺪه آوري ﺷﺪه ﻫﺎي ﺟﻤﻊ ﻫﺎي ﻧﻤﻮﻧﻪ ﮔﻴﺎﻫﺎن اﻫﻠﻲ ﻣﺘﻤﺎﻳﺰ ﻣﻲ ﺳﺎزد ﺗﻮاﻧﺎ. ﺷﺎﻣﻞﻲﻳاﻳﻦ ﻫﺎ : ﺗﻮﻟﻴﺪ ﺑﺬر ﺑﺎ روش ﻗﺮار دادن روي ﻣﺤﻴﻂﻫﺎي آﮔﺎردار ﺳﻴﺐ زﻣﻴﻨﻲ - -
ﻓﺮاوان، ﺧﻮاب ﺑﺬر، ﺗﻜﺜﻴﺮ ﻏﻴﺮﺟﻨﺴﻲ، ﺗﺜﺒﻴﺖ ﺳﺮﻳﻊ ﺟﻤﻌﻴﺖ، دﻛﺴﺘﺮوز- آﮔﺎر و ﺳﻴﺐ آﮔﺎر زﻣﻴﻨﻲ ﻫﻮﻳ- ﺟﺪا - ﺞﺷﺪﻧ ﺪ . ﺑﺪﻳﻦ . ﺣﻔﻆ ﻗﻮه ﻧﺎﻣﻴﻪ ﺑﻪ ﻣﺪت ﻃﻮﻻﻧﻲ و ﻗﺪرت رﻗﺎﺑﺖ ﺑﺎ ﮔﻴﺎﻫﺎن زراﻋﻲ ،ﺗﺮﺗﻴﺐ 49 ﻗﺎرچ ﻧﺎﻗﺺ از اﻳﻦ ﻧﻤﻮﻧﻪ آﻣﺪﻫﺎ ﺑﻪ دﺳﺖ ﺟﺪاﻳﻪ. اﻳﻦ ﻫﺎ اﻳﻦ ﺟﺪاﻳﻪ. دﺳﺖ آﻣﺪﻫﺎ ﺑﻪ (اﺳﺖ Rastegar 1996 ﺑﻪ). ﻣﻨﻈﻮر ﻛﺎﻫﺶ رﻗﺎﺑﺖ ﺧﻮدروﮔﻴﺎﻫﺎن ﺑﺎ ﺑﻪ روش ﺗﻚ ﻫﺎگ ﻳﺎ ﻧﻮك رﻳﺴﻪ ﺧﺎﻟﺺ ﮔﺮدﻳﺪﻧﺪ. ﺑﺮاي ﺑﺮاي
ﻣﺤﺼﻮﻻت زراﻋﻲ، در ﺑﻴﻦ روشﻫﺎي ﻛﻨﺘﺮل آنﻫﺎ ﻛﻨﺘﺮل ﻫﺎگﺗﺤﺮﻳﻚ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪزا ﻳﻲ، ﻫﺎي ﻓﻮﻣﺎ، ﺑﻪ ﻣﺤﻴﻂ آرد ﻳﻮﻻف- آﮔﺎر ﺑﻴﻮﻟﻮژﻳﻚ ﺑﻮﻳﮋه ﺗﻮﺳﻂ ﻗﺎرچﻫﺎي ﭘﺎﺗﻮژن اﺧﺘﺼﺎﺻﻲ آن ﻫﺎ ﺗﻮﺟﻪ (OMA) ﻫﺎيو ﮔﻮﻧﻪ Embellisia ﻣﺤﻴﻂﺑﻪ ﻫﺸﺖ ﺳﺒﺰي ﻫﻤﮕﺎن را ﺟﻠﺐ ﻧﻤﻮده اﺳﺖ رو. ،از اﻳﻦ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ اﻳﻦ ﻗﺎرچ ﻫﺎ از (V8 ) ﻣﻨﺘﻘﻞ ﺷﺪﻧﺪ ﺻﻔﺎت. ﭘﺮﮔﻨﻪ و ﻫﺎگﻫﺎي اﻳﻦ ﻗﺎرچﻫﺎ ﻣﻮرد ﻣﻮرد ﺳﺎﻟﻬﺎ ﭘﻴﺶ ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ و ﺑﺮرﺳﻲ ﻣﺤﻘﻘﺎن در اﻳﺮان و ﺳﺎﻳﺮ ﺳﺎﻳﺮ ﺑﺮرﺳﻲ و اﻧﺪازهﮔﻴﺮي ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ و اﻃﻼﻋﺎت ﺟﻤﻊ آوري آوري ﺟﻤﻊ ﻛﺸﻮرﻫﺎي ﺟﻬﺎن ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ. ﺑﻪ :ﻃﻮر ﻣﺜﺎل از روي ﻗﺎزﻳﺎﻏﻲ ﺷﺪه ﺑﺎ ﻛﻤﻚ ﻛﻠﻴﺪﻫﺎي ﺗﺸﺨﻴﺺ و ﻣﻘﺎﻻت ﻋﻠﻤﻲ ﻣﺮﺗﺒﻂ ﻗﺎرچﻫﺎﻳﻲ ﺑﻪ اﺳﺎﻣﻲ Septoria rivini ،Falcaria vulgaris Boerema et al. 2004, Lee & Nan 2007, Shin et al.) ﮔﺰارش ﺷﺪه اﺳﺖ (Septoria cirsii .( Khabiri 1958 از روي 2001) ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ و ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﺷﺪ ﺗﺼﺎوﻳﺮ. ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻣﻴﻜﺮوﺳﻜﻮپ ﻣﻴﻜﺮوﺳﻜﻮپ از اﺳﺘﻔﺎده ﻳﻛﻨﮕﺮ ﺻﺤﺮا ﻲ Cirsium arvensis، از وراﻣﻴﻦ ﮔﺰارش ﺷﺪه اﺳﺖ زﻣﻴﻨﻪ روﺷﻦ Leica DMLB و LEITZ ﻣﺠﻬﺰ ﺑﻪ دورﺑﻴﻦ دورﺑﻴﻦ ﺑﻪ ﻣﺠﻬﺰ (Esfandiari 1948a & Khabiri 1958 ﺷﻴﺮﻧﺮم،) روي Sonchus ﺲﻋﻜ ﺑﺮداري ﻣﺘﺼﻞ ﺑﻪ ﻛﺎﻣﭙﻴﻮﺗﺮ و ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻧﺮم اﻓﺰار اﻓﺰار Alternaria sp. ، oleraceus از دزﻓﻮل (Vaziri 1973 ) و "Digital Asus VCR" ﺗﻬﻴﻪ .ﺷﺪ ﺑﺮاي اﻧﺠﺎم ﺗﺤﻘﻴﻘﺎت ﻣﻮﻟﻜﻮﻟﻲ .Septoria sp از راﻣﻴﻦ اﻫﻮاز (Ebrahimi & Minasian 1973) و ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺗﻮاﻟﻲ ﻧﻮاﺣﻲ ITS2 ،ITS1 و ژن 5.8S اﺳﺘﺨﺮاج اﺳﺘﺨﺮاج ﮔﺰارش ﺷﺪ ه اﺳﺖ، ﮔﻴﺎهروي ﭘﻨﺞ اﻧﮕﺸﺖ .DNA ،Potentilla sp ژﻧﻮﻣﻲ ﺑﻪ روش اﺻﻼح ﺷﺪه ﻣﺎري و ﺗﺎﻣﭙﺴﻮن ﺗﺎﻣﭙﺴﻮن .Ramularia sp از آﺳﺘﺎرا ﮔﺰارش ﺷ (ﺪه اﺳﺖ Murray & Thompson 1980) Hedjaroude) ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺖ. ﺳﭙﺲ ﻗﻄﻌﺎت 1976 و) Alternaria arborescens ﺑﺮاي ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺑﺎر از روي DNA ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از آﻏﺎزﮔﺮﻫﺎي ITS1 و ITS4 ﺗﻜﺜﻴﺮ .ﺷﺪ .ﺷﺪ ﺗﻜﺜﻴﺮ ﭘﻮﻧﻪ Mentha pulegium از رﺷﺖ ﮔﺰارش ﺷﺪه اﺳﺖ ( Schneider et al. 1997 & Salazar et al. 2000) Ghosta). ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺑﻪ 2004 از). ﻗﺎرچﺑﺮﺧﻲ ﻫﺎي ﻧﺎﻗﺺ ﮔﺰارش ﺷﺪه روي ﮔﻴﺎﻫﺎن ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺗﻮاﻟﻲ DNA ﻧﻤﻮﻧﻪﻫﺎ، ﻗﻄﻌﺎت DNA ﺗﻜﺜﻴﺮ ﺷﺪه ﺑﻪ ﻛﺮه ﺧﻮدرو از ﻣﻨﺎﻃﻖ ﻣﺨﺘﻠﻒ دﻧﻴﺎ ﻋﺒﺎرﺗﻨﺪ از : Septoria rhoeadis ﺟﻨﻮﺑﻲ ﻓﺮﺳﺘﺎده ﺷﺪ . ﺗﻮاﻟﻲ ﻫﺎي DNA از ﻃﺮﻳﻖ ﭘﺴﺖ اﻟﻜﺘﺮوﻧﻴﻚ روي ﺷﻘﺎﻳﻖ وﺣﺸﻲ (Papaver rhoeas) در ارﻣﻨﺴﺘﺎن ﺑﺎ ﻓﺮﻣﺖ FASTA از اﻧﺴﺘﻴﺘﻮي ﻣﻠﻲ ﺑﻴﻮﺗﻜﻨﻮﻟﻮژي ﻛﺸﺎورزي ﻛﺮه (Simonyan 1981 ) (و ﻛﺮه S. glacialisof (، Cho SID & Shin 2004 و TreeCon Archive ﺟﻨﻮﺑﻲ درﻳﺎﻓﺖ ﺷﺪ ﺑﺮرﺳﻲ. ﻧﺮم،در اﻳﻦ از اﻓﺰار و روش و رو ش S. vulcani روي ﺗﺮﺷﻚ (در آﺳﻴﺎ Neighbor-Joining Ascochyta .(Gardner 1997 ﺑﺮاي ﺗﺠﺰﻳﻪ و ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻧﺘﺎﻳﺞ اﺳﺘﻔﺎده ﮔﺮدﻳﺪ. chelidoniicola در روﺳﻴﻪ (Melnik & Pystina 1995 و) ﺑﻪ ﻛﻤﻚ ﺟﺴﺘﺠﻮي ﺑﻼﺳﺖ (Blast Search) و ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﻘﺎﻻت A. papaveris در آﻓﺮﻳﻘﺎي ﺟﻨﻮﺑﻲ از روي ﮔﻮﻧﻪ ﺷﻘﺎﻳﻖاي از ﻣﺘﻌﺪد در زﻣﻴﻨﻪ ﺗﺎﻛﺴﻮﻧﻮﻣﻲ ﻗﺎرچﻫﺎي ﻫﻴﻔﻮﻣﻴﺴﺖ و ﺳﻠﻮﻣﻴﺴﺖ، (Papaver nudicaule ﮔ) (ﻮرﺗﺮﺗﻮﺳﻂ Gorter 1977 ) ﮔﺰارش outgroup ﻣﻨﺎﺳﺐ اﻧﺘﺨﺎب ﮔﺮدﻳﺪ ﺑﻌ. رجﺪ از ﺗﻮاﻟﻲﺑﻨﺪي ﻫﺎي ﻫﺎي ﺗﻮاﻟﻲﺑﻨﺪي رجﺪ از ﺑﻌ. ﺷﺪه اﺳﺖ ،ﭼﻨﻴﻦﻫﻢ. از روي ﮔﻞ ﻗﺎﺻﺪ، Ascochyta taraxaci ﺑﻪ دﺳﺖ آﻣﺪه ﺑﺎ ﻛﻤﻚ ﻧﺮماﻓﺰار GeneDoc، ﺑﺮاي رﺳﻢ درﺧﺖ از (در آﻻﺳﻜﺎ A. doronici ،( Cash 1953 (در ﻟﻬﺴﺘﺎن Salata et ﻧﺮماﻓﺰار TreeCon اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ و درﺧﺖﻫﺎ ﺑﺎ روش NJ و ﻣﺪل دو al. 1994) و از روي ﻛﺎﺳﻨﻲ، A. doronici در ﺑﻠﻐﺎرﺳﺘﺎن ﭘﺎراﻣﺘﺮي ﻛﻴﻤﻮرا ﺑﺎ ﻫﺰار ﺗﻜﺮار Bootstrap رﺳﻢ ﮔﺮدﻳﺪﻧﺪ . ﻻزم ﻻزم . رﺳﻢ ﮔﺮدﻳﺪﻧﺪ (Sameva 2004) ﮔﺰارش ﺷﺪه اﺳﺖ. ﻪﺑﺎ ﺗﻮﺟ ﺑﻪ اﻫﻤﻴﺖ ﻓﺮاوان ﺑﻪ ذﻛﺮ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻛﻠﻴﻪ ﻧﻤﻮﻧﻪﻫﺎ در ﻫﺮﺑﺎرﻳﻮم ﻗﺎرچﺷﻨﺎﺳﻲ داﻧﺸﻜﺪه ﻗﺎرچﻫﺎي ﻣﻮﺟﻮد رو ي ﺧﻮدروﮔﻴﺎﻫﺎن اﻋﻢ از ﺳﺎﭘﺮوﻓﻴﺖ، ﭘﺎرازﻳﺖ، ﻛﺸﺎورزي، داﻧﺸﮕﺎه ﺑﻮﻋﻠﻲ ﺳﻴﻨﺎ ( ﻣﻲ)ﻫﻤﺪان ﻧﮕﻬﺪاري .ﺷﻮﻧﺪ اﻧﺪوﻓﻴﺖ و www.SID.irاﭘﻲﻓﻴﺖ، در اﻳﻦ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﻗﺎرچ، ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﻫﺎي ﻧﺎﻗﺺ ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﻲ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ .
59 / 59 رزاﻗﻲ و ﻇﻔﺮي / ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﮔﻮﻧﻪﻫﺎي ﻗﺎرﭼﻲ روي ﮔﻴﺎﻫﺎن ﺧﻮدرو در اﺳﺘﺎن ﻫﻤﺪان / رﺳﺘﻨﻴﻬﺎ )1(13، ﺟﻠﺪ 1391،
ﻧﺘﻴﺠﻪ در ﺑﻴﻦ ﻧﻤﻮﻧﻪﻫﺎي ﺑﺮرﺳﻲ ﺷﺪه ، 49 ﺟﺪاﻳﻪ ﻗﺎرچ ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﺷﺶ ﺟﻨﺲ و 13 ﮔﻮﻧﻪ ﺗﺸﺨﻴﺺ داده ﺷﺪ ﻛﻪ ﻧﺎم ﻣﻴﺰﺑﺎن E. astragali ﺑﺎﻋﺚ ﺗﻤﺎﻳﺰ آن از E. tellusterisis ﻣﻲ ﺷﻮد . درﺧﺖ . ﺷﻮد ﻣﻲ ﮔﻴﺎﻫﻲ، ﻧﺎم ﺟﻤﻊآوري ﻛﻨﻨﺪه، ﻣﺤﻞ ﺟﻤﻊ آوري، ﻧﺎم ﻗﺎرچ و ﺗﺎرﻳﺦ رﺳﻢ ﺷﺪه اﻳﻦ ﺗﻔﺎوت را ﻧﺸﺎن ﻧﻤﻲ دﻫﺪ، درﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ اﺧﺘﻼف در دﻫﺪ، درﺣﺎﻟﻲ ﺟﻤﻊ آوري در ﺟﺪول 1 اﺳﺖاراﻳﻪ ﺷﺪه در. ﻦﺑﻴ اﻳﻦ ﻗﺎرچ ﻫﺎ، ﭼﻬﺎر ﻳﻚ ﺗﺎ دو ﻧﻮﻛﻠﺌﻮﺗﻴﺪ در ﻧﺎﺣﻴﻪ ITS2 اﻳﻦ دو ﮔﻮﻧﻪ، اﻳﻦ ﺗﻔﺎوتﻫﺎ را ﻗﺎرچ ﺑﺎ ﺻﻔﺎت رﻳﺨﺘﻲ زﻳﺮ ﺑﺮاي ﻣﻴﻜﻮﻓﻠﻮر اﻳﺮان ﺟﺪﻳﺪ :ﻫﺴﺘﻨﺪ آﺷﻜﺎر ﻣﻲ ﻛﻨﺪ وﻳﮋﮔﻲ. از ﻫﺎي ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ E. astragali ﻧﺴﺒﺖ ﻧﺴﺒﺖ
ﺑﻪ ﺳﺎﻳﺮ ﮔﻮﻧﻪﻫﺎي Embellisia ﻫﺎگ ﻳزا ﻲ ﺑﺴﻴﺎر اﻧﺪك آن اﺳﺖ. Embellisia astragali Li & Nan -1 اﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺑﺎر ﺗﻮﺳﻂ ﻟﻲ و ﻧﺎن ( )2007 از روي ﮔﻮن )2007 ( Scorzonera cana ﻧﻤﻮﻧﻪﻫﺎي ﺑﺮرﺳﻲ ﺷﺪه : روي ، روﺳﺘﺎي اورﻗﻴﻦ (Astragalus adsurgens ﭼﻴﻦ) از ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﮔﻮﻧﻪ ﺟﺪﻳﺪ ﮔﺰارش ﺷﻬﺮﺳﺘﺎن ﻛﺒﻮدرآﻫﻨﮓ، اﻟﻔﺎوت، ﺷﻬﺮﺳﺘﺎن ﻣﻼﻳﺮ، 1388 ﺷﺪ ﺑﺮاﺳﺎس. ﻣﻨﺎﺑﻊ در دﺳﺘﺮس (Ershad 2009)، اﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﺑﺮاي اﻳﻦ ﻗﺎرچ داراي ﻋﻼ ﺑﻪﻳ ﻢ ﺻﻮرت ﻟﻜﻪ ﻫﺎي ﮔﺮد در ﭘﻬﻨﻚ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺑﺎر در اﻳﺮان ﮔﺰارش ﻣﻲ (ﺷﻮد ).1ﺷﻜﻞ ﻟﻜﻪﺑﺮگﻫﺎ و ﻫﺎي ﻧﺎﻣﻨﻈﻢ ﺑﻪ رﻧﮓ ﻗﻬﻮهاي ﺳﻮﺧﺘﻪ در ﺣﺎﺷﻴﻪ ﻣﻲﺑﺮگ ﻫﺎ ﺑﺎﺷﺪ. رﻧﮓ ﭘﺮﮔﻨﻪ روي ﻣﺤﻴﻂ PCA ﺳﻔﻴﺪ ﻣﺎﻳﻞ Embellisia tellustris Simmons -2 ﺑﻪ ﺧﺎﻛﺴﺘﺮي ﺗﺎ زﻳﺘﻮﻧﻲ ﻛﻢرﻧﮓ و رﻧﮓ ﺳﻄﺢ زﻳﺮﻳﻦ ﭘﺮﮔﻨﻪ ﺗﻴﺮهﺗﺮ ﻧﻤﻮﻧــﻪﻫــﺎي ﺑﺮرﺳــﻲ ﺷــﺪه : روي Cirsium arvensis، دﺷــﺖ و ﻣﻴﺰان رﺷﺪ آن ﭘﺲ از ﮔﺬﺷﺖ ﻫﻔﺖ روز در دﻣﺎي 25 درﺟﻪ ﺧﺴﺮوآﺑﺎد ﺷﻬﺮﺳﺘﺎن اﺳﺪآﺑﺎد، ﺳﻴﺎه ﻛﻤـﺮ ﺷﻬﺮﺳـﺘﺎن ﻣﻼﻳـﺮ، ﺟـﺎده ﺳﻠﺴﻴﻮس ﺑﻪ ﻣﻴﻠﻲ45 رﺳﺪﻣﺘﺮ ﻣﻲ ﮔﻮﻧ. اﻳﻦ ﻪ داراي -ﻣﻼﻳﺮ ﺗﻮره، ﻫﻤﺪانﭘﻠﻴﺲ -راه 1388ﺗﻬﺮان، 1388ﺗﻬﺮان، ﻛﻼﻣﻴﺪوﺳﭙﻮرﻫﺎي ﻓﺮاوان در زﻧﺠﻴﺮهﻫﺎي ﻗﻬﻮهاي ﻣﺎﻳﻞ ﺑﻪ ﻗﺮﻣﺰ ﺑﺎ ﻳﻋﻼ ﻢ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ اﻳﻦ ﻗﺎرچ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻟﻜﻪ ﻫﺎي ﻗﻬﻮهاي ﻫﺎي ﻗﻬﻮه دﻳﻮاره ﺿﺨﻴﻢ ﺑﺎﺷﺪﻣﻲ ﻛﻨﻴﺪﻳﻮﻓﻮر. ﻫﺎي اوﻟﻴﻪ ﻛﻮﺗﺎه، ﺑﺪون دﻳﻮاره ﻣﺎﻳﻞ ﺑﻪ ﻣﺴﻲ ﺑﺎ ﺷﻜﻞ درﻫﺎي ﻧﺎﻣﻨﻈﻢ ﺳﻄﺢ ﺑﺮگ ﻫﺎ و ﺗﻴﻐﻪﻫﺎي ﻫﺎ و ﺗﻴﻐﻪ ﺗﺎ ﻳﻚ دﻳﻮارهاي ﺑﻮده اﻣﺎ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻃﻮﻳﻞ و ﭼﻨﺪ ﺷﻮﻧﺪدﻳﻮاره اي . ﮔﻴﺎه دﻳﺪه ﺷﺪ ﻛﻪ اﻃﺮاف ﻟﻜﻪ ﻫﺎ ﻛﻠﺮوز ﺷﺪه، ﺑﻪ ايﮔﻮﻧﻪ ﻛﻪ در ايﮔﻮﻧﻪ ﺷﺪه، ﺑﻪ ﻫﺎ ﻛﻠﺮوز ﻛﻨﻴﺪﻳﻮﻓﻮر ﻧﻴﺰﻫﺎي ﺛﺎﻧﻮﻳﻪ در آن دﻳﺪه ﺷﺪﻧﺪ. اﻧﺪازه ﻛﻨﻴﺪﻳﻮﻓﻮرﻫﺎ ﻟﻜﻪﻣﺤ ﻞ ﻫﺎ ﺑﺎﻓﺖ ﻣﻴﺰﺑﺎن ﻛﺎﻣﻼ ﺧﺸﻚ ﺷﺪه و از ﺑﻴﻦ رﻓﺘﻪ ﺑﻮد. 3-5)10( × 94-197 ﻣﻴﻜﺮوﻣﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪﻣﻲ . اﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ داراي رﻧﮓ ﭘﺮﮔﻨﻪ روي ﻣﺤﻴﻂ V8 زﻳﺘﻮﻧﻲ ﻣﺎﻳﻞ ﺑﻪ ﺧﺎﻛﺴﺘﺮي و ﺳﻄﺢ ﻫﺎگ ﻳزا ﻲ اوﻟﻴﻪ و ﺛﺎﻧﻮﻳﻪ ﻧﺴﺒﺘ ﺎ ﻛﻤﺘﺮ ﺑﻪاﺳﺖ، ﻃﻮري ﻛﻪ داراي زﻳﺮﻳﻦ آن ﻗﻬﻮه ﺑﺎﺷﺪاي ﻣﻲ . ﻣﻴﺰان رﺷﺪ آن ﭘﺲ از ﮔﺬﺷﺖ ﻫﻔﺖ اﻧﻮاع ﻛﻨﻴﺪﻳﻮمﻫﺎي ﭼﻤﺎﻗﻲ واروﻧﻪ ﻛﺸﻴﺪه، راﺳﺖ ﻳﺎ Y ﺷﻜﻞ و روز در دﻣﺎي 25 درﺟﻪ ﺳﻠﺴﻴﻮس ﺑﻪ ﻣﻴﻠﻲ45 رﺳﺪﻣﺘﺮ ﻣﻲ . اﻳﻦ . رﺳﺪﻣﺘﺮ ﻣﻲ ﻣﻴﻠﻲ45 ﺑﻪ ﻧﺪرت در دو ﺳﻤﺖ ﻧﺎﻣﺘﻘﺎرن و ﺧﻤﻴﺪه ﻫﺴﺘﻨﺪ . داراي ﮔﻮﻧﻪ ﻓﺎﻗﺪ ﻛﻼﻣﻴﺪوﺳﭙﻮر روي ﻣﺤﻴﻂ V8 اﺳﺖ اﻣﺎ ﻛﻼﻣﻴﺪوﺳﭙﻮر و ﻳﺎﺧﺘﻪ ﻫﺎي ﭘﺎﻳﻪ ﺎاي ﺗﻘﺮﻳﺒ ﻛﺮوي و داراي 8( 6)- دﻳﻮار3- ه ﻋﺮﺿﻲ و ﻳﺎﺧﺘﻪﻳﺎ رﻳﺴﻪﻫﺎي اي ﻣﺘﻮرم ﺗﻨﻬﺎ روي ﻣﺤﻴﻂﻫﺎي PDA و PCA، ﺑﺪون دﻳﻮاره ﻃﻮﻟﻲ ﻳﺎ ﻣﻮرب و ﺑﻪ ﻧﺪرت ﻳﻜﻲ ﺑﺎﺷﻨﺪﻣﻲ . اﻧﺪازه آن ﻫﻢ ﭘﺲ از ﮔﺬﺷﺖ ﻫﺸﺖ ﻣﺎه ﻣﺸﺎﻫﺪه ﺷﺪﻧﺪ . ﻛﻨﻴﺪﻳﻮﻓﻮرﻫﺎ ﻛﻨﻴﺪﻳﻮﻓﻮرﻫﺎ . آن ﻫﺎ 15 8- × 66 28- ﻣﻴﻜﺮوﻣﺘﺮ اﺳﺖ ( 1ﺷﻜﻞ ). زﻧﺠﻴﺮه ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺳﺎده ﻳﺎ ﻣﻨﺸﻌﺐ و اﻏﻠﺐ داراي 4-5 ﻣﺤﻞ زاﻳﺶ 5-4 ﻛﻨﻴﺪﻳﻮﻣﻲ ﻧﻴﺰ ﻛﻮﺗﺎه و ﻛﻤﺘﺮ از ﺳﻪ ﻋﺪد در آن اﺳﺖدﻳﺪه ﺷﺪ .ه ﻛﻨﻴﺪﻳﻮم روي ﺧﻮد ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻫﺎگ. زاﻳﻲ اوﻟﻴﻪ ﻓﺮاوان اﻣﺎ ﻫﺎگ زاﻳﻲ زا ﻫﺎ گ ﻣﺸﺨﺼﺎت اﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﺑﺎ ﺷﺮح اراﻳﻪ ﺷﺪه ﺗﻮﺳﻂ ﻟﻲ و ﻧﺎن ( & Lee ﺛﺎﻧﻮﻳﻪ ﺑﻪ ﻧﺪرت دﻳﺪه ﻣﻲ ﺷﻮد ﻨﻴﺪﻳﻮمﻛ. ﻫﺎ ﺗﻜﻲ و ﮔﺎﻫﻲ ﻣﻨﺸﻌﺐ و Nan 2007) ﻣ.ﻣﻄﺎﺑﻘﺖ داﺷﺖ در ﺑﺮرﺳﻲ SID ﻮﻟﻜﻮﻟﻲ، در of درﺧﺖ Archive ﺷﻜﻞﺑﻪ ﺗﺨﻢﻫﺎي ﻣﺮﻏﻲ ﻛﺸﻴﺪه ﻳﺎ ﺑﻴﻀﻲ ﻃﻮﻳﻞ، اﻳﺴﺘﺎده و ﮔﺎﻫﻲ (ﺣﺎﺻﻞ ﺟﺪاﻳﻪ)3ﺷﻜﻞ ، (E. astragali (JQ308339 ﺑﻪ دﺳﺖ ﺑﻪﻳﺳﻴﮕﻤﻮ ﻴﺪي و ﻧﺪرت در دو ﻃﺮف ﻧﺎﻣﺘﻘﺎرن دﻳﺪه ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ. ﺷﻮﻧﺪ آﻣﺪه از Scorzonera cana در اﻳﻦ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﮔﻮﻧﻪ، ﺑﺎ دو داراي دﻳﻮاره 3-5)7(ﻫﺎي ﻋﺮﺿﻲ و ﺑﺪون دﻳﻮاره ﻃﻮﻟﻲ ﻳﺎ ﺑﻪ ﻧﺪرت (E. tellusterisis (FJ357316), E. astragali (FJ914716 ، ﻳﻜﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ آن. اﻧﺪازه 8-10ﻫﺎ × 35 20- ﻣﻴﻜﺮوﻣﺘﺮ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ (E. tellusterisis (JN383494 و ﺟﺪاﻳﻪ E. tellustris ﺷﻜﻞ( ).2 ﻣﺸﺨﺼﺎت اﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﺑﺎ ﺷﺮح اراﻳﻪ ﺷﺪه ﺗﻮﺳﻂ ﺳﻴﻤﻮﻧﺰ (JQ308340) ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ Cirsium arvensis در اﻳﻦ ﺗﺤﻘﻴﻖ در (Simmons 1983) .ﻣﻄﺎﺑﻘﺖ داﺷﺖ ﺗﺎﻛﻨﻮن ﺗﻨﻬﺎ دو ﺗﻮاﻟﻲ از ﻳﻚ ﮔﺮوه ﻓﺮﻋﻲ ﺟﺪا از (E. allii (AY278840 ﻗﺮار دارﻧﺪ . ﺗﻔﺎوت ﻧﻮاﺣﻲ ITS در E. tellusterisis در دﻧﻴﺎ ﺗﻮﺳﻂ ﭘﺮﻳﻮر و ﻫﻤﻜﺎران در وﻳﮋﮔﻲﻫﺎي ﻣﻮرﻓﻮﻟﻮژﻳﻜﻲ ﻛﻨﻴﺪﻳﻮم ﻣﺎﻧﻨﺪ اﻧﺪازه ﺑﺰرﮔﺘﺮ، ﺷﻜﻞ (Pryor et al. 2009) و ﻻرﻧﺲ و ﻫﻤﻜﺎران ( .Lawrence et al واژﭼﻤﺎﻏﻲ و ﻃﻮﻳﻞ آن، وﺟﻮد ﻳﺎﺧﺘﻪ ﭘﺎﻳﻪ اي ﻣﺘﻮرم در 2011 ) ﮔﺰارش ﺷﺪه اﺳﺖ ( ).2ﺷﻜﻞ ).2ﺷﻜﻞ (
www.SID.ir
رزاﻗﻲ و ﻇﻔﺮي ﮔﻮﻧﻪ/ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﻫﺎي ﻗﺎرﭼﻲ روي ﮔﻴﺎﻫﺎن ﺧﻮدرو در اﺳﺘﺎن ﻫﻤﺪان / رﺳﺘﻨﻴﻬﺎ )1(13، ﺟﻠﺪ 1391، 60 / 60
-1ﺷﻜﻞ a :Embellisia astragali. ﻋﻼﻳﻢ ﻟﻜﻪ ﺑﺮﮔﻲ، b. ﺳﻄﺢ روﻳﻲ ﭘﺮﮔﻨﻪ روي ﻣﺤﻴﻂ c ،PCA . ﻛﻼﻣﻴﺪوﺳﭙﻮرﻫﺎ، d. ﻛﻨﻴـﺪﻳﻮﻓﻮر اوﻟﻴـﻪ، e. ﻛﻨﻴــﺪﻳﻮﻓﻮر ﺛﺎﻧﻮﻳــﻪ، g ،f . ﻛﻨﻴــﺪﻳﻮم Y ﺷــﻜﻞ، h. ﻛﻨﻴــﺪﻳﻮم ﭼﻤــﺎﻗﻲ، i. ﻛﻨﻴــﺪﻳﻮم راﺳــﺖ، j. ﻛﻨﻴــﺪﻳﻮم داراي ﭘﺎﻳــﻪﻳﺎﺧﺘــﻪ اي ﻣﺘــﻮرم اي ﻣﺘــﻮرم ( =ﻣﻘﻴﺎس ﻣﻴﻜﺮوﻣﺘﺮ10 ). Fig. 1. Embellisia astragali: a. Symptoms of leaf spot, b. Surface of colony on PCA, c. Chlamydospores, d. Primary conidiophore, e. Secondary conidiophore, f, g. Y-shaped conidia, h. Clavate conidium, i. Erect conidium, j. Conidium with protuberant basal cell (Bar = 10 µm).
Archive of SID
2ﺷﻜﻞ - a :Embellisia tellustris. ﻋﻼﻳﻢ ﻟﻜﻪ ﺑﺮﮔﻲ، b. ﺳﻄﺢ روﻳﻲ ﭘﺮﮔﻨﻪ روي ﻣﺤﻴﻂ c ،V8. ﻛﻼﻣﻴﺪوﺳﭙﻮرﻫﺎ روي ﻣﺤﻴﻂ PCA ، ، d . ﻛﻨﻴﺪﻳﻮﻓﻮرﻫﺎ، f ، e ﻛﻨﻴﺪﻳﻮم. ﻣﻘﻴﺎس(ﻫﺎ : d-f = 10 ﻣﻴﻜﺮوﻣﺘﺮ و c = ﻣﻴﻜﺮوﻣﺘﺮ50 ). Fig. 2. Embellisia tellustris: a. Symptoms of leaf spot, b. Surface of colony on V8 medium, c. Chlamydospores on PCA, d. Conidiophores, e, f. Conidia (Bar: d-f = 10 µm & c = 50 µm).
www.SID.ir
61 / 61 رزاﻗﻲ و ﻇﻔﺮي / ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﮔﻮﻧﻪﻫﺎي ﻗﺎرﭼﻲ روي ﮔﻴﺎﻫﺎن ﺧﻮدرو در اﺳﺘﺎن ﻫﻤﺪان / رﺳﺘﻨﻴﻬﺎ )1(13، ﺟﻠﺪ 1391،
ﺟﺪول- 1 ﻗﺎرچﻫﺎي ﺟﺪا ﺷﺪه از ﮔﻴﺎﻫﺎن درﺧﻮدرو اﺳﺘﺎن ﻫﻤﺪان Table 2. Fungi associated with volunteer plants in Hamedan province (W Iran) Date of S. No. Host Fungus name Locality Collector collection 1 Anchusa italica Phoma sp. 1 Alfavot (Malayer) 24.5.2009 P. Razaghi 2 A. italica Phoma sp. 1 Tuyserekan 8.7.2009 " 3 A. italica Phoma sp. 1 Razan 8.5.2009 " 4 Cirsium arvensis Embellisia tellustris Khosroabad (Asadabad) 8.5.2009 " 5 C. arvensis E. tellustris Siahkamar (Malayer) 24.5.2009 " 6 C. arvensis E. tellustris Malayer-Toure road 24.5.2009 " 7 C. arvensis E. tellustris Hamedan-Tehran road 29.9.2009 " 8 Chenopodium murale Phoma medicaginis Kabudarahang 1.6.2009 " var. medicaginis 9 C. murale P. medicaginis var. medicaginis Kabudarahang 17.7.2009 " 10 C. murale P. medicaginis var. medicaginis Razan 8.5.2009 " 11 Falcaria vulgaris Cladosporium variabile Kabudarahang 17.7.2009 " 12 F. vulgaris C. variabile Tuyserekan 8.7.2009 " 13 Geranium tuberosum Alternaria chlamydospora Malayer 24.5.2009 " 14 G. tuberosum A. chlamydospora Razan 8.5.2009 " 15 Hulthemia persica Cladosporium macrocarpum Hamedan-Tehran road 20.7.2009 " 16 H. persica C. macrocarpum Malayer 24.5.2009 " 17 H. persica C. macrocarpum Nahavand 24.5.2009 " 18 Lactuca orientalis C. cladosporioides Kabudarahang 1.6.2009 " 19 L. orientalis C. cladosporioides Ourghin (Kabudarahang) 8.5.2009 " 20 L. orientalis C. cladosporioides Malayer 8.6.2009 " 21 L. orientalis C. cladosporioides Razan 14.6.2009 " 22 Mentha pulegium C. herbarum Hamedan-Tehran road 1.6.2009 " 23 M. pulegium C. herbarum Nahavand 8.6.2009 " 24 M. pulegium C. herbarum Nahavand 8.7.2009 " 25 Papaver dubium Ascochyta sp. 2 Asadabad 8.5.2009 " 26 P. dubium Ascochyta sp. 2 Alfavot 24.5.2009 " 27 P. dubium Ascochyta sp. 2 Kabudarahang 17.7.2009 " 28 P. dubium Ascochyta sp. 2 Nahavand 8.6.2009 " 29 P. dubium Ascochyta sp. 2 Tuyserekan 8.7.2009 " 30 P. dubium Ascochyta sp. 2 Nahavand-Firuzan road 8.6.2009 " 31 Potentilla sp. Cladosporium variabile Malayer 8.7.2009 " 32 Potentilla sp. C. variabile Nahavand 8.7.2009 " 33 Potentilla sp. C. variabile Nahavand 11.7.2009 " 34 Rumex obtusifolius Ascochyta sp. 1 Asadabad 8.5.2009 " 35 R. obtusifolius Ascochyta sp. 1 Bahar 1.6.2009 " 36 R. obtusifolius Ascochyta sp. 1 Ganjnameh 8.7.2009 " 37 R. obtusifolius Ascochyta sp. 1 Kabudarahang 1.6.2009 " 38 R. obtusifolius Ascochyta sp. 1 Kabudarahang 17.7.2009 " 39 R. obtusifolius ArchiveAscochyta sp. 1 ofNahavand SID 24.5.2009 " 40 Scorzonera cana Embellisia astragali Ourghin (Kabudarahang) 8.5.2009 " 41 S. cana E. astragali Alfavot (Malayer) 24.5.2009 " 42 Sonchus oleraceus Septoria sonchi Nahavand 8.7.2009 " 43 S. oleraceus S. sonchi Kurijan (Kabudarahang) 17.7.2009 " 44 S. oleraceus S. sonchi Ganjnameh 29.9.2009 " 45 Taraxacum sp. Phoma herbicola Jannatabad garden 8.7.2009 " (Asadabad) 46 Taraxacum sp. P. herbicola Asadabad 15.5.2009 " 47 Taraxacum sp. P. herbicola Kurijan (Kabudarahang) 8.5.2009 " 48 Taraxacum sp. P. herbicola Kian region (Nahavand) 24.5.2009 " 49 Taraxacum sp. P. herbicola Alfavot 8.7.2009 "
ﻫﻤﺎنﻃﻮر ﻛﻪ در ﺷﻜﻞ 3 ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻣﻲﺷﻮد، (E. astragali (JQ308339 ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ S. cana در اﻳﻦ ﺗﺤﻘﻴﻖ در ﺟﺪاﻳﻪ (E. tellustris (JQ308340www.SID.ir ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ C. arvensis در اﻳﻦ ﻳﻚ ﮔﺮوه ﻓﺮﻋﻲ ﺟﺪا از E. allii AY278840 ﻗﺮار دارﻧﺪ . اﻳﻦ . ﻗﺮار دارﻧ ﺪ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﺑﺎ دو ﮔﻮﻧﻪ (FJ357316 ،) E. astragali (FJ914716) ﻣﺸﺎﺑﻪ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺑﻪ دﺳﺖ آﻣﺪه ﺗﻮﺳﻂ ﭘﺮﻳﻮر و ﻫﻤﻜﺎران ( 2009) 2009 ( E. tellusteris ( JN383494 ،) E. tellusteris و ﺟﺪاﻳﻪ .اﺳﺖ ﺟﺪاﻳﻪ E. tellusteris ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﻲ در ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت آنﻫﺎ،
رزاﻗﻲ و ﻇﻔﺮي ﮔﻮﻧﻪ/ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﻫﺎي ﻗﺎرﭼﻲ روي ﮔﻴﺎﻫﺎن ﺧﻮدرو در اﺳﺘﺎن ﻫﻤﺪان / رﺳﺘﻨﻴﻬﺎ )1(13، ﺟﻠﺪ 1391، 62 / 62
ﻫﻤﺎن ﺟﺪاﻳﻪاي اﺳﺖ ﻛﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﺳﻴﻤﻮﻧﺰ 1983( ﺷﺪ) ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ . ﺗﻤﺎﻳﺰ Phoma herbicola از ﺑﻘﻴﻪ ﮔﻮﻧﻪ ﻫﺎي Phoma ﻣﻲﺷﻮد، ﻣ ﻲ ﺑﺮاﺳﺎس درﺧﺖ رﺳﻢ ﺷﺪه ( 3ﺷﻜﻞ ) ﺗﻔﺎوﺗﻲ ﺑﻴﻦ ﻧﻮاﺣﻲ ITS وﺟﻮد ﮔﺮدن ﻛﺸﻴﺪه در ﭘﻴﻜﻨﻴﺪﻳﻮم ﺑﻪ اﻧﺪازه 65-50)100( × × 65-50)100( ﻫﺎيﮔﻮﻧﻪ E. astragali و E. tellusteris وﺟﻮد ﻧﺪارد . اﻳﻦ دو 100-300 ﻣﻴﻜﺮوﻣﺘﺮ و ﻛﻨﻴﺪﻳﻮمﻫﺎي اﺳﺘﻮاﻧﻪ اي ﺗﺎ ﻧﻴﻤﻪ اﺳﺘﻮاﻧﻪاي، اﺳﺘﻮاﻧﻪ اي ﺗﺎ ﻧﻴﻤﻪ ﮔﻮﻧﻪ ﺟﺰ در ﻧﺎﺣﻴﻪ ITS2 ﺑﺎ اﺧﺘﻼف در ﻳﻚ ﺗﺎ دو ﻧﻮﻛﻠﺌﻮﺗﻴﺪ از ﻫﻢ ﺗﻚ ﺣﺠﺮه 1/5-3اي ﺑﻪ اﻧﺪازه (× -7/5 4-6) ﻣﻴﻜﺮوﻣﺘﺮ در ﻣﺤﻴﻂ ﺟﺪا ﻧﻤﻲ ﺷﻮﻧﺪ. ﺗﻮاﻟﻲ اﻳﻦ ﻧﺎﺣﻴﻪ از ژﻧﻮم در ﺟﺪاﻳﻪ ( E. tellustris ﺷﻜﻞ(ﻛﺸﺖ اﺳﺖ 4 وﻳﮋﮔﻲ). اﻳﻦ ﻳﻫﺎ ﺑﺎ ﺗﻮﺻﻴﻒ ارا ﻪ ﺷﺪه ﺗﻮﺳﻂ ﻳﻫﺎ ﺑﺎ ﺗﻮﺻﻴﻒ ارا (JQ308340) ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪC. arvensis در اﻳﻦ ﺗﺤﻘﻴﻖ دﻗﻴﻘﺎ ﮔﺮوﻳﺘﺮ و ﻫﻤﻜﺎران (Gruyter et al. 1998) ﻣﻄﺎﺑﻘﺖ داﺷﺖ . . ﻣﺸﺎﺑﻪ (E. tellusteris (FJ357316 اﺳﺖ. ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ، ﺑﺮاﺳﺎس ﻧﻮاﺣﻲ آنﻫﺎ ﺑﻴﺎن ﻛﺮدﻧﺪ ﻛﻪ اﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﻓﺎﻗﺪ ذرات ﭼﺮﺑﻲ در ﻛﻨﻴﺪﻳﻮم در ﻛﻨﻴﺪﻳﻮم ITS، ﺟﺪاﻳﻪ ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﻲ در اﻳﻦ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان E. tellusteris .اﺳﺖ در درﺧﺖ ﺑﻪ ﺷﻜﻞ(دﺳﺖ آﻣﺪه )JQ308341 ،) 3) ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﻣﻲ ﺷﻮد. از آﻧﺠﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺳﻴﻤﻮﻧﺰ ﺑﻴﺎن ﻣﻲ ﻛﻨﺪ، ﻧﺎم Phoma herbicola ﺟﺪا ﺷﺪه از .Taraxacum sp در اﻳﻦ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﺑﺎ در اﻳﻦ ﺗﺤﻘﻴﻖ E. tellustris ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﻣﻮﻧﺚ ﺑﻮدن ﻣﺎﻫﻴﺖ اﻳﻦ ﺟﻨﺲ، ﺟﺎﻳﮕﺰﻳﻦ ﺟﺪاﻳﻪ (Phoma herbicola (GU237898 و دو ﺟﺪاﻳﻪ (Q474091) E. tellusteris ﻣﻲ (ﺷﻮد ﻣﻜﺎﺗﺒﻪ از ﻃﺮﻳﻖ اﻳﻤﻴﻞ ). ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ، اﻳﻦ P. macrostoma (HM755951) ،P. macrostoma در ﻛﻨﺎر ﻫﻢ ﻗﺮار ﺟﺪاﻳﻪ ﺗﺤﺖ ﻋﻨﻮان E. tellustris ﻣﻌﺮﻓﻲ ﻣﻲ ﺷﻮد . ﺗﺎﻛﻨﻮن دو ﻣﻲ ﮔﻴﺮﻧﺪ. اﻓﺮاد زﻳﺎدي ﻧﻮاﺣﻲ ﻣﺨﺘﻠﻒ ژﻧﻮم P. macrostoma را ﺑﺮرﺳﻲ ﺟﺪاﻳﻪ از اﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ در دﻧﻴﺎ دﻳﺪه ﺷﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺑﺎر در ﻛﺮدﻧﺪ . ﺑﻪ3ﺷﻜﻞ ﺧﻮﺑﻲ ﻧﺸﺎن ﻣﻲدﻫﺪ ﻛﻪ از ﺑﻴﻦ ﺟﺪاﻳﻪﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺧﺎك1965ﺳﺎل از ﻫﺎي اﻃﺮاف Artemisia tridentate در اﻳﺎﻟﺖ اﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ، ﺗﻨﻬﺎ ﺟﺪاﻳﻪ ﺑﺎ ﺷﻤﺎره دﺳﺘﺮﺳﻲ DQ474091 از ﻛﺎﻧﺎدا از ﻛﺎﻧﺎدا (Pitt et al. 2009 ﻫﻢ) و ﺟﺪاﻳﻪ،ﭼﻨﻴﻦ اي ﻛﻪ ﺑﺮاي ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺑﺎر روي وﻳﻮﻣﻴﻨﮓ آﻣﺮﻳﻜﺎ ﺟﺪا ﺷﺪه اﺳﺖ. ﺳﭙﺲ ﻣﺼﻄﻔﻲ (Moustafa) (ازﻣﻚ Lepidium draba) از آﻣﺮﻳﻜﺎ ﮔﺰارش ﺷﺪه ﺑﺎ ﺷﻤﺎره دﺳﺘﺮﺳﻲ 1973در ﺳﺎل آن را از ﺧﺎكﻫﺎي ﺷﻮر ﻣﺮداﺑﻲ در ﻛﻮﻳﺖ ﺟﺪا Caeasar & Lartey 2009) HM755951 ،) ﺑﺎ ﺗﻮاﻟﻲ ﺟﺪاﻳﻪ ﻣﻮرد ﻛﺮده (اﺳﺖ Simmons 1983). ﺑﺮاﺳﺎس ﻣﻨﺎﺑﻊ در دﺳﺘﺮس ﺑﺮرﺳﻲ در اﻳﻦ ﺗﺤﻘﻴﻖ، در ﻳﻚ ﮔﺮوه ﻓﺮﻋﻲ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺳﺎﻳﺮ ﺟﺪاﻳﻪﻫﺎ ﻗﺮار (Ershad 2009 ﻧﺨﺴﺘﻴ)، اﻳﻦ ﻦ ﮔﺰارش از ﮔﻮﻧﻪ ﻓﻮق در اﻳﺮان اﺳﺖ . . ﻣﻲ ﮔﻴﺮﻧﺪ. اﻣﺎ ﻧﻮاﺣﻲ ﻣﺨﺘﻠﻒ ژﻧﻮم Phoma herbicola در دﻧﻴﺎ ﺑﺴﻴﺎر
ﻛﻢ ﺑﺮرﺳﻲ ﺷﺪه اﺳﺖ، ﺑﻪ ﻃﻮري ﻛﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻳﻚ ﺗﻮاﻟﻲ از ﻧﻮاﺣﻲ ITS آن Phoma herbicola Wehmeyer - 3 در ﺑﺎﻧﻚ ژن وﺟﻮد دارد (Aveskamp et al. 2010 ) ،ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ. ﺗﻮاﻟﻲ ،ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ. ) ﻧﻤﻮﻧــﻪﻫــﺎي ﺑﺮرﺳــﻲ ﺷــﺪه : روي .Taraxacum sp ، ﻛﻮرﻳﺠــﺎن ، ﻧﻮاﺣﻲ ITS (در Phoma herbicola ( JQ308341 ﺑﻪ دو ﮔﻮﻧﻪ ﺑﻪ دو ﮔﻮﻧﻪ ﺷﻬﺮﺳﺘﺎن ﻛﺒﻮدرآﻫﻨـﮓ، ﮔﺮدﻧـﻪ اﺳـﺪآﺑﺎد، اﻟﻔـﺎوت، ﺳـﺮاب ﻛﻴـﺎن P. herbicola و P. macrostoma ﺑﺴﻴﺎر ﺷﺒﻴﻪ اﺳﺖ . اﻣﺎ از ﻧﻈﺮ . ﺷﻬﺮﺳﺘﺎن ﻧﻬﺎوﻧﺪ، ﺑﺎغ ﺟﻨﺖ آﺑﺎد ﺷﻬﺮﺳﺘﺎن اﺳﺪآﺑﺎد، 1388 وﻳﮋﮔﻲ ﻫﺎي ﻣﻮرﻓﻮﻟﻮژﻳﻜﻲ، P. macrostoma ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﻳﻋﻼ ﻢ اﻳﻦ ﻗﺎرچ روي ﺑﺮگ ﻫﺎ ﺑﻪ ﻫﺎيﺻﻮرت ﻟﻜﻪ ﻛﻢ و ﺑﻴﺶ ﺷﻮد، ﭼﻮن P. macrostoma داراي ذرات ﭼﺮﺑﻲ ﻛﻮﭼﻚ و ﮔﺮد ﺗﺎ ﻧﺎﻣﻨﻈﻢ و ﺑﻪ رﻧﮓ ﺧﺎﻛﺴﺘﺮي ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﻪ ﭘﻴﻜﻨﻴﺪﻳﻮم ﻫﺎي ﺑﻪ ﺗﻌﺪاد زﻳﺎد در ﻛﻨﻴﺪﻳﻮم اﺳﺖ و ﻫﻢ ،ﭼﻨﻴﻦ داراي دﻳﻮاره ﻋﺮﺿﻲ در ﻧﻴﻤﻪ ﻪﻓﺮورﻓﺘﻪ ﺑ رﻧﮓ ﺧﺎﻛﺴﺘﺮي ﺗﺎ ﻗﻬﻮهاي ﻧﻴﺰ در آن ﻫﺎ دﻳﺪه ﺷﺪ. ﻫﺎيﻛﻨﻴﺪﻳﻮم ﺷﻜﻞﺑﺎ ﻣﻲﻫﺎي ﻣﺘﻨﻮع ﺑﺎﺷﺪ. ﺗﺎﻛﻨﻮن ﮔﻮﻧﻪ ﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠ ﻒ ﭘﺮﮔﻨﻪ روي ﻣﺤﻴﻂ PDA در اﺑﺘﺪا زرد ﻛﻢرﻧﮓ و ﺑﻪ ﺗﺪرﻳﺞ ﭘﺮرﻧﮓﺗﺮ Phoma ﺷﺎﻣﻞ P. herbarum و P. exigua ﻧﻴﺰ از روي ﻧﻴﺰ از رو ي ﺷﺪ. ﺳﻄﺢ زﻳﺮﻳﻦ ﭘﺮﮔﻨﻪ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ رﻧﮓ ﺑﻮد. ﺳﭙﺲ ﭘﻴﻜﻨﻴﺪﻳﻮمﻫﺎي Taraxacum از ﻛﺎﻧﺎدا ﺗﻮﺳﻂ ﺑﺮﺑﺎﻳﻮم و ﺑﻮﻻﻧﺪ ﮔﺰارش ﺷﺪه اﺳﺖ ﺧﺎﻛﺴﺘﺮي ﺗﺎ ﺳﻴﺎه در ﺳﻄﺢ ﻳﺎ درون آﮔﺎر ﺑﻪ SID وﺟﻮد آﻣﺪﻧﺪ ofﻛﻪ ﺗﻮﻟﻴﺪ (Brebaum & Boland 1999 اﻣﺎ). P. herbarumArchive ﺑﺎ داﺷﺘﻦ ذرات آنﻫﺎ از ﻣﺮﻛﺰ ﭘﺮﮔﻨﻪ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺣﺎﺷﻴﻪ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺗﻜﻲ ﻳﺎ ﻣﺠﺘﻤﻊ ﭼﺮﺑﻲ ﻛﻮﭼﻚ در ﻛﻨﻴﺪﻳﻮمﻫﺎي ﺧﻮد و ﻓﻘﺪان ﮔﺮدن در ﭘﻴﻜﻨﻴﺪﻳﻮم و ﺗﺸﻜﻴﻞ ﺷﺪﻧﺪ. ﺗﻮده ﻛﻨﻴﺪﻳﻮﻣﻲ PDA ﺑﻪ رﻧﮓ زرد ﺗﺎ ﻧﺎرﻧﺠﻲ روﺷﻦ P. exigua ﺑﺎ داﺷﺘﻦ ﻛﻨﻴﺪﻳﻮمﻫﺎي ﭼﻨﺪﺣﺠﺮه اي و ﻓﻘﺪان ﮔﺮدن در ﻓﻘﺪان اي و ﻣﺎﻳﻞ ﺑﻪ ﻗﻬﻮه ﺷﻮداي دﻳﺪه ﻣﻲ . ﭘﺮﮔﻨﻪ در ﻣﺤﻴﻂ PCA ﺳﻔﻴﺪ ﻣﺎﻳﻞ ﭘﻴﻜﻨﻴﺪﻳﻮم ﻧﻴﺰ ﺑﺎ ﺟﺪاﻳﻪ ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﻲ در اﻳﻦ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﺗ ﻔﺎوت دارﻧﺪ. ﻔﺎوت دارﻧﺪ ﺑﻪ ﺻﻮرﺗﻲ و داراي ﺣﺎﺷﻴﻪ ﺻﺎف و ﺗ ﺑﻮدﻴﺮه ﺗﺮ . ﻣﺮﻛﺰ ﭘﺮﮔﻨﻪ ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ ﺑﺎ ﻫﻢ ﻛﻨﻴﺪﻳﻮم،ﭼﻨﻴﻦ ﻫﺎي اﻳﻦ ﺟﺪاﻳﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ P. herbarum اﻧﺪﻛﻲ ﺗﺸﻜﻴﻞ ﭘﻴﻜﻨﻴﺪﻳﻮمﻫﺎي ﺧﺎﻛﺴﺘﺮي رﻧﮓ ﻓﺮاوان ﺗﻴﺮه ﺷﺪه و رﻧﮓ ﺳﻄﺢ ﺑﺎرﻳﻚ اﺳﺖايﺗﺮ و اﺳﺘﻮاﻧﻪ ﺗﺮ . در ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺑﺮرﺳﻲﻫﺎي ﻣﻮﻟﻜﻮﻟﻲ زﻳﺮﻳﻦ ﭘﺮﮔﻨﻪ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻏﻴﺮﻳﻜﻨﻮاﺧﺖ در ﻣﺮﻛﺰ و ﺣﺎﺷﻴﻪ ﻫﺎ ﻗﻬﻮهاي ﻣﺎﻳﻞ و ﻣﻮرﻓﻮﻟﻮژﻳﻜﻲ ﺟﺪاﻳﻪ ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﻲ در اﻳﻦ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻋﻨﻮان ﺑﻪ ﻗﺮﻣﺰ ﺑﻮد. ﻣﻴﺰان رﺷﺪ ﭘﺮﮔﻨﻪ در دﻣﺎي 25 درﺟﻪ ﺳﻠﺴﻴﻮس ﭘﺲ از P. herbicola ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﻣﻲ ﺷﻮد . اﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺑﺎر ﺗﻮﺳﻂ وﻫﻤﻴﺮ ﻣﻴﻠﻲ45-50ﻫﻔﺖ روز ﺑﻪ ﻣﺘﺮ ﻣﻲ رﺳﺪ ﭘﻴﻜﻨﻴﺪﻳﻮم. ﻫﺎ ﻛﺮوي ﺗﺎ ﻧﺎﻣﻨﻈﻢ (Wehmeyer 1946) از روي ﺳﺎﻗﻪ ﮔﻴﺎﻫﺎن ﻋﻠﻔﻲ Synthyris dissecta داراي ﻳﻚ ﺗﺎ دو اﺳﺘﻴﻮل و ﺑﺎ ﻗﻄﺮ 100-350 ﻣﻴﻜﺮوﻣﺘﺮ ﻫﺴﺘﻨﺪ و و Pedicularis bracteosa از اﻳﺎﻟﺖ وﻳﻮﻣﻴﻨﮓ در آﻣﺮﻳﻜﺎي ﺷﻤﺎﻟﻲ ﻳﺎﺧﺘﻪداراي www.SID.ir ﻫﺎي ﻛﻨﻴﺪﻳﻮم زا ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻣﺠﺘﻤﻊ، آﻣﭙﻮﻟﻲﺷﻜﻞ و ﺑﻪ اﻧﺪازه ﺟﺪاﺳﺎزي و ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﺷﺪ. ﺑﺮاﺳﺎس ﻣﻨﺎﺑﻊ در دﺳﺘﺮس (Ershad 2009 ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ)، اﻳﻦ ﮔﺰارش از ﮔﻮﻧﻪ ﻓﻮق در اﻳﺮان اﺳﺖ 6 2/5- × 7 ﻣﻲ3/5- ﻣﻴﻜﺮوﻣﺘﺮ .ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺧﺼﻮﺻﻴﺎت اﺻﻠﻲ ﻛﻪ ﺑﺎﻋﺚ اﺻﻠﻲ ﻛﻪ ﺑﺎﻋ ﺚ ( ).2ﺟﺪول
63 / 63 رزاﻗﻲ و ﻇﻔﺮي ﮔﻮﻧﻪ/ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﻫﺎي ﻗﺎرﭼﻲ روي ﮔﻴﺎﻫﺎن ﺧﻮدرو در اﺳﺘﺎن ﻫﻤﺪان / رﺳﺘﻨﻴﻬﺎ )1(13، ﺟﻠﺪ 1391،
-3ﺷﻜﻞ ﻛﻼدوﮔﺮام ﺑﻪ دﺳﺖ آﻣﺪه از ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺗﻮاﻟﻲ ﻧﻮاﺣﻲ ITS ﺟﺪاﻳﻪﻫﺎي ﺑﻪ دﺳﺖ آﻣﺪه در اﻳﻦ ﺗﺤﻘﻴـﻖ ﺑـﺎ ﺳـﺎﻳﺮ داده ﻫـﺎي ﻣﻮﺟـﻮد در ﺑﺎﻧﻚ ژن ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻧﺮم اﻓﺰار TreeCon ﺑﻪ روش Neighbor-Joining ﺑﺎ ﻫﺰار ﺗﻜﺮار Bootstrap. ﻣﻨـﺎﺑﻊ و ﻣﺤـﻞ ﺟﺪاﻳـﻪ 2ﻫـﺎ در ﺟـﺪول 2ﻫـﺎ در ﺟـﺪول ﻧﺸﺎن داده ﺷﺪه اﺳﺖ (ﺟﺪاﻳﻪ Mycosphaerella tassiana AY152552 ﺑﻪ ﻋﻨﻮان رﻳﺸﻪ درﺧﺖ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ). Fig. 3. Cladogram constructed from ITS1-5.8S-ITS2 sequence data using Neighbor-Joining method. Percentages of 1000 bootstrap replications are shown above the branches (original and source of the isolates are given in Table 2). The tree is rooted with Mycosphaerella tassiana (AY152552).
ﺟﺪول -2 ﺟﺪاﻳﻪ ﺑﻫﺎي ﻪ ﻛﺎر ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪه ﺑﺮاي ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺗﻮاﻟﻲ ﻧﻮاﺣﻲ ITS Table 2. Isolates used for ITS region analysis Molecular identification GenBank No. Locality Reference Embellisia eureka AF392989 Canada Berbee & Zhang 2002 E. eureka JN383490 USA Lawrence et al. 2011 E. leptinellae AY278845 USA Pryor & Bigelow 2004 E. leptinellae JN383491 USA Lawrence et al. 2011 E. allii Archive AY278840 USA of SID Pryor & Bigelow 2004 E. astragali FJ914716 China Zhang & Pan 2009 E. tellusteris FJ357316 USA Pryor et al.2009 E. tellusteris JN383494 USA Lawrence et al. 2011 E. astragali JQ308339 Iran Razaghi & Zafari 2011 E. tellustris JQ308340 Iran Razaghi & Zafari 2011 Phoma herbicola GU237898 Netherlands Aveskamp et al. 2010 P. macrostoma DQ474091 Canada Pitt et al. 2009 P. macrostoma HM755951 USA Caesar & Lartey 2010 P. herbicola JQ308341 Iran Razaghi & Zafari 2011 Septoria sonch JQ308342 Iran Razaghi & Zafari 2011 S. rubi AY152578 Netherlands Verkley et al. 2011 S. cerastii EF535647 Republic of Korea Jeon et al. 2007 S. astericola AY489274 Netherlands Verkley & Starink-willemse 2011 S. violae-palustris EF535665 Republic of Korea Jeon et al. 2008 Mycosphaerella tassiana AY152552 Netherlands Verkley et al. 2011
www.SID.ir
رزاﻗﻲ و ﻇﻔﺮي ﮔﻮﻧﻪ/ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﻫﺎي ﻗﺎرﭼﻲ روي ﮔﻴﺎﻫﺎن ﺧﻮدرو در اﺳﺘﺎن ﻫﻤﺪان / رﺳﺘﻨﻴﻬﺎ )1(13، ﺟﻠﺪ 1391، 64 / 64
4ﺷﻜﻞ - a :Phoma herbicola. ﻋﻼﻳﻢ SIDﻟﻜﻪ ﺑﺮﮔﻲ، b ﭘﻴﻜﻨﻴﺪﻳﻮم. of ﻫﺎ در ﺳﻄﺢ ﺑﺮگ، c. ﭘﺮﮔﻨﻪ روي ﻣﺤﻴﻂ d ،PDAArchive. ﭘﺮﮔﻨﻪ روي ﻣﺤﻴﻂ f ، e ،PCA. ﭘﻴﻜﻨﻴﺪﻳﻮم ﮔﺮدندار، g ،h. ﻳﺎﺧﺘﻪ ﻫﺎي ﻛﻨﻴﺪﻳﻮمزا، i-k ﻛﻨﻴﺪﻳﻮم. :ﻣﻘﻴﺎس(ﻫﺎ g-k = ﻣﻴﻜﺮوﻣﺘﺮ،e 10 = ﻣﻴ50 ﻜﺮوﻣﺘﺮ، f = 100 100 = ).ﻣﻴﻜﺮوﻣﺘﺮ Fig. 4. Phoma herbicola: a. Symptoms of leaf spot, b. Pycnidia on leaf, c. Colony on PDA medium, d. Colony on PCA medium, e, f. Necked pycnidia, g, h. Conidiogenesis cells, i-k. Conidia (Bar: g-k = 10 µm, e = 50 µm, f = 100 µm).
www.SID.ir
65 / 65 رزاﻗﻲ و ﻇﻔﺮي ﮔﻮﻧﻪ/ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﻫﺎي ﻗﺎرﭼﻲ روي ﮔﻴﺎﻫﺎن ﺧﻮدرو در اﺳﺘﺎن ﻫﻤﺪان / رﺳﺘﻨﻴﻬﺎ )1(13، ﺟﻠﺪ 1391،
Septoria sonchi Sacc. - 4 ﻧﻤﻮﻧﻪﻫـﺎي ﺑﺮرﺳـﻲ ﺷـﺪه : روي Sonchus oleraceus، ﻛﻮرﻳﺠـﺎن (Shin et al. 2001) ﻣﻄﺎﺑﻘﺖ داﺷﺖ اﻳﻦ. ﮔﻮﻧﻪ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺑﺎر ﺑﺎر ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﮔﻮﻧﻪ اﻳﻦ. داﺷﺖ ﻣﻄﺎﺑﻘﺖ ﺷﻬﺮﺳﺘﺎن ﻛﺒﻮدرآﻫﻨـﮓ ، ﻧﻬﺎوﻧـﺪ، ﮔـﻨﺞ ﻧﺎﻣـﻪ ﺷﻬﺮﺳـﺘﺎن ﻫﻤـﺪان، ﺗﻮﺳﻂ (ﺳﺎﻛﺎردو Saccardo 1878) از روي ﺑﺮگ ﻫﺎي ﻫﺎ ي Sonchus oleraceus 1388 ﺟﺪاﺳﺎزي و ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﺷﺪ . ﺑﺮاون و . اﻳﻦ ﻗﺎرچ داراي ﻋﻼﻳﻢ ﺑﻪﺻﻮرت ﻟﻜﻪﻫﺎي ﻗﻬﻮهاي روﺷﻦ )2006(ﻫﻤﻜﺎران ﮔﺰارش ﻛﺮدهاﻧﺪ ﻛﻪ اﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ روي ﻣﺎﻳﻞ ﺑﻪ زﻳﺘﻮﻧﻲ، ﺑﺎ ﺷﻜﻞﻫﺎي ﮔﺮد ﺗﺎ ﻧﺎﻣﻨﻈﻢ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ در ﺑﺮگ ﻫﺎي زﻧﺪه Sonchus asper و Sonchus oleraceus در ﺑﻴﻦ رﮔﺒﺮگ ﺑﺮگﻫﺎي ﺑﺎﻻﻳﻲ ﮔﻴﺎه ﺗﺸﻜﻴﻞ ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ . ﻗﻄﺮ اﻳﻦ ﻛﺸﻮرﻫﺎي ﺷﻤﺎل اروﭘﺎ، ﺑﻠﻐﺎرﺳﺘﺎن، اﻳﺘﺎﻟﻴﺎ، روﻣﺎﻧﻲ، روﺳﻴﻪ، ﻟﻜﻪ 5ﻫﺎ ﻣﻴﻠﻲ1- ﻣﺘﺮ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺣﺎﺷﻴﻪاي ﺑﻨﻔﺶ رﻧﮓ اﻃﺮاف آنﻫﺎ اوﻛﺮاﻳﻦ، ﻫﻨﺪ، ﻗﺰاﻗﺴﺘﺎن و ﻛﺮه ﭘﺮاﻛﻨﺶ دارد. S. sonchi از ﻧﻈﺮ از ﻧﻈﺮ را اﺣﺎﻃﻪ ﻛﺮده اﺳﺖ ﻛﻪ اﻳﻦ وﻳﮋﮔﻲ ﺗﻮﺳﻂ ﺑﺮاون و ﻫﻤﻜﺎران اﻧﺪازه و ﺷﻜﻞ ﻛﻨﻴﺪﻳﻮم و ﺗﻌﺪاد دﻳﻮارهﻫﺎي ﻋﺮﺿﻲ آن ﺑﺎ ﺳﺎﻳﺮ (Braun et al. 2006) ﻧﻴﺰ دﻳﺪه ﺷﺪه اﺳﺖ ﭘﺮﮔﻨﻪ. ﻫﺎي اﻳﻦ ﻗﺎرچ ﻫﺎﮔﻮﻧﻪ ي Septoria روي S. oleraceus ﺗﻔﺎوت دارد . . ﺗﻔﺎوت دارد روي ﻣﺤﻴﻂ PCA ﺳﺒﺰ رﻧﮓ اﺳﺖ ﺑﻪﻫﺎﻣﻴﺴﻠﻴﻮم. ي ﻫﻮاﻳﻲ رﻧﮓ ﻃﻮرﻫﻤﺎن ﻛﻪ در درﺧﺖ ﺑﻪ (دﺳﺖ آﻣﺪه 3ﺷﻜﻞ ﻣﻼﺣﻈﻪ) ﻣﻼﺣﻈﻪ) 3ﺷﻜﻞ (دﺳﺖ آﻣﺪه ﺳﻔﻴﺪ ﺗﺎ ﺧﺎﻛﺴﺘﺮي و ﺑﻪﺣﺎﻟﺖ ﭘﻨﺒﻪاي دﻳﺪه ﻣﻲ ﺷﻮد . ﻣﻴﺰان رﺷﺪ ﻣﻲﺷﻮد، (S. sonchi (JQ308342 ﺟﺪا ﺷﺪه از S. oleraceus در ﭘﺮﮔﻨﻪ ﭘﺲ از ﮔﺬﺷﺖ 10 روز در دﻣﺎي 25 درﺟﻪ ﺳﻠﺴﻴﻮس اﻳﻦ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻳﻚ ﮔﻮﻧﻪ ﻣﺠﺰا و در ﻳﻚ ﮔﺮوه ﻓﺮﻋﻲ از ﺳﺎﻳﺮ ﻣﻴﻠﻲ25ﺑﻪ رﺳﺪﻣﺘﺮ ﻣﻲ ﺟﺪاﻳﻪ. ﻫﺎي اﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ روي ﻣﺤﻴﻂ ﻛﺸﺖ، ﻫﺎيﮔﻮﻧﻪ Septoria ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ . S. sonchi ﺑﺎ داﺷﺘﻦ ﺑﺎ داﺷﺘﻦ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﻴﺴﻠﻴﻮم 2-5ﻫﺎﻳﻲ ﺑﺎ ﻗﻄﺮ ﻣﻴﻜﺮوﻣﺘﺮ ﺗﻮﻟﻴﺪ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ﻛﻪ از ﻛﻨﻴﺪﻳﻮم ﻛﻮﭼﻚﺗﺮ و ﺗﻌﺪاد ﻛﻤﺘﺮ دﻳﻮاره ﻋﺮﺿﻲ در ﻛﻨﻴﺪﻳﻮم از ﻳﺎﺧﺘﻪ ﻫﺎي ﺑﺎ ﺷﻜﻞﻫﺎي ﻧﺎﻣﻨﻈﻢ ﺗﺸﻜﻴﻞ ﺷﺪه اﺳﺖ . ﺳﭙﺲ از ﺳﺎﻳﺮ ﮔﻮﻧﻪﻫﺎي Septoria ﺟﺪا ﺷﻮدﻣﻲ ﻫﻢ. ﮔﻮﻧﻪ،ﭼﻨﻴﻦ ﻫﺎي ﮔﻮﻧﻪ،ﭼﻨﻴﻦ ﻫﻢ. ﺷﻮدﻣﻲ ﺟﺪا ﺑﻪ ﻫﻢ ﭘﻴﻮﺳﺘﻦ آن ﻫﺎ اﻧﺪامﻫﺎﻳﻲ ﺷﺒﻴﻪ ﭘﻴﻜﻨﻴﺪﻳﻮم ﻧﺎرس ﺗﺸﻜﻴﻞ ﻣﺨﺘﻠﻒ Septoria ﺷﺎﻣﻞ: .S. sonchina, S. sonchifolia S ﻣﻲ ﺷﻮد ﭘﻴﻜﻨﻴﺪﻳﻮم. ﻫﺎ ﺗﻨﻬﺎ روي ﺑﺎﻓﺖ ﮔﻴﺎﻫﻲ ﻣﻴﺰﺑﺎن دﻳﺪه sonchicola و S. modonia var. brevispora از روي Sonchus ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ آن. ﻗﻬﻮهرﻧﮓ ﻫﺎ اي، ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺗﻜﻲ و در ﻛﻨﺎر ﻫﻢ، در دﻧﻴﺎ ﮔﺰارش ﺷﺪه اﻧﺪ . اﻣﺎ S. sonchi از ﻟﺤﺎظ اﻧﺪازه ﻛﻨﻴﺪﻳﻮم، ﻓﺮورﻓﺘﻪ ﺗﺎ ﻧﻴﻤﻪﺳﻄﺤﻲ، ﻛﺮوي، ﺗﻚﺣﻔﺮهاي، ﺑﺎ ﻗﻄﺮ 60-100 اﻧﺪازه ﭘﻴﻜﻨﻴﺪﻳﻮم و ﺗﻌﺪاد دﻳﻮاره ﻋﺮﺿﻲ ﺑﺎ ﺗﻤﺎم اﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪﻫﺎ ﺗﻔﺎوت ﻣﻴﻜﺮوﻣﺘﺮ، داراي ﻳﻚ اﺳﺘﻴﻮل داﻳﺮه ايﺷﻜﻞ ﺑﺎ ﻗﻄﺮ 5-(10 ) ﺟﺪول(دارد 3). ﻻزم ﺑﻪ ذﻛﺮ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺗﻮاﻟﻲ ﻧﻮاﺣﻲ ITS ﻫﻴﭻ ﻳﻚ ﻫﻴ ﭻ ﻣﻴﻜﺮوﻣﺘﺮ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﻨﺪ. از دﻳﻮاره داﺧﻠﻲ ﭘﻴﻜﻨﻴﺪﻳﻮم، ﻳﺎﺧﺘﻪﻫﺎي از ﮔﻮﻧﻪ ﻫﺎي Septoria ﮔﺰارش ﺷﺪه روي .Sonchus spp در ﺑﺎﻧﻚ ﻛﻨﻴﺪﻳﻮمزا ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻫﻮﻟﻮﺑﻼﺳﺘﻴﻚ، ﭘﺮاﻛﻨﺪه، lageniform و ﺗﺎ ژن وﺟﻮد ﻧﺪارد ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ. ، در ﺻﻮرت ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﻮﻟﻜﻮﻟﻲ ﺳﺎﻳﺮ ﺣﺪي آﻣﭙﻮﻟﻲ ﺷﻜﻞ، ﺻﺎف و روﺷﻦ، ﺑﺎ اﻧﺪازه 4/5 3- × 2-10 ﻪﺟﺪاﻳ ﻫﺎي ﺑﻪ دﺳﺖ آﻣﺪه در اﻳﻦ ﺗﺤﻘﻴﻖ و ﻫﻢ ،ﭼﻨﻴﻦ ﺳﺎﻳﺮ ،ﭼﻨﻴ ﻦ ﻣﻴﻜﺮوﻣﺘﺮ اﻳﺠﺎد ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ. ﻫﺮ ﻳﻚ از اﻳﻦ ﺗﻳﺎﺧﺘﻪ ﻫﺎ ﻮﻟﻴﺪ ﻳﻚ ﺟﺪاﻳﻪﻫﺎي Septoria ﮔﺰارش ﺷﺪه از روي .Sonchus spp، ﻛﻨﻴﺪﻳﻮم در اﻧﺘﻬﺎي ﺧﻮد ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ ﻧﺨﻲﻛﻨﻴﺪﻳﻮم. ﻫﺎ ﺷﻜﻞ، راﺳﺖ وﺿﻌﻴﺖ ﺗﺎﻛﺴﻮﻧﻮﻣﻴﻜﻲ اﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪﻫﺎ روﺷﻦ .ﺗﺮ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺗﺎ اﻧﺪﻛﻲ ﺧﻤﻴﺪه، در ﭘﺎﻳﻪ subobtuse ﺗﺎ obtuse و در اﻧﺘﻬﺎ ﺑﻪ ﺑﺮرﺳﻲﻫﺎي ﻣﻮرﻓﻮﻟﻮژﻳﻜﻲ، ﺟﺪاﻳﻪ ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﻲ در اﻳﻦ ﺗﺤﻘﻴﻖ subacute ﺗﺎ subobtuse، ﺑﺪون ذرات ﭼﺮﺑﻲ و داراي 0(1-2 ) ﺑﻪ ﻋﻨﻮان S. sonchi ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﻣﻲ ﺷﻮد ﻣﻨﺎﺑﺑﺮاﺳﺎس. ﻊ در ﻣﻨﺎﺑﺑﺮاﺳﺎس. ﺷﻮد دﻳﻮاره ﻋﺮﺿﻲ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﻨﺪ آن. رﻧﮓ ﻫﺎ SID ﻧﻴﻤﻪ روﺷﻦ ﺗﺎ ofروﺷﻦ و دﺳﺘﺮس (Ershad 2009)، اﻳﻦ Archiveﮔﻮﻧﻪ ﺑﺮاي ﻧﺨﺴﺘﻴﻦﺑﺎر در اﻳﺮان ﺑﻪ 2اﻧﺪازه 1/5- (× 22)30 ﻣﻴﻜ15- ﺑﺎﺷﻨﺪﻣﻲﺮوﻣﺘﺮ ﺷﻜﻞ( 5 ). ﺷﻮدﮔﺰارش ﻣﻲ ﻫﻢ. ،ﭼﻨﻴﻦ ﺗﻮاﻟﻲ ﻧﻮاﺣﻲ ITS اﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﺑﺮاي ﻣﺸﺨﺼﺎت اﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﺑﺎ ﺷﺮح ﺗﻮﺳﻂﻳارا ﻪ ﺷﺪه ﺷﻴﻦ و ﻫﻤﻜﺎران ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺑﺎر در دﻧﻴﺎ ﻧﻴﺰ ﮔﺰارش ﻣﻲ (ﺷﻮد ).5ﺷﻜﻞ ).5ﺷﻜﻞ (ﺷﻮد
www.SID.ir
رزاﻗﻲ و ﻇﻔﺮي ﮔﻮﻧﻪ/ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﻫﺎي ﻗﺎرﭼﻲ روي ﮔﻴﺎﻫﺎن ﺧﻮدرو در اﺳﺘﺎن ﻫﻤﺪان / رﺳﺘﻨﻴﻬﺎ )1(13، ﺟﻠﺪ 1391، 66 / 66
3ﺟﺪول ﮔﻮﻧﻪ- ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﻫﺎي Septoria ﮔﺰارش ﺷﺪه از روي Sonchus oleraceous Table 3. Comparison of Septoria species recorded on Sonchus oleraceous Fungus Conidial size (µm) Pycnidal diameter (µm) No. of septa Reference Septoria sonchi 15–22(30) × 1.5–2 60–100 ( 0)2–1 Samples in this survey S. sonchi 15–35 × 1.5–2 70–130 ( 0)2–1 Shin et al. 2001 S. sonchi 15–30(35) × 1.5–2(2.5) 60–140 (0)1–2 Saccardo 1878 S. sonchina 28–34 × 1.5–2 not recorded 3–4 Saccardo 1884 S. sonchifolia 20–30 × 1–1.5 100–120 × 150–200 3 Saccardo 1884 S. sonchicola 40–54 × 2 80–100 Not recorded Saccardo 1913 S. modonia var. brevispora 33–45 × 1.5–2 90–125 1–4 Saccardo 1909
Archive of SID
-5ﺷﻜﻞ b ،a :Septoria sonchi. ﻋﻼ ﻳﻢ ﻟﻜﻪ ﺑﺮﮔﻲ، c ﺑﻴﻨ. ﻮﺗﺼﻮﻳﺮ ﻛﻮﻻر ﭘﻴﻜﻨﻴﺪﻳﻮمﻫﺎي ﻛﻮﭼﻚ در ﺳﻄﺢ ﻟﻜﻪﻫﺎ، d. ﺳﻄﺢ ﭘﺮﮔﻨﻪ روي ﻣﺤﻴﻂ e ،PCA ﻣﻴﺴﻠﻴﻮم. ﻫﺎ در ﻣﺤﻴﻂ ﻛﺸﺖ، f درﻫﻢ. رﻓﺘﮕﻲ ﻣﻴﺴﻠﻴﻮمﻫﺎ ﺑﺮاي ﺗﺸﻜﻴﻞ ﭘﻴﻜﻨﻴﺪﻳﻮم در ﻣﺤﻴﻂ ﻛﺸﺖ، g . ﭘﻴﻜﻨﻴﺪﻳﻮم . اﺳﺘﻴﻮل دار، h. ﺑﺮش ﻋﺮﺿﻲ ﭘﻴﻜﻨﻴﺪﻳﻮم، j ،i ﻛﻨﻴﺪﻳﻮم. ﻫﺎي ﻧﺨﻲﺷﻜﻞ در ﺑﺮش ﻋﺮﺿﻲ ﭘﻴﻜﻨﻴﺪﻳﻮم، k ﻛﻨﻴﺪﻳﻮم. ﻫﺎ، l. ﻳﺎﺧﺘﻪ ﻫﺎي ﻛﻨﻴﺪﻳﻮمزا ﻫﺎي ﻛﻨﻴﺪﻳﻮم ﻳﺎﺧﺘﻪ ( =ﻣﻘﻴﺎس ﻣﻴﻜﺮوﻣﺘﺮ20 ). ). ﻣﻴﻜﺮوﻣﺘﺮ20 =ﻣﻘﻴﺎس ( Fig. 5. Septoria sonchi: a, b. Symptoms of leaf spot, c. Binocular picture of small pycnidia on lesion, d. Surface of colony on PCA medium, e. Mycelia in medium, f. Mycelia coiled to make pycnidium on medium, g. Ostiolated pycnidium, h. Sector of pycnidium, i, j. Filiform conidia in sector of pycnidium, k. Conidia, l. Conidiogenous cells (Bar = 20 µm). www.SID.ir
67 / 67 رزاﻗﻲ و ﻇﻔﺮي ﮔﻮﻧﻪ/ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﻫﺎي ﻗﺎرﭼﻲ روي ﮔﻴﺎﻫﺎن ﺧﻮدرو در اﺳﺘﺎن ﻫﻤﺪان / رﺳﺘﻨﻴﻬﺎ )1(13، ﺟﻠﺪ 1391، References Aveskamp, M.M., Gruyter, J. de, Woudenberg, G.H.C., Tarbiat Modarres University, Tehran, Iran Verkley, G.J.M. & Crous, P.W. 2010. Highlights (In Persian). of the Didymellaceae: A polyphasic approach to Gorter, G.J.M.A. 1977. Index of plant pathogens and the characterize Phoma and related pleosporalean diseases they cause in cultivated plants in South genera. Studies in Mycology 65: 1–60. Africa. Republic of South Africa, Department of Boerema, G.H., Gruyter, J. de, Noordeloos, M.E. & Agricultural and Technical Services, Plant Hamers, M.E.C. 2004. Phoma identification Protection Research Institute, Science Bulletin manual. Differentiation of Specific and Infra- 392: 1–177. specific Taxa in Culture. CABI Publishing, Gruyter, J.de, Noordeloos, M.E. & Boerema, G.H. 1998. Wallingford, 479 pp., U.K. Contributions towards a monograph of Phoma Braun, U., Delhey, R., Dianese, J.C. & Hosagoudar, V.B. (Coelomycetes) I-3. Section Phoma: Taxa 2006. Miscellaneous notes on biotrophic with conidia longer than 7 m. Persoonia 16(4): micromycetes. Schlechtendalia 14: 85–97. 471–490. Brebaum, S.N. & Boland, G.J. 1999. First report of Hedjaroude, Gh.A. 1976. Report on some form-species Phoma herbarum and Phoma exigua as pathogens of imperfect fungi of Caspian sea area. Iranian of dandelion in southern Ontario. Plant Disease Journal of Plant Pathology 12: 89–94 (In Persian 83: 200. with English summary). Caeasar, A.J. & Lartey, R.T. 2009. First report of a leaf Khabiri, E. 1958. Contribution a' la mycoflora de I' Iran. spot caused by Alternaria brassicae on the Troisieme liste. Revue Mycologia 23: 408–412. invasive weed Lepidium draba in North America. Lawrence, D.P., Park, M.S. & Pryor, B.M. 2011. Nimbya Plant Disease 93(8): 844–846. and Embellisia revisited, with nov. comb. for Cash, E.K. 1953. A checklist of Alaskan fungi. Plant Alternaria celosiae and A. perpunctulata. Disease Reporter 219: 1–70. Mycological Progress (2012) (In Press). Cho, W.D. & Shin, H.D. 2004. List of Plant Diseases in Li, Y.Z. & Nan, Z.B. 2007. A New Species, Embellisia Korea. Fourth edition. Korean Society of Plant astragali sp. nov., causing standing milk-vetch Pathology, 779 pp. disease in China. Mycologia 99(3): 406–411. Ebrahimi, A.Gh. & Minassian, V. 1973. An index of Melnik, V.A. & Pystina, K.A. 1995. Novitates de cultivated and wild plant diseases in Khuzestan. micromycetibus reservati svirensis inferioris. College of Agriculture,Archive Jundi Shapur University, ofNovosti Sistematiki SID Nizshikh Rastenii 30: 29–36. Ahvaz, Iran. Murray, M.G. & Thompson, W.F. 1980. Rapid isolation Ershad, D. 2009. Fungi of Iran. 3rd ed. Iranian Research of high molecular weight plant DNA. Nucleic Institute of Plant Protection, Tehran, 531 pp. Acids Research 8: 4321–4325. Esfandiari, E. 1948a. Troisieme liste des fungi ramasses Pitt, W.M., Bailey, K.L., Fu, Y.B. & Peterson, G.W. en Iran. Entomologie Phytopathology Application 2009. Characterization of Phoma macrostoma 8: 1–15. using AFLP fingerprinting and ribosomal DNA Gardner, D.E. 1997. Septoria vulcani sp. nov. on ITS sequence analysis. Unpublished. endemic Rumex in Hawaii. Mycotaxon 62: Pryor, B.M., Creamer, R., Shoemaker, R.A., Mclalin- 461–464. Romero, J. & Hambelton, S. 2009. Undifilum a Ghosta, Y. 2004. A taxonomic study on the genus new genus for endophytic Embellisiawww.SID.ir oxytropis Alternaria from Iran. PhD Thesis submitted to and parasitic Helminthosporium bornmuelleri on legums. Botany 87: 178–194.
رزاﻗﻲ و ﻇﻔﺮي ﮔﻮﻧﻪ/ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﻫﺎي ﻗﺎرﭼﻲ روي ﮔﻴﺎﻫﺎن ﺧﻮدرو در اﺳﺘﺎن ﻫﻤﺪان / رﺳﺘﻨﻴﻬﺎ )1(13، ﺟﻠﺪ 1391، 68 / 68
Rastegar, M.A. 1996. Weeds and their control methods. Schneider, J.H.M., Salazar, O., Rubio, V. & Keijer, J. Press Center of Academic Publishing, 413 pp, 1997. Identification of Rhizoctonia solani Iran. associated with field grown tulips using ITS Saccardo, P.A. 1878. Fungi Veneti novi vel critici vel rDNA polymorphism and pectic zymograms. mycologiae Venetae addendi. Series VII. Michelia European Journal of Plant Pathology 103: 1(2): 133–221. 607–622. Salata, B., Mulenko, W. & Wolczanska, A. 1994. New Shin, H.D., Sameva, E.F. & Kim, J.D. 2001. and rare species of Sphaeropsidales in the Polish Morphometric studies on the genus Septoria in flora. Acta Mycologica 29: 81–93. Korea (I). Mycobiology 29: 145–153. Salazar, O., Julian, M.C. & Rubio, V. 2000. Primers Simmons, E.G. 1983. An aggregation of Embellisia based on specific rDNA-ITS sequence for PCR species. Mycotaxon 17: 216–241. detection of Rhizoctonia solani, R. solani AG-2 Simonyan, S.A. 1981. Mycoflora of Botanical Gardens subgroups and ecological types, and binucleate and Arboreta of the Armenian SSR. Hayka, 232 Rhizoctonia. Mycological Research 104: PP, Armenia. 281–285. Vaziri, A. 1973. List of plant diseases in Dezful, Sameva, E.F. 2004. New Records of Anamorphic Fungi Safiabad, Irrigation Department, Agricultural from Bulgaria. Mycological Balcanica 1: 55–57. Research Centre. 25 pp. Wehmeyer, L.E. 1946. Studies on some fungi from north-western Wyoming. II. Fungi Imperfecti. Mycologia 38: 306– 330.
Archive of SID
www.SID.ir