20200203 Recensie De Standaard
Total Page：16
File Type：pdf, Size：1020Kb
DE STANDAARD MAANDAG 3 FEBRUARI 2020 D7 Editors blikt bombastisch terug Concert Na vijftien jaar carrière een ‘greatest hits’compilatie uitbrengen is een beetje zoals vroegtijdig het geld van je pensioenspaar rekening cashen. Leuk voor even, maar je verliest veel rendement op langere termijn. ompilatieplaat Black gold van Editors Editors verscheen eind vorig Gezien in Cjaar en bundelde singles en het Sportpaleis akoestische versies van nietsingles op 1 februari. van de zes studioalbums. Maar op ¨¨¨èè de bijbehorende tournee bleken de hits niet onverwacht vooral uit doorbraakplaat An end has a start (2007) te komen. Voor wie net als ik ongeveer zes tien jaar was toen de band in 2008 Er lag een sterke setlist op het podium, maar helaas werd die te steriel gebracht. © Koen Bauters de duizendste show ooit op Rock Werchter speelde, was het vast een nostalgisch weerzien. Dat jaar en ‘Thank you for spending your dionrockers als ‘A ton of love’ en bliek hengelden. stond de band ook op Pukkelpop, saturday night with us miserable ‘Formaldehyde’ en pompende Gelukkig waren er nog het op en alle nummers die toen op de bastards from the UK’ kregen we synthpop was er ook een veelheid ruiende ‘The racing rats’, een aan setlist stonden, passeerden in een niet. Geen Brexitstatements, geen aan bunkerballades. ‘The weight of het voorprogramma Whispering stampvol Sportpaleis de revue. Met eerbetoon aan Andy Gill van post the world’ en ‘Spiders’ werden door Sons opgedragen ‘Munich’ en een meeklapper ‘An end has a start’, punkpioniers Gang Of Four – noch een immer theatraal grimassende laatste epilepsieaanval/handjeklap debuutsingle ‘Bullets’ en de aan tans hoorde je zijn gitaarspel door frontman ingezet, voor ‘Ocean of salvo bij ‘Smokers outside the hos houdende gitaarnoten in ‘Bones’ schemeren in oude Editorsnum night’ en ‘Walk the fleet road’ pital doors’ om iedereen weer wak scoorde de groep in de eerste tien mers als ‘Blood’ en ‘Fingers in the kroop hij achter zijn piano. Breek ker te krijgen. Tom Smith kwam minuten al een hattrick bij de fans factories’. Jammer. baar oudje ‘You are fading’ werd in nog even terug met zijn gitaar voor van het eerste uur. het Sportpaleis helaas prompt de ‘our little secret’ ‘No sound but the Frontman Tom Smith bedankte Handjeklapsalvo nek omgedraaid met een energieke wind’. Tien jaar na die duizendste tussendoor met een kusje in de mi De groep voor wie het in België drum en knallend einde. Hier lag Rock Werchtershow was er geen crofoon. Veel persoonlijker zou Edi nooit genoeg lijkt te zijn, tastte zo een sterke setlist op het podium, uitzinnige fan op de schermen no tors de rest van de show niet wor opnieuw de grenzen van haar eigen die helaas te steriel gebracht werd. dig om iedereen te doen juichen. den. Het is al de derde keer dat de grootsheid af in Antwerpen. Aan Op die momenten leek de band Geen gebrek aan hits of pu Britten de grootste concertzaal van overdaad geen gebrek: de recente moeite te hebben met de formule blieksliefde om het Sportpaleis ons land uitverkopen, terwijl ze in singles ‘Magazine’ en ‘Frankenstein’ van deze show. Louter terugblikken twee uur lang te vullen. Alleen zal de rest van de wereld met veel beukten stevig door en deden de was misschien te conservatief de band met straffere nieuwe num minder tevreden moeten zijn. Niet batterij beweegbare lampen boven geweest, al werkte de bombast mers moeten blijven komen om dat dat Smith en zijn gezelschap de het podium in overdrive flitsen. injectie die op latere albums paste kunstje te blijven herhalen zonder eerste rijen moesten knuffelen, ‘Frankenstein’ bleek te bestaan uit niet voor materiaal uit de begin aan relevantie in te boeten. Er is maar iets meer eigenheid of inter enkele slecht aan elkaar genaaide jaren. Ook het eerste bisnummer, gelukkig nog marge voor Editors actie had tijdens dit carrièreover ideeën, iets wat zelfs de bombasti ‘Distance’, moest het ontgelden, zolang het enthousiasme en de zicht wel gemogen. Veel meer dan sche uitvoering niet kon verhullen. met een drumcomputer en de trouw van de Belgische fans zo ‘Antwerp on a saturday night, Tussen meezingers uit de begin galmende gitaar van Justin Lockey opmerkelijk blijven. there’s nowhere else we wanna be’ jaren, recentere kantenklare sta die naar de aandacht van het pu MATTIAS GOOSSENS Een andere kijk op de wereld Comedy Vader gestorven, operatie ondergaan, dertig geworden: het was geen gemakkelijk jaar voor William Boeva, maar hij puurt er wel een ijzersterke nieuwe voorstelling uit. e doodskist op het podium had Niet alleen omdat ze zo goed zijn, scherp B30VA oorspronkelijk een louter symboli en origineel, maar ook omdat hij ze eer William Boeva Dsche betekenis. Nu hij dertig is, der speelt dan vertelt. Deze man heeft Gezien op 1 februari vraagt William Boeva zich af of hij voor zonder twijfel komisch acteertalent, in in de Arenberg goed afscheid moet nemen van zijn zijn timing, in zijn gelaatsexpressie, in schouwburg, jeugd, van videogames, tattoos en all you zijn gebaren en bewegingen. Tegelijk Antwerpen. can eat. Hij kijkt ook naar zichzelf als onderhoudt hij een ontspannen contact Nu op tournee. mens met een beperking, nog eerlijker en met het publiek, zo eigen aan standup ¨¨¨¨è openhartiger dan in zijn eerste twee comedy. shows. Wil hij ooit vader worden, in de Echt confronterend wordt het nooit, wetenschap dat zijn kind misschien de maar William Boeva kijkt vanuit zijn zelfde aandoening heeft als hij? De ver fysieke toestand soms wel anders naar houding die Boeva koesterde met zijn de wereld dan mensen zonder een be eigen vader roept bij hem alleen maar perking. Voor hem geldt nog altijd dat positieve herinneringen op. Hij laat zijn auto zijn vrijheid is, en hij voert zijn ruimte voor ontroering, bij zichzelf en bij ervaringen met het openbaar vervoer aan het publiek. De zelfreflectie hoeft niet als bewijsmateriaal. meer zo nodig te resulteren in een sper Op het einde richt Boeva zich tot de vuur van jokes. De comedian neemt zijn doodskist met een laatste boodschap tijd en vreest de stilte niet. voor zijn vader. Het is geen grappig maar Maar het blijft natuurlijk wel lachen wel een beklijvend slot van een heerlijke met de geweldige nieuwe grappen die show. Boeva voor deze show bedacht heeft. KAREL MICHIELS William Boeva: komisch acteertalent. © Tom Bertels.