DOCSLIB.ORG

LCB's FILMSTAD Van Mutoscoop Tot Oled Joop Willemsen, Cameraman IM

Total Page：16

File Type：pdf, Size：1020Kb

Download full-text PDF Read full-text
LCB's FILMSTAD Van Mutoscoop Tot Oled Joop Willemsen, Cameraman IM Film In dit nummer: L.C.B.’s FILMSTAD Van Mutoscoop tot Oled Joop Willemsen, cameraman Loet C. Barnstijn I.M. ZESDE JAARGANG * #62 * FEBRUARI 2019 INHOUD VAN DIT NUMMER Wordt verwacht Loet C. Barnstijn, de man die Filmstad bouwde Joop Willemsen, cameraman Film Fun door Bram Reijnhoudt door Thys Ockersen Van Mutoscoop tot Oled IN MEMORIAM Film Fun is een tijdschrift van door Peter Cuijpers door Thys Thys Ockersen dat maandelijksverschijnt en geleverd wordt aan een Minister Gelissen en Minister De Jong worden door Loet Barnstijn (rechts) rondgeleid over het terrein van Filmstad (12 oktober 1935) select gezelschap geïnteresseerden. Dit is nummer 62 6e jaargang februari 2019 ©2019 Thys Ockersen Films/Film Fun Tekst en foto’s: Thys Ockersen/Stillphoto Gastredacteuren: Peter Cuijpers, Ruud den Drijver, Michael Helmerhorst, Wim Jansen, Thomas Leeflang, Hans van Pelt, Bram Reijnhoudt. Vormgeving: Hille Tymstra Thys Ockersen Films Wilhelminaweg 54 2042NR ZANDVOORT thysockersenfilms.com [email protected] De Film Fun-uitgaven kunnen hier worden gedownload. FILM FUN 62 Februari 2019 inhoud O, Hagenaars, al wat gij droomt en verlangt, dat kan ons toch enkel verbazen. Wanneer plots de filmwoede u bevangt, geraakt ge in wilde extase. Wees rustig, wees nuchter en wacht nu maar af. Laat Loet Barnstijn maar stil aan het werk met zijn staf. En maak geen illusies, gij dwazen… (H. Hom in ‘s-Gravenhage in Beeld, 31-1-’35) DEEL 1: HET BEGIN door Bram Reijnhoudt Ooit stond in park Oosterbeek bij de grens van Den Haag en Wassenaar ‘s-GRAVENHAGE,. zaterdag 12 oktober 1935 negen NV’s, die LCB onder de koepel van zijn een omvangrijk studiocomplex dat de ERWIJL Anton Mussert op een weiland on- Algemeen Bioscoop Concern ‘ABC’ heeft opge- aanzet tot een Nederlands Hollywood had kunnen worden. Het werd gebouwd der Loosduinen voor een gehoor van dui- richt. Vandaag, vier maanden na het begin van de door Loet C. Barnstijn die zich het zenden NSB-aanhangers het derde kabinet bouw, laat LCB zich temidden van zijn familie en liefst L.C.B. noemde— met hoofdletters. Colijn kapittelt wegens oorlogszuchtigheid, het personeel fotograferen in de Emma-hal. In de Ju- Eigenaar van een firma waar textiel oogluikend toelaten van marxistische straatter- liana-hal staan de rijk voorziene buffetten en het werd bedrukt met Oosterse motieven sprak hem niet voldoende aan, maar de reur en vergroting van de werkloosheid zijn aan strijkorkest gereed, en de enorme kale ruimte van exploitatie van de ‘japansche bioscoop’ de andere kant van Den Haag twee ministers uit de Wilhelmina-hal is aangekleed met palmen en te 's-Gravenhage was een inspirerende de nieuwe regering aanwezig op een feestelijke tapijten voor de ontvangst van de achthonderd ge- basis om zich eens danig met het Nederlandse filmwezen te bemoeien. bijeenkomst: de opening van ‘Loet C. Barnstijns nodigden, onder wie de gezanten van Frankrijk en Zijn stormachtige carrière vond in Filmstad’, de nieuwe nationale trots. Engeland. Op de lampenzolder gaat plots een 1935 z’n hoogtepunt in de vestiging van Op het terrein van het Wassenaarse landgoed hoeraatje op onder het technisch personeel, dat ‘Loet C. Barnstijns Filmstad’. ‘Oosterbeek’, grenzend aan Duindigt, is een om- vanuit de hoogte het gekrioel van de gasten mag Dit artikel, gebaseerd op archievenonderzoek en gesprekken met familiele- vangrijk studiocomplex verrezen. Het bestaat gadeslaan. De bijval geldt Loet C. Barnstijns nieu- den van Barnstijn, verscheen voor het eerst in 1981 in het tijdschrift Skoop. uit twee opnamehallen, een studio voor nasyn- we regisseur Kurt Gerron, die als volksvreemde in Deze herpublicatie is uitgebreid met enkele nieuw aan het licht gekomen feiten, vooral betreffende gebeurtenissen in de Tweede Wereldoorlog die in chronisatie, technische werkplaatsen, een labo- Duitsland niet langer is gewenst. De omvangrijke het tweede deel van het artikel aan de orde komen. ratorium, een generatorhuis en kantoren voor de gestalte van de joviale regisseur valt onmiddellijk FILM FUN 62 —3— Februari 2019 inhoud Boven: het statige landhuis Oosterbeek was het kantoorgebouw van Filmstad. Rechts daarvan zien we de aanbouw. Eerst de ‘kleine’ opnamehal Emma, net boven het dak van het witte huis uitsteke nd en genoemd naar de koningin-moeder en daarnaast, meer op de voorgrond, de grootste hal, genaamd Wilhelmina naar de regerende koningin. Een derde hal, niet zichtbaar op deze foto, was vernoemd naar Juliana, de kroonprinses. L.C.B. hield van oranje. Onder: Loet Barnstijn met familie en personeel, gefotografeerd in de Emma-hal. Op de voorste rij v.l.n.r.:: L.C.B.’s stille vennoot, bankier Huib Mähler met echtgenote; Charlotte Barnstijn (dochter), mevrouw Paulina Barnstijn-van Houten (echtgenote van L.C.B.). Rechts van het tafeltje Loet Cohen Barnstijn (L.C.B. dus), Louise Barnstijn (dochter) en Hans Barnstijn (zoon) met echtgenote. op als hij de Wilhelmina-hal binnenstapt, enigszins verlaat, maar hij is dan ook speciaal voor de opening uit Wenen overgekomen. Als alle gasten zijn gearriveerd en Prof. Dr. Ir. H.C.H.J.H. Gelissen, Mi- nister van Handel, Nijverheid en Scheepvaart op de eerste rij heeft plaatsgenomen naast zijn ambtgenoot van Binnenlandse Zaken, Mr. J.A. de Wilde, beklimt de kleine Lodewijk Cohen Barnstijn het spreekgestoelte. ‘Het brengen van goede ontspanning aan de massa is een volks- belang’, zegt hij, ‘en speciaal de Nederlandse film heeft hier nog een belangrijke taak te verrichten.’ De camera van het Polygoon-journaal snort. Het moet voor de 55-jarige Barnstijn het absolute hoogtepunt zijn geweest van zijn stormachtige carrière in de filmbranche. In het begin van deze eeuw was hij begonnen met een bioscoopje van niks in de Haagse Boek- horststraat; nu is zijn naam op ieders lip. ‘Met dat kind moet je naar Barnstijn gaan’, werd in de Haagse tram gezegd tegen moeders met een dochtertje dat wel iets van Shirley Temple weg had. En in kran- ten en tijdschriften haakten rijmelaars gretig in op de droom van een Hollands Hollywood, ook al had LCB tegen al te hoge verwachtingen gewaarschuwd. ‘Wij zullen nooit een opzet van Hollywood kunnen evenaren, maar als Filmstad klaar is, zal het nieuwe bedrijf, dat uniek is in de wereld door zijn outillage en natuurschoon, kunnen voor- FILM FUN 62 Februari 2019 inhoud Midden boven: Barnstijn geeft op het landgoed Oosterbeek uitleg over de bouwplannen aan de pers. Vijf maanden later kon Filmstad worden geopend . Midden onder: Handgetekend kaartje uit 1935. Rechts: De omvangrijke Kurt Gerron, hier met Marlene Dietrich en Emile Jannings in Der Blaue Engel, was een belangrijke gast bij de opening van Filmstad. Hij regisseerde voor Barnstijn twee films: Het mysterie van de Mondschein-sonate en Merijntje Gijzen’s Jeugd. zien in alle behoeften welke de filmindustrie in IE was Loet C. Barnstijn? Hij was een en nijd gingen hand in hand met Barnstijns natio- ons land stelt’, zo verklaarde hij begin 1935 tegen- man die in een klein land zaken deed op nale aspiraties. Maar wie had durven voorspellen over de Wassenaarsche Courant. Bescheidenheid Ween Amerikaanse manier, die een scherp oog had dat de studio’s binnen enkele jaren al leeg zouden ging LCB slecht af. voor nieuwe ontwikkelingen in zijn vak en risico’s staan? Achteraf kon niet eens de schuld aan de De grootvaders die aan de wieg hebben gestaan durfde te nemen, waar anderen nog even wilden oorlog worden gegeven, ook al brachten bommen van de bioscopie in Nederland zijn dood en gro- afwachten. Hij bracht de geluidsfilm naar Ne- de genadeslag toe aan Filmstad. tendeels vergeten. Niemand heeft bij hun leven de derland. Hij was vervolgens de eerste die na de te- moeite genomen uit de eerste hand hun verhalen loorgang van Hollandia Film een serieuze poging MANCHETKNOPEN op te tekenen. Voor dit stukje van onze cultuurge- ondernam om een continue Nederlandse filmpro- Een briefje van vijfentwintig en twee gouden schiedenis zijn we uitsluitend aangewezen op de ductie tot stand te brengen. Dat hij daarin niet zou manchetknopen waren volgens de familieoverle- herinneringen van hun kinderen en de opvolgers slagen, zullen velen van de genodigden die och- vering het hele bezit van de 24-jarige Loet (voor in het bedrijf, aangevuld met het schaarse materi- tend in Filmstad hebben gevreesd, en sommigen Lodewijk) Cohen, toen hij zich in 1904 vestigde in aal dat in de archieven bewaard is gebleven. misschien hebben gehoopt. Want afgunst, laster Den Haag. Hij kwam uit Enschede, waar zijn vader FILM FUN 62 —5— Februari 2019 inhoud als president-commissaris van deze onderneming: TANGORAGE de NV Maatschappij Velvera-fabriek, met daaraan Al direct begint Barnstijn een ware advertentie- gelieerd The Fancy Shops Ltd. Een van zijn vier oorlog in de plaatselijke kranten, want hij had ge- broers, Jaap C. Barnstijn, had de dagelijkse leiding duchte concurrenten in dezelfde straat. Ongeveer als directeur. honderd meter verderop, op nummer 47, stond de Rond 1912 besluiten Loet en zijn oudste broer Cinéma Américain van Herman van der Stap, het Eduard, die de zaak van zijn vader had overge- latere Thalia (de typische gevel is onlangs geres- nomen, hun respectievelijke negoties in te ruilen taureerd, maar het gebouw doet geen dienst meer voor een avontuurlijker broodwinning. Eduard als bioscoop, zie volgende pagina). sticht in Enschede het Alhambra-theater. Loet Helemaal aan het uiteinde van de Boekhorst- In het Twentse dagblad koopt in de Haagse Boekhorststraat twee zeven- straat, bij de Zuidwal, ongeveer op de plek waar Tubantia van 28 -11-1914 plaatsen twee broers tiende-eeuwse panden om de daar gevestigde win- samen een ‘ingezonden mededeling’. Loet adver- kels, op de nummers 25 en 25A, tot een bioscoop teert met zijn textiel- specialiteit, maar Eduard te verbouwen. kiest voor oorlogs nieuws De Boekhorststraat lag midden in de toenmali- in zijn bioscoop in Enschede. ge joodse buurt van Den Haag.
Load more

Recommended publications
  • For More Than Seventy Years the Horror Film Has
    WE BELONG DEAD FEARBOOK Covers by David Brooks Inside Back Cover ‘Bride of McNaughtonstein’ starring Eric McNaughton & Oxana Timanovskaya! by Woody Welch Published by Buzzy-Krotik Productions All artwork and articles are copyright their authors. Articles and artwork always welcome on horror fi lms from the silents to the 1970’s. Editor Eric McNaughton Design and Layout Steve Kirkham - Tree Frog Communication 01245 445377 Typeset by Oxana Timanovskaya Printed by Sussex Print Services, Seaford We Belong Dead 28 Rugby Road, Brighton. BN1 6EB. East Sussex. UK [email protected] https://www.facebook.com/#!/groups/106038226186628/ We are such stuff as dreams are made of. Contributors to the Fearbook: Darrell Buxton * Darren Allison * Daniel Auty * Gary Sherratt Neil Ogley * Garry McKenzie * Tim Greaves * Dan Gale * David Whitehead Andy Giblin * David Brooks * Gary Holmes * Neil Barrow Artwork by Dave Brooks * Woody Welch * Richard Williams Photos/Illustrations Courtesy of Steve Kirkham This issue is dedicated to all the wonderful artists and writers, past and present, that make We Belong Dead the fantastic magazine it now is. As I started to trawl through those back issues to chose the articles I soon realised that even with 120 pages there wasn’t going to be enough room to include everything. I have Welcome... tried to select an ecleectic mix of articles, some in depth, some short capsules; some serious, some silly. am delighted to welcome all you fans of the classic age of horror It was a hard decision as to what to include and inevitably some wonderful to this first ever We Belong Dead Fearbook! Since its return pieces had to be left out - Neil I from the dead in March 2013, after an absence of some Ogley’s look at the career 16 years, WBD has proved very popular with fans.
    [Show full text]
  • The Dunwich Horror (1970) De Daniel Haller Alexandre Fontaine Rousseau
    Document generated on 09/30/2021 8:29 a.m. 24 images The Dunwich Horror (1970) de Daniel Haller Alexandre Fontaine Rousseau Western – Histoires parallèles Number 186, March 2018 URI: https://id.erudit.org/iderudit/87998ac See table of contents Publisher(s) 24/30 I/S ISSN 0707-9389 (print) 1923-5097 (digital) Explore this journal Cite this article Fontaine Rousseau, A. (2018). The Dunwich Horror (1970) de Daniel Haller. 24 images, (186), 80–80. Tous droits réservés © 24/30 I/S, 2018 This document is protected by copyright law. Use of the services of Érudit (including reproduction) is subject to its terms and conditions, which can be viewed online. https://apropos.erudit.org/en/users/policy-on-use/ This article is disseminated and preserved by Érudit. Érudit is a non-profit inter-university consortium of the Université de Montréal, Université Laval, and the Université du Québec à Montréal. Its mission is to promote and disseminate research. https://www.erudit.org/en/ VIDÉOTHÈQUE INTERDITE The Dunwich Horror (1970) de Daniel Haller .P. Lovecraft est soi-disant impossible à adapter. Aucune représentation H ne saurait rendre justice aux horreurs innommables peuplant ses his- toires. Son écriture évitant la description, l’image en trahirait l’esprit. « Avec cinq faibles sens, nous prétendons appréhender le cosmos complexe et sans limite, alors que d’autres êtres, qui possèdent un éventail de sens plus large, plus fort, ou différent, peuvent percevoir des univers entiers de matière, d’énergie et de vie, qui sont à portée de notre main, et qui ne peuvent pourtant jamais être détectés par nos organes sensitifs.
    [Show full text]
  • The Tomb of Ligeia
    The Tomb of Ligeia USA | 1964 | 81 minutes Credits In Brief Director Roger Corman After his long sequence of Poe movies filmed in various studio interiors, Corman Screenplay Robert Towne (story by decided that The Tomb of Ligeia demanded a change of style and emphasis. Consequently he shot it on a number of highly effective English locations, having Edgar Allan Poe) commissioned Robert Towne (who subsequently wrote Chinatown) to script it. Music Kenneth V. Jones The result is one of the best in the whole series, an ambiguous, open-ended film Photography Arthur Grant which features one of Vincent Price's most decisive performances. There is a long early sequence involving a long monologue by Verden Fell (Price), juxtaposed Cast against Rowena (Shepherd) climbing a gothic tower, which has a syntactic Verden Fell Vincent Price originality that has rarely been equalled in horror movies. But even more Lady Rowena Trevanion Elizabeth Shepherd importantly, Corman - like Michael Reeves in Witchfinder General - utilised the / The Lady Ligeia English landscape in a way that Hammer had often neglected. Christopher Gough John Westbrook Time Out Lord Trevanion Derek Francis The last of the Edgar Allan Poe adaptations Roger Corman directed for American International Pictures - though by no means the last one that AIP cranked out - The Tomb of Ligeia is the most polished and classy film of the entire cycle, and it is not uncommon to find people arguing, on those grounds, that it is the best. I am not one of them, but it's still an excellent conclusion to the cycle, and a fine achievement of penny-pinching filmmaking of the sort that Corman did better than anyone else.
    [Show full text]
  • The Vincent Price Legacy: Discounts for CSL Members Or Students Apply
    Vincentennial The Vincent Price 100th Birthday Celebration • May 19-28, 2011 orn in St. Louis on May 27, 1911, iconic actor Vincent Price retained a special fondness for his place of origin, and that love is now reciprocated Bwith Vincentennial, a celebration of his 100th birthday in his hometown. Price’s long career stretched over 55 years, beginning in 1938 at the height of classical Hollywood cinema, reaching its apex with his legendary horror fi lms of the 1960s and ’70s, and concluding in his later years with abundant voice work and capstone performances in “The Whales of August” and “Edward Scis- sorhands.” Although sometimes regarded as a fi gure of camp – which he playfully encouraged in some contexts – Price was nonetheless an actor of real substance and range, and Vincentennial will provide a thorough exploration his life and fi lm legacy. Give You and Your Family a Price was not only a notable St. Louisan but one of the 20th century’s most remarkable men. To do full justice to the range of his accomplishments, Vincen- tennial features not only a 10-day fi lm festival but also a pair of exhibits, a stage production, and illuminating discussions by Price experts and fi lm historians. Bookending Vincentennial are special appearances by legendary fi lmmaker Roger Corman, who receives a Lifetime Achievement Award, and V ictoria Price, author of “Vincent Price: A Daughter’s Biography,” who presents a multimedia remem- bright future... brance of her father. Cinema St. Louis is delighted to pay tribute to the astonishing life and career of Vincent Price with Vincentennial.
    [Show full text]
  • The American International Pictures Video Guide
    The American International Pictures Video Guide The American International Pictures Video Guide GARY A. SMITH Foreword by Mark McGee McFarland & Company, Inc., Publishers Jefferson, North Carolina, and London ALSO BY GARY A. SMITH Uneasy Dreams: The Golden Age of British Horror Films, 1956–1976 (McFarland, 2000; paperback 2006) Epic Films: Casts, Credits and Commentary on Over 350 Historical Spectacle Movies, 2d ed. (McFarland, 2004; paperback 2009; 1st ed. 1991) Frontispiece: Samuel Z. Arkoff and James H. Nicholson LIBRARY OF CONGRESS CATALOGUING-IN-PUBLICATION DATA Smith, Gary A. The American International Pictures video guide / Gary A. Smith ; foreword by Mark McGee. p. cm. Includes bibliographical references and index. ISBN 978-0-7864-3309-4 illustrated case binding: 50# alkaline paper 1. American International Pictures (Firm)—Catalogs. 2. Motion pictures—United States—Catalogs. 3. American International Pictures (Firm)—History. I. Title. PN1999.A6S65 2009 791.430973—dc22 2008055592 British Library cataloguing data are available ©2009 Gary A. Smith. All rights reserved No part of this book may be reproduced or transmitted in any form or by any means, electronic or mechanical, including photocopying or recording, or by any information storage and retrieval system, without permission in writing from the publisher. On the cover: Poster for Dragstrip Girl (¡957) ©American International Pictures Manufactured in the United States of America McFarland & Company, Inc., Publishers Box 611, Je›erson, North Carolina 28640 www.mcfarlandpub.com Dedicated to the memory of Tippi, 1988–2008 Acknowledgments Heartfelt thanks to my dear friends Mark McGee, Lucy Chase Williams, Howard Mandlebaum at Photofest, and Mike Mariano. And, most important of all, special thanks to my partner Michael Hirschbein for his love and encouragement.
    [Show full text]
  • Vincent Price, Gender, and the Poe Cycle, 1960-1972
    “Much of Madness, and More of Sin”: Vincent Price, Gender, and the Poe Cycle, 1960-1972 Jonathan Malcolm Lampley Approved Graduate Committee: Dr. Linda Badley, Major Professor Dr. David Lavery, Reader Dr. Tom Strawman, Chair of the Department of English Dr. Michael D. Allen, Dean of the College of Graduate Studies Reproduced with permission of the copyright owner. Further reproduction prohibited without permission. UMI Number: 3255584 INFORMATION TO USERS The quality of this reproduction is dependent upon the quality of the copy submitted. Broken or indistinct print, colored or poor quality illustrations and photographs, print bleed-through, substandard margins, and improper alignment can adversely affect reproduction. In the unlikely event that the author did not send a complete manuscript and there are missing pages, these will be noted. Also, if unauthorized copyright material had to be removed, a note will indicate the deletion. ® UMI UMI Microform 3255584 Copyright 2007 by ProQuest Information and Learning Company. All rights reserved. This microform edition is protected against unauthorized copying under Title 17, United States Code. ProQuest Information and Learning Company 300 North Zeeb Road P.O. Box 1346 Ann Arbor, Ml 48106-1346 Reproduced with permission of the copyright owner. Further reproduction prohibited without permission. “Much of Madness, and More of Sin”: Vincent Price, Gender, and the Poe Cycle, 1960-1972 Jonathan Malcolm Lampley A Dissertation Submitted to the Graduate Faculty of Middle Tennessee State University in Partial Fulfillment of the Requirements for the Doctor of Philosophy Degree May 2007 ii Reproduced with permission of the copyright owner. Further reproduction prohibited without permission.
    [Show full text]
  • H. P. Lovecraft on Screen, a Challenge for Filmmakers (Allusions, Transpositions, Rewritings)
    B R U M A L Revista de Investigación sobre lo Fantástico DOI: https://doi.org/10.5565/rev/brumal.591 Research Journal on the Fantastic Vol. VII, n.º 1 (primavera/spring 2019), pp. 55-79, ISSN: 2014-7910 H. P. LOVECRAFT ON SCREEN, A CHALLENGE FOR FILMMAKERS (ALLUSIONS, TRANSPOSITIONS, REWRITINGS) GILLES MENEGALDO Université de Poitiers [email protected] Recibido: 11-03-2019 Aceptado: 30-03-2019 ABSTRACT This article first delineates the reasons why it is difficult to adapt Lovecraft’s fiction to the screen. It then analyses different types of adaptation, either straight or more loose, focusing in particular on the work of Stuart Gordon, one of the main adapters of Love- craft with films ranging from parody (Herbert West Reanimator) to more serious adap- tations which however depart in various ways (especially adding women characters and sex) from their source text (Dagon, The Dreams in the Witch House). Andrew Le- man’s The Call of Cthulhu, a pastiche of early silent films, provides a good example of straight adaptation. It also proves rewarding to compare two different retellings of the same novel, The Case of Charles Dexter Ward, by two directors, Roger Corman (The Haunted Palace) and Dan O’Bannon (The Resurrected). Corman tends to associate Poesque Gothic and Lovecraft while O’Bannon uses film noir conventions, also setting the story in a contemporary context. Lastly this article analyses the presence of Love- craftian themes and motifs in films that are not adaptations likeAlien or the Quatermass trilogy. A case in point is John Carpenter’s apocalyptic trilogy that provides a convinc- ing re-appropriation of Lovecraft’s fictional universe.
    [Show full text]
  • Film Reviews
    P a g e | 127 FILM REVIEWS Wyrmwood: Road of the Dead (Kiah Roache-Turner) Australia 2014 Guerilla Films (This review contains spoilers) The third angel sounded his trumpet, and a great star, blazing like a torch, fell from the sky on a third of the rivers and on the springs of water — the name of the star is Wormwood. A third of the waters turned bitter, and many people died from the waters that had become bitter. –Revelations 8:10–11 When you name your debut film after an apocalyptic star which is sent by some omnipotent deity to wreak havoc upon mankind, you better have the goods to back it up, and fortunately writer/director brothers Kiah and Tristan Roache-Turner’s Wyrmwood: Road of the Dead delivers. Zombie films have historically displayed a tendency to be framed within an eco- political narrative — think Dawn of Dead (both the 1978 original and its 2004 remake), Day of the Dead (1985), 28 Days Later (2002), and Land of the Dead (2005), for example. Like these, Wyrmwood is a film of its time which seeks to capitalise on fears regarding pollution, scientific misconduct, natural fuel shortages, and shifting power dynamics. Such themes, of course, closely parallel the Mad Max films, including the recent Mad Max: Fury Road (2015), a film to which Wyrmwood has been repeatedly compared. From the films’ subtitles (Road of the Dead vs. Fury Road ) and depiction of the post-apocalyptic disintegration of society, to the way in which each posits female characters as not only being integral to a new way of life but actually the key to ensuring humanity’s survival, these films are indeed comparable.
    [Show full text]