ANT. IOSEPHI CAVANILLES

ICONES

ET DESCRIPTIONES PLANTARUM,

QUÆ AUT SPONTE IN HISPANA CRESCUNT,

AUT IN HORTIS HOSPITANTUR.

VOLUMEN IV.

MATRITI EX REGIA TYPOGRAPHIA EIUS OPERAS DIRIGENTE PETRO IULIANO PERETRA.

© Real Sociedad ValencianaI797. de Amigos del País, 2004 P R Æ F A T I O,

Edita Valentini regni descriptione 8,ad OPUS tantisper ea de causa intermissuni redeo. Dc- di tribus volurninibus plantas hispanicas , peregrinas etiam in Hispaniæ hortis cultas. Nunc vero rariores alias adiungam per totum orbem conquisitas, quasque recens siccas examina- vi quanta maxima .potui diligentia. Harum complures ad Epacrim ,Eucalyptum , Metrosi- dematque pertinent, nota quidem genera , sed quorum characteres haud parum novis observationibus illustravi : aliæ nova genera constituunt partim Epacri affinia, partim ab hoc multum dissidentia. In omnium tabulis fmctificationis systema expressi, quod in primis utile, immo Botanicz studiosis necessarium. Utinam eadem qua nos ratione et alii Botanici omiiia inventa ederent quæ clarissimis peregrinatoribus Commersonio , Banck- si0 7 Thunbergio 9 utrique Forsterio innotuere. Utinam iis generibus qux Forsterii , Gært- neri, et de Iussieu scriptis traduntur , quorumque nonnulla reformata vidimus a Lamarck, Schreberio 9 aliisque 7 specierum icones et descriptiones adiungerentur . Fortasse vota nostra non exiguarn partem impleverint Bancksius et Reichardus; nec dum tamen eorum lucuœ brationes nobis perlustrare licuit , neque novimus an prelo commissæ fuerint. Interea vero dum huiusmodi thesauris caremus , operæ pretium facturiini me putavi si quæ ad manum babeo cum omnibus communicem. Dabam Matriti die I Septembris anni 1797.

(a) Observaciones sobre la historia natural, geografía, agricultura s pobîacion y frutos del Reyno de Valencia,

© Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 D ES CR IPTI O NE S PLAN TARUM.

SIDEKITIS CHAMÆDRYFOLIA. Tab. 30 1,

3 2 9. SIDERITISfoliis cuneiformi-ovatis , incisis , crenatis : bracteis swbrotundis , crenatis, subspinosis : caule erecto , ramoso, villoso, Caules teretes , pedales et amplius, erecti , ramosi, villosi , virido-violacei. Folia opposita , cuneifornii-ovata , crenata , in petiolum attenuata , late viridia. Flores spicati , spica interrupta longa : verticilli sexñori , sessiles : bracteæ verticillis brevio- res, subrotunda:, crenatæ , crenulis subspinosis. Calix parc'; villosus , turbinatus , quinquedentatus , dentibus spinosis æqualibus. Corolla saturate htea , nionopetala : tubus calicis longitudine, cylindraceus , incurvus; lim- bus bilabiatus ,labio superiori lineari , erecto , emarginat0 ;inferiore trifido , lacinia media maiore. Staminum filamenta quattwor intra tubum corollæ, quorum duo brwioril. aiithtxx sub- rotiinda: didymz. Germen quadrifidum : stylus filiformis via srdminibus iongior : stigmata duo, quorum SU- perius inferiore vaginaiurn. Semina quattuor interne angulaia , exmc rotundata. Habitat in regni ~alt.nciniL*-LU, vulgo collado de San Antoaio incer Bocayrent et Baneres oppida, ubi floridam vidi mense Iulio I 79 Q y. brescunt ibidem satiireia montana, marrubium al y ssum , thymus piperella , plantago albicans , scrophularia caniria , sisym- brium sophia , digitalis obscura &c. ~$pZic.tab. d Calix. b Idem expansus. c Corolla. d Eadem expansa ut stamiiid conspician- tur. e Germen. f Idem auctum ut stigniata videantur. g Bractea magiiitudine naturali. h Eadem aucta. Obs. Calices quandoque sunt sexdentati.

SIDERITIS HIRSUTA Lz'nndi. Tab. 302.

3 3 0. SIDERITIS foliis lanceolatis , ohsis , dentatis , pilosis : bracteis dentato spinosis : cau- libus hirsutis, decumbentibus. Linn. s~.pl. volum. 3. p. 40. Sideritis foliis lanceolatis, obtusis , dentatis , pilosis : caulibus hirsutis decurntcntibus : spicic interruptis, subspinosis. LamarcR dict. VOZ. 2. P. 169. Sideritis hirsuta procumbens altera , minimum crenata. Bauh. ph. 2,33.Toumef: 19 z, Sideritis 1111. clusii. Hi~t,2. p. XL. Caules sublignosi , decumbentes, ex quibus rami prodeunt erecti , hirsuti , vix pedales. Folia opposita , hirsuta, late viridia, ut plurimum oblonga, basi angusta , apice obtusa, dentata et crenata. Flores ut in præcedenti ; at bracteæ multo maiores , ovatæ , dentatæ , spinosæ. Calix hirsutus , oblongus , quinquedentatus , dentibus æqualibus spinosis. Corolla: tubus incurvus , cuius labium superius erectum , reflexum , lineare, bifìdum , ni- veum ; inferius Aavum , trifidum , lacinia media latiore emarginata. Reliqua ut in præcedenti. Habitat prope Cortes de Pallás in regno Valentino y. Florentem vidi mense Iulio I 79 2. stipatam alysso alpestri, rosa spinosissima, spartio patente , genista florida, rusc0 acu- leato &c.

© Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 ExpZic. tab. a Flos iiitcger. b Corolla extra calicem. c Eadeni expansa. d Germen , stylus, stigmata aucta. e Bractea magnitudine naturali. Oh. Folia huius plantæ potius spatulata et aliquando ovata quam laiiceolata sunt.

SIDERITIS SCORDIOIDES Linnei. Tub. 303.

3 3 I. SIDERITIScaule tomentoso : foliis laiiceolatis, acute dentatis, pagina inferiore tomen- tosis :bracteis ovatis dentato-spinosis. Sideritis foliis lanceolatis subdentatis supra glabris , bracteis ovatis dentato-spinosis , calicibus aqualibus. Lìnn. sp.371. vol. 3.p.40. Lamarck dict. vol. 2. p.I 69. qui folia dixit mute dentat&. Sidcritis foliis hirsutis profinde crenatis. Bauclt. pin. 233. Betonica foliis ellipticis , acute dentatis , bracteis serratis aristatis ,verticillis spicatis. Hd. helv. n. 261. Sideritis montana scordioides tomentosa. Barrel. &on. I I 6 o. Caules duriusculi , sublignosi , tomento incani , adcendentes , vix pedales 9 terminati spica interrupta. Folia 1aiiceulAcLcr , acu~t:dentata, pagina inferiore valde tomentosa albicantia ,, superiore vi- ridia rugosa pilis aliquot , et aliquando glabra. Flores spiati : verticilli sexflori , sGssiks : blaLLcz verticillis breviores , ovatæ , spinosa. Calix campanulatus quinquedentatus , drntibus interne valde pilusis.

Corolla lutea 9 CU~USlabium superius erectum, lineare, emiirginatum ; inferius trifidum, lacinia media latiorc; crenujata. Reliqua ut in praecedentibus. EIabitat coyiose juxta Miranda de Ebro, et in regno Valentino prope Castalla 7. Floret Septembri et Octobri. Eqdic. tab. a Flos iriteger. b Calig. c Idem auctus et expansus interne spectatus. d Corol- la aiicta et expansa. e Germen , stylus , stiginata aucta. f Bractea magnitudine naturali.

SIDERITIS LEUCANTHA. “ab. 304.

3 3 2. SIDERITIS cade fruticoso humili : foliis lanceolatis ,brevibus , villosis apice spinosis: corollis albis. Caules fruticosi breves, ex quibus rami exsurgunt villosi 9 V~Xpedales. Folia opposita , sessilia , brevia , lanceolats , serraturis aliquot , spinula terininali ; in qllo- rum axillis fasdcuii îdiorum minorum ut in thymo vulgari. Flores spicati , spica interrupta , cuius verticilli sexflori , sessiles : bractea breves s&rotulp da:, spinulosæ. Calix subtomentosiis , turbinatus , dentibws quinque aqualibus. Corolla alba, cuius labium superius erectum , lineare , emarginatum : inferius trifidum, lacinia media inaiore. Reliqua ut in præcedentibus. Habitat in regni Valentini tractu Collado de San Antonio ubi ñoridam observavi mense Au- gusto y.Grescunt ibi asclepias nigra , hypericum ericoides, sedum acre, nepeta cata- ria &c. ExpEc. tab. a Flos integer. b Calix expansus. c Corolla expansa. d Germcii, stylus, stig- mata. e Eadem aucta. f Bractea. g Folium auctum. Obs. Hæc planta habitu et magnitudine thymum vulgarem refert,

© Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 IXORA TERNIFOLIA. Tab. 305.

3 3 3. XXORA foliis ternatis , lanceolatis , subsessilibus : floribus fasciculatis ,coccineis. Caules suffruticosi, simplices , sesquipedales , virido-rubentes. Folia tema , subsessilia ,lanceolata , uninervia nervo utrimque ramoso, glabra , integerrima, pagina superiore viridia et nitida, inferiori glauca : stipula: subdatæ, erectæ cum foliis alterna. Florcs corymboso-fasciculati, terminales ;pedicellis trifidis ,trifloris. Calix s~lperus, profunde quadripartitus , laciniis linearibus erectis , persistentibus. Corolla saturate coccinea , tubulosa : tubus gracilis , tetragonus pollicem et amplius longus: limbus quadrifidus , laciniis ovato-acutis, brevibus , patentibus :faux p~da,tubique SU- perficies interior albicans , et prope fundum villosa. Staminum filamenta vix ulla , cuius loco linea: quattuor albicantes per tubi parietem prope fiducem excurrentes : antherz quattuor oblonga: , utraque extremitate liberæ , in medio adfixæ tubo 9 ita ut apices per faucem conspiciantur. G~meni~fm~m , turbinatum , breve : stylus tubo brevior, albus : oblongum , in- crassatum duabus constans laminis rubris , hinc inde styli apici adpressis. Fructus ovato-compressus , truncato-umbillicatus , tectus cortice viridi , terminatusque ca- licis laciniis 9 inter qua: umbillicus apparet ruber. Fructus hic est bilocularis, 10cufiS mO- nospermis. Semina ovata. Habitat in Nova-Hispania y. Introducta in hortum Regium Matrit. ab anno I 79 2. fruc- tum tandem perfecit mense Octobri anni I 79 5. ExpZic. tab. a ploo ;i~~~gcr-J- C-AUW et calix. c Styli pars CUm ct;t;mate valde aucto. dFlos sectus et expansus. e Fructus. f Huius sectic, -aiis v ersalis. g Semen. Obs. I ? Quamquam Linnaus dixerit s huius generis fructum esse baccam bilocularem, semina quattuor continentem ; recentiorum observationibus constat semina solitaria esse in moquoque locullo : Ita celeberrimus Josephus Gærtner in vere aureo opere de Fructz'bus et seminibus p. I I 7. primi volum. et 8 8. secundi , ita etiam D. de Lamarck in opere cui ti- tulus Blustration des genres p. 2 3 4. quod venim esse in hac nova specie vidimus. oh. 2." Ixoræ genus ade0 simile est Pavettæ generi ut unicum ex ipsis conservari vi- deatu. Consulantur quæ lawdatus G~rtnerdixit P. I I 7. I. volum. et Jussieus p. 2 o 3.

CLEOME UNICJLANDULOSA. Tab. 306.

3 3 4. CLEOMEfolUs sparsis 9 ternatis , lanceolatis 9 integerrimis , feti& : floribus uniglan- dulosis. Caules teretec, villo4, sesquipedales , erecti. Folia sparsa, ternata, peúolo communi ipsis subæquali sustentata ; foliola lanceolats b- tegerrima , medio paulo longiore. Flores terminales, numerosi : flos quilibet sustentatus pedunculo pollicari ad bracteam ova- tam axillari , cuius diameter tractu temporis augetur. Calix tetraphyllus , foliolis lanceolatis, acutis , villosis 9 deciduis. Corolla alba tetrapetda , petalis adcendentibus ovatis , apice emarginatis , inferne in unguem capillarem longum desinentibus, cum calicis foliolis alternis. Glandula unica inter germen et calicis superius foliolum, estque concava , lutea. Staminum filamenta purpurea , corolla duplo longiora , numero I 4- I 6 ; quorum 7-8inter germen et glaiidulam ; totidem , paulo breviora , infra germen receptaculo inserta : an- thera: stantes , ovatæ, purpurea. Germen sessile ,lineare, villosum , viride : stylus purpureus ,stambuin longitudine : stigma simplex.

© Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 Siliqua subcylindrica , bipollicaris : Semina plura , globuloso-cornpressli. Habitat in Nova Hispaiiia prasertini in Acapulco v.Introducta in pradictum hortum an- no I 7 9 5. ex seminibus Americanis floruit atque fructificavit mense Septembri et Octob. EzyZic. tab. a Germen et glandula. b Flos integer. c Siliqua. d Seiiien,

COLU’TEA ORIENTALIS. Tour.ne&)rtii. 7ab. 307.

3 3 5 COLUTEAcaule fruticoso erecto : foliis impari-pinnatis ,pinnulis iiovem , ovato-rotun- datis, emarginatis , glabris , glaucis : floribus sanguineis. Colutea orientalis , flore sanguinei coloris, lutea macula notato. Tournef: cor. 44. Colutea fruticosa, foliolis cordritis glaucis ; floribus sanguineis. Lumarck dict. vol. I.p. 253. Colutea humilis fruticosa ; foliolis obcordatis ; carinci: apice truncato. Scopali Flora insu- bricu vol. 2.p. 23. tab. 12. Caules bipedales et amplius , teretes 9 glaberrinii , ut et tota planta. Folia alterna, pinnata cum impari ; pinnulis ovato-rotundatis , emarginatis , glaucis 9 brevis- sime petiolatis : stipula oppositz , breves, acutz , petiolo communi adnatz. Flores racemosi , racemis axillaribus , solitariis , erectis , quinquefloris. Calix campanulatus , ore quinquedentato , denticulis su bulatis . quoriim Ai0 superioree paulo breviores , inferior omnibus longior, Corolla papilionacea sanguinei coloris : vexillum subrotundum , ema rginatum , reflexii ni, variegatun Iineis dilutioribus : prope basim habet callos duos parallelos a tergo non ex-

cavatos ? et sLipra ipsos niaculas totidcm ovato oblongas, saturate luteas : ahsunt vesil- lo et carina heviores, f&atz , basique auriculara: 9 ~&a- +LG~D~: avina lunulata compressa, apice adcendens , CUU~ LuIor fuscior. Staminum filamenta decem , quorum superius subulatum liberum ;reliqua in vaginarn con- nexa , apice libera, inzqualia : antherz ovat=. Germen lineare pedicellatum : styh ascendens : stigma recurvum , antica parte nitidum, interne barbatum , villis excurrentibus per styli respondentem superficiem. Legunien inflatum 9 rubeo-lutescens , sutura superiore apice dehiscens ; ubi perforamm app- paret hiatu-ovali. Semha qwattuor , aut sex , reniformia : (semen unicum aut bina dixit Scopolius ). Habitat in Oriente y. Vidi ohin regio hort0 Parisiensi, postea vero in nostro Matriteilsi, ubi floret zstate. Explìc. tab. a Floris capitulurn. b Calix expansus. c Petala. d Vexillum reflenim ut calli appareant. e Stamina n0vem.f Gem~ncum decimo filaniellto. g Idcm auctuin. h Le- gumen, et Semina. Obs, Vexillum basi bicallosum Dolicho et aliis generibus commune est.

SOLANUM LENTUM. 7ab. 308.

3 3 6. SOLANUMfmticosum , inerme , decumbens , ramis subscandentibus : floribus nume- rosis , terminalibus. Cades teretes decumbentes et quandoque prostrati , subscandentes et nonni hil tomcn tosi przsertim teneri, ulnares et amplius, inermes uti tota planta, ramis alternis. Folia sparsa , petiolis multoties longiora , ovato-acuta , mollia. Flores terminales numerosi , pedunculis semipollicein longis. Calix heinisphzïicus , glaber , decemdentatus , dentibus teretibus , alternis brevioribiis. Corolla violacea , rotata , limbo pentagono, angulis acutis ; quz notatur postica superficie costis quinque lanceolatis , crassiusculis albido-viridibus.

Staminum filamenta quinque , quorum quattuor bïevissima j et quintum multotics longius:

© Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 antherz lutea , didyrr.ia , apice biperforato , conniventes ; quarum ma , sustentata sci- licet filamento longiore , est ceteris duplo altior. Germen globosum : stylus filiformis longitudine filamenti longioris : stigma clava tum viride. Fructus: : : : Habitat in Imperio Mexicano y. Floruit in Regio horto &fatritensi mense Septembri et Octobri anni I 794. ExpZic. tab. d Flos integer. b Germen. c Anthera.

SOLANUM FRUCTU-TECTO. Tab. 309.

3 3 7. SOLANUMcaule , foliorum nervis , calicibusque aculeatis : foliis bipinnato-sinuatis: fructu tecto. Caules teretes, tripedales et amplius, ramosi, aculeati. Folia alterna , petiolata , bipinnata , pinnulis obtusis , sinuatis, crispis præsertini teneris, Flores racemosi , racemis solitariis , 5 -7-floris. Calix persistens , hirsutus , aculeatus, semiquinquepartitus, cuius pars indivisa, inferior sci- licet, sensiin augetur, tegitque undique baccam. Corolla lutea , rugosa , extus tomentosa , intus glabra, monopetala, rotata , limbo semiquin- quepartito 9 patente : tubus brevissimus , in cuius apice interna crenulæ quinque. Staminum filamenta quinque , minima, crenuiis alterna ; antherz luteæ , oblonga:, conni- ventes, apice poris duobus dehiscentes. Germen globosum : stylus filiformis , staminibus paulo longior : stigma ilicrassaturn. Bacca globosa, glabra, apice punctn notata , ialice aucto tecta , biíocuiaris, reccpraculo carnoso. Semina numerosa , rufescentia , subrotunda . rr\rr=t)lessa. Habitat in Imperio Mexicano. Culta in R. H. M. ex seminibus inde missis, flornitque au- tumno anni I 796 , et periit. Ex@c. tab. a Calix. b Corolla expansa cuin staminibus. c Huius tubus et stainina. d Gerd men. e Calix fructum fovens. f Bacca. g Huius sectio transversalis. h Semen.

ASCLEPIAS ALBA. T¿iU. 310.

3 3 8. ASCLEPIAScaule volubili : foliis oppositis 9 ovato-acutis , inferne albis : urnbe& soli- tariis, multifloris.

Caules teretes, longissimi , volubiles 9 ramosi , lactescentes ut et tota planta. Folia apposita , ovata , apice acuminata , basi obcordata , pagina superiore late viridia, in- feriore alba tomento brevissimo. Flores umbellati, umbella solitaria ad latus petioli : pedunculus commuiiis bipollicaris : ra- &i 2 o-3 0 , pollicares ,uniflori : involucrum polyphylluni , foliolis brevibus ,acwtis. Ex centro umbellæ alia prodit. Calix monophyllus ,profunde partitus in quinque lacinias lanceolatas acutissimas. Corolla sordide alba, monopetala, rotata , profunde partita in quinque lacinias ovato-acu- minatas , limbo villoso. Eius centrum occupat pedicellus brevissimus , genitalia sustinens, quæ ambiunt I .O corniculi quinque clausi , candidissimi 9 nitidi , corollæ laciniis alterni;

2 .O pellicul1z prismaticæ quinque , longitudinaliter fissa: , cwm quibus alternant sacculi totidem apice squamosi , basi interna biloculares. Staminum radices quinque, minimæ , rubentes , ovato-acutæ hter saccorum apices, angu- lis stigmatis adfixæ , e quarum basi fila prodeunt duo , initio arcuata, postea pendula in clavam producta , quæ tandeni in sacculorum loculamenta reconduntur. Germina duo, supera, obovata , in stylos conicos abeuntia 9 terminatos stigmate comnuni &scure pentagono ,fungoso , partim tecto quinque SquamuliS supra recensitis. Fructus. .

© Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 Habitat in Peruvia. Floruit in laudato horto Matritense mense Octobri anni I 79 5. Explic. tab. d Flos iiitegcr. b Corniculus. c Idein auctus. d Sacculi. e Genitalia aucta, Oh. Consulatur huius operis vol. I. p. 5.

SIDA BICOLOR. Tub. 3 i i.

3 3 9. SIDAcaule fruticoso erecto , ramis patulis : foliis lanceolatis, valdr: acumiiiatis , ser4 ratis : floribus axillaribus solitariis. Caulis bipedalis , teres , virido-violaceus , ramis alternis patulis. Folia alterna , lanceolara , valde acuminata, serrata , petiolis longiora : petioli prope folia incrassati : stipulz subulatæ deciduae. Flores axillares , solitarii , quorum pedunculi erecti , pollicares. Calix semiquinquepartitus , laciniis acutis coloratis. Corolla extus rubens , intus saturate flava , patens, petalis, aut rectius laciniis quinque basi acutis , apice altera parte brevioribus. Staminum tubus flavescens , apice multipartitus , filis capillaribus brevissimis , antheriferis: anthera lutea: , obovatæ. Ckmen globosuni obscure pentagonum : styli quinque staminibus longiores , refiexi : stig- mata globosa. Fructus intra calicein quinquecapsuíaris : capsuíz monosperma , muticæ , extus convexae, interna parte acutæ. Semina reniformia. Habitat in Nova-Hispania v.Colitur in R. H. Mat. ubi floruit mense Octobri anni I 79 5 una cum Nissolia friiticosa. ExpZic. tab. ct Calix pustict yvtatus. b Flos integer. c Germen cum stylis. d Capsula. e Semen.

SIDA LINEARIS. Tab. 312. fig. 1.

3 40. SIDAfoliis linearibus serratis : petiolis basi spinosis : floribws solitariis. Caules fruticulosi , sesquipedales , erecti , parce ramosi.

Folia alterna , lineari-elliptica y serrata > petiolis multoties longiora : petioli basi spinosi, spina recurva : stipulx lanceolatz pilis aliquot. Flores axillares , solitarii , pedunculis brevibus. Calix pentagonus , turbina tus t quinquedentatus. Corolla lutea , calice maior , vix aperta. Staminwm tubus et antherz ut in pracedenti. Germen globoso -conipressum , sulcis decem : styli decem : stigmata globosa. Fructus decemcapsularis , intra caliceni : capsuh in orbem positz, mwticz , monospermæ. Habitat CUm przcedenti , floruitque ibidem eodem tenipore y. Explic. tab. LZ Calix. b Coroh c Stamina. d Germen cum stylis. e Jdem auctum. f Fruc- t~s.gCapsula. h Semen. Obs. Ordine collocari debet hæc species post Sidam capensem Monadelphiæ num. 49. a qua differt foliorum figura, stipuk pedunculo brevioribus, et spina recurva ad basim petioli. His notis atque frwctu decemcapsulari distinguitur a Sida angustifolia num. 2 4. eiusdem Monadelphiæ.

SIDA TRIDENTATA. Tub. 312. jzg. 2,

3 4 I. SIDAcaule brevissimo filiformi : foliis ovatis apice tridentatis : floribus axillaribus so- litciïiis.

© Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 Caulis tr ipollicaris , tomentosus , ramis alternis. Folia alterna, ovata , apice truncata et tridentata , pagina inferiore subtomentosa : petioli foliis zquales duarum fere linearum : stipula: heares , erms, petioli longitudine. Flores solitarii , lutei, axillares , pentagynei. Reliqua ut in congeneribus. Habitat in iiisula Sancti Dominici : vidi siccam absque fructu, communicatam a D. Duc PUY- ExpZic. tab. i Folium auctum.

ARALIA HUMILIS. h6. 313.

3 4 2. ARALIAcaule annuo : foliis impari-pinnatis, pinnulis cordatis, serratis, ovato-acutis: floribus umbellatis. Caulis teres, erectus, sesquipedalis, tectus coïticc iiuiic viridi nunc rubente , tuberculis fuscis variegato. Folia alterna , impari-yinnata , pinnulis cordatis, serratis , scabriusculis , ovato-acutis : pe- tiolus coinmunis basi incrassatus. Flores umbellati , umbellis aliquando axillaribus et sæpius terminalibus : pedunculi com- munes I - 3 -pollicares, articulati , ad articuluni bisquamosi , squamulis rubentibus , acu- tis , marcescentibus : radii subviginti , pollicares : involucra polyphylla folioliis setaceis brevi bus. Calix superus ex quinque denticulis minimis compositus. Corolla: petala qu inque , viridia, ovato-acuta , initio patientia , postea reflexa. Staminum filamenta quinque , petalis alterna , erecta, corollz longitu dine : antheræ ovatæ did ymz. Germen inferum , obovatum , lineis quinque notatum : styl; phque erecti : stigmata sim- plicia. Fructus est drupa ovata , obscure penta gona, coronata denticulis calicis, pentasperma : se- mina oblonga. Habitat in Nova-Hispania v.Floret quotannis mense Octobri in R. H. Mat. fructum de- dit anno 1792. EXP~~C.tabula:, in qua plantam delineavi priusquam umbella: debitam magnitudinem ha- berent, quarum alteram pinxi floribus et fructibus onustam magnitudine naturali, quam &tit figura A. a Floris capitulum. b Idem auctum. G Flos integer auctus. d Idem coral- la expoliatus. e Drupa. f Huius sectio. g Semen. Obs. Hanc plantam descripsisse videtur D. de Lamarck pag. 2 2 4. vol. I. Encyclopediz nomine Araliae racemosz Linnzi , synonymis addens Iacobi Cornuti tabulam p. 7 5., et iris- criptionem scilicet Paflaces Kap’?ii,uov. Sive mcemosa canadensis. Cornuti plantam , quam Barrelierius recudi curavit tab. 705 , diversam esse ab Aralia nostra nullus inficiabitur, qui dictas tabulas cum hac nostra comparet. Canadensis etenim planta fructus yrzbet rate- matim contextos, uvarum raceniulos aemulantes : hzc nostra Mexicana in umbellas &Po- sitos. Quare aut duas longe diversas plantas in unum coniunxit laudatws Encyclopediz au- ctor ; aut supprimenda videntur synonyma Linnæi , Cornuti, aliorumque auctorum.

ÆSCHYNOMENE PICTA. Tab. 3 I 4.

3 4 3. ÆSCHYNOMENEfoliis pinnatis , pinnulis linearibus obtusis : floribus racemosis, vexillo postice picto. Caulis teres, orgyalis , glaber uti tota planta, ramis alternis. Folia alterna, pinnata, pinnulis utrimque fere I 8 ,linearibus, obtusis , aliquando emargi- natis, semipollicem longis : stipulz subulatz , marcescentes. Flores raccmosi , racemis peiidulis : pedunculi partiales ad bracteolam brevem axillares , et prope calices bibracteati , bracteolis subulatis , deciduis.

© Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 Calix glaber , cainpanuíatus , ore quinquedentato , deiitibus brevibus subzqualibus. Corolla lutea papilionacea : vexillum orbiculatum 9 emarginatum , erecto reflexum , postica superficie variegatum punctis , maculisque miniinis nigricantibus : ala ovato-lineares , ba- si falcata:: carina alis brevior, basi et apice bifida. Staminum filamenta decem alba , quorum unum liberum , reliqua in vaginam fissam con- nexa, apice libera : antherz ovat%, fuscæ. Germen lineare, teres : stylus subulatus ascendens : stigma simplex. Legumen arcuatum , subteres, articulatuiii , articulis I 6. plus minusve. Semina ovata. Habitat in Nova-Hispania et in promontorio Bonz-Syei d.Floruit et fructificavit autuni- no anni 1795 in R. H. Mat. Eamdem habebam siccam , quam in dicto promontorio legit D. Sonnerat. Explic. tab. a Calix cum germine. b Petala expansa. c Stamina. d Eadem expunsa. e Ger- men. f Legumen.

ÆSCHINOMENE LONGIFOLIA. Tab. 3 15.

3 44. ÆSCHYNOMENEcaule fruticoso : foliis pinnatis, pinnulis lanceolatis : calicis limbo inflexo. Caules orgyales , teretes , glabri, parce ramosi, cortice tecti fusco-rubente. Folia pedalia , abrupte pinnata , pinnulis sesquipollicaribus, lanceolatis , terminatis setula brevi , quorum petioli breves ; communis vero basi incrassatus : stipula: subulatz niar- cescentes. Flores racemosi ,racemis axillaribus pendulis : pedunculi partiales ad bracteolam axillares. Calix glaber , campanulatus, limbo quinquedentato inflex0 , a basi ad limbum compresssus ade0 ut rotulam æmulemi. Corolla lutea , papilionacea : vexillum orbiculatum , emarginatum , limbo nonnihil con- nivente. Reliqua ut in præcedente. Legumen : : : : Habitat in Nova-Hispania y. Floret autumno in R. H. Matritensi. .Erplzi.. tab. cz Petala postice spectata. b Calix. c Stamina novem connexa. d Germen cum filamento libero. e auctum. Oh. Hæc planta (si non est Piscidia, fructum enim non vidi, a quo desumitur &a- racter differentialis) differt ab Æschynomene grandiflora Linnzi I .O Calicis figura : 2 .o Florum magnitudine octies minori : 3 .O Foliis acutis , qua: obtusa sunt in grandiflora, cuius exemplar posideo lectum a Commersonio in Iasula Bour bonica.

PISCIDIA PUNICEA. Tab. 3 16.

3 4 5. PISCIDIAfruticosa foliis pinnatis , pilinulis ovatis : leguminibus pendulis. Caulis fruticosus quattuor et amplius pedes altus, ramis alternis, glabris. Folia alterna, pinnata, pinnulis utrimque fere I 4 , ovatis , oblongis , pagina superiore vi- ridibus , inferiore glaucis : petiolus communis basi incrassatus : stipulz subulatæ macer- scentes. Flores racemosi , racemis axillaribus pendulis : pedunculi partiales ad bracteolam axillares, prope calicem incrassati , ibique ornati bracteolis duabus oppasitis deciduis. Calix coloratus, campanulatus , limbo quinquedentato inflexo. Corolla punicea , papilionacea : vexillum emarginatuin , orbiculatum , erecto-ïeflexum : alz ovatæ longitudine fere vexilli : carina lunulata , retusa , unguibus tenuibus. Staminum filamenta decem , quorum unuin liberum , reliqua in vaginarn, longitudinaliter fissam , connexa, apice libera : anthera: ovatz.

© Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 Germen oblongum , conipressum , stylus subulatus adscendens : stigma simplex. Legumen articulatuni , oblongum , compressum , apice acutum , auctum alis quattuor Ion- gitudinalibus (maioribus quam in Loto tetragonolobo) initio rubentibus, divergentibus, postea per paria adproximatis fructu maturo. Semina fere decem ovats, nitida, grises. Habitat in America calidiore; unde semina adsportavit D. Ludovicus Née quæ terrz com- missa anno I 79 5. plantas dedere eiusdem speciei cum ea quæ iam in H, R. Mat. flo- ruerat Augusto praxedenti. Friicticavit anno I 7 9 6. ExpZic. tab. r2 Petala expansa postice spectata. b Calix et genitalia. c Germen. d Floris capitulum quod necdum debitam magnitudinem adquisivit. e Idem ante corollæ expan- sionem. f Legumen magnitudine naturali, qua= saepius variat. F Leguminis sectio ut alz appareant. g Semen.

SALVIA ANGUSTIFOLIA. Tab. 3 17.

3 4 6. SALVIAfoliis lanceolatis oblongis ;inferioribus parce serratis, superioribus subintegris verticillis sexfloris. Caules tetragoni , erecti, bipedales , ramis oppositis. Folia subsessilia , angusta , lanceolata ; inferiora serraturis aliquot ; superiora subintegra. Flores verticillati , verticillis sexfloris , ad quoruni basim bracteæ dux oppositae , aut si ma- vis foliola duo acuta : flos quilibet breviter pedunculatus. Calix bilabiatus : labium superius integrum , acutum ; inferius bifidum. Corolla saturate cerulea : tubus compressus longitudine calicis : limbus ringens, cuius la-

bium superius breve , conipressum 9 incurvum , integrum , villosum : inferius lanim, pa- tens, trifiduin , lacinia media maiori, subrotunda, emarginaia. Stylus prope stigma barbatus. Reliqua ut in congeneribus huius operis. Habitat in Nova-Hispania v. Colitur in R. H. Mat. ubi floruit autumno anni I 79 5. EzpZi~c.tab. a Floc integer. b Idem expansus.

SALVIA CIRCINATA. Tab. 3 18,

3 47. SALVIAfoliis cordatis, ovato-acutis 9 crenatis : calicinis lobis obtusis. Caules erecti, tetragoni , pilis aliquot , bipedales , ramis oppositis. Folia opposita , petiolis longiora , cordata , crenata 9 mollia , ovato acuta, Flores verticillati , verticillis sexfloris in spicam terminalem dispositis , ad quorum basim bracrea: duæ oppositæ, ovatæ , acuminata, ciliata. Calix bilabiatus labiis obtusis villosis, superiore integro, inferiore breviter emarginato. Coroilæ color, figura et magnitudo ut in pracedenti , labio superiore excepto gwod est emarginatum. Reliqua ut in congeneribus. Habitat in Nova-Hispania y. Colitur in laudato horto , floretque autumno. ExpZic. tab. CI Corolla expansa. b Calix. c Idem expansus.

SALVIA PAPILIONACEA. Tob. 3 i 9.

3 48. SALVIAfoliis ovato-lanceolatis 9 serratis, utrimque acutis : corollarum limbo quadri- fido. Caules erecti, tetragoni, ulnares, ramis oppositis , subtomentosis. Folia ovato-lanceolata , serrata, utrimque acuta, petiolis longiora , superiore pagina satu- rate viridia, inferiore albicantia et nonnihil pubescentia.

© Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 Flores veïticillati , verticillis sexfloris in spicam teriiiiiialem dispositis , ad quorwni basiin bracteola duæ breves deciduz. Calix oblongus , lutescens , bilabiatus , labio superiore ovato-acuminato ; inferiore versus apicem bifido. Corolla saturate cærulea , sesquipo llicaris : labium superius fornicatum integrum , extus to- mentosum ; iliferius dependens , oblongo-ovatum , trifidum lobulo medio emarginat0 ; in- ter labia prope faucem laciniæ dux linearcs, szpius expansx alaïuni instar ut in pleris- que papilionaceis. Staminum filamenta duo, alba, basi libera et adproxiniata, corollæ adfixa lacinulis duabus transversalibus prope faucem corollz. Stylus corolla longior , superne duplici ordine oposito barbatus : stigma bifidum czruleuiii. Reliqua ut in congeneribus. Præcedentium concivis q. Floruit in eodem horto mense Decembri I 79 5. ExpZic. tab. LZ Corolla expansa. b Germen, stylus, stigmata. Obs. I*.~Laciniz lineares corollz , in cïucem ut plurimum expaiisa , desiderantur in aliquo flore. Obs. 2.a Flores vidi aliquos in hac specie tetraiidros; duo scilicet filamentorum paria assurgebant ex lacinulis transversalibus ipsoruni , quz totidem antheras sustinebant : filamen- ta hæc non sub labio superiore eraiit recondita ut szpius observatur in Salviis; sed yïoniiiie- bant divaricata.

SALVIA PHLOMOIDES. í%b. 320.

3 49. SALVIAfoliis ovatis, serratis : verticillis scxfloris , bracteatis : bracteis orbiculato-acii- tis , ciliatis. Caules tetragoni, villosi, erecti , bipedales, ramis opyositis. Folia opposita , petiolis longiora , ovata , serrata, noiinihil rugosa, pilis aliquot. Flores spicati , spicis terminalibus , verticillis sexfioris ; quorum bractcæ orbiculato-acutz, ciliata:. Calix campanulatus, striatus , bilabiatus, labio superiore integro cum acumine, inferiore bifido. Corolla carulea ex albo variegata , riiigens : ldhm supcrius concavum , ititegrum ; infcrius trìfidum laciniis lateralibus brevibus , media lata biloba , lobis orbiculatis. Reliqua ut in congeneribus descriptis in hoc opere, præsertirn pagina I 5 primi volunlinis. Imperii Mexicani incola , ex seminibus enata in R. H. Mat. floruit ultimo Septembri anni 1795 7. ExplzC. tab. LZ Calix. b Corolla. c Eadem expansa. d Stamina. e Germina, stylus, stigmat-. fSemina. g Bractea.

CROTALARIA ANGULOSA Lamnrck. Intr. 3 2 1.

3 5 O. CROTALARIAfoliis simplicibus , subovatis : stipulis lunatis , amplexicaulibus : cau- libus quadrangularibus sukatis. Lamarck DZct. vol. IIpag. 197. num. I 6. Cadis tetragonus, angulosus , vix pedalis. Folia brevisime petiolata , solitaria, alterna, ovata , læte viridia, integerrima : stipulx IU- nat% , caulem amplexantes. Flores racemosi, racemis terminalibus : pedunculi breves ad bracteolam axillares. Calix campanulatus , quinquepartitus , laciniis acutis , subzqualibiis ; quarum dwa: supe- riores. Corolla dilute carulea, papilionacea : vexillum subrotundum , einargiiiatiim , reflexum , al- bicans , lineis violaceis variegatum , cuius unguis brevis Licallosus : al2 vexillo breviores, ovatz , czrulea : carina dilutior , recurvata , apice acuta, alisquc brevior.

© Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 Stamina monadelpha , quorum tubus , qua vexillum respicit , fissus et hians, apice decem- partitus, lnciniis capillaribus , alternis longioribus : antlierz crocei coloris, globosz in fi- lamentis loiigioribus , in brevioribus oblong8 , erectæ, Germen ovato-oblongum , tomentosiim : stylws simplex , infractus , adsurgens : stigma ob- tusum, Legumen y endulum , turgidum , glabruni , uniloculare , bivalve : semina globoso-reniformia, Habitat in insula Mindaniio : ex seminibus ibi lectis a D. Ludovico Née, enata in laudato horto floruit Septembri anni 1795 0. Eqdic. tab. d Flos integer. b Petala. c Calix. d Germen. e Filamenta. f Eadem expansa, g Caulis pars. h Stipula. ûbs. D. de Laiiiarck trcs plantas uti varietates coniiinxit, pia omnibus est caulis an- gulatus , tetragonus.

CROTALARIA INCANA Linnceì. Tab. 322.

3 5 I CROTALARIAfoliis ternatis , ovatis , mucronatis : stipulis setaceis : leguminibus hir- si& Lnmurck Dict. VOI.2. p. 297. num. 26. Lim vol. 3. g, 423. Jacq. observ. 4. p. 4. tab. 82. Caulis bipedalis et amplius, raniosus, teres, atro-rubens ,pubescens ,ut1 ec petioli przser- tim teneri. Folia ternata 9 ovata , apice breviter mucronata , pagina superiore viridia, inferiore glauca et pubescentia , sustentata petiolo communi pollicari : stipulz setacea:, breves, decidu=. Flores racelmsi racc& tciiniiialibiis , semipedalibus : pedunculi partiales brevissiiiii , flores- que nutantes : prope caliceni in pediinriili apice bracteolz duar setaces, divergentes, et tertia ad eiusdem yedunculi insertionem. Calix ut in præcedente. corolla lutescens , cuius vexillum carinatum , integrum 9 variegatum heis saturatioribus, alis longius : alæ ovatæ : carinz margines albo-lanatz, Genitalia ut in przcedente. Legurnen inflatum , pcndulum , hirsutum t somina &tuso-reniformia. Habitat in America caiidiorc 0.Floret Septembri iii R. H. Mat. E;L-plic.tab. d Calix. b Petala. c &11rici1. d Stamina expansa. ohs. Hanc plantani minus incanam esse in Europa: hortis quam in solo natali observa- vit CI. .pacquinus loco citato : in huius icone desideratur fnictificatiionis sistema, et folic;rum mUCrOlieS. Silentio pressi Shni tabuh I 79 9 in qua aut diversa desigriatur planta , aut nostïa male depicta fuit; quad etiam innuit Jacquinus qui Sloani icones niediocres repL1- tavit. IPOMOEA PILOSA. 7ab. 323.

3 5 2. IPOMCEAfoliis quinatis , pilosis , integerrimis : caule volubili piloso. .Liana fiomific CONVozVuzr pentapJyllì vol. I.p. 443. ubi videndi auctores. Jpomoea pentaphylla. Jac+ . rar.fascz'cul. 2. vol. 2. Observ. vol. 2. p. 297. Cadis volubilis , scandens , longissimus , rarnosus , teres , szpe rwber , tuberculis fuscis va- riegatus , pilisque rigidis rufescentibus coopertus. Folia alterna, subsessilia, petiolata, petiolis rubris valde pilosis , apice sustinentibus fo- liola quinque lato-lanceolata , integerrima 9 acuminata ,uninervia nervo ramoio , pilis raris vestita. Flores axillarec pedunculati , pedunculo communi 3 -~+-pollicumlongo , apice bifido bifloro, ibique histipulato. Calix pentaphyllus foliolis ovatis oblongis , quorum duo exteriora includunt reliqua , lim- boque gaudent szpius rubro : omnium dorsa hirta pilis rufis.

© Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 Corolla alba inftindibuliformis , ciiius tubus vix calicis loiigitudine , et limbus patens pli- catus integerrimus. Staminum filamenta quinque, inzqualia 9 inio tubo adnata , tubcrculis totidein oblongis ad- fixa : mther,?: albx , oblonga, siilcata: , erectæ:. Germen globosum : styliis albiis, staniinibus brevior : stigma album bilobum. Capsula globosa , obtusa, calice tccta , quadrilocularis , tetrasyerma. Semina extus globosa, intus angulata , ita ut quartarn sphzrz parteni referant. Habitat in America calidiore 0.Floret Septenibri in laudato horto Matritensi. ExpZic. tab. LC Flos integer. b Ideni sectus et expansus ut genitalia appareant. c Capsiila calice tecta. d Eadem calice denudata. e Semen. Obs. Hæc planta diversa est a Convolvulo peiitaphillo Plumierii Americ. tab. 9 I. fig. 2. cui folia sunt simplicia profuildissime partita in quinque Ixinias nitidas dentatas , et flores ramosi.

PECTIS PROSTRATA. fih 324.

3 5 3 PECTIScaule prostrato : foliis ovato-linearibus , connatis 9 basi ciliatis j supra nitidjs, subtus punctatis. Caules teretes , duriusculi, prostrati, vix pedales, valde raiilosi , ramis sparsis. Folia connata , sessilia, ovato linearia, IxTqi Iltl-il~~~l14-ciliata, pagina ciiperinre viridia , ni- tida ; inferiore glauca , punctisque diaphanis veluti perforata. Flores versus ramulorum summitates in dichotomia solitarii , subsessiles , crecti. Calix communis simplex , obloiigus , quinquesulcatus , yeiitiiylly Ilus , foliolis zqualibus, canaliculatis , crectis , adpressis. Corolla coiiiyosita , radiata : raG ferniliei quinque , calicis foliolis respondentes , quorum CO~ rolla lutea , ligulata , brevis , limbo ovali apice breviter tridentat0 : in centro fosculi 5-8-hermaphroditi 9 quorum corda paritcr lutea , minima, infundibuliformis , limbo erecto, quinquefido. Staminum filamenta quinque , brevissima : anthera cylindracea. Germeii omnibus lineare 9 fertile : stylus filihinis , stigmata revoluta. Semina linearia, subtetrapa 9 villosa , corollata paleis quinque, aciitis. Receptaculum ni1 dulll- Habitat in Nova-Hispania 0.Floruit autumno anni 1795- in R. H. Mnt ET~&.tab. a Flos integer. b Calix expansus. f Radius. d Idem auctus. e Flosculiroheu- mafroditus. f Idem auctus- g Semen auctm~ OGs. Inflorescentia convenit hac species cum Pecte punctata descripta et delineata a D. Jacquino tab. J 69. Stirpium Americanarum , a qua differt quia P. yunctata est erecta bi-tripedalis ramis striatis ; foliisque gaudet hearibus cum acumiiie , haud basi coilnatis : et floribus pedunculatis, peduncuh longitudine fere foliorum. Differt etiam h;t3C nostra a p.p. ciliari et linifolia Linnæi ut patet ex collatione tabularum Pliunerii I 5 I. fig. 2. et sloa- ni 149, fig. 3. cum nostra tabula.

PSORALEA LUTEA. Tub. 315.

3 5 4. PSORALEAcaule decumbente : foribus spicatis luteis : folioïum piniiulis ov&, sub- tomentosis. Caules pedales , teretes , raniosi , ramis alternis. Folia impari-pinnata , pinnulis ut plurimum I 7 , ovatis, subtomentosis , breviter pe&- latis , terminali crenata : petiolus communis teres basi bistipulatus , stipulis lanceolatis. brevibus deciduis. Flores spicati 9 spicis terminalibus p sesquipolkem longis , in quibus flores sedent ad brac4 team axillares.

© Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 Calix persistens, nonniliil coinpressus 9 extus tomentosus , intus glaber , punctisque nibris variegatus , seniiquinquefidus , laciniis acutis aquali bus , infima longiore, Corolla lutea pentapetala , cuius vexillum breve, concavum , compressum , ungue capillari affixwm basi germinis ;al,?: ovat%, basi lunulata: , unguibus adfixa: tubo staminum , quem- admodum et carina, quz alis est longior. Stamina nionadelpha : tubi apex decempartitus , laciniis capillaribus antheriferis : anthera fuscz : polen croceuni. Germen ovatwm , compressum , apice villosum : stylus filiformis pilis aliquot : stigma ob- tusum. Legumen intra calicem 9 minimum , monospermurn. Semen ovatum, Habitat in Nova-Hispania q. Floruit in laudato horto mense Cctob. 1796. Ex~Zi'c.tab. a Flos integer. b Calix expansus intus spectatus, ubi puncta mbra. c Petala. d Genitalia. L Stamina aucta.fGermen awctwm. g Legumen. h Semen.

ABRONIA UMBELLATA de Ywku. Tob. 326.

3 5 5. ABRONIAcaule herbaceo diffbso : foliis oppositis ovatis, altero breviore : floribus uni- bellatis. Abronia. De Jussz'eu gener. p. 448, 449. Larnarck Iííwratioiz des parcs p. 267. 469. tab. 105. Caules herbacei , teretes, diílùsi , ramosi pedales. Folia ovata , inferne glauca ubi nervus unicus protuberans , petiolis fere triplo breviora, op- posita quorum aliud maius cum minore alternans. Flores in pedunculo axillari solitario, foliis longiore , I 2 - I 8 sessiles, involucro cincti po- lyphyllo , foliolis ut plurimum quinque lanceolatis, brevibus s qui^ pro calice communi asumsit D. de Lamarck, Calix proprius nullus. Corolla infera infundibuliformis , cuius tubus virido-albicans , longus, basi tumidus , ultra coarctatus 9 supra latior; limbus pulchre roseus, patentissimus 9 quinquepartitus , laciniis obcordatis seu bilobis , pagina inferiore dilutioribus. Staminum filamenta quinque bJsi coalita in vaginularn hypogynam brevissimam , ultra pa- rumper libera, statimque adgluLiiida tubo Cord= > per quan inrequaliter excurrunt, do- nec tandem iterum libera antheras sustinent luteas , oblongas, non exertas : harum duz sita sunt prope faucem pervim; dua: pau10 inferius s et quinta sub is&. Germen superum , ovatum , cinctum basi Vaginula urceoliformi, quinque dentata, e quoe rum dentibus asswrgunt filamenta alba : styh simplex tub brevior : stigma clavatum subvillosum Semen unicurn , durum 9 ovdto-m&m, quìmpmgujm, anguiïs undglato-criyis , tectum basi cord&. Immck. Habitat in California maritimis 0,unde D. Colignon misit semina in R. hortum Parisien- sem, ubi floridam vidi, descripsi et delineavi mense Septembri anni I 78 8. EX~Z~C.tab. d Flos integer. b Idem tubo longitudinaliter secto et expanso ut genitalium si-

tus appareat. c Germen intra vaginulam $ terminatum stylo et stigmate: omnia aucta, d Semen. e Eiusdein sectio transversalis. Qbs. I .a Miror D. de Lamarck nihil de vaginula dixisse , quam vidimus oculatissimus de Iussieu et ego multoties dicto anno; unicus ille character classem monstrat , Monadel- phiam scilicet , ad quam hoc genus pertinet. D, de Iussieu Abroniam colocavit inter Iasmi- neas post Nyctaginem. Obs. 2. Huius plantz fructum non vidi ; fructificavit ipsa certe postquam Galliam re- liqui in patriam reversurus medio Octobri anni I 78 9 , ideoque quz de fructu dicta, ex ci- tato opere D. de Lamarck desumta sunt, qui num fructum designaverit magnitudine na- turali aut aucta prorsus ignoro.

© Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 Obs. 3.a Huius plantz habitus Valerianæ est , flores Priniulæ , character fere Nyctagi- nis. Nec defuere Parisiis botanici peritissimi qui plantam primo aspectu Boerhaaviam creo dideriiit . DODONEA VISCOSA Linntzi. Tab. 327.

3 5 6. DODONÆAcaule fruticoso: foliis oblongis , lanceolatis , alternis : floribus paniculatis. Dodonaa viscosa. Linn. v.pl. vot. 2. p.I 62.Lamarck Dict. vol. 2.p 29 2. Jacq. Ame&. p"t+ 549 55. Caulis fruticosus , valde ramosus, in hoïto Matriteiisi triyedalis , in patria vero orgyalis et ultra. Folia alterna, integerrima , laaceolata , glaberrinia , uninervia , basi atenuata in petiolum brevem qui per ramulos decurrens costani aut angulum efformat. Flores racemoso-paniculati terminales : pedunculi pollicares , ad foliolum axillares. Calix tetraphy llus , foliolis ovatis concavis deciduis : corolla nulla. Staminum filainenta brevissima, ut plurimum octo, basi germinis inserta : antherar totidem oblongæ , arcuatct: , quadrisulcatæ , didymæ , conniventes. Germen triquetnini : stylus crassus longus , basi simplex , supra tripartitus , laciniis in fasci- cuhm bæpe editis :stigmata simplicia rubentia. Fnictus est capsula inflata , trisulca, trilocularis. aucta alis tribus membranacek subrotundis. Semina ovata 9 bina in wnoquoque locularnento. Habitat in Iamaica et in America calidiore v.Colitur in R. H. Mat. ubi floridam vidi mense Novembri anni I 7 87 , fructiferam Lanuario seguenti. Erp1tc. tab. a Calix. b Eiusdem foliolum. c Flos integer. e Germen. g Fructus rnaturus. /iHuius sectio. i Ala Guiri terti0 locularnento. Obs. I .I Huius plantæ folia diversa sunt ab illis quæ Sloan pinxit tab. I 6 2. fig. 3. quamque nihilominas ad eamdem speciem cwni hac nostra reduxit D. de Lamarck: fortasse variat foliis. Obs. 2: Missam facimus Dodonaam trifoliatarn Trew. rar. I 2 tab. 9, quia vera Ptelea est.

COUTOUBEA TERNIFOLIA. Tab. 328.

3 5 7. COUTOUBEAfoliis ternis lanceolatis oblongis acutis : florum spicis terminalitiis densis, Caulis teres, herbaceus, erectus , quinque pedes altus , ramis aliquot versus apicern. Folia terna, sessilia , oblonga ,acuta 9 integerrima , glabra , nervo unico longimdinali. Flores spicati , spica densa, in qua terni sedent ita dispositi ut spica appareat quodam modo hexagona : flores singuli sunt hasi tribracteati , bracteolis lateralibus acutis brevibus, me- dia longiore , præserth in verticillis inferioribus. Calix monophyllus , profunde partitus in quattuor lacinias acutissinias erectas. Corolla alba monopetala calice longior , hypocrateriformis ,limbo patente quadrifido , laci- q is æqualibus ovato-acutis. Staminum filamenta quatmor , adfixa tubo corolla: inter ipsum et squamulas apice liberas, corollæ longitudine : antheræ sagittatæ. Germen superum 9 oblongum : styh filiformis staminibus paulo bwevior : stigma bilaniel- latum. Capsula ovato-acuta ,semibilocularis 9 bivalvis : semina numerosa, minuta, parietibuc cap- sulæ adfixa. Habitat in Panamá in tractu dicto lgauerta de la ConcepcZon , floretque Novembri 0.Vidi siccam in ditissimo herbario D. Ludovici Née indefessi Botanici ; qui postquam Hispa- niæ provincias perlustravit , in scientiæ profectum inter arripuit longum et periculosum. Perscrutatus est regnum Peruvianum et Chilense, vastissimam regionem vulgo Pamzas

© Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 de Buenos Ayres ; Novz-Hispanix maximam partem , insulas Philippicas , easque maris pacifici Ainicorwm dictas ,Novani-Hollandiam et in ea coloniam anglicam Botany- Bay nominatarn , unde multa plantaïum millia secum adsportavit . Huius collectionis plaiitas aliquas evulgabo , quz reliquarum prastantiam cominendent et pracipue laudati Lu- dovici solertiam et in Botaiiicam amorem. ExpZic. tab. a Flos integer. b Calix basi tribracteatus. c Idem expansus. d Corolla expansa cuni stcrminibus. D Eadeni aliter spectata ut squamulct: appareaiit stamiiiuinque inser- ti~.e Stamen auctuni. f Germeii. g Capsula. h Eadem expansa in valvulas. i Valvwla aiicta. k. Semen valde auctuiii. Obs. I .a Genus Gentiana: ita siinile ut vix ab eo distinguatur, eo praesertim quod plures dentur Gentiana species corollis quadïifdis. Obs. 2 .a Haec species diversa omnino est a Coutoubea spicata Aubletii , quam Con- toubeam albam nominavit D. de Lamarck. Conferatur Aubletii tab. 27 cum hac iiostra. Obs. 3.a Coutoubea nomen barbarum fortasse reputavit C1. Schreberius , ideoque in Picrium mutavit pag. 79 I. Gen. plant. edit. post Reichardianam secunda anni I 79 I : quia vero Parisieiises botanici celeberrimi Lamarck et de Jussieu dictuni Coutoubea nomen re- ceperunt, pace laudati Schrcbcrii idipsum conservare mihi liceat. Hic idem Jo. Christianus Dan. Scheber ex mea MOLINA(nomen proculdubio dignissimum) GÆRTNERAMfecit, quam Gzrtner ipse HIPTAGE noininavit priusquam vidisset nonam meam dissertationem : vidit hanc Schreberiiic , et ~iiliilominucnec verbiim didit de Molina.

CINCHONA PHILIPPICA. Thb. 329.

3 5 8. CINCHONAfoliis ovgtic gl~bris: fioribus corymbosis : pduildis duplicato trifidis: antheris exertis. Arbor humilis cortice cinereo amaro. Folia opposita , glabra , ovata , utrimque acuta , petioh triplo et amplius longiora : stipula: lata: inter petiolos , decidwz. Flores axillares : pedunculus comnitinis folio brwiul Grectus , apice tripartitus , ibique bife liatws : partes istx pedunculi breves , iterum trifidz s~nt, triflorz ,tribracteatx. Calix superus , brevis , campanulatus , quinquedentatus , persistens. Corolla glabra monopetala , infundibuliformis , seniiquinquepartita 9 ita ut tubus sit laciniis zqurilis ; istaque patentes. Staminwm filamenta quiiique , exerta , basi fere tubi inserta : antheræ oblongz , erecta:, flavx. Germen o&ngum : stylus filiformis staminuin fere longitudine : stigma bilaniellatum. Capsula idera, oblonga , coronata calice , bilocularis , bivalvis , valvis margine introflexo

dissepimentum conficientibus. Semina in singulo locdo plurinia j ovata , compressa, mar. gina ta. Habitat prope Manila in Santa Cruz de la Laguna , ubi floridam vidit laudatus peregrina- tor Née , e cuius herbario sequentes depromsi 7, Expjic. tab. d Floris capitulum. b Corolla expansa cum staminibus. c Germen. d Capsula. e Eadem aucta. f Huius medietas intus spectata. g Eadem cum seminibus. h Semen. Obs. I ? Quum plures dentur Chinchona: species corollis glabris , filanientis exertis, atque stigmate bilamellato , quas Celeb. Linnzus nusquam vidit , reformari debet huius generis character ut iam pridem fecit carissimus et sapientissimus de Jussieu. Quare qua Schreberius dixit de laciniarum lana , simplicitate stigmatis , atque filamentorum mensura delenda sunt , utpote natura non seinper consona. Obs. 2 .a Omnia in tabula depinxi ut in exemplari sicco erant : num vero fiuctus in de- bitarn pervenisset matwitatem et magnitudinem affirmare nequeo.

© Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 LEPIO S PER hi U M.

CHARACTER GENERICUS REFORMATUS.

Calix campanulatus semiquinquepartitus, parte germen circumdcinte persistente. Corollæ petala quinque, orbiculata, calicis margini interiori intcgroque irisertri. Staminum filamenta numerosa ( I o- 2 o) filiforniia calicis margini inserta : anthera: ovatix incum bentes. Germen globosum in fundo calicis , huicque adglutinatum : stylus filiformis erectus : stigma globosum. Capsula globosa depressiuscula , margine calicis umbilica ta , quinquclocularis, quinque val- vis, loculis poly spermis. Semina numerosissima, tenuissima, oblonga.

Obs. I.~Ioannes Reinoldus Forster nomen composuit ex vocibus xewqo~exilis, et awep,u& semen, quod apprime quadrat plantis nunc describeiidis. Quinque hucusque vidi, omnes frutices foliis sparsis nunierosis, ut plurimum punctatis pagina inferiore : earum quat- tuor, de quibus in hoc opere, crescunt in Nova-Hollandia , quinta in Nova-Zelaiidia , quam olim vidi vivam in Regio horto Parisiemi, Philadelphi nomine. Omniuni semina sunt simi- lia , et capsulæ quinquevalves , quarum dissepimenta sunt valvulis opposita , si Leptosper- mum stellatum excipias ; cuius dissepimenta sunt duplicata ex inflexis valvularum niargi- nibus. Calicis lacini2 persistunt in Leptospermis stellato et iuniperifolio : in reliquis de- cidunt. Obs. 2.a ,,Situs dlgnosis in maturo fruccu Silas sape ingentcc haber dificultates qui- ,,bus oviam ire licet , examinando situm ovarii in flore recentcr expanso; in quo si totLi1n 39 ovarium supra receptaculum floris proprium emineat , subsequentem fructum tuto dcc1;ira- ,,bimus sup2rum, etsi pcr maturitatem suam totus a calice vel coroh fucrit contectus at- ,,qiie incrustatus: contra autem si in illo statu ovarium intra floris delitzscat thalamum; aut y,si stamina atque petala iiltissimc= supid s~demfructus calici fuerint inserta, tunc in priori ,,cacu wdenter, in posteriori vero ob analogiam fructus eiusmodi ad inferos poterunt re- ,,ferri. ’’ Gartner z’ntrod. gener-pp. 77. 78.VOL 2. Glarissimo huic Botanico assentior, frwc- tusque Leptospermi , Metrosideri , Eucalypti atque Fa bricia: irifcros dico, Obs. 3 ? C1. Schreber in plantarum generibus , et Lamarck in Dict. Encyclop. cx Lep- tospermo et Metrosidero unicum genus ~fformaruntcontra Gartneri seiltentiani , et quad +us est reluctante fructii. Hac ergo de causa utruiilque conserbabo in hoc opere, Iion item species ; quorum aliquæ , metrosideros a Gartnero nominata:, ad aliud genus pertinent,

LEP’FBSPEWMUM STELLATUM Tab, 330. $g. 1,

3 5 9. LEPTOSPERMUMfoliis ovatis , oblongis , trinerviis, alternis , punctatis : floribus solita- riis , subsessilibus : calice integro persistente. Caulis fruticosus valde ramosus , 6-S-pedalis, glaber ut et tota planta. Folia alterna , adproximata , subsessilia , ovato-oblonga , utrimque acuminata , trincrvia ,pa* gina inferiore puiictis aliquot minutis excavata. Flores solitarii axillares , peduiiculis sustentati brevibus. Calix campanulatus, laciniis quinque ovatis persistentibus. Corolla lutea. Staminum filamenta 2 o et amplius , lutea , corolla paulo breviora : antherz lutez, Germen, stylus , stigma ut in charactere generico. Capsula iiiferiori parti calicis adglutinata , loculamentis quinque apice dehisccntibus , qua-

© Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 rum omniiim aperturz stellulani efforiiiant circa receptaculuni columnare - pentagonuni. Semina tenuissima fusca. Habitat prope oppidum Jackson in Nova-Hollandia , ibique Iungia imbricata , Fabricia mvrtifolia , Banksiæque plures quas legit et adsportavit laudatus Ludovicus Née ql. Vidi sic. Floret Aprili. ExpZic. tab. a Flos magnitudine naturali. b Germen. c Calix. d Petalum. e Genitalia aucta. f Capsula. g Eadem aucta dehiscens. lz Receptaculum columnare. i Semina. k Semen auctum. I Folium auctum.

LEPTOSPERMUM POROPHYLLUM. Fab. 330. Jig. 2.

3 60. LEPTOSPERMUMfoliis ovato-oblongis , obtusis , basi angustioribus . dens; punctatis: floribus solitariis terminalibus : calicinis laciniis deciduis. Caulis sexpedalis et amplius, fruticosus , ramis alternis iterum ramosis. Folia vix semipolliceni longa et lineam lata , apice obtusa , subsessilia , alterna, glabra, obscure trinervia , dense punctata pagina inferiore, puiictis nigricantibus , contra luceni vero diaphanis , adeo ut tunc perforata videantur. Flores solitarii , subsessiles in ramulorwm apicibus. Calicis laciiiiæ decidux. Corolla, genitalia et receptaculum columnare ut iii præcedente. Capsula calicis parte inferiore incrustata , globoso-depressa, subpentagona , valvulis quinque extus scabris atque dissepimento oppositis. Semina numerosa, rufescentia, lineari-paleacea, tenuissima. Habitat floretque cum pracedente q. Vidi in herbario D. Lud. Née. Explic. tab. A Folium auctum. B Capsula aucta. C Semina mag. nat. D Semen auctum. Obs. I? Corolla lutea et foliorum forma diversuni videtur a Leptospermo scopario D. de Lamarck dict. vol. 3. pag. 46 6. ad quod idem auctor reffert ylantam The vulgo dictam, et figiiratam vol. I. pag. 2 I 3. tab. I o. itin. Cook editionis Paris. anni 1778. Obs. 2 a Quamquam Leptosperma ut plurimum vaudeant foliis punctatis, hanc spe- . a. ciem dixi porophyZZam quia puncta in ipsa sunt copiosissima.

LEY TOSPERMUM MULTIFLORUM. Tab. 33 I . Fig. 1. .

3 6 I. LEPTOSPERMUMfoliis alternis ovato-acuminatis, uninervis : floribus axillaribus, cali- Cum laciniis deciduis. An Leptospermum squarrosum Gdrtner vol. I. pag. 174,tab. 332 Caulis 6-S pedalis fruticosus ramosus , ramis adscendentibus. Folia numerosa , alterna, sessilia, ovato-oblonga cum acumine rigido , ut plurimum conca- va, uninervia. Flores axillares , subsessiles , solitarii 9 numerosi, quorum calices ut in pracedenti , eomm- que laciniz deciduæ. Stylus brevis cum stigmate globoso. Capsula subglobosa , depressiuscula , unibilicata , cuius valvulae dissepimenta et semina ut in præcedente. Habitat prope Paramata et Jackson oppida Novæ-Hollandiz T.Fructibus ornatur Aprili. Vidi in laudato herbario absque corolla. Explzc. tab. a Capsula nonduni deliiscens, b Eadem perfecte matura. c Semina. d Semen auctum. e Folium auctum.

© Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 LEPTOSPERMUM IUNIPERIFOLIUM. Zkk 33 i. Fig. 2.

3 6 2. LEPTOSVERMUMfoliis sublinearibus , rigide acuminatis ; raniulis villosis : calicis glabri laciniis persistentibus. Caulis fruticosus quinquepedalis : rami numerosi , teretes, alterni , villosi praesertim teneri, et cortice rubro. Folia alterna, sublimaria cuni acuniine rigido , sessilia , obscure trinervia , vix triuni linea- rum longitudine, ex quorum axillis alia prodeunt fasciculata. Flores sessiles, cuius calix glaber , laciniis persistentibus. Reliqua ut in przcedente. Habitat in Nova-Hollandia semileuca a portu Botany-Bay. y. Vidi fructiferum in eodem herbario, Expric. tab. f Capsula. g Eadem aucta. h Semina. i Semen auctum. k Folium auctum. OUS. A przcedente differt calicum laciniis persistentibus, ramulis villosis et foliorum forma.

METROSIDEROS Gertner.

CHA RA C T ER GENERIC US REFORMAT Us*

CALIXmonophyllus quinquedentatus , turbinato-canipanulatus. Corolla: petala quinque, basi atenuata, calicis margini interiori inserta. Staniina numerosa , corolla longiora , calici inserta : anthera ovata: incumbentes. Germen infundo calicis huicque adglutinatum , ovatum : stylus filiformis staminwm longitu- dine : stigma triincatum. Capsula calicis ventre corticata trilocularis trivalvis , apice dehiscens : semina numerosa mi- nima, cuneiformia ,parte acuta receptaculo centrali adfixa.

Obs. I .a Septem species examinavi, Novæ-Hollandia: incolas , in quibus vidi capsulas triloculares trivalves , quarum semina numerosa minima cuneiforinia , numyuam rotundata. Vidit C1. Gartner rotundata semina in sua Metrosidcro costata, quz ut postea videbiiiius ad aliud genus pertinet. Meæ plantæ sunt arbores aiit frutices, quibus folia sunt integerri- ma et alterna in quattuor prioribus , opposita in reliquis speciebus. Oh. 2 .a Ex floris capsulzque figura, quam dedit Forster tab. 3 6. videtur Metrosideri especies planta ab ips0 noininatli Leptospermum scandcns.

METROSIDEROS MA4RGINA'TA, 1216.331.

3 6 3. METROSIDEROSfoliis alternis , lanceolatis, trinervis, linibo revoluto : fioribus in race- nium conglomeratis prope ramulorum suinmitates. An arbor alba minor Rumph. Amb. vol. 2. pag. 7 6. trlb. 17.? Caulis fruticosus , octopedalis, ramis alternis et cortice rubcnte. Folia alterna, subsessilia , lanceolata , triiiervia , nervo iiiedio ranioso, reliquis niarginalibiis.

Flores in racemuin conglomerati 9 ad bracteain deciduam sessiles , prope ramuloruni suniiiii- tates locati, ita ut post racemum folia denuo occurrant terniindia. Calicis laciniæ deciduz. Petala lutescentia , ovata , patentia. Staminum filainenta incarnata, pollicem longa , libera, Germen miiiimuin : stylus incarnatus. Capsula globosa, calicis ventre iiidurato corticata. Reliqua ut in c!macterv pericu.

© Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 Habitat in Nova-Hollriiidia prope portuin Jackson, floretque Aprili 2$. Vidi in laudato herb. ExpZìc. tab. a Flos integer. b Calix et corolla. c Petalum. dCalix expansus cuin stamini- bus. e Stamen auctum. f Germen. h Calix induratus capsulam continens. i Idcin sectus ut appareat capsula et supra ipsam villi in fauce calicis. k Capsula. I Eadem aucta. m Eadem multoties aucta et secta. n Semina. o Eadem aucta. Obs. Huius et sequentis planta: semina comparavit Rumph. paleis aut abruytis spinæ acuminibws , pallide fuscis , et parum incurvis. METROSIDEROS QUINQUENERVIA. Tab. 333.

3 64. METROSIDEROSfoliis lanceolatis, alternis , quinquenervis : floribus polyadelphis in ra- cemum conglomeratis. An arbor alba Rumph. Amb. vol. 2. pdg. 72-75.tab. 16.? An etiam Melaleuca viridiflora Solandri apud Gartner de fructibus tab. 3 5 .? Arbor cuius truncus ad 20. pedes crescit , coronatus coma densa, corticeque cinero tectus, Folia lanceolata , oblonga , subsessilia , alterna, quinquenervia. Staminum filamenta polyadelpha , lutea , corolla multoties longiora. Reliqua ut in pr.xedente cuin qua vivit et floret Aprili. v.Ex eodem herbario. ExpZìc. tab. A Flos integer magnitudine naturali. LZ Idem staminibus expoliatus. b Peta- lum. c Calix expansus cum staminibus. d Filamentorum fasciculus. e Germen. f Fru- ctiis intra calicem induratum edentuluni. g Huius sectio ut appareat capsula.

METROSIDEROS NODOSA Gertner. Tab. 33 4.

3 6 5. METROSIDEROSfoliis linearibus confertis : floribiis aggregatis 9 in medio rainulorum nodosis. Metrocideros nodosa. Solmd. et Gartner tab. 34.Jig. 6. Caulis fruticosus , octopedalis et amplius, valde ramosus, cortice cinereo : rami teretes ad- scendentes iterum ramosi. Folia conferta, sessilia , lineari-acuminata , uninervia p vix pollicem longa , semilineam lata, Flores prope ramulorum basim aggregati, nodum aut si mavis annulum efformantes. Calix fructifer edentulus , coriaceus globosus. Germen ut in præcedentibus , et stylus longissimus habita ad flores ratione. Capsula et semina valde minuta. Habitat prope oppidum Jackson in Nova Hollandia, fructum gerit Aprili v.Ex eodem herbario, ubi rami omnes fructiferi , absque floribus. Obs. Styli longitud0 et exiguitas calicis indicant stamina longissima et petala minuta. ExpZic. tab. a Fructus mag. nat. b Idem auctus. c Calix expansus et in eo capsula. d Ea- dem aucta. e Huius sectio. fSemina. g Semen auctum.

METROSIDEROS ARMILLARIS. Tub. 335.

3 6 6. METROSIDEROSfoliis linearibus, angustissimis, confertis : floribus dense spicatis in medio ramulorum. Frutex ramosus, ramis teretibus bifurcatis , cortice cinereo albicante ,scabriusculo ex tuber- culis oblongis, ad basim foliorum locatis. Folia sessilia ad tuberculum oblongum album , angustissima , laxe imbricata ut in Ericis pluribus purprea præsertim et vagante, nwmquam opposita ket numerosissima ,acuta. Flores in medio ramulorum sedent spicati, quarum spicarum rachides sunt ipsi rami ultra flores foliosi.

© Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 Calix subglobosus dentibus quinque quodaniodo persistentibus. Capsula in fundo calicis, ipsoque indurato et suberoso corticata, trilocularis, trivalvis Se- mina cinerea, numerosissima, cuneata , receptaculo columnari affixa parte acuta. Habitat cum præcedentibus , fructumque gerit Aprili 7.Ex eodem herbario. Explic. tab. d Calix magnitudine naturali post petalorum atque staminum casum. b Idem auctus. c Idem capsulam maturam fovens mag. nat. d Idem auctus. e Idem sectus ut aypareat capsula. f Capsula dehiscens. g Eiusdem duz valvulæ cum seminibus. /iSe- mina matura mag. nat. i Semen auctum. k. Foliuni triplo longius quam in planta. Obs. I .a Metrosiderum armillarem Gærtneri numquam vidimus : quia vero illius fru- ctus, qualis prostat in laudato opere tab. 3 4.. fig. 5. nostra: planta: fructui similis apparet, nomen retinuimus. Oh,2.' In ramulorum bifurcationibus gallæ sedent ovatæ cum acumine, glabra: et obscure sulcatæ , quæ primu intuitu fructus cuiusdani imaginem referunt. Omnes vidi fo- ramine pertusas prope acumen locatum. A sistit gallam magnitudine naturali, B auctam.

METROSIDEROS HYSSOYIFOLIA. Tau. 336. Jzg. i .

3 67. METROSIDEROSfoliis linearibus , oppositis , punctatis : calicum laciniis deciduis. Caulis fruticosus , ramosissimus, ramis teretibus. Folia opposita ,sessilia, linearia cum acumine, trinervia , punctis fuscis variegata pagina in- feriore. Flores prope ramulorum basim glomerati sessiles. Calix subglobosus, suberosus , fmctifer edentulus. Capsula et semina ut in præcedenti. Habitat in Nova-Hollandia prope Jackson oppidum ibique Pimelea Gzrtneri involucrata q. Ex eodem herbario. Explic. tab. d Calix fmctifer. b Huius sectio ut appareat capsula. A Folium auctum.

METROSIDEROS CALICINA, Tab. 336. jzg. 2.

3 6 8. METROSIDEROSfoliis oppositis 9 enervis , punctatis , lanceolatis : calicibus persisten- tibus. Caulis fruticosus , ramis oppositis. Folia opposita , sessilia , enervia , punctata , lanceolata , internodis longiora , vix tres lineas longa et tertiam partem linea: lata. Flores in ramulorum basi sessiles, glomerati numero 5 - 8. Calix campanulatus, coriaceus , semiquinquepartitus, laciniis ovatis persistentibus. Germen globosum : stylus calice multoties longior. Capsula et semina ut in pracedentibus. Habitat loco citato , fructumque gerit Aprili 7. Ex eodeni herbario. Fructiferam vidi non floridam , quod intelligendum est de tribus præcedentibus. Explic. tab. c Calix. d Idem auctus. e Eiusdem sectio ut appareat capsula. f Capsula ex- tra calicem dehiscens. g Semina. h Semen auctum. i Folium auctum.

METROSIDEROS [JMBELLATA. ?ab. 33 7.

3 6 9. METROSIDEROSfoliis oppositis, lanceolatis, uninervis, limbo revoluto : fioribus uin- bellatis terminali bus. Caulis fruticosus, 8-I o pedes altus, ramis oppositis glabris.

© Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 Folia opposita ,subsessilia ,lanceoíata , utrimque acuminata, ùninervia , nervo ramoso , lima bo nonnihil revoluto ; pagina inferiori punctata , punctis nudo oculo vix conspicuis. Flores terminales, subiinibellati , umbella sessili. Calix campanulatus , apice quinquepartitus , laciniis crassis ovatis coloratis limbo scarioso: a laciniarum divisione usque ad pedunculum seriseus , tomento brevi albo.

Corollz petala quinque , rubra ,crassa , concava j ovato-oblonga , limbo tenui et veluti sca- rioso.

Staininum filamenta sub 2 o, rubra 9 subulata , corolla triplo longiora, calici inserta prope laciniarum divisionem : antherct: incumbentes, reniformes. Germen in fundo calicis piriforme : stylus filiformis erectus, staminibus paulo brevior : stig- ma truncatum. Fructus deerat : at ex embrione fecundato apparet capsula trilocularis, loculamentis poly- spermis , et semina minutissima cuneiformia. Habitat prope tegularia oppidi Jackson in Nova-Hollandia p floretque Aprili y. Ex eo- dem herbario. ExyZic. tab. a Calix expansus et corolla. b Petalum, c Germen. d Idem auctum. e Eiusdem sectio. f Semina. g Calix expansus cum genitalibus. h Filamentum auctum. Oh. Staminibus orbatas reperi 4. 5. et 6. huius generis species quas nihilominus ad ipsum et non ad Melaleucam reduxi, quia ipsarum semina vidi minima, cuneiformia. Ocu- latissimus Gxrtner observavit Melaleucæ et Fabriciæ semina alata : qua forma rectius di* tinguntur hæc genera a Metrosidero , quam charactere Linnaano desumpto ab staminibus liberis aut polyadelphis. Contempta ergo polyadelphia secundæ speciei eam dixi Metrosi- derum , minime confundendam cum Melaleuca leucadendra Linnæi suplementi. Tn hac enim stamina sunt inæqualia 9 et calicis laciniæ persistentes, in mea vero æqualia , calixque fructi- fer edentulus.

ANGOPHORA (u)

C HARA C T E R GENX RIC US.

Calix monophyllus , turbinatus , apice truncatus , dentibus quinque prominentïbus , costis- que longitudinaliter notatus. Corollæ petala quinque, limbo calicis inserta , patentia , orbiculata. Staminum filamenta numerosa, limbo calicis inserta : antherz ovatæ. Germen in fundo calicis ovatum : stylus subulatus calice longior, truncatus : stigma sim- plex. Capsula in fundo calicis , hocque basi corticata ,ovatotruncata , trilocularis, trivalvis , dis- sepimento valvulis opposito : semiaa lentiformia , salitaria in quolibet locularnento, co- lumnæ trigonæ affixa.

ANGOPHORA CORDIFOLIA. Tau. 336.

3 70. ANGOPHORAfoliis ovatis cordatis sessilibus : floribus corymbosis. Caulis fruticosus , 7-I o pedes altus ramosus , ramis alternis, teiieris prasertim hispidis pi- lis nigricantibus rigidulis. Folia alterna, sessilia , uninervia , nervo ramoso, cordata s ovata ,coriacea 9 superiore pagina nitida. Flores corymbosi , corymbis terminalibus , umbelliferis , magna pilorum copia tectis. Calix turbinatus initio magna pilorum copia obductus , leviterque costatus : fructifer sw-

(u) A vocibits d7yor vas, et QOPLferens; quia fructus huius generis vasis formam referunt.

© Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 berosus, parce pilosüs , costis quinque sulcatus qua: in dentes prominent. Cavitas dia- phragmate orbiculari in duas concamerationes partitur , in quarum inferiore locatur ger- men, et in superiore recondita sunt stamina ante corolla: expansionem. Corolla petala orbiculata, quoruiii ununi tricrenatum , lutescentia , superiore pagina ver- sus insertionem dilute carnea , inferiore prope basim pilis aliquot rigidulis. Filamenta lutescentia, ante corollæ expansionem inflexa 9 postea erecta : antheræ luteæ. Germen ovatum : stylus subulatus diaphragma perforans et erectus ultra calicis alti- tudinem. Capsula ovata , supra plana : semina lenticulari-ovata , parte plana columnæ affixa. Reliqua ut in charactere generico. Habitat in Nova-Hollandia prope oppidum Jackson : floret Aprili tuncque conservat anni prxcedentis fructus 6. Vidi siccam in eodem herbario. ExpZìc, tab. A Fructuum umbella. a Floris capitulurn. b Flos apertus. c Idem absque corolla. d Calix sectus cum capsula et diaphragmate. e Fructus. f Idem secto ca- lice. g Capsula dehiscens. h Semen qua colwmnæ exat affixum. i Idem opposita parte spectatum. R Petalum postica superficie.

ANGOPHORA LANCEOLATA. Tab. 339.

3 7 I ANGOPHORAfoliis alternis , petiolatis , lanceolatis 9 valde acuminatis : floribus um- bellatis. Metrosideros costata. Gærtner de fracf. VOZ. I. pg. 17z. tab. 34. Ji9. 2. Caulis arboreus ramis alternis.

Folia alterna 9 petiolata, lanceolata acumine valde producto et acutissimo , wninervia, nero vo ramoso. Flores umbellati ,umbellis terminalibus. Calix ut in przcedenti, attamen paulo ventricosior et glaber. Capsula omnino ut in pracedenti : semina subrotunda , plano-convexa, perfecte delineata a laudato Gartnero. Habitat cum przcedente. z Ex eodem herbario. Explic. tab. a Fructus. b Calicis sectio. t Capsula. d Eadem dehiscens. e Semen parte convexa spectatum. f Idem parte interna qua columna: erat affixwm. Obs. Huius speciei vidi ramum fructiferum, orbatum floribws.

EUCALYPTUS L’heritier.

CHARACTER GENEBICUS.

Calix monophyllus turbinatus apice truncatus, calyptra decidua tectus. Corolla nulla, nisi calyptram dicas. Staminum filamenta numerosa , limbo calicis inserta : anthera ovatæ. Germen in fundo calicis , ovatum : stylus subulatus , calice longior : stigma simplex. Capsula ovata , ventre calicis corticata, sub 4-locularis 3 valvulis totidem apice dehiscens, pol y sperma. Semina parva, angulata.

Oh.Species mihi notæ sunt arbores aut frutices-Nova-Hollandiæ ,quibus folia sunt al- terna , petiolata , petiolo aliquando subalato, lanceolata cum acumine , quodam modo fal- cata , nervo unico longitudinali in duas partes, inæqualis latitudinis partita. Flores umbc- llati, umbellis aut in corymbum terminalibus, aut solitariis axillaribus.

© Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 EUCALYP’TUS CORYMBOSUS. Tub. 3 40.

3 72. EUCALYPTUSfoliis lanceolatis , petiolis subalatis : floribus corymbosis. Caulis arboreus 2 0-3 o pedes altus, ramis alternis, numerosis.

Folia alterna petiolata , petiolo leviter alato, lanceolata cum acumine producto 7 uninervia nerdis numerosissimis parallelis oblique ad primarium posi&, nitida et nonnihil co- riacea. Flores corymbosi terminales, corymbo ex pluribus umbellis 4-aut 5 -floris. Calix turbinatus, integerrimus ,coriaceus, truncatus , calyptra hemisphmica decidua tectus, ili duas concamerationes diaphragmate partitus, in quorum inferiore germen, in superiore stamiiia duni inflexa et clausa suiit calyytra. Staiiiinum filamenta fere 8 O , limbo calicis variis ordinibus inserta, interiora breviora, exte- riora seniipollicem longa lutea : antherz reniformes nutantes. Germen turbinatum : stylus calice longior : stigma obtusum.

Fructuin 11011 vidi 7 qui ex germine fecundato apparet capsula trilocularis. Habitat in Nova-Hollandia prope oppidum Jackson, floretque Aprili fi. EX eodem her- bario. Eqdic. tab. a Calix calyptratus. b Idem calyptra dehiscente. c Idem staminibus ere&, d Idem sectus ut appareat diaphragma sub quo iacet germen. e Filamentum auctun. j’Germiiiis aucti sectio transversalis.

EUCALYPTUS PLATYPODOS. raó. 3 4 1.

3 7 3 , EUCALYPTUS foliis alternis lanceolato-acutis subfalcatis : umbellis florum solitariis, pedunculo comniuni plano. An Metrosideros salicifolia Gartneri VOZ. I. tab. 34. jg. 3. a ? Caulis arborescens ramis alternis. Folia, ut in przcedenti, attamen longiora et duriori. Flores umbellati , unibellis solitariis axillaribus , quorum pedunculus communis bu& compressus, flores sustinens 3 - 6 sessiles. Calix, calyptra et genitalia ut in przcedenti , at diaphragma infundibuliforme. Capsula corticata calice , tunc fere cylindrico , quadrilocularis , quadrivalvis, locwlis poly- spermis. Semina parva angulata ferruginea. Habitat floretque cum præcedente. 6.Ex eodem herbario. E*..&. tab. A Raini fructiferi pars. a Calix fructifer. b Idem sectus perpendiculariter ut appareat capsula. c Eiusdem sectio horizontalis. d Semen. e Calix calyptratus. f Flos calyptra dehiscente, g Calicis floridi aucti sectio ut appareat diaphragmatis et germinis situs. h Germen.

EUCALYPTUS ROSTRATUS. Tub. 342.

3 74. EUCALYPTUSfoliis ovato-lanceolatis, valde acuminatis , nitidis : calyptra rostrata. Caulis arboreus I 5-2 o pedes altus ramis alternis. Folia alterna ovato-lanceolata 7 4- I 2 pollices longa , duos lata, valde acuminata , nitida, coriacea , nervis innumeris ad unicum longitudinalem parum obliquis , sustenta petiolo pollicari subalato. Flores umbellati , umbellis axillaribus solitariis. Calix longior quam in præcedentibus , cuius calyptra rostrata rostro compresso. Germen ovato-tetragonum in fundo calicis, huiusque parieti conghtinatum :stylus subulatus. Reliqua ut in præcedentibus.

© Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 Fructum non vidi, qui ex germine videtur quadrilocularis. Habitat cwn precedentibus : floretque Aprili fi. Ex eodeni herbario. ExpZic. tab. a Flos cuius calyptra dehiscit, et stamina evolvuntur. b Idem absque calyp- tra. c Calicis sectio ut appareat germen. d Germinis aucti sectio. Obs. Præter istas species alias vidi in laudato herbario, non ita perfccte conservatas ut iconibus eas sistam , quas nihilorninus indigitabo brevi descriptione .

EUCALYPTUS OBLIQUUS.

37 5. EUCALYPTUSfoliis ovato-lanceolatis , nervo unico ramoso , iiervulis ad ipsum raris: umbellis axillaribus. In hac specie folia non videntur coriacea ; nervuli adsurgunt formantque aiig~il~iiii CU tL1m cum nervo principali : umbella quinqueflora: : et calyptru hemisphaica. Videtiir eadem species quam D. de Lamarck figuravit tab. 4 2 2 Il. gen. cuius descriptionem noiidum evulgavit . EUCALYPTUS SALIC IFO LIUS.

3 7 6. EUCALYPTUSfoliis lanceolatis , nervo dorsali inxqualiter partis , altera parte versus basim breviore. Hac species a reliquis distinguitur foliis altera parte versus basim breviori ut in Begoni;i et aliis plantis : nervuli sunt etiam adscendentes : timbella. 7-I o flora:, axillares.

EUCALYPTUS RACEMOSUS.

3 77. EUCALYPTUSfoliis lanceolatis j acumine acutissimo valde producto; florum unlbellis in racemum dispositis. Caulis arborem 2 o et amplius pedes altus antcquam ramis ornetur longis alternis iterL1111 ramosis : folia obscure punctata, acumine acutissimo valde prodiicto: nervus unicus loiisi- tudinalis, ex quo plures alternatim adsurgunt , parum ab ips0 divergentes : w-nbellz 7-9 flora:, pedunculo commuiii brevi , alterna in racemum foliosuni dispositz. Obs. D, L’heritier habeo I. et 2. fascicuhm Serti Anglici ubi est character gene- ricus Eucalypti : tabulam non vidi.

POIRETIA (O).

CHARACTER GENE RICUS.

Calix duplex, persistens ; exterior imbricatus squamulis brevibus ; interior pentapliyllus, foliolis lanceolatis. Corolla: petala quinque , lanceolata , calice breviora. Staminum filamenta quinque inter petala et germen inserta : antherz lineares extiis jrillosar, conniventes. Germen superum , globoso-pentagonum : stylus subulatus longitudine staminum : stigma truncatum. Capsula globoso-pentagona, quinquelocularis , quinquevalvis , dissepimento valvulis opposi- to. Semina numerosa, minima , ovata , receptaculo centrali adfixa.

(a) In honorem D. Poiret Galli, ciiius plura vidiinus in Dictionario Encyclopedico Botanica,.

© Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 Oh. Genus Epacri afine, a quo differt corolla pentapetala, et squamularum circa ger- men defectu.

POIRE-TIA CUCULLATA. Tub. 3 43.

3 78, POIRETIA caule fruticoso ramis erectis: foliis vaginantibus, cucullatis, acumine spinoso. Caules fruticosi durissimi bipedales , ramique alterni erecti foliis vaginati. Folia numerosa , cucullata, rigida , acumine patulo spinoso, cauiem vaginantia, et sese ex- cipientia. Flores versus ramulorum apicem axillares , sessiles. Calicis exterioris squamulz sex , cariiiatz , breves , acuta: : interioris foliola lanceolato-acuta. Corollz petala rubra ,calicis foliolis alterna persistentia. Filamenta capillaria, adsurgentia : antherz basi eiiiargina tz. Capsula minima , magnituche seminis Miagri hispanici , recondita intra corollam et calicem clausum. Habitat in Nova-Hollandia prope oppidum Jackson y. Ex eodem herbario. ExplZG. tab. a Flos integer. b Calix expansus. c Corolla. d Eadem expansa. e Germen. f Genitalia. g Eadem aucta. h Eadem filamentis divaricatis. i Stamina quorum aliud antherain sistit parte interiore fisam , aliud ipsam exteriore superficie villosa. j Capsula magnitudine naturali. k Eadem aucta. I Eadem dehiscens. m Valvula cum dissepimen- to et seininibus. n Semen multoties auctum.

EPA C RIS.

CHARACTER GENERICUS REFORMATUS.

Calix duplex , persistens ; exterior imbricatus squamulis pluribus ; interior ex quinque fo- liolis lanceolato-acutis. Corolla monopetala , limbo quiiiqiiepartìto. Staminum filamenta quinque : antherz oblongz prope corollx lacinias. &-meli superum subglobosiim : stylus simplex filiformis : stigma globosum. Squamul;i: quinque gerinen cingentes. Capsula quinquelocularis, quinquevalvis , dissepimnto valvulis opposito : Semina nume- rosa, ovats, compressa, reccptaculo centrali adfixa.

Obs. Filamenta fere semper sunt brevissima , iiifra laciniarum corollz divisionem loca- ta. Corolla non semper intus villosa , et calix semper duplex ; quod Forster et Gærtner no- tarunt in tabulis, quamquam nihil de ipsius duplicitate dixerint in descriptionibus. Itaque cliaracter przcipuus huius generis est : calix duplex, exterior imbricatus : germen cinctwm squamulis quinque : et capsula quinquelocularis , quinquevalvis , pol ysperma.

EPACRIS LONGIFLORA. Tab. 3 44.

3 7 9. EPACRIScaule fruticoso : foliis numerosis , ovato-acutis , rigidis, apice subspinoso : flo- ribus tubulosis elongatis. Caulis fruticosus tripedalis et ultra, ramis divaricatis , teneris subtomentosis. Folia numerosa, parva, subsesilia , inferiore parte ovata apice acutissima. Flores axillares solitarii , pedunculo brevi squamuloso sustenta ti. Calix exterior imbricatiis ex octo squamulis ovato-acutis concavis ; interior ex quinque fo- liolis lanceolatis acutis.

© Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 Corolla punicea , tubulosa, pollicaris et amplius , tubi ore partim ampliato , quinquepartito, Iaciniis ovatis, glabris. Filamenta quinque brevissima in basi lacinicirum corolla: posita : antherz oblongz didymz utrimque emarginat%. Germen pentagorium , cinctum basi squamulis quinque emarginatis : stylus corollz fere longitudine : stigma globosuni. Reliqua ut in charactere generico. Habitat prope portum Jackson in Nova-Hollandia v.EX eodem herbario. Explìc. tab. a Flos integer. b Calix interior aiictus. c Hdus foliurn. d Corolla aperta et expansa ut appareant genitalia. e Anthera et filamentum valde auctum. f Germen ciim squamulis aucttim. g Squamula. h Capsula multoties ama. i Etidem dehiscens. k Val- vula. I Folium auctum.

EPACRIS PULCHELLA. Ta6. 3 45.

3 8 o. EPACRIScaule fruticoso : foliis imbricatis , cordatis, acumine rigido : floribus tubulo- so-campanulatis , axillaribus. Caules fruticosi , teretes, 3 -4 pedales, ramis pluribus , quorum cortex fuscus exasperatur cicatricibus ortis ex foliorum lapsu. Folia numerosa, parva, imbricatu-patula , subsessilia ,cordata , basi lata , apice acutissima. Flores axillares et veluti spicati versus ramulorum summitates. Calix exterior ex squamulis sex minutis concavis imbricatis : interior ut in præcedente.

Corolla rubens J tubuloso campanulata # limbo yatulo quinquefido ,laciniis ovatis glabris. Reliqua ut in przcedente. Habitat in No-Ja Hollalidia prope oppidurn Jackson, ubi frequens est hzc pulcherrima spe- cies: floret Aprili y. Ex eodem herbario. Ex-Zìc. tab. d Flos magnitudine naturali. b Ideni auctus. c Huius corolla. d Eadem ex- pansa ut appareant genitalia. e Calix interior. f Stameii multoties auctum. g Germen cum squamulis valde auctwm. fi Foliuni auctiiin.

EPACRIS PUNGENS. Tab. 346.

3 8 I . EPACRISfoliis imbricatis , rigidis , acuminatis : calice exteriore conico, Frutex pulcherrimus tripedalis et amplius, ramosus , ramis teretibus cortice cinereo tec& exasperato foliorum cicatricibus. Folia numerosissima , sessih , imbricato patula, ovata cum acumine spinæfornii , concava, rigida. Flores axillares solitarii versus ramulorurn extremitates, ubi spicam densam efformant. Calix exterior conicus , imbricatus squamulis fere sexdecim , lanceolato-acutis , adpressis, iiiferioribus brevioribus : interior ut in pracedentibiis. Corolla glaberrima , infundibuliformis : tubus rubescens , longitudine calicis , gracilis , et prope faucem nonnihil ampliatus : limbus albus, patecs , profunde quinquepartitus, la- ciniis rotundatis cum mucrone minimo setaceo. Staminum filamenta quinque capillaria tubo breviora inserta prope basin1 corollæ inter syuamulas , germen ambientes : antheræ oblongz , basi ernarginatæ. Germen superum globoso-pentagonuin : stylus subulatus subvillosus : stigma globosuin: squamulz circa germen quinque , lanceolatæ. Capsula ovato-pentagona ,quinquelocularis , quinquevalvis , dissepiinento valvulis opposito. Semina numerosa 9 ovata , compressa, rufa, axi centrali adfixa. Habitat floretque cum præcedente Y. Ex eodem herbario.

© Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 &@ic. tab. a Flos integer auctus. b Calix interior. c Corolla expansa. d Filanientum, B Genitalia. f Germen cinctum squamulis OOOOO. g Capsula magnitud. nat. Iz Eadeni aucta dehiscens. i Valvula. R Semen multoties auctum. I Folium expansum , auctum. Obs. Hxc syecies , quæ variat partium magnitudine , a przcedentibus differt longitudi- dine filamentorum, et corolla infundibuliformi.

EPACRIS SPURIA. Tab. 347. fig. i.

3 8 2. EPACRIScaule fruticoso : foliis ovato-mucronatis, limbo revoluto : floribus axillaribus subternis. Frutex quinque aut septem pedes altus valde ramosus, ramis teretibus. Folia sessilia , alterna, valde adproximata, ovato-oblonga , terminata spinula brevi, limbis revolutis ade0 ut linearia appareant. Flores axillares, terni plerumque ex unico pedunculo brevi. Calix exterior ex squamulis sex minimis concavis inibricatis : interior ex foliolis quinque concavis, acutis. Corolla tubulosa semiquinque partita rubens : tubus sensim ampliatus longitudine calicis lacinia: lanceolato-acuta=, intus tecta: tomento candido. Starninuin filamenta quinque brevissima infra corollæ lacinias : antheræ oblongiusculæ. Germen globosum , quinquestriatum , cinctum basi squamulis quinque minimis rubentibus: stylus filiformis tubi longitudine : stigma incrassatum.

Capsula ovata quinquesulcata quinquelocularis j loculis monospermis. Semina ovata. Habitat prope citatum oppidurn Jackson , floret atque fructificat Aprili y. Explz’c. tab. d Flos mag. nat. b Idem auctus. c Calix interior ad cuius basim squamula: quattuor calicis exterioris. d Corolla expansa. e Germen aiictum , cinctum squamulis , et infra illud squamulx separat%. f Capsula aucta. g Eadem secta. h Folia aucta quorum aliud expansum , aliud margine revoluto. Obs. Capsulas huius speciei semper vidi clausas, qiiarum sectio transversalis monstra- vit quinque loculanienta , et in uiioyuoque semen ovato-oblonguni : reliqua sunt omnino Epacris.

EPACRIS ? VILLOSA. Tab. 347. jig. g.

3 8 3. EPACRISfoliis linearibus imbricatis : ramis villosis : floribus axillaribus. Caulis erectus fruticosus 4- 5 pedes altus , valde ramosus, ramis villosis. Folia tiumerosissima , minuta ,imbricata , sessilia , linearia, terminata setula rigida. Flores axillares , solitarii , longitudine fere foliorum. Calix duplex , exterior imbricatus ex squamulis sex, ovato-acutis , concavis : interior duplo longior ex quinque foliolis erectis. Corolla calice duplo et amplius longior infinndibuliformis rubens , limbo quinquefido, laci- niis lanceolatis intus tomentosis. S taminum filamenta minima quinque ad corollæ laciniarwm basim : antheræ oblongiusculz. Germen ovatum , cinctum basi squamulis quinque emarginatis minimis : stylus filiformis: stygma globosum. Fructum non vidi; ideoque cum dutio ad hoc genus reducta prodeat. Habitat in Nova-Hollandia iuxta oppidum Jackson haud procul ab agris cultis v. Expzic. tab. A Flos mag. nat. B Idem auctus. C Calix interior. D Exterioris squamula. E Corolla expansa. F Germen. G Squamulæ auctz. Obs. Inter plantas Epacri affines , qua: aliquarum fructificationis partium defectu ad de- bitum genus revocari nequeiint , alteram vidi pulcherrimam ; fruticem scilicet bipedalem eïectuni ramosum , cui folia sunt crassiuscula p imbricato-patula j cordata B orbiculato-acuta,

© Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 concava, magnitudine siliculz Cìypeok maritimæ , atque adeo numerosa ut ramulos omnino tegant. Flores sunt ipsi solitarii , axillnres , duplici calice iiistructi 9 quorum exterior im- bricatus. Hac vidi iii siccis exemplaribus laudati herbarii , quæ si novam Epacris spe- ciem constitiiunt microphyllam dicemus. Habitat semileuca ab oppido Jackson in via qua ducit ad Tegularia.

VINTENA'TIA (a).

CHARACTER GENERICUS.

Calix duplex : exterior imbricatus, interior pentaphyllus. Corolla monopetala infundibuliformis : tubus sub apice ventricosus , ad fiwcem coarctatus: limbus quinquepartitus, laciniis lanceolatis, intus villosis. Staminum filamenta quinque prope tubi apicem libera, deinde corob tubo adnata et de- scendentia basique tomentosa, apice antherifeïa : antherz ovat%. Germen superum , ovatum , cinctum basi pellicula annulari persistente , et vetustate crena- ta. Stylus filiformis corollæ longitudine : stigma globosum , dense villos~m. Fructus : nux globosa, quinque-locularis , loculis moiiospermis. Semina oblonga compressa.

Obs. Genus affine Ardisia: Gartnerii vol. 2. pag. 78. tab. 94. fig. 2. a quo differt stigmate globoso villoso, pericarpio nucamentaceo , seminibus solitariis, atque filamentorum basi tomentosa, quibus notis ab Epacri resedit. Diversum est etiam a Gynopogo Fors- terii Gen. I S. pag. 3 5. cum quo dunmxat convenit stigmate villoso, basique filameli- torum tomentosa.

VINTENATIA HUAIIFUSA. Tab. 3 48.

3 8 4. VINTENATIAcaule fruticoso, foliis liiiearibus sparsis numerosis : Aoribus axillaribus, Caiilis fïuticosus valde ramosus , bi- tripedalis , humifusus. Folia numerosa, sessilia, parva, linearia cum acumine subulato, lincis longitudinalibus no- tata limboque minute ciliato. Flores axillares , subsolitarii , subsessiles. Calix exterior ex squamulis fere octo imbricatis , concavis, inferioribus niininiis : interior ex

quinque foliolis ovato-acu tis concavis 9 extus villosis. Corolla in sicco rubra. Nux durissima, piperis grano minor, externa superficie fusca ,interne candida et veluti fune gosa. Reliqua ut in charactere generico. Habitat semileuca ab oppido Jackson in Nova-Hollandia floretque atque fructificat Apri- li ? Ex eodem herbario. ExpZic. tab. rt Floris capituluni. b Flos integer magilitudine naturali. c Corolla aucta et expansa cum staminibus. d Anthera clausa, et sub ipsa alia aperta. e Gernien , stylus stigma. f Calix fructifer. g Fructus sectus. h Idem auctus. i Semen. R Pellicula an- nularis aucta. I Folium auctum.

VINTENATIA PROCUMBENS. iT;-ib. 3 49. fig. i.

3 8 5. VINTENATIAcaule fruticoso procumbente : foliis heari, lanceolatis-imbricatis , cilia- tis : floribus axillaribus solitariis.

(u) In honorem doctissimi D. Vintenat cui Botanica plura debet tum in Dict. Encyc. tum alibi conscripta. © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 Caulis fruticosus , rainosus , prociinibens , sexquipedalis , cortice exasperato foliorwm &atri- cibus post ipsorum cassum. Folia imbricata , sessilia , numerosa, lineari-lanceolata , ciliata , semilineani lata , et semi- pollicem longa , nervis longitudinalibus parallelis notata. Flores axillares solitarii. Reliqua ut in przcedenti stylo excepto, qui non teres sed quasi pentagonus apparebat. Habitat cum przcedente. ExpZic. tab. d: Capituluin calice villoso clausurn. b Flos. c Corolla expansa. d Germen, stylus, stigma, omnia aucta. e Folium auctum. Obs. Huius plantx non vidi fructum , quam nilhominus pracedentis congenerem re- puto ex characterum concordantia.

PER OJ O A (O).

CHARACTER GENERICUS.

Calix duplex , persistens : exterior tripliyllus foliolis concavo-acutis minimis : interior pen- taphyllus foliolis subulato-carinatis , longioribus. Corolla h ypocrateriformis monopetala : tubus calice brevior supra latior : limbus patens quinque-partitus , laciniis acutis tomentosis. Staniiniim filamenta quinque brevissima in tubi summitate : anthera: ovat%:, Germen superum ovatum : stylus brevis : stigma simplex. Fructus capsula ovata , unilocularis, monosperma : semen oblongum. Oh.Differt ab Epacri stigmate simplici non globoso, squamularuin circa germen de- fectu , et fructu monospermo. Hunc undeqiiaque yressuin numquam vidi in valvulas de- hiscere.

PEROJOA MICROPHYLLA. “ab. 349. fig. 2.

3 8 6. PEROJOA caule fruticoso : foliis ovatis imbricatis : floribus terminalibus. Caulis fruticosus, valde raniosus, erectus , fere bipedalis. Folia numerosa, miniina , ovata , cauli et ramulis adpressa, imbricata , longitudinaliter li- neata. Flores terminales conglomerati. Calices duriusculi ; interiorisque foliola corollae fere longitudine. Corolla rubescens (in sicco) , laciniarum superficie interna tomento cana. Fructus parvi pulicis magnitudine. Reliqua ut in charactere generico. Habitat copiose inter Jackson oppidum et Botany-Bay portum E. Ex eodem herbario, Explic. tab.f Flos mag. nat, g Idem auctus. h Foliola cakum. i Flos expansus. k Fru- C~Smag. nat. I Ideni auctus. m Huius sec& transversalis. n Eiusdem sectio longitudi- nalis. o Folium auctum. Obs. Hanc plantam floridam accepi a D. Smith anno I 7 9 2. hac inscriptione : Gefius fiomm Epacri a@ne pantand. monogyn. Floribus et fructi bus onustam adsportavit demum ex eodem loco laudatus Ludovicus Neé, eamque vidi genus novwm esse quemadmodum inuerat Clar. Smith.

(a) Dixit D. Ludovicus Ne6 in honorem D. Fran- benemeriti, cum quo perscrutatus est montes septen- cisci del Perojo, Pharmaceutici Hispani de Botanica trionales Hispaniæ.

© Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 BURSARIA.

CHARACTER GENERICUS.

Calix inferus minimus profunde quinquedentatus. Corolla pentapetala , petalis lineari bus insertis receptaculo conico brevi ex fundo calicis ad- surgente. Staniinum filamenta quinque, subulata, petalorum longitudine, et cum ipsis alternatim ad- fixa receptaculo : anthera: cordat%, ovat%, incumbentes. Germen ovatum receptaculo impositum : stylus subulatus brevis : stigma simplex. Fructus : capsula cordiformis, compressa, bipartibilis , matiiritate in diias dehiscens , qua- rum quavis bivalvis , apice interno bicornis , unilocularis disperma. Semina rcniformia compressa, funiculo umbillicale capillari adfixa basi interna: capsularum partialium.

Obs. A fructus figura , quz pastoris bursam amulatur , Bursariam dixi.

BUKSARIA SPINOSA. 7ub. 350.

3 87. BURSARIAcaule fruticoso spinoso, foliis emarginatis : floribus racemtsis. Caulis fruticosus 3 -4 pedalis ramosus , ramis flexuosis , teretibus, spinosis. Folia alterna breviter petiolata , cuneiformia , apice obtusa et emarginata, e quorum axillis spinæ prodeunt ad ramum fere perpendiculares , acutissimæ , folio longiores , et ex ipsis nova folia. Flores racemosi , racemis axillaribus ad latus spinæ : flos quilibet pzduncu!iitus, pedunculis uni-bi floris. Calix minimus, obscure persistens. Corolla luteo-rubens ( in sicco ) petalis linearibus obtusis inferne anp-ticribus. Stainiiia lutescentia , itemque antheræ. Capsula et semina ferruginei coloris (in sicco) , glabra. Habitat cum pracedenti q. Ex eodem herbario. ExpZic. tab. a Floris capitulum. b Idem auctum. c Calix multoties auctus. d Flos aper. tus. e Petalum. f Filamentum. g Fructus. h Idem dehisccns. i Jdeni aiictus. k Cap- sularum altera cwm seminibus in valvulas expansa.

SANV I TALI A .

CH AR ACT ER GENER ICUS.

Calix comniunis hemisphzricus imbricatus, foliolis ovatis concavis. Corolla composita radiata : radis sub- I 4, feminei , quorum corolla ovata , unicrenata : disci flosculi hermaphroditi tubulosi, limbo erecto quinquefido. Staminum filamenta hermaphroditis quinque brevissima : anthera cy lindracea. Germen herinaphroditis oblongum comyressum : stylus simplcx : stigmata divcrgentia : fe- minis prismatico-trigonum basi acutum , armatum apice spiiiulis tribus ; quarum inteïior erecta, exteïioribus reflexis : stylus capillaris : stigma bifidum patens. Semina radiorum prismatico. trigona , glabra , apice syinulis tribus, altera erecta, reliqiiis reflexis. Centralia cuneiformia , compressa, cincta membra dentata, apice emargiiiata: reliqua, radiis proxiina , cuneiformia sunt , scabra, absque ala. Receytaculum paleaceuni : pappus nullus.

© Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 Obs. Dcscripsernm hanc plantam anno prxcedenti quum flori‘lam et fructiferam vidi in Regio horto Matriteilsi , eiusque Iconi nomen prafixi novum pro generis co1lditiol1e. Quin tamen novissiine ipsarn vidi delineatam tab. 686. Jlus. gener, D. de Laniar& Sanvitali2 nomine, hoc libcnter recipio et novum genus describam quod nondum fecit laudatus La- mar& (a). Quare nominis iste anctor, ego characteris generici. De tabulis iudicabit lector: mea quæ plantam sistit ad viwm delineata integrum fructificationis systema complecti- tur, non item illa Encyclopediæ.

SANVITALIA VILLOSA. Tnb. 351.

3 S 8. SANVITALIAcaule herbaceo : foliis ovatis oppositis : floribus solitariis terininalibus. Sarivitalia. Lamarck Zoco citato. Caules herbacei pedales, declinati , et huinifiisi , dichotomi, villosi et qiinndoyue ïubentes. Folia oyposita , ovata , ititegcrrima , ciha , pilis aliquot in utraque pagina , tririervia, sustentata petiolis brevibus basi connatis villosis. Flores terminales solitarii , pedunculis elongatis foliosis ex dichotomia. Calicis communis foliola ciliata. Radii llitei, dorso lincis viridibus notati. Flosculorum lacinia= violaceo-nigricantes quemadmodum et palearum apices , undc corolla: nigrescunt. Anthera violacea : seminum membrana alba, cuius deiiticuli pi10 brevi terminantur. Receptaculi palea: corolla paulo lorigiores. Reliqua ut in charactere generico. Habitat in Nova-Hispania 0. Floruit in Regio horto Matritensi mense Septembri I 796. Explic. tab. a Calix communis. b Eiusdem squaniula aucta ut cilia aypareant. c Floscu- lus femineus. d Idem auctus. e Huius germen. f Flosculus hermaphroditus cum pa- lea. g Idem expansus. 12 Genitalia. i Semen centrale. k. Aliud radiis proximum. Z Ra- dioruni.

TAGETES MICRAN’l’HA. í‘-¿¿b. 351.

3 S 9. TAGETEScaule terete humili : foliis oppositis laciniatis, laciniis linearibus : flore mi- nuto. Caules duriusculi, teretes, vix pedales , valde ramosi, ramis oppositis glabris , ut et tota planta. Folia basi subconnata, et quasi pinilata , laciniis linearibus angustissimis alternis. Flores solitaïii , axillares aut in ramulorum dichotomia , pedunculo elongato, erecto uno alterove folio ornato. Calix coinmunis simplex : tubulosus quinquesulcatus , apice quinquedentatus. Corolla composita radii duo, feminei y quorum corolla ovatu integra albicans : in centro fiosculi hermaphroditi, ut plurimum quinque , quorum corolla tubulosa lutea , limbo fe- re semper quadripartito. Semina subcompressa, longa , basi acuta, coronata pappo ex duabus aristis totidemque pa- leis : istæ paleæ sunt perlucidæ inæqualis longitudinis. Habitat in Nova-Hispania iuxta urbem Querétaro, ubi observata fuit a D. Lud. Née 0. Floruit in Regio horto Matritensi mense Octobri I 7 9 6. Explic. tab. a Flos integer mag. nat. b Calix expansus. c Radii flosculus. d Idem auctus. e Flosculus liermaphroditus. f Idem auctus. g Semen. It Idem auctum.

(0) In opere Encyclopedico plantarum tabulæ præ- lyadelphas et syngenesias complectitur ;eiusdemque mittuntur,quas postea sequuntur ipsarum descriptiones. voluminis descriptiones usque ad Payrolam excurrunt Prodit hoc anno Centuria septima, quæ diadelphas PO- quiz ad Pentandriarn monogyniam pertinet.

© Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 VALERXAXA ANGUSTIFOLIJA. Tab. 353.

3 9 o. VALERIANAfolis liiiearilus integerrimis. MZZZ. Dict. n. 9. Valeriana rubra angustifolia. Lin. y.pl. VOZ. I. pag. 84. ubi videndi ductores. Caules teretes, herbacei , erecti, bipedales , ramis oppositis glabris , ut et tota planta. Folia lineari-acuta , longitudine latitudinem multoties superante , srssilia et subconnata. Flores paniculati, panicula densa terminali. Corolla supera rubens infundibuliformis : tubus gracilis prope germen calcaratus, calcari subdato : limbus patens quinquepartitus laciiiiis ovatis, quarum dua: minores. Filamentum unicum tubi parieti adfixum prope fauceni corollae , exertum, rubrum : anthera reni formis. Germen inferum , ovatuin, apice angustius , coronatum caliculo brevi monophyllo multifido: stylus ruber , corolla longior : stigma bifidum breve. Semina solitaria, corticata pellicula , et coronata pappo plumoso patulo mwltir a d'iato. Habitat inter saxa arida montis Aitana regni Valentini. Floret Iulio. Explic. tab. ~1:Flos auctus longitudinaliter sectus ut appareat filamenti insertio. b Flos posti- ce spectatus. c Idem multoties auctus. d Germen et stylus. e Idem absque stylo. fFru- ctus auctus, pappo coronatus. g Idem parte qua striatus est.

STEV I A (').

CHA RACT ER GENER I C US.

Calix communis simplex , oblongus, polyphyllus. Corolla composita uniformis : corollulz infundibuliformes, limbo quinquefido patulo. Staminum filamenta quinque capillaria : anthera cylindracea tubulosa. Germen oblongum : stylus filiformis : stigmata duo. Semina oblonga : pappus paleaceo-aristatus aut paleaceus : receptaculum nuduni. Obs. I .a Hoc genus differt ab Eupatorio pappa non plumoso, caliceque simplicissimo: hac nota corollisque quinquefidis distinguitur ab Agerato. Quam ob rem S teviz adiungo plantani descriptam volumine I11 huius operis nomine Agerati linearis, quam propter pappi forinam Ageratis consociavi ad tempus dumtaxat. Obs. 2.a Gradibus ut ita dicam progreditur ab Eupatorio ad Ageratum per quattuor Stevia: species : Salicifolia enim gaudet pappo biaristato ; serrata: pppus constat aristis tri- bus basi latioribus cum quibus alternant palez obtusae breves : Linearis ( consulatur vol. 111 pag. 3. tab. zoj.), aristis aut potius paleis lanceolatis quinque: psdatae tandem paleis fere decem brevissimis , muticis.

STEVIA SALICIFOLIA. 746. 354.

3 9 I. STEVIAcaule erecto ramoso : foliis lanceolatis dentatis. Caulis bipedalis, glaber , ramosus, ramis oppositis, aut alternis. Folia lanceolata 9 uninervia , glabra, subtus glauca, parce dentata, cadina opposita ct fere connata , ramea solitaria.

(a) In memoriam Petri Iacobi Stevii (vulgo Steve magnam cibi gloriam peperit, reliquit MSS. Dictio- aut Esteve), Hispani Valentini Medici magni nominis narium plantarum in Valentino regno nascentiiim: et Botanices professoris in academia patria medio cir- OPUS et copia et utilitate præstantissimum, si testi- citer sæculo XVI. Praeter opera typis edita quibus bus oculatis credimus.

© Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 Flores corymbosi , corymbis confertis terminalibus. Calix communis ex quinque foliolis linearibus apice acutis , in tubum adpressis , quinque flosculos continens hermaphroditos , fertiles. Corollula: infundibuliformes , limbi laciniis quinque, ovatis, albido-roseis : tubus rubens. Anthera iiitra tubuni corollula: : stigmata purpurea erecta. Semina oblonga angulata , terminata pappo biaristato. Reliqua ut in charactere generico. Habitat in Nova-Hispania : colitur in Regio horto Matritensi ubi floruit Septembri et Octo- bri anni I 796. ExpZic. tab. a! Flos auctus. b Calix magnitudine naturali. c Eiusdem foliola aucta. d Flos- culus magnitudine naturali. e Idem auctus. f Semen. STEVIA SERRATA. Tub. 355.

3 9 2. STEVIAcaule erecto ramoso : foliis sublinearibus , serratis, sparsis. Caulis pedalis et amplius, teres glaber , versus apicem ramosus. Folia sparsa, adproximata , sublinearia, sesquilineam lata , pollices duos longa , inferne an- gustiora integra, a medietate ad acumen serrata; ex horum axillis alia prodeunt bre- viora. Flores corymbosi ut in præcedenti , cum qua convenit calice communi et flosculorum numero. Corolla candida duplo maior quam in præcedente ; tubus villosus. Pappus ex tribus aristis basi latioribus, cum quibus alternant squamulæ aut paleæ breves, obtusz. Habitat in Nova-Hispania : colitur in laudato horto ubi vidi floridam mense Novembri 1796- ExpZìc. tab. a Flos auctus. b Flosculus magnitudine naturali. c Semen. d Idem auctum.

STEVIA PEDATA. Tab. 356.

3 9 3. STEVIAfoliis pedatis. Caulis bipedalis , striatus, subvillosus , ramis alternis. Folia alterna, pagina superiore scabriuscula , pedata , septemlobata , lobis oblongis, medio longiore petiolo partiali proprio, tribus reliquis utrimque lateralibus unipetiolatis , in- aqualibus , inferiore breviore : petiolus communis pollicaris basi ampliatus, teres, super- ne canaliculatus. Flores subcorymbosi pedunculati. Calix communis ex octo, plusve foliolis linearibus adpressis : flosculi omnes infundibulifor- mes albi, limbo quinquepartito revoluto : tubus brevis. Anthera saturate violacea , apice quinquecrenato : filamenta capillaria. Germen obscure tetragonum : stigmata revoluta. Semina figura germinis, coronata pappo paleaceo brevi ;paleis fere decern, muticis. Receptaculum nudum. Habitat in imperio Mexicano , unde introducta in Regium hortum Matritensem floruit mense Iulio I 797. ExpZic. tab. a Flos. b Idem auctus. c Flosculus. d Idem auctus. e Semen. f Idem auctum.

AGERATUM LATIFOLIUM. 7ub. 357.

3 94,. AGERATUMfoliis subrotundis, serratis : pappi foliolis semine brevioribuo. © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 Caulis herbaceus, teres, villosus 9 ramosus , sesquipedalis. Folia subrotunda, basi, nonnihil cuneata , serrata, pagina superiore saturate viridia , in- feriore dilutiora , trinervia , nervis omnibus ramosis, petiolis longiora , inferiora apposita, ramea solitaria. Flores terminales , glomerati , gloiiierulis ex ramulis umbelliformibus numerosis. Calix communis ovatus, duplici serie polyphyllus , foliolis subzqualibus , oblongiusculis, apice mucronatis. Corolla composita uniformis :corollulæ omnes infundibuliformes , minimz ,limbo quadrifido, hermaphroditz, fertiles. Staminum filamenta quinque capillaria : anthera tubulosa. Germen minimum, oblongum , sulcatum : stylus longitudine staniinum : stigmata diva- riacata. Semina nigra, prismatico-pentagona , oblonga, noniiihil curva, coronata pappo brevi albi- cante, ex quinque foliolis composito acutis et nullo modo aristatis. Receptaculum nudurn. Habitat prope Limam in imperio Peruviano, Aoretque Iunio 0. Vidi siccam in herbario Domini Ludovici Neé. Nominatur vulgo Teatìna. Explìc. tab. a Flos compositus. b Calix auctus et expansus circa receptaculum. c Calicis foliolum. d Flosculus. e Idem auctus. f Corolla expansa. g Semen. h Idem auctum. Obs. Differt ab Agerato conyzoide Linnæi pappi foliolis muticis, quz in Agercito co- nyzoide sunt longitudine seminis , membranacea , ciliato-dentata , in aristam longam seta- ceam scabram desinentia, quemadmodum ea descripsit et figuravit L1. Gærtner vol. 11 pag. 398. tab. 165.fig. 8. D. etiam de Lamarck in Generum illustratione tab. 672. eodem modo designavit pappum duarum specierum in dictionario descriptarum. Qua fi- gura si ex veris seminibus mutuata fuit non ex laiiduto Gaertneri opere, niea species ab omnibus huc usque notis differt pappo seminibus breviore et minime aristato.

CALICERA.

CHARACTER GENERICUS.

Calix communis polyphyllus 9 foliolis hearibus : partialis uniflorus turbinato-pentapus, ay ice quinquedentatus , dentibus passim abeuntibus in totidem cornua div ergentia. Corolla monopetala intwndibuliformis , tubo capillari , limbo patente quinquefido. Staminum filamenta quinque, brevissima , fauci corollæ inserta incurva : antherct: oblon. ga: ,conniventes, basi coalita. Germen oblongum in fundo corob et calicis : stylus capillaris, vaginatus antheris, ~0- rolla paulo longior , apiceque incurvus : stigma simplex. Semina solitaria , oblonga, obsolete pentagona , intra calicem recondita apiculo prominente. Receptaculum globosum fungosum paleaceiim , paleis linearibus.

Obs. Caliceram dixi a calicis figura qui szpius in quinque cornua producitur.

CALICERA HERBACEA. Tau. 358.

3 9 5. CALICERAcaulibus fistulosis parce foliosis : foliis pinnatifidis , radicalibus numerosis, Ex eadem radice fungosa plures caules adsurgunt herbacei , pedales et amplius, glaber- rimi , teretes, fistulosi , folio uno alterove ornati. Folia pinnatifida, aut si mavis lanceolata utrimque inzqualiter et profunde dentata , SUS- tentata petiolo ipsis duplo longiore, alato, lineari, radicalia przscrtim qua: sunt nume- rosa et imbricata.

© Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 Flores terininales , agregati , globum efformantes, corniculis inermibus armaturn. Calicis communis foliola lineaïia, inæqualia , numero ...... Calices partiales leves subfungosi , inferne turbinato-pentagoni , apice quinquepartiti, laci- niis ut plurinium brevibus cucullatis , szpius pollicaribus, divergentibus, trigonis , sell- sini versus apicem acutioribus. Corollz color herbaceus : tubus capillaris elongatus : limbi laciniz quinque lincares apice latiores , obtusa. Anthera: extus carinata: , trigona:. Germen superum utpote in fundo corolla: ket calici inmersum : stigma nigricans. Semina glabra , oblonga , obsolete pentagona , corticata pellicula apice 5 -dentata, que for- tasse erit tubi corolla: pars infima. PaleX receptaculi lineares , calicibus niinoribws paulo longiores , numerosæ. Habitat in regno Chilensi prope viam quz ducit ab urbe Sancti Iacobi ad Portillo vulgo et Mendozam 0.Reperit laudatus Ludovicus Neé in cuius herbario vidi. ExpZic. tab. a Flosculus calice ecorniculato. b Idem auctus. c Flosculus corniculatus ad CLZ- iws basim paleæ. d Corolla auctd et exyansa ut situs staminum appareat. e Antherz aucta:, basi coalitz. f Anthera altera , eiusdemque sectio. g Calix fructifer. h Idem in quinque lacinias dilaceratus ut appareant foveola: ubi erat Semen i. k Seminis aucti se- &o. I Pellicula ipsum tegens expansa. m Calix alter fructifer. a Receptaculum cum ali- quibus flosculis et paleis. o Corniculi sectio. Oh. Si flosculi essent numero minores , omnes fortasse gauderent calice corniculato: multitudo cornuum proculdubio impedimento est ce teris calicibus , qui unani alteramve la- ciniam plus minusve producunt # reliquis vix exertis.

SOLANUM PHYLLANTHUM. Tub. 359. fig. 2.

3 9 6. SOLANUM caule herbaceo alato : foliis floriferis. Radix fusiformis , fibrosa , ex qua cadis adsurgit pedalis et amplius, herbaceus, teres, ala- tus ex decursu foliorum, inerniis uti tota planta. Folia ciineiformia , superiore parte latiora et quinquelobata , lobis ovato,acutis : inferiore parte sensim angustiora usque ad contactuni caulis per quem decurrunt. Florifera sunt al- terna, ceterisque sibi oppositis breviora , itemque decurrentia ade0 ut caulis quadrialatus sit, alis duabus arigustioribus , illis scilicet qua: proveniunt a folio florifero. Comparari hoc potest Tiliz europea: folio10 ex CU~USnervo erigitur pedunculus comniunis, nam pari modo prolongato nervo crasso , sesquipollicari distantia a caule exsurgit pedunculus communis qui postea separatur in duos ramos in quibus alternant flores pedunculis pro- priis fere pollicaribus. Calix monophyllus , semiquinquepartitus laciniis ovato-acutis. Corolla dilute cærulea , lineis quinque saturatioribus a centro ad quinque angules pro&- ctis ; estque monopetala, rotata 9 patens , limbo quinqueangulato. Staminum filamenta quinque brevissima a:qualia s antheras totidem sustinentia luteas ,oblon- gas, conniventes apice biperforatas. Gerinen globosuni : stylus antheris longior : stigma incrassatum. Bacca: rubrae pisi magnitudine. Habitat in agris cultis prope oppidum la Madalena leuca dissitum a Lima, floretque Iu- nio et Iulio 0.Vidi siccum in laudato herbario. Explic. tab. a Calix. b Germen. c Anthera. d Bacca.

PLANTAGO PHILIPICA. Tub. 359. f;s. 2.

3 97. PLANTAGOfoliis subulatis villosis : scapo nudo foliorum longitudine : spicis ovatis.

© Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 Radix brevis fibrillis aliquot , ex qua folia yrodeunt sesquipollicaria , subulata , angustissima, villosa, numerosa, et scapi plures foliorum longitudine , teretes 9 villosi. Flores spicati, spica terminali ovata ex sex aut octo floribus: isti sunt sessiles ad bracteam owto acutam concavani. Calix villosus profunde quadrifidus. Corollæ limbus profunde partitiis in quattuor lacinias ovatas , albas , in centro violaceas. Staminum filamenta quattuor longa capillaria : antheræ luteæ basi emarginatæ. Reliqua ut in congeneribus huius operis. Consulatur, vol. I1 , pag. 2 1-22. Habitat in Santa Cruz de la Laguna in Philippicis insulis 0. ExyZìc. tab. e Flos integer ad cuius basim bractea. f Germen cum stylo auctum. g Fila- mentuin auctum.

MENTHA OVA'TA. Tab. 360. fig. i.

3 9 8. MENTHAfoliis ovatis serratis : racemo terminali : floribus secundis. Radix inverse conica fibrosa, ex qua caulis adsurgit herbaceus, palmaris, tetragonus, parce villosus, vix ramosus. Folia opposita , ovata, serrata, petiolis paulo longiora. Flores racemosi , terminales, secundi, recemo bracteat0 : bracteæ oppositæ orbiculatz cum acumine, trifloræ , floribus minutis breviter pedunculatis. Calix monophyllus , tubulosus, quinquedentatus , dentibus æqualibus interne villosis. Corolla dilute purpurea , monopetala, tubo albicante sensim ampliato, limbo erecto quin- queyartito , lacinia inferiore maiore, pulchre crenulata. Staniinum filamenta exerta , tuboque adfixa , quorum duo inferiora longiora : antheræ ovata. Germen quadrifidum receptaculo impositum quadridentato, dente uno ce teris longiore: stylus filiformis erectus , albicans , longitudine corolla: : stigma bifidum patens. Semina quattuor parva in fundo calicis aucti, cuius os villis clausum. Patriam ignoro: cultam vidi iii horto Regio Pharmaceutico, et novissime apud D. Jose- phum Pavon, qui novam speciem reputat, cui assentior 0. ExyZic. tab. a Flos mag. nat. b Idem auctws. c Cholla a subiecto calice separata. d Eadern expansa, e Racemus qua parte sunt flores. Obs. I? Calicis dentes numero varii a 4 ad 7. Filamenta etiam vidi aliquando 5. Obs. 2 .a Affinis videtur mentha perilloidi Linnæi, a qua differt racemis terminalibus, et staminibus corolla longioribus. Diversa quoque est a Mentlia unilaterali Lamarck. Dict. vol. IV , pag. I I 2. cuius caulis ramosus est, folia subrugosa 3-4 pollices longa, bracte% breves ovales aut lanceolatæ infra florum pedunculos , calixque externe pilosus , denticulo superiore breviore ; quorum nihil in nostra Mentha.

CUMINUM CYMINUM Linnai. Tab. 360. Jig. 2.

3 9 9. CUMINUMcaule herbaceo : foliorum laciniis linearibus. Cuminum cyminum. Lin. Sp. pl. vol. I, pdg. 698. Lamarck Dict. vol. 11,pag. 224, ubi videndi auctores. Ligusticum involucris, umbellulisque quadri fidis. Crmz zcmbeZZ$ clm. pag. 82. fi. 9. Radix albicans , fibrillis aliquot , ex qua caulis erigitur herbaceus ,teres, semipedalis, ramo- sus, ramis decumbentibus. Folia alterna , tripartita laciniis linearibus angiistissimis , quarum media sapius trifida late- ralibus bifidis , sustentata petiolo lineari, basi ampliato. Flores umbellati , umbellis universalibus et partialibus ut plurimum trifidis trifloris : invo- lucra universalia ex foliolis longissimis integris ,umbellularum numero : partialia brevio - ra diphylla.

© Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 Calix superus ex quiiique denticulis brevissimis acutis. Corolla purpiirascens pentapetala , petalis oblongis bifidis, Staminum filamenta quinque alba , corolla: fere longitudine : antheræ ovatæ purpuras- centes. Germen ovato-oblongum 9 striatum , inferuni , corolla maius : styli duo : stigmata sim- plicia. Fructus costatus , costis villosis : semina duo ovato-oblonga ; hinc convexa, striata; inde plana. Colitur in Regni valentini agi-is meridionalibus. 0 Floret Iulio. EayZic. tab. f Flos. g Idem auctus. h Germen calice coronaturn. i Fructus magnitu- dine naturali. R Semina. I Filamentum auctum.

CARYOCAR AIMYGDALIFERUM Mutis. Tab. 361 , 362.

40o. CARYOCARfoliis oppositis ternatis : foliolis lanceolatis serratis : antheris rotundis. Trunciis teres , erectus , 3-5 peduin diametri , I 80 et aliquando 240 pedes altus, coma amplissima globoso-complanata terminatus : eius cortex et prasertim ramorum glaber , viridis ,quandoque etiam violaceo-fuscus : rami tenerrimi alternatim compressi. Folia opposita 9 ternata , foliolis glabris , membranaceis , serratis , serraturis distantibus, versus petiolum nullis : hac foliola sunt lanceolato-oblonga , intermedio latiore , uni- nervia , nervo ramoso , ramulorum axillis notatis macula , quæ est villorum fasciculus qui nuduni oculum fugiunt. Petiolus communis est foliolis subzqualis , teres , utra- que extremitate incrassatus : partiales brevissimi ,quattuor stipulis ornati : harum duæ maiores sunt , bursiformes , basi hiantes , pedicellis propriis , petiolis lateralibus con- tra intermedium adfixa: : duz reliquz ad basim intermedii petioli locata:, et præce- dentibus oppositae , sunt minores , setosa:, polymorphæ , lanceolatz scilicet aut bursifor- mes. Przter foliorum stipulas ali= dantur sernipollicares , sessiles , oppositæ , ramiilo- rum atque foliorum rudimenta tegentes 9 resina glutinosa madidæ , decidu8 9 nullo ipsarum remanente vestigio. Flores racemosi , racemis solitariis terminalibus : pedunculus communis plusquam semi- pedalis blande villosus , villis subulatis , articulatis , horizontali bus : partiales pollicares, versus apicem incrassati ibique articulati , dense villosi, Calix deciduus , viridis , monophyllus , craterzformis , duas fere heas latus et longus, apice quinquepartitus , laciniis erectis , rotundis , ciliatis. Corollz petala quinque , basi adfixa filamentorum annulo , ovato-oblonga 9 obtusa, non- nihil concava, carnosa , glabra , virido-lutea , inzqualia , duo scilicet ceteris paulo ma- iora, vix pollicem longa , semipollicem lata. Stamina monadelpha : filamenta numerosissima (fere 2 o o) subulata , compressa , albi- cantia, erecto-divergentia , duplici ordine ex annulo aut corona germen ambiente prodeuntia ; exteriora fertilia et corolla duplo longiora ; interiora castrata , et exte- rioribus breviora : antheræ minimæ , rotunda: , stantes. Germen superum , globoso-compressum , obtuse tetragonum , lu cidum , sesquiherim latum et altum : styli quattuor subulati , undulati , ut plurimum inzquales , stami- nibus breviores : stigmata simplicia. Fructus est drupa globoso-oblonga , parum compressa , glabra , viridis , maculisque sa- turatioribus notata , mediocriter carnosa , succoque oleoso farcta : variat voluinine ses- quipollicari scilicet , aut bipollicari et amylius : nucem unicam fere semper continet, duas aliquando , rarissime tres, numquam quattuor 9 quamquam seminis sectio quat- tuor indigite t. Nux est reniformis , parte concava sutiira instructa , qua in drupa: fundo sedet , uni- locularis ,monosperma, Duplici constat cortice 9 interiore durissimo , lignoso castanei

© Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 coloris, cuius interna superficies semini contigua. glaberrinia est et fulgens ; externa vero processibus nunc clavatis nunc aculeatis ruffo-ferrugineis niuricata : cortex alter

est suberosus clavarum et aculeoruni interstitia nedum replens J sed tegens sua cras- sitie qua: diquando duaruin linearum est. Semen subreniforme , superne prope apicem compresso-mucronatum , inferne ubi coty- ledones exsistunt gibbuni ; niucrone et gibba contra suturam , cui adharet funiculo umbilicali orto ex facie excavata inter mucronem et gibbain. Semiriis pellicula aspera, ruffescens. Habitat in silvis Mariquita: regni Santa Fe fi. Observavit t descripsit et vivis coloribus delineari curavit cl. Iosephus Calestinus Mutis. Floret ab Octobri ad Xanuariuni; fructus perficit ultimo Martio. Nuces vidi. Tab. explz’catio. Tab. 361 ramwm sistit floridum. In tab. 362. n Floris capitultim dedita opera sectum ut staminum contentorum situs conspiciatur. b Calix. c Pedun culus a calice articulo seiunctus. d Flos inferne visus , separatus a calice. e I’ctala, quorum maiora notantur stellula. f Stamina e corona aut annulo secto prodeuntia, quorum longiora fertilia , breviora castrata et littera g notata. h Filamentum. i Ger- men, styli. k Germinis sectio. ZDrupa. m Eadem cum carnosi putaminis parte, n Ea- dem absque putamine carnoso. o Nucis sectio duplici cortice patente. p Semen fa- cie excavata visum. q Idem absque pellicula. Obs. I. Diversam esse speciem ab illa quam Linnæus et post ipsum Lamarck in- digitavit vel ex ipsorun1 imperfectis descriptionibus constat. Linnaana etenim species ca- lice et corolla gaudet: purpureis ,et antheris oblongis ; quod niinime observatur in hac nostri Mutisii , cuius fructus est etiam multoties minor. Obs. 2. Huius generis fructificatio affinis est Pekea Aubletii , ex qua Rhizobolum fecit CI. Gxrtner; qui pagina 93 secundi voluminis sequentem tradit characterem. 9, Calix 9s semiquinquepartitus. Corolla pentapetala. Stamina numerosa. Ovarium qii adrilobum 39 superum. Styli quattuor. Nuces quattuor uniloculares evalves monospernm.” Frii ctum postea describens suo sapientissimo more , multa de nuce et semine dicit qnz in nostro Caryocare vidimus. Consulatur Gartner loco citato, et tab. 98 fig. I.

Obs. 3. Qua: hLlcL1sque dicta sunt. 2 ci yracedentes observationes excipias , et non- nulla de nucis corticibus quos vidi et delineavi, omnia de inedito D. Iosephi Czlestini Mutis opere excerpta sunt ; qui hius arboris icones ex America niissit xiitidissimas et atramento chinensi adumbratas , et vivis coloribus expressas , idque taiii accurate L1t non dubitem eas cum Smithianis pictis comparare. Descrip tionem atque historiam arboris ad- iunxit hispano sermone numeris omnibus absoham , quam hic subnecto in honoreni sa- pientissimi viri, qui iure merito Botanicorum in America Priiiceps salutatur , debetque etiam inter primates Europeos colocari. Utham praclarissiina eius opera Flora: presertim pelo conimissa fuissent ;utinam et opuscula mineralogica , occonoinica , phisica, quorum magna copia. CARIOCAR ALMENDRON.

Este árbol , celebrado con razon en todo este reyno (de Santa Fe de Bogotá) por la fruta que vulgarmente llaman almendrones , es de los mas útiles de las selvas de Mariquita. Excede á los mas altos Zenascuros (Carola augusta) , Otobas (MJFris- tica officinalis) , Caracolies ( Anacardium caracoli), Caraños (Bginetia carannifera j, Y Marias (Calophyllum calaba) j árboles todos que igualmente abundan y conipiteii 5 las palmas mas elevadas. Su grueso y elevadísimo cañon suministra iina niadcra de bastante duracion y de regular pulimento ; no tan pesada y compacta como las maderas firias que llaman palos de corazon ; pero mas proporcionada para los casos eri que deben emplearse tablas anchas y de mediano peso. Antiguamente quando florecim los minerales de Salita Anna y Laxas preferian estos árboles los Mineros en sus oficinas para los ingcnios y

© Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 tinas de lavaderos. Repucstas lioy las selvas , que en aquellos tiempos asolaria Is1 nume- rosa poblacion de estos hfinerales , no ha sido necesario sacrificar estos preciosos hrboles, que aunque comunes son dignos de conservarse entre los frutales, como ya lo hacen y cuidan los dueños de tierras , reputándolos por alhajas que aumentan el valor de sus posesiones. La cosecha de estos almendrones es la mas contingente y falible que pueda imagi- narse. Los habitantes del Fais puramente por tradicion aseguraban verificarse solamente cada siete años; periodo que fixarian por la casualidad de haber sucedido así alguna vez, y por la experiencia constantc de pasarse muchos años sin ver lograda la abundantísi- ma cosecha que prometen unos árboles tan robustos y poblados de inumerables flores; apoyándolo tal vez en lo misterioso del nhero siete. Mis observaciones falsifican este periodo J y solo confirman la rareza que no está sujeta i tiempo determinado, sino ;i1 conjunto de otras causas de difícil investigacion. El año de 83 fine excesivo el acopio de almendrones , y hasta el presente de 90 9 en que se cuenta igualmente frustrada, apenas se hallan algunos para muestras, que en vez de satisfacer los encargos aiiticipa- dos de la capital y provincias , aviven nins bien sus deseos. Por Julio y Agosto se marchitan las hojas del árbol, que sucesivamente caen ; y como de golpe se halla desnudo y nuevamente vestido en todo Setiembre, á iniitacion de todos los árboles de estos paises cálidos , en que median pocos dias para esta nueva transformacion. Comienza 5 florecer á mediados de Octubre hasta fines de Diciembre y mediados de Enero 9 que suelen hallarse flores en los que se retardiron. En los tres meses siguientes hasta fines de Marzo se perfeccionan las frutas que caen , y dexan los cosecheros hasta hallar las nueces limpias de su corteza mantecosa, que asegiiran servir de alimento á las culebras. Lo cierto es que estas se encuentran por esos tiempos con mas abundancia al pie de estos árboles , haciendo no poco peligrosa por este respecto la ocu- pacion de los peones 9 que no dexan de exagerar el peligro por aumentar el precio del fruto. Atribuyen algunos la perdida frequente de estas cosechas á la voracidad de las guad caniayas verdes ,que se alinientan con las frutas tiernas de estos árboles.. ; y es la única especie de aves que los persigue. Fctn ec iina cous2 piiramentc iniaginaria , que quando fllaS contribuiria á minorar la cosecha, pero no á frustrarla enteraniente por años segui- dos ; y mas constando por otra parte que no es tan grande el niifiiero de estas aves , ni que se ausenten eli los años de cosechas. Todo fruto precioso pide mayores cuidados y afanes del hombre, cuya pereza reprehende la Providencia yunzando sus deseos con el recuerdo de algunos años de abundancia. La corteza carnosa ó primera cubierta del fruto contiene una resina dispuesta en forma de aceyte algo pegajoso, espeso , amarillo pardo y de un sabor tan amargo que penetra fuertemente las fauces sin que basten á quitarlo de pronto los repetidos tragos Y gárgaras de agua. Estregada entre las manos juntamente con agua levanta una espu- ma semejante á la de los xaboncillos del árbol (Sapindus michíi) que no se apaga tan presto dexando las manos suaves , limpias y despercudidas. Podria tal vez aplicarse esta resina á algunos usos económicos y seguramente á muchos medicinales , si de intento se hicieran los experimentos que sugieren las qualidades activas que la distinguen y re- comiendan. El modo de sacar la almendra partiendo la nuez suele ser engorroso y aventurado

6 10s que no están versados en esta maniobra 9 en que como en otras la industria vence las dificultades. Debe ponerse de punta para recibir el golpe suave , con que raja por la sutura ó única union que puede naturalmente abrirse en tiempo de su germinacion, De qualquiera otro lado que se intente quebrar la nuez se despedaza la almendra. Confitan estas almendras en la forma acostumbrada con las de Europa ; pero con la

© Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 diferencia de enxugarlas al horno y i'i fuego lento para disipar alguna parte del mucho aceyte qile tienen , sin cuya precaucion se malograria el baño de azucar. Así prepara- das duran largo tiempo sin volverse rancias ni apolillarse t remitiéndolas por un regalo exquisito , cuyo concepto les afianzan SU delicado sabor y la rareza de la produccion. A su buen gusto les acompaña su inocerite calidad , de cuyo uso moderado no se ob- servan otros efectos que 10s atribuidos á las almendras de Europa , á las que pudieran substituirse con alguna ventaja, si las de Mariquita fueran mas abundantes. Esta ciudad se apropió el privilegio de esta cosecha por hallarse situada al pie mis- mo de la cordillera en cuyas faldas crecen estos árboles , donde fácilmente los descu- briéron los primeros pobladores Europeos , 5 quienes no pudo ocultárseles SU recomen- dable calidad por la semejanza á las almendras de allá. Pudieran ciertamente disputár- selo otras provincias , cuyas montafías inaccesibles esconden esta y otras preciosas produc- ciones, que se harán mas familiares con el tiempo por el auniento rapidísimo que va recibiendo la poblacion del reyno.

DESCRIPCION DEL ALMEBDRON.

Arbol altísimo de 60 á 80 Varas ; su diámetro de 3 6 5 pies. Su tronco derecho, rollizo , insensiblemente adelgazado hácia arriba , donde se divide en dos Ó tres brazos principales , erguidos , que van subdividiéndose en otros mas delgados y menores ; pero en todo lo demas semejantes para formar la copa amplísima globoso-aplanada ,bien dis- puesta y muy sombría. Las ramas nuevas incorporadas, rollizas , lisas , de color verde cambiado 6 trechos en morado sucio , y á otros en pardo; largas de seis á nueve pulgadas, gruesas de tres ;i quatro líneas ; salpicadas con grietas pequeiiísimas , superficiales , den- sísimas, lineares , longitudinales. Las ramas mas recientes y contiguas 6 las macetas de flores , aplanadas de ambos lados por trechos alternadamente opuestos , lisas , verdes y terminadas por el cabillo coniun de las flores ; largas de cinco á siete pulgadas , gruesas de dos 5 tres líneas. Las HOJAS en las ramas nuevas ap-hdac , opiiestas por trechos alternados, er- guidas, las inferiores horizontales ;de tres en rama : las hojillas alanceolado-oblongas , con sierra que comienza mas arriba de la base ; sus dientecillos grandes, apartados , desigua- les , romos ; aguzadas , planas , lisas , membranosas 9 delgadas, la intermedia algo mas ancha ; largas de tres pulgadas y media á quatro ;anchas de dos á dos y media. El nervio intermedio rollizo por debaxo y sobresaliente ; por encima plano y embutido. Las venas laterales aproximadas por lo comun alternas , raras veces casi opuestas ; hácia la base y punta algunas veces opuestas ;delgadísimas , sobresalientes solo por debaxo : en su oríge11 del nervio hay una manchita formada por un hacecito de vellos pequefiisinios 9 y solo vi- sibles con la lente ; por lo demas lampiñas ; las transversales delgadísimas, y apenas for- man redecilla manifiesta. El pezon comun casi cilíndrico, en su nacimiento y punta al doble grueso 3 liso , derecho , tieso , casi del largo de las hojas 9 grueso una línea : los par- ciales muy cortos , casi iguales , rollizos , con una línea longitudinal delgada sobresaliente por encima ;en lo demas semejantes al comun ; largos cinco líneas, gruesos 3 de línea. Las OREJUELAS son regularmente quatro en la union de los pezones parciales con el comun: dos mayores, y de figura mas constante una en cada yezon lateral , y ambas enfrente del intermedio en forma de zurroncitos (algo semejantes ii los zurroncitos flo- xales de algunas especies de Marcgravia) cuyo fondo ensanchado y convex8 corresponde arriba , y su boca hácia abaxo , como puestos al reves : en dicha boca de un lado estj el pie linear y derecho que lo sostiene 9 y en el opuesto termina una lengüeta aguzada y suelta ; derechas ,lisas , verdoso-pálidas 9 largas de dos lineas y media , gruesas de uila y media : dos menores una en cada lado del pezon intermedio y opuestas á los zurron- citos p cerdosas 3 encorvadas , y poï IO comun la mitad menores. Estas son menos cons-

© Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 tantes en sus figuras diversas : uilas veces alanceadas 9 otras comienzan á formar el zurran- cito ? el qual se halla finalmente bien formado en otras ? en que se cuentan quatro muy semejantes ; pero esto sucede raras veces. Otras das orejuelas afuera de las hojas ,aqui- ìladas , doblados sus lados que se envaynan por sus márgenes alternadamente, sentadas, aplanadas , en forma de rejoiicillo , cubren el rudimento del tallo y hojas que sucesiva- mente se desplegan lisas , verdes , largas de media pulgada , anchas en su base comun quatro líneas. Interiormente baiiadas de una resina muy pegajosa que las mantiene cerra- das , conservando el rudimento de la planta ií cubierto de las injurias exteriores. Al des- plegarse caen las orejuelas sin vestigio manifiesto de haber existido esta cubierta.

Las FLORES salen en UR racimo terminal 9 sencillo , dispuestas en forma de maceta ordenada , y alternadamente por seis series. El cabillo comun derecho , mas abaxo de las flores algo comprimido por ambos lados , entre las flores de seis lados aplanados , blan- d/* damente velloso ; las vellos salpicados , pequenisimos , sencillos , aleznados , articulados horizontales : largo de quatro a seis pulgadas , grueso de dos ii tres líneas. Los cabillos parciales de una sola flor, rollizos , blanda y densamente vellosos 9 sus vellos semejantes h 10s del comun ; gradualmente mas cortos los superiores , algo mas gruesos hicia la punta , y muy cerca de ella la articulacion de las dos piezas de que consta cada cabi- llo ; los inferiores largos una pulgada y dos líneas; gruesos una línea. El color de las flores parece blanco desde lejos por sus estambres sobresalientes y numerosísimos ; el del caliz verdoso , y el de los petalos verde-amarilla, El CALIZ periunthio de una pieza en forma de taza , ligeramente hendido en cinco partes ; las lacinias redondeadas 9 derechas , iguales, mcnudísimamente pestañosas por los vellos pequeños 9 que se hallan nias numerosos en todo el caliz ; igualmente largo y grueso de dos hasta dos líneas y media : caedizo. La COROLA de cinco petalos trasovado-oblongos sin uñuela , enterisimos , romos , algo cóncavos , desiguales , dos mas exteriores los mayores ; entreabiertos , carnosos , lisos : los mayores largos once líneas , anchos seis líneas. Los ESTAMBRES Jilarnentos numerosísiinos , cerca de doscientos , dispuestos en dos órdenes : los exteriores mas largos al doble de la corola ,fdrtiles ; los interiores gradual- mente mas cortos y castrados : todos delgados , aleznados j algo aplanados y tiesos y di- vergentes ei1 el vigor de su floresceiicia forman una campanilla ; despues al marchitarse quedan Jadeados en figura de una cabellera tendida : unidos en su base por una mem- brana circular , que en fornia de corona descansa y asida al márgen del receptáculo de la flQr. Las anteras pequefiísimas redonditas prendidas por su base sobre la punta del filamento. El PISTILO germen superior , globoso-aplanado de quatro esquinas romas , blanco- amarilloso , lustroso, igualmente alto y grueso de línea y media. Los estilos quatro alez- nadas , ondeados, delgados, lisos , mas cortos que los estambres , y regularmente des- iguales. Los estigmas sencillos. El PERICARPIO drtlpa globoso-oblonga ,traversera , algo comprimida por ambos la- dos , lisa, de color verde-obscuro con algunas manchitas de verde mas intenso ; media- namente carnosa y muy xugosa por su mucho aceyte : larga al traves de dos pulgadas hasta dos y media , gruesa de pulgada y media hasta dos. Las sernz’llas una nuez sencilla, raras veces compuesta de dos ó tres , nunca de qua- tro. La nuez sencilla casi arriñonada, sentada por el seno que corresponde á la sutura longitudinal sobre la base de la drupa; por lo demas de la misma figura y tamaño pro- porcionado á llenar toda la cavidad de la corteza carnosa ; de una sola celdilla. Consta de dos cortezas leñosas muy diversas : la interior mas delgada y compacta , su grueso de una línea, por adentro muy lisa , relucierite de color castafio : la exterior muy gruesa de quatro 6 cinco líneas y arniada de muchas puas y paletas espinosas puestas de piiiita fuertemente asidas á la corteza interior ; forman una red lefiosa 9 cuyos intervalos estrin rellenos de una siihstancia acorchada y revestida por una cascarilla membranosa que oculta

© Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 esras partes , hasta que devorado el relleno por-los insectos t queda manifiesto el erizo en las nueces viejas. El meollo casi de la misma figura llena toda la celdilla ; su grande careta corres- ponde á la sutura de la nuez , cubierto por el corzuelo delgado áspero , de color acane- lado ; unido 6 la sutura por su particular colilla ; y el pico del enibrion en otro extrc- nio. Su carne muy blanca, aceytosa y del sabor de la almendra.

OBSERVACIONES.

I. El germen cortado al traves indica constantemente un fruto de quatro celdillas con semillas solitarias ; pero jamas llegan á su estado completo. Por lo comun abortan tres ; raras veces prosperan dos , y rarísima vez tres. En tales casos salen las nueces con dos 6 tres esquinas romas , y los surcos que corresponden al número de nueces pegadas hácia el centro por sus lados.

2. Per tenece nuestro árbol al género CARYOCAR 9 y tal vez será especie nueva que deberá llamarse CARYOCAR amygdaZferum ii distincion del nucferurn de Berbices y Ese- quivo que suministró los caractéres á su autor Allamand. Podrá saberse positivamente quando se publique la descripcion completa por algun Botánico que visite aquellos pai- ses ; pues la muy abreviada de la segunda Muntìssa de Linnd parece formada por algun exemplar seco. 3. Se sabrá tambien entonces si los estambres de aquella especie están unidos por su base como parece regular ; y deberá transferirse el género á la Monadelfia ,como se hizo en la Gustavia, mientras no se fixan los límites entre estambres unidos y nectari0 estam- broso , segun me pareció nombrar esta union en la descripcion del árbol llamado CHUPO, que comuniqué al inmortal Linné en el año 1773 t y consagró despues á la memoria de su augusto Monarca. 4. Mis particulares investigaciones sobre la polygamia de las plantas me confirman la de este árbol entre cuyas flores fértiles y estériles no he podido descubrir caractéres decididos que la demuestren originalmente. NO es único este exemplar en las regiones calidísimas de América , donde abunda la polygamia entre las muchas plantas con carac- téres tan ocultos que debo separarlas y mantenerlas en el órden de mis APOTELOGAMAS; descubrimiento , que explicando solamente las obras de la naturaleza , nada perjudica 6 las ideas controvertidas acerca de excluir Ó retener aquella clase del sistema.

CANTUA. (al

CHARACTER GENERICUS.

Calix persistens , monophyllus , tubulosus , quinquefidus ; laciniis subzqualibus. Corolla mono petala infundibwliformis ; tubus cylindricus calice longior ; lim bus qilinque- partitus , laciniis obcordatis , æqualibus. Staminum filamenta quinque , inaequalia 9 prope tubi basim inserta : antherz inciimbentes ovatæ , subsagittatz. Germen superum ovato-oblongum , insidens corpori glanduloso : stylus filiformis erectus, staininibiis paulo longior : stigma tripartiturn. Capsula oblonga , obsolete trigona , trilocularis 3 trivalvis , valvulis dissepimento oypositis, apice dehiscens ;tuncque patente receptaculo prismatico triangulari in cuius sulcis Ion-

(a) Lamark diction. volum. I , pág. 603 ,anno De Jussieu Gener. anno 1789. Prodr. Floræ Perunnac 1783 ,et Illustration des Gen. pág. 472 ,tab. 106. et Chilensis novo nomine Peryphragmos. anno x?y+

© Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 gituJiiialibus sedent inibricatci seinina ovata coiiipressa ala terminata membranacea. Obs. I. Staniina quandoque sunt corolla: longitudine , et aliquaiido longiora. Obs. 2. Alz membrana qua: utplurinium terminalis est et subxqualis semini , hoc uiidique liaud raro cingit limbo brevi. Oh. 3. Cantua differt ab Hoitzia calicis exterioris defectu.

CAN'TUA OVATA. Tau. 363.

40 I CANTUAramis dependentibus : foliis ovato-oblongis petiolatis glabris : filamentis co- rolla longioribus. Caulis fructicosus , 6-8 pedes altus , glaber ,raniosus, ramis alternis et dependentibus flo- rum copia. Folia alterna , ovato-oblonga , inferne angustiora et in petiolum terminata , apice obtusa, brevique setula terminata , uninervia , integerrima , regerniinationibus exceptis in qui- bus latiora sunt et utrimque bidentata. Flores magni , in ramuloruni summitatibus axillares , solitarii , pedunculis longiorcs, Calk cylindricus , striatus , laciniis quinque ovato-acutis. Corolla coeruleo-rubens et in varietate alba : tubus calice triplo longior basi angustior: limbi laciniæ obcordatæ , quaruni limbus superior obscure denticulacus. Staminum filamenta quinque , dilute rubra ,corolla longiora , quorum duo ceteris paulo breviora et quintum omnibus longius : anthera: lutea basi emarginatæ. Germen calice duplo brevius , impositum corpori glanduloso nitido : stylus filiformis : stig- matis lacinia tres lineares divergentes. Capsula calice longior : semina alata. Habitat prope Obragillo , oppidum peruvianum v. Floret Iunio et Iulio. Vidi siccam in herbario D. Ludovici Nee , iconemque ineditam vivis coloribus expressarn. ExpZà'c. tab. LZ Calix sectus ut germe11 apyareat et corpus glandulosum. b Corolla secta et revoluta ut conspiciatur filamentorum insertio. c Capsula. d Eadem dehiscens. e Eius- dem sectio. f Receptaculi pars. g Receptaculum cwni scniinilus. Iz Semina. A Re- germinatio. CANTUA TOMENTOSA. Tab. 364.

40 2. Cantua foliis sublanceolatis , sessilibus ,tomentosis : staniinibus corollæ subæqualibus. An CANTUAbuxifolia Lamark Blust. gen. pág. 473 , tab. I o 6 3 )g. z ? Caulis ut in przcedente , ramis prasertini teneris tomentosis. Folia alterna , sessilia , sublanceolata , setula brevi terminata , utraque pagina tomentosa, integerrima. Reliqua ut in pracedente : at calices tomentosi ;corolla dilute rubra , eiusque lacinia or& biculata , emarginatæ absque denticulis. Habitat inter oppida peruviana San Buenaventura et Guamantanga baud procul =ib U- genti fodina vulgo de la Candelaria ?. Floret Iunio et Iulio. Vidi in laudato herbario. Explic. tab. LZ Calicis sectio. b Corolla cwm staminibus.

HOIT 2 I A.

CHARACTER GENERICUS.

Calix duplex : interior monophyllus tubulosus quinquefiduc persistens ; exterior paulo niaior pol y phyllus (4- 8) foliolis pol ymorphis persistentibus.

© Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 Corolla infundibuliforniis , tubus cylindricus calicc longior : limbus quinquepartitus 9 laci- niis ovatis. Striminum filamenta quinque æqiialia , corolla paulo longiora prope tubi basim inserta : antheræ incumbentes , ovatæ , altera parte emarginatæ. Germen superum , ovatuni , insidens corpori glanduloso : stylus filiformis erectus , stami- num longitudine : stigma tripartitum. Capsula calice brevior , ovata , obsolete trigona , trilocuhris , trivalvis, valvulis dis- sepimento oppositis , apice dehiscens : receptaculum prismaticum trigoimm , in cu- ius sulcis longitudinalibus sedent imbricata semina minuta ovata 9 margine membrana- ceo cincta. Obs. I. Solo calice exteriore differt a præcedente Cantua. Oh. 2. Tres hucusque mihi notæ species mexicana: frutescentes 9 quibus folia sunt simplicia , alterna , serrata , serraturis spinescentibus ; unde fortasse vulgo Espinosi- ZZu dictae. Obs. 3. Evulgavit hoc genus cl. Antonius Laurentius de Lussieu in suo opere Genera plantarum , ibique characterem incompletum ,quia speciem unicam vidit , eam que fructibus orbatam.

HOITZIA COCCINEA. Tub. 365.

40 3. HOITZIAcaule frwticoso : foliis sessilibus , ovato-acutis , serratis 9 pubescentibus. Hoitzia, de Iussz'eu gener. plant. pi&. 136-137.Lamark dict. volum. 3 , pag. 134. Yerba de la Virgen, y Espinosilla. Née herbar. cum icone inedita. Caulis fructicosus duos et ultra pedes altus, ramosus , ramis alternis pubescentibus. Folia alterna sessilia , pubescentia 9 ovato-acuta , serrata 9 serraturis spinescenti bus. Flores axillares , ut plurinium solitarii , folio longiores , breviter pedunculati. Calix interior tubulosus semiquinquepartitus , laciniis lanceolatis acutis 9 quarum dua in- tegræ , tres denticulatæ : exterior octophyllus triplici ordine ; foliola duo inferiora OP- posita sessilia lanceolata ;reliquis lanceolatis serratis petiolatis , quorum tria interiora. Corolla coccinea : tubus fere pollicaris : limbws patens 9 laciniis obtusis. Filamenta coccinea : antherae luteæ. Germen calice dimidio brevius. Reliqua ut in charactere generico. Habitat passim in Regno mexicano , copiose tamen prope Guanajuato 7. Floret Augusto et Septembri. Vidi siccam in dicto herbario. ExpZjc. tab. a Flos integer. b Calix exterior. c Interior sectus. d Corolla longitudiiialiter secta et expansa. e Germen auctum corpori glanduloso insidens. f Capsula intra cali- cem. g Eadeni ab isto seiuncta. h Eadem dehiscens. i Eadem aucta. k Receptaculum auctum. I Semina. m Eadem magnitudine naturali. Obs. I. D. de Lamarck hanc speciem nominavit mexicattnm 9 ego coccinearn a Aoriim colore; nomen proculdubio melius quam illud mexicana , quia omnes hucusque notæ species mexicanæ sunt. Obs. 2. Lingua mexicana nominatur hac species Huitzitziltzin ,unde originem ducit Iussiæi nomen HOITZIA. Virtus eiusdem pectoralis est , atque przstantissima contra ar- delites febres. Yin. Cervantes manusc. apud D. Née.

HOITZIA COERULEA. Tab. 366.

404. HOITZIAcaule suffruticoso : foliis subsessilibus ,linearibus ,serratis , serraturis spi- nosis : calice exteriore translucido. Radix flexuosa , descendens, inferne ramosa ,ex qua cauliculi vix pedales exsurgunt , te- retes # parce ramosi.

© Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 Folia alterna s subsessilia , lineciria , serrata , serraturis spinosis. Flores axillares , solitarii , pedunculati : pedunculus folio brevior s foliolis sæpe duobus prope calices ornatus. Calix interior tubulosus , semiquinquepartitus , laciniis acutis : exterior tetraphyllus , fw liolis, sessilibus , ovatis , serrulato-spinosis , translucidis , quorum nervi nigrescunt. Corolla dilute coerulea , cuius tubus calice duplo longior ,et limbus patens laciniis obtusis. Filamenta capillaria, corolla longiora , albicantia : antherz luteæ. Reliqua ut in przcedente; at capsula et semina minora. Habitat prope Guanajuato , urbe niexicana , at przcipue in colle altiore et via quz ducit ad fodinam vulgo de los Calderos v.Floret Octobri. Vidi siccam h eodem herbario et iconem incompletam. Exylic. tab. LZ Flos integer. b Calix exterior. c Interior expansus. d Germen. e Corolla cum staminibus. f Capsula. g. Eadem aucta dehiscens. h Semen. i Idem auctuni. k Folium auctum. HOITZIA GLANDULOSA. Tub. 367.

40 5 HOITZIAcaule suffruticoso aspero : foliis ovato-lanceolatis ,serratis ,petiolatis. Caulis teres , fuscus , villosus , villis minimis glanduliferis , ramosus , ramis alternis. Folia alterna , petiolis multoties longiora , ovato-lanceolata , rameis exceptis , quæ sunt oblonga et sublinearia , omniaque serrata , serraturis , subspinosis. Flores axillares , solitarii , pedunculati : pedunculus calice brevior. Calices adpressi , interior tubulosus 9 semiquinquepartitus laciniis subulatis ; exterior ex sex aut septem foliolis lanceolatis , obscure denticulatis , dorso villoso glandulifero. Corolla rubra , exsiccatione dilute coerulea s figura et magnitudine pracedentis. Capsula ovato-oblonga. Reliqua ut in przcedente.

Habitat inter Actopan et Salvatierra oppida mexicana j floretque Augusto et Septembri q. Vidi siccam in memorato herbario. Expllc. tab. a Flos integer b Calix exterior cxpansus- B Huius folium auctum. c Calicis exterioris sectio. d Germen. e Corolla expansa. f Capsula intra calicem. g &dem aucta, dehiscens. h Semcn. i Idem auctum. A Ramuli pars aucta cum villis glandu- liferis.

STYLOCORYNA. (a)

CHARACTER GENERICUS.

Calix superus 9 persistens , urceolatus 9 quinquedentatus. Corolla monopetala 9 rotata : tubus infundibuliformis : limbus patens quinquepartitus la- ciniis oblongis. Staminiim filamenta quinque brevissima inter limbi lacinias : anthera: sublineares apice acutissima basi cordata. Germen globosum inferum : stylus clavatus : stigma simplex. Fructus : bacca carnosa , sphærica , bilocularis calice coronata ; loculis polyspermis : se- mina angulata , dura , in pulpa nidulantia. Obs. Genus Genipæ atque Gardenia: affine a quibus differt antheris exertis subsessi- libus apice veluti caudatis ; calice urceolat0 quinquedentato persistente ; et fructus figura. Consularitur tabula Plumierii I 3 6 , et Gartnerii I 77.

(u) Nominis origo a vocibus CUAO; stylus ,et xopvvn clova; quia íìorum styli clavas referunt.

© Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 STYLOCORYNA RACEMOSA. Tab. 368.

40 6. STYLOCORYNAcaule arboreo , foliis oppositis lato-lanceolatis : floribiis racemosis, Caulis arboreus s I 2 et amplius pedes altus , coma ampla terminatus ;cortex cinereus glaber . Folia opposita , integerrima , glabra ,lato-lanceolata , acumine producto , uninervia , ner- vo ramoso : petioli vix semipollicares basi subconnati. Flores racemosi s racemis solitariis axillaribus ramosis ;rarnuli dichotomi s bracteolis oppo- sitis instructi ad dichotomiæ basim. Calix brevis , glaber , urceolatus ,quinquedentatus ; dentibus et urce010 persistentibus. Corolla luteo-albicans , cuius tubus est calice longior , et limbo brevior : limbi laciniæ patentes oblongo-ovatæ , obtusa: ; quarum basis s limbique fawx hirsuta , pilis albi- cantibus.

Staminum filamenta quinque brevissima 9 inter laciniarum divisionem tubi fauci inserta : anc theræ patentes, longitudine fere laciniarum corollæ ,terminatæ apice acutissimo elongato. Germen glabrum pellicula tectum , qua: videtur calicis continuatio , haud secus ac in Leptospermo et Metrosidero diximus : stylus staminum longitudine , clavatus , basi filiformis deinde sensim crassior , apice excepto : stigma simplex. Bacca sphoerica , glabra , carne pauperrima : bilocularis : loculamentis farctis pulpa in qua nidiilantur semina angulata dura. Habitat passim in insulis philippicis et præsertim in portu Cavite , tribus leucis a Manila seiuncto , ubi floribus fructibusque onustam reperit mense Novembri anni I 7 9 3 D. Ludovicus Née , in cuius herbario examinavi fi. ExpZz'c. tab. a Floris capitulurn. b Flos integer apertus. c Corolla expansa cum antheris. d Calix sectus et expansus in cuius fundo est germen. e Germen intra calicem , sty- lus , stigma. f Anthera aucta. g Germen s stylus et stigma aucta. h Bacca. i Huius sectio. R Semina.

GREWIA MALLOCOCCA Linnai. rob. 369.

407. GREWIAfoliis ovato-acuminatis 9 serratis : pedicellis axillaribus trifloris : frucm villoso. Mallococca crenata , Forster. gen. 59. Grewia mallococca foliis corda tis ,ovato-oblongis ,crenatis, scabris , pedicellis axillaribus, fructu tetracocco. Linn. sappl. pdg. 4 o 9 Greuvier mallocoque. Lamark Dict. volum. 3 ,pag 44. Grewia mallococca. Gdrtner 9 vol. 2 9 pag. i 139 tab. I o 6 9 jg. 7. Caulis arborescens , decem pedes altus , ramis alternis pubexentibus. Folia alterna ovato-oblonga , terminata acumine , serrata , vix cordata , uninervia nervo ramoso villoso 9 sustentata petiolo brevi pubescente. Flores axil!ares : pedunculus communis solitarius , tripartitus ;partiales uniffori , ad qua- rum basim involucrum polyphylluq , deciduum , foliolis fere quinque, tomentosis. Calix pentaphylliis , foliolis linearibus , extus tomentosis , intus rubentibus , deciduis, Corollæ petala quinque ,calice triplo breviora s prope basim pedicelli genitalium inserta, lanceolata , rubentia , interna superficie iiixta basim ornata squamula orbiculari , limbo tomentoso ; externa vero superficie maculata , macula cinerea longitudiiialiter bipartita. Genitalia pedicellata , pedicello brevi , margine pentagono , cano ,terminato. Staminum filamenta rubra , capillaria , numerosa calice breviora , at corolla duplo Ion- giora s receptaculo inserta et libera : antheræ ovatæ , minimæ. Germen globoso-tetragonum 9 p%s lutesceatibws hirtum : stylus longitudine staminum: stigmata duo biíida.

© Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 pructus est drupa 7 quadriloba 7 quadrilocularis 7 loculis monopyrenis ; tectis pulpa brevi

supertecta epiderme 7 setulis scabra 7 nigricante (in sicco). Ossicula ovato-acuta 7 rugis

et tuberculis minimis exasperara 7 unilocularia 7 monosperma. Semina obovata 7 deorsum atenuata : funiculo umbillicali capillari instructa 7 tectaque pellicula tenui pallida. Habitat in Amicorum insula Baba6 dicta s floretque Iunio et Iulio fi. Vidi siccam in memorato herbario. Ex@k tab. a Capitulum floris. b Flos magnitudine naturali. c Petalum auctum. d Ge- nitalia in stipitis apice. e Germen margine pentagono insidens. f Fructus. g Ossicu- lum. h Huius sectio. i Semen. Obs. Folia semper vidi serrata in exemplaribus , adeoque obscure cordata ut vix cordata dici possint. Ossicula , aut si mavis nuces germinatione videntur bivalvia , quia in duas valvulas separantwr emollita prius ferventi aqua et longitudinaliter malleolo percussa.

C O LONA4. (a)

CHARACTER GENERICUS.

Calix pentaphyllus * foliolis linearibus interne coloratis , deciduis. Corollæ petala quinque , basi interna squamula ornata. Genitalia pedicellata 7 pedicello terminato margine pentagono.

Staminum filamenta numerosa 7 capillaria s receptaculo germinis affixa : antheræ ovatz minimæ. Germen globoso-tetragonum : stylus staminibus duplo longior : stigma simplex. Fructus globosus quadrialatus alis duplicatis , dehiscens in quattuor scrotula (aut si ma- vis samaras) quorum quodlibet quartani sphæræ partem sistit * ideoque externa sua perficie convexum a interna acutum aiigulo recto ; cinctum ala cartacea apice cordata.

Scrotula disperma 7 seminibus ovatis. Oh.Fructu differt hoc genus a Grewia.

COLONA SERRATIFOLIA. ras. 370.

408. COLONAcaule arboreo : foliis avato-lanceolatis s serratis , nervo longitudinali in- æqualiter bipartitis : floribus subpaniculatis. Arbor 20 et amplius pedes alta 7 valde ramosa 7 ramis alternis teretibus 7 hirsutis , prg- sertim teneris. Folia alterna 7 subsessilia, semipedalia et amplius , superioribus exceptis quæ minora sunt; ovato-lanceolata , serrata 7 pagina superiore viridia , punctisque scabra ;inferiore &u- ca 7 subtrinervia 7 nervis , petiolisque hirsutis : nervi ramosi quorum longitudinalis fo- lium dividit in duas partes inæquales , altera latiore et versus petiolum productiore. Flores su bracemosi , racemis solitariis 9 axillaribus , ramosis ,panicularn quodamniodo effor- mantibus : in ramulis pedunculi eriguntur ad foliolum axillares trifidi 7 triflori : pedun- culi partiales basi sunt cincti involucro triphyllo , foliolis trifidis ; istæ iiovem lacinix capitula tria involvunt , quorum pedunculi sensim elongantur usque ad fructuum per- fectionem. Calicis laciniæ quinque lineares 7 acutæ ,intus rubentes.

(a) In memoriam clarissimi Christophori Co- rum in modum auxit. Quod si Botanici quasdam lumbi, sive potius COLONut se ipse suosque poste- plantas insignes fecere nominibus Cookii , Bou- ros in Hispania cognominari voluit ; qui egregio gainvillæi ,aliorumque navigatorum ;potiore titulo plane facinore Novum Orbem , veteribus omnino Columbo navigatorum recentis levi principi genus incognitum ,detexit ,adeoque Floræ imperium mi= hoc novum consecrari debet.

© Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 Corolla: petala sublinearia, rubra ,calice breviora , basi emarginata et aucta , prope ipsnni interne squamula rotunda ciliata. Stamina uubra calice breviora : antheræ rwbentes. Germen viride : stylus rubescens. Fructus integer (alis exceptis) piperis grani magnitudine : scrotula umbillicali funiculo ex ipsoruni basi interna orto , receptaculo adhzrent ,niaturitate pendula : al% cartaccz nervosz , castanei fere coloris. Habitat prope oppidum Banos in insulis philippicis , floretque Augusto ct Septenibri E. Vidi siccam in memortito herbario. ExpZic. tab. a Flos integer. b Calix. c Corolla. d Petalum auctum. e GenitaliaJEndeni aiicta. g Germen. li Huius sectio. i Fructus. k. Idem dehiscens. I Scrotwli scctio. m Involu crum trifloruni, n Idem expansum cum capitulis.

BRADLEIA PHILIPPICA. Tab. 37 I *

409. BRADLEIAcaule arboreo , foliis alternis lanceolatis glabris : floribus axillaribus nu- merosis. An Bradleia glochidion? Gcertner 9 vol. 2 , pg. 128 ,et Glochidion ramifioorurn. Forsf. P%. =44* Caulis arborem duodecim pedes altus , valde ramosus ,ramis teretibus , teneris tomentosis. Folia alterna , breviter petiolata , lanceolata , integerrima , uninervia , nervo ramoso. Flores axillares numerosi , minimi , pedicellis propriis , duas lineas aut amyìius longis. Calix in femina hexaphyllus , foliolis canis ovatis persistentibus. Corolla , et stamiiia nulla. Germen globosum , superum , calice maius : stylus crassus vix exertus , terminatus stig- matibus sex in stellam adproximatis, sulco dorsali fere bipartitis : hac sunt vems cen- trum angustiora , latiora vero versus periferiam et persistunt. Fructus est capsula orbicularis valde depressa 3 iitrimque umbillicata, torulis sex , dydi- mis , dorsali sulco notatis , pulvinata , sexlocularis , per maturitatem sexpartibilis. Cor- tex est membranaceus fusciiq vil~osus: kmdamenta cartacea , pallide rubentia , eiiis- dem coloris et substantia: cum dissepimentis , disperma. Semina nitida , rubenti;i , de- pressa , lentiformia , intus breviter acuminata ibique affixa receptaculo coliimnari. Habitat inter Oaz et Irraga ili insulis philippicis , ubi floridani et fructiferam ridi1 D. Lu- dovicus Née inensibus Augusto et Septembri z. Vidi siccani in eius herbario. Ex~h'c.tab. d Flos femineus magnitudine naturali. b Calix auctus. c Zdeni flos auctus. d Stigmata. e Stigma alterum. f Fructus. g Huius sectio. Iz Loculanientum cortica- tum e latere spectatum. i Idem interne visum. R Ideni cum seininibus, I Semina. Obs. Floridos et fructiferos ramos laudati herbarii qua potui diligentia perscru tatus sum : at nullum reperi florem masculum. Num deciderint masculi si umquam exstiteriint

affirmare non possum 9 neque plantam dicere nionoicarn , quules sunt reliqiia notz spe- cies. Hac nostra differt a Bradleia sinica seminibus non sibi mutuo impositis , sed iiixta se locatis , et a Bradleia zeylanica calice hexaphyllo. Fortasse erit Glochidion Forsterii, quod pendet a numero et situ staminum qua: non vidi.

EUCRYPHIA. ('I

C H A RA C T E R GENE RI CUS.

Calix persictens pol yphyllus , foliolis minimis quinque , ovatis.

Corollæ petala quinque j ovata J initio tecta calyptra decidua , postea patentia.

(a) A vocibus E;, xpÚpcc bene tecta ,quia Roris capitulum calyptra, et capsulz cortice tecta sunt, © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 Staminum filamenta subulata , numerosa , receptaculo inserta , corolla breviora : antherz ovatæ biloculares. Germen superum , ovatum , striatum : styli plures (fere I 2) staminibus breviores : stig- mata simplicia. Fructus capsularis ovatus corticatus : cortex siiblignosus , sulcatus , a basi ad apicem in quinque lacinias dehiscens ; continens tot capsulas quot fuerunt styli. Capsula ovato-oblonga: , uniloculares , polyspermz , interne longitudinaliter dehiscentes, receptaculo adfixz duobus fiiiiiculis : semina ovato-acuta , ala terminata , adfixa sutura: dehiscenti. Obs. I. Petalorum numerus aliquando quinario maior , stamine aliquo in petaluni abeunte. Obs. 2. Floris capitulum apparet tectum calyptra decidua , in quattuor lacinias dehis- cente a basi versus apicein heinisphzricum.

EUCRYPHIA CORDIFOLIA. Tu6. 3 7 2.

4 I O EUCRYPHIAcaule arboreo : foliis oppositis ovatis cordatis : floribus axillaribus solitariis. Roble de Chiloe. Née Izerbnr. cum icone. Arbor pulcherrima, 30-5 o pedes alta 9 ramis patulis , teneris tomentosis : eius cortex fus- cus , et lignum rubens , przsertim induratum , centrale scilicet trunci atque ramorum. Folia opposita , ovata , cordata , crenato-dentata , coriacea, uninervia , nervo ramoso ,in- feriore pagina tomento brevi ferriigineo tecta , et sustentata petiolis crassis brevibus. Flores axillares, solitarii , pedunculo pollicari sustentati , qui prodit ex centro squamula- rum in gemniæ formani imbricatarum : capitula ante petalorum expansionem tecta sunt calyptra ovata tomentosa decidua yostquani hac basi finditur in quattuor lacinias. Calix minimus lu tescens. Corolla: petala semipollicaria , alba , pcr exsicca tionem rwbra. Filamenta subulata , basi subcoah. Germen tot striis notatum , quot sunt si$ , numero plerumque i 2 , nonnihil divaricati. Fructus semipollicem longus , cuiiis cortex fuscus et durus : capsula dehiscentes cymbzfor- nies e funiculis pendulæ : semina basi alata , ala perlucida. Crescit sponte in San Carlos de Chiloe , et iuxta oppidum Almendral in Regno chileme: floret Febriiario et Martio 6. vulgo nominatur Roble de Chz’le , quasi diceres Robur Chilense. Vidi siccam in niemorato herbario. Explil. tab. LZ Floris capitulum calyptram exuens. b Calyptra. c Flos magnitudine natu- rali in quo sex petala depinxi , et alia diio minora in quz totidem stamina conversa siint. d Anthera aucta. e Eadem loculamentis apertis.f Germen auctum. g Fructus de- hiSCens. h Capsula: quattuor funiculis receptaculo adfixæ. i Sectio longitudinalis cap- sula: ut appareant semina. k Semen.

GUIOA. (‘I

CHARA CT ER GE NERI CUS.

Calix ininimus pentaphyllus ,foliolis concavis persistentibus. Corolla: petala quinque 9 calice breviora , ovata , basi exteriori annuli carnosi inserta. Genitalia disco annulari carnoso subpentagono cincta.

(a) In honorem D. Tosephi Guio et Sanchez qui tas vivis coloribus pinxit > dum orbem lustraret cum summa decteritate vere et nitide quamplures plan- Ludovico Née.

© Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 Staminum filameilta octo , subulata 9 calice breviora inter germen et discum inserta : an- therx 0v;ltX , inciinibentes 7 biloculares. Germen substipitatum 7 superum 7 ovaturn , triquetrum : stylus brevissimus :stigma subu- latiim simplex. Frwctus capsularis : capsulx tres coriaceæ 7 compressz , siipra obtusct: p basi acutx , in ala- rum forma receptaculo columnari affixæ , bivalves , uniloculares 7 nmiospermx : se- mina lenticularia sacculo cartaceo inclusa 7 columna: basi affixa. Obs. Geniis affine Molinææ Commersonis , et de Iussieu a quo potissimtiiii differt friictu tricapsulari : inflorescentia , foliatio et flores ambobus communes. Hac duo gciicr:~ sifinia etiam videntur Toulicia: Aubletii tab. I 40. et Llagunoae Flor. Peruv. Conferatur lioc Opus, pag. I 26. tab, 26.7 et Lamarck illust. gen. tab. 3 o 5.

GUIOA LENTISCIFOLIA. Tab. 373.

4 I I. GUIOAcaule fruticoso ; foliis alternis abrupte pirinatis, piniiulis lanceolatis integeni- mis : floribus paniculatis. Caulis fruticosus , sex pedes et aniplius altus. Folia alterna 7 abrupte pinnata 7 triiuga , pinnulis lanceolatis coriaceis integerrimis ; qua- rum petioli partiales breves , coniniunis compressus. Flores paniculati , paniculis axillaribus et terminalibus 9 ramosis 7 ramis ad tracteolam axillaribus. Calicis foliola coriacea , concava. Corolla: petala rubicunda.

Germen villosum 7 et filamenta glabra. Capsula: tres alas refferunt , et dehiscunt superiore parte in duas valvulas interne glaberri- mas 7 externe subrugosas : sacculi seminibus maiores. Habitat in Amicorum insula Babao dicta , haud procul a mare 7 floretque Xunio et Iu- li0 fi. Vidi siccam in laudato herbarin ExpZic. tab. d Ramulus florum. b Calix auctus 7 cuius c toholum. d I?et;ilLm :iiictum. e Flos integer auctus. f Fructus, g Idem dehiscens. h CapsLils valvula culn semine tunicato. i Semen nudum.

MAGALLANA. (a)

C HAR A C T ER GENE R I C US.

Calix monophyllus , profunde tripartitus 9 laciniis superioribus linearibus divnricntis , infe- riore latiore , breviore 7 tripartita , postice calcarata. Corolla pentapetala irregularis, petalis divisuris calicis insertis 7 quorum dilo inferiora sessi- lia linearia ; tria superiora longiora , ovata 7 basi cucullata 7 ungueyue filiformi pe& cellata.

Staminum filamenta octo, calice breviora 7 filiformia 7 basi breviter coalita in annulum circa germen receptaculo impositum : antheræ ovatæ didymæ.

Germen superum didymum 7 lobis trialatis : stylus filiformis : stigma bifidum 1acini;i ,iltera

brevi crassa 7 altera longa subulata divaricata. Fructus : scrotula (aut si mavis samaræ) duo , unilocularia 9 trialata 7 rnoiirqwma , quo- rum unum abortum patitur. Semen oblongum.

(a) Genus dicatum Ferdinando Magallanes na- agratumque fretum ab eodem denorninatum celeber- trigatori magni nominis, atque ob inventum per- rimo.

© Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 MAGALLANA PORIFOLIA. Tab. 374.

4 I 2. MAGALLANAcaule herbaceo scandente : foliis alternis trifidis : floribus axillaribus. Caulis teres herbaceus , scandens , tripedalis et amplius , filiformis. Folia alterna 9 ut plurimum profundissime trifida laciniis integerrimis linearibus , acutis , in quarum superficie pori apparent perlucidi lutescentes : petioli foliis zqudes , teretes, basi in circuluni sæpius involuti. Flores axillares 9 ut plurimum solitarii , pedunculis sesquipollicaribus sustentati. Calix lutescens , et persistens in pluribus exemplaribus sic& Corolla et stamina lutea. Scrotuli ala: semicirculares, cartaceæ , luteo-fusca. Reliqua ut in charactere generico. Habitat in America: meridionalis portu Desiderato , et in Colonia del Sacramento , potissi- mum in trrictu Basar dicto iuxta sepes antiquas. 0 Floret et fructificat mense Maio. Vidi siccam in laudato herbario. ExfZic. tab. a Calix et corolla parte postica. b Petalum auctum , antice spectatum qua limbi basi coeunt in cucdlum. c Calix cum staminibus. d Stamen auctum. e Germen. f Styli pars et stigma auctum. g Frwctus. h Huius sectio. F Folii lacinia aucta ut pori appareant.

GYNOPLEURA. (‘I

C H A R A C T E R GEN E R I C US.

Calix inferus , persistens , oblongus 9 striatus , superne quinquepartitus. Corollæ petala quinque , laciniis calicis breviora cum quibus alternant , illarumque di-

visuris interne affixa : ad quorum basim corona decem squamularum # alternis angus- tioribus bidentatis , reliquis 1atinr;buo tidaatcrtia. Genitalia pedicellata. Staminum filamenta quinque , filiformia , calice longiora 9 pedicello inserta pado infra ger- men : antheræ ovato-oblongæ sagittatæ , incumbentes. Germen ovatum , obscure trigonum : styli tres pau10 infra germinis apicem adfixi , sta- minibus subzquales : stigmata capitato-peltata.

Capsula figura germinis , apice dehiscens , unilocularis , polysperma 9 trivalvis. Semina ovata , sulcata , altera extrenhate adherentia receptaculis tribus linearibus ,valvu- larum parieti bus adnatis : funiculi umbillicares brevissimi. Obs. I. Calix petala et capsula variat in duabus hucusque notis speciebiis : in prima calix est tubuloso-ventricosus 9 petala lanceolats , et capsula calice longior ; in secunda calix est infundibuliformis , petala ovata 7 et capsula calice brevior. Quare character ge- nericus differentialis est : genitalia pedicellata : stylorum inserti0 paulo infra germinis apicem : capsula unilocularis trivalvis : receptacula tria linearia valvularum parieti bus ad- nata : squamularum corona ad petalorum basim. Obs. 2 Huic generi videtur simillimum quod in Prodromo FI. Peruv. et Chilensis describitur nomine Malesherbiæ , quin et ipsissimam cum mëa prima specie plantam esse dixerim , nisi Prodromi auctores , qui vivam in natali solo explorarunt 9 habere dixerint stylos tres basi germinis affixos , et squamulas (quod illis nectarium audit) sex tridentatas; nec de figura seminum, ipsorumque receptaculis quidquam adiunxerint. Interea dum memo- rati auctores secundis curis eam plantani dilucident , prodeant nostrae quasi diversum genus.

(u) Nomen sumptum a vocibus y~vocet ~~evpa;sed paulo infra ex costis ipsius longitudinalibus guia styli in hoc genere non ex germinis apice, prodeunt.

© Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 GYNOPLEURA TUBULOSA. Tab. 375.

4 I 3. GYNOPLEURAcaule tereti : foliis sparsis , sessilibus , lanceolatis ,oblongis j tomentosis, inxqualiter dentatis. Genus novum pentandriz trigyniæ. Née herb. Caulis erectus , teres , tomentosus , bipedalis et ultra 9 annuus , radice perenni. Folia numerosa , sparsa , duos pollices et amplius longa , vix duas lineas lata , utrimque acuta , limbo serrulat0 dentibus intermixtis maioribus , sesdia j tomentosa et glutinosa, uninervia , nervo ramoso, basi aucta foliolis duobus brevibus. Flores axillares , adproximati in spicam densam versus summitates ramulorum et caulis, sustentati pedunculis brevibus , prope calicem bifoliatis , foliolis oppositis. Calix tubuloso-ventricosus , luteo-aurantius ,sesquipollicem longus , decemstriatus , ver- sus apicem quinquepartitus , laciniis lanceolatis ciliatis.

Corollz petala lanceolata ciliata , laciniis calicis alterna , ipsisque breviora j ad quorum basini corona decem squamularum ,alternis angustioribus bidentatis , reliquis latioribus tridentatis. Staminum filamenta quinque filiformia calice longiora ,inserta totidem corpusculis hirsiitis basim germinis cingentibus. Germen pedicellatum , ovato-oblongum , hirsutum , obscure trigonum : styli staminibus subæquales. Capsula calice longior , valvularum apicibus exertis. Valvulæ separantur ab inviccm ab apice ad tertiam usque longitudinis partem , ubi adfixi persistunt styli. Semina minuta , ovata , sex sulcis notata , quorum funiculi umbillicares brevissimi.

Habitat in siccis oppidi Purruchuco IS leucis a Lima j præsertim in colle ubi magna ar- gillæ copia ad ollas conficiendas ; frequens etiam iuxta ûbragillo et San Buenaventura oppida peruviana. Floret Iulio. Vidi siccam in dicto herbario. Explic. tab. LZ Floris capitulum foliolis duobus stipitatum. b Calix et corolla longitudina- liter sectus et expansus ut appareant cqii~miilz.c Calicis lacinia: et petala aucta extus spectata. d Eadem revoluta ut conspiciantur squamulz. e Genitalia. 1 Staminiim inser- tio. g Stylorum inserti0 , quorum figura aiicta. h Anthera aucta. i Capsula intra cali- cem dehiscens. k Eadem a calice seiuncta. I Eadeni usque ad basim fisa ut conspiciatur receptaculorum situs ,longitud0 et forma , quorum aliud seminibus expoliatum conser- vat funiculos. m Semina. n Semen auctum.

GYNOPLEURA LINEARIFOLIA. Tab. 376.

4 I 4. GYNOPLEURAfoliis sublinearibus , sessilibus , ciliatis , villosis : floribus axillaribus, solitariis. Caulis tripedaiis , teres , ramosus , ramis alternis villosis , præsertim teneris. Folia alterna , seda , sublinearia , ciliata j ramea semipollicem longa , tomentosa , basi aucta foliolis duobus brevibus quasi stipulis : inferiora longiora , serrulata. Flores solitarii axillares , folio longiores. Calix infundibuliformis , decemstriatus , tomentosus , semiquinquepartitus , laciniis ohi;- sis , su blinearibus. Corollæ petala quinque , ovata 9 traducida , venosa p lwteo alba , calicis laciniis pau10 breviora : squamiilz deceni , crenulatæ. Staminum filamenta quinque , pau10 infra germinis basim pediculo inserta , ubi latiora sunt , postea filiforinia , corolla longiora : antheræ luteæ ,ovato oblongz, sagittata , ili- cu ni ben t es.

Germen pedicellatum ,ovatum j tomentosuni 9 paulo infra apicem tribus tuberculis nota-

© Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 tum e quibus prodeunt styli totidem , stamiiiibus subzquales ; terminati stigmatibus capit ato- peltat is.

Capsula calicc brevior 9 ovata 9 unilocularis trivalvis polysperrna. Reliqua ut in præ- cedenti.

Habitat in montibus chilensibus 9 prasertini in tractu Portzïlo vulgo usqiie ad Mendoza urbem. Floret et fructificat Martio et Aprili. Vidi siccam in memorato herbario. Explic. tab. rz Floris capitulum. b Flos apertus. c Idein expansus ut interiora appareant. d Idem auctus exteriore superficie visus , revolutis petalis atque calicis laciniis ut squa- mula: coiispiciantur. e Genitalia aucta. f Capsula magnitudine naturali. g Eadem ad basim usque secta et expansa ut receptacula , semina et funiculi umbillicares videan- tur. h Semen. i Idem auctum. F Folium awctwni.

CORTESIA. (a)

C H A R A C T E R G E N E R I C US.

Calix persistens , inferus 9 monophyllus , truncatus , decemdentatus. Corolla monopetala , cuius tubus longitudine calicis , et limbus patens 9 quinquepartitus, laciniis rotundatis. Staminum filamenta quinque , corolla: tubo inserta , ibique ampliata : antheræ ovatæ. Germen superum ovatuni : stylus filiformis superne bipartitus : stigmata globoso-peltata. Fructus bacca ovata , disperma , seminibus hinc planis inde convexis. Oh. Fructus huius planta: est ut in plerisque rubiaceis de Iussieu numero VII; verumtanien situ supero ab iysis recedit.

CORTESIA CUNEIFOLIA. TaO. 3 7 7 .

4 I 5. CORTESIAcaule frwticoso valde ramoso : foliis alternis cwneiformibus , apice uifi- dis : floribus solitariis. Caulis erectus , 4-5 pedes altus , valde ramosus , ramis alternis , quorum cortex griseus. Folia alterna , sessilia, cuneiformia , apice trifida , glabra 9 utraque pagina tuberculata, tu berculis al bis e quorum centris pilus exsurgit candidissimus deciduus. Flores solitarii , sessiles , ut plurimum terminales. Calix monophyllus utraque superficie villosus , floriferus turbinatus 9 fructifer hemis- phæricus. Corolla lut eo-al ba. Bacca pulpa teiiui , exsiccatione sulcata : semina adpressa ,interne plana , externe convexa. Habitat in Buenos Ayres planitie vulgo Pampas ; floretque Mayo fi. Vidi siccam in eodem herbario. .Z+pZic. tab. lz Flos integer. b Corolla expansa et infra ipsarn calix. c Germen , stylus, stigmata. d Corolla aucta et expansa, ubi staminum situs et figura. e Fructus.fBac- cæ sectio. g Semina. h Folium auctum , cuius lacinia: terminantur pilis diutius per- sis t ent ibus.

(a) In honorem incomparabilis Ferdinandi Cortesii ,Novae Hispaniæ repertoris ac debellatoris, de quo tacere præstat, quam pauca dicere.

© Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 ARGYROCHÆTA. (‘)

C H ARA C T E R G E N E R I CUSD

Calix communis pentaphyllus , foliolis ovatis acu tis. Corolla composita radiata. Corollulæ hermapliroditæ plurimæ in disco : feniinca quiiique in radio. Propria hermaphroditis infundibuliformis , quadridentata : femineis orbiculatn, emarginata , bidentata , marcescens. Stamina hermaphroditis : filamenta quattuor minima : anthera tubulosa.

Pistilum hermaphroditis : germen minimum sterile ; stylus capillaris 9 corolla longior ; stig- ma globosum : femiiicis germen ovatum , compressum , perianthio proyrio obvolu tuni;

stylus brevissimus ; stigmata duo erecta. Perianthium istud est diphylìuiii 9 foliolis CJ- rinatis , carinis oppositis in quibus postea semen includitur a quo foliola pendeiit filo hinc inde a summitate seminis descendente ad basim carina:. Receptaculum minimum paleaceum ; paleis disci ciineiformibus ; radiorum or biculatis, dorso seminis inter ipsum et calicis foliolum positis.

Semina hermaphroditis nulla ; femineis solitaria , obovata , extus convexa 9 iiitiis iionnIhiX concava ; aucta apice alis duabus ovatis brevissimis. Obs. Genus Chrysogono affine ;I quo differt i? Disci flosculis qudrifidis , te- trandris. 20 Radiis orbiculatis bidentatis. 30 Seminum pappo bialato. 41’ F iitiiciilis mt filis , quibus perianthium partiale adnectitur semini. Limai chrysogonuni numqu :ini vidi vivum , cuius fructificationem explicavit novissime Schreberius , et luculentius Gxrtiier; vol. 2 , pag. 437 , tab. 174, quam a nostra: planta: fructificatione diversam esse com- pertum est.

ARGYROCHÆTA BIPINNATIFIDA. Tab. 37%

4 I 6. ARGYROCHÆTAcaule herbaceo rm~ocn* fXk hipinnatifidis , pinnulis deciirrentibiis. Caules pedales et amplius , ramosi , siilcati , villosi. Folia alterna , bipinnatifida t pinnulis &tusis , denticulatis , decurrentibus 9 slib;~Itcn~iset aliquando oppositis. Flores corymbosi terminales. Calicis communis foliola extus villosa 9 intus glabra , trinervia. Corollula: omnes argentei coloris , ininimæ. Disci paleæ candidx , flosculis longiores , +ce truncatæ , breviterque tomentosa= : radiorum non ita alba, basi cordatx ubi ncrvuli in- cipiunt tres aut quattuor divergentes. Semina nigricantia : funiculi fusci. Reliqua ut supra in charactere generico. Habitat prope Ixmiquilpan oppidum mexicanum , ubi eam reperit D. Liidovicus Nde. Q Vidi vidam in Regio horto Matritense florentem mense Iulio anni I 7 97. Explic. tab. in qua omnes fructificationis partes auctae sunt. a Flos integer. ti Cdix COM- munis. c Palea flosculi hermaphroditi. d Flosculus hermaphroditus. e Xdcin exyrinjus. fRadius. g Huius corolla multoties aucta. h Palea. i Radiiis interne sycctatiis. k Idm absque palea. I Idem ubi perianthii proprii foliola discedunt , reteiita adhuc fLiriicdis. m Semen cum pappo bialato. n Idem multoties auctum. Oh.Descriptiones huius plantæ et sequentium numeris 4 I 7 , 4 I 8 , 43 2 , 43 5, 437 legi in Regia Medicina: Academia die I 2 Octobris. Eas postea úie scilicet 1 6 ho-

(a) Argyrocomam dixi in dissertatione lecta ta quibus pappus plumosus ; claritatis grntia Are in Regia Medirinæ Academia : verumtamen quia gyrochætam nunc nomino meam plantair1 , qiiasi clarissimus Gærtner Argyrocome nominavit plan- argenteo capiiiitio ornatam I qualiter ayparent eius tarum genus ad quod reduxit Linnæi Xeranthema- ilores,

© Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 vembris publici iuris fecit Matriti D. Casimirus Ortega in opusculo cui titiilus Novarum dut rarioruna plantarzm hortì Regiì botanici Matritensis descrz;lltionum decades. Valde probo Regii horti plantas elucidari a Professoribus , quos , omnesque vere Botanica axna- tores veliementer hortor , ut non inodo illas describmt , verum etiam patrias, atque raris- simas exoticas qua in herbariis conservantur, ut exteris innotescant nostra in re herbaria divitiæ, et Hispanorum studium in Botanica promovenda. Interea vero dum memorati pro- fessoris connatus laudo meo utens iure illarum stirpiuin descriptiones quas primus ego cum collegis in Academia comniiiiiicavi publici iuris facio simul cum earumdem iconibus.

MIRABILIS CORYMBOSA. TaB. 379.

4 I 7. MIRABILIScaule tetragono dichotomo : foliis cordatis : floritus cor) dmsis. Caulis tripedalis et ultra , tetragonus , dichotomus , villosus præsertim tener. Folia opposita , petiolis multoties longiora , cordata, ovato-lanceolata , limbo szpius cris- po , duriuscula , et pagina inferiore glauca. Flores corymbosi terminales , corrolla expansa subsessiles , quorum pedunculi sensim elon- gantur. Calix campanulatus , inferus s semiquinquepartitus , laciniis adpressis , corolla exsistente parvus; qui post huius casum crescit apparetque initio luteus ; expanditur deinde in peltam membranaceam castanei coloris , quinqueangulatam , quinqueradiatam , radiis venosis. Corolla supera , monopetala tubo brevi ,limbo violaceo-rubente, patente , quinquepartito, laciniis emarginatis. Staminum filamenta tria et aliquando quattuor riibentia , corolla paulo breviora , inserta germinis apici nonnihil cavo sub squamulis minimis : antheræ lctescentes 9 ovatæ, didymæ. Germen in fundo calicis et infra corollam , ovatum , quinquestriatum ;stylus staminibus longior : stigma &Iute cmruleiiiii 3 +LC~LU~I~ , mamillare. Fructws est nux monosperma in centro calicis expansi , ovata , pentagona , sulcis longitu- dinalibus verrucosis. Habitat in Nova-Hispania v. Vidi floridam in R. h. Matrit. mense Iulio anni 1797. ExP~~c.tab. a Flos integer. b Calix. c. Idern expansus in cuius centro germen et coroUa. d Genitalia. e Calix fructifer.f Nux aucta. g Huius sectio. 06s. Ex hac specie et alia congenere quam descripsi pagina I I 3 primi voluminis no- vum genus condere voluit D. Casimirus Ortega, vestigia proculdubio premens D. Antonii Turræ, qui ex mea planta VITMANIAMfecit. Perperam id factum fuisse demonstravit Mantuz P. Dominicus Nocca y cuius sententiam firmatam postea vidirniis in Illustratione generum a D. de Lamarck Parisiis edita , qui Turrz opinione contenita meam plantam inter MIRABILEScolocavit : nauci ducens concivis sui D. L'heritierii sententiam ,qui ex eadem planta Oxybaphum tamquam novum verum genus evulgavit , a mirabili diver- sum numero ternari0 staminum , et calice in frwctu peltato. (a) Numerum et figuram quarundam partium in plantis variare norunt omnes , quin ex illis naturz dissidentibus factis genera continuo mutent aut nova condant.

CUPHEA PROCUMBENS. Tab. 380.

4 I 8. CUPHEAcaule herbaceo , ramis procumbentibus j foliis ovato-lanceolatis subhispi- dis s breviter petiolatis.

(u) Willdenow sp. pi,, vol. I 2 pag. 185 Berolini 1797.

© Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 Caules herbacei , obscure tetragoni , ramosi ,ramis procumbentibus ,villosis ,viscosis, pe- dem et ultra loiigis.

Folia oyposita , breviter petiolata , ovato-lanceolata , hispidula 9 viscosa. Flores interfoliacei , solitarii , declinati ; pediinculo florifero erecto , fructifero dependente. Calix semipollicaris , tubulosus , striatus , striis duodecim violaceis , pilosis , pilis gliiiidu- liferis viscosis ;basi ventricosus , ibique superne ultra pedunculum gibbus : eius friux apparet fere clausa filamentorum lana ; limbusque sexdentatus , dentibus quinque bre- vibus zqualibus , sexto, superiore scilicet , ovato-acuto et latiore. Corollæ petala sex , dilute purpurea , calicis dentibus alterna , unguibus angustissirnis ili- ferne terminata, patentissima ,obovata ,quorum duo superiora latiora et obscure-crenata. Staminum filamenta undecim , brevia , purpurascentia , villosa 1 tubo calicino supra me- diwm inserta et incurva : horiim novem serie duplici , in quarum interiorc quattuor numerantur breviora, quæ alternant cum quinque in exteriore serie positis : horiiiii primum et ultimum altiora sunt ceteris et valde lanata : paulo infra series diio reliqua exsistunt filamenta ad dexteram tinum et aliud ad sinistram. Antheræ ovata: sulcatæ luteæ.

Germen superum , oblongo-ovatum : stylus subulatus , calice brevior , basi latior 9 apice curvus : stigma nonnihil incrassatum. Capsula oblonga ,unilocularis , tecta calice, cum ips0 simul superne longitudinaliter de- hiscens , et tunc cymbæformis : receptaculum centrale per rimam erumpens , flexum, in quo semina sedent quasi spicato-secunda , lentiformia. Habitat in Regno mexicano. 0 Vivam vidi in Regio h. Matrit. mense Iulio I 797. ExpZic. tab. a Flos integer. b Idem longitudinaliter sectus et expansus ut genitalia appa- reant. c Germen. d Filamenta aucta interne visa. e Eadeni calicis limbo revoluto US- que ad insertionem. f Capsula dehiscens. g Semen.

CUPHEA SPICATA. Tab. 381.

4 I 9. CUPHEAcaule herbaceo erecto : foliis ovatis : floribus spicatis. Caulis herbaceus ,erectus , villosus , pedalis et ultra*, superne ramis atiqiiot. Folia opposita , ovata , integerrima , pagina inferiore glauca , petiolis multoties 1ongioi.a. Flores racemosi , racemis terminalibus , in quibus alternatim bini oppositi , peduiiculis erectis. Calix ut in præcedente , attamen duas dumtaxat lineas longus , gracilis et vix villosus. Corollæ petala sex dilute rosea , parva , duobus superioribus maioribus. Reliqua ut in prxcedente specie , omnia tamen valde minuta. Habitat in provincia Canta Regni peruviani præsertim in monte vulgo de la Yiwld iuxta aquas. 0 Floret Iulio. Vidi siccam in herbario D. Ludovici Née. ExpZic. tab. LZ Flos magnitudine naturali. b Idem auctus. c Calicis sectio cuius limbus superior revolutus ut appareant stamina. d Capsula intra calicem. e Eadem aucta de- hiscens. f Semina. g Eadem aucta.

CUPHEA VIRGATA. Tab. 382, jzg. i.

4 2 o. CUPHEAcaule virgato : foliis ovato-lanceolatis sessilibus : floribiis solitariis. Caulis herbaceus , hispidus , erectus , sesquipedalis , vix ramosus. Folia opposita , sessilia , internodis triplo breviora , ovato-lancedata , pagina superiore scabra ; inferiore pilosa. Flores interfoliacei , subsessilec ,solitarii. Calix semipollicaris , tubulosus , duodecimstriatus , rubescens , pilosus , basi ventricosus, ore ampliato , sexdentato , dentibus obtusis , superiore latiore.

© Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 Corollæ petala sex dilute riibentia , superioribui duobus saturatioribus maioribus. Staniinum filamenta undecim , villosa, nonnihil exerta : antheræ ovatæ. Reliqua ut in prima specie. Habitat prope urbem Salvatierra Regni mexicani ad rivulorum margines et in locis hu- midis. 0 Floret Augusto et Septenibri. Vidi siccam in laudato herbario. ExpZic. tab. LZ Flores. b Calix expansus limbo revoluto ut appareant filamenta. c Capsula dehiscens. d Semina.

CUPHEA ÆQUIPETALA. Tab. 382, fig. 2.

4 2 I. CUPHEAfoliis ovato-acutis ciliatis : petalis æqualibus. Radix fussiformis fibrosa , ex qua caules adsurgunt pedales , hispidi, herbacei.

Folia opposita , breviter petiolata , internodis longiora 7 ovato-acuta 9 pilosa j ciliata. Flores interfoliacei , solitarii 9 subsessiles. Calix ut in præcedente cuius color est virido-violaceus. Corollæ petala sex saturate violacea , æqualia , integerrima.

Staminum filamenta I I - I 2 9 quorum duo lateralia lanata : antheræ ovatæ. Reliqua omnino ut in przcedente. Habitat inter Acapulco et Mexico , przsertim ad margines fluminis vulgo Peregrino, ubi eam reperit D. Ludovicus Née mense Aprili, atque delineari curavit. 0 Vidi sic- cam ,eiusque iconem. ExpZic. tab. e Flos integer. f Calix sectus et expansus ut genitalia appareant, g Cap- sula dehiscens. h Semina.

ARJ ONA. (a)

CHARACT ER GENERICUS.

Calix diphyllus , foliolis concavis , pcrsistwtibus. Corolla infundibuliformis : tubus elongatus : limbus patens , quinquepartitus. Staminum filamenta quinque minima inserta prope fawcem corollæ : antheræ oblonga: non exertæ. Germen superum ovatum , coronatum squamulis quinque brevissimis , quæ styli basim cingunt : stylus filiforniis tubi longitudine : stigmata duo lamellata , adproximata. Fructus est bacca globosa , bilocularis , apice notata squamularum vestigiis. Obs. I. Semina haud vidi ; nihilominus ex ceteris notis characterem constituentibus genus novum sistit hæc plantula , in qua stigmata nunc duo nunc tria vidi s cui nu- mero fortasse respondebunt baccrt: loculamenta. Obs. 2. Calix inferus diphyllus prohibet hanc plantam ad Musssndæ genus revocari.

ARJONA TUBEROSA. îab. 383.

42 2. ARJONAfoliis sparsis , vaginantibiis 7 apice subulatis patulis : florum corymbo ter- minali.

Radix fussiformis descendens , fibrosa , fibris divergentibus , tuberculiferis j ut in Cypero esculen to. Caules numerosi , filiformes 7 duriusculi , erecti vix semipedem alti. Folia numerosa 7 se se invicem et caulem basi vaginantia , sensim versus apicem angus- tiora , et a caule recedentia , terminata cuspide acuta , suntque tomentosa , tres quat- tuorve liiieas longa.

(a) In honorem Domini Francisci Arjona ,qui Gadibus Botanicem summa cum laude publice docet.

© Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 Flores terminales swbcorymbosi conferti , subsessiles 9 bracteis distincti quæ calices et tubi partem tegunt. Calix parvus , diphyllus 9 foliolis ovatis 9 concavis , apice tricuspidatis , cuspide medio long iore. Corolla extus tomentosa et lutescens ; intus luteo-albicans ; semipolliceni longa :limbi la- ciniæ ovat= , apice brevissima se tula terminatæ. Staniinum filamenta vix ulla (adeo sunt brevissima) antheræ luteæ oblong= , stantes prope faucem tubi ibique reconditæ. Germen viride coronatum squamulis lutescentitiis : stylus rubescens :stigmata lamellata duo aut tria. Bacca parva glabra coronata vestigiis squamularum , bilocularis. Habitat in America meridionalis portu vulgo Deseado in siccis et aridis prope fontem de los Guanacos ; floretque Decembri. Vidi siccam in laudato herbario 7 eiusque iconem vivis coloribus expressam. Ex~lic.tab. a Flos integer cui subiecta squamula. b Squamula. c Eadem expansa. d Calix. e Calicis folium auctum. f Corolla expansa limbo revoluto ut appareat. staminum situs. g Germen. h Ideni auctum et stigmata tria. i Corolla expansa aucta, extus visa. k Germen fecundatum valde auctum. I Bacca. m Eadem aucta. tt Hu- ius sectio. o Folium auctum.

EMBOTHRIUM HERBACEUM. Tab. 384.

4 2 3. EMBOTHRIUMfoliis bipinnatis , pinnulis trifidis : floribus racemosis terminalibus. Caulis teres bipedalis et amplius. Folia glabra alterna , bipinnata , pinnulis oppositis sublinearibiis , versus apicem latiori- bus trifidis acutissimis : pinnulæ quzdam sunt pinnatifidæ præsertim in foliis inferio- ribus : observatur etiam fohm sæpiiis unicum integrum lanceolatum sessile ad or- tum racemorum florum. Flores in racemis fere pedalibus sæpius ramosis t alternatim bini, pedunculis propriis sus- tentati. Calix : margo infera minima persistens semicircularis. Coroliæ petala quattuor 7 crocceo-rubencia 7 ovato-oblonga , prope apicem angustata , tan- demque ampliata et concava ; fecundationis tempore apicibus in globulum adproxi-

mata ubi incarceratur stigma ; post fecundationem revolu ta 9 decidua. Staminum filamenta nulla : antheræ quattuor ovatæ 9 sulcatæ , cavitatibus petalorum adfixæ. Germen pedicellatum oblongum : stylus cylindricus incurvus : stigma hemisphæricum , ali- tice planum apiculo prominente : ad pedicelli basim glandula tres persistentes.

Fructus est folliculus pedicellatus 7 oblongus 9 stylo terminatus, unilocularis, latere alte- ro curvo scilicet 7 dehiscens longitudinaliter. Semina fere decem imbricata , conlpressa, basi acuta 7 superne terminata ala ipsis triplo longiore 9 dilutissime ferruginea obtusa, margine crassiore. Habitat passim ad vias quæ ducunt ab oppido Jackson Novæ-Hollandia ad tegularia; floretque mense Aprili. Vidi siccum in laudato herbario. Explzt. tab. a Flos integer expansus. b Germen cum glandulis et stigmate, omnia au- cta. c Petalum auctum. d Folliculus. e Idem expansus cum seminibus. f Semen. Obs. L Hoc Forsterii genus illustrarunt Floræ Peruvianæ et Chilensis auctores sex novis speciebus propediem evulgandis , quibus hanc atque sequentes adiungo. Marginem calicinam et glandulas basi pedicelli germinis subiectas observavi in nieis ,quemadmo- dum memorati auctores in suis speciebus. Obs. 2. In omnibus speciebus eamdem vidi frwctificationem situ seminum excepto tit-

© Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 que figura. In Embothr. herbaceo , ferrugineo , et spathulato semina sunt imbricats , alis breviora , eorumque situs in folliculo planus (quod etiam observatur in Embothrio ovato, incola Sancti Caroli de Chiloe , et urbis Concepcion de Chile, cuius ramulos fructiferos possideo) : in Emobthrio vero linearefolio , cytisoide et geniantho semina sunt parallela, alis longiora , et involuta. Oh. 3. Miranda equidem petalorum forma et situs fecundationis tempore ut in- tentuni a natura OPUS perficiatur. Si Embothrii petala tunc fuerint expansa fecundatio frustraretur : quia anthera: in petalorum foveis reconditæ pollen retinerent quod nulla- tenus ad stigma perveniret. Hac ergo de causa petaloruni apices in globum adhærent concavum, in quo incarceratur stigma antheris tunc temporis contiguum; quo fit ut cin- ctum masculis , horumque aura seminali circumfussum , germen abunde fecundetur.

EMBOTHRIUM FEKRUGINEUM. Tab. 381;.

4 2 4. EMBOTHRIUMcaule fruticoso foliis bipinnatis, pinnulis dentatis tomentosis. Embothrium. Nég herhrìam cum icone vìvix coloribus expressa. Caulis fruticosus , rarissime rectus , I o- I 2 pedes altus, ramosus , ramis tomentosis. Folia alterna , bipinnata , pinnulis ovatis in foliis minoribus ; lanceolatis dentatis, aut in- cisis in longioribus, qus sesquipedem szpius longa sunt : in his tomentum est ciner- eum , in reliquis ferrugineum. Flores racemosi , racemis brevibus terminalibus , alternatim bini, peduncwlis propriis. Calix : margo minima, sæpius tridentata. Corollæ petala quattuor , intus punicea , extus luteo-viridia. Reliqua omnino ut in præcedente specie. Habitat in San Carlos de Chiloe in solo quandoque inundato aqua marina; floretque mense Februario. 6 Vidi siccum in eodem herbario. ExpZic. tab. a Floris figura fecundationis tempore. b Eadem post fecundationem. c Pe- talwm auctum. d Germen cuni glandulis et stigmate ,ornuka clucta. e Follicu1us.f Jdem expansus. F Pinnula principalis folii inferioris.

EMBOTHRIUM LINEAREFQLIUM. Tab. 386 ,fig. i.

4 2 5. EMBOTHRIUMcaulz fruticoso foliis linearibus cuspidatis ternatis : tacemis florum terminalibu s. Caulis fruticosus , 6-8 pedes altus, valde rainosus , ramis sulcatis. Folia sessilici, duos pollices longa 9 vix lineam lata, terminata cuspide acutissima ,terna- ta, si terminalia prope flores excipias quæ fere semper sunt solitaria, uninervia sub- tus albicantia , et limbo nonnihil revoluto. Flores racemosi , racemis solitarus 9 terminalibus 9 brevibus ; in quibus flores alternatim bini, pedunculati. Calix est margo brevissima persistens. Corollæ minuta: , petalis linearibus prope apicem angustioribus , postea ampliat is conca- vis; extus tomento candidis, intus dilute rubentibus et prope basim villosis. Staminum filamenta nulla : antheræ ovatæ , sulcatæ , sessiles in petalorum cavitatibus. Germen pedicellatum ovatum : stylus filiformis incurvus : stigma hemisphæricum antice planum : ad pedicelli basim unica glandula globosa, superne iuxta pedicellum exca- vata , persistens. Fructus est folliculus ovato-oblongus , stylo terminatus , unilocularis , latere curvo de- hiscens longitudinaliter. Semina duo ovato-oblonga , compressa , terminata ala brevi. Habitat in incultis prope oppidum Iackson Nova-Hollandiæ , floretque mense Aprili fiD Vidi siccum in eodem herbario.

© Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 Exp&. tab. a Flos magnitudine naturali expansus. b Idem auctus. c Petalum postice visum ubi tomento vestitur. d Folliculus. e Idem expansus. f Semen.

EMBOTHRIUM CYTISOIDES. iab. 386, fig. 2.

4 2 6. EMBOTHRIUMcaule frwticoso : foliis ternatis sessilibus , ovato-oblongis , apice CUS- pidato , limbo revoluto. Caulis fruticosus , orgyalis , ramis alternis. Folia sessilia , ternata, medio longiore, ovata , acuniine brevi tereti terminata , pagina su- periore Venosa, cinereo- albicantia ; inferiore sericea villis adpressis vix conspicuis ,nu- merosis, limbo revoluto : versus ramulorum summitates solitaria. Flores racemosi , racemis solitariis , brevibus , terminalibus. Reliqua ut in præcedente specie, a qua dwmtaxat differt foliorum forma. Habitat floretque cum præcedente. Ex laudato herbario.

EMBOTHRIUM GENIANTHUM. Tub. 387.

41 27. EMBOTHRIUMfoliis ovatis , sessilibus , solitariis , sub-imbricatis : floribus umbdlatis: corollis tomentosis. Caulis fruticosus orgyalis et amplius, ramis numerosis teretibus villosis. Folia numerosa, sessilia, solitaria, ovata , cuspide brevi terminata , fere imbricata 9 pagina superiore scabra et venosa ; inferiore tomentosa 9 limboque revoluto. Flores umbellati numerosi , umbellis solitariis terminalibus. Calix : margo brevis , villosa ,persistens. Corollæ petala quattwor linearia rubicunda , tomento denso utrimque cooperta , quoriim duo paulo breviora, ea scilicet quz glandulae subiacent; omniaque apicibus ita con- niventia ut foveam efforment fecundatione peracta persistentem. Staminum filamenta nulla : anthera: ovata: sulcatae in pctalorum foveis recondita. Germen ovatum ,hirsutum , breviter pedicellatum : stylus filiformis tomentosus elongatus apice recurvus : stigma ovatum , antice planum , galea tomentosa auctum. Ad pedicelli basim glandula unica globosa , persistens , superne excavata. Folliculus ovatus utrimque atenuatus ,terminatus stylo , villosus , unilocularis, latere in- terno curvo scilicet , dehiscens , dispermus. Semina ovata compressa , involuta, ala brevi traducida terminata. Habitat cum præcedentibus floretque Aprili. z Vidi siccum in eodem herbario. EvZic. tab. a Flos integer petalis apice coadunatis. b Idem petalis liberis. c Germen cui subiecta glandula et infra ipsam margo calicina. d Flos valde auctus. e Folliculus. f Idem apertus. g Semen expansum. Obs. Hanc speciem accepi a D. Smith fructibus orbatam hac inscriptione : Embotlirii yecies nova e Nova-Hollandia 3 cuius fores semel vidi.

EMBOTHRIUM SPATHULATUM. Ta6. 388.

4 2 8. EMBOTHRIUMfoliis spathulatis dentatis alternis ; floribus racemosis terminalibus. Caulis fruticosus , decem pedes et amplius altus , raniosiis, glaber. Folia alterna, spathulata , a basi usque ad mediam longitudinem integerrima postea den- tata , dentibus inæqualibus, uninervia , nervo ramoso. Flores racemosi terminales. Folliculi tres pollices longi , semipollicem lati ,stylo incurvo terminati , stigmate persis- tente. Semiua I 6-1 S.

© Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 Habitat cum przcedentibus Novæ-Hollandiz fi. Ramos vidi siccos fructiferos in laudato herbario ; nullum florem.

LINKIA. (a)

CHARACTER GENERICUS.

Calix : margo persistens , ore qiiadrifido. Corollæ petala quattuor liiiearia inferne in tubum conniventia , superne patentia. Staminum filamenta nulla : antheræ quattuor lineares, acutæ , didymæ , erectæ 7 petalis adfixz 7 ubi tubus terminatur. Germen superum 7 pedicellatum , ovatum : stylus filiformis : stigma hemisphzricum antice planum : glandula: quattuor , persistentes erecta: , circum germinis pcdidum. Fructus : folliculus ? yolyspermus. Genus Enibothrio affine , a quo differt situ et figura antherarum. Obs. Fructus vidi fecundatos 7 non dum niaturos , folliculiformes , atque tetrasper- mos 7 quorum semina videbantur compressa, quod ulterius in vivis plantis examinan- dum est. LINKIA LEVIS. Tab. 389.

42 9. LINKIAcaule fruticoso : foliis sparsis integerrimis : floribus axillaribus 7 solitariis. Caulis fruticosus , 6-8 pedes altus, ramosus ,ramis striatis 7 quorum cortex glaber. Folia numerosa , sparsa , integerrima 7 lanceolato-ovata cum acumine 7 inferiore parte in petiolum attenuata , quadruplo longiora quam lata , uninervia, nervo ramoso , levia. Flores solitarii 9 axillares , pedunculis brevi bus. Calix minimus 7 margo scilicet circularis crassiuscula 7 ore quatrifida. Corollæ petala rubentia (ita apparent in sicco) limbo inflex0 ubi in tubum connivent, postea patentia et revoliita. Antheræ lineares 7 erectæ , acutæ 7 didyma. Glandulz circum pedicellum germinis positæ ,incrassatæ , erectæ , ita receptaculo implan- tatæ , ut clavos quattuor refferant. Reliqua ut in charactere generico. Habitat in incultis prope oppidum Iackson Novæ-Hollandiæ , ibi inventa a D. Ludovico Née mense Aprili fi. Explic. tab. d Floris capitulum. b Flos situ naturali. c Germen. d Idem auctum stipa- twm glandulis. e Petala diverso situ picta ut appareat antherariim insertio. f Anthera aiicta. g Fructus inchoatus auctus. h Idem expansus ut conspiciantur semina.

KRAMERIA CYTISOIDES. Tab. 390.

4 3 o. KRAMERIAfoliis alternis ternatis tomentosis : corollis pentapetalis. Krameriz nova species. Née herb. cum icone.

Caulis fruticosus 7 tripedalis 7 cuius cortex cinereus ; rami numerosi alterni 2 teneri to- men t osi. Foliorum petioli alterni , compressi 7 tomentosi ut et tota planta 7 apice trifoliati 7 foliolis ovatis sessilibus. Flores racemosi terminales , in racemo alterni 7 pedunculis ad folium solitarium axillari- bus , prope florem auctis foliolis duobus oppositis.

(u) In honorem D. Henrici Federici Link, Chemiz atque Botanices professoris in Academia Ros- tockiana Meltlernburgensi.

© Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 Calix nullus : corollæ petala quinque lanceolata ,acuta ,extus tomentosa , intus violaceo- rubra. Staminum filamenta quattuor rubra filiformia , æqualia s receptaculo inserta supra germen: antheræ ovato-acutæ ,apice biforaminulatæ. Germen ovatum , tonientosum , superum : stylus subulatus longitudine staminum : stigma simplex. Ad latus germinis et filamentorum foliola duo minima ovata opposita obscure violacea ; et ex filamentorum basi corpuscula tria exsurgunt arcuata filiformia , quo- rum medium longius æqualis undique crassitiei , duo reliqua apice latiora. (Hæc om- nia vulgo nectaria nominantur.) Friictus globosus pisiformis ,villosus , pilis rigidis apice uncinatis undique echinatus, uni- locularis , non dehiscens , monospernius. Semen ovatum durum. Habitat prope oppidum Ciniapán in Nova-Hispania , prasertim in colle vulgo del Car- pintero , ubi floridam et fructiferam invenit D. Ludovicus Née mense Septembri v. Vidi siccam. Explic. tab. LZ Floris capituluni , cuitis pedunculus bifoliatus. b Flos integer. c Geni- talia aucta. d Filamentum auctum. e Fructiis. f Huius sectio. g Semen. h Pilus auctus. Oh.An rectius quod in Krameria corolla nominatur pro calice sumendum est ;quod vulgo nectarz'um Znferius pro corolla , dipetala scilicet et minima ; et quod nectariarn superius pro filamentis castratis ?

COLUMNEA OVATA. Tab. 391.

43 I. COLUMNEAcaule repente et scandente : foliis ovatis crenatis. Caulis fruticosus , quindecim et amplius pedes longus ; per arborum eradicatorum truncos repens et aliquando scandens p radiculis passim ex articulis ortis trunco adfixus : rami oppositi . Folia opposita, breviter petiolata 9 ovata , crenata , pagina superiore viridia, hispidula; in- feriore brevi tomento ferruginea. Flores ut plurimum terminales , et aliquando adares , solitarii , pedunculis brevibus. Calix profunde quinquepartitus laciniis lanceolatis prope apicem utrimque u nidentatis. Corolla calice niultoties longior , coccinea , extus pilis candidis vestita : tubus basi arn- pliatus , plusquam pollicaris 3 versus faucem latior : limbus quadripartitus laciniis pa- tulis ovatis reticulatis , superiore latiore bifida. Staminum filamenta quattuor didynama tubi parieti longitudinaliter adnata , ultra tubum libera, subulata , rubra : antheræ ovato-acuta: ,connexa: in crucis formam ,lutescentes. Germen superuni ovatum : stylus subulatus longitudine staminum : stigma incrassatum, non bifiduni.

Capsula bilocularis 9 polysperma. Habitat in San Carlos de Chiloe , floretque Februario ql. Vidi siccani, eiusque iconem vivis coloribus a D. Guio depictain, dirigente D. Ludovico Née : observavit hic indefessus plantarum scrutator , stirpem hanc semper reptantem et radicaritem suyra arboru m triincos humi fusos emortuos , muscisque obductos. ExpZic. tab. LZ Floris tubus absque limbo ut appareant stamina. b Caliu. c Idem expan- sus infra germen. d Capsulæ sectio , quam immaturarn vidi.

© Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 HOFFMANSEGGIA. (u>

CHARACTER GXNERICUS.

Calix monophyllus , quinquepartitus ,laciniis lanceolato-linearibus persistentibus. Corollæ petala quinque unguiculata , unguibus piloso-glandulosis , patentia , superiore latiore. Staminum filamenta decem subulata , duobus ordinibus calici circum germen inserta, quo- rum quinque exteriora villis glanduliferis ornata : antheræ ovatæ biloculares. Germen superum , sessile , lineare , compressum : stylus teres staminum longitudine: stigma clavatu m. Legumen lineare, compressum , bivalve , polyspermum. Semina ovata , compressa. Obs. Genus ;1 Parkinsonia et Poinciana diversum calice persistente.

HOFFMANSEGGIA FALCARIA Tu6. 392.

4 3 2. HOFFMANSEGGIAcaule suffruticoso decumbente , foliis bipinnatis ; pinnulis ovatis g 1aucis . Radix perpendicularis 9 ramosa s albicans 9 longa. Caulis suffruticosus ,teres , vix pedalis, primum erectus, deinde decumbens ,et quando- que prostratus, ramosus. Folia alterna, bipinnata; pinnulis principalibus 5 -9; secundariis ut plurimum I 5 , quæ sunt ovatæ, integerrimæ , basi inæquali , glaucæ. Petiolus communis basi incrassatus, bistipulatus , stipulis ovatis marcescentibus : partiales oppositi, axillis glanduliferis , glan- dulis minimis pedicellatis. Flores racemosi , racemo erecto terminali, semipedali , parte inferiore nudo, postea florifero, floribus sparsis pedunculatis, peduncLilis axilhibus ad bracteolam lanceolatam deciduam. Calix oblongus, laciniis quinque ciliatis ,flore aperto in spiram reflexis, fecundato germine erectis et ad legumeii adpressis. Corollæ petala quinque saturate lutea , patentia , calicis laciniis alterna, quorum superius, ungue canaliculato sustentatum , est ceteris maius , heolis punctisque rubris eleganter variegatum. Unguium limbus , dorsumque glandulis rubris pedicellatis ornantur. Staminum filamenta declinata et in conum corollæ longitudine adyroximata : quinque exte- riora rubra , villosa, glandulifera ; interiora Jutescentia , apice rubro , quorum unum quandoque castratum : antherci: rubræ , sulcata. Germen viride : stylus superne ruber : stigma plerumque declinatum.

Legumen sesquipollicare , duas lineas latum 9 arcuatum , compressum. Semina sub- I 3 , cas- tanei coloris, suturæ affixa qiiæ minorem arcum efformat. Habitat in colle vulgo Cerro de las Pampas, et ad altissimorum montium radices versus Mendozæ urbem , tum etiam alibi in regno Chilensi. Semina communicavit D. Ludo- vicus Née Regio h. Mat. quz terræ commissa plantas dederunt quarum flores exami-

(a) Primam huius generis speciem vivam vidi diversæ sunt ,reformari debet character genericus anno 1795 et sequentibus in Regio horto Matritensi, ut utrisque conveniat. Suppresis ergo przcedentibus in cuius plantarum elencho typis dato anno 1797 nominibus , novo eoque dignissimo nunc prodeat in Pointiana glauca videtur nominari. Sed quum hoc honorem D. Ioannis Centurii Comitis de Hoffman- nomen plantae fructificatio respuat , eam a fructus segg ,qui spretis domi commodis in scientiæ pro- forma Falcariam appellavi in memorata mea disser- fectum exteras provincias perscrutatur Galliam, His- tatione. Eaindem pmea evulgavit D. Casimirus Or- paniam atque Lusitaniam , adscito in socium cla- tega Larreæ nomine. Nunc autem detecta nova spe- rissimo professore supra laudato Henrico Federico cie ,cuius ìegumina recta, cuiusque notæ a prima Link.

© Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 navi mense Augusto anni I 79 5 , eosdemque iterum et fructus copiosissimos per zstateni ann. 1796-1797. Expllc. tabulx. A Pars petioli communis et oppositorum partialium aucta ut appareant glandulz pedicellatæ. u Flos integer. b Petalum. c Petalum maius. d Filarnentum aitc- tum. e Duo filamenta , alterum ex exterioribus , et alterum ex iiiterioribus. f Germen. g Calix auctus. h Idem flore expanso. i Leguminis valvula cum seminibus. Obs. Pinnulz secundaria: quandoque sunt sine impari terminali.

HOFFMANSEGGIA TRIFOLIATA. Tab. 393. fig. i.

43 3 . HOFFMANSEGGIAsubacaulis , petiolis radicalibus , trifoliatis , foliis pinnatis : floribus racemosis. Genus Pointiana affine. Née herbßr. cum icone. Radix lignosa fussiformis, fibris terminata ; ex qua racemi florum et folia prodeunt caule sæpius nullo, quandoque brevissimo indurato , et squamoso ex stipularum basibus. Foliorum petioli radicales, basi bistipulati, stipiilatis ovatis, 6- I 4 lineas longi, cani, apice tri- fidi trifoliati : folia pinnata pinnulis 7- I 5 ovatis ,basi inæquali ,tomento canic , subsessili- bus. Petioli partiales inæquales, medio longiore, basi suffulto pilis brevissimis glanduliferis. Flores racemosi , racemis fere semper radicalibus , tres pollices longis : flos quilibet peduncu- latus , ad bracteam ovatam concavam deciduam axillaris. Calix profunde quinquepartitus , laciniis æqualibus , lanceolato-linearibiis. Corollæ petala luteo aurantia , patentia, ovata, unguibus canaliculatis brevibus piloso-glan- duliferis : quattuor æqualia , et quintum , superius scilicet , latius, concavum , venulis punctisque rubris variegatum. Staminum filamenta decem, subulata, basi conexa , corolla breviora , quorum quinque al- terna villosa, villis glanduliferis : antheræ ovatæ. Germen superum oblongum : stylus filiformis : stigma clavatum. Legumen rectum , compressum , villosuni, po+spcrmum. Semina ovata compressa. Habitat in America: meridionalis portu vulgo Deseado, in aridis prope fontem vulgo & los Guanucos, floretque mense Decembri T. Vidi siccam 3 et Iconem apud Di Luda- vicum Née. Explic. tabulæ. A Petiolorum pars cum glandulis. rt Calix. b Ldem apertus. c Petalum ma- ius. d Idem auctum et expansum. e Calix revolutus ut appareat staminum insertio, f Filamentum auctum. g Legumen. h Idem dehiscens cum seminibus. Obs, Pinnula: quandoque sine impari observantur.

OXALIS MALLOBOLBA. Tab. 393, fb2n. 2.

43 4. OXALISacaulis : scapis unifloris : petiolis pentaphyllis : bulbis lanatis. Oxalis nova. Née herbar. Ex bulbo piperis grani magnitudine, lana rufa densissima obducto scapi et petioli prodeunt tenuissimi , transliicidi, villosi : petioli vix pollicem longi sæpiusque breviores foliola SUS- tinent quinque minima, ovata, basi angustiora. Sapi sesquipollicem longi , bracteolis duabus oppositis subulatis ex articulo ortis circa me- diam scapi longitudinem , uniflori. Calix profundissime partitur in quinque lacinias lineares lutescentes , in qllarurn dorso linea observa tur fusca Corolla lu tea quinquepartita , laciniis obtiisis. Staminiim filamenta decem , basi moindzlpha , alterna duplo altiora ceteris. omniaque CO~ rolla breviora : antherz ovatæ.

© Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 Germen superum, pentagonum , oblonguni : styli quinque villosi , quorum longitud0 me- di;i iiiter filamenta breviora et longiora : stigmata capitata , penicilliformia. Capsula quinqiicangularis. Habitat in Pampas de Buenos-Ayres przsertim circa oppidum Luján , et inter Coloniani Sacrariicnti et Paraguay. Floret Mayo. Vidi siccarn in laudato herbario D. Lidovici Nde , qui in dicta Sacramenti Colonia D. Emnianuelem Goniez textoria artis peritis- simum vidit et apud ipsum magnani oxalidis lrinz copiam , eo fine paratam ut tenta- miiia instituerentur ad lanx vegetalis utilitatem eruendani. Explic. tab. i Geiiitdia riiict'i. k Stamina. I Germen. m idem multoties auctum. IZ Foliiim auctum. o B~ilbiislana dciiudatus.

PSORALEA MUTAEILIS. Tub. 39.1.

4 3 5. PSORALEAfoliis imgariyiiiiiatis , piniiuïis obovatis , cmargiiiatis , giabris 9 punctatis : spicis terminalibus.

Caulis sesquipedalis 9 superne ramosus, glaberrimus ut et tota planta. Folia alterna, imparipinnats , pinnulis 7- I 7 obovatis, glaucis, inferiore pagina piinctatis, punctis contra lucem trrrnslucidis , apice leviter emarginatis : petiolus communis teres basi bistipulatus 7 stipiilis brevibus marcescentibus lanceolatis : partiales capillares , brevissimi. Flores spicati , spica conica terminali, in qua sedent axillares ad bracteolam acuminatam conca vani. Calix decemstriatus , campanulatiis , ore quinquedentato , dentibus villosis , inferiore paulo long ior e.

Corolla initio alba 7 axceptis maculis violaceis minimis in alarum et carina: apicibus ; postea violacea cuius color intensior quum fitiscit , estque papilionacea , pentapetala. Vexillum orbiculatuni 7 concavo-plicatum , integerrimum , album , ungile canaliculato sensim ver- sus basim graciliore affixum receptaculo pone germen: Ala: et carinæ ovatæ, auricula- ttr: , starriinuin tu bo unguibus capillaribus afixa. Stamina decem , monadelpha , apice libera : anthera ovat%, sulcatz , sulphurez. Germen ovatum , miniiiiuiii 7 apice villosum: stylus erectu-incunwL1sJ albiis : stigma acu t Li in. Legumen breve, monospermurn. Semen nitidum.

Habitat in insula Cuba 7 et in Regno mexicano y. Colitur in Regio horto Matriteiisi, ubi Aoruit Iulio et Augusto 1797. Explic. tab. rt Flos magiiitudine naturali. L Idem auctus. c Ideni expansus. d Calix sectus. e Rractea. f Germen, otiiiiia aucta. g Legiimen. Iz Semen. F Pinnula aucta. Obs. Si hxc planta, omnesque a me descriptæ Psoraleæ nomine ad Dalea: genus perti- nent, quid de Dalea Gzrtnerii dicendum ? (vol. I ,pag. 2 3 5 ,tab. 5 I .) Exyungendum- ne e catalogo tametsi recte constitutum , priusquam Professor Matritensis suum dederit ? Siium dico, quia diversum est ab antiquato Linnai, quod ipsemet Liniiæus deinceps sup- pressit : suum itein quia diversum a Dalea pentandra D. de Iussieu 9 vel ips0 professore fateiite. Quocirca si Psoralea: a me descripta: verum novum genus efformant qiiod contra- dicere videtur D. de Lamarck in Generum illustratione , novuni quoque nomen sortiantuï necesse est. Meum in hac re iudicium IIG~URIfeci pagina 60 primi volurninis: quibus addi potest quod in meis plantis reperitar singularis illa nota calicis tuberculis punctati, et peta- loriim, qua: venis coloratis variegata suiit. Botanici nihilominus pronunciabunt.

TROPÆOLUM PCLYPHYLLUM. Tu6. 395.

4 3 6. TROPÆOLUMcaule lierbaceo prostrato : petiolis dongatis alternis polyphyllis.

Caulis herbaceus 7 prostratus, tripedalis et amplius, levis ut et tota planta.

© Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 ]%tioli alterni, bipollicares , sustentantes 5-I o f&oh inæqualia , ovata , basi acuta, in or- bem expansa, quorum maiora dentata. Flores axillares solitarii , pedunculis folio longioribus. Calix nionophyllus , coloratus , profiilide quiriquefidus , laciniis lanceolatis, quarum supe- rior basi calcarata , calcare intra florem hiante extra stamina. Petala quinyue oblongo-ovata , luteo-rubentia , calici inserta, eiusdcm laciiiiis alterna , his- que longiora , quorum duo superiora subsessilia , remota, calcaris fauci infixa, ceterisque ampliora ; tria unguiculata , germen ex opposito ambientia ; prope ungues cucullata. Staminuni filamenta octo , corolla multo breviora , lutescentia , basi germinis arcte ciïcum-

posita : antheræ ovatæ, erectz 9 biloculares. Germen rugosum ,superwm ,profunde trilobum :stylus cylindricus ,tristriatus : stigmata tria. Pericarpia tria, ovata , non dehiscentia, monosperma : semina rugosa ovm. Habitat in Chilensi altissimo monte vulgo Cordz'llerd , et praesertim in tractu del Portillo usque ad Mendozam. Floret Martio, Vidi siccam in herbario D. Ludovici Née. Ibi- que Tropzoluni pentaphylum Iuss. et Laniarck inventum ab indefesso nostro pere- grinatore in via regia qua: a Montevideo ducit ad Maldonado, copiose etiam ili sepi- bus Buenos-Ayres. ExpZic. tab. a Flos integer e latere conspectus. b Petahni unum ex minoribus, c Genitalia aucta. d Germen fecundatum. e Fructus. f Idem putaniine sccto. g Swicn. Oh. I. Fere semper abortium patiuntur duo pericarpia , tertio dumtaxat remanente. Obs. 2. Petala in sicco videntur apice integra.

GAURA TRIPE'TALA. Tab. 396 , fig. i.

43 7. GAURAfoliis lanceolatis subdentatis : floribus hexandris. Caulis annuus , herbaceus , sensim durior , teres, valde ramosus, ramis sparsis , decunibeliti- bus, pedem et amplius longis. Folia alterna , sessilia , lanceolata , denticulis tribus quattuorve; pilisque aliquot vix conspi- cuis in pagina superiore. Flores solitarii , axillares , sessiles ad folium vel bracteolam ,sensim breviorem versus ramu- lorum apicem. Calix lutescens , trifidus , laciniis flore aperto reñexis ,deciduis. Petala tria coccinea , lanceolato-ovata. Staminum filamenta sex, rubra , corolla pado longiora , expanso flore unilateralia : anthem fuscæ, oblonga: , sulcatæ, incumbentes. Germen inferum , oblongum , trisulcatum , ventre incrassatum : stylus staminibus longior : stigmata tria patentia. Fructus est nux ovato-acuta , trigona , angulis prominentibus , transversim sulcata , unilo- cularis , monosperma : Semen oblongum teretiusculu m Habitat passim ad viarum margines prope Pachuca et San Agustin de las Cuevas Regni mexicani oppida, ubi eam reperit D. L. Née. Colitur in Regio horto Matritense ubi floribus fructibusque onustam vidi ab ultimo Maio usque ad Augustum anni 1797. ExpZic. tab. a Flos integer. b Idem calicis tubo secto longitudinaliter et expanso. c Nux. d Huius sectio. e Eadem aliter spectata. R Ramus fructifer fastiscerite planta.

OENOTHERA TENELLA. Tab. 396, frg. 2.

43 8. ~NOTHERAcaule herbaceo erecto : foliis ovato-oblongis : antheris alternis subses- silibus. Eiiothera: specics nova. Née herbar,

© Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 Caulis filiformis , herbaceus , erectus , plerunque siniplicissimus , villosus przsertim tener, 6-I 2 pollices altus. Folia alterna, ovato-oblonga, sessilia, inferiora breviora et ampliora, subvillosa. Flores axillares , solitarii , sessiles. Calix superus, deciduus , tubo brevissimo, limbo longo profunde quadripartito , laciniis lanceolatis villosis. Corollx petala quattuor , violacea , calice longiora , rotundata , limbo superiore crenulato, basi aiigustata , unde venula: prodeunt saturatiores. Stamina octo, corolla triplo breviora , fauci calicis adfixa 9 quorum quattuor subsessilia, reliqua alternatim altiora : antherae oblongz , biloculares , erectae , hez, Germen iiifeïum , cylindricuni , tomentosuin , subretragonum : stylus staminibus brevior, filiformis : stigma quadrifidum laciniis ovatis brevibus. Capsula oblonga, tetragona , basi nonnihil arcuata , quadrilocularis , quadrivalvis , po- lysperma , valvulis medio septiferis. Semina nuda , numerosa , minuLibsiiiia , obovata, receptaculo centrali tetragono adfixa. Habitat yrope urbem Talcahuano in Chile. Floret atque fructificat mense Novernbri 0. Vidi siccam in dicto herbario. ExplEc. tab. f Anthera fildmento sustentata. g Stylus cum stigmatibus. 7z Idem auctus. i Genitalia aucta calici adfixa. k Capsula aucta dehiscens , cuius semen 1.

OENOTHERA TENUIFOLIA. Ta6. 397.

4 3 9. ~NOTHERAfoliis linearibiis angustissiinis elongatis : petalis luteo-rubris crenulatis. CEnotherae species nova. Née herbar. Caulis teres sesquipedalis , ramis numerosis erectis , teneris subvillosis p vetustate glabris. Folia alterna, sessilia , pollicem et amplius longa , semilineam lata. Flores solitarii , axillares , subsessiles. Calix superus tubo brevi , sensim ampliato, limbo profunde quadripartito , laciniis lan- ceolatis, patulis Aore ayertu. Coïoìia= petala quattuor fere pollicaria , ovata , basi angustata , limbo superiore crenu- lata , luteo-rubra venulis saturatioribus. Staminum filamenta octo , alternatim breviora ; fauci calicis adfixa , antheræ oblonga: lu- teæ , filamentis longiores , erectæ. Germen cylindricum , villosum , subtetragonum : stylus staniinibus paulo longior : stig- ma quadrifidum , laciniis ovatis. Reliqua ut in pracedentì : verumtamen capsula multo amplior , et semina maiora. Habitat in viciniis urbis Coquimbo vulgo Zu Serena in Regno chilensi. Floret Novem- bri 0.Vidi siccam in eodem herbario. ExpZic. tab. u Petalum. b Stamina calici imposita. c Germen , stylusque per calicis tu- bum transiens. d Antherz auctæ ,et filamentorum insertio. e Capsula matura.f Eadeni divaricatis valvulis. g Semen. h Idem auctum.

OENOTHERA DENTATA. Tab. 398.

44 o. CÆNOTHERAfoliis sublinearibus , denticulatis : capsulis tetiuissimis , tetragonis. Radix descendens ramosa , ex qua caulis exsurgit pedem aut sesquipedem altus s teres, ramis alternis. Folia alterna , sessilia , fere pollicem longa ,vix lineam lata , dentibus utrimque aliquot minut is. Flores axillares , solitarii , sessiles.

© Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 Calix superus ,deciduus , tubo brevissimo sensim ampliato ; limboque sesquilineari prw funde quadripartito , laciniis lanceolatis reflexis. Corollæ petala quattuor lutea , venulis saturatioribus , orbiculata , basi angusta. Staminum filamenta octo , corolla breviora , subæqualia 9 lutea s fauci calicis adfixa ; m- theræ luteæ , ovato-oblongæ. Germen tenuissimum , tetragonum : styh staminibus subæqualis : stigma crassum , qua- drifidum , laciniis ovatis minimis. Capsula tenuis , tetragona ,pollicem longa , qiiadrilocularis , quadrivalvis ; valvulis me- dio septiferis. Semina numerosa , minima , obovata , receptaculo centrali tetragono adfixa. Habitat prope Coquimbo et Talcaguano s urbes chilenses. Floret Novernbri 0.Vidi siccani in szpius memorato herbario. Explic. tab. a Petalum. b Stylus et stigma auctum. c Genitalia. d Capsula. e Eadem aucta dehiscens. f Semen. g Idem auctum.

OENOTHERA ACAULIS. Tab. 399.

44 I. OENOTHERAfoliis pinnatifidis , lacinia terminali maiore denticulata. íEnothera , vulgo Falsa calaguala, et Flor de la Apostema. Née herb. Ex radice crassa, fibrosa, flores et folia prodeunt radicalia. Hæc sunt pinnatifida, quinque pollices sæpe longa , pilis aliquot albicantibus : pinnulæ inferiores breviores , quarum dimensiones augentur versus apicem , terminali magna , suntque lanceolatæ denticulatz. Flores radicales , maximi , carneo-albicantes. Calicis tubus gracilis , semipedalis ; cuius limbus pollicaris, profunde quadripartitus, laciniis lanceolatis , iiervosis , revolutis 9 lutescentibus. Petala quattuor patentissima , basi angusta 9 apice rotundata , venulis saturatioribus va- riegat a.

Staminum filamenta octo, subulata j lutea ,corolla dimidio breviora : antheræ luteæ , linea- res, longæ , versatiles. Germen ovatum tetragonum : stylus starninibus longior : stigmatis lacinia: quattuor , linea- res, patentissimæ , longitudine antherariim. Capsula obovata , basi incurvata , tetragona , vix polliceni longa , angulis proniinentibus, quadrilocularis , quadrivalvis , valvis medio septiferis. Semina numerosa , receptaculo centrali tetragono adfixa , obovata , angulata. Habitat copiosissime in Talcaguano suburbiis. Floret Novembri et Decembri. Vidi sic- cam in dicto herbario. Explic. tab. a Capsula transversim secta. b Eadem dehiscens. c Semen. Obs. Semileuca ab urbe Concepcion de Chile in tractu Mochilla dicto planta reperi- tur caulescens caule pedali et amplius, cuius folia alterna; quæ a supra descripta caule duintaxat differt. An huius varietas ?

OENOTHERA RUBRA. Tab. 400.

442. CENOTHERAcaule herbaceo , erecto, ramoso : foliis ovato-acutis serrulatis : flori- bus solitariis axillaribus pedunculatis. Caulis teres, pedalis raniosus , ramis alternis. Folia alterna , petiolis longiora, ovato-acuta , serraturis aliquot. Flores axillares , solitarii , pedunculati. Calix superus , deciduus , coloratus , cuius tubus gracilis, duas lineas longus ,linibusquc profunde quadripartitus , laciniis lanceolatis revolutis.

© Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 Corolla dilute riibra j petalis quattuor rotundatis , basi angustioribus.

Staminuni filamenta octo j lutesceiitia , subzqualia , corolla breviora , fauci calicis adfixa, antherz ut in przcedente ; attamen breviores. Germen ovatum tctragoiium ; stylus longitudine staminum : stigmatis laciiiiz qiiattuor lineares patentes. Capsula ovata , basi acuta , tetragona , angulis prominciitibus. Reliqua ut in yraecedente, omnia taxnen minora. Colitur in Regio horto Matritemi , ubi floruit et fructificavit mensibus Iulio et Augusto anni 1796 0.Patriani ignoro , quam Mexicaiium Imperium credo. (‘1 Expk tab. d Flos petalis orbatus. b Germen. c Capsula. d Eadem aucta dehiscens, e Ea- dem valvulis divaricatis , ut apareat receytaculum. f Semen. g Ideni auctum. Obs. I. In Regio horto Parisiensi plantani vidi anno I 78 6 mnotherae rosex nomine huic nostræ similem : quarum differentia in florum dispositione consistit ,qui in Rosea ra- cemum terniinalem quodammodo efformant , sufulti basi bractea subulata ,ad quain axilla- res sunt. Obs. 2. Ex dictis constat CEnotheræ characterem genericum non in capsula cylin- drica , neque in calicis tubo longo consistere ; notis proculdwbio ab ips0 eliminandis. Retineri dumtaxat debent sequentcs. Calix suyerus monophyllus deciduus , limbo quadrifido laciniis acutis. Corollz petala quattuor plana , divisuris calicis inserta. Stamina octo, calicis fauci inserta : antherae oblongz. Germen inferum : stylus filiformis staminibus subzqualis : stigma quadrifidum. Capsula tetragona quadrilocularis , quadrivalvis , valvis medio septiferis. Semina plurima nuda , obovata ,receptaculo centrali tetragono adfixa.

(a) Quae præcedunt descriptiones a numero 400, typis datæ sunt huius anni 1798 decursu usque ad praesentem diem, XIV scilicet ,Maii.

© Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 NO TAND A. I.

Regii horti Matritensis plantas describens earum patriam indigitavi mihi tunc notam Regnum scilicet mexicanum aut peruvianum , vastissimas provincias non peculiares situs, libi ipsæ crescunt. Peragrato postea fere omnium natali solo ab indefesso botanico D. Lu- dovico Née , qui humanissime mihi schedulas communicavit eas adiungam in Botanico- rum gratiarn. En earum elenchum cum numeris huic operi respondentibiis. 2 Hibiscus clandestinus habitat etiam in insulis philippicis prope Giiinobatan ad mar- gines canalium qua decurrit aqua ad irrigandos Orycæ agros. 7 Cynanchum prostratrum habitat iuxta Pachuca oppidum mexicanurn. I 2 Bidens odorata in Querétaro et Acambaro oppidis mexicanis. I 3 Cosmos bipinnatus cum præcedente.

14 Alcina perfoliata prope oppidum Atotonilco el grande 9 2 2 fere leucis ab urbe Me- xic0 , et haud longe a diversorio del Alto-Cainaron inter Acapulco et Mexico. Cobæa scandens iuxta Santa Monica oppidum tribus leucis ab urbe Mexico. I 5 16 Lopezia racemosa in Chalma , Real del monte 9 Cuernabaca oppidis mexicanis. I 8 Malva vitifolia in fundo Tecocote , et in Tecozotla Regni mexicani. I 9 Cynanchum grandiflorum inter Ixmiquilpan et Cimapan oppida mexicana. 2 I: Salvia fulgens inter Atotonilco el grande et Real del monte , necnon in Queretxo et in fundo Sancti Vincentii Regni mexicani. 24, Salvia Mexicana inter San Bartolomé et Santa Nónica oppida mexicana. 2 7 Chelone campanulata in humidis prope Chalma Regni mexicani. 6 3 Asclepias linaria prope Guadalupense sanctuarium 9 leuca dissitum ab urbe Mexico. 67 Encelia canescens in Ixmiquilpan Regni mexicani ,et prope oppidum la Madalena, leuca dissitum a Lima. 71 Embothrium coccineum in monte San& Antonii inter Guayaquil et Quito. 74 Malva angustiiolia prope Dos-caminos oppidum mexicanum. 78 Mentzelia aspera in Actopan ,Ixmiquilpan , Real del monte , et alibi in Regno mexicano. 80 Atropa procumbens in Atotonilco , Ixmiquilpan ,et alibi in Regno mexicano. 81 Sida virgata in Lima: viciniis. 8 2 Tradescantia erecta iuxta aquas decurrentes secundo lapide ab urbe Mexica. 8 3 Tradescantia crassifolia cum præcedente. 84 Alstroëmeria ovata in valle peruviano Guarimaio, et in memorato colle Guadalupense Novie- Hispaniæ. 86 Mimosa filicioides iuxta diversorium del alto Camaron inter Acapulco et Mexica. 8 7 Cosmos sulphureus in suburbiis Salmanticz Regni mexicani. $9 Zinnia violacea, valde frequens in itinere a Tecozotla ad Querétaro Novz-Hispaniz. 94 Psoralea lagopus in valle Querétaro Regni mexicani. 9 5 Psoralea reclinata ciim præcedente. I 07 Eupatorium squarrosum in Querétaro 9 et Acambaro Regni mexicaiii. I O 8 Bidens crocata in itinere Sancti Iacobi duodecim fere leucis a San Blas ubi Cedrela fr equens. I 26 Usteria scandens in memorato colle Guadalupense , leucri dissito ab urbe Mexica. 174 Asclepias foetida in oppido mexicano Chapultepéc , et prope Chalma. I 7 5 Cynanchum nigrum in dicto oppido Chapultepéc. 178 Hibiscus spiralis prope Rio azul (flumen coeruleum ) , et iuxta Cliilparicingo OP- pidum mexicanum.

© Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 I 8 2 Salvia purpurea prope Real del monte in Regno mexicano. I 84 Aster glutiiiosus in Peruvia iuxta Arica haud procul a mari. I S 6 Cotyledon coccinea in declivio montis positi inter Ixmiquilpan et Ciniapaii oppida mexicatia. r g 5 Ximenesia encelioides in Acapulco. 213 Lippia umbellata in Acapulco et iii Atotonilco. 2 I 6 Salvia chamxdryoides in viciniis Sancti Ioannis de Hapad Regni mexicani. 2 I 8 Iustitia cocciiiea in Ixmiquilpan et San Agustin de las Cuevas. 2 I 9 Franseria ambrosioides inter Acapulco et Mexic0 baud longe iPweblo-nuevo. 2 2 o Psoralea nwtans in memorato valle Querétaro. 2 2 2 lustitia sexangularis in Acapulco. 2 2 5 Ageratum lineare in Querétaro eiusque valle. 23 2 Encelia halimifolia ab oppido mexicano Real del monte usquc ad funduin de Regla. 2 3 6 Veïbesina serrata in collibus Huanajuato Regni mexicani. 2 40 Helianthus linearis in Querétaro et Acambaro. 1~ 4 I Helianthus giganteus ibidem copiosissime. 242 Helianthus deiitatus in oppido mexicano Real del monte. 246 Nocca rigida in Querétaro et Acambwo. 2 49 Polymnia maculata inter Acapulco et Mexico prope flumen Mescala. 2 5 I Bidens sambwcifolia in Salmantica et Salvatierra Regni mexicani. 2 5 7 Piqueria trinervia inter Ixmiquilpan et Cimapan. 2 5 9 Oxalis tetraphylla in Madalena oppido peruviano inter Batatas. 2 6 I Amyris polygania in Longaví oppido chileiise. 2 6 2 Psoralea tomentosa in valle Querétaro et in fundo Sancti Vincentii. 264 Chelone barbata in fuiido de Regla et prope Chalma. 2 6 5 Solanum eleagnifolium iuxta urbem Coquimbo in regno chilense. 2 73 Ipomoea stans quinque leiicis a Chipalcingo versus Tixtala. 274 Zinnia revoluta in Querétaro et Acamh.%vo. 277 Ruellia ovata prope Chalma. 2 7 9 Jpomoea pentaphylla in fundo Calavan insularum Philippensium. 2 8 o Cacalia linaria in Querétaro. 2 8 I Gaurs mutabilis ad vias prope San Agustin de las Cuevas 9 et etiam in Cuernabaca. 2 s 3 Coreopsis alata in Hiianajuato inter Biidleias. 289 Tagetes lucida in Querétaro. 2 9 2 Heterosperma pinnata in Querétaro 9 Acanibaro , San Vicente 9 Ixmiquilp cet. 2 9 6 Psoralea citriodora in Querétaro. 2 97 Helianthus quinqueradiatus prope Chalma et Real del monte.

298 Mllium latifolium in oppido la Madalena 9 leuca dissito a Lima. 305 Malva miniata in Talcahuano urbe Regni chilensis. 3 o6 CEnothera tetraptera in fundo de Gorizales , septem leucis a Querétaro. 3 o 8 Galinsoga parviflora in memorato oppido peruviano la Madalena. 3 2 I Rhamnus iguaneus in Acapulco et Tixtla. 3 27 Guazuma polybotra in insula Taboga , et inter Guayaquil et Guaranda. 3 3 3 Jxora ternifolia in oppido mexicano Real del monte. 3 3 4 Cleome uniglandulosa in Acapulco , et in Sanctuario Guadalupense. 3 46 Salvia angustifolia inter Ixniiquilpan et Cimapan. 3 5 3 Pectis prostrata prope Querétaro. 3 8 8 Sarivitalia villosa ibidem cum przcedente. 3 9 I Stevia salicifolia in Ixmiquilpan. 3 9 3 Stevia pedata in Querétaro et San Vicente.

© Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 11. In opere inscripto Regtz’ horti Mdtrz’tensz’splantarum decades , de quo pagina 5 4 et 5 5 huius voluminis mentionem feci, descriptas vidi perplures plantas que in meis opei-ibus continentur , ne vero nominum diversitas ambiguitatem pariat ,operæ pretium me factu- rum putavi illarum synonimiam dare. Ecce illam.

Icones. .Decades.

N? 2 5 Salvia polystachia...... est. . .Salvia amarissima. I 2 6 Usteria scandens. Maurandya semperflorens. 3 4 5 Piscidia punicea. Æschynoniene niiniata. 3 46 Salvia angustifolia. Salvia virgata. 3 5 4 Psoralea lutea. Dalea ovatifolia. 3 S 8 Sanvitalia villosa. Lorentea atropurpuïea. 3 9 I Stevia salicifolia. Ageratuni viscosum. 393 Stevia pedata. Ageratum pedatum. 4 I 6 Argyrochæta bipinnatifida. Villanova bipinnatifida. 4 I 7 Mirabilis corymbosa. Calyxhymenia glabrifolia. 4 I 8 Cuphea procumbens. Cuphea procumbens. 4 3 2 Hoffmanseggia falcaria. Larrea glauca. 435 Psoralea mutabilis. Dalea obova ti folia. 437 Gaura tripetala. Gaura hexandra. I I I.

Casu vidi quintum volumen operic perind ici cui titulus Magasin encyclopedique ou journal des scz‘ences &C. in eoque pagina 2 6 I et seq. CI. C~V~SVentenatii dissertationem de meis Iconum voluminibus. Multa ibi honestissimus vir de Hispanorum gloria in re Botanica , sed plura de meis novis generibus dixit ; quæ quia scientiæ utilissima , et quia meorum operuni illustrationes sut atque additamenta hic transcribam in Botani- corum gratiam. L’Espagne est une des contrées de 1’Europe la pius fertile en plantes, Ii en est me- me un grand nombre dont elle est exclusivement la patrie 9 et qu’on chercheroit in- utilement dans d’autres Etats de 1’Europe. Placée entre le 36 et le 44 degré de latitu- de , arrosée par des fleuves considerables et par un grand nombre de rivières, traversée dans quelques parties de son interieur par plusieurs chaînes de montagnes , elle est dans la position la plus propre a faciliter le développement des productions végétales. Dans tous les temps l’amour de la science a determiné les plus célebres Botanistes a voyager dans ce rauyaume pour y observer les richesses de la nature. Nous nous contenterons de citer Clusius , Barrelier , Tournefort , Antoine de Iiissieu , Bernard de Iussieu , et le savant suédois Loëffling , qui fit passer a Linneus , dont il avoit été le disciple , une moisson abondante de végétaux. A la vue de ces trésors , le zéle pour le progres de la Botanique, qui devoroit , si je puis m’exprimer ainsi , le célebre professeur d’upsal, ne lui permit pas de contenir son étonnement , et il ne pÛt s’empêcher de plaindre les habitans d’une contrée aussi favorisée par la nature qui sommeilloient au milieli des ri- chesses de Flore. Sans doute si Linneus dut vécu de nos jours loin de faire des re- proches aux Espagnols, il eUt distingué parmi eux, avec tous les savans de 1’Europe ces hommes d’un mérite rare qui honorent la patrie qui les a vu nâitre, en recularit les bornes des connoisances humaines dans toutes les prirties des sciences , et principale- meix en Botanique. En effet cette branche interessalite de 1’Histoiïe natiiïelle est c&

© Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 tiv6e aujourd’hui en Espagne avec aiitant d’ardeur et ausi generalement que dans tous les autres Etats de 1’Europe. Deja plusieurs voyages ont été faits dans les deux Indes pour l’avancement de cette science , et les noms de ceux qui ont eu le courage de les entreprendre , des Mutis, Molina , Ruiz , Pavon , Cervantes , Cuellar &c. scront aussi célèbrès que ceux des Plumier , Coinmerson, Donibey , Michaux , Richard, Kalm, Thumberg &c. Bientot nous verrons parôitre les flores de differentes provinces d’Es- pagne. Tandis que M.M. Ximenez, Abat , Sanchez , Villalobos s’occupent de ces ou- vrages aussi utils que necessuires , Mr. Cavanilles , un des botanistes les plus distingiiés de 1’Europe ,connu par plusieurs ouvrages et sur-tout par les dissertations savantes qu’il

a publié , peadant son séjour en France 7 sur les plantes de la Monudelphie , tra- vaille a une Flore générale dans la quelle il se propose de décrire toutes les plantes indigènes de sa patrie , en insistant principaleiiient sur celles qui ne sont pas ancore con- nues des botailistes , ou qui n’ont pas été observées avec assez d’exactitude , ou dont les figures , quelquefois infidèles , souvent peu soignées , ne presentent pas les parties de la fructificatiori. I1 semble q’unc entreprise aussi vaste ne permettoit point d’autre travail accessoire ; mais le zele qui a le sentiment de ses forces ne connoit point de bor- nes. Mr. Cavanilles convaincu que la plupart des productions exotiques ne subsistent pas long-temps dans les jardins , ou elles son[ culrivécs , et qur; l’intérêt de la science exige

qu’eiles soient promptement publiées j soit pour constater leur existexe , soit pour con- tribuer a l’instruction genérale , a cru devoir décrire les plantes nouvelles qui sont cul- tivées dans plusieurs Jardins botaniques d‘Espagne , et notament dans le Jardin Roya1 de Madrid. Nous possédons deja trois volumes de cer ouvrage important qui contiennent cha- cun I 00 planches. Nous désirerions pouvoir faire connóitre a nos lecteurs la plus grande partie des vegétaux qui y sont decrits et figurés, mais les limites dans les quelles nous sommes forces de nous renfermer ne nous permettent pas de remplir nos voeux a ce sujet. Cependant il nous eiit été aussi facile qu’agréable de suivre Mr. Cavanilles dans les différens voyagec qu’il a fait Jans !’LL~A~WA- de ca patrie . et de l’acompagner tan- t& dans les environs de Mentrida , petite ville peu éloignée de Madrid et eiitouréc & collines qui la défendent des oiitrages du nord ; tantôt de gravir o11 au sommet de Pefiaglosa d’ou l'ori dkcouvrc une plaine d’une étendue immense peu fertile , et grand nombre de Bourgs et de Vilages ; OU a celui de Murviedro au pied du quel est bâtie la Ville qui porte som nom, et qui remplace la citè de Sagonte si célebre par le siep qu’& soutint durant les guerres des Romains et des Cartaginois : mais c’est sur- tout dans le vallées d’Albayda , et sur les monts Enguerins que nous desirerions suivre Mr. Cavanilles : ici c’est une vaste et belle plaine prolongée jusqú a la nier ; un iar- din continuel , des bosquets d’oliviers , de Carroubiers &c. un sol fertile coupé par des rivières , dont les eaux distribuées avec intelligente par de nonibreux canaux donnent la vie aux plantes , et de l’occupation a un grande nombre d’habitans ; là , ce sont des monts escarpés, des rochers que les années et les injures du temps ont fait éclater en plusieurs endroits , parmi les quels se trouvent quelques plaines ordinairement tres- resserrées, et ou le voyageur erre long-temps sans découvrir une sede source d’eau pure , OU il puisse se désaltérer. Mr. Cavaiiilles ne s’est point borné dans l’ouvrage que nous analysons a la simple description des plantes. Historien , philosophe et naturaliste , il l’a enrichi de plusieurs observations importantes sur l’histoire naturelle en général , sur la géographie , sur l’agri- culture, sur la population, siir les moeurs et sur les usages des habitants. Ces obser- vations sont presentées a la vérité avec concision ; niais l’auteiir les a developpées dans son histoire du Rauyaume de Valence , dont le Citoyen Millin a présenté un extrait dan le tom. 3 , pág. 175 du Magasin. Les espèces coiinues aujourd’hui en Botanique sont presque trois fois plus nom- breuses qu’elles ne Yetoient au comniencement de ce siècle. Linnéus a decrìt deux fois

© Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 plus de plantes qu’on n’en connoissoit du temps de Toumefort; et depuis la mort de pimmortel professeur d’upsal les decouvertes des Commersons ,Dombey , Ruiz , Pavon, Bah, Desfontaines, Thunberg ,Vahl , S~artss La Billardière en ont prodigieusement augment& le nombre. Les botanistes voyageurs n’ont pas contribué seuls a étendre le domaine de la botanique ; ceux que les circonstances ont retenu dans leur patrie n’ont pas été moins utiles a la science en décrivant les plantes éxotiques cultivees das les iar- dins. NOUSdesirerions pouvoir fair connoitre celles qui sont mentionnées dans l’ouvrage de Mr. Cavanilles ; mais accablés par l’abondance des matières nous croyons devoir nous borner a l’exposition des genres nouveaux. Nous insisterons principalement SLU leurs rapports naturels , nous ferons remarquer les caracteres qui les distinguent s et nous don- rierons une courte description des espèces qu’ils renf‘erment. @) Le premier volume qui a paru en I 79 I renferme 5 O espèces indigènes , 5 8 es- peces éxotiques, et sept genres nouveaux , savoir : I LUFFA.Ce genre doit étre rapporté a la troisième section des Cucurbitacées de Iussieu. I1 a beaucoup d’affinité avec le Cucumis ;mais il en diffère sur-tout par ses cinq &amines distinctes , I -anthérifères , et insérées chacune sur un tubercule tomenteux. L’espèce que Mr. Cavanilles decrit sous le nom de Luffa fetida (núm. 9 , tab. 9 et IO) est le Cucumis acutanguZus de Jacquin hort. vindob. vol. 3 9 pag. 40 , tab. 73 74. Gette plante herbacée croît naturellement aux iles de France et de la Reunion. 2 COSMOS.La grande affinité de ce genre avec le Coreopsis et Rudbeckid prouve qu’il doit etre placé dans la quatrième section des Corynibiferes de Iussieu. Il se dis- tingue néamoins de tous les genres connus de cette division par son calyce commun qui est double ,monophylle , et qui ressemble a celui des Althaa. Ce genre renferme deux espèces qui son herbacées et originaires du Mexique. L’une Cosmos btlphnatus (núm. I 3 , tab. 14.) a les tiges cylindriques et d’un vert-gai. Ses feuilles sont connées 9 deux £ois ailées a folioles linéaires , aigues et canaliculées ;et les fleurs presque aussi grandes que celles du Silphium ont une coleur jaune dans le disque, et sont teintes d‘un pourpre vni1~~=*1-=a la circonfdrence. La seconde Cosmos sulphu- reus a les tiges sillonées &C. 3 ALCINA.La section des corymbiferes a la quelle nous avons rapporté le cosMOs pardit devoir comprendre également ~’ALCINA.Ce genre a quelque affinité avet les Po+&, Chrymgotlum et WedeZZa i mais il diffère sur-tout du premier par son ca- lyce simple ; et on le distingue des deux autres * principalement par la forme des se- mences qui sont surniontées de cinq dents OU tubercules ,dont un est perforé. zS~lciBd perf0Ziata (núm. I 4 , tab. I 5 ) qui est la sede espèce de ce genre croît naturellement au Mexique. 4 COBÆA.On doit mettre au rang des découvertes précieuses en histoire naturelle, celles des productions, qui démontrent par leur existence les rapports qui unissent deux familles entr’elles. Le Cobaa considerée SOUS ce point de vue est un genre très-important, puisque’il reserre les liens qui rapprochoient la famille des Polèmoines de celle des Bigno- ries , en établissant pour ansi dire an pasage parfaitement nature1 entre ces deux ordres, En effet il convenient aux Polemoines par sa corolle régulière, par ses cinq &amines tou- tes fertiies, par son stigmate multiple, par son fruit qui paroît devoir étre une tri- loculaire , par les cloisons adnées au milieu des valves, et par les semences portées siir iin placenta central. I1 a également de l’affinité avec les Bignones par plusielirs caracteres, mais sur-tout par son port et par ses semences ailées. L’espéce rapportée à ce genre SOLIS le nom de Cobaa scandens (num. I 5 , tab. I 6-I 7.) est originaire du Mexiqiie. 5 LOPEZIA.En admettant les noms donnés aux différentes parties de la fructification dans l’espece qui constitue ce genre, il seroit impossible de détermiiier la famille qui con- vient aut Lopezla ; mais en changeant les noms de certains organes , on voit qu’il ap-

(u) Has ego descriptiones utpote in meo opere contentas silentio premam.

© Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 partieiit & la seconde section de la frimille des Onagres. Cette jolie plante originaire du Mexique, que nous avoiis vu fleurir dans 13lusieurs jardins, niérite d’augmenter le nom- bre des especes destiiiées à embellir nos parterres. 6 DAHLIA.Ce genre dédi6 à Mr. Dahl botaniste suédois reriferme des espéces re- marquables par la beauté de leurs fleurs: il a une grande affinité avec la PoZymnia, com- me l’observe M. Cavanilles, mais il en differe surtout par son calyce interieur qui est monophylle, par ses fleurons qui sont hermaphrodites, et par ses semences presque en forme de spatule. Mr. Cavanilles rapporte à ce genre trois espéces qui sont vivaces-herbacées et ori- ginaires du Mexique. L’une Dahh pinnata (núm. 88, tab. 80.). La seconde Dahlia rose& ( núm. 2 g o ,tab. 2 6 5 .). La troisième Dahlia coccined (núm. 2 9 I ,tab. 2 6 6 .). 7 WILLDENOWA.Le receptacle garni de paillettes et les semences surmontées de cinq arètes prouvent que ce genre doit &tre rapporté A la sixièmc beaion des coïym- biféres de Iussieu. I1 différe néanmoins de ceux que comprend cette division par la ré- union des caractéres suivants. Calyce double polyphylle ; l’intérieur linéaire, l’extérieur sétacé. Semifleurons entiers à leur sommet. Fleurons 6-+fides à leur limbe. Style se- niitrifide ; stigmats trois, Semcnces surmonteés de cinq arrêtes droites. L’espece décrite dans l’ouvragc de Mr. Cavanilles (núm. 97,tab. 89.) porte le nom de glattdulosa. Ce nom spécifique convient parfaitement, puisqu’on trouve des glan- des ovales transparentes terminées par une soie, non seulement sur le bord des pétioles des feuilles , mais ancore au sommet des écailles du calyce. Elle est originaire du Mexique. Si ses fleurs ont réellement un style trifide, ce dont Mr. Cavanilles ne paroît pas entiè- rement convaincu , on peut avancer qu’elles présentent un caractère qui n’ a été ancore observé dans aucune composée. Le second volume qui a paru en I 79 3 renferme 9 I espéccs iiidigénes 9 I 9 espèces étrangères , et quatre genres nouveaux, savoir : I USTERIA.La connoissance de la structure intérieure du fruit est absolument ne- cessaire pour déterminer l’ordre au quel ;’ htrapporter les plantes dont la corolle est monopétale, hypogyne , irrégulière , et dont les etamines sont didyri:iniaq. En eret les

végétaux qui constituent les familles appelées per Jussieu Pediculuires j Acanthes , Gzt- tiliers, Labìkes, Scrophulaires s et BQnones , se ressemblent a peuprès tous par la simation et la strutture de la corolle , ainsi que par leurs étamines qui sont au nombre de quatre et dant deux sont plus courtes : mais en considérant l’organisatioii intérieure du fruit on trouve des caracteres importants qui déterminent d’une maniere précise l’ordre au quel chacun doit etre rapporte. Ainsi l’usterid dont le fruit capsulaire est séparé en deux loges par une doison séminifère , adhérante aux parois des valves, paroît devoir apparténir à la famille des Scrophulaires ou Personées. cespece que Mr. Cavanilles decrit (núm. I 26, taba I I 6. ) SOUS le nom de Scandens est originaire du Mexique , et paroît avoir beaucoup de rapport avec l’Asarìna de T.,dont elle diffèrt neanmoins surtout par l’abserice du palais dans la corolle. 2 XIMENESIA.Ce genre a de l’affinité avec I’Encelia , comme l’observe Mr. Cava- n&, qui donne & l’espèce qu’il decrit le nom &Encelioides. Mais il en diffère par son calyce polyphylle sur trois rangs ; par ses demi-fleurons femelles-fertiles, trifides , et par les semences du disque qui sont aîlées sur leurs bords , tandis que celles de la circonféren- ce sont nues. Le Ximenesiu encelioides (núm. I 9 5 , tab. I 78.) est originaire du Me- xique. 3 MILLA.Les genres qui appartienent à des familles parfaitement naturelles, peu- vent etre considérés comme un seu1 et même genre divisé en plusieurs grouppes , ii fin de rendre l’étude des espèces plus facile. Les Ombellifères, les Labiées &c. présentent iine preirve frappante de cette assertion: ce n’est point dans les genres de ces familles qii’il fiiiit chercher des caracteres fortement prononcés. De légères différences dans quelques orgqnes de la fructification suffissent souvent prur établir des genres. Oi1 ne doit done

© Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 etre siirpris que le Mz’ZZa se rapproche par diff’érents caracteres de plusieurs Liìiacécs; mais il &Rere de toutes celles qui sont coniiues par l’ensenible des caracteres suivcins: cdy- CC infundibillifornie ; tube oblong , droit ; limbe ouvert à six divisions, dont trois alternes plus étroites et munies d’[in appendice crochu d leur sommet. Etamiiies inscrées au som- met du tube ; filamens presque nuls ; anthères droites, conniventes. Ovaire supérieur ou libre ; style filiforme saillant ; stigniates trois , globuleux ,tres velus.-Fruit &c. Le Milla ne renferme qu’une seule espèce (num. 2 I 5 ,tab. I 96. ) originaire du Mexiqw. 4 FRANSERIA.Mr. Cavanilles en établissaiit ce nouveau genre, a levé les incertitu- des des Botanistes qui rapportoient l’espèce qui le constitue; les UIIS & 1’Ambrosia et Ics autres au ;Yanthium. A la verité le Franseria a beaucotip de rapport avec ces deiix gen- res; mais il en diffère par ses fleurs femelles pourvues de quatre stylcs surmontées cha- cun de deux stigmates, et par son fruit divisé en quatre loges monospernies. Le €+nnse- rid ambrosioides (niim. 2 I 9 , tab. 2 OO.) croit naturellement au Mexique et dans le Pe- ru : il est cultivé depuis plusieurs années au jardin du Muséum d’histoire iiatiirelle de Pa- ris, de semences rapportées par Mr, Dombey. Ses fleurs ont la mCme disposition que ce- lles des Ambrosia et Xanthz’um. Le troisiènie volume qui a paru et I 794 contient 66 espèces étrangCres , 43 espèces indigènes et cinq geiires nou vcax 9 sa vwii i I NOCCA.Les Aeurons de cette plante entourés d’un calyce commuii et munis cha- cun d’un calyce propre semblent au preniier aspect devoir rapprocher le genre Nocca de la I11 section des Cinarocephales de Jussieu; mais lorsqu’on réfléchit sur l’ensemble de ses caracteres, et lorsqu’on observe surtout que ses feuilles soiit opyosées, alors on est con- vaincu qu’il doit appartenir iquelqu’une des divisions des corymbiferes. Le genre avec le quel il a le pius de rapport est le Laxmania de Forster, comme l’a observé Mr, Cava- nilles; mais il en diffère surtowt par ses étamines qui sont au nombre de cinq , tandis qu’il n’en existe que quatrc dans le Laxmania, et par son receptacle creusé d’alvéoles ciliés stir leurs bords, tandis que celui de Laxmanz’a est hérissé de paillettes. L’espèce decrite par

Mr. Cavanilles, Nocca rifi& CnÍim QSG 9 fab. 9 3.4.) est originaire de la Nouvelle- Espa gne. 2 PIQUERIA. Le genre Raveria de Jussieu renferme deiix espèces, savoir ~7~~~- ria chiloènsis , et Flaveria Dombeyana. Le Fhveria chzïoènsis observé viyant par M~~ Cavanilles, lui a présénte les caracteres du MiZZeria, et il l’a réuni k ce genre sous le nom de MiZZerz‘a contrayerba. Le 37averh Dombeyal.ta ressemble parfaitement au pi. queria trinervi& par son port et par les caracteres de la fructification : si cette plante n’est pas la meme que celle de Mr. Cavanilles, il est au moins certain que toutes les deux sont congéneres. 3 EUSTEPHIA.Il est peu des geiires dans la famille des Liliacées, dont les caracte- res soient aussi tranchés que ceiix de l’lhtephi~z.Ses fleurs munies d’une spathe &]on- pe, quadripartite, ont un calyce supérieur OU adhérent , tubuleux profondenient ó-fide, et dont les découpures rapprochées sant disposées en cylindre : ses étamines insérées cflacLi- ne dans une fossette située A la base des divisions du calyce 9 ont leurs filaments planes et divisés vers le sommet en trois lacinieures, dont les deux latérales tres courtes et une mom yenne trois fois plus longue et anthérifère. La sede esph connué est nomii& Eastyhid coccìnea ( nuni. 2 6 o , tab. 2 3 8.). 4 SALMIA.Ce genre paroit différer de toutes les Liliacées (4 connues et même de 1’AZetris avec le quel il a beaucoup d’affiiiité, par son fruit fcrmé de trois driiyes gla- buleux, réunis 2i leur centre 9 et monospermes 9 dant un et quelque fois deux sont sL1jets à avorter. Mr. Cavanilles idque trois especes de ce genre, savoir SCZZV~~~vicata ( nuni. 2 6 8 , tab. 2 46. ) salmia gu~enensisOU Aletrb gaienensis. Jacq. hort. Vindob,

(a) On designe communément par le nom de partienent a la troisieme classe de la niétliode de Liliacées la plus grande partie des plantes qui ap- Iussieu.

© Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 vol. 111. tab. 84. (variett? de 1’Aletrzj. hyaczi2thoide.s Lin.) et Salmia ebracteats ou Aletris hyachtoides L. figurée dans le vol. 11. de 1’Hort-Malab. tab. 42. 5 HETEROSPERMA.Ce nom qui signifie semences de firme dgérentt, indique le caractère essentiel de ce nouveau genre. L‘Weteroyerma doit etre rapporté à Iri sixième section des corymbiferes de Jussieu; mais il diffère de tous les genres connus de cette

division par son calyce commun tres simple 9 formé de 3 -4 folioles linéaires; par ses étamines qui ne sont qu’au nombre de quatre , et par ses semences, dont 3-4 placées dans le centre sont liiiéaires et surmontées d’une pointe qui se bifurque, tandis que ce- lles du disque et de la circonférence sont ovales, mutiques et entourées d’un rebord membraneux , concave. &.’Heteroyerrnapinnata ( num. 2 9 2 tab. 2 67. ) est originai- re de !a Nouvelle-Espagne. Après avoir fait connoitre les genres nouveaux qui sont contenus dans les Plant. Hi.y~an.nous désirerions pouvoir entrer dans un plus grand détail et entretenir nos lec- teurs des espèces soit indigènes, soit exotiques qui y sont décrites; mais convaincus qu’il est des ouvrages , dont il suffit de nommer l’auteur pour en faire apprécier le me- rite, nous devons peut etre nous reprocher d’avoir donné trop d‘étendue à cet extrait. Nous ne doutons pas que les savans de 1’Europe n’accweillent les trois volumes qui ont paru, ainsi que ceux qui doivent les suivre avec le même empressement qu’ils té- moignoient , lorsque Mr. Cavanilles publioit sucessivement ses dissertations sur les plan- tes monadelphes. Les amateurs d‘histoire naturelle et ceux qui recherchent les ouvrages parfaitement exécutés ne doivent pas hésiter à se procurer les PI. Hz’sp. qu’on pewt regarder coinme un modele de Typographie. Le format, également éloigné de la mesquinerie des in-8.0 et du luxe tres in- commode des Atlas, est celui qui paroît le mieux convenir à l’étude de l’histoire na- turelle. Les planches gravées par les plus habiles artistes , tant Franqais qu’Espagnols, ont été dessinées par l’auteur s qui ?il’exemple de Plumier, Dillenius &c. réunit le

double talent de rendre les objets sensibles dans ses descriptions 9 et celui de les expri- mer avec grice et netteté en imitant la Nature.

E. P. Ventenat Membre de Uzstitfit ttutional.

© Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 PLANTRRUM QUÆ IN HOC VOLUMINE CONTINENTUR TABULA SYSTEMATICA.

CLASSIS 2. DIANDRIA

SALVIAangustifolia ...... Numero 3 46 ...... Tabula 3 I 7. circinats...... n . 347...... Tab . 318 . papilionacea ...... n . 3 48...... Tab. 319. plilonioides...... n . 3 49 ...... Tab. 320. CLASSIS 3 . TRIANDRIA. VALERIANA anguctifolia. * * n . 3 90. . Tab. 3 5 30 CLASSIS 4 . TETRANDRIA. Monogy nin . EMBOTHRIUMherbaceum ...... n . 423...... Tab. 384. ferrugineum ...... n . 4 24 ...... Tab. 385. linearefolium...... n . 4 2 5 ...... Tab . 386. fig . 1. cytisoides...... n . 42 6 ...... Tab . 386. fig . 2 . genianthum ...... n . 427...... Tab . 387. spathulatum ...... n . 428...... Tab. 388. LINKIAlevis ...... n . 429 ...... Tab . 389. IXORAternifolia ...... n . 3 3 3 ...... Tab. 305 . PLANTAGOphiliPPica ...... n . 397 ...... Tab . 359. fig . 2 . COUTOUBEAternifolia ...... n . 357...... Tab . 328. KRAMERIAcytisoides ...... 11 . 430...... Tab . 390 . CLASSIS 5 . PEWrANDRZA. Monogy nia. POIRETIAcucullata ...... n . 378...... Tab. 343. EPACRISlongifora ...... n . 379...... Tab. 344. pulchella ...... n . 380...... Tab. 345. pungens ...... n . 381 ...... Tab . 346. spurea ...... n . 3S2...... Tab. 347. fig . I. EPACRIS? villosa ...... n . 382 ...... Tab . 347. fig. 2 . VENTENAT~Ahumifusa (O) ...... n . 384...... Tab. 348. procumbens ...... n . 385...... Tab . 349. fig . 1. PXROJOAmicrophylla ...... n . 386...... Tab . 349. fig . 2 . BURSARIAspinosa ...... n . 387...... Tab . 350. MIRABILIScorymbosa ...... n . 417...... Tab. 379. CANTUAovata ...... n. 401...... Tab. 363. tomentosa ...... *n . 402 ...... Tab . 364. HOITZIAcoccinea ...... n . 403...... Tab . 365. coerulea ...... n . 404 ...... Tab . 366. glandulosa ...... n . 405 ...... Tab . 367. IPOMCEApilosa ...... n . 352...... Tab. 323. CINCHONAphilippica ...... n . 3 5 8 ...... Tab . 329.

(a) Errore scripsi Vintenatia : nomen verum Ventenatia est.

© Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 ARJONAtuberosa...... n. 422...... Tab, 383. SOLBNUMlentum...... n. 336...... Tab. 308. fructu-tecto., ...... n. 337...... Tab. 309. phyllantum...... n. 396- ...... Tab. 359. fig. I. STYLOCORYNAracemosa...... n. 406...... Tab. 36s. CORTESIAcuneifolia...... n. 415...... Tab. 377. Digynia.

CUMINUMcyminum...... n. 3 99...... Tab. 3 60. fig. 2. Trìgynìa. GYNOPLEURAtubulosa...... n. 4 13...... Tab. 375. hearifolia...... n. 414...... Tah. 376. Pentagynia, ARALIAhurnilis ...... n.342...... Tab.313. CLASSIS 6. HEXANDRIA. BRADLEIAPhiliPPica...... n. 409...... Tab. 371.

CLASSIS 8. OCTANDRIA.

Monogy nia. TROPCEOLUMpolyphyllum...... n. 43 6...... Tab. 3 9 5, ~NOTHERAtenella...... n. 438...... Tab. 396. fig. 2. tenuifolia...... n. 43 9...... Tab. 3 97. dentata...... n. 4.40...... Tab. 395. acaulis...... n. 44r...... Tab. 399. rubra...... n. 442...... Tab. 400. GAURAtripetala...... n. 437...... Tab. 396. fig. I. DODONÆAviscosa...... n. 3 56...... Tab. 3 27. GUIOAlentiscifolia...... n. 41I...... Tab. 373.

CLASSIS I o. DECANDRIÆ.

Monogynìa.

HOFFMANSEGGIAfalcaria...... n. 43 2...... Tab. 3 92. trifoliata...... n. 433...... Tab. 393. fig. I. Digynia.

ASCLEPIASalba...... n. 338...... Tab. 3 IO. Pentagy nià. OXALISmallobolba...... n. 434...... Tab. 393. fig. 2.

CLASSIS I I. DODECANDRIA.

Monogy nia. CUPHEAprocumbens...... n. 415...... Tab. SO. spicata...... n. 419...... Tab. 3Sr. virgata...... 11. 420...... Tab. 382. fig. I. æquipetala...... n. 42I...... Tilb. 3 Sa. fig. 2.

© Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 CLASSIS 12. ICOSANDRIÆ.

Monogy nia. hwroSPERMUM Stellatum...... n. 3 5 9...... Tab. 3 3 o. fig. I. porophyllum...... n. 3 60...... Tab. 3 3 o. fig. 2. multifloriim...... n. 361...... Tab. 331. fig. I. iuniperifolium...... n. 362...... Tab. 331. fig. 2. METROSIDZROSmarginata...... n. 363...... Tab. 332. quinquenervia...... n. 364...... Tab. 333. nodosa...... n. 365...... Tab. 334. arniillaris...... n. 3 66...... Tab. 3 3 5. hyssopifolia...... n. 3 67...... ?-ab. 3 3 6. fig. I. calicina...... n. 368...... Tab. 336. fig. 2. unibellata...... n. 3 69...... Tab. 3 37. ANGOPHORAcordifolia...... n. 370...... Tab. 338. lanceolata...... n. 371...... Tab. 339. EUCALYPTUScorymbosus...... n. 372...... Tab. 340. platipodos...... n. 373...... Tab. 341. rostratiis...... n. 374...... Tab. 342. obliquiis...... n. 375...... salicifolius...... n. 376...... racemosus...... n. 377......

CLASSIS I 3 . POLTANDRIA. Monogynìa.

GREWIAmallococca...... 11. 407...... Tab. 369. COLONAserratifolia...... n. 408...... Tab. 370. Polygynia. EUCRYPHIAcordifolia...... n. 410...... Tab. 372.

CLASSIS 14. DIDTNAMIA. Gymnofpermia.

SIDERITISchamædryfolia...... n. 3 29...... Tab. 3 o I. hirsuta...... n. 330...... Tab. 302. scordioides...... n. 331...... Tab. 303. leucantha...... n. 332...... Tab. 304. MENTHAovata...... n. 398...... Tab. 360. fig. I. Angìosper mia. COLUMNEAovata...... n. 43 I...... Tab. 39 I.

CLASSIS I 5. TETRADTNAMIA. CLEOMEuniglandulosa...... n. 3 3 4...... Tab. 3 06.

CLASSIS I 6. MONADELPHIA.

Pentandria. ABRONIAwmbellata...... n. 355...... Tab. 326.

© Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 Octandria . MAGALLANAporifolia ...... 11 . 412...... Tab . 374* PoZyrrndr ia. SIDA bicolor ...... n.339...... Tabb.3~ I. liiiearis...... n . 340...... Tab . 312. fig . i. tridentata...... n . 341...... Tab . 312. fig. 2 . CARYOCARamygdaliferum ...... n . 400 ...... Tab . 361et 362. CLASSIS 17. DIADELPHIA. Decandria . PISCIDIApunicea ...... n . 345 ...... Tab . 316. CROTALARIAangulosa ...... n . 3 5 o ...... Tab . 321. incana ...... n. 351...... Ta b. 322. COLUTEAorientalis ...... n . 3 3 5 ...... Tab . 307 . ÆSCHIHOMENEpicta ...... n . 343...... Tab. 314. longifolia...... n . 344...... Tab . 315. PSORALEAlutea ...... n . 354-...... Tab . 325. mutabilis...... n . 435...... Tab. 394.

CLASSIS I g. S1"NGENESI.A. Polygamia cepualir . STEVIAsalicifolia ...... n . 39I ...... Tab . 354. serrata...... n . 392...... Tab . 35 5- pedata ...... ii . 3 93 ...... Tab. 356. AGERATUMlatifolium ...... n . 394...... Tab . 3.57 Polygamia superflua. TAGETESmicrantha ...... n . 3 5 3 ...... Tab . 324. PECTISprostrata ...... n . 389...... Tab . 35 I> . SANVITALIAvillosa ...... n. 398...... Tab . 351. Polygamia necemaria. ARGYROCHÆTAbipinnatifida ...... n . 416...... Tab . 378. Monogamia. CALICERAherbacea...... n . 395 ...... Tab . 355.

FINIS QUARTI VOLUMINIS.

© Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004 © Real Sociedad Valenciana de Amigos del País, 2004