DOCSLIB.ORG

Political Discourses on Alevis and Alevism During Akp Era

Total Page：16

File Type：pdf, Size：1020Kb

Download full-text PDF Read full-text
Political Discourses on Alevis and Alevism During Akp Era View metadata, citation and similar papers at core.ac.uk brought to you by CORE provided by Sabanci University Research Database POLITICAL DISCOURSES ON ALEVIS AND ALEVISM DURING AKP ERA by ELİF SELÇUK Submitted to the Graduate School of Arts and Social Sciences In partial fulfillment of the requirements for the degree of Master of Arts Sabancı University Spring 2014 POLITICAL DISCOURSES ON ALEVIS AND ALEVISM DURING AKP ERA APPROVED BY: Ateş Altınordu ………………………. (Thesis Advisor) Akşin Somel ……………………….. Özge Kemahlıoğlu ………………………… DATE OF APPROVAL: 03.09.2014 COPYRIGHT Page @ Elif Selçuk 2014 All Rights Reserved ii EXECUTIVE SUMMARY POLITICAL DISCOURSES ON ALEVIS AND ALEVISM DURING AKP ERA Elif Selçuk MA in Political Science Thesis, 2014 Advisor: Dr. Ateş Altınordu Keywords: Alevis, Alevism, Political Discourse, Secularism Turkish secularism has been employed as a foundation of modernization since the founding of the Turkish Republic. But it has also been criticized severely, given its dilemmas. One basic dilemma is caused by the fact that Sunnism, the faith held by the majority, has become established as one of tenets of the Turkish national identity by the founders. The role and influence of Sunnism have been enhanced with multi-party democracy, to be accelerated after the 1980 coup. As a result, the non-Sunnis have faced difficulties and discrimination when practicing their faith. Political discourses about the largest non-Sunni group, the Alevis, are studied in this master’s thesis, in relation with the discussion, perception and presentation of their demands regarding the practice of Alevism during the 2000s. Like in previous periods, different parties used different discourses to defend or challenge the status quo. Unity has been a popular discourse, strengthened by the conspiracy and separatism discourses, used to justify the status quo and the differential treatment of non-Sunnis. Alevis, on the other hand, have used diversity and identity discourses to demand their rights, until the 2000s. The 2000s has been a debated period regarding transformations in terms of democracy, secularism and pluralism. During this era, Alevis began using democracy and equal citizenship discourses, leaving the identity and diversity discourse. On the iii other side, unity discourse has become to be increasingly used with reference to faith. But the debates has not led to positive, concrete outcomes for Alevis except for the increasing visibility of their faith and demands. iv ÖZET AKP DÖNEMİNDE ALEVİLER VE ALEVİLİKLE İLGİLİ KULLANILAN POLİTİK SÖYLEMLER Elif Selçuk Siyaset Bilimi Yüksek Lisans Tezi, 2014 Tez Danışmanı: Dr. Ateş Altınordu Anahtar Kelimeler: Alevi, Alevilik, Politik Söylem, Laiklik Laiklik Türkiye'de Cumhuriyetin kuruluşundan bu yana modernleşmenin temellerinden biri olmuştur. Ama aynı zamanda, çelişkileri sebebiyle, ciddi biçimde eleştirilmiştir. Temel çelişkilerden biri çoğunluk inancı olan Sünniliğin Cumhuriyetin kurucuları tarafından milli kimliğin temellerinden biri olarak yerleştirilmesinden kaynaklanmaktadır. Sünniliğin rolü ve etkisi çok partili demokrasiye geçiş sonrasında ve özellikle 1980 darbesi sonrasında giderek arttı. Bu gelişmeler sonucunda da Sünni olmayanlar inançlarını yerine getirme konusunda ayrımcılık ve zorluklarla karşılaştılar. Bu yüksek lisans tezinde 2000'lerde, Sünni olmayan en büyük grup olarak, Alevilerle ilgili politik söylemler, inançlarına dair taleplerinin algılanması ve sunumu, tartışılmaktadır. Bu dönemde, daha önce yapıldığı gibi, taraflar statükoyu koruma ya da değiştirme amaçlı olarak farklı söylemler ileri sürmüşlerdir. 2000'lere dek ayrılıkçılık ve komplo söylemlerinin yanı sıra kullanılan popüler birlik söylemi Alevilere farklı davranılmasını haklı çıkarıp statükoyu korumayı amaçlarken, Aleviler haklarını ararken farklılık ve kimlik söylemlerine başvurdular. 2000'ler demokrasi, laiklik ve çoğulculukla ilgili çok tartışılan bir değişim dönemi oldu. Bu dönemde Aleviler farklılık ve kimlik söylemlerinden vazgeçip demokrasi ve eşit v vatandaşlık söylemini kullanırken diğer tarafta statükocu birlik söylemi gitgide dini referanslara dayalı olarak kullanılmaya başlandı. Fakat bu tartışmalar sonucunda Aleviler, inanç ve taleplerinin artan görünürlüğü dışında, olumlu ve somut sonuçlar elde edemedi. vi ACKNOWLEDGEMENTS I want to thank my supervisor Dr. Ateş Altınordu for the guidance and support provided, regarding the language, content and structure of this thesis. I also want to thank the Thesis Committee members, Professor Akşin Somel and Dr. Özge Kemahlıoğlu for the feedback they provided to improve the thesis in terms of making it more accurate, focused and structured. Lastly I want to thank my friend Dr.Eminegül Karababa for her valuable comments and our long discussions to make this thesis a meaningful study and contribution, if any. vii TABLE OF CONTENTS COPYRIGHT PAGE……………………………………………………………....ii EXECUTIVE SUMMARY………………………………………………………..iii ÖZET………………………………………………………………………………...v ACKNOWLEDGEMENTS………………………………………………………vii TABLE OF CONTENTS………………………………………………………....viii CHAPTER 1. INTRODUCTION 1.1. General Introduction…………………………………………………..1 1.2. Turkish Secularism…………………………………………………….3 1.3. Aim and Methodology…………………………………………………5 CHAPTER 2.ALEVIS AND ALEVISM BEFORE THE RISE OF AKP 2.1.Alevism………………………………………………………………....10 2.2.History………………………………………………………………….11 2.3.Developments during the final decade of the Twentieth Century………………………………………………………..14 2.4.Major Events of 1990s………………………………………………..18 CHAPTER 3.ALEVIS VIS-A-VIS RULING AKP AND MAJOR PARTIES 3.1.State and Alevism-Reform Attempts………………………………...24 3.1.1.Alevi Opening……………………………………………….25 3.1.2.Democratization Package…………………………………..30 3.2. Alevis and Party Politics……………………………………………..31 3.2.1.ANAP………………………….…………………………….32 viii 3.2.2.AKP………………………………………………………….33 3.2.3.CHP………………………………………………………….36 3.2.4.MHP……………………………………………………........38 3.2.5.BDP………………………………………………………….39 3.3. Events related to Alevis and Alevism 3.3.1.Gezi Riots………………........................................................41 3.3.2.Syrian Friction……………………………………………....43 3.3.3.Foreign Interpretations……………………………………..44 3.4.Contested Issues………………………………………………….........47 3.4.1.Cemevis………………………………………………………48 3.4.2.Education…………………………………………………….55 3.4.3.Directorate of Religious Affairs (DRA)……………………66 CHAPTER 4. GENERAL CONCLUSIONS AND DISCUSSION 4.1.State of Demands………………………………………………...........74 4.2.Discourses Used…………………………………………………..........75 4.3.Discussion……………………………………………………………....79 Bibliography……………………………………………………………………….89 ix CHAPTER ONE INTRODUCTION 1.1.General Introduction Turkey has a unique position among countries which have predominantly Muslim populations with its secular democracy. While Turkey’s efforts at secularization go back to the nineteenth century along with its modernization efforts its democracy is relatively younger, dating back to the second half of 1940s. Turkey has been heir to the 600-year old Ottoman Empire, a religious and ethnic mosaic, where elements were kept apart with the millet system, but collapsed after reform efforts failed. The efforts at secularism, modernization and nation-building had to go hand-in- hand after the founding of the new Republic, complicating the success of each one. The demographic structure was transformed in terms of ethnicity and religion in a rather short period due to mass immigration and deaths owing to wars, riots, and violence. This intricate process was made even more complicated owing to the influence of inherited traditions, structure and mindsets as well as fears developed while the Empire collapsed with a wave of independence wars and violence. This generalized fear was later to be called the Sevres syndrome (Aras, 2009; Akçam, 2001). The founders of the new polity found themselves with a people made up of mostly Muslim immigrants from the Balkans, unlike the ethno-religious mosaic of the lost empire as mentioned above. As a result, the founding fathers of the new Republic focused on Turkish nationalism to bond the new nation while pan-Islamism and pan-Ottomanism formulas failed to save the Ottoman Empire as last efforts. As the Empire became the Turkish Republic the Westernist camp of the Ottoman civil and military bureaucrats designed the new Republic to imitate the West not just regarding science and teachnology but also institutions, culture and values, in line with the ideal of becoming “a civilized nation” set by its founding father, Atatürk. Şerif Mardin (1983) explains this transition period of reforming of the millet system towards a modern system with the new cadre of bureaucrats who were educated with the 1 rationalism and positivism of the West, perceiving and enforcing societal reforms in a mechanistic manner as a result. In Turkey the state aimed to create its nation with a mechanistic, top-down approach to design, not only the state system and organizations but also, the society and people. It has also been debated whether the national identity was created from nothing or rather the latent, potential elements underlying were stimulated to become manifest by the state, as proposed by Lewis. Bernard Lewis also claimed that the Kemalist establishment “misidentified” the people, proposing this identity based on Turkishness, as the real Turkish people were religious. Lewis (1961) calls this early period of the new Republic designing the society via secularism towards modernity “an eclipse”. Lewis suggested that Islamic components would eventually return to public life and predicted that
Load more

Recommended publications
  • Analyzing Party Positions and Electoral Dynamics in Turkey
    International Journal of Political Science & Urban Studies • Uluslararası Siyaset Bilimi ve Kentsel Araştırmalar Dergisi Cilt 7, Sayı 2, Eylül 2019, ISSN 2630-6263, ss. 382-404 • DOI: 10.14782/ipsus.623236 RESEARCH ARTICLE / ARAŞTIRMA MAKALESİ Analyzing Party Positions and Electoral Dynamics in Turkey Türkiye’de Partilerin Konumları ve Seçim Dinamiklerinin Analizi * Arda Can KUMBARACIBAŞI 1 Abstract This article examines the June and November 2015 general elections in Turkey – the final elections before Turkey’s transition into a presidential system – focusing on the political environment leading up to the elections, the coalition deals and potential coalition scenarios between the two elections and the aftermath of the November elections. The analysis is two-fold: first section looks into the background of electoral politics in Turkey and how policy dimensions of parties changed or stabilized over the years, covering the concepts of coalition potential, party adaptability and survival. The second section looks into electoral geography in Turkey, changes in voting patterns, strategic voting and the discrepancies in numbers in 2015. Keywords: Turkish Politics, Elections, Coalitions, Party Positions, Party Politics, AKP. Öz Bu çalışma Türkiye’de başkanlık sistemine geçilmeden önceki son seçimler olan Haziran ve Kasım 2015 genel seçimlerini, seçimler öncesindeki siyasi sürece, iki seçim arasındaki dönemde yapılmış olan koalisyon görüşmelerine, olası koalisyon senaryolarına, ve seçimler sonrasındaki gelişmelere bakarak, incelemektedir. Bu analiz iki bölüme ayrılmaktadır. İlk bölüm Turkiye’de seçimlerin arka planını incelemekte; koalisyon potansiyeli, partilerin adaptasyonu ve partilerin kalıcılığı gibi kavramlar üzerinden, politika alanlarına göre parti konumlarının yıllar içerisinde ne kadar değişip değişmediğini analiz etmektedir. İkinci kısım ise Turkiye’deki seçim coğrafyasını ele alarak 2015’teki oy verme eğilimlerini, stratejik oyları ve seçim sonuçlarındaki uyuşmazlıkları tartışmaktadır.
    [Show full text]
  • İmamet Nazariyesi Bağlamında Zeydiyye'nin İmamiyye'ye Yönelik
    İmamet Nazariyesi Bağlamında Zeydiyye’nin İmamiyye’ye Yönelik Eleştirileri Yrd. Doç. Dr. Yusuf GÖKALP Atıf / ©- Gökalp, Y. (2014). İmamet Nazariyesi Bağlamında Zeydiyye’nin İmamiyye’ye Yönelik Eleş- tirileri, Çukurova Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 14 (1), 89-126. Öz- Bu makalenin amacı, ilk dönem Şii düşüncede ortaya çıkan fırkalaşma süreci çerçevesinde Zeydi-İmami farklılaşması ve imamet nazariyesi bağlamında Zeydiyye’nin İmamiyye’ye yönelt- tiği eleştirileri ortaya koymaktır. Zeydiyye’nin eleştirileri, Kasım b. İbrahim er-Ressi’nin “er-Red ale’r-Ravafız” isimli risalesi ve Mansur Billah Abdullah b. Hamza’nın el-Ikdu’s-Semin fi Ahka- mi’l-Eimmeti’l-Hadin isimli eserinden hareketle tespit edilmeye çalışılacaktır. Şii geleneğin iki önemli unsurunu oluşturan Zeydiyye ve İmamiyye arasındaki anlaşmazlık konularından en dikkat çekici olanı imamet konusudur. Zeydiler, özellikle, imamın açık bir nass ile tayini, imam- ların masumiyeti ve mucize sahibi olmaları, imamların gizli ve açık olan şeyler hakkında özel bir bilgiye sahip olmaları, takiyye, mehdi, bed’a ve ricat gibi belli başlı konularda İmamiyye’yi eleş- tirmektedir. Anahtar sözcükler- Şia, Zeydiyye, İmamiyye, imamet, imam, nass ve tayin, gaybet, takıyye §§§ Giriş Şia, İslam tarihinin ilk dönemlerinde, Müslümanlar arasında baş gösteren bir ta- kım ihtilaflar1 çerçevesinde, ortaya çıkarak günümüze kadar varlığını sürdüren siyasi– itikadi nitelikli bir fırkadır. Şiiliğin doğuşu ve teşekkülünün izahı ayrı bir problem olarak tartışılmakla2 birlikte Şii kaynaklardan hareketle Şia, Ali b. Ebi Talib’in Hz. Muhammed’den Çukurova Üniversitesi İlâhiyat Fakültesi Mezhepler Tarihi Anabilim Dalı, e-posta: [email protected] 1 Müslümanlar arasında ayrılıklarına sebebiyet veren ilk ihtilaflar hakkında bkz. Naşi el-Ekber, Ebu’l- Abbas Abdullah b. Şirşir el-Enbari, Mesailü’l-İmame-Kitabu’l-Evsat fi’Makalat, thk.
    [Show full text]
  • Haci Bektaş Veli Ihtisas Kütüphanesi Koleksiyon Listesi
    HACI BEKTAŞ VELİ İHTİSAS KÜTÜPHANESİ KOLEKSİYON LİSTESİ No Eser Adı Yazar Demirbaş Numarası Yer Numarası 1 Günışığı düşünceler : Oğuz, Selçuk. 2020003773 B 802 .O89 2019 2 Dede'nin kitabından ya bozatlı hızır / Bütün, Seyyid İlhami. 2020003620 BL 51 .B86 2014 3 Uluslararası Anadolu İnançları Kongresi bildirileri : 2010000451 BL 65 .C8 U48 2000 4 Din simsarları : Çakmak, Mustafa, 2020003644 BL 71 .C35 2005 5 Dünya dinlerine bakış / Sevin, Aydın. 2020003656 BL 80 .S48 2010 6 Gerçek tarihiyle Kuran' da 32 peygamber ve islam dini / Eraslan, Emrullah 2020003734 BL 80.2 .E73 1997 7 Dünya kuruluşundan bugüne kadar vahisiz yaşayan dinler / Güner, Garip Salim 2020004189 BL 80 .2 .G86 1997 8 Kainattan yürüdük şehid-i Kerbela ve Hallac-ı Mansur'a / Erenler, Sadık. 2020003885 BL 80.3 .E74 K35 2010 9 Mitolojide inanç ve peygamberler. Kaleli, Lütfi, 2020004000 BL 633 .K34 1996 10 Yezidi kadınlar : Adsay, Fahriye, 2020004223 BL1595 .A37 2014 11 Şeyh 'Adî bin Müsâfir : Bozan, Metin, 2020004143 BL 1595 .B69 2012 12 Sincar Dağı:Bilinmeyen bir halkın öyküsü, Giamil, Samuele 2020004117 BL 1595 .G53 2018 13 Abede-i İblis : M. Nuri, 2020003461 BL 1595 .M32 2017 14 Yezidi inancında Melek-i Tawus/ Söylemez, Mehmet Raif. 2020004222 BL1595 .S69 2015 15 Türk mitolojisi ansiklopedik sözlük / Beydilli, Celal. 2017010091 BL 2320 .B49 2015 16 Türk mitolojisi : Boratav, Pertev N. 2012004314 BL 2320 .B67 2012 17 Türk mitolojisi : Boratav, Pertev N. 2012004315 BL 2320 .B67 2012 18 Türk mitolojisi : Boratav, Pertev N. 2017010092 BL 2320 .B67 2016 19 Türk mitolojisinin anahatları / Çoruhlu, Yaşar, 2009000206 BL 2320 .C67 2002 20 Türk mitolojisinin anahatları / Çoruhlu, Yaşar, 2016021291 BL 2320 .C67 2011 21 Türk mitolojisinin anahatları / Çoruhlu, Yaşar, 2017009811 BL 2320 .C67 2015 22 Türk mitolojisi / Ögel, Bahaeddin.
    [Show full text]
  • Büyük Selçuklular Döneminde Snâa Eriyye Iîlerinin Yo Un Olarak Ya Adı I Co Rafyanın Tespiti Olmu Tur
    T.C. İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Temel İslam Bilimleri Anabilim Dalı Doktora Tezi BÜYÜK SELÇUKLULAR DÖNEM İNDE ŞÎA Adem ARIKAN (2502040107) İstanbul 2010 T.C. İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Temel İslam Bilimleri Anabilim Dalı Doktora Tezi BÜYÜK SELÇUKLULAR DÖNEM İNDE ŞÎA Adem ARIKAN (2502040107) Tez Danı şmanı: Doç. Dr. Mehmet DALKILIÇ İstanbul 2010 ÖZ Bu çalı şmada Büyük Selçuklular (431-552/1040-1157 ) döneminde, Şîa’nın alt kollarından, ba şta İsnâa şeriyye olmak üzere İsmâliyye ve Zeydiyye, İslam mezhepleri tarihi açısından ele alınmı ştır. Mezheplerin te şekkül sürecini tamamlamasından sonra hüküm süren Selçuklular dönemi, Sünnîler için kültürel altyapılarını olu şturma bakımından oldukça verimliydi. Bu dönemde Şiîler, her ne kadar birçok bölgede iktidar imkanlarını kaybetseler de, özellikle İsnâa şeriyye devletin çe şitli kademelerinde görev alan temsilcileri, kendi yerel yöneticileri ve eğitim kurumlarıyla etkindi. Zeydiyye, devletle hemen hiç sorun ya şamayan, ilmi faaliyetlerde etkin bir Şîî gruptu. İsmâiliyye ise kendilerini temsil eden Fâtımîler ile siyasi rekabet ve daha sonra onlardan ba ğımsız davet yürüten Hasan Sabbah’ın faaliyetleri sebebiyle, tehlikeli ve engellenmesi gereken bir grup sayılmaktaydı. ABSTRACT In this study, it’s deal with sub-branches of shiite, especially Ithnâ Ashariyya and İsmailiyya and Zaidia in the respect of History of Islamic Sects in the Great Saljuqs epoch. Saljuqs period that was dominant after the completion period of establishment of Sects was productive in the point of the formation of cultural substructure for Sunnites. Although the Shiites had lost their political power possibilities, especially the Ithnâ Ashariyya was deeply effective thorough educational foundations, local governors and some deputies which were appointed to different stages of state.
    [Show full text]
  • Religious Pluralism and Religion-State Relations in Turkey
    religions Article Religious Pluralism and Religion-State Relations in Turkey H. ¸SuleAlbayrak Department of Sociology of Religion, Faculty of Theology, Marmara University, Mahir Iz˙ Cad. No. 2, Üsküdar, Istanbul 34662, Turkey; [email protected] or [email protected] Received: 7 November 2018; Accepted: 16 January 2019; Published: 18 January 2019 Abstract: In this article, I examine religion-state relations and religious pluralism in Turkey in terms of recent changes in the religious landscape. I propose that there is a growing trend in the religious sphere that has resulted in a proliferation of religions, sects and spiritual approaches in Turkey. I argue that although the religious market model might not be applicable to the Turkish religious sphere during the republican era until the 2000s due to the restrictions applied by the state’s authoritarian secularist policies, it is compatible with today’s changing society. Different religious groups as well as spiritual movements have used the democratization process of the 2000s in Turkey as an opportunity to proselytize various faiths and understandings of Islam, with both traditional and modernist forms. In this period, new religious movements have also appeared. Thus, the Turkish religious landscape has recently become much more complicated than it was two decades earlier. I plan for this descriptive work firstly to provide an insight into the history of religious pluralism and state policies in Turkey. Secondly, I will discuss the religious policies of the republican period and, thirdly, I will evaluate recent developments such as the increasing number of approaches in the religious sphere within the scope of the religious market model.
    [Show full text]
  • Presidential Elections in Turkey Erdogan’S “New Turkey” and “New Challenges”
    AMERICAN INSTITUTE FOR CONTEMPORARY GERMAN STUDIES n THE JOHNS HOPKINS UNIVERSITY AICGSISSUEBRIEF FEBRUARY 2015 Presidential Elections in Turkey Erdogan’s “New Turkey” and “New Challenges” 48BY M. MURAT ERDOGAN What are the implications Turkey’s election on 10 August 2014 was historic. After victories in three general elections of Turkey’s historic 2014 (2002, 2007, 2011), three local elections (2004, 2009, 2014), and two referenda (2007, elections for the future of 2010), Recep Tayyip Erdogan, leader of the Justice and Development Party (AKP), won the the country? country’s first direct presidential election, receiving 51.79 percent of the vote in the first round. After twelve years as prime minister, Erdogan will spend the next five years as the pres- ident of Turkey. Combining the prestige of being elected by popular vote and his political style, How will Erdogan’s Erdogan’s presidency is expected to exceed the symbolic borders of the classical parlia- political style and mentary system and usher in a de facto presidential/semi-presidential system. Thus, the elec- leadership shape the tion was not simply a presidential election but, rather, a selection of the regime that eventually role of the presidency? will have a significant impact on both domestic and foreign policies in Turkey. A direct presidential election is unusual in parliamentary democracies. In Turkey, however, the election is the result of democratic resistance to the political control exercised by the military- civilian bureaucracy established in the 1960s. The natural consequence of this was to control democracy via the state; in other words, the establishment of political tutelage.
    [Show full text]
  • İmam Cafer Sadık, Caferî Mezhebinin Heterodoks (Bâtınî) Yüzü Ve “Buyruk” VI
    Oku, bilgilen, fikir sahibi ol; zihninve gönül dünyan zenginleşsin! Ürettiğimiz bilgiler özgür, özgün ve karşılıksızdır. Alıntı yap, indir, adımı silip sahiplenmeden kayıt altına al ve yakınlarınla dostlarınla paylaş! Dr. Ismail Kaygusuz İMAM CAFER SADIK KİŞİLİĞİ, GÖRÜŞLERİ, BİLİMDE, ZAHİRÎ İSLAM’DA (Sünnilik ve Şiilik) VE BÂTİNÎLİK’TEKİ (Alevi-Bektaşi-Kızılbaşlık ve İsmaililik) YERİ İsmail Kaygusuz İÇİNDEKİLER İmam Cafer Sadık’ı Tanımak Yazarın Önsözü I Cafer Sadık’a İlişkin Genel Bilgiler İmam Cafer Sadık ve Bâtınî Şiilik ya da Proto-Alevilik Usu’lu Kâfi’den Cafer Sadık’ın Tanrı Anlayışına İlişkin Örneklemeler Tanrı Bu Dünyada da Görülebilir Usul’ü Kâfi’ye Göre İmam Cafer’in Yeryüzündeki Herşeyden ve Gelecekten Haberi Vardır İmam Cafer Sadık ve Takiye Öğretisi Usul’ü-Kâfi’de İ mam Cafer Sadık’tan İlginç Bir Genel Takiye Örneği İmam Cafer Sadık ve Abul Hattab Takiyesi Şehristani’de Hattabiler (Hattabiyya) Hattabilik Üzerinde Henry Corbin’in Görüş ve Yorumları II İmam Cafer Sadık Ve Bilim Bilgin ve Kuramcı Cafer Sadık Cafer Sadık ve Bilime Deneysel Yöntemi Sokan, “Kimya’nın Babası” Cabir İbn Hayyan III İmam Cafer Sadık ve Oğulları İmam İsmail İbn Cafer Sadık Dönemin Siyasi Muhalefet Hareketlerinde İmam Cafer’in tutumu Zeyd olayında İmam Caferî Sadık Devrede İsmail bin Cafer ve Nass Değişimi Kuramı İsmaililere Göre İmam Musa Kâzım İmam Musa Kazım çizgisinin Hasan al-Askari ile bitişi üzerine İsmaili görüşü Oniki İmamcı Şiilere göre Yedinci İmam Musa al-Kâzım İmam İsmail İbn Cafer’in Ölümü Al-Mubarak ve Mubarakiler IV İmam Cafer Sadık’tan
    [Show full text]
  • The Safavid-Qizilbash Ecumene and the Formation of the Qizilbash-Alevi Community in the Ottoman Empire, C
    Iranian Studies ISSN: 0021-0862 (Print) 1475-4819 (Online) Journal homepage: https://www.tandfonline.com/loi/cist20 The Safavid-Qizilbash Ecumene and the Formation of the Qizilbash-Alevi Community in the Ottoman Empire, c. 1500–c. 1700 Rıza Yıldırım To cite this article: Rıza Yıldırım (2019) The Safavid-Qizilbash Ecumene and the Formation of the Qizilbash-Alevi Community in the Ottoman Empire, c. 1500–c. 1700, Iranian Studies, 52:3-4, 449-483, DOI: 10.1080/00210862.2019.1646120 To link to this article: https://doi.org/10.1080/00210862.2019.1646120 Published online: 27 Sep 2019. Submit your article to this journal Article views: 227 View related articles View Crossmark data Full Terms & Conditions of access and use can be found at https://www.tandfonline.com/action/journalInformation?journalCode=cist20 Iranian Studies, 2019 Vol. 52, Nos. 3–4, 449–483, https://doi.org/10.1080/00210862.2019.1646120 Rıza Yıldırım The Safavid-Qizilbash Ecumene and the Formation of the Qizilbash-Alevi Community in the Ottoman Empire, c. 1500–c. 1700 Alevis, the largest religious minority of Turkey, also living in Europe and the Balkans, are distinguished from both Sunnis and Shiʿites by their latitudinarian attitude toward Islamic Law. Conceptualizing this feature as “heterodoxy,” earlier Turkish scholarship sought the roots of Alevi religiosity in Turkish traditions which traced back to Central Asia, on the one hand, and in medieval Anatolian Sufi orders such as the Yasawi, Bektashi, Qalandari, and Wafaʾi, on the other. A new line of scholarship has critiqued the earlier conceptualization of Alevis as “heterodox” as well as the assumption of Central Asian connections.
    [Show full text]
  • Secularist Divide and Turkey's Descent Into Severe Polarization
    One The Islamist- Secularist Divide and Turkey’s Descent into Severe Polarization senem aydın- düzgİt n multiple different measures of polarization, Turkey today is one of Othe most polarized nations in the world.1 Deep ideological and policy- based disagreements divide its political leaders and parties; Turkish so- ciety, too, is starkly polarized on the grounds of both ideology and social distance.2 This chapter focuses on the bases and manifestations of polar- ization in Turkey, the main reasons behind its increase, and its ramifica- tions for the future of democracy and governance in the country. The current dominant cleavage between secularists and Islamists has its roots in a series of reforms intended to secularize and modernize the coun- try after the foundation of the Turkish Republic in 1923. These reforms created a deep division within Turkish society, but until the beginning of the twenty- first century, the secularist elite dominated key state institu- tions such as the military, allowing it to repress conservative groups and thus keep conflict over the soul of Turkey from coming into the open. Since 2002, however, the remarkable electoral success of Recep Tayyip Erdoğan and his Justice and Development Party (Adalet ve Kalkınma Partisi; AKP) has brought the Islamist- secularist divide to the fore. Despite the AKP’s initial moderation, several developments, including 17 Carothers-O’Donohue_Democracies Divided_i-viii_1-311.indd 17 7/24/19 10:32 AM 18 SENEM AYDIN- DÜZGI˙T the collapse of the European Union (EU) accession process, the success of polarization as an electoral strategy, and undemocratic threats from the secularist state establishment, pushed the AKP toward increasingly populist, divisive rhetoric and politics, beginning with the 2007 general elections.
    [Show full text]
  • Bektaşi Demiş
    Bektaşi Demiş: ORTHODOX SUNNI, HETERODOX BEKTAŞİAND INCONGRUITY IN BEKTAŞİ FIKRALARI Jonas Svendsen, Studentnr 164165 Masteroppgave i religionsvitenskap Universitet i Bergen, våren 2012 1 Abstrakt Bektasjinene er en sufi-orden i Tyrkia. Bektasjiene har tradisjonelt sett skilt seg fra ortodokse retninger av sjia- og sunni islam på flere måter: ved at de ikke bryr seg mye om påbudene; sharia havner i bakgrunnen da det blir sett på som den mest primitive delen av religion; felles deltagelse av begge kjønn i bønn og ritual; konsum av alkohol; lære om syklisk tidsforståelse og reinkarnasjon; og ved å støtte opp under sekularisme. Denne oppgaven tar for seg en vitsetradisjon fra Tyrkia som bærer ordenens navn. Under det osmanske riket ble ordenen ble fordrevet fra Istanbul i 1826 i et blod oppgjør mellom Sultanen og janisarene. 100 år senere ble organisert sufisme og sufistisk overtro forbudt. Gjennom denne tidene har Bektasjiene utviklet en lære som inkluderer hemmelig medlemskap. Man kan ikke vite om noen er en bektasji eller ikke. Målet er å inkorporere religionsvitenskaplig perspektiver med humor teori for å belyse vitse tradisjonene. Vitsene, på en annen side kan fortelles av alle. På denne måten fungerer vitsene som et ”offentlig ansikt” for en gruppe som ellers er skjult. I utredning av vitsene er det forsøkt å vise hvordan henger sammen med historiske, kulturelle og sosiale omstendigheter for slik å vise hvordan religiøs identitet blir presentert. Et mål et å vise i hvilken kulturelle, sosiale og religiøse sammenhenger vitser og humor kan brukes til å forhandle identitet. Et av hovedargumentene i oppgaven er at bektasjivitsene representerer et alternativ image til islamsk konservaivisme i dagens Tyrkia og at de derfor burde ha en spesiell appell til liberale og sekulære tyrkere.
    [Show full text]
  • 237 Alevilikte Başpirlik(Serçeşme)
    ALEVİLİKTE BAŞPİRLİK(SERÇEŞME) GELENEĞİ ALEVİLİKTE BAŞPİRLİK(SERÇEŞME) GELENEĞİ The Tradition Of “Fountain In Chief” (Head Patriarchness) in Alevi Sect Veli SALTIK1 Özet Alevilikte çok önemli bir gelenek, 1200 yıldır süregelmektedir. Bu gelenek,“İ- mamet Geleneği” dir. Hz. Ali İle başlayan İmamlık (İmamet) geleneği; Hz. Ali’nin öldürülmesinden sonra büyük oğlu Hz. Hasan’a geçti. O’nun da öldürülmesi üzerine, İmamlık, ikinci büyük oğlu Hz. Hüseyin’e geçti. Hz. Hüseyin’in Kerbela’da şehit edilmesinden sonra İmamet, yaşamda kalan tek oğlu Zeynel Abidin’e geçti. Seyyitler arasında İmamlık (İmamet) Geleneği) hep büyük oğuldan büyük oğula geçerek sürdü. İmam Hakka yürüyünce, yerine büyük oğlu geçti. Öbür kardeşler itirazsız büyük oğulun İmamlığına biat ettiler. Bu gelenek bir kez şaştı, o nedenle Ali yandaşları ikiye bölündüler. İmam Ca- fer yaşamda iken büyük oğlu İsmail, kendisinden önce Hakka yürüdü. Daha sonra kendisi yerine “İmamet Makamı”na ikinci oğlu Musa Kâzım’ı vasiyet etti. Ancak Ali yandaşı önemli bir topluluk; “Geleneği bozmayalım, her ne ka- dar İmam Cafer’in büyük oğlu İsmail, babasından önce öldüyse de, evliydi ve Muhammet Matkum adında bir oğlu vardı. Çocuk da olsa İmamet onun hakkı- dır.” diyerek, İsmail’in dolayısıyla oğlu Muhammet Matkum’un İmamlığını ta- nıdılar. Bunlara “İsmaililer” ve ya “7 İmamlılar” denir. Mısır’daki Fatimiler ve İran’daki Nizariler bunlardır. Onların son İmamları Ağa Han’dır. Ali yandaşlarının (Ehli Beyt yandaşlarının) büyük çoğunluğu, İmam Cafer’in va- siyetine uyarak, İmam Musa Kâzım’ı tanıdılar. Şiiler ve Aleviler bu koldandır. Hz. Muhammet ve Hz. Ali’nin soyundan gelen Seyyitler, Arap Dünyası’nda yaşa- yamaz duruma gelince, Türk Yurdu’na göç ettiler.
    [Show full text]
  • Alevi - Bektashi Belief in Balkans: a Historical Legacy
    Alevi - Bektashi Belief in Balkans: A Historical Legacy Didem DOGANYILMAZ DUMAN e-mail: [email protected] Abstract With increased immigration, Islam has become a considerable element affecting the relatively homogeneous religious structure of Europe. However, for the Balkan region, instead of immigration flows, historical legacy possessed an important role with respect to Islamic characteristic. With the rise of the Ottoman Empire, Islam spread to the Balkans with significant Alevi-Bektashi characteristics due to the important role of Janissaries who were associated with the Dervish Lodge of Haji Bektash Veli in Ottoman political and military structures. Therefore, it would not be wrong to claim that Alevi-Bektashi belief had pivotal role in the composition of the religious heritage of Islam in the Balkans; although, it is generally linked with Anatolian region. Today, this belief is being protected as one of the contributors to the historical legacy of religious diversity with functioning dervish lodges and shrines, or gatherings around ruins. This paper will examine the history and the role of Alevi- Bektashi belief within Islamic faith in and its reflections to Muslim societies of the Balkans in order to understand the contribution of this syncretic belief to religious diversity in Europe as a historical legacy. Keywords: Alevism, Bektashism, Balkans, Islam. Didem DOGANYILMAZ DUMAN Introduction Religion has always become an important component of life not only on the individual level but also in society as a whole. It will not be wrong to claim that belief in a creator or none form significant part of identity of a certain society. Christianity has had predominance over cultural, sociological, political and even in architectural structures in Europe.
    [Show full text]