www.e-rara.ch

Systema mycologicum, sistens fungorum ordines, genera et species huc usque cognitas, quas ad normam methodi naturalis

Fries, Elias Magnus

Gryphiswaldiae (Greifswald), 1821-1829

ETH-Bibliothek Zürich

Persistent Link: http://dx.doi.org/10.3931/e-rara-17080

Ordo V. Perisporiaceae.

www.e-rara.ch Die Plattform e-rara.ch macht die in Schweizer Bibliotheken vorhandenen Drucke online verfügbar. Das Spektrum reicht von Büchern über Karten bis zu illustrierten Materialien – von den Anfängen des Buchdrucks bis ins 20. Jahrhundert.

e-rara.ch provides online access to rare books available in Swiss libraries. The holdings extend from books and maps to illustrated material – from the beginnings of printing to the 20th century.

e-rara.ch met en ligne des reproductions numériques d’imprimés conservés dans les bibliothèques de Suisse. L’éventail va des livres aux documents iconographiques en passant par les cartes – des débuts de l’imprimerie jusqu’au 20e siècle.

e-rara.ch mette a disposizione in rete le edizioni antiche conservate nelle biblioteche svizzere. La collezione comprende libri, carte geografiche e materiale illustrato che risalgono agli inizi della tipografia fino ad arrivare al XX secolo.

Nutzungsbedingungen Dieses Digitalisat kann kostenfrei heruntergeladen werden. Die Lizenzierungsart und die Nutzungsbedingungen sind individuell zu jedem Dokument in den Titelinformationen angegeben. Für weitere Informationen siehe auch [Link]

Terms of Use This digital copy can be downloaded free of charge. The type of licensing and the terms of use are indicated in the title information for each document individually. For further information please refer to the terms of use on [Link]

Conditions d'utilisation Ce document numérique peut être téléchargé gratuitement. Son statut juridique et ses conditions d'utilisation sont précisés dans sa notice détaillée. Pour de plus amples informations, voir [Link]

Condizioni di utilizzo Questo documento può essere scaricato gratuitamente. Il tipo di licenza e le condizioni di utilizzo sono indicate nella notizia bibliografica del singolo documento. Per ulteriori informazioni vedi anche [Link] 220 AEGERLTA

Persoon juxta Helvellaceas collocavit, ex quo loco similitudo, liuic ordini priva , cum Hymenomyceti- bus insuper elucet. Nominis forte radix Sdytipog (Populus graeca). 1. A. candida, glabra, mox farinacea. Sclerotium Aegerita. Hoffm. Germ. 2 . t, 9 , f , 1. Aegerita candida. Pers. syn. p. 684 . Nces Syst, p. 24 . Mart, Eri. p. 326 . Grev. Crypt. Scot. t. 268 . f . 1. Lini Spcc. I. c. Fries Sc7, exs. fasc . IX , — Scler, album, Dcc, viem, Mus. tfHist . Nat. 1816 , p. 41 , Fl . fr. 6. p. 112. Conferta, granuliformis , globoso- hemisphae¬ rica , seminis Papaveris aut Brassicae magnitudine, candida , sed peridio tecta exsiccata sub lia vescens1 Recens laevis, glabra ; peridio secedente minute squa- muloso farinosa ob sporidia globosa, inaequalia,laxa. Ad ligna et cortices varios, saepe sub cortice, sed etiam ad denudatos v. c. asseres vetustos pineos, Eu¬ ropae et Americae! , frequens. Copiosissime ad trun¬ cos alneos juxta rivulos silvaticos. Per totum annum. (v. v.) 2. A. setosa, setulis elongatis sparsis obsita. Grev. 1 C • / 2- Habitus prioris , sed admodum distincta se¬ tulis sparsis diametrum fungi superantibus divergen¬ tibus aliisquefiisiformibusinter sporidia globosa, mi¬ nora, peripherica. Ad ligna putrida in hmnidis Sco¬ tiae. Carmichael. (v. ic.) Obs . Aegerita? caesia Pers. syn. videas sub Agyrio. Aeg. pallidam Ejusd. sub Dichosporio, quatenus e tribus verbis deter¬ minari possunt, jtcg . Lichenoides Pers . Obs. Myc . 2. p. 21. t. 6. f. 10. evidenter est planta Richenosa. — I1KK VIOSI'0 61( G link spec, 2. p, 107 mihi non satis notuinest. Valde alline Aegeritac.

ORDO V. PElilSPORIACEAE. CHAR. Peridiiun subglobosum, contiguum, e vesiculis obscuris connatum, contiguum, persistens, apice aut vi tantum dehiscens; intus mollius ; pulpa subgelatinosa, haud diffluente, farctum. Sporidia PERISPORIACEAE 221 in centro collecta, pulpae immersa, simplicia, libera ani peridiolis inclusa. — MORPHOSIS vegetationis fere Pyrenomyce- tum, sed tliallus lloccosus libere evolutus in hoc or¬ dine frequentior est. Yulgo a floccis in peridium coeuntibus (peridium enim numquam ex unica ve¬ sicula inflata oritur ut in Mucorinis, liinc a Gaste- romycetibus exclusis) discretus est; sed in Chaeto- mio totus in peridium ejusque vestitum abit. In ultimis generibus thallus tenuissime pulverulentus, granulis in peridium conflatis. In primis generibus flocci ante formationem peridii in fibras floccosas coeunt, ut in Agaricis Lycoperdisque. Sed haec omnia genera serie contigua omnino cohaerent. — interior pulpa semper mollior , subgelatinosa, sed in nucleum discretum, Pyrenomycetum more , vix abit, nec ascos sporidiaque septata enititur ; peridio aperto collabitur, at non diffluit Sphaeriarum Cy- tisporcarumque more, nec in discum apertum per¬ sistentem Phacidiorum abit. Sporidia saepius sim-* plicia, in pulpa libera 1. in peridiolis liberis (Ery- sipho) inclusa. AFFINITAS . Ordo Pyrenomycetes et Gaste- roinycetes centrales evidenter conjungens, qui me ad has Classes in opusculo praesenti conjungendas in¬ duxit, cum limites strictos non admittant , licet equi¬ dem etiam ut separatos haud invitus considerem. -— A Oasteromycetibus cenfra/ibus recedunt Perisporiaceae sporidiis numquam pulverulentis et laxis , ex quo vero limite excluditur Ccnococcum, affinitate huc ab¬ solute pertinens. Perisporiaceae cum illorum statu elementari conveniunt; sed in hoc inferiori evolu¬ tionis statu subsistunt. A Pyrenomycetibm distin¬ guuntur nucleo minus discreto, haud uiftiuente 1. dis- coideo, defectu ascorum, qui vix umquam desunt m Pyrenomycetibus superficialibus et libere evolu¬ tis , quales omnes Perisporiaceae hoc ipso a Cyti- sporeis et ascis destitutis 1. potius dissolutis facile discreti. Tuberaceae , Nidulariaceae et Carpoboli 222 PERISPORiACEAE

Angiogastrivm huc pertinerent , si deesset peridium exterius discretum, quo nunc facillime dignoscuntur; singulum horum sic dictum sporangium per se est Perisporiaceum. Myriococcum revera affine est Ery- siphis et Perisporiis . Caveas, ne huc referas spo- rangia ejecta Sphaeroboli, Piloboli etc. — Scleroti- aceae massa interna compacta similari , sporidiis de¬ mum emergentibus , utique separari possunt. Cum Tricliodermaceis pauca communia, licet Myrothecia radium evidentem offerant et ultimum genus pror¬ sus intermedium. HISTORIA . Fungi gregarii, epiphyti, tardiu8 increscentes, diutius persistentes ; magis vernales et aestivales, quam autumnales ; paucis subterraneis exceptis perpusilli. Hinc a Mycologis diu neglecti fuerunt . Alii tamen ex forma sub Sphaeriis et Scle- rotiis, alii in statu sterili thallode inter Hyphomy- cetes sunt propositi. De generum limitatione optime meriti Link et praecipue Kunze. Genera nempe fere omnia recentiori aevo proposita ; sed maxime naturalia , habitu mox distincta, quod eximimu quod¬ dam, ubi characteres essentiales generici ceterum sub microscopio sumendi. Mire insuper genera e thalli indole, eloco natali analogo, proventu in diversis zonis etc. confirmantur. Genera insigniora multa cli¬ ma temperatius amare videntur. USUS et NOXA parum innotuerunt. Omnes species Pachymatis, quod ex affinitate omnino hujus est seriei, in diversissimis regionibus, v. c. Cliina, Molluccis, Carolina , ob vires medicas eximie cor¬ roborantes laudantur. Cibarii nulli sunt, nisi forte Mylilla ex analogia Tuberis . Antennaria cellaris ad fomitem, haemorrhagias sistendas, etc. eximia est, ipsaque sua vegetatione insignis. Reliquae An~ tennariae ramulos arborum fruticulosque densissimo panno obducendo necant. Erysiphae, partibus tenui¬ oribus infestae, vegetationem v>alde impediunt ; plan¬ tae, quam semel infecerunt, tenaciter inhaerent , nec ipsam tantum plantam , sed et pabulum exsiccatum PER1SP01UACEAE 223

(nt de Piso Erysiphe conspurcato certiores facti su- mus) morbosum reddunt, liinc praecipue Hortulanis et cultoribus Pisi , Humuli etc. taediosae. Myxo- thecia hos forsan in tropicis referunt, lllosporium Lichenes destruit. Synopsis generum e peridii et sporidiorum in¬ dole distinctorum: Sect. 1. RH1ZOGONEAE . Thallus radicans con¬ cretus (coenotocus Ehrcnb.) lloccoso- fibrosus. Ma¬ jores, sublerrunei. Radius ad Tuberuceos Angiogastri- uni — Trichospermosque. A. PACHYMA. Peridium lignosum , squa¬ mosum, crassum, sponte non dehiscens, intus carnoso-suberosum similare aut cavernosum. Huc ex peridio et affinitate, sed pulpa non ge¬ latinosa sporidiisque haud observatis ad Scle)‘0- tiaceos rejerendum. Syst . Myc. 2. p. 242. 1. MYL1TTA . Peridium induratum, crassum, ver¬ rucoso- furfuraceum, sponte non dehiscens, in¬ tus compactum, maculis discoloribus corneo-ge¬ latinosis, sporidiiferis variegatum. 2. AN1XIA. Peridium carnosum, intus demum cavum apiceque dehiscens. Sporidia pulpae car¬ nosae gelatinosae immersa. B. CENOCOCCUM. Peridium corneum, cras¬ sum, sponte non dehiscens, sporidiis primitus conglutinatis — et in hoc statu omnino, con¬ firmante affinitate, Perisporiaceum — demum vero laxis , pulveraceis intus cavum — et in hoc statu ad Trichospermos referendum. Conf. hoc volumen p. (Thallus ut in sequenti). Sect. II . PEfUSPOBlAE . Thallus effusus, disso¬ lutus, floccosus(indiotocus Ehrenb.) , raro obsole¬ tus. Minores, epiphyti. Radius evidentissimus, et ex ordinis idea centralis, ad Pyrenomycetes 3. ANTENNARI A. Peridium subcorneum, rigid uni, vix sponte dehiscens, intus subgelatinosmn. Spo- 224 PFRISPORIACEAE ridia submoniliformi- concatenata. Thallus in¬ signis , stirpposus, jloccis non contiguis. 4. MYXOTHECIUM . Peridium corneo- membra¬ naceum, apice collabescendo apertum , intus ge¬ latinosum. Sporidia simplicia libera. Thal¬ lus jibris simplicibus, continuis, adscendentibus. 5. LASIOBOTRY S. Peridium corneo- carnosum, apice collabescens(apertum?), intus granuloso - gelatinosum. Sporidia sporidiolis inclusa). Thal¬ lus jibris simplicibus radiantibus, brevibus. 6. ERYS1PHE . Peridium carnosum, apice colla¬ bescendo apertum, intus subgelatinosum. Spo¬ ridia peridiolo (1—00) inclusa, saepe sporidio¬ lis referta. Thallus jloccosus, effusus, liber. 7. PEllISPORIUM . Peridium subcarnosum, col¬ labescendo apertum, intus carnoso- gelatinosum, Sporidia immersa, subsimplicia. Thallus vix ullus aut subinnato- macularis, peridia superfi¬ cialia aut liberata. Sect. III. APIOSPOllIAE. Peridium thallo vestitum, inde hic obsoletus. Minimi, epiphyti. Radius perc- videns ad Hyphomycetcs ( Chaetomium) et Conio- mycetes. 8. CHAETOMIUM . Peridium membranaceum, pi¬ lis (thailinis) vestitum. Sporidia pellucida, pul¬ pae gelatinosae immixta. Adest simul rarius thallus ut in prioribus. 9. AP10SP0111UM. Peridium firmum , subpyri- forine pulvere (thallino) conspersum. Sporidia pellucida pulpae gelatinosae immixta. 10. CONIOSPORIUM. Peridium firmum, rotun¬ datum, pulvere ( thallino ) conspersum. Spori¬ dia minima , obscura, conglutinata. 11. SCLEROCOCCUM. Peridium subcorneura, nu¬ dum, apice exesum. Sporidia evidentia, opaca, conglutinata. Atrtm. MYLITTA 225

12. ILLOSPORIUM . Peridium subgelatinosum, fatiscens. Sporidia simplicia, pellucida, saepius peridiolo hyalino cincta. Rubens. ClllTICA . Series generum maxime contigua, vix quid desiderandum relinquens. Genera quaedam habitu vegetatione et fructificatione in statu primi¬ tivo huc pertinentia , nempe Mi/liitam et Ce/wcoccum, locis, quibus facile quaeruntur, inserui. Sclerotiaceae Ero quarta sectione insuper haberi at tum ujus ordinis character mutandus. possuntCenococcum, Rhi- zogoneas et Antennariam , Chaetomium Perisporias et Apiosporias evidenter conjungit. Hoc genus, Py- renomycetis forma, radium proprie versus Hypho- mycetes (

sed hunc e charactere generico exclusi, cum, sua¬ dente non tantum tota vegetatione, sed etiam inte¬ rioris structurae descriptione et dehiscentia, Sclero- tium radicatum Tod. Meckl. 1. p. 5. t. 1. f. 8. (spe¬ cies generis hactenus prorsus ambigui) huc omnino pertineat. Affinitatem nostra habere videtur cum Pyrenio lignatili Fr. , fungo non minus singulari (Vide Grev. Crypt. Scot. t. 276), at in Anixia villosa pulpa sporidiis farcta est, dum Pyrenium lignatile intus omnino vacuum est et sporidia in superficie gerit. Cum Chaetomio, ob habitum diversissimum, non facile confundi potest. 1. A. villosa, peridiis ctis. diffiormibus, villo albo obdu¬

Trichoderma ? pedunculatum . Schim . Sacll. 2 , p. 236 magnam saltim affiuitatem cum nostro fungo habere videtur. Gregaria, mollis, carnosa, nunc sessilis oblonga, nunc in stipitem fere attenuata , forma variabili, i unc. circiter alta !, sed et minor — extus alba, villosa, fibris basi radicata — intus carnoso- suc¬ culenta aut subgelatinosa, demum cava et apice de¬ hiscens. Sporidia globosa, simplicia, minime pul- veracea, pulpae, haud divisae in loculos discolores, ut in Mylitta, immersa. Ad terram humosam nudam foliis obtectam in silva faginea legi Sept. 1817. (v. V.) A. glabrato. — Cfr. Tode loco supra citato. CENOCOCCUM. Fries. Obs . Yalde invitus hoc genus jam supra in¬ ter Trichospermos sive Gasteromycetes centrales ob sporidia demum pulveracca, quae unicum absolutura characterem inter hos ordines offerunt, inserere coa¬ ctus fui. Sed etiam in hac evolutionis serie , quam mire continuat , necesse citetur , cum non tantum sporidia primitus intus conglutinata sint , sed etiam vegetatione prorsus conveniat. Etiam , si habitus solum consulatur , haud facile in alio ordine quae¬ ratur. Nec minus insignis est Thallus Racodiiformis, ‘jm ANTENNAKJA in utraque specie observatus» quo affinitas cum se¬ cvidentior fit. llinc quoque in Sijst. Orb. quentibus a Veg. / . p. 364 . huic ordini inserui . — Difiert demum Mylitta loculis nullis ; ab Ani .via peridiis quidem cavis, sed non dehiscentibus,corneis; ab An- genui¬ teniiaria et Mijxolhecio peridiis cavis magis nis ; ab omnibus sporidiis demum Lycoperdincorum more, in pulverem liberum solutis. — Synonymis prioribus locis Cenococco geophilo adscriptis adden¬ dum Sclerotium bomba. Dufour !, qui prope Pyre¬ naeos legit. III . ANTENNARIA . Link. Syst , p. 278. , 'i* Schrnd . N . Journ . llnt . III . p, XC . Nees hinh thallum (Racodii spec, And. et Torulae Pus , — quoad sterilem ). CHAR. Peridium subcorneum, rigidum, asto- mum, demumve laceratum aut friabile. Sporidia submoniliformi - concatenata, pulpae subgelatinosae immersa. Thallus insignis, nigrescens, e Jloccis ra¬ , super¬ mosis haud contiguis dense intricatis contextus ficialis , libere evolutus. H1ST . Ut plurima proximorum generum thalli indole facile dignoscitur; caveas vero , ne huic ni¬ mium tribuas, aut varios thallos steriles, aut analo¬ gas Sphaerias Byssisedas huc referendo. De thallis sterilibus plenior mentio fit inter , ad quos hoc genus vulgo relatum fuit ; sed saepius jam observatum est dispositionem Fungorum primariam non ex thallo , sed e fructificatione sumendam. Nec major adest ratio hoc genus quam Sphaerias et Pe- zizas byssisedas ad Hyphomycetes referendi. Ce¬ terum peridii indole pulpaque gelatinosa optimum in hoc ordine sibi, in praesenti saltim , vindicat lo¬ cum. Inter (Jc/wcoccum gcophilum et Mijxothecium medium explet locum; illud 'quidem thallo saepius prorsus caret, sed in varietate aeque evidenti, ut et t/. xijlophilmn, instructum est. jam ex ista varie¬ tate patet thallo haud nimium credendum. Quid? ANTE .NJMARIA ‘» CI

quod, ciim Erysiphe non inepte comparatur ; eadem peridiorum morphosis , immo in prima .specie adsunt fulcra sive flocci diversae figurae peridia sulliilcien- tes. Cei. Link jam juxta posuit . .Sporidia eodem fere modo concatenata in Sphaeria Pezizu etc. ad¬ sunt . Haec nomen subministraverunt , cum antennas insectorum , ut etiam flocci ttiallini in plerisque , re¬ ferant . Occurrunt etiam libera globosa in prima specie , at exinde genere non separanda est. Peri¬ dia in omnibus similia , graindaeformia , atra , ,, ma¬ gnitudine seminis Panici miliace». “ Ceterum sponte et determinate dehiscere non vidimus , sed vi tan¬ tum lacerata , subfriabilia . Haec nova est cum Ce- nococcis convenientia ; alia adest in ipsius peridii contextu e vesiculis obscuris confluentibus. * Floccis thalli septatis. O b s. Sectio thalli indole , vegetatione fere subterranea , peridiis superficialibus facile deciduis ad Cenococcum accedens ; /ignis emortuis innascens. Huc Ilacod . cellare Auct ., sed reliquae plurimae nu¬ merosissimae species ad diversissima genera , ut sta¬ tus thallini steriles , pertinent . Clr . S. Orh. Veg. 1. p. 215 . — Generis Ilatodii mihi typus est species .primaria in Pers . synopsi , nempe II . rupesire, quod, ob vitam perennem , rupicolam etc , a Fungis exclu¬ sum ad Byssaceas refero , iieliquae hujus sectionis differentiae e loco pendere videntur , saltim specimi¬ na W einmanniana in luce Jecta peridiis sequentium simillimis gaudent thalloque minus luxuriante. 1. A■cellaris, thallo amplissimo laxo septato-floc- coso , peridiis laxe inhaerentibus globosis floc¬ cis simplicibus fulcratis. Fungus spongiosus niger, pannum laneum, textura similans ,

et Recenl. NeesSyst . f . 70. Moug . et Festi . ! exs. n, 790. Lini . Spec. 1 . p. 26 . Grev. Crypt. Scot. t. 259 . eximie !> Latissime expansa , crassa , mollissima, con¬ texta e fibris elongatis, ramosis, aequalibus, obscure septatis. Color vegetae olivaceo- niger, siccae niger, opacus. Peridia in superficie gregaria , facile deci¬ dua, fulcris inaequalibus adfixa, atra, intus gelatina farcta , in qua non tantum sporidia globosa, sed etiam flocci (sporidia concatenata?) nidulantur . — Tballus exsiccatus, absque omni praeparatione , fo¬ mitem vivacem oflert, compressus sanguinis proflu- tias coercet; circa corpora delicata stipatus ab hu- miditate et frictione optime conservat. In cryptis et cellis vinariis, dolia investiens. Perennis, (v. v.) * * Floccis thalli moniliformibus. O b s. Densissimo velamine ramulos arborum ct fruticulorum, adhuc vivorum late obvesliunt , inter se ierquam Fulcra Thallus steri- fis pro Torulaaffines.haberi soletnulla. Lente.—increscunt, et auct. Nees, secundo demum anno peridia proferunt. Sub Torulaf uliginosa speciem secundam et quartam jungit Pers. Mijc. Eur. 1. p. 22. 2. A. ericophila, thallo amplissimo crassissimo com¬ pacto, floccis moniliformibus fusco- nigris , pe- ridiis inspersis adfixis globosis. LinJcl. c. f. 27. Spec. I. c. p. 118. Densis caespitibus, pollicem et ultra crassis caules et ramos late investit. Massam suberosam constituit, facile cultro discindendam, at firmam ela¬ sticam. Flocci ( sub microsc. comp. ) ramosi, valde implicati, articulis globosis; variat aliis floccis cras¬ sioribus, aliis multo tenuioribus. Peridia nigra in¬ spersa, irregulaviter globosa, cortice crasso friabili, intus spondis moniliformibus solutis, quasi ramulis repleta.LinJc. I.c.In truncis Ericae arboreae inLusitania. 3. A- cistophila, thallo in pulvinulos laevigatos ae¬ quabiles confluentes compacto, floccis monili- ASTENNARIA 231

formibus nigris, peridiis immersis globoso- de¬ pressis. Praecedenti affinis, sed diversa videtur thallo tenniori crassitiem dimidiae unciae iiaud attingente, pulvinulos subhemisphaericos inter se tamen conti¬ guos formante , superficie aequabili laevigata (neu iiispida ut in sequente)5 massam stupposam sistente, difficile separandam; floccis magis ramosis , colore aterrimo, peridiis thallo immersis obteclisque. In caulibus Cisiorum fruticosis in regione mediterranea Oalitae. Perennis, (v. s. a Mougeotio atiisque com* munic.) 4. A. pinophila, thallo effuso compacto, scruposo- inaequabili hispido (uliginoso- atro, lloccis mo¬ niliformibus, peridiis irregularibus basi adnatis. Demafium, Schleich, ! olimfnliginosnm( Schleich. Cat. 1821. p. 57 ). Monilia Piceae . 1'itnk ! Crypt. exs. n. 4f >4, Svhmuh et Kunz. / Deutschl, Schwiimm. n, 76. Antenuaria piuopliiia (potius pityophila ). Nens Syst . p . 270. f. 298 , JUart , Uri, p, 353 , Lini , l. c. exclus , syn . nonnull. A prioribus omnino diversam speciem consti¬ tuit thallo multo tenuiori, subfuligiuoso (licet /locei proprie atri) , superficie valde inaequabili , hispido granulosoque, peridiis majoribus irregularibus in¬ ter bases floccorum innatis floccisque obtectis. Spo- ridia fusca, 4 — 12 concatenata. Hactenus lanium in ramulislangucscenlibus Pinus Piceae, locis umbrosis in alpinis et montanis Germaniae !, Helvetiae ! Galliae! inque Pyrenaeis. ! JQufour. Perennis (v. s.) Huic similis, thallo subleproso forte distinguenda, sed ob pe- riiliornm defectum dubia Ant . Cytisophila investiens— ramulos Cytisi itttani ia regione atlantica Galliae, Guepin ! (n, 293). JV. MYXOTHEC1UM. Kunz. in litt. CHAR. Peridium tenue rotundatum , demum apice dehiscens, subdepressum. Sporidia simplicia, globosa, pulpae gelatinosae immixta. — Peridia in¬ sident fibris simplicibus continuis e stromate tenui grtt- tttosoe.vsurgcnt ibus. Libere evoluta, superfetalia, 'atra. 232 JM-YXOTHEC1UM

HISTORIA . Fungi tropici , saepius hypophylli, Pyrenoinycetibus , pro ordinis more , affines, sed ob vegetationem superficialem ( qualis nulla Sphaeria epiphylla ) etiain hoc loco non immerito inseritur, genus quodammodo medium inter Antennariam et Chaetomium . Ceterum proxime accedit ad Meliolam S. Orb . Veg . 1. p. 111., genus in foliis tropicis vul¬ gare , cui facile adnumerandum Sph.trichostoma Kunz ., sed sporidiis simplicibus recedit Myxotheciuin , a et d-rpy-ij dictum. 1. M. puchy/richum , caespitulis solitariis effusis, fi¬ bris erectis crassis rigidis. Sphaeria pachytricha . Lini , in Herb . Beyricli! Caespituli magni , effusi , ambientes . Fibrae crassae , praelongae , omnino eroctae , distinctae, continuae , acuminatae facie ’ Hebnisporii cujvis- dam , sed omnino nudae . Peridia globosa , opaca, inter fibras latent . In caulibus sepium Ilrasiliae Rey- rich . Lectum Martio, (v. s.') 2. M . Musae, caespitulis solitariis effusis, fibris te¬ nuibus arcuatis . Kunz. in TFeig . cxs . Surin. Caespituli magni , hypophylli , maculis effu¬ sis tenuibus . In pagina superiori eorundorum fo¬ liorum maculae minutae dispersae , quae statum im¬ perfectiorem sistere videntur . Peridia subdepressa, opaca. In joliis vivis Musae , Surinami. (v. s.) 3. M . Palmarum , caespitulis aggregatis subcircinan- tibus , fibris flexuoso - cernuis . Kutiz..' I. c. Caespituli parvi , sed plerumque confluentes sistunt macnlas subeffusas vel elongatas byssaceas in¬ aequales opacas aterrimas , submarginales , crassiores, quam prioris . Peridia globosa , minus opaca. IJy- pophylla injronilibus Palmarum vivis, Surinami.v( . s.)

Genus inqu i r e n cl u m. Ait hunc ordinem pertinet : ,,Sphaeria Zeae, minuta , aggre¬ gata, conferta , conica, tuberculosa , intns succo repleta , -villo albi¬ cante *iroum. p , 375 . Alpbitomorpha . JFallr , V/i Vcrh , Berl . Nat , Fr. 1819, Erysibe . Bebent. — Linit. Spec. 1. p, 100, nec Graecorum (Uredo) , nec Jloxbourg (ge¬ nus Uhanerogaumm.) — (Podosphaeria , K.unz, (Myc. llaeft . l, p , 111. peraffinis, ) CHAIi . Peridium carnosum, globosum, de¬ mum apice dehiscens, collabescendo subumbilicatuiu, peridiolis solitariis ar.t pluribus farctum. Sporidia sporidiolis saepe referta . — Libere evolutae, super¬ ficiales , thallo floccoso insidentes. Peridium in omni¬ bus primo pallidum, mox jlavum, dein fuscum, tandem nigrescens. MORPHOS 1N vegetationis eximie exposuit Eh- rcnberg in Nov. Act. Nat. Cur. Leop. Curol. X. — Thallus primitus semper adesse videtur ; occurrunt tamen formae eo prorsus destitutae, quae habitu a Perisporio vix dignosci possunt, nisi peridiis omni¬ no liberis, nec adnatis aut emergenti - liberatis. Oc¬ currit hic thallus etiam sterilis, ob pulverem s. gra¬ nula inspersa Sporotrichum prorsus sistens. (Haec granula, cum gonidiis sive propagulis Lichenum ana¬ loga, in thallo sterili plurimorum fungorum libere evolutorum occurrunt , et pro sporidiis habita tot Kyphoinycetum species subministrarunt .) I11 ple- risque, praeter thallum effusum, adsunt simul pih rigidiores e peridiis egressi, eaque fulcrantes (ful¬ cra Schlechtendahl , capillitium Wallroth ) ; desunt ERYSIPHE 235 vero in prima sectione; soli adsunt in tertia sive Podespiiaeria. Addi posset quarta, tam thallo, quam fulcris destituta, si ejusmodi formae a prioribus et Perisporiis tuto distingui possent. — Peridiola hoc genus non magis quam l\ !ysaccum, ad Angioga- stres transferunt. Sporidiola sporidiis saepius in¬ clusa, ut in variis Pezizis et .Sphaeriis videre licet. HISTORIA . Est Erysiphe dictum, ut ad Eqv- aiprjv Graecorum accedens . Ex ordinis idea inter Gasteromyceteset Pyrenomycetes medium, et cum inter has classes characteres nulli acuti propositi es¬ sent, eas hoc in opere conjunctas tractavi , licet oh centra duo evidenter diversa et equidem luhcntius distinguam. — Affinitas proximorum facile patet, quae, ut etiam Eurotium, conferas. — Ceterum vul¬ gatissimum genus, naturalissimum , formarum copia ditissimum; inde vero specierum limitatio difficilli¬ ma, quare Veteres ex habitu simillimo , si paucas modo, v. c. E. pannosam, fuscam, exceperis, omnes conjungebant. Certe quoque diffbrentiae varie mu¬ tantur, v. c. ex aetate color, e loco plus minus hu- inido forma depressa, e vestitu plantae maternae thallus e. s. p. Plurimi ex plantis , quibus inna¬ scuntur, species distinguunt, at in diffinibus similli¬ mas vidi formas , in maxime affinibus longe rece¬ dentes. Sunt enim Erysiphes species libere evolu¬ tae et superficiales, quales fungi late vagant , dum Entophyti et a vegetatione matricis pendentes cer¬ tae plantae magis adscripti sunt. Jam Cell. JJuli- rulh et Schlcclitendalil,quos in definitionibus ete. se¬ cutus sum, novam ingredientes viam species ad cha¬ racteres essentiales feliciter reduxerunt , et, licet pau¬ ciores adhuc proponam, non is sum, qui hoc rectius dicam, sed scopo nostro ita satis videtur factum. Quidquid enim de his speciebus judicetur , nec in¬ dustria mortaiis ad singulas formas fungorum Epi- phyHorum ex eodem typo evidenter ortorum , sed luo quaque pianta variatorum , describendas, nec mens humana ad earum diversa nomina memoria 236 EHYS1PHE retinenda sufficere videtur. Erysiphes species in omni facile Plantarum familia apud nos obvia oc¬ currunt , exceptis Coniferis, Ericcispraeter( Vacci¬ nium myrtillum),Succulentis omnibus et Aquaticis, Cry- ptogamisque. In omnibus fere plantis herbaceis ad¬ esse videtur E. communis; magis recedunt formae in foliis arborum obviae. Vegetant exeunte aestate et autumno, plantis noxiae ! *}• Thallo effuso, ffoccis nullis fulcrantihus. Vix epipbyllae. 1. E. epigaea, floccis laxis candidis, peridiis sessi¬ libus maximis hemisphaericis basi dilatatis, pe- ridiolo solitario. — Wallr. ! I. c. p. 43 . sub Alphitomorpha. Initio thallus tenerrimus albus multis gra¬ nulis inspersus est. Tum flocci increscunt, granu¬ lis destituuntur , hyalini fiunt sericeo splendentes nitore, utriculares , hlxe incumbentes nec intricati. Peridiolum gelatinosum, album peridiuxn primo re¬ plens, tum collabens, et cavitatem relinquens. Wallr. et Link . Spec. 1. p. 105. Haec-sola a me non visa species. In terra ad semitas, in mucetis, radicibus graminum ctc. in Cer mania. Wallroth. 2. E. pannosa, floccis demum pulvinatis albis , pe¬ ridiis sessilibus minimis globosis, peridiolo so¬ litario . — Wallr . ! I. c. p. 43. Blanc rlu Rosier . Hortulanis. Erysibe . Schlechi. ber. p. 170. jLiiik, Spec, J . p. 104 . (Eurotium Rosarum. Grcv. Crypt, Scot. t. 164 , J. 2 . a simillima est, sed tigur, aucta facie Eu- rotii. Oidium leucoconium. Desui, exs, n, 303 . specimen non¬ dum Ttdi.) Habitus diversus , a genere deflectens, sistens pxilvinos tomentosos albos conglomeratos aut seria- tim serpentes. Flocci admodum subtiles, simplices 1. ramosi , raro septati, sericeo- nitentes. Peridia minutissima , rugulosa , inter floccos latentia. Peri¬ diolum gelatinosum album, collabens, sporidiis 6—8 sphaeroideis, absque sporidiolis. In ramis juniori¬ bus Rosarum, v. c. villosae, centifoliae, Sueciae.’, lier- ERYS1PIIE 237

■maniae ~SS/ allr . , Helgiae Desmaz . , Galliae Mongeot! Hispaniae ! etc. Exeunt e aestate et. autumno, (v. v.) Obs . Alia et diversa species in foliis Rosarum occurrit , sed hactenus sterilis tantum lecta. A<1 K. penicillatam forte pertinet. — ,,E . radiosum “ Fries Obs. 1. quoad thallum simillimum Ery- sipliis, sed vera habet peridia. 3. E. epixtjlon, floccis tenerrimis hyalinis albis, pe- ridiis sessilibus sphaericis, peridiolis pluribns. Alphitomorpha epixylon . Schtecht. Jieri , Vcrh . Naturf . Fr, I , p. 35 . Erysibe . FI . Ber , p. 170 . LinJi. Spec, p. 117, Ad triviales accedit. Flocci arachnoidei, late serpentes, laxi, dichotomi, haud intricati. Peridia pro more demum depressa, peridiolis numerosis. In ramis decorticatis Quercus, Bcrolini. (v. s.) E. epicau/on, — vide Perisporium Erysiphoides. ■f- -j- Thallo effuso, peridiis fulcratis. Epiphyl- lae, sed etiam caules, capsulas, semina obducentes, immo in ramis arborum laevibatis vivis obviae, v. c. E. guttata in ramis fagineis , fraxineis 1 * peridiolo unico, 4. E. macularis, floccis effusis albis, in maculas sub- determinatas contextis, fulcris crispatis sursum flexis, peridiolo solitario. Alphitomorpha macularis. WallrJ l. c, p. 35 . Erysibe Schlecht, ber, p. 108, a. E . Hamuli . I)ec. fr. 6 , p, 106 , hink , Spec, 1 . p, 101, Desmaz. exsicc,! I. c. 165. b, M. Bryoniae! Maculae orbiculares, passim confluentes, sub- bullatae, e floccis densis brevissimis contextae, ha¬ bitu subfarinoso sterili in pagina superiori observan¬ tur ; peridia vero in pagina inferiori aggregata, qua vegetatione amphigenea satis singularis. Fulcra longa, implexa, septata, sursum inflectuntur. Prae¬ cipue cid folia aspera, (v. v.) An eadem in Urtica dioica ? sterilem tantum vidi. — ‘VTallro- iMus! addit varietatem in F.pUobio pi$ csccnte, quae Unkio E , Epii obii. lf c . p< 102 »! — 1« Kpil t angvsiifolio adest E , communis, 238 ERYS1PHE

5. E. fuliginea, floccis effusis albido- fuscescentibus, in maculas late confluentes intricatis , fulcris inaequalibus deorsum flexis, peridiolo solitario. Alpbitomorpha fuliginea. Schlecht. loco citato p. 47. Erysibe . Litilc. Spec. 1. p. 102. a. Erysiphe Sanguisorbae. Dec.fr, 6. p. 108. mi¬ sit Iludolphi! b. Veronicarum glabratarum. Maculae .'in adultis insigniter effusae, sordidae, caulem loliaque undique obducentes, haud bulla¬ tae. Peridia amphigenea et caulicola, majuscula, in orbes subconglomerata, fulcris paucioribus aliis Ion- aliis septatis . In foliis gla- fisralis, herbarumbrevibus, autumno,, acuminatis(v . v. b, v. s. a e Salis- burgo.) 6. E. ferruginea, floccis effusis laxe intricatis fer¬ rugineis, fulcris aequalibus acutis, peridiolo so¬ litario. — Schlecht, l. c.p. 47. sub Alpbitomorpha. Statu adulto utramque foliorum paginam te¬ git , floccis longis laxe intricatis tomentum sistens effusum. Fulcra longa, concoloria. Peridia aequa¬ liter distributa , colore minus obscuro, quam floc¬ corum. Linlc Spec. 1. p. 103. sub Erysibe . In Jo- ! liis Poterii Sanguisorbae. (v. v. Berofini .) 7. E. clandestina(Oxyacanthae), floccis effusis sub¬ tilissimis vix conspicuis, fulcris apice bifurcatis ; nodosis, peridiis minutissimis. Wallr.l l, c. j p. 36. sub Alpbitomorpha . j E . Oxyacanthae . Dcc. fr, 6 . p. 106 , Cticv, par , p , 377 . Lini. /. c, p, 103. Flocci tenerrimi , laxe intricati , in meis speci¬ minibus evanidi. Peridia subtilia , aegre quoque conspicua, solito magis pallida , quasi minus evolu¬ ta , adulta libera , fulcris sursum versis , bifurcatis, in apicem e multis nodis compositum fascicularem excurrentibus. Wallr . I. c. In foliis Crataegi Oxya- cantliae, raro. (v. s) EiiYSJPHU 239

Misit qnoqne Oel. TEallroth vor . ft. Aphanis 1. c. !, de qua vero dubitat , iram hujus loci sit. — Vidi ia Alcbemilla vulgari formam ad f‘i. communem accedentem. * * pcridiolis pluribus. 8. E. communis, floccis eflusis arachnoideis albidis, demum maculas formantibus , fulcris simplici¬ bus deflexis acutis , peridiolis pluribus. K. varia, re. Fries Obs. 1 . p. 206 , Alphitomorpha communis, fVallroth l. c, p. 31 . Eryaibe . SchlecJu. Ser , p. 168 . Lini Spec. p. 105 . E . macropus et pycnopus. Murt , Eri . p. 392. Maculae tenues , albidae aut griseae , primo subrotundae , dein late confluentes , indeterminatae, e floccis depressis tenerrimis intricatis ortae , sed potius farinam stratam , quam tomentum uti sequen¬ tis, referentes . Fulcra inaequalia , albida aut fusce- scentia , tliallo adnata , nec elevantia peridia , quo longiora ex affinium more eo magis crispata . Peri¬ dia gregaria , forma et colore communi in apricis magis nitida , ad folia humiditatem melius conser¬ vantia solito magis depressa . In Joliis , caulibus ctc. plurimarum plantarum herbacearum subpubescenlium, in aliis epiplnjlla, in aliis hijpophxjlla, amphigenaque. Aestate, autumno,v ( . v.) Praeter communem formam , peridiis sphaericis ditmim umbilicatis JaeviuscuJis subopacis , fulcris pallidis , exstant aliae quodammodo diversae , quae ab accur . Auctoribus distinctae censentur species, quas ut tales quoque proponerem , nisi plures ad¬ essent mediae , affinitatem plantae matricis prorsus vilipendentes e. s. p. Ut quisque de his suo utatur judicio , istas species hoc loco subjungam , dein di¬ versas formas secundum ordines naturales planta¬ rum enumerem , quo conspectus facilior evadat. U L . biocclluris, peridiis sphaericis opacis minu¬ tis , fulcris pallidis . Eltrenb. N. Act . Acati. Leop. Car. X. p. 21 . 1. 13 . / , 1 —4. ( Spori- dia, ut in variis Pezizis biocellata .) C. C. lamprocarpa , peridiis sphaericis nitidis , ful¬ cris longissimis pallidis , dein fuscescentibns. 240 ERYSIPHE

JVallr. ! I. c. sub Alphitomorpha . — Erysibe. Schlecht. FI. Ber . et Link ' Spcc. I . p. 108. D. E. circumjusa, peridiis superne impressis opa¬ cis, fulcris longis fuscis. Ehrenh. Ber. p. 169. Link . 1. c. 109. Alphitomorpha . Schlecht.! Verh. NalurJ . Fr. 1. p. 49. ( Analoga E . fuligineae, et prae ceteris insignis.) E. E. depresm, peridiis demum concaviusculis opa¬ cis, fulcris tenerrimis nigrofuscis. TFallr.! I. c. Schlecht. I. c. Link . I. c. E. E. cpimischa, peridiis sphaericis rugulosis, ful¬ cris subramosis albis. Link, l. c. p. 110. (Non vidi.) G. E. holoserioea, peridiis sphaericis, demum de¬ pressis , fulcris longissimis candidis tortuosis. TEallr. ! I, c. — Link. Herbae Erysiphephorae, secundum ordines na¬ turales enumeratae, sunt e familiis: a. Rammculaccarum . Wallr, ! I. c, Link . 1. c. Communis in Aquilegi aE/ ( , Aqiiilegiae Dec, fr. 6 . p. 105. etc. ) Ranunculis pubescentibus / 9 Anemone Bammculoide9 Thalir- clro flavo etc. Bioccllari ex habitu similis in Delphiniis perenni¬ bus ! ; subcircumfusa in D. Ajaci; uitidula sire lamprocarpa , sed fulcris E . communis, in Thalictr . minore! Peculiaris— forma major y depressa in Clemalilibus! e . s. p. — Hjpophjlla, b. Crucifer arum. Habitu fere E . biocellaris in Lepidio campestri! In— Chci- ranthis , Erysimis etc. — Epiphylla. c. Alsinacearum. In Arenaria trinervia! — Lino} Franlenia! d. Ttypericcarum. Lamprocarpa , ex nitore saltim peridiorum , in Ifyperico hir¬ suto. 11. perjoraii non \ idi# 0 . TSTalvaccamm . Communis, subdepressa y in HJalvis ! etc. f. Senticosarum. E . bioccllari accedens in Agrimonia ! AlcTievtiffo. vulgari! 9 (Aphancl, cfr . E . clandestinam. ) ' g. Leguminvsantm , >Tallr , J 1, c. ERYSIPHE 241

Communis , at variabilis , iu plerisque LeguminoMs herbaceis v. c, PisoE( . Pisi, Dec. fr . 2. p. 274 , Grev, Crypt. Scof. 134/. ), Ononide, Viciis , Ervis , Trijoliis ) Medicaginibus , Lotis ctc. Se- orsim notari meretur E . Astragali Dec . fr. 6. p. 105, quae optima E . holosericea. Link . 1. c. Peridiis media est iciter E . lampro- carparn et depressam, sed fulcris longissimis candidis ab ntraque recedit. b, Onagrariarum, In Ocnoihcra bienni quoad maculas saltim, E , hiocvUaris, — In Epilobio angustifolio communis , (E, pubescentis! ad E . ma¬ cularem refert Wailroth .) — Mea in Circaea luleiiana thallo gau¬ det evanescente , peridiolis dispersis , solitariis , majusculis 5 com¬ munem notat Schlecktendahl, i, Tfnibellifcrarum, Wallr . 1. c, Desm. f exs. n. 106. In Heracleis E( , Heraclei Dec, Fr , 6. p . 107), ScandiceE.( Scandicis Dect l. c .), Torili , Chaerophyllis, Pinipinellis etc . com¬ munis ; non raro tameu nitida v . c, Scandicis, et Tordylii maximi (E , Tordylii . Chev. par , p, 380 .) vera videtur E . lamprocarpa! _In Laserpilio latifolio ad E , holosericeam accedit, k. Jlubiacearum, In Galio silvatico peridia rugosa, ut fere E . epiinischam cre¬ dam, _ Citatur iu Galio Aparine , Mollugine communis. l, JDipsaceanim. Communis aut subcircumfusa in Scabiosa succisa, arvensi, pe- ridiis valde opacis amphigeneis, fulcris iuscesceiuibus , Similis iu Centurea Scabiosa, m. Carduacearnm , Communis hypopKylla in Cynara ScohjmoMougeot( , cui plurimas debeo) ; fulcris communis, sed peridiis E . depressae epi- phylla in Carduo eriophoro ; optima E , depressa in Arctiis (E . Ar- ctii Grev.l EI, ift ?., E . Bardanae Chev, par . p t 381 .) C, circum¬ fusa in Serratula. n, Corym biferarum, Plurimae hujus familiae, v. c. Asicrum , Achilleae Pfar ?nicac> Eupatorii cannabini , typi sunt , E . circumfusae ! , at E , depressa in Artemisia vulgari communis— in Solidaginibus? O. Cicli0riaccarum . Wallr . 1, c. Communis in Cichorio Intybo /, , , Soncho arvensi if . At quae in Scorxoncris legitur , Wallrothio in litt , jam consentiente , est E, depressa. p. Campdnuluccarum et affm. Communis.in Campanula Trachelio — eademque , ex Wall- *oth, ConvoTtrulacearum E( , convolvuli Dect fr. 2. p, 274. q. Aspdrifoliarum. P . lll . Sec». I. 9

I 242 EKYSIPHE

Communis , sufunacttiaris inaculjs, eximie farinosis , Asperu¬ ginem procumbentem pessime infestat. Ad E , hio cella rem prorsus ac¬ cedit Symphili, sed peridiola 20 — 30, spondiis ovalis binis spon¬ diis refertis , — Eadem- forte Cynoglossi* r. Labiaiarum . Wallr . 1. c. E, lobiatarum . Chcv, par . p. 3K0. Compositae et Labiatae plurimas Erysiphas alunt , indeque etiam mullas formas. Communis in Lamio purpureo ! Menthis ayuaticis 9 Glechomate !9 Siadhyde silvatica f eto . E . biocrllaris in Lycopode optima. Sublamprocarpa in Marrubio !, Lamio albo ! \ optima lamprocarj .a in Pallota !} Galeopsidc ! detrahit e , s. p. *, Solanacearmn. Communis in V. Thapso, nigro ! ete , — E . epiiuischa in Phy- sali Alkekengi. Ehrenberg. t. Personatarum. Peridia minuta, uitidula in Euphrasia odoni. !, subdepressa i» Antirrhino Oronlio ! , ceterum habitu proprio K. Aphanes, caules et capsulas saepius obducit. u. Prinnelarrarum oi nlfin. Vidi Ervsiphen in Lysimachia vulgari — cynanche Vince* toxico at— in nulla Geniiauea. v. Plani ag inoarum. Plantaginis nutjoris! est K. circumfusa Schlerht ., sed macu¬ lae fuligineae * P , mediae vero E . lamprorarpa , eodem teste. ( Ur- ticearum reticeo , cum forte ad E . macularem pertineant .) x. Polygmeamm , Wallr , 7, c, E . Polygoni . Dec, fr. 2 , p . 273, Polygoni avicularis! simillima est Personatarum ! Iu aliis Polygoneis nulla vidi, sed in Jlheo undulato communem, V. Liliacearum , lu UvuJaria, Schweiniz . _ Singularem in Convallaria bi- foha et Polygonato sidi thallo obsoleto ( evanescente ? , peridiis raris dispersis excavatis, quae fere E . guttata /sed, ad E . depres¬ sam forsan referenda. a. E . Graminis . Dec. fr. 6. p. J06, Communis, miorocarpa, seriata , in graminibus latifoliis, atram. Ohs. Ex allatis patet, peridiorumnitorem , miuuliem, formaiu plus minus depressam , fulcrorum longitudinem, colorem etc. vix ad species distinguendas' notas acutas oflerre. Num forte aliis e p**' ridiolorum et sporidiorum nnmero siimtis suffulciendae sunt ? At vix stricte definitus est , nec cum affinitate matricis aut cum habim conciliari potuit, 9. Iu, fimcu, floccis laxis in tomentum intricatis cum fulcris acutis nudis (liaud granulosis ) , umbrino fuscis, adseendentibus, peridiolis pluribus. ElilSJPJlK 243

i A reliquis herbicolis haec non potest non di¬ stingui ob habitum diversissimum , Uredinem umbri- nain nudo oculo referentem . Flocci sistunt tomen¬ tum laxum , intricatum , adscemlens , numquam ma¬ culari - eifusum, semper hactenus epiphyllum, lotam demum superficiem occupans, sed interruptum , nul¬ lis granulis adspersum . Peridia sparsa , minuta, laevia , admodum nigra , opaca tamen , deinumque fulcris reflexis floccis concoloribus elevata , floccipen- dula , apice pertusa . In foliis Ihvronici uitslriaci in Gallia meridionali,v ( . s. a. Mougeotio communie .) 10. E . tortilis, floccis fuscis laxis inlliformibus, ful¬ cris sursum versis tortuosis apice simplicibus, sporangiolis pluribus. AI|)lii(oinor | i>ia tortilis , TVallr .l I. c. p. 35 , Ery .xibc LinA, / . c. p . HI. Praecedenti adsimiiis , at colore dilutiore si- lnulqwe variis notis praeclare , diversa . Pagina infe¬ rior foliorum floccis longis recto angulo sese decus¬ santibus subtilissimis glaberrimis , villi instar , obte¬ cta est. Peridia minuta , sphaerica (fusca, non lae¬ via , semper sparsa . Fulcra longissima , sursum versum peridia contegens . — 77' allr. I. c. In folii* Corni sanguineae in Germania,v ( . s. a YVallrothio cum reliqu . communicatam !) H . E . penicillata, floccis griseo - albidis in maculas effusas, dense intertextis , fulcris apice penicilla¬ tis, peridiolis pluribus. Alphitomorpha penicillata . JFtillr .! c/ . . Eryhibe Schlecht * Rer t p , 170 « Lini 2. c . p . 113 « — fulcris brevibus rectis. B. Alphit . sive E . divaricata . 77'allr . et, luet, citat. Fulcris— longis , sursum flexis bifurcis. C. Alphit . sive E . coniata . 77'ullr. I. c. lAnk. I. c. fulcris longissimis inflexis bifurcis. Plures formas sub hoc titulo complector , cum inter se conveniant habitu triviali , fulcris apice llocculoso- penicillatis .(quo ab omnibus recedunt ) nec non loco I,1 frutifbus humilioribus, in quorum foliis amphigenca, (‘cstate^ aulumno,v ( . v. ) 244 ERYSiPHE

a. E , Rerleridis! Dec . fr, 2. ' p. 275. ** Media inter E , divaricatam et “penicillatam cum• illa eam jungit Schlechtendalil, cum Lac Wallroth. b. Grossulariae, Wallr . ! 1. c. A conmiuui E . penicillata maculis insigniter pulverulentis re¬ cedit, Adest quoque in Ribis spec. inerm. c. Rhamni cathardici /Schlecht . I. c. Optima E . penicillata , peridiis minimis, (Abunde vero differt Rhamni alpini potissimum E , guttata .) d. Rhamni Fr ungulae. Wallr . ! ^ c. Normalis E . divaricata , peridiis majoribus. e. Evonymi . (europaci et ven-ucosi. ) JVallr . I Normalis E , comata 9 peridiis demum depressis. f. Viburni Opuli. Mougeot 1 , Ad E , divaricatam y peridiis minoribus, hypophyllo. g. Viburni Laniande. Ad E . penicillatam pertinet . Maculae epiphyllae , multo eri- dentiores quam in priori. b. E . Loniccrae. Dec . fr. 6. p. 107. — Schlecht. I, c. In Lonicera Caprifolio E . divaricatae in penicillatam transitus, i. E . Alni. Dec . fr. 6. p, 104. Sclerot. Erys . alneum. Schleieh. Est haec typus E . penicillatae Wallrothio J In Alnis fruticosis. 12. E. bicomis, floccis lacteis in pelliculam conti¬ guam dense contextis, fulcris brevissimis apice / urcat is nodosis, peridiolis plurimis. Mucor Erysiphe Aceris plantanoidis . Schrank Salisb . n. 925* Er . Aceris. JVahl .l Suec. n. 2339. b. Erysiphe Aceris (campestris) Dec. Fr. 6 . p. 104 . Chev, par . p. 377 . Alphitomorpha bicomis. TVallrJ l , c, p. 38 . Ery- sibe. Link . I. c . p. Il2. c. Aceris Pseadoplatani , II. cc. Species in Acere PhUanoide fruticosa obvia eminus a reliquis dignoscitur maculis suis crusto¬ sis , candidissimis , contiguis, determinatis , sericeis, seniper epiphyllis . Thallus tam insignis in nulla alia observatur. Peridia sparsa, majuscula , primo obtutu sessilia, per aetatem cava , rugulosa , spon¬ diis peridiolis copiosis inclusis . — Longe vilior est Aceris campestris, amphigenea , maculis tenuioribus, indeterminatis , farinosis , a folio tamen separabih- ERYS1PHE 245 bus . — Tandem in Accre Psetuloplatano, e nostris sallito speciminibus , maculae tenues , habitu prorsus triviali . In foliis Acerum , autumno, v ( . v .) 13 . E . arluuca, floccis tenerrimis albis in maculam eflusam sublaevigatam contextis , fulcris longis¬ simis inflexis , apice incurvato aduncis , peridiis, persistentibus , peritliolis pluribus. E, clandestina. Bern, Biv. stirp . Sic, IIT t p. 20 . /. 4. f. 4. ex icone (In Ulmis lecta ?) Alphitomorpha adunca. TVallr* I. c. p. 37. Erysibe . Schlccht. ber. 2. p. 169, Link l m c. p. 111* Maculae tenues , folio subadglutinatae , ut nu¬ do oculo fere glabrae occurrant , effusae , vagae , la¬ cteae , saepius epiphyllae , quales numquam in se¬ quente ; contextae e floccis subtilissimis , brevibus. Peridia minuta , sphaerica , facile nigricantia , niti— dula , disco demum collapso , at non discoidea ut in sequente . Fulcra numerosa , contigua . Sporangiola non appendiculata . In foliis arborum et fruticum fo¬ liis laevigatis glabratisque . Aestate , autumno, v ( . v . ) a. Populi . JVaXlr. ! 7. c, Erys . Populi , Dec. F r„ 6. p, 104. In Populo nigra y dilatata ainphigenea • in P , tremula , cane¬ scente tantum in pagina superiori glabrata. b. Salicis. Schlecht. Ber. E . Salicis ? JDec. Fr. 2 . p , 273. Alphitomorpha obtusata ? Schlecht. Verhandl * l. c , p , 50. Specimina in Variis Salicibus, y. c. S . Phylicaefolia , a Yulgnri non difteruut. Et specimina sicca A , guttatae e Wallr .! 1, c. sive E . obtusafae Link ., eliam in Salice Helice , habitu prorsus conre - / niuut. Maculae tantum paulo evidentiores. c. Ligustri . , In Ligustro vulgari^ priori similis. d. F . Prunastri. Dec , fr. 6. p. 108. A 'Wallrotbio ! ete, lecta in Pruno spinosa* Maeniae obsoletae, e. Mali. Moug,! Singularis maculis hypophyllis glabratis. In Pyro Malo , 14 . E . guttata, floccis albis laxis intertextis subeva- nescentibus , fulcris bulbosis elevantibus peridia demum discoideo - aperta , peridiolis plurimis erumpentibus. 240 KMSJPHK

Sclerotium Erysiphe . Schum.f Saell. 2 . />. 187. Sci, suffultum, Rcbcntisch. JVcowi, p. 360 . 1. 3 . /’. 14. Krys. Nees" Stjsf. ./ • 134. Erysiphe vagans, Rem . Piv . Sic. 11f. p. 19 . t. 4. f, 3 , E , pachypus, IMart, Eri . p. 393 . AlphilOm. guttata. JVallrJ /. c. p. 42 . Erysibe , Schlcckt, bcr, 2 , p. 170 , LinK spec, l. p. 116. Flocci tenerrimi, breves, laxe et sxibregulariter intertexti , demum totam fere paginam inferiorem occupantes, sed non in maculas tam contiguas contexti, quam priorum, quare foliorum viror translucet ; de¬ mum in foliis glabrescentibus , evanescunt, restanti¬ bus solis peridiis suffultis ! Peridia in hoc genere magna, opaca, ob peridiola (oblonga, breviter „ap- pendiculata “ Scblecbt .) erumpentia disco aperto al¬ bido discoidea, E.vcipulue .speciem referentia. Ful- v cra juniorum obsoleta, papillaeformia , 8 — 12 , ad¬ ulta rigida , demum genuilexa et peridium elevan¬ tia. Hypophylla in foliis arborum subamenlacearum, primitus saltim pubescentibus , copiose . Aestate , au¬ tumno.

*. Coryli. Dec ,\ fr . 2. p. 273, IHoitg. et JVestl.l exs. n. M3, Desmaz, ! exs. n. 167. Jfahl . Suec. n. 2331 . Scier. En- sibe, fi, Pers . 7. c. ■\ Vallrothio ceterisque speciei typus. Singulari thallo cvi- dentiori magisque persistente. b. Carpini . Similis priori , sed thallus evanescens. c. Fagi. Wftllr .! I. c, E . orbicularis . Ehrenb . I, c , />. 203. LinJc l, c. p, 115, Nostra specimina thallo fere destituta. d. Petulae , Wallr, ! in litt. JVIougeot! etc. e. TJlmuWallr.‘ f. Fraxini Wallr, ! ( Etiam in ramis laevigatis Mougeot !) g. Juglandis. Similes^ at minns evidentes^ in Sambuco !y Rhamno al\nno«/ Crataego Oxxjacantha! var\ . Mespilorum Mallr . I) Clenuditc Fi- ialba! etc, Obs . In eisdem arboribus ac E . guttata , vy c . in Corylo\ Vlmo sed in diversis semper individuis , occiirril^Erysipbe cou- staiiter cpipkylla thallo obsoleto , peridiis rari » dispersi* vix ele¬ vatis — quae tamen vix nisi forma e situ diversa. KKYSIPHK 247

-j- -j- -j- Thallo discreto nullo, julcris apice dila- lalis.Podosphaeria( . Kunz. Mjjc. Heft. 2. p. 111. 15. I.', mjrlillina, thallo discreto nullo, fulcris hori¬ zontalibus apice in membranulam lobatam di¬ latatis, peridiolis orto. Sphaeria myrtillina. Schuierl! in Fic , FI . Dfesd. 2 . p. 356. Podosphaeria, Kunz. I. c. Hypophyllu, subgregaria. Peridia perexigua piinctilormia, primo lutescentia pellucida, dein ni¬ grescentia opaca, collabentia. Fulcra radicantia, 4— 8, excentrica , horizontalia , simplicia, folio adfixa membranula tenuissima snbquadrangnlari - lobata, lobis bilobis. In foliis viris Vaccinii Mi/rtilli in Sa- .voniu et Suecia, exeunie aestate, (v. v.) Obs . In hac sectione facile quaeruntur status tliallo evanido priorumy. c. jE. guttatae. — E , communis? iu Convall, Polygenato huc referenda? f ftt Thallo fulcrisque destitutae. (Peri- sporiiun circinans etc. prope accedunt.) 16. E. detonsa, thallo fulcrisque nullis, peridiis ad- natis dispersis subrotundo- depressis, peridioio solitario. Ob totum habitum et structuram potius Ery- siplie, quam Perisporiunf, a quo etiam loco et vi¬ gendi tempore recedit. Peridia dispersa, facie E. guttatae, sed folio adnata, subrotundo- depressa, haud discoidea, sicca fusco- nigra . Ferispor. speire- nin triplo minus est, semper nigrum absque distincto peridioio. in pagina inferiori herbarum v. c. Ta— nuceti vulgaris iMougeot(v. S.) Obs . Erysiphis proxima iuter 1’yrenoiuycetes sunt sic dicta Asteroinata, quae Erysiphes innatas, typice, bene,dixit Sommorf. *-aPP. p . 229 . Thallus F.r . radios. Fr . Obs . 1. p . 207 nullo modo ab Kry.sipharum discerni potest, sed ob perithecia vera, ascis UteiriiciAj certe Pyrenomyces, Clr. El t Ftutg. 2 , p. 151. et bo¬ nam dissertationemin Ann, Soc, Linn, Par, V* p , 404, , autrice Domina LUJERT. 248 PERISPORIUM VII. PERISPORIUM . Fries.

«Vi/st. Orb. Veg. I , p. 161 . Sclerotii et Sphaericae spec. And, CHAR. Peridium subcarnosum, nudum , de¬ mum apice dehiscens, collabescendo umbilicatum, intus mollius, gelatinosum. Sporidia pulpae immer¬ sa, globosa. Superficiali- adnata aut liberata. Thal¬ lus nullus aut macularis. HIST . Fungi minimi , globulares, punctifor- mes, glandulas saepe referentes, qui hoc genus con¬ stituunt, in numerosas abeunt species, male hacte¬ nus Sphaeriis et Sclerotiis intrusas. Eximia affini¬ tate naturali cohaerent, sed peridium in una altera- ve magis induratum et interna structum , ut in prae¬ cedentibus, plus minus evoluta. Proxima genera sunt Erysiphe et Lasiobotrys (qualis Grev. Crypt. Scot. t. 191. structuram Perisporii internam sistit); substantia, dehiscendi modus, coloris mutationes plu¬ rimorum sunt Erysiphe ». Sed praeter defectum pe- ridiolorum, sporidia vix umquam evidentibus spori- diolis instructa etc., tota historia et vegetatione re¬ cedunt. Perisporia thallo libere evoluto carent, pe- ridia adnata si superficialia aut e matre emergentia liberata, incolunt praecipue vegetabilia emortua (dua¬ bus speciebus ambiguis exceptis) , vigent vere prae¬ sertim et hieme. A Sphaeriis minimis epiphytis, ut defectum ascorum etc. reticeam, nucleo non difflu¬ ente , situ superficiali aut liberato jamque externo habitu recedunt. A Sclerotiis pulpa molli , distincte fructificante, peridio apice aperiundo, et facile ad¬ dam minutie. Species constantiores, quam Erysiphes, tutiusque determinandae, licet pauciores offerant par¬ tes diversas ; loco suo constanter adseriptas semper vidi. Primitus sub hoc genere superficiales tantum complexus sum; at, habitu et structura prorsus con¬ sentientibus, nunc etiam addo emergentes. Has m Volumine secundo -jam quidem descriptas hoc loco repeti, neminem offendat, cum isto loco ut peregri¬ nae notatae sint. PER1SP0RIUM 249

■j*Superficialia, adnafa. Epiphylla. 1. P. gramineum, adnatum , turbinatum , demum i umbilicato- pertusum, opacum, etestaceo nigrum. — r.rler. Suec. exs. n. 368. : _ _ Omnino superficiale, sed firmiter adnatum, rigidum, ut folium, cui innascitur , tactu exasperet. 1 Reliquis melius evolutum, licet puncto non majus sit, frequenter sparsum, nulla macula cinctum, de- > mum evidenter pertusum, basi folidiuscula. Accedit A. S. t. 10. fi. 5. ! Colores e flavescente fuscoque nigrescentes. Ad folia emarcida Holii lanati frequen¬ ter, primo vere. (v. v.) 2. P.betulimim, adnatum, rotundato - adpressum, de- j mum collapso- umbilicatum, opacum, e flavo- fusco nigrescens. — Scler. exs. n. 372. Feziza beiulina. ATb. ei Schivein, p , 339, *, 12. f. 5 . non bona. Per5. Myc, Eur, p. 300, Habitus ille Pezizoideus lioc certe non magis quam Erys. guttatam, etiam cum Pezizis compara¬ tam, ad eas removet. Omnino superficiale, licet firmiter adnatum basique subapplanatum, laxe gre¬ garium, folio exsiccato nunc immutato nunc deal¬ bato- maculari insidens, haud vero exasperans. Co¬ loris mutationes ut in Krysiphe. Ad folia emarcida Betulae, albae, locis turfosis apricis, primo vere fre¬ quens. (v. v.) 3. P. Iridis , superficiale, globulare, minimum, opa¬ cum, e flavo- fusco nigrum. Sclerotiuin Iridis . Schwein. ! in liit. Colore praecedentium, sed minimum, confertum» globulare, vix distincte collapsum. Internam stru¬ cturam lustrare non contigit. In foliis exsiccatis 1 Bide arum, Americae septentrionalis, vere. (v. s.) 1 4 . p. fagineum , superficiale, globosum ovatumve, spadiceo- pallens, nitidum. ! Perpusillum , sed colore et nitore satis emi¬ ttens, nec non situ conferto. Refert glandulas in R 250 PKKISPORIUM pagina inferiori foliorum Ribis rubri, at color ma¬ gis sordidus et pallidus. Ad jolia putrescentia. Fa¬ gi, autumno,v( . v.) 5. P. alneum, superficiale, globosum, minvuum, ni- . grnm , opacum. Nudo oculo vix conspicuum, sub lente sistit puncta minima sparsa , exacte globosa, in omni ae¬ tate atra. Ad folia putrescentia alnea, Sept.v( . v.) Obff, Huic accedunt formae variae globulare#, superficiale#nigrae, quae satis differre videntur , etsi characteres evidentes proponere nou valeo. — Singulare Perisporium Arundinis Desinar.. ! Exs. n. 329., in cnlmis arundinaceis, prope ad P. disseminatumaccedit. 6. P. speireum, a ii natum, planiusculum , orbicula¬ tum, opacum, atrum. — Sci. e.rs. n. 206. Ubicumque collocaveris, aberrans est plantu- la. Potissimum tamen hujus generis, Ertjs. deton- j sae analoga , nec Sclevotii. Cfr. S. M. 2 . p. 261. i Facillime dignoscitur punctis suis sparsis, folio sub- impressis , ceterum superficialibus, in pagina infe¬ riori variarum plantarum. Autumno,v( . v.) *j" ■{• Erumpenti- liberata. Subcaulicolae.— 7. P. Tragopogi, emergens, globosum, nulla macula cinctum, e fusco nigrum , intus album, disco collapso subpe/:izoideo. Sclerolium Tragopogi . Alb . et Schwcin. p. 77. Cfr . S, M, p. 276. Sparsum, sed satis evidens, cum P. gramineo analogum, praecipue pulpae colore albido a sequen¬ tibus diversum. In caulibus Tragopogi etc., autumno. (v . v.) 8. P. disseminatum, emergens, globosum, nulla ma¬ cula cinctum, fuscum nigrumve, intus concolor, demum umbilicatum. S. M. 2. p. 513. Kste minimis, frequenter quasi disseminatum, confertum, ferme liberum, opacum, laeve. In cau¬ libus herbarum culmisque locis humentibus, autumno, hieme,v ( . v.j PERISP0R1UM 2 »1

9* P. Irysiphoirfes, thallo effuso floccoso densissime inlcrtexto pallido, peridiis emergentibus sub- globosis pertusis nitidis e flavo fusco- nigrican¬ tibus. Sci. Suec. n. 69. Habitus prorsus Krysiph.es, et fere structura; sed lieic potius collocavi ob locum, tempus et vege¬ tationem. Thallus enim primitus subinnatus est, maculas albulas in epidermide formans , dein vero distincte floccosus, densissime contextus; peridia pri¬ mo tecta, mox vero emergentia. In ciatlibus planio¬ rum, vere. (v. v.) 10. P. exuberans, emergens, cumulis substrinefor- luibus, subcoacervatum, demum liberum, sub- globosum, nigrum. S. .31. 2.p. 432. sub Sphaeria. Non tantum vegetatione caespilitia, sed et stromate quodam saepius praesente nigro a reliqui* dignoscitur. Cfr. 1. c. — In caulibus Alliorum vere. (v. v.) H. P. Galba, emergens, maculis indeterminatis al¬ bicanti - testaceis cinctum, globosum, subpertu- sum, nigrum. S. 31. 2. p. 512. Maculae, licet non distincte floccosae et libe¬ rae, e\ identer mucediueae indolis sunt, albido- lute¬ scentes1. subtestaceae, late circa nodos plantarum majorum effusae. Ceterum pusillum, opacum, vix. liberum, demum pertusum. In caulibus Heraclei, Miaerophjjlli bulbosi etc., vere. (v . v.) 12. P. polioluin, emergens, macula determinata gri¬ sea cinctum, globoso- oblongum, subpertusum, nigrum. S. 31. 2. p. 512. Sonimer/ Lapp. p. 220 . Sphaeria. Sphaeriae perquam affine, sed ob vegetatio- tiem et habitum a ceteris separari non potest. Ma¬ culae sunt thalli species, elongatae, superficiales, passiiu spurie librillosae. In caulibus herbarum, >c- •'e. (v. v.) 13. P. inaculare, emergens, liberato - deciduum, glo¬ bosum, minimum, liberum, stromate tenuissimo 11 2 252 PERISPOIMJM

fusca sub epidermide determinate griseo - ma¬ culata latente. (Sci. Suec. e.vs. n, 87.) Stroma illud tenuissimum sub epidermide fo¬ lii latens a nervis folii determinatur. Supra hoc maculae griseae conformes in ipsa epidermide con¬ spiciuntur, per quas peridia minuta punctiformia, nudo oculo vix conspicua, erumpunt demum que de¬ cedunt, unde epidermis tenuissime pertusa. Sed tan¬ dem stroma etiam epidermidem excutit , remanente macula fusca in sceleto folii. In foliis siccis Populi tremulae, vere. (v. v.) 14. P. alienum, emergens, globosum, nigrum , ma¬ cula elongata pallida. — S. M. 2. p. 502. Maculae longitudinaliter extensae determina¬ tae ex epidermide tantum expallente oriuntur. Pe¬ ridia conferta, subtecta, intus evacuata, quo habitus ad Sphacriam magis accedit, -vix collabentia. Ad ramos languescentes Evonjmi. Mougeot. (v. s.) 15. P. Alismatis, emergens, globosum, fuscum, ma¬ cula indeterminata cilusa expallente, — S. M. 2. p. 257. Simillimum priori , sed hoc magis Sclerotia- «eum est, intus compactius, nec evacuatum. Ma¬ cula folio exarido oritur . Ad folia subvirentia Alis¬ matis natantis , Nees ; autumno, (v. s.) 16. P. circinans, adnatum , circinanti - gregarium, subglobosum, collabescens, opacum, atrum. Erys. Geranii? , Moug , / in litt , Pulchella snecies, ad superficiales potius refe¬ renda. Nulli insidet maculae, sed folii pars, cui in¬ nascitur, dilutius viret . Peridia omnino superficia¬ lia videntur, punctiformia , minima , in greges mi¬ nutas subrotundas collecta. Sporidia globosa, sim¬ plicia. In pagina superiori foliorum vivorum Gera¬ nii mollis, aestate. Mougeot . (v. s.) O bf«, Ut Myxothecium per ISTeliolam, Krysiphc per Asicro- via Rosae Liberi, , Chaetomium per Vermiculariam a ero omnes ad hunc ordinem relatae a suis generibus analogis asco- ruin defeclu peridiisque superficialibus liberatisque . Tautum inter se insuper recedunt Perisporia^ ut facile subministrarent plura ge¬ nera ; cum vero analrsis in subtilibus adeo difficillima nolui exinde distinguere j cum nullo habitu diverso limitari possint, VIII . CHAETOMIUM. Kmiz. K «Jtzt 3Tyc , Hejt. 1 . p. 15 . Syst. Orb. Vog. 1 . p, 156. Conopleae etc. spec. Pers, CHAH. Periditim membranaceum, pilis opa¬ cis vestitum, demum medio sese aperiens. Spori- dia simplicia, pellucida, massae gelatinosae immix¬ ta. — Superficialia, adnata, nigricantia. VEGETATIO . Pili peridium vestientes re¬ vera thalli species sunt ! ut etiam pulvis in sequen¬ tibus, sporidia , quae dicunt , Exosporii, Epicocci etc. — Utraque thalli species inter Pyrenomycetes passim occurrit et brevi spero me horum omnium niorpkosin aeque plene expositurum, ac supra Ga- steromycetum. — Hic thallus simillimus est in Chae- tornio et Vermicularia , immo Conoplea, licet hoc genus, typo C. hisputula Pers . — Scler. Suec. exs. n. 380 , sporidiis revera nudis facile dignoscatur. Quamquam quoque Chaetomia peridiis superficiali¬ bus, membranaceis, sporidiis simplicibus etc. mox recedere videntur a Vermicularia Dematio (Sph . De¬ mat. P.) similibusque ad Actinothyrium fere acce¬ dentibus, exstant tamen species ita mediae, ut in¬ ter utrumqne genus ambigant. Sic Sph. comata Tod. (Cfr. Syst. Myc. 2. p. 504-.) mihi potius sit Chae- tomium comatum ob peridia tenuissima membrana¬ cea superficialia, quam Vermicularia, ut suadent spo- ridia fusiformia, septata et dehiscendi modus. Quo¬ ad vegetationem Chaetomia, quoad fructificationem ^ermiculariae melius evolutae. — Genus Tijpho- dium Link (Sphaeria typhina Pers . ) , cum Exospo- rio sive Vermicularia comparatum, mihi longe di¬ versum, cum pili hujus in vetustis superficiales, spo¬ ridia dicti, mihi siut asci erumpentes filiformes, qua¬ les iu Sphaeriis Hypocreis sollemnes. 254 CHAET0M1UM

HISTORIA . Fnngilli gregarii epiphyti , habitu Sphaeriarum , cum quibus confusi videntur , donec eos Runze nomine a xcuvwpct derivato distinxit . Ab eo¬ dem accuratissimo Auciore pollicita est Monographia, quare species descriptas tantum enumerem . Flures sane occurrunt . — In nonnullis etiam adest thallus discretus , sive pili basi radiantes , quo priora et sequentia genera hoc optime conjungit. 1. Ch. elatum, peridio subovato , basi radiato fibroso, pilis verticis longissimis implexis ramosis , spo- ridiis ellipticis. Chaelomium elatum, Kunze ! Deulschl . Schwumm, n, 184 . cfr. infra . — frrev, ! Crypl . Scot, t. 230. 1). pilis laxioribus . Conoplea comata. Pcrs . ex spec. Mougeot! (Dissertationem de C. comata s . atra 1 \ ? auct, Broudeau iu Ann . Soc. lunn , Paris , non fidimus .) Tam in speciminibus a me lectis , quam iu plurimis ab amicis communicatis verum adest peri- dium , quale etiam asserit Kunze , ut certa hujus generis species maneat . Fatendum tamen est, speci¬ mina in Deutsch . Schw . communicata peridio obso¬ leto , floccisque pulverulentis magis Conopleam referre, ut jam Ehrenb . silv . Ber . p. 23. observavit , tamen habitu ceterum congruo illa separare non ausus sum, cum thallus eodem modo in Sphaeria Vermiculari( ?) Trichella juniori eximie pulverulentus observetur !!, immo in Erysiphe etc. — A reliquis Chaetomiis no¬ tis allatis , statura elatiori abunde differt . J/t citimis graminum putrescentibus etc., autumno , vere.v ( . v) Obs . A variis ^ v. c, Albcrtini et Sc7uvcint p, 45 * cum Sphae¬ ria comata Tode , iu posterum facile Chacfomio comato dicenda, Commutatum. Ista vero peridio adhuc magis evoluto , fragillimo, trausversim facile diHracto, basi nudo ^ sporidiis septalis fusiformi¬ bus species omnino distincta, 2. Ch. gelatinosum, peridio subgloboso gelatinoso pellucido , basi thallo fibroso insidente . Ehrenb..' Ber . p. 15 , 27. Videtur priori valde affine et fere status im¬ maturus ob pelluciditatem et substantiam gelatino¬ sam. Similibus locis occurrit aestate,v( . s.) API0SP0R1UM 255

3. Ch. chartarum, peridio subgloboso nigro , macula laete flava cincto, sporidiis l. c. subglobosis. Ehrenb.l Singulare thallo maculaeformi flavo, indeque quasi medium inter species antecedentes et sequen¬ tes athallas. In charta emporetica putrida , aestate, (v. s .) 4. Ch. globosum, peridio adnato-globoso, undique pilis aequalibus simplicibus divergentibus ob¬ sesso, sporidiis globosis. Kunz. 1, c. p. 16. Minutum, punctiforme, basi adnata, globosum, airum, ore punctiformi dehiscens, demum in discum exiguum pallidum dilatatum. Pili totam superfi¬ ciem aequaliter obducunt, rigiduli , diametrum ae¬ quantes. In caulibus herbarum, vere. (v. v.) 5. Ch. pusillum, peridio adnato- globoso, pilis ae¬ qualibus brevibus erectis tecto, sporidiis globo¬ sis. — Sclr. Suec. e.vs.Jase . VIII. In greges minutas elegantes collectum; cete¬ rum praecedenti valde affine, loco forsan tantum distinctum. Ad folia decidua acerosa, (v. v.) primo vere. O b s. Sphaeria exilis Alh . et Sc7iwcint p. 44 . ciebus ultimis spe- simillima est, nondum vero aualytice e.varainala. IX . APIOSPORIUM . Kunze. Kunz . Myc. Heft. I . p. 8 . Fries Syst, ori . veg, I . p, 156. CHAR. Peridia firma , pyriformia, extus pul¬ verulenta. Sporidia globosa, pellucida, pulpae ge¬ latinosae immersa. — Opaca coacervata, adnata. HISTORIA . Fungilli gregarii , in acervulis collecti, minuti, lignatiles, Sphaeriarum initia refe- ijpntes, quare prorsus praetervisi , donec sub nomine allato(ab cmiov et otcoqoq formato) proposuit Kunze. Pulvis est thalli species. 1 - A. Abietis, acervulis hemisphaericis olivaceis, peridiis e globoso pyriformibus. Kunz..1 I . c. 256 CONIOSPORIUM

Pulvis, quo peridia extus conspersa sunt, velo isti pulveraceo variarum Sphacriarum simile est. A sequente insuper differt sporidiis minutis. In i ligno abietino Sajconiae lectum, (v. s.) 1 2. A. Salicis, acervulis irregularibus nigris , peri- diis ex oblongo pyriformibus. Kutiz.l l. c. Acervuli passim confluentes. Sporidia majora. In truncis Salicis , cum priori, (v. s.) I 3. A. stilbosporeum, acervulis effusis atris , peridiis ■ e cylindrico ovatis. ! Stilbospora ? maxima. Schwein, Car+ 506». . Hic a Stilbospora omnino diversus fungillus ex hac serie potissimum videtur. Peridia etiam sparsa occurrunt , interdum in bacilli fere clavati speciem elongata. Profuse ad longitudinem ulnarum tegit ra¬ mulos cariosos in Carolina. Scliweiniz . (v. S.) X. CONIOSPORIUM. Link. vegt I # Link , diss. 1 , pt 8 . Ne es Syst . p. 27 , Fries Syst. orb, p. 156. CHAR. Peridia firma, rotundata , extus pul¬ verulenta, includens sporidia minima opaca. — Opaca, aggregata, libera. HISTORIA . Genus hoc, a y.oviq et onoQog di¬ ctum, ad Coniomycetes ab Auctoribus relatum , et quidem cum Leprariis Lichenum comparatum ab Eh- renbergio, a priori non longe removendum esse, tam affinitas quam characteres suadent. Differt praeci¬ pue peridio minus evoluto sporidiisque minus di¬ stinctis. 1. C, olivaceum, peridiis coacervatis subovatis olivaceis. C. oliyaceum. Lini l . c. j. 6 . Nees Syst. f . 22. Acervulos format parvos rotundatos 1. oblon¬ gos -J-- 4 lin. longos, crassiusculos. Peridia minim», . forma irregulari , alia nuda, alia et pleraque qui- | dem massa grumosa obscura conspersa. In conti- nationibus e Pino maritima factis in Lusitania, (y . ic.) tOCfq. C.nigrum, peridiis aggregatis subovatis atris.

i SCLEROCOCCUM 257

Acervulos format tenuiores quam prioris , sed elongatos, lineam longos. Peridia ceterum prioris, magis tamen rotunda. In parietibus e Pino silvestri exstructis •in silvis Sntolandiae. Ferrne perennis. ( v. v. ad Aenglador , quae dicunt.) 3. C. circinans, peridiis subglobosis atris in circu¬ los dispositis. C. circinans . S. M, 1 , p , XLI . Ttesmax. l exs, n, 330. Prae ceteris insigne , nec ut status imperfectus ad aliud vegetabile referendum. Acervuli circulos formant 4 1— unc. latos , orbiculares , in centro vacuos. Peridia ceterum conferta magisque regula¬ ria , pulvere minus conspicuo quam in prioribus. Ne es primus determinavit. In Arundine Phragmite emortua, autumno — vere. (v. v.) XI . SCLEROCOCCUM . Fries. Fries Syst. ori . veg, 1 . p, 172 . Spilomatis spec. Aci . syn, p, 2. CHAR . Peridia firma, nuda , superne exesa, farcta sporidiis globosis opacis inter se et cum peri- dio in tuberculum arcte conglutinata. Atrum, gre¬ garium, liberatum, thallo nullo. HISTORIA . Parasitatur in crustis Lichenum, quare pro apothecio Lichenis habitum fuit 5 est ta¬ men evidenter planta fungosa. Ob jperidium imper¬ fectum, ut sequens genus, ambigit inter hunc ordi¬ nem et Coniomycetes , sed tam habitus quam vege¬ tatio huc referunt. Nec sporidia superficialia sunt, sed intus conglutinata. Nomen a gx?.eqos et xoxxog derivatum, nam cornea fere duritie ab lllosporio ’ recedit. Caute distinguendum ab itidem parasitico Spilomate verrucoso Flbrke ! etc., Torulis magis allini. 1. SCLEROCOCCUM sphaerale. Lecidea papillosa. Aci .! Licti, umv, p, 171 , quoad apothecis, Spiloma sphaerale. Acti . syn. Licti, p, 2 . Mari . FI , Eri . p, — Scleroc, sphaerale . Fries Scler . exs. n. 179 . Licti, ext. n, 365. Gregarium , subglobosum , Sphaeriae minutae facie, opacum, atrum. Peridium ab interiori massa P. in . Sect. l . S 258 1LL0SP0RIUM non discretum, tenue, subcorneum, primo laeve, mox vertice exesum et sporidiis prorumpentibus superne scabrum. Interior massa indurata , sed humectata mollior, in qua sporidia globosa, minuta, opaca ni¬ dulantur. In thallo crustaceo- tartareo Lichenum,prae¬ cipue in Parmeliae glaucomat. Ach. forma corallina s. Isidio corallino. Ach. Perennis, (v. v.) XII . 1LLOSPOMUM . Mart. Mari , Crypt, Eri , p, — Nees syn. gcn , p . LIX , Fries Syst, orbs veg. p . 156. — Sclerot. spec, Schum+ Sacll . 2. p , 180* CHAR. Peridium subgelatinosum, fatiscens. Sporidia globosa, pellucida, peridiolo hyalino cin¬ cta. — Erumpenti- liberata, laete colorata, thallo vix ullo. H1ST . Fungilli gregarii , plerumque Licheni- colae, ob colorem rubentem elegantes, qui hoc ge¬ nus naturalissimum constituunt, interna structura inter se non parum recedunt , ut character generi- cus absolutus difficilis sit. Affinitas inde multiplex, hinc versus Erysiphem et Perisporium, illinc versus Coniosporium et Sclerococcum, cum quo loco natali exi¬ mie convenit. Optime ceterum hoc loco in limine Coniomyceturu positum videtur. Ut Chaetomium ad Cenopleam, hoc exacte ad Pkiloniam accedit. Nomen ab et i/J.O) et cttoqos sumtum. 1. I. roseum, coacervatum in tuberculum difforme, molle, fatiscens, roseum. roseus . Sckreb, spic. tt, 1150 . FI . T)an, 1, 1243 . f- 1» Byssus rosea . Relz . Prodr , n. 1806 . Lepra rosea, ivilld. Ber , n. 1806 . Lepraria . Ach , Prodr , p. 9 . Tubercularia. Pers . Obs. 1 . p. 78 . Syn. p. 114 . Sclerotium persicolor. Schum. Saell. 2 . p. 180 . Palmella rosea . Lyngh . Hydroph. Dan , p, 207 . Grcv. Crypt. t, 51. h. Lepra carnea, Ehrh , Crypt. cxs. n, 308 . ( deest in nostro exeinpl .) Erumpens , liberatum , gregarium ; coacerva¬ tum in tuberculum forma' angulata varium , molle, subgela inosum, facile friabile et leproso- fatiscens, intense roseum. Sporidia minima, haud exacte glo- 1LL0SP0IUUM 259

bosa, membranulis (peridiolis) tenuissimis hyalinis inclusa. In Lichenibus arboreis angust foliis , v. c. Parmelia ciliari , stellari praecipue var. tenella etc. jovc pluvio, (v. v.) 2. I. carneum, gregarium, globulare, liberum, molle, subpulverulentum, carneo- rubrum. I , roseum. Murt , l. c. 3 Medium quasi inter praecedens et sequens, illi vero proximum. Peridia magis discreta, passim membranulae thallodi insidentia. Forma regularis, sphaerica. Sporidia prioris , membranula inclusa; hoc peridiolum a Martio sporidium dictum videtur. In Lichenibus terrestribus latifoliis , hactenus tantum in Pelligeris, v. c. P . canina , observatum. Praecipue hieme, (v. v.) 3. I. coccineum, confertum, minimum, sphaericum, persistens, coccineum. Praeter colorem totumque habitum , quo Co- niosporium aemulatur, hoc ab I. roseo praecipue re¬ cedit globis illis minutissimis nullo modo coacerva¬ tis, sed omnino solitariis , quare in singulo unicum modo peridiolum continetur idemque aegre obser¬ vandum. In Lichenibus leprosis crustaceis, v. c. in Le- prana argena et aglaea Ach. in Gallia occidentali. Prevost. (v. s.) Obs . Eidem amico dilectissimo aliam similem debeo formam, granuli* duris laevissimis , quam rite examinare non licuit. Nasci- tur in Parmelia saxatili ^ in Isidium Ach, mutata. — Sclerot , gra~ nulctium Schuin . I. c, sistere xidetur. 4. I. persicinum, gregarium , minimum , adnatum, fugax, persicinum. — Scler. Suec. exs. n. 300. Greges minutas, determinatas offerunt peridia adpresso- sphaerica, intus subgelatinosa sporidiis far¬ cta, laevigata, vix fatiscentia, sed fugacia.Adlignu nuda pinea (Pinisilvestris ) recentius scissa, in aere canescen¬ da Ad . saepes ligneas in Smolandia, passim. Hieme, (v.v.) Obs » Si granula Taphriae pro genuino peridio habeas , hoc infimo loco, ut Link in Spec. Pl. 1 . p . 162. indicavit 3 istud ge- nus optime inseritur . Vide juxta Phylleriaceas,