Systema Mycologicum, Sistens Fungorum Ordines, Genera Et Species Huc Usque Cognitas, Quas Ad Normam Methodi Naturalis
Total Page:16
File Type:pdf, Size:1020Kb
www.e-rara.ch Systema mycologicum, sistens fungorum ordines, genera et species huc usque cognitas, quas ad normam methodi naturalis Fries, Elias Magnus Gryphiswaldiae (Greifswald), 1821-1829 ETH-Bibliothek Zürich Persistent Link: http://dx.doi.org/10.3931/e-rara-17080 Ordo V. Perisporiaceae. www.e-rara.ch Die Plattform e-rara.ch macht die in Schweizer Bibliotheken vorhandenen Drucke online verfügbar. Das Spektrum reicht von Büchern über Karten bis zu illustrierten Materialien – von den Anfängen des Buchdrucks bis ins 20. Jahrhundert. e-rara.ch provides online access to rare books available in Swiss libraries. The holdings extend from books and maps to illustrated material – from the beginnings of printing to the 20th century. e-rara.ch met en ligne des reproductions numériques d’imprimés conservés dans les bibliothèques de Suisse. L’éventail va des livres aux documents iconographiques en passant par les cartes – des débuts de l’imprimerie jusqu’au 20e siècle. e-rara.ch mette a disposizione in rete le edizioni antiche conservate nelle biblioteche svizzere. La collezione comprende libri, carte geografiche e materiale illustrato che risalgono agli inizi della tipografia fino ad arrivare al XX secolo. Nutzungsbedingungen Dieses Digitalisat kann kostenfrei heruntergeladen werden. Die Lizenzierungsart und die Nutzungsbedingungen sind individuell zu jedem Dokument in den Titelinformationen angegeben. Für weitere Informationen siehe auch [Link] Terms of Use This digital copy can be downloaded free of charge. The type of licensing and the terms of use are indicated in the title information for each document individually. For further information please refer to the terms of use on [Link] Conditions d'utilisation Ce document numérique peut être téléchargé gratuitement. Son statut juridique et ses conditions d'utilisation sont précisés dans sa notice détaillée. Pour de plus amples informations, voir [Link] Condizioni di utilizzo Questo documento può essere scaricato gratuitamente. Il tipo di licenza e le condizioni di utilizzo sono indicate nella notizia bibliografica del singolo documento. Per ulteriori informazioni vedi anche [Link] 220 AEGERLTA Persoon juxta Helvellaceas collocavit, ex quo loco similitudo, liuic ordini priva , cum Hymenomyceti- bus insuper elucet. Nominis forte radix Sdytipog (Populus graeca). 1. A. candida, glabra, mox farinacea. Sclerotium Aegerita. Hoffm. Germ. 2 . t, 9 , f , 1. Aegerita candida. Pers. syn. p. 684 . Nces Syst, p. 24 . Mart, Eri. p. 326 . Grev. Crypt. Scot. t. 268 . f . 1. Lini Spcc. I. c. Fries Sc7, exs. fasc . IX , — Scler, album, Dcc, viem, Mus. tfHist . Nat. 1816 , p. 41 , Fl . fr. 6. p. 112. Conferta, granuliformis , globoso- hemisphae¬ rica , seminis Papaveris aut Brassicae magnitudine, candida , sed peridio tecta exsiccata sub lia vescens1 Recens laevis, glabra ; peridio secedente minute squa- muloso farinosa ob sporidia globosa, inaequalia,laxa. Ad ligna et cortices varios, saepe sub cortice, sed etiam ad denudatos v. c. asseres vetustos pineos, Eu¬ ropae et Americae! , frequens. Copiosissime ad trun¬ cos alneos juxta rivulos silvaticos. Per totum annum. (v. v.) 2. A. setosa, setulis elongatis sparsis obsita. Grev. 1 C • / 2- Habitus prioris , sed admodum distincta se¬ tulis sparsis diametrum fungi superantibus divergen¬ tibus aliisquefiisiformibusinter sporidia globosa, mi¬ nora, peripherica. Ad ligna putrida in hmnidis Sco¬ tiae. Carmichael. (v. ic.) Obs . Aegerita? caesia Pers. syn. videas sub Agyrio. Aeg. pallidam Ejusd. sub Dichosporio, quatenus e tribus verbis deter¬ minari possunt, jtcg . Lichenoides Pers . Obs. Myc . 2. p. 21. t. 6. f. 10. evidenter est planta Richenosa. — Genus I1KK VIOSI'0 61( G link spec, 2. p, 107 mihi non satis notuinest. Valde alline Aegeritac. ORDO V. PElilSPORIACEAE. CHAR. Peridiiun subglobosum, contiguum, e vesiculis obscuris connatum, contiguum, persistens, apice aut vi tantum dehiscens; intus mollius ; pulpa subgelatinosa, haud diffluente, farctum. Sporidia PERISPORIACEAE 221 in centro collecta, pulpae immersa, simplicia, libera ani peridiolis inclusa. — MORPHOSIS vegetationis fere Pyrenomyce- tum, sed tliallus lloccosus libere evolutus in hoc or¬ dine frequentior est. Yulgo a floccis in peridium coeuntibus (peridium enim numquam ex unica ve¬ sicula inflata oritur ut in Mucorinis, liinc a Gaste- romycetibus exclusis) discretus est; sed in Chaeto- mio totus in peridium ejusque vestitum abit. In ultimis generibus thallus tenuissime pulverulentus, granulis in peridium conflatis. In primis generibus flocci ante formationem peridii in fibras floccosas coeunt, ut in Agaricis Lycoperdisque. Sed haec omnia genera serie contigua omnino cohaerent. — interior pulpa semper mollior , subgelatinosa, sed in nucleum discretum, Pyrenomycetum more , vix abit, nec ascos sporidiaque septata enititur ; peridio aperto collabitur, at non diffluit Sphaeriarum Cy- tisporcarumque more, nec in discum apertum per¬ sistentem Phacidiorum abit. Sporidia saepius sim-* plicia, in pulpa libera 1. in peridiolis liberis (Ery- sipho) inclusa. AFFINITAS . Ordo Pyrenomycetes et Gaste- roinycetes centrales evidenter conjungens, qui me ad has Classes in opusculo praesenti conjungendas in¬ duxit, cum limites strictos non admittant , licet equi¬ dem etiam ut separatos haud invitus considerem. -— A Oasteromycetibus cenfra/ibus recedunt Perisporiaceae sporidiis numquam pulverulentis et laxis , ex quo vero limite excluditur Ccnococcum, affinitate huc ab¬ solute pertinens. Perisporiaceae cum illorum statu elementari conveniunt; sed in hoc inferiori evolu¬ tionis statu subsistunt. A Pyrenomycetibm distin¬ guuntur nucleo minus discreto, haud uiftiuente 1. dis- coideo, defectu ascorum, qui vix umquam desunt m Pyrenomycetibus superficialibus et libere evolu¬ tis , quales omnes Perisporiaceae hoc ipso a Cyti- sporeis et ascis destitutis 1. potius dissolutis facile discreti. Tuberaceae , Nidulariaceae et Carpoboli 222 PERISPORiACEAE Angiogastrivm huc pertinerent , si deesset peridium exterius discretum, quo nunc facillime dignoscuntur; singulum horum sic dictum sporangium per se est Perisporiaceum. Myriococcum revera affine est Ery- siphis et Perisporiis . Caveas, ne huc referas spo- rangia ejecta Sphaeroboli, Piloboli etc. — Scleroti- aceae massa interna compacta similari , sporidiis de¬ mum emergentibus , utique separari possunt. Cum Tricliodermaceis pauca communia, licet Myrothecia radium evidentem offerant et ultimum genus pror¬ sus intermedium. HISTORIA . Fungi gregarii, epiphyti, tardiu8 increscentes, diutius persistentes ; magis vernales et aestivales, quam autumnales ; paucis subterraneis exceptis perpusilli. Hinc a Mycologis diu neglecti fuerunt . Alii tamen ex forma sub Sphaeriis et Scle- rotiis, alii in statu sterili thallode inter Hyphomy- cetes sunt propositi. De generum limitatione optime meriti Link et praecipue Kunze. Genera nempe fere omnia recentiori aevo proposita ; sed maxime naturalia , habitu mox distincta, quod eximimu quod¬ dam, ubi characteres essentiales generici ceterum sub microscopio sumendi. Mire insuper genera e thalli indole, eloco natali analogo, proventu in diversis zonis etc. confirmantur. Genera insigniora multa cli¬ ma temperatius amare videntur. USUS et NOXA parum innotuerunt. Omnes species Pachymatis, quod ex affinitate omnino hujus est seriei, in diversissimis regionibus, v. c. Cliina, Molluccis, Carolina , ob vires medicas eximie cor¬ roborantes laudantur. Cibarii nulli sunt, nisi forte Mylilla ex analogia Tuberis . Antennaria cellaris ad fomitem, haemorrhagias sistendas, etc. eximia est, ipsaque sua vegetatione insignis. Reliquae An~ tennariae ramulos arborum fruticulosque densissimo panno obducendo necant. Erysiphae, partibus tenui¬ oribus infestae, vegetationem v>alde impediunt ; plan¬ tae, quam semel infecerunt, tenaciter inhaerent , nec ipsam tantum plantam , sed et pabulum exsiccatum PER1SP01UACEAE 223 (nt de Piso Erysiphe conspurcato certiores facti su- mus) morbosum reddunt, liinc praecipue Hortulanis et cultoribus Pisi , Humuli etc. taediosae. Myxo- thecia hos forsan in tropicis referunt, lllosporium Lichenes destruit. Synopsis generum e peridii et sporidiorum in¬ dole distinctorum: Sect. 1. RH1ZOGONEAE . Thallus radicans con¬ cretus (coenotocus Ehrcnb.) lloccoso- fibrosus. Ma¬ jores, sublerrunei. Radius ad Tuberuceos Angiogastri- uni — Trichospermosque. A. PACHYMA. Peridium lignosum , squa¬ mosum, crassum, sponte non dehiscens, intus carnoso-suberosum similare aut cavernosum. Huc ex peridio et affinitate, sed pulpa non ge¬ latinosa sporidiisque haud observatis ad Scle)‘0- tiaceos rejerendum. Syst . Myc. 2. p. 242. 1. MYL1TTA . Peridium induratum, crassum, ver¬ rucoso- furfuraceum, sponte non dehiscens, in¬ tus compactum, maculis discoloribus corneo-ge¬ latinosis, sporidiiferis variegatum. 2. AN1XIA. Peridium carnosum, intus demum cavum apiceque dehiscens. Sporidia pulpae car¬ nosae gelatinosae immersa. B. CENOCOCCUM. Peridium corneum, cras¬ sum, sponte non dehiscens, sporidiis primitus conglutinatis — et in hoc statu omnino, con¬ firmante affinitate, Perisporiaceum — demum vero laxis , pulveraceis intus cavum — et in hoc statu ad Trichospermos referendum. Conf. hoc volumen p. (Thallus ut in sequenti). Sect. II . PEfUSPOBlAE . Thallus effusus, disso¬ lutus, floccosus(indiotocus Ehrenb.) , raro obsole¬ tus. Minores, epiphyti. Radius evidentissimus, et ex ordinis idea centralis, ad Pyrenomycetes 3. ANTENNARI A. Peridium subcorneum, rigid uni, vix sponte dehiscens, intus subgelatinosmn. Spo- 224 PFRISPORIACEAE ridia submoniliformi- concatenata. Thallus