Gdańsk, 6 listopada 2017 r. WOJEWODA POMORSKI NR PN-I.4131.51.2017.ESR

ROZSTRZYGNIĘCIE NADZORCZE

Na podstawie art. 91 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym ( Dz. U. z 2017 r., poz. 1875 ),

stwierdza się nieważność

§ 1. ust. 1 punkt 4 oraz § 1 ust. 1 punkt 5 w zakresie wyrażenia: „i ich otoczenie” uchwały Nr XL.328.2017 Rady Miejskiej w Sztumie z dnia 4 października 2017 r. w sprawie zakazu sprzedaży, podawania spożywania oraz wnoszenia napojów alkoholowych w miejscach publicznych na terenie Miasta i Gminy .

Uzasadnienie W dniu 4 października 2017 r. Rada Miejska w Sztumie podjęła uchwałę Nr XL.328.2017 w sprawie zakazu sprzedaży, podawania, spożywania oraz wnoszenia napojów alkoholowych w miejscach publicznych na terenie Miasta i Gminy Sztum. Powyższa uchwała została doręczona Wojewodzie Pomorskiemu w dniu 10 października 2017r. W § 1 przedmiotowej uchwały Rada Miejska w Sztumie wprowadziła na terenie Miasta i Gminy Sztum zakaz sprzedaży, podawania, spożywania oraz wnoszenia napojów alkoholowych w następujących miejscach: 1) ciągi spacerowe i ścieżki rowerowe nad jeziorami Barlewickim i Sztumskim, w tym Bulwar Zamkowy w granicach nieruchomości gminnych, 2) kąpielisko miejskie, z wyłączeniem kawiarni i przyległego tarasu, 3) place zabaw: w Sztumie: ul. Kopernika, ul. Wojciechowskiego, Bulwar osiedle Sierakowskich, Zajezierze Dworek Żeromskiego, Bulwar przy plaży miejskiej, ul. Pieniężnego, ul. Nowowiejskiego, - na terenie gminy: Biała Góra, Czernin, Cygusy, Gościszewo, Górki, , Koniecwałd, Koślinka, , Nowa Wieś, Pietrzwałd, Piekło, Postolin, Ramzy Małe, Sztumska Wieś, , Uśnice, Węgry, 4) Park Miejski i Stadion Miejski, 5) Cmentarze i ich otoczenie oraz inne obiekty sakralne i miejsca kultu religijnego (kapliczki, krzyże itp. ). Jako podstawę prawną uchwały Rada wskazała art. 14 ust.6 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. z 2016r., poz. 487 ze zm.). Zgodnie z tym przepisem ustawodawca upoważnia radę gminy do wprowadzenia na terenie gminy w innych nie wymienionych w ustawie miejscach, obiektach lub na określonych obszarach gminy, ze względu na ich charakter, czasowy lub stały zakaz sprzedaży, podawania, spożywania oraz wnoszenia napojów alkoholowych. Przepis ten daje możliwość uzupełnienia generalnych (ogólnokrajowych) zakazów sprzedaży, podawania lub spożywania napojów alkoholowych określonych w art. 14 ust. 1-5 ustawy, zakazami lokalnymi wprowadzanymi przez gminy na ich terenie, z uwagi na charakter danego miejsca, obiektu czy obszaru gminy. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem sądowym, upoważnienie udzielone radzie gminy w art. 14 ust.6 podlega ścisłej wykładni językowej, zaś wprowadzenie dodatkowego, czasowego lub stałego zakazu sprzedaży, podawania, spożywania, czy wnoszenia napojów alkoholowych (w innych miejscach lub

Id: F014834D-1CD1-4BA8-B352-1E7C0A3024C8. Podpisany Strona 1 obszarach niż wymienione w art. 14 ust. 1-5), musi uwzględniać wymóg spełnienia przez objęte nim miejsca lub obszary szczególnego znaczenia dla społeczności lokalnej (m.in.: wyrok NSA z dn. 05.07.2007r. sygn. akt II GSK 81/07, wyrok NSA z 28 września 2012r. sygn akt II GSK 824/11 – orzeczenia NSA, wyrok SN z 7 marca 1996 r., III ARN 72/95 ).Rada gminy może więc wprowadzić ograniczenia w sprzedaży, podawaniu, spożywaniu oraz wnoszeniu napojów alkoholowych na terenie gminy w niektórych miejscach lub obiektach na obszarze gminy ze względu na szczególny ich charakter, wskazując konkretne, zindywidualizowane miejsca, czy obiekty, które ze względu na swój charakter wymagają czasowej lub stałej ochrony przed sprzedażą, podawaniem, spożywaniem oraz wnoszeniem do nich napojów alkoholowych. W § 1 uchwały Rada Miejska w Sztumie postanowiła, że zakazem sprzedaży, podawania, spożywania oraz wnoszenia napojów alkoholowych obejmuje m. in. takie zindywidualizowane miejsca i obiekty publiczne, jak: Park Miejski i Stadion Miejski (§ 1 ust. 1 punkt 4 uchwały). W ocenie organu nadzoru wprowadzenie zakazu sprzedaży, podawania, spożywania oraz wnoszenia napojów alkoholowych w przypadku tych miejsc (Parku Miejskiego i Stadionu Miejskiego) narusza zakres delegacji określony w art. 14 ust. 6 cyt. ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi. Miejsca te zostały już bowiem objęte zakazem ustanowionym przez ustawodawcę w art. 14 ust. 2a oraz w art. 16 ust. 1 wyżej wymienionej ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi. Mianowicie, w art. 14 ust. 2a został ustanowiony zakaz spożywania napojów alkoholowych we wszystkich parkach (a więc również w Parku Miejskim w Sztumie) oraz na wszystkich ulicach i placach (z wyjątkiem miejsc przeznaczonych do ich spożycia na miejscu, w punktach sprzedaży tych napojów), zaś w art. 16 ust.1 wyżej wymienionej ustawy został ustanowiony zakaz wnoszenia tych napojów na teren stadionów ( zakaz ten dotyczy więc również Stadionu Miejskiego w Sztumie ). Rada Miejska w Sztumie w przedmiotowej uchwale powtarza i modyfikuje te zakazy, czym narusza § 137 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dn. 20.06.2002r. w sprawie „Zasad techniki prawodawczej” (Dz. U. z 2016r. poz.283). W orzecznictwie sądowym ugruntowany jest zaś pogląd, iż regulacje ustawowe nie mogą być powtarzane bądź modyfikowane przez przepisy prawa miejscowego i naruszenie tej zasady stanowi istotne naruszenie prawa (np. wyroki NSA z dnia 30 stycznia 2003 r., SA/Ka 508/02 i z dnia 14 października 1999 r., II SA/Wr 1179/98 ). Dopuszcza się jedynie wyjątkowe powtarzanie przepisów ustawy w takich aktach, jak statuty, czy regulaminy z uwagi na to, że akty tego rodzaju są zwykle dla pewnego kręgu odbiorców podstawowym źródłem informacji i dlatego informacja ta powinna być możliwie pełna, co może wymagać powtórzenia przepisów ustawy (S. Wronkowska [w:] op.cit., s. 32). Możliwe byłoby zakwalifikowanie takich powtórzeń jako naruszeń prawa o charakterze nieistotnym (vide np.: wyrok WSA we Wrocławiu z 12.10.2005 r., II SA/Wr 385/05, CBOSA; wyrok WSA w Szczecinie z 16.01.2007 r.. Jednak powtórzenia w takich przypadkach powinny być powtórzeniami dosłownymi, aby uniknąć wątpliwości, który fragment tekstu prawnego (rozporządzenia, ustawy upoważniającej czy innego aktu normatywnego) ma być podstawą odtworzenia normy postępowania (vide: S. Wronkowska [w:] op.cit., s. 32 i s. 239). Nie dotyczy to jednak przedmiotowej uchwały. Dodatkowo organ nadzoru podnosi, że użyte w § 1 punkt 5 wyrażenie: „ ich otoczenie” w odniesieniu do cmentarzy jest niejasne, nieprecyzyjne i może skutkować dowolnością na etapie stosowania prawa miejscowego i tym samym należy mu zarzucić naruszenie wynikającej z art. 2 Konstytucji zasady pewności prawa. Jak stanowi art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz.U. Nr 78, poz. 483 z późn. zm.): „Rzeczpospolita Polska jest demokratycznym państwem prawnym, urzeczywistniającym zasady sprawiedliwości społecznej”. Pochodną wyrażonej w art. 2 Konstytucji zasady demokratycznego państwa prawnego jest zasada zaufania obywateli do państwa i stanowionego przez nie prawa. Oznacza to, że normy stanowione przez prawodawcę powinny być sformułowane w sposób jasny, precyzyjny i jednoznaczny. Taki wymóg stawiany powinien być w szczególności aktom prawa miejscowego, gdyż stanowią one prawo powszechnie obowiązujące na terenie działania organów, które je ustanowiły. Mając na uwadze powyższe okoliczności, organ nadzoru stwierdził, że uchwała w § 1 ust. 1 punkt 4 oraz w § 1 ust. 1 punkt 5 w zakresie wyrażenia: „i ich otoczenie” w istotny sposób narusza zakres delegacji określony w art. 14 ust. 6 cyt. ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi. Uchybienia te mają charakter rażącego naruszenia prawa, skutkując nieważnością uchwały w tym zakresie. Wobec powyższego, Wojewoda Pomorski stwierdził nieważność § 1 ust. 1 punkt 4 oraz § 1 ust. 1 punkt 5 w zakresie wyrażenia: „i ich otoczenie” uchwały Nr XL.328.2017 Rady Miejskiej w Sztumie z dnia

Id: F014834D-1CD1-4BA8-B352-1E7C0A3024C8. Podpisany Strona 2 4 października 2017 r. w sprawie zakazu sprzedaży, podawania spożywania oraz wnoszenia napojów alkoholowych w miejscach publicznych na terenie Miasta i Gminy Sztum. Zgodnie z art. 92 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym stwierdzenie nieważności uchwały wstrzymuje jej wykonanie w zakresie objętym stwierdzeniem nieważności z dniem doręczenia rozstrzygnięcia nadzorczego. Od niniejszego rozstrzygnięcia nadzorczego służy skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku w terminie 30 dni od daty jego doręczenia, za pośrednictwem Wojewody Pomorskiego.

WOJEWODA POMORSKI

Dariusz Drelich

Id: F014834D-1CD1-4BA8-B352-1E7C0A3024C8. Podpisany Strona 3