TURKISH MUSIC FOR CELLO AND PIANO Saygun • Manav • Uçarsu • Usmanbaş CelloPianoDuo Dilbağ Tokay, Cello • Emine Serdaroğlu, Piano Ahmet Adnan SAYGUN (1907-1991) The Three Turkish Folk Songs can be seen as an TURKISH MUSIC Ahmet Adnan Saygun, born in Izmir, was a prominent exploration of Turkish folk music idioms through folk Turkish composer who studied at the Schola Cantorum songs originating from three different regions of Anatolia. FOR CELLO AND PIANO in Paris with Vincent D’Indy, Eugène Borrel, and Paul The first piece is a love song from the Aegean coast. Le Flem between 1928 and 1931. He taught extensively Its recitative-like middle section and the coda distinctly echo the popular Aegean coast dance zeybek. The Ahmet Adnan SAYGUN (1907-1991) 19:08 in Ankara and Istanbul Conservatoires throughout his life, and in 1936 carried out research into Turkish second piece provides a soothing transition between Viyolonsel ve Piyano için Sonat, Op. 12 folk music with Béla Bartók in southern Anatolia. As a the outer works, and is based on an aksak, a limping, (Sonata for Cello and Piano, Op. 12) composer, Saygun was attached to the traditional values asymmetrical measure in a moderate tempo. This work 1 Animato 8:07 of European classical music, searching for the ideal is based on a courting song from the eastern Black Sea 2 combination of Turkish folk music and Western musical region. The third piece is based on a lively folk song from Largo 5:50 central Anatolia, mostly sung and danced by women. 3 heritage to construct a new identity for modern Turkish Allegro assai 5:11 music. He was also an influential ethnomusicologist, There are instances of extended playing techniques in pedagogue, and scholar. all three pieces, some of which are derived from bağlama Özkan MANAV (b. 1967) 10:58 The Sonata for Cello and Piano Op. 12, composed (Anatolian long-necked lute) playing, while others stem Üç Türkü (Three Turkish Folk Songs) in 1935, was dedicated to the memory of David Zirkin, from vocal gestures and exclamations. a German cellist who fled from Nazi Germany and lived “Even though my music still dwells widely in the 4 Ah Bir Ateş Ver (O, Give Me Fire) 5:37 in Turkey as a highly esteemed teacher. The Sonata territory of contemporary music, the number of my 5 Al Tavandan Belleri (Take the Spades from the Ceiling) 3:12 belongs to Saygun’s first creative period, characterised imminent visits to folklore has reached a point reminiscent 6 Leblebi (Roasted Chickpeas) 2:09 in the main by his quest to construct a unique Turkish of a double life, which feels like being an amphibian.” style from a blend of Western structural elements and Özkan Manav Anatolian musical tradition. It aims to present a fresh Hasan UÇARSU (b. 1965) and modern sound for the new Turkish Republic. At this Hasan UÇARSU (b. 1965) 7 Elif Dedim Be Dedim (I Said A, I Said B) 5:30 time, in addition to being fascinated by the marriage of Hasan Uçarsu was born in Istanbul in 1965. He studied traditional Anatolian folk music with traditional Turkish- composition with Ahmet Adnan Saygun at Mimar İlhan USMANBAŞ (b. 1921) 27:23 Ottoman music (as derived from Bartók’s ideas), Saygun Sinan Fine Arts University (MSFAU) Istanbul State was heavily influenced by pentatonicism. The five-note Conservatory, where he earned his Bachelor’s and 8 Viyolonsel ve Piyano için Müzik No. 1 scale formations form a central tenet of Asian music, Master’s degrees in composition in 1990 and 1992 (Music for Cello and Piano No. 1) 3:50 and Saygun considered them a cornerstone of Turkish respectively. He completed his doctorate in composition 9 Viyolonsel ve Piyano için Müzik No. 2 musical roots. The pentatonic scales are a distinguishing in 1997 at The University of Pennsylvania, USA, with (Music for Cello and Piano No. 2) 6:38 feature of Saygun’s first creative period and, predictably, George Crumb and Richard Wernick. Since then, he has 0 of the Sonata. been teaching at MSFAU Istanbul State Conservatory. Raslamsal, Viyolonsel ve Piyano için No. 1 As a composer, his main concern is to create an original (Aleatoric for Cello and Piano No. 1) 4:09 Özkan MANAV (b. 1967) musical language with a special emphasis on personality ! Raslamsal, Viyolonsel ve Piyano için No. 2 Özkan Manav was born in 1967 in Mersin and counted and identity. To this end, he utilises novel compositional (Aleatoric for Cello and Piano No. 2) 4:27 among his teachers the influential Turkish composers techniques to develop a musical aesthetic which @ Raslamsal, Viyolonsel ve Piyano için No. 1, ver. 2 Ahmet Adnan Saygun and İlhan Usmanbaş. Later, he represents the sounds, geography and cultures of his (Aleatoric for Cello and Piano No. 1, ver. 2) 4:14 studied with the American composers Lukas Foss and homeland. Marjorie Merryman at Boston University, where he Elif Dedim, Be Dedim was commissioned in 1999 # Raslamsal, Viyolonsel ve Piyano için No. 2, ver. 2 earned his doctoral degree. He has been awarded prizes as part of a project which brought together folk song (Aleatoric for Cello and Piano No. 2, ver. 2) 4:05 in the USA, Germany, Turkey, Bulgaria and Italy, and his arrangements for cello and piano. A fervent believer music has been released on CD in Turkey, Germany, and that arranging folk songs for Western instruments is the USA. He has been teaching at his alma mater, Mimar tantamount to segregating it from its original musical Sinan Fine Arts University Istanbul State Conservatory and social context, Uçarsu was concerned that an since 1991. arrangement of this Anatolian folk song for cello and piano would result in the loss of many of its original, pizzicati versus percussive piano notes and chords; Ahmet Adnan SAYGUN (1907-1991) olmuştur. İkinci ana kaynak ise, Orta Asya müziğinin authentic features; in particular, the lyrics. To repeated chords against the cello’s melodic lines; Ahmet Adnan SAYGUN İzmir’de doğmuş, 1928-1931 en belirleyici özelliklerinden biri olan ve pentatonik counteract this, he attempted to bring out the inner quick passages for some measures and then meno yılları arasında Paris’te, Schola Cantorum müzik olarak adlandırılan beş sesli Asyatik ses dizileridir. spirituality and cultural meaning with programmatic mosso measures; and steady cello pizzicati (in the okulunda Vincent D’Indy, Eugène Borrel ve Paul la Saygun, pentatonizmi Türki müziğin özü, izi ve damgası instrumental writing for lines such as ‘Ah! There is coda) against smooth piano arpeggios. Flem ile çalışmış, 1936 yılında Bela Bartok ile birlikte olarak değerlendirmiştir. Daha sonra bu düşünceyi no way to write down my sorrows even if a bird’s Music for Cello and Piano No. 2 was written Türkiye’nin güneyinde folk müziği araştırmaları yapmıştır. çok genelleyici bulduğu için terk etmiş, ancak bu beş wing turns out to be a pen.’ The arrangement during the composer’s studies with Kemal İlerici, a Ölümüne dek Ankara ve İstanbul Konservatuvarlarında sesli diziler onun ilk yaratı döneminin ve dolayısıyla da concludes in a dramatic manner, with the cellist and composer and theorist who proposed an authentic öğretmenlik görevinde bulunan Saygun, uluslararası Sonat’ının en ayırt edici özelliklerinden birisi olmuştur. pianist requested to sing a line of the song whilst harmonic practice of quartal harmony for Turkish başarıları, üretkenliği, müziği ve düşüncelerinin simultaneously playing it, in order to fully express modal music. The rhythmic patterns used in both yoğun etkileriyle, batı sanat müziği anlayışıyla Özkan MANAV (1967) the ethos. instrumental parts are also related to Turkish yaratılan “Cumhuriyet Dönemi Türk Müziği”nin en Özkan Manav 1967 yılında Mersin’de doğmuş, Mimar classical music’s metric patterns with heavy and önemli bestecilerinden biri, hatta ‘kurucusu’ olarak Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi (MSGSÜ) İstanbul İlhan USMANBAŞ (b. 1921) light beats which are presented predominantly in the nitelendirilmiştir. Besteciliğinin yanı sıra, etnomüzikolog, Devlet Konservatuvarı’nda Adnan Saygun ve İlhan İlhan Usmanbaş, born in 1921, is the major piano’s left hand. Beginning with a long introductory eğitimci ve düşünce insanı olarak da çok etkili olmuştur. Usmanbaş’la, Boston Üniversitesi’nde Lukas Foss ve representative of the second generation of Turkish section of the piano in the Segâh makam based on Teknik açıdan Avrupa sanat müziğinin geleneksel, klasik Marjorie Merryman’le kompozisyon çalışmıştır. Yapıtları composers of polyphonic music and one of the B with a diminished fifth (a makam being a system değerlerine bağlı olmakla birlikte, kendi müzik kimliği ABD, Almanya, Türkiye, Bulgaristan ve İtalya’da ödüle most influential figures for the younger generation of melody types used in Turkish music), the music konusunda da duyarlı bir besteci olarak, modern Türk değer bulunmuş, Türkiye, Almanya ve ABD’de CD with his depth of vision and ceaseless aspiration continues with the cello towards other makams. müziğini yaratma yolunda batı müziği geleneğiyle Türk kayıtlarıyla yayınlanmıştır. 1991 yılından bu yana for newer musical expression. He studied cello The introductory section comes back before each halk müziğinin ideal bileşimini araştırmıştır. MSGSÜ İstanbul Devlet Konservatuvarı’nda ders and composition at Ankara State Conservatory cello entrance and is shortened each time it is vermektedir. and became a student of the prominent ‘Turkish repeated. Viyolonsel ve Piyano için Sonat Op. 12 1935 yılında Five’ (Saygun, Erkin, Rey, Alnar and Akses), who Aleatoric for Cello and Piano Nos. 1 & bestelenmiş ve Nazi Almanya’sından kaçtıktan sonra Üç Türkü: Viyolonsel ve piyano için yazılan bu parçalar, forged the foundations of Western music in Turkey, 2 consist of a number of figures assigned to Türkiye’de yaşayıp öğretmenlik yapmış olan Alman Anadolu’nun üç farklı yöresinden kaynaklanan halk composing their most outstanding work in the early each instrument. The clearly identified figures viyolonsel sanatçısı David Zirkin’in anısına sunulmuştur. şarkıları üzerinden Türk halk müziğine özgü deyimleri years of the Republic. However, Usmanbaş shifted are performed randomly at the discretion of the Sonat, Saygun’un ilk yaratı dönemine aittir. Bu dönem, araştırmaya, keşfetmeye yönelir. Parçaların ilki, Ege to the movements the movements neglected musicians. In Aleatoric for Cello and Piano No. 1, bestecinin Anadolu müzik geleneğini batı müziğinin bölgesine ait bir sevda türküsüne odaklanır. Besteci by the ‘Turkish Five’: neo-classicism, twelve- the cello has staccato note groups, slow quavers, yapısal öğeleriyle, yeni ve özgün bir üslup doğrultusunda bu konuda “viyolonsel ve piyano için bu tür bir yapıt tone composition, serialism, aleatoric music, glissandi, long held double stoppings, and a very bir araya getirme çabalarıyla belirginleşir. Böylece, yeni oluşturmaya yönelmeme, onlu yaşlarımdan bu yana and open form. As an advocate for the new, he rapid figure reaching the high end with glissandi. Türkiye Cumhuriyeti toplumu bir yandan kendi müzik belleğimde yer tutmuş olan bu ilk türkü yol açmıştır” was a pioneer of extended playing techniques The piano, however, has very quiet figures mirasına sahip çıkarken, öte yandan da genç, kişilikli der. Parçanın reçitatif karakterli orta bölmesi ve kodası in Turkish contemporary music. Through repeated notes, long held notes with small notes ve modern bir ses oluşturabilecektir. Bu dönemde ayrı bir imgelemin ürünüdür, doğrudan bestelenmiştir, scholarships from UNESCO and The Rockefeller in between, or arpeggios with pedals. In Aleatoric Saygun, sanatsal görüşlerini batı müziğiyle birlikte iki türküyle belirgin bir bağıntısı yoktur. Bununla birlikte Foundation, he visited the USA in 1952 and 1957- for Cello and Piano No. 2, the cello figures include ana kaynağa dayandırmaktadır. İlk kaynak, özünde koda, ağır ve yer yer vurgulu adımlarıyla, Ege yöresine 58, studying composition with Luigi Dallapiccola very high notes played near the bridge, a tremolo Bartok’un görüşlerinden devşirilen modern bir müzik özgü zeybeklerin ruhunu yansıtır. İkinci türkü, ilk and Milton Babbitt in Tanglewood. Throughout near the bridge, a very rapid figure beginning on dili yaratırken, Anadolu halk müziği ve geleneksel türkünün içe işleyen, yüklü anlatımıyla sonuncu türkünün his life, Usmanbaş has been awarded numerous the very high notes and gradually falling down to Osmanlı-Türk müziğidir. Farklı değerleriyle bu iki müzik canlı, oynak karakteri arasında geçiş işlevi görür. international prizes. the lowest notes of the instrument; the piano has kültürünün Saygun’un yaratıcılığında uzun süreli etkileri Ordu-Giresun yöresinde söylenen bu türkü, aksak ölçü Music for Cello and Piano No. 1 is the clusters on high and low registers repeated from ff composer’s first twelve-tone work. The twelve-tone to pp, tremolos with clusters interspersed, and rapid series is so designed that it permits the formation gestures. Each piece is expected to last around 4 to of chords by fourths as well as small figures by 5 minutes. thirds and seconds. This short piece uses cello yapısıyla ortalama bir hızda akıp gider; sözleri bir bir müzik kültürüne ait olan bir Anadolu halk Viyolonsel ve Piyano için Müzik No. 1 bestecinin ilk 12- Raslamsal, Viyolonsel ve Piyano için No. 1 & No. 2 genç kıza seslenmektedir. Genellikle kadınların türküsünü batılı çalgılar için düzenlemek, temelde ses yapıtıdır. 12-ses dizisinin seçiminde dörtlü ve beşli Yapıtların her birinde belli sayıda figür yorumcuların söylediği ve çoğu kez ellerini çırparak eşlik ettiği türküyü kendi müziksel ve toplumsal bağlamından aralıklarına olanak tanıyan bir sıralama yanında, küçük kullanımına sunulmuştur. Açık kimliklere bürünen sonuncu türkü, canlı, şen bir İç Anadolu ezgisidir. koparmaktır. Bu sürecin sonunda, türkü, sözlerinde ikili ve üçlülerden oluşan kısa figürlerin kullanımını figürler müzisyenlerin isteğine göre, özgür biçimde, Viyolonsel ve piyanoyla çalgısal ses ortamına olduğu gibi, asıl ve saf özelliğini yitirir. Bu eserde, öngören dizi sırası da düşünülmüştür. Bu kısa yapıt, sıra gözetmeksizin çalınır. Raslamsal, Viyolonsel ve taşınan parçaların her üçünde, yer yer genişletilmiş besteci, belirtilen bu kaybı dengelemek için, “Ah! viyolonselin pizzicato’ları ile piyanonun noktalı notaları; Piyano için No. 1’de viyolonsel partisinde dokuz değişik seslendirme tekniklerine başvurulmuştur. Bunların Kuş kanadı kalem olsa yazılmaz benim derdim” viyolonselin ezgileri altında duyulan piyanonun figür bulunmaktadır. Bunların arasında, dört, ya da bir bölümü bağlama ya da meydan sazından, bir sözlerinde olduğu gibi, halk türküsünde içkin tekrarlanan akorları; hızlı tempolarla çok hareketlenen yedi notalık presto, ff gruplar; sonları çarpmalarla biten bölümü de geleneksel vurmalı çalgılardan ya da el olarak kodlanmış biçimde iletilen içselliği, özgün birkaç ölçülük geçitlerle meno mosso tempoların kaydırmalar; eşit değerde, ağır pp notalar grubu; çift sesli çırpmadan esinlidir. Türkülere özgü vokal jestler, ruhsallığı ve kültürel anlamı müzikte büyük ölçüde uygulandığı karşı anlatımların yer aldığı geçitler ve en iki uzun grup; çok hızlı, sonu incelerde kaydırmalara tonlamalar, vurgulamalar, ünlemler, nidalar da bu dışlaştırmaya çalışmıştır. Düzenleme, dramatik bir sonda koda kesitinde, viyolonselin ağırbaşlı pizzicato’ları bağlanan figürler yer alır. Piyano partisinde ise, pedalle parçaların imge dünyasını biçimlendirmiştir. yaklaşımla, çellist ve piyanistin çalarken türkünün yanında piyanonun pedal kullanılan arpejlerinin sürdürülen arpejler; tek ses üzerinde tekrarlar; iki sesin bir dizesini de söyleyip türküyü olası en yakın yumuşaklığının sergilendiği anlatımlardan oluşmaktadır. sürdüğü sırada küçük notalardan oluşmuş bir karşıtlık; Hasan UÇARSU (1965) biçimde aslına, saf haline yakınlaştırma çabasıyla Viyolonsel ve Piyano için Müzik No. 2 Türk müziği sesleri tek tek verilen dört sesli bir akor gibi, genelde Hasan Uçarsu 1965 yılında İstanbul’da doğmuş, son bulur. üzerine yaptığı armoni kuramı çalışmalarıyla tanınan birkaç notalık çok sakin figürler bulunur. Raslamsal, Ahmed Adnan Saygun ile Mimar Sinan Güzel besteci Kemal İlerici ile yapılan çalışmaların bir Viyolonsel ve Piyano için No. 2’nin viyolonsel partisi, Sanatlar Üniversitesi (MSGSÜ) İstanbul Devlet İlhan USMANBAŞ (1921) ürünü olan bu yapıt, her ne kadar piyanonun eşit en ince telin eşiğe yakın yerinde çalınan tekrar notalı Konservatuvarı’nda kompozisyon çalışmış, bu İlhan Usmanbaş, “İkinci Kuşak” çoksesli Türk düzenini kullanıyorsa da makamlarımızın renklerini bir figür; kalından inceye doğru giden çok hızlı, sonu kurumdan lisans ve yüksek lisans diploması almış müziğinin en önemli temsilcisi olarak, açık ve armoni olanaklarını çağdaş bir yazıya geçirmeyi tekrarla biten bir grup; en incelerde hafif bir tremolo, ve Pennsylvania Üniversitesi’nde George Crumb ve görüşlülüğü ve yeni anlatım biçimlerine yönelik amaçlamaktadır. Makamların yanı sıra, eserde, güçlenerek dördüncü telin en incelerinde devam eden Richard Wernick ile yürüttüğü doktora çalışmalarını kesintisiz özlemiyle, genç kuşakları en çok etkileyen geleneksel usullerin mantığına yaklaşan ölçü kalıpları bir tremolo; çok incelerden başlayıp do teline gelen çok 1997 yılında tamamlamıştır. O tarihten bu yana, bestecilerdendir. Türk Beşleri’nin ideallerinden ve özellikle piyanonun kalın ses alanında hafif ve hızlı bir geçit gibi figürlerden oluşur. Piyano partisinde MSGSÜ İstanbul Devlet Konservatuvarı’nda ders uzak durarak, onların göz ardı ettiği alanlara, yeni güçlü vuruşları uygulayan bir vurum türü kullanılmıştır. ise, en ince / en kalınlarda dar bir salkımdan oluşmuş vermektedir. Besteci, kişilik ve kimlik konularına klasikçiliğe, 12-ses kompozisyonuna, diziselciliğe, Piyanonun Segâh dizisini ve armonilerini kullanan uzun ff’dan pp’ya giderek hızlanan tekrar sesleri; kalınlardan özel önem atfettiği, nev-i şahsına münhasır bir raslamsallığa ve açık biçime yönelen Usmanbaş, girişinden sonra viyolonsel de Segâhı kullanan benzer başlayıp incelere çıkan çok hızlı bir figür; salkım akorlar; müzik dili oluşturma amacındadır. Güncel estetik ve çağdaş Türk müziği bağlamında genişletilmiş bir ezgiyle sürer. Piyano her seferinde biraz kısalan triller; tremololarla birlikte salkım seslerden figürler teknikleri bu doğrultuda değerlendirirken, yaşadığı çalma tekniklerinin de öncüsüdür. Ankara Devlet Segâh aranağmelerinde sözü viyolonsele bıraktığında, kullanılmıştır. Parçaların her biri 4-5 dakika sürer. coğrafyaya ait sesleri, duyarlılıkları, değerleri Konservatuvarı’nda viyolonsel ve kompozisyon viyolonsel bir seferinde Hüseyni, bir seferinde Nikriz, bugünü ve geçmişiyle birlikte kuşatan, toplumsal- çalışan besteci, İstanbul ve Ankara’daki öğrenim başka bir seferinde ise Saba dizilerini kullanarak bitiriş insani hassasiyetleri olan, geçmişe, gelecekle yıllarında Türk Beşleri’nin öğrencisi olmuş, bölmesinde yeniden Segâha dönerek ezgisini sürdürür. olan ilişkisi bağlamında özel önem veren bir müzik UNESCO’nun ve Rockefeller Vakfı’nın bursları Her iki çalgı, piyanoda ölçüler ve vurumlar oldukça anlayışının peşindedir. aracılığıyla 1952 ve 1957-58 yıllarında ABD’de sadeleşmiş olarak, müziği başlangıç makamının dizisi bulunduğu dönemde, Tanglewood’da Luigi çerçevesinde sonlandırır. Elif Dedim, Be Dedim, halk türküleri Dallapiccola ve Milton Babbitt’le kompozisyon düzenlemelerinden oluşan bir proje için 1999 çalışmıştır. yılında ısmarlanmıştır. Doğası gereği, batı dışındaki CelloPianoDuo

As CelloPianoDuo, Dilbağ Tokay (cello) and Emine Serdaroğlu (piano) are aiming to combine classical repertory with the works of modern composers and have been presenting a blend of musical styles to concert audiences since 1999. They have performed numerous premières of contemporary Turkish works at prestigious international concert halls and have given acclaimed performances in Sweden, Bulgaria, Germany, Belgium, Serbia, Cyprus, France, Italy and Germany. As musicians, they believe CelloPianoDuo is a reflection of their most harmonious dialogue and they often share their ethos with other Turkish and international artists. Dilbağ Tokay (DMA) teaches at Mimar Sinan Fine Arts University Istanbul State Conservatory and Emine Serdaroğlu (PhD) at Boğaziçi University Fine Arts Department.

Dilbağ Tokay, Cello

Dilbağ Tokay started studying the cello at Mimar Sinan Fine Arts University (MSFAU) Istanbul State Conservatory with Reşit Erzin, and received her DMA from the same Conservatory. She has worked with prominent cellists such as Mikhail Khomitzer, Niels Ullner, Frieder Berthold, Alexander Rudin and has given recitals, chamber and orchestral concerts as a soloist in numerous international venues. Additionally, she has given masterclasses and was a jury member at the International Young Virtuosos Competition in Bulgaria. With Emine Serdaroğlu, as CelloPianoDuo, she has received critical acclaim after performances at prestigious international concert halls and festivals. For her instrumental teaching rôle at MSFAU Istanbul State Conservatory, Tokay has been awarded numerous prizes for excellence from international competition bodies.

Emine Serdaroğlu, Piano

Emine Serdaroğlu began her piano studies with Ersin Onay, continued with Fuat Türkay and Cana Gürmen, and obtained her BM degree at Illinois Wesleyan University with high honours following her studies with Mark Hansen. She completed her MM degree at the University of Texas, Austin with William Race and received her PhD in Musicology at Mimar Sinan Fine Arts University. Serdaroğlu has had the opportunity to work with pianists including Andrey Diev, Rita Sloan, Lala Margulis, Igor Kipnis and Ratko Delorko, and has given recitals in Turkey, the USA, Germany and Sweden. Her participation in the CelloPiano Duo with Dilbağ Tokay has resulted in acclaimed performances all over the world. Serdaroğlu, who frequently collaborates with other artists in a wide variety of musical projects, currently teaches at Boğaziçi University Fine Arts Department in Istanbul, and is an active conference participant with her research on Turkish composers and piano pedagogy. This disc explores the ways in which Turkish composers have sought to reconcile their own traditions with Western musical heritage. Saygun’s Cello Sonata is representative of his first creative period, blending Anatolian and Western idioms, while İlhan Usmanbaş’ ceaseless aspiration for newer expression via freedom of form has won him international renown. More recently, Özkan Manav has explored folk music using techniques derived from the bağlama, a long-necked lute, and Hasan Uçarsu’s arrangement of an Anatolian folk song uses innovative compositional techniques to represent the sounds, geography and culture of his homeland. TURKISH MUSIC FOR CELLO AND PIANO Saygun • Manav • Uçarsu • Usmanbaş Ahmet Adnan SAYGUN (1907-1991) 19:08 1-3 Viyolonsel ve Piyano için Sonat, Op. 12 (Sonata for Cello and Piano, Op. 12)

Özkan MANAV (b. 1967) 10:58 4-6 Üç Türkü (Three Turkish Folk Songs) Hasan UÇARSU (b. 1965) 5:30 7 Elif Dedim Be Dedim (I Said A, I Said B) İlhan USMANBAŞ (b. 1921) 27:23 8-9 Music for Cello and Piano Nos. 1 and 2 0-! Aleatoric for Cello and Piano Nos. 1 and 2, Versions 1 @-# Aleatoric for Cello and Piano Nos. 1 and 2, Versions 2 A detailed track list may be found on page 2 of the booklet CelloPianoDuo Dilbağ Tokay, Cello • Emine Serdaroğlu, Piano Recorded in Istanbul, Turkey, 2-4 July, 2014 Publisher: Southern Music Publ. / Peermusic UK (sub-published by Zeplin Müzik Edisyon in Turkey) (1-3); Copyright Control by MSG (4-7); Muzikotek MP (8-13) Producer, Sound Engineer, Editor: Pieter Snapper Booklet notes compiled from texts provided by Özkan Manav and Hasan Uçarsu Sponsor: Mehmet Erktin • Cover Image: Maiden’s Tower, Istanbul, Turkey (istockphoto.com)