Szerokopasmowe sieci telekomunikacyjne radiowe - cz.4

Architektura systemu teleinformatycznego państwa - w. 9

dr Piotr Jastrzębski

dr Piotr Jastrzębski Architektura systemu teleinformatycznego państwa - w. 9 Szerokopasmowe sieci telekomunikacyjne radiowe - cz.4

Szerokopasmowe sieci telekomunikacyjne radiowe - cz.4

dr Piotr Jastrzębski Architektura systemu teleinformatycznego państwa - w. 9 Szerokopasmowe sieci telekomunikacyjne radiowe - cz.4 Szerokopasmowe sieci telekomunikacyjne radiowe

Główne rodzaje:

naziemne komórkowe - GSM, UMTS, LTE i TETRA, naziemne - WiMAX, Wi-Fi, Bluetooth, satelitarne - , , , , , EchoStar, Hughes, Iridium, SED Systems, SES, Telesat, , Viasat Inc.

dr Piotr Jastrzębski Architektura systemu teleinformatycznego państwa - w. 9 Szerokopasmowe sieci telekomunikacyjne radiowe - cz.4

Satelita telekomunikacyjny – satelita sztuczny umożliwiający teletransmisję sygnałów radiowych i telewizyjnych między naziemnymi stacjami. Podział:

bierne – przeznaczone do przekazywania sygnałów radiowych w wyniku ich odbicia od powierzchni satelity, czynne – wyposażone w aparaturę do odbioru, wzmacniania i retransmisji odbieranych sygnałów radiowych.

dr Piotr Jastrzębski Architektura systemu teleinformatycznego państwa - w. 9 Szerokopasmowe sieci telekomunikacyjne radiowe - cz.4

Satelita telekomunikacyjny otrzymuje sygnał ze stacji naziemnej, wzmacnia go i wysyła z powrotem na Ziemię. Sygnał taki może być odbierany zarówno na całym obszarze z którego zapewniona jest “widoczność” satelity, jak i w ściśle wyznaczonym obszarze. Satelity przekaźnikowe transmitują sygnały telewizyjne bezpośrednio do anten indywidualnych użytkowników, albo do dużych anten zbiorczych telewizji kablowych. Prawie wszystkie satelity telekomunikacyjne krążą po orbicie geostacjonarnej. Satelity nadają sygnały na Ziemię albo bezpośrednio, albo za pośrednictwem innego satelity.

dr Piotr Jastrzębski Architektura systemu teleinformatycznego państwa - w. 9 Szerokopasmowe sieci telekomunikacyjne radiowe - cz.4

Zalety:

olbrzymi zasięg – sygnał retransmitowany z satelity geostacjonarnego znajdującego się na wysokości 35810 km może pokryć zasięgiem większą część Europy, Ameryki Północnej lub Południowej – satelity poruszające się po niskich orbitach pokrywają zasięgiem całą kulę ziemską poprzez sieć połączeń szkieletowych pomiędzy satelitami konkurencyjność kosztów w porównaniu z dzierżawionymi łączami naziemnymi na większe odległości łatwość instalacji – wystarczy zainstalować na dachu budynku terminal VSAT (ang. Very Small Aperture Terminal – terminal o bardzo małej średnicy) z anteną o średnicy od 1,15 do 2,4 m niezawodność usług – na usługi satelitarne nie mają wpływu żadne zagrożenia czy kataklizmy.

dr Piotr Jastrzębski Architektura systemu teleinformatycznego państwa - w. 9 Szerokopasmowe sieci telekomunikacyjne radiowe - cz.4

Ograniczenia:

niewielka przepustowość – tanie terminale mogą transmitować dane z niewielką szybkością (w porównaniu z łączami naziemnymi), natomiast szybsza transmisja satelitarna wiąże się z zakupem większych i droższych anten oraz wzmacniaczy o większych mocach. opóźnienie satelitarne – w przypadku satelitów geostacjonarnych wynosi ono około 0,27 s, natomiast jest niższe dla satelitów poruszających się po niskich orbitach.

dr Piotr Jastrzębski Architektura systemu teleinformatycznego państwa - w. 9 Szerokopasmowe sieci telekomunikacyjne radiowe - cz.4 Bibliografia

Wykorzystano teksty i zdjęcia z polsko- i anglojęzycznej wikipedii na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 3.0 Unported (CC BY-SA 3.0). Infrastruktura Teleinformatyczna Państwa, Instytut Łączności, Państwowy Instytut Badawczy, Zakład Zastosowań Technik Łączności Elektronicznej, Warszawa 2008.

dr Piotr Jastrzębski Architektura systemu teleinformatycznego państwa - w. 9