STATUTA D io ecesana

SYNODORUM OMAHENSIUM.

SYNODUS PRIMA HABITA IN ECCLESIA S. PHILUMENAE,

DIE 1 ET 2 MARTII 1887.

P r a e s id e R mo. e t I llm o . J acobo O ’C o n n o r, D.D.

SYNODUS SECUNDA HABITA IN ORATORIO UNIVERSITATIS CREIGHTONENSIS,

DIE 27 JUN1I 1002.

P r a e s id e R mo. e t I llm o . R icard o S c a n n e l l , D.D. In Urbe Omaha.

EX TYPOGRAPHIA BURKLEY ET CO. OM A H A E .

ACTA SYNODO PRAEVIA.

Ineunte mense Aprili Illmus et Rmus Episcopus Sex Sacer- dotes selegit, qui commissionem praeparatoriam pro synodo proxime habenda constituerent, qui sunt :

Adm. Rev. D. Augustinus M. Colaneri. Rndi. Dni. Joannes Jennette. Joannes T. Smith. Joannes V ranek. Pacificus Kohnen, O.F. M. Martinus M. Bronsgeest, S.J., Secrius.

Illmo et Rmo Episcopo praeside, dicti Sacerdotes materiam Synodi rite praeparaverunt, quam Rndus Cancellarius typis impressam singulis sacerdotibus communicavit. Interea Illmus et Rmus Episcopus, die 19 Aprilis A.D. 1902, decretum indictionis Synodi omnibus dioeceseos Clericis trans- mitti jussit.

iaUMM MEMORIAL LIBRARY Creighton University Omaha, Nebraska 68178 ACTA IN SYNODO.

Die XXVII Junii A. D. MCMII, exercitiis spiritualibus in sacello Creightonensis Universitatis conclusis, Illmus et Rmus Episcopus Missam de Spiritu Sancto celebravit, qua finita, Synodum ut supra convocatam, ritibus Praxis Synodalis obser- vatis, aperuit. Quo facto nomina Officialium hujus Synodi promulgata fuerunt:

OFFICIALES SYNODI.

Promotor: - - - - Rev. Dnus. Joannes T. Smith.

Judices Excusationum: - Rev. Dnus. Joannes Jennette. " " Joseph R uesing. " Pater Pacificus Kohnen,O.F.M.

Procuratores Cleri: - - Rev. Pater Michael P. Dowling, S.J. " Dnus. W unibaldus W olf.

Secretarii: - Adm. Rev. Dnus. Augustinus M. Colaneri. " Pater Martinus M. Bronsgeest, S.J.

Notarius Rev. Dnus. Joannes Vranek.

Magistri Ceremoniarum: Rev. Dnus. Stephanus F. Carroll. " " Jacobus G. Stenson.

Cantores : - - - Rev. Dnus. Joseph R uesing. " " Joannes S. Broz. " " Charolus Z ak. " Pater T heobaldus Kalamaja, O.F.M. Professione Fidei facta, Rndus Promotor vocationem nomi- num invitatorum petiit, secretarium admonens, ut absentes dili- genter notaret. Vocationi sequentes reponderunt:

SECULARES.

Rndi. Dni. Aboud E lias Aherne Jacobus Augustyn Joseph Barry Jacobus Barrett M ichael J. Bednar Antonius Birnbach Antonius B rass Adam Breitkopf Charolus Broz Joannes S. Burke Jacobus Byrne Michael F. Carroll Stephanus F. Cassidy Michael F. Chundelak Joseph Colaneri Augustinus M. Crowley Jacobus J. Daly Michael L. D axacher Joannes D elbove Julius M. D elfosse F lorentius Devane Jacobus M. D evos Julius E. E nd V ictor E nglish Joannes E. F lanagan Patritius F itzgerald Jacobus B. F itz-G erald E. H. F rigge Joannes Galvin Bernardus F. Rndi. Dni. Geary E ugenius Glauber Giorgius J. Griese Joannes H. Hancik Jeroslavus Harrington Daniel P. Haley T homas P. Hayes Jacobus F. Hoheisel H enricus Hork A lbertus M. Jennette Joannes Judge Patritius J. Jungels Joannes W. Kelly G ulielmus Klemenz E milius A . Kroupa W enceslaus W. L echleitner F erdinandus L oecker Henricus L ynch Patritius Macourek Joseph Moriarty D aniel W. Moriarty T homas Muenich Eduinus S. Mugan Charolus Muller Joannes M’Carthy F elix M’Carthy Jeremiah F. M’Carthy Patritius F. M’Govern Patritius A. M’L aughlin Petrus M’Namara Joannes G. Nemec Matthias W. Petlach Charolus Z. O’Donoghoe Michael O’Callaghan T imoteus O’Sullivan Joannes J. O’T oole Michael J. R adka Boleslaus Rndi. Dni. R ehbach G ulielmus Renner Charolus R uesing Joseph Schnuttgen Ferdinandus Schoof Henricus Soliwoski Antonius E. Smith Joannes T. Stenson Jacobus G. V ranek Joannes W allace Joannes V. W alsh T homas W indolph Gulielmus Z ak Charolus

REGULARES

Kalamaja T heobaldus O. F. M. Kohnen Pacificus O. F. M. Kurzer F lorentius O. F. M. L ampe Seraphinus O. F. M. R eimann Stanislaus O. F. M. Bronsgeest Martinus M., S. J. Conway Jacobus J., S. J. Dowling Michael P ., S. J. Stritch Michael J., S. J.

Legitime excusati abfuerunt:

SECULARES

Rndi. Dni. B rophy Patritius F ennessey Michael J. F lood Joannes J. F itzpatrick Joannes Gleeson Jacobus Jaszczynski Stanislas L ysaght Patritius A. Rndi. Dni. M’Namara Gulielmus L. Peitz F erdinandus O’Callahan Jerermiah J. V ermeulen Gentilis W all Joannes W albaum Albertus W eber F redericus J.

REGULARES. r B ueserman Albertus, O.F.M. Czech L adislaus, O.F.M. D ikneite R ainerius, O.F.M. Doering Aloisius, O.F.M. Feldmann Bartolomeus, O.F.M. Jaroszewiecz Menander, O.F.M. Roekel Adolphus, O. F. M. Schroeder Hyacintus, O.F.M. Seeboth L ullus, O.F.M. Stanowski Rembertus, O.F.M, Stotter Heribertus, O.F.M. Blackmore Simon A., S.J. Coppens Charolus C., S.J. Corcoran R icardus, S.J. Kuhlman Joannes G., S.J. McGovern Giorgius A., S.J. R igge Gulielmus F ., S.J.

Deinde ex duodecim sacerdotibus, ab Illmo et Rmo Episcopo propositis, sequentes sex dioecesani examinatores selecti fue­ runt: Rndi. Dni. Joannes Iennette. Joannes T. Smith. Giorgius J. Glauber. D aniel W. Moriarty. Joseph R uesing. Joannes V ranek. Promulgata dein fuerunt nomina dioecesis officialium jam existentium

Vicarius Generalis et Cancellarius, Adm. Rev. Dnus. Augus­ tinus M. Colaneri. Consultores Dioecesani: Adm. Rev. Dnus. Augustinus M. Colaneri. Rev. Dni. Gulielmus Kelly. Joannes Jennette. Joannes T. Smith. Joannes V ranek.

Procurator Fiscalis, Rev. Dnus. Joannes T. Smith. Defensor vinculi, Rev. Dnus. Daniel P. Harrington.

Neo-electi examinatores cleri simul cum officialibus dioece- sanis praescriptum juramentum praestiterunt. Tandem nova Statuta et Decreta a Synodalibus discussa et perpensa, Illmus et Rmus Episcopus solemniter pro hac dioecesi promulgavit ab omnibus observanda. Quibus peractis Illmus et Rmus, allocutione facta et hymno "T e Deum” cantato, hora duodecima antemeridiana Synodum secundam dioecesanam conclusam esse pronuntiavit.

MARTINUS M. BRONSGEEST, Secretarius.

S T A T U T A

D e Superiorum Synodorum Promulgatione.

Decreta Conciliorum Plenariorum Baltimorentium, a Sancta Sede recognita, necnon Primae Synodi Omahensis statuta, denuo promulgamus atque ab omnibus in hac dicecesi sacra munera exercentibus, servanda stricte praecipimus, iis exceptis quibus legitime derogatum fuit. Ne vero facilius in oblivionem veniant salutares istae leges, omnes Nostros Sacerdotes enixe hortamur ut Conciliorum isto- rum, necnon harum Synodorum decreta prae manibus hab- eant et frequenter perlegant.

CAPUT I .

DE PERSONIS.

I. D e Officialibus E piscopi. Synodus Prima. 1. Personae quarum opera et consilio utemur in Dioecesi administranda, sunt: Vicarius Generalis, Cancellarius, Secre- tarius, Consultores Dioecesani, Commissarii Synodales in causis criminalibus et disciplinaribus, Examinatores Cleri Dioecesani, Vicarii Foranei, et Commissio Scholarum. 2. Petitiones pro dispensationibus, relationes quae statum ecclesiae et alia ejusmodi indicant, Collectae generales, statutis temporibus, et in forma praescripta, Cancellario transmittantur. Petitiones sive pro facultatibus, sive dispensationibus in scriptis ( 11) exhibeantur. In causis matrimonialibus impedimentum dirimens cum suis circumstantiis, simul et causa efficaciter movens ad impetrandam dispensationem, clare et distincte exponatur, sub poena nullitatis. A tergo folii vel infra textum supplicis libelli ponatur schema (arbor) consanguinitatis vel affinitatis. Quando agitur de dispensando super impedimentis mixtae religionis, dis- paritatis cultus, primi et secundi gradus affinitatis, secundi gradus consanguinitatis, aut de dispensatione in radice, mittantur nom- ina oratorum (ficta quidem, si impedimentum ex Confessione tantum constat), eorumque circumstantiae, utrum scilicet pau- peres sint an sat divites, quibus cognitis taxa imponetur Can- cellario mittenda. — In petenda dispensatione a bannorum proclamatione causa vere rationabilis et sufficiens ad dispensan- dum afferri debet.— Litterae proprietatis (Deeds), antequam in tabulis publicis describantur, ad nos per Cancellarium ferendae curentur. 3. Consultorum Dioecesanorum opera utemur in rebus a Concilio Plenario Baltimorensi indicatis. Quater in anno con­ venient, saepius autem cum id fuerit necessarium. Secretarius ea quae dicta vel acta fuerint in Registro annotabit. 4. Commissionis Investigationis princeps officium erit crimi- nales atque disciplinares presbyterorum aliorumque clericorum causas iuxta norrnam a S. Congregatione de Propaganda Fide die 25 Junii 1878 decretam, ad examen revocare, rite cognos- cere ac ita Episcopo in ipsis definiendis auxilium praebere. 5. Sacerdotes etiam postquam sacramenta administrandi potestatem illis commisimus, secundum morem laudabilem in aliis locis vigentem, pluries examini subiiciemus, ut sic sacrarum disciplinarum studium foveatur et per experientiam additam scientia maturior et accuratior fiat. Examinatores ergo in hunc finem constituemus; quorum opera utemur etiam pro appro- bandis Confessariis, pro ordinandorum scrutinio et pro exami- nandis alumnis, qui in Seminarium Maius admitti volunt. Eorum erit, mense Novembris, in urbem episcopalem convenire et omnes, quorum interest, examini subiicere. Iuniores de clero quotannis, per quinquennium, a sua ad presbyteratum eleva- tione, dabunt specimen sacrae scientiae theologicae coram Ordi- nario et examinatoribus. Praeter vitae morumque ordinem et rationem, merita horum examinum multum conferent ad effor- mandum nostrum in designandis pastoribus iudicium. Quodsi requisita examinatorum suffragia non obtinuerint, iterum iterum- que examini subiiciendi erunt, arbitrio nostro, usque dum votis examinatorum plene satisfecerint, omni interim promotionis ad munus pastorale spe sublata. Nemo posthac pastor seu rector seligetur nisi sic plene appro­ b a te fuerit. Notum fiet omnibus ab ipso anni initio, quae erit materia examinis, ut quisque paratus, esse possit. 6. Vicariorum Foraneorum apud nos munus, praeter alia a Cone. Balt. II (No. 74) indicata, potissimum erit, collationibus sacerdotum pro rebus theologicis discutiendis praesidere, invigi- lare presbyteris intra suum decanatum degentibus, itemque saltern bis per annum Episcopo referre quae in ipsorum districtu notabilia contingunt. Decani corpora sacerdotum, in Domino vita functorum, hon- esto funere terrae mandent, eorum libro^,scripta omnesque res mobiles atque immobiles, quae in templo, residentia vel schola repertae fuerint, fideliter custodiant et conservent, donee execu­ tor munere fungi incipiat. Synodus Secunda. 7. Personae quarum opera et consilio utemur in Dioecesi ad- ministranda, sunt: Vicarius Generalis, Cancellarius, Secretarius, Consultores Dioecesani, Curia, Examinatores Cleri, Vicarii Foranei et Commissio Scholarum. 8. Procurator Fiscalis (C. P. III., n. 301,) in omnibus Cleri- corum judlciis disciplinaribus partes legis et justitise asseret et tuebitur. Judicem in unoquoque casu nominabit Ordinarius. 9. Defensor Matrimonii (ibid., n. 305,) in omnibus causis mat- rimonialibus validitatem Matrimonii pro posse vindicabit. De Judice ut supra. 10. Decani pariter, seu Vicarii Foranei, in Dicecesis regimine partem habent utilissimam. Praeter munera in Synodo Prima (N. 6) enumerata, eorum officium erit examinare libros mis- sionis annuasque relationes et notitias {announcement - book), Sacerdotibus infirmis sollicitudinem impendere, Episcopum in Decanatu visitationem peragentem ut convisitatores comitari, et semel per annum de omnibus Episcopo referre.

II. De V ita et Honestate Clericorum. Synodus Prima. 11. Cum laqueus ruinae populi sit sacerdos malus, salus vero gregis integritas pastoris, studeant clerici, memores vocationis, qua illos dignatus est Deus, ita vivere moresque componere, ut sint in omni loco bonus odor Christi, facti forma gregis ex animo. Nec communem fidelium vitae honestatem sibi sufficere existi- ment, sed eluceat in iis totius forma iustitiae; et in alto gradu positi, in sublimi quoque virtutum culmine sint erecti, ut sicut sacro ordine a reliquis hominibus seiuncti sunt, ita a communis fidelium vitae usu seiuncti, praecipuum quoddam atque hoc praestantius vivendi genus sequantur, quo ordinis dignitate praecellunt. (S. Car. Borrom. Cone. Med. IV, Monit. VII.) "Nihil est, prout monent Patres Tridentini, quod alios magis ad pietatem ac Dei cultum assidue instruat, quam eorum vita et exemplum, qui se divino ministerio dedicarunt. Cum enim a rebus saeculi in altiorem sublati locum conspiciantur, in eos tamquam in speculum reliqui oculos coniiciunt, ex iisque sumunt quod imitentur. Quapropter sic decet omnino clericos in sortem Domini vocatos vitam moresque suos omnes componere, ut habitu, gestu, incessu, sermone aliisque omnibus rebus, nil nisj grave, moderatum ac religione plenum prae se ferant; levia etiam delicta, quae in ipsis maxima essent, effugiant, ut eorum actiones cunctis afferant venerationem.” (Sess. XXII de Re­ form., c. I.) 12. Ab omni specie intemperantiae et ebrietatis, omnium vitiorum fomitis ac nutricis, prorsus abhorreant; tabernas et similia loca vendendis emendisque liquoribus destinata, sumendi potus causa ne ingrediantur. 13. A publicis equorum cursibus et a theatrorum publicorum quorumcunque spectaculis, etiam iis quae nuncupantur opera scenica et circus equestris prorsus abstineant. 14. Clericos vestes proprio congruentes ordini semper deferre oportet, ut per decentiam habitus externi morum honestatem internam ostendant. Clericorum itaque vestitus nec sordes nec luxum sapiat, sit semper nigri vel subnigri coloris et eiusmodi ut facile ejus ope viri ecclesiastici ab aliis omnibus distinguantur. Clerici omnes Collare Romanum deferant, etiam extra Dioe- cesim et in domibus suis, quantum fieri potest, veste talari induantur. 15. Alte animo infixum habeant sacerdotes, in vanum se sibi proponere eximiam istam virtutem castitatis, sacerdotii decus et ornamentum intactam servare, si cum mulieribus etiam devotis nimiam consuetudinem nedum familiaritatem colere velint. Et quia sacerdotes non solum innocentes, verum etiam ab omni mali suspicione immunes esse debent, ancillae, quae illis minis- trant sint aetate provectiores, spectatae morum honestatis et quae nulli incontinentiae suspicioni locum praebere possint. Pastores nullo modo personas sanguine vel affinitate sibi iunctas domi suae retineant sine speciali Ordinarii facultate. 16. Mutuam vero imprimis foveant caritatem sacerdotes, qua tanquam discipuli Christi dignoscantur, scientes fructus eo uberiores ex laboribus suis esse percepturos, quo arctiori pacis et caritatis vinculo adstringantur. Ab obtrectationibus omnino abstineant nec invidos illos spargant sermones, praesertim coram laicis, quibus fama et existimatio illorum etiam leviter laedatur, qui eiusdem ministerii sunt consortes. 17. Et ne tentationibus et periculis, quae undique grassantur succumbant, ut labores et onera Ordinis clericalis strenue per- ferant, ut ex oratione hauriant quod in populum refundant, ut gratias uberes in oves sibi commissas a Patre luminum descen- dere faciant, orationi indesinenter insistant et mentalem, sine qua pastor animarum salutem vix consequi potest, quotidie ex- ercere non omittant. Volumus igitur ut mane vel alio oppor­ tune tempore ad semihoram in pia oratione sese quotidie exer- ceant. Quotidianam SSmae Eucharistiae visitationem omnibus sacerdotibus enixe commendamus. Hortamur etiam in Domino omnes sacerdotes, ut peccata sua, qualibet hebdomada, confit- eantur, quando sine gravi incommodo id fieri poterit. 18. Presbyteri, excepto casu necessitatis, sese in testamentis conficiendis non immisceant,neque inconsulto Episcopo.sese con- stitui sinant executores testamentorum laicorum aut orphanorum custodes (guardians) neque in rebus pecuniariis, aut in executione quorumcumque contractuum se vades aliorum constituant. 19. Ut forensibus litibus et praeiudiciis aditus praecludatur, hortamur sacerdotes, ut de bonis suis, si quae ipsis sint ulla, testamentum ad normam legum tempestive conscribant, ne forte ea, quae ipsis demortuis pauperum aut ecclesiae usui addicenda forent, haeredum, sive probati illi sint, sive praesumti, cupidi- tate diripiantur. 20. Statuimus ut nullus pastor a paroecia vel missione absit per tres dies continuos, nisi prius Episcopum moneat. Si vero absentiam per quinque dies protrahere velit, licentiam Episcopi in scriptis obtinere debet nec unquam, sine simili licentia, die Dominica vel Festo ipsi abesse licet, nec ulla occasione nisi substituat alium sacerdotem ab Ordinario approbatum, qui munera pastoralia interim obire debeat. 21. Sacerdos curam inflrmorum gerens a domo sua non dis- cedat quin indicet ubinam inveniendus sit, ne, si inveniri non poterit, quid nocumenti fideles patiantur. 22. Tandem a discutiendis publice rebus politicis, aut mere saecularibus, turn extra ecclesiam, turn multo magis in ipsa, sacerdotes sedulo abstineant. (Cone. Plen. Balt. Ill, 83.) Synodus Secunda. 23. Unicuique Dicecesis Missioni seu quasi-Paroeciae limites in quantum possibile est accurate assignentur, collatis consiliis inter Rectores contiguos, ultra quos non licet Rectori aut ejus Assistentibus,— nisi in casu necessitatis aut pro aegrotantium confessione,— Sacramenta ministrare sine loci Rectoris venia; quo in casu stipendia, si quae offerantur, Rectori locali integra danda sunt. 24. Neque Rectori ulli licet Sacramenta fidelibus aliunde veni- entibus ministrare, praeter Poenitentiam et Eucharistiam, sine proprii Rectoris venia si adiri potest, vel nisi grave nocumentum animabus e denegatione ministerii timeatur; quibus etiam in casibus oblationes Rectori proprio sunt remittendae. 25. Si Sacerdos extraneus adveniat cum anirno excipiendi col- lectas, ne semel quidem ad Missam celebrandam admittendus est, nisi exhibeat litteras a Nobis vel a nostro Vicario Generali editas, ex quibus appareat facultatem petendi eleemosynas ipsi fuisse concessam. (Cone. Plen. Balt. Ill, C. V. No. 295). 26. Ut jam tarn laudabiliter statuit Synodus Prima, hie denuo stricte probibemus, ne Sorores vel aliae personae, ad Dioecesim nostram pertinentes, vel aliunde venientes, eleemosynas petant in hac Dioecesi, sive per se sive per alios aliasve, absque Nostra et Parochi licentia in scriptis concessa. 27. Ut omnia in missionibus juxta ordinem fiant et serventur, Rectoribus omnibus strictissime praecipimus ut ab unoquoque habeantur et accurate exarentur libri sequentes : Regesta scili­ cet (1) Baptismorum, (2) Confirmatorum, (3) Matrimonio conjunc- torum, (4) et Defunctorum, Liber (5) Status animarum, prout in Rituali Romano commendatur, liber (6) Actorum Ecclesiae (iChurch Record), in quo facta historica de Missionis origine et progressu exponantur, liber (7) Publicationum (.Announcement- Book■), in quo inscripta sunt ea omnia, quae praecedentibus annis communicata fuere popu!o singulis diebus Dominicis et Festivis, libri (8) Redituum et Impensarum, in quibus res pecuniariae Missionis religiosissime inscribantur, necnon (9) Inventarium, in quern librum bona omnia, turn realia turn mobilia, quae Ecclesia possidet accurate referentur. Si quae vero ex vasis aut indumentis sacris aut supellectili (furniture) ad Rectorem pertinent, haec a bonis Ecclesiae distincta recensebuntur. Offi- cium erit Decani hos libros examinare. 28. In remotione vero Rectorum, novus Rector praedecessori suo det notam (receipt) omnes praedictos libros praesto esse. Si autem libri supradicti non inveniantur, certiorem faciat Epis- copum. 29. In remotione vel translatione Rectorum sequemur sub- junctum Responsum S. Congregationis de Prop. Fide, 28 Martii, 1887: "Incasibus remotionis peragendae, seu privationis to­ talis ab officio Rectoris, in pcenam criminis vel reatus discipli- naris, canonicus processus juxta Instructionis ‘ Cum magnopere ’ et Concilii III Plenarii decreta confici debet. ( Cum vero agatur de translatione Rectoris ab una Missione ad aliam, aut ad aliud officium etiam inferius, Ordinarii non tenentur ad canonici processus instructionem ; opus est autem ut hoc fiat graves ob causas, et habita meritorum ratione juxta dispositionem Concilii Plenarii Baltimorensis III, Tit. II, Cap. V, § 32. Si in causa translationis fiat recursus ad S. Congr™, S. Congregatio remittet recursum ad Metropolitam, vel si agatur de Metropolita, ad Metropolitam yiciniorem.” 30. Quae de ebrietate fuganda sapienter edixit Synodus Prima (N. 12) serio perpendant Presbyteri Nostri. Sub poena supen- sionis ipso facto incurrendae prohibemus, ne quis Sacerdos tabernas {saloons), sumendi potus causa, ingrediatur. 31. Monemus ut stricte ab omnibus serventur quae Synodus Prima (N. 15) decrevit de ancillarum delectu et de mulierum familiaritate vitanda, Pastores nullo modo personas sanguine sibi junctas domi suae retineant sine speciali Ordinarii facultate scriptis data. 32. Sacerdos quilibet sive saecularis sive regularis, qui hanc dioecesim quavis de causa relinquit, eo ipso privatus manet fa- cultatibus in eadem illi concessis quamvis iterum in eamdem redeat, nisi speciali omnino gratia eas continuari concedamus. 33. Absolute et sine exceptione interdicimus ne in festivitati- bus parochialibus quibuscumque {fairs, excursions, picnics, lawn socials, and the like), ullus potus inebrians {wines, beer, or liquors of any kind), vendatur aut ullo modo introducatur nec diebus Dominicis aut festivis de obligatione, habeantur. Sacer­ dos autem, qui tales festivitates, in quibus potus supradicti vendantur aut introducantur, ordinaverit, aut earum reditus receperit, sciat se ipso facto suspensionem incurrisse. (Cone. Plen. Balt. Ill No. 290). Hie recolendum juvabit quod Synodus prima statuit. (Vide Syn. Pri. No. 181.) 34. Collationes de rebus ad doctrinam, morum, sacrorumque rituum observantiam pertinentibus, bis in anno habendas decer- nimus, locis et temporibus a Nobis designandis, ad quas "omnes Missionum Rectores adesse ex officio debent, iisdem interesse tenenturVicarii quoque, aliique Religiosi viri Missionariis facul- tatibus concedi solitis instructi, qui hospitia parvasque Mis­ sionum domos incolunt.” (Const. "Romanos Pontifices”). 35. Statuimus ut nullus pastor a paroecia vel missione absit plus quam quinque dies continuos. Si vero absentiam sex dies protrahere velit, licentiam Episcopi in scriptis obtinere debet, nec unquam, sine simili licentia, Dominica vel Festo ipsi abesse liceat, nec ulla occasione nisi substituat alium sacerdotem ab Ordinario approbatum, qui munera pastoralia interim obire debeat.

III. D e Sacerdotibus Infirmis. Synodus Prima. 36. Clerus in Synodo congregatus eliget Commissionem trium parochorum, qui sustentationi aegrotorum et inhabilium necnon lapsorum sacerdotum provideant. Haec Commissio prima die Martii, quovis anno conventum celebrabit, ut a Cancellario relationem accipiat de pecuniis pro sustentatione talium sacer­ dotum solutis et a singulis parochiis quota ipsarum proventibus ordinariis correspondens requiratur ad expensas istas refunden- das. Singuli parochi summam, a parochiis solvendam, Cancel­ lario ante diem primam Iunii transmittent. Synodus Secunda. 37. Quae in Synodo Omahensi Prima (No. 36) dicuntur de Sacerdotibus Infirmis, intelligendum est tantum de iis, qui media sustentationis propria non habent. Pecuniae enim istius fundi sunt eleemosynae sacerdotibus vere egentibus provisae. Cum vero nihil veheme'ntius mandetConc. Plen. Balt. Ill (Nn. 70, 71) quam ut in singulis Dioecesibus pro sustentandis Sacerdotibus Sacerdotibus infirmis media provideantur, hoc opus salutare Clero commendamus. 38. Hie quam maxime commendamus atque vehementer opta- mus ut omnes et singuli diocesani Nostri Sacerdotes, ad bonum dioecesis ipsorumque utilitatem, nomina dent praeclarae illae societati nuper fundatae, cui nomen "T h e Roman Catholic Clerical Fund Society.”

CAPUT II.

DE CULTU DIVINO.

I. D e Sacris Caeremoniis et Officiis. Syriodus Prima. 39. Manuale Caeremoniarum ex Decreto 3, 1, Cone. Balt. I confectum et a Gregorio PP. XVI approbatum, cui titulus : "Ceremonial for the Catholic Churches in the United States,’’ per totam banc dioecesim in cuitu divino adhibendum est. Mandamus igitur, ut illius exemplar in unaquaque ecclesia retineatur, eiusque ritus in omnibus fideliter serventur. Vehe­ menter commendamus omnibus sacerdotibus nostris, ut, praeter modo dictum librum caeremonialem adhuc completum in omnes turn Missalis turn Breviarii et Ritualis rubricas Commentarium habeant ad Sacrae Liturgiae studium. Prae ceteris nominari merentur : De Herdt, Sacrae Liturgiae Praxis, et pro cantu Ilaberi, Alagister Choralis. 40. Ad parochum spectat pueros, qui cultui divino inserviunt, et sacristas per se vel per alios liturgiae expertos recte instruere, ut officia sua respectiva, functionesque tarn privatas quam solemnes, pie, devote et ad fidelium aedificationem obire possint. 41. Officia divina horis praefinitis peragantur, quae tamen fidelium utilitati ; potius quam privatorum quorumdam com- modis conveniant, quaeque sine gravi causa et praevio nuntio facto, mutari non debent. Sacerdos singula officia publica, ipso temporis momento statuto, incipiat, quo non solum taedium, sed et scandalum adstantium evitetur. In exacta et accurata temporis statuti observantia satis commendari non potest bonurn pastoris exemplum. Synodus Secunda. 42. " Quae ad administrationem Sacramentorum formulae per­ tinent debent latino idiomate omnino exprimi, exceptis patrini et matrinae responsionibus in Sacramento Baptismi, et verbis consensus conjugum in Sacramento Matrimonii.” (Deer. S. R. C. Ratisb., 15 April, 1880.) Sed quandoque, praesertim si adstent acatholici, preces sacramentales necnon exequiales lingua latina jam recitatas, in linguam vernacuiam vertere juvat ; quae preces inveniuntur in libro " Manual of Prayers for the Use of the Catholic Laity,” jussu Patrum Cone. Plen. Balt. I ll editum. 43. Caute vitetur usus, vel potius abusus, tot habendi corpo- ralia in usu, quot sunt ornamentorum sacrorum bursae. Unicum tantum corporale quolibet tempore in usu sit, in bursa speciali post Missam reponendum et in loco honorifico custodiendum. Quod et de palla servandum est. 44. Altare, in quo asservatur SS. Sacramentum, etiamsi sit rnajus vel unicum, in Missis de Requie pallio violaceo ornandum, nunquam vero nigro, declaravit S. R. C. 1 Dec. 1882. Idem de conopeo Tabernaculi.

II. De Sacra Supellectili. Synodus Prima. 45. " Maxima sane debet esse observantia erga sacram supel- lectilem tamquam divino servitio mancipatam, imo tamquam sanctimoniae participem, quae nimirum est sanctitatis instru- mentum.” (Scavini Mor. Theo. IV, n. 357.) — Sciendum enim, ut ait D. Hieronymus, " sacros calices et sancta velamina et cetera, quae ad cultum Dominicae pertinent Passionis, non quasi inania et sensu carentia sanctitatem non habere, sed ex con- sortio Corporis et Sanguinis Domini eadem qua Corpus eius et Sanguis maiestate veneranda.” (Ep. ad Theophiium Alex.) 46. Itaque supellectilis curam parochus vel ipsemet vel per sacerdotem adjutorem gerat, neque earn personis laicis, quamvis religiosis, plene committat. Ubi linteaminum et vestimentorum cura religiosis sive viris sive feminis concredita est, ea de re quam optime instruantur. Moneantur praesertim, ut paramenta nova vel notabiliter refecta primum sacerdoti benedicenda afferant. 47. Hodie e consuetudine licet sacristis laicis omnibusque in habitu clericali ecclesiis inservientibus sacra vasa vacua et puri- ficata tangere. Idem permittitur ex privilegio Summorum Pon- tificum laicis regularibus sacristis ; item monialibus sacristis, ex communicatione privilegiorum. Idem die de corporalibus, ut aiunt communiter. Volumus, ut haec facultas ad alios laicos praeter memoratos non extendatur. 48. Praecipimus, ut in unaquaque huius Dioecesis ecclesia ea omnia praesto sint, quae secundum ecclesiae praescripta ad cultum divinum rite peragendum necessaria sunt. Hie speciatim notamus pluviale et velum humerale albi coloris pro benedictione cum SS. Sacramento, vestes sacras pro sacrificio Missae, prae- scripto colore diversas, ciborium, ostensorium, thuribulum et vas aquae benedictae. Quae circa res sacras speciatim observari oportet, perbene ex- posita sunt in libro Rev. Hilarii Dale: "T he Sacristan’s Manual,’ turn apud De Herdt op. cit., P. I., Tit. xviii., sqq. Synodus Secunda. 49. Candelae omnes pro quibuslibet functionibus sacris prae- scriptae, debent esse cereae, non autem ex sevo aut stearina confectae. (S. R. C., 10 Dec. 1857. Vide Sabetti " Candelae.” Koning’s “ Requisita Missae.” Wapelhorst, No. 9, p. 16.)

III. D e Sacrificio Missae. Synodus Prima. 50. Summa conscientia omnique studio curent sacerdotes, ut valida sit utraque huius sacrificii materia. Cum in hac re, quod tutius est sequi oporteat, praestat vinum, quod nativum vocant comparare, idque a vitis cultoribus, qui catholici sunt ac pro- batae conscientiae. Hostiae nonnisi a personis probatis et fide dignis conficeantur. 51. Singulis diebus, hora statuta, hoc divinum sacrificium offeratur. Moneantur fideles, ut, quantum fieri potest, etiam diebus infra hebdomadam Missae intersint. Ubi adest schola parochialis, commendamus ut Missa per hebdomadam ea legatur hora, qua scholares assistere possint. 52. Sub gravi prohibemus, ne ullus sacerdos intra Missam ab altari recedat, ut oblationes fidelium accipiat. 53. Singulis diebus Dominicis ante missam principalem faci- enda est aspersio aquae noviter benedictae. 54. In domibus privatis Missa non celebretur, nisi forsan statio habeatur, ubi Sacramenta fidelibus administrantur; et hoc fieri non debet absque nostra permissione expressa, nisi in loco, qui saltern decern milliaribus ab ecclesia distat. Cum neces- sarium est in privatis domibus fideles coadunare, nunquam in eas vocandi sunt, ubi potus vfenditatur vel quae alio quocumque modo minus aptae videri possunt. 55. Ubi Missa specialis ad intentiones multorum indiscrimi­ nation v. g. in die et per Octavam Commemorationis Omnium Defunctorum offeratur, singulis vicibus praevia et diligens faci- enda est populo totius rei explicatio, vel tabella in loco Ecclesiae conspicuo apponenda, qua fideles doceantur, quod illis ipsis eleemosynis collectis una tantum, vel certus Missarum numerus offeratur. 56. Prohibemus, ne quis huius Dioeceseos sacerdos, sine auctoritate nostra, onus Missarum in perpetuum, vel ad plures annos dicendarum, quas fundatas vocant, in se suscipiat. 57. Stride prohibemus, ne ullus homo laicus munus Subdia- coni in Missa, vel alia sacra functione, sub quocunque praetextu, obeat. (S. Rit. Cong. 12 Sept., 1847.) Iuxta repetita eiusdem Sacrorum Rituum Congregationis decreta, non licet clerico in minoribus Ordinibus constituto, etiam absque manipulo parato, Subdiaconi officio fungi in Missa solemni, nisi in casu strictae necessitatis, et dummodo non adsit alter in Maioribus Ordinibus constitutus. Synodus Secunda. 58. Memoria tenenda sunt gravissima verba Cone. Plen. Balt. Ill, Cap. I, Tit. Ill, de facultate bis eodem die Missam cele- brandi; quod est nunquam faciendum, nisi ob certam populi necessitatem. 59. Curetur omni studio ut purissima aptissimaque sit materia quae ad SS. Eucharistise confectionem adhibetur. Hostise sint ex tritici farina et aqua naturali confectae, recentes, macularum expertes, non nimis tenues, et non facile in fragmenta desili- entes. Summa quoque solicitudine vinum procuretur genoinum, ideoque non adhibeantur vina ssepius adulterata, qualia veniunt sub nomine Port, Sherry, Madeira, Malaga, et similia. Ab ipsis vitis cultoribus et negotiatoribus, qui Catholici sunt et note probitatis, vinum pro Sacrificio comparetur. (Cone. Plen. II, 372. 3730

IV. D e Cultu SS. Sacramenti. Synodus Prima. 60. Ad augendam devotionem erga SS. Eucharistiae Sacra- mentum simulque debitam Eidem reverentiam fovendam, statuit Sancta Mater Ecclesia, non licere illud publice in ostensorio exponere nisi ex causa publica ab Episcopo probata. Concedi- mus porro, ut quandocumque debitacum solemnitate fieri potest, solemnis SS. Sacramenti expositio et benedictio semel in die habeatur; singulis diebus Dominicis ; festis de praecepto ; festis duplicibus primae et secundae classis, et duplicibus majoribus per annum, quae in tabella Brevario Romano praefixa enumer- antur, etsi non de praecepto ; in festo SS. Cordis Iesu ; item in Eiusdem honorem prima uniuscuiusque mensis feria sexta ; bis in hebdoinada tempore Quadragesimae ; in fine devotionis Viae Crucis ; in fine precum Novendialinm publicarum ; singulis die­ bus Sacrarum Missionum tempore ; semel infra hebdomadam mense Beatae Virgini sacro necnon primo et ultimo die eiusdem mensis Mariani. Bis in eadem die benedictionem SSmi solemnem dare permittitur die festo Corporis Christi, singulisque diebus per Octavam. Praedictis vero nolumus limitare privilegia am­ phora, si cui ordini religioso vel alicui confraternitati a Sancta Sede forte concessa sint. Synodus Secunda. 61. Quae de Cultu SS. Sacramenti Synodus Prima (N. 60) edixit, Pastores religiose observent. Praeter dies ibidem enu­ merates, permittimus, ut singulis diebus mensis Octobris Ro­ sarium recitetur coram SSmo, exposito; item ut Benedictio SS. Sacramenti habeatur saltern bis in hebdomada per mensem Marianum.

V. De F estorum Observantia. Synodus Prima. 62. Optandum est, ut festorum, quae et his in locis de prae­ cepto sunt, observantia accurata inter nos vigeat. Sed cum difficile sit a servilibus operibus abstinere, iis maxime quorum opera debetur heris acatholicis, enixe elaborandum est, ut fideles iis diebus, si infra hebdomadam cadant, saltern Missae assistant. Ac propterea debent pastores, ad satisfaciendum illorum devo- tioni, saltern unam Missam mane diluculo celebrare. Caetera omnia ut in Dominicis habeantur, etsi vel exigua pars fidelium interesse possit. Sub finem vero diei festi habeantur Vesperae vel alia publica devotio cum benedictione Sactissimi. Festum Immaculatae Conceptionis B. M. V., in omnibus huius Dioe- ceseos ecclesiis, peculiari ritu ac solemnitate celebretur. Mone- antur fideles ut hoc die Patronali Sacramenta Poenitentiae et Eucharistiae frequentent. 63. Festum Patroni Ecclesiae (Titularis), sive consecratae, sive non consecratae, celebrandum est festum duplex primae classis cum Octava. Juxta n. 384 Cone. Balt. Plen. II concedi- mus, ut rure et in oppidulis, ubi difficile esset per hebdomadam plebem fidelium congregari, externa huius festi solemnitas in Dominicam proxime sequentem transferatur, qua occasione decet ut sermo fiat in honorem Sti. Patroni vel Mysterii Titularis. 64- Pastores omnes hortamur, ut devotiones in honorem Pas- sionis Domini Nostri Iesu Christi, tempore Quadragesimae, in honorem Beatae Mariae Virginis mense Maii, in suis Ecclesiis debito modo observent. Commendari meretur usus, diebus Quatuor Temporum, fideles in ecclesia congregandi ad offerendas Deo preces, ut dignos operarios mittat in vineam suam; item ad faciendas nunc supplicationes, nunc gratiarum actiones pro fructibus terrae, bonaque messe. 65. Cum multa et gravia oriantur incommoda, si coetus fideli­ um habeantur in media nocte in festo Natalis Domini, prohibe­ mus, ne sine expressa nostra licentia, in praedicto festo, ecclesia ulla fldelibus aperiatur ante horam quintam post mediam noctem. Synodus Secunda. 66. Volumus, ut juxta Missalis prsescriptum, Processio sacra fiat, saltern intra ecclesiam, die festo Purificationis B. V. M. in Dominica Palmarum, diebus Rogationum et in festo S. Marci Ev. Ubi vero Processio fieri nequeat diebus Rogationum et in festo S. Marci Litanise Sanctorum saltern ante vel post Missam, publice aut cantentur aut recitentur, et fideles Dominica antece- denti moneantur his precibus interesse, quod ut facilius velint, explicent sacerdotes, quid sibi velint istae preces, et quarenam ab Ecclesia jussae sint. 67. Ex praecepto Summi Pontificis per integrum Mensem Octobrem usque ad 2 Novembris quotidie in ecclesiis Rosarium i.e. tertia ejus pars, una cum Litaniis Lauretanis et oratione in honorem S. Joseph recitetur, sive per missam, sive alio diei tempore, et tunc SS. Sacramento quoque exposito. Preces vero TV quotidianae post omnes missas privatas de mandato apostolico dicendae, mense Octobri non omittendae sunt.

VI, D e Praedicatione et D octrina Christiana. Synodus Prima. 68. Singulis saltern Dominicis et festis solemnibus plebes sibi commissas pastor pro sua et earum capacitate, pascat salutari- bus verbis, docendo quae scire omnibus necessarium est, ac vitia quae eos declinare et virtutes quas sectari oporteat, cum brevi- tate et facilitate sermonis (Cone. Trid. sess. v. cap. II de Re­ form.). Si vero quis pastor, aut vicarius, hoc munus graviter neglexerit, is poenis ecclesiasticis pro arbitrio Ordinarii infligen- dis se exponit. 69. Catechesis, seu adolescentulorum instructio in religione catholica, munus est pastorum gravissimum. Propterea "pueros puellasque Dominicis aliisque diebus festivis, et quandoque saepius (praesertim ubi adest schola parochialis) .... elementa christianae doctrinae studiose et diligenter edoceant” (Cone. PI. Balt. II.) Cum Catechismo simul et Historia Sacra Utriusque Testamenti exponatur. "Neque hoc muneris per alios, ut ne- gligentiores solent, sed per sese ipse (pastor) exequatur,...... Parentes omnibus quibus poterit modis inducat, ut partes suas agant. Eos hortamentis excitet, minis terrefaciat, precibus exoret, ut liberos stato catecheseos tempore ad ecclesiam vel alium locum destinatum mittant.” (Ib.) 70. Cum sacrae Missiones ab idoneis operariis peractae sum- mopere conducant ad fidei religionisque spiritum in populis excitandum, statuimus, ut singulis saltern quinquenniis, Missio in unaquaque huius Dioecesis congregatione peragatur.

CAPUT III.

DE SACRAMENTIS ET ACCESSORIIS.

I. D e Sacramentis in Genere. Synodus Prima. 71. In sacramentorum administratione Rituale Romanum vel "Excerpta” ex eodem Baltimorae edita, servare tenentur omnes huius Dioecesis sacerdotes. 72. "Curabit (sacerdos) ut sacra supellex, vestes, ornamenta, linteamina et vasa ministerii integra, nitidaque sint et munda.” (Rit. Rom.) 73. "U t ab ecclesiastico ordine, ita Benedictus XIV., omnis vel minima avaritiae suspicio aut simoniacae labis species, in iis praesertim quae ad sacramentorum administrationem spec- tant penitus amoveatur,” caveant sacerdotes ne quid exigant a fidelibus occasione sacramenti administrandi. vel aliquid ea de re paciscantur. Ceterum nullo pacto inhibemus, ne recipiant, quae sponte offerunt fideles iuxta laudabiles consuetudines, in sacrorum ministrorum sustentationem, occasione matrimonia celebrandi, vel baptismum ministrandi. 74. Olea sacra serventur "in loco proprio, honesto, ac mundo, sub clavi aut tuta custodia...... Sint in suis vasculis argenteis aut saltern stanneis bene obturatis, quae vascula sint inter se distincta, et propriam unumquodque inscriptionem habeat .... incisam, ne quis error committatur .... Curet parochus ut ea suo tempore quamprimum habeat, et tunc vetera in ecclesia (in sacra lampade) comburat. Parochus, quantum fieri potest, curet, ne per laicos, sed per se vel per alium sacerdotem haec olea deferantur.” 75. In qualibet ecclesia sacrarium habeatur, in quo ablu- tiones corporalium, vasorum sacrorum, ac manuum, si Sanc- tissimum, vel olea sacra quis tetigerit, necnon aqua in baptismo infusa immittatur. 76. Meminerint sacerdotes quod nonnisi post praeviam prae- parationem et debita efformata intentione, debeant Missam cele- brare, vel sacramenta administrare. Curent porro, ut peracto sacrificio, consuetam gratiarum actionem devote persolvant. "Sacerdos ergo, si fuerit peccati mortalis sibi conscius, quod absit, ad sacramentorum administrationem non audeat accedere, nisi prius corde poeniteat, sed si habeat copiam confessarii et temporis locique ratio feret, convenit confiteri.” (Rit. Rom.)— "Ipse vero antequam ad huiusmodi administrationem accedat, paululum, si opportunitas dabitur, orationi et sacrae rei, quam acturus est meditationi vacabit,” (Ibid.) "Post sumptionem sacramenti debet homo in gratiarum actione persistere.” (S. Thom.) II. De Baptismo. Synodus Prima. 77. Volunt Patres Concilii Plenarii Baltim. II., n. 225, "ut pastores animarum acerrime ac saepius reprehendant detes- tabilem parentum Catholicorum socordiam, qui parvulorum aetatem tot casibus obnoxiam non statim Baptismatis Sacra­ mento muniendam curant.” Itaque commendamus, ut paren- tes, qui non ultra quinque milliaria ab Ecclesia distant, infantuli baptismum ultra septimam diem non protrahant. Qui longius distant, quamprimum sacerdotis copiam nanciscantur, puerulum afferant. 78. Curent sacerdotes ut omnes fideles, praesertim medici, nutrices atque obstetrices privati baptismatis conferendi modum rite calleant. Sedulo etiam explicent gravissimam, qua tenen- tur omnes, absente sacerdote, obligationem, illud infantibus vel adultis consentientibus, qui in proximo mortis periculo forte constituantur, impertiendi.” (Ib. n. 228)—Neque omittant medicos tarn catholicos quam acatholicos, obstetrices et parentes monere, omnem foetum quocunque tempore editum baptizandum esse, vel absolute, si vivat, vel conditionate, si de vita dubitatur. 79. "Sub gravi unus saltern patrinus .... in baptismo solemni adhiberi debet; neque licet plures quam duos adhibere, quorum unus sit vir, altera mulier.” (C. PI. Balt. II. n. 231.) "Patrinos saltern in^aetate pubertatis, ac Sacramento Confirma- tionis consignatos esse maxime convenit.” (Rit. Rom.)— Oportet pastores saepius publice populo exponere significationem muneris patrinorum, cognationem spiritualem ex eo provenien- tem et praesertim ad hoc munus non esse admittendos publice indignos, ut sunt infideles, haeretici, membra societatis secretae. 80. Nomina imponenda, quoad fieri potest, omnino sint Chris­ tiana. Si tamen parentes instent, ut imponatur nomen pro- fanum ceteroquin honestum, nomen alicuius Sancti primo loco nominandi, superaddatur. In libro autem baptismatum omnia recenseantur. 81. Nonnisi in ecclesia, vel stationibus missionum, hoc sacra- mentum conferatur, adeo ut "necessitate excepta, in privatis locis nemo baptizari debeat.” (Rit. Rom.)—Infantes vero qui longiore quam quinque milliarium spatio ab ecclesia vel statione distant, domi baptizari possunt, et quidem cum omnibus caere- moniis, turn ante quam post ablutionem faciendis. 82. Quando propter periculum infans domi baptizatur, qui postea commode ad ecclesiam deferri poterit, in tali baptismate privato, omnibus quae ablutionem praecedunt omissis, sacerdos statim aquam affundit; ea vero quae sequuntur, scilicet chris- matis unctio, vestis et candelae traditio, statim perficiantur. 83. Fons baptismalis in omni ecclesia, quo nomine sacristia non venit, habeatur, clave obserata, et aqua in fonte bene mundato ac nitido, nitida et pura diligenter conservetur. Curent Missionarii ut semper et ubique utantur aqua baptismali, in administratione S. Baptismi. In conficienda aqua baptismali, quando SS. Olea non habentur in ampullis, sed in bombacia tantum, sufficit ut sacerdos pollicem intingat in SS. Oleis bom- bacio contentis, et cum eodem signa praescripta faciat in superficie aquae. 84. "Sal quod in os baptizandi immittendum est, sit bene- dictum sua peculiari benedictione neque utendum sale exorcizato ad benedicendam aquam.” Asservatur in vase vitreo vel eburneo vel ligneo, minime vero in metallico. 85. Sub conditione baptizandi sunt ii omnes, quos, facto diligente examine, baptizatos esse morali certitudine non constat; adeoque conversi a quacunque haeresi, infantes expositi, infantes a nutricibus aut obstetricibus aut medicis acatholicis in domibus privatis baptizati, nisi testibus fide dignis constet baptismum rite valideque collatum fuisse. 86. "Benedictionem mulieris post partum pastores maxime commendent, eiusque originem, significationes et fructus oppor­ tune explicent. Quamvis haec benedictio dari possit etiam matri prolis illegitimae, tamen, notorio tali, sicut et matri, cuius proles apud hsereticos baptizata est, mulieri quae coram praecone acatholico matrimonium contraxit, denegetur, nisi scandalum publice reparatum fuerit. Benedictio haec impertiri potest, etiamsi proles ante baptismum mortua fuerit. Extra ecclesiam vel locum, ubi Sacrum fit, wrnrrire conferatur.” (Stat. Novar Finis.) /E *vv Synodus Secunda. 87. Licet sacerdotibus Nostris in baptismo adultorum for- mulam pro parvulis adhibere, usque dum S. Sedes aliter sta- tuerit. (Ex. Deer. 6 Febr. 1859.)

III. D e Confirmatione. Synodus Prima. 88. Curent pastores ut confirmandi universi nonnisi suffi- cienter instructi in rudimentis fidei, confessi et in quantum fieri potest, jejuni hoc Sacramentum suscipiant. 89. Oportet etiam in hoc Sacramento ad'hiberi patrinum vel matrinam, pro sexus diversitate ac nisi cogat necessitas, ab illo, qui baptismo fuerat adhibitus, diversum ac iam confirmatum, omnibusque ceteris requisitis superius de patrino in baptismo enarratis, instructum. Patrinus iste easdem quas ille baptismi, obligationes contrahit, cognationis scilicet spiritualis, impendi- mentum matrimonii dirimens inducentis, inter confirmatum et huius parentes cum tenente. 90. Quare omnino necesse est, ut omnium confirmatorum horumque parentum et patrinorum nomina, a parocho in propria matricula, diligenter annotentur. Patrini, positis super confir­ mandi humeros vel caput, manibus, sacram unctionem, cum tota forma ac ultimam episcopi benedictionem expectent. 91. Optamus, ut prima Communio puerorum et Confirmatio eodem die non habeantur, ob meliorem quae exinde haberi potest adolescentulorum et intellectualem et moralem prepara- tionem. Synodus Secunda. 92. Jubemus, ut ipsimet rectores vel eorum vicarii liberos aliosque Confirmationem suscepturos, vel S. Synaxim prima vice recepturos omni, qua par est, diligentia instruant et pre­ parent.

IV. De E ucharistia. I. Asservatio et Renovatio SS. Sacramenti. Synodus Prima. 93. Consuetudo asservandi in ecclesiis SS. Eucharistiam vere antiqua est eamque Concilium Tridentinum tamquam salu- tarem et necessarians retinendam esse statuit. Asservatur vero in tabernaculo immobili, benedicto, et ubi fieri potest, capsa ferrea munito, intus panno serico albi coloris contecto, nitido et corporali mundo strato, super quo sola vasa benedicta SS. Sacramentum continentia custodiantur. Neque Reliquiae aut sacra Olea, nec quidquam aliud in tabernaculo ponatur. Clavis Tabernaculi a sacerdote, qui ecclesia curam gerit, vel saltern in loco tuto reponatur.—Non licet superimponere Tabernaculo, in quo Sanctissimum asservatur, reliquias, imagines, statuas vel vasa cum floribus, ita ut Tabernaculum pro basi inserviat. Usus excipit sculptam imaginem Christi crucifixi. Lampas continuo ante altare ardeat. 94. Ut autem lumen nunquam deficiat et ex oleo olivarum perpetuo nutriatur, ad vigilantiam et graven) parochorum curam pertinet. Calices et pyxides, quibus Eucharistia continetur, sint aureae vel saltern cuppae, quae debent esse intus deauratae, sint argentea. Calices et caetera vascula sacra, quolibet anno, bis saltern manibus sacerdotum propriis laventur. 95. Sanctissimae Eucharistiae particulae renoventur octavo vel saltern decimo quinto die et ciborium eadem occasione puri- ficetur. Novas consecratas hostias non licet cum veteribus miscere. 96. Sit foris, prope tabernaculum, vas cum aqua in sacrarium proiicienda et linteolum. ut sacerdotes, administrata Eucharistia, digitos abluant et abstergant.

II. De Sacra Cummunione. Synodus Prima. 97. Cum, ut monet Benedictus XIV., nulla sane res sit, in qua utilius episcopi et parochi et confessarii studium suum omne impendere debent, quam in excitandis fidelibus ad earn mentis puritatem sectandam, unde digni reddantur frequenti ad sacram mensam accessu, hinc pastores praesertim et confessa- rios, atque illos etiam qui puerorum institutioni operam navant, obtestamur, ut effusa caritate id praestare studeant. 98. Pastores tempore opportuno cuiuslibet anni pueros qui ad primam Communionem accedere volunt, per se vel per suos Vicarios, erudiant de natura, virtute effectibusque SS. Eucharis- tiae, ac de necessariis ad illam rite et digne suscipiendam dis- positionibus. 99. Valde insuper commendamus, consuetudinem, qua singulis mensibus certa dies Dominica assignetur, qua omnes adolescen- tes, vel si nimis numerosi sint, altera Dominica pueri, altera puellae Sacram Communionem recipiant. 100. S. R. Congregatio, die 27 Junii, 1868, decrevit: "Posse, in Missis Defunctorum, cum paramentis nigris, Sacram Com­ munionem fidelibus ministrari, etiam exparticulis praeconsecra- tis, extrahendo pyxidem a Tabernaculo. Posse item, in para­ mentis nigris, ministrari Communianem, immediate post Missam Defunctorum; data autem rationabili causa, immediate quoque ante eamdem Missam; in utroque tamen casu omittendam esse benedictionem. ” Synodus Secunda. 101. In scholis Sororum nec internae nec externae scholares ad primam communionem admitti possunt de solo judicio Soror­ um, sed decisio de earum admissione omnino et unice pertinet vel ad capellanum vel ad parochum proprium.

III. D e Sacro Viatico. Synodus Prima. 102. In eadem infirmitate. si longius protrahitur, parochi saepius sacro Viatico aegrotos reficiant. In delatione Sanc- tissimi ad infirmos caveant, ne aliis negotiis sese indecenter immisceant. 103. Sint in aegroti cubiculo mensa, lintea seu mappa nitida instructa cum Crucifixi imagine, lumine et aqua lustrali. In procinctu etiam stet vasculum cum aqua, pro ablutione digi- torum, linteamen, aegroti mento substernendum, cochlear et purificatorium, quo sacerdos digitos, aqua mundatos extergat. 104. Hie juverit sequens Decretum subiicere: (1) Utrum tempore sacrosancti Missae sacrificii in adminis- tratione Viatici, praesertim in Xenodochiis, liceat ab altari recedere, recitando interim Psalmum "Miserere,” ut fieri solet extra Missam? (2) Utrum tempore etiam sacrificii Missae, administrari possit SS. Viaticum in paramentis nigris? (Resp. ad 1.) Negative quoad Psalmum "Miserere.” Insuper animadvertendum, quodsi celebrans pro Viatici administratione, intra Missam, altare e conspectu suo amittat, hanc administra­ tionem non licere (ac proinde faciendam absoluta Missa). (Ad 2.) Affirmative. Die 19 Dec., 1819. 105. Solerter exploret sacerdos, an aegrotus sibi animo praesens sit, an non subsit tussis vomitusve periculum. Qui hostiam integram sumere nequit, huic in cochleari postea puri- ficando, minor eiusdem particula, cum aqua, praebeatur. At- tendendum deinde, an SS. particula ab infirmo deglutiatur. Aqua, qua digiti sacerdotis fuerunt purgati, in ignem mittatur. 10C. De dispositione ultima quoad temporalia, infirmum, si necesse sit, moneat, quin se huic negotio temere ingerat.

V. De Poenitentia. Synodus Prima. 107. Meminerint sacerdotes quod in tribunali poenitentiae potissimum non modo pauperes, sed divites etiam evangelizen- tur. Hie cuilibet, in individuo, salus fit. Hie confessarius vices gerit doctoris, medici et iudicis erga eos, qui sine hoc Sacra­ mento rite ipsis administrate, in ignorantia, in infirmitate et in peccatis forent permansuri. Quapropter hortentur parochi fideles, ut quam saepissime ad illud accedant. 108. Sit in qualibet ecclesia, in loco patenti—quo nomine non venit sacristia vel aliud cubiculum intra vel iuxta ecclesiam— sedes confessionalis cratibus informata. In confessionalis fronte crux promineat atque adsint imagines Christi crucifixi et sanc- tissima Virginis Mariae, poenitentis oculis conspiciendae, cum innixus genibus ibi consistit, ut ad dolorem et pietatem excitetur. 109- Sub poena suspensions— ipso facto incurrendae—veta- mus ne alicubi extra confessionalia mulierum vel puellarum con- fessiones excipiantur, iis tantum exceptis quae surdae sunt vel aegrotantes, vel quae accedunt ad confitendum in missionibus, ubi nulla est ecclesia. Cum vero harum confessiones erunt audiendae, pateat cubiculi janua, ut sacerdos ab iis aspici possit, qui in proximo conclavi versantur. n o . Statutis quibusdam diebus et horis populo opportunis, praesertim sabbatis et vigiliis festorum, item mane Dominicis festisque diebus, ante primam et alteram Missam in ecclesia se sistant pastores eorumque vicarii ad confessiones audiendas; et quandocumque fideles, praesertim operarii illorum ministerium hac in re expetunt, faciles se praebeant illis, memores verborum S. Caroli Borrom.: "Confessarii poenitentes inconfessos non dimittant, nec aegre eos audire quoquo modo significent; sed e contra efficiant, ut poenitentibus innotescat, sibi gratissimos esse pro illorum salute labores.” i n . Parochi omni cura atque conatu promiscuas saltationes nocturnas impedire et abolere studeant etiam denegata absolu- tione illis, quibus illarum frequentatio est occasio proxima peccati mortalis. 1 12. Valde insuper commendamus consuetudinem in hac Dioecesi vigentem, qua pastores vicinarum missionum semel saltern singulis trimestibus pro Sabbato et Dominica immediate sequente ecclesias invicem mutant, ut sic fidelibus copia fiat adeundi confessarium, cui ipsi forsan non innotescunt. 1 1 3. Sacerdotes audituri confessiones talari veste, superpelli- ceo et stola utantur. Regulares vero sint in habitu quern gestant in choro et stolam habeant. Synodus Secunda. 114. Stricte vetamus, ne Confessarii, in Sacro Tribunali, a poenitentibus quidquam tamquam ministerii sui praemium petant aut accipiant. Etiam ultro quocumque nomine oblata recusent, nec vel ipsam Missae eleemosynam in hoc Sacro Tribunali offerri sinant. (Cone. Plen. Balt. II, 289.) 1 1 5. Ad valide absolvendas religiosas, illis exceptis quae justa de causa extra monasterium suum versantur, specialis a nobis requiritur facultas. Quidam insuper casus reservati sunt, a quibus nemo, sive regularis, sive saecularis, sine speciali et expressa facultate a nobis concessa, absolvere potest. Memi- nerint ergo Confessarii se non habere facultatem absolvendi: (i°) Ab hasresi, et apostasia a fide, et a schismate, eos, qui in loco, ubi Sanctum Officium exercetur, v. g. Romae, deliquerint; (20) Complices sibi in quolibet peccato mortali externo con­ tra castitatem ; (30) Sacerdotem, qui complicem sibi in hujusmodi peccato absolverit (40) Personam solicitatam, cum relatione ad confessionem, nisi prius solicitantem Ordinario denuntiaverit, vel saltern serio promittat denuntiationem facere ; (50) Personam cujuscumque sexus, quae Sacerdotem aliquem falso de solicitatione denuntiaverit, vel sceleste procuraverit, ut id ab aliis fieret ; (6°) Catholicum, qui novum Matrimonium, conjuge super- stite, contrahere attentaverit, et inde in excommunicationem inciderit. (7°) Personam Catholicam, quae vel cum parte Catholica vel cum acatholica coram praecone hseretico Matrimonium contra­ here attentaverit, quasque poenam excommunicationis exinde incurrerit. (8°) Sacerdotem, qui incurrerit suspensionem " Latae Sen- tentiae” in Synodo Prima vel Secunda decretam. 116. Quotiescumque de casibus istis agitur, qui in eos inciderint ad nos absolvendi non mittantur; sed Confessarii facultatem eos absolvendi pro natura peccati vel a Sancta Sede vel a nobis petant, postquam rei se jam dignos ostenderint. 117. Libertatis conscientiae gratia, concedimus, ut omnis Sacer­ dos extraneus, qui in propria dicecesi facultatibus ordinariis prae- ditus cognoscitur, valeat absolvere Sacerdotem nostrae Dioecesis, qui in hac ei confiteri elegerit, ac pariter omnes personas quae in domo ejus veram habent habitationem. (Cone. Plen. II.) 1 1 8. Quater saltern in anno, quatuor scilicet Temporibus, ad poenitentioe Sacramentum rite prseparentur et adducantur pueri et puellse nondum ad Sacram Communionem admissi. Valde commendanda est consuetudo invitandi pro his confessionibus pastores vicinarum missionum. Sic enim pueris copia fiet adeundi confessarium, cui ipsi non innotescunt.

VI. De Extrema Unctione. Synodus Prima. 1 19. Consultum est fidelibus insistere ac medicum precibus urgere, ut statim ac morbus periculi speciem inducit eos admo- neat, ne superveniente casu repentino, aegroti anima sacramenti beneficio privetur. 120. Decet, ut in cubiculo infirtni hoc sacramentum suscepturi mensa, super quam sacerdos s. Oleum, aquam lustralem et librum deponit, mappa Candida sit instrata vasque appositum, in quo stuppa ad abstergendas partes inunctas aegroti in promptu adsit, quae finita functione comburatur. 121. Si infirmus morbo contagioso laboret, sacerdos cum spatula munda tangat in pyxidem et colligat de oleo et per spatulam applicet pellici suo et inungat. Ad singulam unctionem pollex oleo est intingendus, nisi sit organum duplex. Ubi sen- suum organa gemina sunt, geminae quoque unctiones, cum gemino crucis signo, sub unica forma, efficiendae sunt. Quando organum est duplex, inchoatur forma cum unctione organi dextri et loca tanguntur dumtaxat post unctiones utriusque et quidem eodem globulo. 122. Parochus subditos suos instruat, quas res occasione Extremae Unctionis praeparare debeant.

VII. Benedictio Apostolica in Articulo Mortis. Synodus Prima. 123. "Benedictio Apostolica” cum Indulgentia plenaria, om­ nibus in artieulo mortis constitutis, exceptis indignis, impertia- tur, etiam pueris qui ob defectum aetatis nondum sacra com- munione refecti sunt, modo peccati capaces fuerint. (S. R. Cong.)—Quamvis infirmus hanc indulgentiam semel tantum, id est, in vero mortis articulo lucrari possit (S. C. Indulg. 5 Feb., 1841), tamen ex eiusdem S. Cong, responso (12 Martii, 1855), prohibitum non es^. earn benedictionem infirmo, in eodem mortis periculo permanenti, impertiri pluries, ab eodem vel a pluribus sacerdotibus hanc facultatem habentibus; neque pro­ hibitum est impertiri pluries infirmo in iisdem circumstantiis ut supra constituto, a pluribus sacerdotibus hanc facultatem ex diverso capite habentibus, ratione aggregationis Confraternitati SS. Scapularis de Monte Carmelo, etc. Invocatio saltern men- talis SS. Nominis Jesu praescribitur, quamdiu aegrotus suae mentis compos est, ut conditio sine qua non, ad Indulgentiam vi istius benedictionis lucrandam. Item haec Indulgentia non confertur omissa formula a Summo Pontifice praescripta, ob libri deficientiam.” (Statuta Novar.) 124. Impertita Benedictione Apostolica in articulo mortis, virtutum praesertim theologicarum actus aliosque pios in Deum affectus suggerat sacerdos, et tandem cum praescripta ab Eccle­ sia animae commendatione morituro fideliter assistat. 125. "Juxta praescriptum et mentem Ritualis Romani sedulus sit pastor animarum in visitandis infirmis et agonizantibus, etiam postquam ultima receperunt sacramenta; et illos exhorte- tur, consoletur, adiuvet et elicito ab iis, si possint, novo con- fessionis et contritionis actu, nova identidem donet absolutione.” (Cone. Plen. Balt. II., n. 116.)

VIII. De Matrimonio. Synodus Prima. 126. Quae sequuntur eximia penitus statuta Novarcensia de Matrimonio, nostra fere ex integro facimus et omnibus huius Dioecesis sacerdotibus servari mandamus. 127. Enixe hortamur omnes pastores, ut singulis annis prae­ sertim tempore Quadragesimae publice fideles instruant de supernaturali huius Sacramenti dignitate, eius unitate et indis- solubili firmitate; de impedimenris ecclesiasticis, praesertim disparitatis cultus, mixtae religionis.consanguineitatis et affini­ tatis; de gravissimis malis e legis ecclesiasticae circa haec impedimenta neglectu orituris. Instructiones istae, ut ipsa rei ratio docet, sedulo et accurate praeparandae sunt. 128. Parochus admonitus de aliquo matrimonio in ipsius parochia contrahendo, turn ratione officii sui, turn ex lege positiva (Rit. Rom. Bened. XIV.), "sub gravi tenetur investigare, utrum inter contrahentes impedimentum canonicum intercedat necne. Prudenter etiam inquiret utrum iis quae a lege civili requiruntur satisfactum sit. Expedit ut investigatio de his omnibus fiat ante proclamationes in ecclesia faciendas. Paro­ chus praeterea tenetur inquirere, utrum nupturientes doctrina Christiana sufficienter instructi sint eosque, si necessarium sit, in iis saltern fidei veritatibus instruere, quae ab omnibus neces­ sitate medii et praecepti scienda sunt. Parochus denique tenetur edocere contrahentes de natura sacramenti Matrimonii et officiis huius status. Omni quo possunt modo curent sacer­ dotes, ut fideles ad hoc sacramentum recipiendum bene parati accedant, pro ipsius sacramenti sanctitate. Quapropter ad sacramenta Poenitentiae et Eucharistiae prius accedere eos hortentur.” 129. "Quoad denunciationes (banna) e Concilio Tridentino ante Matrimonium faciendas, Patres Concilii Balt. Plenarii II, n. 333, omnino volunt, ut haec saluberrima disciplina firma remaneat. Quae sequuntur, ad omnibus stricte servari man­ damus.” (a.) "In omnibus locis, ubi singulis Dominicis Missa habetur, tres bannorum proclamationes fieri debent. Parochis tamen in his locis facultatem tribuimus, ut ab una e tribus proclamation- ibus, iusta de causa dispensare valeant.” (b.) "In locis ubi Missa altera tantum Dominica die habetur, una fiat bannorum proclamatio ubi contrahentes commorantur, vel regulariter Missae intersunt; altera vero in alia statione vel ecclesia fiat.” (c.) "S i contrahentes in diversis locis versantur, in utroque loco facienda est proclamatio.” (d.) "Quadragesimali vel alio tempore clauso, bannorum proclamationes perinde ac reliquis temporibus fiant, nisi dispen- satio prius obtineatur. Maxime tamen amovendi sunt fideles a matrimonio contrahendo quovis tempore, quo matrimonii sole- mnitates ab Ecclesia prohibentur.” 130. "Locus huius sacramenti administrandi proprius est ecclesia. Prohibemus igitur ne in posterum, Nobis inconsultis sacerdos in domo privata matrimonio assistat. Enixe hortamur sacerdotes ut nihil omittant quo fideles ad ritum Ecclesiae in re adeo gravi servandum induci possint, et omni modo procurent, ut matrimonia in ecclesia mane, non vero noctu, et cum Missa celebrentur, utsponsi benedictionem nuptialem accipiant. Multi non erunt, qui hanc benedictionem recipere non desiderent, postquam edocti fuerint, quanti haec benedictio ab Ecclesia habeatur, qualis sit, quam intime coniuncta cum SS. Sacrificio, ita quidem, ut earn, extra Missam, numquam liceat dare (S. C. R. ssepius), nec Missa votiva pro sponso et sponsa legi possit, quando haec benedictio prohibetur.” 131. "Benedictio nuptialis (I.) conferenda est (a) primis nup- tiis, ex parte turn viri turn mulieris, sive haec virgo sit, sive non; (b) nuptiis primis ex parte solius mulieris; (c) nuptiis secundis mulieris, si in primis benedicta non fuerit.” (II.) "Conferenda non est (a) nuptiis secundis ex parte viri et mulieris, neque (b) nuptiis secundis, ex parte solius mulieris, si in primis benedicta fuerit; (c) nuptiis tempore clauso celebratis; nuptiis in matrimonio mixto.” 132. "Matrimonia clandestina, quae v. g. coram magistrato civili vel praecone Protestantico, vel nullo teste prsesente in loco ubi Concilii Tridentini decretum ‘ Tametsi’ non est pro-, mulgatum, quamvis graviter peccaminosa, tamen validu sunt, dummodo cum vero consensu de praesenti contrahantur, neque obstet canonicum impedimentum dirimens. Caveant idciro sacerdotes ne consensum matrimonialem iterum exquirant ab iis, qui clandestine quidem, sed valide coniuncti sunt.” 133. "Matrimonium coram praecone Protestantico inire grave peccatum est. Eorum matrimonio, quos sic agere noverit, sacerdotem licite assistere non posse, declaravit S. Officium 21 Apr., 1847. Ut, quantum fieri potest, fideles ab illicitis his matrimoniis deterreantur, statuimus ut quicumque coram prae­ cone Protestantico matrimonium contrahant, excommunica- tionum Nobis reservatam, ipso facto, incurrant. Si quando mora necessaria ad facultatem tales absolvendi a Nobis peten- dam, magnum afferat incommodum, indulgemus ut a pastore loci, vel si copia ipsius adeundi non sit, a quocumque sacerdote ad confessiones, in hac Dioecesi excipiendas approbato, gravi prius iniuncta poena, absolvi possint. In his autem casibus nos monere quam primum sacerdos qui eos absolverit tenetur rationesque assignare ob quas id necesse indicaverit.” 134. "Matrimonia mixta, ait Benedictus XIV., perpetuo damnavit atque interdixit sancta mater Ecclesia. Pius IX, b. m., omnes sacrorum antistites hortatur, ut pergant flagrantiori usque zelo Catholicos sibi concreditos a mixtis hisce conjugiis avertere.” (Instr. 15 Nov., 1858.) “ Quapropter omnibus sacer­ dotibus nostris in Domino jubemus, ut summa diligentia, tam publice quam privatim, fideles ab istis matrimoniis arcere conentur.” "S i porro matrimonium mixtum ob causas omnino justas gravesque (S. C. de Prop. Fide, 25 Mar., 1868) aliquando averti nequeat, decernimus, ut sequentia ab omnibus stricte serventur: Antequam dispensatio super hoc impedimentum petatur, parochus a contrahentibus obtineat promissiones circa cautiones salvas firmasque semper ac perdiligenter servandas "de perver- sionis periculo amovendo a coniuge Catholico; de conversione acatholici coniugis ab ipso catholico coniuge pro viribus pro- curanda; deque universa utriusque sexus prole in sanctitate catholicae religionis omnino educanda.” (Pius IX Instr. cit.) Cum vir acatholicus est, hanc promissionem scripto exaratam generatim exigant, cui- ipse manu propria subscribat. Cum vero mulier acatholica est, sufficit promissio ore facta. Haec mixta conjugia extra ecclesiam vel sacristiam et absque sacer- dotis benedictione ulloque alio ecclesiastico ritu celebrari debent. (Ib.) Proclamationes quae in matrimoniis praemittun- tur, non fiant in mixtis connubiis, nisi quando necessario et opportunae videantur judicio Ordinarii pro detegendis impedi- mentis, et omissa mentione religionis eorum, qui nuptias sint contracturi S. C. de Prop. Fide. 135. Missa votiva pro Sponso et Sponsa, cum Nuptiarum benedictione (tempore quo illarum solemnitas non prohibetur, nempe, ab Epiphania ad Feriam quartam Cinerum, et ab Octava Paschatis usque ad primam Dominicam Adventus, exclusive) dici potest diebus singulis, Dominicis exceptis ac Festivis et iis quibus agitur Officium duplex primae aut secundae classis, nec non diebus infra octavas privilegiatas Epiphaniae et Pentecostes cum istius Vigilia, die Octava Corporis Christi, aliisque diebus duplicia secundae classis excludentibus. Ipsa vero votiva quum privata sit, nempe pro privato nuben- tium bono, sive legatur, sive cantetur, celebranda semper est uti alia quaevis votiva privata, videlicet absque Gloria et Credo} cum tribus saltern orationibus, si plures non occurrant, et cum Benedicamus Domino in fine. Diebus porro ante recensitis, quibus Missa haec locum non habet, oportet Missam legi de die, cum commemoratione pro Sponso et Sponsa, post alias a Rubricis praescriptas, ac semper sub distincta conclusione in festis etiam duplicibus primae et secundae classis; et post Pater Noster, etc., orationes ad prae- fatam Missam adiunctae recitantur. Iam vero, a prima Dominica Adventus, usque ad festum Epiphaniae, et a feria quarta Cinerum usque ad Dominicam in Albis inclusive, etiam^ex venia Ordinarii celebretur Matri­ monium, Missa votiva pro Sponsis vi praecepti omittitur neque pro iis additur commemoratio in Missa de die, neque preces adiiciuntur post Pater Noster; quae omnia et singula, tempore vetito elapso, resumi nequeunt. Si forte accidat ut plures nuptiae, eadem die occurrentes, sint benedicendae, benedici quidem simul poterunt, orationes tamen non dicendo in plurali, sed prout iacent in Missali.—(A Carpo, Biblioth. Litt.) -A*' Synodus Secunda. 136. Vi consuetudinis in nostra Dioecesi vigentis, nuptise celebrari debent a Rectore sponsae, si forte matrimonium inituri diversi sint districtus, nisi sponsae Rector dederit licentiam alteri Rectori et quidem scriptis datam. 137. Enixe hortamur sacerdotes ut omni modo procurent ut matrimonia cum Missa celebrentur, ut sponsi benedictionem nuptialem accipiant. Stricte prohibemus ne catholicorum matrimonia post horam sextam vespertinam celebrentur. 138. Ex recenti Summi Pontificis concessione, benedictio nuptialis conferri potest etiam longo post nuptias tempore, dummodo alioquin Rubricae non obstent. Curent ergo Rectores ut omnes e grege suo fideles qui earn accipere potuissent vel pos- sunt, magna hac gratia non priventur, juxta regulam ut benedicta non benedicantur, non benedicta vero benedicantur. Monendi vero sunt conjuges, qui antea valide contraxerint, benedictionem hanc ad ritum et solemnitatem, non vero ad validitatem conjugii pertinere. (S. C. S. O., 31 Aug. 1881.) 139. In Matrimoniis mixtis clare dicendum in petitione quae- nam sit pars Catholica et quae acatholica ; et de parte acatholica caute est investigandum utrum Baptismum acceperit an non; dicendum etiam utrum promissiones necessarias daturus sit et praesertim an pars acatholica instructa sit in Religione Catholi­ ca, ita ut ad Baptismi receptionem apta sit, ilia consentiente. 140. Si petatur dispensatio in radice (quod nunquam facien­ dum nisi nullum sit Matrimonium et impossiblis consensus reno- vatio), danda sunt partium nomina, nisi forsan vetat confessionis sigillum ; et natura impedimenti Matrimonium nullum reddentis clare debet exprimi. 141. Concedimus rectoribus facultatem, ut ab una vel dua- bus proclamationibus ipsi dispensare valeant in missionibus ubi Sacrum non fit quacunque Dominca. In casibus vero urgentis necessitatis, quibus per tempus non licet dispensationem petere) rectori liceat dispensare ab omnibus proclamationibus, ea tamen lege, ut intra tres dies Cancellarium certiorem reddat et de dispensatione et de ejusdem rationibus, ac eleemosynam quoque mittat. 142. Suam assistentiam matrimoniis inter partes diversarum parochiarum ineundis minime prabeat sacerdos, ad quern pertinet matrimonium celebrare, si non fuerit ipsi prius exhibitum testi­ monium, in scriptis datum, sacerdotis alterius parochiae curam gerentis, quo constet proclamationes in sua ecclesia factas fuisse nec ullam impediment denunciationem ipsi innotuisse. 143. Quando certo constat grave exinde ortum fuisse scandalum quod quis ministrum haereticum vel civilem magistratum matri­ monium contracturus adierit, antequam a peccatis et censuris absolutus fuerit, fas est, ut scandalo sic dato aliquatenus mede- atur : quod ut fiat volumus ut reus formulam propriam publice coram ecclesia a rectore legendam, sua manu subscribat — prout in Appendice invenitur.

IX. D e Sacramentalibus. Synodus Prima. 144. Parochi Sacramentalium quoque vim et naturam fideli- bus diligenter explicent eosque excitent ad ilia pie religioseque usurpanda; plurimum enim valent ad leviores animae maculas abstergendas ac veram erga Deum pietatem fovendam et augendam.

X. De E xequiis et Sepultura. Synodus Prima. 145. Exequiae defunctorum, quantum fieri potest, in ecclesia celebrentur, ubi residens adest pastor, nisi grassans quaedam pestis epidemica, vel alia gravis ratio contrarium suadeat; quibus in casibus, si commode fieri poterit, nostra sententia prius exquiratur. In Exequiis peragendis servetur Rituale Romanum. 146. Graviter monemus parochos, ut summam adhibeant curam abolendi omnem in exequiis modum et usum, quo non solum scandalo plenae, sed et propter immodicos sumptus et impensas, fidelibus onerosa fiunt. Edoceant fideles, non externa ilia pompa vanoque apparatu, quibus persaepe vivorum potius quam mortuorum quseritur honor, animas defunctorum juvari, sed vero eleemosynis, bonis operibus precibusque piis, ac prae­ sertim oblatione sacrificii Missae. Consuetudo, quae nomine Wakes audit, legibus ecclesiae tarn adversa, omnino aboleri debet. Qui ad defuncti corpus vigilare volunt in jejuniis et oratione multa, pro anima eius vigilias agant. 147. Maxime desideramus ut in praxin deducantur verba Ritualis Rnmani: "Quod antiquissimi est instituti, illud, quan­ tum fieri potest, retineatur, ut Missa, praesente corpore de­ functi, pro eo celebretur, antequam sepulturae tradatur.” Sermo de defunctis fieri potest in Missa exequiali de Requiem. Sit brevis, mortuos inani laude non extollat, sed potius ad pietatem bonaeque vitae propositum vivos inducat. 148. "Sepultura ecclesiastica privantur infideles, haeretici et schismatici, excommunicati notorii et vitandi; qui mentis com­ potes sibi mortem consciverunt, nisi aliquo forsan tempore superstites resipiscentiae signa dederint; qui morti proximi, obstinati et coram testibus sacramenta sibi oblata respuerint; qui notorie scandalosam degerint vitam, nec poenitentiae ullum dederint signum; demum, qui duello perierint, dederint vel non dederint resipiscentiae indicia. In dubio vero an sint a sepultura ecclesiastica arcendi, consulendus erit Ordinarius, cum id fieri poterit; secus autem, in partes lenitatis et misericordiae propen- deat iudicium. Quod praestandum consulimus praesertim, quan- documque defunctus morte subitanea correptus nullum habuit poenitendi tempus; cum juxta juris regulam odia sint restrin- genda. "E x mente Sedis Apostolicae toleratur, ut in sepulchris gentilitiiS, quae videlicet privata et peculiaria pro Catholicis laicorum familiis aedificantur, cognatorum et affinium etiam acatholicorum corpora tumulentur.” 149. "Parvuli sine baptismo decedentes seorsim in loco non benedicto sunt sepeliendi; at infans in utero matris fidelis simul cum ea sepulchrum habeat. Adulti vero, qui morte correpti fuerint, dum Baptismo recipiendo semet disponerent, sepultura ecclesiastica haud priventur, desiderii namque, seu flaminis, ut aiunt, baptismo mundati esse rite existimantur.” (C. PI. Balt. II., n. 389 sqq.) 150. Si cuius Catholici defuncti, si fuerit ad fidem conversus, consanguinei superstites sint acatholici, et fundum in alieno coemeterio iam possideant, vel si superstites Catholici sint, fundum vero in alieno coemeterio, sine ulla fraude legis, habue- rint, in quo cadavera iam sint humata,—permittimus ut exequiae in domo vel etiam publice in ecclesia celebrentur, quotiescumque id ab Episcopo, ob graves rationes, interdictum non fuerit. His casibus exceptis nunquam pastori animarum licebit, dictos ritus adhibere in sepultura fidelium in alieno coemeterio, nisi de expressa Ordinarii licentia. 15 1. Si in coemeterio profano separata pars terrae obtineri nequeat, in qua corpora Catholicorum exclusive inhumentur, saltern locuLs, ubi cadaver deponitur, benedicatur ea oratione adhibita quae in Romano Rituali praescribitur (Rit. de Exequiis: "Deus cuius miseratione animae.”) 152. "Catholici societatibus secretis allegati, non solum ad sacramenta admittendi non sunt, quamdiu ligamen cum illis non solvunt, sed etiam sepultura ecclesiastica denegari debet iis, qui usque ad mortem in istis societatibus pertinaciter manserunt. Quodsi aliquando contigerit aliquem moribundum societati renuntiasse et pacem Ecclesiae impetrasse, ritus sacros in eius sepultura adhiberi permittimus, ea tamen conditione, ut socii superstites, propriis ornati insignibus, funus non comitentur.” 153. ‘ ‘Denique omnes ecclesiarum rectores graviter monemus, ipsis veram incumbere obligationem de coemeteriis rite et decenter custodiendis, ne ex eorum conditione sordida aut neglecta fideles justam conquerendi causam habeant, et a suorum corporibus in eis tumulandis aversentur.” (Cone. PI. Balt. III.) 154. In quavis parochia debet confici et in loco opportuno appendi charta coemeterii, ita exarata ut loculum quem libet in determinata divisione, et sub dato numero exhibeant; et nomen, cognomen, aetas, dies mortis et sepulturae in Libro Mortuorum accurate scribantur. Synodus Secunda. 145. Maxime cupimus, ut in hac dicecesi introducantur, ubi- cumque nondum in usu sunt, ecclesiastica parvulorum funera. In quibus exequendis observentur regulae Ritualis Romani. Parvuli qui usus rationis capaces fuere, sepeliendi sunt, ex parte ecclesiae, more adultorum. Pueri non censentur usum rationis adepti, qui septimum annum non compleverunt.

XI. De Confraternitatibus et Piis Societatibus. Synodus Prima. 156. Pastoribus quam maxime commendamus, ut in suis parochiis confraternitates ab Ecclesia approbatas instituant. Curent ut pueri post primam Communionem statim in confra- ternitatem Angelorum custodum vel quamlibet aliam, eorum aetati aptam, coadunentur, ut eo certius firmiusque in via virtutis incedere ac religionis pietatisque exercitiis regulariter interesse possint. Pro iuvenibus et adultis, prae ceteris, foveant confraternitates SS. Sacramenti, SS. Rosarii, et Sodalitatis Marianae et S. Josephi, Sponsi B. M. V. 157. Societas Doctrinae Christiane iis in locis praesertim erigenda est, ubi sacerdos vel nullo fere modo, vel non sine aliorum auxilio adolescentes in doctrina Christiana instruere potest. Huius societatis membra, qualibet die Dominica, in ecclesia, vel alio opportuno loco, congregant sui sexus adoles- centulos, quos doceant christianam doctrinam. De Archicon- fraternitate Doctrinae Christianae legatur. (Rev. F. A. Maurel. "The Christian Instructed in the Nature and Use of Indulgen­ ces.” P. II., n. 75.)

XII De Societatibus Secretis. Synodus Secunda. 158. Societates certe damnatae: Societates Masonicae, Carbon- ariae, aliaeve societates nominatim nuncupate in Bulla Apos- tolicae Sedis et omnes aliae ejusdem naturae et indolis secte quocumque nomine appellari et cohonestari solent. Praeter enumeratas, nuper a Sancta Sede nominatim damnatae sunt associationes, quae vulgo vocantur : Odd Fellows, Knights of Pythias, et Sons of Temperance. 159. Quod vero attinet ad Catholicos, qui tribus societatibus damnatis, vulgo dictis : Odd Fellows, Knights of Pythias, et Sons Temperance, adscripti sunt, et sine gravi damno eos de- serere nequeunt, sciendum, nulli pastori vel rectori licere proprio marte rem decernere, sed casus ad Delegatum Apostolicum defer- endos esse, ut ipse, quid faciendum, definiat. Ita. S. C. die 1 8a Januarii 1896.

XIII D e Cantu E cclesiastico. Synodus Prima. 160. Cantus omnis in ecclesia adhibendus, pars est divini cultus. Unde talis sit oportet, qui ad cultum divinum promo- vendum, fovendamque fidelium devotionem inserviat. Sit deco- rus, gravis et devotus; sit distinctus et intelligibilis. Inter Mis­ sarum et Vesperarum solemnia cantus fiet in lingua Latina. Inter alia vero officia licet idiomate vernaculo decantare. (S. R. C.) 161. Cantus Gloria et Credo, sicut et reliqui cantus in Missa, item psalmi Vesperarum integri canendi sunt. Quae sub In- troitu, Offertorio, Sanctus et post Elevationem cantantur, in tantum protrahenda non sunt, ut notabilem Missae interrup- tionem inducant, ita ut non musica missae, sed missa musicae famuletur. (S. R. C.) Inter elevationem in Missa et in bene- dictione cum SS. Sacramento, sileant cantus et sonus musici. (S. R. C.) 162. Valde optandum est, ut in scholis parochialibus liberi cantus ecclesiasticos in sacris functionibus decantandos addis- cant. Ubi cum bono fructu fieri potest, pueri etiam Cantus Gregoriani rudimenta edoceantur.

XIV De O rphanis. Synodus Prima. 163. Parochi obligatio est, providere orphanis suae parochiae; sive committendo ipsos fidei et curae familiarum catholicarum, sive procurando ipsis locum in Asylo Orphanorum; nam singulae congregationes suorum orphanorum curam habere debent; qui tamdiu in Orphanotrophio remanebunt, donee pastor aptam ipsis familiam invenerit. Pastor sancte tenetur attendere, ut orphanis ita locatis a tutoribus debita cura impendatur.

MANAGEMENT OF THE TEMPORALITIES.

164. The church property in each parish comprises the church itself, its furniture, sacred vessels, vestments, etc., the pastoral residence and its furniture of every kind, horses and carriages, when necessary for the service of the mission, the school house and its furniture, the grounds annexed to the church, house and schools, the cemetery, and other buildings and lands held for the use of the parish. All real property belonging to the congregation must be deeded to the Bishop, or to the church corporation, if the church be incorporated. All deeds should be sent to the Bishop before being recorded, and when recorded, should be sent for safe keeping to the Chancellor of the diocese. 165. Any priest retaining in his own name the title to church property, for more than three months, or who deposits church moneys in his own name, we declare ipso facto suspended, and we reserve this suspension to ourselves. 166. To secure regularity and economy in insuring church property, and prevent, as far as possible, losses by fire, every pastor will send to our Chancellor a description of his church, pastoral residence, school house, and other buildings, with their furniture, belonging to his congregation, that they may be in­ sured through one agency, in reliable companies, and at advan­ tageous rates. This agency will give to all pastors due notice of the time for the renewal of their policies. The property should be insured in the name of the Bishop or of the church corporation, and never for more than it is worth. The grounds around the parochial buildings and the cemetery should be well fenced, kept in good order, and, when it is pos­ sible, planted with trees. 167. The pastor will keep in the Church Record a list of the sacred vessels, vestments, linens, ornaments, and all other arti­ cles belonging to the church. He will keep a similar list of the furniture of the parochial residence. If he have any sacred vessels, vestments or church ornaments of his own, a separate list must be made of them in the Church Record, and the use of such articles is hereby interdicted till thus entered. He will do the same in regard to any articles of house furniture that may belong to him personally, and all articles used either in the church, or in the house, not entered on the list above mentioned will be considered church property. 168. All articles obtained by a priest of this diocese from pious associations, or individuals, for the use of the missions, are church property, and are to be left in the church where the priest resides when they were received. Offerings of this kind cannot be considered the personal property of the priest, unless this be expressly stated in writing by the donors. 169. Except what is absolutely necessary to begin a new mission, no articles of furniture for a church or pastoral resi­ dence can at any time be bought on credit. The people of each parish will provide, according to their means, what is required for both, and, if necessary, horses and carriages for the service of the missions. No priest is allowed to keep a conveyance of his own without the Bishop’s permission. O . 170. When a parish is divided, nothing is taken from the old church, or house, to the new, but the people who remain attached to the old church should contribute to the erection and furnish­ ing of the church and house in the new parish. 171. The canons of the Church provide that the administra­ tion of ecclesiastical goods belongs to the Ordinary of the diocese. As, in every congregation, this administration is ex­ ercised for the benefit of the people, they, not the Bishop, are to defray the expenses attending it. 172. The temporal affairs of each church are managed under the direction of the Bishop, by the pastor and two laymen. These laymen, who are called the Church Committee, are named by the pastor, with the approval of the Bishop, each year, in the month of January. No one who is not a yearly communicant can be a member of this committee. Should any difference of opinion arise between the pastor and his committee, it will be settled by the Bishop, whose decision will be final. Whilst it is the duty of the pastor to consult his committee in regard to the temporal affairs of his congregation, they can undertake nothing without his knowledge and consent. 173. The pastor will meet his committee once a week, once a month, or once every three months, as the business to be trans­ acted may require. The pastor, or one of the committee, as the Bishop may decide, will act as treasurer, and keep a cash book and ledger account of all moneys received and expended. This account will be submitted at each regular meeting, when all present will be at liberty to make such suggestions as they may deem proper in regard to it. The treasurer will make a yearly statement of the financial condition of the church, up to January 1. One copy of this report, signed by the pastor and his committee, will be forwarded to the Bishop’s Chancellor before the 15th of January, and another will be read from the altar at all the masses the Sunday after it has been made, and hung up near the principal entrance of the church for one month. 174. Should a pastor be removed in the course of the year, he will close his accounts from the previous 1st January, to date of his departure, sign them, and have them examined and signed by his committee, and send same to the Bishop. The cash book and all other books kept by the pastor must be the books of original entry, and, being the property of the church, they cannot be removed by him when he leaves a parish. 175. No church, pastoral residence, school house or other building for the use of the congregation, can be erected, enlarged, or changed without the permission of the Bishop, or until the plans and estimated cost of the same have been laid before him. No debt can be contracted for the church or parish by the pas­ tor or members of the committee, without the written consent of the Bishop; and, even when this consent is obtained, the Bishop will in no case be responsible for such debt. Nor will any loan from the pastor to the church be recognized as such unless with the consent of the Bishop and the church committee. Should any priest burden the congregation with his own personal debts, he is ipso facto suspended, and the suspension is reserved to the Bishop.—(Con. Plen. Balt. III.) | 176. No pastor is allowed to take money on deposit. Gross neglect or incompetency in the management of the temporal affairs of his parish, will be deemed sufficient cause for removing any pastor.

CHURCH REVENUE.

177. The revenue of each church or mission is derived from the collections made on Sundays and festivals, from pew rents, the cemetery, or the schools, from legacies, donations, and moneys contributed in any way by the congregation, or indi­ viduals, for parochial purposes. 178. Moneys contributed for a particular object can be ap­ plied to no other. 179. No pastor is allowed to make a collection in the congre­ gation for his own benefit, except to supply a deficiency in his salary, or that of his assistant, and the amount thus collected must be entered in the cash book. 180. No priest or religious person is allowed to collect from door to door, outside his or her own parish, without our written permission, Such permission must be shown to the local pastor. 181. Balls for the benefit of any parochial object whatever are strictly forbidden in this diocese.

MAINTENANCE OF THE CLERGY.

182. The salary of a pastor is six hundred dollars a year, that of an assistant three hundred, to be drawn every month, or every three months. When the congregation cannot afford to give this much, the clergy will be content with what they can obtain without distressing their people. Pastors will collect their salaries and the salaries of their assistants within a year after they fall due. Should they fail to do so, the amount un­ paid must be considered as forfeited, and cannot be regarded as a debt. 183. The offerings of the faithful at baptisms and marriages, and at Christmas and Easter, go to the pastor, who, for the present, will apply them to the support of the house; and should they be insufficient for this purpose, the deficit will be supplied from the revenue of the church. Pastors will take care that the house expenses do not exceed what is necessary to secure a modest board for the clergy, and that in no case they are made to cover things usually regarded as luxuries. 184. Salaries of teachers, sextons, organists, and others engaged in the service of the congregation, and the wages of house servants should be paid every month, or at farthest, every three months. The pastor will provide each member of his committee with a copy of the rules for the Temporal Administration of Churches in the Diocese of Omaha. 185. In incorporated congregations the foregoing rules will be adhered to as closely as is consistent with the articles of in­ corporation and the by-laws of the same.

APPENDIX.

APPENDIX

i a. Non licet cantare inter Missarum Solemnia, cantica vul- garisermone. (S. R. C. 12. Mart., 1839.) 2a. Stola pro ministranda SS. Eucharistia extra Missam debet esse coloris officio convenientis. (S. R. C. 12, Martii 1836.) 3a. In matrimoniis celebrandis, quum agatur de actu sacra- mentali, nonnisi testes catholici adhibeantur. (S. C. C. 29 Nov. 1G72.) 4a. Quotiescumque S. Communio extra Missam administratur, bursa cum corporali est adhibenda, et quidem de praecepto. (S. R. C. 27 Feb., 1847.) 5a. Catholicis omnino non licet nec per se nec per alios fungi patrini munere in baptismis, quae haereticorum filiis ab haere- ticis ministrantur. (C. S. Off. 10. Maii 1770.) 6a. Invocatio saltern mentalis SS. Nominis Jesu est conditio sine qua non ad lucrandam indulgentiam plenariam vi Benedic- tionis Apostolicae. (S. R. C. 22 Sept., 1892.) 7a. In Feria V in Coena Domini in eadem Ecclesia praeter Missam solemnem alia Missa privata non est celebranda nisi probante Episcopo. (S. R. C. 17 Mar., 1773.) 8a. Qui celebrat in Altari Privilegiato pro singulis diebus debet uti paramentis nigris diebus non impeditis ut privilegii indulgentiam consequatur. (S. R. C. 11 Apr., 1840.) 9a. Graviter peccant, qui etiam solius lucri causa cantant aut instrumenta musica pulsant in templis protestantium (Instr. Car. Vic. 12 Julii 1878 a Leone XIII sancita.) 10a. Meminerint Confessarii et animarum curatores suos edocere quam malum, quamque periculosum sit conciones haere­ ticorum aut schismaticorum adire, vel eorum exercitiis interesse, quocumque id fiat praetextu (Balt. III., 249.) 11a. Benedictio Apostolica cum indulgentia plenaria juxta Const. Benedicti XIV. " Pia Mater.” (5 Apr., 1774,) impertiri protest pueris, qui ob defectum aetatis primam Communionem nondum susceperint. (S. R. C. 16 Dec., 1826.) 12a. Aqua Baptismalis in Parochiis est benedicenda in Sabba- tis Paschae et Pentecostes, non obstante quacumque contraria consuetudine, quae omnino eliminari debet. (S. R. C. 13 Apr., 1874, et 17 Junii, 1892.) 13a. Non licet novas particulas consecratas cum veteribus miscere, nec licet veteres consecratas species imponere noviter consecratis: sed in alia pyxide vel vase sunt conservandae, nisi statim a secerdote in Missa sumi possint. (S. R. C. 3 Sept., 1672.) 14a. Si statim post Missam vel post Vesperas Benedictio habe_ tur cum SS. Sacr. paramentis ejusdem coloris utendum est ut in Missa vel Vesperis, sin vero Benedictio fit separata et dis- tincta a Missa vel Officio, semper adhibenda sunt paramenta albi coloris (S. R. C. 20 Sept., 1806.) 15a. Quando plures simul copulantur, accepto primum sin- gulorum consensu, et rite celebratis singulis matrimoniis. dic- taque pro singulis forma: E go vos, etc., nihil obstat, quominus benedictiones annulorum, et reliquae fiant in communi per verba generalia (S. C. Inqu. 1 Sept. 1841.) 16a, Dubium quoad lumen ex g a z, accendendum una cum candelis ex cera confectis. Usus invaluit in dioecesi Novarcensi ut super Altaribus, una cum candelis ex cere confectis, lumine ex gaz accendatur ad majorem splendorem obtinendum. Dubitans porro hodiernus Episcopus Novarcen. utrum id liceat, a Sacra Rituum Congre- gatione exquisivit: "An super Altari, praeter candelas ex cera, tolerari possit ut habeatur etiam illuminatio ex gaz, vel an usus praedictus pro- hiberi debeat?” Sacra vero eadem Congregatio, ad relationem subscripti Secre- tarii, ejusmodi dubio rescribere censuit. Negative ad primam partem; Affirmative ad secundam. Atque ita declaravit et rescripsit. Die 8. Martii 1879. D. Card. Bartolini, Praef. (l. s.) Placidus Ralli, Secret.

17a. Dubium quoad illuminationem electricam. Rmus Dnus Thomas Heslin, Episc. Natcheten., a Sacra Rttuum Congregatione sequentis dubii declarationem humiliter expetivit: nimirum; Quum Sacra Rituum Congregatio in una Novarcen. 8 Martii 1879 prohibuit illuminationem ex gaz, una cum candelis ex cera confectis super Altari, ob paritatem rationis et sub iisdem cir- cumstantiis censerine potest vetita etiam illuminatio electrica ? Et Sacra eadem Congregatio, referente me subscripto Secre- tario, atque audito voto Commissionis Liturgicae, rescribere rata e st: Affirmative, ad tramites decretorum 8. Martii 1979 et 4 Junii 1895. Atque ita declaravit et rescripsit, Die 16. Maii 1902. D, Card. F errata, S. R. C. Praef. (l. s.) D. Panici, Archiep-Laodicen, Secret.

1 8a. Formula pro parvulis conceditur pro baptismo adultorum, 1859. Beatissime Pater. Archiepiscopus et Episcopi Provinciae S. Ludovici, Statuum Foederatorum Americae Septentrionalis, in secunda Synodo Provinciali congregati humiliter petunt, ut in Baptismo adul­ torum liceat uti formula in Baptismo parvulorum adhibenda usque dum S. Sedes aliter statuerit. Ex audientia SSmi. habita 6to, Febr. 1859, Ssmus. Dmus Noster Pius Divina Providentia PP IX., referente me infrascrip- to S. Congregationis de Propaganda Fide Secretario, benigne annuit pro gratia juxta preces, et interim curent de inducenda formula pro adultis a Rituali Romano praescripta. Datum Romae ex Aed. dictae Congregationis, die et anno praedictis. Gratis sine ulla etc. (l. s.) Gajetanus, Arhiep. T hebarum, a Secretis.

19a. Missa Privata de Requie in dupl. bis in mense. Beatissime Pater. Archiepiscopus et Episcopi Provinciae S. Ludovici etc., hu­ militer postulant Indultum jam aliis regionibus concessum Missam privatam de Requie celebrandi die Obitus seu Deposi- tionis, praesente vel non praesente corpore defuncti, in festis duplicibus celebrandi extra diem Obitus seu Depositionis. Ex Audentia SSmi, habita die—Januarii 1859, Ssmus Dnus Noster Pius Div. Prov. PP IX., referente me infrascripto S. Congreg. de Prop. Fide Secretario, auditis resolutionibus EE. PP. Cardinalium praefatae Congreg. ejusdem mens, et ann. ut supra benigne annuit rescribi: Affirmative in omnibus. Datum Romae etc. Cajetanus, Arch. T heb., a Secretis 20a. E x Decreto Urbis et Orbis de Rosario quotidie per men­ sem Octobrem recitando. Sanctitas Sua quaecumque duobus praeteritis annis constituit de mense quo solemnia celebrantur beatae Virginis Mariae a Rosario, hoc pariter anno, et annis porro sequentibus praecipit et statuit, quoadusque rerum Ecclesiae rerumque publicarum tristissima haec perdurent adjuncta, ac de restituta Pontifici Maximo plena libertate Deo referre gratias Ecclesiae datum sit. Decernit itaque et mandat, ut quolibet anno a prima die Octobris ad secundam sequentis Novembris, in omnibus catholici orbis parochialibus templis, et in cunctis publicis oratoriis Deiparae dicatis, aut in aliis etiam arbitrio Ordinarii eligendis, quinque saltern Mariani Rosarii decades cum Litaniis Lauretanis quotidie recitentur: quod si mane fiat, missa inter preces cele- bretur, si a meridie, sacrosanctum Eucharistiae Sacramentum adorationi praeponetur, deinde fideles rite lustrentur. Optat quoque ut aSodalitatibus Sacratissimi Rosarii religiosae pompae, ubi id per civiles leges licet, publice ducantur. Indulgcntias singulas, alias concessas, renovando, omnibus qui statis diebus publicae Rosarii interfuerint, et ad mentem ejusdem Sanctitatis Suae oraverint, et his pariter qui legitima causa impediti privatim haec egerint, septem annorum ac sep- tem quadragenarum apud Deum Indulgentiam singulis vicibus concedit. Eis autem qui supradicto tempore decies saltern vel publice in templis, vel legitime impediti, privatim eadem pere- gerint, sacramentali confessione expiatis et sacra Synaxi refec- tis, plenariam admissorum Indulgentiam de Ecclesiae thesauro impertit. Plenissimam hanc culparum veniam et poenarum remissionem his omnibus pariter largitur, qui vel ipso die festo B. Virginis a Rosario, vel quolibet ex octo insequentibus diebus, sacramenta, ut supra, perceperint, et in aliqua sacra aede juxta Suam mentem Deo ejusque Sanctissimae Matri supplicaverint. Qua de re et illis consulens fidelibus qui ruri viventes agri cultioni praecipue Octobri mense distinentur, Sanctitas Sua concedit ut singula superius disposita, cum sacris etiam Indul- gentiis, eorum in locis, ad insequentes vel Novembris vel De- cembris menses, prudenti arbitrio Ordinariorum, differri valeant. De hisce vero omnibus et singulis Sanctissimus Dominus Noster per Sacram Rituum Congregationem praesens edi decre- tum, et ad omnes locorum Ordinarios pro fideli executione trans- mitti mandavit. Die 20. Augusti 1885. D. Card. Bartolinius, S. R. C. Praefectus. (l. s.) L aurentius Salvati, S. R. C. Secretarius.

21 a. De oratione in honorem S. Joseph addenda. Ex Encycl. Quamquam pluries. 15 Aug. 1889. Decernimus, ut Octobri toto in recitatione Rosarii oratio ad S. Joseph adjungatur cujus formula ad vos una cum his literis perfertur idque singulis annis perpetuo idem servetur. Oratio ad S. Joseph: Ad te, beate Joseph, in tribulatione nostra confugimus, atque implorato Sponsae tuae sanctissimae auxilio, patrocinium quoque tuum fidenter exposcimus. Per earn quaesumus, quae te cum immaculata Virgine Dei Genitrice conjunxit, caritatem, perque paternum, quo Puerum Jesu amplexus es, amorem, supplices deprecamur, ut ad haereditatem, quam Jesus Christus acquisivit sanguine suo, benignus respicias, ac necessitatibus nostris tua virtute et ope succurras. Tuere, O Custos providentiae divinae Familiae, Jesu Christi sobolem electam; prohibe a nobis, amantissime Pater, omnem errorum ac corruptelarum certamine a coelo adesto; et sicut olim Puerum Jesum e summo eripuisti vitae discrimine, ita nunc Ecclesiam Sanctam Dei ab hostibus insidiis atque ab omni adversitate defende, nosque singulos perpetuo tege patrocinio, ut ad tui exemplar et ope tua suffulti, sancte vivere, pie mori, sempiternamque in coelis beatitudinem assequi possimus. Amen. Qui autem orationem supradictam pie revitaverit indulgentiam singulis septem annorum totidemque quadragenarum in singulas vices tribuimus. 22a. De Missa conformi Officio Ecclesiae vel Orotorii Publici. Urbis et Orbis. Quod Benedictus XIV diserte docet (Op. de Beat, et Can. Lib. IV part. II C. II n. 5), Missa nempe in honorem Beatorum, vel etiam Sanctorum nonnullis Ordinibus Regularibus ex Indulto concessas, ab aliis Presbyteris sive Saecularibus, sive Regulari­ bus, celebrari non posse; Sacra Rituum Congregatio jampridem declaraverat, ac postea quampluribus particularibus seu genera- libus Decretis retinuit confirmavitque. Cum nihilominus, eodem Benedicto XIV fatente, incongruum videretur, ut exteri Sacerdotes ad Regularium Ecclesias, die pro festo statuta, confluentes, aliam celebrarent Missam ab ilia, iisdem Regularibus concessa; hinc factum est, ut Summi Ponti- fices in ipso Beatificationis Brevi, Indultum pro Regularibus datum, ad omnes et singulos Sacerdotes in praefatis Ecclesiis celebrantes extenderent. Id autem in progressu temporis consultius ac prope necessar- ium indicatum est, cum novae pluresque Missae, iisdem Regu­ laribus, seu etiam permultis particularibus Ecclesiis quum Sane- torum, turn Beatorum indultae sint; ne videlicet, latae super celebratione Missarum leges, aut confusionern aut facilem trans- gressionem paterentur; nisi et forte earundem observantia fere impossibilis fieret. Quae quidem omnia cum pluries, ac praesertim in una Ro- mana, Dubiorum, in conventu habito die 23 Augusti 1890, perpensa fuisset; decrevit, ut ad omnem difficultatem penitus amputandam, certae normae hac in re universis Sacerdotibus in singulis casibus constituerentur. Idcirco in Ordinariis Comitiis ad Vaticanum subsignata die habitis, hanc generalem regulam ab omnibus servandam constituit: Omnes et singuli sacerdotes tam seculares quam regulares ad ecclesiam confluentes, vel ad oratorium publicum, Missas quum Sanctorum turn Beatorum etsi regularium proprias, omnino celebrent officio ejusdem ecclesiae vel oratorii conformes, sive illae in Romano, sive in Regularium Missali contineantur; ex- clusis tamen peculiaribus ritibus Ordinum propriis. Si vero in dicta ecclesia vel oratorio officium ritus duplici inferioris agatur, unicuique ex celebrantibus liberum sit Missam de requie peragere, vel votivam, vel etiam de occurrenti feria: iis tamen exceptis diebus, in quibus praefatas Missas rubricae Missali Romani, vel S. R. C. decreta prohibent. Super quibus omnibus facta postmodum SS. Dno. Nostro Leoni Papae XIII per me subscriptum Card. Praefectum rela­ tione, Sanctitas Sua sententiam ejusdem S. Cong, ratam habuit et confirmavit; Rescripta seu Decreta turn particularia turn etiam generalia, in contrarium facientia, suprema auctoritate sua penitus abrogando. Die 9. Mensis Decembris anno 1895. Caj. Card. Aloisi-Masella, S. R. C., Praef. (l . s.) Aloisius T ripepi, S. R. C., Seer.

Addit. In Rhuthenen. die 22 Mai 1896: Ad dubium:— Utrum post Decretum generale die 9 Dec. 1895 editum: " D e M issa conformi Officio Ecclesiae vel Oratorii Public? ’ Calendario loci, an vero Celebrantis respondere debeant Missae, quae cele- brantur in Capellis Episcoporum, Seminariorum, piarum Com- munitatum, Hospitalium et Carcerum? Sacra Rituum Congregatio respondendum censuit: Dummodo agatur de capella principalis quae instar Oratorii publici ad epectum memorati Decreti habenda est, Affirmative ad I, Negative ad II. - 23a. De Miss Votiva SS. Cordis Jesu prima feria sexta per menses. In iis ecclesiis et oratoriis, ubi feria VI, quae prima unoquo- que in mense occurrit, pecularia exercitia pietatis in honorem Divini Cordis, approbante loci Ordinario, mane peragentur; Beatissimus Pater indulsit, ut hisce exercitiis addi valeat Missa votiva de Sacro Corde Jesu; dummodo in illam diem non incidat aliquod Festum Domini, aut duplex primae classis, vel Feria, Vigilia, Octava ex privilegiatis: de cetero servatis rubricis. (S. R. C. 28 Junii 1889.) "Missa votiva SS. Cordis Jesu per Decretum diei 28 Junii 1889, (feria sexta, quae prima occurrit in unoquoque mense) concessa” debet celebrari "ritu quo celebrantur Missae votivae solemnes cum Gloria et Credo et unica oratione.” S. R. C. 20 Maii 1890, in Mont. Polit.—Haec valere etiam "de missa lecta, seu sine cantu,” declaravit eadem S. R. C. 20. Maii 1892 et 22 Junii 1892. 24a. Decretum Generate. Quoad Benedictionem Nuptialem. F eria, IV, die 31 Augusti, 1881. In Congregatione generali S. R. Universali Inquisitionis habita coram Emis ac Rmis DD. S. R. E. Cardinalibus in rebus fidei inquisitoribus generalibus, praehabito voto DD. consultorum iidem Emi ac Rmi DD. decreverunt: Benedictionem nuptialem, quam exhibet missale romanum in "Missa pro sponso et sponsa,” semper impertiendam esse in matrimoniis Catholicorum, infra tamen Missae celebrationem, juxta rubricas, et extra tempus feriatum, omnibus illis conjugi- bus, qui earn in contrahendo matrimonio, quacumque ex causa non obtinuerint; etiamsi petant postquam diu jam in matri- monio vixerint, dummodo mulier, si vidua, benedictionem ipsam in aliis nuptiis non acceperit. Insuper hortandos esse eosdem conjuges Catholicos, qui bene­ dictionem sui matrimonii non obtinuerunt, ut earn primo quoque tempore petant. Significandum vero illis, maxime si neophyti sint, vel ante conversionem ab haeresi valide contraxerint; bene­ dictionem ipsam ad ritum et solemnitatem, non vero ad substan- tiam et validitatem pertinere conjugii. Contrariis quibuscumque non obstantibus. Fr. V icentius L eo Sallua, Archiepiscopus Chalcedonensis, S. R. et Uninersalis Inquisitionis Commissarius Generalis. J uvenalis F elami, S. R. et Univ.: Inquis: Notarius.

25a. Decretum Generate. Orationum et Sequentiae in Missis Defunctorum. Ut tollatur dubium super Orationibus et Sequentia dicendis in Missis Defunctorum, Sarca Cong. Rituum declarat: 1. Unam tantum esse dicendam Orationem in Missis omnibus, quae celebrantur in Commemoratione Omnium Fidelium De­ functorum, die et pro die obitus seu depositionis, atque etiam in Missis cantatis, vel lectis, permittente ritu, diebus III, VII, XXX, et die anniversaria, nec non quandocumque pro defunctis Missa solemniter celebratur, nempe sub ritu qui duplici respon­ deat, uti in Officio quod recitatur post acceptum nuntium de alicujus obitu, et in Anniversariis late sumptis. 2. In Missis quotidianis quibuscumque, sive lectis sive cum cantu, plures esse dicendas Orationes, quarum prima sit pro defuncto vel defunctis certo designatis, pro quibus Sacrificium offertur, ex iis quae inscribuntur in Missali, secunda ad libitum, ultima pro omnibus defunctis. 3. Si vero pro defunctis in genere Missa celebretur, Orationes esse dicendas, quae pro Missis quotidianis in Missali prostant: eodemque ordine quo sunt inscriptae. 4. Quod si iisdem quotidianis Missis plures addere Orationes Celebranti placuerit, uti Rubricae potestatem faciunt, id fieri posse tantum in Missis lectis, impari cum aliis praescriptis servato numero. et Oratione pro omnibus defunctis postremo loco assignata. 5. Quod si denique ad Sequentiam attinet, semper illam esse dicendam in quibusvis cantatis Missis, uti etiam in lectis quae diebus ut supra privilegiatis fiunt: in reliquis, vel omitti ad libitum Celebrantis juxta Rubricas. Contrariis non obstantibus quibuscumque- Die 30 Junii 1896. Caj. Card. Aloisi-Masella, S. R. C., Praef. (l . s.) Aloysius T ripepi, S. R. C., Seer.

26a. Instruetio S. Congregatiouis de Propaganda Fide super dispensationibus matrimonialibus. Cum dispensatio sit iuris communis relaxatio cum causae cog- nitione, ab eo facta, qui habet potestatem, exploratum omnibus est dispensationes ab impedimentis matrimonialibus non esse in- dulgendas, nisi legitima et gravis causa interveniat. Quinimo facile quisque intelligit, tanto graviorem causam requiri, quanto gravius est impedimentum, quod nuptiis celebrandis opponitur. Verum haud raro ad S. Sedem perveniunt supplices literae pro impetranda aliqua huiusmodi dispensatione, quae nulla canonica ratione fulciuntur. Accidit etiam quandoque, ut in huiusmodi supplicationibus ea omittantur, quae necessario exprimi debent, ne dispensatio nullitatis vitio laboret. Idcirco opportunum visum est, in praesenti Instructione paucis perstringere praecipuas illas causas, quae ad matrimoniales dispensationes obtinendas iuxta canonicas sanctiones, et prudens ecclesiasticae provisionis arbi- trium, pro sufficientibus haberi consueverunt; deinde ea indicare, quae in ipsa dispensatione petenda exprimere opportet.

I. Atque ut a causis dispensationum exordium ducatur, operae pretium erit imprimis animadvertere, unam aliquando causam seorsim acceptam insufficientem esse, sed alteri adjunctam suffi- cientem existimari; nam quae non prosunt singula, multa iuvant, arg. 1. 5 C. de probat. Huiusmodi autem causae sunt quae sequuntur: 1. Angustia loci sive absoluta sive relativa (ratione tantum oratricis), cum scilicet in loco originis, vel etiam domicilii, cog- natio feminae ita sit propagata, ut alium paris conditionis, cui nubat, invenire nequeat, nisi consanguineum vel affinem, patriam vero deserere sit ei durum.*) 2. Aetas feminae superadulta, si scilicet 24™ aetatis annum iam egressa hactenus virum paris conditionis, cui nubere possit, non invenit. Haec vero causa haud suffragatur viduae, quae ad alias nuptias convolare cupiat. 3. Deficientia aut incompetentia dotis, si nempe femina non habeat actu tantam dotem, ut extraneo aequalis conditionis, qui neque consanguineus neque affinis sit, nubere possit in proprio loco, in quo commoratur. Quae causa magis urget, si mulier penitus indotata existat, et consanguineus vel affinis earn in uxorem ducere,, aut etiam convenienter ex integro dotare paratus sit. 4. Lites super successione bonorum, iam exortae, vel earum- dem grave aut imminens penculum. Si mulier gravem litem super successione bonorum magni momenti sustineat, neque adest alius, qui litem huiusmodi in se suscipiat, propriisque expensis prosequatur, praeter ilium, qui ipsam in uxorem ducere cupit, dispensatio concedi solet; interest enim Reipublicae, ut lites extinguantur. Huic proxime accedit alia causa, scilcet Dos litibus involuta, cum nimirum mulier alio est destituta viro, cuius ope bona sua recuperare valeat. Verum huiusmodi causa nonnisi pro remotioribus gradibus sufficit. 5. Paupertas viduae, quae numerosa prole sit onerata, et vir earn alere polliceantur. Sed quandoque remedio dispensationis succurritur viduae ea tantum de causa, quod iunior sit, atque in periculo incontinentiae versetur.

*) Circa dispensationes matrimoniales quoad angustiam loci, hie referimus resolu- tionem per S. Concilii Congregationem datam die 7. Iulii 1876: Angustiam loci non esse desumendam a numero focorum cuiusque Paroeciae, sed a numcro focorum cuiusque loci vel etiam flurium locornm,, si non distent ab invicem ultra milliare. 6. Botium pads, quo nomine veniunt nedum foedera inter regna et Principes, sed etiam extinctio gravium inimicitiarum, rixarum, et odiorum civilium. Haec causa adducitur vel ad extinguendas graves inimicitias, quae inter contrahentium con- sanguineos vel affines ortae sint, quaeque matrimonii celebra- tione omnino componerentur, vel quando inter contrahentium consanguineos et affines inimicitiae graves viguerint, et, licet pax inter ipsos inita iam sit, celebratio tamen matrimonii ad ipsius pacis confirmationem maxime conduceret. 7. Nimia, suspecta, periculosa familiaritas, nec non cohabita- tio sub eodem tecto, quae facile impediri non possit. 8. Copula cum consanguinea vel affinis vel alia persona im- pedimento laborante praehabita, et Praegnantia, ideoque legiti- matio prolis, ut nempe consulatur bono prolis ipsius, et honori mulieris, quae secus innupta maneret. Haec profecto una est ex urgentioribus causis, ob quam etiam plebeis dari solet dispen­ satio, dummodo copula patrata non fuerit sub spe facilioris dis- pensationis: quae circumstantia in supplicatione foret expri- menda. 9. Infamia mulieris, ex suspicione orta, quod ilia suo consan- guineo aut affini nimis familiaris, cognita sit ab eodem, licet suspicio sit falsa, cum nempe nisi matrimonium contrahatur, mulier graviter diffamata, vel innupta remaneret, vel disparis conditionis viro nubere deberet, aut gravia damna orirentur. 10. Revalidatio matrimonii, quod bona fide et publice, servata Tridentini forma, contractum est: quia eius dissolutio vix fieri potest sine publico scandalo, et gravi damno, praesertim feminae; c. 7 de consanguin. At si mala fide sponsi nuptias inierunt, gratiam dispensationis minime merentur, sic disponente Cone. Trid. kSi?J5. X X IV . cap. V. de Reform, matrim. 11. Periculum matrimonii mixti, vel coram acatholico ministro celebrandi. Quando periculum adest, quod volentes matrimoni­ um in aliquo etiam ex majoribus gradibus contrahere, ex dene- gatione dispensationis ad Ministrum acatholicum accedant pro nuptiis celebrandis spreta Ecclesiae auctoritate, iusta invenitur dispensandi causa, quia adest non modo gravissimum fidelium scandalum, sed etiam timor perversionis, et defectionis a fide taliter agentium, et matrimonii impedimenta contemnentium, maxime in regionibus, ubi haereses impune grassantur. Id docuit haec S. Congregatio in Instructione dis 17 Apr. 1820 ad Archie- piscopum Quebecensem data. Pariter cum Vicarius Apostolicus Bosniae postulasset, utrum dispensationem elargiri posset iis Catholicis, qui nullum aliud praetexunt motivum, quam vesanum amorem, et simul praevidetur, dispensatione denegata, eos coram iudice infideli coniugium fore inituros S. Congregatio S. Officii in Fer, IV. 14, Aug, 1822 decrevit: "respondendum Oratori, quod in exposito casu utatur facultatibus sibi in Form II. corn- missis, prout in Domino expedire iudicaverit.” Tantumdem dicendum de periculo quod pars catholica cum acatholica Matri- monium celebrare audeat. 12. Periculum incestuosi concubinatus. Ex superius memorata Instructione an. 1822 elucet, dispensationis remedium, ne quis in concubinatu insordescat cum publico scandalo, atque evidenti aeternae salutis discrimine, adhibendum esse. 13. Periculum matrimonii civilis. Ex dictis consequitur, pro- babile periculum quod illi, dispensationem petunt, ea non obtenta, matrimonium dumtaxat civile, ut aiunt, celebraturi sint, esse legitiman dispensandi causam. 14. Remotio gravium scandalorum. 15. Cessatio publici concubinatus. 16. Excellent a meritorum, cum aliquis aut contra fidei catho- licae hostes dimicatione aut liberalitate erga Ecclesiam, aut doctrina, virtute, above modo de Religione sit optime meritus. Hae sunt communiores, potioresque causae, quae ad matri- moniales dispensationis impetrandas adduci solent; de quibus copiose agunt theologi, ac sacrorum canonum interpretes.*) II. Sed iam se convertit instructio ad ea, quae praeter causas in literis supplicibus pro dispensatione obtinenda de iure vel con- *) Inter ceteros consulendi Pyrrhus Corradus—P ra x is disfen sat ion urn Apostoli- carum Lib. VII. et VIII, ac Vincentius De lustis, De dispcnsationibus matri­ m onialibus Lib. III. suetudine, aut stylo Curiae exprimenda sunt, ita ut si etiam ignoranter taceatur veritas, aut narretur falsitas, dispensatio nulla efficiatur. Haec autem sunt: 1. Nomen et Cognomen Oratorum, utrumque, distincte, ac nitide ac sine ulla litterarum abbreviatione scribendum. 2. Dioecesis originis vel actualis domicilii. Quando oratores babent domicilium extra dioecesim originis, possunt, si velint, petere, ut dispensatio mittatur ad Ordinarium dioecesis, in qua nunc habitant. 3. Species etiam infima impedimenti, an sit consanguinitas, vel affinitas, orta ex copula licita vel illicita; publica honestas originem ducens ex sponsalibus, vel matrimonio rato; in impedi- mento criminis, utrum provenerit ex conjugicidio cum promis- sione matrimonii, aut ex conjugicidio cum adulterio, vel ex solo adulterio, cum promissione matrimonii; in cognatione spirituali, utrum sit inter levantem et levantem et levatum, vel inter levan- tem et levati parentem. 4. Gradus consanguinitatis, vel affinitatis aut honestatis ex matrimonio rato, et an sit simplex, vel mixtus, non tantum re- motior, sed etiam propinquior, uti et linea, an sit recta vel transversa; item an Oratores sint conjuncti ex duplici vinculo consanguinitatis, tam ex parte patris, quam ex parte matris. 5. Numerus impedimentorum, e, gr. si adsit duplex aut multi­ plex consanguinitas vel affinitas, vel si praeter cognationem adsit etiam affinitas, aut aliud quodcumque impedimentum sive diri- mens, sive impediens. 6. Variae circumstantiae, scilicet an matrimonium sit contra- hendum vel contractum; si jam contractum; aperiri debet, an bona fide, saltern ex parte unius, vel cum scientia impedimenti; idem an praemissis denuntiationibus, et iuxta formam Triden- tini; vel an spe facilius dispensationem obtinendi; demum au sit consummatum, si mala fide, saltern unius partis,'seu cum scientia impedimenti. Haec prae oculis habere debent non modo qui ad S. Sedem pro obtinenda aliqua matrimoniali dispensatione recurrunt, sed etiam qui ex pontificia delegatione dispensare per se ipsi valent, ut par est, utantur. Datum ex Aedibus S. C. de Prop. Fide die 9, Maii 1877.

27a Omaha, Neb., Dec. 15, 1894. Rev. Dear Sir: I beg to call your attention to a Decree of the Holy Office dated June 20, 1894, and approved by the Holy Father LEO XIII, referring in the following terms to the Odd Fellows, Sons of Temperance and Knights of Pythias in the United States of America: "Cunctis per istas regiones Ordinariis esse omnino conniten- "dum, ut fideles a tribus Societatibus praedictis, et ab una- "quaque earum arceantur: eaque de re ipsos fideles monendos; ‘ ‘et si monitione insuper habita, velint adhuc eisdem Societa- "tibus adhaerere, nec ab illis cum affectu separari, a percep- "tione Sacramentorum esse arcendos.” Please instruct your people as to the nature and requirements of the above Decree. Yours truly, * RICHARD SCANNELL,

Apostolic Delegation, United States of America, No. 2661. This No. should be prefixed to the answer. W ashington, D. C. Feb. 13, 1896. 28a. Y our Grace :— Under date of August 13, 1895, I received from the Cardinal Prefect of Propaganda instructions regarding the application of the well known decree of the Holy Office condemning the three societies, "Odd Fellows,” "Knights of Pythias,” and "Sons of Temperance.” According to these instructions which I com­ municated at the time to your Grace, the condemnation was to be considered absolute, and whatever peculiar circumstances seemed to merit special consideration in particular cases, the matter was to be referred by the Ordinary to Rome. In con­ sequence, many Bishops have, since that time, sent cases to the Propaganda which have been referred to the Holy Office for consideration. The Supreme Congregation, after deliberation on such cases, has by a decree dated January 1 8, 1896, deter­ mined on a course which is explained by the words which I quote from the decree itself :—

"Quaesitum fuit an remota quavis alia earundem sectarum participatione, hoc saltern liceat, nomen proprium in sociorum catalogis retinere, necnon in praefatae taxae vel aeris alieni solutione stato tempore perseverare. Quod dubium sane gravis- simum, cum SS. D. N. Sacrae huic Supremae Congni. commi- serit enucleandum, eadem S. Congregatio re mature perpensa re­ spondendum censuit:— Generatim loquendo non licere: et ad mentem. Mens est quod ea res tolerari possit sequentibus con- ditionibus et adjunctis simul in casu concurrentibus, scilicet: I* Si bona fide sectae primitus nomen dederint antequam sibi in- notuisset societatem fuisse damnatam. 2. Si absit scandalum vel opportuna removeretur declaratione id a se fieri ne jus ad emolumenta vel beneficium temporis in aere alieno solvendo amittat; a quavis interim sectae communione et a quocumque interventu, etiam materiali, ut praemittitur, abstinendo. 3. Si grave damnum sibi aut familiae in renuntiatione obveniat. 4. Tandem ut non adsit vel homini illi vel familiae ejus pericu­ lum ullum perversionis ex parte sectariorum, spectato praecipue casu vel infirmitatis vel mortis; neve similiter adsit periculum funeris peragendi a ritibus catholicis alieni. Quae cum SSmo. Dno. N. Papae Leoni XIII. relata fuerint, in totum approbata et confirmata fuerunt. Verum cum de re gravissima atque periculorum ac difficultatum plena agatur, quae plurimas non modo dioeceseos sed et provincias ecclesiasticas respicit, idem SSmus. Dnus. jussit ut uniformis regulae servan- dae causa, casibus particularibus EminentiaTua et in Apostolica Delegatione Successores providere possint.” I beg your Grace, as soon as possible, to communicate the above disposition of the Holy See to your Suffragans and through them to the Confessors. With sentiments of the highest esteem and fraternal charity, I remain, For His Eminence Apostolic Pro. Delegate, Most faithfully yours in Xt., D. SBARRETTI, Auditor. Most Rev. J ohn Hennessy, D. D ., Archbishop of Dubuque.

Omaha, Neb,, Feb. i, 1902. 29a. Rev. Dear Sir: Your attention is called to the following letter from His Eminence the Cardinal Prefect of the Sacred Congregation of Pro­ paganda, and you are requested, when applying for matrimonial dispensations to avoid the abuses mentioned therein: "Sacrae huic Congregationi de Propaganda Fide relatum est in quibus- dam Dioecesibus Statuum Foederatorum Americae Septentrio- nalis quosdam abusos irrepsisse et nonnullas irregularitates com- mitti in concessione dispensationum matrimonialium. Dicitur enim alicubi vigere praxim saltern pro casibus urgentioribus, non solum utendi via telegraphica ad obtinendas dispensationes matrimoniales, sed etiam supprimendi totaliter mentionem cujuscumque causae canonicae in supplici libello, itemque sup­ primendi hasce enuntiationes et circumstantias, quas Instructio S. Congr. de Prop. Fide, diei 9. Maii 1877 omnino necessarias declarat. "Dicitur etiam quibusdam in locis, in casibus urgentioribus, haberi praxim considerandi tanquam obtentam dispensationem cujus libellus supplex jam fuerit projectus in arcam postalem. "Fertur insuper saepe non recte applicari principium, vi cujus baptismus dubius habendus est ut validus in ordine ad validitatem matrimonii. Contingit enim Sacerdotem, cui incu­ bit inquirere utrum pars acatholica fuerit; baptizata necne, totam suam inquisitionem limitare interrogationi factae parti acatholicae, utrum ipsa fuerit baptizata. Si haec respondit affirmative, nullo requisito documento aut probatione habetur ut baptizata et petita tantum dispensatione ab impedimento mixtae religionis, celebrantur nuptiae. Unde fit plura matri- monia sic contracta esse irrita propter impedimentum disparita- tis cultus, quia pars acatholica non fuit baptizata licet affirma- verit.” * RICHARD SCANNELL, Bishop of Omaha.

30a. Formiila pro reparatione scandali eorum, qui coram ministro haeretico contraxerunt. I ...... having, in defiance of the laws of the Catholic Church, gone before a Protestant Minister to be mar­ ried, and thereby incur the censure of the Church and given great scandal, do publicly acknowledge my fault, and hereby authorize the Rev...... to read this my declaration before the Congregation present in...... Church on Sunday,...... 19...... I humbly beg forgiveness of God for my sin, and pardon of all the faithful whom I have scandalized.

Witness: AN ACT FOR THE INCORPORATION OF CHURCHES, PARISHES, AND RELIGIOUS SOCIETIES.

31a. Be it enacted by the Legislature o f the State ofNebraska: Section i . Churches, parishes, and-societies of all religious bodies, sects, and denominations in this State, having a central governing body with spiritual jurisdiction extending over the whole State, or a part thereof, being more than six counties, may become incorporated by complying with the terms and provisions of this act. S ec. 2. The chief, or presiding, or executive officer of the religious bodies, sects, and denominations mentioned in the first section of this act may, at such place in this State as he may appoint for the purpose, convene a meeting of himself and some other officer subordinate to himself, but having general jurisdiction throughout the State, or part of the State aforesaid, and the priest, minister or clergyman of the proposed church, parish or society, and at least two laymen resident within the limits thereof, of which meeting the said chief or presiding or executive officer shall be president, and one of the other persons present shall be secretary. S ec. 3. The said five persons being so convened and organ­ ized as a meeting shall adopt articles of incorporation which shall fix: 1. The name of the church, parish, or society, and the place of its location. 2. The amount of debts which it shall be competent to contract, beyond which amount the cor­ poration have no power to contract debts binding at law or in equity upon it, its members, or its property. 3. The manner in which it may contract and become bound for debts, and may convey, encumber, or charge its property. 4. The manner in which the succession of the members shall be regulated, and vacancies in their number filled. 5. The time of the com­ mencement and termination of the corporation. 6. By what officers its affairs shall be conducted. Which articles being subscribed and acknowledged by the persons present at said meeting, and recorded in the office of the county clerk of the county where such church, parish, or society shall be located, whereupon such corporation shall be competent to transact all business in and by its corporate name. S ec. 4. The person attending said meeting shall be the corr porators and members of the corporation until their places may be supplied by and under the provisions of the articles of in­ corporation. Sec. 5. Corporations organized under the provisions of this act shall be subject to the laws of the State in respect of cor­ porations which are applicable to them, save as herein expressly provided. Approved February 26, A. D. 1883.

ARTICLES OF INCORPORATION.

(P r epa red b y J a m es P. E n g l is h , E sq., of t h e Omaha B a r , D iocescan A t t o r n e y . ) Know all men by these Presents : Whereas, in pursuance of an act of the legislature of the state of Nebraska, entitled "An act for the incorporation of churches, parishes and religious societies,” approved February 26, 1883, the Right Reverend ...... Bishop of Omaha, (being the chief officer of the Roman Catholic Church in the diocese of Omaha, and having spiritual jurisdiction extending over the whole thereof, the same being all that portion of said state of Nebraska lying north of the Platte river, and comprising more than six counties,) on the...... day of...... 190..., convened a meeting in the city of Omaha, Nebraska, consisting of himself, the said Right Rev...... Very Rev...... Vicar-general, (being a subordinate officer of said Roman Catho­ lic Church in said diocese of Omaha, and having spiritual juris­ diction throughout the same,) Rev...... , now being Pastor of the church known as and located at...... in said state, and ...... and...... two laymembers of said last named church and residing within the limits of the parish thereof; and Whereas, said meeting was called for the purpose of incorporating said last named church according to the provisions of said act, and the said Right Rev...... presided at said meeting, and the said ...... was elected secretary thereof: Now, Therefore, we, the said...... Bishop afore­ said, ...... Vicar-general aforesaid, ...... , Pastor aforesaid, and ...... and...... laymen aforesaid, at said meeting so convened and organized, do fur­ ther in pursuance of said act and for the purpose aforesaid, adopt the following Articles of Incorporation : 1. The name by which we and our successors shall be known as a body corporate is ...... and the place of the location of said corporation shall be...... in the county of...... , and state of Nebraska. 2. The highest amount of indebtedness which said corpora­ tion shall be competent to contract shall be...... thousand dollars, beyond which amount this corporation has no power to contract debts binding at law or in equity upon it, its members or its property. 3. The officers by whom the affairs of this corporation shall be conducted are a president, treasurer and secretary. The Bishop of the diocese to which said church belongs, or in case of a vacancy in that office, the administrator of such diocese for the time being, shall be ex-officio president of this corporation. The treasurer of said corporation shall be appointed from the members thereof by the president, and shall hold his office during the pleasure of the president, and until his successor is appointed. The secretary shall be elected by the members of this corporation from their number, and shall continue in office for one year, and until his successor is elected. 4- In order to perpetuate a line of succession in the members of this corporation, the successor in offiqe for the time being of the Bishop of the diocese to which said church may belong, (or in case of a vacancy in that office, the Administrator of such diocese for the time being,) shall be by virtue of his office a member of this corporation and such officer thereof as provided in article 3 hereof in place of his predecessor. And the suc­ cessor in office for the time being of such Vicar-general and Pastor respectively, shall be by virtue of his office a member of this corporation in place of his predecessor. Said laymen shall hold their places as members of this corporation for one year, and until their successors are appointed as hereinafter provided. But upon the removal of either of said laymen out of the limits of the parish of said church he shall cease to be a member of this corporation. And whenever the place of either of said lay­ men as a member of this corporation shall become vacant from any cause whatever, his successor shall be appointed by the President, the Vicar-general and the Pastor of said church for the time being, or a majority of them. 5. This corporation may convey, encumber or charge its property, either real or personal, or may contract a debt or liability, in pursuance of a resolution and by an affirmative vote of at least four members thereof, at a meeting of the same upon such vote first had and taken and recorded in the journal of its proceedings; upon which resolution, as well as at all meetings of said corporation, the said President and Vicar-general, or either of them, may vote viva voce or by proxy. All deeds, mortgages, notes, bonds, evidences of debt, and contracts in writing, made by this corporation, shall be signed by the presi­ dent and treasurer, and the said officers shall be specially authorized so to do by an affirmative vote of at least four mem­ bers of this corporation, at a meeting of the same, and shall only act in that behalf upon said vote first had and taken and recorded in said journal. 6. The existence of this corporation shall commence at the date hereof, and shall continue for the period of fifty years, unless sooner dissolved according to law or continued by an amendment of this article. 7. These articles may be amended by the members of this corporation at a meeting called for that purpose, and upon an affirmative vote of at least four members thereof, and such vote to be first had and taken and entered upon the journal of its proceedings. In Witness Whereof, we, the above named corporators, have hereunto set our hands, at said city of Omaha, this...... day of...... A. D. 190... In presence of:

Bishop of Omaha.

Vicar-general.

Pastor.

Laymen. BY-LAWS.

I. It is hereby decreed that the corporate powers of this church shall be exercised in all things in conformity with the principles and discipline of the Roman Catholic Church existing in the United States of America, and in conformity with the disciplin­ ary statutes of the Diocese of Omaha.

II. This church is always bound to receive as pastor such priest as the Right Rev. Bishop of this diocese, or, in his absence, the administrator of this diocese, may, from time to time, appoint; and whenever any pastor thereof shall be removed by the Right Rev. Bishop, Vicar-general, or administrator of the diocese, such pastor shall cease to be a member of this corporation, and shall no longer be recognized as pastor.

III. At any regular meeting of the corporation a majority of the members shall constitute a quorum for the transaction of busi­ ness, except as otherwise provided in the articles of incorpora­ tion. IV. Regular meetings shall be held at such times as the corpora­ tion shall direct. Special meetings may be called at any time by the Bishop, Vicar-general, administrator of the diocese, or pastor. V. The treasurer shall keep regular accounts of all the receipts and disbursements of the corporation, which accounts shall at all times be open to the inspection of the members of the cor­ poration. The accounts of the treasurer shall be examined by two of the members of the corporation at least once a year. A synopsis of such account, together with a statement of the assets and liabilities of the corporation, shall be prepared, printed or written, for the information of the congregation and laid before them. A copy thereof shall be delivered to the Bishop, or, in his absence, to the Vicar-general, or administra­ tor as aforesaid. VI. The treasurer shall, under the direction of the Bishop, have the custody of the books and papers and corporate seal of the corporation. The secretary shall keep the minutes of the meetings of the corporation in a journal for that purpose. VII. No lay person can be a member of this corporation who is not a pew holder in the church, and who is not at least a yearly communicant. VIII. These by-laws cannot be changed, modified, nor any addi­ tional by-laws adopted, unless by the unanimous vote of all the members of the corporation; and on such making, changing or modifying of such by-laws the Bishop and Vicar-general can vote either viva voce or by proxy. Any change proposed must be presented in writing and entered on the minutes, and a copy thereof sent to the Bishop. The vote thereon shall not be taken until the next regular meeting of the corporation.

CATALOGUS SYNODALIUM S ynodi Primae Habitae in E cclesia Cathedrali S. Philumenae in Urbe Omaha, Praeside Rdmo. et Illmo. JACOBO O’CONNOR, D. D. Die I et II Martii 1887.

SECULARES. Very Rev. W illiam Kelly, Rev. E ugene Geary, Rev. J ames M. Ryan, Rev. J ames Simeon, Rev. J ohn Daxacher, Rev. Patrick J. Boyle, Rev. F red. Uhing, Rev. J. J. Hannan, Rev. F erdinand L echleitner, Rev. Daniel W. Moriarty, Rev. E ugene Cusson, Rev. F rancis J. Nugent, Rev. Patrick L ynch, Rev. J ames F- Hayes, Rev. J ohn J ennette, Rev. Patrick A. L ysaght, Rev. J ohn J. L e e , Rev. Michael J. Barrett, Rev. August Rausch, Rev. J oseph Clery, Rev. J ames F lood, Rev. T hos. Cullen, Rev. Patrick F. McCarthy, Rev. J ordan S tutz, Rev. George J. Glauber, Rev. J ohn W. J ungels, Rev. Bernard Kuppenbender, Rev. J ohn N. Kilian, Rev. Henry Schoof, Rev. Patrick Brophy, Rev. Augustine M. Colaneri, Rev. W illiam Mc Donald, Rev. Michael J. Cassidy, Rev. J oseph R using, Rev. J ohn E. E nglish, Rev. Charles Clement, Rev. J ohn V. W allace, Rev. Octavius N. T urgeon, Rev. T homas M. Conway, Rev. Henry Bex, Rev. J as. B. F itzgerald, Rev. George Baumgartner, Rev. W unibald W olg, Rev. W illiam Choka, Rev. J ohn Muller, Rev. J ules E. Devos, Rev. Michael A. Kennedy, Rev. J ohn Crowly, Rev. T homas J. Carney, Rev. W illiam Murphy, Rev. E dward E ngelbrecht, Rev. M. M. Merkl, Rev. T hos. P. Haley, Rev. J ames C. F reeman, Rev. Henry A. Hoheisel, Rev. T hos. Corcoran, Rev. W illiam Crowe, Rev. T hos. W alsh, Rev. S tephen F. Carroll, Rev. Nicholas Stoltz, Rev. Patrick McDonald, Rev. F red. E. Clark, Rev. T homas Quick, Rev. K. W. King, Rev. Gerard Boll, Rev. S. S agg.

REGULARES.

Rev. E mmanuel Hartig.O.S.B Rev. F. B. Pold, S. J., Very Rev. R. A. Schaffel, Rev. F. T urk, S. J., [S. J., V. G., Rev. Pacificus Kohnen, Rev. M. P. Dowling, S. J., [O.S.F. Rev. P. Koopmans, S. J., Rev. T heodore Arentz,O.S.F. Rev. F. Kuppens, S. J., Rev. Pancratius Schulte, Rev. P. M. Ponziglione, S. J., [O.S.F. Rev. Ph. Maly, S. J., Rev. Athanasius Czech, Rev. F. X. S tu£r, S. J., [O.S. F.

OFFICIALES SYNODI.

Prom otor, Procuratores Cleri, Very Rev. M. A. Kennedy. Rev. J. J ennette, Rev. W m. Choka. Secretarii, Judices Excusationum, Rev. F. B. Pold, S. J., Very Rev. R. A. S chaffel, S.J. Rev. P. F. McCarthy. Very Rev. W. Kelly. Not ariu s, Magister Ceremoniarum, Rev. G. J. Glauber. Rev. S. F. Carroll.

CONSULTORES DIOECESANI.

Very Rev. W. Kelly, Rev. J. J ennette, Rev. T hos. Quick, Rev. G. J. Glauber. COMMISSARII SYNODALES.

Very Rev. P. A. L ysaght, Rev. P. L ynch, Very Rev. M. A. Kennedy, Rev J. J ennette, Rev. W. Choka, | Rev. G. J. Glauber.

EXAMINATORES CLERI. Director Collegii Creighton, ex Officio; Praeses Monasterii O. S. F. in Columbus, ex Officio. Very Rev. M. A. Kennedy, Rev. G. J. Glauber, Rev. P. F. McCarthy, Rev. W. Choka.

VICARII FORANEI. 1. Very Rev. J. T. Smyth (De- 4. Very Rev. M. A. Kennedy canatus Wyoming), Praeest (Decan. Lincoln), Praeest toti Territorio Wyoming. Comitatibus Polk, Filmore, Thayer, Butler, Seward, Sa­ 2. Very Rev. W. Wolf (Decan. line, Jefferson, Saunders, Grand Island), Praeest Comi- Lancaster, Gage, Cass, Otoe, tatibus Hall,Buffalo.Dawson, Johnson, Pawnee, Richardson Lincoln, Keith, Cheyenne, 5. VeryRev.M.CASSiDY(Decan. Sherman, Howard, Greely, O’Neil), Praeest Comitatibus Valley, Custer, Merrick. Holt, Brown aliisque inde ad 3. Very Rev. J. S imeon (Decan. Occidentem vergentibus. Hastings), Praeest C-omitati- 6. Very Rev. P. A. L ysaght bus Adams,Webster,Nuckols, (Decan. Jackson), Praeest Clay, Hamilton, ceterisque ComitatibusDakota,Dickson, Colorado versus patentibus. Cedar, Wayne, Blackbird.

COMMISSIO SCHOLARUM.

Very Rev. R. A. S chaffel, S.J., Rev. G. J. Glauber, Rev. S. F. Carroll, Rev. J. J ennette.

^ COMMISSIO PRO SUSTENTANDIS SACERDOTIBUS INFIRMIS. Rev. J. J ennette, Rev. J. E. E nglish, Rev. W. W olf. INDEX CAPITUM.

PAGINA Acta Synodo Praevia ...... 3 Acta Synodi...... 4 Officiates Synodales ...... 4 Catalogus Synodalium...... 5 Officiales Dioecesani ...... 9 STATUTA: Caput I. De Personis...... 11 I. De Officialibus Episcopi...... 11 II. De vita et honestate Clericorum...... 14 III. De sacerdotibus infirmis ...... 19 Caput II. De Cultu Divino ...... 20 I. De Sacris Caeremoniis et Officiis...... 20 II. De Sacra Supellectili ...... 21 III. De Sacrificio Missae...... 22 IV. De Cultu SS. Sarcamenti...... 24 V. De Festorum Observentia...... 25 VI. De Praedicatione et Doctrina Christiana ...... 26 Caput III. De Sacramentis et Accessoriis...... 27 I. De Sacramentis in genere...... 27 II. De Baptismo...... 28 III. De Confirmatione...... 31 IV. De Eucharista...... 31 I. Asservatio et Renovatio SS. Sacramenti ... 31 II. De Sacra Communione ...... 32 III. De Sacro Viatico...... 33 V. De Poenitentia...... 34 VI. De Extrema Unctione ...... 37 VII. Benedictio Apostolica in articulo mortis...... 37 VIII. De Matrimonio ...... 38 IX. De Sacramentalibus ...... 44 X. De Exequiis at Sepultura...... 44 XI. De Confraternitatibus et Piis Societatibus...... 47 XII. De Societatibus Secretis...... 47 XIII. De Cantu Ecclesiastico...... 48 XIV. De Orphanis...... 48 Management of the T emporalities ...... 51 Appendix—Decreta ...... 59 INDEX ANALYTICUS.

A blu tio, in sacrarium mittenda, 75. Absentia parochi. Per tres dies, 20. Per quinque vel sex dies, 35. A bsolutio deneganda iis qui choreas nocturnas frequentant, in . In casibus reservatis, 115. Membris societatis secretae, 15 8 , 159- A ca th o lici quoad matrimonia mixta, 139. Quoad sepulturam, 148. A colythi, 40. A cta consultorum dioecesanorum, 3. Commissionis investiga­ tions, 4. Decanorum, 10. Administrate sacramentorum, 24. Bonorum ecclesiae tempor- alium, 164-176. Adoloscentes singulis mensibus sacra comunione reficiantur, 99. Cantus ecclesiasticos edoceantur, 162. A ffines parochi, 15. A It are in missis de Requiem, 44. Privilegiatum, 80. A n cilla c, 15 . A qua quoties benedicenda, 53. Baptismalis, 12a. A sperges, 53.

B altim ore. Decreta Cone. Plen. Balt, pro hac Dioecesi promul- gantur et vim legis obtinent. In fronte. Bannorum proclamatio, 129, 141. Baptism us ultra septem dies non procrastinandus, 77. In casu ne­ cessitatis, 78. Patrini, 79. Nomina imponenda, 80. Ubi conferendus, 81. Caeremoniae supplendae, 82. Fons baptismalis, 83. Sal baptismalis, 84, Sub conditione conferendus, 85. Adultorum, 87, 18a. Benedictio apostolica, 123, 124, 125, 6a. Benedictio mulieris post partum, 86. Benedictio nuptialis. Non conferenda extra missam, 130, 137. Cui conferenda vel deneganda, 131. Potest conferri longo post nuptias tempore, 138, 24a. Benedictio post S. communionem omittenda in paramentis nigris, 100. Benedictio cum Ss. Sacramento, 60, 61. B ig a m i non absolvendi, 115. B in a tio , 58.

Caeremoniae. Manuale caeremoniarum, 39. Pueri in C. instru- endi, 40. Calices, 94. Cancellarius. Quae ad eum transmittenda, 2. Rationem reddat de sacerdotibus inlirmis, 36. Candelae, 49. Cantus ecclesiasticus, 160, 161, 162, ia. C ar it as, 16 . Catechesis, 68, 69. Catcchumcnsis sepultura ecclesiastica non deneganda, 149. C atholici possuntne sepeliri in coementerio alieno, 150. Ne assist­ ant baptismis haereticorum, 5a. Prohibentur cantare aut organa pulsare in templis haereticorum, 9a. Arcendi sunt a religiosis haereticorum exercitiis, xoa. Causae in dispensationibus matrimonialibus 26a. Celebratio missae, a sacerdote extraneo, 25. Per hebdomadam, 51. Bis eadem die, 58. Cerem onial for Catholic Churches, 39. C la ris tabernaculi, 93. C lerici. Perfectioni studeant, 11. Cauponas ne adeant, 12, 30. A spectaculis circubusque equestribus abstineant, 13. Quomodo se genre debeant, 14. Statui congruenter ves- tiantur, 14. Collare Romanum portant, 14. Quavis hebdomada confiteantur, 17. S. Sacramentum visitent, 17. Meditationi dent operam, 17. Testamentis conficiendis ne se immisceant, 18. Testamentum proprium mature confidant, r9. Abiturus indicet, quo pergat, 21. A po- litica discutienda abstineat, 22. Domo ultra quinque dies ne absint, 35. Coemeterium. Profanum, 151. Custodiendum, 153. Charta coeme- terii, 154. C ollare Romanum, 14. Col/ationes, 34. Collectae generates, 2. Color stolae in communione, 2a. Commissio. Investigationis, 4. Circa sacerdotes infirmos, 36. Communio. Prima c. .non habenda die confirmationis, 91. Pueri pro c. instruendi, 97. Quoties ab adolescentibus suscipi- enda 99. Potest administrari ante, infra et post missam de Requiem, 100. Sorores ne indicent, quinam sint ad primam c. admittendi, 101. Confessarius. Ad frequentem confessionem admoneat, 107. Etiam divites evangelizandi, 107. Ubi confessiones audiat, 108. Confcssio. Qualibet hebdomada a sacerdotibus perficienda, 17. Mulierum, 109. Surdorum, 109. Quando audienda, no. Vestimenta sacerdotis in confessionali, 113. Praemia in c. non accipienda, 114. Monialium, 115. Parvulorum quater in anno, 118. Confirmandi. Instruantur, 88, 92. Debent esse confessi, 88. Pa- trini confirmandorum, 89, 90. Nomina c. in libro recen- seantur, 90. Consullores dioecesani, 1, 3, 7. Corporalia, 4 3, 47. C u ria, 7.

D ecan i seu Vicarii foranei, 6, 10. D eeds, 12 , 3 1a . D e H erd t (Sacrae liturgiae praxis commendatur), 39. D elegatu s apostolicus. 159. Denuntiantes falso, non sunt absolvendi, 115. Dispensatio. Quomodo petenda pro matrimoniis mixtis, 139, In radice, 140. A bannis per rectorem, 141. Instructio circa d., 26a. Abusus vitentur in petenda d., 29a. D om inica die, parocho abesse non- licet, 35.

E cclesiae invicem mutandae, 112. E le c tric a illuminatio, 17a. Eleemosyna. Colligentes licentiam Ordinarii exhibeant, 25. In dispensationibus, 141. Eucharistia. Visitatio E. commendatur, 17. Expositio E. pub- lica, 60, 20a. Benedictio E., 60, 61, 20a. Quomodo asservanda, 93. Lampas coram E., 93, 94. Vasa sacra lavanda, 94. Particulae renovandae, 95, 13a. Linteolum et vas prope tabernaculum, 96. Examinatores, 1 , 7. E x cq u ia e. In ecclesia celebrentur, 145. Pompa in e. vitanda, 146. Sermo fieri potest, 147. Qui e. privandi, 148, 152. In coemeterio profano, 151. Parvulorum, 155. E x p o sitio Ss. Eucharistiae, 60, 61, 20a.

Eacultates. Eleemosynam petendi, 25. Dioecesanae, 32. Sub- trahuntur, 115. Absolvendi, 115, 117. Fcsta de praecepto. Parochus ne absit, 35. Missa diluculo cele- bretur, 62. Festivitates parochiales, quomodo et quando prohibeantur, 33. F es turn patronii vel mysterii titularis, 63. Eons baptismalis, 83. Form ulae. Sacramentorum, 42. In baptismo adultorum, 87, 18a. Incorporationis ecclesiae, 31a. Scandali reparandi, 30a. Fun dus pro sacerdotibus infirmis et lapsis, 36, 37.

Gaz super altare, 16a.

H a b e rl (Magister choralis commendatur), 39.

Illuminafio electrica vel ex gaz, 16a, 17a. Impedimenta, 12 7 . Incorporation o f Churches, 3 1a . Indulgentia. Rosarii, 20. Plenaria in articulo mortis, 123, 6a. Infirm orum cura, 21, 36, 37. In stru ctio circa dispensationes, 26a. Intentio missae, 55, 56. Ipso fa c to suspensus sacerdos, 30, 33, 109, 115, 165, 175. In d e x in causis ecclesiasticis, 8, 9.

L a id . Linteamina lavantes instruendi, 46. Quibus vasa sacra tangere licet, 47. Lam pas coram Sanctissimo, 93, 94. L a tin a lingua, 42. Libri missionis. A quo examinandi, 10. Successori tradendi, 28. L icen tia . Celebrandi, 25. Eleemosynas petendi, 25, 26. Quoad personas domesticas, 15, 31. Quoad festivitates paroch- iales, 33. Celebrandi missam in domo privata, 54. Bi- n and i, 58. Lim ites parochiae, 23. Linteamina, 46. L ita h ia e, 66, 67. L ittera e proprietatis (deeds), 12, 31a.

M arian u s mensis, 60. M anagem ent of temporalities, 165-176. M ateria Ss. sacrificii, 50, 59. Matrimonium. Fideles instruendi circa m., 127, 128. Ubi admin- istrandum, 130. Quando administrandum, 130, 132, 133. Clandestinum, 132. Coram praecone haeretico vel magis- tratu civile illicitum sed validum, 132, 133, 30a. Mixtum, 134, 139. Contrahendum coram rectore sponsae, 136. Celebrandum cum missa, 137. Nunquam post horam sextam vespere, 137. Petitions pro dispensatione, 139,141. Inter partes diversarum parochiarum, 142. Scandalum reparandum, 143, 30a. M edici circa extremam unctionem instruendi, 119. Mensis Marianus, 60. Mensis Octobris. 61, 20a, 21a. M issa. Materia m. sit valida, 50, 59. Binatio, 58. Festis de praecepto, 52. Die Nativitatis D. N. J. Chr., 65. Sti- pendia pro missis in confessionali non accipienda, 114. Votiva pro sponso et sponsa, 135. De Requiem, 147, 19a. Feria V in Coena Domini, 7a. Sit conformis officio eccle­ siae, 22a. Votiva Ss. Cordis prima feria VI, 23a. M issio , 70. M oniales. Quoad eleemosynas petendas, 26. Vasa sacra tangere possunt, 47. Confessarius monialium, 115. M u lieres. Confessarius mulierum, 109.

N om ina. In baptismo imponenda, 80. Confirmatorum in libro recenseantur, 90. N u ptiae plurium simul, 15a. Benedictio nuptialis, 130, 131, 137. 13 8 , 24a. Octobris mensis, 61, 20a, 21a. O fficia divina, 41. Officiates Episcopi, 1, 7. Opera scenica vitanda, 13. O ratio. Mentalis colenda, 16. In missis defunctorum, 25a. In honorem S. Joseph, 21a.

F a lla , 43. Param enta. In benedictione adhibenda, 14. Quando iterum bene- dicenda, 46. Quaenam sint necessaria, 48. Parochus. Debet adesse collationibus, 34. Non potest abesse a parochia ultra 5 dies, 35. Tenetur concionari, 68. In- sistat et minis terrefaciendo, ut liberi ad catechesim mit- tantur, 69. Curet de missione saltern quinquenni pera- genda, 70. Curam habeat sacrorum oleorum, 74. Insistat ut parvuli cito citius baptizentur, 77. Curet de baptismo in casu necessitatis, 78. Tenetur instruere adolescentes, 98. Tenetur instruere nupturientes, 128. Utrum dispen- sare possit a bannis, 129. Ubi matrimonio assistat, 130. P a rtic u la e renovandae, 95. Novae veteribus non miscendae, 13a. P a rv u li, 149. Exequiae parvulorum, 155. P a sto r, vide “ Parochus.” Pecun ia in confessionali non accipienda, 114. Petitiones. Pro dispensatione, 11, 26a. Taxa mittenda, 12. Pro matrimoniis mixtis, 139. P o litica e res a sacerdotibus non discutiendae, 22. P otus inebrians, 30. 33. Processio, 66. P ro cu ra to r fiscalis, 8. P u e r i in caeremoniis instruendi, 40.

R ector, vide “ Parochus.” R edditus. Ecclesiae, 177-181. Festivitatum parochialium, 33. R egu lares, 34, 1 1 3 . Relationes ecclesiastieae, 1 1 . Rem otio, quid in r. parochi observandum, 28. Reparatio scandali. 14 3 , 30a. Roman Catholic Clerical Fund Society, 38. R osarium , 20a. Sacerdos, vide et “ Clerici.” Servet Rituale Romanum, 71. Curet de rebus in administratione sacramentorum adhibendis, 72. Nihil exigat pro administratione sacramentorum, 73. Sponte oblata accipere potest extra confessionale, 73. Praeparationem ante et gratiarum actionem post missam peragat, 76. Sacramcnta. In aliena paroecia, 23. A quo administranda, 24. Cui deneganda, h i , 115, 158, 159. Sacramcntalia, 144 . Sacrariu m , 75. Sacristae. In caeremoniis instruendi, 40. Tangere possunt vasa sacra , 47. Sal baptismalis, 84. Saltationes, 111. Scandalum , 14 3 , 30a. Secretariat, 3. Sepulchra gentilitia, 148. Sepultura. Sermo in exequiis, 147. Quinam privandi, 148, 152. Catechumenorum, 149. Parvulorum, 149, 155. Societas. R. C. C. F. S., 38. Societates secretae, 152, 158, 159, 27a, 28a. Sodalitas, 15 6 . 15 7 . Spectacula, 13 . Stipendia. Ex aliena paroecia restituenda, 23. In confessione non accipienda, 114. Subdiaconus, 57. Substitutio. Alterius sacerdotis saltern in trimestri, 3. Occasione absentia, 20, 35. Supellex sacra. Cura SS., 45, 46. A sacristis tangi possunt, 47. Lavanda, 94. Supplicationes. Quatuor temporibus, 64. Pro bona messe, 64. Suspensio ipso facto incurrenda. Cauponas potus sumendi causa in- grediens, 30. Ordinans festivitates parochiales cum potu inebriante aut eorum redditus accipiens, 33. Confessiones mulierum extra confessionale audiens, 109. Confessarius non potest absolvere a s. reservata, 115. Retinens titu- lum proprietatis ecclesiae, 165. Ecclesiam debitis suis propriis onerans, 175. Tabernaculum. Clavis t., 93. Ornamenta t., 93. Olea sacra in t. non reponenda, 93. Tabernae (saloons), 30. T a la r e, 14 . Tam etsi (Decretum circa matrimonium), 132. Tempus officiis divinis assignatum stricte servetur, 41. Testamentum. Sacerdotes ne se immisceant in t. aliorum confici- endis, 18. Ne fiant inconsulto Ordinario executores t., 18. Proprium t. mox conscribant, 19. Triticum pro hostiis conficiendis, 59. Tum ulus ante sepulturam benedicendis, 151.

Varies, sacerdos se vadem ne constituat, 18. Vasa sacra, 45, 46, 47. 48, 94. Vide “ Supellex.” Vas prope tabernaculum, 96. Vemacula lingua, 42, 160. Vestes. Ordini congruentes, 14. Vestis talaris, 14. Viaticum . Quoties administrandum, 102. Requisita ad SS. v. administrandum, 103. Decretum quoad SS. v. 104. Po- testne administrari ante, infra et post missas de Requiem, 104. Utrum liceat in administratione v. ab altare disce- dere, 101. Quid, si aegrotus tussi vel vomitu laboret, 105. V icarius collationibus adesse debet, V icarius foraneus, 1, 6, 7, 10. V icarius generalis, 1, 7. Vinum in SS. sacrificio Missae adhibendum, 59.

Wakes, 146.