Shadows Have Long Gone by De Mystiek Van Johannes Van Het Kruis in Hedendaagse Populaire Cultuur

Total Page:16

File Type:pdf, Size:1020Kb

Shadows Have Long Gone by De Mystiek Van Johannes Van Het Kruis in Hedendaagse Populaire Cultuur Eva Thomassen S796658 Shadows have long gone by De mystiek van Johannes van het Kruis in hedendaagse populaire cultuur David Lynch, 2009 Scriptie Bachelor Algemene Cultuurwetenschappen Docent: Sander Bax Collegejaar: 2010-2011 Inhoudsopgave Inhoudsopgave ........................................................................................................................................ 1 1. Inleiding ............................................................................................................................................... 2 2. Het mystieke leven en werk van Johannes van het Kruis ................................................................... 3 2.1 Het leven van Johannes van het Kruis .......................................................................................... 4 2.2 Het werk ‘De donkere nacht van de ziel’ ...................................................................................... 6 2.2.1 Uiteenzetting van het werk ................................................................................................... 7 2.2.2 Theoretisch kader ................................................................................................................ 22 2.3 Relaties tussen de donkere nacht en de wetenschap ................................................................ 24 2.3.1 Donkere nacht in de fenomenologie ................................................................................... 24 2.3.2 Donkere nacht in de psychologie ........................................................................................ 25 2.3.3 Donkere nacht in de alchemie ............................................................................................. 26 2.4 Johannes van het Kruis en de donkere nacht in cultuur ............................................................. 27 2.4.1 Voorbeelden van de invloed van de donkere nacht op cultuur .......................................... 28 2.4.2 Verder onderzoek ................................................................................................................ 31 3. De ‘Dark Night’ van Danger Mouse en Sparklehorse ........................................................................ 35 3.1 Inhoud van de nummers ............................................................................................................. 36 3.1.1 Jaykub .................................................................................................................................. 36 3.1.2 Star Eyes (I can’t catch it) ..................................................................................................... 39 3.1.3 Grim Augury ......................................................................................................................... 41 3.2 Energie van het album en de donkere nacht van de ziel ............................................................ 43 3.3 De hoeveelheid nummers op het album .................................................................................... 50 3.4 De samenwerking met David Lynch ............................................................................................ 52 3.4.1 De donkere nacht in het eigen werk van David Lynch ........................................................ 52 3.4.2 De donkere nacht in Lynch’ ‘Dark Night of the Soul' ........................................................... 55 4. Discussie ............................................................................................................................................ 61 5. Samenvatting ..................................................................................................................................... 62 Noten ..................................................................................................................................................... 68 Bijlagen .................................................................................................................................................. 69 Bijlage 1: ............................................................................................................................................ 70 Bijlage 2: ............................................................................................................................................ 72 Bijlage 3: ............................................................................................................................................ 86 1 1. Inleiding … ik weet niet wat steen werd ik weet wel wat dood is dood is ik word ik word weer recht wordt geroofd en ben weer echt licht (Lucebert, 1952) Deze schijnbaar ongrijpbare woorden vormen een deel van het derde gedicht van de bundel de analphabetische naam, die deel uitmaakt van Luceberts debuut Apocrief (in Oegema, 1999, p. 305). Lucebert (1924-1994): dichter en beeldend kunstenaar en pas in een later stadium erkend mysticus. Deze laatste ontwikkeling kwam met name tot stand door de nieuwe interpretaties van zijn poëzie, waarin het proefschrift ‘Lucebert, mysticus’ van uitgever en publicist Jan Oegema (1999) een grote rol heeft gespeeld. Om de bovenstaande mystieke tekst te kunnen interpreteren, is het belangrijk om te begrijpen wat mystiek is. Beauregard & O’Leary proberen dit uiteen te zetten in hun boek ‘Het spirituele brein: bewijzen voor het bestaan van de ziel’ (2008). Zij citeren Stace waarmee zij stellen dat iedere mystieke ervaring een “waarneming van een uiteindelijke niet-zintuiglijke eenheid in alle dingen *inhoudt+, een eenheid of een Ene dat noch zintuigen noch de rede kunnen bereiken” (p. 209). Dit kan worden ervaren in drie soorten mystiek: de monistische, de pantheïstische en de theïstische mystiek (p. 209). Monistische mystiek geeft een ervaring het geschapen heelal te zien wentelen rond een scheppend centrum. Pantheïstische mystiek doet ervaren dat “de gehele externe wereld de uiteindelijke macht is en dat de ervaring van die macht deel uitmaakt”. Theïstische mystiek doet de hoogste macht in het heelal of daarbuiten ervaren. Wat mystici drijft is volgens Evelyn Underhill (1875-1941), een belangrijk mystiek onderzoekster, enerzijds intellectuele belangstelling in het opdoen van wijsheid, anderzijds is het de liefde van God, waarmee de mysticus een relatie met het absolute beoogt (in Beauregard & O’Leary, p. 211). Drie soorten ervaringen lijken algemeen te zijn in de mystiek: contemplatie, ‘donkere nacht van de ziel’ en mystieke vereniging (p. 217). Bij contemplatie wordt bewust de aandacht gericht op een bepaald voorwerp of idee. De donkere nacht van de ziel, een term bedacht door de zestiende-eeuwse karmelitische monnik Johannes van het 2 Kruis, is de naam voor het gevoel dat optreedt wanneer “de contemplatie geen mystiek bewustzijn tot stand brengt” (p. 217). De mystieke vereniging is de versmelting van de mysticus met God. Met deze kennis krijgt het gedicht van Lucebert meer betekenis: mystiek gaat op zoek naar het onbekende, het onzichtbare, het ontastbare, het goddelijke. Naar het “ik weet niet wat”. De laatste strofe vertelt hoe de vereniging met God of het Goede plaats zal moeten vinden: “Dood is ik word”, dus eerst sterven, het lichaam afwerpen, om te kunnen herrijzen, ‘worden’. De mens kan in zijn aardse vorm immers nooit tot God, het “echt licht”, komen. Voor Lucebert persoonlijk betekende deze mystieke weg een groei in het poëtisch proces; de “poëtische gebeurtenis” (Oegema, p. 69-73). Bij deze gebeurtenis wordt de dichter door een “sirene-engel” (p. 71) geroepen, maakt hij zich los van de realiteit, ontmoet hij en verenigt hij zich met de sirene-engel, waarna de rationele dichter in een doodse stilte valt waarin niets gebeurt. Deze donkere nacht is nodig om volledig open te staan voor het ontvangen van beelden zonder dat hij deze kan benoemen, ofwel wat Lucebert de analfabetische naam noemt: een taalloos praten. Na deze confrontatie met de meest pure vorm van het toekomstige werk volgt het ontwaken in de talige wereld, met een “langzaam ontluikend taalbewustzijn” (p. 71). Deze heel specifieke weg die de dichter volgens Lucebert aflegt om tot het ware dichterschap te komen staat echter niet op zichzelf. Het proces van roeping, de purificatie van de zintuigen en purificatie van de geest in een donkere nacht, waarna men toegang heeft tot het Ware, het Goede overstijgt tijd, ruimte en levensovertuiging. Over de hele wereld, door de geschiedenis heen, wordt de mystiek ervaren door gelovigen en seculieren. Een van de belangrijkste werken die hierover geschreven zijn, komt van de hand van de eerder genoemde Johannes van het Kruis. Zijn uitgebreide verwoording van de mystieke ervaring, en specifiek de donkere nacht van de ziel, vormt een grote inspiratiebron voor en heeft een diepgewortelde invloed op volgende generaties mystici, wetenschappers en kunstenaars. Zelfs in de 21ste eeuw. 2. Het mystieke leven en werk van Johannes van het Kruis Toen Johannes van het Kruis begon te schrijven, putte hij uit een eeuwenoude Westers christelijke traditie van mystiek (Arraj, 1986, pp. 63-64). In zijn tijd, de 16de eeuw, was er in Spanje een sterke stroming van interesse in mystiek, die raakvlakken had met het humanisme van Erasmus en de reformatie van Luther. Vele verschillende varianten op de intrigerende mystiek ontstonden: van oprecht, orthodox en sober tot fantastisch en ridicuul. Arraj noemt van de laatsten als voorbeeld de heilige vrouwen die publiekelijk en opzichtig in trance gingen of flauwvielen. Deze brede interesse 3 voor mystiek trok de aandacht van de
Recommended publications
  • Feb. 13-19, 2014
    FEB. 13-19, 2014 ------------------------------------------- Cover Story • Down the Line ------------------------------------------ Embassy Series Pairs Local Talent Iconic Rockin’:with Rock n’ Roll’s Greatest Acts By Steve Penhollow belts. Hell, I was 18 when I first joined the band. I’m 36 Heaven’s Gateway Drugs didn’t intend to pay tribute to now.” a deceased rock icon. Jason Bair says the mu- Things just turned out that way. sical chemistry he shares When the band was approached last year to take part in with his brother is uncanny. the eighth edition of Down the Line at the Embassy Theatre, “My brother and I don’t the almost instant consensus among its members was that even need to look at each they should perform the music of Velvet Underground at the other,” he says. “We know event. what each other is going to Before the band could get the go-ahead from the Em- do.” bassy’s front office, a period of “radio silence” ensued. “He’s really like an- Then Lou Reed, Velvet Underground’s guitarist and other appendage,” Eric principal songwriter, died last October. Bair concurs. “He knows “When Lou passed, we felt even more of an obligation what I’m thinking before [to play his music],” Derek Mauger, one of the band’s guitar- I’m even saying it when ists, says. it comes to music. So I’m Down the Line is a venerable event at a venerable venue crazy looking forward to that honors venerable musicians, but the local acts that par- practicing and rocking the ticipate are not cover bands per se and they always put their stage with him again.
    [Show full text]
  • Dark Night of the Soul
    Danger Mouse And Sparklehorse - Dark Night Of The Soul Uncut has reviewed plenty of obscure albums in its time but this may be a first: an album that doesn’t officially exist. As a result of some undisclosed contractual snafu, EMI put the mockers on Dark Night Of The Soul just as it was being readied for release. Undeterred, Danger Mouse pressed ahead anyway, offering Dark Night… as a limited edition photo book featuring David Lynch ’s “visual narrative” for the project, accompanied by a blank, recordable CD and the not-so-cryptic instruction to “use it as you will”. Though careful not to say as much, Danger Mouse was essentially encouraging us to bootleg his own LP, which by this point had mysteriously surfaced on file-sharing networks. Danger Mouse has form in this area, of course. The Grey Album , his inventive mash-up of Jay-Z and The Beatles , also aroused the wrath of EMI, who held the rights to The White Album . It made his reputation, if not his fortune, so he knows the value of peer-to-peer propaganda. On the other hand, Danger Mouse’s clever feint here may just have succeeded in adding a layer of intrigue to a project which, despite its impressive cast list, is not as fascinating as its creators probably hoped. Take Gorillaz ’s Demon Days, substitute Sparklehorse ’s Mark Linkous for Damon Albarn , and David Lynch ’s murky snapshots of sinister smalltown America for Jamie Hewlett ’s anarchic cartoons, and you’ve got the basic idea of Dark Night… There are some big-name cameos – Iggy Pop , Frank Black , a surprisingly compelling Suzanne Vega – but it’s questionable whether a collaborative free-for-all was the best way to approach a concept album about loss of faith; dark nights of the soul, by their very nature, usually demand to be suffered in isolation.
    [Show full text]
  • Corpus Antville
    Corpus Epistemológico da Investigação Vídeos musicais referenciados pela comunidade Antville entre Junho de 2006 e Junho de 2011 no blogue homónimo www.videos.antville.org Data Título do post 01‐06‐2006 videos at multiple speeds? 01‐06‐2006 music videos based on cars? 01‐06‐2006 can anyone tell me videos with machine guns? 01‐06‐2006 Muse "Supermassive Black Hole" (Dir: Floria Sigismondi) 01‐06‐2006 Skye ‐ "What's Wrong With Me" 01‐06‐2006 Madison "Radiate". Directed by Erin Levendorf 01‐06‐2006 PANASONIC “SHARE THE AIR†VIDEO CONTEST 01‐06‐2006 Number of times 'panasonic' mentioned in last post 01‐06‐2006 Please Panasonic 01‐06‐2006 Paul Oakenfold "FASTER KILL FASTER PUSSYCAT" : Dir. Jake Nava 01‐06‐2006 Presets "Down Down Down" : Dir. Presets + Kim Greenway 01‐06‐2006 Lansing‐Dreiden "A Line You Can Cross" : Dir. 01‐06‐2006 SnowPatrol "You're All I Have" : Dir. 01‐06‐2006 Wolfmother "White Unicorn" : Dir. Kris Moyes? 01‐06‐2006 Fiona Apple ‐ Across The Universe ‐ Director ‐ Paul Thomas Anderson. 02‐06‐2006 Ayumi Hamasaki ‐ Real Me ‐ Director: Ukon Kamimura 02‐06‐2006 They Might Be Giants ‐ "Dallas" d. Asterisk 02‐06‐2006 Bersuit Vergarabat "Sencillamente" 02‐06‐2006 Lily Allen ‐ LDN (epk promo) directed by Ben & Greg 02‐06‐2006 Jamie T 'Sheila' directed by Nima Nourizadeh 02‐06‐2006 Farben Lehre ''Terrorystan'', Director: Marek Gluziñski 02‐06‐2006 Chris And The Other Girls ‐ Lullaby (director: Christian Pitschl, camera: Federico Salvalaio) 02‐06‐2006 Megan Mullins ''Ain't What It Used To Be'' 02‐06‐2006 Mr.
    [Show full text]
  • The Guns Don't Work
    WESSEX PAPER FEBRUARY.1 19/2/01 5:15 pm Page 1 21st February - 14th March ELECTION FRENZY - MEET THE ELITE - ELECTION FRENZY - MEET THE ELITE Saturday 17th February saw the launch of the student radio station SURGE on to the new frequency 87.7 FM. Transmitting on 1287 AM for several years, Southampton University’s Radio from Glen Eyre has become a popular choice amongst the residents of the Glen Eyre complex. The extension of the license to FM status for a special trial period of one month offers the opportunity for all the students based at the University to listen to, or even work on SURGE. SURGE staff and regular DJs have been Haden and Anna (pictured above) working hard over the last few months proudly wore their promotional SURGE with the support of the Student’s Union, T-shirts around the university campuses to ensure that the FM switchover will be and the city centre throughout the week. smooth and successful. Station Manager In his official capacity as SURGE Lex Nichol summed up the view of the Webmaster, Haden enthusiastically whole station when he commented: “The proclaimed his opinion the FM launch: SURGE staff have all put a lot of work “Apart from increasing my pulling into this project - I believe that we’ll get power, it gives us the opportunity to as much out of this as the listeners will.” transmit to a much wider arena. Working at SURGE is great fun, and the new The build-up to the launch began in force schedule features a varied and exciting at the beginning of the new semester, line-up which is sure to appeal to all.” with a poster campaign around the Students’ Union, swiftly followed by an SURGE is also online.
    [Show full text]
  • The History of Rock Music - the Nineties
    The History of Rock Music - The Nineties The History of Rock Music: 1995-2001 Drum'n'bass, trip-hop, glitch music History of Rock Music | 1955-66 | 1967-69 | 1970-75 | 1976-89 | The early 1990s | The late 1990s | The 2000s | Alpha index Musicians of 1955-66 | 1967-69 | 1970-76 | 1977-89 | 1990s in the US | 1990s outside the US | 2000s Back to the main Music page (Copyright © 2009 Piero Scaruffi) Depression (These are excerpts from my book "A History of Rock and Dance Music") Desperate songwriters, 1996-99 TM, ®, Copyright © 2008 Piero Scaruffi All rights reserved. The dejected tone of so many young songwriters seemed out of context in the late 1990s, when the economy was booming, wars were receding and the world was one huge party. They seemed to reflect a lack of confidence in society, in politics and, ultimately, in life itself. First there was the musician who could claim the title of founder of this school in the old days of the new wave. Mike Gira (2) basically continued the atmospheric work of latter-period Swans. His tortured soul engaged in a form of lugubrious and apocalyptic folk, which constituted, at the same time, a form of cathartic and purgatorial ritual. After his solo album Drainland (1995), which was still, de facto, a Swans album, assisted by Jarboe and Bill Rieflin, Gira split the late Swans sound in two: Body Lovers impersonated the ambient/atmospheric element, while Angels Of Light focused on the orchestral pop element. On the one hand, Gira crafted the sinister and baroque layered instrumental music of Body Lovers' Number One Of Three (1998) and the subliminal musique concrete of Body Haters (1998).
    [Show full text]
  • “Mark Linkous, Remembered” (2010)
    Mark Linkous, remembered Page 1 of 1 Mark Linkous, remembered by kevin on March 9, 2010 Mark Linkous committed suicide over the weekend, and among the many remembrances of and tributes to the Sparklehorse main man is the following, penned by ex-Grandaddy guitarist Jim Fairchild, who now makes music as All Smiles , and sent today to his e-mail list: Among many of the great memories I have of my happy times in rock and roll, one of the happiest comes from a festival in the U.K. in the summer of 2001. Grandaddy was playing on the same day as A Camp and Sparklehorse. Members of all three bands were rehearsing a version of the Sparklehorse song “Homecoming Queen,” to potentially play during the Sparklehorse set. I think that Jason Lytle and Kevin Garcia wound up going up and singing it with Mark Linkous later in the day, along with Nina Persson. I remember how striking it was, observing Mark’s patience and joy in explaining the chords and structure to us. Mark had a beautiful and generous face. Even better, later that night Kevin and Mark wound up stealing a golf cart from festival security. Because he had worked at a golf course before touring “The Sophtware Slump,” Kevin knew how to disable the fuel governor on the vehicle. Meaning that the cart would go really fast. Mark got behind the wheel, a dangerously over-capacity number of us jumped on with him, and Mark tore through the grounds, with a smile as big as any I’ve ever seen blanketing his face.
    [Show full text]
  • Entre El Pop Y El Rock Espacial
    Image not found or type unknown www.juventudrebelde.cu Entre el pop y el rock espacial Publicado: Jueves 14 agosto 2008 | 12:33:56 am. Publicado por: Juventud Rebelde La agrupación californiana debería ser mucho más conocida entre nosotros, sobre todo para que se entienda que el rock contemporáneo no se limita solo a nombres del metal como Cannibal Corpse o Deicide Mi hermano Raúl Ciro Hernández Gómez me ha hecho conocer en tiempos recientes a toda una legión de agrupaciones cuya discografía, por lo general, no circula mucho por acá. Entre las bandas que he descubierto gracias al autor de Villa de París, todo un clásico de la canción cubana contemporánea, una de las que más ha captado mi atención es la nombrada Grandaddy. Yo había leído, en una que otra revista, elogiosos trabajos acerca de esta agrupación californiana, surgida en la ciudad de Modesto, pero no había escuchado nada de ellos hasta que el otrora miembro de Superávit y de Queso me pasó algunas grabaciones del grupo. El interés que motivó en mí la audición del material de Grandaddy, me llevó a ponerme en la búsqueda de sus fonogramas. El primero que conseguí, no sin una buena dosis de esfuerzo, fue el titulado The sophtware slump, un álbum publicado en el 2000 y que, según opinión generalizada entre los especialistas, marca el nacimiento del llamado space rock. Debo expresar que el sonido galáctico, nostálgico y a veces agresivo registrado en los cortes de esta grabación, de inmediato me cautivó y me impulsó a continuar tras la pista de más música de la tropa encabezada por Jason Lytle (voz, guitarra y teclados) e integrada, además, por el bajista Kevin García, Aaron Burtch en la batería, el guitarrista Jim Fairchild y el teclista Tim Dryden.
    [Show full text]
  • Music-Grandaddy
    St. Louis Radio Who? - Riverfront Times 3/16/12 2:38 PM Radio Who? Hailed as a successor to Radiohead, Grandaddy makes great music while looking to the good old days By Jessica Parker published: August 16, 2000 Ninety miles or so east of San Francisco, the jarring sight of twin smokestacks erupts from the Northern California scenery, interrupting the placid backdrop of vineyards, blue sky and the Sierra Nevada. The imposing concrete pillars are remnants of the now-defunct nuclear power plant in Rancho Seco, a manmade monument slowly being absorbed by the quiet countryside it invaded. A graveyard for one of the many American dreams this country has awakened from in the past 50 years, the site is eerie, made even more bizarre by the fact that this former plant now boasts a park and campgrounds. A few miles from the former plant is a small Gary Sims town called Modesto, home of the five members of Grandaddy. With the group's recent V2 Records release, The Sophtware Slump, Grandaddy is already being called the "new American Radiohead," an honor every bit as clumsy as it sounds. Still, it's not hard to see the parallel. Grandaddy also sings about robots and has a killer melodic sense and an affinity for tragic, sweeping epics. In fact, the irony of a power plant-turned-recreational park is something one might expect to hear about in the next Grandaddy song. Much press attention has been given to the fact that this enigmatic group The Modesto, Calif., group Grandaddy is already being called producing this reflective, sophisticated music hails from the "new American Radiohead," an honor every bit as clumsy as it sounds.
    [Show full text]