0. Om in De Agenda Te Noteren
Total Page：16
File Type：pdf, Size：1020Kb
Stichting Vrienden van de Onderwijsinspectie Postbus 2730 3500 GS Utrecht [email protected] bankrek.nr. NL65RABO0356537129 KvK 851660277 Nieuwsbrief nr. 16 - juni 2017 0. Om in de agenda te noteren Beste mensen, Juni 2017, we staan aan het begin van een nieuwe zomer. Het voorjaar met al het ontluikende leven en de zachte groene kleuren is voorbij. Kleuren worden weer feller en harder en de natuur heeft zich weer gesetteld. Onder het badkamerraam van het huis waarin we enkele weken mochten vertoeven zaten twee nesten, waarin het getsjilp van de jonge vogels niet van de lucht was, met moeder vogel op een boomtak in de buurt. Ze zijn gezond en wel uitgevlogen, het leven tegemoet. Maar niet altijd brengt het voorjaar de vreugde van nieuw leven. Zelfs in de lente is er ook sprake van ziekte en zelfs van naderende eindes. Ook onder ons zijn er oud- collega's die dat zelf of in familiekring momenteel meemaken. Onze gedachten gaan naar hen uit. Wij wensen hen en hun dierbaren erg veel sterkte toe. Het voorjaar was ook de tijd van de examens, waar wij als gepensioneerden van een afstand naar hebben gekeken. We herinneren ons de drukte en de zorg die wij zelf in ons werkzame leven in die examentijden hadden, zowel professioneel als in onze rollen als ouders. En dan sta je toch met een zekere verbazing te kijken naar wat er nu allemaal gebeurt, naar alle klachten die naar voren zijn gebracht: bijna tweehonderdduizend ingediende klachten. En dan weet ik ook wel dat een behoorlijk aantal niet serieus te nemen is, maar toch. Een betrekkelijk nieuw fenomeen, dat de afgelopen jaren snel in opkomst gekomen is en waarvan ik de stellige indruk heb dat wij in Nederland daarin vrij uniek zijn. Nog even en dan kunnen onze werkende collega's de balans gaan opmaken en hun evaluaties van de afgelopen periode kenbaar maken. Alhoewel aan de zijkant staande, blijven we benieuwd naar de resultaten. Misschien is dat ook wel een kenmerk van ons: we blijven betrokken bij onderwijs en opvoeding. Een beetje zoals Kete Kervezee ook in haar bijdrage van deze nieuwsbrief naar voren brengt. Ons beroep in het onderwijs is meer een way-of-life dan een aangeplakte activiteit: je raakt het nooit meer kwijt. En je blijft altijd gericht op de kwaliteit waarmee onze jongeren worden opgeleid. Dat heb ik ook duidelijk gemerkt bij onze laatste activiteit, in Dordrecht. Een mooie opkomst in het Onderwijsmuseum, waar prachtige dingen te zien waren. De uitleg die de rondleiders gaven maakten bij velen de tongen los en de herinneringen aan vroegere belevenissen vlogen heen en weer in sprankelende discussies. Er staat een mooi verslag van de excursie in deze nieuwsbrief. En zo gaan we de komende activiteiten tegemoet: 28 september 2017, Max Goote sociëteit: bezoek aan de Universiteit Amsterdam waar Anne Bert Dijkstra ons zal ontvangen. 5 oktober 2017, voor de liefhebbers vogels spotten met en onder leiding van Jopie Siskens op Vlieland. 2 november 2017, Max Goote sociëteit: zal staan in het teken van het nieuwe toezicht, Toezicht 2020. 7 september 2018, reünie. In overleg met de IGO is besloten dat deze reünie georganiseerd zal worden door de Vrienden van de Onderwijsinspectie. Het zal een reünie worden die niet zal samenvallen met de inspectiedag. Uiteraard krijgt u over al deze activiteiten tijdig nader bericht. Maar eerst is het zomer en zullen velen van een mooie vakantie gaan genieten. Ik wens u allen een fijne, ontspannen tijd toe. Ik hoop u daarna te kunnen begroeten bij onze nieuwe bijeenkomsten en activiteiten. Wim Kleijne voorzitter 1. Hoe is het toch met Irene Wieling? In de vorige nieuwsbrief gaf Raymond van Kerkvoorden het stokje door aan Brigitte Lentz. Helaas hebben we van Brigitte geen reactie ontvangen. Irene Wieling vonden we bereid de volgende vragen te beantwoorden: Wanneer heb je de Inspectie verlaten? In 2013 verliet ik de inspectie om mij in het laatste jaar voor mijn pensioen voor te bereiden op een volgende bezigheid: het runnen van een chambre/table d’hote in de Belgische Ardennen. We kochten daar, vlakbij Malmedy , 12 jaar geleden een boerderij en zijn die stukje voor stuk aan het renoveren. Wat deed je bij de inspectie en waar? Het rijksinspectiekantoor RIK-Arnhem werd in 1998 mijn eerste thuishaven als inspecteur basisonderwijs. Mijn “ambtsgebied “ lag in het land van Maas en Waal en ook Wageningen behoorde tot mij inspectiegebied. Er waren qua grootte en achtergrond veel verschillen tussen de scholen. In Opheusden lagen scholen met verschillende reformatorische achtergronden, Wageningen had van alle richtingen wat en er waren veel kleine scholen in prachtige dorpen als Buren. In die tijd werd ik ook nog uitgenodigd om te lunchen met burgermeesters en at ik ook eens bij een “schoolhoofd” aan huis. Voor mij was dit een wereld die ik met mijn grootstedelijke achtergrond niet kende. Boeiend en verrassend. Toch was ik blij dat ik na drie jaar over mocht stappen naar het kantoor Haarlem en in mijn vertrouwde omgeving van Amsterdam scholen kon gaan bezoeken. Naast basisscholen bezocht ik als lid van de landelijke inspectiegroep scholen voor speciaal basisonderwijs. Die scholen waren een oude liefde, ik was meer dan vijftien jaar docente bij het Seminarium van Orthopedagogiek, maar moest daarmee stoppen toen ik inspecteur werd. Met veel plezier deed ik ook mee aan het opstellen van ICT schoolportretten. Van 2004 tot 2007 werkte ik voor de helft van mijn werktijd bij het toenmalige project Integraal Toezicht Jeugdzaken, een samenwerking tussen vijf inspecties. Bij het opheffen van het kantoor Haarlem verhuisden wij naar Utrecht. Mijn werkterrein bleef hetzelfde: voornamelijk Amsterdam. Dat was heel prettig, lekker op mijn fiets. De variatie van scholen in en rond Amsterdam was, evenals in mijn eerste inspectie jaren, groot. Zo was het toezicht op de Joodse- en de Islamitische schoolbesturen onderdeel van mijn takenpakket. In mijn laatste jaren kwam er een nieuwe uitdaging bij: VVE. De cirkel was rond, ik ben tijdens mijn studie jaren werkzaam geweest als peuterleidster. Wat is je leukste herinnering aan de inspectietijd? Dat is een moeilijke. Ik heb van veel schoolbezoeken genoten, vooral als we in duo’s gingen. Ik heb veel lieve en bekwame medewerkers gehad. Er waren ook mooie reizen in het kader van de ICT schoolportretten naar Schotland, voor Integraal Toezicht Jeugdzaken naar de V.S. en naar Marokko. Twee persoonlijke herinneringen. De eerste vond plaats in mijn eerste drie jaar. Ik belde aan bij een school, half verzopen verstopt in een poncho omdat ik op mijn vouwfiets was. Het luikje in de deur ging open en iemand zei: sorry we hebben geen tijd voor u, de inspectie komt zo. De tweede gebeurde bij een schoolbezoek in Haarlem. Mijn broek bleef haken aan een kruk en er verscheen een grote winkelhaak die de directie provisorisch heeft gedicht met plakband. Wat voor leuke dingen doe je nu? Een groot deel van mijn tijd verblijf ik in Lamonriville, een klein gehucht bij Malmedy in de Belgische Ardennen. Een prachtig wandel en fietsgebied. Onze boerderij Le Grand Aleff staat opeen grondstuk van anderhalve hectare. Ik heb een bloemen- en moestuin, waar ik veel tijd in doorbreng en een kleine boomgaard. Als het seizoen het toelaat kook ik met groente uit de tuin en krijgen gasten salade met bloemetjes. Bij het ontbijt -heer het diner samen gebruiken met de gasten. Dat levert veel leuke ontmoetingen op. Ongeveer een kwart van mijn tijd breng ik in Amsterdam door om mij te wijden aan bestuurlijke taken en familie-, vriendenzaken. Ik zit in een Raad van Toezicht van een ziekenhuis en in twee raden van onderwijsorganisaties. Binnenkort treed ik toe tot een Raad van Toezicht van een Samenwerkingsverband Passend onderwijs Basisonderwijs. Daarnaast ben ik voorzitter van een stichting die zich in India onder andere bezighoudt met het bieden van scholing aan en begeleiding van kinderen met een beperking. En niet te vergeten de Stichting Adoptie kinderen Polen die is opgezet door onze collega bij de inspectie Ewa van Leeuwen. Ik geniet ook van mijn kinderen en kleindochters (2) en eet graag met vrienden als ik in Amsterdam ben. Ik pik daar ook als het even kan een bioscoopje en breng regelmatig een museumbezoek aan het Rijks en Stedelijk die op loopafstand van mijn huis in Amsterdam liggen. Wat is jouw advies aan de onderwijsinspectie van nu? Ga door met rapporteren over kansenongelijkheid. Blijf aandacht besteden aan kleuterverlenging en zittenblijven. Tot mijn ergernis is het Nederlandse onderwijs nog steeds te weinig in staat kinderen een ononderbroken leerlijn te bieden. Passend onderwijs is er nog lang niet en het toezicht daarop vraagt passende zorg. Blijf ook aandacht besteden aan burgerschap. Ik merk hoe lastig scholen het vinden om in de dagelijkse praktijk hier vorm aan te geven en vaak moeilijk ervaren discussies en situaties uit de weggaan. Bereid je voor op het handelen bij de gevolgen van het lerarentekort. Ik geef graag het stokje door aan Age Waaksma, een oud collega. Ik ben benieuwd hoe het met hem gaat. Irene Wieling [email protected] 2. Uit het fotoalbum van de Inspectie Waarde Vrienden van de Onderwijsinspectie, Altijd goed en interessant om de nieuwsbrief te lezen. Je realiseert je hoe de tijd vliegt. Helaas geldt dat ook voor deze foto. Van Marian Haverkorn hebben we al afscheid moeten nemen. Wat kan ik verder over deze foto vertellen? Met digitale hulp van een paar kompanen uit mijn jaren bij de IvhO, hebben we ( hopen we) de meeste namen op en aan de tafel: Joke Schuur, Marian Haverkorn, Henny Damen, Simone Schalkers, Leny Tabak, Marijke Beltman, Wim van de Grift , Herman Fransen. Niet iedereen is op de foto goed te zien.