HET CENTRUM / DE PIJP EN DE AMSTERDAMSE SCHOOL-BUURT GRATIS

Auteur: H. Souder Aantal pagina's: 64 pagina's Verschijningsdatum: 2010-11-05 Uitgever: Uniepers EAN: 9789068253115 Taal: nl Link: Download hier

Wandelen langs de architectuur van de Amsterdamse School in de Pijp

Startpunt: Metrohalte de Pijp, aantal kilometers: 5, horeca onderweg: diverse mogelijkheden rond de Albert Cuypmarkt. De Uitgeverij Gegarandeerd Onregelmatig maakt fraaie wandelgidsen. De gidsen zijn verkrijgbaar op hun website. Ook maken ze in opdracht gidsen. De gids is niet in de webshop te koop, maar ik had toch de eer om een wandeling uit deze uitgave te lopen. We liepen de wandeling door de Amsterdamse Pijp vanaf het Metrostation de Pijp, die midden in het gezellige hard van deze buurt ligt. De wandeling gaat door de levendige studenten en yuppenbuurt de Pijp met de prachtige gebouwen in Amsterdamse School stijl, de gezellige Albert Cuypmarkt en het fraaie Sarphatipark. We startten de route bij de Albert Cuypmarkt. Het was niet zo druk in de tijden voor de coronacrisis, maar er waren vooral locals te vinden, die langs warenkramen slenterden. Midden tussen de kramen speelde een bandje en dat gaf een gezellige en ontspannen sfeer. In de zijstraten zaten jong en oud aan de terrasjes, wel op 1,5 meter natuurlijk. Ooit lag op de plek van de Albert Cuyp een houtindustrie met zaagmolens. We wandelden de route andersom en kwamen allereerst bij het Sarphatipark, dat midden in de Pijp ligt. Het hek van het oude gemaal, dat is weggestopt tussen bloemen en planten was gesloten. Het Groene Gemaal is normaal open van dinsdag tot en met vrijdag, maar vanwege de coronacrisis is er door het gebrek aan vrijwilligers het geopend van dinsdag tot en met donderdag. Ik keek door het hek en zag de zelfgecreëerde geveltuintjes en diverse stekjes en planten. We kwamen bij een groot grasveld waar prominent het borstbeeld van de joodse arts Samuel Sarphati op een kunstmatig heuveltje stond. Het monument uit , ontworpen door beeldhouwer Jacobus Roeland de Kruijff. Sarphati, waar het park naar vernoemd is, speelde een belangrijke rol in de ontwikkeling van onderwijs, volksgezondheid en stedenbouw van de stad Amsterdam. Hij zette zich in voor de armen door een broodfabriek op te richten om zo brood tegen een goedkope prijs te leveren. Hij zorgde er ook voor dat het huisvuil werd opgehaald om de hygiënische omstandigheden in de stad te verbeteren. We wandelden over de slingerpaden, die door het groene park gingen. Aan de kant zagen we een reiger, die aan het vissen was. We kwamen bij het Henrick de Keijserplein dat was omringd door huizenblokken. In het midden van het plein was een speeltuin en stond een bijzonder fraai houten gebouw in Amsterdamse Schoolstijl. Even heeft het gebouw leeggestaan, maar sinds worden er activiteiten voor de buurt georganiseerd. Voor het oude clubgebouw was een mevrouw aan het tuinieren. Ik mocht van deze vriendelijke mevrouw even gebruik maken van het toilet. We werden omringd door plastische gevels, laddervensters en versierde huisnummers. De Amsterdamse Schoolstijl was hier veelvuldig toegepast en we zagen dit ook terug in het woningencomplex van De Dageraad. Het complex aan de P. We keken naar het wonderschone gebouw. We kwamen in gesprek met een jonge fotografe, die tegenover het fraaie staaltje Amsterdamse School woonde. Even verder kwamen we bij een pleintje, waar de sociale woningen van het Coöperatie hof aan lagen. In het midden van het hof lag een leeszaal met een toren. Dit was bedoeld als socialistisch antwoord op de kerktoren, waar men afwijzend tegenover stond. We kwamen op de Josef Israëlkade waren we langs het Berlage Lyceum, dat eveneens was opgetrokken in Amsterdamse Schoolstijl, wandelden. We liepen al kletsend langs het pand, waar de ramen wagenwijd openstonden. Een lerares stak haar hoofd uit het raam en vroeg ons om rustiger te praten, omdat een examen gaande was. Ik keek omhoog en zag een in het oog springend beeld van de beeldhouwer Hildo Krop. We wandelden verder over de kade en zagen een glimp van de huizen aan het Henriette Ronnerplein, die ook van Michel de Klerk zijn hand waren. We liepen de Centuurbaan in en kwamen langs een opvallend gebouw met een mengeling van bouwstijlen. Het Huis met de kabouters, zoals het heet, is ontworpen door de architect A. Het is versierd met fantasiefiguren zoals kabouters en engeltjes. De huizenblokken gingen over in cottages voor arbeiders bij de Lutmastraat. Hier woonden veel Joodse arbeiders van de nabijgelegen Asscher Diamantfabriek. Er was veel werk aan de weg voor de oude diamantfabriek. Heftrucks reden af en aan en het was een behoorlijke bouwput voor de Cinétol in de stijl van Het Nieuwe Bouwen. Een paar jaar geleden zat de Openbare bibliotheek in dit gebouw, die is verhuisd naar de overkant naar het Asscherkwartier. We kwamen aan het eind van de wandeling en op de weg terug kwamen we nog een verborgen parel tegen, de Billardfabriek Wilhelmina aan de Stadhouderskade. De achteringang van de onderneming is aan de Hemonylaan. Af en toe kun je aan de Hemonylaan even een blik werpen in één van de oudste biljartfabrieken van Nederland. Nu was de deur echter gesloten. Aan deze kant van de fabriek waren fraaie muurschilderingen van de kunstenaar Hugo Kaagman aangebracht. We wandelden naar de voorkant van de fabriek aan de Stadhouderskade. De deur was dicht, maar we belden even aan. Een vriendelijke meneer deed de deur open en ik vroeg of we mochten binnenkijken in deze eeuwenoude fabriek. We wandelden door de winkel waar keuen en biljartballen stonden uitgestald. Via een steile trap kwamen we in de werkruimte van de biljartfabriek. Langs de wanden hing het werkgereedschap en er stonden diverse biljarttafels zonder en met biljartlaken. De meneer vertelden ons over het verleden van het bedrijf. Het was gesticht door de joodse stoffenhandelaar Izak Barend Salomon. De toenmalige eigenaar kwam om het leven in de Tweede Wereldoorlog. Het bedrijf werd voorgezet door zijn neef Jacques Salomon, die de oorlog wel overleefde. Jacques had geen nakomelingen en hij verkocht de fabriek aan biljarter Cees van Oosterhout, de vader van de meneer, die ons rondleidde. Nu zijn hij en zijn broer de eigenaren van de fabriek. Helaas is de wandeling uit de advocatengids niet verkrijgbaar of online beschikbaar. Kijk hier voor de wandelroute en hier voor de wandelgids. Volg me ook via Facebook , Twitter en Instagram. Je reageert onder je WordPress. Je reageert onder je Google account. Je reageert onder je Twitter account. Je reageert onder je Facebook account. Houd me via e-mail op de hoogte van nieuwe reacties. Houd me via e-mail op de hoogte van nieuwe berichten. Naar de inhoud springen. Startpunt: Metrohalte de Pijp, aantal kilometers: 5, horeca onderweg: diverse mogelijkheden rond de Albert Cuypmarkt Amsterdam for lawyers De Uitgeverij Gegarandeerd Onregelmatig maakt fraaie wandelgidsen. Albert Cuypmarkt We startten de route bij de Albert Cuypmarkt. Sarphatipark We wandelden de route andersom en kwamen allereerst bij het Sarphatipark, dat midden in de Pijp ligt. Henrick de Keijserplein We kwamen bij het Henrick de Keijserplein dat was omringd door huizenblokken. De Dageraad en het Coöperatie hof We werden omringd door plastische gevels, laddervensters en versierde huisnummers. Huis met de kabouters We liepen de Centuurbaan in en kwamen langs een opvallend gebouw met een mengeling van bouwstijlen. Diamantbuurt De huizenblokken gingen over in cottages voor arbeiders bij de Lutmastraat. Wilhelmina Billardfabriek We kwamen aan het eind van de wandeling en op de weg terug kwamen we nog een verborgen parel tegen, de Billardfabriek Wilhelmina aan de Stadhouderskade. Wandelroute Helaas is de wandeling uit de advocatengids niet verkrijgbaar of online beschikbaar. Vind ik leuk: Like Laden Geef een reactie Reactie annuleren Vul je reactie hier in Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen. E-mail vereist Adres wordt niet getoond. Naam vereist. Plaatsen op Annuleren. Schoolwijzer

Onderwijsproject Oorlog in mijn Buurt laat basisschoolkinderen ouderen interviewen over de oorlog in hun buurt. Erfgoeddragers zijn jongeren die het oorlogsverhaal dat zij hoorden actief doorvertellen, bij herdenkingen en in de media. Als deze kinderen, van alle achtergronden hun verhaal vanaf een zeepkistje in de hele stad doorvertellen laten zij zelf aan de wereld zien dat zij zich verbonden voelen met hun stad en haar geschiedenis. Wij maken ook boeken, onderzoeksschriften en tentoonstellingen. Bekijk hier al onze boeken en werkschriften en blader ze door. Oorlog in mijn Buurt laat ouderen de oorlogsverhalen doorgeven aan kinderen. Sinds interviewen kinderen in Amsterdam ouderen, die tijdens de oorlog in hun buurt woonden. Deze oorlogsverhalen zijn allemaal te lezen op deze website. Kies jouw buurt om te ontdekken hoe de oorlogsjaren er in Amsterdam uitzagen. Wat weet jij over jouw buurt in de oorlog? Wie woonden er in jouw huis, tijdens de Tweede Wereldoorlog? Of zijn er misschien ouderen die jou over de oorlog in jouw buurt kunnen vertellen? Met het onderzoeksboekje van Oorlog in mijn Buurt schrijf jij zelf de oorlogsgeschiedenis van jouw buurt. Download en print het onderzoeksboekje. Eén Vandaag gaat een item maken over de herdenking van Hollandia Kattenburg. Zaterdag 11 november is het 75 jaar geleden dat er een grote razzia was in de Hollandia Kattenburg fabriek. Dat was een fabriek die in Amsterdam Noord stond waar ze o. Er werkten meer dan Joodse werknemers. Alle Joodse werknemers en hun familieleden — een transport van in totaal mannen, vrouwen en kinderen — zijn op 11 november opgepakt en direct doorgestuurd naar verschillende kampen. Slechts 8 van hen hebben deze razzia overleefd. Lees verder. Lees het artikel. Klokhuis presentatrice Lisa Wade leidde de ceremonie. Geëmotioneerde ouderen deden de officiële onderscheidingen om bij de Amsterdamse kinderen die hun verhaal zullen doorvertellen. Deze generatie kinderen heeft nu nog de kans om de oorlogsverhalen uit hun buurt horen en te leren doorvertellen. Tijdens de ceremonie klonk om Als journalist-begeleider begeleid je de kinderen en verwerk je het interview tot een artikel. Om je te coachen organiseren we een masterclass interviewen en schrijven in samenwerking met een ervaren journalist. Filmmakers en fotografen leggen de vele bijzondere ontmoetingen tussen jong en oud vast op beeld. Donateur worden: Oorlog in mijn Buurt is een Stichting in oprichting. We werken met een groot team van enthousiaste freelancers en vrijwilligers en zijn als organisatie altijd op zoek naar financiering om meer mooie projecten op te zetten en kinderen en ouderen samen te brengen in Amsterdam en daar buiten. En kinderen talentontwikkeling meegeven en een interview laten houden met een oudere over de oorlog in de buurt, onder begeleiding van historici? We geven u graag meer informatie. Ben je student geschiedenis of journalistiek en wil je ervaring opdoen met interviewen, schrijven en zelf uit eerste hand leren over WO2? Meld je aan als interview-begeleider en volg de masterclass. Oorlog in mijn Buurt creëert een gedeeld verleden in elke buurt, door kinderen ouderen te laten interviewen over de Tweede Wereldoorlog in hun eigen buurt. Toggle navigation. Of ik moest net doen alsof ik doof was. Catharinaschool Presentatie van de verhalen uit de Rivierenbuurt. Een Vandaag. Dubbelportretten in Parool. De nieuwe erfgoeddragers van Zelf een interview meemaken? Oorlog in mijn Buurt in beeld. Doe mee met Oorlog in mijn Buurt. Missie Oorlog In Mijn Buurt. Contact​gegevens info oorloginmijnbuurt. Onderzoek zelf. Volg ons facebook twitter. Nieuwsbrief voer uw email in om op de hoogte te blijven. [Amsterdam Noord

De Amsterdamse School begon als een vriendenclub die in de macht overnam in het Amsterdamse architectengenootschap Architectura et Amicitia. Hemelbestormers als De Klerk, Kramer, Van der Mey, Staal, Gratama en Wijdeveld hadden grootse en politieke idealen om tot vernieuwende architectuur en stedenbouw te komen. Zij zochten naar nieuwe vormen die pasten bij hun maatschappijvisie. Het werd tijd om met oude vormen te breken en oplossingen te zoeken die anders waren dan de aanpak van Berlage. Berlage had een eind gemaakt aan de traditionele, op het verleden ge ï nspireerde vormgeving, maar zijn aanpak was zakelijk en sob er. De jonge Amsterdamse School- architecten decoreerden het straatbeeld met hun uitbundige en dynamische architectuur. Hun bouwwerken zijn herkenbaar aan hun expressieve kleur- en materiaalgebruik en rijke versieringen. Veel van die rijkdom staat in dienst van de ruimtelijke rol van de architectuur. Amsterdamse School-gebouwen bepalen en bespelen hun omgeving zowel buiten als binnenshuis. Tegelijk sluiten ze vaak aan op de karakteristieken van hun context, of dat nu een groots plein is, een besloten woonstraat of een idyllisch buiten. Michel de Klerk, de architect van Het Schip, was éé n van de belangrijkste leden van de Amsterdamse School. Michel de Klerk is in geboren op de Zwanenburgwal in een groot, arm Joods gezin. Zijn carri è re begon toen hij op zijn veertiende op school ontdekt werd door architect Eduard Cuypers, die zijn tekentalent herkende toen hij zag hoe goed Michel zijn schoolmeester kon natekenen. Samen legden zij de basis voor de Amsterdamse School. Eenmaal voor zichzelf begonnen in vestigde De Klerk zijn naam vooral met een serie woningblokken in Amsterdam, o. Naast inspirator voor de nieuwe beweging waren er ook tegenstanders van deze bouwstijl; sommigen waren verbijsterd en vonden iemand die tradities en oude principes op een dergelijke wijze hanteerde simpelweg krankzinnig. De Klerks fans zagen hem daarentegen als een ongrijpbaar genie die de weg wees in de vormgeving van de moderne, dynamische en massale stad. In het eerbetoon bij De Klerks plotselinge dood, valt de wanhoop over het wegvallen van deze inspiratiebron bijzonder op. De Klerk ontwierp niet alleen de gevels van Het Schip en de woningen, maar ook het interieur van het postkantoor, tot en met details als het glas in lood en de wandklok. Het is een wonderlijke ruimte geworden; waar anders hangt boven een onregelmatige trapeziumvormige plattegrond een gewelfd, rechthoekig plafond? Ook de intense kleuren paarsblauw naast het lavendelblauw, die bij de laatste restauratie zijn teruggebracht, zijn opmerkelijk. Dankzij deze zorgvuldige aanpak rond de restauratie van het postkantoor is De Klerks enige volledig bewaarde interieurontwerp nu weer in volle glorie te bewonderen. De architecten van de Amsterdamse School ontwie r pen niet alleen gebouwen. Ze streefden ernaar een totale visie uit te werken voor het straatbeeld; veel straatmeubilair werd door architecten en vormgevers in de Amsterdamse School - stijl ontworpen. De Amsterdamse stadsarchitect Pieter Lucas Marnette heeft veel op zijn naam staan. Hij ontwierp onder andere de bekende staande girobus , de rode brandmelder en de straatkiosk. Anton Kurvers is verantwoordelijk voor de helmvormige gemeentegirobus en architect Jo van der Mey heeft het bekende Amsterdamse straaturinoir, de Krul, een nieuw aanzien gegeven. Het straatmeubilair is te bewonderen in de Museumtuin. De Woningwet van hoort bij een reeks van wetten waarmee rond de levensomstandigheden van de gewone man en vrouw werden verbeterd. Met een totaalpakket aan maatregelen werd krotopruiming gestimuleerd en een eind gemaakt aan de nieuwbouw van slechte, ongezonde woningen. Zo moesten gemeenten een bouwverordening opstellen waarin kwaliteitseisen werden gesteld aan gebouwen. Ook moest de opzet van nieuwe stadswijken voortaan gepland worden in 'uitbreidingsplannen', zoals Berlages Plan Zuid. Het bekendste effect van de wet was natuurlijk de 'woningwetbouw' van goede, betaalbare huizen door organisaties zonder winstoogmerk. De overheid stelde leningen beschikbaar aan woningbouwverenigingen die voor de arbeiders bouwden. De Nederlandse volkshuisvesting behoort tot de beginjaren van de Woningwet en tot de beste van Europa. De Spaarndammerbuurt werd aan het eind van de negentiende eeuw opgezet voor de arbeiders die werkzaam waren in de nabijgelegen nieuwe havens. Aanvankelijk was het een armoedige buurt waar grondbezitters flink verdienden aan gebrekkige huizen. Na intreding van de Woningwet veranderde het straatbeeld. Zo kwamen er waardige arbeiderswoningen met plantsoenen. Het Spaarndammerplantsoen werd een groene oase in een bakstenen omgeving. Architect Michel de Klerk bouwde hier drie bijzondere volkswoningbouwcomplexen. Hij brak met de traditie en in plaats van de gebruikelijke rijen smalle, grauwe woonhuizen, bouwde hij monumentale arbeiderspaleizen in opvallende kleuren baksteen. NL EN. https://cdn.sqhk.co/patmilfordpb/gd0jcgi/melodrama-genre-style-and-sensibility-23.pdf https://static.s123-cdn-static.com/uploads/4574215/normal_5fc70752eef1a.pdf https://static.s123-cdn-static.com/uploads/4580310/normal_5fca992eb777f.pdf https://cdn.sqhk.co/rowdyboonthongkaosc/PkLihIh/21st-century-guidebook-to-fungi-1st-edition-58.pdf https://uploads.strikinglycdn.com/files/87e0cf45-092b-4b78-ae34-4f188aec5be5/river-of-darkness-francisco-orellanas-legendary-voyage-of- death-and-discovery-down-the-amazon-89.pdf https://cdn.sqhk.co/hannahgonzalezne/jgiePhc/lighting-for-interior-design-34.pdf