De Oud Oplage: 120.000 ex. Dé krant voor de 50-plusser Dinsdag 21 juli 2009 - Jaargang 5, nr. 15 Een dubbeltje uit de zak van Henry de Monchy Ik krijg De Oud-Rotterdammer Deze week o.a.: van mijn in Woensdrecht Piet Peters deed wonende zus, die hem op haar Theo Laserons beurt weer krijgt van haar in schrikken Rotterdam wonende schoon- zus. Je leest de krant dus met - Pag 3 vertraging. Daar heb ik wat op Charloisse gevonden: Ik heb mij geabon- Voetbal neerd. Voor de kosten hoef je Vereniging dat echt niet te laten. Zo las ik in De Oud-Rotterdammer - Pag 9 van 10 juni 2008 een stukje Dubbele over het pand ‘De Eersteling’ jubileumreünie nu aan de Rijnhaven. Mijn hart al succes sloeg over. Ik zal u vertellen waarom. - Pag 13
In de Magneet Ik behaalde in 1956 mijn mulo-diplo- vierden De ma. Mijn leraar Duits, de heer Kanters, Soppers menig hielp mij bij het verlaten van de school carnavalsfeest aan een mooie baan bij Pakhuismees- - Pag 16 teren, waarvoor ik aan het werk ging - Henk Conijn bewaart prachtige herinneringen aan gebouw De Eersteling - in het pand De Eersteling aan de onberispelijk te blijven uitzien?’). man, die, schijnbaar verloren, door het Corrupt den aan de Rijnhaven; De Feniks op In het midden van het kantoor werkten kantoor liep. Er was een RET-halte in De andere persoon is de heer Weps. Katendrecht en pand Wilhelminakade, acht mensen aan een lange tafel. de buurt, dus dat varkentje was gauw Nee, niet Wesp, maar Weps; van origi- uiteraard aan de Wilhelminakade. Tegenover elkaar zaten de heren Schip- gewassen. Dacht ik. Maar nee, ‘mijn- ne Tsjech en ‘walkapitein’ bij Pakhuis- Het hoofdkantoor zat aan de Aert van per en Borgmans. Zij konden slecht heer’ zei mij dat hij ergens in een zak meesteren. Zeg maar, de REGELAAR. Nesstraat 10 (telefoonnummer 114900) met elkaar overweg. Als zij met elkaar nog een dubbeltje had; precies de prijs Ik moest geregeld naar douanekantoren en er was nog een olieopslagpand in de moesten overleggen, belden zij elkaar van een buskaartje naar de stad. Hij om partijen in te klaren, die uit schepen Waalhaven. op. Lachwekkend! Naast Borgmans zat vroeg mij even in zijn zak te kijken en waren gelost. Op deze douanekantoren, de heer Spruit, die te maken had met dat deed ik, goedhartig als ik ben. Na- secties genaamd, moest je verklaren Onberispelijk de overslag van goederen. Mijn functie dat ik hem zo’n beetje had uitgekleed dat de betreffende partij was gelost en Chef van De Eersteling was de heer " vond ik het dubbeltje. Gelukkig kwam je de partij met eigen ogen had gezien. - Met mijn eerste autootje: een Simca Aronde Hekezen; een ‘gentleman’, altijd van opgeslagen partijen in het pand. de bus binnen een paar minuten. Soms zaten de goederen nog in het Monthlery de Luxe 1300 - keurig in het pak, waarmee hij ook de Er werkte één dame op kantoor: Rina Ik ontmoette deze man later nog schip en dan moest je liegen als de haven in ging om zaken te regelen. Als # $ eens; tijdens een personeelsuitje naar douaneambtenaar vroeg: “Waar staan en liep naar de sectiechef aan een hij terugkwam, keek ik altijd stiekem vaak met mij naar huis. Zij woonde Brussel. Er was een hele trein voor de goederen?” Soms wou het inklaren bureau in de hoek. Na enkele minuten hoe vies hij was geworden. Maar in Bloemhof en ik in Sportdorp. Ik de paar honderd personeelsleden van niet lukken, doordat de ambtenaar zich draaide hij zijn lichaam tijdens het ge- hij zag er altijd weer heel schoon uit was straalverliefd op Rina, maar heb Pakhuismeesteren. Die oude baas, die niet liet bedotten. Weps leerde mij hoe sprek zo, dat ik kon zien wat hij deed. (later, aan boord van schepen waarop dat nooit verteld. Ik wilde naar de ik een paar maanden eerder op de bus je dat moest aanpakken. “Zorg dat je Hij zorgde er tegelijkertijd voor dat ik als stuurman voer, heb ik mij vaak Zeevaartschool en dan naar zee en daar moest zetten, zag ik door de treinwa- een paar pakjes sigaretten bij je hebt of de andere ambtenaren het niet zagen. hoorde naar mijn overtuiging geen gon komen, waarbij hij met iedereen % Ik zeg hem een paar pakjes sigaretten meisje bij (dat kwam later wel). Boven- een praatje maakte. Ik ging bijna van wone douaneambtenaar, want die zijn overhandigen aan de chef, zo gewiekst dien ging Rina verloven en voor haar mijn stokkie, want hij bleek de grote strikt eerlijk. Nee, ga naar de chef van en snel, dat je goed moest kijken om was ik natuurlijk maar een broekie. Ik ‘baas’, Henri de Monchy, te zijn. Deze de sectie; die heeft door zijn functie het te zien. Dankzij zijn handigheid was 16 en zij 18. man, 75 jaar oud, multi-multi miljonair, " &