Antoine Fafard - Press clippings

Album: Ad Perpetuum Publication: Modern Drummer Issue: April 2015 Country: USA

- 1 - Last updated: March 2015 Recorded live in the studio with the band Butcher Brown, a quartet based in Virginia, these 12 tracks were originally intended as beds for Payton to solo over, but he came to regard them as strong enough to stand on their own. Where they succeed is in illuminating how an exceptional rhythm section connects relatively simple phras- es into a compelling whole. Listen, for example, to the interaction of Corey Fonville’s lithe hi-hat pattern with Andrew Randazzo’s persistent bass on “Three” or the way Keith Askey’s guitar rip- ples through “Five.” Often hidden behind melodic statements, here they shine on their own. Student musicians, of course, are well acquainted with play-along bed tracks by peo- ple like Jamey Aebersold, and most people with a Macintosh computer have likely encountered Nicholas Payton the loops offeredAntoine by Apple’s GarageFafa Band.rd Have - PressAntoine cliFafardppings Numbers Payton and company created anything you can’t PAYTONE OO3 Ad Perpetuum ★★★ hear in pre-packaged formats? While there may be UNICORN 5092 Albumno: main melodicAd Perpetuum instrument to carry a theme and ★★★1/2 For lovers of the groove, the deep box sets of Miles improvise, there are minimalist, riff-centred solos Publication: DownBeat A powerful example of -fusion at its hardest, Davis’ explorations into electronic instrumenta- like the keyboard figure that runs through “Four,” Issue: February 2015 Antoine Fafard’s Ad Perpetuum flexes the mus- tion between 1969 and 1973 offered a wealthCountry of and: an undeniableUSA immediacy created by five alternate tracks of live studio jamming—long, cles of a genre that is thrilling at best, numbing at players sharing ideas in real time. Occasionally, worst. Highly structured, its playing airtight and unedited takes of sumptuous funk rhythms. If you as on “Six”—with a stuttering rhythm and unison dug those base tracks as much as the original, edit- gripping, this 10-song effort was recorded in var- Recorded live in the studio with the band lead line that is reminiscent of ’s ed releases with Davis and others soloing over his ious locales, then stitched together in the home Butcher Brown, a quartet based in Virginia, these Headhunters—there is even fire. —James Hale studio of guitarist Jerry De Villiers Jr. in Montreal. 12 rhythmtracks weresection, originally then Nicholas intended Payton’s as beds Numbers for is for you. The grooves never stop, and there are Drummer ’s precise, explosive Payton to solo over, but he came to regard them as Numbers: Two; Three; Four; Five; Six; Seven; Eight; Nine; Ten; few solos to interrupt the flow. If, however, you are Eleven; Twelve; Thirteen. (68:21) grooves were the starting point. Recorded in Los strong enough to stand on their own. Where they looking for ripe, ripping trumpet from Payton, Personnel: Nicholas Payton, Fender Rhodes, trumpet (1); Keith Angeles and produced by veteran bassist Jimmy succeed is in illuminating how an exceptional Askey, guitar; Devonne Harris, Juno , , organ, bass; Haslip in a short time frame, bassist Fafard was you need to go elsewhere; he picks his horn up Andrew Randazzo, bass; Corey Fonville, drums. rhythmonly once. section connects relatively simple phras- Ordering info: nicholaspayton.com pressured to write these tunes fast. He has deliv- es into a compelling whole. Listen, for example, ered a cohesive recording that shows no sign of to the interaction of Corey Fonville’s lithe hi-hat strain. pattern with Andrew Randazzo’s persistent bass Fafard, Colaiuta and De Villiers play on all on Brian“Three” Charette or the way Keith Askey’s guitar rip- tracks. They’re augmented on six by keyboardist plesGood through Tipper “Five.” Often hidden behind melodic Gerry Etkins, saxophonist Jean-Pierre Zanella and statements,PR 8128 here they shine on their own. multi-instrumentalist Gary Husband. This is an ★★★ album of many moving parts, a strategically craft- Student musicians, of course, are well ed project that nevertheless feels spontaneous. acquainted with play-along bed tracks by peo- You’re stuck in a motel lounge listening to an Sparked by Fafard’s highly processed bass and pleorgan like Jamey trio play Aebersold, The Zombies’ and most 1968 people psyche with- occasional guitar, the tunes are largely uptempo. a Macintoshdelic hit “Time computer Of The have Season.” likely encounteredThen they The few slower ones, like “Same But Different” and Nicholas Payton thepeel loops off offered those bydotted Apple’s rhythms Garage for Band. Jimmy Have Numbers Antoine Fafard the elegiac finale “PreSilence,” give the album bal- PaytonWebb’s and company“Wichita createdLineman.” anything “Cuando you can’t Ad Perpetuum ance. The playing is virtuosic, from Fafard’s slap PAYTONE OO3 Cuando Cuando” is in there, and so is the ★★★ hear in pre-packaged formats? While there may be UNICORN 5092 bass on “Riff & Raft” to De Villiers’ soaring gui- no druggymain melodic swoon instrumentof John Barry’s to carry theme a theme from and ★★★1/2 tar on “Five Course Meal” to “D-Day,” an expan- For lovers of the groove, the deep box sets of Miles improvise,the Bond there flick are You minimalist, Only Live Twice riff-centred. It seems solos sive cut featuring Zanella’s swooping saxophone like a gag, but the music on this album is no A powerful example of jazz-fusion at its hardest, Davis’ explorations into electronic instrumenta- like the keyboard figure that runs through “Four,” and double drumming by Colaiuta and Husband, Antoine Fafard’s Ad Perpetuum flexes the mus- tion between 1969 and 1973 offered a wealth of joke. Though some of the selections need caught between gigs as keyboardist for John and an undeniable immediacy created by five cles of a genre that is thrilling at best, numbing at alternate tracks of live studio jamming—long, to be taken with a grain of camp, organ- McLaughlin and drummer for . players sharing ideas in real time. Occasionally, worst. Highly structured, its playing airtight and unedited takes of sumptuous funk rhythms. If you ist Charette is delivering the goods without While the tracks are heady, they’re also as on “Six”—with a stuttering rhythm and unison gripping, this 10-song effort was recorded in var- dug those base tracks as much as the original, edit- irony. expressive. “Eternal Loop” features solos by Fafard lead line that is reminiscent of Herbie Hancock’s ious locales, then stitched together in the home ed releases with Davis and others soloing over his This is Charette’s eighth album as a lead- (laying the foundation), De Villiers (soaring), Headhunters—there is even fire. —James Hale studio of guitarist Jerry De Villiers Jr. in Montreal. rhythm section, then Nicholas Payton’s Numbers er, after making his bones in bands with Lou Etkins (onto other worlds) and Colaiuta, driving Donaldson and Houston Person. The title trackDrummer Vinnie Colaiuta’s precise, explosive is for you. The grooves never stop, and there are Numbers: Two; Three; Four; Five; Six; Seven; Eight; Nine; Ten; their solos on “You Only Live Twice” that you the tune back to its circular, paradoxically aspir- opener puts you on notice: medium-fast swing grooves were the starting point. Recorded in Los few solos to interrupt the flow. If, however, you are Eleven; Twelve; Thirteen. (68:21) can easily forget the theme, and forgive it once ing melody. It’s a gorgeous track, bathing the lis- Personnel:with a ringing Nicholas Payton, ride cymbal Fender Rhodes, from trumpet drummer (1); Keith Jordan Angeles and produced by veteran bassist Jimmy looking for ripe, ripping trumpet from Payton, it returns. A Charrette ballad, “To Live In Your tener in unexpected and dazzling sound. Askey,Young guitar; Devonneand Charette Harris, Juno spinning synthesizer, piano,out fresh, organ, bass; knot -Haslip in a short time frame, bassist Fafard was you need to go elsewhere; he picks his horn up Andrew Randazzo, bass; Corey Fonville, drums. Life,” is ruminative and sweet, without being cloy- —Carlo Wolff ty phrases that develop in leaps, ebullient and cli-pressured to write these tunes fast. He has deliv- only once. Ordering info: nicholaspayton.com ing. —Jon Garelick ered a cohesive recording that shows no sign of Ad Perpetuum: Shuffle It!; Riff & Raft; PolySeven; Same But ché-free. That relaxed intensity is a hallmark of Different; Five Course Meal; D-Day; Eternal Loop; Slash One; The the album. Guitarist Avi Rothbard’s “Another strain.Good Tipper: Good Tipper; Time Of The Season; Spring Is Here; Egg; PreSilence. (49:50) Cuando Cuando Cuando; Another Quarter; Standing Still; You Only Quarter” hints at “Cissy Strut” funk, but he and LiveFafard, Twice; Wichita Colaiuta Lineman; and Up DeUp And Villiers Away; One play And on Nine; all To Live In Your Life; The Kicker. (58:18) Personnel: Antoine Fafard, bass, classical guitar; Jerry De Villiers Brian Charette Charette take bona fide jazz solos over the groove.tracks. They’re augmented on six by keyboardist Jr., guitar, synth guitar; Vinnie Colaiuta, drums; Gerry Etkins, Personnel: Brian Charette, organ; Avi Rothbard, guitar (1, 3, 5, keyboard (2, 3, 7); Gary Husband, drums (6); Jean-Pierre Zanella, Gerry6, 8, 10,Etkins, 11, 12); Jordan saxophonist Young, drums Jean-Pierre (1, 3, 5, 6, 8, Zanella10, 11, 12); Yotam and Good Tipper As for camp, Mark Ferber’s fully committed saxophone (6,9, 10). PR 8128 multi-instrumentalistSilberstein, guitar (2, 4, 7, 9); Gary Mark Ferber, Husband. drums (2, This 4, 7, 9); is Joe an syncopated rim hits redeem “Cuando Cuando Sucato, tenor saxophone (10). ★★★ Cuando,” and the players are so carried away by albumOrdering of many info: movingposi-tone.com parts, a strategically craft- Ordering info: antoinefafard.com ed project that nevertheless feels spontaneous. You’re stuck in a motel lounge listening to an 66 DOWNBEAT FEBRUARY 2015 Sparked by Fafard’s highly processed bass and organ trio play The Zombies’ 1968 psyche- occasional guitar, the tunes are largely uptempo. delic hit “Time Of The Season.” Then they The few slower ones, like “Same But Different” and peel off those dotted rhythms for Jimmy the elegiac finale “PreSilence,” give the album bal- - 2 - Last updated: March 2015 Webb’s “Wichita Lineman.” “Cuando ance. The playing is virtuosic, from Fafard’s slap Cuando Cuando” is in there, and so is the bass on “Riff & Raft” to De Villiers’ soaring gui- druggy swoon of John Barry’s theme from tar on “Five Course Meal” to “D-Day,” an expan- the Bond flick You Only Live Twice. It seems sive cut featuring Zanella’s swooping saxophone like a gag, but the music on this album is no and double drumming by Colaiuta and Husband, joke. Though some of the selections need caught between gigs as keyboardist for John to be taken with a grain of camp, organ- McLaughlin and drummer for Allan Holdsworth. ist Charette is delivering the goods without While the tracks are heady, they’re also irony. expressive. “Eternal Loop” features solos by Fafard This is Charette’s eighth album as a lead- (laying the foundation), De Villiers (soaring), er, after making his bones in bands with Lou Etkins (onto other worlds) and Colaiuta, driving Donaldson and Houston Person. The title track their solos on “You Only Live Twice” that you the tune back to its circular, paradoxically aspir- opener puts you on notice: medium-fast swing can easily forget the theme, and forgive it once ing melody. It’s a gorgeous track, bathing the lis- with a ringing ride cymbal from drummer Jordan it returns. A Charrette ballad, “To Live In Your tener in unexpected and dazzling sound. Young and Charette spinning out fresh, knot- Life,” is ruminative and sweet, without being cloy- —Carlo Wolff ty phrases that develop in leaps, ebullient and cli- ing. —Jon Garelick Ad Perpetuum: Shuffle It!; Riff & Raft; PolySeven; Same But ché-free. That relaxed intensity is a hallmark of Different; Five Course Meal; D-Day; Eternal Loop; Slash One; The the album. Guitarist Avi Rothbard’s “Another Good Tipper: Good Tipper; Time Of The Season; Spring Is Here; Egg; PreSilence. (49:50) Cuando Cuando Cuando; Another Quarter; Standing Still; You Only Quarter” hints at “Cissy Strut” funk, but he and Live Twice; Wichita Lineman; Up Up And Away; One And Nine; To Live In Your Life; The Kicker. (58:18) Personnel: Antoine Fafard, bass, classical guitar; Jerry De Villiers Charette take bona fide jazz solos over the groove. Jr., guitar, synth guitar; Vinnie Colaiuta, drums; Gerry Etkins, Personnel: Brian Charette, organ; Avi Rothbard, guitar (1, 3, 5, keyboard (2, 3, 7); Gary Husband, drums (6); Jean-Pierre Zanella, 6, 8, 10, 11, 12); Jordan Young, drums (1, 3, 5, 6, 8, 10, 11, 12); Yotam As for camp, Mark Ferber’s fully committed saxophone (6,9, 10). Silberstein, guitar (2, 4, 7, 9); Mark Ferber, drums (2, 4, 7, 9); Joe syncopated rim hits redeem “Cuando Cuando Sucato, tenor saxophone (10). Cuando,” and the players are so carried away by Ordering info: posi-tone.com Ordering info: antoinefafard.com

66 DOWNBEAT FEBRUARY 2015 Antoine Fafard - Press clippings

Album: Ad Perpetuum Publication: Drummer Magazine Issue: December 2014 Country: UK

- 3 - Last updated: March 2015 Antoine Fafard - Press clippings

Album: Occultus Tramitis Publication: Classic Rock Society Issue: #197 (Sept/Oct 2013) Country: UK

- 4 - Last updated: March 2015 Antoine Fafard - Press clippings

Album: Ad Perpetuum Publication: JazzLife Issue: December 2014 Country: Japan

- 5 - Last updated: March 2015 grande originalité, il se situe dans un bon EYESBERG néo progressif, techniquement excellent. ANTOINE FAFARD BLUE Plus diversifié, plus étoffé, il se montre AD PERPETUUM (Progressive Promotions Records, UK-All., 2014) plus audacieux et moins porté sur ses (Unicorn Digital, Canada, 2014) ainés. C’est le parfait titre pour se faire une idée musicale du groupe. Winter Gone Bassiste du groupe jazz-rock/fusion retourne du côté GENESIS, période WIND SPACED OUT, Antoine FAFARD évolue dans AND WUTHERING. Versant dans la ballade la même mouvance pour sa carrière solo romantique, il évoque Your Own Special entamée au début du 21e s. En effet, loin Way. Dans le genre réussi, il saura trouver de suivre les tendances et les évolutions ses adeptes. Les autres apprécieront, mais technologiques, il préfère poursuivre son tout en ayant la sensation du déjà- exploration d'une musique qui s'est entendu. Inquisitive est un court titre de développée à la fin des années 60 du rockAntoine plus lambda, sans F afa grand intérêt.rd -siècle Press passé, etcli qui pp continueings à nous Passons aux 8’ de Feed Yourself, qui, par fasciner par sa spontanéité et sa richesse ses sonorités, se rapproche davantage d’un rythmique. Sur Ad Perpetuum, c'est ainsi à MARILLION période FISH. Bien construit, un univers tour à tour angoissant et chaleureux que nous sommes invités. En Album: musicalementAd Perpetuum et vocalement irréprochable, il peine néanmoins à nous emporter, se effet, les accents plaintifs de la guitare, Publication: montrantHighlands trop Magazine commun, trop entendu pour avec cette impression d'appel à l'aide, S’il existait un concours du groupeIssue :qui met nous#70 (Decemberinterpeller. Passons 2014) sur l’anecdotique soulignent bien cette part d'inquiétude qui le plus de temps à produire sonCountry 1er album,: intermèdeFrance 4-2-F pour arriver à Faces On My teinte la musique de notre canadien. Et en EYESBERG serait dans le peloton de tête ! Wall, bon titre de néo progressif mais même temps, une certaine tendresse s'en Car si on parle bien de 1er album, on parle manquant de vie, tout comme Porcelain. If dégage, comme lors d'une étreinte. Par également d’un groupe né il y a plus I Told You The Truth trouve, dans son ailleurs, les mouvements prudents de la de…35 ans ! En effet, étrange destin que ce aspect plus rock, une voie musicale batterie (Shuffle It! et son rythme shuffle groupe qui a su affûter ses armes mais qui intéressante pour le groupe qui réussit à hommage à Jeff PORCARO, Slash One), les n’avait jusqu’ici jamais gravé ses nous remettre dans les rails. Un bon titre nappes de synthés brumeuses (Shuffle It! à compositions. C’est enfin chose faite grâce terni un peu par une fin abrupte. S II reste nouveau) ou aux arabesques pleines de au toujours très actif label Progressive dans cet état d’esprit, avec même un côté mystère (Eternal Loop), mais encore ce Promotion Records. Si depuis les années DEEP PURPLE très sympathique montrant bourdonnement sinistre de la guitare sur 70, le groupe a perdu 2 de ses membres, il que sur une durée plus ramassée, il arrive The Egg, sont autant d'éléments qui se présente aujourd’hui sous forme de trio. tout autant à s’exprimer. Enfin, suggèrent davantage le sentiment d'effroi. Il se compose de Georg ALFTER à la guitare Detachment And Replacement clôt cet A l'inverse, quand la batterie avance d'un et à la basse, Norbert PODIEN aux claviers, album dans cette lignée entamée depuis 2 pas décidé (Five Course Meal) ou esquisse au chœur et de Malcom SHUTTLEWORTH morceaux, soit un néo progressif très carrément des pas de danse (Riff & Raft, D- Day), la matière sonore se pare d'atours grandeau chant. originalité, Mais pour il se les situe seconder, dans un un bon jeune dynamique, alliance d’un MARILLION, chatoyants. En outre, la basse slappée à la EYESBERG néobatteur progressif, les a rejoints techniquement pour l’album. excellent. Il s’agit GENAESNIST etO IDNEEEP PFUARPFLAE. R C’estD comme manière de Marcus MILLER (Riff & Raft, BLUE Plusdu diversifié,talentueux plusUlf JA étoffé,COBS , ilofficiant se montre au sein cela queA leD groupe PER PestET àU sonUM meilleur ! Five Course Meal) et les claviers (Progressive Promotions Records, UK-All., 2014) plusde audacieuxYACOBS mais et moinssurtout portéd’AR G surOS. Albumses EYE(UnicornSBERG Digital, nous Canada, laisse 2014) une étrange er tourbillonnants (Riff & Raft, Polyseven), ainés.composé C’est lede parfait 12 titres, titre cespour derniers se faire ne une sont sensation avec ce 1 opus. Mettant au goût tout autant que le thème flamenco idéepas musicale écrits récemment du groupe. pour Winter cet album Gone mais Bassiste du jour d’anciens du groupe titres, jazz-rock/fusion il ne parvient que enflammé de Polyseven pimentent le retournebien les du compositions côté GENESI S d’époque,, période WIND remises S PApartiellementCED OUT, An tào iréussirne FAF AsonRD pari.évolue La dansplupart menu, là où un saxophone enjoué (D-Day, ANDau WUTHERING.goût du jour. VersantIntéressant dans : car la balladecomment la mêmedes morceaux mouvance restent pour trop sa empreints carrière solo d’une e The Egg et Presilence) exhale un parfum romantique,le groupe il évoqueva associer Your Own ancienneté Special etentamée inspiration au début passée, du 21 voyante s. En et effet, annihilant loin enivrant. Toujours dans l'équilibre entre Waymodernité. Dans le ?genre Est-ce réussi, que l’essence il saura trouvermême dede une suivre personnalité les tendances qui lui et serait les évolutionspropre. Tout cymbales et fûts, Vinnie COLAIUTA continue sesl’esprit adeptes. 70’s Les va autresse faire apprécieront, ressentir ? mais technologiques,fonctionne en il soi préfère et l’écoute poursuivre n’est son pas er à nous surprendre par son adresse et sa toutChild’s en Playayant, 1 la titre sensation tonitruant, du répond déjà- aexploration désagréable. d'une Les musique amateurs acharnésqui s'est de créativité hors pair. L'association de son entendu.bien des Inquisitive questions est : rythmiqueun court titre endiablée de développée GENESIS ou à ladu finMA R desILL IO annéesN de F IS 60H seront du jeu avec la guitare au phrasé holdsworthien rockemmenée plus lambda, par des claviers sans grand proches intérêt. du rock siècle même passé, ravis. et Mais qui dans continue l’ensemble, à nous un du talentueux Jerry de VILLIERS, Jr. ravive Passonsprogressif aux 8’ des de annéesFeed Yourself 90 à , la qui, A R parEN Afasciner, certain par ennui sa spontanéité finit par nous et sa envahir richesse avec le souvenir de sa collaboration à l'album sesreprenant sonorités, égalementse rapproche son davantage sens mélodique, d’un rythmique. cette sensation Sur Ad Perpetuum d’avoir écouté, c'est ainsi déjà à tout 'SECRETS' du maître du legato justement, MApourRILL ION commencer. période F ISHE.Y E BienSBE R construit,G montre un cela.univers Mais tourun espoir à tour renait angoissant à la fin, quand et le quelques 30 ans en arrière. Ce n'est musicalementd’emblée qu’ilet vocalement a su faire irréprochable, évoluer sachaleureux groupe se que délivre nous de sommes ce carcan invités. pour En nous d'ailleurs pas un hasard si un autre il peinemusique, néanmoins sans la faire à nous tomber emporter, dans le serétro effet, proposer les accents une musique, plaintifs de plus la guitare, rock plus collaborateur du grand Allan, le batteur montrantmétal trop progressif commun, actuel. trop entendu Mais cepour quiavec radicale, cette impression toujours influencée d'appel à progressive l'aide, Gary HUSBAND, est invité sur D-Day pour S’il existait un concours du groupe qui met noussurprend interpeller. vraiment, Passons c’est sur la l’anecdotiquevoix de Malco msoulignent mais tout bien en cettese démarquant part d'inquiétude partiellement qui un duo explosif avec l'ami Vinnie. Lui le plus de temps à produire son 1er album, intermèdeSHUTTL E4-2-FWOR pourTH : amateursarriver à Faces de P hOnil C Myoll insteinte des la influencesmusique de précitées. notre canadien. Titres Et réussis en également nous prouve qu'il est loin d'avoir EYESBERG serait dans le peloton de tête ! Wall,ou bon de F titreISH, vous de néo allez progressif être ravis maiscar son même montrant temps, assurément une certaine la tendresse voie à prendres'en raccroché les gants. Il ne faudrait Car si on parle bien de 1er album, on parle manquanttimbre se de situe vie, toutvraiment comme dans Porcelain. un mélange If dégage, pour le comme futur…12/20 lors d'une Axel étreinte. SCHEYDER Par cependant pas oublier l'initiateur du projet. également d’un groupe né il y a plus I Tolddes You deux. The Forcément, Truth trouve, il participedans son auailleurs, les mouvements prudents de la Antoine FAFARD intervient en effet de de…35 ans ! En effet, étrange destin que ce aspectcharme plus du groupe, rock, une l’ancrant voie d’autant musicale plus batterie (Shuffle It! et son rythme shuffle temps à autre pour rappeler que c'est lui le groupe qui a su affûter ses armes mais qui intéressantedans la machinerie pour le groupe progressive. qui réussit Fort de à cehommage à Jeff PORCARO, Slash One), les chef (quelques solos furtifs et introspectifs n’avait jusqu’ici jamais gravé ses nousconstat, remettre nous dans sommes les rails. face Unà un bon bon titre titre, nappes de synthés brumeuses (Shuffle It! à de-ci de-là). Cependant, loin de faire un compositions. C’est enfin chose faite grâce terniparfait un peu comme par une ouverture.fin abrupte. Epitaph S II reste joue nouveau) ou aux arabesques pleines de étalage outrancier de ses talents de soliste, au toujours très actif label Progressive dansencore cet état plus d’esprit, la filiation avec GmêmeENESI Sun, puisquecôté mystère (Eternal Loop), mais encore ce c'est surtout son travail de composition et Promotion Records. Si depuis les années DEElesP P claviersURPLE très font sympathique retentir un son montrant de flûte bourdonnement sinistre de la guitare sur le jeu collectif de son trio qui sont mis en 70, le groupe a perdu 2 de ses membres, il queévoquant sur une durée forcément plus ramassée,Peter GA B il R arriveIEL. DeThe Egg, sont autant d'éléments qui avant. Angoisse et émerveillement se présente aujourd’hui sous forme de trio. toutplus, autant le chant, à de s’exprimer. par ses intonations, Enfin, suggèrent davantage le sentiment d'effroi. coexistent en harmonie et offrent des Il se compose de Georg ALFTER à la guitare Detachmentsonne plus Andgenesisien Replacement que jamais. clôt Du cetcoup, A l'inverse, quand la batterie avance d'un moments d'écoute très agréables dans et à la basse, Norbert PODIEN aux claviers, albumaussi dans réussi cette soit-il lignée dans entamée la forme, depuis il2 sepas décidé (Five Course Meal) ou esquisse cette œuvre jazz/rock-fusion foisonnante au chœur et de Malcom SHUTTLEWORTH morceaux,montre moins soit un attachant, néo progressif trop proche très decarrément des pas de danse (Riff & Raft, D- mais sans les excès incontrôlés qui ont au chant. Mais pour les seconder, un jeune dynamique,ses ainés pour alliance se démarquer. d’un MA ClosedRILLIO N Until, Day ), la matière sonore se pare d'atours précipité le style vers le déclin à la fin des batteur les a rejoints pour l’album. Il s’agit GENTheES IS Resurrection et DEEP P UseR PL démarqueE. C’est comme de ses chatoyants. En outre, la basse slappée à la années 70. 19/20 Lucas BIELA du talentueux Ulf JACOBS, officiant au sein celainfluences. que le groupe Sans est à être son meilleur non plus ! d’unemanière de Marcus MILLER (Riff & Raft, de YACOBS mais surtout d’ARGOS. Album EYEHighlandsSBERG nous Magazine laisse une70 étrange Five Course Meal) et les claviers composé de 12 titres, ces derniers ne sont sensation avec ce 1er opus. Mettant au goût tourbillonnants (Riff & Raft, Polyseven), pas écrits récemment pour cet album mais du jour d’anciens titres, il ne parvient que tout autant que le thème flamenco bien les compositions d’époque, remises partiellement à réussir son pari. La plupart enflammé de Polyseven pimentent le au goût du jour. Intéressant : car comment des morceaux restent trop empreints d’une menu, là où un saxophone enjoué (D-Day, le groupe va associer ancienneté et inspiration passée, voyante et annihilant The Egg et Presilence) exhale un parfum modernité ? Est-ce que l’essence même de une personnalité qui lui serait propre. Tout enivrant. Toujours dans l'équilibre entre l’esprit 70’s va se faire ressentir ? fonctionne en soi et l’écoute n’est pas cymbales et fûts, Vinnie COLAIUTA continue Child’s Play, 1er titre tonitruant, répond a désagréable. Les amateurs acharnés de à nous surprendre par son adresse et sa - 6 - Last updated: March 2015 bien des questions : rythmique endiablée GENESIS ou du MARILLION de FISH seront créativité hors pair. L'association de son emmenée par des claviers proches du rock même ravis. Mais dans l’ensemble, un jeu avec la guitare au phrasé holdsworthien progressif des années 90 à la ARENA, certain ennui finit par nous envahir avec du talentueux Jerry de VILLIERS, Jr. ravive reprenant également son sens mélodique, cette sensation d’avoir écouté déjà tout le souvenir de sa collaboration à l'album pour commencer. EYESBERG montre cela. Mais un espoir renait à la fin, quand le 'SECRETS' du maître du legato justement, d’emblée qu’il a su faire évoluer sa groupe se délivre de ce carcan pour nous quelques 30 ans en arrière. Ce n'est musique, sans la faire tomber dans le rétro proposer une musique, plus rock plus d'ailleurs pas un hasard si un autre métal progressif actuel. Mais ce qui radicale, toujours influencée progressive collaborateur du grand Allan, le batteur surprend vraiment, c’est la voix de Malcom mais tout en se démarquant partiellement Gary HUSBAND, est invité sur D-Day pour SHUTTLEWORTH : amateurs de Phil Collins des influences précitées. Titres réussis un duo explosif avec l'ami Vinnie. Lui ou de FISH, vous allez être ravis car son montrant assurément la voie à prendre également nous prouve qu'il est loin d'avoir timbre se situe vraiment dans un mélange pour le futur…12/20 Axel SCHEYDER raccroché les gants. Il ne faudrait des deux. Forcément, il participe au cependant pas oublier l'initiateur du projet. charme du groupe, l’ancrant d’autant plus Antoine FAFARD intervient en effet de dans la machinerie progressive. Fort de ce temps à autre pour rappeler que c'est lui le constat, nous sommes face à un bon titre, chef (quelques solos furtifs et introspectifs parfait comme ouverture. Epitaph joue de-ci de-là). Cependant, loin de faire un encore plus la filiation GENESIS, puisque étalage outrancier de ses talents de soliste, les claviers font retentir un son de flûte c'est surtout son travail de composition et évoquant forcément Peter GABRIEL. De le jeu collectif de son trio qui sont mis en plus, le chant, de par ses intonations, avant. Angoisse et émerveillement sonne plus genesisien que jamais. Du coup, coexistent en harmonie et offrent des aussi réussi soit-il dans la forme, il se moments d'écoute très agréables dans montre moins attachant, trop proche de cette œuvre jazz/rock-fusion foisonnante ses ainés pour se démarquer. Closed Until mais sans les excès incontrôlés qui ont The Resurrection se démarque de ses précipité le style vers le déclin à la fin des influences. Sans être non plus d’une années 70. 19/20 Lucas BIELA Highlands Magazine 70 Antoine Fafard - Press clippings

Album: Occutus Tramitis Publication: Highlands Magazine Issue: #61 (July 2013) Country: France

- 7 - Last updated: March 2015 OORDEEL 26

Mangini de geweldige partijen strak slaat, EDENBRIDGE keert Gert Emmens op The Day After terug meeste indruk . Zijn zwierige doch virtuoze maar het experiment, of de creativiteit The Bonding naar de elektronische muziek . Op dit album vioolpartijen doen in meer dan de helft van zo je wilt, is ver te zoeken . De écht zware (STEAMHAMMER) vertelt Emmens muzikaal het verhaal van de elf composities meer dan eens terug metal is verdwenen en toegankelijke prog een vrouw die gelukkig is, maar wordt verlangen naar bijvoorbeeld zijn prachtige krijgt de ruimte . De genotsmomenten zijn verlaten door haar geliefde die een gedicht progressieve jazzrock live-cd It’s Alive . Op Petrucci’s zeer melodieuze gitaarsolo’s die in het Spaans achterlaat . Dit gedicht wordt solistisch gebied vallen de bijdragen van zo nu en dan hemelse doorkijkjes geven in door Natxo Asenjo Fernandez voorgedra- gitaristen Scott Henderson en de van Alain tracks als The Looking Glass en The Bigger gen in het nummer Silencio Eterno (Eternal Caron bekende Jerry De Villiers Jr . eveneens Picture naast zijn geweldige gitaararrange- Silence) . Emmens staat bekend om zijn mix op door het mooi samengaan van techniek menten en -verbindingen in rocktracks als van traditionele elektronische muziek van en melodie . Datzelfde geldt voor de twee Surrender To Reason met een prachtige de Berlijnse School en mooie melodieën . Dat strakke saxofoonpartijen . Voor zijn debuut zangpartij . Tekenend is echter dat de instru- onderscheidt hem van veel collega’s in het had de Canadees al ingehuurd; mentale krachtpatserij van Enigma Machine genre die vaak óf Berlijnse School óf melo- op de nieuwe plaat krijgt deze geweldenaar niet meer zo boeit en de band van nu eigen- The Bonding is het achtste studioalbum dieuze muziek maken . Om die reden krijgt gezelschap van een drummers dream- lijk meer fascineert met de zeer toeganke- van het Oostenrijkse gothicmetalkwintet Emmens vaak een eigen stijl toebedeeld en team, bestaande uit onder anderen Gavin lijke ballad Along For The Ride . Naast acht Edenbridge . Gitarist Lanvall en zijn levens- daarin kan ik me wel vinden . Misschien heeft Harrison, , Chad Wackerman, nummers van rond de zes minuten sluit gezellin zangeres Sabine Edelsbacher wilden zijn avontuur met Memories zijn weerslag en zijn oude SO-maatje Martin Dream Theater af met de epic Illumination er klaarblijkelijk iets speciaals van maken, gehad op The Day After, want persoonlijk Maheux . Fafard zelf laat zich natuurlijk ook Theory die maar liefst 22 minuten duurt . want door middel van fondswerving heeft vind ik dat deze cd wat progressiever klinkt niet onbetuigd, waarbij hij naast de fretloze Uitgebalanceerde drukte en tempowisselin- de band het voor elkaar gekregen de kosten dan zijn eerdere albums . Zo zijn er binnen de en gefrette bas eveneens akoestische en gen zijn niet van de lucht, maar de ontroe- van het participerende orkest voorgefinan- nummers geregeld veranderingen te horen in elektrische gitaren hanteert . Daarnaast zorgt ring voel je pas echt als het orkest inzet na cierd te krijgen . Edenbridge treedt daarmee ritme, sfeer en structuur, iets wat typerend hij samen met zijn twee basleraren in Tree O het rustpuntje . Relatief gedragen bombast in de voetsporen van onder meer Nightwish, is voor prog en klassieke muziek . Waking Up voor een knallende reünie . Fafard heeft voor neemt je mee naar het pianoslot . Aan de Within Temptation en Epica . De klassieke opent de cd lekker sfeervol, waarna melodi- zijn solocarrière de powerjazzrock van SO ene kant glipt het avontuurlijke, grillige invloeden, en de symfonische en melodieuze euze sequences volgen met een sterk sole- grotendeels losgelaten en heeft zich meer karakter van deze grote naam weg; aan de elementen zijn een krachtige combinatie rende Gert Emmens . Gelukkig zijn er nog op pure, intelligent gestructureerde jazzrock andere kant zijn de pakkende composities gebleken en daar waar Nightwish bijna over musici in deze muziekstijl die een knappe gericht . Omdat alle muzikanten daarbij hun van het vorige album ook niet helemaal de top gaat qua bombast, Delain en Within solo kunnen spelen . In het eerste deel van eigen stijl konden etaleren, heeft dit tot een aanwezig en dat is jammer . En toch… de Temptation het meer richting pop zoeken en Cry It Out klinken de drums lekker zwaar . afwisselende maar toch coherente plaat topkwaliteit staat natuurlijk buiten kijf . Epica en ReVamp meer voor metal kiezen, LaterAntoine horen we de fraaie stem F vanafa Maztumird geleid - . PressLiefhebbers van cliSO kunnenpp echterings blijft Edenbridge trouw aan een melodieus, ofwel de Duitse artieste Kathrin Manz, die ook hun hart ophalen in het aanvankelijk Freek Wolff symfonisch geluid . Zonder afbreuk te willen ook in Silencio Eterno zingt . De mix van voor die band geschreven, maar opnieuw melodieuze sequencerlijnen en ‘antieke’ elek- gearrangeerde Funkevil en in Prelude No . 2 doen aan de bijdragen van Albumhet Orchestra: Occultus Tramitis tronische drumklanken, die veel op die van in C Minor van Bach, de gebruikelijke bewer- Klangvereinigung kan ik mij Publicationtoch niet aan : Io Pages de indruk onttrekken dat het album niet Jean Michel Jarres vroege albums lijken, is king van een klassiek stuk voor solobas . EARTHLING SOCIETY Issue: #117 (September 2013) Zodiak wezenlijk anders zou hebben geklonken als bijzonder sterk . Searching For Answers heeft Country: Netherlands René Yedema (4 ZERO RECORDS) men bijvoorbeeld Miro Rodenberg had inge- een licht jazzy ondertoon, een muziekstijl schakeld voor de orkestraties . De diverse door waarmee Emmens ooit is begonnen . Ik denk dat in Contemplation alle genoemde ingredi- Na de prima plaat Stations Of The Ghost piano begeleide stukjes benadrukken het FATES WARNING (2012) doet Earthling Society met Zodiak lieve en zoete aspect binnen de band, even- enten op de beste manier samen komen; zeer een stapje terug . Dat wil zeggen: terug in als het feit dat The Bonding maar liefst drie knap gedaan! De cd sluit af met de donkere Darkness In A Different Light de tijd, want de muziek ontbeert moderne ballads telt . De opening doet sterk denken aan klanken in How To Move On From Here . The (INSIDE OUT) invloeden . Nu is ‘modern’ hier een ruim Nightwish met Anette Olzon en het sluitstuk Day After is opnieuw een meesterwerkje, zoals eigenlijk alleen Gert Emmens die kan begrip, want ik bedoel hiermee de invloe- is een heerlijke epic van ruim vijftien minuten 26 OORDEELden uit de jaren tachtig . Latere invloeden met veel variatie en bombast . Orkestrale stuk- maken . Respect… kent Earthling Society sowieso niet, want ken met koorzang worden afgewisseld met Paul Rijkens de muziek is stevig geworteld in de vroege gedragen, bijna akoestische stukjes waarbij Mangini de geweldige partijen strak slaat, EDENBRIDGE keert Gert Emmens op The Day After terug meeste indruk . Zijn zwierige doch virtuoze Hawkwind en jaren zestig psychedelica . een vergelijking met Epica voor de hand ligt, ANTOINE FAFARD Daarmeemaar doethet experiment,de band ook of eende creativiteitstapje terwijl The ook Bonding op muzikaal gebied Rhapsody naar de elektronische muziek . Op dit album vioolpartijen doen in meer dan de helft van Occultus Tramitis terugzo als je hetwilt, om is verde teaantrekkelijkheid zoeken . De écht van zware herkenbaar (STEAMHAMMER) is en in de rustige passages zelfs vertelt Emmens muzikaal het verhaal van de elf composities meer dan eens terug (UNICORN DIGITAL) de muziekmetal isgaat verdwenen zodat ik, en in toegankelijke tegenstelling prog Jean Michel Jarre . Erik Martensson vervult een een vrouw die gelukkig is, maar wordt verlangen naar bijvoorbeeld zijn prachtige tot hetkrijgt vorige de ruimte album, . De dit genotsmomenten keer geen ‘tip’ zijngastrol als zanger in de titeltrack en ‘onze’ verlaten door haar geliefde die een gedichtNa eenprogressieve lange pauze jazzrock van negen live-cd jaar It’s is FatesAlive . Op kan gevenPetrucci’s . De compositieszeer melodieuze zijn opgitaarsolo’s zich nog dieRobbie Valentine is als achtergrondzanger te in het Spaans achterlaat . Dit gedicht wordtWarning solistisch weer gebiedterug metvallen een de volwaardigbijdragen van steedszo prima,nu en danmaar hemelse we hebben doorkijkjes dit soort geven inhoren en krijgt de credits voor de koortjes . The door Natxo Asenjo Fernandez voorgedrastudioalbum- gitaristen . Sterker Scott Hendersonnog: de speciale en de versievan Alain krautrocktracks gemengdals The Looking met spacerock Glass en alThe veel Bigger Bonding is een mooi, degelijk, prima gepro- gen in het nummer Silencio Eterno (Eternalbevat Caron nog eenbekende tweede Jerry cd Demet Villiers ruim tweeënJr . eveneens- vakerPicture gehoord naast . Daarbij zijn geweldige komt dat gitaararrangedeze zes duceerd- en toegankelijk album . Het is zeker Silence) . Emmens staat bekend om zijn mixtwintig op minutendoor het livemooi bonusmateriaal samengaan van . Nu techniek de tracksmenten geen enechte -verbindingen uitschieter in kent;rocktracks alle alsniet vernieuwend, maar als het zo goed klinkt van traditionele elektronische muziek vanheren en Matheos, melodie Alder, . Datzelfde Aresti, geldtVera envoor nieuw de -twee nummersSurrender zijn weliswaarTo Reason van met een een redelijk prachtige hoeft dat voor mij ook niet . In dit genre zou de Berlijnse School en mooie melodieën . Datkomer strakke drummer saxofoonpartijen Jarzombek alle . Voor keyboards zijn debuut hoogzangpartij niveau, maar . Tekenend ze missen is echter hoogtepunten dat de instru . Edenbridge- meer aandacht moeten krijgen en onderscheidt hem van veel collega’s in hethebben had uitgebannen,de Canadees kunal Dave je je Weckl afvragen ingehuurd; in Dat mentalebetekent krachtpatserijniet dat Zodiak van Enigmageen goede Machine hopelijk draagt The Bonding daartoe bij . De genre die vaak óf Berlijnse School óf melohoeverre- op de Darkness nieuwe plaatIn A Differentkrijgt deze Light geweldenaar nog The Bonding is het achtste studioalbum plaatniet zou meer zijn! zo Dat boeit is zekeren de nietband het van geval, nu eigen speciale- versie bevat een fraai boekje met als Toendieuze Spaced muziek Out (SO)maken in . Om2000 die met reden een krijgt onder gezelschap prog(metal) van valt een. Ik bendrummers geneigd omdream - van het Oostenrijkse gothicmetalkwintet wantlijk de meer leden fascineert van deze met sociëteit de zeer hebben toeganke bonus- het gehele album instrumentaal . verbluffendEmmens jazzrockalbum vaak een eigen debuteerde, stijl toebedeeld was enhet vernuftigeteam, bestaande hogeschoolmetal uit onder teanderen noemen, Gavin Edenbridge . Gitarist Lanvall en zijn levens- nog lijkenooit ballad iets onderAlong hunFor niveauThe Ride geprodu . Naast- acht het aldaarin duidelijk kan ikdat me bandleider wel vinden en . Misschien superbas -heeftmaar Harrison, de echt Simonprogressieve Phillips, elementen Chad Wackerman, zijn gezellin zangeres Sabine Edelsbacher wilden zijn avontuur met Memories zijn weerslag Terry Bozzio en zijn oude SO-maatje Martin ceerdnummers . Ik had echter van rondliever deeen zes continuering minuten sluit Menno von Brucken Fock sist Antoine Fafard zich met de groten van spaarzaam . In de studio redt Ray Alder er klaarblijkelijk iets speciaals van maken, gehad op The Day After, want persoonlijk Maheux . Fafard zelf laat zich natuurlijk ook van DreamStations Theater Of The af Ghost met degezien epic . Ach,Illumination zo het genre kon meten . Voor Occultus Tramitis, zich nog heel aardig, maar zijn stem is want door middel van fondswerving heeft vind ik dat deze cd wat progressiever klinkt niet onbetuigd, waarbij hij naast de fretloze heeftTheory iedere dierecensent maar liefstwel iets22 minutente zaniken duurt . . na Solus Operandi zijn tweede soloplaat, heser geworden met een duidelijk beperkter dan zijn eerdere albums . Zo zijn er binnen de en gefrette bas eveneens akoestische en OverigensUitgebalanceerde kwam Zodiak drukte in 2012 en tempowisselinal op vinyl GERT- de band EMMENS het voor elkaar gekregen de kostenhebben dan ook talrijke topmusici zich meer bereik . Toch is het geluid weer herkenbaar nummers geregeld veranderingen te horen in elektrische gitaren hanteert . Daarnaast zorgt uit, maargen zijn met niet slechts van dedrie lucht, tracks, maar terwijl de ontroe er The- van Day het After participerende orkest voorgefinandan- bereid verklaard om de speciaal voor Fates Warning oude stijl, zij het wat minder cierd te krijgen . Edenbridge treedt daarmee ritme, sfeer en structuur, iets wat typerend hij samen met zijn twee basleraren in Tree O op dezering cd voel zes je staan pas echt. als het orkest inzet na(GROOVE UNLIMITED) hen geschreven partijen in te spelen . Van heavy en agressief . Veel gitaarsolo’s kun je het rustpuntje . Relatief gedragen bombast in de voetsporen van onder meer Nightwish,deze isuitverkorenen voor prog en klassiekemaakt Jerry muziek Goodman . Waking Upverwachten, voor een maar knallende de nodige reünie rustpuntjes . Fafard heeft zijn voor opent de cd lekker sfeervol, waarna melodi- zijn solocarrière de powerjazzrock van SO neemt je mee naar het pianoslotAndré de Waal . Aan deNa zijnWithin geslaagde Temptation prog-cd en Memories Epica . De (iO113) klassieke op kwalitatief en kwantitatief gebied de her en der ook te vinden, zoals het akoes- ene kant glipt het avontuurlijke, grillige invloeden, en de symfonische en melodieuze euze sequences volgen met een sterk sole- grotendeels losgelaten en heeft zich meer karakter van deze grote naam weg; aan de elementen zijn een krachtige combinatie rende Gert Emmens . Gelukkig zijn er nog op pure, intelligent gestructureerde jazzrock andere kant zijn de pakkende composities gebleken en daar waar Nightwish bijna over musici in deze muziekstijl die een knappe gericht . Omdat alle muzikanten daarbij hun van het vorige album ook niet helemaal de top gaat qua bombast, Delain en Within solo kunnen spelen . In het eerste deel van eigen stijl konden etaleren, heeft dit tot een aanwezig en dat is jammer . En toch… de Temptation het meer richting pop zoeken en Cry It Out klinken de drums lekker zwaar . afwisselende maar toch coherente plaat topkwaliteit staat natuurlijk buiten kijf . Epica en ReVamp meer voor metal kiezen, Later horen we de fraaie stem van Maztumi geleid . Liefhebbers van SO kunnen echter blijft Edenbridge trouw aan een melodieus, ofwel de Duitse artieste Kathrin Manz, die ook hun hart ophalen in het aanvankelijk Freek Wolff symfonisch geluid . Zonder afbreuk te willen ook in Silencio Eterno zingt . De mix van voor die band geschreven, maar opnieuw doen aan de bijdragen van het Orchestra melodieuze sequencerlijnen en ‘antieke’ elek- gearrangeerde Funkevil en in Prelude No . 2 Klangvereinigung kan ik mij toch niet aan tronische drumklanken, die veel op die van in C Minor van Bach, de gebruikelijke bewer- EARTHLING SOCIETY de indruk onttrekken dat het album niet Jean Michel Jarres vroege albums lijken, is king van een klassiek stuk voor solobas . Zodiak wezenlijk anders zou hebben geklonken als bijzonder sterk . Searching For Answers heeft René Yedema (4 ZERO RECORDS) men bijvoorbeeld Miro Rodenberg had inge- een licht jazzy ondertoon, een muziekstijl schakeld voor de orkestraties . De diverse door waarmee Emmens ooit is begonnen . Ik denk Na de prima plaat Stations Of The Ghost piano begeleide stukjes benadrukken het dat in Contemplation alle genoemde ingredi- enten op de beste manier samen komen; zeer FATES WARNING (2012) doet Earthling Society met Zodiak lieve en zoete aspect binnen de band, even- - 8 - Last updated: March 2015 een stapje terug . Dat wil zeggen: terug in als het feit dat The Bonding maar liefst drie knap gedaan! De cd sluit af met de donkere Darkness In A Different Light de tijd, want de muziek ontbeert moderne ballads telt . De opening doet sterk denken aan klanken in How To Move On From Here . The (INSIDE OUT) invloeden . Nu is ‘modern’ hier een ruim Nightwish met Anette Olzon en het sluitstuk Day After is opnieuw een meesterwerkje, begrip, want ik bedoel hiermee de invloe- is een heerlijke epic van ruim vijftien minuten zoals eigenlijk alleen Gert Emmens die kan den uit de jaren tachtig . Latere invloeden met veel variatie en bombast . Orkestrale stuk- maken . Respect… kent Earthling Society sowieso niet, want ken met koorzang worden afgewisseld met Paul Rijkens de muziek is stevig geworteld in de vroege gedragen, bijna akoestische stukjes waarbij Hawkwind en jaren zestig psychedelica . een vergelijking met Epica voor de hand ligt, ANTOINE FAFARD Daarmee doet de band ook een stapje terwijl ook op muzikaal gebied Rhapsody Occultus Tramitis terug als het om de aantrekkelijkheid van herkenbaar is en in de rustige passages zelfs (UNICORN DIGITAL) de muziek gaat zodat ik, in tegenstelling Jean Michel Jarre . Erik Martensson vervult een tot het vorige album, dit keer geen ‘tip’ gastrol als zanger in de titeltrack en ‘onze’ Na een lange pauze van negen jaar is Fates kan geven . De composities zijn op zich nog Robbie Valentine is als achtergrondzanger te Warning weer terug met een volwaardig steeds prima, maar we hebben dit soort horen en krijgt de credits voor de koortjes . The studioalbum . Sterker nog: de speciale versie krautrock gemengd met spacerock al veel Bonding is een mooi, degelijk, prima gepro- bevat nog een tweede cd met ruim tweeën- vaker gehoord . Daarbij komt dat deze zes duceerd en toegankelijk album . Het is zeker twintig minuten live bonusmateriaal . Nu de tracks geen echte uitschieter kent; alle niet vernieuwend, maar als het zo goed klinkt heren Matheos, Alder, Aresti, Vera en nieuw- nummers zijn weliswaar van een redelijk hoeft dat voor mij ook niet . In dit genre zou komer drummer Jarzombek alle keyboards hoog niveau, maar ze missen hoogtepunten . Edenbridge meer aandacht moeten krijgen en hebben uitgebannen, kun je je afvragen in Dat betekent niet dat Zodiak geen goede hopelijk draagt The Bonding daartoe bij . De hoeverre Darkness In A Different Light nog plaat zou zijn! Dat is zeker niet het geval, speciale versie bevat een fraai boekje met als Toen Spaced Out (SO) in 2000 met een onder prog(metal) valt . Ik ben geneigd om want de leden van deze sociëteit hebben bonus het gehele album instrumentaal . verbluffend jazzrockalbum debuteerde, was het vernuftige hogeschoolmetal te noemen, nog nooit iets onder hun niveau geprodu- het al duidelijk dat bandleider en superbas- maar de echt progressieve elementen zijn ceerd . Ik had echter liever een continuering Menno von Brucken Fock sist Antoine Fafard zich met de groten van spaarzaam . In de studio redt Ray Alder van Stations Of The Ghost gezien . Ach, zo het genre kon meten . Voor Occultus Tramitis, zich nog heel aardig, maar zijn stem is heeft iedere recensent wel iets te zaniken . na Solus Operandi zijn tweede soloplaat, heser geworden met een duidelijk beperkter Overigens kwam Zodiak in 2012 al op vinyl GERT EMMENS hebben dan ook talrijke topmusici zich meer bereik . Toch is het geluid weer herkenbaar uit, maar met slechts drie tracks, terwijl er The Day After dan bereid verklaard om de speciaal voor Fates Warning oude stijl, zij het wat minder op deze cd zes staan . (GROOVE UNLIMITED) hen geschreven partijen in te spelen . Van heavy en agressief . Veel gitaarsolo’s kun je deze uitverkorenen maakt verwachten, maar de nodige rustpuntjes zijn André de Waal Na zijn geslaagde prog-cd Memories (iO113) op kwalitatief en kwantitatief gebied de her en der ook te vinden, zoals het akoes-