ZANDLOPER INFORMATIEBULLETIN VAN, VOOR EN DOOR VRIENDEN DIENSTVAK LO/SPORT — AUGUSTUS 2016

Mentaal ijzersterk

Intensieve inventiviteit Afscheid nemen doet pijn

Pagina 2 Zandloper

Inhoudsopgave

Voorwoord C-LO/Sportorganisatie 03

First lady 04

“De Lange vrouwen van Oranje” 05

Stipnotering 07

De Pen 08

Het Britse gras 10

Fieldlabtrialete 12

Gefeliciteerd ‘klootzakken’ 15

LO/Sport Kort 17

Afscheid nemen doet pijn 18

‘Haring happen’ 21

LO/Sport Kort 22

Spurtend ten onder aan verwachtingen 24

Intensieve inventiviteit 26

Favorieten en tempobeulen 28

Interview vormt einde drieluik 30

Zware tijden in Schaarsbergen 34

De Pen van Patrick Sins 37

Een dagje naar Madurodam 39

Ultra Survivalrun 40

Mentaal ijzersterk 42

Johan worstelt en komt boven 44

De ‘Pen’ past ons allemaal 46

Sterk lijf uit vroegere tijden 48

Colofon 49

WWW.FITFORACTION.NL Pagina 3 Zandloper

Voorwoord C-LO/Sportorganisatie

in Bad Reichen- Kop en staart hall of de klim- lessen op de ‘t Harde, september 1986. Ik ben als dienst- kazerne maar plichtig officier opgekomen op de Knobbel en ook de hinder- moet in het IP-bivak, de introductie-periode, nisbaanles, de allerlei opdrachten uitvoeren. Soms heel duide- orientatie-loop, lijk, soms heel wazig en soms kom ik mijzelf de MZV-les, de behoorlijk tegen. Maar ik heb geen idee waar- voetbaltraining, om die, in mijn ogen soms volstrekt nutteloze, de sportdag opdrachten worden gegeven. De sfeer is die enz, enz. Alle van ‘opdracht is opdracht’ en tegenspraak kunnen prima wordt dus niet geduld (tenzij je ontheven wilt middelen voor worden uit de opleiding). vorming zijn.

Breda, augustus 1988. Na twee jaar als dienstplich- Maar er moet tig officier bij de Artillerie te hebben gewerkt zit ik in wel een kop en de opleiding tot LO/Sportofficier. Fantastisch vooruit- een staart aan zicht en voldoende om mij niet te storen aan diezelf- zitten. de nutteloze opdrachten die ook nu weer gegeven De kop is dat er is nagedacht over de vormingsdoe- worden. Maar deze keer heb ik geluk, ik heb een len, wat wil ik bereiken? Als je geen doelen hebt klassecommandant die gedurende het jaar af en toe gaat het altijd goed, maar succes berust dan op lou- ook ‘s avonds op de legeringskamer komt en in een ter toeval. En de Commandant is verantwoordelijk hele gemoedelijke sfeer met ons evalueert. We kun- voor de doelstellingen van zijn eenheid. Als LO/Sport nen onze vragen goed bij hem kwijt en dus ook onze kunnen we prima ondersteunen, maar de Comman- frustraties over de ‘nutteloze’ opdrachten. En dankzij dant dient de richting te bepalen! deze Sgt1 gaan wij als aspirant-officieren wat meer snappen van de achterliggende gedachten van de De staart is het evaluatiegesprek. Ook zonder het opdrachten en de doelstellingen die ermee beoogd bespreekbaar maken van het feitelijke, getoonde worden. gedrag en het gewenste gedrag irt de doelstellingen berust de leerwinst op toeval. En op dat gebied kun- Marche-les-Dames, mei 1989. In de opleiding krij- nen we de eenheid weer goed ondersteunen. Wij gen we GVA-rotsklimmen. Hoezo grensverleggend, kunnen, indien nodig, de kaderleden helpen bij de ik vind het fantastisch! Ik zie om me heen natuurlijk voorbereiding en uitvoering van de gesprekken en ze wel dat anderen er wat meer moeite mee hebben en helpen bij het waarnemen van het gedrag. Ook dat hun grenzen af en toe behoorlijk verleggen. Maar is een onderdeel van ons ‘Professioneel Trainen’. dan, onder leiding van de LO/Sportinstructeurs van het KCT worden de activiteiten geevalueerd en wor- Bad Reichenhall, juli 2016. Samen met C-OTCo, Ge- den de vormingsdoelen besproken. Wat deed het neraal Ron Smits, zit ik ‘s avonds bij de voorbespre- met jou, wat deed het met je collega’s, hoe zorg je king van een evaluatie. Twee Sgt LO/Sport- dat de opdracht toch uitgevoerd wordt, hoe kun je instructeurs, die in die week steun leveren in Bad anderen helpen? En ineens worden soms ‘nutteloze’ Reichenhall, helpen de Smi van de eenheid met het opdrachten omgetovert tot soms fantastische leer- voorbereiden van zijn evaluatie van die dag. Op een momenten! respectvolle wijze brengen ze hem in het juiste En naast de klim- en evaluatie-activiteiten had ik als plaatje. Ze wijzen hem nog eens op de doelstellingen toekomstig LO/Sportofficier waardevolle gesprekken van die dag, welke gebeurtenissen van die dag in met Kap Jos Hesp, oud C-LO/Sportgroep EvN. Ge- dat kader zeer relevant waren, hoe je het gedrag sprekken over de rol van LO/Sport in het vor- van de militairen op een respectvolle wijze be- mingstraject van de militair. Wat kon ik een hoop spreekbaar kunt maken, hoe je dit vertaalt naar de van die man leren! toekomst, enz, enz.

Gelukkig is vorming binnen CLAS tegenwoordig beter Een half uur later houdt de Smi met vertrouwen een ingebed in het totale opleidingstraject van de mili- prima evaluatie, dankbaar gebruik makend van de tair. Onze fysieke activiteiten blijven echter nog tips en tools van twee willekeurige LO/Sport- steeds een uitstekend middel om te vormen en nog instructeurs. Twee Sgtn LO/Sport die toevallig die steeds kunnen de LO/Sportinstructeurs een grote week steun verlenen in Bad Reichenhall. En als zij er steun zijn in het vormingstraject van de militair. En niet waren geweest, dan waren er wel twee andere dan spreek ik niet alleen over de Mentex-oefeningen willekeurige LO/Sportinstructeurs geweest.

WWW.FITFORACTION.NL Pagina 4 Zandloper

First lady Door Ita Gunnink-Tulp (voormalig 2e luitenant Tulp, Milva)

Je bent 80 jaar, leest in het magazine Checkpoint van het Veteraneninstituut een artikel over

Leonie van Lamsweerde, onze allereerste vrouwelijke sportofficier, en je hele leven over- ziend kom je ineens tot een mooie conclusie.

Met dank aan de redactie van het Veteranen- instituut kregen wij een zeer leuk artikel over de aller-allereerste vrouwelijke sportofficier?

Met veel interesse heb ik het artikel Dubbel Check in Checkpoint nummer 6 gelezen. Het viel mij op dat de tweede luitenant Lamsweerde als eerste vrouwelijke sportofficier bij de Landmacht werd beschreven. Ik denk dat een aanvulling hier op zijn plaats is. In 1961 en 1962 vervulde ik namelijk ook deze functie, als eerste?

In 1957 studeerde ik als lerares lichamelijk opvoeding af aan de Calo in Rotterdam (nu Zwolle). Na drie jaar met veel plezier lesgeven aan een Huishoudschool waagde ik de overstap naar de militaire dienst. Van volledige inte- gratie van de vrouw in het leger was toen nog geen sprake. De vrouwen die werkten bij de Landmacht behoor- den allemaal tot het onderdeel Milva. Wanneer je al een beroepsopleiding voor de functie die je in het leger ging uitoefenen achter de rug had, kreeg je een versnelde opleiding. Zo werd ik na de basis- en officiersopleiding na korte tijd sportofficier Milva, de Militaire Vrouwenafdeling van de Koninklijke Landmacht. Tevens bekleedde ik de functie van WZZ-officier en officier toegevoegd aan het hoofd sectie 3, de kapitein Rusius. Eind 1962 trouwde ik, wat het eind van mijn militaire loopbaan betekende want huwelijk hield toen nog ontslag in.

Door het interessante verhaal over luitenant van Lamsweerde realiseerde ik me dat ik wellicht de eerste vrouwe- lijke sportofficier van de Landmacht ben geweest. Leuk om zoiets op je tachtigste te ontdekken. Als bijlage sluit ik twee foto’s bij. Een van mijn beëdiging tot officier. Ik ben de middelste en op mijn linker mouw is duidelijk de onderscheiding van sportofficier zichtbaar. De tweede foto is genomen tijdens één van de tweemaandelijkse bi- vakoefeningen. Ik ben degene zonder helm.

WWW.FITFORACTION.NL Pagina 5 Zandloper

“De Lange vrouwen van Oranje”

Column Leo Losloper

We zitten weer eens op de fiets. Dat doen we een paar keer per jaar. (Bij)fietsen noemen we dat. Ik doe dat bijfietsen/bijpraten met een Wijvensport oud collega. Laat ik hem voor het gemak Vic Vastlo- per noemen. Toen ik als (b)roekie in de LO/Sport- organisatie begon, mocht Vic (de hoofinstructeur) mij inwijden. Dat heb ik gewe- ten. “Eigenlijk had ik allang stip moeten zijn” was één van zijn eerste uitspraken. Hij heeft me goed gekneed en ingewijd. We hadden snel een klik en die hebben we nog.

In de tijd dat Vic mij inwerkte, had hij geen hoge pet op van vrouwensport. “Wijvensport geen niveau” was zijn uitleg. Maar vandaag is alles anders, wijsheid komt ook bij Vic met de jaren! Beretrots is hij op de Nederlandse Wil Alards volleybalsters. De Nederlandse Volleybaldames keren na twintig jaar terug op de Olympische Spelen. Ze hebben zich gekwalificeerd voor Rio! Vic is lyrisch! Hij heeft alle wedstrijden van het (OKT) Olympisch Kwalificatie Toer- nooi op televisie gevolgd. Zijn conclusie: let op, zij gaan de Nederlandse Lange Mannen nadoen. Als hij het over die topper uit Tuitjenhorn (Celeste Plak) heeft, is het alsof hij verliefd is. Maar ook als hij over Lonneke Sloetjes of Anne Buijs spreekt twinkelen zijn ogen. Zonder met zijn ogen te knipperen dreunt hij lichaamslengtes en spronghoogtes op van de dames. Als ik doorvraag, noemt hij vooral de sterke punten van de dames.

Dat Plak in een interview realistischer is gaat aan hem voorbij. Op de vraag of ze liever aanvalt of passt, ant- woord ze: “Aanval, al vind ik passen leuk. Het is bij mij niet altijd van hoogstaand niveau. Toch denk ik na een ‘ketser’ of pass die niet aankomt, volgende bal”. Ook dat de ploeg met het ‘Aziatische spel’ van Korea (veel ge- plaatste ballen en elf aces tegen) moeite had, lijkt hem te ontgaan.

Ook over de Italiaanse coach Giovanni Guidetti is hij lovend. Volgens Vic weet hij alles, ziet hij alles en kan hij topvrouwen in het hart raken. Dat blijkt volgens Vic wel uit het feit dat Giovanni het bed deelt met Bahar Toksoy, een 1.90 meter lange vedette, speelster van het Turkse nationale team. Bij zijn ploeg Vakifbank Spor Kulübü is zij midden blokkeerster.

WWW.FITFORACTION.NL Pagina 6 Zandloper

Vervolg “De Lange vrouwen van Oranje”

Vic’s bewondering voor de Neder- landse Lange Vrouwen is terecht. Wat de ploeg met een drietal coa- ches (Avital Selinger, Bert Goedkoop en Guido Vermeulen) niet lukte, is gelukt. Debby Stam, als libero lei- dend in de pass, die veel van dat mislukken meemaakte, is (als moe- der) terug in het team. Ze prijst Gui- detti om zijn aanpak. Ze zegt: “Er is openheid. Iedereen mag bij ons ko- men kijken. Die benadering werkt voor deze ploeg. Je kunt jezelf zijn, zo krijg je van alle speelsters de bes- te versie”.

Doorfietsen Vic gaat maar door met zijn bewon- dering uit te spreken. “Weet je dat die Lonneke Sloetjes 1,92 meter is en haar spronghoogte 3,22 meter? Ik weet zeker dat Hans Verstappen en Johan Bouman daar op kikken”! Het fietstempo is door het praten flink gedaald. Maar dat is bij onze bijfiets-sessies snel te herstellen. Wat doortrappen en “hé watje” tegen Vic zeggen en het tempo gaat direct omhoog. De teller loopt weer naar de 30km, zo wordt het vanzelf wat stiller!

WWW.FITFORACTION.NL Pagina 7 Zandloper

Stipnotering

Stafadjudant LO/Sport aooi Fred Jansen

Initiatief

De vakantie periode is helaas weer voorbij.

Het bijtanken, uitrusten, aandacht geven aan je naasten geeft een goed gevoel

om de tweede helft van het jaar weer vol gas te geven.

Dit betekent voor vele een nieuwe drive om de schouders eronder te zetten en

nieuwe zaken verder te ontwikkelen of te ontplooien

Het onderkennen van kansen en niet afwachten is Het realiseren van kansen maakt ons werk mooi en een typische persoonseigenschap die kenmerkend is uitdagend. Deze initiatieven ontstaan bij onze in- voor ons als LO/Sportinstructeur. structeurs. Als je praat over Research& Development hebben we een denktank van ± 250 ontwikkelaars. Initiatief heeft alles te maken met uit jezelf starten Deze denktank geeft inspiratie, vernieuwing en an- en reageren op die zaken die in je omgeving niet dere inzichten. lekker lopen. Uit jezelf betekend in deze context ac- tiviteiten ontplooien die een bijdrage gaan leveren Het is wel noodzakelijk dat we dit richten. Er gaat te aan onze producten. Dit valt natuurlijk niet mee in veel verloren wanneer we als organisatie deze initia- de verandering die de LO/Sportorganisatie nu door- tieven niet delen. Ik verzoek dan ook dit met elkaar maakt. te delen en blijf over ons vak praten. Het maakt de LO/Sportorganisatie alleen maar sterker. Dit vraagt om een andere, slimmere manier van denken en vechten, met militaire én niet-militaire Het tweede half jaar van 2016 gaat belangrijk wor- middelen. Dit vraagt om een groot aanpassingsver- den wat professioneel trainen ons gaat brengen. Het mogen en initiatief. Het valt dan ook niet mee om al trainersvak in relatie tot het gereedstellingsproces, deze ideeën om te zetten in projecten. missie of trainen van diverse staven wordt steeds belangrijker.

Alle eenheden om ons heen zien ondertussen de Het initiatief ligt bij ons vakman, instructeur en initi- waarde en bijdrage die wij als LO/Sportorganisatie atief spelen een belangrijke rol. leveren. Dat neemt niet weg dat in de komende tijd het er niet makkelijker op wordt. Schroom niet en pak deze rol, maar blijf delen.

WWW.FITFORACTION.NL Pagina 8 Zandloper

De Pen Door Patrick van Kampen

Ik kreeg de pen van Lino Ottenhof met de vragen: Hoe ben je zo fanatiek geworden in het mountainbiken en waar haal ik de tijd vandaan om zoveel te trainen?

Tijdens mijn periode als LO/Sportinstructeur op het OCMGD ben ik opgegroeid tussen de duursporters. Rik van Trigt, Ab Agterbos en Rens de Haan zeiden ooit tegen mij: ‘als je later ouder wordt, ga je duursport wel waar- deren…’ Ik kon mij daar, gezien de aanwezig- heid van mijn witte spiervezels, niks bij voor- stellen. Ik was ik absoluut geen duursporter. Ik werd dan ook altijd al springveer genoemd vanwege mijn explosiviteit. Het toeval wil dat deze explosiviteit ervoor gezorgd heeft dat ik een fanatieke mountainbiker ben geworden.

Samen met Rens de Haan de Tremalzo aan het beklimmen

WWW.FITFORACTION.NL Pagina 9 Zandloper

Vervolg De Pen

Ik heb tijdens mijn defensietijd de cursus ATB instructeur buitenland gevolgd, we zaten in de zomer van 2000 bij Lago di Ledro. Dit was voor mij 2 weken lang genieten en afzien. Als ongetrainde fietser was het erg zwaar om twee weken lang in de Alpen te fietsen. Het was super leuk en leerzaam, maar de echte verslaving kwam pas later.

Groep van 8 sportinstructeurs en 2 begeleiders. Foto met uitzicht op Gardameer

Nadat ik gestopt was met voetballen vanwege de vele (kleine) blessures, dacht ik dat tennis een veilige sport was. Ik werd steeds fanatieker, speelde competitie, had speel- sterkte 5.2 bereikt en toen gebeurde het… Tijdens een dub- belpartij stond ik aan het net, ik sprong achterwaarts om een bal te smashen en bij het landen scheurde mijn achilles- pees volledig af. Punt nog wel gescoord, maar verder spelen was geen optie. Na 6 maanden revalideren in de fitness kon ik weer wat gaan fietsen. Dit begon op een oude wielren- fiets. Ik vond dit ook erg leuk om te doen, wat toertochten rijden in Nederland en België en bergen als de Alpe d’Huez. Voor de winter kocht ik een oude MTB en ik merkte al snel dat ik dit nog leuker vond. Iets explosiever en heerlijk in het bos. Ik werd steeds fanatieker, Strava was mijn drive. Bij Strava kun je ritten uploaden en kijken hoe je het hebt gedaan en dat vergelijk je weer met andere gebruikers. Iedere rit werd dus een wedstrijd. Later ben ik ook echt wedstrijden gaan rijden voor licentiehouders, eerst korte wedstrijden van 90 minuten, maar nu rijd ik voornamelijk marathons of meerdaagse wedstrijden in het buitenland. Inmiddels ben ik 20 kilo lichter dan in mijn defensietijd. Veel mensen herkennen mij ook niet meer of vragen of ik ziek ben? Mijn aantal MTB-uren vallen nog wel mee, vind ik zelf. Deze zitten rond de 15 uur per week. Als iedereen kritisch naar zijn eigen dag- programma kijkt, kun je altijd wel 2 uurtjes vinden om te trainen. “Sport is ook een agendapunt”, zei Rik van Trigt altijd. Verder heb ik een vrouw die zelf ook marathons rijdt en daardoor begrijpt ze dat ik veel moet/wil trainen. De reizen naar het buitenland doen we vaak samen, lekker een weekendje weg dus. De kinderen logeren graag bij de opa’s en oma’s, dus iedereen blij.

Marathon van Riva del Garda 2016

Mooie tijd gehad bij de landmacht: In 1999 ben ik begonnen in Venlo (Blerick), zeer leuke collega’s maar na 3 maanden toch over- plaatsing aangevraagd vanwege de doelgroep. Het merendeel hield daar niet van sport. 1999 tot 2001 Hollandsche Rading (OCMGD) 2001 tot 2003 Bernhardkazerne.

Via de Landmacht heb ik de ALO in Tilburg afgerond en ben ik nu al 13 jaar werkzaam in het onderwijs. Ik werk nu op het Edison Colle- ge in Apeldoorn. Ik heb op onze school een sportroute ontwikkeld waar jaarlijks 180 leerlingen aan deelnemen. Een aantal van hen kan drempelloos doorstromen naar het CIOS in Arnhem of het ROC Sport en Bewegen in Apeldoorn.

Ik geef de pen door aan Patrick Sins. Hij was mijn collega op het OCMGD, hij was daar altijd vrolijk aanwezig en erg behulpzaam. Ik ben erg benieuwd hoe hij in de surfwereld is terechtgekomen? Hij surft zelf ook fanatiek en runt ook nog eens een surfshop en surfschool in Domburg.

WWW.FITFORACTION.NL Pagina 10 Zandloper

Het Britse gras

Door columnist Indy van de Poll

Parijs is opnieuw weer aangedaan, het gravelseizoen zit erop en het pas geschoren gras wacht ongeduldig op de sterren van het tennis.

Ieder jaar opnieuw, traditie is het na al die jaren geworden. Nieuwe schoenen voor op gras, Federer die opleeft na weer een matig verlopen Roland Garros en het service-and-volleygeweld dat losbarst op het razendsnelle groene laken.

Ook dit seizoen is Roger terug, ditmaal van blessureleed dat hem voorafgaand aan de Franse Open teisterde. Zijn rug was het ditmaal. Het lichaam van de legendarische Zwitser is de afgelopen jaren scheurtjes gaan vertonen, dit waar zijn vlakke forehand en snelle handjes aan het net nog altijd niet verdwenen zijn. Dit jaar was het Djokovic die hem trouwens pakte in Parijs. Na, naar mijn mening, hét sportmoment van afgelopen jaar – waar Stan Wawrinka, Novak enkelhandige backhandtraining gaf op het Court Phillipe Chartrier – nam de Serviër wraak door in de eindstrijd ditmaal Murray met 3-1 te verslaan. Zo pakte Djokovic de door hem felbegeerde ‘Career Slam’ op weg naar het gras dat hem de afgelopen jaren ook al steeds meer als een jas leek te gaan passen.

Maar ja, we gaan er weer aan beginnen. Het Britse gras dat op ons wacht!

Een wit vest is met een vlugge, nonchalante knoop, elegant om de schouders gehangen. Een peperdure Ray-Ban op de neus, de haren uiterst zorgvuldig in een vooroorlogse scheiding gevouwen, stralend in de Britse voorjaars- zon. De vrouw dan met een wat ronder model bril voor de ogen en de haren ietwat hoog opgestoken in een ka- rakteristiek en toch zeker ook wel passend Beatrixmodel, dat voor het laatst twee eeuwen terug echt in de mode was.

WWW.FITFORACTION.NL Pagina 11 Zandloper

Vervolg Het Britse gras

Dat de gemiddelde toeschouwer er daadwer- Maar het is wel duidelijk, denk ik. In Londen kelijk zo uitziet op de Queen’s Club in Londen, is een houdt men niet van poespas. Men schreeuwt en in Britse begrippen welbekend understatement. In kreunt niet mee met zwaarbevochten punten op de een stijlvolle binnentuin van een huis dat eerder de grasmat, wat ook niet het geval is bij de vernieuwde naam kasteel dragen mag, wordt er hoe wonder- Franse sfeeractie waar één luidkeelse liefhebber baarlijk ook, getennist, een toernooi afgewerkt op wordt opgevolgd door een passievolle schreeuw, deze oogstrelende Londense locatie. Het tennis gaat aantonend dat men het reuze naar de zin heeft. De door als elitesport bij uitstek, Londen daar zowaar Britten klappen zo nu en dan voor een classy drop- het beste voorbeeld van is, tonend het ultieme voor- shot, slurpen daarentegen vaak onverstoorbaar ver- beeld van het eeuwenoude tennisbeeld: Classy, met der aan hun alcoholische lekkernij, – PIMM’s: gin, bijpassende Britse tongval uiteraard. ijs, mint en verse vruchten: oftewel ‘Engelse lim- onade’ – dit als gegoten passend bij het clichématige Want oh wee als je er met rackets begint te toonbeeld van het land der etiketten. gooien! En oh wee als je uit frustratie als een halve gare gaat lopen schreeuwen of de muziek alsjeblieft Te midden van de oogstrelende Britse loca- uit mag. Nee! Nee, nee, nee. Dat gaat dus even niet tie, klassiek gedecoreerd met bloembakken hangend door de beugel tijdens het ATP-toernooi van Quee- aan oude sierlijke balkons, ligt een grasmat die tot n’s. in perfectie opgeschoren is, waar menig vrouwelijk schaamhaarstrook daar karig en wat onverzorgd Ik vroeg me in eerste instantie ook nog he- tegen afsteekt. In de Londense binnentuin van Qu- vig af waarom Robin Haase zich afgelopen jaar af- een’s is dan ook alles tot in de puntjes geregeld, meldde voor het toernooi en het vertikte te verschij- zoals het enkel daar kan zijn. nen in de Londense binnentuin? Maar ja, het was achteraf – toen ik er nog even over nadacht voor het En als je eerste opslag aan alle kanten ram- slapen gaan – toch logisch ook. De inmiddels alweer melt en eigenlijk gewoon voor geen ene meter loopt, negenentwintigjarige Hagenaar kan zichzelf niet zijn kan je zeiken, verachtend puffen en steunen wat je in Londen. Hij wil lekker op zijn Haags kunnen blè- wilt, aan de kwaliteit van het gras kan het niet lig- ren tegen de chair umpire dat hij beter uit zijn dop- gen. In Londen hebben ze het zoals gewoonlijk weer pen mot kijken. Dat die achterlijke klapperboom in eens voor elkaar, waar het tennis gaande is zoals die stoel niet zo stom mot doen. Dus nee, Haase het lang, láng geleden ooit bedoeld was: stijlvol en komt er niet meer. beschaafd.

WWW.FITFORACTION.NL Pagina 12 Zandloper

Fieldlabtriatlete

Door Paul Lindeboom

Het is niets teveel gezegd om Andrea Jochems lasting maar ook over de mentale kant van de oplei- een gouddelver te noemen. Zij is al (meerdere ding), het afnemen van fysieke testen zoals de intest en de AMF in samenwerking met de Lo/s, het meten keren) militair kampioen geworden bij het NMK van de fysieke belasting tijdens velddiensten, het Wielrennen, Triathlon en Cross-country en was plegen van overleg met de (medische) specialisten jarenlang te bewonderen in het trappenhuis van en de pelotonscommandanten. Dit alles met als doel geb Y op een Speedmars-poster. En sinds kort om middels onderzoek, advies en voorlichting een ook in Ermelo bij het fieldlab, waardoor een bijdrage te leveren aan de fysieke en mentale inzet- baarheid van de AO om zodoende het blessureleed interview meerdere informatielagen bevat. en de uitval te beperken. Dit alles bewerkstelligen lukt mij niet alleen. Daarom werk ik veel samen met de pelotonscommandanten en hun kader van de ver- schillende SIVO’s, de Lo/s groep van Legerplaats Ermelo, de medisch specialisten (GZHC, GV en BMW), de werkvelden binnen TGTF en de overige Fieldlabs (11 LMB, 13 Lt Brig, 43 Mech Brig, KMA en KCT). Daarnaast is het een belangrijke taak om alle kennis en informatie te borgen en te delen”.

Wat zijn in dat half jaar voor jou de meest op- vallende constateringen over de fitheid en be- lastbaarheid van de KMS-leerlingen? “Je kunt denk ik wel zeggen dat de belastbaarheid van de Nederlandse jeugd zich aanpast aan het tijdsbeeld. Denk aan: digitalisering, onvoldoende beroepskrachten Lichamelijke Oefening op scholen en minder buiten spelen. Alle leerlingen van de KMS worden net als vroeger met een bepaalde fysieke fitheid aangenomen. Tegenwoordig wordt de fysieke fitheid gekoppeld aan de eisen die de toekomstige functie vraagt. Waar wij weinig zicht op hebben is de orthopedische belastbaarheid van deze leerlin- gen. Doordat er minder wordt bewogen, buiten wordt gespeeld, lijkt het er op dat kinderen minder worden blootgesteld aan schokbelastingen waardoor de orthopedische belastbaarheid minder is. Als oplei- Je bent nu ongeveer een half jaar werkzaam bij dingen zeer kort zijn met pittige fysieke eindtermen, het Fieldlab van de KMS. Waar bestaan globaal denk aan in korte tijd veel kilometers lopen met veel je werkzaamheden uit? bepakking, dan verklaart dit voor een deel de uitval “Mijn voornaamste werkzaamheden zijn het monito- om medische redenen. Andere reden voor vroegtijdi- ren van de aspirant onderofficier (AO) en het bewa- ge uitval door blessures is dat cardio-vasculaire fit- ken van hun belasting/belastbaarheid in de breedste heid sneller wordt verbeterd dan de orthopedische zin van het woord. Denk hierbij aan vragenlijsten belastbaarheid. Trainers en opleiders zouden hier welke ik wekelijks laat invullen door elke AO in oplei- meer rekening mee moeten houden bij het schrijven ding (hierin gaat het niet alleen over de fysieke be- van trainings- en opleidingsschema’s.”

WWW.FITFORACTION.NL Pagina 13 Zandloper

Vervolg Fieldlabtriatlete

Welke wijzigingen of aanpassingen zijn er tijdens jouw functieperiode doorgevoerd ter verbetering van de trai- ningsaanpak of -methoden? Welke rol speelt onze LO/ Sportgroep daarbij? “Omdat we tegenwoordig de mensen aannemen op functie, worden ze ook fysiek gekeurd op de daarbij behorende functie- clusters. Dit betekent dat we ze ook als dusdanig moeten be- lasten. Omdat men ziet dat de functieclusters vaak gemixt in 1 peloton zitten, zal er meer gedifferentieerd moeten worden om iedereen te kunnen voorzien van de juiste trainingsprikkel. Ie- mand die gekeurd is op functiecluster 1 kan namelijk niet het- zelfde belast worden als iemand die functiecluster 6 goedge- keurd is. Simpelweg omdat ze niet allebei even belastbaar zijn. Als deze leerlingen in hetzelfde opleidingspeloton zitten en als groep worden belast, zit het gevaar er in dat de een overbelast en de ander onderbelast wordt. Uiteindelijk leidt dit allebei tot fysieke (en evt mentale) problemen. Dit geldt niet alleen tij- dens de sportlessen maar ook tijdens de velddiensten. Ook hier zal er een onderscheid moeten zijn in de fysieke belasting. Op dit moment is de Lo/s groep Ermelo (in samenwerking met TGTF) bezig om de fysieke doorlopende leerlijn te optimalise- ren o.a. door alle fysieke belastingen, dus sportlessen, veld- diensten en VTV (Verplaatsen Te Voet, red.), weg te zetten in het (gedifferentieerd) FMOTP. De aanpassing zit ook in schei- ding in leerlingen met lage (1-3) en hoge (4-6) functieclusters. Het voordeel hierbij is tevens dat de complete fysieke belasting ook beter inzichtelijk wordt voor de instructeur van het SIVO peloton zodat we ze meer handvatten kunnen geven voor hun eigen invulling.”

Tussen alle Fieldlab-bedrijven door maak je ook deel uit van de militaire triathlonploeg. Hoeveel trainingsuren weet je op dit moment – we naderen zo’n beetje de piek- periode van de triathlonsport – op de mat te leggen? “Triathlon neemt een belangrijke plaats in mijn leven in. Het is een sport waarin veel diversiteit zit. Het zijn tenslotte drie on- derdelen waarbij je ook nog kunt differentiëren in de diverse afstanden (sprint-, achtste-, kwart-, olympische-, halve of hele afstand). Welke afstand je ook kiest, het blijft altijd een uitda- ging om sneller en harder te gaan. Deze uitdaging spreekt mij dan ook erg aan! Divers in training en wedstrijden, proberen er alles uit te halen wat erin zit. Met mijn trainer Rik van Trigt bekijken we per jaar waar de belangrijke piekmomenten moe- ten zitten. Daar “ brengt” hij mij dan naartoe middels zijn tra- iningsschema’s. Een goede samenwerking en een goede com- municatie tussen trainer en atleet is in deze sport ook een ver-

WWW.FITFORACTION.NL Pagina 14 Zandloper

Vervolg Fieldlabtriatlete eiste. Hij moet weten hoe ik mij voel, waar mijn verbeterpunten zitten en op welke wijze hij mij het beste naar het piekmoment kan brengen. Iedereen is hierin namelijk anders. (Gelukkig zit dat helemaal goed tussen Rik en mij!) Het voordeel welke mijn huidige functie met zich mee brengt, is het feit dat ik hier veel meer regelmaat heb waardoor ik gestructureerder kan trainen. Gemiddeld genomen lig ik drie keer per week in het zwembad, fiets ik ongeveer 250 km en loop ik om en nabij de 55 km per week. De meeste trainingsuren liggen in het weekend en door de weeks vroeg in de ochtend en na 17:00. De stelregel hierbij is dat het werk er niet onder mag lijden. Ik ben in de eerste plaats tenslotte militair. De hele dag slenteren door de stad of een weekendje weg zit er nu even niet in, dat haal ik in oktober wel dubbel en dik in! Het vergt veel discipline. Vroeg je bed uit om te zwemmen voor aanvang van je werk, en na het werk nog even op de fiets of de loopschoenen aan. Totaal ben ik ongeveer 20 uur per week met mijn sport bezig. Dat klinkt veel, en dat is het misschien ook. Maar wanneer je enthousiast bent en je weet waar je het voor doet, dan doe je dat met plezier. (Natuurlijk heeft iedereen zo zijn baaldagen, dagen dat je geen zin hebt om uit je bed te komen of dat je als een vaatdoek op de fiets zit en met lood in je schoenen door het bos loopt. Die dagen horen erbij…)”

Wat wordt dit jaar je belangrijkste wedstrijd? En wat is tot nu toe je beste prestatie of mooiste wed- strijd geweest? “Met de NMET (Nederlandse Militaire Equipe Triathlon) hebben we een aantal wedstrijden op het schema staan. Natuurlijk het NMK welke een paar weken geleden in Biddinghuizen heeft plaatsgevonden, maar ook de internati- onale wedstrijden in Warendorf (Dld) en Luxemburg. Die wedstrijden zijn allemaal van belang! Nederland is maar een klein land wanneer het op (militaire) triathlon aankomt. Dat zien wij ook wanneer we uitgenodigd worden voor een internationale wedstrijd. Dan sta je tussen de professionele triatleten aan de start - wat overigens stie- kem best gaaf is! - en is het van belang dat we als NMET binnen de 60% eindigen. Dat is de eis die de BIMS aan ons stelt. Dus voor ons is iedere wedstrijd met de NMET van belang! Iedere wedstrijd is mooi! Het samen zijn met de NMET voor aanvang van de wedstrijd is super! We hebben een fijne groep atleten en begeleiders. De sfeer is altijd erg goed met zulke dagen. Natuurlijk maakt de omgeving ook een belangrijk deel uit van de wedstrijd. Zo was Zuid-Korea afgelopen jaar het toneel van de Wereld Spelen. Ontzettend gaaf natuurlijk om daar te mogen trainen en de wedstrijd te mogen doen, een ervaring om nooit te vergeten! Maar ook mijn eerste deelname aan de hele van Almere is een ervaring welke mij altijd zal bijblijven. Het samen beleven van de wedstrijd met mijn vriend en de binnenkomst (zeggen dat je het nooit meer doet maar het jaar erna toch weer aan de start staat…..). Daarnaast zal ik in augustus deelnemen aan de “klassieke hele triathlon” in Vichy, Frankrijk. Dit zal mijn persoonlijke hoogtepunt worden van dit jaar. Vichy zal mijn derde hele triathlon worden. Beide voorgaande keren heb ik deelgenomen aan de hele in Almere.”

WWW.FITFORACTION.NL Pagina 15 Zandloper

Gefeliciteerd ‘klootzakken’

Door Wil Maaswinkel

De redactie heeft voor de vakantie Je gaat goud winnen ruimschoots aandacht besteedt aan “Gefeliciteerd klootzakken”. Gefeliciteerd omdat jul- het fenomenaal mooie Rio 2016. lie het door jullie inzet, ontwikkeling en vooruitgang, in de afgelopen twee jaar, het mij nu zo ontzettend Nu de finish lonkt komt er nog een drieluik moeilijk maken te kiezen wie er meegaat naar Rio”. met daarin aandacht voor de relatief Zo start Max Caldas zijn boodschap dat hij iedereen kleine sporten worstelen en de tienkamp, persoonlijk zal bellen om te vertellen wie er wel en Wil Maaswinkel trapt af op weg naar niet meegaat naar de Olympische Spelen. Zijn tele- de finale van de hockeymannen. foontje aan wie meegaat is kort: ”Gefeliciteerd, je gaat goud winnen, doei”. Je ziet het in een zesdelige documentaire, die laat zien hoe hij, met zijn begelei- Heb jij ook altijd al geweten dingsteam, de Nederlandse Olympische Hockeyse- dat hockeyers klootzakken zijn? lectie voorbereidt. Je krijgt een inkijkje in de techni- sche, tactische, fysieke en mentale vorming van het team.

De laatste 5 procent Max Caldas wordt in 2014 aangesteld als coach van de mannen van het Nederlandse Hockeyteam. Dat is na de ontluisterende 1-6 nederlaag tegen Australië, in de WK finale in Den Haag. Hij confronteert de spelers van de selectie bij de start van de voorberei- ding met een ongemakkelijke boodschap. De vast- stelling dat het Nederlandse herenteam al 18 jaar geen hoofdprijs meer heeft gewonnen. Dat het land met de meeste hockeyers, de beste hockeyers, de “Gefeliciteerd klootzakken” beste competitie, de beste velden en de beste orga- nisatie er bij de mannen al 18 jaar niet in slaagt op een WK of de Olympische Spelen goud te winnen. Ga eens golfen met collega’s, die veel van sport Met de opmerking dat bij teamsporten “het team het en de ”ins en outs” van hockey kennen. Dikke verschil maakt”. Dat het bij topsport gaat om leider- kans dat je wijzer wordt. Mij overkwam het. Tij- schap en de laatste 5%. Met de vaststelling dat het dens het zappen had ik een hockeyfragmentje succesvolle damesteam veel meer trainingsdagen gezien. Dat fragmentje ging over de keuze voor vier leiders in het Nederlandse hockeyteam. Mijn maakt dan de heren! opmerking: “dat het wat wazig overkwam” kreeg als reactie “heb je de hele zesdelige documentai- Starten met ruzie maken re “Pushen voor Goud” gezien”? Want dan kun je Hij start de noodzakelijke cultuurverandering met zien hoe professioneel en intens de voorbereiding confrontaties die voor veel spelers ongemakkelijk voor de Olympische Spelen, door Max Caldas en zijn. Veel is gericht op het veranderen van de dyna- zijn mannen, is aangepakt! Ik zal je de video’s miek in de groep. Als kernwaarden wordt gekozen mailen, zei Nico S. Dus zat ik een dag later de voor: bescheidenheid, initiatief en lef. Veel wordt serie “Pushen voor Goud” te kijken. geïnvesteerd in teambuilding. Zaken die in de krijgs-

WWW.FITFORACTION.NL Pagina 16 Zandloper

Vervolg Gefeliciteerd ‘klootzakken’ macht vanzelfsprekend zijn zoals: “wij stellen het team boven onszelf” en “één taak, één team” krijgen veel aandacht in het veranderproces. Focussen, veerkracht tonen en perfectie nastreven zijn accen- ten. “Goed is goed, niet goed is opnieuw” klinkt ons niet vreemd in de oren! Het gaat er niet alleen om dat je het allerbeste uit jezelf haalt, maar ook dat je de ander helpt het beste uit zichzelf te halen!

Kijken De wijze waarop Max

Caldas en het begelei- dingsteam zich professi- oneel en heel integer inzetten, is bewonde- ringswaardig. Het ego- centrische dat samen- gaat met toppresteren en de offers die ge- bracht worden, komen goed in beeld! Nog niet gezien en nieuwsgierig: mobiel.sport.nl/ nieuws/116204-road-to- rio-pushen-voor- goud.html

WWW.FITFORACTION.NL Pagina 17 Zandloper

LO/Sport kort

Nieuws van de redactie

Het was mooi om er bij te zijn, het mee te maken. Ik weet niet of Paul Lindeboom al iets vermoedde. Dat hij, nodig was in de vergadering bij het agenda punt over www.fitforaction.nl en www.sportcommisie.nl en de daarbij horende facebook pagina’s “redacteur sport” en “sportcommissie Landmacht”, kan hem niet verbaasd hebben.

Maar dat hij in die bijeenkomst in een fel zonnetje werd gezet door de voorzitter van de Stichting Vrienden Dienstvak LO/Sport, Jan van den Dool, verwachtte hij zeker niet. De inhoud van die persoonlijke boodschap vindt u (grotendeels) in de onderstaande tekst.

Paul Lindeboom genomineerd en gehonoreerd In het kader van het driejarig bestaan van “Vrienden LO/Sport” kunnen vrienden LO/Sport, die nieuws aanleveren, een artikel schrijven of andere initiatieven nemen die bijdragen aan wat “vrienden LO/Sport” wil bereiken, worden genomineerd. Wordt de nominatie gehonoreerd, dan is er taart! Kort geleden is door Paul Lindeboom aan Oscar Prins de eerste taart uitgereikt voor een taartwaardig artikel.

Maar wat Paul Lindeboom betekent voor “Vrienden LO/Sport is meer dan taartwaardig! Dat hij is genomineerd zal niet verbazen: Paul Lindeboom heeft de afgelopen jaren, met niet aflatende energie en ijver een zeer groot aantal artikelen, aankondigingen, interviews en andere initiatieven geleverd, die zeer hebben bijgedragen aan het succes van “Vrienden LO/Sport”.

 Wat hij doet zorgt ervoor dat je kunt meeleven met het wel en wee van de LO/Sport.  Wat hij doet draagt bij aan het welbevinden van medewerkers en oud medewerkers van de LO/Sport en hun families.  Wat hij doet ondersteunt het dienstvak op het gebied van corpsgeest, traditie, saamhorigheid en kameraadschap.

Paul is als een geroutineerde wegkapitein in een tourploeg. Hij is alert, leest de wedstrijd, ziet de kansen, zet op het juiste mo- ment zijn renners in. Als hoofdredacteur van www.fitforaction.nl en als Redacteur Sport houdt hij voortdurend iedereen op de hoogte. Hij betrekt anderen steeds bij wat speelt. Hij nodigt uit, daagt uit en enthousiasmeert om mee te doen! Paul is een creatieve, kundige, dragende speler in de communicatie van “Vrienden LO/Sport”.

Daarvoor danken en waarderen we hem. We vinden hem meer dan taartwaardig. Omdat hij liever fietst dan taart eet, krijgt hij geen taart maar een geliefd wielershirt! Als hij u voorbij fietst, ziet u dus dat zijn nominatie is gehonoreerd! Natuurlijk was er ook taart!

Paul schreef kort na het ontvangen van de taart en shirt een artikel over zijn afscheidswedstrijd (zie blz 18)

WWW.FITFORACTION.NL Pagina 18 Zandloper

Afscheid nemen doet pijn

Door Paul Lindeboom

Omdat ik als beloning voor mijn redactiewerk Veteranendag Nou ja, in de praktijk ben ik dat ook. Zaterdag 25 een lekkere taart cadeau heb gekregen, juni doe ik mee aan het NK Sprint voor Masters, en ga de competitie aan in de lftcat H55+. Qua niveau zonder dat daar een artikel aan ten grondslag heb ik op het NK niks te zoeken, want zie mijzelf als lag, voel ik mij verplicht verslag te doen van een recreant met een wedstrijdinstelling. Geen enkel ander talent dan het halen van de finish, maar richt mijn wedstrijd van afgelopen zaterdag, mijn leven zo goed als mogelijk in naar mijn geliefde sport. Train gemiddeld altijd wel rond de 10-15 uur het NK Sprint voor Masters (750m zwemmen, per week, en doe dat met bezieling en veel plezier. Let daarnaast altijd op eten en drinken, op tijd sla- 23km fietsen, 5km hardlopen) pen, regelmatig op bezoek bij sportmasseur Piet Leering, en naast de trainingen ook voldoende aan- dacht aan diverse spierversterkende oefeningen.

Waarom dat gemijmer en toch een NK? Het wordt mijn allerlaatste wedstrijd en omdat de stichting Zeewolde Endurance het NK Sprint voor Masters bin- nen haalde, leek mij dat wel een mooie wedstrijd om mee af te sluiten. Loop inmiddels al zo’n jaar of vijf te hinkepinken met dusdanig veel klachten, en kan nog slechts een 5km op de mat leggen met gebruik van Kinesiotape, pijnstillers, sportmassage en manu- ele therapie, dat ik eindelijk tot het inzicht gekomen ben dat ik moet stoppen met hardlopen. En dat doet vooral mentaal pijn omdat ik dan ook afscheid moet nemen van mijn sport, wat dus een zeer belangrijk deel van mijn leven is. Zuur wandelingetje. Zondagochtend 19 juni. Ik heb er een heerlijke zwemtraining in het buitenwater opzitten en D-Day hijg wat uit op het strand. Op de dijk signaleer Zaterdag ‘s ochtends de wedstrijdspanning proberen ik een man op krukken, met slechts één been. te verdrijven met kijken naar de Olympic Distance. Hij krukt in een behoorlijk hoog tempo en mijn Prachtig weer, bijna te mooi. Ondanks een leuke trainingsmaat weet te vermelden dat hij in wedstrijd met veel bekenden, gaat het in mijn maag training is om het wereldsnelheidsrecord 5km behoorlijk te keer. Twee keer kakken op een ochtend kruklopen aan te vallen. Zeg op dat moment in is al bovengemiddeld, en mijn start is pas om 15:00 mijzelf “zie je nou dat je niet zo moet zeiken, uur. Lindeboom”. Mijn kuit-, knie- en schouder- Tussen twaalf en twee geprobeerd lekker te ont- klachten waar ik de afgelopen jaren door ge- spannen op de bank en dwaal af en toe weer even plaagd wordt, lijken met een ander oog beke- weg. Bedenk op enig moment dat mijn langdurige ken best mee te vallen. blessuregeschiedenis in een spannend jongensboek of een Amerikaanse feel-good-movie in een aller- Vrijdagavond 24 juni. Geen rust in mijn kont dus laatste wedstrijd, waarin de hoofdpersoon realistisch even een uurtje wandelen met tussendoor veel rek- gezien gaat strijden om niet laatste te worden, wel en strekoefeningen. Een activiteit die ik steeds vaker eens een onverwacht goeie klassering kan opleve- gedwongen ben te ondernemen. Op de bospaden ren. Misschien wel een podiumplek. En als alles hele- mijmer ik over mijn ruim 25 jaar lange triathloncar- maal meezit een gouden medaille en kampioen van rière, waarin ik zelfs tweemaal aan een WK heb mo- Nederland. Mijn allerlaatste wedstrijd liep anders. gen deelnemen. Dat waren nog de echt lange af- standen (4km zwemmen, 120km fietsen en 30km Het hele jaar ben ik hier in mijn hoofd en in mijn hardlopen), ik ben inmiddels ‘afgegleden’ naar de trainingen mee bezig geweest. Dit is mijn hoofddoel 1/8-afstand, meer dan 5km hardlopen zit er niet en dit gaat straks, ondanks het zure gevoel, voelen meer in en train dit onderdeel slechts eenmaal per 7 als een bevrijding. Voor mijn doen behoorlijk veel -14 dagen, omdat de dagen na een training niet korte, intensieve trainingen afgewerkt en kijk er ook meer prettig voelen. De trap af lijk ik 4 dagen lang daarom vreselijk naar uit. En kan het mij dus geen echt een ouwe lul. bal interesseren dat het precies één minuut voor de

WWW.FITFORACTION.NL Pagina 19 Zandloper

Vervolg Afscheid nemen doet pijn

zwemstart begint te regenen. Meestal hoor ik voor WWW.FITFORACTION.NL

een wedstrijd een of ander muzieknummer in mijn hoofd, nu hoor ik slechts regenspetters op mijn bad-

muts. En aanmoedigingen van mijn vrouw en mijn zwager.

Flashback. 1989. Mijn allereerste triathlonwedstrijd. Ik zit met mijn zwager in de Zeewolder brandweer-

kazerne, die pal naast de haven ligt, een broodje pindakaas te eten. Mijn zwager zit bij mij in hetzelf-

de handbalteam en heeft mij overgehaald in mijn dorp aan een triathlon mee te doen, een tak van

sport waar ik nog nooit van had gehoord. Op voor- waarde dat hijzelf ook zou meedoen, zijn we een

half uur eerder het water van de Aanloophaven in gedoken. We hebben net de 1500m zwemmen afge- legd en mijn schoonouders komen de brandweerka-

zerne in lopen. We keuvelen wat over ons zware WWW.FITFORACTION.NL eerste onderdeel als er iemand van de organisatie

binnen komt lopen. “Zijn jullie uitgevallen?” is zijn

logische vraag met als toevoeging dat iedereen in- middels al vertrokken is op de fiets. Wisten wij veel

dat je alle drie de onderdelen direct achter elkaar moest doen.

Ik duik het water in en begin direct met een voor

mijn doen hoog armtempo om het niet te koud te krijgen, want heb gekozen om geen wetsuit aan te trekken. (Is een miskoop, zit veel te strak om mijn

schouders.) Levert straks tijdwinst op bij de wissel…. Maar na 250m tijdverlies want voel te snel dat ik

moet temporiseren, terwijl de 500m bij het NMK in Biddinghuizen zo lekker en makkelijk ging. Ik moet

zelfs tweemaal even schoolslag doen om op adem te komen en, belangrijkste, de crawl ‘loopt’ gewoon

niet lekker. De laatste paar honderd meter is het voor mijn gevoel ploeteren en harken om niet nog een keer op schoolslag te moeten overgaan. Ja

daag, er staat hier veel te veel publiek langs de kant te kijken. Na 15:54 kom ik op de havenkade terecht.

Waardeloze prestatie voor een beetje triatleet, moet

het maar proberen in een gunstiger perspectief te plaatsen door te vermelden dat ik geen zwemdiplo-

ma heb.

WWW.FITFORACTION.NL

Op weg naar mijn fiets passeer ik hardlopend op de kade direct al twee andere zwemklunzen en ver-

domd, ik heb voor mijn doen eens een vlotte wissel. De eerste minuut op het zadel voelt ook goed aan, ik zit gelijk in een lekkere cadans en heb een relatief

rustige ademhaling. Het unieke van de Zeewolde Endurance is dat de

autoweg over de dijk naar Harderwijk volledig voor het verkeer mag worden afgesloten en dat geeft,

ondanks de houding op het ligstuur, een geweldig uitzicht. Rechts het Veluwemeer, met het Dolfinari-

um op de achtergrond, links de polder met eerst tuinderijen en na een haakse bocht een mooi be-

schermd natuurgebied met waterplassen. WWW.FITFORACTION.NL

WWW.FITFORACTION.NL Pagina 20 Zandloper

Vervolg Afscheid nemen doet pijn

Na vijf minuten voel ik dat ik goeie benen heb, kan wordt ik gedwongen tot wandelen en rekken. Af- nog opschakelen en haal de een na de ander in. Een scheid nemen doet vooral fysiek pijn. matige zwemmer heeft zo zijn voordelen. Met zoveel ellende in een wedstrijd zou je wel kun- De dijk af, de polder in en het feest is afgelopen. Op nen janken van nijd of verdriet, zolang hiervoor ge- een veerooster ga ik op een haartje na traind en er zoveel voor gedaan, maar moet nu alles onderuit, mijn achterwiel slipte onder mijn kont van- in mijn lichaam mobiliseren om de finish te halen. Ik daan maar ik bleef gelukkig overeind - de fietser die zie in het achterveld nog veel deelnemers naderen ik net ingehaald had ging (hoorde ik later) wel hard en wil vandaag kost wat het kost geen laatste wor- onderuit. De kilometer na het rooster krijg ik het den. Rekken, wandelen, hinkelen, strompelen en ook vermoeden dat ik een lekke achterband heb. Mijn af en toe weer proberen iets op hardlopen te laten voorkant voelt instabiel en ik beland tot twee keer lijken. Zie gelukkig de finishboog al wel in de verte, aan toe in de berm terecht en de eerste bocht hierna maar deze 1,5km lijken drie keer zo lang te duren. kom ik nauwelijks door, mijn fiets lijkt slechts recht- De laatste 300m lijkt dat ineens ook weer te lukken, door te willen. Ik laat mij uitrollen om af te stappen publiek langs de zijlijn doet wonderen. Positief ge- – het eerste wat ik denk is dat ik nu gelukkig niet dacht weet ik toch nog een top-10 plek te bemachti- hoef hard te lopen i.p.v. grote teleurstelling -, maar gen, realistisch gezien ben ik op een na laatste. Wie zit toch in dubio of ik niet met een afloper te maken zong er ook al weer “het regent harder dan ik heb- heb omdat ik niet gelijk op mijn velg rij. Toch nog ben kan”? maar even rustig doorfietsen dan, en als je dan het besef krijgt dat het aflopen wel erg lang duurt, toch Nasmaak maar weer bijgeschakeld en op een vreselijke boe- Zondag doe ik een herstelritje naar mijn (schoon) renlandweg vol met bagger en modderplakkaten, in moeder. Op de terugweg de laatste 25km in de re- de nog steeds stromende regen, nog wat andere gen. Mijn eerste dag in mijn nieuwe leven als ex- deelnemers ingehaald. Hoorde na afloop dat het op triatleet smaakt ook al niet naar meer. Gelukkig heb de weg met het veerooster, mogelijk door olie van ik nog een prettige nasmaak van de taart in mijn een trekker, spek- en spekglad was en dat meerdere mond en is mijn hoofddoel voor 2017, de Alpentour deelnemers daar last hadden. Trophy in Schladming, al gepland. Als die krukloper Gemiddeld toch nog 38 km/u kunnen rijden en al niet opgeeft, dan ik toch zeker ook niet? met al redelijk tevreden over mijn favoriete onder- deel.

Mobiliseren Hardlopen was vroeger ook favoriet. In de tijd dat ik 40 minuten over de 10km liep, wist ik in een tria- thlonwedstrijd mijn verval altijd tot slechts een mi- nuut te beperken. Inderdaad, ben een type stayer. De laatste 5 jaar is dit afsluitende onderdeel iets ge- worden waar ik tegen op ben gaan zien. Genieten heeft plaats gemaakt voor afzien, en niet pas in de laatste kilometer maar al snel na het begin. Vandaag gaat het echter redelijk goed en heb gelijk een vlotte pas, zonder dat mijn hart gelijk in mijn keel zit. Bizar hoe zo’n klein stukje tape een niet- functionerende spier of pees kan ombuigen in een snel accelererende turbo: de eerste ronde van 2,5km gaat in 11:45 en ik begin te geloven in een redelijke klassering. Bij het ingaan van de tweede ronde zie ik een van mijn directe concurrenten op slechts 100m achterstand, dat motiveert om nog een beetje te versnellen. En er lijkt nog wat superbenzi- ne in te zitten… De tank met tegenslag blijkt echter ook nog niet leeg te zijn. Ik blijk achteraf in mijn eerste loopron- de een soort Johan Cruijff te zijn geweest bij een 4-1 stand in zijn afscheidswedstrijd tegen Bayern Mün- chen en dat ook ik vandaag niet mag genieten van mijn laatste wedstrijd. Ik voel binnen een tijdsbestek van 50m mijn kuit opspelen tot een bijna-kramp en

WWW.FITFORACTION.NL Pagina 21 Zandloper

‘Haring happen’

Door Ria Kuijpers-Veldhuizen

De functie van Managementassistente seerd is. In ons geval hebben we er drie jaar over droeg lang de bijnaam "Moeder Overste". gedaan voordat we een visspeciaalzaak hadden ge- De eerste met die titel was Cato Zegel vonden en waar we vertrouwen in hebben dat er ook een toekomst in zit. en haar opvolgster Ria Kuijpers werd

ook nog enige tijd zo aangeduid. In die tussenliggende periode heb ik me gedragen als een soort van pensionado, soms wat op de kind- Ria kwam spontaan op het net om ons jes van vriendinnen gepast, een aantal weken ge- te informeren over haar wel en wee, woon voor de sleurhut op de camping gezeten (al de en dat werd een smakelijk verhaal. boeken gelezen die ik bij mijn afscheid heb

gekregen) en als Bob de Bouwer in huis weer het nodige ge- schilderd en veran- derd.

En op 21 mei was het dan zover, we (mijn dochter Lind- sey en haar partner Wilco) kregen de sleutel van de vis- winkel. De winkel is een week gesloten geweest om wat te verbouwen en op 1 juni was de ope- ning van:

Lindsey’s Visspeciaalzaak in Lindsey’s Visspeciaalzaak in Wijk bij Duurstede Wijk bij Duurstede.

Het is al weer drie jaar geleden dat ik de Ik ben nu dus aan het werk in de viswinkel, dààààg LO/Sportorganisatie heb verlaten. Bij mijn afscheid mooie jurkjes met leuke laarsjes en welkom werk- heb ik toen verteld dat ik het plan had opgevat om schoenen met stalen neuzen! samen met mijn middelste dochter een eigen Visspeciaalzaak te gaan beginnen. Dus mochten jullie ooit in de buurt van Wijk bij Duurstede zijn, kom dan gezellig binnenvallen: dan Een viszaak beginnen of een bestaande zaak over- drinken we samen een bakkie en eten een bakje nemen is niet iets wat binnen een week gereali- kibbeling!

WWW.FITFORACTION.NL Pagina 22 Zandloper

LO/Sport kort

Zilveren legpenning

Dick Kuiten heeft op 07 juli de zilveren leg- resultaten behaald. Een deel van deze prestaties penning uit handen van de Commandant kunnen rechtstreeks worden toegeschreven aan de persoonlijke inzet en toewijding van adjudant Landstrijdkrachten, luitenant-generaal Leo Kuiten. Door zijn rustige en open benadering Beulen ontvangen. weet hij eenieder op zijn eigen niveau te prikke- len en, zonder mensen tegen het zere been te Aooi Kuiten is één van de oprichters van het schoppen, de vinger op de zere plek te leggen. Schietteam KL en heeft zich de afgelopen 15 Kuiten zijn kritische houding zorgt ervoor dat jaren met hart en ziel ingezet voor de militaire iedereen scherp blijft, waarbij eenieder meer dan schietsport in het algemeen en voor het schiet- voldoende ruimte krijgt om binnen zijn eigen mo- team in het bijzonder. gelijkheden te groeien. Ook als er minder pretti- ge constateringen zijn, worden deze duidelijk en In deze periode heeft hij in de verschillende rol- respectvol gecommuniceerd en geaccepteerd. len als trainer, coach en manager altijd oog ge- houden voor diversiteit binnen het team en dit Door deze goede balans is hij de spreekwoordelij- gebruikt om de hoogst haalbare resultaten te ke rots in de branding van het schietteam. halen. Door zijn betrokkenheid en mensgericht- Kuiten is nationaal en internationaal alom geres- heid heeft het team de kans gekregen om te pecteerd is een ware ambassadeur voor de groeien tot zijn huidige vorm. Er zijn de afgelo- Koninklijke Landmacht in het algemeen en voor pen jaren vele prijzen gewonnen en uitstekende het Schietteam KL in het bijzonder.

WWW.FITFORACTION.NL Pagina 23 Zandloper

LO/Sport kort

NLDA-Officieren halfweg

Op woensdag woensdag 27 juli 27 zijn juli Jeroen zijn Hartog Jeroen en Jasper HartogSchout in Bredaen Jasper bevorderd Schout tot tweede in Breda-luitenant. De nevenstaande foto van sgt1 Kim van Keulen is daar- bevorderd tot tweede-luitenant. van een mooi bewijs. De nevenstaande foto van sgt1 Kim vanDaarmee Keulen hebben is de daarvan twee aanstaande een mooi sportofficieren bewijs.het eerste deel op de NLDA tot een goed einde ge- bracht.

Nu genieten zij beiden van een welverdiende vakan- tie,Daarmee hebben de twee aanstaande waarnasportofficieren op 29 augustus het eerste hun tweede deel deel op vande NLDAde op- totleiding een bij goed einde gebracht. de LOSS in Amersfoort aanvangt. Nu genieten zij beiden van een welverdien- de vakantie, waarna op 29 augustus hun tweede deel van de opleiding bij de LOSS in Amersfoort aanvangt.

Spannend eerste tourspel

De Tour de France was door de hegemonie van Froome en de voor- spelbaarheid op het vlakke (Cavendish en Sagan) niet de aller-spannendste editie.

Tenzij je deelnam aan het LO/Sport Tourspel en de voorspelbaarheid vooraf voorzag. Degene die het beste lijstje opstelde, was Albert Legio- nair, wiens identiteit lang onduidelijk was van- wege zijn pseodoniem maar waar KVOK- instructeur Tim Hendrickx achter schuil gaat en die een wielershirt tegemoet mag zien.

Indrukwekkend was de eindsprint van good-old Ruud Rayer (SK), die jonkie Rik van Geffen (GSK) in de laatste seconde voorbij streefde.

WWW.FITFORACTION.NL Pagina 24 Zandloper

Spurtend ten onder aan verwachtingen

Door Indy van de Poll

VAN VERLIEZEN WORDT JE STERKER

Respect voor de winnaar of bewondering voor de prestatie van de winnaar. Het is niet voor iedereen weg gelegd om groots te verliezen. Judoka Henk Grol en us Epke waren slechts een paar van de uitzonderingen die manmoedig hun verlies wisten te dragen.

Zou onze columnist Indy van de Poll 's nachts om 04:00 gezien hebben hoe Dafne verloor?

WWW.FITFORACTION.NL Pagina 25 Zandloper

Vervolg Spurtend ten onder

Het ging alleen maar over Dafne. Ik werd er een teammaatjes in de steek liet met een vreemde vroe- beetje gek van. Dafne en haar coach. Dafne en haar ge start op de 4x100 is een understatement. nieuwe geel-met-roze spikes. Dafne en haar hoogst- waarschijnlijke gouden medaille. Het leek of er niets Ze gooide uit frustratie met haar kinky geel- anders meer was. Het leek de aanloop naar een WK met-roze schoentjes nog tussen neus en lippen door atletiek. Maar nee, dat was het niet. ternauwernood een nieuw wereldrecord spikeswer- pen. Dus in Tokio 2020 wellicht toch de zevenkamp Dafne Schippers kwam mijn neus uit en ze dan maar… kon er niets aan doen. Ze is steengoed, razendsnel en wereldkampioen. ‘Tja, sorry!’ Schippers was de Maar even alle gekheid op een stokje: Het allerbelangrijkste sporter van de Nederlandse équi- maakt mij eigenlijk nou ook weer niet zo héél veel pe. Als zij het goud zou binnen hengelen uit de uit dat ze ‘m niet pakte op de 200. Na dat excuses- Olympische vijver der eremetaal, zouden de Spelen zoekende interview zakte de bij mij persoonlijk al de eigenlijk al geslaagd zijn. Wat Epke a.k.a. ‘The Fly- voorafgaand afgezwakte Dafne Schippers-hype ing Dutchman’ in de aanloop naar Rio aan het doen enigszins weg. Ik had meer te doen met Epke die op was, kon iedereen opeens aan zijn reet roesten. zijn plaat ging bij de net wat te ruime ‘kovacs’ en Waar Dorian van Rijsselberghe uithing evenmin. En Yuri van Gelder van dat ene biertje dat hij er teveel laten we het dan maar niet hebben over BMX’ster aan dronk in het Braziliaanse nachtleven en de bij- Laura Smulders, de hockeyvrouwen of legende Rein- komende €1435,- proceskosten – ‘Duur pintje Yuri!’ der Nummerdor. Het was dat Tom Dumoulin nog wat – die hij diende te betalen. last bleek te hebben van zijn pols en handbaldoel- vrouw Tess Wester iedereen met haar blauwgrijze Dat verrassingen de Spelen maken blijkt dan ogen en passievolle vreugde-uitbarstingen de vlin- ook maar weer. Verwachtingen zijn vaak spelbreker ders in de buik bezorgde en we zodoende eens wat in de reis richting succes en het onverwachte is dan anders te horen kregen dan de sportieve bezigheden toch weer o zo prachtig! Mijn enorme blijk van dank van de Utrechtse sprintster met haar dansende blon- en waardering gaat dan ook uit naar Sanne Wevers, de paardenstaart. Maar verder was het tien over half Maaike Head/Ilse Paulis, Matthijs Büchli, Marit Bouw- Dafne Schippers dat het Nederlandse Olympische meester, Ferry Weertman en de volleybalvrouwen polsklokje aangaf. voor het maken van mijn Spelen.

En ja, natuurlijk zou het fantastisch zijn als En laten we dan ook één slotafspraak maken ze dat goud zou pakken nadat De Vliegende Huis- met z’n allen! Dafne Schippers is, hoe vaak ze de vrouw dat in ’48 al eens had gedaan. Dafne was leuk komende drie jaar ook wereldkampioen zal worden, en was geweldig! Ze was zo cool als ze het stadion GÉÉN favoriet voor Olympisch goud in Tokio. Verras betrad. Ze was zo gefocust – ik durf er wel wat op te ons maar in 2020. Dan is het je gegund! zetten dat dit het woord van het jaar gaat worden – en zo nuchter. Maar toen Dafne het niet deed op het koningsnummer, was het even niet meer zo leuk en cool. Het in eerste instantie nog geconcentreerde nuchtere gedrag werd ineens wat verwaand en irri- tant. Baan 9, blessure, ‘Nee, daar wil ik niet verder op in gaan.’ Dafne Schippers ging in twee minuten interview met Jeroen Stekelenburg van hero naar zero. Ze was vijfde geworden en kon niet aan de verwachtingen voldoen. Ze zag niet waar ze lag ten opzichte van de concurrentie. Het was de afdeling sterke verhalen om 04:00 uur ’s nachts op de NOS. Tommy Teleshopping op Net5 kon ik hoogstwaar- schijnlijk nog meer appreciëren op dat erbarmelijke tijdstip dat het onzinnige gesprek met een verliezend sprintkanon.

En ook op de 200 werd het hem niet, ook al was zilver nog wel ‘iets’, zo drong dat ook later in het HHH nog tot haar door. Of het allemaal door de huizenhoge verwachtingen kwam, of simpelweg door een superieure Elaine Thompson, ik denk van allebei een beetje. Dat ze toch ietwat teleurstelde en haar

WWW.FITFORACTION.NL Pagina 26 Zandloper

Intensieve inventiviteit

Door Bauke Visser

Daarna ben ik meer een allround sporter gewor- den. Dit komt ook mede door mijn stage bij bu- De ‘’Pre-Summer Challenge’’ reau militaire sport op het Defensie Helikopter

Commando, vliegbasis Gilze-Rijen. Van af septem- ber 2014 tot en met mei 2016 heb ik daar met veel plezier stagegelopen onder leiding van SM v/d Eerst even voorstellen… Mijn naam is Bauke Heuvel. Als sportinstructeur kom je in aanmerking Visser, 21 jaar jong en mijn grote passie is met veel verschillende (spel)sporten. Op die ma- sport. Zelf heb ik lang aan atletiek gedaan en nier ben ik dus meer allround geworden, omdat ik ben op nationaal niveau actief bij zowel het in die periode in veel verschillende (spel)sporten heb lesgegeven. kogelstoten als discuswerpen. Wegens een snowboard ongeluk in 2015 ben ik gestopt met Van af juni 2016 ben ik werkzaam op bureau mili- die disciplines op nationaal niveau. taire sport, vliegbasis Woensdrecht als burger in- structeur tot januari 2017. In februari zal ik star- ten aan de MBOL (Militaire Basis Opleiding Lucht- macht) in Woensdrecht om vervolgens de VTO 1 (Vak Technische Opleiding) te doen in Amersfoort voor militair sportinstructeur.

Zoals eerder gezegd is sport mijn grote passie en ik vind het leuk om dit samen en voor mensen te doen. Er is niks mooier dan mensen fysiek en mentaal vooruit te zien gaan, plezier zien hebben en voldoening te zien halen uit sport. Zo zat ik op een willekeurige avond weer eens na te denken om een nieuw trainingsplan voor mezelf te schrij- ven, zoals ik dat vaker heb gedaan. Maar ik dacht bij mezelf: zou het misschien leuk zijn om een sportieve uitdaging te verzinnen, waaraan veel mensen kunnen deelnemen met verschillende con- ditionele niveaus.

Van af dat moment ben ik de uitdaging gaan be- denken en uitschrijven. Wat willen de meeste mensen voor hun zomervakantie? Juist, afvallen en fit worden om op het strand te liggen. Daar- naast zijn er ook sportievelingen die altijd houden van een fysieke uitdaging. Het moest dus voor de start van de officiële zomer (21-06) plaatsvinden. Ik had inmiddels beslist dat het een uitdaging van 7 dagen zou worden vanaf zondag 12-06 t/m za- terdag 18-06. Met de doelstellingen: mentaal en fysiek sterker worden, kilo’s kwijtraken, fitter voe-

WWW.FITFORACTION.NL Pagina 27 Zandloper

Vervolg Intensieve inventiviteit

een training te doen op eigen niveau bestaande uit hardlopen, burpees, sit-ups en planken. Per oefe- ning had ik 4 verschillende niveaus gemaakt, zodat deelnemers hun eigen training kon samenstellen op eigen niveau. Bijvoorbeeld 5 km hardlopen, 60 burpees, 20 sit-ups en 2 minuten planken. Zo zag het schema met de opties er uit: Hardlopen :2,5 – 5 – 7,5 – 10km Burpees :15 – 30 – 45 – 60x Sit-ups :20 – 40 – 60 – 80x Planken :1 – 2 – 3 – 4’

Hardlopen moest in een keer worden afgelegd en de krachtoefeningen mochten de deelnemers zelf de series en herhalingen bepalen om zo aan het totaalaantal herhalingen te komen. Deze methode is afgeleid van het CrossFit, wat tegenwoordig erg populair is. Na elke dag schreven de deelnemers hun score op en aan het einde van de week kwam daar weer een totaalscore uit. Deze konden ze dan len en lekkerder in je vel zitten en aan het einde bekend maken op hun eigen Facebookpagina of/en trots zijn op jezelf en op de prestatie. Al snel op de Pre-Summer Challenge pagina aan het einde kwam ik op de pakkende naam ‘’Pre-Summer van de 7 dagen. Challenge’’. Om zoveel mogelijk mensen te laten deelnemen had ik een evenement gemaakt op Fa- Uit eindelijk hebben er bijna 40 mensen mee ge- cebook en gevraagd aan mijn vrienden om ook daan en heb ik veel positieve reacties gehad van zoveel mogelijk mensen uit te nodigen voor het mensen. Naar aanleiding van de positieve reacties evenement. Al snel kwamen de eerste aanmeldin- wil ik het evenement volgend jaar weer organise- gen voor het evenement en begon het een kruis- ren, eerder en meer promotie maken om uit einde- bestuiving te worden. lijk meer dan het dubbele aantal deelnemers te Het was de bedoeling om in die 7 dagen elke dag hebben in 2017.

WWW.FITFORACTION.NL Pagina 28 Zandloper

Favorieten en tempobeulen Door Leo Losloper

“Kom maatje we gaan tempo maken”. Het Tourspel

Dit klinkt bekend. Vic gebruikte dit zinnetje Vic heb je gezien dat er een Tourspel gespeeld wordt? vaker ook al in de tijd dat hij mijn Je mag een ploeg samenstellen van 12 renners. Elke dag, maar ook met de einduitslag kun je met je ren- hoofdinstructeur was. ners punten verdienen en laten zien dat je wat van Maar ook tijdens het fietsen heb ik het wielrennen snapt. “De tour wordt niet gewonnen door de sterkste renner” zegt Vic. Men focust zich vaak al vaak gehoord. Het betekent dat teveel op de favorieten. Maar als je in je ploeg geen Vic op kop gaat rijden. meesterknechten, tempobeulen, waterdragers dus een goed team hebt kom je als favoriet nergens. Ma- Hij heeft een donkere lucht gespot en nu ten die voor je willen werken zijn onmisbaar. Je hebt gaan we proberen voor de bui binnen te zijn. er die het werk op “het vlakke doen” of in de bergen. Maar zonder dit soort renners die beter zijn dan de Ik weet wat volgt. Het zal moeilijk uitslagen vertellen, kom je er als favoriet niet. Een worden in het wiel te blijven. mooi voorbeeld is Svein Tuft, jarenlang tijdrit kampi- oen van Canada, ik denk dat hij nu 40 is. Svein Tuft is De kans dat hij mij het snot voor een bijzondere meesterknecht! Ik stuur je een mooi de ogen rijdt is groot! portret over Svein Tuft.

Het lukt ons niet de bui voor te blijven. Portret van Svein Tuft, We schuilen onder de overkapping een “echte” meesterknecht

van een bushalte. Er staat een tattoo op zijn onderarm “We will never be here again”. Svein behoort tot de mensen die li- mieten zoeken. Mensen die steeds daar willen zijn waar ze niet zijn. Hij heeft dat al als kind. Als hij op school zit is hij met zijn aandacht buiten. Bij de ja- gende wolken de zon de regen. Zijn onrust is niet te beteugelen.

De weide wereld in

Svein moet naar buiten op zoek naar het onbekende, het verre, naar de vrijheid. Het degelijke leven, in een fijn huis met een trampoline in de tuin, moet hij zover mogelijk achter zich laten. Hij pakt zijn fiets en zet het op een trappen. Achter de fiets een aanhangertje met kampeerspul, een zak piepers en Bear zijn zesen- dertig kilo zware hond. Zijn buddy! Nauwelijks acht- tien jaar rijdt Svein Tuft de weide wereld in. Tuft heeft geen thuis. Zijn thuis is het zadel. Als hij in de Canadese bergen bivakkeert en zich in leven houdt Ouderwets te keer met drinken uit de beek en het poffen van aardappels op een zelfgestookt vuur heeft hij dagenlang geen “Je ging wel weer ouderwets tekeer Vic”. Jongen je aanspraak. weet niet wat afzien is. In de jaren tachtig hadden we twee sportadjudanten Stakenborg en Peer Bakker, dat waren pas echte tempobeulen. Ze organiseerden een ronde van Nederland voor toerfietsers. Die ronde (onder begeleiding van marechaussees) begon in Gra- ve, ging via Zuid Limburg naar Weert, van Weert naar Ossendrecht. Vandaar naar Haarlem, dan naar Schalkhaar en vandaar terug naar Grave! Die twee mannen hebben vijf dagen voorop gereden en het tempo aan te geven!

WWW.FITFORACTION.NL Pagina 29 Zandloper

Vervolg Favorieten en tempobeulen

Menselijke machine Leider in de Giro

Zo nu en dan heeft hij geld nodig en klust hij bij in Met het bovenlijf van een Jerommeke en benen als een fietsenwinkel. Als de eigenaar Tuft een net ge- boomstammen, achter een grasmaaier, zo treffen prepareerde racefiets ziet testen, gelooft hij zijn ogen Kevin en Mark Cunningham hem op een ochtend aan. niet. Wat een kracht. Die jongen moet eens wedstrij- Ze vragen de (oud) profwielrenner asjeblieft bij hun den rijden. Bij zijn eerste wedstrijd komt Svein Tuft ploeg te komen fietsen. Zijn tweede keer als profren- alleen voorop. Jaren fietsen door de uitgestrekte ber- ner rijgt hij de zeges aan elkaar. De ploeg Garmin wil gen van Noord Amerika hebben van zijn lichaam een hem inlijven maar hij blijft de Cunninghams trouw. machtige machine gemaakt. Een paar jaar later Een jaar later vertrekt hij alsnog. Mei 2014 wint wordt hij profrenner. Bij de eerste kennismaking met Svein Tuft met Orica-Green- Edge de openingsetappe zijn ploegmaats in Los Angels draagt hij een lange van de giro, een ploegentijdrit. Hij viert die negende baard met klitten en stinkt een uur in de wind. Als mei zijn zevenendertigste verjaardag en bij wijze van gevraagd wordt hoe hij naar Los Angels is gereisd, is cadeau laten zijn teammaten hem als eerste over de het antwoord “gefietst”. Maar zijn vrije geest laat streep glijden. De roze leiderstrui staat onze antiheld zich niet temmen. Bovendien voelt hij zich niet thuis goed. De baard is weg de benen zijn geschoren. Is in een sport gedomineerd door doping en bedrog. Hij hij getemd? besluit te blijven fietsen voor de lol. Zijn geld ver- dient hij met grasmaaien, houthakken en andere klussen. Bronnen: HP de Tijd, New York Times, Fietsscheurka- lender 2016

WWW.FITFORACTION.NL Pagina 30 Zandloper

Interview vormt einde

drieluik met Ferry Holierhoek Door Paul Lindeboom

Veel pogingen met het activeren terug kijk en een beetje spijt heb, ik had daar meer en enthousiasmeren van correspondenten mee kunnen bereiken. Na mijn puberteit en zittende op het CIOS kreeg ik weer kriebels en ben ik terug wilden niet altijd lukken, de redactie was dan gegaan naar mijn oude trainer. Hier heb ik nog een ook maar wat blij dat ineens jaar of 2-3 getraind met plezier tot in de dienst in- Ferry Holierhoek tweemaal ging en ik het niet meer kon en wilde combineren kort achtereen enthousiast wilde schrijven Mijn mooiste herinnering aan mijn judotijd is gek over VEVA-ontwikkelingen en -activiteiten. genoeg mijn eerste wedstrijdje als knulletje van 7. Geen idee wat er aan de hand was maar voor ik het Terecht om Ferry uit te nodigen in de gaten had, had ik er 3 op de rug liggen en voor een interview, die verrassend leuke stond ik op het hoogste podium. Uiteraard later informatie blijkt te bevatten, meer mooie momenten gehad maar die staat op bijvoorbeeld over zijn pogingen mijn netvlies en dat bekertje heb ik nog steeds.” tot sportinstructeur bij de Mariniers.

Welk CIOS heb je doorlopen en wat zijn je bes- te herinneringen? “Ik heb mijn CIOS gevolgd in Goes. Tot op de dag van vandaag is er rivaliteit tussen de sportinstruc- Welke sport is vanuit je jeugdperiode het teurs en docenten over welke CIOS nu het beste is, meest bijgebleven en wat was je mooiste vooral Sittard en Arnhem gaan graag die strijd aan. sportsucces? Gelukkig is het algemeen bekend dat CIOS Goes de “Al van jongs af aan vind ik veel verschillende spor- enige echte CIOS is. Dus dat is ook uit de lucht ha- ten leuk. Als kleine jongen heb ik voetbal (niets voor ha. Ik herinner me nog goed dat het eerste jaar best mij), badminton, karate, tennis, zwemmen en thai- zwaar was omdat je de hele dag aan het sporten boxen gedaan, maar wat ik het langste vol heb ge- bent. Doordat iedereen les gaf in verschillende les- houden is judo. Dat was toch de sport waar ik alles sen bewoog je de hele dag. Maar ik vond het al lang in kwijt kon en waar ik blijkbaar een beetje talent best, lekker veel sporten en niet te veel studeren. voor had, en ook het lichaam. Dit heb ik van mijn Het tweede jaar was toch wel even anders, veel the- zesde tot mijn 15e gedaan, en toen bleek dat ik vat- orie kwam erbij kijken en ik besloot op kamers te baar was voor de puberteit waarbij ik helaas mijn gaan zodat ik geen reistijd meer had van Dinteloord prioriteit verloor aan uitgaan en vriendinnetjes. Ik naar Goes. Dit scheelde veel al ging deze tijd weer stopte en dat is het enige in mijn leven waar ik op verloren aan feest, feest en nog eens feest haha.

WWW.FITFORACTION.NL Pagina 31 Zandloper

Vervolg Interview Ferry Holierhoek

Ik had een flat met 3 andere bewoners en in ons Mijn tijd bij de mariniers was kort. Ik heb eerst 6 gebouw zaten andere studiegenoten dus ja van leren maanden afgezien in de opleiding maar tevens ook kwam niet zoveel. Toch lukte het mij aardig om het genoten, want het was wel wat ik ervan verwachtte. jaar door te komen en alles te halen. Het derde jaar Mijn vorming heeft daar plaatsgevonden waar ik tot was voornamelijk stagelopen en ik liep een jaar sta- op de dag van vandaag gebruik van maak. Ergens ge op een asielzoekerscentrum (AZC) in Hellevoet- aan beginnen, is afmaken! Bij weerstand niet sluis. Ik had als hoofdvak sportleider vorming en ik meteen stoppen maar doorgaan, en als je wil bereik kon bij een buurman stagelopen en had daarom ge- je wat je wil bereiken. Al die tijd had ik ook mijn lijk vervoer. Mijn beste herinneringen zijn de lange doel voor ogen en dat was sportinstructeur worden avonden feesten maar ook de triatlon die wij ver- bij het Korps Mariniers. Tijdens mijn werving en plicht 2x moesten doen, dat was een hele ervaring. voorlichting was mij verteld dat met mijn CIOS ik We kregen net theorie over biologische wetmatighe- een goede kandidaat was voor deze functie en za- den over supercompensatie etc. Omdat dit te testen gen mij graag komen natuurlijk. Na mijn opleiding wilde ik de theorie in de praktijk uitproberen en be- kwam ik terecht in Doorn, bij het eerste mariniers gon op voeding te letten, overload, etc. Dit zorgde bataljon, 12e compagnie. ik was LOAW-helper, dat ervoor dat ik, iedereen verbazend, als 4e van de 150 betekende dat ik extra patroonhouders bij mij had na het zwemmen en fietsen liep. ik wist niet wat me om deze te delen met mijn buddy als LOAW schut- overkwam want ik was helemaal niet van de duur- ter. LOAW staat voor Licht Ondersteunend Automa- sport en al helemaal niet van het lopen. Helaas tisch Wapen. Eigenlijk gewoon een Diemaco C7A1 kreeg ik dan ook 500 m voor de finish kramp in bei- met 2 poten ter ondersteuning. de kuiten en viel in het zijterrein. Strompelend heb ik de laatste 500m afgezien en helaas wat plekken In Doorn bleek een heel ander leven als in Rotter- verloren maar kwam alsnog in de top 10 binnen. dam. Wij waren in voorbereiding op een grote oefe- Super mooie herinnering. (Wellicht wel basis van ning in Amerika. Daarnaast stonden wij op 24 notice latere duurwerk.)” voor Eritrea. Dat laatste ging helaas niet door voor

Wanneer of waardoor is je idee ontstaan om sportinstructeur te willen worden? “Ik wist dat al op jonge leeftijd, in ieder geval iets in de sport. Want ik wilde voornamelijk militair worden. Pas tijdens het CIOS ben ik de combinatie gaan zien om in bij Defensie sportinstructeur te worden. Maar dat moest dan wel bij de Mariniers, want dat leek mij de ultieme uitdaging.

WWW.FITFORACTION.NL Pagina 32 Zandloper

Vervolg Interview Ferry Holierhoek

WWW.FITFORACTION.NL ons. Na wat amfibische oefeningen op Texel waren

wij niet veel meer aan het doen in Doorn dan 1 of 2

lesjes per dag geven en vooral veel sporten. Terwijl ik daar zat ging ik verder mijn doel achterna en ging informeren of ik al kon solliciteren op een sportin-

structeurs functie? Toen kwam ik er achter dat het

even anders in elkaar zat dan dat ze mij vooraf ver- teld hadden. Eerst moest je 4 jaar paraat draaien,

koud- en nat weer getraind zijn, etc. Dan moet je

uitgeloot worden om de korporaals opleiding in te mogen. Als dit al lukte, duurde die opleiding 1 jaar.

Daarna moest je uitgeloot worden om de sportin-

structeurs opleiding in te mogen en ook die duurde 9

WWW.FITFORACTION.NL maanden intern, ondanks CIOS. Dus mocht het alle- maal lukken was ik zo 6-7 jaar verder. Dan is ook de

functie nog voor 3 jaar en vervolgens moet je dan

weer terug paraat. Mijn CC van die tijd vertelde mij

over de KMS en dat het wellicht slim was om daar over na te denken, hij begreep mijn situatie heel

goed. Omdat ik dan na 6 maanden KMS en 9 weken

VTO zowel onderofficier zou zijn maar bovenal ook sportinstructeur voor “ altijd”. Na wikken ben wegen

heb ik toen die keuze gemaakt en ging ik met mijn

goede gedrag naar de KMS. Daar lag voor mij een cultuurshock klaar, want dat was even anders dan ik

gewend was zeg. Wilde tijdens de INI 2 opleiding WWW.FITFORACTION.NL

een aantal keer terug keren omdat de mentaliteit mij niet echt aan stond. Nu weet ik wel beter hoor….. ;-)”

Wat zijn je mooiste herinneringen aan je VTO-1 opleiding?

“Oei... goeie vraag, want eerlijk gezegd kijk ik niet

zo positief terug op die VTO-1 weken. Door mijn tijd

bij de Mariniers ben ik overbelast geraakt en kreeg

ik last van mijn schenen. Door dit altijd genegeerd WWW.FITFORACTION.NL te hebben, kwam dit er tijdens de VTO helemaal uit.

Ik kon amper nog lopen op sportschoenen en dus ook weinig meedoen. Dat was heel erg vervelend en daardoor had ik het niet echt naar mijn zin. Gelukkig

was de groep wel heel leuk en heb ik mij ook wel vermaakt. De lessen MZV vond ik al snel erg leuk.”

Op welk moment is het idee ontstaan om bij

een ROC te gaan werken en de LO/Sport te gaan verlaten?

WWW.FITFORACTION.NL

WWW.FITFORACTION.NL Pagina 33 Zandloper

Vervolg Interview Ferry Holierhoek

“Ik ben iemand die snel dingen beu is en ben altijd daar waar je vaak wist waar je aan toe was bij De- op zoek naar nieuwe prikkels. Na 8 jaar sportinstruc- fensie door directief leiderschap kan het in het on- teur te zijn geweest en een HBO studie te hebben derwijs nog al eens gepamperd aan toe gaan. Dat is afgerond, voelde ik, in een tijd van een paar maan- erg wennen.” den, erg de drang komen om iets met dat diploma te gaan doen. Maar wat dan? Als SGT1 bij de sportor- Je bent momenteel erg actief in het trailrun- ganisatie kun je al snel zien hoe je loopbaan eruit nen, terwijl je op het oog het postuur van een ziet. Je wordt SM en ga je iets meer planning en judoka hebt. Hoe ben je hieraan verslaafd ge- aansturing doen en met beetje (lees: veel) mazzel raakt en wat is tot nu toe je mooiste ervaring? wordt je nog AOOI en ga je met FLO - uiteraard wat “Haha, mooi dat je dat ziet en zegt Paul, en inmid- kort door de bocht en zijn er genoeg andere wegen. dels weet je dat je daar gelijk in hebt. Ik heb hardlo- Dat was in ieder geval niet mijn toekomstbeeld en pen altijd verschrikkelijk gevonden, maar ja was er toen ik ging bekijken wat onze sportofficieren alle- ook niet goed in. Mijn eerste collega's op de KMA maal deden werd ik ook daar niet heel warm van. kunnen dat ook wel bevestigen, denk ik. Tot ik de Toen kwam er een oud collega (Davy van Zuijlen) liefde van mijn leven leerde kennen daar en wij sa- eens langs op het sportbureau op de KMA om te men begonnen te lopen. Ik vond het leuk om samen voetballen of badmintonnen met mijn maat Sander met haar te trainen al vond ik lopen nog niet echt Klap (R.I.P.). Hij vertelde mij over toen nog OJKL en leuk. Toch ben ik dit vol gaan houden, mede door de Vrede en Veiligheid en dat zoiets echt wat voor mij lessen die gegeven moesten worden, maar ook door zou zijn. Dit maakte mij nieuwsgierig en ben eens samen lekker te trainen. Op een gegeven moment een dag gaan kijken. Hier raakte ik heel enthousiast was het normaal dat we iedere zondag ochtend sa- van omdat het nog zoveel raakvlak had met het men gingen lopen. Mijn, al snel zijnde vrouw Cindy, werk wat ik nu deed maar met toch meer taken in ging toen wedstrijdjes lopen, daar was ik nog niet een heel andere organisatie. Zo werd je ook mentor klaar voor en zag ik niet zitten. ik was er tenslotte en krijg je allerlei onderwijs gerelateerde projecten nog steeds niet goed in. Maar ja je hoeft ook niet te die je kon gaan doen. Daarnaast ging ik van een winnen, een halve marathon lopen is een prestatie MBO naar een GBO functie met de daarbij behoren- voor je zelf, zeker in Egmond. "Zullen we die samen de voordelen die ook niet misselijk waren. Vind ik 12 doen schat"? Hoor het haar nog zeggen, maar sinds- weken vakantie op een jaar vervelend? Nee daar kan dien kan ik niet meer stoppen. Ik zag collega's, zoals ik ook wel wat mee. Zo gezegd liet ik mijn gevoel Michel van Dongen, op een gegeven moment stom- bepalen en waagde de stap, zoals ik alles in mij le- verbaasd naar mij kijken en zich afvragen wat er ven beslis... op gevoel.” met mij gebeurd was, haha. Mede door Egmond merkte ik al snel dat ik de afwisseling van een par- Wat vond je het grootste verschil tussen je cours erg leuk vond en ging steeds meer in het bos eerste LO/Sportfunctie en je eerste ROC- lopen. Toen de eerste trails in Nederland kwamen functie? besloot ik daar aan mee te doen en dat doe ik nog “Zo, goede vraag! ik denk de doelgroep als eerste. steeds met volle overgave. Trails zijn uitdagend, in Je gaat van stafofficieren naar parate militairen naar de natuur, afwisselend, nooit hetzelfde en overal te jonge KMS cadetten ineens naar pubers van 15-20 wereld te ontdekken. Snelheid en tijd? jaar. Van militairen naar burgers. Dat vergde even Lekker belangrijk! een omschakeling in aanpak. Het heeft even ge- duurd voordat ik ook mijn militaire benadering los kon laten naar een verantwoorde pedagogische aan- pak. Daarnaast is de militaire organisatie met alle kameraadschappelijkheid, als groot voorbeeld, een enorm verschil met een werkteam van burgers en beleidmakers. Dit verschilt met name in de aanpak,

WWW.FITFORACTION.NL Pagina 34 Zandloper

Zware tijden in Schaarsbergen

Door Sectie Communicatie 11 Lumbl

Waren het Goede Tijden Rennen, liggen, schieten

of Slechte Tijden voor Everon Hooi, Makkelijk zal het niet worden. De Luchtmobiele Bri- gade biedt huisvesting aan de sterkste en stoerste toen hij een dagje met Michiel Twigt mannen van het land. Of zoals ze hier in de woorden van de LO/Sportgroep Oranjekazerne van sergeant-majoor Michiel zeggen: “Wij zorgen ervoor dat de fysieke en mentale weerbaarheid van te maken kreeg? de mannen zo groot mogelijk is.” Van beide gaat Everon vandaag proeven en dat tovert een onuitwis- bare grijns op Michiels gezicht. “Je gaat het zwaar krijgen”, zegt hij grinnikend.

De GTST-acteur onderging de beproevingen die de goed getrainde Buiten de sporthal krijgt Everon een groene overall soldaten van 11 Lmbl als dagelijkse aan met een scherfvest eroverheen; in het scherf- vest gaan twee platen van vijf kilo. Net een echte kost opgediend krijgen en lees soldaat, ware het niet dat Everons gloednieuwe, pijl- snelle, spierwitte sneakers fel afsteken tegen de of Hooi daar een beetje van donkere legerkisten van zijn vrienden van vandaag. Afwachtend kijkt hij wat rond en friemelt wat aan onder de indruk was. zijn scherfvest. “Ik ben hier níet klaar voor”, mom- pelt hij tegen niemand in het bijzonder. Geen keus, Frummelend aan zijn plastic koffiebekertje zit want het echte werk gaat beginnen.

Everon Jackson Hooi te wiebelen op zijn stoel Met een oefenwapen om zijn schouder, duikt hij met in de kantine van de sporthal van de de mannen mee: “Rennen, liggen, schieten!”, roept de instructeur. De mannen gaan zo snel dat Everon Oranjekazerne in Schaarsbergen. nog niet staat of de anderen rennen alweer. Een “Nee, ik ben er niet klaar voor”, lacht hij ner- vriendelijke maat helpt hem en samen rennen ze het veld over. Dit is niet spelen, dit is geen simpele wor- veus als majoor Caspar en sergeant-majoor kout: dit is voor het echie. Nu al. Michiel vragen of hij er zin in heeft. “Dit is echt ongelofelijk”, zegt Everon rennend terwijl het zweet in straaltjes van zijn voorhoofd loopt. “Ik Everon zal zich vandaag gaan meten met de ren normaal gesproken nooit en nu lijkt dit de enige sterksten van het land: de mannen van manier van voortbeweging.” Een soldaat schiet hem te hulp: “Dit zijn je rustmomenten, probeer te her- 12 Delta Compagnie van de Luchtmobiele stellen. Gewoon rustig door blijven ademen.” De pa- Brigade. niek staat in Everons ogen. Rustmoment?!

WWW.FITFORACTION.NL Pagina 35 Zandloper

Vervolg Zware tijden in Schaarsbergen

Hindernissen dracht rennen (niet wandelen, nóóit wandelen). Hiervoor is een houten balk van 6 meter hun groot- Zijn ogen worden alleen maar groter wanneer de ste vriend en vijand. Eerst moeten ze de balk over hindernisbaan voor hem opdoemt: hoge muren, laag een touw zien te krijgen zonder dat touw aan te ra- prikkeldraad en ontzagwekkende hindernissen staan ken. Het gaat vlotjes, vloeiend. Er valt geen onver- verdeeld over een groot grasveld. Nog voordat togen Everon de kunst af heeft kunnen kijken, is de eerste groep al over de hindernissen. Everon haalt diep woord en er worden direct oplossingen gezocht als adem en duikt er vol in: een muurtje over, een lad- zich een probleem aandient. Verbazingwekkend om der omhoog en tijgerend door het zand. “Lekker te zien hoe snel alles gaat en hoe oplossingsgericht Everon!”, roepen de manschappen. “Klein stukje en efficiënt er wordt samengewerkt. Everon: “Ik had nog!” Bij het laatste obstakel grijpt Everon dankbaar hier nog minstens een halve dag gestaan om te be- de hand van een militair die hem omhoog trekt. denken hoe ik die balk in godsnaam over dat touw zou moeten krijgen.”

En dan is het weer rennen met de balk. Om de beurt moeten de militairen de balk een paar meter op hun schouder achter zich aanslepen. Niet te doen, blijkt al snel. Na drie seconden wordt een zichtbaar uitge- putte Everon afgelost door één van de anderen. “Het was zó zwaar”, zegt Everon later nog nahijgend. “Toen de balk werd overgenomen, voelde ik me di- rect stukken lichter.” Als er even gewacht moet wor- den op een schoonmaakwagentje dat oversteekt, staan de soldaten stil. Maar niet on Michiels watch: “Wat zijn we aan het doen? Niks? Op de grond! Tien push-ups!” In koor telt de groep af van 10 naar 1. “Balk weer pakken! Komaan!” Terwijl Everon op zijn hurken uitpuft zit te puffen, hebben de soldaten de tijd van hun leven: “Goede Uithijgen tijden, slechte tijden, nee het leven spaart je niet”, klinkt het uit lachende soldatenkelen. Grinnikend Uitgeput stort Everon op de blauwleren bank in de staat Everon op: met deze positieve energie kan hij kantine van de kazerne. “Jullie zijn echt bikkels, ma- nog wel even. “We gaan nu het laatste stukje doen”, chines. Je wilt niet weten hoeveel respect ik heb.” zegt Michiel. “Geef me nog één minuutje, oké?”, Zo stuk gaan, waar is dat nou goed voor, Michiel? zegt Everon terwijl hij zweet met zijn mouw uit zijn “Het is mijn taak om de mannen zo sterk mogelijk te ogen veegt. Ineens is het muisstil op de hindernis- krijgen, voor een uitzending of een oefening. Het baan. Tientallen soldatenogen staren als hertjes in fysieke gedeelte is afzien, dat is zwaar, maar erg de koplamp van een auto Everons kant op. Zacht belangrijk. In een oorlogsgebied moet je goed kun- klinkt geroezemoes. Michiel grijnst: “Hoor ik nu ie- nen reageren op gevaar als je bijvoorbeeld een huis mand om extra rust vragen aan de sergeant- binnenstapt of aangevallen wordt. Dan kun je na- majoor? Iedereen in opdrukhouding!” Half moppe- tuurlijk niet even één minuutje rust nemen. Door rend, half lachend ondergaan de militairen, met veel te trainen, zorgen we ervoor dat Everon balend achteraan, hun straf.

Geen gedril

Rennend naast de hindernisbaan, is Everon verbaasd over de sfeer in de groep. “Het gaat er zo gemoede- lijk en vriendschappelijk aan toe, het is helemaal niet dat gedril zoals in de film.” Niet meer in deze fase, weet Michiel. “In de opleiding moet ik ze nog strak houden, maar dat hoeft op dit niveau niet meer. Deze mannen zijn professioneel en gediscipli- neerd.” Dat blijkt uit alles vandaag. Er wordt pootje gehaakt, er wordt gelachen, maar als de sergeant- majoor spreekt, wordt er geluisterd. Ook als de mannen daarna op een drafje naar de volgende op-

WWW.FITFORACTION.NL Pagina 36 Zandloper

Vervolg Zware tijden in Schaarsbergen de handelingen echt ‘erin’ zitten. Het moet op in- Onder de indruk van wat hij tot nu toe allemaal al stinct gaan.” En dan moet je op elkaar kunnen reke- kon, gaat dit zonder al te veel ophef. Michiel coacht nen. Dat beaamt een militair die lachend naar hem elke centimeter vooruit. Opgelucht haalt Everon Everon kijkt. “Je gaat met z’n allen door dezelfde adem, totdat hij de pretogen van Michiel ziet. Wat shit, dat maakt je samen sterker.” nu dan? Michiel gebaart naar een touwladder die 2 meter van het plateau waarop ze staan hangt, de Een van ons diepte in. “Dat ga ik écht niet doen”, bibbert Everon. “Dat gaat me echt te ver.” Met zachte dwang praat Dan vindt Michiel dat het tijd is om Everon een men- Michiel Everon voorzichtig om. “Je zit goed geze- tale opsteker te geven. Temidden van de militairen kerd, alles zit vast. Je kan krijgt hij hetzelfde blauwe shirt met het logo van de compagnie dat de mannen al de hele dag dragen. het. Je hoeft alleen maar door je benen te zakken en Supertrots en onder de indruk stamelt Everon maar naar voren te springen.” Zeker twintig minuten ver- één woord uit: “Supervet... supervet.” zamelt Everon alle moed uit elk hoekje van zijn lichaam. Zijn spieren spannen zich om te gaan De bokstraining die daarop volgt gaat Everon iets springen en ontspannen dan toch weer. Hij blijft beter af. Duidelijk meer in zijn comfort zone komt hij stokstijf staan. goed mee met de groep. Maar de vermoeidheid be- gint parten te spelen. “Ik heb nog nooit in mijn leven Michiel blijft kalm en rustig op hem inpraten. En dan, zo hard getraind”, puft Everon. “Normaal ga ik een ineens, springt Everon als een leeuw op zijn prooi uurtje naar de gym, dan douchen en weer naar huis. naar de ladder. Van plan om ‘m nooit van z’n leven Dit is echt heel anders.” Dat beaamt Caspar ook: “Je meer los te laten. Vanuit het nabije gebouw en vanaf kunt nog zo veel trainen in de sportschool als je wil, het plateau klinkt luid applaus. maar bij ons komt meer kijken dan alleen kracht. Het is heel veel rennen, altijd in beweging zijn en Eenmaal beneden zakt hij emotioneel door zijn be- altijd met een hoop gewicht bij je.” En dat is te mer- nen. Uitgeput ligt hij op het gras, terwijl op zijn ge- ken. Everon: “Dit is by far het zwaarste wat ik ooit in zicht verrassing, opluchting en totale verwondering mijn leven heb gedaan.” om de voorgrond vechten. “Ik houd me nog groot, maar ik ben echt heel emotioneel. Dit is echt het Klimmen engste wat ik ooit heb gedaan. Wat een overwin- ning.” Als een trotse vader helpt Michiel Everon Het zwaarste moet nog komen. Voor het eerst die overeind en slaat hem op de rug. “Goed gedaan, dag wandelen we ergens naar toe: een klimtoren topper!” Met tranen in de ogen kijkt Everon Michiel van 20 meter hoog. Everon klimt naar 10 meter en aan. “Jij bent echt heel goed. Zonder jou had ik het moet vanaf daar naar een net springen dat 3 meter echt nooit gedaan.” verderop hangt. “Geef me even, ik moet even tot mezelf komen nu”, zegt hij zacht. De spanning is We keren de kazerne de rug toe, onder de indruk van zijn gezicht te lezen. Eerder legde Michiel uit dat van alles wat zich hier vandaag heeft afgespeeld. de toren een cruciaal onderdeel is van de mentale “Het is niet normaal hoeveel respect ik voor die gas- weerbaarheidstraining. “We testen onze mannen en ten heb”, zegt Everon. Zo sterk, fysiek én mentaal, vrouwen op stressgevoeligheid. Wat doet de hoogte en op alle gebieden geschikt om ons land te verdedi- met je? Als je in een oorlogsgebied een onverwachte gen, waar ook ter wereld. We kunnen weer rustig situatie tegenkomt, kun je geen stress gebruiken. slapen vannacht. De stoerste mannen van Nederland Daarom trainen we onze soldaten daarmee om te waken over ons. gaan. De een begint te ratelen, de ander verstijft helemaal en kan geen stap meer verzetten.” Everon is een combinatie van die twee categorieën. Hardop praat hij zichzelf en zijn verstijfde benen moed in. “Kom op Everon, je kunt dit. 3, 2, 1...” en dan springt hij toch niet. Michiel moedigt hem aan en ook een paar soldaten die op de grond staan spreken hem toe. “Gewoon springen, er kan niets gebeuren!” En in- eens, met een enorme sprong, grijpt Everon het net krachtig vast. Dat is één.

Nu begint het pas. Op 20 meter hoogte moet Everon over een balkje van 15 centimeter breed lopen.

WWW.FITFORACTION.NL Pagina 37 Zandloper

De Pen van Patrick Sins

Door Patrick Sins

Ik kreeg de pen van Patrick van Kampen en hij stelde mij de vragen hoe ik in de Surfwereld terecht ben De LO/Sportinstructeurs krijgen gekomen en hoe ‘t is om een surfshop en surfschool te runnen? tijdens hun opleiding en actieve Ondanks dat mijn grote passie altijd voetballen is ge- dienst veel bagage mee, weest, heeft de watersport ook altijd mijn interesse ge- had. In mijn tijd bij het OCMGD in Hilversum waren het dat is al vaker verkondigd. bijna alleen maar duursporters om mij heen. Als voetbal- ler was ik niet echt geïnteresseerd in de duursport en En heel veel LO/Sportinstructeurs nadat ik in de tweede week van mijn plaatsing op het OCMGD samen met mijn collega Jeroen Ribbers een hal- groeien later uit tot zeer ve marathon moest lopen van mijn toenmalige comman- dant Ab Agterbos en Sergeant-Majoor Rik van Trigt, was succesvolle bedrijfsleiders het voor mij duidelijk dat ik ook nooit een duursporter zou worden… én hebben in hun bagage veel Halve Marathon mooie verhalen van toen zoals In de buurt bij Lelystad moesten wij deze helse kilometers (ongetraind) lopen en na een kilometer of 14 kwam de man Patrick Sins in zijn ‘Pen’ met de hamer bij mij behoorlijk langs. Mijn nieuwe collega’s kwamen met een busje naast me rijden, hielden de schuifdeur open en zaten heerlijk allemaal chips en snoep te eten en ga- ven onder luid gelach de drankjes aan elkaar door. Ze boden mij aan om in te stappen maar ondanks de vermoeidheid en het aantrekkelijke aanbod heb ik het niet gedaan en met mijn tong op mijn knieën heb ik de afstand uitgelopen. Dat was het begin van een supermooie tijd bij deze leuke LO/Sportgroep. De mooiste herinneringen uit mijn tijd bij de LO/Sport- organisatie waren in de tijd dat ik op het OCMGD werkte.

Schoensmeer Zo kan ik me nog goed herinneren dat ik samen met mijn col- lega Jurgen Lut het plan had opgevat om bij onze Sergeant Majoor Rik van Trigt een geintje uit te halen.

Rik kwam vrijwel elke dag, in wind en regen, op zijn fiets naar het werk en reed daardoor op een dag, hij deed vaak nog een extra rondje, tussen de 70 en 100 km op een dag. Hij was al- tijd duidelijk herkenbaar in zijn Vlasman outfit en had ook altijd zijn fietshelm op. Juist deze helm gaf Jurgen en mij de kans om eens een mooie grap uit te halen!

Op een onbewaakt moment hebben Jurgen en ik de helm van Rik te pakken gekregen en hebben wij de binnenrand volledig ingesmeerd met de door de dienst verstrekte schoensmeer. Omdat de binnenkant van Rik zijn helm ook zwart was, hoop- ten wij dat hij het niet zou merken en zo geschiedde………Rik wilde aan het einde van de dag snel naar zijn mooie gezin en zette zijn helm dan ook zonder argwaan op. In 10 minuten was hij volledig in tenue klaar voor de lange terugrit en zodra hij de deur uitging lagen Jurgen en ik al dubbel. Onze grap was ge- lukt maar het werd nog beter!

WWW.FITFORACTION.NL Pagina 38 Zandloper

Vervolg De Pen van Patrick Sins

Rik kwam de volgende dag op de kazerne en vertelde in geu- en zijn met ons gezin naar het mooie Domburg verhuisd om ren en kleuren dat hij weer in zijn vooraf ingestelde hartslag- een bedrijf over te nemen. In dit kleine Zeeuwse dorp hadden zone, en dus veel zweten, naar huis was gefietst en dat hij mijn oom en tante al 23 jaar een Surfshop (detailhandel) ge- bij thuiskomst er zo zwart als roet uitzag. Dit had hij zelf in naamd Sportshop Domburg en een Surfschool genaamd Surf- eerste instantie niet door maar zijn vrouw en dochter dach- school Sportshop Domburg. Zo hebben wij in 2012 beide on- ten dat Sinterklaas wel erg vroeg was dat jaar! dernemingen overgenomen en zijn zo een nieuw leven begon- nen. Beide ondernemingen zijn gericht op het golfsurfen. Zo Dit is nog maar één voorbeeld van de mooie tijd die ik daar verkopen wij in de shop de kleding van merken als Quiksilver, heb gehad en als ik zou willen dan zou ik er een boek over O’Neill, Vissla en Vans maar ook zijn wij één van de grootste kunnen schrijven. dealers van Oakley zonnebrillen in Nederland. De Surfschool zit op één van de mooiste stranden van Nederland en daar geven De vragen wij in de zomerperiode 7 dagen per week golfsurfles aan zowel Vanuit mijn diensttijd ben ik overgestapt naar de Politie beginners als gevorderden. Haaglanden waar ik na de politie opleiding Rechercheur ben geworden. Ook daar heb ik een leuke tijd gehad maar heb De volgende pen uiteindelijk in 2008 de overstap gemaakt naar Rabobank Bij deze geef ik de pen door aan mijn collega Jurgen Lut met Rotterdam. Na 4 jaar als manager in de financiële wereld wie ik in de jaren op het OCMGD hele mooie tijden heb meege- gezeten te hebben, heb ik samen met mijn gezin het roer maakt. Ik weet dat Jurgen momenteel bij de Politie werkt en destijds omgegooid. Mijn vrouw en ik hebben onze vaste zou graag willen weten hoe hij daar gekomen is en wat hij pre- banen opgezegd, hebben ons koophuis in de crisis verkocht cies doet??

WWW.FITFORACTION.NL Pagina 39 Zandloper

Een dagje naar Madurodam

Door Matthijs Mostert

De mini-wereld van Madurodam Sportorganisatie dit ook kon verzorgen en dat dit heeft sinds de oprichting honderden qua militaire exposure prima zou passen bij deze postume uitreiking van de MWO. miljoenen bezoekers gehad en is

een van Nederlands grootste publiektrekkers. Na uitvoerig getest, gerepeteerd en doorgesproken Dat het ontstaan een militair tintje heeft, te hebben, alles moest kloppen… ging ik middels een was onbekend totdat Matthijs Mostert mariniersafdaling naar beneden met het boek en een naar beneden kwam zeilen paar meter boven de grond liet ik het boek aan een lint zakken. Het kleine meisje ving het boek op, knipte het lint door en gaf het op haar beurt weer door aan de schrijfster van de biografie.

Hierna volgde de overhandiging van de MWO door majoor Marco Kroon, en werden er na een kanon- schot 2 standbeelden onthuld.

Zoals ik er op terug kijk een prima verlopen bijdrage van de LO/Sportorganisatie aan deze bijzondere ge- beurtenis.

In aanloop naar de 100ste geboortedag van George Maduro, is bij mij het verzoek geko- men om de uitreiking van de Militaire Willems Orde, het aanbieden van de Biografie en het onthullen van 2 standbeelden, aan te kleden met een afdaling vanaf de Vuurtoren van Madurodam. Samen met Albert Odijk hebben we hier uitvoering aan gegeven.

In overleg met de programma manager zou het boek (de biografie over George Maduro) worden aangeboden door de schrijfster aan de nabestaan- den van George Maduro. Het boek zou middels een afdaling van de vuurtoren worden doorgegeven aan een klein meisje, die op haar beurt het boek zou aanbieden aan de schrijfster. En de schrijfster zou het boek met een korte toespraak aanbieden aan de nabestaanden. In beginsel was hier een civiel bedrijf voor gevraagd, maar door de project- officier werd terecht opgemerkt dat de LO/

WWW.FITFORACTION.NL Pagina 40 Zandloper

Ultra Survivalrun

Door Ilona Roosien

Tijdens de try-out Trailrun in Harderwijk Voorbereiding maakte Ilona Roosien van haar hart al geen Normaal loop ik survivalruns van ongeveer 7,5 km moordkuil: obstacle runs waren best leuk, (BSC), en dan neem ik daarna een paar dagen her- maar haalde het allemaal stel. De USR vraagt de dubbele afstand, met soms niet bij een echte survivalrun. een hersteltijd van slechts 1 uur. En je loopt in Tijdens die trailrun vernam de redactie teamverband wat binnen de survivalsport toch wel al van Ilona's voornemen voor deelname aan de Ultra Survival Run. een aparte draai aan de wedstrijd geeft, aangezien "Dat was zo'n gave ervaring, je in een normale run op jezelf aangewezen bent. best mooie sportmomentjes gehad Om deze reden zijn we sowieso in teamverband zoals een NK Judo, maar haalt gaan trainen en hebben we ons met name gericht op het hier echt niet bij!" combinatiehindernissen om meer in de duurkracht te Ilona ging dus met graagte in gaan zitten. Ook hebben we ontzettend veel km’s op het verzoek voor een verslag. gemaakt in de duursport, variërend van hardlopen, fietsen en zwemmen. Met betrekking tot bijvoor- beeld het hardlopen ben ik in het trainingsschema uitgegaan van een halve marathon. Dit loop je niet in een etappe, maar om dat je geen hersteltijd hebt zit je wel goed met je duur. In de voorbereidingen ben ik mijn teamgenoten al veel beter gaan leren kennen en je neemt elkaar echt heerlijk mee in de drive om te trainen en te presteren.

Ervaring tijdens de USR Ik heb de USR ervaren als 1 grote uitdaging. Zo za- ten er verschillende hindernissen in welke ik waar- De Ultra Survivalrun (USR) is een survivalra- schijnlijk nooit meer zal vergeten. Op het survival- ce van drie dagen, waarin survival-clubteams terrein in Kootsterstille hebben we een net van on- tegen elkaar strijden. De USR bestaat uit 10 geveer 40 meter in apenhang moeten doen, gevolgd etappes waarin een route afgelegd moet wor- door een apenhang in een gewone lijn van ongeveer den van Leeuwarden naar Beltrum. Elke etap- 30 meter met een uit de kluit gewassen 4x4 auto- pe duurt ongeveer 2,5 uur en zal gelijk staan band. Slopend!! aan een “normale” survivalrun BSC/TUC con- Verder zat er bijvoorbeeld een combinatiehindernis form Survivalbond Nederland. in van 5 hufters achter elkaar. De hufter (heet niet

voor niks zo) moet je zien als een swing-over met Elk deelnemend team bestaat uit 7 atleten daartussen een heeele slappe apenhang gevolgd (5 mannen en 2 vrouwen) en 2 à 3 personen ter door een swing-over, etc. etc. En dat x5. Hetgeen ondersteuning. Tijdens elke etappe moeten er 4 wat deze hindernissen extra zwaar maakt is dat je atleten, waarvan minimaal 1 dame, actief zijn. De continue bezig bent. De etappes zijn lang en je li- obstakels/ hindernissen zijn opgebouwd uit netten, chaam herstelt niet goed genoeg om weer aan een touwen en balken en de rest van het parcours zal volgende etappe te beginnen. Extra uitdaging dus en hardlopend, fietsend, steppend en zwemmend af- extra gaaf!! gelegd moeten worden. Bij het verkeerd nemen, Verder kom je elke avond pas rond 00:00 binnen en of het niet nemen van een hindernis, zal er een moet je je slaapplaats gaan installeren. En dan ho- bandje ingeleverd moeten worden, wat per deelne- pen dat je oordoppen je beschermen tegen alle mer een straftijd van 2 uur zal opleveren. ronkgeluiden van de andere deelnemers!

WWW.FITFORACTION.NL Pagina 41 Zandloper

Vervolg Ultra Survivalrun

Met andere woorden: je slaapt niet heel erg veel. Want de volgende ochtend mogen alle teamcaptains zich om 05:30 melden bij de wed- strijdorganisatie voor de briefing van de volgende etappe, waarna de eerste start van de dag om 06:00 alweer aanbreekt.

Op dag 3 heb ik de laatste twee etappes gelopen; Etappe 9 Rondje Neede van 13KM, gevolgd door 1,5 uur rust en hierna Etappe 10 Beltrum 15 KM. Bij elkaar dus een survivalrun van 28KM, incl. de hin- dernissen van ons survivalparadijs Beltrum.. Ja, ik geef toe, daar heb ik het echt extreem zwaar gehad. Nog niet eens dat mijn armen leeg waren, maar puur dat mijn lichaam gewoon helemaal leeg was. Energielevel -10 ongeveer! Zeker op de eindhin- dernis in Beltrum, waar ik op zeker mijn bandje niet zou gaan inleveren, heb ik ontzettend veel aan mijn team gehad! Door veel samenwerken hebben we allemaal ons bandje kunnen behouden en voor de laatste keer de bel kunnen laten rinke- len. Wat een ontzettend gaaf gevoel was dat!! Machtig en onvergetelijk!

De redactie vroeg mij ook wat de lastigste hinder- nis was? Ik denk toch dat ik dat zelf ben geweest! Raar antwoord misschien, maar het is net hoe je eigen gedachte staan! Wanneer je in een positieve flow zit, ga je eigenlijk heel fijn door een etappe heen en ben je meer gericht om anderen in je team te steunen die het op dat moment zwaar hebben. Bij sommige hindernissen heb ik mijn eigen hindernis gecreëerd omdat ik bij voorbaat dacht dat ik deze misschien wat lastiger zou halen. Dan lukt een hindernis soms niet, terwijl ik hem met andere gedachten misschien wel in 1x zou halen. Dus de tip; blijf positieve gedachten hou- den!

Nu ik deze ervaring achter de rug heb, riekt het alleen maar naar meer! Wat een fantastisch eve- nement met een ontzettend gave sfeer!

WWW.FITFORACTION.NL Pagina 42 Zandloper

Mentaal ijzersterk

Door Paul Lindeboom

INTERVIEW PIETER VAN OOSTERHOUT MILITAIRE LOOPBAAN Zijn laatste functie bij het Kenniscentrum van OT- CLOG was een uitzondering, want nagenoeg alle Pieter van Oosterhout is nu nog een voorgaande functies betroffen werk bij de operatio- relatieve onbekendheid bij de nele eenheden. Highlights hierbij waren zijn functio- LO/Sportorganisatie, maar dat zal na neren in de Bevoorrading- en Transporthoek en daarvoor betaalde activiteiten bij de Luchtmobiele de komende Dienstvakdag een sterk Brigade (sie G4 (cdt Bevopel)). Meest in het oog veranderd beeld geven. Pieter is op springende detail, is dat Pieter op alle plaatsen ge- 15 september betrokken bij de work- werkt heeft waar 200 Bevoorradings- en Transport- bataljon gestationeerd was, nl. Nunspeet, ’t Harde shop Mental Fitness en over dat feno- en Garderen. meen lichten we nu alvast een tipje van de sluier op. SPORTIEVE LOOPBAAN Pieter van Oosterhout (39) zocht als tegenwicht van bovenstaande drukke banen – en reilt en zeilt daar- Lees hieronder het interview met Pie- naast een gezin met drie jonge kinderen en een ter van Oosterhout, dat ook een grote vrouw die ook een militaire job (in de geneeskundige hoek) uitoefent – naar rust en kwam in zijn zoek- hoeveelheid informatie bevat over zijn tocht uit bij yoga. Pieter geeft aan dat zijn dagelijkse hobby CrossFit, ook al een workshop bedrijvigheden af en toe best hectisch en stressvol op de Dienstvakdag. zijn. Wilde daarom meer met lichaam en geest bezig zijn en het beoefenen van yoga beviel zo goed dat hij later besloot om ook een docentenopleiding te gaan volgen.

‘Maar yoga is toch vooral mentaal’? Deze opmerking van de interviewer wordt door Pieter deels beaamt, maar stelt hij:”….maar wel met gebruik van het lijf. Het summum is dat de geest tot rust komt.” Klinkt kort door de bocht als een verkooppraatje maar Pie- ter komt volledig eerlijk over als hij stelt dat hij wat moeite had met bepaalde spanningen en daarvan nu eerder signalen herkent. Het beoefenen van yoga zorgt dus vooral voor lichamelijke en geestelijke be- wustwording.

Yoga helpt Pieter op meerdere vlakken. “Als militair Met ingang van 01 juli is maj Pieter van Oosterhout het nieuwe hoofd van buro Ondersteuning (voorheen: zijn we deels geconditioneerd: gedragspatronen zijn sectie 4 of Facilitair Bedrijf). Dat gegeven is niet direct ingesleten, we zijn getraind met skills en drills en de aanleiding om hem te vereren met een interview, want vanuit zijn functie zal hij de komende periode dat is hartstikke goed als de kogels om je oren vlie- wel met elke sportgroep een keer in contact komen en gen maar zijn niet altijd behulpzaam wanneer je je zichzelf nader voorstellen. Meest belangstelling wek- kende trigger vormde het zien van zijn naam bij een niet in levensbedreigende omstandigheden bevindt workshop op de eerstvolgende Dienstvakdag. Een in- en er geen reden voor ‘actie’ is ." terview met een reclameboodschap.

WWW.FITFORACTION.NL Pagina 43 Zandloper

Vervolg Mentaal ijzersterk

ZWEVERIG Pieter onderkent dat yoga een zweverig imago be- In Harderwijk en Amersfoort wordt hij dan ook re- zit. Toch was hij wel nieuwsgierig en had hij meer gelmatig gesignaleerd in een CrossFit box, in zijn dan gewone interesse in die activiteiten die vooral woonplaats Harderwijk staat hij wel eens voor een van de buitenkant gekenmerkt worden met op een groep als CrossFit coach. Weliswaar nog vooral op matje zitten, je vingers tegen elkaar en je ogen invalbasis, maar het beeld dat de Staf van de LO/ dicht. Sportorganisatie is uitgebreid met een fysieke en mentale duizendpoot wordt voorlopig niet uitgewist. Yoga gaat uit van een achtvoudig pad dat eigenlijk Pieter bevestigt dat totaalbeeld door te stellen dat heel goed past in het ons bekende concept van yoga hem de flexibiliteit en mobiliteit geeft die een militair vermogen dat bestaat uit de conceptuele -, perfecte aanvulling is voor hem, naast de krachtoe- de mentale - en de fysieke component. Aan alle feningen. componenten moet ‘gewerkt’ worden om een zo goed mogelijk resultaat te krijgen. Pieter beoefent CrossFit staat voor Pieter overigens niet alleen maar zelf het gehele yoga pad en doet dagelijks oefenin- in relatie met de term ‘kracht’, want naast Olym- gen. pisch gewichtheffen doet hij met CrossFit ook nog lenigheid (gymnastiek), snelheid en uithoudingsver- mogen op. Zomaar een aantal van de ‘tien physical skills’ waar CrossFit zich op richt. CrossFit, bedacht door Greg Glassman, De filosofie achter CrossFit is om niet te specialiseren in één specifiek sportonder- deel omdat dit tot een eenzijdige fysieke ontwikke- ling zou leiden en staat dan ook voor ‘constantly va- ried functional movement and high intensity’.

Deze tak van sport bedrijft Pieter al 2,5 jaar en ook dit vond hij zo leuk om te doen dat hij “bijna auto- matisch” in een docentenopleiding terecht kwam. Iets wat zijn totaalconcept wel benadrukt, Pieter verzorgt zichzelf dus ook met de broodnodige her- sengymnastiek.

Op de Dienstvakdag zal Pieter betrokken zijn bij de workshop Mental Fitness en dat wordt zijn debuut, want heeft wel veel les gegeven in yoga, maar nog nooit in de vorm van een workshop. Op het Militair Revalidatie Centrum (MRC) in Doorn gaat hij ook zijn debuut maken, want gaat dan met yoga on- derdeel uitmaken van het revalidatietraject.

CROSSFIT Toen er voor het eerst kennis gemaakt werd met Pieter, hij was er al bij op de Stafdag op de stran- den tussen Biddinghuizen en Elburg, was het eer- ste beeld op het netvlies dat van een atletisch gespierde vent.

WWW.FITFORACTION.NL Pagina 44 Zandloper

Johan worstelt en komt boven

Door Paul Lindeboom

In het drieluik over kleine sporten Hoe ben je als jong ventje bij het worstelen terecht gekomen, een sport die in Nederland door slechts op de Olympische Spelen komt de een stuk of 50 atleten beoefent wordt? En waardoor redactie met aandacht voor ben je er later mee gestopt?

worstelen met een flinke Johan: “Zoals ieder jongetje ging ik uiteraard op voetbal, maar daar werd na een tijdje ook wel duide- verrassing tevoorschijn. lijk dat ik niet het talent was waar iedere vereniging De meeste zullen Johan Bouman op zit te wachten. Tja, en dan ga je eens rondkijken. Op het sportcomplex, waar de voetbalclub speelde, slechts associëren met volleybal, bleken ook meerdere verenigingen gehuisvest te maar voordat hij een succesvolle zijn, dus op een woensdagmiddag maar eens bij de krachtsportvereniging Hercules Dordrecht binnenge- sprinter werd deed stapt. Deze vereniging bestond voornamelijk uit een worstel- en een gewichtheffen-afdeling. Na een Johan aan worstelen. proeftraining op de worstelmat bijgewoond te heb- Lees hieronder het ben, ben ik gewoon bij de club gebleven. Veel gezel- ligheid, veel nieuwe vriendjes, veel onderlinge wor- interview met Johan. stelpartijtjes en in die tijd best wel stoer. Er beston- den geen competitiewedstrijden voor de jeugd, al- leen maar toernooien door het land (beetje gelijk aan judo van nu). Voor de senioren bestond er wel een competitie. De vereniging draaide mee op het hoogste niveau in Nederland.

De reden om te stoppen met worstelen kwam door doktersadvies. Als “kind in de groei” was het toch niet zo slim om te proberen op een zo laag gewicht te blijven, met als gevolg veel duizeligheid en flauw- vallen tijdens de training. In die tussentijd had de vereniging ook een atletiekafdeling opgestart en daar bleek tijdens clubdagen (worstelaars moesten dan atletieknummers doen en atleten moesten on- derling worstelen) dat ik redelijk uit de voeten kon bij de sprint- en springnummers. Toen is eigenlijk de overstap gemaakt naar de atletiek.”

Waar bleek jouw talent in het worstelen vooral in te zitten? Wat vond je zelf het mooiste aspect van de Worstelen is een relatief kleine sport en Ne- derland is in Rio dan ook slechts vertegen- worstelsport in zijn algemeen? woordigd door Jessica Blaszka. Op de Olym- pische Spelen van 1976 in Montréal zou het Johan: “Ach, echt talent had ik niet. Het bleek ge- zomaar gekund hebben dat Nederland voor woon dat ik in mijn gewichtsklasse iets groter was de medaillekansen afhankelijk was van de prestaties van Johan Bouman. dan het gemiddelde.”

WWW.FITFORACTION.NL Pagina 45 Zandloper

Vervolg Johan worstelt en komt boven

Wat kun je je van je allereerste worstelwedstrijd na 40 jaar nog herinneren?

Johan: “Mijn eerste wedstrijd weet ik niet meer, maar wel is mij een Open Nederlands Kampioen- schap bijgebleven, waar ik het moest opnemen tegen buitenlandse tegenstanders. Ik denk dat ik in de gewichtsklasse rond de 62 kg zat en de eer- ste tegenstander kon ik redelijk opzij zetten. De volgende tegenstander kwam uit Polen. Eigenlijk al een volwassen man die luisterde naar de naam Dubrowski. Daar sta je dan als jong ventje, stijf van de zenuwen en wetende dat je eigenlijk kans- loos bent.

Hij kwam tenslotte niet naar Nederland om te ver- liezen. Enfin, hoe het precies kwam weet ik niet meer, maar na 14 seconden lag deze man met beide schouders op de grond en kon ik mij opma- ken voor de halve finale. De partijen daarna heb ik verloren, maar mijn ego had wel een enorme op- kikker gekregen. Het feit dat ik dit na ruim 40 jaar nog voor de geest kan halen moet toch wel iets zeggen.

Daarna was ik ook rijp om mee te draaien in de seniorencompetitie en ik heb veel donkere, schim- mige, met sigarettenrook gevulde, sportzalen ge- zien. Als jonkie deed ik mee met de volwassen mannen (meestal zaterdagavond competitiewed- strijden) en vochten we onze wedstrijden door heel Nederland.”

Waar lag het meeste accent in de trainingen op? Hoe zagen globaal de trainingen eruit (techniek/ kracht/grondoefeningen/werpen/ect.? Hoeveel uren trainde je ongeveer per week?

Johan: “Training bij de jeugd was voornamelijk stoeien en aanleren/inslijpen van worpen, technie- ken en handigheidjes. Daarnaast veel krachttrai- ning met de gewichtheffers.”

Wat was je mooiste succes in je worstelcarrière?

Johan: “vierde bij de Open Nederlandse kampioen- schappen Freestyle.”

WWW.FITFORACTION.NL Pagina 46 Zandloper

Die ‘Pen’ past ons allemaal

Door Jurgen Lut

Onze vaste rubriek De Pen is na het zwemmen, mee op trainingsstages en judoën op Wereld Kampi- de vijfkamp, de GMK, de rode baretten en het oenschappen. De resultaten die ik heb mogen beha- len, zijn mede dankzij mijn gewaardeerde collega’s. OCMGD terecht gekomen in de hoek van de Politie. Oud-collega Jurgen Lut ontving de Pen van zijn voormalige buddy Patrick Sins en nam deze graag in ontvangst. Hieronder leest u een prettige en positieve blik in het verleden en heden van Jurgen.

Zoals Patrick in de vorige pen beschreef, werden er heel wat geintjes uitgehaald. Zo had commandant Ab, zijn kinderen tijdens een vakantie eens meege-

nomen. De oudste telg Agterbos hadden we in de

klimwand vast gezet en wij zijn gaan lunchen. De jongste Agterbos hadden we overgehaald zichzelf te schminken tot piraat met een zwarte merkstift. De Woensdagavond, mijn mobiel gaat, een be- reactie van Ab… Onbetaalbaar, je had er bij moeten richtje van Patrick Sins. Meteen schieten mijn zijn. Het was grappen uithalen en op je hoede zijn voor grappen van anderen. gedachten terug naar 1999–2008; kippenvel!

Het hoofdstuk LO/Sportinstructeur bij de Koninklijke Landmacht. Wat een gave tijd van mijn leven. Een bijzondere, mooie en leerza- me periode. Graag ga ik dus in op de vraag van Patrick, het stokje over te nemen en iets te schrijven voor deze rubriek.

Het begon na de KMS voor mij in Hilversum op het OCMGD. Onder bewind van commandant Ab Agter- bos en plv-C Rik van Trigt, werd er hard gewerkt en veel gelachen. Binnen deze warme en kundige familie was er naast mijn werk, veel ruimte voor ontwikkeling van mijn judo carrière. Ik kreeg tij- dens dienst verschillende kansen, waar ik erg dankbaar voor ben: trainen bij de militairenploeg,

WWW.FITFORACTION.NL Pagina 47 Zandloper

Vervolg Die ‘Pen’ past ons allemaal

In 2005 ben ik onder leiding van Jack Wouter het gekozen hebben voor dit vak. OJKL (Oriëntatie Jaar Koninklijke Landmacht) Op een gegeven moment wilde ik verder en breder avontuur in gestapt. Voor het ROC heb ik samen kijken, wat ik voor anderen kon doen en betekenen met burgerdocenten, toekomstige collega’s kennis en zocht ik iets toekomstbestendigs. Ik maakte de laten maken met defensie. Ik heb bivakken geor- stap naar de politie. Na een aantal jaar als executief ganiseerd met fysieke en mentale triggers. Iemand medewerker in de basis politie zorg, ben ik honden- na een uitputtend fysiek parcours, laten kiezen geleider geworden. Een solo functie, waarin je veel tussen een cup-à-soupie voor zichzelf of een ma- kan betekenen voor de maatschappij bij (de) ger lupa’tje voor zijn hele team. escalaties, huiselijk geweld en inbraken. Hoe mooi is het als je met je hond een inbreker pakt of je hond Grensverleggende uitdagingen vol onverwachte vindt een (geur)spoor en brengt gestolen spullen wendingen. Denken dat ze eindelijk mogen slapen terug. Het geeft voldoening en energie als ik met en toch nog een mars gaan lopen. Slapen in de mijn diensthond/maatje Spike een dienst draai, natuur, onder zelf gemaakte afdakjes van hout en waarin ik waakzaam en dienstbaar ben, zoals op zeil. Het is prachtig om te zien dat iemand als mijn bus staat geschreven. groentje binnen komt en na een periode veranderd is en zelfbewuster en teamgerichter keuzes maakt. Samen met mijn vriendin Naëma, genieten we van Dit soort trainingen klinken voor sommigen als onze twee zonen en (dienst)hond Spike in Sneek. leedvermaak, maar zijn later in vergelijking met Met judo ben ik inmiddels gestopt en defensie heb ik uitzendingen vaak uitjes geweest. Er is immers achter mij gelaten, maar ik denk nog graag terug geen sprake van gevaar of oorlog. Groepen leren aan geweldige tijden en heb mooie herinneringen op elkaar vertrouwen, communiceren en samen- met de mensen van de LO/Sportorganisatie. werken. Onmisbaar als je samen op uitzending gaat en mag bijdragen aan vrede en veiligheid. De volgende pen wil ik graag doorgeven aan mijn Vanaf deze plaats mijn diepe respect voor allen die collega... JOYCE ZAPPEIJ! Wat mis jij van defensie?

WWW.FITFORACTION.NL Pagina 48 Zandloper

Sterk lijf uit vroegere tijden

Door Paul Lindeboom

VAN GROOT-HEIDEKAMP NAAR DE TIENKAMP Wat waren vroeger je uitgesproken beste onderde- IS EEN KLEINE SPRONG len? Hoeveel trainde je op deze nummers en op wel- ke manier?

Mijn beste onderdelen waren de sprint, horden, ver- Met de terugkeer van onze sporthelden op Schiphol springen en de 400m. De slechtste was polsstok is Rio echt ten einde. Middels een kort interview hoogspringen. Ik trainde hierop (met wisselende on- met voormalig tienkamper Rob Klunder (logistiek derdelen) zo’n 6x per week en dan gemiddeld 3 tot 4 uur per trainingssessie, en 1 dag hersteltraining. Ik medewerker Groot Heidekamp) is het drieluik over trainde veel op techniek en 1 x per maand tot het kleine sporten op de Olympische Spelen ook ten gaatje. einde gekomen. Je hebt vroeger op een behoorlijk niveau aan tien- kamp gedaan. Wat was je allerbeste prestatie? Ben je ooit op het niveau gekomen dat je landskampioen kon worden of geselecteerd kon worden voor de Olympische Spelen? Ik ben 2 x Oostelijk kampioen geweest en 1x 4e bij de NK junioren. Van de twee keren Oostelijk kampi- oen ging ik een keer naar het Nederlands kampioen- schap, de andere keer was ik geblesseerd. Nivo voor de OS… nee, denk ik niet. Mijn directe concurrent Eltjo Schutter, waar ik wel eens van ge- wonnen had, ging wel maar alleen met polsstok.

Je bent op enig moment afgehaakt met zelfstandig sport bedrijven. Wat was daar de reden van? Ik werd 18 en moest in militaire dienst. Heb bewust gekozen voor de groepen geleide wapens (NIKE) in Duitsland, kortom: veel onregelmatigheid en ver van huis in West-Duitsland. Om dus eigenlijk op nivo te trainen was dit niet mogelijk.

Je bent tegenwoordig weer enigszins actief in de tienkamp of in de atletiekwereld. Komt dat mis- De serie over relatief kleine sporten op de schien door je vrouw? Op welke manier ben je zelf Olympische Spelen in Rio wordt afgesloten bezig om fit te blijven? door onze logistiek medewerker van Groot Betrokkenheid komt weer door mijn vrouw omdat zij weer lid is geworden van Nijmegen-atletiek (zij is NL Heidekamp, Rob Klunder. Inmiddels de 60 kampioen speerwerpen geweest). Tegenwoordig al ruim gepasseerd, maar met een zichtbaar doet zij weer mee aan een werp driekamp speer- sterk lijf uit vroegere tijden. discus-kogel, en ik ga natuurlijk altijd mee. Op het moment doe ik te weinig voor mijn eigen fitheid maar thuis ben ik wel steeds meer bezig hiermee. Je hebt vroeger op een behoorlijk niveau aan tien- kamp gedaan. Was er een sportman waar je door beïnvloedt werd? Waardoor koos je voor tienkamp? Ja, die was er en dat was de toenmalige kampioen van Nederland, Eef Kamerbeek, maar ook bij CI- KO66 in Arnhem de welbekende Haico Scharn.

Ik had geprobeerd te voetballen en was hierin zeer snel maar die overtredingen zinden mij niet. Bij een wedstrijd waarin ik weer werd neergelegd gaf ik die persoon een rotschop en kon inrukken. Toen atletiek gaan doen want dan doe je het zelf.

WWW.FITFORACTION.NL Pagina 49 Zandloper

Colofon

De Zandloper is het informatiebulletin van, voor en door Vrienden Dienstvak LO/Sport Jaargang 23 - Nummer 4 - augustus 2016 www.fitforaction.nl

Kopij-Redactieadres Redactieraad Zandloper Stichting Vrienden Dienstvak LO/Sport T.a.v. dhr Paul Lindeboom Eindredacteur Aooi Jan Welling Postbus 3003 Hoofdredacteur Dhr Paul Lindeboom 3800DA Amersfoort Redacteur Kap Johan Bouman Redacteur Wil Maaswinkel Mob: 06-83645996 Redacteur Smi André Wijnberger E-mail: [email protected] Redacteur Léonie van Lamsweerde Redacteur Rene van Oost

Bestuursleden Stichting Voorzitter Jan van den Dool De inhoud van dit blad weerspiegelt niet noodzakelijk de Secretaris Léonie van Lamsweerde mening van de LO/Sportorganisatie of de Stichting Penningmeester René de Jager Dienstvak LO/Sport. De redactie behoudt zich het recht Lid Wil Maaswinkel voor ingediende kopij niet of gedeeltelijk te plaatsen. Lid Johan Bouman De inhoud van ingezonden brieven en artikel blijft voor rekening van de schrijver. Artikelen uit dit blad mogen overgenomen worden. Mits de bron wordt vermeld.

Artikelen zijn eerder geplaatst geweest op www.fitforaction.nl

Correspondenten: Jan Kasper [email protected] Hans Wakelkamp [email protected] Joep van Renswouw [email protected] Els Bosveld [email protected] Sander Flier [email protected] Joe van Bergen [email protected] Jasper Schout [email protected] Stefan Bousma [email protected] Luuk Nissen [email protected] Pieter Hacquebard [email protected] Oscar Prins [email protected] Raimond van der Boom [email protected] Henri van der Linde [email protected] Rik van Trigt [email protected] Daniël van Merriënboer [email protected] Rob Zijlstra [email protected]

www.FITFORACTION.nl

WWW.FITFORACTION.NL