P a Ń Stwowy Instytut Geologiczny Objaśnienia Do
Total Page：16
File Type：pdf, Size：1020Kb
PA Ń STWOWY INSTYTUT GEOLOGICZNY OPRACOWANIE ZAMÓWIONE PRZEZ MINISTRA Ś R O D O W I S K A OBJAŚNIENIA DO MAPY GEOŚRODOWISKOWEJ POLSKI 1:50 000 Arkusz KRZYWCZA (1026) Warszawa 2007 Autorzy: RAFAŁ PAJĄK*, BARTOSZ STEC* ANNA BLIŹNIUK*, PAWEŁ KWECKO*, HANNA TOMASSI-MORAWIEC* Główny koordynator MGśP: MAŁGORZATA SIKORSKA-MAYKOWSKA* Redaktor regionalny: BARBARA RADWANEK-BĄK* Redaktor regionalny planszy B: DARIUSZ GRABOWSKI* Redaktor tekstu: MARTA SOŁOMACHA* ISBN Copyright by PIG and MŚ, Warszawa, 2007 Spis treści: I. Wstęp (R. Pająk) ............................................................................................................... 3 II. Charakterystyka geograficzna i gospodarcza (R. Pająk) .................................................. 4 III. Budowa geologiczna (R. Pająk) ........................................................................................ 6 IV. ZłoŜa kopalin (R. Pająk) ................................................................................................. 11 V. Górnictwo i przetwórstwo kopalin (R. Pająk) ................................................................ 14 VI. Perspektywy i prognozy występowania kopalin (R. Pająk) ............................................ 15 VII. Warunki wodne (R. Pająk) .............................................................................................. 16 1. Wody powierzchniowe........................................................................................... 16 2. Wody podziemne.................................................................................................... 16 VIII. Geochemia środowiska ................................................................................................... 18 1. Gleby (A. Bliźniuk, P. Kwecko).............................................................................. 18 2. Pierwiastki promieniotwórcze (H. Tomassi-Morawiec) ........................................ 21 IX. Składowanie odpadów (B. Stec)...................................................................................... 23 X. Warunki podłoŜa budowlanego (R. Pająk) ..................................................................... 30 XI. Ochrona przyrody i krajobrazu. (R. Pająk) ..................................................................... 31 XII. Zabytki kultury (R. Pająk) .............................................................................................. 39 XIII. Podsumowanie (R. Pająk) ............................................................................................... 40 XIV. Literatura ......................................................................................................................... 41 I. Wstęp Arkusz Krzywcza Mapy geośrodowiskowej Polski w skali 1:50 000 opracowano w 2007 roku w Oddziale Karpackim Państwowego Instytutu Geologicznego w Krakowie. Mapę wykonano zgodnie z „Instrukcją opracowania Mapy geośrodowiskowej Polski w skali 1:50 000” (2005). Przy jego opracowaniu wykorzystano materiały archiwalne i informacje zamieszczone na arkuszu Mapy geologiczno-gospodarczej Polski w skali 1:50 000 (Wróblew- ski, 2002), wykonanym w Państwowym Instytucie Geologicznym w Kielcach – oddział Świę- tokrzyski. Mapa składa się z dwóch plansz. Pierwsza (plansza A) zawiera informacje dotyczące występowania kopalin oraz gospodarki złoŜami, na tle wybranych elementów hydrogeologii, ochrony przyrody, krajobrazu i zabytków kultury oraz geologii inŜynierskiej. Druga (plansza B) poświęcona jest zagadnieniom związanym z geochemią środowiska oraz ze składowaniem odpadów. Mapa adresowana jest przede wszystkim do instytucji, samorządów terytorialnych i ad- ministracji państwowej zajmujących się racjonalnym zarządzaniem zasobami środowiska przyrodniczego. Przedstawiane na mapie informacje środowiskowe stanowią duŜą pomoc przy wykonywaniu wojewódzkich, powiatowych i gminnych programów ochrony środowiska oraz planów gospodarki odpadami. Zawarte w niej treści mogą być wykorzystywane w pra- cach studialnych przy opracowywaniu strategii rozwoju województwa oraz projektów i planów zagospodarowania przestrzennego, a takŜe w opracowaniach ekofizjograficznych. Ponadto mogą stanowić pomoc w realizacji postanowień ustaw o zagospodarowaniu przestrzennym i prawa ochrony środowiska. Przy opracowaniu mapy wykorzystano materiały archiwalne zebrane między innymi w Wydziale Ochrony Środowiska Podkarpackiego Urzędu Wojewódzkiego, Urzędzie Miasta, Urzędzie Marszałkowskim Województwa Podkarpackiego w Rzeszowie, Miejskiej Pracowni Urbanistycznej, w starostwach powiatowych i urzędach Gmin oraz w Centralnym Archiwum Geologicznym w Warszawie. Przeprowadzono wizje terenowe na obszarach udokumentowa- nych złóŜ, w punktach eksploatacyjnych oraz na obszarach uznanych jako perspektywiczne. Kwalifikację sozologiczną złóŜ uzgodniono z geologiem wojewódzkim. Mapę opracowano w wersji cyfrowej, a dane dotyczące złóŜ kopalin zamieszczono w kartach informacyjnych opracowanych dla komputerowej bazy danych. 3 II. Charakterystyka geograficzna i gospodarcza Obszar arkusza Krzywcza, o powierzchni około 334 km2 wyznaczają współrzędne geo- graficzne: 22°30’ i 22°45’ długości geograficznej wschodniej oraz 49°40’ i 49°50’ szerokości geograficznej północnej. Pod względem administracyjnym naleŜy do województwa podkar- packiego. Obejmuje obszar dwóch powiatów – przemyskiego, a w nim gmin Krzywcza, Prze- myśl, miasto Przemyśl, śurawnica, Krasiczyn, Bircza, Fredropol i bieszczadzkiego – gmina Ustrzyki Dolne. Zgodnie z podziałem fizycznogeograficznym Polski (Kondracki, 2000) obszar omawia- nego arkusza znajduje się w obrębie trzech makroregionów, Karpaty Zachodnie, Kotlina San- domierska i Karpaty Wschodnie. Do makroregionu Pogórza Środkowobeskidzkiego naleŜą mezoregiony Pogórze Dynowskie, Pogórze Przemyskie; do Kotliny Sandomierskiej – Dolina Dolnego Sanu i Pogórze Rzeszowskie zaś do Wschodniego Podkarpacia – PłaskowyŜ Hyrow- ski (fig. 1). W północnej części obszaru z zachodu na wschód przepływa San, który na tym odcinku ma charakter meandrujący. Szeroka Dolina Sanu oddziela pasmo Bukowego Garbu z główną kulminacją Karczmarowej (407 m n.p.m.) naleŜące do Pogórza Dynowskiego, od Pogórza Przemyskiego, w którym dominuje Kopystańka (541 m n.p.m.). Pogórze Przemyskie stanowi główny element zaznaczający się w morfologii terenu, obejmuje centralną i południową cześć arkusza. Wysokość garbów kształtuje się od 400 do 500 m n.p.m., przybierając kształt równoległych do siebie pasm górskich o regularnej budo- wie tzw. gór rusztowych. Grzbiety oddzielone są od siebie szerokimi obniŜeniami, które wy- korzystywane są przez cieki, przedzierające się miejscami w poprzek grzbietów. Znaczną część obszaru arkusza porastają zwarte kompleksy leśne (blisko 60 %). Na ca- łym Pogórzu przewaŜają lasy jodłowo – bukowe, w wyŜszych partiach dominującymi gatun- kami są: jodła, świerk i buk, a w niŜszych: grab, dąb, brzoza i sosna. W Kotlinie Sandomier- skiej na piaszczystych glebach występują przewaŜnie bory sosnowe. Pod względem klimatycznym obszar arkusza znajduje się w zasięgu klimatu Pogórza Karpackiego, posiada charakter przejściowy między nizinnym a górskim i kształtuje się pod dominującym wpływem oddziaływania mas powietrza kontynentalnego. Średnia temperatura roczna waha się od + 7°C do +8°C (średnia temperatura stycznia wynosi -3,5°C, a lipca +17,9°C), średnie opady roczne wynoszą 700 – 800 mm. Pokrywa śnieŜna zalega około 85 dni, dominują wiatry zachodnie i północno – zachodnie. Okres wegetacji roślin wynosi 180 dni w roku (Niedźwiedź, Obrębka – Starklowa 1991). 4 Fig. 1. PołoŜenie arkusza Krzywcza na tle jednostek fizycznogeograficznych wg J. Kondrackiego (2000). 1 – granica państwa, 2 – granica makroregionu, 3 - granica mezoregionu Kotlina Sandomierska: 512.46 – Dolina Dolnego Sanu, 512.49 – PłaskowyŜ Tarnogrodzki, 512.52 – Pogórze Rze- szowskie; Pogórze Środkowobeskidzkie: 513.64 – Pogórze Dynowskie, 513.65 – Pogórze Przemyskie, 513.69 – Pogórze Bu- kowskie; Wschodnie Podkarpacie: 521.11 – PłaskowyŜ Hyrowski; Beskidy Wschodnie: 522.11 – Góry Sanocko-Turczańskie. Głównymi kierunkami zagospodarowania przestrzennego omawianego obszaru jest za- gospodarowanie rolnicze i leśne. Grunty orne stanowią 20 %, są to gleby zespołu przedgórzy i pogórzy, w części mady oraz gleby lessowe. Pod względem przydatność rolniczej gleb, w tej części regionu przewaŜają gleby kompleksu zboŜowego górskiego i w mniejszym stopniu pszennego górskiego. Uprawia się na nich zboŜa (pszenica, Ŝyto), rośliny okopowe (ziemnia- ki, buraki cukrowe) oraz rzepak. W części naraŜonej na erozję – wierzchowinowej i na zbo- czach, grunty orne są zagospodarowane w postaci trwałych uŜytków zielonych i przeznaczone do chowu owiec i bydła. Teren arkusza jest słabo rozwinięty gospodarczo i mało zaludniony, osadnictwo skupione jest głównie w części północnej – w rejonie Doliny Sanu i w części wschodniej. Największymi 5 miejscowościami na terenie arkusza są wsie gminne: Krzywcza (ok. 500 mieszkańców), Krasi- czyn (ok. 450) oraz wsie: Ostrów (ok. 1400), Korytniki (ok. 650), Ruszelczyce (ok. 550). Ze względu na unikalne walory przyrodnicze waŜną rolę zaczyna odgrywać rozwój tu- rystyki. Dzięki korzystnemu połoŜeniu, na obrzeŜach Przemyśla, teren ten stanowi miejsce wypoczynku i rekreacji, głównie turystyki górskiej. Głównym szlakiem komunikacyjnym jest droga krajowa nr 28 (relacji Sanok– Prze- myśl), przebiegającą z południowego zachodu na południowy wschód. Przez omawiany teren arkusza nie przebiega linia kolejowa, najbliŜsza stacja znajduje się na arkuszu sąsiednim Przemyśl w odległości około dwóch