Burmistrz Podd ębic

ZMIANA STUDIUM UWARUNKOWA Ń I KIERUNKÓW ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY I MIASTA PODD ĘBICE (IV EDYCJA – wersja ujednolicona, zmiany zawarte w tek ście studium oznaczono drukiem wytłuszczonym, kursywą)

Uchwała Nr XVIII/114/15 Rady Miejskiej w Podd ębicach z dnia 30 listopada 2015 r.

Zał ącznik Nr 1

Podd ębice, 2015 r.

SPIS TRE ŚCI

I. WPROWADZENIE 5

1. Powi ązania polityki przestrzennej samorz ądu terytorialnego z polityk ą przestrzenn ą Województwa 7

2. Zmiany w stosunku do do studium dotychczas obowi ązuj ącego 9 3. Zawarto ść opracowania 11

II. PODSTAWOWE INFORMACJE O GMINIE 12

III. UWARUNKOWANIA ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY 13

1. Środowisko przyrodnicze 13 1.1. Ukształtowanie i rze źba terenu 14 1.2. Budowa geologiczna 15 1.3. Wody powierzchniowe 16 1.4. Warunki hydrogeologiczne 17 1.5. Surowce mineralne 18 1.6. Warunki glebowe 18 1.7. Warunki klimatu lokalnego 18 1.8. Lasy i parki 20 1.9. Obszary i obiekty obj ęte ochron ą prawn ą na mocy ustawy o ochronie przyrody 23 1.10. Zagro żenia środowiska 26

2. Zasoby dziedzictwa kulturowego 29 2.1. Historia rozwoju miasta Podd ębice 29 2.2. Obszary i obiekty obj ęte ochron ą konserwatorsk ą 30 2.2.1. Gminna ewidencja zabytków 33 2.2.2. Zało żenia rezydencjonalno obronne 35 2.2.3. Cmentarze 36 2.2.4. Archeologia 38 2.2.5. Strefy ochrony konserwatorskiej 63

3. Infrastruktura społeczna 64 3.1. Ludno ść 64 3.2. Warunki życia mieszka ńców 66 3.2.1. Zasoby mieszkaniowe 66 3.2.2. Infrastruktura społeczna 67 3.2.3 Organizacje i stowarzyszenia 71 3.2.4 Przeciwdziałanie zagro żeniom bezpiecze ństwa ludno ści i jej mienia 71 4. Stan gospodarki i instytucji j ą wspomagaj ących 72 4.1. Rolnictwo 72 4.2. Pozarolnicza działalno ść gospodarcza 74 4.3. Funkcja rekreacyjna 75 4.4. Uwarunkowania wynikające ze stanu prawnego terenów 75

5.System komunikacji 76 5.1. Drogi i ulice 76 5.2. Układ kolejowy 78 5.3. Komunikacja zbiorowa 78

6. Infrastruktura techniczna 79 6.1. Zaopatrzenie w wod ę 79 6.2. Gospodarka ściekowa 81 6.3. Zaopatrzenie w energi ę elektryczn ą 83

2 6.4. Gospodarka odpadami 83 6.5. Zaopatrzenie w gaz 83 6.6. Ciepło i geotermia 83 6.7. Telekomunikacja 84

7. Ustalenia z zakresu planowania przestrzennego 84

IV. KIERUNKI POLITYKI PRZESTRZENNEJ MIASTA I GMINY 86

1. Powi ązania regionalne 86 2. Podstawowe kierunki zagospodarowania przestrzennego 87 2.1. Struktura funkcjonalno-przestrzenna 87 2.2. Kierunki zagospodarowania przestrzennego strefy I ekologicznej 89 2.3. Kierunki zagospodarowania przestrzennego strefy II rolnej 91 2.4.Kierunki zagospodarowania przestrzennego strefy III centralnej, zurbanizowanej i urbanizuj ącej si ę 95 2.4.1 Kierunki zmian w strukturze funkcjonalno – przestrzennej miasta Podd ębice 95 2.4.2 Kierunki zmian w strukturze funkcjonalno – przestrzennej pozostałych cz ęś ci strefy III centralnej, zurbanizowanej i urbanizuj ącej si ę 100 2.5. Kierunki zagospodarowania przestrzennego strefy IV rolno-le śnej 105 2.6. Wska źniki zagospodarowania i u żytkowania terenów dla strefy I, II i IV 107 2.7. Wska źniki zagospodarowania i u żytkowania terenów dla strefy III 108 3. Tereny wył ączone z zabudowy ze wzgl ędu na przepisy odr ębne 110 4. Tereny na których ogranicza si ę lokalizacj ę zabudowy ze wzgl ędu na ochron ę walorów przyrodniczych 110

V. OBSZARY ORAZ ZASADY OCHRONY ŚRODOWISKA PRZYRODNICZEGO - POLITYKA EKOLOGICZNA 111 1. Cele ekologiczne 111 2. Polityka osi ągania celów ekologicznych 111 3. Obszary i obiekty wymagaj ące podj ęcia działa ń ochronnych w zakresie ochrony przyrody 111 4. Obszary i obiekty wymagaj ące działa ń ochronnych w zakresie ochrony środowiska 112 5. Obszary wymagaj ące ochrony na podstawie przepisów o lasach 113 6. Obszary wymagaj ące ochrony na podstawie przepisów o ochronie wód 114 7. Obszary udokumentowanych złó ż surowców mineralnych chronione przed innym ni ż eksploatacja sposobem zagospodarowania 115 8. Wymagania dotycz ące ochrony przeciwpowodziowej 116

VI. OBSZARY I ZASADY OCHRONY ZASOBÓW DZIEDZICTWA KULTUROWEGO 117

VII. KIERUNKI POLITYKI PRZESTRZENNEJ DLA ROLNICZEJ PRZESTRZENI PRODUKCYJNEJ 121

VIII. KIERUNKI ROZWOJU SYSTEMÓW INFRASTRUKTURY TECHNICZNEJ I KOMUNIKACJI 125

1. Komunikacja 125 2. Infrastruktura techniczna 126

IX. POZOSTAŁE USTALENIA DOTYCZ ĄCE KIERUNKÓW ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO 130

1. Obszary pomników zagłady i ich stref ochronnych 130 2. Tereny zamkni ęte 130 3. Zabezpieczenie warunków obronno ści i obrony cywilnej 130 4. Obszary wymagaj ące rekultywacji, przekształce ń lub rewaloryzacji 131

3 5. Obszary dla których wyznacza si ę w zło żu kopaliny filar ochronny 131 6. Obszary nara żone na niebezpiecze ństwo powodzi i osuwania si ę mas ziemnych 131 7. Obszary przestrzeni publicznej 132 8. Obszary, na których rozmieszczone b ędą inwestycje celu publicznego 132 8.1. Obszary rozmieszczenia inwestycje celu publicznego o znaczeniu lokalnym 132 8.2. Obszary rozmieszczenia inwestycje celu publicznego o znaczeniu ponadlokalnym 133 9. Miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego, w tym obszary wymagaj ące zmiany przeznaczenia gruntów le śnych i rolnych na cele niele śne i nierolnicze 134 10. Obszary problemowe w zale żno ści od warunków i potrzeb zagospodarowania wyst ępuj ących w gminie 135 11. Obszary funkcjonalne o znaczeniu lokalnym w zale żno ści od uwarunkowa ń i potrzeb gminy . 135

X. WPŁYW UWARUNKOWA Ń, O KTÓRYCH MOWA W ART. 10 UST.1 USTAWY, NA USTALENIE KIERUNKÓW I ZASAD ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY, O KTÓRYCH MOWA W ART. 10 UST.2 USTAWY 135

XI. POLITYKA FUNKCJONALNO - PRZESTRZENNA 136

XII. INTERPRETACJA ZAPISÓW USTALE Ń STUDIUM 137

XIII. UZASADNIENIE ZAWIERAJ ĄCE OBJA ŚNIENEPRZYJ ĘTYCH ROZWI ĄZA Ń ORAZ SYNTEZA USTALE Ń 138

BIBLIGRAFIA 141

4 I. WPROWADZENIE

Studium Uwarunkowa ń i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Miasta i Gminy Podd ębice zostało uchwalone uchwał ą Nr XXX/257/02 Rady Miejskiej w Podd ębicach z dnia 26 czerwca 2002 r. Dokument ten był sporz ądzony na podstawie przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 1999 r. Nr 15, poz.139 z pó źn.zm.) a głównym jego projektantem była dr Adela Hibner ze Zdu ńskiej Woli. W 2004 r. została przyj ęta uchwał ą Nr XXII/138/04 Rady Miejskiej w Podd ębicach z dnia 21 pa ździernika 2004 r zmiana studium, a autorem zmiany była ta sama firma projektowa ze Zdu ńskiej Woli. W tej zmianie studium korekcie został poddany obszar miasta Podd ębice, za ś w gminie Podd ębice skorygowano jedynie tereny przeznaczone do zalesienia. Obydwie wersje studium w cz ęś ci graficznej zostały wykonane na mapach w skali 1:10 000 dla gminy i w skali 1:2000 dla miasta Podd ębice. Potrzeba przyst ąpienia do kolejnej zmiany Studium narastała od wielu lat. Min ęły te ż dwie kadencje władzy samorz ądowej, której nowe koncepcje rozwoju nie były kompatybilne z przyj ętymi wcze śniej kierunkami polityki przestrzennej. W mi ędzyczasie zmieniły si ę tak że wa żne dla tej polityki dokumenty i strategie rozwoju regionu łódzkiego, które nie s ą uwzgl ędnione w studium uwarunkowa ń i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta i gminy Podd ębice. Cały czas wpływały te ż nowe wnioski zainteresowanych o zmian ę przeznaczenia terenów zarówno w mie ście jak i w poszczególnych wsiach. W szczególno ści pilna potrzeba zmiany studium i opartych o ten dokument planów miejscowych wyst ąpiła wskutek usilnych nacisków indywidualnych inwestorów zainteresowanych realizacj ą nowych inwestycji w mie ście jak i w gminie (m.in. rozbudowa ogrodu zoologicznego w Borysewie, kompleksu sportowo-rekreacyjnego w Byczynie, zakładu przemysłowego w Feliksowie, czy te ż zbiornika wodnego „Góra Bałdrzychowska”). Rada Miejska w Podd ębicach przyj ęła III edycj ę Studium uwarunkowa ń i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta i gminy Podd ębice uchwała Nr L/308/14 z dnia 9 lipca 2014 r.

W dniu 17 lutego 2015 r. Rada Miejska w Podd ębicach uchwał ą NrV/37/15 w sprawie przyst ąpienia do sporz ądzania zmiany studium uwarunkowa ń i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta i gminy Podd ębice w cz ęś ci obejmuj ącej fragment miasta Podd ębice w rejonie ul. Ł ęczyckiej-Miłej-Spokojnej zobowi ązała Burmistrza Podd ębic do prowadzenia prac planistycznych maj ących na celu wprowadzenie do obowi ązuj ącego studium zmiany przeznaczenia terenów poło żonych w mie ście Podd ębice. Jest to zwi ązane z potrzebami wynikaj ącymi z lepszego rozpoznania potrzeb inwestycyjnych wła ścicieli gruntów poło żonych na obszarze obj ętym projektem zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta Podd ębice, sporz ądzanym równolegle z pracami planistycznymi nad niniejsz ą zmiana studium. W dniu 29 czerwca 2015 r. Rada Miejska w Podd ębicach uchwał ą Nr XI/75/15 zmieniła uchwał ę Nr V/37/15 z dnia 17 lutego 2015 r. rozszerzaj ąc zakres zmiany studium o aktualizacj ę problematyki obszarów zagro żenia powodziowego na całym obszarze miasta i gminy Podd ębice. Niniejsze opracowanie projektu zmiany Studium Burmistrz Podd ębic nadal powierzył zespołowi projektowemu pod kierunkiem dr Adeli Hibner ze Zdu ńskiej Woli.

Niniejszy tekst obejmuj ąc zarówno tre ści zawarte w studium uchwalonym w 2004 r. i w zmianie dokonanej w 2014 r., jest tekstem ujednoliconym, zgodnie z formuł ą wynikaj ącą z rozporz ądzenia Ministra Infrastruktury z dnia 28 kwietnia 2004 r. w sprawie zakresu projektu studium uwarunkowa ń i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy (Dz.U. z 2004 r. Nr 118, poz. 1233).

W stosunku do okresu sporz ądzania aktualnie obowi ązuj ącej edycji studium, uległa

5 zmianie ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jednolity: Dz.U. z 2015 r. poz. 199 ze zm.). Zmiana polega na wprowadzeniu nowego rozdziału dotycz ącego obszarów funkcjonalnych, przy czym na poziomie gminy samorz ąd gminny mo że okre śli ć obszary funkcjonalne o znaczeniu lokalnym (art. 49e ustawy), mo że te ż wnioskowa ć do samorz ądu województwa o okre ślenie granic obszarów funkcjonalnych o znaczeniu regionalnym (art. 49c ust.2 ustawy). Zostały te ż przekazane na szczebel gminy przez Prezesa Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej zweryfikowane i ostateczne wersje map zagro żenia powodziowego i map ryzyka powodziowego w dolinie rzeki Warty i Neru, które stanowi ą podstaw ę do podejmowania działa ń zwi ązanych z planowaniem przestrzennym i zarz ądzaniem kryzysowym. Nale żało zatem zweryfikowa ć granice obszarów zagro żenia powodziowego przedstawione w dotychczasowym studium miasta i gminy. Niezale żnie od tego, wprowadzono zmiany wynikaj ące z uaktualnienia danych oraz zapisów w celu doprowadzenia do zgodno ści z obowi ązuj ącymi przepisami.

Zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t.j. Dz. U z 2015 r. poz. 199 z pó źn.zmianami) sporz ądzaj ącym studium jest Burmistrz Podd ębic. Studium jako dokument przyjmowany jest uchwał ą Rady Miejskiej i podlega nadzorowi wojewody co do zgodno ści z prawem. Ka żde studium zawiera tekst oraz rysunki: plansz ę „Uwarunkowania rozwoju” oraz plansz ę „Kierunki polityki przestrzennej”, które podlegaj ą uchwaleniu przez Rad ę Miejsk ą. Skala rysunków mo że by ć zarówno 1:10000 jak i 1:25000. Dotychczasowe studium sporz ądzane było w skalach: 1:2000 dla miasta i 1:10000 dla gminy. Obecne studium jest sporz ądzane w jednolitej skali 1:10000, a wykonawstwo komputerowe umo żliwia uzyskanie skali i rozmiaru rysunków w dostosowaniu do potrzeb samorz ądu. Gmina jest bowiem bardzo du ża powierzchniowo i rozmiary rysunku studium w skali 1:10000 powodowały i nadal powoduj ą utrudnienia w bie żą cym korzystaniu z tego dokumentu. Inne rysunki, analizy i dokumenty wykonane w toku prac planistycznych nad projektem, stanowi ą jego dokumentacj ę planistyczn ą lub cz ęść składow ą tekstu.

Studium jest narz ędziem kształtowania polityki przestrzennej Samorz ądu. Jest ono wyrazem jego pogl ądów i postanowie ń zwi ązanych z rozwojem gminy. Głównym zadaniem studium jest okre ślenie polityki przestrzennej gminy wpisanej w politykę przestrzenn ą pa ństwa oraz województwa. Studium ma za zadanie tak że sformułowanie lokalnych uwarunkowa ń, celów i programów rozwoju, dzi ęki czemu staje si ę ono dokumentem wytyczaj ącym ogóln ą polityk ę przestrzenn ą gminy, a jednocze śnie posiada ć będzie charakter wytycznych do sporz ądzenia miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego. Okre ślona w studium polityka przestrzenna jest zgodna z zasadami ustanowionymi przepisami prawa i uwzgl ędnia w zagospodarowaniu gminy:

• dotychczasowe przeznaczenie, zagospodarowanie i uzbrojenie terenu, • stan ładu przestrzennego i wymogi jego ochrony, • stan środowiska, w tym stan rolniczej i le śnej przestrzeni produkcyjnej, wielko ści i jako ści zasobów wodnych oraz wymogi ochrony środowiska, przyrody i krajobrazu kulturowego, • stan dziedzictwa kulturowego i zabytków oraz dóbr kultury współczesnej, • warunki i jako ść życia mieszka ńców, w tym ochron ę ich zdrowia, • zagro żenia bezpiecze ństwa ludno ści i jej mienia, • potrzeby i mo żliwo ści rozwoju gminy, • stan prawny gruntów, • wyst ępowanie obiektów i terenów chronionych na podstawie odr ębnych przepisów, • wyst ępowanie obszarów naturalnych zagro żeń geologicznych,

6 • wyst ępowanie udokumentowanych złó ż kopalin oraz zasobów wód podziemnych, • wyst ępowanie terenów górniczych wyznaczonych na podstawie przepisów odr ębnych, • stan systemów komunikacji i infrastruktury technicznej, w tym stopie ń uporz ądkowania gospodarki wodno-ściekowej, energetycznej oraz gospodarki odpadami, • zadania słu żą ce realizacji ponadlokalnych celów publicznych, • wymagania dotyczące ochrony przeciwpowodziowej. • ustosunkowanie si ę do wskazania obszarów funkcjonalnych o znaczeniu lokalnym w zale żno ści od uwarunkowa ń i potrzeb gminy,

Zgodnie z art. 9 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, studium uchwala Rada Miejska. Nie jest ono aktem prawa miejscowego, ale zawarte w nim i uchwalone przez Rad ę Miejsk ą zasady polityki przestrzennej winny by ć wi ążą ce dla Burmistrza i wszystkich komunalnych jednostek organizacyjnych działaj ących na terenie gminy. Jest to wi ęc wa żny akt władczy, w którym Rada Miejska bezpo średnio wpływa na działania całego swojego aparatu wykonawczego.

1. Powi ązania polityki przestrzennej samorz ądu terytorialnego z polityk ą przestrzenn ą województwa

Burmistrz Podd ębic sporz ądzaj ąc studium, rozpatruje wnioski zgłoszone przez wła ściwe w sprawach uzgodnie ń i opiniowania organy administracji publicznej oraz zainteresowanych zmian ą przeznaczenia terenów mieszka ńców, wła ścicieli gruntów i ró żnych inwestorów. Ma te ż obowi ązek uwzgl ędnienia w tym dokumencie ustale ń dotycz ących rozwoju województwa zawartych w planie zagospodarowania przestrzennego województwa (art. 11 pkt 4 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym). Plan ten został zaktualizowany ju ż po uchwaleniu ostatniej zmiany studium, gdy ż został przyj ęty Uchwał ą Nr LX/1648/10 Sejmiku Województwa Łódzkiego Nr 367, poz. 3485 z dnia 17 grudnia 2010 r. Nast ępnie Burmistrz przedkłada studium do zaopiniowania i uzgodnienia. Szczególnie istotne jest, aby w studium zostały uwzgl ędnione zamierzenia w zakresie ponadlokalnych i rz ądowych inwestycji zwi ązanych z zagospodarowaniem terenów.

Miasto i Gmina Podd ębice w Planie zagospodarowania przestrzennego województwa łódzkiego:

1) Jest poło żona w północno-zachodniej cz ęś ci województwa, poza głównymi obszarami węzłowymi i korytarzami infrastruktury o znaczeniu krajowym i ponadregionalnym stanowi ącymi o najwa żniejszych impulsach rozwoju województwa, 2) W sieci osadniczej województwa łódzkiego Podd ębice – miasto powiatowe, którego potencjał rozwojowy obecnie uniemo żliwia przekształcenie w biegun wzrostu, jest oceniane jako zagro żone procesem peryferyzacji. Dla wyrównania szans rozwojowych zakłada si ę wi ęc tu rozwój funkcji ponadlokalnych, przede wszystkim sektora publicznego oraz egzogenicznych, w tym wyspecjalizowanych: turystyczno-medycznych i uzdrowiskowych opartych na wykorzystaniu wód geotermalnych. Wspomaga ć tak że nale ży rozwój usług rynkowych oraz w zakresie szkolnictwa ponadgimnazjalnego. 3) W skali wojewódzkiej gmina Podd ębice postrzegana jest jako rejon rozwoju rolnictwa wielofunkcyjnego, a miasto Podd ębice jako o środek o oddziaływaniu ponadlokalnym o znaczeniu wynikaj ącym głownie z funkcji administracyjnych małego miasta powiatowego. 4) W uwarunkowaniach rozwoju, postrzegana jest głownie jako obszar o istotnych warto ściach przyrodniczych i krajobrazowych obj ętych i proponowanych do obj ęcia ochron ą prawn ą, wynikaj ących z istnienia tu: a) korytarza ekologicznego o znaczeniu krajowym zwi ązanego z dolin ą rzeki Warty, b) Nadwarcia ńskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu i Pęczniewskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu oraz proponowanego do utworzenia OCHK „Dolina Neru” oraz OCHK „Pradolina Neru”, które wraz z rezerwatem przyrody „Napoleonów”,

7 zespołem przyrodniczo-krajobrazowym „Niemysłów” i Podd ębickim Zespołem Przyrodniczo Krajobrazowym stanowi ą element systemu obszarów, prawnej ochrony województwa łódzkiego; c) fragmentu utworzonego na mocy rozporz ądzenia Ministra Środowiska z dnia 21 lipca 2004 r. w sprawie obszarów specjalnej ochrony ptaków Natura 2000 (Dz.U.Nr 229, poz. 2313) Obszaru Specjalnej Ochrony Ptaków „Dolina Środkowej Warty” PLB 300002. 5) W funkcjonowaniu układu drogowo-kolejowego województwa istotna role spełniaj ą droga krajowa Nr 72 wraz z projektowan ą obwodnic ą drogow ą miasta Podd ębice w ci ągu tej drogi oraz projektowan ą obwodnic ą miejscowo ści Praga w ci ągu drogi wojewódzkiej Nr 703, a tak że przebieg w s ąsiedztwie gminy (w granicach gminy Wartkowice) odcinka autostrady A-2 z w ęzłem komunikacyjnym „Wartkowice”. W powi ązaniach kolejowych o znaczeniu krajowym i regionalnym du że znaczenie nale ży przypisa ć magistrali węglowej CE65 Śląsk-Wybrze że przewidzianej do przebudowy do parametrów pr ędko ści dla poci ągów pasa żerskich 160 km/h i poci ągów towarowych 120 km/h. 6) W planie województwa dla obszarów wiejskich zakłada si ę rozwój wielofunkcyjny z Podd ębicami jako o środkiem oddziałuj ącym na obszar gminy poprzez rozwój sektora publicznego i elementów infrastruktury społecznej, głównie w zakresie opieki medycznej i szkolnictwa podstawowego oraz gimnazjalnego, licealnego i zawodowego, a tak że handlu, obsługi turystyki i rekreacji wraz ze sfer ą usług rehabilitacyjnych. W zakresie rolnictwa wspiera ć nale ży działania ukierunkowane na produkcj ę przeznaczon ą do przetwórstwa na miejscu, na formy ekologiczne i produkcję zdrowej żywno ści. W ramach modernizacji gospodarki zakłada si ę post ępowanie przemian struktury agrarnej w kierunku wzrostu średniej powierzchni gospodarstw rolnych, spadku ich liczby oraz zmiany w strukturze u żytkowania ziemi. Z uwagi na mało przydatne dla rolnictwa warunki glebowo-rolnicze – zakłada si ę ich znacz ący ubytek na rzecz zalesiania i przeznaczenia na cele nierolnicze. 7) W zakresie elektroenergetyki podkre śli ć nale ży przebieg 2 napowietrznych linii 220 kV relacji Adamów-Zgierz i Adamów-Pabianice oraz linii 110 kV relacji: GPZ Podd ębice 1- GPZ Podd ębice 2, GPZ Podd ębice 1-Szadek i GPZ Podd ębice 1-Adamów. Planowana jest te ż budowa: - nowej linii najwy ższego napi ęcia 400 kV Rogowiec-Pątnów, której przebieg prowadzi ć ma przez południowo-zachodni ą cz ęś c gminy, - nowej linii wysokiego napi ęcia 110 kV z elektrowni wodnej w Jeziorsku do istniej ącej linii 110 kV relacji GPZ Podd ębice 1 w Bałdrzychowie w kierunku Adamowa. 8) W zakresie gazownictwa wymieni ć nale ży gazoci ąg wysokiego ci śnienia DN250 MOP 5.5 MPa relacji Łód ź-Turek oraz gazoci ąg przył ączeniowy DN 100 do istniej ącej stacji gazowej wysokiego ci śnienia Podd ębice-. 9) W powi ązaniach komunikacyjnych, obok najwa żniejszego traktu drogi krajowej Nr 72, klasy głównej, z planowan ą obwodnic ą miasta Podd ębice oraz dróg wojewódzkich klasy głównej: Nr 703 relacji -Podd ębice-Łęczyca-Łęczyca-Pi ątek-Łowicz, Nr 473 relacji Łask-Szadek-Porczyny-Uniejów-Koło i Nr 478 relacji Rzymsko-Ksi ęż a Wólka- Kr ępa, nale ży wymieni ć drogi powiatowe zapewniaj ące poł ączenia z s ąsiednimi gminami, z których najwa żniejsze wymienione w „Planie zagospodarowania przestrzennego województwa łódzkiego” są zalecane jako zbiorcze drogi Nr 3705E, Nr 3707E, 3723E, 2531E. 10) Zachodni fragment obszaru gminy jest poło żony w zasi ęgu Głównego Zbiornika Wód Podziemnych Nr 151 Turek-Konin-Koło, 11) Gmina Podd ębice jest poło żona w granicach obszaru o najwi ększym deficycie wód powierzchniowych. 12) Planowana jest modernizacja i budowa sieci kanalizacyjnej, modernizacja i rozbudowa miejskiej oczyszczalni ścieków wraz z modernizacj ą gospodarki osadowej w zasi ęgu priorytetowej aglomeracji o wielko ści > 10000 RLM (aglomeracja Podd ębice). 13) W dolinie Warty i Neru wyst ępuj ą obszary szczególnego zagro żenia powodzi ą, a w rozległej dolinie rzeki Ner i jej dolinkach pobocznych wyst ępuj ą tereny zagro żone

8 podtopieniami, a w śród tych ostatnich znajduje si ę znacz ąca powierzchnia terenów zabudowanych. 14) Korytarz doliny rzeki Warty w zachodniej cz ęś ci gminy stanowi obszar pasma turystyczno- kulturowego, w którym przebiegaj ą ponadregionalne szlaki turystyczne: Wodny rzeki Warty, Łódzki Szlak Konny i Samochodowy Szlak Roma ński. 15) Zespół pałacowy w Podd ębicach znalazł si ę w śród 26 obiektów wytypowanych w „Planie zagospodarowania przestrzennego województwa łódzkiego” jako pretenduj ących do uznania za pomnik historii, za ś miasto Podd ębice wytypowano, w ramach tworzenia sieci unikatowych o środków historycznych, do działa ń rewitalizacyjnych i rewaloryzacyjnych (w śród 51 o środków o randze lokalnej). 16) Ju ż obecnie ZOO Safari Borysew stanowi wizerunkowy produkt turystyczny jako rozpoznawaln ą mark ę turystyczn ą województwa łódzkiego. 17) Uwzgl ędni ć nale ży budow ę zbiorników wodnych: „Byczyna” na dopływie Neru i „Góra Bałdrzychowska” na rzece Bełdówce oraz zbiornik „Niemysłów” w miejscowo ści Niemysłów. 18) Wymieni ć te ż nale ży liczne inwestycje w zakresie retencji korytowej: 3 jazy betonowe na Bełdówce (Zagórzyce, PGR Góra Bałdrzychowska, Kałów), 3 jazy betonowe na rzece Brodni (Dominikowice, Borzewisko na 1+530 km i Borzewisko na 2+280 km), jaz betonowy na Kanale Ulgowym (Góra Bałdrzychowska), 6 jazów betonowych na rzece Ner (Sworawa, m.Podd ębice, Bałdrzychów, Góra Bałdrzychowska, Pudłów Stary, Feliksów) oraz 2 jazy betonowe na Pisi koło Pudłówka (Nowy Pudłów i Pudłówek). 19) obiekty wyszczególnione w punktach 17 i 18 maj ą szczególne znaczenie dla gminy w sytuacji, gdy le ży ona w strefie o najpilniejszych potrzebach małej retencji – na obszarach du żego deficytu wód powierzchniowych b ędących efektem niekorzystnych warunków klimatycznych, głównie niedoborów opadów, oraz du żych potrzeb poprawy warunków wodnych dla rolnictwa.

Studium nie jest aktem prawa miejscowego, jednak jego ustalenia s ą wi ążą ce dla organów gminy przy sporz ądzaniu planów miejscowych.

2. Zmiany w stosunku do studium dotychczas obowi ązuj ącego.

W zwi ązku z powy ższym, w uchwalonym w 2004 r. „Studium …” wprowadza si ę obecnie zmiany wynikaj ące z konieczno ści aktualizacji informacji o gminie, m.in. dotycz ące:

• zasobów środowiska przyrodniczego (m.in. w zakresie wyst ępowania surowców mineralnych i koncesji na wydobywanie złó ż, w zakresie ochrony przyrody, w tym z racji obj ęcia cz ęś ci obszaru gminy ochron ą specjaln ą Natura 2000), • zanieczyszcze ń i zagro żeń sanitarno – zdrowotnych gminy, • istniej ących warto ści kulturowych (m.in. obiektów obj ętych ochron ą konserwatorsk ą: aktualn ą ewidencj ą zabytków oraz stanowisk archeologicznych), • stanu własno ści gruntów w gminie, • sytuacji społeczno – gospodarczej w gminie (m.in. sytuacji społecznej, mieszkalnictwa, infrastruktury społecznej, działalno ści gospodarczej i rolnictwa), • systemu obsługi komunikacji na terenie gminy, • stanu obsługi gminy w infrastruktur ę techniczn ą (m.in. zaopatrzenie w wod ę, odprowadzanie ścieków sanitarnych, elektroenergetyka, telekomunikacja), • ustale ń z zakresu planowania przestrzennego na terenie gminy (miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego oraz wydanych decyzji o warunkach zabudowy i decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego), • realizacji nowych funkcji miasta i gminy zwi ązanych z wykorzystaniem wód geotermalnych, oraz wynikaj ące z powy ższych zmiany w kierunkach polityki przestrzennej, dotycz ące:

9

• zmiany struktury funkcjonalno-przestrzennej w mie ście Podd ębice, głównie w odniesieniu do wskazanych pierwotnie terenów dla przemysłowo-usługowej działalno ści gospodarczej w północnej cz ęś ci miasta na rzecz funkcji mieszkaniowo-usługowej, a w południowej cz ęś ci miasta – terenów rolnych III klasy bonitacyjnej pod zabudow ę mieszkaniow ą jednorodzinn ą. Ponadto, zgodnie z wol ą organu sporz ądzaj ącego dokument, przyj ęto że rozwój gospodarczy miasta i jego sił ą nap ędow ą w najbli ższym okresie b ędzie wykorzystanie wód geotermalnych z wiod ącymi funkcjami leczniczo- rehabilitacyjnymi i rekreacyjnymi. Jako konsekwencj ę tego zało żenia, nie przewiduje si ę w granicach miasta lokalizacji uci ąż liwej zabudowy przemysłowej, a funkcje wytwórcze maj ą by ć oparte głównie na małych i średnich zakładach produkcyjno-usługowych z funkcj ą mieszkaln ą dla prowadz ących t ę działalno ść . • zmiany struktury funkcjonalno-przestrzennej gminy Podd ębice, w szczególno ści urbanizuj ącej si ę cz ęś ci rejonu Bałdrzychowa, Pragi i Klementowa, dla których przyj ęto pełnienie funkcji produkcyjno-usługowych, składów i magazynów oraz mieszkaniowo- usługowych jako obszaru satelickiego wobec miasta Podd ębice po wschodniej stronie doliny rzeki Ner, • zmiany struktury funkcjonalno-przestrzennej obszaru rejonu Rąkczyna i Byczyny z dominuj ącą funkcj ą mieszkaniow ą i rekreacyjn ą, • ochrony i kształtowania środowiska (m.in. istniej ących i projektowanych obszarów i obiektów prawnie chronionych, zasobów surowcowych oraz eliminacji zagro żeń środowiska i przeciwdziałania zagro żeniu powodzi), • ochrony dziedzictwa kulturowego i zabytków oraz dóbr kultury współczesnej, • kierunków rozwoju systemu komunikacji, • kierunków rozwoju infrastruktury technicznej (m.in. gospodarki wodnej, kanalizacji sanitarnej, odprowadzenia ścieków opadowych, telekomunikacji oraz gospodarki odpadami); • uwzgl ędnienia w kierunkach polityki przestrzennej wymaga ń zwi ązanych z zamiarem gminy w staraniach o status uzdrowiska,

Zmiany dotycz ą te ż wytycznych wynikaj ących z obowi ązuj ących dokumentów oraz wniosków zgłoszonych przez instytucje.

W aktualizowanym „Studium …” wprowadzono równie ż dodatkowe elementy i oznaczenia wynikaj ące z konieczno ści dostosowania do wymogów obecnie obowi ązuj ących przepisów m.in.: • dla poszczególnych stref zagospodarowania wyznaczonych w uchwalonym studium wprowadzono wymagane wska źniki urbanistyczne, • wskazano obszary wymagaj ące rekultywacji i rewaloryzacji, • ustalono kierunki i zasady kształtowania rolniczej i le śnej przestrzeni produkcyjnej, • ustalono kierunki dotycz ące zabezpieczenia wymogów obronno ści i ochrony cywilnej, • wskazano obszary do opracowania miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego oraz wskazano obszary wymagaj ące zmiany przeznaczenia gruntów rolnych i le śnych na cele nierolnicze i niele śne, • wskazano obszary przeznaczone do realizacji inwestycji celu publicznego o znaczeniu ponadlokalnym i lokalnym, • wskazano obszary przestrzeni publicznej, • ustosunkowano si ę do kwestii lokalizacji obiektów handlowych o powierzchni sprzeda ży powy żej 2000 m 2, • ustosunkowano si ę do kwestii lokalizacji urz ądze ń stanowi ących odnawialne źródła energii o mocy powy żej 100 kW wraz z ich strefami ochronnymi, • skorygowano w bardzo du żym zakresie - jako reakcj ę na liczne wnioski wła ścicieli gruntów - tereny przeznaczone do zalesienia, co b ędzie stanowiło podstaw ę do

10 dokonania korekty obowi ązuj ącego planu miejscowego sporz ądzonego dla terenów przeznaczonych do zalesienia dla 42 sołectw. • ustosunkowano si ę do wskazania obszarów funkcjonalnych o znaczeniu lokalnym w zale żno ści od uwarunkowa ń i potrzeb gminy, • zweryfikowano granice obszarów zagro żenia powodziowego w dolinach rzek Warty i Neru zgodnie z ostateczn ą wersj ą map zagro żenia powodziowego i map ryzyka powodziowego przekazanych gminie przez Prezesa Krajowego Zarz ądu Gospodarki Wodnej.

Opracowanie posiada ujednolicon ą form ę z wyró żnieniem w nast ępuj ący sposób wprowadzonych zmian. Część graficzna „Studium …” została zmieniona w nast ępuj ącym zakresie: • wprowadzono nowe ustalenia dla wyró żnionych graficznie obszarów obj ętych zmianami, • uwzgl ędniono nowe tereny eksploatacji powierzchniowej surowców mineralnych wraz z zasi ęgiem terenów górniczych i obszarów wymagaj ących rekultywacji po zako ńczeniu eksploatacji złó ż, • uwzgl ędniono lokalizacj ę projektowanych urz ądze ń infrastruktury technicznej (m.in. linia najwy ższych napi ęć 400 kV Rogowiec-Pątnów oraz wysokiego napi ęcia 110 kV z elektrowni wodnej w Jeziorsku), • wskazano tereny wymagaj ące zmiany przeznaczenia gruntów rolnych i le śnych na cele nierolnicze i niele śne, • skorygowano lokalizacj ę obiektów obj ętych przyrodnicz ą ochron ą konserwatorsk ą (obszar specjalnej ochrony ptaków Natura 2000, obszary chronionego krajobrazu, zespoły przyrodniczo-krajobrazowe, pomniki przyrody), • skorygowano zasi ęgi stref ochronnych (pasów technologicznych) od istniej ącego uzbrojenia obejmuj ącego elementy infrastruktury technicznej znaczenia krajowego i regionalnego, • skorygowano granice obszarów zagro żenia powodziowego, w tym: obszarów, na których prawdopodobie ństwo wyst ąpienia powodzi jest du że i wynosi razx na 10 lat (p=10%), obszarów, na których prawdopodobie ństwo wyst ąpienia powodzi jest średnie i wynosi raz na 100 lat (p=1%) oraz obszarów, na których prawdopodobie ństwo wyst ąpienia powodzi jest małe i wynosi raz na 500 lat (p=0,2%). Oznaczono tak że (w dolinie rzeki Warty) obszary nara żone na zalanie w przypadku zniszczenia wału przeciwpowodziowego. • oznaczono obszary problemowe (m.in. z istniej ącą zabudow ą w granicach terenów zalewowych i nara żonych na podtopienia), • zrezygnowano z odr ębnego, dotychczas bardzo szczegółowego i przez to sztywnego w realizacji, rysunku studium dla obszaru miasta Podd ębice i wł ączono je do rysunku dla gminy i miasta,

Część tekstowa jest nowa, opracowana przy wykorzystaniu tekstu dotychczasowego, jednak z uwagi na istotne zmiany w jego aktualno ści – w nowym układzie i zakresie.

3. Zawarto ść opracowania.

Niniejsza zmiana „Studium uwarunkowa ń i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta i gminy Podd ębice” opracowana jest w formie ujednoliconej, okre śla uwarunkowania oraz kierunki rozwoju gminy i miasta Podd ębice.

Zał ączniki do uchwały o uchwaleniu zmiany studium stanowi ą: • tekst zmiany studium w wersji ujednoliconej – zał. nr 1 do uchwały Rady Miejskiej w Podd ębicach,

11 • rysunek zmiany studium – Kierunki polityki przestrzennej, plansza w skali 1:10 000 - zał. nr 2 do uchwały Rady Miejskiej w Podd ębicach, z wyodr ębnieniem cz ęś ci terenów obj ętych zmian ą oraz nowym zasi ęgiem obszarów zagro żenia powodziowego, • rysunek zmiany studium – Uwarunkowania rozwoju, plansza w skali 1:10 000 - zał. nr 3 do uchwały Rady Miejskiej w Podd ębicach, • rozstrzygni ęcie Rady Miejskiej w Podd ębicach dotycz ące sposobu rozpatrzenia uwag zgłoszonych w trakcie wyło żenia projektu zmiany studium do publicznego wgl ądu, zał. nr 4 do uchwały Rady Miejskiej w Podd ębicach.

Tekst i rysunki zmiany studium zawieraj ące ustalenia zmiany studium, stanowi ą integralnie ze sob ą zwi ązany dokument i winny by ć stosowane komplementarnie. Oznaczenia graficzne ustale ń na rysunkach dostosowano do skali mapy, co oznacza, że przebieg granic poszczególnych terenów oznaczono orientacyjnie, tj. w sposób dopuszczaj ący u ści ślenie ich lokalizacji przy utrzymaniu istoty zamierzonej dyspozycji przestrzennej.

II. PODSTAWOWE INFORMACJE O GMINIE

Miasto i Gmina Podd ębice le ży w zachodniej cz ęś ci województwa łódzkiego, w powiecie podd ębickim. Od 1 stycznia 1999 r. miasto Podd ębice jest siedzib ą powiatu podd ębickiego. Południowo-zachodni fragment granicy gminy jest równocze śnie granic ą województwa łódzkiego i województwa wielkopolskiego. Powiat podd ębicki zajmuje 881 km 2 powierzchni i liczy 44,5 tys. mieszka ńców. W skład powiatu wchodz ą 2 gminy miejsko-wiejskie: Podd ębice i Uniejów oraz 4 gminy wiejskie: Wartkowice, Dalików, Zadzim i P ęczniew. Gmina Podd ębice obejmuje powierzchni ę 224,7 km 2, w tym miasto Podd ębice – około 5,9 km 2 i liczyła na koniec 2012 r. 15.677 mieszka ńców, z czego 7.668 osób stanowili mieszka ńcy miasta Podd ębice. Pod wzgl ędem powierzchni gmina i miasto stanowi 0,62 % województwa łódzkiego i 37,3 % powiatu podd ębickiego, za ś pod wzgl ędem liczby ludno ści – 0,46 % województwa łódzkiego i 38,5 % powiatu podd ębickiego.

Gmina s ąsiaduje:

- od zachodu z gminą P ęczniew i gmin ą Dobra w województwie wielkopolskim, - od północy – z gmin ą Wartkowice oraz gmin ą i miastem Uniejów, - od wschodu – z gmin ą Dalików i gmin ą Lutomiersk, - od południa – z gmin ą Zadzim. Gęsto ść zaludnienia wynosi 39 mk/km 2 i jest to warto ść ni ższa ni ż średnia krajowa wynosz ąca 123,6 mk/km 2 i średniej dla województwa łódzkiego wynosz ącą 144 mk/km 2. W powiecie podd ębickim średnia g ęsto ść zaludnienia wynosi tylko 51 mk/km 2. W skali kraju i województwa gmina Podd ębice wyró żnia si ę wielko ści ą, gdy ż jest to jedna z gmin najwi ększych obszarowo, za ś powiatowe miasto Podd ębice ma bardzo mał ą powierzchni ę jedn ą z najmniejszych powierzchni dla miast tej skali wielkości. W układzie sieci powi ąza ń komunikacyjnych miasto Podd ębice odgrywa rol ę lokalnego w ązła komunikacji drogowej. Zbiegaj ą si ę tu bowiem: droga krajowa nr 72 relacji Łód ź-Podd ębice- Uniejów, droga wojewódzka nr 703 relacji Porczyny-Podd ębice-Łęczyca-Pi ątek-Łowicz oraz 4 drogi powiatowe o znaczeniu ponadlokalnym: Przez gmin ę przebiegaj ą nadto dwie inne drogi wojewódzkie: Nr 473 relacji Łask-Szadek-Porczyny-Uniejów-Koło oraz Nr 478 relacji Rzymsko-Ksi ęż a Wólka-Kr ępa. Pozostałe drogi powiatowe i gminne maj ą lokalne znaczenie. Południkowo przez gmin ę przebiega odcinek magistrali w ęglowej – linii kolejowej pierwszorz ędnego znaczenia Śląsk-Wybrze że ze stacj ą kolejow ą we wsi Bałdrzychów. Odległo ść mi ędzy miastem powiatowym Podd ębice a Łodzi ą wynosi około 40-45 km. Za spraw ą drogi krajowej Nr 72 zapewniona jest sprawna realizacja powi ąza ń funkcjonalnych o charakterze administracyjnym oraz usług ponadlokalnych w zakresie szkolnictwa ponadgimnazjalnego i wy ższego, kultury, zdrowia, handlu i innych specjalistycznych usług,

12 a tak że rynku pracy. Mniejsze i znacz ąco rzadsze s ą kontakty podd ębiczan z Sieradzem i Zdu ńsk ą Wol ą na południu oraz z Ł ęczyc ą na północy. W układzie innych powi ąza ń infrastrukturalnych wymieni ć nale ży przebieg przez gmin ę Podd ębice wa żnych regionalnych sieci elektroenergetycznych wysokich i najwy ższych napi ęć 110 kV i 220 kV: 220 kV relacji Adamów-Zgierz i Adamów-Pabianice oraz regionalnych sieci elektroenergetycznych wysokich napi ęć 110 kV relacji GPZ Podd ębice 1 – GPZ Podd ębice 2, GPZ Podd ębice 1-Szadek, GPZ Podd ębice 1-Adamów. W zakresie sieci gazowych o znaczeniu regionalnym wymieni ć nale ży gazoci ąg wysokiego ci śnienia DN250 MOP 5.5 MPa relacji Łód ź-Turek oraz gazoci ąg przył ączeniowy DN 100 do istniej ącej stacji gazowej wysokiego cisnienia Podd ębice-Sworawa. Nie ma w gminie Podd ębice ponadlokalnych obiektów i urz ądze ń w zakresie zaopatrzenia w wod ę i gospodarki ściekowej, nie ma te ż obiektu ponadlokalnego w zakresie gospodarki odpadami. Z istotnych zasobów surowcowych o znaczeniu ponadlokalnym, które ju ż obecnie rzutuj ą na rozwój gminy i w których organy samorz ądowe upatruj ą najwi ęcej szans na przyszło ść to zasoby wód geotermalnych i wykonany odwiert umo żliwiaj ący ich wykorzystanie. W krajowym i regionalnym systemie obszarów obj ętych ochron ą na podstawie przepisów o ochronie przyrody w gminie Podd ębice wyst ępuj ą: • fragment obszaru specjalnej ochrony ptaków PLB300002 „Dolina Środkowej Warty” zwi ązany z dolin ą rzeki Warty w zachodniej cz ęś ci gminy, • fragment Nadwarcia ńskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu, • fragment Puczniewskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu, • fragment projektowanego Obszaru Chronionego Krajobrazu „Dolina Neru”, • le śny rezerwat przyrody „Napoleonów”, • zespół przyrodniczo-krajobrazowy „Niemysłów”, • Podd ębicki Zespół Przyrodniczo-Krajobrazowy w Podd ębicach, • 15 pomników przyrody.

Z innych cennych warto ści przyrodniczych gminy wymieni ć nale ży:

• fragment wyst ępowania Głównego Zbiornika Wód Podziemnych Turek-Koło-Konin, • korytarz ekologiczny doliny Warty o znaczeniu krajowym, • do systemu lokalnych korytarzy ekologicznych zaliczy ć nale ży rozległy obszar dolin Neru i Bełdówki oraz Pisi w południowej cz ęś ci gminy, a w cz ęś ci północnej – dolin ę Neru oraz rozległ ą równole żnikow ą dolin ę wód roztopowych Ner-Warta.

W zakresie walorów dziedzictwa kulturowego o znaczeniu krajowym wymieni ć nale ży pałac z I połowy XVII w. o znaczeniu ponadregionalnym, ko ściół parafialny p.w. św.Katarzyny oraz dzwonnic ę w Podd ębicach. Znaczenie regionalne maj ą zabytki: kaplica z I połowy XVIII w. w Niemysłowie, ko ściół parafialny z XVIII w. w Kałowie, ko ściół parafialny z I połowy XIX w. w Bałdrzychowie. Regionalne znaczenie ma tak że układ urbanistyczny miasta Podd ębice.

III. UWARUNKOWANIA ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY

1. Środowisko przyrodnicze

1.1. Ukształtowanie i rze źba terenu

Pod wzgl ędem morfologicznym (wg fizyczno-geograficznej regionalizacji Polski J. Kondrackiego) teren miasta i gminy Podd ębice wchodzi w skład pasa Nizin Środkowopolskich, a dokładnie Niziny Południowowielkopolskiej i obejmuje fragmenty jej dwóch mezoregionów: • Wysoczyzny Łaskiej (przewa żaj ąca cz ęść obszaru gminy) • Kotliny Kolskiej (północny fragment gminy).

13 Przewodnie rysy rze źby zostały ukształtowane pod wpływem zlodowacenia środkowopolskiego stadiału Warty oraz pó źniejszych procesów denudacyjnych. Powierzchnia wysoczyznowa o wysoko ści 110-160 m npm jest zbudowana przewa żnie z glin morenowych oraz piasków i żwirów wodnolodowcowych pochodz ących z fazy zaniku arealnego l ądodolodu stadiału Warty. Powierzchnie wysoczyznowe mają charakter płaski lub lekko falisty o wysoko ściach wzgl ędnych 5-10 m i nachyleniu stoków około 5 0. Ponad powierzchnie wysoczyznowe wznosz ą si ę wzgórza i pagóry strefy moreny czołowej o wysoko ściach wzgl ędnych około 10 m i spadkach 2-50, rzadziej 5-10 0. Formy te, wyniesione około 118-168 m npm stanowi ą wyra źny akcent w rze źbie terenu okolic Niewiesza, Izabeli, Antoniny i Góry Bałdrzychowskiej. Powszechnie s ą te ż spotykane wydmy wykształcone w formie parabolicznej lub wałów o kierunku zbli żonym do równole żnikowego i wysoko ściach wzgl ędnych od 2 do 15 m. Najokazalsze wydmy wyst ępuj ą na zachód i południowy wschód od Podd ębic. Powierzchnia wysoczyznowa obszaru gminy jest rozci ęta na dwie cz ęś ci biegn ącą zarówno równole żnikowo jak i południkowo dolin ą rzeki Ner. Od zachodu ogranicza j ą dolina rzeki Warty z dwoma poziomami tarasów zalewowych oraz dwoma poziomami tarasów nadzalewowych. Dno doliny Warty nachylone ku północnemu zachodowi jest wyniesione na około 105-110 m npm. Nie ma w gminie Podd ębice wyra źnie zaznaczonej strefy kraw ędziowej pomi ędzy dolin ą rzeki Warty i wysoczyzn ą. Dolin ę Neru tworzy płaski taras zalewowy, poło żony na wysoko ści około 113-120 m npm, wyniesiony około 0,5-3 m nad lustro wody w rzece i wyst ępuj ący fragmentarycznie wy ższy taras nadzalewowy wyniesiony około 7-12 m nad średni poziom wody w rzece. W północnej cz ęś ci gminy, nawi ązuj ąc do równole żnikowego biegu pradoliny, rozci ąga si ę szeroka, płaska, silnie podmokła dolina wód roztopowych, ł ącz ąca dolin ę Warty i dolin ę Neru. Dolinom rzecznym towarzysz ą boczne formy wkl ęsłe ni ższego rz ędu – doliny „suche” i płaskodenne, nieckowate w ąwozy. W rze źbie miasta Podd ębice wydzieli ć mo żna tylko dwie jednostki morfologiczne: wysoczyzn ę polodowcow ą i dolin ę rzeki Ner. Denudowana wysoczyzna polodowcowa jest poło żona na wysoko ści 119-139 m npm. Ma charakter płaski lub lekko falisty o spadkach przewa żnie poni żej 2 0 z lokalnie wyst ępuj ącymi spadkami powy żej 5 %. Obszar buduj ą głównie gliny morenowe oraz piaski i żwiry wodnolodowcowe, pochodz ące z fazy zaniku arealnego l ądolodu stadiału Warty. Teren wysoczyzny opada łagodnie w kierunku zachodnim, w stron ę doliny Neru. Dolina rzeki Ner zajmuje zachodni ą cz ęść miasta. Tworzy ją fragment tarasu zalewowego rzeki wyniesiony około 1,5-2,5 m nad średni poziom wody w rzece. Rze źba jest cz ęś ciowo przeobra żona antropogenicznie, co zaznacza si ę szczególnie w postaci wałów przeciwpowodziowych wzdłu ż koryta rzeki oraz, w mniejszym stopniu, - rowów melioracyjnych i nasypów drogowych. Na podstawie uwarunkowa ń geomorfologicznych terenu gminy i miasta Podd ębice mo żna stwierdzi ć, że: • ukształtowanie powierzchni gminy Podd ębice, ze wzgl ędu na przewag ę terenów o niewielkim nachyleniu, nie stwarza barier do rozwoju funkcji rolniczej oraz rozwoju sieci osadniczej, • rze źba miasta Podd ębice, za wyj ątkiem doliny rzeki Ner, nie stwarza istotnych barier w rozwoju miasta w stosunku do obecnie zainwestowanych cz ęś ci w kierunkach wschodnim, północnym i południowym.

1.2. Budowa geologiczna

Gmina Podd ębice poło żona jest w obr ębie Niecki Łódzkiej wchodz ącej w skład wi ększej struktury synklinalnej zwanej Nieck ą Szczeci ńsko - Miechowsk ą. Niecka od strony północno-wschodniej graniczy z Wałem Kujawskim, od strony północno - zachodniej przylega do Niecki Mogile ńskiej, od południowego - zachodu do Monokliny Przedsudeckiej, a od strony południowo - wschodniej do Niecki Miechowskiej. W budowie geologicznej rozpatrywanego obszaru gminy udział bior ą utwory od triasu do czwartorz ędu.

14 Najstarszymi rozpoznanymi utworami na terenie gminy są utwory jury górnej wykształcone w postaci wapieni, wapieni marglistych i margli lekko zapiaszczonych. Utwory te nawiercone zostały w otworze Podd ębice GT-2 na gł ęboko ści 2070 m ppt. Powy żej wyst ępuj ą utwory kredy dolnej reprezentowane przez piaskowce drobnoziarniste i średnioziarniste, mułowce i iłowce o ł ącznej mi ąż szo ść 108 m (otwór Podd ębice GT-2). Piaskowce stanowi ą kompleks wodono śny wód termalnych uj ętych do eksploatacji otworem Podd ębice GT-2. Utwory kredy dolnej przykryte s ą utworami kredy górnej i czwartorz ędu Utwory kredy górnej – wykształcone s ą w facji w ęglanowej. S ą to wapienie, margle, wapienie margliste, mułowce. Strop osadów kredowych (kreda górna) wyst ępuje na gł ęboko ści od ok. 1,0 - 2,0 m ppt na terenie Podd ębic i w dolinie rzeki Ner do ponad 40,0 m ppt w zachodniej cz ęś ci gminy (studnia w m. Kr ępa). Rz ędne stropu utworów kredowych kształtuj ą si ę w zakresie ok. 85,0 – 130,0 m npm. Mi ąż szo ść osadów kredy górnej wynosi ok. 1950 m, a wi ęc strop utworów kredy dolnej znajduje si ę poni żej i jest zró żnicowany w poszczególnych cz ęś ciach gminy. Utwory te przewiercone zostały w otworze Podd ębice GT-2. Powierzchnia mezozoiczna jest bardzo zaburzona o czym świadczy du ża zmienno ść mi ąż szo ści utworów trzeciorz ędowych i czwartorz ędowych. Utwory trzeciorz ędowe wyst ępuj ą w postaci nieregularnych płatów wypełniaj ących zagł ębienia powierzchni mezozoicznej. Wierceniami geologicznymi trzeciorz ęd stwierdzono jedynie na południowy – zachód od Podd ębic. Osady te wykształcone s ą w postaci iłów i węgli brunatnych. Utwory czwartorz ędowe wyst ępuj ą na całym rozpatrywanym terenie tworz ąc pokryw ę mi ąż szo ści od około 1,0 – 2,0 m do ponad 40,0 m. Reprezentowane s ą przez piasek ró żnoziarnisty, żwiry, pospółk ę, glin ę i pył. Osady piaszczysto – żwirowe wyst ępuj ą w stropie czwartorz ędu prawie na całym terenie gminy osi ągaj ąc mi ąż szo ści od ok. 2,0 m do 10,0 m. Pod piaskami i żwirami wyst ępuje kompleks glin, lokalnie pyłów o mi ąż szo ści od ok. 10,0 m do ok. 30,0 m w południowo - zachodniej cz ęś ci gminy (m. Porczyny). Gliny lokalnie pod ścielone s ą małej mi ąż szo ści osadami piaszczystymi zalegaj ącymi bezpo średnio na utworach kredy górnej. Utwory holoce ńskie stwierdzono w postaci madów, piasków rzecznych, torfów i piasków torfowych. Mady i piaski rzeczne wyst ępuj ą w dolinie rzeki Warty i Neru natomiast torfy na północ od miejscowo ści .

1.3. Wody powierzchniowe.

Obszar gminy Podd ębice znajduje si ę w cało ści w dorzeczu rzeki Odry, zlewni rzeki Warty, w obszarze zasobowym Zbiornika Jeziorsko. Sie ć hydrograficzn ą obszaru tworz ą: Warta – rzeka II rz ędu, prawobrze żny dopływ Odry, odwadniaj ąca zachodni ą cz ęść gminy i stanowi ąca jej naturaln ą granic ę na odcinku około 6 km. Szeroko ść rzeki wynosi od około 50 m do około 150 m, natomiast współczesnej doliny w granicach gminy (cz ęść prawobrze żna) od około 0,7 km do 1,5 km. Koryto rzeki jest nieuregulowane i odznacza si ę du żymi ró żnicami dna. Wyst ępuj ą tu liczne zakola i łachy rzeczne. Ner – rzeka III rz ędu, prawobrze żny dopływ warty, odwadniaj ący środkow ą, wschodni ą i południow ą cz ęść gminy. W granicach gminy długo ść Neru wynosi około 16 km. W cz ęś ci południowo-wschodniej gminy rzeka płynie z południowego-wschodu na północno-zachód, po czym po przyj ęciu wód rzeki Pisi od zachodu – zmienia kierunek na zbli żony do południkowego. Południowa cz ęś c doliny rzeki Ner jest szeroka na około 2,5-4 km, natomiast po zmianie kierunku na południkowy – zw ęż a si ę na ok. 0,5-1,0 km z ą do północnej granicy gminy. Rzeka na całej swojej długo ści jest uregulowana i zabezpieczona od wylewów ziemnymi groblami wysoko ści 1,5-2,0 m. Na terasie zalewowej Neru wykonanych jest szereg rowów melioracyjnych, cz ęsto równie ż obudowanych ziemnymi wałami przeciwpowodziowymi. Wały istniej ące nie zapewniaj ą jednak pełnej ochrony przed powodziami, wymagaj ąc modernizacji i przebudowy. Szczególnie w rejonie uj ścia rzeki Pisi, gdy poziom wody w korycie rzeki Ner jest wysoki – wody Pisi nie mog ą by ć odbierane rozlewaj ąc si ę w formier cofki. Ten obszar jest wi ęc niezwykle problemowym wymagaj ąc stosownych inwestycji hydrotechnicznych.

15 Pisia k.Pudłówka – rzeka IV rz ędu, lewobrze żny dopływ Neru. Na terenie gminy Podd ębice znajduje si ę jej uj ściowy odcinek (około 3,5m km), wykorzystuj ący dolin ę rzeki Ner. Pisia ma charakter uregulowany, otoczona jest dwustronnymi wałami przeciwpowodziowymi, co jednak nie sprawia, i ż obszar dolinny w tym rejonie jest zabezpieczony przed zalewaniem i podtopieniami. Bełdówka – rzeka IV rz ędu, prawobrze żny dopływ Neru, podobnie jaik Pisia, te ż łączy swoj ą dolin ę z dolin ą Neru. W granicach gminy Podd ębice, rzeka płynie na długo ści około 8 km, ma nieuregulowane koryto z licznymi meandrami. Brodnia – rzeka III rz ędu, prawobrze żny dopływ Warty, odwadniajaca środkow ą i środkowo- zachodni ą cz ęść gminy. Miasto Podd ębice jest odwadniane w cało ści przez rzek ę Ner, płyn ącą w zachodniej cz ęś ci miasta. W granicach miasta znajduje si ę środkowy odcinek rzeki. Rzeka jest uregulowana i obudowana wałami ziemnymi. W nie ście nie ma naturalnych zbiorników wodnych. W całej gminie Podd ębice powierzchnia stawów i zbiorników wodnych wynosi około 44 ha, Najwi ększe wyst ępuja w rejonie wsi Byczyna i Góra Bałdrzychowska.

1.4. Warunki hydrogeologiczne

Zgodnie z regionalizacj ą hydrogeologiczn ą wód podziemnych, teren gminy le ży w regionie niecki łódzkiej, makroregionu łódzko - nidzi ńskiego, w obr ębie prowincji południowej. Gmina poło żona jest w obr ębie Jednolitych Cz ęś ci Wód Podziemnych o numerze 79, nale żą cym do regionu Warty. W obr ębie gminy Podd ębice, na podstawie przeprowadzonych prac wiertniczych, rozpoznano trzy zasadnicze pi ętra wodono śne zwi ązane z utworami czwartorz ędu, kredy górnej i kredy dolnej. Czwartorz ędowe pi ętro wodono śne – w obr ębie tego pi ętra wyró żniono dwa poziomy wodono śne: poziom przypowierzchniowy (wody gruntowe) i poziom mi ędzymorenowy.

• poziom przypowierzchniowy (wody gruntowe) wyst ępuje powszechnie w piaskach i żwirach na stropie glin. Charakteryzuje si ę swobodnym zwierciadłem wody stabilizuj ącym si ę na gł ęboko ści ok. 1,0 - 5,0 m ppt. Zasilanie poziomu nast ępuje głównie poprzez intensywn ą infiltracj ę. Z uwagi na płytkie jej wyst ępowanie ujmowany jest tylko studniami kopanymi. • poziom mi ędzymorenowy zwi ązany jest z piaskami wyst ępuj ącymi pod seri ą glin piaszczystych i zwałowych. Charakteryzuje si ę zarówno swobodnym jak i napi ętym zwierciadłem wody stabilizuj ącym si ę na gł ęboko ści ok. 5,0 – 15,0 m ppt. Poziom ten charakteryzuje si ę niewielk ą mi ąż szo ści ą i lokalnie zalega bezpo średnio na utworach kredy górnej. W północno – zachodniej cz ęś ci gminy, w rejonie wsi Niewiesz do eksploatacji ujmowane s ą wody czwartorz ędowe, o zwierciadle napi ętym stabilizuj ącym si ę ok. 0,5 m powy żej powierzchni terenu lub swobodnym, wyst ępuj ącym na gł ęboko ści ok. 10,0 m.

Wody pi ętra czwartorz ędowego s ą wodami słodkimi o mineralizacji ok. 200 – 330 mg/dm 3 i o podwy ższonej zawarto ści żelaza wynosz ącej powy żej 0,5 mg/dm 3 Poziom wodono śny w utworach kredy górnej zwi ązany jest ze szczelinowymi osadami węglanowymi reprezentowanymi przez wapienie, margle, wapienie margliste. Charakteryzuje si ę napi ętym lub swobodnym (poni żej stropu wapieni) zwierciadłem wody stabilizuj ącym si ę na gł ęboko ści od ok. 2,0 - 10,0 m w cz ęś ci zachodniej i centralnej gminy do ok. 15,0 – 16,0 m w cz ęś ci północnej. Gł ęboko ść wyst ępowania poziomu wodono śnego na terenie gminy wynosi od ok. 5,0 – 20,0 m do ponad 40,0 m w m. Kr ępa. Poziom ten stanowi główne zaopatrzenie gminy w wod ę (u żytkowy poziom wodono śny). Ujmowany jest do eksploatacji licznymi studniami wierconymi w tym przez trzy otwory studzienne uj ęcia miejskiego w Podd ębicach przy ul. Parz ęczewskiej. Wody ujmowane na terenie tego uj ęcia zaliczono do klasy I czysto ści wód, a wi ęc spełniaj ą one bez uzdatniania warunki stawiane wodzie do picia i na potrzeby gospodarstw domowych.

16 Poziom wodono śny w utworach kredy dolnej buduj ą porowate piaskowce drobnoziarniste, miejscami średnioziarniste. Strop warstwy wodono śnej w otworze geotermalnym Podd ębice GT-2 nawiercono na gł ęboko ści ok. 1962 m ppt, a sp ąg na gł ęboko ści 2063 m ppt. Woda w tej warstwie znajduje si ę pod du żym ci śnieniem – statyczne zwierciadło wody wyst ępuje na gł ęboko ści 26,0 m.

Wody termalne

Na terenie Gminy i Miasta Podd ębice udokumentowane zostały zasoby wód termalnych z utworów kredy dolnej otworem „Podd ębice GT-2” zlokalizowanym w Podd ębicach na terenie działki ewid.nr 4/3 obr. geod. 6 Podd ębice. Otwór ten słu żyć b ędzie do pozyskania odnawialnej energii cieplnej. Zasoby eksploatacyjne otworu „Podd ębice GT-2” ustalone zostały w Dokumentacji hydrogeologicznej ustalaj ącej zasoby eksploatacyjne uj ęcia wód termalnych „Podd ębice GT- 2”” w wysoko ści Q = 190 m 3/h przy temperaturze wody na wypływie 71 0C, statycznym zwierciadle wody w wygrzanym otworze H = 145,5 m n.p.m oraz dynamicznym zwierciadle wody w wygrzanym otworze H = 95,3 m n.p.m. Zasoby eksploatacyjne przyj ęte zostały zawiadomieniem Ministra Środowiska z dnia 14.01.2011 r. znak: DGiKGhg-4731- 10/6791/1705/10/MJ. Wydobycie wód termalnych przedmiotowym otworem odbywa si ę na podstawie koncesji Nr 13/2011 udzielonej przez Ministra Środowiska dnia 30.12.2011 r. W ww koncesji ustanowiono obszar i teren górniczy o powierzchni 4,1658 km 2.

Główne Zbiorniki Wód Podziemnych

Na terenie Gminy Podd ębice, w jej zachodniej cz ęś ci, wyznaczony jest Główny Zbiornik Wód Podziemnych nr 151 Turek - Konin – Koło zwi ązany z utworami kredy górnej. Dla GZWP nr 151, w roku 2013 opracowana została „Dokumentacja hydrogeologiczna okre ślaj ąca warunki hydrogeologiczne w zwi ązku z ustanawianiem obszarów ochronnych Głównego Zbiornika Wód Podziemnych nr 151 Zbiornik Turek – Konin – Koło” zatwierdzona decyzj ą Ministra Środowiska z dnia 27 stycznia 2014 r. znak:: DGKhg-4731- 18/6990/3285/13/AW. Wg dokumentacji granica zbiornika przechodzi na zachód od miejscowo ści , Ksi ęż e Kowale, Parcel Dominikowice, Balin, Sempółki. Zbiornik ten zajmuje tylko fragment gminy. Dla tego fragmentu Zbiornika nie zostały wyznaczone Obszary Najwy ższej Ochrony (ONO) i Obszary Wysokiej Ochrony (OWO). Piętro wodono śne kredy górnej w tym rejonie wyst ępuje na gł ęboko ści od ok. 15,0 m do ok. 45,0 m pod przykryciem utworami słabo przepuszczalnymi (gliny)

1.5. Surowce mineralne

Wykonane dot ąd prace dokumentacyjne, rozpoznaj ące jako ść oraz zasoby surowców mineralnych terenu gminy i miasta, wskazuj ą na ich niewielkie znaczenie gospodarcze.

Udokumentowane zasoby obejmuj ą: • kruszywa naturalne - piasek, zło że „Góra Bałdrzychowska” • wody termalne - uj ęcie otworem „Podd ębice GT-2”, • zło że w ęgla brunatnego „Uniejów”, którego tylko fragment znajduje si ę na terenie gminy Podd ębice.

Poni żej przedstawiono udokumentowane zło ża wg „Bilansu zasobów kopalin i wód podziemnych w Polsce” wg stanu na 31.12.2014 r.

1. Zło że kruszywa naturalnego (piasku) „GÓRA BAŁDRZYCHOWSKA” zlokalizowane w miejscowo ści Góra Bałdrzychowska, zło że o zasobach rozpoznanych szczegółowo (w kat. A+B+C 1) , nieeksploatowane, zasoby geologiczne wg stanu na 31.12.2012 r.

17 wynosz ą 697 tys. ton. 2. Wody termalne wydobywane otworem studziennym „PODD ĘBICE GT-2” zlokalizowane w Podd ębicach na dz. ewid. nr 4/3 obr. geod. 6 Podd ębice. Zasoby eksploatacyjne otworu ustalono w wysoko ści Q = 190 m 3/h przy temperaturze wody na wypływie 71 0C, statycznym zwierciadle wody w wygrzanym otworze H = 145,5 m n.p.m oraz dynamicznym zwierciadle wody w wygrzanym otworze H = 95,3 m n.p.m. Wydobycie wód termalnych przedmiotowym otworem odbywa si ę na podstawie koncesji Nr 13/2011 udzielonej przez Ministra Środowiska dnia 30.12.2011 r. W ww. koncesji ustanowiono obszar i teren górniczy o powierzchni 4,1658 km 2. Koncesja udzielona została na okres 25 lat. 3. Zło że w ęgla brunatnego „UNIEJÓW’ którego fragment znajduje si ę na w północno - zachodniej cz ęś ci gminy Podd ębice. Jest to zło że o zasobach rozpoznanych wst ępnie (w kat. C 2 + D) w ilo ści 42 000 tys. ton.

Na terenie gminy brak jest punktów nielegalnej, niekoncesjonowanej eksploatacji kopalin. Nieliczne, istniej ące niegdy ś odkrywki, z których wydobywano kopalin ę - głównie piasek, do celów budownictwa lokalnego, s ą obecnie zrekultywowane b ądź uległy samoistnej rekultywacji. Obecny rozwój działalno ści eksploatacyjnej (kopalin) na terenie gminy jest niewielki. Perspektywy udokumentowania nowych złó ż kruszywa naturalnego wyst ępuj ą niemal na całym obszarze gminy, gdy ż warstw ę przypowierzchniow ą stanowi ą utwory piaszczyste. Mo żliwo ść powi ększenia bazy zasobowej kopalin u żytecznych istnieje równie ż w okolicy złó ż udokumentowanych, gdy ż te obejmuj ą zazwyczaj jedynie fragmenty form morfologicznych zbudowanych z utworów mog ących stanowi ć kopalin ę u żyteczn ą. Gmina Podd ębice poło żona jest na terenach zasobnych w energi ę termaln ą zwi ązan ą z wodami podziemnymi o temperaturze 65 – 70 0C . W północnej cz ęś ci gminy, w szerokiej dolinie wód roztopowych, wyst ępuj ą rozległe równiny torfowisk niskich. Ich mi ąż szo ść (1-3 m) nie pozwala zakwalifikowa ć ich do wykorzystania w celach gospodarczych, ale mog ą si ę sta ć cennym surowcem dla potrzeb lecznictwa uzdrowiskowego.

1.6. Warunki glebowe W gminie Podd ębice gleby klasy II,III i IV stanowi ą prawie 50 % powierzchni u żytków rolnych. Gleby prawnie chronione II i III klasy bonitacyjnej zajmuja powierzchni ę ponad 1300 ha, co stanowi około 9,8 % ogółu u żytków rolnych. S ą to gleby brunatne wyługowane, lokalnie mady wytworzone z piasków gliniastych mocnych, zalegaj ących na glinach średnich i lekkich. Gleby te zaliczane s ą do kompleksów uprawowych pszennych i żytnich bardzo dobrych. Najwi ększe zwarte powierzchnie tych gleb wyst ępuj ą w północnej cz ęś ci gminy, w rejonie wsi Balin, Szarów, Niewiesz, Karnice i Borzewisko. Du żym kompleksom gleb III klasy cz ęsto towarzysz ą zwarte powierzchnie gleb klasy IV. Jest ich na terenie gminy ponad 5200 ha, co stanowi około 34 % ogółu użytków rolnych. Wyst ępuj ą one w rejonie wsi Józefów, , Antoninów, Adamów, Góra Bałdrzychowska, Sworawa. Gleby hydrogeniczne (w tym pochodzenia organicznego) tzn. torfowe, murszowe, a tak że czarne ziemie i mady wyst ępuj ą głównie w dolinie rzeki Warty, Neru, Pisi, Bełdówki oraz w dolinkach innych dopływów. W mie ście Podd ębice przewa żaj ą gleby mało przydatne dla rolnictwa, nie stwarzaj ąc istotnych barier dla rozwoju terenów zainwestowania miejskiego. Zgodnie z obowi ązuj ącymi przepisami prawnymi, w granicach administracyjnych miast nie ma obowi ązku uzyskiwania zgody na nierolnicze przeznaczenie gleb nawet wysokich klas bonitacyjnych, tu: III klasy, której fragmenty wystepuj ą wm południowej cz ęś ci miasta, na południe od ul. Targowej.

1.7. Warunki klimatu lokalnego

Według podziału klimatycznego Polski W.Okołowicza gmina Podd ębice jest poło żona w

18 „strefie środkowopolskiej” na obszarze przewagi wpływów oceanicznych. Ogólna charakterystyka tego regionu wyra żona podstawowymi danymi to: • średnia roczna temperatura powietrza wynosi około +7,6 0C, • średni roczny opad wynosi około 550 mm, • pokrywa snie żna utrzymuje si ę średnio przez 65 dni w roku, • mgły s ą zjawiskiem cz ęstym, liczba dni z mgł ą wynosi około 58 w ci ągu roku, • okres wegetacyjny trwa około 210-220 dni (od pocz ątku kwietnia do przełomu pa ździernika i listopada), • przewa żaj ą wiatry zachodnie stanowi ące średnio 20 % notowanych przypadków. Południkowy przebieg doliny Warty i Neru powoduje sterowanie wiatrów z kierunków NW i SW zmniejszaj ąc ich udział na rzecz wiatrów północnych i południowych zarówno w dolinach jak i w najbli ższych okolicach. Generalnie obszar gminy odznacza si ę przewag ą dobrych warunków klimatycznych, nie stwarzaj ących barier jej rozwoju gospodarczego. Korzystne warunki klimatyczne (dobre i przeci ętne warunki solarne, termiczne i wilgotno ściowe oraz bardzo dobre warunki przewietrzania terenu) i w przewadze płaskie powierzchnie wysoczyzny morenowej sprzyjaj ą rozwojowi budownictwa mieszkaniowego i uprawie ro ślin o wi ększych wymaganiach klimatycznych. Doliny i obni żenia odznaczaj ą si ę najmniej korzystnymi warunkami topoklimatycznymi. Charakterystyczne s ą dla nich niekorzystne warunki termiczne i wilgotno ściowe zwi ązane z cz ęstym wyst ępowaniem inwersji termicznej i stagnacji chłodnego i wilgotnego powietrza oraz gorsze warunki solarne zwi ązane ze zwi ększon ą cz ęstotliwo ści ą mgieł. Wzrasta tu prawdopodobie ństwo wyst ępowania przygruntowych przymrozków. Na tych terenach nie jest wi ęc wskazana lokalizacja nowej zabudowy, za wyj ątkiem budowli zwi ązanych z potrzebami gospodarki wodnej. Nie nale ży tu wprowadza ć barier (typu nasypy, wysoka ziele ń, zwarta zabudowa) utrudniaj ących swobodny odpływ powietrza, a ju ż istniej ących zaporach nale ży tworzy ć prze świty umo żliwiaj ące jego przepływ. W centralnej cz ęś ci gminy Podd ębice wyst ępuj ą du że kompleksy le śne odznaczaj ące si ę szczególnymi warunkami klimatycznymi. Lasy modyfikuj ą klimat lokalny wpływaj ąc na warunki solarne (zacienienie), warunki wietrzne (zaciszno ść ), warunki termiczne (łagodzenie dobowych ekstremów temperatury) i warunki wilgotno ściowe (wzrost wilgotno ści wzgl ędnej). Mikroklimat terenów le śnych działa szczególnie dobroczynnie na organizm człowieka, st ąd obszary te powinny by ć wykorzystywane na cele rekreacyjno-wypoczynkowe o zró żnicowanym stopniu penetracji w zalezno ści od warunków odporno ściowych wn ętrza lasu. Kompleksy le śne wpływaj ą na warunki klimatyczne terenów bezpo średnio do nich przylegaj ących, podnosz ąc ich walory zdrowotne i krajobrazowe, lecz jednoczesnie pogarszaj ąc warunki wentylacji. Stosunki wietrzne miasta (nawietrzanie i przewietrzanie) stymuluj ą przede wszystkim naturalne warunki terenowe i sie ć hydrograficzna. Przy przewadze zachodnich kierunków wiatrów, głównym korytarzem klimatycznym jest dolinka boczna Neru oraz korytarze sztuczne (drogi krajowa i wojewódzka). Korytarze te tworz ą podstawowe kierunki grawitacyjnego spływuy chłodnego powietrza, umo żliwiaj ącego wentylacj ę zwartej zabudowy od strony dolin. Południkowy przebieg doliny Neru powoduje sterowanie wiatrów z kierunków NW i SW, zmniejszaj ąc ich udział na rzecz wiatrów północnych i południowych. Poło żenie doliny Neru od zachodniej strony miasta zapewnia tak że zatrzymywanie zanieczyszcze ń atmosferycznych napływaj ących z terenu gminy i odprowadzenie ich dolin ą poza teren miasta. Generalnie obszar miasta odznacza si ę przewag ą dobrych warunków klimatycznych, nie stwarzaj ących barier ich rozwoju gospodarczego. Dolina Neru wraz z dolink ą poboczn ą stanowi ą jednak zasadniczy trzon korytarzy wentylacyjnych i umożliwiaj ą jego odpowiednie nawietrznie. W celu zachowania wa żnej roli klimatycznej doliny, nale ży ten obszar zabezpieczy ć przed dalszym wprowadzaniem przegród przestrzennych, a ju ż istniej ących – tworzy ć prze świty umo żliwiaj ące swobodny przepływ powietrza. Niewielkie fragmenty le śne wyst ępuj ące głównie we wschodniej i północnej cz ęś ci miasta predestynuj ą te obszary do

19 przeznaczenia na cele rekreacyjno-wypoczynkowe.

1.8. Lasy i parki

Na terenie gminy Podd ębice lasy (Ls) zajmuj ą ł ączn ą powierzchni ę 5 714,88 ha. Przy powierzchni gminy 22 466 ha, jej lesisto ść kształtuje si ę na poziomie 25,4 % Drzewostany w Lasach Pa ństwowych zajmuj ą powierzchni ę 3941.96 ha i administrowane s ą przez Nadle śnictwo Podd ębice, wchodz ące w skład Regionalnej Dyrekcji Lasów Pa ństwowych w Łodzi. Poszczególne kompleksy le śne wchodz ą w skład tzw. uroczysk, poło żonych głównie w obr ębie Podd ębice. Do najwi ększych nale żą :

1. Uroczysko Napoleonów; 2. Uroczysko Niemysłów; 3. Uroczysko Sworawa-Golice; 4. Uroczysko Aleksandrówek; 5. Uroczysko Klementów; 6. Uroczysko Nowa Wie ś.

Na terenie gminy działa pi ęć le śnictw Lasów Pa ństwowych - są to:

Le śnictwo Mianów zajmuj ące na terenie gminy powierzchni ę - 17,62 ha; Le śnictwo Sworawa zajmuj ące na terenie gminy powierzchni ę - 821,09 ha; Le śnictwo Napoleonów zajmuj ące na terenie gminy powierzchnie - 2050 ,22ha; Le śnictwo Niemysłów zajmuj ące na terenie gminy powierzchni ę - 991.03 ha; Le śnictwo Ksi ęż e Młyny zajmuj ące na terenie gminy powierzchni ę - 97.07 ha. Lasy niestanowi ące własno ści Skarbu Pa ństwa poło żone s ą na gruntach 49 wsi. W ramach lasów prywatnych podział na rodzaje u żytkowania gruntów składa si ę z trzech zasadniczych elementów tj: gruntów le śnych zalesionych, gruntów le śnych do zalesienia oraz innych gruntów. Powierzchnia gruntów zalesionych wg uproszczonych planów urz ądzania lasu oraz inwentaryzacja stanu lasu na okres od 1.01.2007 do 31.12.2016 r. wynosiła 1544,10 ha. Udział powierzchni le śnej lasów prywatnych na terenie poszczególnych wsi jest bardzo zróżnicowany. Ich powierzchnia w poszczególnych wsiach jest nast ępuj ąca:

Adamów 19,84 ha Antonina 23,28 ha Balin 4,27 ha Bałdrzychów 46,89 ha Borki Lipkowskie 28,50 ha Borzewisko 2,36 ha Kolonia 0,63 ha 69,99 ha Dominikowice 13,89 ha Dzierz ązna 18,53 ha Łęż ki 43,40 ha Feliksów 19,97 ha Golice 113,42 ha Góra Bałdrzychowska 18,83 ha Grocholice 1,68 ha Józefów 1,11 ha Kałów 191,24 ha Karnice 8,87 ha Kolonia Góra Bałdrzychowska 10,15 ha Kr ępa 1,06 ha

20 Kr ępa Parcele 1,00 ha 26,20 ha Le śnik 56,65 ha Lipnica 92,48 ha Lubiszewie 58,17 ha Malenie 12,79 ha Niemysłow 34,55 ha Niewiesz 50,02 ha Niewiesz Kolonia 34,90 ha Nowa Wie ś 50,62 ha 40,68 ha PGR Góra Bałdrzychowska 1,26 ha Podd ębice Miasto 43,50 ha Podgórze 3,75 ha Porczyny 17,57 ha Praga 47,67 ha Pudłów Nowy 1,93 ha Pudłow Stary 15,92 ha Pudłówek 14,58 ha Rąkczyn 19,29 ha Sempółki 0,62 ha Sporawa 21,11 ha Szarów 5,51 ha Tarnowa 43,61 ha Tumusin 31,55 ha Wilczków 68,79 ha Wólka 60,60 ha Zagórzyce 12,08 ha Razem 1.544,10 ha

W lasach Pa ństwowych siedliska Boru świe żego (B św), Boru Mieszanego świe żego (BM św) i Lasu Mieszanego świe żego (LM św) zajmuj ą ł ączn ą powierzchnie 92,2%. W lasach prywatnych te siedliska zajmuj ą 76,5% powierzchni. Bór świe ży le ży na glebach typu bielicowego oraz glebach rdzawych, s ą to wi ęc piaski ró żnoziarniste, gł ębokie i świe że o cienkiej warstwie kwa śnej próchnicy typu mor. Poziom wody gruntowej znajduje si ę w zasi ęgu systemów korzeniowych drzew.

Bór Mieszany Świe ży wyst ępuje na glebach typu darniowo-bielicowego oglejonych. lub brunatnych zdegradowanych. Poziom próchnicy wynosi kilka centymetrów i posiada odczyn kwa śny woda gruntowa poni żej 150 –200 cm . Żyzno ść uznawana jest jako średnia.

Las Mieszany Świe ży wyst ępuje na glebach brunatnych wła ściwych i zdegradowanych, wyj ątkowo na słabo zbielicowanych . Poziom wody gruntowej poni żej profilu glebowego. Żyzno ść do ść wysoka. Odczyn gleby słabo kwa śny.

Głównymi gatunkami lasotwórczymi na terenie gminy Podd ębice s ą sosna pospolita, dąb szypułkowy, brzoza, olsza czarna, modrzew, jesion wyniosły. Jodła pospolita wyst ępuje tu na granicy swojego północnego zasi ęgu. W przypadku lasów prywatnych sosna zajmuje 73% pow; brzoza 9,5%, a olsza czarna 11,8%. Średnia wieku dla drzewostanów wchodz ących w skład LP wynosi 70 lata. W lasach prywatnych przewa żaj ą drzewostany I-III klasy wieku (82%pow.) z czego:

I kl.w. zajmuje powierzchni ę 207, 93 ha II kl.w. zajmuje powierzchni ę 576,60 ha III kl.w. zajmuje powierzchni ę 282,31 ha

21 W Polsce, w ramach Lasów Pa ństwowych, wyró żnia si ę lasy gospodarcze oraz lasy ochronne. Do kategorii lasów ochronnych w granicach gminy Podd ębice zaliczono łącznie 219.58 ha. Z tego lasy wodochronne zajmuj ą 207,25 ha, lasy uszkodzone przez przemysł zajmuj ą 10,88 ha, a tzw. powierzchnie badawcze 1,45 ha. Lasy wodochronne chroni ą głównie obszary źródliskowe i wa żniejsze wododziały. Ich podstawowym zadaniem jest regulacja stosunków wodnych (retencja wód, ochrona wód przed zanieczyszczeniem). W przypadku lasów wodochronnych w granicach Nadle śnictwa Poddebice powierzchnie uznane za wodochronne w granicach Gminy Podd ębice chroni ą siedliska borów i lasów wilgotnych oraz olsów. Osobnym zagadnieniem s ą lasy niestanowi ące własno ści Skarbu Pa ństwa znajduj ące si ę w obr ębie miasta Podd ębice. Zajmuj ą powierzchni ę 43,0 ha z czego 1,7 ha to lasy b ędące mieniem komunalnym gminy. Brak jest dla nich uproszczonych operatów urz ądzania lasu, co uniemo żliwia prowadzenie racjonalnej gospodarki le śnej. Zgodnie z ustaw ą z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, w celu okre ślenia podstaw i kierunków polityki przestrzennej pa ństwa, m.in. został opracowany i przyj ęty w 1995 r. do realizacji krajowy program zwiększania lesisto ści. Celem programu jest zwi ększanie powierzchni zalesionych, co zgodne jest z przyj ętą długofalow ą polityk ą rz ądu. Celem rządowego programu zwi ększania lesisto ści na lata 2001-2020 jest zapewnienie warunków do zwi ększenia lesisto ści do 30%, ustalenie priorytetów ekologicznych i gospodarczych oraz wykorzystanie ich do optymalnego rozmieszczenia zalesie ń, a tak że opracowanie odpowiednich instrumentów realizacyjnych. Planuje si ę, że w dalszej perspektywie, do roku 2050, lesisto ść powinna zwi ększy ć si ę do 33%. W okresie ostatnich 10 lat lesisto ść gminy zwi ększyła si ę o 2%.

Parki

Park zabytkowy w miejscowo ści Dominikowice zajmuje powierzchni ę ok. 2 ha. Starodrzew rodzimy oraz ciekawsze gatunki obcego pochodzenia reprezentuj ą dekoracyjne jedlice zielone, jodła jednobarwna i kalifornijska, leszczyna turecka i drzewiasta, iglicznica trójcierniowa, jesion pensylwa ński omszony, świerk pospolity, d ąb szypułkowy, wi ąz polny odmiana korkowa, lipa drobnolistna oraz klon pospolity. W środkowej cz ęś ci parku rozci ąga si ę du ża polana, na której ro śnie jedyne drzewo pomnikowe – dąb szypułkowy o obwodzie 335 cm. W parku wyró żnia si ę szpaler grabowy składaj ący si ę z ok. 50 interesuj ących okazów o pier śnicy od 15 do 35 cm. Park nie jest ogólnie dost ępny dla ludno ści, jest własno ści ą prywatn ą. Obiekt nie jest wpisany do rejestru zabytków.

Park zabytkowy w miejscowo ści Golice zajmuj ący powierzchni ę ok. 1,5 ha. Istniej ący układ przestrzenny jest czytelny, a zmiany dawnego układu stosunkowo niewielkie. W skład gatunkowy wchodz ą gatunki rodzime, takie jak lipa drobnolistna, wi ąz szypułkowy oraz d ąb szypułkowy. Sporadycznie spotyka si ę modrzew europejski, brzoz ę brodawkowata. Niewielka grup ę stanowi ą gatunki od dawna u nas zadomowione, jak grochodrzew, kasztanowiec zwyczajny. Stosunkowo mało jest w parku obcych gatunków drzew ( żywotnik zachodni, świerk kłuj ący, iglicznica trójcierniowa). Na terenie parku znajduje si ę siedem drzew stanowi ących pomniki przyrody. S ą to okazałe dęby szypułkowe, lipy drobnolistne, wi ązy szypułkowe i jesion wyniosły. Zarówno drzewa pomnikowe i starodrzew parku wymagaj ą pilnych zabiegów konserwacyjnych. Obiekt nie jest wpisany do rejestru zabytków. Park nie jest ogólnie dost ępny dla ludno ści, jest własno ści ą prywatn ą.

Zabytkowy park podworski w miejscowo ści Kr ępa Ogólna powierzchnia parku wynosi 4,5 ha . Na dzie ń dzisiejszy jest on współwłasno ści ą kilku u żytkowników. Prowadzenie na terenach parkowych ró żnego rodzaju działalno ści

22 gospodarczej doprowadziło do znacznej dewastacji drzewostanu jak i pozostało ści obiektów kubaturowych. Skład gatunkowy starodrzewu mimo to jest do ść atrakcyjny. Wyst ępuj ą tu ciekawe okazy lip, jesionów, d ębów, wi ązów, grabów, a tak że gatunków aklimatyzowanych jak choina kanadyjska, sosna wejmutka, sosna czarna, żywotnik czy kasztanowiec żółty. Na terenie parku istniej ą te ż dwa stawy, które w poł ączeniu z istniej ącym starodrzewem stanowi ą ciekawy element krajobrazowy. Obiekt nie jest ogólnie dost ępny, a tak że nie został wpisany do rejestru zabytków. Na terenie parku nie ma formalnie uznanych pomników przyrody.

Park zabytkowy w miejscowo ści Góra Bałdrzychowska jest typowym parkiem folwarcznym o powierzchni 1,5 ha pochodz ącym z drugiej połowy XIX w. Z tego okresu zachowały si ę tu dwór murowany oraz piwnica poło żona przy wje ździe do obiektu. Układ kompozycyjny jest w zasadzie zatarty Pozostało ści jak ślady spacerowej alei grabowej czy kasztanowej alei wjazdowej świadcz ą o jego krajobrazowym charakterze. Drzewostan parku jest silnie zniekształcony na skutek zaniedba ń piel ęgnacyjnych. Atrakcj ą dendrologiczn ą s ą tu okazałe jesiony i lipy. W obecnej chwili park ma znaczenie jako skupisko zieleni wysokiej w zabudowie wiejskiej. W parku brak jest drzew formalnie uznanych za pomniki przyrody. Drzewostan a szczególnie starodrzew powinien zosta ć poddany niezb ędnym zabiegom piel ęgnacyjno konserwacyjnym. Park nie jest wpisany do rejestru zabytków. Obecnie obiekt jest własno ści ą Agencji Rolnej Skarbu Pa ństwa.

Park zabytkowy w miejscowo ści Podd ębice jako jedyny obiekt zabytkowy jest wpisany do rejestru zabytków. Poło żony jest na powierzchni 3,6 ha i stanowi otoczenie pó źnorenesansowego pałacu z XVII w. Obecnie brak jest na terenie parku nawet fragmentów starodrzewu mog ącego pami ęta ć drug ą połow ę XIX w. Park posiada przejrzysty charakter, mi ędzy innymi na skutek prowadzenia profesjonalnych prac konserwacyjno piel ęgnacyjnych Park jest ogólnie dost ępny dla ludno ści stanowi ąc obszar przestrzeni publicznej.

1.9. Obszary i obiekty obj ęte ochron ą prawn ą na mocy ustawy o ochronie przyrody

1.9.1. Obszar Specjalnej Ochrony Ptaków PLB300002 „Dolina Środkowej Warty”

Obszar obejmuje dolin ę Warty pomi ędzy wsi ą Babin (koło Uniejowa) i D ębno n.Wart ą (koło Nowego Miasta n. Wart ą). Dolina ma szeroko ść od 500 m do ok. 5 km, wypełniona jest przez mady i piaski, a jedynie w bezodpływowych obni żeniach wyst ępuj ą niewielkie powierzchnie płytkich torfów. Obszar doliny jest w zró żnicowanym stopniu przekształcony i odmiennie użytkowany. Na obszarze Kotliny Kolskiej rzeka jest obustronnie obwałowana – obszary zalewowe (ł ąki i pastwiska, lokalne ł ęgi i wikliny nadrzeczne) znajduj ą si ę w strefie mi ędzywala oraz w uj ściach rzek Prosny i Kiełbaski. W obr ębie Doliny Koni ńsko-Pyzdrskiej dolina zachowała bardziej naturalny charakter. Jej zachodnia cz ęść nie została obwałowana i podlega okresowym zalewom. Teren ten jest zaj ęty przez mozaik ę ekstensywnie u żytkowanych ł ąk i pastwisk, zadrzewie ń ł ęgowych oraz zarastaj ących szuwarem starorzeczy. Zachodni fragment obszaru (na zachód od uj ścia Prosny) zajmuje du ży kompleks zalewowych, zbli żonych do naturalnych, starych ł ęgów jesionowo-wi ązowych i gr ądów niskich. Znaczne ich fragmenty zachowały si ę w wyniku ochrony rezerwatowej. Na skutek wybudowania na Warcie zbiornika zaporowego Jeziorsko zmieniony został naturalny rytm hydrologiczny Warty, co poci ągn ęło za sob ą ró żnorakie zmiany siedliskowe. Obszar zawiera ostoj ę ptasi ą o randze europejskiej E 36 (Dolina Środkowej Warty). Wyst ępuj ą co najmniej 42 gatunki ptaków z Zał ącznika I Dyrektywy Ptasiej, 18 gatunków z Polskiej Czerwonej Ksi ęgi (PCK). Obszar jest bardzo wa żną ostoj ą ptaków wodno-błotnych, przede wszystkim w okresie l ęgowym. W okresie l ęgowym obszar zasiedla powy żej 10% krajowej populacji rybitwy białow ąsej (PCK), powy żej 2% krajowych populacji nast ępuj ących gatunków ptaków: cyranka, g ęgawa,

23 krwawodziób, płaskonos, rybitwa białoczelna (PCK), rybitwa białoskrzydła (PCK), rybitwa czarna, rycyk i co najmniej 1% populacji krajowej nast ępuj ących gatunków ptaków: batalion (PCK), b ąk (PCK), błotniak ł ąkowy, błotniak stawowy, dzi ęcioł średni, kropiatka, podró żniczek (PCK), brodziec piskliwy, cyraneczka, czajka, czapla siwa, dudek, dziwonia, krakwa, kulik wielki (PCK), sieweczka obro żna (PCK) i zausznik; stosunkowo wysok ą liczebno ść osi ągaj ą: błotniak zbo żowy (PCK), cyraneczka, derkacz, kszyk, ortolan, ślepowron (PCK), zimorodek i świergotek polny; prawdopodobnie gnie ździ si ę bardzo rzadki ro żeniec (PCK); ponadto w liczebno ści powy żej 1% populacji krajowej wyst ępuj ą dudek, dziwonia, pustułka i remiz, a w liczebno ści c. 1% populacji krajowej - przepiórka. W okresie w ędrówki jesiennej wyst ępuje czapla biała (do 23 os.), świstuna do 1500 osobników, żuraw (do 250 os.) i mieszane stada g ęsi do powy żej 5000 osobników. Podczas wędrówki wiosennej tokuj ące bataliony spotyka si ę w liczbie do 1200 osobników. Zagro żeniem jest ograniczenie wezbra ń roztopowych oraz nieprzewidywalne zalewy po nawalnych deszczach letnich w okresie od czerwca do sierpnia. Zmiana re żimu hydrologicznego prowadzi do ograniczenia gospodarki ł ąkowej i pastwiskowej, a w konsekwencji do ekspansji ro ślinno ści krzewiastej i drzewiastej na tereny otwarte. Zmiana stosunków wodnych ma równie ż negatywny wpływ na zdrowotno ść lasów ł ęgowych w zachodniej cz ęś ci obszaru. 1 Na terenie gminy Podd ębice obszar PLB3200002 zajmuje powierzchni ę ok. 5,1 km 2

1.9.2. Rezerwaty przyrody Na mocy Zarz ądzenia Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Le śnictwa z dnia 11 grudnia 1995 r.(MP Nr 5 z 1996 r.) został utworzony rezerwat le śny „Napoleonów” o powierzchni 38,63 ha. Znajduje si ę on w północno zachodniej cz ęś ci uroczyska „Napoleonów” w Le śnictwie Napoleonów w oddz.116,117,125,126. Przedmiotem ochrony jest tu dobrze wykształcony fragment d ąbrowy świetlistej z udziałem rzadkich i chronionych ro ślin runa le śnego. Na terenie tym wyst ępuje m.in. lilia złotogłów i naparstnica zwyczajna. Stanowisko trzmieliny brodawkowatej wyznacza północn ą granic ę zasi ęgu tego gatunku.

W bezpo średnim s ąsiedztwie gminy , ale poza jej granicami poło żony jest rezerwat torfowiskowy „Mianów”, rezerwat le śny „Jodły Ole śnickie” oraz rezerwat ornitologiczny „Jeziorsko”

1.9.3. Zespoły przyrodniczo- krajobrazowe

W obr ębie Nadle śnictwa Podd ębice w Le śnictwie Niemysłów tą form ą ochrony obj ęto 160 letni starodrzew d ębowo - sosnowy o powierzchni 4,52 ha. Drzewostan jest potencjalnym miejscem gniazdowania bociana czarnego . Całe wydzielenie posiada du że walory przyrodnicze, szczególnie zwi ązane z tzw. aspektem wiosennym runa le śnego. Po raz pierwszy ochron ę prawn ą wprowadzono na podstawie rozporz ądzenia wojewody sieradzkiego z dnia 22 kwietnia 1996 r. w sprawie uznania za u żytki ekologiczne, stanowisko dokumentacyjne i zespół przyrodniczo krajobrazowy (Dz.Urz. województwa sieradzkiego nr 7 z 22 .05.1996 r). Obecnie, odpowiedzialno ść za ochron ę ZPK spoczywa na władzach samorz ądowych Gminy Podd ębice.

Podd ębicki Zespół Przyrodniczo-Krajobrazowy został utworzony na podstawie uchwały Rady Miejskiej w Podd ębicach w 2007 r. T ą form ą ochron ą obj ęty został Park Zabytkowy w Podd ębicach, pobliskie tereny rekreacyjno sportowe oraz bulwar nad Nerem na odcinku od

1 W oparciu o SFD obszaru PLB300002

24 parku do drogi krajowej nr 72. Ł ączna powierzchnia zespołu wynosi 5.77 ha, a jego podstawowym zadaniem jest ochrona walorów krajobrazowych tego fragmentu miasta.

1.9.4. Obszary chronionego krajobrazu

„Nadwarcia ński” Obszar Chronionego Krajobrazu został utworzony na mocy rozporz ądzenia Wojewody Sieradzkiego z dnia 31 lipca 1998 r. w sprawie wyznaczenia obszarów chronionego krajobrazu oraz uznania za zespoły przyrodniczo krajobrazowe.(Dz.Urz. Województwa Sieradzkiego Nr 20 z 9 wrze śnia 1998 r.) Obecnie podstaw ą prawn ą realizowania ochrony na tym terenie jest Uchwała nr XXXI/614/12 Sejmiku Województwa Łódzkiego z dnia 10 grudnia 2012 r. w sprawie Nadwarcia ńskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu.

Na terenie gminy Podd ębice zajmuje powierzchni ę 1380 ha i obejmuje fragment jej zachodniej cz ęś ci poło żonej w dolinie rzeki Warty. Dolina Warty w granicach gminy jest kompleksem ł ąk z oczkami wodnymi oraz zbiorowiskami ro ślinno ści szuwarowej i wodnej. Jest to cenny przyrodniczo i krajobrazowo fragment naturalnej doliny rzeki. Ró żnorodno ść tych terenów ma swoje odzwierciedlenie w bogactwie flory i fauny.

Cały obszar chroniony zajmuje powierzchni ę 29 390 ha. Obejmuje głównie dolin ę Warty, uroczyska Rudniki, Ksi ęż e Młyny, lasy Le śnictwa Reduchów oraz cały zbiornik Jeziorsko wraz z rezerwatem ornitologicznym, który ma na celu zachowanie ostoi ptaków wodno - błotnych. OChK wyró żnia si ę bogactwem flory i fauny, naturalnych zbiorowisk ro ślinnych, kompleksem ł ąk z oczkami wodnymi oraz stanowiskami ro ślinno ści wodnej i szuwarowej.

„Puczniewski” Obszar Chronionego Krajobrazu został utworzony na mocy rozporz ądzenia wojewody sieradzkiego z dnia 31 lipca 1998 r. w sprawie wyznaczenia obszarów chronionego krajobrazu oraz uznania za zespoły przyrodniczo krajobrazowe.(Dz.Urz. Województwa Sieradzkiego Nr 20 z 9 wrze śnia 1998 r.) Na terenie gminy zajmuje niewielk ą powierzchni ę 540 ha i poło żony jest w jej południowo wschodniej cz ęś ci. Jest fragmentem le śnego pasa ochronnego łódzkiej aglomeracji miejskiej.

Wg aktualnego stanu prawnego odpowiedzialnym za realizacj ę ochrony obszarów chronionego krajobrazu jest Marszałek Województwa Łódzkiego.

1.9.5. Pomniki przyrody Nazwa pomnika przyrody Obwód pnia na Poło żenie wys. 1,3 m Lipa drobnolistna 320 Tarnowa dz.nr 99/1 Wi ąz szypułkowy 420 Niemysłów- przy drodze do Kr ępy Dąb szypułkowy 320 Golice-park wiejski dz.nr 292 Lipa drobnolistna 375 Golice-park wiejski dz.nr 292 Lipa drobnolistna 400 Golice-park wiejski dz.nr292 Lipa drobnolistna 260 Golice-park wiejski dz.nr 292 Jesion wyniosły 275 Golice-park wiejski dz.nr 292 Wi ąz szypułkowy 330 Golice-park wiejski dz.nr 292 Wi ąz szypułkowy 320 Golice-park wiejski dz.nr 292 Dąb szypułkowy 335 Dominikowice-park wiejski dz.nr195 Wi ąz szypułkowy 325 Niewiesz – dz. nr 106 Wi ąz szypułkowy 560 Niewiesz – dz.nr 106 Wi ąz szypułkowy 385 Niewiesz – dz.nr 106 Dąb szypułkowy 610 Kr ępa – dz. nr 10 Głaz narzutowy 0bwód 792 cm L-ctwo Niemysłów oddz. 186

25 Wszystkie obiekty zostały uznane za pomniki przyrody na podstawie rozporz ądzenia wojewody sieradzkiego z dnia 3 lutego 1998 r. w sprawie uznania za pomnik przyrody (Dz.Urz.województwa sieradzkiego nr 3 z 19 lutego 1998 r.) oraz na podstawie rozporz ądzenia wojewody sieradzkiego z dnia 24 listopada 1998 r w sprawie uznania za obiekty chronione (Dz.Urz. województwa sieradzkiego nr 29 z dnia 27 listopada 1998 r. )

1.9.6. Ochronie prawnej podlegaj ą tak że:

obszary wyst ępowania chronionych gleb klasy bonitacyjnej III oraz powinny by ć wył ączone z zabudowy gleby pochodzenia organicznego.

dolina rzeki Warty jako korytarz ekologiczny o znaczeniu krajowym – zgodnie z ustaleniem planu zagospodarowania przestrzennego województwa łódzkiego.

Główny Zbiornik Wód Podziemnych „Turek-Koło-Konin” Nr 151

stanowiska wyst ępowania i gatunki ro ślin podlegaj ących całkowitej i cz ęś ciowej ochronie

• widłaka (widlicz) spłaszczony ( Diphasiastrum complanatum), • widłaka jałowcowatego ( Lycopodium annotinum), • widłaka go ździstego ( Lycopodium clavatum), • wawrzynka wilczełyko ( Daphne mezerum), • bluszcza pospolitego (Hedera helix), • kruszczyka szerokolistnego ( Epipactis helleborine), • bagna zwyczajnego (Ledum palustre), • barwinka pospolitego ( Vinca minor), • konwalii majowej ( Convalaria majalis), • kopytnika pospolitego ( Asarum europaeum), • marzanny wonnej ( Asperula odorata), • paprotki zwyczajnej ( Polypodium vulgare), • kruszyny pospolitej ( Frangula alnus)

1.10. Zagro żenia środowiska

Obejmuj ą one:

1. Stan czysto ści wód powierzchniowych rzeki Warty, której fragment znajduje si ę w granicach gminy Podd ębice oraz stan czysto ści wód Neru, Bełdówki i innych cieków (m.in. Pisi, Brodni i róznych m,mniejszych cieków) wolno, ale systematycznie poprawia si ę. Jeszcze do niedawna, zwłaszcza wody Neru nie odpowiadały żadnej z klas czysto ści. Dzi ś jest ju ż znacz ąco lepiej, choc jeszcze nie najlepiej, bowiem gospodarka ściekami komunalnymi nadal nie jest do ko ńca uporz ądkowana. Obecnie kanalizacja sanitarna obejmuje wi ększo ść terenów zainwestowania miejskiego w Podd ębicach oraz we wsi Sworawa i Byczyna. Pozostałe miejscowo ści nie maj ą kanalizacji sanitarnej. Funkcjonuje wprawdzie w gminie ponad 100 przydomowych oczyszczalni ścieków, jednak bior ąc pod uwag ę istniej ącą liczb ę gospodarstw rolnych i domowych – jest to zaledwie ułamek procenta potrzeb. Cz ęść ścieków ze zbiorników bezodpływowych, w które są wyposa żone siedliska w wi ększo ści miejscowo ści jest dowo żona do oczyszczalni ścieków w Podd ębicach, cz ęść jednak wypuszczana jest do ró żnych odbiorników oraz wywo żona na ł ąki i pola uprawne, gdzie podlega spływom powierzchniowym. Problem ten jeszcze długo b ędzie przedmiotem troski samorz ądu gminnego, do którego zada ń własnych nale ży uporz ądkowanie gospodarki wodno- ściekowej.

26 2. Wody podziemne ulegaj ą degradacji spowodowanej w znacznej mierze działalno ści ą człowieka. Ochrona wód podziemnych winna polega ć na stałej kontroli jako ści i ilo ści pobieranej wody m.in. poprzez monitoring wód polegający na prowadzeniu pomiarów i obserwacji ilo ści i jako ści. Na najwi ększe zanieczyszczenie nara żone s ą wody wyst ępuj ące w warstwie przypowierzchniowej czwartorz ędu.

Wpływ na to maj ą m.in.: • ścieki bytowo - gospodarcze na terenach pozbawionych kanalizacji, • stosowanie nawozów mineralnych i chemicznych ochrony ro ślin, • gnojowica, • „dzikie” wysypiska odpadów, • odprowadzanie do gruntu ścieków bytowo – gospodarczych, • emisje zanieczyszcze ń gazowych i pyłowych przenik ąjące do gruntu wraz z opadami atmosferycznymi,

3. Zanieczyszczenie powietrza atmosferycznego nisk ą emisj ą pochodz ącą z zabudowanych terenów miejskich głównie zabudow ą mieszkaniow ą jednorodzinn ą oraz emisj ą pochodz ącą z lokalnych emitorów zlokalizowanych na terenach przemysłowych i usługowych w mie ście i w gminie. W tym zakresie sytuacja równie ż poprawia si ę wskutek zast ąpienia uci ąż liwego nosnika energii cieplnej jakim były paliwa stałe na gaz przewodowy oraz wod ę geotermaln ą. Znacz ące jest tak że oddziaływanie na stan atmosfery środków transportowych poruszaj ących si ę drog ą krajow ą Nr 72, która przebiega przez samo centrum miasta Podd ębice.

4. Zagro żenia powodowane przez hałas, głównie komunikacyjny wzdłu ż drogi krajowej i wojewódzkich. W najwi ększym stopniu jest odczuwalny w mie ście Podd ębice na drodze krajowej Łód ź-Konin (droga krajowa Nr 72) o orientacyjnym nat ężeniu ruchu w roku 2010 – około 5000 poj./dob ę, udział pojazdów ci ęż kich ok. 25% oraz na drodze wojewódzkiej Nr 703 prowadz ącej ruch na w ęzeł komunikacyjny „Wartkowice” na trasie autostrady A- 2.Hałas od ruchu kolejowego, z uwagi na peryferyjne poło żenie w stosunku do miasta Podd ębice, dwutorowej linii kolejowej relacji Śląsk-Wybrze że, jest praktycznie nieodczuwalny.

5. Zagro żenie promieniowaniem niejonizuj ącym wyst ępuje wzdłu ż istniejących sieci elektroenergetycznych wysokiego napi ęcia 220 kV, 110 kV i średniego napi ęcia 15 kV wzdłu ż sieci napowietrznych. Ograniczenia z tego tytułu dla zagospodarowania przestrzennego s ą uwzgl ędnione w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego miasta i gminy poprzez ustalenie stref ochronnych wył ączonych z zabudowy o funkcjach chronionych. Zarówno w mie ście jak i w gminie funkcjonuj ą po 2 stacje bazowe telefonii komórkowej, których oddziaływanie w zakresie promieniowania niejonizuj ącego wyst ępuje na wysoko ści powy żej 40 m npt.

6. Dla rzeki Warty i dla rzeki Ner zostały opracowane mapy obszarów zagro żenia powodziowego i mapy ryzyka powodziowego, które zostały przekazane gminie jako obowi ązuj ące dokumenty w planowaniu przestrzennym i zarz ądzaniu kryzysowym. Na rysunek studium zostały wniesione zasi ęgi obszarów szczególnego zagro żenia piowodzi ą obejmuj ące obszary na których prawdopodobie ństwo powodzi jest du że i wynosi raz na 10 lat oraz obszary na których prawdopodobie ństwo powodzi jest średnie i wynosi raz na 100 lat. Zostały tak że wniesione obszary, na których niebezpiecze ństwo wyst ąpienia powodzi jest niskie i wynosi raz na 500 lat oraz obszary narazone na zalanie w przypadku przerwania wałów przeciwpowodziowych. Odr ębnie oznaczone s ą na rysunkach studium obszary nara żone na podtopienia. Według planu zagospodarowania przestrzennego województwa łódzkiego – zagro żone

27 powodzi ą s ą wszystkie wyszczególnione wy żej obszary. Teren gminy poło żony w dolinie rzeki Warty zabezpieczony jest ziemnym wałem przeciwpowodziowym jedynie od zachodniej strony wsi Leśnik na długo ści 3.215 mb. Na obszarze gminy nie stosuje si ę i nie są obecnie przewidywane inne zabezpieczenia przeciwpowodziowe. W przypadku zniszczenia wału przeciwpowodziowego w dolinie rzeki Warty oznaczono, zgodnie z przekazanymi gminie mapami zagro żenia i ryzyka powodziowego, obszar nara żony na zalanie. Zagro żenie wyst ąpieniem powodzi, zalewania i okresowych podtopie ń powinno by ć brane pod uwag ę przy wyznaczeniu nowych terenów budowlanych. St ąd tak wa żne jest prawidłowe oznaczenie w niniejszym studium przebiegu dolin rzecznych i obni żeń terenowych, które nale ży wył ączy ć z zabudowy. Nale ży jednak podkre śli ć, że we wsi Le śnik po wschodniej stronie rzeki cz ęść istniej ących działek letniskowych z zabudow ą o tej funkcji wkroczyła w przeszło ści w zasi ęg obszaru szczególnego zagro żenia powodzi ą, istnieje równie ż rozproszona zabudowa zagrodowa w dolinie Neru na obszarze nara żonym na podtopienia.

7. Degradacja gleb i krajobrazu powodowana głównie jest eksploatacj ą surowców zarówno o znaczeniu przemysłowym jak i lokalnym oraz przebiegiem napowietrznych sieci elektroenergetycznych wysokiego napi ęcia 110 kV i napi ęcia najwy ższego 220 kV. Ten pierwszy, obejmuj ący eksploatacj ę surowców we wsi Malenie jest w gminie Podd ębice minimalny i praktycznie nieodczuwalny. Starosta Podd ębicki w rejestrze gleb zdegradowanych wykazuje jednak 223 ha terenów po dawnej eksploatacji torfu w obr ębie doliny wód roztopowych w północnej cz ęś ci gminy. Proces degradacji jednak obecnie nie wyst ępuje, bowiem eksploatacja torfu to odległa przeszło ść , a obecnie obszar ten obj ęty jest dynamiczn ą sukcesj ą naturaln ą sprawiaj ąc, iż nabrały one cech obszarów cennych przyrodniczo. Drugi, obejmuj ący oddziaływanie napowietrznych linii wysokich i najwy ższych napi ęć jest znacz ący, bowiem napowietrzne linie s ą bardzo istotn ą ingerencj ą w rolno-le śny charakter obszaru gminy.

8. Nadzwyczajne zagro żenia środowiska i powa żne awarie mog ą zdarzy ć si ę w jednostkach stosuj ących lub magazynuj ących materiały niebezpieczne lub podczas transportu substancji niebezpiecznych. Skutki takich awarii s ą du żym zagro żeniem dla środowiska, mog ącym wywoła ć nieodwracalne zmiany. Konsekwencje takich wypadków okre śla si ę mianem - nadzwyczajnych zagro żeń środowiska. Zaliczamy do nich: zanieczyszczenie poszczególnych elementów środowiska w wyniku awarii i katastrof w zakładach przemysłowych, transporcie, rozładunku i przeładunku materiałów niebezpiecznych i innych substancji, po żary na rozległych obszarach lub długo trwaj ące, a tak że towarzysz ące awariom z udziałem materiałów niebezpiecznych, powoduj ące zniszczenie lub zanieczyszczenie środowiska, zanieczyszczenie chemiczne lub biologiczne środowiska w wyniku katastrof budowli hydrotechnicznych, zanieczyszczenie chemiczne lub biologiczne środowiska w wyniku kl ęsk żywiołowych: huraganów, powodzi, suszy, trz ęsienia ziemi. Jednym z najwa żniejszych zada ń w zakresie prewencji nadzwyczajnych zagro żeń środowiska i przeciwdziałaniu powa żnym awariom jest ewidencja źródeł, które mog ą spowodowa ć tego typu zagro żenia. Zdarzenia posiadaj ące cechy nadzwyczajnych zagro żeń dla środowiska i ludzi mog ą powsta ć na terenie gminy Podd ębice: • podczas transportu substancji niebezpiecznych, • jako efekt celowej lub nie świadomej działalno ści człowieka zwi ązanej z niezgodnym z przepisami pozbywaniem si ę substancji (materiałów niebezpiecznych). Wiod ącą rol ę w sprawowaniu funkcji zapobiegawczo-ochronnych i ratowniczych pełni Pa ństwowa Stra ż Po żarna, któr ą nale ży bezzwłocznie powiadomi ć w razie awarii. Na terenie miasta i gminy Podd ębice nie ma zakładów przemysłowych zakwalifikowanych do kategorii zakładów o zwi ększonym ryzyku wyst ąpienia powa żnych awarii przemysłowych.

Podsumowanie uwarunkowa ń wynikaj ących z cech środowiska przyrodniczego:

28

• nale ży kontynuowa ć działania ochronne obszarów wymienionych w polityce ochrony środowiska, • konsekwentnie nale ży egzekwowa ć obowi ązek rekultywacji terenów zdewastowanych przez działalno ść gospodarcz ą (głównie tereny eksploatacji powierzchniowej surowców mineralnych), • nale ży chroni ć przed zmian ą u żytkowania tereny cenne przyrodniczo (doliny rzek i cieków, lasy, kompleksy glebowe cenne dla rolnictwa), • konsekwentnie nale ży podejmowa ć realizacj ę zada ń inwestycyjnych poprawiaj ących stan środowiska na terenie miasta i gminy,

Ponadto uznaje si ę, że:

• cz ęść terenu gminy jest poło żona na obszarze szczególnego zagro żenia powodzi ą rzeki Warty i Neru, za ś znacz ąca cz ęść , szczególnie w dolinach Neru, Pisi i Bełdówki nara żona jest na okresowe podtopienia. Te ostatnie z wymienionych fragmentów obszaru gminy bkwalifikuje si ę jako obszar problemowy z uwagi na istniej ącą rozproszon ą zabudow ę zagrodow ą. • zachodnia cze ść gminy Podd ębice jest obj ęta ochron ą o randze obszaru chronionego krajobrazu stanowi ącego element regionalnego systemu obszarów prawnie chronionych pod nazw ą Nadwarcia ński OCHK, południowo-wschodni fragment gminy jest obj ęty ochron ą prawn ą jako Puczniewski OCHK, a środkowa i południowa cz ęść gminy z dolin ą rzeki Ner jest proponowana do obj ęcia ochron ą prawn ą jako OCHK „Dolina Neru”. Proponowane granice okre ślone w niniejszym, studium wniesiono zgodnie z propozycj ą zawart ą w Planie zagospodarowania przestrzennego województwa łódzkiego, • Cz ęść doliny rzeki Warty jest obj ęta specjaln ą ochron ą ptaków PLB30002 „Dolina Środkowej Warty”.

2. Zasoby dziedzictwa kulturowego

2.1. Historia rozwoju miasta Podd ębice

Najstarsze ślady osadnictwa na obszarze Podd ębic si ęgaj ą X wieku n.e. Dzi ęki przeprowadzonym badaniom archeologicznym wiadomo, że ju ż w XII-XIII w. istniała tu osada zamieszkana przez średnio zamo żną ludno ść tzw. wolnych dzier żawców. W czasie wojny powoływano ich jako pieszych wojów, jednak na co dzie ń trudnili si ę rolnictwem i my ślistwem. Wynikiem bada ń wykopaliskowych było zgromadzenie znacznej ilo ści znalezisk szkieletów, ale i grotów włóczni, toporów, ozdób br ązowych i innych zabytków, które potwierdzaj ą rozwój osadnictwa na tym obszarze w pocz ątkach II tysi ąclecia naszej ery. W źródłach pisanych Podd ębice pojawiły si ę po raz pierwszy w 1388 r. kiedy to w Ksi ęgach Sądowych Ł ęczyckich znalazły si ę imiona Urban Podamsky i wito de Podambe. Jeszcze w ko ńcu XIV w. nadano Podd ębicom prawa miejskie, co wi ązane jest z rodziną miejscowych dziedziców – Chebdów herbu Pomian. W 1443 r. arcybiskup gnie źnie ński Wincenty Kot ustanowił tu parafi ę wył ączaj ąc miasto z okr ęgu parafialnego w Turze. Dwa kolejne stulecia przyniosły upadek znaczenia Podd ębic, które utraciły status miasta i wymieniane s ą w źródłach jako wie ś. Ponowny rozwój przypada na XVII w. Wówczas to z inicjatywy Zygmunta Grudzi ńskiego, wojewody rawskiego rozpocz ęła si ę budowa pałacu, natomiast jego mał żonka Barbara ufundowała ko ściół parafialny. Rozkwit Podd ębic przybiera na sile w drugiej połowie XVIII wieku dzi ęki rodowi Sanguszków, szczególnie w dziedzinie kultury. Zwi ązane s ą z tym postacie ksi ęż nej Barbary Urszuli i jej wnuczki Tekli Bieli ńskiej, żony Feliksa Łubie ńskiego. Prowadziły one salon, organizowały akcje charytatywne i przyjmowały znamienitych go ści. Prawa miejskie Podd ębice odzyskały dopiero w 1822 r. dzi ęki działalno ści Klemensa Zakrzewskiego, który sprowadziwszy tu kolonistów sukienników zało żył manufaktur ę i nadał

29 mieszczanom pastwiska. Działania te zapocz ątkowały bardzo dynamiczny rozwój miasta. Niebawem otrzymało ono prawo organizacji ośmiu jarmarków w roku i poniedziałkowych targów. Proces ten został w znacznym stopniu zahamowany przez powstanie styczniowe. Wtedy to w najbli ższej okolicy stoczono liczne bitwy i potyczki, a w samych Podd ębicach i w niedalekiej Byczynie znajdowały si ę szpitale polowe. Wydarzenia te odbiły si ę echem w 1870 r. kiedy to w wyniku represji popowstaniowych na mocy zarz ądzenia władz carskich Podd ębice po raz kolejny utraciły prawa miejskie i powróciły do statusu osady. Wa żne miejsce w historii miasta zajmuje zało żenie w 1901 r. Ochotniczej Stra ży Ogniowej, powstałej z inicjatywy Napoleona Zakrzewskiego oraz zorganizowanie orkiestry stra żackiej i teatru amatorskiego. Po odzyskaniu przez Polske niepodległo ści w 1918 r. powstała tu siedmioklasowa szkoła powszechna. Odnow ę i dalszy rozwój Podd ębic uwie ńczyło ponowne nadanie im praw miejskich, co nast ąpiło w 1934 r. Krótko po wybuchu II wojny światowej, 7 wrzesnia 1939 r., po krwawych walkach w Balinie, Niewieszu i Szarowie – upami ętnionych na miejscowych cmentarzach – wojska niemieckie wkroczyły do Podd ębic. Po kampanii wrze śniowej miasto wraz z najbli ższa okolic ą znalazło si ę w obr ębie Kraju Nadwarcia ńskiego (Warthegau). Rozpocz ął si ę terror, rozstrzeliwania ludno ści cywilnej, łapanki i wywóz mieszkańców na roboty do Rzeszy. W północnej cz ęś ci miasta utworzono getto. Wyzwolenie Podd ębic nadeszło 18 stycznia 1945 r. .Wkrótce rozpocz ęła si ę odbudowa miasta: powstały pierwsze szkoły i Liceum Ogólnokształc ące, a nast ępnie Szkoła Zawodowa oraz Miejska i Gminna Biblioteka Publiczna. Na rozwój Podd ębic wpłyn ęła zmiana statusu miasta 1 stycznia 1956 r., kiedy to stało si ę ono siedzib ą powiatu. Powstały wówczas nowe zakłady pracy, wybudowano szereg nowych mieszka ń, oddano do u żytku stadion i dwa kąpieliska. Od roku 1975 do 31 grudnia 1998 r. miasto było siedzib ą gminy w województwie sieradzkim. Po kolejnej reformie administracyjnej od 1 stycznia 1999 r. Podd ębice ponownie stały si ę stolic ą powiatu, wchodz ąc w skład województwa łódzkiego.

2.2. Obszary i obiekty obj ęte ochron ą konserwatorsk ą.

Burmistrz Podd ębic ma obowi ązek prowadzi ć gminn ą ewidencj ę zabytków w formie zbioru kart adresowych zabytków nieruchomych z terenu gminy, w którym powinny by ć uj ęte: • zabytki nieruchome wpisane do rejestru, • inne zabytki nieruchome w wojewódzkiej ewidencji zabytków, w tym równie ż stanowiska archeologiczne, • inne zabytki nieruchome wyznaczone przez burmistrza w porozumieniu z wojewódzkim konserwatorem zabytków.

2.2.1. Zabytki nieruchome wpisane do rejestru

Lp. Wyszczególnienie Lokalizacja Nr w rejestrze Inne informacje 1. grodzisko Kolonia Busina 1050/198/A stan.archeologiczne 2. Ko ściół parafialny p.w. św.Idziego Bałdrzychów 700/192/A mur. I poł.XIX w. 3. grodzisko Golice 1053/200/A stan.archeologiczne 4. Ko ściół parafialny p.w. św. Mikołaja Kałów 707/203/A drewn. XVIII w. 5. dzwonnica w zespole ko ścioła parafialnego Kałów 708/204/A drewn. k.XVIII w. 6. Ko ściół parafialny (kaplica) p.w. św.Mikołaja Niemysłów 709/208/A mur. XVIII w. 7. Ko ściół parafialny p.w. św.Katarzyny Podd ębice 101/227/A mur. XVII w. 8. dzwonnica w zespole ko ścioła parafialnego Podd ębice 710/227/A mur.drewn. XVIII w. 9. Pałac z kaplic ą Podd ębice 102/228/A mur. XVII w. 10. Park krajobrazowy z elementami małej architektury w postaci ka- Podd ębice 366/A park miennej groty i granitowego gła-

30 zu z tablic ą po świ ęcon ą pami ęci M.Konopnickiej 11. dwór Tumusin 99/216/A drewn. pocz.XIX w. 12. lamus Tumusin 712/217/A mur. pocz.XIX w.

Poni żej zawarto niezb ędne informacje o najwa żniejszych zabytkach:

Pałac podd ębicki uznawany za najpi ękniejszy obiekt renesansowy na obszarze dawnego województwa sieradzkiego, zlokalizowany jest w południowej cz ęś ci miasta w otoczeniu parku krajobrazowego. Powstał w latach 1610-1617 z fundacji wojewody rawskiego Zygmunta Grudzi ńskiego. Przed pałacem znajduje si ę renesansowa brama wjazdowa, składaj ąca si ę z trzech wolnostoj ących łuków przelotowych. Sam budynek jest pi ętrowy i cz ęś ciowo podpiwniczony, jest równie ż zaopatrzony w wysokie użytkowe poddasze. Wzniesiono go na planie litery T, ł ącz ąc dwa elementy prostok ątne. Do naro żnika południowo-zachodniego w 1832 r. dostawiono parterowa kaplic ę, a w przeciwległym znajduje si ę o śmioboczna w górze, a kwadratowa w dole wie ża, poł ączona z budynkiem przez klatk ę schodow ą. Dwuspadowe dachy urozmaica cebulasta wie życzka nad kaplic ą oraz o śmioboczna kopuła nad wie żą . Najciekawszym elementem architektonicznym pałacu s ą dwukondygnacyjne arkadowe kru żganki filarowe, wbudowane w południowa elewacj ę budynku. Uwag ę zwraca równie ż odkryta loggia o sklepieniu krzy żowym z pseudo żebrami, zdobiona wytłaczanymi perłami i jajownikami oraz maszkaronami w zwornikach. W arkadach loggi widoczne s ą półkolumny i tralkowe balustrady z piaskowca. Na południowej ścianie znajduj ą si ę interesuj ące fragmenty dekoracji o motywach figuralnych. Wn ętrze pałacu ma układ amfiladowy. Stan zachowania zabytku okre ślany jest jako dobry. Otaczaj ący pałac park , zało żony w ostatniej ćwierci XIX w. według mody angielskiej, w którym po przegranej bitwie pod Dalikowem (10 pa ździernika 1863 r.) powieszono uj ętych powsta ńców, mo że si ę poszczyci ć pomnikowymi okazami drzew. Na jego skraju znajduje si ę kamie ń upami ętniaj ący setna rocznic ę osiedlenia si ę Marii Konopnickiej w pobliskim Bronowie z fragmentem jej wiersza Pt. „Na kamieniu polnym”. Pod głazem uło żono gar ść ziemi z Cmentarza Łyczakowskiego we Lwowie, gdzie poetka została pochowana. W tym miejscu rozpoczyna si ę szlak turystyczny nosz ący jej imi ę, wiod ący do Bronowa.

Pó źnorenesansowy Ko ściół p.w. św.Katarzyny , usytuowany na wzgórzu w centrum Podd ębic, powstał w 1610 r. z fundacji Barbary Grudzi ńskiej z Kar śnickich, podkomorzanki łęczyckiej, żony Zygmunta Grudzi ńskiego. Budow ę doprowadził do ko ńca jej syn Stefan. Do ko ńca XIX w. ko ściół miał tylko jedna naw ę. W 1895 r. z inicjatywy miejscowego proboszcza ksi ędza Wyrzykowskiego oraz dziedzica Podd ębic Napoleona Zakrzewskiego, dobudowano dwie nawy boczne, chór i skarbczyk. W XIX w. ko ściół kilkakrotnie płon ął: w 1881 r. 1894 r. i 1900 r. Wzniesiono go na miejscu poprzedniego, wzmiankowanego w 1400 r. Pierwotnie jednonawowy, w XIX w. zyskał układ bazylikowy w wyniku dobudowy naw bocznych. Od strony północnej do wielobocznie zamkni ętego prezbiterium przylega przykryta kopuł ą kaplica. Sklepienia maja konstrukcj ę kolebkow ą nad naw ą główn ą i prezbiterium, a krzy żow ą nad nawami bocznymi i kruchtami. Dwuspadowy, stromy dach nad naw ą główn ą przechodzi w jednospadowy nad nawami bocznymi. Nad prezbiterium namiotowy dach wie ńczy o śmioboczna sygnaturka z hełmem. Tak że o śmioboczn ą w planie kaplic ę kryje namiotowy dach z pseudolatarni ą. Wej ście główne ko ścioła uj ęte jest w portal, zaopatrzony w dwa boczne pilastry i trójk ątny szczyt. Powy żej umieszczone s ą dwa okr ągłe okna, nad którymi, na bogato profilowanym gzymsie wspiera si ę trójk ątny rze źbiony szczyt. Na osiach znajduj ą si ę wej ścia boczne, zwie ńczone trójk ątnymi szczytami o analogicznym charakterze. Na uwag ę zasługuje stiukowa dekoracja wn ętrza, zło żona z cienkich wałków i rozet. W kartuszach naro żnych widniej ą monogramy Jezusa i Marii oraz herby fundatorów (Grzymała, Lubicz, Pomian i Poraj). Wysok ą warto ść artystyczn ą ma tak że ołtarz główny z pierwszej połowy XVII w. z rze źbami świ ętych: Wojciecha, Stanisława, Barbary i Katarzyny.

31 Rokokowa ambon ę zdobi intarsja z postaciami czterech ewangelistów oraz motywy ro ślinne. Wystroju ko ścioła dopełniaj ą liczne rze źby i obrazy z okresu od XVII po pocz ątek XIX w. W pobli żu ko ścioła znajduje si ę neogotycka kaplica grobowa rodziny Zakrzewskich, powstała w drugiej połowie XIX w. Wzniesiono j ą na planie nieco wydłu żonego o śmioboku. Interesuj ące s ą tu zwłaszcza ostrołukowe okna. Obiekt nie figuruje w rejestrze zabytków.

Zabytkowa Dzwonnica w zespole ko ścioła parafialnego znajduje si ę w centrum miasta, w południowo-zachodnim naro żniku parkanu otaczaj ącego ko ściół. Prowadz ą do niej z rynku szerokie, reprezentacyjne schody. Dzwonnica, zbudowana w ko ńcu XVIII w. na planie kwadratu, w dolnej cz ęś ci jest murowana, a jej drewniane pi ętro wzniesiono w konstrukcji słupowej. Drewniany jest także czterospadowy dach, pokryty blach ą. Zabytek jest w dobrym stanie.

Ko ściół parafialny p.w. św. Idziego w Bałdrzychowie powstał w 1847 r., został przebudowany w 1870 r. Wie ś wraz ze świ ątyni ą w 1176 r. jako nadanie od biskupa Piotra otrzymał klasztor cystersów w Sulejowie. W 1331 r. wies prze żyła najazd Krzy żaków w zwi ązku z wojn ą prowadzon ą przez Łokietka. W 1491 r. ufundowano nowy ko ściół drewniany z gestii Mszczuja, opata sulejowskiego. Ko ściół p.w. św.Idziego wzniesiono w 1710 r. Obiekt spłon ął w 1824 r., a obecny wzniesiono na jego miejscu w 1847 r. Tę jednonawow ą budowl ę, okre ślan ą jako bezstylowa, wzniesiono na planie prostok ąta. Wej ście zdobi frontowy portal, nad którym znajduje si ę nisza z drewnian ą figur ą św.Jana Nepomucena z XZVII w. Dwuspadowy dach, nad prezbiterium i zakrysti ą trzyspadowy, urozmaica o śmioboczna sygnaturka, od strony prezbiterium zwie ńczona o śmiobocznym hełmem. W wyposa żeniu zwraca uwag ę krucyfiks z ko ńca XVIII w., rokokowa monstrancja z 1761 r. oraz rze źba Chrystusa Zmartwychwstałego. Ko ściół otacza metalowy parkan. Stan zachowania obiektu okre śla si ę jako dobry. Około 1847 r. zbudowano tu równie ż wolnostoj ącą Dzwonnic ę, znajduj ąca si ę w południowo- zachodnim naro żniku działki przyko ścielnej. Pi ętrowa dzwonnica murowana zwie ńczona jest czterospadowym dachem drewnianym, wspartym na trzech parach słupów. Nie figuruje ona w rejestrze zabytków, a jedynie wchodzi w obr ęb zabytkowego zespołu ko ścielnego.

Drewniany ko ściół parafialny p.w. św. Mikołaja w Kałowie został zbudowany przez braci Sulimierskich w 1786 r. chocia ż parafia istnieje tu ju ż od 1451 r. Budowl ę wzniesiono na planie krzy ża, na murowanych fundamentach w konstrukcji zr ębowej. Jest to trzynawowy ko ściółek z transeptem i zamkni ętym wielobocznie prezbiterium. Naw ę główn ą od bocznych oddzielaj ą po dwie pary słupów, na których wspiera si ę pozorne sklepienie kolebkowe nawy głównej. Umieszczon ą przed prezbiterium belk ę t ęczow ą zdobi ą rokokowe rze źby. Nad wej ściem od strony południowej usytuowany jest drewniany chór muzyczny, którego balkon wysuwa si ę do wn ętrza nawy. Prowadz ą na ń drewniane schody. Wej ście główne tworzy płaski portal drewniany, z drewnianym krucyfiksem umieszczonym na osi. Nad nim znajduje si ę barokowy szczyt uj ęty w pilastry, mi ędzy którymi widnieje obraz św.Mikołaja w towarzystwie dwóch kl ęcz ących świ ętych. Obraz ten, pochodz ący z ko ńca XVIII w. wykonano na drewnie. Podobne, cho ć nieco mniejsze portale, ujmuj ą wej ścia boczne. Cało ść kryje dach, nad prezbiterium namiotowy, nad nawa główn ą – dwuspadowy, a nad bocznymi jednospadowy. Z konstrukcj ą dachu wi ąż e si ę drewniana latarnia o konstrukcji słupowej oraz o śmioboczna sygnaturka, zwie ńczona hełmem z latarni ą. W wyposa żeniu ko ścioła na uwag ę zasługuj ą barokowe ołtarze z obrazami św.Mikołaja i św.Anny, ł ąwki, ambona z obrazem św.Jana Nepomucena i chrzcielnica, jak równie ż wykonane w stylu rokoka organy. W warto ści artystycznej budowli świadcz ą tak że liczne elementy drewniane w stylu barokowym, dopełniaj ące wystrój ko ścioła: drzwi do zakrystii, portal w kruchcie, portale południowy i zachodni, drzwi główne zaopatrzone w okucia i zamki, szczyty elewacji oraz obramowania okien. Przed ko ściołem ustawiona jest rokokowa rze źba przedstawiaj ąca św.Floriana. Ko ściół św.Mikołaja otacza murowany parkan, obejmuj ący skwerek parkowy oraz okazałe drzewa m.in. lip ę – pomnik przyrody znajduj ący si ę w kierunku wschodnim od dzwonnicy.

32 Zabytek jest w dobrym stanie.

Zabytkowa dzwonnica drewniana w Kałowie w zespole ko ścioła parafialnego pochodzi z ko ńca XVIII w. Znajduje si ę w południowo-zachodnim naro żniku działki przyko ścielnej. Wzniesiono j ą na planie kwadratu w konstrukcji słupowo-ryglowej. Jest dwukondygnacyjna. Drewniany dach jest czterospadowym, krytym blach ą.

Murowana kaplica w Niemysłowie stanowi najstarsz ą cz ęść tutejszego ko ścioła. Jest to południowa kaplica p.w. Aniołów Stró żów, pochodz ąca z pierwszej połowy XVIII w. wybudowana w stylu renesansowym. Do najbardziej interesuj ących elementów nale ży sklepienie krzy żowe z dekoracj ą żeber i rozetami. Sam ko ściół p.w. św.Mikołaja powstał w 1880 r. i nosi znamiona stylu neogotyckiego. Towarzyszy mu wolnostoj ąca murowana dzwonnica. W ko ściele znajduje si ę cenny obraz z 1725 r. przedstawiaj ący Świ ętą Rodzin ę umieszczony w ołtarzu głównym.

Drewniany dwór w Tumusinie zlokalizowany w południowej cz ęś ci wsi le żą cej na szlaku napoleo ńskim, pochodzi z pocz ątku XIX wieku. Towarzyszy mu współczesny lamus i nowsze zabudowania gospodarcze. Drewniany dwór parterowy z wysokim, ale nieu żytkowym poddaszem, wzniesiono na planie wydłu żonego prostok ąta, na murowanych fundamentach w konstrukcji zr ębowej. Od zewn ątrz dodatkowo umocowano szalowanie pionowe, od wewn ątrz ściany pokryte są tynkiem. Drewniane stropy pierwotnie kryła strzecha, obecnie eternit na dwuspadowym, dachu. U wej ścia znajduje si ę murowany ganek z czterema kolumnami, zwie ńczony trójk ątnym szczytem. Wn ętrze ma układ dwutraktowy amfiladowy. Wyposa żenie dworku drewniane. Zabytek jest w złym stanie zachowania, stanowi własno ść prywatn ą.

Dworowi towarzyszy murowany lamus z tego samego okresu.

2.2.2. Gminna ewidencja zabytków

W okresie sporz ądzania niniejszego projektu zmiany studium uwarunkowa ń i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta i gminy Podd ębice gminna ewidencja zabytków podlegała dopiero sporz ądzaniu. Uwzgl ędniono w niniejszej wersji tylko obiekty zakwalifikowane przez WKZ do wojewódzkiej ewidencji zabytków, bowiem zabytki architektury i budownictwa wyszczególnione w dotychczasowym studium miasta i gminy Podd ębice z 2004 r. cały ten okres podlegały weryfikacji. Gminna ewidencja zabytków powinna by ć zbiorem otwartym, do którego b ędzie mo żna wpisywa ć nowe pozycje w przypadku ich zakwalifikowania. Istotn ą cz ęść gminnej ewidencji zabytków winna stanowi ć cz ęść archeologiczna opracowana tak że w formie zbioru kart adresowych z okre ślonym poło żeniem stanowiska.

Obiekty znajduj ące si ę w wojewódzkiej ewidencji zabytków wg stanu na 2013 r.

Lp. Lokalizacja Obiekt Datowanie Inne informacje 1. Bałdrzychów kościół parafialny p.w. św.Idziego I poł.XIX w. nr rej.700/192/A 2. Bałdrzychów cmentarz przyko ścielny z kaplic ą ok.1847 r. grobow ą, dzwonnic ą i ogrodzeniem w zespole ko ścioła parafialnego 3. Bałdrzychów plebania w zespole ko ścioła parafialn. lata 20.XX w. przebudowana p.w. św.Idziego 4. Bałdrzychów cmentarz parafialny z bram ą i ogro- dzeniem 5. Dominikowice park dworski ok.2 ha, wł.gminy 6. Golice dwór XIX/XX w. murowany 7. Golice spichlerz XIX/XX w. murowany 8. Golice park ok.1,5 ha, wł.gminy 9. Golice grodzisko stan.archeol. nr rej. 1053/200/A

33 10. Góra Bałdrzychowska dwór XIX/XX w. 11. Góra Bałdrzychowska relikt zespołu folwarcznego pocz. XX w. 12. Góra Badrzychowska park II po. XIX w. ok.1,5 ha 13. Kałów ko ściół parafialny p.w. św.Mikołaja XVIII w. nr rej.707/203/A 14. Kałów dzwonnica w zespole ko ścioła par. k.XVIII w. nr rej. 708/204/A p.w. św.Mikołaja 15. Kałów cmentarz przyko ścielny w zespole ko ścioła par.p.w. św.Mikołaja w grani- cach ogrodzenia przyko ścielnego 16. Kałów cmentarz parafialny 17. Kolonia Busina grodzisko stan. archeol. nr rej. 1050/198/A 18. Kr ępa park dworski pow. 4,5 ha 19. Kr ępa spichlerz XIX/XX w. murowany 20. Niemysłów ko ściół parafialny (kaplica) XVIII w. nr rej. 709/208/A p.w. św.Mikołaja 21. Niemysłów układ przestrzenny

22. Niemysłów dzwonnica w zespole ko ścioła paraf. ok.1923 r. murowana p.w. św.Mikołaja 23. Niemysłów cmentarz przyko ścielny w zespole ko ścioła parafialnego w granicach ogrodzenia przyko ścielnego 24. Niemysłów plebania w zespole ko ścioła paraf. ok. 1900 r. murowana p.w. św.Mikołaja (stary budynek) 25. Niemysłów cmentarz parafialny 26. Niewiesz spichlerz XIX/XX w. murowany 27. Niewiesz cmentarz parafialny 28. Podd ębice ko ściół parafialny XVII w. nr rej. 101/227/A p.w. św.Katarzyny 29. Podd ębice dzwonnica w zespole ko ścioła XVIII w. nr rej. 710/227/A parafialnego p.w. św.Katarzyny 30. Podd ębice pałac z kaplic ą XVII w. nr rej. 102/228/A 31. Podd ębice park krajobrazowy nr rej. 366/A 32. Podd ębice układ urbanistyczny zgodnie z granicami wg karty ewidenc. 33. Podd ębice kaplica grobowa w zespole ko ścioła XVII w. paraf. P.w. św.Katarzyny 34. Podd ębice cmentarz przyko ścielny w granicach ogrodzenia z ogrodzeniem w zespole Ko śioła paraf.p.w. św.Katarzyny 35. Podd ębice Plebania w zespole ko ścioła paraf. pocz. XX w. murowana p.w. św.Katarzyny 36. Podd ębice zbór ewangelicki II poł. XIX w. murowany 37. Podd ębice brama z dzwonnica w zespole zboru 1875-1900 murowane ewangelickiego 38. Podd ębice brama wjazdowa do zespołu XVII w. pałacowego z reliktem ogrodzenia 39. Podd ębice cmentarz parafialny 40. Podd ębice cmentarz żydowski (ul.Łódzka) 41. Podd ębice, Plac.Ko ściuszki dom nr 15 ok.1910 r. murowany 42. Podd ębice, Plac Ko ściuszki dom nr 27 pocz. XX w. murowany 43. Podd ębice, Plac Ko ściuszki dom nr 28 44. Podd ębice, Plac Ko ściuszki dom nr 29 poł.XIX w. murowano-drewn. 45. Podd ębice, Plac Ko ściuszki dom nr 34 XIX/XX w. murowany 46. Podd ębice, Plac Ko ściuszki dom nr 35 poł.XIX w. murowany 47. Podd ębice,

34 Plac Ko ściuszki dom nr 37a ok.1900 r. murowany 48. Podd ębice ul.Kili ńskiego dom nr 3 (wikariatka) 1915-20 murowany 49. Podd ębice ul.Ł ęczycka dom nr 5 ok.1917 murowany 50. Podd ębice ul.Ł ęczycka dom nr 7 pocz. XX w. murowany 51. Podd ębice ul.Łódzka dom nr 1 XIX/XX w. murowany 52. Podd ębice ul.Łódzka dom nr 27 ok.1924 r. murowany 53. Podd ębice ul.Łódzka dom nr 29 pocz. XX w. murowany 54. Podd ębice ul.Mickiewicza budynek Liceum Ogólnokształc ącego lata 50. XXw. murowany 55. Podd ębice ul.Parz ęczewska dom nr 1 56. Podd ębice ul.Młynarska młyn murowany 57. Podd ębice. ul.Przejazd młyn 58. Szarów relikt zespołu dworsko-parkowo- XIX/XX w. folwarcznego 59. Tumusin dwór pocz. XIX w. nr rej. 99/216/A 60. Tumusin lamus pocz. XIX w. nr rej. 712/217/A Uwaga: wytłuszczonym drukiem okreslono obiekty w rejestrze zabytków

Gminna ewidencja zabytków stanowi otwarty katalog obiektów podlegaj ący ci ągłej aktualizacji.

2.2.3. Zało żenia rezydencjonalno-obronne

W najbli ższym otoczeniu czterech podd ębickich wsi zlokalizowano prawdopodobn ą obecno ść dawnych zało żeń świeckich rezydencji o charakterze dworsko-obronnym. Poniżej opisano poszczególne obiekty wraz z metryk ą wsi i wzmiankami o losach wła ścicieli.

Wie ś Borzewisko po raz pierwszy w źródłach pisanych pojawia si ę w 1298 r. Pocz ątkowo stanowiła własno ść królewsk ą, by z czasem przej ść we władanie klasztory sulejowskiego, a pó źniej w r ęce prywatne. Po schyłek XVIII w. pełniła rol ę gniazda rodu Borzewickich, nast ępnie Milewskich i Rekowskich, wchodz ąc w skład kilkuwioskowych wło ści Borzewickich, ukształtowanej prawdopodobnie w drugiej połowie XVI w. i w pierwszej połowie XVII w. Dwór murowany w Borzewisku nie był badany, nie zachowały si ę te ż jego relikty. Liczne opisy inwentarzowe wskazuj ą na to, że była to trzykondygnacyjna budowla, usadowiona na kopcu ziemnym i otoczona fos ą. Badacze interpretuj ą obiekt jako rezydencj ę dworsk ą. Jeszcze w XVIII w. pełniła ona funkcje mieszkalne, cho ć stopniowy upadek znaczenia rodziny Borzewickich, coraz cz ęstsze zmiany dzier żawców, po żary i inne okoliczno ści spowodowały, że rol ę zasadniczej rezydencji przej ął dwór drewniany. Budowl ę murowan ą w Borzewisku rozebrano zapewne w pierwszej połowie XIX w.

Wie ś Busina . Pierwsza wzmianka o wsi Busina pochodzi z 1298 r., która podobnie jak wie ś Borzewisko nale żała do klasztoru sulejowskiego. Prawdopodobnie w XIV w. wie ś znalazła si ę w r ękach szlacheckich. W pocz ątkach XV w. Busina stanowiła o środek wielowioskowego klucza Busi ńskich herbu Grzymała, który rozpadł si ę ju ż w 1416 r. Najstarszy znany inwentarz wsi, pochodz ący z 1723 r. podobnie jak opis z 1756 r. przekazuje dane o starym spróchniałym dworze. Obiektu jednak nie badano i z wyj ątkiem inwentarza nowego dworu z 1746 r. nie zachowała si ę żadna wzmianka o istniej ącym tam zało żeniu. Budowl ę wzniesiono na kopcu i otoczono fos ą. By ć mo że nale ży j ą identyfikowa ć z silnie zniszczonym kopcem, otoczonym słabo widocznymi pozostało ściami fosy, usytuowanym na ł ąkach zalewowych na wschód od wsi. Zdaniem niektórych badaczy (Kajzer, Augustyniak 1986 r.

35 s.71) w okolicy Businy znajdowały si ę jednak dwa ró żne dwory. Pierwszy i starszy z nich to trzynasto i czternastowieczny obiekt, poło żony na ł ąkach, drugi – wzmiankowany w pó źniejszych źródłach, nale ży wi ąza ć z Busi ńskimi i datowa ć na XV-XVI w.

Kr ępa. Kolejne, nieistniejące zało żenie dworskie zarejestrowano w Kr ępie, wsi o metryce pó źno średniowiecznej. Po raz pierwszy odnotowano j ą w źródłach pisanych w 1488 r., a nastepnie w XVI w. kiedy nale żała do parafii w Niemysłowie. Czterowioskowy klucz kr ępski ma stosunkowo młod ą metryk ę, uformował si ę bowiem w XVII w. b ędąc w posiadaniu Olszowskich. W 1780 r. cz ęść Kr ępy znajdowała si ę w r ękach Fabianowskich, cz ęść za ś Radoszewskich herbu Oksza, pochodz ących z Radoszewic i Siemkowic. Dokładnie nie wiadomo, kiedy Radoszewscy przenie śli si ę z wielu ńskiego do Kr ępy; prawdopodobnie miało to miejsce tuz po I rozbiorze Polski, około 1775 r. W ich r ękach kr ępski dwór pozostawał do II wojny światowej. Z tutejszego zało żenia zidentyfikowano jedn ą cegł ę, która – wyj ęta z niszczej ącego budynku – przeniesiona została do nowego domu („ma pamiatk ę”) wła ścicieli Kr ępy pod Warszaw ą. Według źródeł w 1727 r. we wsi znajdował si ę drewniany dwór podbity gontami, zbudowany na planie osiowym i nale żą cy do Antoniego Olszowskiego. Z czasem cz ęść maj ątku dworskiego przeszła w dzier żawę. Po przej ęciu wło ści przez Radoszewskich, prawdopodobnie około 1860 r. (Kajzer 1994, s.74), wzniesiono w Kr ępie nowy dwór. Wła ścicielem wsi był wówczas Józefat Radoszewski. który w czasie powstania styczniowego pełni ąc funkcję naczelnika powiatu ukrywał w nowej rezydencji powsta ńców po bitwie pod Niemysłowem. Dwór nie został spl ądrowany dzi ęki przemy ślno ści żony Radoszewskiego, która upiła Kozaków. Sama budowla, podpiwniczona i maj ąca pi ęterko, została wzniesiona na planie prostok ąta prawdopodobnie w stylu neobarokowym. Przypuszczalnie u schyłku lat dziewi ęć dziesi ątych XIX w. została rozbudowana z inicjatywy Michała i Eweliny z Drohojowskich herbu Korczak. Dobudowano wówczas cz ęść gospodarcz ą i powi ększono pi ętro. Tu ż przed wybuchem II wojny światowej dwór oplatały ozdobne krzewy. Wn ętrze rezydencji zdobiły sztukaterie sufitowe, tapety, parkiety i wysokie piece z kolorowych, ornamentowanych kafli. Salon umeblowano w stylu Ludwika Filipa, salonik – Ludwika XV. Cało ść dopełniała kolekcja obrazów rodzinnych, obejmuj ąca portrety Radoszewskicgh z XVII-XX w. oraz bogata biblioteka wraz z archiwum rodzinnym (dokumenty, korespondencja, drzewo genealogiczne, itp.). Dwór otoczony był przez wielogatunkowy park o nieregularnym układzie, skomponowany w połowie XIX w. Tworzyły go rzadko rosn ące grupy drzew oraz okazy pojedyncze, jak równie ż aleje: grabowa, kasztanowa. Towarzyszyły im cztery stawy. W du żej dziupli jednego z pomnikowych d ębów znajdowała si ę kapliczka z figur ą Matki Boskiej, obecnie umieszczona w ko ściele w Niemysłowie. Zespół dworsko-parkowy w Kr ępie został zniszczony w ko ńcu II wojny światowej, a ostatecznie rozebrano go około 1985 r. po definitywnym opuszczeniu i zdewastowaniu.

Wie ś Sempółki wyst ępowała w źródłach pisanych od 1398 r. U schyłku XIV w. wchodziła w skład niewielkiego klucza Biernackich herbu Pomian z s ąsiednich Biernacic. Potem okresowo nale żała do wło ści podd ębickiej lub lutomierskiej, by w XVIII w. wej ść w skład niewieskiego klucza Walewskich. Zało żenia dworskiego nie badano i nie zachowały si ę żadne relikty kopca, prawdopodobnie znajduj ącego si ę w okolicy dwóch stawów przy drodze z Uniejowa do Niewiesza. Nieliczne wzmianki w źródłach pisanych rozpoczynaj ą si ę w 1719 r., a kolejne mówi ą o niszczej ącej budowli, która spłon ęła w 1745 r. Brak danych nie pozwala na okre ślenie fundatora i chronologii zało żenia. Z cał ą pewno ści ą był to dwór nowo żytny, niemo żliwy jednak do zrekonstruowania (Kajzer 1994, s.81).

2.2.4. Cmentarze

W gminie Podd ębice odnotowano wyst ępowanie siedmiu dawnych cmentarzy: w Bałdrzychowie, Kałowie, Niewieszu, Le śniku i 3 w Podd ębicach, w tym jeden ewangelicko-

36 augsburski i jeden żydowski.

Cmentarz parafialny w Podd ębicach zało żono w drugiej połowie XIX w., a najstarszy istniej ący grób, nale żą cy do rodziny Pr ądzy ńskich, pochodzi z 1863 r. Znajduj ą si ę tutaj interesuj ące nagrobki z pocz ątku XX w. chocia ż wi ększo ść stanowi ą groby z drugiej połowy tego stulecia. Zachowała si ę jedna mogiła z drugiej połowy XIX w. Warto odnotowa ć obecno ść 3 miejsc pami ęci narodowej, z których dwa pochodz ą z okresu powstania styczniowego, a trzeci z czasów II wojny światowej. Na terenie cmentarza w 1970 r. wzniesiono kaplic ę. Nekropolia ma regularny układ osiowy z czytelnym rozplanowaniem kwater i mogił. Stan zachowania obiektów i starodrzewu jest dobry. Nie ma tu zabytkowych ani pomnikowych okazów zieleni.

Cmentarz żydowski w Podd ębicach , zało żony w ko ńcu XVIII w. znajduje si ę poza terenem zabudowanym, w niedalekim s ąsiedztwie cmentarza ewangelickiego. Najstarszy istniej ący nagrobek pochodzi najprawdopodobniej z 1934 r. W śród pozostałych wyst ępuj ą nagrobki w formie płyt, z których cztery s ą datowane na pierwsz ą połow ę XX w. Odłamki cz ęś ci z nich znajduj ą si ę w Izbie regionalnej w Podd ębicach. S ą to typowe żydowskie nagrobki z napisami w j ęzyku jidysz. Cmentarz ten jest w bardzo złym stanie, brak tutaj ogrodzenia i bramy, a obszar nekropoli porasta ro ślinno ść ł ąkowa oraz krzewy. Ze wzgl ędu na stan zachowania nieczytelny pozostaje charakter rozplanowania cmentarza. Pomimo, i ż nie odnotowano tu obiektów zabytkowych, postulowane s ą działania dokumentacyjno- porz ądkowe.

Rzymsko-katolicki cmentarz parafialny w Bałdrzychowie zało żono około połowy XIX w., a najstarszy istniej ący nagrobek pochodzi z 1883 r. Zarejestrowano tu dwa nagrobki wolnostoj ące z drugiej połowy XIX w., sze ść z pierwszej połowy XX w., a tak że znaczn ą ilo ść mogił zarówno z pierwszej jak i drugiej połowy XX w. Nie ma tu obiektów zabytkowych i pomników przyrody. Cmentarz ten ma do ść regularne rozplanowanie oraz dobrze czytelny układ mogił. Stan zachowania nagrobków i towarzysz ącej im zieleni jest dobry. W śród zieleni wyró żnia si ę aleja lip.

Rzymsko-katolicki cmentarz parafialny w Kałowie funkcjonuje od drugiej połowy XIX w. najstarszy istniej ący nagrobek nosi dat ę 1897 r., jednak że wi ększo ść nagrobków wolnostoj ących, płyt i mogił pochodzi z drugiej połowy XX w. Żaden obiekt nie figuruje w rejestrze zabytków, nie istniej ą tu równie ż zabytkowe aleje i pomniki przyrody. Stan zachowania nagrobków i zieleni jest dobry, a układ cmentarza regularny i czytelny.

Rzymsko-katolicki cmentarz parafialny w Niewieszu powstał w II połowie XIX w. Najstarsza mogiła pochodzi z 1891 r. Z drugiej połowy XIX w. zachowały si ę jedynie trzy nagrobki wolnostoj ące, pozostałe – to wiek XX. I tutaj nie ma żadnych zabytkowych nagrobków. Istniej ą natomiast miejsca pochówku powsta ńców z okresu powstania styczniowego oraz mogiła z czasów II wojny światowej. Plan cmentarz cechuje si ę regularno ści ą i czytelnym układem kwater i nagrobków. Obiekty nagrobne i towarzysz ąca im ziele ń s ą w dobrym stanie zachowania i wymagaj ą jedynie nieznacznych prac remontowo- porz ądkowych.

Nieczynny cmentarz w Le śniku istnieje na le śnej działce Nr 211 w obrebie Le śnik.

Miejsca pami ęci narodowej:

Powstanie Styczniowe 1863 roku: • mogiła na cmentarzu parafialnym w Podd ębicach „Rodakom poległym za wolno ść Ojczyzny roku 1863 – Rodacy 1917”. W mogile spoczywa 56 powsta ńców;

37 • mogiła na cmentarzu parafialnym w Niewieszu „Miejsce spoczynku 24 powsta ńców z oddziału Płk-a K.Słupskiego poległych 23 V 1863 r. w bitwie pod Niewieszem - pokój ich duszom PTTK Sieradz”.

II wojna światowa: • Niewiesz – pomnik „W hołdzie bestialsko pomordowanym przez żołnierzy Wehrmachtu na terenie Gminy Niewiesz w dniach 7-9 wrze śnia 1939 roku Społecze ństwo Powiatu Podd ębickiego 1975 roku”; • Józefów Wie ś – tablica pami ątkowa po świ ęcona tragicznej śmierci 30 osób „W hołdzie pomordowanym Społecze ństwo Gminy Podd ębice - 1.11.1991 roku”. Tablica zamontowana jest na przydro żnej kapliczce, któr ą ufundowali mieszka ńcy wsi Józefów wie ś; • Dominikowice – tablica pami ątkowa po świ ęcona tragicznej śmierci mieszka ńców wsi Dominikowice „Mieszka ńcy wsi Dominikowice”; • Wylazłów – krzy ż betonowy „Tu poległo z r ąk kata hitlerowskiego 23 osoby” i płyta pami ątkowa na terenie lasu stanowi ącego własno ść Pana Henryka Walerych,

• „Pami ęci Polaków pomordowanych przez Wehrmacht we wrze śniu 1939 roku Społecze ństwo Gminy Podd ębice 11 listopad 1991 roku”;

• Niewiesz – cmentarz parafialny „Zbiorowa m ogiła osób cywilnych rozstrzelanych przez niemiecki Wehrmacht w Grocholicach, Józefowie, Kr ępie, Lipnicy, Niewieszu, Szarowie i innych miejscowo ści w dniach 6-8 wrze śnia 1939 r. pokój ich duszom”;

• Niewiesz - cmentarz parafialny „Mogiła zbiorowa 23 żołnierzy Wojska Polskiego 1 osoby cywilnej z 1939 roku”;

• Niemysłów - cmentarz parafialny w Niemysłowie „Mogiła zbiorowa ludno ści cywilnej wymordowanej przez okupanta hitlerowskiego w roku 1939”;

• Niemysłów - cmentarz parafialny „Miejsce spoczynku dwóch żołnierzy Ruchu Oporu Armii Krajowej poległych 23.04.1945 w Niemysłowie”;

• Niemysłów - pomnik Tadeusza Ko ściuszki - 1917 roku Podd ębice – ko ściół parafialny, tablica pami ątkowa „Tadeuszowi Ko ściuszce w setn ą rocznic ę zgonu 1817 - 1917 – rodacy”;

• Podd ębice - park miejski, obelisk po świ ęcony Marii Konopnickiej;

• Kałów - cmentarz parafialny, miejsce upami ętniaj ące oswobodzenie Polski 11 listopada 1918 roku;

• Podd ębice - obelisk „W XX rocznic ę zako ńczenia II wojny światowej Pami ęci poległych społecze ństwo Powiatu Podd ębickiego - 9 maja 1965 roku”, • Bałdrzychów - ko ściół parafialny, tablica pami ątkowa po świ ęcona lotnikom polskim. 2.2.5. Archeologia

Bogat ą przeszło ść osadnicz ą obszaru miasta i gminy Podd ębice dokumentuj ą zarejestrowane stanowiska archeologiczne w liczbie a ż 394. Cz ęste s ą wśród nich stanowiska wielokulturowe, tzn. zawieraj ące materiały co najmniej dwóch ró żnych kultur; odnotowano ich ł ącznie a ż 182.

38 Najstarsze materiały si ęgaj ą neolitu 1, najmłodsze natomiast datowane s ą na XVIII w. Najcz ęstsze znaleziska pochodz ące z okresu średniowiecza i nowo żytno ści wi ązane s ą z ówczesnym pa ństwem polskim; zarejestrowano je na 249 stanowiskach. Ogółem jednak przewa żaj ą materiały pradziejowe zarejestrowane na 359 stanowiskach. Najliczniejsze dotycz ą kultury łu życkiej, która rozwijała si ę pocz ąwszy od epoki br ązu do okresu halsztackiego wczesnej epoki żelaza (171 stanowisk), jak równie ż kultury przeworskiej z okresu late ńskiego i wpływów rzymskich (151 stanowisk). Zdecydowanie rzadziej znaleziska przyporz ądkowanokulturom rozwijaj ącym si ę w czasie młodszej epoki kamienia – neolitu (kultura pucharów lejkowatych – 9; kultura ceramiki sznurowej – 2; kultura amfor kulistych – 1). Na 59 stanowiskach materiałów nie okre ślono pod wzgl ędem przynale żno ści kulturowej. Pod wzgl ędem rodzaju stanowisk, zdecydowanie dominuj ą znaleziska ł ączone bezpo średnio z osadnictwem, tj. osady, punkty osadnicze i drobne ślady osadnictwa. Rzadziej wyst ępuj ą cmentarzyska, charakterystyczne dla okresu pradziejów. Odnotowano je tylko w 13 przypadkach. Badano 12 stanowiska: • Bałdrzychów, stan. 1 – badania ratownicze w 1956 r. • Bałdrzychów, stan. 2 – badania ratownicze w 1956 r, • Bałdrzychów, stan. 4 – badania ratownicze w 1956 r. • Bałdrzychów, stan.5 – badania wykopaliskowe w 1957 r, 1981 r. • Bałdrzychów, stan.11 – badania wykopaliskowe przed 1938 r. • Bałdrzychów, stan.12 – badania wykopaliskowe przed 1945 r/ • Busina Kolonia, stan.1 – badania wykopaliskowe, • Golice, stan.1 – badania weryfikacyjne w 1985 r. • Góra Bałdrzychowska, stan. 1 – badania ratownicze w 1964 r. • Le śnik, stan. 1 – badania ratownicze w 1978 r. • Pudłówek, stan.8 – badania ratownicze w 1986 r. • Chropy, stan. 11 – badania wykopaliskowe 1957 r. • Podd ębice, stan.2 – badania wykopaliskowe 1958 r, 1960 r. • Podd ębice, pałac – badania 2011 r. • Podd ębice, miastop – badania 201`1 r. 2012 r. Do rejestru zabytków b. województwa sieradzkiego wpisane s ą dwa stanowiska: Busina Kolonia 1 i Golice 1. Oceniaj ąc rozmieszczenie stanowisk archeologicznych, stwierdzi ć nale ży, że tworz ą one skupiska, szczególnie widoczne w okolicach wsi Bałdrzychów (38), Góry Bałdrzychowskiej (28), Kałowa (15), Lipnicy (22), Porczyny (16), Sworawy (14), które nale ży obj ąć stref ą ochrony archeologicznej. Nale ży te ż zaznaczy ć, że skrajne fragmenty gminy, szczególnie w jej zachodniej cz ęś ci, nie były jeszcze przedmiotem bada ń. Gminna ewidencja stanowisk archeologicznych w formie kart adresowych nie jest jeszcze opracowana.

Spis stanowisk archeologicznych na terenie gminy PODD ĘBICE zarejestrowanych w wojewódzkiej ewidencji zabytków

*. Antonina 1 (37 na 64-46), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury przeworskiej (?), rzym (?) - ślad osadnictwa kultury polskiej, XVIII w. *. Antonina 2 (38 na 64-46), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury łu życkiej, EB-halsztat - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Antonina 3 (39 na 64-46), gm. Podd ębice - punkt osadniczy kultury łu życkiej, EB - punkt osadniczy kultury polskiej XVII-XVIII w. zagro żenie: okresowy pobór piasku

39 *. Antonina 4 (40 na 64-46), gm. Podd ębice - punkt osadniczy kultury łu życkiej, EB (?) - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Antonina 5 (41 na 64-46), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury nieokre ślonej, epoka kamienia *. Antonina 6 (42 na 64-46), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury łu życkiej, EB - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Antonina 7 (43 na 64-46), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury łu życkiej, EB - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w.

*. Balin 3 (1 na 63-45), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury nieokre ślonej, epoka kamienia - punkt osadniczy kultury polskiej, pó źne średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Balin 4 (2 na 63-45), gm. Podd ębice - punkt osadniczy kultury polskiej, pó źne średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Balin 5 (3 na 63-45), gm. Podd ębice - punkt osadniczy kultury przeworskiej, rzym - punkt osadniczy kultury polskiej, średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Balin 6 (4 na 63-45), gm. Podd ębice - punkt osadniczy kultury polskiej, średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Balin 7 (5 na 63-45), gm. Podd ębice - punkt osadniczy kultury polskiej, pó źne średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Balin 8 (6 na 63-45), gm. Podd ębice - punkt osadniczy kultury przeworskiej, rzym - punkt osadniczy kultury polskiej, średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Balin 9 (7 na 63-45), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury prapolskiej (?), wczesne średniowiecze (?) *. Balin 10 (8 na 63-45), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury nieokre ślonej, epoka kamienia - osada kultury prapolskiej, XII-XIII w. - ślad osadnictwa kultury polskiej, nowo żytno ść *. Balin 11 (9 na 63-45), gm. Podd ębice - osada kultury prapolskiej, wczesne średniowiecze - ślad osadnictwa kultury polskiej, średniowiecze *. Balin 12 (10 na 63-45), gm. Podd ębice - osada kultury prapolskiej-polskiej, wczesne średniowiecze-średniowiecze - ślad osadnictwa kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Balin 13 (11 na 63-45), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury nieokre ślonej, pradzieje - punkt osadniczy kultury prapolskiej-polskiej, wczesne średniowiecze-średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Balin 14 (12 na 63-45), gm. Podd ębice - punkt osadniczy kultury polskiej, pó źne średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Balin 15 (16 na 63-45), gm. Podd ębice - punkt osadniczy kultury polskiej, pó źne średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Balin 16 (17 na 63-45), gm. Podd ębice - osada (?) kultury pomorskiej, chronologia nieokre ślona - punkt osadniczy kultury polskiej, średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, nowo żytno ść

40 *. Balin 17 (18 na 63-45), gm. Podd ębice - punkt osadniczy kultury pomorskiej, laten - punkt osadniczy kultury polskiej, XVI-XVIII w. *. Balin 18 (19 na 63-45), gm. Podd ębice - punkt osadniczy kultury przeworskiej, pó źny laten-rzym - punkt osadniczy kultury polskiej, pó źne średniowiecze - ślad osadnictwa kultury polskiej, nowo żytno ść *. Balin 19 (20 na 63-45), gm. Podd ębice - osada kultury przeworskiej, rzym - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Balin 20 (21 na 63-45), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury nieokre ślonej, epoka kamienia - punkt osadniczy kultury łu życkiej, halsztat - osada kultury przeworskiej, rzym - punkt osadniczy kultury polskiej, średniowiecze *. Balin 21 (22 na 63-45), gm. Podd ębice - punkt osadniczy kultury przeworskiej, rzym - punkt osadniczy kultury polskiej, XVI-XVIII w. *. Balin 22 (23 na 63-45), gm. Podd ębice - osada kultury przeworskiej, rzym - punkt osadniczy kultury polskiej, nowo żytno ść *. Balin 23 (25 na 63-45), gm. Podd ębice - punkt osadniczy kultury przeworskiej, rzym - punkt osadniczy kultury polskiej, średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, XVI-XVIII w. *. Balin 24 (26 na 63-45), gm. Podd ębice - osada (?) kultury przeworskiej, rzym - punkt osadniczy kultury polskiej, średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Balin 25 (30 na 63-45), gm. Podd ębice - punkt osadniczy kultury przeworskiej, rzym - osada kultury polskiej, średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Balin 26 (31 na 63-45), gm. Podd ębice - punkt osadniczy kultury przeworskiej, rzym - punkt osadniczy kultury polskiej, pó źne średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, nowo żytno ść *. Balin 27 (32 na 63-45), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury przeworskiej, rzym - punkt osadniczy kultury polskiej, pó źne średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Bałdrzychów 1 (103 na 64-46), gm. Podd ębice - cmentarzysko kultury przeworskiej, wczesny rzym 1956 – badania ratownicze, J. Kucharski *. Bałdrzychów 2 (104 na 64-46), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury przeworskiej, wczesny rzym - ślad osadnictwa kultury prapolskiej, wczesne średniowiecze 1956 – badania ratownicze, J. Kucharski *. Bałdrzychów 3 (54 na 64-46), gm. Podd ębice - cmentarzysko kultury łu życkiej, IV, V EB, halsztat - punkt osadniczy kultury łu życkiej, halsztat D/wczesny laten - osada kultury przeworskiej, rzym - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Bałdrzychów 4 (105 na 64-46), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury przeworskiej, rzym 1956 – badania ratownicze, J. Kucharski *. Bałdrzychów 5 (106 na 64-46), gm. Podd ębice - cmentarzysko kultury pomorskiej, halsztat 1957 – badania ratownicze, J. Kucharski 1981 – badania ratownicze, J. Błaszczyk

41 zagro żenie: uprawa ogródka szkolnego *. Bałdrzychów 6 (107 na 64-46), gm. Podd ębice - cmentarzysko kultury łu życkiej, IV-V EB *. Bałdrzychów 7 (52 na 64-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury przeworskiej, rzym *. Bałdrzychów 8 (53 na 64-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury łu życkiej, halsztat C-D *. Bałdrzychów 9 (54 na 64-47), gm. Podd ębice - cmentarzysko kultury łu życkiej, halsztat C-D - ślad osadnictwa kultury przeworskiej, pó źny laten-rzym *. Bałdrzychów 10 (108 na 64-46), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury pucharów lejkowatych, neolit *. Bałdrzychów 11 (109 na 64-46), gm. Podd ębice - cmentarzysko (?) kultury przeworskiej, rzym *. Bałdrzychów 12 (110 na 64-46), gm. Podd ębice - osada (?) kultury przeworskiej, rzym *. Bałdrzychów 13 (111 na 64-46), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa, poł. XIV w. (miecz żelazny) *. Bałdrzychów 14 ( 52 na 64-46), gm. Podd ębice - punkt osadniczy kultury polskiej, średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, XVI-XVIII w. *. Bałdrzychów 15 (53 na 64-46), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury łu życkiej, halsztat - osada (?) kultury przeworskiej, rzym - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Bałdrzychów 16 (55 na 64-46), gm. Podd ębice - punkt osadniczy kultury polskiej, średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, XVI-XVIII w. *. Bałdrzychów 17 (56 na 64-46), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury polskiej, średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, XVI-XVIII w. *. Bałdrzychów 18 (57 na 64-46), gm. Podd ębice - punkt osadniczy kultury łu życkiej, halsztat D/wczesny laten - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Bałdrzychów 19 (58 na 64-46), gm. Podd ębice - punkt osadniczy kultury łu życkiej, IV-V EB - ślad osadnictwa kultury przeworskiej (?), chronologia nieokre ślona - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Bałdrzychów 20 (61 na 64-46), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury nieokre ślonej, epoka kamienia - punkt osadniczy kultury łu życkiej, chronologia nieokre ślona - ślad osadnictwa kultury polskiej, średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, nowo żytno ść *. Bałdrzychów 21 (62 na 64-46), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury przeworskiej, rzym - punkt osadniczy kultury polskiej XVI-XVII w. *. Bałdrzychów 22 (63 na 64-46), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury nieokre ślonej, neolit - punkt osadniczy kultury przeworskiej, rzym - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Bałdrzychów 23 (68 na 64-46), gm. Podd ębice - punkt osadniczy kultury przeworskiej (?), chronologia nieokre ślona - ślad osadnictwa kultury polskiej, pó źne średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Bałdrzychów 24 (69 na 64-46), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury łu życkiej, EB (?) - punkt osadniczy kultury polskiej, pó źne średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, XVI-XVIII w. *. Bałdrzychów 25 (70 na 64-46), gm. Podd ębice - osada kultury polskiej, średniowiecze

42 - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Bałdrzychów 26 (71 na 64-46), gm. Podd ębice - punkt osadniczy kultury polskiej, pó źne średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, XVI-XVII w. *. Bałdrzychów 27 (72 na 64-46), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury łu życkiej, EB (?) - osada (?) kultury przeworskiej, rzym - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Bałdrzychów 28 (73 na 64-46), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury nieokre ślonej, pó źny neolit - punkt osadniczy kultury przeworskiej, rzym - punkt osadniczy kultury polskiej, średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Bałdrzychów 29 (74 na 64-46), gm. Podd ębice - punkt osadniczy kultury polskiej, średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, XVI-XVII w. *. Bałdrzychów 30 (89 na 64-46), gm. Podd ębice - punkt osadniczy kultury polskiej, średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, XVI-XVIII w. *. Bałdrzychów 31 (90 na 64-46), gm. Podd ębice - punkt osadniczy kultury polskiej, pó źne średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Bałdrzychów 32 (91 na 64-46), gm. Podd ębice - punkt osadniczy kultury polskiej, pó źne średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Bałdrzychów 33 (92 na 64-46), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury nieokre ślonej, pradzieje - punkt osadniczy kultury polskiej, średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Bałdrzychów 34 (93 na 64-46), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury polskiej, średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, XVI-XVIII w. *. Bałdrzychów 35 (94 na 64-46), gm. Podd ębice - punkt osadniczy kultury polskiej, pó źne średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Bałdrzychów 36 (95 na 64-46), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury polskiej, pó źne średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, XVI-XVIII w. *. Bałdrzychów 37 (98 na 64-46), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury nieokre ślonej, epoka kamienia - punkt osadniczy kultury przeworskiej, rzym - punkt osadniczy kultury polskiej, średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Bałdrzychów 38 (99 na 64-46), gm. Podd ębice - osada kultury przeworskiej, rzym - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w.

*. Bli źnia 1 (66 na 63-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury pomorskiej, wczesny laten - osada kultury prapolskiej, wczesne średniowiecze *. Bli źnia 2 (67 na 63-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury łu życkiej, halsztat C-D - osada kultury przeworskiej, rzym

*. Borki Lipkowskie 1 (64 na 64-46), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury nieokre ślonej, pradzieje - osada (?) kultury polskiej, średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, XVI-XVIII w. *. Borki Lipkowskie 2 (65 na 64-46), gm. Podd ębice - punkt osadniczy kultury polskiej, pó źne średniowiecze

43 - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Borki Lipkowskie 3 (75 na 64-46), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury łu życkiej, EB (?) - ślad osadnictwa kultury przeworskiej (?), rzym (?) - punkt osadniczy kultury polskiej, XVI-XVIII w. *. Borki Lipkowskie 4 (76 na 64-46), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury polskiej, pó źne średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Borki Lipkowskie 5 (77 na 64-46), gm. Podd ębice - punkt osadniczy kultury polskiej, pó źne średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Borki Lipkowskie 6 (78 na 64-46), gm. Podd ębice - punkt osadniczy kultury przeworskiej (?), chronologia nieokre ślona - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Borki Lipkowskie 7 (79 na 64-46), gm. Podd ębice - punkt osadniczy kultury polskiej, średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Borki Lipkowskie 8 (81 na 64-46), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury przeworskiej, rzym - punkt osadniczy kultury polskiej, średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w.

*. Borysew 1 (51 na 64-47), gm. Podd ębice - osada kultury łu życkiej, halsztat C-D *. Borysew 2 (55 na 64-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury łu życkiej, halsztat C-D *. Borysew 3 (56 na 64-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury łu życkiej, halsztat C-D *. Borysew 4 (57 na 64-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury łu życkiej, IV-V EB - halsztat C-D

*. Borzewisko 1 (37 na 63-45), gm. Podd ębice - punkt osadniczy kultury przeworskiej, rzym - punkt osadniczy kultury polskiej, średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Borzewisko 2 (53 na 63-45), gm. Podd ębice - punkt osadniczy kultury przeworskiej, rzym - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Borzewisko 3 (54 na 63-45), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury prapolskiej (?), wczesne średniowiecze (?) - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Borzewisko 4 (55 na 63-45), gm. Podd ębice - punkt osadniczy kultury przeworskiej, rzym - osada (?) kultury polskiej, pó źne średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, nowo żytno ść *. Borzewisko 5 (56 na 63-45), gm. Podd ębice - punkt osadniczy kultury polskiej, średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, nowo żytno ść *. Borzewisko 6 (57 na 63-45), gm. Podd ębice - osada kultury polskiej, średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Borzewisko 7 (58 na 63-45), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury polskiej, pó źne średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, XVI-XVII w. *. Borzewisko 8 (75 na 63-45), gm. Podd ębice - osada kultury polskiej, średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, nowo żytno ść *. Borzewisko 9 (76 na 63-45), gm. Podd ębice - punkt osadniczy kultury przeworskiej, rzym - osada kultury polskiej, średniowiecze

44 - punkt osadniczy kultury polskiej, nowo żytno ść *. Borzewisko 10 (77 na 63-45), gm. Podd ębice - punkt osadniczy kultury polskiej, pó źne średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Borzewisko 11 (78 na 63-45), gm. Podd ębice - punkt osadniczy kultury polskiej, pó źne średniowiecze *. Borzewisko 12 (79 na 63-45), gm. Podd ębice - punkt osadniczy kultury polskiej, pó źne średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Borzewisko 13 (80 na 63-45), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury przeworskiej, rzym - punkt osadniczy kultury polskiej, pó źne średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, nowo żytno ść

*. Busina - Kolonia 1 (100 na 64-46), gm. Podd ębice - grodzisko kultury prapolskiej lub polskiej, średniowiecze - ślad osadnictwa kultury polskiej, XVII-XVIII w. zagro żenie: prace polowe powoduj ą wyorywanie kamieni i ceramiki nr rejestru: 198/A *. Busina - Kolonia 2 (66 na 64-46), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury nieokre ślonej, pradzieje - punkt osadniczy kultury polskiej, średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Busina - Kolonia 3 (67 na 64-46), gm. Podd ębice - osada kultury przeworskiej, rzym - punkt osadniczy kultury polskiej, średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, nowo żytno ść *. Busina - Kolonia 4 (80 na 64-46), gm. Podd ębice - punkt osadniczy kultury polskiej, pó źne średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Busina - Kolonia 5 (96 na 64-46), gm. Podd ębice - osada (?) kultury polskiej, pó źne średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, XVI-XVIII w. *. Busina - Kolonia 6 (97 na 64-46), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury przeworskiej, pó źny laten/rzym - osada kultury prapolskiej, XII-XIII w. - punkt osadniczy kultury polskiej, pó źne średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Busina - Kolonia 7 (101 na 64-46), gm. Podd ębice - osada (?) kultury polskiej, pó źne średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, XVI-XVIII w. *. Busina - Kolonia 8 (102 na 64-46), gm. Podd ębice - osada (?) kultury polskiej, średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, XVI-XVIII w.

*. Byczyna 1 (1 na 64-47), gm. Podd ębice - osada kultury prapolskiej, X-XIII w. *. Byczyna 2 (23 na 64-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury łu życkiej, halsztat C-D *. Byczyna 3 (24 na 64-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury łu życkiej, halsztat C-D - osada kultury prapolskiej, III wczesne średniowiecze *. Byczyna 4 (21 na 64-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury przeworskiej, rzym

*. Chropy 1 (28 na 63-47), gm. Podd ębice - osada kultury łu życkiej, halsztat C-D *. Chropy 2 (30 na 63-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury przeworskiej, środkowy laten *. Chropy 3 (31 na 63-47), gm. Podd ębice

45 - osada kultury przeworskiej, rzym *. Chropy 4 (32 na 63-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury przeworskiej, pó źny laten-wczesny rzym *. Chropy 5 (49 na 63-47), gm. Podd ębice - osada kultury przeworskiej, wczesny rzym *. Chropy 6 (50 na 63-47), gm. Podd ębice - osada kultury przeworskiej, wczesny rzym *. Chropy 7 (51 na 63-47), gm. Podd ębice - osada kultury przeworskiej, wczesny rzym *. Chropy 8 (52 na 63-47), gm. Podd ębice - osada kultury pomorskiej, wczesny-środkowy laten *. Chropy 9 (53 na 63-47), gm. Podd ębice - osada kultury przeworskiej, wczesny rzym *. Chropy 10 (68 na 63-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury przeworskiej, pó źny laten - ślad osadnictwa kultury przeworskiej, pó źny rzym *. Chropy 11 (69 na 63-47), gm. Podd ębice - osada kultury prapolskiej, X-XIII w. 1957 – badania wykopaliskowe, H. Wiklak

*. Ci ęż ków 1 (9 na 64-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury łu życkiej, halsztat C-D - ślad osadnictwa kultury prapolskiej, III wczesne średniowiecze - ślad osadnictwa kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Ci ęż ków 2 (13 na 64-47), gm. Podd ębice - osada kultury łu życkiej, halsztat C-D - ślad osadnictwa kultury polskiej, XIV-XV w.

*. Dominikowice 5 (7 na 63-46), gm. Podd ębice - osada kultury przeworskiej, rzym - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Dominikowice 6 (8 na 63-46), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury nieokre ślonej, neolit - ślad osadnictwa kultury przeworskiej (?), chronologia nieokre ślona - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Dominikowice 7 (64 na 63-46), gm. Podd ębice - osada kultury łu życkiej, halsztat C-D - ślad osadnictwa kultury polskiej, pó źne średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Dominikowice 11 (24 na 63-45), gm. Podd ębice - punkt osadniczy kultury przeworskiej, rzym - punkt osadniczy kultury polskiej, średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Dominikowice 15 (33 na 63-45), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury przeworskiej, rzym - punkt osadniczy kultury polskiej, pó źne średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Dominikowice 16 (34 na 63-45), gm. Podd ębice - punkt osadniczy kultury przeworskiej, pó źny laten-rzym - punkt osadniczy kultury polskiej, średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Dominikowice 18 (36 na 63-45), gm. Podd ębice - punkt osadniczy kultury polskiej, średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Dominikowice 19 (38 na 63-45), gm. Podd ębice - punkt osadniczy kultury przeworskiej, rzym - punkt osadniczy kultury polskiej, średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Dominikowice 20 (39 na 63-45), gm. Podd ębice - punkt osadniczy kultury przeworskiej, rzym

46 - ślad osadnictwa kultury polskiej, pó źne średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, nowo żytno ść *. Dominikowice 21 (40 na 63-45), gm. Podd ębice - punkt osadniczy kultury przeworskiej, rzym - punkt osadniczy kultury polskiej, pó źne średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, XVI-XVIII w. *. Dominikowice 27 (46 na 63-45), gm. Podd ębice - punkt osadniczy kultury polskiej, pó źne średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, nowo żytno ść

*. Feliksów 1 (48 na 65-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury nieokre ślonej, pradzieje

*. Golice 1 (75 na 63-47), gm. Podd ębice - dwór na kopcu kultury polskiej, średniowiecze – XIII w. 1985 – badania weryfikacyjne, L. Kajzer z zespołem nr rejestru: 200/A

*. Góra Bałdrzychowska 1 (2 na 64-47), gm. Podd ębice - cmentarzysko kultury łu życkiej, halsztat C-D - cmentarzysko kultury pomorskiej, środkowy laten - cmentarzysko kultury przeworskiej, pó źny laten-rzym 1964 – badania ratownicze, M. Ja żdżewska *. Góra Bałdrzychowska 2 (3 na 64-47), gm. Podd ębice - osada kultury prapolskiej, X-XIII w. *. Góra Bałdrzychowska 3 (37 na 64-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury łu życkiej, halsztat C-D *. Góra Bałdrzychowska 4 (38 na 64-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury łu życkiej, halsztat C-D *. Góra Bałdrzychowska 5 (39 na 64-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury łu życkiej, halsztat C-D *. Góra Bałdrzychowska 6 (40 na 64-47), gm. Podd ębice - osada kultury łu życkiej, halsztat C-D *. Góra Bałdrzychowska 7 (41 na 64-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury łu życkiej, halsztat C-D *. Góra Bałdrzychowska 8 (42 na 64-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury łu życkiej, halsztat C-D *. Góra Bałdrzychowska 9 (43 na 64-47), gm. Podd ębice - osada kultury łu życkiej, IV EB - osada kultury polskiej, XIV-XV w. *. Góra Bałdrzychowska 10 (44 na 64-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury pucharów lejkowatych, II neolit - cmentarzysko kultury pomorskiej, wczesny laten *. Góra Bałdrzychowska 11 (45 na 64-47), gm. Podd ębice - osada kultury przeworskiej, pó źny laten-rzym - ślad osadnictwa kultury polskiej, XV-XVI w. *. Góra Bałdrzychowska 12 (46 na 64-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury łu życkiej, IV EB *. Góra Bałdrzychowska 13 (47 na 64-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury łu życkiej, IV-V EB *. Góra Bałdrzychowska 14 (48 na 64-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury polskiej, XV-XVI w. *. Góra Bałdrzychowska 15 (3 na 65-47), gm. Podd ębice - osada kultury przeworskiej, pó źny laten *. Góra Bałdrzychowska 16 (4 na 65-47), gm. Podd ębice - osada kultury przeworskiej, pó źny laten *. Góra Bałdrzychowska 17 (5 na 65-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury łu życkiej, halsztat CD - ślad osadnictwa kultury przeworskiej, rzym *. Góra Bałdrzychowska 18 (6 na 65-47), gm. Podd ębice

47 - ślad osadnictwa kultury polskiej, nowo żytno ść *. Góra Bałdrzychowska 19 (7 na 65-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury przeworskiej, rzym *. Góra Bałdrzychowska 20 (8 na 65-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury nieokre ślonej, pradzieje *. Góra Bałdrzychowska 21 (9 na 65-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury pomorskiej, wczesny laten *. Góra Bałdrzychowska 22 (10 na 65-47), gm. Podd ębice - osada kultury nieokre ślonej, pradzieje *. Góra Bałdrzychowska 23 (11 na 65-47), gm. Podd ębice - osada kultury łu życkiej, halsztat CD - osada kultury polskiej, XIV w. *. Góra Bałdrzychowska 24 (12 na 65-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury przeworskiej, rzym *. Góra Bałdrzychowska 25 (13 na 65-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury nieokre ślonej, chronologia nieokre ślona *. Góra Bałdrzychowska 26 (14 na 65-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury przeworskiej, rzym *. Góra Bałdrzychowska 27 (15 na 65-47), gm. Podd ębice - osada kultury przeworskiej, rzym *. Góra Bałdrzychowska 28 (16 na 65-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury łu życkiej, halsztat CD

*. Grocholice 1 (55 na 63-46), gm. Podd ębice - punkt osadniczy kultury polskiej, pó źne średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, XVI-XVII w. *. Grocholice 2 (62 na 63-46), gm. Podd ębice - punkt osadniczy kultury polskiej, pó źne średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, XVI-XVIII w. *. Grocholice 3 (63 na 63-46), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury przeworskiej (?), chronologia nieokre ślona - punkt osadniczy kultury polskiej, pó źne średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w.

*. Jankowice 1 (65 na 63-46), gm. Podd ębice - osada kultury prapolskiej, poł. X-poł. XIII w. *. Jankowice 2 (66 na 63-46), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury nieokre ślonej, paleolit

*. Jarugów 1 (51 na 65-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury nieokre ślonej, chronologia nieokre ślona

*. Józefka 1 (14 na 64-47), gm. Podd ębice - cmentarzysko kultury łu życkiej, IV EB-halsztat C-D

*. Józefów Kolonia 1 (17 na 62-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury łu życkiej, halsztat C-D *. Józefów Kolonia 2 (19 na 62-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury łu życkiej, halsztat C-D *. Józefów Kolonia 3 (20 na 62-47), gm. Podd ębice - osada kultury pomorskiej, halsztat D-wczesny laten * Józefów Kolonia 4 (21 na 62-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury łu życkiej, halsztat C-D *. Józefów Kolonia 5 (27 na 62-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury łu życkiej, halsztat C-D - ślad osadnictwa kultury polskiej, XVI-XVIII w. *. Józefów Kolonia 6 (28 na 62-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury łu życkiej, IV EB *. Józefów Kolonia 7 (25 na 62-46), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury nieokre ślonej, pradzieje

48 - osada kultury polskiej, XIV-XV w. *. Józefów Kolonia 8 (26 na 62-46), gm. Podd ębice - osada kultury łu życkiej, V EB-halsztat C - osada kultury polskiej, XIV-XV w. *. Józefów Kolonia 9 (27 na 62-46), gm. Podd ębice - osada kultury łu życkiej, V EB-halsztat C *. Józefów Kolonia 10 (28 na 62-46), gm. Podd ębice - osada kultury łu życkiej, V EB-halsztat C *. Józefów Kolonia 11 (29 na 62-46), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury łu życkiej, V EB-halsztat C - osada kultury polskiej, XIV-XV w. - osada kultury polskiej, XVI-XVIII w.

*. Kałów 1 (49 na 64-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury łu życkiej, halsztat C-D *. Kałów 2 (37 na 65-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury łu życkiej, halsztat C,D - osada kultury przeworskiej, rzym *. Kałów 3 (38 na 65-47), gm. Poddębice - ślad osadnictwa kultury przeworskiej, rzym *. Kałów 4 (39 na 65-47), gm. Podd ębice - osada kultury polskiej, pó źne średniowiecze *. Kałów 5 (40 na 65-47), gm. Podd ębice - osada kultury polskiej, XIV-XVI w. *. Kałów 6 (41 na 65-47), gm. Podd ębice - osada produkcyjna kultury nieokre ślonej, chronologia nieokre ślona *. Kałów 7 (92 na 65-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury łu życkiej, halsztat CD *. Kałów 8 (93 na 65-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury pucharów lejkowatych, neolit - osada kultury polskiej, pó źne średniowiecze *. Kałów 9 (94 na 65-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury łu życkiej, halsztat CD *. Kałów 10 (95 na 65-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury łu życkiej, III EB *. Kałów 11 (96 na 65-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury łu życkiej, halsztat CD *. Kałów 12 (97 na 65-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury łu życkiej (?), halsztat CD (?) *. Kałów 13 (98 na 65-47), gm. Podd ębice - osada kultury polskiej, pó źne średniowiecze *. Kałów 14 (99 na 65-47), gm. Podd ębice - osada kultury polskiej, pó źne średniowiecze *. Kałów 15 (100 na 65-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury łu życkiej, halsztat CD

*. Karnice 1 (33 na 63-47), gm. Podd ębice - osada kultury prapolskiej, wczesne średniowiecze *. Karnice 2 (34 na 63-47), gm. Podd ębice - osada kultury łu życkiej, halsztat C-D *. Karnice 3 (35 na 63-47), gm. Podd ębice - osada kultury przeworskiej, wczesny rzym *. Karnice 4 (36 na 63-47), gm. Podd ębice - osada kultury przeworskiej, pó źny rzym *. Karnice 5 (37 na 63-47), gm. Podd ębice - osada kultury łu życkiej, halsztat C-D *. Karnice 6 (38 na 63-47), gm. Podd ębice - osada kultury przeworskiej, środkowy-pó źny laten *. Karnice 7 (39 na 63-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury przeworskiej, pó źny laten

49 *. Karnice 8 (40 na 63-47), gm. Podd ębice - osada kultury przeworskiej, środkowy laten *. Karnice 9 (46 na 63-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury łu życkiej, halsztat D - osada kultury przeworskiej, rzym *. Karnice 10 (47 na 63-47), gm. Podd ębice - osada kultury łu życkiej, halsztat C-D *. Karnice 11 (2 na 62-47, 70 na 63-47), gm. Podd ębice - cmentarzysko kultury pomorskiej, wczesny laten *. Karnice 12 (24 na 62-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury łu życkiej, IV EB *. Karnice 13 (25 na 62-47), gm. Podd ębice - osada kultury polskiej, XIV/XV w. *. Karnice 14 (22 na 62-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury przeworskiej, pó źny laten-wczesny rzym *. Karnice 15 (23 na 62-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury pomorskiej, wczesny laten *. Karnice 16 (23 na 62-46), gm. Podd ębice - osada kultury polskiej, XIV-XV w. *. Karnice 17 (24 na 62-46), gm. Podd ębice - osada kultury polskiej, XIV-XV w.

*. Kobylniki 1 (30 na 62-46), gm. Podd ębice - osada kultury łu życkiej, V EB-halsztat C - osadaa kultury polskiej, XIV-XV w. *. Kobylniki 2 (31 na 62-46), gm. Podd ębice - osada kultury prapolskiej, XI-XII w. - osada kultury polskiej, XIV-XV w. *. Kobylniki 3 (32 na 62-46), gm. Podd ębice - osada kultury łu życkiej, V EB-halsztat C - osada kultury polskiej, XIV-XV w. *. Kobylniki 4 (33 na 62-46), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury przeworskiej, pó źny rzym - osada kultury polskiej, XIV-XV w. *. Kobylniki 5 (34 na 62-46), gm. Podd ębice - osada kultury łu życkiej, V EB-halsztat C - osada kultury polskiej, XIV-XV w. *. Kobylniki 6 (35 na 62-46), gm. Podd ębice - osada kultury prapolskiej, X-XI w. - osada kultury polskiej, XIV-XV w. *. Kobylniki 7 (36 na 62-46), gm. Podd ębice - osada kultury polskiej, XIV-XV w. - osada kultury polskiej, XVI-XVIII w. *. Kobylniki 8 (37 na 62-46), gm. Podd ębice - osada kultury polskiej, XIV-XV w.

*. Kolonia Chropy 1 (29 na 63-47), gm. Podd ębice - osada kultury przeworskiej, środkowy laten

*. Kolonia Góra Bałdrzychowska 1 (28 na 64-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury przeworskiej, rzym

*. Kolonia Niewiesz 3 (47 na 62-46), gm. Podd ębice - osada kultury przeworskiej, rzym - osada kultury polskiej, XIV-XV w. *. Kolonia Niewiesz 4 (48 na 62-46), gm. Podd ębice - osada kultury łu życkiej, V EB-halsztat C

*. Kr ępa 1 (1 na 63-46), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury polskiej, pó źne średniowiecze

50 - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Kr ępa 2 (2 na 63-46), gm. Podd ębice - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Kr ępa 3 (3 na 63-46), gm. Podd ębice - osada kultury przeworskiej, rzym - punkt osadniczy kultury polskiej, XVI-XVIII w. *. Kr ępa 4 (4 na 63-46), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury nieokre ślonej, epoka kamienia - punkt osadniczy kultury łu życkiej, halsztat - osada kultury przeworskiej, rzym - punkt osadniczy kultury polskiej, pó źne średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Kr ępa 5 (5 na 63-46), gm. Podd ębice - punkt osadniczy kultury łu życkiej, chronologia nieokre ślona - punkt osadniczy kultury polskiej, pó źne średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Kr ępa 6 (6 na 63-46), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury pucharów lejkowatych (?), neolit *. Kr ępa 7 (1 na 64-46), gm. Podd ębice - punkt osadniczy kultury polskiej, pó źne średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, XVI-XVIII w. *. Kr ępa 8 (2 na 64-46), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury polskiej, średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Kr ępa 9 (3 na 64-46), gm. Podd ębice - punkt osadniczy kultury polskiej, XVI-XVIII w. *. Kr ępa 10 (4 na 64-46), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury polskiej, pó źne średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Kr ępa 11 (5 na 64-46), gm. Podd ębice - punkt osadniczy kultury polskiej, XVI-XVIII w. *. Kr ępa 12 (6 na 64-46), gm. Podd ębice - punkt osadniczy kultury polskiej, pó źne średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, XVI-XVIII w. *. Kr ępa 13 (7 na 64-46), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury nieokre ślonej, epoka kamienia-EB - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w.

*. Ksawercin 1 (9 na 63-46), gm. Podd ębice - osada (?) kultury przeworskiej, chronologia nieokre ślona - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Ksawercin 2 (10 na 63-46), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury przeworskiej, chronologia nieokre ślona *. Ksawercin 3 (11 na 63-46), gm. Podd ębice - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Ksawercin 4 (14 na 63-46), gm. Podd ębice - osada kultury łu życkiej, EB/halsztat - ślad osadnictwa kultury polskiej, nowo żytno ść *. Ksawercin 5 (15 na 63-46), gm. Podd ębice - osada kultury łu życkiej, IV-V EB - ślad osadnictwa kultury polskiej, nowo żytno ść *. Ksawercin 6 (16 na 63-46), gm. Podd ębice - osada (?) kultury łu życkiej, EB - ślad osadnictwa kultury polskiej, pó źne średniowiecze - ślad osadnictwa kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Ksawercin 7 (17 na 63-46), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury nieokre ślonej, epoka kamienia - cmentarzysko kultury łu życkiej, EB-halsztat *. Ksawercin 8 (18 na 63-46), gm. Podd ębice - osada (?) kultury łu życkiej, chronologia nieokre ślona

51 *. Ksawercin 9 (19 na 63-46), gm. Podd ębice - osada kultury przeworskiej, rzym - ślad osadnictwa kultury polskiej, nowo żytno ść *. Ksawercin 10 (20 na 63-46), gm. Podd ębice - osada kultury przeworskiej, rzym *. Ksawercin 11 (21 na 63-46), gm. Podd ębice - osada (?) kultury łu życkiej, halsztat *. Ksawercin 12 (22 na 63-46), gm. Podd ębice - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Ksawercin 13 (23 na 63-46), gm. Podd ębice - punkt osadniczy kultury nieokre ślonej, pradzieje - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w.

*. Le śnik 1 (63-45), gm. Podd ębice - cmentarzysko kultury pomorskiej, halsztat D-wczesny laten 1978 – badania ratownicze, J. Błaszczyk *. Le śnik 2 (59 na 63-45), gm. Podd ębice - punkt osadniczy kultury przeworskiej, rzym - punkt osadniczy kultury polskiej, średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Le śnik 3 (60 na 63-45), gm. Podd ębice - punkt osadniczy kultury polskiej, średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, nowo żytno ść *. Le śnik 4 (61 na 63-45), gm. Podd ębice - punkt osadniczy kultury polskiej, średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, nowo żytno ść zagro żenie: pia śnica

*. Lipnica 1 (12 na 63-46), gm. Podd ębice - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Lipnica 2 (13 na 63-46), gm. Podd ębice - punkt osadniczy kultury łu życkiej, IV-V EB - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Lipnica 3 (24 na 63-46), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury nieokre ślonej, wczesna EB (?) - osada kultury łu życkiej, halsztat D/wczesny laten - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Lipnica 4 (25 na 63-46), gm. Podd ębice - osada kultury łu życkiej, chronologia nieokre ślona - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Lipnica 5 (26 na 63-46), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury nieokre ślonej, pradzieje - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Lipnica 6 (27 na 63-46), gm. Podd ębice - osada (?) kultury łu życkiej, halsztat C - punkt osadniczy kultury przeworskiej, rzym - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Lipnica 7 (28 na 63-46), gm. Podd ębice - osada kultury łu życkiej, halsztat/wczesny laten - punkt osadniczy kultury polskiej, średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Lipnica 8 (29 na 63-46), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury nieokre ślonej, epoka kamienia - ślad osadnictwa kultury pomorskiej, laten - osada kultury przeworskiej, pó źny laten-rzym - ślad osadnictwa kultury polskiej, pó źne średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Lipnica 9 (30 na 63-46), gm. Podd ębice - osada kultury przeworskiej, rzym - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w.

52 *. Lipnica 10 (31 na 63-46), gm. Podd ębice - osada kultury przeworskiej, rzym - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Lipnica 11 (32 na 63-46), gm. Podd ębice - osada kultury łu życkiej, V EB-halsztat - ślad osadnictwa kultury polskiej, nowo żytno ść *. Lipnica 12 (33 na 63-46), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury nieokre ślonej, epoka kamienia - punkt osadniczy kultury łu życkiej, chronologia nieokre ślona - osada kultury przeworskiej, rzym - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Lipnica 13 (34 na 63-46), gm. Podd ębice - osada kultury łu życkiej, halsztat D/wczesny laten - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Lipnica 14 (35 na 63-46), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury przeworskiej (?), chronologia nieokre ślona - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Lipnica 15 (49 na 63-46), gm. Podd ębice - punkt osadniczy kultury polskiej, XVI-XVIII w. *. Lipnica 16 (50 na 63-46), gm. Podd ębice - punkt osadniczy kultury przeworskiej, rzym - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Lipnica 17 (51 na 63-46), gm. Podd ębice - osada (?) kultury łu życkiej, halsztat - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Lipnica 18 (52 na 63-46), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury łu życkiej, chronologia nieokre ślona - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Lipnica 19 (53 na 63-46), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury nieokre ślonej, chronologia nieokre ślona (moneta) - ślad osadnictwa kultury przeworskiej (?), chronologia nieokre ślona - punkt osadniczy kultury polskiej, XVI-XVIII w. *. Lipnica 20 (54 na 63-46), gm. Podd ębice - punkt osadniczy kultury polskiej, XVI-XVIII w. *. Lipnica 21 (56 na 63-46), gm. Podd ębice - punkt osadniczy kultury polskiej, pó źne średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Lipnica 22 (57 na 63-46), gm. Podd ębice - osada kultury przeworskiej, rzym - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w.

*. Ł ęż ki 1 (22 na 64-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury polskiej, XIV-XV w.

*. Malenie 1 (28 na 64-46), gm. Podd ębice - punkt osadniczy kultury przeworskiej, rzym - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Malenie 2 (29 na 64-46), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury przeworskiej, rzym - punkt osadniczy kultury polskiej, nowo żytno ść *. Malenie 3 (30 na 64-46), gm. Podd ębice - punkt osadniczy kultury przeworskiej, rzym - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Malenie 4 (31 na 64-46), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury nieokre ślonej, EB - osada kultury łu życkiej/pomorskiej, halsztat-wczesny laten - osada kultury przeworskiej (?), chronologia nieokre ślona - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Malenie 5 (35 na 64-46), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury nieokre ślonej, epoka kamienia

53 - ślad osadnictwa kultury łu życkiej, chronologia nieokre ślona - osada kultury przeworskiej (?), rzym - osada (?) kultury polskiej, średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, XVI-XVII w. *. Malenie 6 (44 na 64-46), gm. Podd ębice - osada (?) kultury pomorskiej, halsztat D/wczesny laten - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w.

*. Małe 1 (11 na 63-47), gm. Podd ębice - osada kultury pomorskiej, wczesny laten - osada kultury prapolskiej, wczesne średniowiecze *. Małe 2 (12 na 63-47), gm. Podd ębice - osada kultury pomorskiej, wczesny laten *. Małe 3 (13 na 63-47), gm. Podd ębice - osada kultury przeworskiej, pó źny laten-wczesny rzym *. Małe 4 (14 na 63-47), gm. Podd ębice - osada kultury prapolskiej, wczesne średniowiecze *. Małe 5 (15 na 63-47), gm. Podd ębice - osada kultury łu życkiej, halsztat-laten *. Małe 6 (63 na 63-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury przeworskiej, środkowy-pó źny laten *. Małe 7 (71 na 63-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury pomorskiej, wczesny laten

*. Małe Brzezinki 1 (64 na 63-47), gm. Podd ębice - osada kultury pomorskiej, wczesny laten

*. Mrowiczna 1 (58 na 63-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury łu życkiej, IV EB *. Mrowiczna 2 (59 na 63-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury pomorskiej, wczesny laten

*. Niemysłów 1 (112 na 64-46), gm. Podd ębice - cmentarzysko kultury przeworskiej, rzym *. Niemysłów 2 (113 na 64-46), gm. Podd ębice - cmentarzysko kultury łu życkiej, halsztat *. Niemysłów 3 (114 na 64-46), gm. Podd ębice - cmentarzysko kultury łu życkiej, halsztat *. Niemysłów 4 (82 na 64-46), gm. Podd ębice - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Niemysłów 5 (83 na 64-46), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury nieokre ślonej, pradzieje - ślad osadnictwa kultury polskiej, średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Niemysłów 6 (84 na 64-46), gm. Podd ębice - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w.

*. Niewiesz 1 (46 na 63-46), gm. Podd ębice - punkt osadniczy kultury polskiej, pó źne średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Niewiesz 2 (47 na 63-46), gm. Podd ębice - punkt osadniczy kultury polskiej, XVI-XVIII w. *. Niewiesz 3 (48 na 63-46), gm. Podd ębice - punkt osadniczy kultury polskiej, XVI-XVIII w. *. Niewiesz 4 (58 na 63-46), gm. Podd ębice - punkt osadniczy kultury polskiej, pó źne średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Niewiesz 5 (59 na 63-46), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury polskiej, pó źne średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w.

54

*. Niewiesz Kolonia 1 (60 na 63-46), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury polskiej, pó źne średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Niewiesz Kolonia 2 (61 na 63-46), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury nieokre ślonej, pradzieje - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Niewiesz Kolonia 3 (47 na 62-46), gm. Podd ębice - osada kultury przeworskiej, rzym - osada kultury polskiej, XIV-XV w. *. Niewiesz Kolonia 4 (48 na 62-46), gm. Podd ębice - osada kultury łu życkiej, V EB-halsztat C

*. Nowa Wie ś 1 (54 na 63-47), gm. Podd ębice - osada kultury prapolskiej, wczesne średniowiecze *. Nowa Wie ś 2 (55 na 63-47), gm. Podd ębice - osada kultury polskiej, pó źne średniowiecze *. Nowa Wie ś 3 (56 na 63-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury łu życkiej, halsztat C-D *. Nowa Wie ś 4 (57 na 63-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury polskiej, średniowiecze *. Nowa Wie ś 5 (72 na 63-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury przeworskiej, pó źny rzym

*. Nowa Wie ś 1 (15 na 64-46), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury łu życkiej, chronologia nieokre ślona zagro żenie: czynna pia śnica *. Nowa Wie ś 2 (8 na 64-46), gm. Podd ębice - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Nowa Wie ś 3 (9 na 64-46), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury polskiej, średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Nowa Wie ś 4 (10 na 64-46), gm. Podd ębice - punkt osadniczy kultury polskiej, średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, XVI-XVIII w. *. Nowa Wie ś 5 (11 na 64-46), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury nieokre ślonej, epoka kamienia - punkt osadniczy kultury łu życkiej, EB - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Nowa Wie ś 6 (12 na 64-46), gm. Podd ębice - punkt osadniczy kultury łu życkiej, chronologia nieokre ślona - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Nowa Wie ś 7 (13 na 64-46), gm. Podd ębice - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Nowa Wie ś 8 (14 na 64-46), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury polskiej, średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, XVI-XVIII w. *. Nowa Wie ś 9 (16 na 64-46), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury polskiej, pó źne średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w.

*. Panaszew 1 (12 na 64-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury łu życkiej, halsztat C-D *. Panaszew 2 (23 na 64-48), gm.Podd ębice - punkt osadniczy kultury poilskiej, XVI-XVIII w. – teren *. Panaszew 3 (24 na 64-48), gm.Podd ębice - ślad osadnictwa kultury polskiej, XVI-XVIII w. – teren *. Panaszew 4 (25 na 64-48), gm.Podd ębice - punkt osadniczy kultury polskiej, XVI-XVIII w. – teren *. Panaszew 5 (26 na 64-48), gm.Podd ębice

55 - ślad osadnictwa kultury polskiej, XVI-XVIII w. – teren *. Panaszew 6 (27 na 64-48), gm.Podd ębice - punkt osadniczy kultury polskiej, XVI-XVIII w. – teren *. Panaszew 7 (28 na 64-48), gm.Podd ębice - punkt osadniczy kultury polskiej, XVI-XVIII w. – teren *. Panaszew * (29 na 64-48), gm.Podd ębice - ślad osadnictwa kultury polskiej, XVI-XVIII w. - teren

*. Podd ębice 1 (4 na 64-47), gm. Podd ębice - cmentarzysko kultury łu życkiej, halsztat C-D *. Podd ębice 2 (5 na 64-47), gm. Podd ębice - cmentarzysko kultury prapolskiej, XII-XIII w. 1958, 1960 – H. Wiklak, A. Nadolski

*. Podgórcze 1 (45 na 64-46), gm. Podd ębice - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Podgórcze 2 (46 na 64-46), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury łu życkiej, EB (?) - punkt osadniczy kultury przeworskiej, rzym - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Podgórcze 3 (47 na 64-46), gm. Podd ębice - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Podgórcze 4 (48 na 64-46), gm. Podd ębice - punkt osadniczy kultury łu życkiej, halsztat - punkt osadniczy kultury polskiej, XVI-XVIII w. *. Podgórcze 5 (49 na 64-46), gm. Podd ębice - punkt osadniczy kultury przeworskiej, pó źny rzym - ślad osadnictwa kultury nieokre ślonej, średniowiecze (?) - punkt osadniczy kultury polskiej, XVI-XVIII w. *. Podgórcze 6 (50 na 64-46), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury nieokre ślonej, pradzieje - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Podgórcze 7 (51 na 64-46), gm. Podd ębice - punkt osadniczy kultury łu życkiej, halsztat - ślad osadnictwa kultury polskiej, średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Podgórcze 8 (59 na 64-46), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury łu życkiej, EB - osada (?) kultury przeworskiej, rzym - punkt osadniczy kultury polskiej, pó źne średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Podgórcze 9 (60 na 64-46), gm. Podd ębice - punkt osadniczy kultury łu życkiej, halsztat - ślad osadnictwa kultury polskiej, pó źne średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w.

*. Porczyny 1 (115 na 64-46), gm. Podd ębice - osada kultury prapolskiej, wczesne średniowiecze *. Porczyny 2 (17 na 64-46), gm. Podd ębice - osada kultury łu życkiej, EB - punkt osadniczy kultury polskiej, nowo żytno ść *. Porczyny 3 (18 na 64-46), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury łu życkiej, chronologia nieokre ślona - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Porczyny 4 (19 na 64-46), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury przeworskiej, rzym - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Porczyny 5 (20 na 64-46), gm. Podd ębice - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Porczyny 6 (21 na 64-46), gm. Podd ębice

56 - punkt osadniczy kultury nieokre ślonej, pradzieje - ślad osadnictwa kultury polskiej, nowo żytno ść *. Porczyny 7 (22 na 64-46), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury nieokre ślonej, pó źny neolit - ślad osadnictwa kultury przeworskiej, rzym - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Porczyny 8 (23 na 64-46), gm. Podd ębice - osada (?) kultury łu życkiej, chronologia nieokre ślona - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Porczyny 9 (24 na 64-46), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury łu życkiej, chronologia nieokre ślona - ślad osadnictwa kultury polskiej, średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Porczyny 10 (25 na 64-46), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury nieokre ślonej, neolit (?) - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Porczyny 11 (26 na 64-46), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury łu życkiej, chronologia nieokre ślona - ślad osadnictwa kultury przeworskiej, rzym - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Porczyny 12 (27 na 64-46), gm. Podd ębice - punkt osadniczy kultury łu życkiej, EB (?) - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Porczyny 13 (32 na 64-46), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury polskiej, średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Porczyny 14 (33 na 64-46), gm. Podd ębice - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Porczyny 15 (34 na 64-46), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury łu życkiej, chronologia nieokre ślona - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Porczyny 16 (36 na 64-46), gm. Podd ębice - punkt osadniczy kultury pomorskiej, wczesny/ środkowy laten - ślad osadnictwa kultury polskiej, nowo żytno ść

*. Praga 1 (50 na 64-47), gm. Podd ębice - osada kultury łu życkiej, IV-V EB

*. Pudłów Nowy 1 (73 na 65-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury łu życkiej, halsztat CD *. Pudłów Nowy 2 (74 na 65-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury pucharów lejkowatych, neolit *. Pudłów Nowy 3 (75 na 65-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury nieokre ślonej, chronologia nieokre ślona *. Pudłów Nowy 4 (76 na 65-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury łu życkiej, halsztat CD *. Pudłów Nowy 5 (77 na 65-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury łu życkiej (?), halsztat CD (?) *. Pudłów Nowy 6 (78 na 65-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury łu życkiej, halsztat CD *. Pudłów Nowy 7 (49 na 65-46), gm. Podd ębice - osada kultury przeworskiej, rzym *. Pudłów Nowy 8 (43 na 65-46), gm. Podd ębice - osada (?) kultury przeworskiej, rzym *. Pudłów Nowy 9 (44 na 65-46), gm. Podd ębice - osada kultury łu życkiej, halsztat CD *. Pudłów Nowy 10 (45 na 65-46), gm. Podd ębice - osada kultury przeworskiej, pó źny laten

*. Pudłów Stary 1 (52 na 65-47), gm. Podd ębice

57 - ślad osadnictwa kultury przeworskiej (?), rzym (?) *. Pudłów Stary 2 (53 na 65-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury łu życkiej (?), pomorskiej (?), halsztat CD *. Pudłów Stary 3 (54 na 65-47), gm. Podd ębice - osada (?) kultury łu życkiej, halsztat CD *. Pudłów Stary 4 (55 na 65-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury nieokre ślonej, pradzieje *. Pudłów Stary 5 (56 na 65-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury pucharów lejkowatych, neolit - osada kultury łu życkiej, halsztat CD *. Pudłów Stary 6 (57 na 65-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury nieokre ślonej, pradzieje - ślad osadnictwa kultury pucharów lejkowatych, neolit *. Pudłów Stary 7 (58 na 65-47), gm. Podd ębice - osada kultury łu życkiej, halsztat CD *. Pudłów Stary 8 (59 na 65-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury łu życkiej, halsztat CD *. Pudłów Stary 9 (60 na 65-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury łu życkiej, halsztat CD *. Pudłów Stary 10 (61 na 65-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury łu życkiej (?), halsztat CD (?) *. Pudłów Stary 11 (62 na 65-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury nieokre ślonej, pradzieje *. Pudłów Stary 12 (63 na 65-47), gm. Podd ębice - osada kultury przeworskiej, rzym *. Pudłów Stary 13 (64 na 65-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury przeworskiej, rzym *. Pudłów Stary 14 (65 na 65-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury łu życkiej, III-IV EB - osada kultury przeworskiej, pó źny laten/rzym *. Pudłów Stary 15 (66 na 65-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury przeworskiej (?), rzym (?) *. Pudłów Stary 16 (67 na 65-47), gm. Podd ębice - osada kultury łu życkiej, EB/halsztat

*. Pudłówek 1 (37 na 65-46), gm. Podd ębice - cmentarzysko kultury łu życkiej, halsztat C-D *. Pudłówek 2 (17 na 65-46), gm. Podd ębice - osada kultury przeworskiej, rzym *. Pudłówek 3 (18 na 65-46), gm. Podd ębice - osada kultury przeworskiej, rzym *. Pudłówek 4 (19 na 65-46), gm. Podd ębice - osada kultury przeworskiej, rzym *. Pudłówek 5 (20 na 65-46), gm. Podd ębice - osada kultury przeworskiej, rzym *. Pudłówek 6 (21 na 65-46), gm. Podd ębice - osada kultury polskiej, pó źne średniowiecze - osada kultury polskiej, nowo żytno ść *. Pudłówek 7 (22 na 65-46), gm. Podd ębice - osada kultury przeworskiej, rzym *. Pudłówek 8 (23 na 65-46), gm. Podd ębice - cmentarzysko kultury przeworskiej, rzym - osada kultury prapolskiej, III wczesne średniowiecze 1986 – badania ratownicze, G. Rycel *. Pudłówek 9 (24 na 65-46), gm. Podd ębice - osada kultury przeworskiej, rzym - osada kultury polskiej, pó źne średniowiecze *. Pudłówek 10 (29 na 65-46), gm. Podd ębice - osada kultury przeworskiej, rzym - osada kultury polskiej, pó źne średniowiecze

58 *. Pudłówek 11 (30 na 65-46), gm. Podd ębice - osada kultury przeworskiej, rzym - osada kultury polskiej, pó źne średniowiecze *. Pudłówek 12 (31 na 65-46), gm. Podd ębice - osada kultury przeworskiej, rzym *. Pudłówek 13 (32 na 65-46), gm. Podd ębice - osada kultury przeworskiej, rzym - osada kultury polskiej, pó źne średniowiecze *. Pudłówek 14 (33 na 65-46), gm. Podd ębice - osada kultury przeworskiej, rzym *. Pudłówek 15 (15 na 65-46), gm. Podd ębice - osada kultury przeworskiej, rzym *. Pudłówek 16 (16 na 65-46), gm. Podd ębice - osada kultury przeworskiej, rzym *. Pudłówek 17 (70 na 65-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury nieokre ślonej, chronologia nieokre ślona *. Pudłówek 18 (71 na 65-47), gm. Podd ębice - osada kultury przeworskiej, rzym *. Pudłówek 19 (72 na 65-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury łu życkiej, halsztat CD *. Pudłówek 20 (48 na 65-46), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury nieokre ślonej, pradzieje

*. Pustkowie 1 (17 na 65-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury łu życkiej, halsztat CD *. Pustkowie 2 (18 na 65-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury nieokre ślonej, pradzieje *. Pustkowie 3 (19 na 65-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury nieokre ślonej, chronologia nieokre ślona *. Pustkowie 4 (20 na 65-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury łu życkiej, halsztat CD - ślad osadnictwa kultury polskiej, nowo żytno ść *. Pustkowie 5 (21 na 65-47), gm. Podd ębice - osada kultury przeworskiej, rzym - osada kultury prapolskiej, III wczesne średniowiecze *. Pustkowie 6 (22 na 65-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury przeworskiej, rzym - ślad osadnictwa kultury prapolskiej, II wczesne średniowiecze *. Pustkowie 7 (23 na 65-47), gm. Podd ębice - cmentarzysko kultury łu życkiej, EB/halsztat *. Pustkowie 8 (24 na 65-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury łu życkiej, halsztat CD *. Pustkowie 9 (25 na 65-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury łu życkiej, EB *. Pustkowie 10 (26 na 65-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury przeworskiej, rzym *. Pustkowie 11 (27 na 65-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury nieokre ślonej, pradzieje *. Pustkowie 12 (28 na 65-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury nieokre ślonej, pradzieje *. Pustkowie 13 (29 na 65-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury łu życkiej, halsztat CD *. Pustkowie 14 (31 na 65-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury łu życkiej, halsztat CD - osada kultury polskiej, nowo żytno ść *. Pustkowie 15 (32 na 65-47), gm. Podd ębice - osada kultury łu życkiej, halsztat CD *. Pustkowie 16 (33 na 65-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury łu życkiej (?), halsztat CD (?) *. Pustkowie 17 (34 na 65-47), gm. Podd ębice

59 - ślad osadnictwa kultury łu życkiej, IV EB *. Pustkowie 18 (35 na 65-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury nieokre ślonej, pradzieje *. Pustkowie 19 (101 na 65-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury łu życkiej, halsztat CD - ślad osadnictwa kultury polskiej, pó źne średniowiecze

*. R ąkczyn 1 (16 na 64-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury łu życkiej, halsztat C-D *. R ąkczyn 2 (17 na 64-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury łu życkiej, halsztat C-D *. R ąkczyn 3 (18 na 64-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury łu życkiej, halsztat C-D *. R ąkczyn 4 (19 na 64-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury łu życkiej, halsztat C-D - ślad osadnictwa kultury prapolskiej, II wczesne średniowiecze *. R ąkczyn 5 (20 na 64-47), gm. Podd ębice - osada kultury prapolskiej, III wczesne średniowiecze *. R ąkczyn 6 (25 na 64-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury przeworskiej, rzym *. R ąkczyn 7 (26 na 64-47), gm. Podd ębice - osada kultury przeworskiej, rzym *. R ąkczyn 8 (27 na 64-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury łu życkiej, halsztat C-D - osada kultury prapolskiej, II wczesne średniowiecze

*. Rodrysin 1 (27 na 63-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury łu życkiej, V EB

*. Sempółki 1 (49 na 62-46), gm. Podd ębice - osada kultury prapolskiej, X-XI w. - osada kultury polskiej, XIV-XV w. *. Sempółki 2 (50 na 62-46), gm. Podd ębice - osada kultury polskiej, XIV-XV w. *. Sempółki 3 (51 na 62-46), gm. Podd ębice - osada kultury łu życkiej, V EB-halsztat C *. Sempółki 4 (52 na 62-46), gm. Podd ębice - osada kultury przeworskiej, rzym *. Sempółki 5 (53 na 62-46), gm. Podd ębice - osada kultury przeworskiej, rzym *. Sempółki 6 (54 na 62-46), gm. Podd ębice - osada kultury przeworskiej, rzym *. Sempółki 7 (55 na 62-46), gm. Podd ębice - osada kultury przeworskiej, pó źny rzym - osada kultury polskiej, XIV-XV w. *. Sempółki 8 (56 na 62-46), gm. Podd ębice - osada kultury przeworskiej, pó źny rzym *. Sempółki 9 (57 na 62-46), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury prapolskiej, XI-XII w. - osada kultury polskiej, XIV-XV w.

*. Sworawa 1 (16 na 63-47), gm. Podd ębice - osada kultury łu życkiej, IV-V EB - ślad osadnictwa kultury przeworskiej, wczesny rzym - ślad osadnictwa kultury prapolskiej, wczesne średniowiecze *. Sworawa 2 (17 na 63-47), gm. Podd ębice - osada kultury przeworskiej, rzym - ślad osadnictwa kultury prapolskiej, wczesne średniowiecze *. Sworawa 3 (18 na 63-47), gm. Podd ębice - osada kultury przeworskiej, środkowy laten-wczesny rzym

60 *. Sworawa 4 (19 na 63-47), gm. Podd ębice - osada kultury pomorskiej, wczesny laten *. Sworawa 5 (45 na 63-47), gm. Podd ębice - osada kultury prapolskiej, wczesne średniowiecze *. Sworawa 6 (20 na 63-47), gm. Podd ębice - osada kultury łu życkiej, EB-halsztat C - ślad osadnictwa kultury prapolskiej, wczesne średniowiecze *. Sworawa 7 (21 na 63-47), gm. Podd ębice - osada kultury łu życkiej, halsztat C-D *. Sworawa 8 (22 na 63-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury przeworskiej, pó źny laten *. Sworawa 9 (23 na 63-47), gm. Podd ębice - osada kultury pomorskiej, wczesny laten *. Sworawa 10 (24 na 63-47), gm. Podd ębice - cmentarzysko kultury przeworskiej, pó źny laten-wczesny rzym *. Sworawa 11 (25 na 63-47), gm. Podd ębice - osada kultury łu życkiej, halsztat C-D *. Sworawa 12 (26 na 63-47), gm. Podd ębice - osada kultury pomorskiej, wczesny laten *. Sworawa 13 (65 na 63-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury łu życkiej, halsztat C-D *. Sworawa 14 (73 na 63-47), gm. Podd ębice - osada kultury prapolskiej, X-XIII w.

*. Szarów 1 (38 na 62-46), gm. Podd ębice - osada kultury polskiej, XIV-XV w. *. Szarów 2 (39 na 62-46), gm. Podd ębice - osada kultury łu życkiej, V EB-halsztat C *. Szarów 3 (40 na 62-46), gm. Podd ębice - osada kultury polskiej, XIV-XV w. *. Szarów 4 (41 na 62-46), gm. Podd ębice - osada kultury łu życkiej, V EB-halsztat C *. Szarów 5 (42 na 62-46), gm. Podd ębice - osada kultury polskiej, XIV-XV w. *. Szarów 6 (43 na 62-46), gm. Podd ębice - osada kultury polskiej, XIV-XV w. *. Szarów 7 (44 na 62-46), gm. Podd ębice - osada kultury polskiej, XIV-XV w. *. Szarów 8 (45 na 62-46), gm. Podd ębice - osada kultury przeworskiej, pó źny rzym - osada kultury prapolskiej, X-XI w. - osada kultury polskiej, XIV-XV w. *. Szarów 9 (46 na 62-46), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury przeworskiej, pó źny rzym - osada kultury prapolskiej, X-XI w. - osada kultury polskiej, XIV-XV w. - osada kultury polskiej, XVI-XVIII w.

*. Szczyty 1 (10 na 64-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury łu życkiej, halsztat C-D *. Szczyty 2 (11 na 64-47), gm. Podd ębice - osada kultury polskiej, XVII-XVIII w.

*. Tarnowa 1 (60 na 63-47), gm. Podd ębice - osada kultury pomorskiej, wczesny laten - ślad osadnictwa kultury przeworskiej, wczesny rzym *. Tarnowa 2 (61 na 63-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury amfor kulistych, pó źny neolit - ślad osadnictwa kultury łu życkiej, halsztat C-D

61 *. Ułany 1 (67 na 63-46), gm. Podd ębice - skarb kultury łu życkiej, III EB (?) (IV-V EB) (naramiennik, bransoleta, siekierka, grot włóczni)

*. Wilczków 1 (36 na 63-46), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury nieokre ślonej, epoka kamienia - punkt osadniczy kultury łu życkiej, III-IV EB - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Wilczków 2 (37 na 63-46), gm. Podd ębice - osada kultury przeworskiej, rzym - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Wilczków 3 (38 na 63-46), gm. Podd ębice - punkt osadniczy kultury polskiej, pó źne średniowiecze - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Wilczków 4 (39 na 63-46), gm. Podd ębice - osada kultury przeworskiej, pó źny rzym - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w. *. Wilczków 5 (40 na 63-46), gm. Podd ębice - osada kultury przeworskiej, pó źny rzym *. Wilczków 6 (41 na 63-46), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury nieokre ślonej, epoka kamienia - osada kultury łu życkiej, chronologia nieokre ślona - punkt osadniczy kultury polskiej, średniowiecze - ślad osadnictwa kultury polskiej, nowo żytno ść *. Wilczków 7 (42 na 63-46), gm. Podd ębice - osada (?) kultury łu życkiej, halsztat - ślad osadnictwa kultury polskiej, pó źne średniowiecze - ślad osadnictwa kultury polskiej, nowo żytno ść *. Wilczków 8 (43 na 63-46), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury nieokre ślonej, epoka kamienia - osada kultury przeworskiej, pó źny laten-rzym *. Wilczków 9 (44 na 63-46), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury łu życkiej, chronologia nieokre ślona - osada kultury przeworskiej, rzym - punkt osadniczy kultury polskiej, XVI-XVIII w. *. Wilczków 10 (45 na 63-46), gm. Podd ębice - punkt osadniczy kultury nieokre ślonej, pradzieje - punkt osadniczy kultury polskiej, XVII-XVIII w.

*. Wólka 1 (8 na 64-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury ceramiki sznurowej, III neolit *. Wólka 2 (30 na 65-47), gm. Podd ębice - osada kultury polskiej, nowo żytno ść *. Wólka 3 (36 na 65-47), gm. Podd ębice - osada kultury przeworskiej (?), rzym (?)

*. Zagórzyce 1 (6 na 64-47), gm. Podd ębice - cmentarzysko kultury ceramiki sznurowej, I EB *. Zagórzyce 2 (7 na 64-47), gm. Podd ębice - osada kultury prapolskiej, X-XIII w. *. Zagórzyce 3 (29 na 64-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury łu życkiej, halsztat C-D - ślad osadnictwa kultury przeworskiej, rzym *. Zagórzyce 4 (30 na 64-47), gm. Podd ębice - osada kultury prapolskiej, II-III wczesne średniowiecze *. Zagórzyce 5 (31 na 64-47), gm. Podd ębice - osada kultury łu życkiej, halsztat C-D *. Zagórzyce 6 (32 na 64-47), gm. Podd ębice - cmentarzysko kultury łu życkiej, V EB-halsztat C-D zagro żenie: pia śnica *. Zagórzyce 7 (33 na 64-47), gm. Podd ębice

62 - cmentarzysko kultury pomorskiej, wczesny laten *. Zagórzyce 8 (34 na 64-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury przeworskiej, pó źny laten-rzym *. Zagórzyce 9 (35 na 64-47), gm. Podd ębice - ślad osadnictwa kultury łu życkiej, halsztat C-D - ślad osadnictwa kultury prapolskiej, wczesne średniowiecze *. Zagórzyce 10 (36 na 64-47), gm. Podd ębice - cmentarzysko kultury pomorskiej, wczesny laten - cmentarzysko kultury przeworskiej, pó źny laten

2.2.6. Strefy ochrony konserwatorskiej

W dotychczas obowi ązuj ącym studium uwarunkowa ń i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta i gminy Podd ębice wyznaczono: - stref ę A pełnej ochrony historycznej struktury przestrzennej w Podd ębicach obejmuj ącą centrum miasta i tej strefie przypisano stosowne ustalenia, przeniesione nast ępnie do miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta, sporz ądzonego w 2004 r. i obowi ązuj ącego do dzisiaj, - stref ę E ekspozycji układu urbanistycznego i zespołów budowlanych, - stref ę A pełnej ochrony konserwatorskiej w Podd ębicach obejmuj ącą zabytkowy pałac i park miejski, - strefy A pełnej ochrony konserwatorskiej obejmuj ące parki dworskie w Golicach, Górze Bałdrzychowskiej, Kr ępie, Dominikowicach, - stref ę ochrony archeologicznej obejmuj ącą rejony koncentracji stanowisk archeologicznych, - przypuszczalne rejony domniemanych zało żeń rezydencjonalno-obronnych we wsiach Sempółki, Borzewisko, Kr ępa i Busina. W przekazanych gminie wnioskach Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków do niniejszej zmiany studium dla miasta Podd ębice zostały przedstawione zasi ęgi strefy ochrony układu urbanistycznego miasta i jego strefy widokowej według karty ewidencyjnej tego organu. Strefa ta obejmuje równie ż cmentarz parafialny w Podd ębicach. Są one ró żne w stosunku do dotychczasowych, zawartych w studium i wymagaj ą korekty w niniejszym dokumencie.

Podsumowanie uwarunkowa ń wynikaj ących z zasobów dziedzictwa kulturowego – po żą dane działania:

• niezb ędna jest ochrona konserwatorska historycznego urbanistycznego układu miasta Podd ębice oraz pojedynczych obiektów i zespołów zabytkowych wskazanych w polityce ochrony dziedzictwa kulturowego. W szczególno ści ograniczenia wymaga transport ci ęż kich pojazdów drog ą krajow ą Nr 72 przez centrum Podd ębic. Nie b ędzie to mo żliwe do czasu wybudowania obwodnicy miasta. Nadto, pilnych decyzji wymagaj ą dalsze losy dysharmonijnego obiektu handlowego na Placu Ko ściuszki, deprecjonuj ącego efekty dotychczasowych prac rewaloryzacyjnych tego obszaru, • potrzeba ochrony i przebadania terenów stanowisk archeologicznych, świadcz ących o przeszło ści kulturowej obszaru jest ewidentna. Nale ży sporz ądzi ć gminn ą ewidencj ę stanowisk archeologicznych w formie zbioru kart adresowych, • nale ży okre śli ć funkcje u żytkowe oraz kierunki rewaloryzacji wa żniejszych obiektów i zespołów zabytkowych, • pozostaj ąca w trakcie sporz ądzania gminna ewidencja zabytków architektury i budownictwa stanowi ć b ędzie otwarty katalog obiektów zabytkowych podlegaj ący stałej aktualizacji.

63 3. Infrastruktura społeczna

3.1. Ludno ść

Według stanu na 31 grudnia 2014 r. ludno ść miasta i gminy Podd ębice liczyła:

Lp. Rok 2000 2014 2014-2000 0. Miasto Podd ębice 7.930 7.564 - 396 1. Sołectwo Adamów 169 149 - 20 2. Sołectwo Antonina 63 62 - 1 3. Sołectwo Balin 101 67 - 34 4. Sołectwo Bałdrzychów 491 505 + 14 5. Sołectwo Borzewisko 74 87 + 13 6. Sołectwo Chropy 259 260 + 1 7. Sołectwo Dominikowice 245 237 - 8 8. Sołectwo Dzierz ązna 94 60 - 34 9. Sołectwo Ewelinów 82 82 - 10. Sołectwo Feliksów 124 95 - 29 11. Sołectwo 159 130 - 29 12. Sołectwo Golice 195 162 - 33 13. Sołectwo 293 287 - 6 Góra Bałdrzychowska 14. Sołectwo Kolonia 119 123 + 4 Góra Bałdrzychowska 15. Sołectwo Grocholice 68 59 - 9 16. Sołectwo Józefów 95 81 - 4 17. Sołectwo Józefów Kolonia 62 60 - 2 18. Sołectwo Kałów 175 170 - 5 19. Sołectwo Karnice 141 118 - 23 20. Sołectwo Klementów 215 227 + 12 21. Sołectwo Kobylniki 96 85 - 11 22. Sołectwo Kr ępa 242 210 - 32 23. Sołectwo Ksawercin 78 56 - 22 24. Sołectwo Le śnik 99 77 - 22 25. Sołectwo Lipki 195 153 - 42 26. Sołectwo Lipnica 224 218 - 6 27. Sołectwo Lubiszewice 128 106 - 22 28. Sołectwo Ł ęż ki 159 204 + 45 29. Sołectwo Malenie 67 76 + 9 30. Sołectwo Niemysłów 362 305 - 57 31. Sołectwo Niewiesz 170 151 - 19 32. Sołectwo Niewiesz Kolonia 178 186 + 8 33. Sołectwo Nowa Wie ś 273 255 - 18 34. Sołectwo Nowy Pudłów 141 132 - 9 35. Sołectwo Panaszew 176 219 + 43 36. Sołectwo Podgórcze 97 85 - 12 37. Sołectwo Porczyny 109 95 - 14 38. Sołectwo Praga 450 463 + 13 39. Sołectwo Pudłówek 131 107 - 24 40. Sołectwo R ąkczyn 291 392 + 101 41. Sołectwo Sempółki 105 103 - 2 42. Sołectwo Stary Pudłów 102 74 - 28 43. Sołectwo Sworawa 421 395 - 26 44. Sołectwo Szarów 135 101 - 34 45. Sołectwo Tarnowa 146 126 - 20 46. Sołectwo Tumusin 223 205 - 18 47. Sołectwo Wilczków 110 95 - 15 48. Sołectwo Wólka 141 139 - 2

64 49. Sołectwo Zagórzyce 179 169 - 10

Razem gmina 8.441 8.003 - 438

Razem miasto i gmina 16.371 15.567 - 804

Sie ć osadnicz ą stanowi ą:

• miasto Podd ębice, • 49 sołectw i 87 miejscowo ści.

Spo śród wszystkich sołectw i miejscowo ści a ż 17 sołectw i 62 miejscowo ści licz ą mniej ni ż 100 mieszka ńców, a powy żej 500 mieszka ńców ma tylko sołectwo Bałdrzychów. Nie osiaga takiej liczby żadna jednostka jako miejscowo ść . Najliczniejszymi s ą sołectwa: Bałdrzychów (523 Mk), Praga (460 Mk), Sworawa (389 Mk) i R ąkczyn (381 Mk). Świadczy to o bardzo du żym rozproszeniu osadnictwa wiejskiego i dąż enie do koncentracji tego osadnictwa jest działaniem niezwykle trudnym, o ile wr ęcz nierealnym. Warunki naturalne obszaru miasta (dolina Neru od zachodu oraz otaczaj ące od wschodu i południowego wschodu kompleksy le śne spowodowały, że dotychczas nie wytworzyła si ę i nie wytworzy si ę w przyszło ści typowa strefa podmiejska wokół miasta Podd ębice. Gęsto ść zaludnienia wynosi 39 mk/km 2 i jest to warto ść kilkukrotnie ni ższa ni ż średnia krajowa wynosz ąca 123,6 mk/km 2 i średnia dla województwa łódzkiego wynosz ąca 144 mk/km 2. W powiecie podd ębickim średnia g ęsto ść zaludnienia wynosi tylko 51 mk/km 2. W okresie ostatnich 12 lat liczba ludno ści w gminie i mie ście Podd ębice zmniejszyła si ę o 694 osoby, przy czym najwi ększy spadek dotyczył gminy (432 osoby). W mie ście Podd ębice ludno ść zmniejszyła si ę o 262 osoby. W 11 sołectwach odnotowano przyrost liczby ludno ści i były to w zadecydowanej przewadze sołectwa poło żone niedaleko od miasta Podd ębice: Ł ęż ki, R ąkczyn, Praga, Klementów, Bałdrzychów, Panaszew. Średnio na jedn ą miejscowo ść przypadaj ą 92 osoby.

Struktur ę demograficzn ą ludno ści dla miasta i gminy przedstawia poni ższe zestawienie:

wiek Męż czy źni Kobiety Zmiany 2007 2012 2007 2012 2007=100% M K 0-6 lat 493 594 476 518 120,5 108,8 7-18 lat 1172 981 1171 912 83,7 77,9 19-65 lat 5326 5222 98,0 19-60 lat 4937 4772 96,7 > 65 lat 750 798 106,4 > 60 lat 1672 1910 114,2 Ogółem 7738 7595 8256 8112 98,2 98,3

Z powy ższego wynika, że w okresie kilkunastu lat w Podd ębicach pogł ębiaj ą si ę zachodz ące powszechnie w kraju i w województwie procesy na rzecz zmniejszania si ę liczby ludno ści w wieku przedprodukcyjnym, a wi ęc dzieci i młodzie ży i wzrasta udział ludno ści w wieku poprodukcyjnym. Szczególnie wyra źny, bardzo niekorzystny spadek nast ąpił w produkcyjnej grupie wiekowej. Zjawiskiem równie niekorzystnym jest dysproporcja płci produkcyjnej grupy wiekowej, bowiem w tej grupie na 100 męż czyzn przypada tylko 91 kobiet. W skali ogólnej, tj. miasta i gminy, wska źniki w w/w grupach wiekowych s ą zbli żone do średniej krajowej. Na 100 osób w wieku produkcyjnym przypadało w wieku nieprodukcyjnym w 2012 r. 57 osób.

65 Przeci ętna liczba osób przypadaj ąca na jedno gospodarstwo domowe wynosi dla miasta i gminy ogółem 3,55, dla miasta 3,36, a dla gminy 3,84.

Stopa bezrobocia w powiecie podd ębickim w 2012 r. wynosiła 12,9 %.

Wypada podkre śli ć, że stopa bezrobocia jest wy ższa dla kobiet ni ż m ęż czyzn, gdy ż wg danych PUP wska źnik ten dla m ęż czyzn wynosił 12 %, a dla kobiet 14 %. Wska źnik aktywno ści zawodowej dla miasta i gminy wynosi średnio 58,2 % i równie ż jest on wy ższy w przypadku m ęż czyzn (65,3 %) ni ż dla kobiet (51,2 %). Pod wzgl ędem poziomu wykształcenia, najwy ższ ą aktywno ści ą zawodow ą odznaczaj ą si ę mieszka ńcy z wy ższym i zasadniczym zawodowym wykształceniem, nast ępnie wykształceniem średnim i najni ższym wska źnikiem odznacza si ę grupa z wykształceniem podstawowym i bez wykształcenia szkolnego.

3.2. Warunki życia mieszka ńców.

3.2.1. Zasoby mieszkaniowe

Według danych GUS (Bank danych lokalnych 2012 r.) zasoby mieszkaniowe miasta i gminy Podd ębice wynosiły :

Wyszczególnienie Ogółem Miasto Wie ś mieszkania 5617 2960 2657 Izby 21572 11011 10561 Pow. u żytkowa w m 2 425735 198209 227526

Wyszczególnienie Ogółem Miasto Gmina Wyposa żenie mieszka ń w wodoci ąg 5238 2917 2321 Wyposa żenie mieszka ń w ust ęp 4934 2875 2059 spłuk. Wyposz ęnie mieszka ń w łazienk ę 4658 2817 1841 Wyposa żenie mieszka ń w co 3996 2676 1320 Wyposa żenie mieszka ń w gaz 594 501 83 sieciowy

Zdecydowana wi ększo ść zasobów mieszkaniowych, zwłaszcza w Podd ębicach w budownictwie wielorodzinnym, ale te ż i jednorodzinnym w centralnej cz ęś ci miasta pochodzi z lat 1945-1988. Ostatni okres to rozwój głównie budownictwa mieszkaniowego jednorodzinnego na własnych działkach. Z powy ższego wynika, że bior ąc pod uwag ę wiek oddawanych do u żytku mieszka ń, mo żna domniemywa ć, że ich stan techniczny jest średni i dobry. Z danych statystycznych wynika, że w ko ńcu 2012 r. w wod ę z sieci wodoci ągowej było wyposa żonych 98,5 % mieszkań w mie ście i 87,4 % mieszka ń na wsi, za ś w instalacj ę centralnego ogrzewania: 90,4 % mieszka ń w mie ści i 49,7 % mieszka ń na wsi. Przeci ętnie na 1 mieszkanie przypadało w tym czasie 75,8 m 2 powierzchni u żytkowej, za ś na 1 mieszka ńca 26,8 m 2 powierzchni u żytkowej w mieszkaniach. Sytuacja ta świadczy o relatywnie dobrym stopniu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych. Nowa zabudowa, w zdecydowanej wi ększo ści jednorodzinna, realizowana po 1990 roku, odznacza si ę wyra źnym zwi ększeniem powierzchni budowanych mieszka ń, pełnym wyposa żeniem we wszystkie instalacje sanitarne i z uwagi na dużą poda ż dost ępnych materiałów budowlanych - staranny wyko ńczeniem elewacji budynków. Te budynki bardzo wyra źnie wyró żniaj ą si ę z pozostałych zasobów mieszkaniowych zarówno w mie ście jak i w gminie. W ostatnich latach niekorzystnym zjawiskiem jest niewielki udział budownictwa komunalnego przeznaczonego dla najubo ższych. Problem ten ze wzgl ędu na post ępuj ący proces starzenia si ę społecze ństwa i potrzeb ę wymiany pokoleniowej w mieszkaniach, staje

66 si ę podstawowym uwarunkowaniem polityki mieszkaniowej państwa i samorz ądów lokalnych.

Podsumowanie: a) miasto:

• Zabudowa mieszkaniowa i mieszkaniowo-usługowa pochodz ąca sprzed II wojny światowej, jest zlokalizowana głównie w centralnej cz ęś ci miasta w historycznym układzie urbanistycznym miasta i jej zachowanie, ochrona oraz modernizacja winna by ć prowadzona w zgodzie z wytycznymi ochrony konserwatorskiej, • Osiedla z zabudow ą mieszkaniow ą jednorodzinn ą i wielorodzinn ą zrealizowane na podstawie wcze śniejszych planów miejscowych b ędą wymaga ć uzupełnienia w usługi lokalne oraz poprawy dotychczasowej obsługi komunikacyjnej, • Pozostałe tereny mieszkaniowe przemieszane s ą z innymi funkcjami miasta i z tego wzgl ędu b ędą wymagały porz ądkowania, • W aktualnie obowi ązuj ącym planie miejscowym miasta wyznaczone s ą nowe tereny rozwojowe dla poszczególnych funkcji, s ą te ż wyznaczone nowe drogi i ulice zapewniaj ące popraw ę dotychczasowej obsługi komunikacyjnej tych terenów. Kierunki te zasadniczo (poza projektowan ą i niezrealizow ą dzielnic ą przemysłow ą w północnej cz ęś ci miasta) nale ży uzna ć jako prawidłowe, które nie powinny podlega ć zmianom w niniejszej aktualizacji. Pozostały jednak do zagospodarowania tereny, na których gleby wysokiej III klasy bonitacyjnej uzasadniały ich pozostawienie w rolniczym u żytkowaniu. Zmiana przepisów prawnych w tym zakresie umo żliwia obecnie przypisanie im funkcji nierolniczych, za ś zgodnie z wol ą wła ścicieli gruntów – była mo żliwa zmiana funkcji przemysłowej w północnej cz ęś ci miasta na mieszkaniowo-usługow ą. b) gmina:

• Rozmieszczenie terenów mieszkaniowych na obszarze gminy wi ąż e si ę z ukształtowanymi ju ż jednostkami osadniczymi, • Wsie na ogół s ą rz ędówkami lub ulicówkami i nie maj ą zawartych, godnych ochrony, układów ruralistycznych, gdzie nowe tereny wskazane pod zabudow ę wymagaj ą podporz ądkowaniu rygorom ochrony konserwatorskiej. Wskaza ć jednak nale ży, i ż historycznie ukształtowana zwarta zabudowa osadnictwa wiejskiego w cz ęś ci wsi Niemysłów, Bałdrzychów i Kałów wymaga odr ębnego podej ścia w kształtowaniu i uzupełnianiu istniej ącej tkanki budowlanej Tu dominacja „starych zasobów” mieszkaniowych jest charakterystyczna i tutaj proponuje się obj ąć ochron ą konserwatorsk ą cały ci ąg zabudowy osadnictwa wiejskiego skupiony po jednej lub obydwu stronach wsi. • Miejscowo ści poło żone w bezpo średnim s ąsiedztwie miasta charakteryzuje ruch budowlany wy ższy ni ż na pozostałym terenie. S ą to miejscowo ści, gdzie wydaje si ę rocznie wi ęcej ni ż 20-30 pozwole ń na budow ę tj. Sworawa, R ąkczyn, Ł ęż ki, Bałdrzychów, Praga. Znacz ący ruch budowlany obejmuje te ż wie ś Le śnik, która ze wzgl ędu na swoje poło żenie, skupia zainteresowanie inwestorów szukaj ących wypoczynku na własnych działkach letniskowych.

3.2.2. Infrastruktura społeczna.

Dziedzinami infrastruktury społecznej decyduj ącymi o poziomie życia mieszka ńców jest edukacja, zdrowie i opieka społeczna, kultura sport i wypoczynek. Pozostałe dziedziny takie jak handel, gastronomia, administracja terenowa, banki, finanse, ubezpieczenia – są niezale żne i nie musz ą by ć zwi ązane bezpo średnio z miejscem zamieszkania.

67 - administracja: Miasto Podd ębice jest o środkiem powiatowym. Mieszcz ą si ę tu: Starostwo Powiatowe wraz ze wszystkimi swoimi agendami takimi jak: Powiatowy O środek Geodezyjno-Kartograficzny, Urz ąd Skarbowy, Powiatowy Urz ąd Pracy, Powiatowa Stacja Sanitarno-Epidemiologiczna, Powiatowy Inspektorat Nadzoru Budowlanego, Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie, Zespół d/s. Orzekania o Niepełnosprawności w Podd ębicach, Sąd Rejonowy, Inspektorat PZU, Komenda Powiatowa Policji, Powiatowa Komenda Stra ży Po żarnej, Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (KRUS), Zarz ąd Dróg Powiatowych. Inspektorat Terenowy Wojewódzkiego Zarz ądu Melioracji i Urz ądze ń Wodnych, Nadle śnictwo Podd ębice, Rejon Zarz ądu Dróg Wojewódzkich. W Podd ębicach przy ul. Łódzkiej ma swoj ą siedzibę Urz ąd Miejski w Podd ębicach, a Starostwo ma swoj ą siedzib ę przy ul. Ł ęczyckiej.

- ochrona zdrowia i opieka społeczna: Z usług o znaczeniu ponadlokalnym w Podd ębicach funkcjonuje przy ul. Mickiewicza 16 Podd ębickie Centrum Zdrowia – ośrodek świadcz ący w ramach podpisanych umów z NFZ usługi medyczne w nast ępuj ących rodzajach świadcze ń: - lecznictwo szpitalne wraz z chemioterapi ą, - lecznictwo ambulatoryjne, - lecznictwo ambulatoryjne – świadczenia diagnostyczne, - rehabilitacja lecznicza – szpitalna i ambulatoryjna, - opieka dla przewlekle chorych – stacjonarna i ambulatoryjna, - podstawowa opieka zdrowotna – medycyna szkolna, - nocna opieka lekarska i piel ęgniarska, ambulatoryjna i wyjazdowa, - transport sanitarny w ramach POZ i szpitalny. Publiczny ZOZ . W Podd ębicach jest 6 aptek, za ś w gminie nie ma ani jednego takiego obiektu usługowego. Miejsko-Gminny O środek Pomocy Społecznej ma swoj ą siedzib ę w budynku Urz ędu Miejskiego, jeden Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej przy ul.Mickiewicza. Przy ul. Miłej funkcjonuje tak że Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej MO Ż-MED świadcz ący usługi wielospecjalistycznych usługach lekarskich, piel ęgnacyjno-poło żniczych, rehabilitacyjnych, diagnostycznych, opieku ńczo-piel ęgniarskich i hospicyjnych. Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej „Rodzina” przy ul.Zielonej świadczy usługi stomatologiczne.

- oświata i wychowanie: Podd ębice s ą centrum kształcenia podstawowego i średniego dla całej gminy. W tym zakresie w granicach miasta i gminy Podd ębice funkcjonuj ą: • Liceum Ogólnokształc ące w Podd ębicach, ul. Mickiewicza • Publiczne Gimnazjum w Podd ębicach, ul. Polna 36 z liczb ą uczniów w klasach I-III 460 osób, • Szkoła Podstawowa Nr 1 im.Lotników Polskich w Podd ębicach przy ul. Ł ęczyckiej 13 z liczb ą uczniów w klasach 1-VI – 660 osób + 51 osób w oddziale przedszkolnym, • Szkoła Podstawowa w Bałdrzychowie z liczb ą uczniów w klasach I-VI 69 osób i 19 osób w oddziale przedszkolnym, • Szkoła Podstawowa im.T.Ko ściuszki w Niemysłowie z liczb ą uczniów w klasach I-VI 64 osób oraz 23 osób w oddziale przedszkolnym, • Publiczna Szkoła Podstawowa w Porczynach z liczb ą uczniów w klasach I-VI – 35 + 5 osób w oddziale przedszkolnym, • Publiczne Przedszkole w Podd ębicach przy ul. Przejazd 19, z liczb ą dzieci 285, • Szkoła Muzyczna I Stopnia w Uniejowie Oddział w Poddębicach, • Niepubliczne T ęczowe Przedszkole w Podd ębicach przy ul. Baczy ńskiego 20 z liczb ą dzieci 42, • Akademia Przedszkolaka „Inna Bajka” w Podd ębicach przy ul. Narutowicza 21 z liczb ą dzieci 19, • Miejska i Gminna Biblioteka Publiczna im. Ziemowita Skibi ńskiego w Podd ębicach przy ul. Łódzkiej 31.

68 • Biblioteka Pedagogiczna i Powiatowa Biblioteka Publiczna. Na poziomie szkół średnich działa Młodzie żowa Rada Miasta, utworzona na kształt Rady Miejskiej, współpracuj ąca z samorz ądem na rzecz środowiska lokalnego.

- kultura: Na terenie miasta Podd ębice działa Podd ębicki Dom Kultury i Sportu z siedzib ą w zabytkowym pałacu przy ul. Mickiewicza 9 realizuj ąc nast ępuj ące zadania: • edukacja kultury i wychowania przez sztuke, • tworzenie warunków dla rozwoju amatorskiego ruchu artystycznego, • gromadzenie, dokumentowanie, tworzenie, ochrona i udost ępnianie dóbr kultury, • rozpoznawanie, rozbudzanie i zaspokajanie potrzeb kulturalnych lokalnej społeczno ści, • administrowanie, w ramach przydzielonych środków z bud żetu gminy, zabytkowym pałacem i parkiem. Podd ębicki Dom Kultury i Sportu jest organizatorem przeglądów i konkursów m.in. co dwa lata Mi ędzynarodowych Spotka ń Folkloru „Poznajmy si ę” w lipcu w Wiejskim Centrum Kultury w Bałdrzychowie, Mistrzostw Polski Środkowej Ma żonetek – imprezy corocznej będącej eliminacjami do mistrzostw Polski w Opolu, Powiatowego Festiwalu Piosenki, Konkursu Sztuki Recytatorskiej, Konkursu Plastycznego. Drugim centrum rozpowszechniania kultury jest pozarz ądowe Młodzie żowe Centrum Edukacji Europejskiej w Podd ębicach – publiczna placówka wychowania pozaszkolnego, której celem jest przede wszystkim tworzenie warunków do wszechstronnego rozwoju osobowo ści dzieci. Centrum prowadzi własne formy działalno ści m.in. Festiwal Ró żnorodno ści Europejskiej, Konkurs Recytatorski Literatury Europejskiej, warsztaty z zakresu profilaktyki uzale żnie ń, kółka tematyczne, kluby, wieczorki, recitale, koncerty, itp. Mie ści si ę w pomieszczeniach piwnicznych Urz ędu Miejskiego w Podd ębicach. Kolejn ą placówk ą jest Niepubliczna Świetlica Środowiskowa Sióstr Maryi Niepokalanej – placówka wsparcia dziennego. Działalno ść jest prowadzona w pomieszczeniach obiektu stanowi ącego własno ść Sióstr Zgromadzenia Maryi Niepokalanej. W mie ście funkcjonuj ą trzy biblioteki: Biblioteka Pedagogiczna, Biblioteka Powiatowa oraz Miejska i Gminna Biblioteka Publiczna. Na obszarze gminy działalno ść kulturaln ą na rzecz społeczno ści lokalnej prowadz ą: • Wiejskie Centrum Kultury w Bałdrzychowie, • Wiejskie Centrum Integracji Społecznej w Ci ęż kowie.

W zale żno ści od potrzeb społeczno ści lokalnych baz ę do działa ń społeczno-kulturalnych mog ą pełni ć stra żnice OSP w: Podd ębicach, Górze Bałdrzychowskiej, Kałowie, Chropach, Klementowie, Sworowie, Niewieszu, Niemysłowie, Pudłowie Nowym, Zagórzycach, w Dziar żą znej, Panaszewie i Bałdrzychowie. Do organizacji pozarz ądowych, które w swoich działaniach statutowych zawieraja cele społeczno-kulturalne nale żą : Podd ębickie Towarzystwo Regionalne, Stowarzyszenie Ogólnokształc ące w Podd ębicach, Stowarzyszenie Lokalna Grupa Działania „Podd ębice- Zadzim Kraina bez barier”, Stowarzyszenie Wspierania Działalno ści Lokalnej w Podd ębicach, Stowarzyszenie Gospodarczo-Edukacyjne w Podd ębicach, Stowarzyszenie Agroturystyczne Ziemni Podd ębickiej, Fundacja :”Metamorfoza”, Stowarzyszenie Przyjaciół Bałdrzychowa, Stowarzyszenie Abstynenckie „Klubu Życzliwych Serc”, Stowarzyszenie Propomocji i Rozwoju Porczyn i Okolicy, Stowarzyszenie Promocji kultury Ludowej w Podd ębicach, Stowarzyszenie „Wzajemnie Potrzebni” w Podd ębicach, Stowarzyszenie na rzecz osób niepełnosprawnych „Razem”, Stowarzyszenie Abstynenckiego Klubu „ Życzliwych Serc” w Podd ębicach, Stowarzyszenie Wspierania Działalno ści Lokalnej „Niva” w Antoninowie)

- sport i rekreacja:

W funkcjonalnej-przestrzennej strukturze miasta Podd ębice bardzo wyra źnie wyodr ębnia si ę

69 obszar poło żony w jego południowej cz ęś ci o funkcjach rekreacyjno-sportowych. Mie ści si ę tutaj stadion sportowy, korty tenisowe, otwarta pływalnia, hotel na 25 miejsc, boisko do piłki pla żowej. Uzupełniaj ą ten kompleks hala sportowa, boiska szkolne oraz szkolne sale gimnastyczne. W ostatnim okresie oddano do u żytku kompleks rekreacyjno-sportowy w Byczynie, gdzie wybudowane zostały boiska sportowe oraz na bazie istniej ących stawów stworzono warunki uprawiania sportów wodnych i w ędkowania. Kompleks ma mo żliwo ści rozwoju w kierunku południowym. Wspomnie ć tu tak że nale ży niezwykle atrakcyjny obiekt turystyczny, jakim jest ZOO Safari w Borysewie, przyci ągaj ące coraz wi ęcej turystów i oferuj ący wszystkim, od najmłodszych po dorosłych, wiele atrakcji przy zwiedzaniu ogrodu zoologicznego i mo żliwo ści sp ędzenia wolnego czasu, wł ącznie z miejscami gastronomicznymi. Poło żenie gminy Podd ębice w obszarze o na ogół korzystnych warunków bioklimatycznych, oraz znajduj ące si ę tu walory przyrodnicze sprawiaj ą, że gmina jest atrakcyjna dla turystyki i wycieczek. Szczególnie wa żna w tym wzgl ędzie jest zachodnia cz ęść gminy z dolin ą rzeki Warty, gdzie walory przyrodnicze od dziesi ęcioleci przyci ągaj ą na wypoczynek letni, głównie na własnych działkach rekreacyjnych. Poza działkami i szlakami turystycznymi, jak dot ąd – nadal nie rozwin ęła si ę w dostatecznym stopniu ogólnodost ępna baza turystyczna i gastronomiczna. W gminie działa Stowarzyszenie Agroturystyki Ziemi Podd ębickiej zrzeszaj ące 24 gospodarstwa agroturystyczne.

Istniej ące szlaki turystyczne to:

• samochodowy, ponadregionalny roma ński szlak turystyczny - odcinek wiodący z Sieradza do Uniejowa, w granicach gminy Podd ębice po drodze wojewódzkiej Nr 473. • rowerowy „Po Ziemi Podd ębickiej ” znakowany kolorem zielonym o długo ści 116 km. Prowadzi z Podd ębic przez Bałdrzychów, Busin ę, Lipki, Wol ę Pomianow ą, Dru żbin, Niemysłów, Kr ępę Parcel ę, Paulin ę, Ksi ęż e Młyny, P ęczniew, Zadzim, Dalików i Wartkowice do Le źnicy Wielkiej. • rowerowy, „Do Gor ących Źródeł ” znakowany kolorem zielonym o ł ącznej długo ści 136,5 km, w tym przez gmin ę Podd ębice – 37,6 km. Wiedzie z Aleksandrowa łódzkiego przez Dalików, Panaszew, Antoninów, Ł ęż ki, Podd ębice, Chropy, S ędów, Bronów, znów wkracza do gminy Podd ębice w Jozefowie Kolonii, Niesz, Lipnic ę, Kr ępę, Niemysłów, Ksi ęż e Młyny, Uniejów, Siedl ątków, P ęczniew, Zadzim, Lutomiersk, Konstantynów Łódzki- Łódź, • pieszy im.M.Konopnickiej, znakowany kolorem niebieskim, wiedzie z Podd ębbic-przez Chropy, rezerwat Napoleonów do Karnic, Józefowa Kolonii do Bronowa, • Łódzki Szlak Konny im. Hubala wkracza tylko niewielkim fragmentem do gminy Podd ębice na odcinku Uniejów-Niewiesz Kolonia przez Le śnik do Popowa w gminie Pęczniew, • wodny szlak po rzece Warcie w zachodniej cz ęś ci gminy.

Gmin ę omijaj ą wa żne, regionalne i ponadregionalne szlaki turystyczne: Łódzka Magistrala Rowerowa i Szlak Bursztynowy.

W gminie nie ma hoteli o wysokim standardzie. Baza noclegowa jest reprezentowana przez 24 gospodarstwa agroturystyczne oraz 19 miejsc noclegowych w restauracji „Złota Gwiazda” w Podd ębicach, przy ul. Łódzkiej 74, 8 miejsc noclegowych w 4 pokojach „Kwatera My śliwska” Nadle śnictwa Podd ębice. W zakresie gastronomii stan istniej ący przedstawia si ę nast ępuj ąco: • restauracja „Złota Gwiazda” w Podd ębicach, ul. Łódzka 74, • sala bankietowa „Skorpion”, w Podd ębicach, ul. Łódzka 56 dysponuj ąca 2 obiektami na 120 miejsc i 200 miejsc,

70 • bar „Zakrzew” dysponuj ący 30 miejscami gastronomicznymi, • pizeria „K-2” w Podd ębicach przy ul. Kaliskiej 3 – z 50 miejscami gastronomicznymi, • pub „Baryła” w Podd ębicach przy ul. 1 Maja, • mała gastronomia w Podd ębicach, przy ul. Przejazd 1 dysponuj ąca 20 miejscami gastronomicznymi, • Rosachau, kuchnia orientalna w Podd ębicach, ul. Pułaskiego 6 dysponuj ąca 20 miejscami, • Pierogarnia „Złote Jabłko” w Podd ębicach.

3.2.3. Organizacje i stowarzyszenia

-organizacje religijne Oprócz zabytkowego Ko ścioła p.w. św.Katarzyny parafii rzymsko-katolickiej w Podd ębicach, do niedawna funkcjonował tak że ko ściół ewangelicko-augsburski nale żą cy do parafii św.Mateusza w Łodzi. Ko ściół ten, znajduj ący si ę w bezpo średnim s ąsiedztwie parku, został przekazany miastu w 2009 roku. W Podd ębicach i we wsi Szarów maj ą swoje domy modlitwy wyznawcy świadków Jehowy. Świ ątynie wyznania rzymsko-katolickiego b ędące jednoczesnie siedzibami parafii s ą zlokalizowane w miejscowo ściach: Podd ębice, Kałów, Bałdrzychów, Niemysłów i Niewiesz. Do parafii w Bałdrzychowie nale ży kaplica w Borkach Lipkowskich, a do parafii w Niemysłowie – kaplica w Borzewisku. Niektóre wsie nale żą do parafii spoza gminy Podd ębice. I tak: Feliksów nale ży do parafii Mały ń, Sworawa do Partafii Tur, Pudłów Nowy i Pudłów Stary – do parafii Wierzchy. We wszystkich wsiach, które s ą siedzibami parafii znajduj ą si ę cmentarze parafialne.

- stra ż po żarna Na terenie gminy działa 17 jednostek Ochotniczej Stra ży Po żarnej (Kałów, Bałdrzychów, Niemysłów, Niewiesz, Klementów, Chropy, Dzierz ązna, Nowy Pudłów, Zagórzyce, Góra Bałdrzychowska, Ci ąż ków, Panaszew, Sworawa, Podd ębice, Karnice, Mrowiczna, Tarnowa), wszystkie – za wyj ątkiem wsi Tarnowa, maj ą stra żnice. Spo śród nich cztery jednostki (OSP Kałów, OSP Niemysłów, OSP Niewiesz i OSP Bałdrzychów) działaj ą w Krajowym Systemie Po żarniczo-Ga śniczym.

3.2.4. Przeciwdziałania zagro żeniom bezpiecze ństwa ludno ści i jej mienia.

Nad bezpiecze ństwem całego powiatu podd ębickiego czuwa Powiatowa Komenda Policji w Podd ębicach, która nadzoruje prace podległych komisariatów. Komenda Powiatowa Pa ństwowej Stra ży Po żarnej w Podd ębicach jako organizator krajowego systemu ratowniczo-ga śniczego na poziomie powiatu, stanowi wa żne ogniwo systemu bezpiecze ństwa obywatelskiego, spełniaj ąc wszelkie formalne warunki do ochrony obywateli przed zjawiskami gro źnymi dla życia i zdrowia lub powoduj ącymi du że straty materialne. Podmiotem odpowiedzialnym za bezpiecze ństwo ludno ści pod wzgl ędem sanitarnym jest Powiatowy Inspektor Sanitarny w Podd ębicach, a za bezpiecze ństwo publiczne – Powiatowa Komenda Policji.

Podsumowanie uwarunkowa ń wynikaj ących z warunków życia miesza ńców – to stwierdzenia dotychczasowe, nadal aktualne.

Pomimo post ępuj ących procesów inwestycyjnych w zakresie wyposa żenia miasta i gminy w infrastruktur ę komunaln ą, stan nie jest w pełni zadowalaj ący. Wymagany jest rozwój szkolnictwa, wielu instytucji powiatowych i zapewnienie pełniejszych warunków wypoczynku. St ąd zakłada si ę nast ępuj ące kierunki przemian: • wzrost aktywno ści gospodarczej,

71 • podniesienie poziomu wykształcenia i kwalifikacji mieszka ńców, • tworzenie warunków dla rozwoju usług publicznych o znaczeniu ponadlokalnym i działalno ści produkcyjnej, • doinwestowanie miasta w urz ądzenia zwi ązane z jego funkcj ą o środka powiatowego, a w szczególno ści bazuj ące na wykorzystaniu wód geotermalnych, • rozwój funkcji rekreacji i turystyki na terenie gminy, 3.2.5. Uwarunkowania społeczne w zakresie rynku pracy Liczba bezrobotnych w mie ście i gminie Podd ębice w ko ńcu 2012 r. wynosiła 1074 osób, w tym 486 kobiet. W tej liczbie, udział bezrobotnych nie posiadaj ących prawa do zasiłku od dłu ższego czasu kształtuje si ę na poziomie 82,5 %. Liczba bezrobotnych waha si ę jednak i w przeci ągu poszczególnych kwartałów ka żdego roku jest zró żnicowana.

Poziom bezrobocia najlepiej odzwierciedla stopa bezrobocia, która dla miasta i gminy Podd ębice oraz dla powiatu podd ębickiego w latach 2012-2013 kształtowała si ę w nast ępuj ący sposób:

rok stopa bezrobocia w % kraj woj. Łódzkie powiat podd ębicki 2012 12,5 13,8 14,0 2013 13,0 13,7 15,2 Źródło: dane PUP w Podd ębice

Trudna sytuacja na rynku pracy dotyczy głównie ludzi młodych tj. w grupie wiekowej 18 – 34 lata. Najliczniejsz ą grup ą w śród bezrobotnych s ą osoby w wieku 25-34 lata, a osoby do 25 roku życia stanowi ą 23,5 % ogólnej liczby bezrobotnych.

4. Stan gospodarki i instytucji j ą wspomagaj ących

4.1. Rolnictwo

- uwarunkowania rozwoju:

Ukształtowanie terenu w mie ście i gminie Podd ębice nie stanowi istotnych barier dla rozwoju rolnictwa. Ocenia si ę, że warunki naturalne dla rolnictwa w gminie Podd ębice s ą średniokorzystne. Dominuj ą tu gleby słabsze, wytworzone z pisaków, typu brunatne wyługowane i pseudobielicowe. S ą jednak te ż i lepsze, wytworzone z piasków gliniastych mocnych zalegaj ących na glinach średnich i lekkich oraz mady w rozległych dolinach rzek. Na południe od miasta Podd ębice, na podło żu wapiennym wykształciły si ę r ędziny o wy ższych klasach bonitacyjnych. Kompleksy najlepszych gleb wyst ępuj ą głównie w północnej cz ęś ci gminy, w sołectwach Sempółki, Szarów, Kobylniki, Józefów i Karnice, w środkowozachodniej cz ęś ci gminy w sołectwach Grocholice i Lipnica, a tak że w cz ęś ci południowo-wschodniej – w sołectwie Tumusin. Struktura gleb w gminie według klas bonitacyjnych przedstawia si ę nast ępuj ąco:

wyszczególnienie Klasa II Klasa III Klasa IV Klasa V Klasa VI Razem grunty orne 7,5 1085,2 5679,9 3809,5 1814,4 12396,5 sady 0,2 1,3 29.1 5,0 35,6 łąki i pastwiska 14,6 713,2 376,5 1241,5 6305,2 8651,0 razem 22,1 1798,4 6057,7 5080,1 8124,6 21082,8 0,0 % 8,5 % 28,7 % 24,2 % 38,6 % 100,0 %

W mie ście Podd ębice gleby s ą relatywnie słabsze i tylko w południowej cz ęś ci miasta

72 obejmuj ą nieco gruntów klas III i IV. Przestrzenne rozmieszczenie chronionych gleb mineralnych III klasy bonitacyjnej i stosunkowo dobrych dla rolnictwa gleb IV klasy bonitacyjnej oraz gleby organiczne przedstawiono na rysunku studium „Uwarunkowania rozwoju”, za ś na rysunku „Kierunki polityki przestrzennej” – tylko gleby prawnie chronione III klasy bonitacyjnej. Fakt istnienia w gminie szerokiej doliny Warty, doliny Ner wraz z Bełdówk ą oraz rozległego obni żenia dolinnego w północnej cz ęś ci gminy uzewn ętrznia si ę stosunkowo wysokim udziałem trwałych ł ąk i pastwisk. Ich udział w ogólnej powierzchni u żytków rolnych wynosi 41,0 % i jest to udział najwy ższy w powiecie podd ębickim oraz jeden z najwy ższych w regionie. Wi ększo ść tych u żytków wykształciła si ę na glebach pochodzenia organicznego, czyli gleb powstałych w warunkach nadmiernego uwilgotnienia. Te grunty charakteryzują si ę niekorzystnymi lub mało korzystnymi warunkami dla innych funkcji ni ż rolnicze, w szczególno ści s ą mało lub w ogóle nieprzydatne dla budownictwa. Prawie 30 % ogólnej powierzchni u żytków rolnych jest zmeliorowana. Według danych zawartych w obecnie obowi ązuj ącym studium gminy, a od tego czasu tj. od 2002 r. nie przybyło nowych powierzchni gruntów zmeliorowanych drena żem, zmeliorowanych było łącznie 4.476,5 ha, w tym 2.689,9 ha gruntów ornych i 1786,6 ha trwałych u żytków zielonych. Spo śród tych ostatnich – 1774,9 ha było nawadnianych. Do melioracji szczegółowych zalicza si ę rowy i cieki naturalne o ł ącznej długo ści 239,8 km. W ramach melioracji podstawowych na terenie gminy wyst ępuj ą: • Bełdówka - długo ść 9,369 km, administrator WZMiUW • Brodnia - długo ść 11,300 km, administrator WZMiUW • Ciek nr 5 - długo ść 3,667 km, administrator WZMiUW • Ciek nr 9 - długo ść 3,915 km, administrator WZMiUW • Kanał S-W - długo ść 12,940 km, administrator WZMiUW • Kanał Ulgowy - długo ść 2,200 km, administrator WZMiUW • Ner - długo ść 17,415 km, administrator WZMiUW • Pisia - długo ść 3,770 km, administrator WZMiUW • Siódmera - długo ść 2,335 km, administrator WZMiUW • Warta - długo ść 2,875 km, administrator RZGW – Pozna ń

Na ciekach znajduj ą si ę nast ępuj ące urz ądzenia wodne: Na rzece Ner • Jaz Małe + most – 47+470 • Jaz „Bli źnia” – km 50+585, h = 2,10 m • Jaz + most „Bałdrzychów” – km 55+700, h = 2,60 m • Jaz „Kolonia Góra Bałdrzychowska” – km 57+815, h = 2,20 m • Jaz „Zofiówka” – km 60+500, h = 2,90 m • Jaz „Feliksów” – km 62+820, h = 2,20 m Na pozostałych ciekach • rz. Bełdówka jaz 0+700 (Zagórzyce), 3+300 (PGR Góra Bałdrzychowska) i 8+750 (Kałów) • Kanał Ulgowy 2+200 jaz 2+200 (Góra Bałdrzychowska)

- wielko ść gospodarstw:

Gmina Podd ębice nie wyró żnia si ę w regionie łódzkim wysokim poziomem kultury rolnej wyra żonej stopniem wykształcenia rolników i specjalizacji oraz towarowo ści gospodarstw rolnych. Gospodarstwa rolne nie s ą du że powierzchniowo, średnia wielko ść gospodarstwa wynosiła, wg danych sposu rolnego 2010 r. 7,9 ha. Gospodarstw: • powierzchni do 2 ha jest 2.884, co stanowiło 64,0 % ich ogółu, • powierzchni 2-5 ha jest 847 gospodarstw, co stanowiło 18,8 % ich ogółu, • powierzchni 5-10 ha jest 654 gospodarstwa, co stanowiło 14,5 % ich ogółu,

73 • powierzchni powy żej 10 ha jest 128 gospodarstw, co stanowiło 2,7 % ich ogółu,

Do 1 ha funkcjonowało 1831 nieruchomo ści.

Z ogólnej liczby gospodarstw rolnych tylko 3,5 % znajduje si ę w granicach administracyjnych miasta Podd ębice. Według danych NSP 2010 r. 14% gospodarstw rolnych prowadziło działalno ść pozarolnicz ą, z czego najwi ęcej w zakresie handlu i przetwórstwa przemysłowego, – zakresie budownictwa, w zakresie transportu i magazynowania i w zakresie agroturystyki i wynajmu pokoi. Zarówno na obszarze gminy Podd ębice jak i miasta Podd ębice profil produkcji ro ślinnej nie odbiega od przeci ętnego w całym województwie łódzkim. Dominuje uprawa zbó ż i ziemniaków, przy czym udział tych ostatnich przekracza średni ą dla województwa. Obecnie funkcjonuj ą tylko gospodarstwa ogrodnicze:

Przetwórstwo rolno-spo żywcze nie odpowiada istniej ącej bazie surowcowej. W mie ście funkcjonuj ą 2 młyny zbo żowe i kilka piekar ń, w gminie – ubojnia w Pradze, elewator zbo żowy w Bałdrzychowie i Kr ępie. Nie jest obecnie czynna winiarnia w Kr ępie. Obsług ę weterynaryjn ą zapewnia jedna lecznica w Podd ębicach, obsług ę zaopatrzenia w węgiel, nawozy i środki do produkcji rolnej – firmy w Bałdrzychowie i Podd ębicach. W zakresie technicznej obsługi rolnictwa nie ma wyspecjalizowanych warsztatów. Naprawy sprz ętu rolniczego z reguły przeprowadzaj ą istniej ące zakłady mechaniki pojazdowej. Obszar gminy Podd ębice jest zapleczem produkcyjnym dla mleczarni w Wartkowicach. Zlikwidowane są jednak dawne zlewnie mleka, a odbiór z gospodarstw prowadz ących hodowl ę krów mlecznych odbywa si ę transportem zakładów mleczarskich. Z punktu widzenia gospodarki przestrzennej rolnictwo było, jest i nadal b ędzie wiod ącą funkcj ą gminy Podd ębice. Stan tego rolnictwa jest jednak zale żny od ogólnej koniunktury w kraju, głównie od opłacalno ści upraw i hodowli oraz mo żliwo ści zbytu produktów. W tym zakresie strategia lokalna nie ma znacz ącego wpływu na stan zamo żno ści ludno ści wiejskiej. Stale przybywa nowych wniosków o zmian ę przeznaczenia gruntów rolnych na cele nierolnicze i to niekoniecznie pod zalesienie, ale o bardziej opłacalne przeznaczenie na cele budowlane. Wnioski nie maj ą w przewadze żadnego uzasadnienia, bowiem liczba ludno ści wiejskiej od lat systematycznie spada. St ąd nale ży bardziej racjonalnie podchodzi ć do ich pozytywnego rozpatrzenia w niniejszym studium.

4.2. Pozarolnicza działalno ść gospodarcza

Według stanu na koniec 2013 r. w mie ście i w gminie Podd ębice funkcjonowało 1166 podmiotów gospodarczych prowadz ących działalno ść w nast ępuj ących działach gospodarki.

Rodzaj działalno ści 2002 r. 2013 Produkcja wyrobów 11 45 Działalno ść produkcyjno-usługowa 272 199 Usługi budowlane 95 141 Działalno ść handlowa 481 571 Usługi gastronomiczne 43 Usługi ró żne (fryzjerstwo, szewstwo, 106 210 krawiectwo, transport, ubezpieczenia, projektowe,itp.) Ogółem 1008 1166

Z porównania danych ewidencji podmiotów gospodarczych w poszczególnych latach w okresie 2002-2013 wynika, że ogólna ich liczba zmienia si ę w bardzo niewielkim stopniu.

74 Około 90-120 podmiotów w okresie roku podlega wyrejestrowaniu lub zawieszeniu i podobna liczba podmiotów jest nowo rejestrowana. Świadczy to o pewnej stabilizacji aktywno ści gospodarczej w tym zakresie i pozwala wnosi ć na przyszło ść , i ż b ędzie jednak nast ępował niewielki wprawdzie, ale jednak wzrost liczby podmiotów gospodarczych i to w szczególno ści w usługach. Pod wzgl ędem liczby zatrudnionych, najwi ększe zakłady pracy to: Szpital w Podd ębicach, Starostwo Powiatowe w Podd ębicach, Urz ąd Miejski w Podd ębicach, PPHU „Markbud” Materiały Budowlane, Przedsi ębiorstwo In żynierii Środowiska i Melioracji „Ekomel” SA, Przedsiębiorstwo Budowlane „Budmark”, Ferma Niosek „Bałdrzychów – Chropy”, Fabryka Obuwia „Aster” Przedsi ębiorstwo Usług Komunalnych w Podd ębicach, Miejskie Przedsi ębiorstwo Wodoci ągów i Kanalizacji w Podd ębicach, Młyn Zbo żowy „Kłos”, Przedsi ębiorstwo Budromel, Geotermia Podd ębice, Zakłady Przemysłu Po ńczoszniczego Sandra Sp. z o.o. Wi ększo ść firm to drobne zakłady pracy zatrudniaj ące po mniej ni ż 50 osób.

4.3. Funkcja rekreacyjna

Zazwyczaj rozwój funkcji rekreacyjnej uzale żniony jest od atrakcyjno ści walorów środowiska przyrodniczego, kulturowego oraz istniej ącego zagospodarowania rekreacyjnego, a tak że tradycji wypoczynku i dost ępno ści komunikacyjnej. Spo śród poszczególnych elementów środowiska przyrodniczego najwa żniejsza rol ę odgrywaj ą tu: rze źba terenu, lesisto ść , zasoby wód powierzchniowych, osobliwo ści przyrody nieo żywionej, osobliwo ści fauny i flory oraz obszary prawnie chronione. Z walorów środowiska kulturowego najwa żniejsz ą rol ę przypisuje si ę cechom krajobrazu, obecno ści wyst ępowania zabytków kultury materialnej i obiektów o walorach kulturowych. W zakresie wyposa żenia obszaru w obiekty turystyczne – istotne znaczenie maj ą obiekty bazy noclegowej oraz urz ądzenia towarzysz ące: sportowe, gastronomiczne, rozrywkowe. Pewne znaczenie maj ą równie ż oznakowane szlaki turystyczne i dost ępno ść informacji o obszarze i jego atrakcjach, a jednym z najwa żniejszych elementów – dost ępno ść komunikacyjna. Na podstawie oceny walorów przyrodniczych, kulturowych oraz rozpoznania w terenie uznano, że najbardziej atrakcyjnymi dla funkcji rekreacyjnej s ą tereny nadwarcia ńskie w rejonie wsi Le śnik i Borzewisko. S ą to tereny le żą ce na skraju doliny rzeki Warty, w sąsiedztwie lasów. Do rzeki odległo ść wynosi 500-1000 m. Niezale żnie od blisko ści rzeki, atrakcyjnymi dla wypoczynku s ą tereny, na których ju ż istnieje jakie ś zagospodarowanie funkcj ą. Po prostu „jedni przyci ągaj ą drugich” tworz ąc zespoły działek rekreacyjnych (letniskowych). Tak dzieje si ę w Lipnicy, Ksawercinie, Wilczkowie, Panaszewie. Nie wszystkie z nich s ą legalne i nie wszystkie istniej ące w terenie zostały zgłoszone do opodatkowania. St ąd nie ma formalnych danych o całkowitej ilo ści zagospodarowanych i zabudowanych działek. W grupie wniosków o zmian ę przeznaczenia terenów – tylko kilka dotyczyło zabudowy letniskowej, w wi ększo ści, z uwagi na wy ższe stawki opłat lokalnych – wnioski dotyczyły zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej.

4.3. Uwarunkowania wynikaj ące ze stanu prawnego terenów

Analiza lokalizacji terenów komunalnych skłania do nast ępuj ących wniosków: 1) Zasoby terenów komunalnych s ą nieliczne: • w przypadku Podd ębic tereny poło żone w centralnej cz ęś ci miasta s ą w znacznej mierze zainwestowane; działki wolne od zabudowy usytuowane s ą głównie na obrze żach miasta, w cz ęś ci północnej i w dolinie rzeki Ner – na terenach niewskazanych do urbanizacji, • w przypadku gminy – tylko nieliczne s ą poło żone na terenach przeznaczonych do zabudowy, cz ęść z nich została dopiero wskazana do zabudowy w niniejszej edycji studium.

75 2) Znaczne rozproszenie terenów komunalnych, ich lokalizacja na terenach niewskazanych do zabudowy oraz ich niewielki areał ograniczaj ą mo żliwo ści prowadzenia aktywnej polityki przestrzennej przez Radę Miejsk ą i Burmistrza Podd ębic.

5. System komunikacji

5.1. Drogi i ulice

Na podstawowy układ komunikacyjny miasta i gminy składaj ą si ę:

A. droga krajowa Nr 72 relacji Konin-Turek-Uniejów-Balin-Podd ębice-Łód ź-Brzeziny-Rawa Mazowiecka klasy głównej, która prowadz ąc przez centrum miasta ruch tranzytowy jest z jednej strony otwarciem komunikacyjnym na zewn ątrz, ale z drugiej stanowi o znacz ącej uci ąż liwo ści tej komunikacji dla bezpiecze ństwa powszechnego. Droga prowadzi te ż przez zabudowane tereny wsi Praga i Klementów. Długo ść drogi krajowej w granicach administracyjnych miasta i gminy wynosi 18,633 km, w tym w granicach miasta jako ci ąg uliczny Łódzkiej i Kaliskiej – 2,625 km. Pełni ąc funkcj ę drogi głównej – nie posiada ona wymaganych parametrów, przede wszystkim w zakresie: a) odległo ści mi ędzy skrzy żowaniami, b) szeroko ści pasa drogowego w liniach rozgraniczaj ących, c) obsługi bezpo średniej posesji i obiektów.

B. drogi wojewódzkie w obszarze gminy to 3 drogi o ł ącznej długo ści 26,42 km. S ą to: • droga Nr 473 relacji Koło-Uniejów-Szadek-Łask, • droga Nr 478 relacji Rzymsko-Ksi ęż a Wólka-Kr ępa, • droga Nr 703 relacji PorczynyPraga-Poddebice-Łęczyca-Pi ątek-Łowicz. Wszystkie drogi maj ą w przewadze 16 m szeroko ść korytarza komunikacyjnego i na ogół 6 m szerokość jezdni, za ś ostatnio przebudowana droga Nr 703 od Podd ębic do granicy z gmin ą Wartkowice – szeroko ść jezdni 7 m. W granicy miasta Podd ębice jest to ul.Ł ęczycka. Wymaga dalszej modernizacji odcinek drogi Nr 703 od Podd ębic do Porczyn. Drogom wojewódzkim przypisana jest klasa dróg głównych o szeroko ści korytarza w liniach rozgraniczaj ących 25 m. Ich stan jest zadowalaj ący.

C. drogi powiatowe

Wykaz dróg powiatowych

Drogi powiatowe maj ą numery nadane im uchwał ą Nr 48/2004 Zarz ądu Województwa Łódzkiego z dnia 10 lutego 2004 r. w sprawie nadania numerów drogom powiatowym na obszarze województwa łódzkiego (Dz.U. z 2004 r. Nr 75, poz.670)

Numer drogi Relacja Długo ść km w gminie Pozamiejskie: 2531E Stawiszyn-Saków-Wartkowice-Praga-Pudłów 12,74 3701E Bronów-Kobylniki-Niewiesz-Lipnica-Ewelinów-Krępa 6,47 3702E Niewiesz-Wilczków-Karnice-Sędów 7,97 3705E Podd ębice (ul.Parz ęczewska)-Brudnów-Parz ęczew 3707E Podd ębice (ul.Mickiewicza)-Góra Bałdrzychowska-Kałów- 9,51 Złotniki-Dalików 3708E Podd ębice (ul.Targowa)-Ci ęż ków 4,53 3709E Panaszew-Kałów-Puczniew-Lutomiersk 2,65 3710E Łyszkowice-Dzierz ązna-Kr ępa 5,80 3711E Ksi ęż e Młyny-Niemysłów-Porczyny 3,09 3714E Niemysłów-Rzechta 0,70 3717E Dru żbin-Lipki-Busina 2,24 3723E Pudłówek-Feliksów-Mały ń-do drogi 3706E 3,28

76 miejskie 3716E Podd ębice – ul.Południowa 0,163 3742E Podd ębice – ul.Przejazd 0,262 3743E Podd ębice – ul.Zielona, ul.Polna 0,858 3744E Podd ębice – ul.Polna 0,210 3745E Podd ębice – ul.Krasickiego 0,721 3746E Podd ębice – ul.Północna 0,800 3747E Podd ębice – ul. 1 Maja 0,750 3748E Podd ębice – ul.Piotrowskiego 0,680 3749E Podd ębice – ul. Krótka 0,770 . Stan dróg powiatowych nie jest zadowalaj ący, wi ększo ść odcinków wymaga przebudowy i remontów. Wi ększo ść dróg ma nawierzchni ę asfaltow ą i szeroko ść jezdni 5,0 m. Zdarzaj ą si ę jednak nawierzchnie tłuczniowe i gruntowe. W przewadze drogi powiatowe nie mają te ż rowów przydro żnych umo żliwiaj ących odprowadzenie wód deszczowych, chodników, a pobocza nie s ą przystosowane do ruchu pieszego. Drogami zarz ądza Starostwo Powiatowe w Podd ębicach. Uchwał ą Nr XXXVII/220/13 z dnia 12 grudnia 2013 r. Rada Powiatu w Podd ębicach wyznaczyła miejsca lokalizacji przystanków komunikacyjnych zlokalizowanych w ciagach dróg powiatowych i przyj ęła regulamin korzystania z nich przez przewo źników komunikacji zbiorowej.

Wykaz dróg gminnych: Drogi gminne w gminie Podd ębice maj ą numeracj ę zgodn ą z uchwał ą Nr 717/06 Zarz ądu Województwa Łódzkiego z dnia 23 sierpnia 2006 r. w sprawie nadania numerów drogom publicznym gminnym na obszarze województwa łódzkiego (Dz.U.z 2006 r. Nr 319, poz. 2482)

Lp Numer Relacja Długo ść Nawierzchnia drogi w km 1. 111001E Kolonia Niewiesz-Kol.Józefów-gr.gminy 2,55 bitumiczna 2. 110002E Kolonia Józefów-Szarów Ksi ęż y 1,80 bitumiczna 3. 111003E Kol.Balin-Dzierz ązna-Ksi ęze Kowale-Lubiszewice - 8,11 żwir. żużl. i gruntowa gr.gminy Pęczniew (Ksi ęż a Wólka) 4. 111004E Ksawercin-Truskawiec 5,60 j.w. 5. 111005E Kr ępa-Nowa Wie ś 3,56 bitumiczna 6. 111006E Porczyny-Antonina-gr.gminy P ęczniew 2,33 żwir. żużl.+gruntowa (Wola Pomianowa) 7. 111007E Porczyny-Bałdrzychów 3,24 bitumiczna 8. 111008E Mrowiczna-Tarnowa-gr.gm.Dalików (Złotniki) 3,07 żwirowa+tłuczniowa+asfaltowa 9. 111009E Panaszew-gr.gm.Dalików (Krzemieniew) 1,09 bitumiczna 10. 111010E Pudłów Nowy-Pudłów Stary 2,82 bitumiczna 11. 111011E Pudłówek-gr.gm.Zadzim (Piotrów) 0,66 bitumiczna 12. 111012E Góra Bałdrzychowska-Feliksów- 4,06 bitumiczna+gruntowa gr.gm.Zadzim (Ruda Je żewska) 13. 111013E Leokadiew-Tumusin-gr.gminy Dalików (Złotniki) 2,50 żwirowa+gruntowa 14. 111014E Nowa Wie ś-Podgórcze 2,30 żwirowa+gruntowa 15. 111015E Małe- Brzezinki-Tarnowa-Józefka-Adamów- 13,5 żwirowa+gruntowa+bitumiczna Góra Bałdrzychowska-Zagórzyce- Bałdrzychów 16. 111016E Podd ębice-Sworawa-Małe 2,49 gruntowa+bitumiczna 17. 111017E Józefów Kolonia-gr.gm.Wartkowice (S ędów) 2,27 żwirowa 18. 111018E Feliksów-DP 2723E 1,54 bitumiczna 19. 111019E Golice-gr.gm.Wartkowice (Nowa Wie ś) 1,09 gruntowa 20. 111020E Podd ębice-Byczyna-DP3708E 3,05 żwirowa+bitumiczna 21. 111021E Dominikowice-Balin-Lipnica 2,57 żwirowa 22. 111301E Podd ębice, ul.Baczy ńskiego 0,24 bitumiczna 23. 111302E Podd ębice, ul. Brzozowa 0,14 gruntowa 24. 111303E Podd ębice, ul.Cicha 0,082 bitumiczna 25. 111305E Podd ębice, ul.Deczy ńskiego 0,14 bitumiczna 26. 111306E Podd ębice, ul. D ębowa 0,09 bitumiczna 27. 111307E Podd ębice, ul.Dojazd 0,13 bitumiczna 28. 111308E Podd ębice, ul.22 Lipca 0,25 bitumiczna 29. 111309E Podd ębice, ul.Grunwaldzka 0,12 bitumiczna 30. 111310E Podd ębice, ul. Kili ńskiego 0,43 bitumiczna+kostka

77 31. 111311E Podd ębice, ul.Kochanowskiego 0,06 bitumiczna 32. 111312E Podd ębice, ul.Konopnickiej 0,15 bitumiczna 33. 111313E Podd ębice, ul. Kopernika 0,22 bitumiczna 34. 111314E Podd ębice, ul. Kosmonautów 0,22 bitumiczna 35. 111315E Podd ębice, ul. Le śna 0,22 gruntowa 36. 111316E Podd ębice, ul. Miła, ul.Radosna, ul.Spokojna 0,99 bitumiczna 37. 111317E Podd ębice, ul.Młynarska 2,09 destrukt, gruntowa, bitumiczna 38. 111318E Podd ębice, ul. Morelowa 0,13 bitumiczna 39. 111319E Podd ębice, ul.Nadrzeczna 0,16 kostka brukowa 40. 111320E Podd ębice, ul.Nowa 0,04 bitumiczna 41. 111321E Podd ębice, ul.Ogrodowa 0,21 bitumiczna 42 111322E Podd ębice, ul.Osiedlowa 0,06 bitumiczna 43 111323E Podd ębice, ul.18 Stycznia 0,08 bitumiczna 44. 111324E Podd ębice, ul.Partyzantów 1,66 bitumiczna+gruntowa 45. 111325E Podd ębice, ul.Piaskowa, ul. Zacisze 0,29 gruntowa 46. 111326E Podd ębice, ul.Pi ękna 0,12 bitumiczna 47. 111327E Podd ębice, ul.Pogodna, ul. Słoneczna 0,39 bitumiczna 48. 111328E Podd ębice, ul.Poprzeczna, ul.Sobieskiego 0,57 bitumiczna 49. 111329E Podd ębice, ul.Przejazd (odc.Pl.Ko ściuszki- 0,1 bitumiczna Narutowicza i odc. ul.Zielona-Łódzka) 50. 111330E Podd ębice, ul.Przyszło ść 0,13 bitumiczna 51. 111331E Podd ębice, ul.Pułaskiego 0,12 bitumiczna 52. 111332E Podd ębice, ul.Reja 0,2 bitumiczna 53. 111333E Podd ębice, ul.Rzemie ślnicza 0,36 bitumiczna 54. 111334E Podd ębice, ul.Sienkiewicza 0,48 bitumiczna 55. 111335E Podd ębice, ul.Sosnowa 0,18 56. 111336E Podd ębice, ul.Spacerowa 0,11 bitumiczna 57. 111337E Podd ębice, ul.Szkolna 0,32 bitumiczna 58. 111338E Podd ębice, ul. Świerczewskiego 0,09 bitumiczna 59. 111339E Podd ębice, ul.Wesoła 0,24 bitumiczna 60. 111340E Podd ębice, ul.Wiejska 0,2 bitumiczna 61. 111341E Podd ębice, ul.Wi śniowa 0,23 bitumiczna 62. 111342E Podd ębice, ul.Wodna 0,13 kostka brukowa 63. 111343E Podd ębice, ul.Wschodnia 0,16 gruntowa 64. 111344E Podd ębice, ul.Wyzwolenia 0,12 bitumiczna 65. 111345E Podd ębice, ul.Plac Ko ściuszki 0,6 kostka brukowa 66. 111346E Podd ębice, ul.Mickiewicza (odc.Pl.Ko ściuszki- 0,56 bitumiczna ul.Targowa) 67. 111347E Podd ębice, ul.Narutowicza 0,52 bitumiczna 68. 111348E Podd ębice, ul.Polna (odc.ul.Mickiewicza- 0,13 bitumiczna ul.Narutowicza)

5.2. Układ kolejowy

Przez obszar gminy przebiega linia kolejowa CE65 pierwszorz ędnego znaczenia Śląsk-Porty (tzw.magistrala w ęglowa). Linia jest zelektryfikowana, dwutorowa. Stacja kolejowa znajduje si ę we wsi Bałdrzychów, w odległo ści około 2 km od miasta. Nie zatrzymuj ą si ę tutaj poci ągi pospieszne. Kolej nie odgrywa istotnej roli w bezpo średniej obsłudze gminy. Tereny kolejowe stanowi ą tereny zamkni ęte w rozumieniu przepisów odr ębnych. Nie maj ą ustanowionej strefy ochronnej i nie wymagaj ą jej ustanowienia.

5.3 Komunikacja zbiorowa

Do niedawna przystanek komunikacji zbiorowej PKS znajdował si ę na Placu Ko ściuszki obok obiektu handlowego. Obecnie, wskutek prowadzonych prac rewaloryzacyjnych Placu przystanek został przeniesiony na ulicę Przejazd z miejscami postojowymi dla autobusów na gminnym placyku po miasteczku ruchu w rejonie ul.Kosmonautów. Nie ma tam żadnego obiektu budowlanego przystosowanego dla potrzeb podró żnych oczekuj ących na autobusy komunikacji zbiorowej typu poczekalnia, kasy biletowe czy WC, co oznacza tymczasowo ść tej lokalizacji. Powi ązania zewn ętrzne s ą realizowane głównie przez układ drogowy i linie autobusowe PKS,

78 przewo źników prywatnych oraz po średnio przez lini ę kolejow ą i stacj ę Podd ębice w Bałdrzychowie. Główne powi ązania zapewniaj ą droga krajowa Nr 72 oraz wszystkie drogi wojewódzkie. Mo żna st ąd bezpo średnio dojecha ć do Łodzi, Warszawy, Łowicza, Ł ęczycy, Konina, Piły, Gniezna i Poznania. Otwarcie na inne regiony zapewnia wjazd na autostrad ę A2 drog ą wojewódzk ą Nr 703 poprzez w ęzeł „Wartkowice”.

Podsumowanie uwarunkowa ń wynikaj ących ze stanu dróg i problemów komunikacyjnych; • Utrudniona, z racji odległo ści miasta od dworca kolejowego, jest dost ępno ść do linii kolejowej, • Coraz pilniejsz ą staje si ę wyeliminowanie ruchu tranzytowego z centrum miasta oraz poprawa bezpiecze ństwa ruchu w ci ągach dróg na przebiegu przez poszczególne miejscowo ści. W tym celu nale ży kontynuowa ć utrzymywanie we wszystkich dokumentach planistycznych korytarzy dla obwodnicy miasta Podd ębice oraz Praga i Klementów. • Konieczna jest rozbudowa układu komunikacyjnego na kierunkach poł ącze ń o środka powiatowego z o środkami gminnymi, • Nale ży kontynuowa ć rozpocz ęte działania inwestycyjne na rzecz tworzenia systemu ście żek rowerowych zarówno w mie ście jak i w obszarze gminy.

6. Infrastruktura techniczna

6.1. Zaopatrzenie w wod ę

Analiza stanu zaopatrzenia Gminy i Miasta Podd ębice w wod ę wykazały, że prawie cały teren gminy posiada zorganizowany system zaopatrzenia w wod ę poprzez sie ć wodoci ągów wiejskich. Gmina posiadała na koniec 2012 r. 274 km sieci wodoci ągowej. Zaopatrzenie ludno ści w wod ę odbywa si ę z uj ęć wód podziemnych ujmuj ących do eksploatacji utwory kredy górnej oraz sporadycznie utwory czwartorz ędu. Poni żej przedstawiono charakterystyk ę uj ęć wodoci ągowych prowadzonych przez Miejskie Przedsi ębiorstwo Wodoci ągów i Kanalizacji w Podd ębicach, ul. Parz ęczewska 29/35:

1. Podd ębice, ul. Parz ęczewska 29/35 - wodoci ąg komunalny, składa si ę z trzech studni o gł ęboko ści po 70 m ( studnia nr 1 i nr 2) i 75 m (studnia nr 3) ujmuj ących do eksploatacji utwory kredy górnej. Zasoby eksploatacyjne uj ęcia ustalono w wysoko ści Q = 146,0 m 3/h, maksymalny godzinowy pobór wody okre ślony w pozwoleniu wodnoprawnym wynosi 3 Qmaxh = 146,0 m /h.

2. Bałdrzychów – wodoci ąg wiejski, zaopatruje w wod ę mieszka ńców miejscowo ści Bałdrzychów, Praga, Pudłów Nowy Pudłów Stary, Feliksów oraz cz ęść Pudłówka, składa si ę z dwóch studni o gł ęboko ści 60,0 m (studnia nr 1) i 50,3 m (studnia nr 2) ujmuj ących do eksploatacji utwory kredy górnej. Zasoby eksploatacyjne uj ęcia ustalono w wysoko ści Q = 79,0 m 3/h, maksymalny godzinowy pobór wody okre ślony w pozwoleniu 3 wodnoprawnym wynosi Q maxh = 32,0 m /h.

3. Niemysłów – wodoci ąg wiejski, zaopatruje w wod ę mieszka ńców miejscowo ści Niemysłów, Lubiszewice, Paulina, składa si ę z jednej studni o gł ęboko ści 30,0 m ujmuj ącej do eksploatacji utwory kredy górnej. Zasoby eksploatacyjne uj ęcia ustalono w wysoko ści Q = 51,0 m 3/h, maksymalny godzinowy pobór wody okre ślony w pozwoleniu 3 wodnoprawnym wynosi Q maxh = 32,0 m /h

4. Łęż ki - wodoci ąg wiejski, zaopatruje w wod ę mieszka ńców miejscowo ści Ł ęż ki, Ł ęż ki Kolonia, Adamów, Byczyna, Kolonia Byczyna, R ąkczyn, Zagórzyce, Kolonia Góra Bałdrzychowska, Aleksandrówek, Adamów, Szczyty, Panaszew, Józefka, Tumusin, Antoninów, Tarnowa, Golice, Mrowiczna, składa si ę z jednej studni o gł ęboko ści 45,0 m ujmuj ącej do eksploatacji utwory kredy górnej. Zasoby eksploatacyjne uj ęcia ustalono

79 w wysoko ści Q = 50,0 m 3/h, maksymalny godzinowy pobór wody okre ślony w pozwoleniu 3 wodnoprawnym wynosi Q maxh = 19,0 m /h

5. Góra Bałdrzychowska – wodoci ąg wiejski zaopatruje w wod ę mieszka ńców miejscowo ści Góra Bałdrzychowska, Wólka, Kałów, Zagórzyce, Kolonia Góra Bałdrzychowska, składa si ę z jednej studni o gł ęboko ści 50,0 m ujmuj ącej do eksploatacji utwory kredy górnej. Zasoby eksploatacyjne uj ęcia ustalono w wysoko ści Q = 53,6 m 3/h, maksymalny 3 godzinowy pobór wody okre ślony w pozwoleniu wodnoprawnym wynosi Q maxh = 29,0 m /h.

6. Sworawa – wodoci ąg wiejski, zaopatruje w wod ę mieszka ńców miejscowo ści Sworawa, Małe, Brzezinki, Jabłonka, składa si ę z jednej studni o gł ęboko ści 60,0 m ujmuj ącej do eksploatacji utwory kredy górnej. Zasoby eksploatacyjne uj ęcia ustalono w wysoko ści Q = 60,0 m 3/h, maksymalny godzinowy pobór wody okre ślony w pozwoleniu 3 wodnoprawnym wynosi Q maxh = 13,0 m /h

7. Porczyny – wodoci ąg wiejski, zaopatruje w wod ę mieszka ńców miejscowo ści Porczyny, Lipki, Borki, Malenie, Antonina, Wylazłów, Nowa Wieś, Welinów, Kr ępa, Ksawercin, Tryskawiec, Dzierz ązna, Gibaszew, Le śnik, Izabela, Busina, Borzewisko i Paulina, składa si ę z jednej studni o gł ęboko ści 60,0 m ujmuj ącej do eksploatacji utwory kredy górnej. Zasoby eksploatacyjne uj ęcia ustalono w wysoko ści Q = 63,0 m 3/h, maksymalny 3 godzinowy pobór wody okre ślony w pozwoleniu wodnoprawnym wynosi Q maxh = 60,0 m /h.

8. Niewiesz – wodoci ąg wiejski zaopatruje w wod ę mieszka ńców miejscowo ści Niewiesz, Kolonia Niewiesz, Kobylniki, Szarów, Lipnica, Chropy, Kolonia Chropy, Wilczków, Karnice, Grocholice, Sempółki, Józefów Wie ś, składa si ę z jednej studni o gł ęboko ści 70,0 m ujmuj ącej do eksploatacji utwory kredy górnej. Zasoby eksploatacyjne uj ęcia ustalono w wysoko ści Q = 126,0 m 3/h, maksymalny godzinowy pobór wody okre ślony w pozwoleniu 3 wodnoprawnym wynosi Q maxh = 34,0 m /h

Ponadto na omawianym terenie wyst ępuj ą uj ęcia zaopatruj ące w wod ę zakłady, szkoły oraz indywidualnych odbiorców.. Zasoby eksploatacyjne ustalone s ą w wysoko ści od ok. 1,0 m 3/h do ponad 80,0 m 3/h.

Do najwi ększych u żytkowników nale żą m.in.:

1. uj ęcie wody w m. Kr ępa dla Zakładu – Winiarni, składa si ę z jednej studni o gł ęboko ści 112,0 m ujmuj ącej do eksploatacji utwory kredy górnej. Zasoby eksploatacyjne uj ęcia ustalono w wysoko ści Q = 80,0 m 3/h. Obecnie uj ęcie, podobnie jak wszystkie obiekty przemysłowe na terenie b.winiarni w Kr ępie, jest nieczynne.

2. Ferma Niosek Bałdrzychów – Chropy , - uj ęcie zlokalizowane w m. Bałdrzychów składa si ę z dwóch studni o gł ębokościach po 80,0 m ujmuj ących do eksploatacji utwory kredy górnej. Zasoby eksploatacyjne ustalono w wysoko ści Q = 80,0 m 3/h, - uj ęcie zlokalizowane w m. Chropy składa si ę z jednej studni o gł ęboko ściach 50,0 m ujmuj ącej do eksploatacji utwory kredy górnej. Zasoby eksploatacyjne ustalono w wysoko ści Q = 75,3 m 3/h,

3. Gminna Spółdzielnia „Samopomoc Chłopska” w Podd ębicach ul. Kaliska 5/7, uj ęcie wody w m. Klementów 1, składa si ę z jednej studni o gł ęboko ści 50,0 m ujmuj ącej do eksploatacji utwory kredy górnej. Zasoby eksploatacyjne uj ęcia ustalono w wysoko ści Q = 40,5 m 3/h,

80 4. Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Podd ębicach, ul. Mickiewicza 16/20, uj ęcie wody składa si ę z jednej studni o gł ęboko ści 65,0 m ujmuj ącej do eksploatacji utwory kredy górnej. Zasoby eksploatacyjne uj ęcia ustalono w wysoko ści Q = 21,0 m 3/h, 5. Dom Kultury i Sportu w Podd ębicach ul. Mickiewicza 9/11, uj ęcie wody składa si ę z jednej studni o gł ęboko ści 60,0 m ujmuj ącej do eksploatacji utwory kredy górnej. Zasoby eksploatacyjne uj ęcia ustalono w wysoko ści Q = 28,0 m 3/h,

Eksploatacj ę urz ądze ń i sieci wodoci ągów gminnych prowadzi Miejskie Przedsi ębiorstwo Wodoci ągów i Kanalizacji w Podd ębicach, ul. Parz ęczewska 29/35. Na eksploatacj ę uj ęć MPWiK posiada pozwolenia wodnoprawne. Jakkolwiek zasadnicza cz ęść gminnej sieci wodoci ągowej została wykonana przez 1995 rokiem, to nadal realizowane s ą odcinki sieci we wsiach, gdzie ich wczesniej nie było oraz dla nowych terenów z zainwestowaniem osadniczym. Według danych na koniec 2012 r. długo ść sieci wodoci ągowej w poszczególnych systemach grupowych wynosiła:

Lp. Nazwa wodociagu Wsie podł ączone do wodoci ągu Długo ść sieci Ilo ść przyłaczy km 1. Podd ębice Miasto Podd ębice 28,9 1317 2. Bałdrzychów Bałdrzychów, Praga, Klementów, 35,7 483 Pudłów, Pudłówek, Feliksów 3. Góra Bałdrzychowska- Góra Bałdrzychowska, Wólka, Kałów, 60,7 740 Łęż ki Adamów, Tumusin, Panaszew, Tarnowa, Golice, Ł ęż ki, R ąkczyn, Zagórzyce 4. Niewiesz + Chropy Niewiesz, Szarów, Kobylniki, 48,0 422 Józefów, Sempółki, Lipnica, Grocholice 5. Niemysłów Niemysłów 14,1 162 6. Sworawa Sworawa 5,5 138 7. Porczyny Porczyny, Malenie, Antonina, Borki 49,4 567 Lipkowskie, Kr ępa, Dzierz ązna, Welinów, Ksawercin, Nowa Wie ś, Borzewiwsko, Le śnik 8. Chropy Chropy, Karnice, Wilczków 9. z uj ęcia w Dobrej Le śnik po lewej stronie rzeki Warty 4,2 21 10. Razem miasto i gmina 276,4 3850 w tym: miasto 28,9 1317 gmina 247,5 2533

Stopie ń zwodociagowania miasta i gminy okre śla si ę na ok. 95 %. Do budowy pozostaj ą głównie nowe, przeznaczone do zabudowy tereny i odcinki stanowi ące przedłu żenie ju ż istniej ących sieci.

6.2. Gospodarka ściekowa

Miasto i Gmina Podd ębice, a w szczególno ści miasto nale ży do najlepiej wyposa żonych w sie ć kanalizacyjn ą w regionie łódzkim. Na zorganizowany system odprowadzania ścieków do sieci kanalizacyjnej i oczyszczanie ścieków składaj ą si ę:

• miejska mechaniczno-biologiczna oczyszczalnia ścieków w Podd ębicach o wydajno ści 730 m3/d, maj ąca aktualne pozwolenie wodno-prawne do ko ńca 2015 r., która pozwala obsłu żyć łącznie 14875 RLM. Oczyszczone ścieki s ą odprowadzane do Neru,

• mechaniczno-biologiczna oczyszczalnia ścieków w Sworawie, kontenerowa typu KOS, o wydajno ści 54 m 3/d z waznym pozwoleniem wodno-prawnym na funkcjonowanie do 2015 r. Oczyszczone ścieki s ą odprowadzane do rowu melioracyjnego,

• mechaniczno-biologiczna oczyszczalnia ścieków typu „BIOBLOK MU-200” w Bałdrzychowie,

81 na terenie Fermy Drobiu Wo źniak, o wydajno ści 90,3 m 3/d. Oczyszczeniu podlegaj ą ścieki przemysłowe z fermy. Oczyszczone ścieki s ą odprowadzane do Neru.

• mechaniczno-biologiczna oczyszczalnia ścieków typu „BIOBLOK MU-50” w Chropach, na terenie Fermy Drobiu Wo źniak, o wydajno ści 50,0 m 3/d. Oczyszczone ścieki s ą odprowadzane do Kanału S ędów-Wilkowice.

• ponad 100 przydomowych oczyszczalni ścieków, z których najwi ęcej, bo 52 znajduje si ę w Lipnicy, 21 w Pudłowie Nowym, 22 w Pudłówku, 9 w Wilczkowie i pojedyncze w Rodrysinie, Tarnowej, Niewieszu, Feliksowie, Niemysłowie i Bałdrzychowie,

• 12 indywidualnych biologicznych oczyszczalni ścieków przy zakładach produkcyjnych.

• 43,0 km gminnej sieci kanalizacji sanitarnej, w tym 34,2 km w Podd ębicach i 8,8 km na terenie gminy (Sworawa, Byczyna).

W pozostałych obszarach gminy ścieki s ą gromadzone w zbiornikach bezodpływowych i wywozone taborem asenizacyjnym do punktu zlewowego przy oczyszczalni ścieków w Podd ębicach. Przyjmuj ąc ilo ść mieszka ńców korzystaj ących z kanalizacji, stopie ń skanalizowania miasta i gminy Podd ębice szacuje si ę na poziomie %.

6.3. Zaopatrzenie w energi ę elektryczn ą

Zasilanie miasta i gminy Podd ębice w energi ę elektryczn ą odbywa si ę z udziałem dwóch stacji 110/15kV, zlokalizowanych w Podd ębicach oraz w Bałdrzychowie. Stacje te s ą połaczone systemem elektroenergetycznym liniami 110 kV: • GPZ Podd ębice 1 zlokalizowany w Bałdrzychowie z moc ą zainstalowan ą 16 MVA zasilany dwoma liniami 110 kV z kierunku Adamowa i Szadku, • GPZ Podd ębice 2 zlokalizowany na terenie miasta przy ul.Łódzkiej z moc ą zainstalowan ą 16MVA zasilany lini ą 110 kV z GPZ Podd ębice 1 oraz awaryjnie po stronie średniego napi ęcia lini ą napowietrzn ą 15 kV, • GPZ Jeziorsko zlokalizowany poza terenem gminy zasilany liniami średniego napi ęcia 15 kV z elektrowni wodnej w Jeziorsku. Istniej ący system zasilania miasta i gminy Podd ębice z sieci 110 kV zaspokaja obecne i perspektywiczne potrzeby elektroenergetyczne przy zało żeniu umiarkowanego tempa rozwoju i niezmienionego poziomu niezawodno ści zasilania. Zwi ększenie mo żliwo ści dostarczania energii elektrycznej i wzrost niezawodności działania wymaga modernizacji i rozbudowy GPZ i linii 110 kV GPZ Podd ębice 1 – GPZ Podd ębice 2 na dwutorow ą. B ędzie to trudne z uwagi na kolizyjno ść przebiegu linii przez tereny zainwestowane. Przez teren gminy obecnie przebiegaj ą nadto dwie linie napowietrzne wysokiego napi ęcia 220 kV relacji Adamów-Janów oraz Adamów-Rypułtowice. Zasilanie odbiorców w energi ę elektryczn ą realizowane jest przez napowietrzne i kablowe sieci średniego napi ęcia 15 kV, stacje transformatorowe 15/0,4 kV oraz sie ć niskiego napi ęcia. Dostawa energii jest powszechna. Na terenie gminy dominuj ą nasłupowe stacje transformatorowe (wn ętrzowych jest tylko 3: w zakładzie drobiarskim w Bałdrzychowie, w Kolonii Chropy i w Górze Bałdrzychowskiej) zasilane w zdecydowanej wi ększo ści liniami napowietrznymi. W przewadze linie średniego i niskiego napi ęcia wymagaj ą modernizacji. Miasto Podd ębice zasilane jest w energi ę w oparciu o linie wychodz ące z GPZ Podd ębice (tzw. Miasto 1, 2 i 3) powi ązane ze sob ą oraz innymni liniami przebiegaj ącymi przez tereny zabudowane i przeznaczone do zabudowy oraz na jego obrze żach. Wi ększo ść stacji transformatorowych w mie ście to stacje wn ętrzowe, za ś stacje nasłupowe sukcesywnie s ą i będą wymieniane na wn ętrzowe, a linie napowietrzne na kablowe. Sie ć średnich napi ęć obsługiwana jest przez Rejon Energetyczny w Sieradzu.

82

6.4. Gospodarka odpadami

Od 1 lipca 2013 r. za wła ściwe zagospodarowanie odpadów komunalnych z terenu miasta i gminy Podd ębice jest odpowiedzialny samorz ąd gminy. Wyłonion ą do odbioru odpadów w drodze przetargu firm ą do ko ńca 2014 r. jest Ekoserwis z Kutna. Odpady komunalne s ą wywo żone poza obszar gminy na składowisko odpadów w Zakładzie Zagospodarowania Odpadów w Krzy żanówku k/Kutna. Wprowadzony obowi ązek segregacji odpadów u źródła na zmieszane, szklane, z tworzyw sztucznych i odpady biodegradowalne jest systematycznie wdra żany. Ma by ć utworzony punkt selektywnego zbierania odpadów, do którego wszyscy mieszka ńcy będą mogli nieodpłatnie dostarcza ć selektywnie zbierane odpady m.in. zu żyty sprz ęt elektroniczny i elektryczny, chemikalia, zu żyte akumulatory, ogniwa i baterie, opony, metale, meble i odpady wielkogabarytowe, odpady zielone i ulegaj ące biodegradacji, przeterminowane lekarstwa i inne odpady niebezpieczne, za wyj ątkiem abestu. Nie s ą obj ęte systemem gminnym odpady poremontowe i budowlane, a ich pozbywanie si ę odbywa si ę na koszt wła ścicieli przez firm ę wywozow ą dysponuj ącą stosownym zezwoleniem Burmistrza Podd ębic. Odpady medyczne s ą odbierane przez wyspecjalizowan ą firm ę i kierowane do spalarni odpadów. Osady ściekowe z oczyszczalni ścieków s ą wywo żone do ZZO w Krzy żanówku. Zgodnie z odr ębnymi przepisami, gospodarka odpadami przemysłowymi jest obowi ązkiem ka żdego zakładu je wytwarzaj ącego i jest prowadzona bez udziału samorz ądu gminy. Problemem na najbli ższ ą przyszło ść jest sukcesywna wymiana dachów pokrytych eternitem. Według gminnego programu ochrony środowiska powierzchnia dachów pokrytych eternitem w gminie i mie ście Podd ębice wynosi 518.695 m2. Nie ma w Podd ębicach terenów o funkcji stałego cmentarzyska dla zwierz ąt. Nie ma te ż mogilników i miejsc składowania przeterminowanych środków ochrony ro ślin. W gminie funkcjonuj ą dwa podmioty gospodarcze uprawnione do odbioru pojazdów wycofanych z eksploatacji. S ą to: Firma ROLBUD Czesław Gontarz w Borysowie 22b i PPHU ZŁOMEX Ireneusz Linowiecki w Bałdrzychowie 99.

6.5. Zaopatrzenie w gaz

Przez teren gminy Podd ębice przechodzi gazoci ąg wysokiego cisnienia DN250 MOP 5.5 MPa relacji Łód ź-Turek oraz gazoci ąg przył ączeniowy DN 100 do istniej ącej stacji gazowej wysokiego cisnienia Podd ębice-Sworawa. W obr ębie sieci gazowej wysokiego cisnienia nale ży stopsowa ć strefy kontrolowane odpowiadaj ące przepisom odr ębnym w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiada ć sieci gazowe (w okresie sporz ądzania niniejszego studium jest to rozporz ądzenie Ministra Gospodarki z dnia 26 kwietnia 2013 r. (Dz.U.z 2013 r. poz. 640). W miejscowo ści Podd ębice – Sworawa zlokalizowana jest stacja redukcyjno-pomiarowa I-go stopnia o przepustowo ści Q= 6000 m 3/h. Obecnie sie ć gazowa funkcjonuje na terenie miasta Podd ębice oraz we wsiach: Praga, Klementów, Chropy, Sworawa, Bałdrzychów, Busina, Borysew. Jest to ł ącznie ok. 50 km sieci wraz z ok. 733 odbiorcami.

6.6. Ciepłownictwo i geotermia

Do niedawna podstawowymi źródłami ciepła były w mie ście i w gminie przede wszystkim lokalne kotłownie opalane gazem przewodowym, olejem opałowym i w ęglem obsługuj ące budownictwo wielorodzinne, jednorodzinne oraz własne kotłownie zakładów pracy. Wi ększo ść budynków u żyteczno ści publicznej korzystała w kotłowni wbudowanych. Łącznie w gminie funkcjonowało 35 kotłowni o mocy od 0,1-5,8 MW. W mie ście najwa żniejszymi z nich to kotłownia przy ul. Zielonej 14 wraz z 1,6 km sieci ciepłowniczej, kotłowania przy ul. Krasickiego 15 z 1,6 km sieci ciepłowniczej i kotłownia przy ul. Cichej 4 z 0,7 km sieci.

83 Są to kotłownie osiedlowe pracuj ące w oparciu o gaz ziemny, w tym jedna w systemie skojarzonym (gaz + energia słoneczna na potrzeby ciepłej wody u żytkowej poprzez instalacj ę solarn ą o powierzchni prawie 1300 m 2). W 2008 r. ostatnia osiedlowa kotłownia w ęglowa została zast ąpiona kotłowni ą na biomas ę. Po uruchomieniu otworu wód geotermalnych „Podd ębice GT-2” w 2012 r. zrealizowano budow ę ciepłowni geotermalnej w bezpo średnim s ąsiedztwie uj ęcia (wymiennikownia z 2 wymiennikami ciepła, po 5 MW ka żdy). Wysoka temperatura wód geotermalnych (71 0C) daje obecnie wi ększe mo żliwo ści zasilania istniej ącej sieci ciepłowniczej, ni ż to pierwotnie zakładano w pracach koncepcyjnych i projektowych. Woda, oddaj ąc sukcesywnie swe ciepło, b ędzie mogła by ć wielokrotnie wykorzystywana w obiegach o coraz ni ższym pułapie temperaturowym. Ciepło wody termalnej zostało wpierw skierowane po średnio (poprzez wymiennik ciepła) do instalacji grzewczej, zapewniaj ąc dostaw ę ciepła równie ż do odbiorców zlokalizowanych z bezpo średnim sąsiedztwie odwiertu wody geotermalnej. S ą to: Podd ębickie Centrum Zdrowia, Liceum Ogólnokształc ące, Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych, Zespół Pałacowy w Podd ębicach, baseny zewn ętrzne w ramach obiektów sportowych, zespół pałacowy. Woda termalna zabezpiecza ciepło dla celów ciepłej wody u żytkowej oraz do celów grzewczych w okresie zimowym. Z wymiennikowni w dwóch kierunkach zostały wyprowadzone ruroci ągi preizolowane. Z jednego odgał ęzienia woda sieciowa została doprowadzona do kotłowni przy ul. Zielonej oraz nowych odbiorców zlokalizowanych wzdłu ż trasy sieci. Ten etap został wykonany w 2012 r. Docelowo, z tego odgał ęzienia przewiduje si ę zasilanie odbiorców we wsi Byczyna i Byczyna Kolonia. Drugie odgał ęzienie do kotłowni przy ul. Krasickiego zostało wykonane w 2013 r. Ciepło geotermalne pełni rol ę źródła podstawowego, natomiast źródłem szczytowym b ędą kotły gazowe i biomasy, zabudowane w poszczególnych budynkach kotłowni, o których wy żej mowa. Wykonany w 2012 r. ruroci ąg wody termalnej do szpitala zostanie wykorzystany do celów balneologicznych (m.in. do k ąpieli oraz rehabilitacji hydroterapeutycznej). Instytucje i zakłady usługowe oraz produkcyjne dysponuj ą indywidualnymi źródłami energii cieplnej. W ostatnich latach obserwowany jest wolny, ale systematyczny proces zmiany no śników energii cieplnej na ekologiczne tj. gaz przewodowy, energi ę elektryczn ą, olej opałowy o niskiej zawarto ści siarki, kotłownie na eko-groszek. W Podd ębicach planowane jest usytuowanie drugiego otworu wody geotermalnej.

6.7. Telekomunikacja

Zarówno miasto jak i gmina s ą wyposa żone w ł ącza telefoniczne: sie ć kablow ą i napowietrzn ą oraz światłowodow ą w stopniu zaspokajaj ącym potrzeby mieszka ńców na telefony stacjonarne i komórkowe. W mie ście funkcjonuj ą stacje bazowe telefonii komórkowej przy ul. Sienkiewicza, a w gminie: w Porczynach i w Kr ępie i Bałdrzychowie (tu: na elewatorze zbo żowym). Nie s ą zgłaszane inne potrzeby w tym zakresie.

7. Ustalenia z zakresu planowania przestrzennego

Zgodnie z obowi ązuj ącymi przepisami ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, plany miejscowe sporz ądzone na podstawie przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. , a wi ęc po 1 stycznia 1995 r. zachowuj ą moc obowi ązuj ącą. Plany miejscowe sporz ądzone przed 1995 r. straciły swoj ą wa żno ść i obecnie mog ą stanowi ć tylko materiał pomocniczy przy opracowywaniu kolejnych edycji opracowa ń planistycznych.

Obecnie na terenie miasta obowi ązuj ą nast ępuj ące plany miejscowe:

• miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego miasta Podd ębice uchwalony uchwał ą Nr XXIV/157/2004 Rady Miejskiej w Podd ębicach z dnia 28 grudnia 2004 r. (publ.Dz.U.W.Ł. Nr 54, poz. 563 z 25 lutego 2005 r.) Plan ten sporz ądzony został w skali 1: 2 000 i obejmuje obszar miasta w granicach administracyjnych z wyłączeniem fragmentów obj ętych innymi obowi ązuj ącymi planami miejscowymi wyszczególnionymi poni żej:

84 - miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego terenu budownictwa mieszkaniowego, poło żonego w rejonie ul. Ł ęczyckiej (ok.9,0 ha) uchwalony uchwał ą Nr XVI/139/96 Rady Miejskiej w Podd ębicach z dnia 20 sierpnia 1996 r. (publikacja: Dz.U.W.S. Nr 41, poz.140 z 21.10.1996 r.), - miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego terenu budownictwa mieszkaniowego przy ul. Ł ęczyckiej (2,9 ha) uchwalony uchwał ą Nr XXV/217/97 Rady Miejskiej w Podd ębicach z dnia 9 grudnia 1997 r. (publikacja: Dz.U.W.S. Nr 4, poz.11 z 20.04.1998 r.), - miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego terenu przy ul.Targowej (4,6 ha) uchwalony uchwał ą Nr XXV/218/97 Rady Miejskiej w Podd ębicach z dnia 9 grudnia 1997 r. (publikacja: Dz.U.W.S. Nr 4, poz.12 z 20.04.1998 r.), - miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego terenów poło żonych w rejonie ulic Parz ęczewskiej (ob.geod.9), Łódzkiej (obr.geod.8), Zielonej (obr.geod.7 i 8), Targowej (obr.geod.7) – uchwalone uchwał ą Nr IV/30/98 Rady Miejskiej w Podd ębicach z dnia 30 grudnia 1998 r. (publikacja: Dz.U.W.Ł Nr 17, poz. 61 z dnia 5.03.1999 r.

• w granicach gminy Podd ębice obowi ązuj ącymi s ą plany miejscowe: - zmiana miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy Podd ębice dla obszaru zabudowy przemysłowo-usługowej w Klementowie (działki Nr 27 i 36) – uchwalony uchwał ą Nr X/93/99 Rady Miejskiej w Podd ębicach z dnia 21 grudnia 1999 r. (publikacja: Dz.U.W.,Ł. Nr 55, poz. 310 z 27.04.2000 r. ), - zmiana miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy Podd ębice dla terenu we wsi Góra Bałdrzychowska Kolonia (Działki Nr 44, 45 i 46) uchwalona uchwał ą Nr XVI/124/2000 Rady Miejskiej w Podd ębicach z dnia 14 lipca 2000 r. (publikacja: Dz.U.W.Ł. Nr 107, poz. 587 z dnia 22.08.2000 r.),

W/w plany miejscowe zostały sporz ądzone w oparciu o przepisy ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (t.j. Dz.U. z 1999 r. Nr 15, poz. 139 z pó źn.zm.).

Obecnie obowi ązuj ąca ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym z dnia 27 marca 2003 r. (tekst jednolity: Dz.U. z 2012 r. poz. 647 ze zm.) stanowiła podstaw ę sporz ądzenia równie ż nast ępuj ących planów miejscowych: • zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla obszaru w rejonie ulic: Łódzka, Parz ęczewska, Targowa, Zielona uchwalonej uchwał ą Nr XXIV/158/04 Rady Miejskiej w Podd ębicach z dnia 28 grudnia 2004 r. (publikacja: Dz.U.W.Ł. Nr 54, poz. 562 z 2005 r.), • miejscowego planu zagospodarowania przestrzenne gminy Podd ębice w zakresie wyznaczenia terenów przeznaczonych do zalesienia – uchwalonego uchwał ą Nr XXVIII/198/05 Rady Miejskiej w Poddebicach z dnia 29 czerwca 2005 r. (publikacja: Dz.U.W.Ł. Nr 258, poz.2578 z 2005 r.) • miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta Podd ębice dla obszaru w rejonie skrzy żowania ulic Parz ęczewskiej i projektowanego odcinka ul.Miłej – uchwalonego uchwał ą Nr XXXVII/281/2006 Rady Miejskiej w Podd ębicach z dnia 27 czerwca 2006 r. (publikacja: Dz.U.W.Ł. Nr 266, poz. 2059 z 2006 r.), • zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy Podd ębice w sprawie wyznaczenia terenów przeznaczonych do zalesienia – uchwalonej uchwał ą Nr XX/73/07 Rady Miejskiej w Podd ębicach z dnia 21 sierpnia 2007 r. (publikacja: Dz.U.W.Ł. Nr 299, poz. 2710 z dnia 26.09.2007 r.), • miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla obszaru cz ęś ci miasta Podd ębice uchwalonego uchwał ą Nr XLI/243/09 Rady Miejskiej w Podd ębicach z dnia 26 pa ździernika 2009 r. (publikacja: Dz.U.W.Ł. Nr 356, poz. 2897 z dnia 5.XII.2009 r.), • miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla obszaru działek Nr 170 i 171 poło żonych w obr ębie geod. 7 miasta Podd ębice – uchwalonego uchwał ą Nr XXXVIII/221/13 Rady Miejskiej w Podd ębicach z dnia 17 czerwca 2013 r. (publikacja: Dz.U.W.Ł. z 2013 r. poz. 3846 z dnia 31 lipca 2013 r.)

85 • miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla terenu działek nr 281, 269, 270 i 271 obr ęb Feliksów – uchwalonego uchwał ą Nr LII/314/14 Rady Miejskiej w Podd ębicach z dnia 5 wrze śnia 2014 r. (publikacja: Dz.U.W.Ł. z 2014 r. poz. 3474 z dnia 03.10.2014 r.). W okresie sporz ądzania niniejszej zmiany Studium... nie ma pokrycia planami miejscowymi wi ększo ść obszaru gminy Podd ębice, a plan miejscowy z 2004 r. dla miasta Podd ębice wymaga pilnej aktualizacji. Rocznie dla obszaru gminy, na którym nie ma planów miejscowych jest wydawanych około 120-140 decyzji o warunkach zabudowy. Podobnie jak w okresie sprzed 2002 r. najwi ęcej decyzji wydawanych jest dla inwestycji we wsiach Praga, Sworawa, Rąkczyn, Le śnik, Bałdrzychów, Ł ęż ki. Po zawiadomieniu w prasie o przyst ąpieniu do sporz ądzania zmiany studium uwarunkowa ń i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta i gminy Podd ębice wpłyn ęło ł ącznie ponad 320 wniosków o przeznaczenie z reguły gruntów rolnych na cele budowlane. Najwi ęcej, bo ok. 80 %, dotyczyło zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej i to we wsiach Łęż ki, Sworawa, Tarnowa, Bałdrzychów, Kałów, Rąkczyn.

IV. KIERUNKI POLITYKI PRZESTRZENNEJ MIASTA I GMINY PODD ĘBICE

1. Powi ązania regionalne Na mo żliwo ść przekształce ń i rozwoju przestrzennego miasta i gminy Podd ębice w istotny sposób wpływaj ą: • funkcje miasta powiatowego i jego poło żenie w obszarze regionu i powiatu podd ębickiego, w szczególno ści jako o środka le żą cego stosunkowo daleko od innych wi ększych o środków podregionalnych. Stanowi to atut dla rozwoju funkcji obsługi obszaru, gdzie zaz ębiaj ą się regionalne wpływy innych ośrodków. Podd ębice w obszarze pomi ędzy Sieradzem, Zdu ńsk ą Wol ą i Łaskiem na południu, Ł ęczyc ą na północy, Łodzi ą na wschodzie i Turkiem na zachodzie nie maj ą innego ośrodka miejskiego, który mógłby konkurowa ć z nim o miano miasta powiatowego. • bogate zasoby wód termalnych, mo żliwych do gospodarczego wykorzystania do celów ogrzewania mieszka ń i w celach leczniczych, a w szczególno ści stan zaawansowania wspomaganej finansowo przez Wojewódzki Fundusz Ochrony Środowiska budowy sieci ciepłowniczej, • ze wzgl ędu na powy ższe, przyj ęcie w polityce przestrzennej jako wiod ącego kierunku rozwoju miasta Podd ębice funkcji sportowo-rekreacyjnych i ukierunkowanych na lecznictwo rehabilitacyjne z jednoczesnym zakazem nowych i ograniczeniem rozwoju istniej ących funkcji uci ąż liwych dla środowiska i zdrowia ludzi, • zasoby walorów kulturowych miasta i gminy, których utrzymywanie, ochrona i kształtowanie w dostosowaniu do wiod ących kierunków rozwoju, wpływa wzbogacaj ąco na atrakcyjno ść obszaru dla wizerunku, inwestowania i waunków życia mieszka ńców miasta i gminy, • w gminie Podd ębice dobry stan środowiska przyrodniczego, du ża lesisto ść , atrakcyjno ść turystyczna obszaru, w szczególno ści zwi ązanego z dolin ą Warty uzasadniaj ą kontynuowanie rozwoju funkcji rekreacji indywidualnej na własnych działkach, • dobry stan środowiska oraz relatywnie najlepsze w gminie warunki glebowo-rolnicze w północo-zachodniej cz ęś ci gminy sprawiaj ą, że ten obszar nadal stanowi najwa żniejszy rejon surowcowy dla gospodarki rolnej, a uzupełniaj ą go mniejsze rejony wsi Tumusin- Antoninów i cz ęś ci wsi Góra Bałdrzychowska. Pozostałe obszary o zró żnicowanych warunkach dla rozwoju rolnictwa stanowi ą o mniejszych mo żliwo ściach dla rozwoju rolnictwa, o jego ekstensywnym charakterze, bez wi ększych ogranicze ń dla rozwoju wszelkich obiektów przertwórstawa rolno-spo żywczego.

Elementem komunikacyjnym, stymuluj ącym rozwój gminy nadal jest droga krajowa Nr 72

86 przebiegaj ąca przez miasto Podd ębice z Łodzi w kierunku Uniejowa i Konina, ale ten czynnik powinien lepiej zadziała ć dopiero po wybudowaniu obwodnicy miasta w ci ągu tej drogi. Obecnie bardzo wa żnym elementem powi ąza ń zewn ętrznych stała si ę droga wojewódzka Nr 703 prowadz ąca na w ęzeł komunikacyjny „Wartkowice” na trasie autostrady A-2. Jej zmodernizowany niedawno odcinek od skrzy żowania z drog ą krajow ą na w ęzeł umo żliwia obecnie sprawn ą obsług ę ruchu na tej drodze. Ponadlokalnym elementem układu komunikacyjnego gminy jest te ż linia kolejowa, jednak jej znaczenie dla obsługi miasta i gminy nie jest znacz ące, z uwagi na peryferyjne poło żenie wobec miasta oraz koncentracj ę przewozów towarowych. Innymi elementem regionalnej infrastruktury technicznej s ą: • istniej ące dwie linie najwy ższych napi ęć 220 kV i 3 linie wysokiego napi ęcia 110 kV: relacji GPZ Podd ębice 1 (Bałdrzychów)-GPZ Podd ębice 2, relacji GPZ Podd ębice 1 (Bałdrzychów) – w kierunku Szadku i relacji GPZ Poddębice 1 (Bałdrzychów)-Adamów, • planowany jest przebieg odcinka linii najwy ższych napi ęć 400 kV Rogowiec-Pątnów w południowo-zachodniej cz ęś ci gminy oraz linia wysokiego napi ęcia 110 kV od elektrowni wodnej w Jeziorsku do istniej ącej linii 110 kV relacji GPZ Podd ębice 1 w Bałdrzychowie w kierunku Adamowa, • istniej ący gazoci ąg wysokiego ci śnienia DN 250 MOP 5,5 MPa relacji Łód ź-Turek oraz gazoci ąg przył ączeniowy DN 100 do istniej ącej stacji gazowej wysokiego ci śnienia.

Pozostałymi elementami powi ąza ń regionalnych s ą nale żą ce do systemu obszarów chronionych w województwie łódzkim:

• istniej ący Nadwarcia ński Obszar Chronionego Krajobrazu w zachodniej cz ęś ci gminy, • istniej ący Puczniewski Obszar Chronionego Krajobrazu w południowo-wschodniej cz ęś ci gminy, • projektowany Obszar Chronionego Krajobrazu „Dolina Neru”, • projektowany Obszar Chronionego Krajobrazu „Pradolina Neru” • ustanowiony Obszar Specjalnej Ochrony Ptaków PLB 300002 „Dolina Środkowej Warty” • le śny rezerwat przyrody „Napoleonów”, • zespół przyrodniczo-krajobrazowy „Niemysłów”, • Podd ębicki Zespół Przyrodniczo-Krajobrazowy w Podd ębicach, • 15 pomników przyrody. • fragment obszaru zasobowego wód podziemnych GZWP Nr 151 Turek-Koło-Konin, • korytarz ekologiczny doliny Warty o znaczeniu krajowym, • udokumentowane zasoby wód geotermalnych, • fragment udokumentowanego zło ża w ęgla brunatnego „Uniejów”.

2. Podstawowe kierunki zagospodarowania przestrzennego

2.1. Struktura funkcjonalno-przestrzenna Przyj ęte w niniejszym Studium kierunki zagospodarowania oparto o przedstawione w pierwszej cz ęś ci studium uwarunkowania rozwoju przestrzennego . O ile te ż w dotychczasowych edycjach kontynuowana była konstrukcja układu studium oparta o strefy funkcjonalne, o tyle w niniejszej edycji zrezygnowano z utrzymywania podziału na siedem stref funkcjonalnych i, w ich ramach, ustale ń w zakresie przeznaczenia terenów.

Przyj ęto obecnie bardzo czytelnie wyst ępuj ący w tej gminie podział na jednostki przestrzenno-funkcjonalne o ró żnych warunkach zagospodarowania przestrzennego, ró żnych warunkach ekofizjograficznych i ró żnych sposobach zagospodarowania oraz o ró żnych mo żliwo ściach i predyspozycjach rozwoju. Strefy te zwi ązane s ą z pasmami aktywno ści w zale żno ści od istniej ących uwarunkowa ń.

87 Daj ące si ę wyodr ębni ć w granicach gminy jednostki (strefy) funkcjonalno-przestrzenne to:

Strefa I ekologiczna W strukturze gminy wyró żnia si ę funkcjonalnie i przestrzennie cz ęść najbardziej wysuni ęta na zachód zwi ązana z dolin ą rzeki Warty, cz ęść środkowa i południowo-wschodnia zwi ązana z dolinami rzek Neru i Bełdówki, ł ącznik pomi ędzy tymi dolinami obejmuj ący dolin ę wód roztopowych w północnej cz ęś ci gminy oraz du że kompleksy lasów, głównie pa ństwowych w środkowej i południowo-zachodniej cz ęś ci gminy. Tu w rejonie wsi Le śnik, Wilczków, Lipnica, Ksawercin istnieje i ma dalsze predyspozycje rozwoju funkcja rekreacyjna, a dolina Warty, dolina Neru i Bełdówki oraz ł ącznik pomi ędzy nimi (pradolina Neru, nazywana te ż dolin ą wód roztopowych), w północnej cz ęś ci gminy są ju ż obj ęte b ądź projektuje si ę ich obj ęcie ochron ą o randze obszarów chronionego krajobrazu jako elementu regionalnego systemu obszarów prawnie chronionych. Funkcje ekologiczne s ą i powinny tu by ć wiod ącymi, a głównie rolnicze i rekreacyjne wykorzystanie terenu nie pozostaj ą w kolizji z zasadami ochrony przyrody i krajobrazu.

Strefa II rolna Obejmuje du ży obszar od północnej granicy z gminami Wartkowice i Uniejów (rejon wsi Kobylniki, Szarów, Józefów, Sempółki), pomi ędzy dolin ą Warty na zachodzie i kompleksami lasów na południu oraz wschodzie, przedzielony tylko pradolin ą Neru. Na południu fragment obszaru z wsiami Malenie, Porczyny, Lipki, Podgórze, Pudłówek, Pudłów Nowy, Busina jest od reszty tej rolniczej strefy przedzielony lasami. Z racji tego wyra źnego przegrodzenia obszaru strefy, w dalszych cz ęś ciach studium wydzielone zostały podstrefy IIa, IIb i IIc nazwane północn ą, środkow ą i południow ą. W strefie tej wyst ępuj ą zró żnicowane formy krajobrazu, a tak że zró żnicowane rodzaje zagospodarowania. Ta strefa jest wybitnie rolnicz ą i nadal tak ą pozostanie. Wsie nie maj ą skupionej zabudowy, jest ona raczej rozproszona, co w du żym stopniu utrudnia i podra ża koszty budowy i utrzymania urz ądze ń sieciowych infrastruktury komunalnej. Uzasadnia to budow ę uzbrojenia o charakterze urz ądze ń indywidualnych, w szczególno ści w zakresie gromadzenia i neutralizacji ścieków.

Strefa III centralna, zurbanizowana i urbanizuj ąca si ę. Obejmuje ona tereny poło żone w centralnej cz ęś ci gminy wraz z miastem Podd ębice, zurbanizowanymi wsiami Bałdrzychów, Prag ą i Klementowem oraz obszary wzdłu ż doliny Neru na południe i północ od Podd ębic, tj. wsie Sworawa, R ąkczyn i Byczyna a ż po Gór ę Bałdrzychowsk ą. Mo żna do tej strefy wł ączy ć potencjalne tereny wskazane do rozwoju urbanizacji na wschód od Podd ębic z cz ęś ci ą wsi Łęż ki. S ą to tereny, z racji istniej ących i planowanych urz ądze ń infrastruktury komunalnej najlepiej wyposa żone we wszystkie media. Strefa ta charakteryzuje si ę koncentracj ą zabudowy miejskiej i podmiejskiej, a wsie Sworawa i R ąkczyn z Byczyn ą w cz ęś ci s ą integralnie zwi ązane z miastem stanowi ąc jego przedłu żenie na północ i południe. Ta strefa w najbli ższej przyszło ści b ędzie decydowa ć o najwi ększym rozwoju gminy i tu b ędą powstawały najlepsze warunki do inwestowania. Strefa jest przestrzennie rozdzielona na dwie cz ęś ci dolin ą Neru, co sprawia jej podział na podstrefy: miejsk ą, północn ą, południow ą, wschodni ą i zachodni ą.

Strefa IV wschodnia, rolno-le śna Obejmuje du ży obszar gminy poło żony na wschód od strefy centralnej, zurbanizowanej i urbanizuj ącej si ę, z wsiami Golice, Tarnowa, Panaszew, Ci ężków, Antoninów, Tumusin i cz ęś ci wsi Góra Bałdrzychowska, Wólka, Kałów. Znajduj ą si ę tu te ż 4 kompleksy le śne Lasów Pa ństwowych Nadle śnictwa Podd ębice oraz mniejsze, rozproszone zespoły lasów niepa ństwowych. W strefie tej wyst ępuj ą zró żnicowane formy krajobrazu, a tak że zró żnicowane rodzaje zagospodarowania. Ta strefa jest wi ęc rolniczo-le śną i nadal tak ą pozostanie. Wsie nie maj ą skupionej zabudowy, jest ona raczej rozproszona. Nie wyró żnia si ę tu podstref przestrzennych i funkcjonalnych.

2.2.Kierunki zagospodarowania przestrzennego strefy I ekologicznej.

88

Do strefy ekologicznej zaliczono dolin ę Warty z wsiami Le śnik i Balin, nie daj ące si ę wyró żni ć pod wzgl ędem administracyjnym, ale za to bardzo wyra źnie rysuj ące si ę w przestrzeni i wa żne przyrodniczo doliny rzek Neru, Pisi i Bełdówki na całych ich przebiegach w granicach gminy Podd ębice. Obydwie struktury dolinne powi ązane s ą łącznikiem w północnej cz ęś ci gminy w postaci pradoliny Neru oraz kompleksów le śnych, głównie lasów pa ństwowych, ale te ż i prywatnych - od Wilczkowa na północy po rejon Kr ępy, Niemysłowa i granicy administracyjnej z gmin ą Zadzim na południu.

Podstaw ą działa ń przestrzennych na terenie strefy jest istniej ący układ i struktura w zakresie wyst ępuj ących warto ści przyrodniczych i kulturowych, komunikacji, zabudowy i terenów użytkowanych rolniczo, a tak że lasów i prowadzonych w ich obrebie działa ń gospodarczych i ochronnych. W ogromnej wi ększo ści tereny w tej strefie nie s ą zabudowane, poniewa ż obejmuj ą doliny rzek nieprzydatne i mało przydatne do zabudowy, z glebami organicznymi, nara żone w róznym stopniu na powodzie i podtapianie oraz grunty zalesione. Zabudowa o funkcjach rekreacji indywidualnej, zabudowa zagrodowa i mieszkaniowa jednorodzinna pojawia si ę na kraw ędziach dolin i na skraju wysoczyzn. Wypełniaj ące przestrze ń dolin pola uprawne i trwałe u żytki zielone stanowi ą w cało ści własno ść niepa ństwow ą, ale kompleksy le śne stanowi ą lasy pa ństwowe administrowane przez Nadle śnictwo Podd ębice.

Przedstawiony na rysunku Studium kształt terenów wskazanych dla ró żnych funkcji, został oparty o istniej ący stan zabudowy, ustalenia wcze śniej i obecnie obowi ązuj ących miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego oraz wnioski składane do Studium obecnie i w poprzedniej edycji studium. Praktycznie w tej strefie niemal nie wskazuje si ę nowych terenów budowlanych, a wiod ącycm kierunkiem ka żdych działa ń s ą działania ukierunkowane na zachowanie, ochron ę i wzbogacanie istniej ących warto ści przyrodniczych. Dolina Warty ju ż obecnie stanowi obszar obj ęty ochron ą prawn ą na podstawie przepisów o ochronie przyrody jako Nadwarcia ński Obszar Chronionego Krajobrazu, a cz ęść doliny – specjaln ą ochron ą ptaków PLB300002 „Dolina Środkowej Warty”. Południowo-wschodni fragment doliny Neru jest obj ęty ochron ą prawn ą jako Puczniewski Obszar Chronionego Krajobrazu, a pozostała cz ęść wraz z pradolin ą Neru – jest proponowana do obj ęcia tak ą ochron ą jako OCHK „Dolina Neru” i OCHK „Pradolina Neru”.

Z uwagi na rozmieszczenie strefy ekologicznej w ró żnych cz ęś ciach gminy Podd ębice, przyj ęto jej podział na nast ępuj ące podstrefy: • Ia – podstrefa doliny Warty, • Ib – podstrefa doliny Neru, Pisi i Bełdówki, • Ic – podstrefa pradoliny Neru, • Id – podstrefa le śna.

Na obszarze strefy wprowadzono na rysunku Studium rodzaje oznacze ń przeznaczenia terenów: • tereny osadnictwa wiejskiego z uzupełniaj ącą funkcj ą zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, usług lokalnych i agroturystyki, • tereny zabudowy usługowej (usługi publiczne i niepubliczne) z uzupełniaj ącą funkcj ą zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, • tereny usług z zieleni ą urz ądzon ą (fragment ogrodu zoologicznego w Borysewie), • tereny zabudowy rekreacyjnej, w tym rekreacji indywidualnej i wypoczynku zbiorowego, • tereny zabudowy o funkcjach mieszanych: rekreacji indywidualnej (letniskowej) i mieszkaniowej jednorodzinnej (w cz ęś ci wsi Le śnik i Gibaszew), • tereny zabudowy produkcyjno-usługowej (tylko w Feliksowie), • tereny nieczynnego cmentarza we wsi Le śnik, • tereny oczyszczalni ścieków (miasto Podd ębice) • tereny lasów,

89 • tereny upraw rolnych, • tereny u żytków zielonych, • tereny przeznaczone do zalesienia, • tereny wód powierzchniowych,

Szczególnym problemem jest wyst ępowanie kolizji przestrzennych w zakresie istniej ącego zagospodarowania i zabudowy z zasadami, z których wynika zakaz b ądź ograniczenie zabudowy na fragmentach strefy w zwi ązku z poło żeniem w granicach obszaru szczególnego zagro żenia powodzi ą (dolina Warty, wie ś Le śnik i istniej ąca indywidualna zabudowa rekreacyjna - letniskowa) oraz na obszarach doliny Neru, gdzie obecnie nie obowi ązuje zakaz zabudowy wynikaj ący z ustawy Prawo wodne, ale gdzie t ę zabudow ę nale ży ogranicza ć. Rozproszona zabudowa zagrodowa na fragmentach obszaru jednak istnieje. Fragmenty obszaru strefy oznaczono na rysunku studium jako obszary problemowe wymagaj ące indywidualnego, szczególnego rozwi ązania. Wymaga wyja śnienia, i ż dla poszczególnych wyró żnionych terenów: o przeznaczeniu podstawowym - tereny osadnictwa wiejskiego - nale ży rozumie ć, że s ą to tereny, na których mo żna lokalizowa ć zarówno zabudow ę mieszkaniow ą jednorodzinn ą jak i zagrodow ą oraz jako uzupełniaj ącą – agroturystyk ę i usługi na potrzeby lokalne. Warunkiem jest ograniczenie uci ąż liwo ści w granicach działki, do której inwestor nabył tytuł prawny, a doprecyzowanie ustale ń nast ąpi w planach miejscowych oraz ich zmianach. Istniej ąca zabudowa na terenach poza oznaczonymi na rysunku Studium terenami budowlanymi powinna zachowa ć prawo egzystencji z mo żliwo ści ą rozbudowy i modernizacji. o podstawowym, przeznaczeniu - zabudowa rekreacji indywidualnej i wypoczynku zbiorowego – wyst ępuje głównie we wsi Le śnik od dziesi ęcioleci tradycyjnym miejscem wypoczynku na własnych działkach poło żonych w s ąsiedztwie kompleksów le śnych i w strefie kraw ędziowej doliny rzeki Warty. W cz ęś ci istniejaca tu zabudowa letniskowa wkroczyła w okresie wcze śniejszym w stref ę szczególnego zagro żenia powodziowego w dolinie Warty i t ę zabudow ę zakwalifikowano jako obszar problemowy. W cz ęś ci działki rekreacyjne wyznaczone zostały na gruntach zbytych przez gmin ę, która miała wpływ na kwestie podziałów oraz zabudowy i zagospodarowania. Do tej strefy wł ączone s ą te ż tereny rekreacyjne na gruntach wsi Ksawercin i Nowa Wie ś przylegaj ące do kompleksów le śnych, o przeznaczeniu pod zabudow ę o funkcjach mieszanych: zabudowy rekreacji indywidualnej i zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej – wyst ępuje w cz ęści wsi Le śnik, w cz ęś ci wsi Gibszew i przylegaj ącej cz ęś ci wsi Dzier żą zna, gdzie zmiana sposobu u żytkowania zabudowy letniskowej na mieszkaniow ą jednorodzinn ą nast ąpiła (i nadal ten proces wyst ępuje) w drodze decyzji o warunkach zabudowy, o podstawowym przeznaczeniu – zabudowa usługowa – wyst ępuj ą w miejscowo ści Feliksów, gdzie istniej ącym obiektem i terenem usługowym jest ośrodek MONARU. Ewentualna rozbudowa o środka jest dopuszczalna w ograniczonym zakresie i przy zastosowaniu indywidualnych sposobów zabezpiecze ń przed zalewaniem w dolinie rzeki Ner. W obr ębie kompleksów le śnych zabudowa usługowa zwi ązana jest z siedzib ą Nadle śnictwa Podd ębice oraz istniej ącą zabudow ą usługow ą przy drodze krajowej Nr 72 (gastronomia z parkingiem), o podstawowym przeznaczeniu – zabudowa usługowa z zieleni ą urzadzoną – wyst ępuje w dolinie Neru, gdzie istnieje ogród zoologiczny (ZOO SAFARI Borysew), przy czym w dolinie Neru, w granicach strefy s ą przewidziane tylko obiekty budowlane zwi ązane z pomieszczeniami dla zwierz ąt,

90 o podstawowym przeznaczeniu - zabudowa produkcyjno-usługowa – wskazano wył ącznie w miejscowo ści Feliksów, gdzie skala obszaru (tylko ok. 2,5 ha) oraz poło żenie na skraju strefy nie narusza i nie zakłóci realizacji zasadniczych celów ekologicznych strefy. na terenach upraw rolnych i terenach użytków zielonych – gospodarowanie z uwzgl ędnieniem zasad dla obszarów szczególnego zagro żenia powodziowego w podstrefie Ia oraz zagro żenia na zalewanie i okresowe podtapianie w podstrefach Ib i Ic.

- na terenach lasów w podstrefie Id i w cz ęś ci podstrefie Ic, stanowi ących du że kompleksy le śne lasów pa ństwowych – gospodarowanie wg zasad okre ślonych w planach urz ądzania lasów. Lasy w podstrefie Ic własno ści prywatnej – do zachowania i ochrony

Przedstawiony układ funkcjonalno-przestrzenny strefy uwzgl ędnia zasady kształtowania środowiska zarówno w aspekcie ochronnym jak i przez ograniczenie zagro żeń. Istotnymi w tym zakresie elementami s ą istniej ące i projektowane obszary prawnie chronione i lasy. Rozwój osadnictwa i zabudowy rekreacji indywidualnej w tej strefie jest skutecznie ograniczony zasi ęgiem obszarów szczególnego zagro żenia powodzi ą w dolinie Warty i Neru oraz terenów narażonych w ró żnym stopniu na zalewanie i podtopienia w dolinie Neru, Pisi i Bełdówki oraz w pradolinie Neru. W strefie I wyklucza si ę lokalizacj ę elektrowni wiatrowych. Nie ma tu tak że żadnych zakładów o zwi ększonym lub du żym ryzyku wyst ąpienia powa żnych awarii.

2.3.Kierunki zagospodarowania przestrzennego strefy II rolnej.

Jest to strefa najwi ększa powierzchniowo. W jej skład wchodz ą: • wsie: Kobylniki, Szarów, Józefów, Józefów Kolonia, Sempółki i cz ęść Balina stanowi ące obszar podstrefy IIa - północnej, • wsie: cz ęść Balina, Grocholice, Dominikowice, Niewiesz Kolonia, Niewiesz, Wilczków, Karnice, Chropy, Lipnica, Ksawercin, Gibaszew, Borzewisko, Dzierz ązna, Kr ępa, Lubiszewice, Niemysłów i Nowa Wie ś tworz ące podstref ę IIb - środkow ą, • Porczyny, Malenie, Antonina, Borki Lipkowskie, Lipki, Podgórze, Busina, Pudłówek, Pudłów Nowy stanowi ące podstref ę IIc - południow ą.

W strefie tej wyst ępuj ą zró żnicowane formy krajobrazu, a tak że zró żnicowane rodzaje zagospodarowania. Ta strefa jest wybitnie rolnicz ą i nadal tak ą pozostanie. Wsie maj ą zabudow ę zarówno skupion ą (m.in. Niewiesz Kolonia, Niemysłów) jak i bardzo rozproszon ą. Z racji tego rozproszenia oraz malej ącego trendu liczby mieszka ńców prawie wszystkich wsi (od 2000 r. wzrost odnotowano jedynie w 3 miejscowo ściach: Niewieszu Kolonii, Borzewisku i wsi Malenie), ryzykownym jest wyznaczanie zwartych ci ągów nowej zabudowy wzdłu ż istniej ących dróg, a przegl ąd wniosków o nowe tereny budowlane nie uzasadnia ich pozytywnego rozpatrzenia. Jest prawdopodobnym, że nowe tereny nie b ędą w najbli ższej przyszło ści zabudowane i zagospodarowane funkcjami nierolniczymi. W studium wyró żnione zostały nast ępuj ące tereny: • tereny osadnictwa wiejskiego z uzupełniaj ącą funkcj ą zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, usług lokalnych i agroturystyki wyst ępuj ące we wszystkich wsiach, • tereny zabudowy rekreacji indywidualnej i wypoczynku zbiorowego we wsiach Lipnica, Wilczków, Dzierz ązna i Gibaszew, • tereny zabudowy o funkcjach mieszanych: rekreacji indywidualnej i zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej we wsiach Borzewisko, Gibaszew, Lubiszewice, Niemysłów, Malenie, • tereny produkcyjno-usługowe, składów i magazynów – we wsiach: Dominikowice, Kolonia Niewiesz, Niewiesz, Kr ępa, Porczyny, Lipki, Pudłów Nowy, Pudłówek. Tereny te obejmuj ą z reguły pojedyncze, czasem dwie działki i prowadzona jest na nich nieuci ąż liwa działalno ść gospodarcza o bardzo niewielkiej uci ąż liwo ści, w niewielkiej

91 skali. Najwi ększy powierzchniowo teren o funkcji przemysłowej wyst ępuje w Kr ępie (tereny b.winiarni, obecnie nieu żytkowany), • tereny zabudowy usługowej głównie we wsiach Niewiesz Kolonia, Niemysłów, Porczyny, Karnice oraz inne obiekty usługowe, głównie istniej ące stra żnice OSP i sklepy w kilku innych wsiach, • tereny wskazane do obsługi komunikacji z zabudow ą usługow ą (m.in. hotele, motele, stacje paliw) przy drodze krajowej Nr 72 w rejonie wsi Grocholice, Balin, Niewiesz i Niewiesz Kolonia oraz wzdłu ż drogi wojewódzkiej Nr 473 w rejonie wsi Dominikowice. Warunek: akceptacja zarz ądcy dróg na zjazdy publiczne, • tereny eksploatacji powierzchniowej, wskazane do rekultywacji (wie ś Malenie), • tereny ferm hodowlanych o charakterze przemysłowym (Chropy), • tereny zieleni urz ądzonej w Dominikowicach i Kr ępie (obejmuj ą zabytkowe parki podworskie), • tereny cmentarzy w Niewieszu Kolonii i Niemysłowie, • tereny istniej ących uj ęć zbiorowego systemu zaopatrzenia w wod ę, • tereny projektowanych grupowych oczyszczalni ścieków, • tereny upraw rolnych, • tereny lasów, • tereny przeznaczone do zalesie ń, • tereny u żytków zielonych, • tereny istniej ących zbiorników wodnych, • tereny udokumentowanych i potencjalnych złó ż surowców – do eksploatacji, • tereny dopuszczalnych lokalizacji odnawialnych źródeł energii ze strefami ochronnymi (ogniwa fotowoltaiczne) z wył ączeniem elektrowni wiatrowych

Strefa II obejmuje tereny rolne o najwy ższych w gminie klasach bonitacyjnych gleb, pozostałe tereny rolniczej przestrzeni produkcyjnej, tereny rolne z mo żliwo ści ą lokalizowania odnawialnych źródeł energii o mocy powy żej 100 kW ograniczone do instalacji fotowoltaicznych, tereny trwałych u żytków zielonych, tereny lasów oraz wy żej wyszczególnione rodzaje zabudowy. Maj ą w stosunku do nich zastosowanie ustalenia studium zawieraj ące ustalenia ogólne odnosz ące si ę do obszarów przewidzianych do ochrony w zakresie przyrody i ochrony środowiska, ochrony wód, ochrony zabytków i dziedzictwa kulturowego, złó ż surowców mineralnych, gospodarki le śnej i zalesie ń, rolniczej przestrzeni produkcyjnej i dróg. Na obszarze całej strefy wyklucza si ę mo żliwo ść lokalizacji elektrowni wiatrowych. W strefie nie wyst ępuj ą te ż żadne zakłady o zwi ększonym lub du żym ryzyku wyst ąpienia powa żnych awarii. Ustalenia odnosz ące si ę do terenów zainwestowania s ą nast ępuj ące: tereny osadnictwa wiejskiego dla poszczególnych jednostek osadniczych (zabudowa istniej ąca i projektowana) obejmuj ące zabudow ę zagrodow ą i mieszkaniow ą jednorodzinn ą wraz z zabudow ą usługow ą na potrzeby lokalne. Tereny wskazane w niniejszym studium o tym przeznaczeniu są bardzo zró żnicowane pod wzgl ędem przestrzennym, funkcjonalnym i architektonicznym, a tak że pod wzgl ędem wyposa żenia w infrastruktur ę techniczn ą. Wymagaj ą one uporz ądkowania, rozwoju i podnoszenia standardów w celu poprawy jako ści życia, dost ępno ści do usług bytowych, kształtowania mo żliwo ści inwestycyjnych itp. Obejmuj ą tereny zabudowy istniej ącej i przes ądzonej dotychczasowymi planami miejscowymi, obowi ązuj ącymi i nieobowi ązuj ącymi i uwzgl ędnione w dotychczasowym studium. Na tych terenach zakazuje si ę lokalizacji przedsi ęwzi ęć wymagaj ących obligatoryjnie sporz ądzenia raportu o oddziaływaniu na środowisko, w tym równie ż ferm hodowlanych o obsadzie powy żej 40 DJP, zabudowy o wysoko ści powy żej 12 m do kalenicy z wył ączeniem obiektów rolniczych słu żą cych na potrzeby gospodarstwa rolnego, których wysoko ść mo że dochodzi ć do 18 m. Uci ąż liwo ść działalno ści gospodarczej, w tym równie ż zwi ązanej z produkcj ą roln ą powinna by ć ograniczona do granic działki, do której inwestor posiada tytuł prawny. W strefie II rolnej wszystkie tereny zwi ązane z przeznaczeniem

92 uwzgl ędniaj ącym zabudow ę mieszkaniow ą zakwalifikowano do terenów osadnictwa wiejskiego, bowiem zabudowa zagrodowa zwi ązana z prowadzeniem gospodarstw rolnych przewa ża. Układ przestrzenny cz ęś ci wsi Niemysłów wskazuje si ę do ochrony konserwatorskiej, gdzie now ą zabudow ę nale ży podporz ądkowa ć pod wzgl ędem gabarytów, skali i linii zabudowy do istniej ącego zagospodarowania. tereny indywidualnej zabudowy rekreacyjnej i wypoczynku zbiorowego z funkcj ą uzupełniaj ącą zieleni ą i obsług ą funkcji wiod ącej. Na tych terenach zakazuje si ę lokalizowanie innych funkcji ni ż okre ślone wy żej. Preferowana jest zabudowa parterowa, z dopuszczonym poddaszem u żytkowym, wysoko ści maksymalnie 8,0 m do kalenicy, dachy spadowe o k ącie nachylenia połaci powy żej 25 0. . Działki – minimum 1000 m 2, wska źnik powierzchni zabudowy – maksymalnie 15 %.

Tereny zabudowy o funkcjach mieszanych: zabudowy rekreacji indywidualnej (letniskowej) i mieszkaniowej jednorodzinnej . Na tych terenach rodzaje zabudowy s ą przemieszane, bowiem cz ęść istniej ącej zabudowy letniskowej została przekształcona w mieszkaniow ą jednorodzinn ą w drodze decyzji o warunkach zabudowy. Preferowana jest tu jednak zabudowa rekreacyjna na działkach o powierzchni ok. 1000 m 2 i wska źniku powierzchni zabudowy maksymalnie 15 %. tereny zabudowy usługowej – obejmuj ące usługi publiczne: oświaty, kultury, ochrony zdrowia, itp. oraz usługi o charakterze komercyjnym, uzupełniaj ącą jest funkcja mieszkaniowa zwi ązana z obsługą funkcji podstawowej. Obejmuj ą tereny istniej ących usług publicznych: kultu religijnego, szkół, remiz OSP stanowi ących równocze śnie świetlice wiejskie, itp. Tereny oznaczone kolorem oznaczaj ącym przeznaczenie usługowe obejmuj ą tak że zabudow ę usługow ą o charakterze komercyjnym, z funkcj ą uzupełniaj ącą - zabudow ą mieszkaniow ą, obsług ą komunikacji, zieleni ą. Zabudowa przewidziana do zachowania z mo żliwo ści ą intensyfikacji pod warunkiem ograniczenia uci ąż liwo ści do granic terenu, do którego inwestor ma tytuł prawny, zakazu lokalizowania przedsi ęwzi ęć mog ących znacz ąco oddziaływa ć na środowisko wymagaj ących obligatoryjnie sporz ądzenia raportu o oddziaływaniu na środowisko. W granicach terenów usługowych dopuszcza si ę lokalizacj ę stacji benzynowych, gazowych i myjni samochodowych oraz handel hurtowy. Nie powinno si ę stosowa ć ogrodze ń pełnych betonowych od strony dróg publicznych oraz ogranicza si ę wysoko ść do 12 m do kalenicy. Nale ży uwzgl ędni ć na własnym terenie ilo ść miejsc parkingowych odpowiedni ą w stosunku do generowanego przez dan ą funkcj ę ruchu komunikacyjnego. tereny zabudowy produkcyjno-usługowej, składów i magazynów , funkcja uzupełniaj ąca – ziele ń, komunikacja, urz ądzenia towarzysz ące. Obejmuj ą istniej ące tereny zainwestowane t ą funkcj ą oraz tereny wskazane do ich rozwoju przes ądzone w dotychczasowych planach miejscowych i w dotychczasowym studium. Przewiduje si ę rozwój zagospodarowania przestrzennego z ukierunkowaniem na zabudow ę produkcyjno-usługow ą pod warunkiem ograniczenia uci ąż liwo ści do terenu wskazanego w studium. Na istniej ących i nowych terenach wskazanych dla tych funkcji obowi ązuje ograniczenie wysoko ści zabudowy do 15 m do kalenicy z wył ączeniem elementów technologicznych, które mog ą by ć o 50 % wy ższe. tereny przy drogach głównych, na których jest mo żliwa lokalizacja obiektów obsługi komunikacji. W tej cz ęś ci gminy wskazano takie tereny tylko w miejscowo ściach Balin, Grocholice, Niewiesz Kolonia i Niewiesz oraz Dominikowice. Ich konkretna lokalizacja jest mo żliwa pod warunkiem akceptacji zarz ądcy drogi na urz ądzenie zjazdu publicznego. Chodzi tu głównie o stacje paliw płynnych i gazowych z zapleczem parkingowym i mo żliwo ści ą usług hotelowo-gastronomicznych.

93 tereny o podstawowym przeznaczeniu – ziele ń urz ądzona obejmuj ąca park dworski w Dominikowicach (zabytek w wojewódzkiej i gminnej ewidencji), gdzie istniej ąca zabudowa jest przewidywana do zachowania i ograniczonej rozbudowy, tereny o podstawowym przeznaczeniu – tereny rolne. Zaleca si ę tu: maksymalne ograniczanie wprowadzania nowej zabudowy zagrodowej w cz ęś ci obejmuj ącej obszary o najwy ższych klasach bonitacyjnych gruntów rolnych, zachowanie istniej ącej rozproszonej zabudowy z mo żliwo ści ą modernizacji i rozbudowy obiektów dla potrzeb gospodarstwa rolnego w zakresie nie wymagaj ącym wył ączenia gruntów z u żytkowania rolniczego b ądź le śnego. W uzasadnionych przypadkach dopuszcza si ę lokalizacj ę elementów infrastruktury technicznej, której przebieg jest uzale żniony od zada ń ponadlokalnych b ądź potrzeb lokalnych, a tak że realizacj ę dróg dojazdowych do pól i lasów. Na terenach gruntów rolnych ni ższych klas bonitacyjnych, nie wymagaj ących uzyskania zgody wła ściwych organów na ich nierolnicze przeznaczenie – dopuszcza si ę poszukiwanie i dokumentowanie nowych zasobów złó ż surowców mineralnych, a tam, gdzie wyst ępuj ą udokumentowane zło ża surowców mineralnych, nale ży uwzgl ędnia ć zakaz zabudowy, zgodnie z obowi ązuj ącymi przepisami odr ębnymi. Nale ży uwzgl ędnia ć maksymaln ą ochron ę istniej ących urz ądze ń melioracji wodnych. W przypadku zmiany u żytkowania terenów zmeliorowanych, inwestor powinien by ć zobowi ązany do kompleksowych rozwi ąza ń zamiennych umo żliwiaj ących funkcjonowanie systemu melioracyjnego. Na pozostałych terenach rolnych obejmuj ących użytki rolne o przewadze słabych klas gleb nale ży dostosowywa ć warunki zabudowy do potrzeb ich wielofunkcyjnego rozwoju poprzez: wprowadzanie dolesie ń i/lub dopuszczanie lokalizacji obiektów niezb ędnych dla obsługi terenów wiejskich lub sąsiaduj ących z nimi terenów osiedle ńczych, tereny o podstawowym przeznaczeniu – tereny u żytków zielonych: Obowi ązuje tu ochrona przyrodniczej struktury zieleni wysokiej, średniej i niskiej, cieków, u żytków ekologicznych, w tym wszystkich terenów stanowi ących lub mog ących stanowi ć system lokalnych węzłów i korytarzy ekologicznych, maj ących wpływ na funkcjonowanie przyrody i odtwarzanie jej zasobów poprzez zdecydowane ograniczenie zabudowy. Nale ży zachowa ć w maksymalnym stopniu istniej ące kompleksy zadrzewie ń śródpolnych z zaleceniem ich powi ększenia. Utrzymanie zadrzewie ń nie wyklucza ich piel ęgnacji oraz racjonalnego u żytkowania. Zakazuje si ę wypalania traw, a ochron ą obejmuje si ę wszystkie powierzchnie zmeliorowane i biologiczn ą obudow ę cieków ograniczaj ąc w maksymalnym stopniu ka żdą zabudow ę, która mogłaby przegradza ć lokalne korytarze ekologiczne. Dopuszcza si ę budow ę stawów dla celów hodowli ryb oraz retencji wody, dopuszcza si ę niezb ędne urz ądzenia z zakresu gospodarki wodnej i rolniczej, adaptuje si ę istniej ące budownictwo zagrodowe wraz z mo żliw ą jego modernizacj ą. Wyklucza si ę lokalizacj ę nowych siedlisk na terenach u żytków zielonych. Rozwój urz ądze ń zwi ązanych z turystyk ą, wypoczynkiem, sportem, a tak że niezb ędnymi urz ądzeniami z zakresu gospodarki wodnej, rolnej oraz komunikacji i infrastruktury technicznej, jest uwarunkowany spełnieniem wymaga ń w zakresie ochrony środowiska przyrodniczego i krajobrazu. Wymagania powinny by ć zró żnicowane w zale żno ści od poło żenia i cech poszczególnych fragmentów terenu, tereny o podstawowym przeznaczeniu – do zalesienia : Warunkiem zakwalifikowania terenu do zalesienia na obszarach poło żonych poza terenami wskazanymi na rysunku studium winny by ć nast ępuj ące przesłanki: - cz ęść do zalesienia posiada powierzchni ę nie mniejsz ą ni ż 0,5 ha, - teren graniczy z lasem, - teren nie graniczy z uprawami sadowniczymi lub szklarniowymi o powierzchni wi ększej ni ż 0,25 ha, - teren dysponuje glebami o klasach bonitacyjnych V, VI i VIz nie obj ętych ochron ą prawn ą, lub niewielkie enklawy gleb klasy IV znajduj ą si ę wewn ątrz kompleksu gleb słabszych.

94 2.4.Kierunki zagospodarowania przestrzennego strefy III centralnej, zurbanizowanej i urbanizuj ącej si ę.

Najwa żniejszym ogniwem w tej strefie jest miasto powiatowe Podd ębice zakwalifikowane w niniejszym studium jako podstrefa IIIa - miejska.

2.4.1. Kierunki zmian w strukturze funkcjonalno-przestrzennej miasta Podd ębice

Przeprowadzona analiza uwarunkowa ń rozwoju miasta wykazała, że w Podd ębicach w strukturze funkcjonalno-przestrzennej bardzo wyra źnie wyró żni ć mo żna:

• cz ęść centraln ą poło żon ą wewn ątrz obszaru ochrony konserwatorskiej układu historycznego miasta, ale obejmuj ącą te ż cz ęść miasta pomi ędzy ulicami Północn ą, Łęczyck ą, Zielon ą i jej projektowanym przedłu żeniem do Targowej, a tak że obszar parku miejskiego i stadionu (obr ęby geodezyjne: 1 i 6 w cało ści, cz ęść obr ębu 2 i 7),

• cz ęść urbanizacji poło żon ą na zewn ątrz cz ęś ci centralnej w granicach miasta do korytarza projektowanego przebiegu obwodnicy drogowej w ci ągu drogi krajowej Nr 72, a na południe od ul.Łódzkiej – poprowadzonych po granicy 8 obr ębu geodezyjnego i granicy administracyjnyjnej miasta (obr ęby geodezyjne: cz ęś ci 2, 3, 7, cały obr ęb 8, częś ci 9, 10, 11, cały obr ęb 14).

• stref ę systemu ekologicznego zwi ązan ą z dolin ą rzeki Ner (obr ęby geodezyjne 4 i 5), która jednocze śnie stanowi element strefy ekologicznej I gminy Podd ębice,

• pozostałe tereny miasta poło żone na zewn ątrz korytarza projektowanej obwodnicy drogowej oraz 13 obr ęb geodezyjny.

Cz ęść centralna jest najstarsz ą cz ęś ci ą miasta Podd ębice. W niej jest poło żona strefa ścisłej ochrony konserwatorskiej układu historycznego miasta, w której współistniej ą dwie podstawowe funkcje: mieszkaniowa i usługowa. Jest nadto głównym miejscem lokalizacji funkcji miastotwórczych i przes ądza o miejskim i jednocze śnie zabytkowym charakterze Podd ębic. Tu znajduj ą si ę siedziby administracji samorz ądowej, organizacji kulturalnych, społecznych i religijnych. Tu znajduje si ę zabytkowy ko ściół i Plac Ko ściuszki oraz cały kompleks przewidziany do rozwoju nowych funkcji sportowo-rekreacyjnych i rehabilitacji zwi ązanych z wykorzystaniem wód geotermalnych, z zabytkowym zespołem parkowo- pałacowym. Cz ęść centralna wpływa na kreacj ę zachowa ń społecznych, jest bowiem miejscem spotka ń miejscowej ludno ści i ma by ć dum ą władzy lokalnej i mieszka ńców miasta wobec przyjezdnych. Podstawowym zadaniem w zakresie kształtowania strefy jest ci ągłe podnoszenie jego atrakcyjno ści architektonicznej i ekonomicznej. W cz ęś ci centralnej miasta s ą poło żone tereny: historycznej zabudowy śródmiejskiej wielofunkcyjnej, mieszkaniowej wielorodzinnej i jednorodzinnej, mieszkaniowo-usługowej o niskiej intensywno ści, zabudowy usługowej, usług z towarzysz ącą zieleni ą urz ądzon ą. Tu znajduj ą si ę obszary przestrzeni publicznej, którymi s ą: Plac Ko ściuszki i zespół parkowo- pałacowy.

Ustalenia studium dla wyró żnionych w strefie centralnej terenów, s ą przy uwzgl ędnieniu ustale ń konserwatorskich, nast ępuj ące: tereny o podstawowym przeznaczeniu: historyczna zabudowa śródmiejska, wielofunkcyjna , głównie mieszaniowo-usługowa, przeznaczenie uzupełniaj ące – zabudowa mieszkaniowa, usługi publiczne, usługi komercyjne, ziele ń urz ądzona. Przeznaczenie uzupełniaj ące w szczególnych przypadkach uzasadnionych istniej ącym stanem zabudowy i zagospodarowania mo że stanowi ć tu przeznaczenie podstawowe (funkcje dominuj ące). Jako dominuj ącą, odznaczaj ącą si ę szczególnymi wymaganiami architektonicznymi jest tu

95 zabudowa kamienicowa lokalizowana bezpo średnio w pierzejach Placu Ko ściuszki i przy odcinkach ulic odchodz ących od Placu. Obecna zabudowa wymaga uzupełnienia w lukach, remontów, modernizacji i adaptacji w celu podniesienia standardów technicznych i funkcjonalnych. W obszarze tym zakazuje si ę lokalizacji zabudowy przemysłowej, baz i składów oraz innych inwestycji stanowi ących przedsi ęwzi ęcia mog ące znacz ąco zawsze i potencjalnie oddziaływa ć na środowisko, za wyj ątkiem inwestycji celu publicznego i łączno ści publicznej. Nie powinno si ę tu równie ż lokalizowa ć: obiektów handlu hurtowego, zabudowy o wysoko ści powy żej 12 m za wyjątkiem ju ż istniej ących obiektów wie żowych i dominant krajobrazowych. Nie nale ży tu równie ż stosowa ć ogrodze ń betonowych sytuowanych w liniach ogrodze ń pozostaj ących z bezpo średnich relacjach z drogami publicznymi i z obszarami przestrzeni publicznych. Tu jednak, na miejscu dotychczasowego terenu o przeznaczeniu składowo-magazynowym przy ul. Łódzkiej, jest przewidywany wielkopowierzchniowy obiekt handlowy o powierzchni sprzeda ży powy żej 2000 m 2. Jest zasadnym, aby architektura tego obiektu została dostosowana do historycznej tkanki śródmiejskiej. tereny o przeznaczeniu podstawowym: zabudowa usługowa, w tym głównie usługi publiczne wł ącznie z usługami kultu religijnego, inne usługi niepubliczne z wył ączeniem usług zwi ązanych z obsług ą komunikacji, handlu hurtowego; przeznaczenie uzupełniaj ące: ziele ń, zabudowa mieszkaniowa zwi ązana z obsług ą funkcji podstawowych. Zachowanie funkcji istniej ących z urz ądzeniami towarzysz ącymi i obsługuj ącymi, w tym szpitala i zespołu szkół przy ul.Polnej. Zabudowa o szczególnym znaczeniu przestrzennym, bowiem generuje wysoki ruch komunikacyjny (pieszy i kołowy), jest tak że rozpoznawalnym elementem przestrzeni miejskiej. Wymaga: wyeksponowania (ko ściół) i otoczenia zieleni ą komponowan ą. Zabudowa przewidziana do zachowania z mo żliwo ści ą intensyfikacji pod warunkiem wypełnienia warunków zachowania i ochrony elementów historycznego układu przestrzennego. Do tych terenów zaliczono tak że plac targowy przy ul. Mickiewicza, przewidziany do zabudowy i zagospodarowania z dopuszczeniem zachowania istniej ącej zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej. tereny o podstawowym przeznaczeniu: zabudowa mieszkaniowa wielorodzinna typu blokowego, przeznaczenie uzupełniaj ące: zabudowa usługowa na potrzeby lokalne w formie obiektów przybudowanych lub odrębnych budynków usługowych na potrzeby lokalne oraz zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna. Obowi ązuje maksymalne nasycenie terenów zieleni ą z uwzgl ędnieniem miejsc parkingowych. tereny o podstawowym przeznaczeniu: zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna , przeznaczenie uzupełniaj ące: zabudowa usługowa na potrzeby lokalne, ziele ń, itp. Obejmuj ą istniej ącą zabudow ę mieszkaniow ą jednorodzinn ą. Na terenach tych nie nale ży: lokalizowa ć usług z zakresu obsługi komunikacji i handlu hurtowego, zabudowy o wysoko ści powy żej 12 m i wszelkich przedsi ęwzi ęć wymagaj ących potencjalnie i obligatoryjnie sporz ądzenia raportu o oddziaływaniu na środowisko. tereny o podstawowym przeznaczeniu: zabudowa mieszkaniowo-usługowa o niskiej intensywno ści , w cz ęś ci obj ęta cz ęś ciow ą ochroną konserwatorsk ą; przeznaczenie uzupełniaj ące: usługi na potrzeby lokalne. Obejmuje tereny istniej ącej zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej z usługow ą funkcj ą uzupełniaj ącą i zabudowy mieszkaniowo- usługowej, poło żone na obrze żu strefy centralnej. W studium przewiduje si ę uzupełnienie zabudowy istniej ącej poprzez wypełnianie luk w pierzejach ulic, remonty i modernizacje istniej ących domów. Nie nale ży dopuszcza ć do lokalizacji zabudowy o przeznaczeniu przemysłowym, składów i magazynów i innych usług generuj ących transport ci ęż arowy, tereny o podstawowym przeznaczeniu: zabudowa usługowa z zieleni ą urz ądzoną, tu: zwi ązan ą z wykorzystaniem wód geotermalnych i funkcji zdrowotno-rehabilitacyjnych ; przeznaczenie uzupełniaj ące: usługi gastronomii, obiekty małej architektury stanowi ące w

96 szczególno ści integraln ą cz ęść wodnego centrum medycznego, rehabilitacyjnego i rekreacyjnego w Podd ębicach. Obejmuje tereny zespołu parkowo-pałacowego i cały kompleks usługowy pomi ędzy ulic ą Mickiewicza, rzek ą Ner i południow ą granic ą miasta, przewidziane do zachowania z uwzgl ędnieniem ustale ń wynikaj ących z przynale żno ści do obszarów przestrzeni publicznej i strefy ochrony konserwatorskiej. Przeciwwskazania dla lokalizacji funkcji innych ni ż wskazano w funkcji wiod ącej i uzupełniających. Obowi ązuje piel ęgnacja drzewostanu, w tym wycinka i komponowane dosadzenia.

Postulaty dla cz ęś ci centralnej: kontynuacja działa ń rehabilitacyjnych i rewaloryzuj ących oraz porz ądkowych w celu podniesienia jako ści i stanu technicznego budynków i przestrzeni, wprowadzanie usług do budynków, wysoko ść budynków 7-12 m do kalenicy, zachowanie jednorodno ści w kształtowaniu wn ętrz urbanistycznych. Wskazuje si ę na celowo ść rozdzielenia ruchu kołowego od ruchu pieszego, uporz ądkowanie systemu parkowania i wprowadzenie spójnego systemu oznacze ń napisów i reklam oraz elementów małej architektury. Zaleca si ę realizacj ę spójnego systemu o świetlenia z uwzgl ędnieniem twórczej roli światła w kształtowaniu atmosfery miejsca. Tak, jak to ustalono w cz ęś ci dotycz ącej walorów kulturowych – obszar strefy centralnej nale ży obj ąć obowi ązkiem sporz ądzenia planu miejscowego (tu: aktualizacja planu z 2004 r.). Na podkre ślenie zasługuje kwestia ostatecznego przes ądzenia o dalszych losach istniej ącego dysharmonijnego obiektu handlowego na Placu Ko ściuszki, który nie powinien pozosta ć w dotychczasowym miejscu i kształcie na osi widokowej: zabytkowy Ko ściół p.w. św.Katarzyny-zespół parkowo-pałacowy. Wariantem I jest rozbiórka obiektu i pozostawienie placu bez zabudowy, wariantem II – przebudowa obiektu wraz ze zmniejszeniem jego wysoko ści do 1 kondygnacji z mo żliwo ści ą realizacji kondygnacji podziemnej.

Cz ęść zurbanizowana stanowi zespół terenów poło żonych na zewn ątrz strefy centralnej zaspokajaj ących potrzeby mieszka ńców w zakresie mieszkalnictwa, działalno ści usługowej, w cz ęś ci - produkcyjnej i składowo-magazynowej. Strefa ta decyduje o mo żliwo ściach rozwoju miasta i w sposób wyra źny wpływa na jako ść życia mieszka ńców. Strefa obejmuje zarówno tereny obecnie zainwestowane dotychczasowymi funkcjami jak i stanowi o kierunkach w rozwoju przestrzennym miasta zgodnie z kierunkami ustalonymi w dotychczasowym studium uwarunkowa ń i kierunków zagospodarowania przestrzennego i w obowi ązuj ącym planie miejscowym miasta. Przewidziane w niniejszym dokumencie korekty s ą niewielkie i nie naruszaj ą przyj ętych wcze śniej kierunków rozwoju. W strefie urbanizacji znajduj ą si ę nast ępuj ące tereny: zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej, zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej istniej ącej i projektowanej, zabudowy mieszkaniowo-usługowej, zabudowy usługowej, zabudowy produkcyjno-usługowej, składów i magazynów, tereny obsługi komunikacji, cmentarzy wyznaniowych i komunalne uj ęcia wody. Tutaj te ż powinien zosta ć zlokalizowany drugi z otworów uj ęć wody termalnej, którego konkretna lokalizacja nie jest obecnie ustalona. W tej cz ęś ci miasta Podd ębice jest poło żony obszar obj ęty zmian ą studium w rejonie ul. Ł ęczyckiej. Teren obj ęty zmian ą studium w Ronie ul. Ł ęczyckiej, Miłej i Spokojnej jest terenem w wi ększo ści zabudowanym, poło żonym w obr ębie zwartej, ukształtowanej struktury funkcjonalno-przestrzennej miasta Podd ębice, na terenie wyposa żonym we wszystkie niezb ędne urz ądzenia infrastruktury technicznej i jego zmienione przeznaczenie nie spowoduje wzrostu wydatków z bud żetu gminy. Zmiana przeznaczenia pozostaje bez wpływu na mo żliwe do przewidzenia funkcjonowanie zastanej struktury przestrzennej miasta.

Dla terenów poło żonych w granicach cz ęś ci zurbanizowanej zalecane s ą ustalenia: tereny o podstawowym przeznaczeniu: zabudowa mieszkaniowa wielorodzinna , przeznaczenie uzupełniaj ące: usługi, ziele ń. Obejmuj ą istniej ącą zabudow ę wielorodzinn ą typu blokowego. Studium przewiduje adaptacj ę istniej ących elementów zagospodarowania, w szczególno ści zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej i mieszkaniowo-usługowej z mo żliwo ści ą dalszego rozwoju i uzupełnienia zabudow ą o takich funkcjach. Maksymalna

97 wysoko ść zabudowy 18 m. Zakazuje si ę lokalizacji przedsi ęwzi ęć mog ących zawsze znacz ąco oddziaływa ć na środowisko wymagaj ących obligatoryjnie sporz ądzenia raportu oddziaływania na środowisko. tereny o podstawowym przeznaczeniu: zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna , przeznaczenie uzupełniaj ące: zabudowa usługowa na potrzeby lokalne, ziele ń, itp. Obejmuj ą zabudow ę mieszkaniow ą jednorodzinn ą ju ż istniej ącą i tereny wskazane dla rozwoju tej funkcji. Na terenach tych nie nale ży: lokalizowa ć usług z zakresu obsługi komunikacji i handlu hurtowego, zabudowy o wysoko ści powy żej 12 m i wszelkich przedsi ęwzi ęć wymagaj ących potencjalnie i obligatoryjnie sporz ądzenia raportu o oddziaływaniu na środowisko. Nie powinno si ę te ż tu lokalizowa ć nowych siedlisk rolniczych. Nie nale ży stosowa ć tak że ogrodze ń betonowych w liniach ogrodze ń pozostaj ących z bezpo średnich relacjach z drogami publicznymi i z obszarami przestrzeni publicznych. tereny o podstawowym przeznaczeniu: zabudowa mieszkaniowo-usługowa o niskiej intensywno ści na terenach poło żonych poza granicami strefy centralnej. Nie nale ży tu lokalizowa ć zabudowy przemysłowej, baz i składów oraz innych przedsi ęwzi ęć mog ących zawsze i potencjalnie znacz ąco oddziaływa ć na środowisko, za wyj ątkiem inwestycji celu publicznego, telekomunikacji i ł ączno ści publicznej. Zakazuje si ę równie ż: lokalizacji obiektów handlu hurtowego, lokalizacji zabudowy o wysoko ści powy żej 12 m za wyj ątkiem obiektów wie żowych i dominant krajobrazowych ju ż istniej ących. Nie powinno si ę stosowa ć tak że ogrodze ń betonowych w liniach ogrodze ń pozostaj ących z bezpo średnich relacjach z drogami publicznymi i z obszarami przestrzeni publicznych. Dopuszczalna jest zabudowa wył ącznie mieszkaniowa jednorodzinna, małe domy mieszkalne o maksymalnie 10 lokalach, wył ącznie zabudowa usługowa oraz zabudowa mieszkaniowo-usługowa w jednym budynku. Miejsca parkingowe wła ściciele s ą zobowi ązani do zapewnienia na własnych działkach. tereny o podstawowym przeznaczeniu: zabudowa usługowa, przeznaczenie uzupełniaj ące – zabudowa mieszkaniowa zwi ązana z obsług ą funkcji podstawowej, usługi publiczne, obsługa komunikacji, ziele ń. W cz ęś ci, np. na terenie b. zakładów „Próchnik”, który podlega sukcesywnym przekształceniom na funkcje usługowe, dopuszcza si ę zachowanie na cz ęś ci terenu funkcji produkcyjnej o uci ąż liwo ści nie wykraczaj ącej poza granice własnego terenu. Zabudowa przewidziana do zachowania z mo żliwo ści ą intensyfikacji pod warunkiem ograniczenia uci ąż liwo ści do granic terenu, do którego inwestor ma tytuł prawny, zakazu lokalizowania przedsi ęwzi ęć mog ących znacz ąco oddziaływa ć na środowisko wymagaj ących obligatoryjnie sporz ądzenia raportu o oddziaływaniu na środowisko. W granicach terenów usługowych dopuszcza si ę lokalizacj ę stacji benzynowych, gazowych i myjni samochodowych oraz handel hurtowy. Zakazuje si ę realizacji ogrodze ń pełnych betonowych od strony ulic oraz ogranicza si ę wysoko ść budynków do 15 m do kalenicy. Od strony sąsiedztwa z terenami o funkcji mieszkaniowej nale ży przewidzie ć ziele ń izolacyjn ą oraz uwzgl ędni ć na własnym terenie ilo ść miejsc parkingowych odpowiedni ą w stosunku do generowanego przez dan ą funkcj ę ruchu komunikacyjnego. Na terenie b.składowiska odpadów przy ul. Łódzkiej zabudowa usługowa mo że mie ć ograniczenia wynikaj ące z niestabilnego podło ża, co sugeruje usługi nie zwi ązane z trwał ą zabudow ą z dopuszczeniem instalacji fotowoltaicznych. Zabudowa usługowa lokalizowana w sąsiedztwie rezerwy terenowej dla cmentarza grzebalnego przy ul. Przejazd winna uwzgl ędnia ć przyszłe ograniczenia sanitarne wynikaj ące z s ąsiedztwa z terenem o funkcjach grzebalnych. tereny o podstawowym przeznaczeniu: zabudowa produkcyjno-usługowa, składów i magazynów , przeznaczenie uzupełniaj ące – ziele ń, tereny komunikacji, urz ądzenia towarzysz ące. Obejmuje istniej ące tereny zainwestowane t ą funkcj ą oraz tereny rozwojowe wskazane dla tej funkcji w dotychczasowym studium. Na istniej ących i nowych terenach wskazanych dla tych funkcji obowi ązuje ograniczenie wysoko ści zabudowy do 16 m do kalenicy z wył ączeniem koniecznych wy ższych elementów technologicznych. W ramach

98 nakazów nale ży podkre śli ć obowi ązek wprowadzenia zieleni izolacyjnej lub innych rozwi ązań zabezpieczaj ących przed uci ąż liwo ściami sąsiednie tereny o funkcjach chronionych. tereny o podstawowym przeznaczeniu: – cmentarze z zieleni ą na istniej ącym cmentarzu rzymsko-katolickim przy ul. Łódzkiej, na istniej ącym cmentarzu żydowskim i cmentarzu ewangelickim, a tak że na terenie przewidzianym dla nowego cmentarza rzymsko- katolickiego. Wszystkie istniej ące stare cmentarze s ą obj ęte ochron ą konserwatorsk ą i wpisane do wojewódzkiej ewidencji zabytków. Czynne cmentarze wymagaj ą respektowania stosownej strefy ochrony sanitarnej. Utrzymuje si ę rezerw ę terenu dla funkcji cmentarnej pod lasem w s ąsiedztwie cmentarza ewangelickiego (przy ulicy stanowiącej przedłu żenie ul. Przejazd). tereny uj ęć wody przewidziane do zachowania: uj ęcie wody przy ul. Parz ęczewskiej,

Cz ęść miasta obejmuj ąca system ekologiczny to głównie dolina rzeki Ner w zachodniej cz ęś ci miasta z przeciwwskazaniami dla zabudowy. W skład strefy wchodz ą: tereny użytków zielonych, tereny pracowniczych ogrodów działkowych i tereny istniej ącej oczyszczalni ścieków. Dolina rzeki Ner jest proponowana do obj ęcia ochron ą na podstawie przepisów o ochronie przyrody jako Obszar Chronionego Krajobrazu „Dolina Neru”. Obszar ten nie został dotychczas utworzony. tereny o podstawowym przeznaczeniu: tereny trwałych u żytków zielonych , nieu żytki poło żone w asymetrycznej dolinie rzeki Ner, przeznaczenie uzupełniaj ące: grunty orne, wody powierzchniowe. Obejmuje tereny łąk i pastwisk oraz gruntów rolnych, tereny zieleni nieurz ądzonej, ochronne dla cieków, rowów i innych wód powierzchniowych wchodz ące w skład korytarza ekologicznego, okresowo nara żone na lokalne podtopienia. W studium przewiduje si ę utrzymanie dotychczasowych kierunków oraz sposobu u żytkowania zapewniaj ących ochron ę wód powierzchniowych i ci ągło ść korytarza ekologicznego. W ramach ogranicze ń w u żytkowaniu i zagospodarowaniu studium przewiduje: promocj ę rolnictwa ekologicznego, utrzymanie i ochron ę istniej ących rowów i urz ądze ń melioracyjnych, zakaz grodzenia i lokalizacji inwestycji innych ni ż o podstawowym i uzupełniaj ącym przeznaczeniu, przeciwwskazania dla prowadzenia intensywnej gospodarki rolnej z u życiem nawozów sztucznych i środków ochrony ro ślin oraz zakaz wykonywania robót ziemnych powoduj ących odkształcenia terenu. Nale ży zachowa ć zró żnicowanie gatunkowe ro ślinno ści. Według powy ższych zasad, w sprzeczno ści z nimi jawi si ę propozycja lokalizacji parkingu miejskiego na fragmencie terenu poło żonego po północnej stronie ul.Kaliskiej ze zjazdem publicznym z drogi krajowej w miejscu istniej ącej drogi do pól wzdłu ż wału przeciwpowodziowego nad Nerem. tereny o podstawowym przeznaczeniu: tereny ogrodów działkowych w rejonie ulic Młynarskiej i Północnej oraz znacz ąco mniejszy zespół w rejonie ul. Kosmonautów - przewidziane do zachowania. tereny o podstawowym przeznaczeniu: tereny istniej ącej oczyszczalni ścieków przewidziane do zachowania z mo żliwo ści ą rozbudowy obiektu.

Pozostałe tereny miasta Podd ębice

Są to tereny poło żone na peryferiach miasta Podd ębice, poło żone na północ i na wschód od projektowanej obwodnicy w ci ągu drogi krajowej Nr 72 oraz w cz ęś ci południowej na południe od ul. Łódzkiej – obejmuj ące w cało ści 12 i 13 obr ęby geodezyjne miasta i fragment obr ębu 10. S ą to tereny potencjalnego rozwoju miasta, na ten bowiem obszar wpłyn ęło do Burmistrza Podd ębic najwi ęcej wniosków o przeznaczenie gruntów rolnych na cele zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej. Tutaj również organ sporz ądzaj ący projekt zmiany studium zrezygnował z dalszego utrzymywania przemysłowego przeznaczenia terenów na

99 zachód od ul. Ł ęczyckiej na rzecz zabudowy mieszkaniowo-usługowej. Wyst ępuj ą tu te ż enklawy le śne stanowi ące kontynuacj ę kompleksu le śnego istniej ącego poza granic ą administracyjn ą miasta. Tylko fragment terenu stanowi ju ż istniej ąca enklawa zabudowy przemysłowo-składowej przy ul. Łódzkiej. Na południe od ul. Łódzkiej, w 13 obr ębie geodezyjnym w dotychczasowym studium wskazano tereny jako rozwojowe dla ró żnorodnych funkcji, produkcyjno-usługowych z funkcj ą mieszkaniow ą dla wła ścicieli. Brak mo żliwo ści komunikacyjnej obsługi tych terenów (konieczno ść nowej drogi publicznej) sprawiła, że w okresie od 2005 r. tj. od daty sporz ądzenia planu miejscowego dla miasta Podd ębice do dzi ś nie uruchomiono tego terenu dla wskazywanych funkcji. W obecnym studium wskazano dla tej strefy: tereny zabudowy mieszkaniowo-usługowej o niskiej intensywno ści, zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, tereny zabudowy produkcyjno-usługowej, składów i magazynów nadal z funkcj ą mieszkaln ą dla wła ścicieli, tereny uj ęcia wody, tereny upraw rolnych oraz tereny lasów i przeznaczonych do zalesienia. W tej cz ęś ci miasta, w granicach niektórych terenów o przeznaczeniu zabudowy produkcyjno-usługowej, składów i magazynów dopuszczalne s ą lokalizacje instalacji fotowoltaicznych.

W całej podstrefie miejskiej nie wyst ępuj ą i nie przewiduje si ę lokalizacji zakładów o du żym i podwy ższonym ryzyku wyst ąpienia powa żnych awarii.

2.4.2. Kierunki zmian w strukturze funkcjonalno-przestrzennej pozostałych cz ęś ci strefy III centralnej, zurbanizowanej i urbanizuj ącej si ę.

Cz ęść północna – rejon Sworawy – podstrefa IIIb:

Wie ś jest ju ż prawie zro śni ęta z miastem, bowiem zostały podzielone na działki budowlane i w wi ększo ści zagospodarowane tereny na wschód od drogi wojewódzkiej Nr 703, tu ż przy granicy administracyjnej z miastem Podd ębice. Osi ą urbanizacji jest tu wła śnie droga wojewódzka prowadz ąca ruch tranzytowy na w ęzeł komunikacyjny „Wartkowice” na trasie autostrady A2, sk ąd mo żna tak że poprzez w ęzeł „Stryków” dotrze ć na autostrad ę A1. Nowa zabudowa ma funkcje na ogół nierolnicze, mieszkaniowo-usługowe i mieszkaniowe jednorodzinne i jest skupiona przy istniej ących bocznych drogach lokalnych odchodz ących od drogi głownej. Inwestowanie na terenach w północnej cz ęś ci sołectwa, we wsiach Małe i Brzezinki jest także atrakcyjne z uwagi na łatwo ść uzbrojenia terenów. Nie ustaj ą wi ęc naciski inwestorów chc ących wykorzysta ć atut drogi głównej, blisko ść miasta Podd ębice i dojazdu do w ęzła na trasie A2 i podzieli ć swoje grunty rolne na działki budowlane. W podstrefie wyklucza si ę lokalizacj ę elektrowni wiatrowych, natomiast w rejonach wskazanych na rysunku studium dopuszcza si ę lokalizacj ę instalacji fotowoltaicznych.

W studium w podstrefie IIIb wyró żniono: • tereny osadnictwa wiejskiego z uzupełniaj ącą funkcj ą zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, usług lokalnych i agroturystyki, • tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, • tereny zabudowy usługowej, • tereny uj ęcia wody, grupowej oczyszczalni ścieków i stacji redukcyjno-pomiarowej gazu przewodowego, • tereny lasów, • tereny upraw rolnych, • tereny u żytków zielonych, • tereny przeznaczone do zalesie ń, • tereny dopuszczalnych lokalizacji odnawialnych źródeł energii o mocy powy żej 100 kW ze strefami ochronnymi - ogniwa fotowoltaiczne.

100 Ustalenia dla poszczególnych terenów o podstawowym i uzupełniaj ącym przeznaczeniu dla osadnictwa wiejskiego, lasów, upraw rolnych, u żytków zielonych i zalesie ń - jak dla strefy II – rolnej. tereny o podstawowym przeznaczeniu – zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, przeznaczenie uzupełniaj ące: zabudowa usługowa na potrzeby lokalne, ziele ń, itp. W Sworowie obejmuj ą tereny istniej ącej zabudowy i wskazane dla rozwoju tej funkcji. Na terenach tych nie nale ży: lokalizowa ć usług z zakresu obsługi komunikacji i handlu hurtowego, zabudowy o wysoko ści powy żej 12 m i wszelkich przedsi ęwzi ęć wymagaj ących potencjalnie i obligatoryjnie sporz ądzenia raportu o oddziaływaniu na środowisko. Nie powinno si ę te ż tu lokalizowa ć nowych siedlisk rolniczych. Zakazuje si ę tak że ogrodze ń betonowych w liniach ogrodze ń pozostaj ących z bezpo średnich relacjach z drogami publicznymi. tereny o podstawowym przeznaczeniu: zabudowa usługowa, przeznaczenie uzupełniaj ące – zabudowa mieszkaniowa zwi ązana z obsług ą funkcji podstawowej zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, ziele ń. Zabudowa przewidziana do realizacji pod warunkiem ograniczenia uci ąż liwo ści do granic terenu, do którego inwestor ma tytuł prawny z uwzgl ędnieniem zakazu lokalizowania przedsi ęwzi ęć mog ących znacz ąco oddziaływa ć na środowisko wymagaj ących obligatoryjnie sporz ądzenia raportu o oddziaływaniu na środowisko. W granicach terenów usługowych dopuszcza si ę lokalizacj ę stacji benzynowych, gazowych i myjni samochodowych. Zaleca si ę ograniczenie wysoko ści obiektów budowlanych do 12 m do kalenicy. Nale ży uwzgl ędni ć na własnym terenie ilo ść miejsc parkingowych odpowiedni ą w stosunku do generowanego przez dan ą funkcj ę ruchu komunikacyjnego.

W północnej cz ęś ci podstrefy północnej, na terenach upraw rolnych wskazano mo żliwo ść lokalizacji instalacji ogniw fotowoltaicznych.

Część południowa – rejon R ąkczyna i Byczyny do Góry Bałdrzychowskiej – podstrefa IIIc:

Jest to obszar poło żony na południe od miasta Podd ębice, a jego osi ą jest droga powiatowa nr 3707E. Pomimo relatywnie dobrych i bardzo dobrych gleb w sołectwie R ąkczyn, z III klas ą bonitacyjn ą wł ącznie, ju ż w dotychczas obowi ązuj ącym studium wskazano tereny pod zabudow ę mieszkaniow ą jednorodzinn ą z obowi ązkiem sporz ądzenia planu miejscowego. Planu tego nie sporz ądzono, niemniej nikt z wła ścicieli gruntów nie zamierza rezygnowa ć z kontynuowania nierolniczego przeznaczenia terenów, bowiem przylegaj ą one bezpo średnio do granic administracyjnych miasta. Od strony południowej podstrefy zamyka ją realizowany aktualnie zbiornik retencyjny „Góra Bałdrzychowska”. W s ąsiedztwie, utrzymano okre ślone w dotychczasowym studium przeznaczenie terenów po b.PGR. (zrezygnowano z proponowanego w okresie uzgadniania projektu studium przeznaczenia terenu do zagospodarowania kompleksem wielkotowarowych upraw rolnych wraz z zabudow ą zwi ązan ą z tymi uprawami). W podstrefie został zrealizowany niedawno, oparty o istniej ące stawy, kompleks sportowo- wypoczynkowy w Byczynie, dla którego w studium przewiduje si ę mo żliwo ści rozwojowe na terenie przylegaj ącym od południa. Wyklucza si ę tu lokalizacj ę elektrowni wiatrowych, natomiast w rejonach wskazanych na rysunku studium dopuszcza si ę lokalizacj ę instalacji fotowoltaicznych.

W studium wyró żniono tu: • tereny osadnictwa wiejskiego z uzupełniaj ącą funkcj ą zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, usług lokalnych i agroturystyki, • tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, • tereny zabudowy usługowej z towarzysz ącą zieleni ą urz ądzon ą, w tym zwi ązanej z obsług ą sportu i rekreacji w Byczynie,

101 • tereny rozwojowe dla zabudowy usługowej z zieleni ą urz ądzon ą w Byczynie, • tereny zabudowy usługowej w Zagórzycach, • tereny obsługi komunikacji w R ąkczynie i w Zagórzycach, • tereny indywidualnej zabudowy rekreacyjnej (letniskowej) i wypoczynku zbiorowego, • tereny zabudowy produkcyjno-usługowej, składów i magazynów (w Zagórzycach i Górze Bałdrzychowskiej), • tereny udokumentowanego zło ża kruszywa „Góra Bałdrzychowska” i zasobów potencjalnych – do eksploatacji powierzchniowej, • tereny lasów, • tereny upraw rolnych, • tereny u żytków zielonych, • tereny przeznaczone do zalesie ń, • tereny dopuszczalnych lokalizacji odnawialnych źródeł energii o mocy powy żej 100kW ze strefami ochronnymi - ogniwa fotowoltaiczne.

Ustalenia dla poszczególnych terenów o podstawowym i uzupełniaj ącym przeznaczeniu dla terenów osadnictwa wiejskiego, upraw rolnych, u żytków zielonych, lasów i zalesie ń - jak dla strefy II – rolnej. Na fragmencie terenów rolnych wskazano mo żliwo ść lokalizacji instalacji ogniw fotowoltaicznych.

Odr ębne ustalenia s ą formułowane jedynie dla terenów zabudowy usługowej z towarzysz ącą zieleni ą urz ądzon ą i wodami powierzchniowymi zwi ązanymi z obsług ą sportu i rekreacji w Byczynie oraz dla terenów rozwojowych dla tej funkcji w Byczynie . Tu ustala si ę: zachowanie istniej ącej zabudowy i zagospodarowania z mo żliwo ści ą rozbudowy stosownie do potrzeb. Wysoko ść maksymalnie do 15 m do kalenicy, przeciwwskazania dla podziałów wtórnych. tereny o podstawowym przeznaczeniu – zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, przeznaczenie uzupełniaj ące: zabudowa usługowa na potrzeby lokalne, ziele ń, itp. w Rąkczynie i Górze Bałdrzychowskiej: Obejmuj ą tereny wskazane dla rozwoju tej funkcji. Na terenach tych nie nale ży: lokalizowa ć usług z zakresu obsługi komunikacji i handlu hurtowego, zabudowy o wysoko ści powy żej 12 m i wszelkich przedsi ęwzi ęć wymagaj ących potencjalnie i obligatoryjnie sporz ądzenia raportu o oddziaływaniu na środowisko. Nie powinno si ę te ż tu lokalizowa ć nowych siedlisk rolniczych. Zakazuje si ę tak że ogrodze ń betonowych w liniach ogrodze ń pozostaj ących z bezpo średnich relacjach z drogami publicznymi. tereny indywidualnej zabudowy rekreacyjnej (letniskowej) i wypoczynku zbiorowego . Na tych terenach zakazuje si ę lokalizowanie innych funkcji ni ż okre ślone wy żej. Dla terenów o indywidualnej zabudowy rekreacyjnej (letniskowej) preferowana jest zabudowa parterowa, z dopuszczonym poddaszem u żytkowym, wysoko ści maksymalnie do 8,0 m do kalenicy, dachy spadowe o k ącie nachylenia połaci powy żej 25 0. . Działki – minimum 1000 m 2, wska źnik powierzchni zabudowy – maksymalnie 15 %. Dla terenów wypoczynku zbiorowego zaleca si ę wysoko ść maksymalnie 2 kondygnacje i 10 m do kalenicy oraz działki o powierzchni 2000 m 2 i wiecej. tereny o podstawowym przeznaczeniu: zabudowa usługowa, przeznaczenie uzupełniaj ące – zabudowa mieszkaniowa zwi ązana z obsług ą funkcji podstawowej, obsługa komunikacji, ziele ń. Zabudowa przewidziana do zachowania z mo żliwo ści ą przekształcenia i budowy obiektów ukierunkowanych na nowe funkcje usługowe. Intensyfikacja dopuszczalna pod warunkiem ograniczenia uci ąż liwo ści do granic terenu, do którego inwestor ma tytuł prawny z uwzgl ędnieniem zakazu lokalizowania przedsi ęwzi ęć mog ących znacz ąco oddziaływa ć na środowisko wymagaj ących obligatoryjnie sporz ądzenia raportu o oddziaływaniu na środowisko. Zaleca si ę ograniczenie wysoko ści obiektów budowlanych do 12 m do kalenicy.

102 Nale ży uwzgl ędni ć na własnym terenie ilo ść miejsc parkingowych odpowiedni ą w stosunku do generowanego przez dan ą funkcj ę ruchu komunikacyjnego. tereny zabudowy produkcyjno-usługowej, składów i magazynów. Obejmuje tylko niewielki teren w Zagórzycach, gdzie jest prowadzona działalno ść gospodarcza w niewielkiej skali i o niewielkiej uci ąż liwo ści oraz tereny po b.PGR w Górze Bałdrzychowskiej. Przewiduje si ę rozwój zagospodarowania przestrzennego z ukierunkowaniem na zabudow ę produkcyjno- usługow ą pod warunkiem ograniczenia uci ąż liwo ści do terenu wskazanego w studium. Na wskazanych terenach obowi ązuje ograniczenie wysoko ści zabudowy do 15 m do kalenicy z wył ączeniem elementów technologicznych, które mog ą by ć o 50 % wy ższe. tereny obsługi komunikacji – parkingi – obejmuje teren pod projektowany parking w Rąkczynie i niewielki teren istniej ącego parkingu w Zagórzycach.

Cz ęść wschodnia – rejon wsi Ł ęż ki – podstrefa IIId: Jest to wschodnia cz ęść urbanizuj ącej si ę strefy poło żona na wschód od miasta Podd ębice, obejmujaca w cz ęś ci sołectwo Ł ęż ki. Obszar ten ma bardzo korzystne warunki, w szczególno ści komunikacyjne, dla rozwoju funkcji nierolniczych lub rolniczych ukierunkowanych na obsług ę miasta. Wyklucza si ę tu lokalizacj ę elektrowni wiatrowych. W studium wyró żniono tu: • tereny osadnictwa wiejskiego z uzupełniaj ącą funkcj ą agroturystyki, usług lokalnych i zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, • tereny zabudowy usługowej, • tereny rezerwowe dla zabudowy produkcyjno-usługowej, składów i magazynów, • tereny lasów, • tereny upraw rolnych, • tereny u żytków zielonych, • tereny przeznaczone do zalesie ń. Ustalenia dla poszczególnych terenów o podstawowym i uzupełniaj ącym przeznaczeniu dla osadnictwa wiejskiego, lasów, upraw rolnych, użytków zielonych i zalesie ń - jak dla strefy II – rolnej. tereny o podstawowym przeznaczeniu: zabudowa usługowa, przeznaczenie uzupełniaj ące – zabudowa mieszkaniowa zwi ązana z obsług ą funkcji podstawowej, obsługa komunikacji, ziele ń. Zabudowa przewidziana do realizacji pod warunkiem ograniczenia uci ąż liwo ści do granic terenu, do którego inwestor ma tytuł prawny z uwzgl ędnieniem zakazu lokalizowania przedsi ęwzi ęć mog ących znacz ąco oddziaływa ć na środowisko wymagaj ących obligatoryjnie sporz ądzenia raportu o oddziaływaniu na środowisko. W granicach terenów usługowych dopuszcza si ę lokalizacj ę stacji benzynowych, gazowych i myjni samochodowych. Zaleca si ę ograniczenie wysoko ści obiektów budowlanych do 12 m do kalenicy. Nale ży uwzgl ędni ć na własnym terenie ilo ść miejsc parkingowych odpowiedni ą w stosunku do generowanego przez dan ą funkcj ę ruchu komunikacyjnego.

Ustalenia dla terenów rezerwy dla zabudowy produkcyjno-usługowej, składów i magazynów – mo żliwo ść funkcji mieszkalnej dla wła ścicieli, co skazuje ten obszar na niewielk ą skal ę wielko ści mo żliwych do zlokalizowania tu zakładów wytwórczych, maksymalna wysoko śc zabudowy – 15 m do kalenicy.

Cz ęść zachodnia – rejon Pragi, Klementowa, Bałdrzychowa – podstrefa IIIe:

Jest to zachodnia cz ęść urbanizuj ącej si ę strefy poło żona na zachód od doliny rzeki Ner. Obejmuje obszary sołectw: Klementów, Praga i Bałdrzychów i ma podobny kształt jak cz ęść strefy poło żona po wschodniej stronie doliny rzeki Ner. Oś urbanizacji na kierunku północ- południe stanowi droga powiatowa Nr 2531E relacji Stawiszyn-Saków-Wartkowice-Chropy-

103 Praga-Bałdrzychów-Pudłów o długo ści 12,74 km w granicach gminy Podd ębice. Równolegle do tej drogi biegnie w podstrefie linia kolejowa (magistrala w ęglowa Śląsk-Wybrze że). Drog ę powiatow ą przecina we wsi Praga droga główna krajowa Nr 72 z Łodzi w kierunku Uniejowa i Konina oraz odchodzaca od niej droga wojewódzka Nr 703 w kierunku wsi Porczyny. W Bałdrzychowie znajduje si ę jedyna w gminie Podd ębice stacja kolejowa i tu wła śnie, przy wykorzystaniu atutu dobrej dost ępno ści komunikacyjnej, drogowej i kolejowej – powstało i funkcjonowało w okresie powojennym wiele drobnych zakładów tzw. przemysłu terenowego, dzi ś s ą to tartaki, elewatory zbo żowe, składy w ęgla, nawozów i materiałów budowlanych oraz punkty skupu złomu. We wsi Praga jest ubojnia i zakłady przetwórstwa spo żywczego, a w Klementowie – Przedsi ębiorstwo Budromel i du ży teren produkcyjno- usługowy, składów i magazynów Gminnej Spółdzielni „Samopomoc Chłopska”. W ostatnim okresie w Borysewie (sołectwo Praga) na bazie zagrody rolniczej, na obszarze około 22 ha powstało ZOO Safari maj ące obecnie oficjalny status ogrodu zoologicznego. Jest te ż w Bałdrzychowie du ża przemysłowa ferma hodowli drobiu (tego samego wła ściciela, co w Chropach), GPZ oraz wyró żniaj ący si ę w krajobrazie elewator zbo żowy. W studium wyró żniono tu: • tereny osadnictwa wiejskiego z uzupełniaj ącą funkcj ą zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, usług lokalnych i agroturystyki, • tereny zabudowy mieszkaniowo-usługowej o niskiej intensywno ści, • tereny zabudowy usługowej, • tereny zabudowy produkcyjno-usługowej, składów i magazynów, • tereny zabudowy wielofunkcyjnej (produkcyjno-usługowej, usługowej i mieszkaniowej), • tereny fermy hodowlanej o charakterze przemysłowym, • tereny usługowe z zieleni ą urz ądzon ą (ogród zoologiczny), • tereny lasów, • tereny upraw rolnych, • tereny u żytków zielonych, • tereny przeznaczone do zalesie ń, • tereny lokalizacji odnawialnych źródeł energii o mocy powy żej 100 kW ze strefami ochronnymi – ogniwa fotowoltaiczne. Ustalenia dla poszczególnych terenów o podstawowym i uzupełniaj ącym przeznaczeniu: osadnictwa wiejskiego, upraw rolnych, uzytków zielonych, lasów i zalesie ń – jak dla strefy II rolnej z uwzgl ędnieniem szczególnych wymaga ń dla cz ęś ci wsi Bałdrzychów wskazanych do ochrony wiejskiego układu przestrzennego, mieszkaniowo-usługowej i usługowej – jak dla cz ęś ci zurbanizowanej miasta Podd ębice.

Dla terenów zabudowy przemysłowo-usługowej, składów i magazynów, w szczególno ści dla du żego powierzchniowo obszaru we wsiach Praga-Klementów (ok.100 ha): mo żliwo ść lokalizacji inwestycji zaliczanych do przedsi ęwzi ęć mog ących zawsze i potencjalnie znacz ąco oddziaływa ć na środowisko, o maksymalnej wysoko ści zabudowy do 20 m i urz ądze ń technologicznych do 49 m npt. Dla obszaru wskazuje si ę na celowo ść sporz ądzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego z uwzgl ędnieniem pozostawienia bez zabudowy - buforowej, przynajmniej 50 m strefy od kompleksu le śnego i strefy izolacyjnej od terenów zabudowy mieszkaniowo-usługowej. Dopuszcza si ę dla kompleksu przemysłowego Praga-Klementów lokalizacj ę instalacji ogniw fotowoltaicznych.

Dla terenów zabudowy wielofunkcyjnej w Bałdrzychowie, o przewadze funkcji produkcyjno- usługowych, składów i magazynów poło żonego pomi ędzy drog ą powiatow ą Nr 2531E a torami kolejowymi ustala się wielofunkcyjno ść uwarunkowan ą stanem istniej ącym, bowiem istnieje tutaj od lat liczna zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna, a przekształcenia funkcji odbywają si ę sukcesywnie w drodze wydawania decyzji o warunkach zabudowy. Dla terenu ustala si ę jednak, z uwagi na uci ąż liwo ść terenu kolejowego i s ąsiedztwa zakładów o ró żnych stopniu uci ąż liwo ści, preferencje dla rozwoju funkcji niemieszkalnych.

104 W strefie III zurbanizowanej i urbanizuj ącej si ę wyklucza si ę lokalizacj ę elektrowni wiatrowych, nie przewiduje si ę te ż lokalizacji zakładów o du żym i podwy ższonym ryzyku wyst ąpienia powa żnych awarii.

2.5. Kierunki zagospodarowania przestrzennego strefy IV, wschodniej, rolno-le śnej.

Jest to strefa o znacz ącej powierzchni, poło żona we wschodniej cz ęś ci gminy. W jej skład wchodz ą wsie: Golice, Tarnowa, Panaszew, Ci ężków, Antoninów, Tumusin i cz ęś ci wsi Góra Bałdrzychowska, Wólka, Kałów, a tak że znaczace obszarowo kompleksy le śne zarówno lasów pa ństwowych jak i niepa ństwowych. W strefie tej wyst ępuj ą zró żnicowane formy krajobrazu, a tak że zró żnicowane rodzaje zagospodarowania. Ta strefa jest rolniczo-le śną i nadal tak ą pozostanie. Wsie maj ą na ogół zabudow ę rozproszon ą, czasem o chrakterze rz ędówki (Golice, Mrowiczna,Tarnowa, Kałów). Tylko we wsi Panaszew odnotowano od 2000 r. wzrost liczby ludno ści, w pozostałych – wystapiły jej spadki. W studium wyró żnione zostały nast ępuj ące tereny: • tereny osadnictwa wiejskiego, obejmuj ące wszystkie wsie, • tereny zabudowy mieszkaniowo-usługowej o niskiej intensywno ści (Golice), • tereny zabudowy rekreacji indywidualnej i wypoczynku zbiorowego (Antoninów) • tereny zabudowy o funkcjach mieszanych: rekreacji indywidualnej (letniskowej) i mieszkaniowej jednorodzinnej (Panaszew, Tarnowa), • tereny zabudowy produkcyjno-usługowej, baz, składów i magazynów (Kałów, Tumusin, Tarnowa). • tereny zabudowy usługowej głównie we wsiach: Panaszew, Kałów, oraz inne obiekty usługowe, głównie stra żnice OSP i sklepy w kilku innych wsiach, • tereny zieleni urz ądzonej w Golicach (obejmuje zabytkowy park podworski), • tereny cmentarza w Kałowie, • tereny istniej ących uj ęć zbiorowego systemu zaopatrzenia w wod ę, • tereny upraw rolnych, • tereny lasów, • tereny przeznaczone do zalesienia, • tereny u żytków zielonych, • tereny lokalizacji odnawialnych źródeł energii o mocy powy żej 100 kW ze strefami ochronnymi – ogniwa fotowoltaiczne. tereny osadnictwa wiejskiego poszczególnych jednostek osadniczych (zabudowa istniej ąca i projektowana) obejmuj ące zabudow ę zagrodow ą i mieszkaniow ą jednorodzinn ą wraz z zabudow ą usługow ą na potrzeby lokalne. S ą to tereny bardzo zró żnicowane pod wzgl ędem przestrzennym, funkcjonalnym i architektonicznym, a tak że pod wzgl ędem wyposa żenia w infrastruktur ę techniczn ą. Wymagaj ą one uporz ądkowania, rozwoju i podnoszenia standardów w celu poprawy jako ści życia, dost ępno ści do usług bytowych, kształtowania mo żliwo ści inwestycyjnych itp. Obejmuj ą tereny zabudowy istniej ącej i przes ądzonej dotychczasowymi planami miejscowymi, obowi ązuj ącymi i nieobowi ązuj ącymi. Na tych terenach zakazuje si ę lokalizacji przedsi ęwzi ęć wymagaj ących obligatoryjnie sporz ądzenia raportu o oddziaływaniu na środowisko, w tym równie ż ferm hodowlanych o obsadzie powy żej 40 DJP, zabudowy o wysoko ści powy żej 12 m do kalenicy z wył ączeniem obiektów rolniczych słu żą cych na potrzeby gospodarstwa rolnego, których wysoko ść mo że dochodzi ć do 18 m. Uci ąż liwo ść działalno ści gospodarczej, w tym równie ż zwi ązanej z produkcj ą roln ą musi by ć ograniczona do granic działki, do której inwestor posiada tytuł prawny. Dla fragmentu wsi Kałów obowi ązuj ą szczególne wymagania dotycz ące zabudowy i zagospodarowania w strefie ochrony wiejskiego układu przestrzennego, a dla wsi Tumusin – ochrona obiektów zabytkowych wpisanych do rejestru.

105 tereny o przeznaczeniu podstawowym: funkcje mieszane: indywidualna zabudowa rekreacyjna i zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna . Preferencje dla zabudowy rekreacyjnej na własnych działkach i adaptowanie siedlisk rolniczych do funkcji rekreacyjnych. Przeciwwskazania dla lokalizacji nowych siedlisk rolniczych, w szczególno ści nastawionych na hodowl ę zwierz ąt gospodarskich o obsadzie nawet nie stanowi ących przedsi ęwzi ęć znacz ąco potencjalnie oddziałuj ących na środowisko, dla których sporz ądzenie raportu na środowisko nie jest obligatoryjne. Minimalna powierzchnia działki 1000 m 2, parametry zabudowy jak dla terenów osadnictwa wiejskiego.

tereny indywidualnej zabudowy rekreacyjnej (letniskowej) i wypoczynku zbiorowego . Na tych terenach zakazuje si ę lokalizowanie innych funkcji ni ż okre ślone wy żej. Dla terenów o indywidualnej zabudowy rekreacyjnej (letniskowej) preferowana jest zabudowa parterowa, z dopuszczonym poddaszem u żytkowym, wysoko ści maksymalnie do 8,0 m do kalenicy, dachy spadowe o k ącie nachylenia połaci powy żej 25 0. . Działki – minimum 1000 m 2, wska źnik powierzchni zabudowy – maksymalnie 15 %. Dla terenów wypoczynku zbiorowego zaleca si ę wysoko ść maksymalnie 2 kondygnacje i 10 m do kalenicy oraz działki o powierzchni 2000 m 2 i wiecej. tereny o przeznaczeniu podstawowym: zabudowa usługowa – usługi publiczne: o światy, kultury, ochrony zdrowia, itp. przeznaczenie uzupełniaj ące: usługi o charakterze komercyjnym, funkcja mieszkaniowa zwi ązana z obsługą funkcji podstawowej. Obejmuj ą tereny istniej ących usług publicznych: kultu religijnego, szkół, remiz OSP stanowi ących równocze śnie świetlice wiejskie, itp. Tereny oznaczone kolorem oznaczaj ącym funkcj ę usługow ą obejmuj ą tak że zabudow ę usługow ą o charakterze komercyjnym, z funkcj ą uzupełniaj ącą: zabudow ą mieszkaniow ą, obsług ą komunikacji, zieleni ą i usługami publicznymi. Zabudowa przewidziana do zachowania z mo żliwo ści ą intensyfikacji pod warunkiem ograniczenia uci ąż liwo ści do granic terenu, do którego inwestor ma tytuł prawny, zakazu lokalizowania przedsi ęwzi ęć mog ących znacz ąco oddziaływa ć na środowisko wymagaj ących obligatoryjnie sporz ądzenia raportu o oddziaływaniu na środowisko. W granicach terenów usługowych dopuszcza si ę lokalizacj ę stacji benzynowych, gazowych i myjni samochodowych i handel hurtowy. Zakazuje si ę realizacji ogrodze ń pełnych betonowych od strony dróg publicznych oraz ogranicza si ę wysoko ść do 12 m do kalenicy. Od strony s ąsiedztwa z terenami o funkcji mieszkaniowej nale ży przewidzie ć ziele ń izolacyjn ą oraz uwzgl ędni ć na własnym terenie ilo ść miejsc parkingowych, w stosunku do generowanego przez dan ą funkcj ę ruchu komunikacyjnego. tereny o podstawowym przeznaczeniu: zabudowa mieszkaniowo-usługowa o niskiej intensywno ści . Nie nale ży tu lokalizowa ć zabudowy przemysłowej, baz i składów oraz innych przedsi ęwzi ęć mog ących zawsze i potencjalnie znacz ąco oddziaływa ć na środowisko, za wyj ątkiem inwestycji celu publicznego, telekomunikacji i łączno ści publicznej. Dopuszcza si ę lokalizacj ę obiektów handlu hurtowego. Dopuszcza si ę zabudow ę wył ącznie mieszkaniow ą jednorodzinn ą, wył ącznie zabudow ę usługow ą oraz funkcj ę mieszkaniowo-usługow ą w jednym budynku. Miejsca parkingowe wła ściciele s ą zobowi ązani do zapewnienia na własnych działkach. tereny o podstawowym przeznaczeniu: zabudowa produkcyjno-usługowa, składów i magazynów; przeznaczenie uzupełniaj ące – ziele ń, komunikacja, urz ądzenia towarzysz ące. Studium przewiduje rozwój zagospodarowania przestrzennego z ukierunkowaniem na zabudow ę produkcyjno-usługow ą pod warunkiem ograniczenia uci ąż liwo ści do terenu wskazanego w studium. Na istniej ących i nowych terenach wskazanych dla tych funkcji obowi ązuje ograniczenie wysoko ści zabudowy do 15 m do kalenicy z wył ączeniem elementów technologicznych. tereny o podstawowym przeznaczeniu: tereny usług zwi ązanych z obsług ą komunikacji . W tej cz ęś ci gminy wyst ępuj ą tylko w miejscowo ści Panaszew i Tarnowa. Ich konkretna

106 lokalizacja jest mo żliwa pod warunkiem akceptacji zarz ądcy drogi na urz ądzenie zjazdu publicznego. Chodzi tu głównie o stacje paliw płynnych i gazowych z zapleczem parkingowym i mo żliwo ści ą usług hotelowo-gastronomicznych.

tereny o podstawowym przeznaczeniu: tereny trwałych użytków zielonych, z przewag ą gleb pochodzenia organicznego, wył ączone z zabudowy,

tereny wskazane do zalesienia uwzgl ędniaj ą znacz ącą korekt ę obszarów wskazanych do takiej funkcji w dotychczasowym studium. Generalnie bowiem w bardzo wielu cz ęś ciach gminy Podd ębice organ sporz ądzaj ący projekt zmiany studium, działaj ąc na wnioski wła ścicieli gruntów - zrezygnował z dalszego wskazania terenów do zalesienia. Nadal jednak uwzgl ędniony jest cel nadrz ędny tj. zasada wyrównywania granic polno-le śnych.

tereny o podstawowym przeznaczeniu – cmentarz z zielenią na istniej ącym cmentarzu rzymsko-katolickim w Kałowie, z uwzgl ędnieniem urz ądzenia parkingu przycmentarnego i zachowania strefy ochrony sanitarnej min. 50 m od granic cmentarza. Obiekt przewidziany do zachowania i ochrony.

tereny o podstawowym przeznaczeniu – ziele ń urz ądzona obejmuj ąca park dworski w Golicach (zabytek w wojewódzkiej i gminnej ewidencji), gdzie istniej ąca zabudowa jest przewidywana do adaptacji dla potrzeb gospodarstwa agroturystycznego lub funkcji mieszkaniowo-usługowych.

Ustalenia dla terenów rolnych, u żytków zielonych – jak dla strefy II rolnej.

W strefie IV rolno-le śnej wyklucza si ę lokalizacj ę elektrowni wiatrowych.

2.6. Wska źniki zagospodarowania i użytkowania terenów dla stref I, II i IV.

(przedstawione wska źniki nale ży traktowa ć jako materiał informacyjny dla autorów miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego dla tych terenów):

Dla terenów osadnictwa wiejskiego, w tym zabudowy zagrodowej, zaleca si ę: • maksymalny wska źnik powierzchni zabudowy – 40% powierzchni działki, • minimalny wska źnik powierzchni terenu biologicznie czynnego – 30%, • maksymalna wysoko ści budynków – mieszkalnych 10 m, gospodarczych i gara żowych 8 m, budynków zwi ązanych z potrzebami gospodarstw rolnych (typu stodoły, obory) -10 m, za ś inne typu silosy – 18 m, • połacie dachowe budynków o k ącie nachylenia 10-45 0, z dopuszczeniem dachu płaskiego i jednospadowego dla budynków w tych fragmentach obszaru, gdzie wyst ępuje przewaga zabudowy o takich dachach, • minimalna powierzchnia działki – 2000 m 2,

Dla terenów osadnictwa wiejskiego, w tym zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej zaleca si ę: • maksymalny wska źnik powierzchni zabudowy – 30 % powierzchni działki, • minimalny wska źnik powierzchni terenu biologicznie czynnego – 50%, • maksymalna wysoko ści budynków – mieszkalnych 10 m, gospodarczych i gara żowych 6 m, • połacie dachowe budynków mieszkalnych o k ącie nachylenia 10-45 0, z dopuszczeniem dachu płaskiego dla budynków mieszkalnych w tych fragmentach obszaru, gdzie wyst ępuje przewaga zabudowy o takich dachach, • minimalna powierzchnia działki – 1000 m 2,

107

Dla terenów zabudowy usługowej – zaleca si ę: • maksymalny wska źnik powierzchni zabudowy – 60%, • minimalny wska źnik powierzchni terenu biologicznie czynnego – 20%, • maksymalna wysoko ści budynków usługowych – 10 m, budynków magazynowych stanowi ących zaplecze – 7 m,

Dla terenów zabudowy mieszkaniowo-usługowej , gdzie w równorz ędnym stopniu mo że by ć zabudowa tylko mieszkaniowa lub tylko usługowa - zaleca si ę wska źniki analogiczne jak dla ka żdej z tych funkcji oddzielnie. Dla zabudowy mieszkaniowo-usługowej w jednym budynku lub prowadzonej na tej samej działce - zaleca si ę przyj ęcie wska źników jak dla zabudowy wył ącznie usługowej.

Dla terenów zabudowy rekreacji indywidualnej i wypoczynku zbiorowego, zaleca si ę: • maksymalny wska źnik powierzchni zabudowy – odpowiednio dla ka żdego z rodzajów rekreacji 15 % i 25 % powierzchni działki, • minimalny wska źnik powierzchni terenu biologicznie czynnego – odpowiednio 70 % i 50 %, • maksymalna wysoko ść budynków: rekreacji indywidualnej – do 2 kondygnacji, 8,5 m do kalenicy, obiektów wypoczynku zbiorowego – 2 kondygnacje, maksymalnie 12 m do kalenicy, • powierzchnia działek – minimum 1000 m 2 dla działek rekreacji indywidualnej i 2000 m 2 dla wypoczynku zbiorowego, • w terenach ju ż zainwestowanych, mo żliwo ść wydzielenia nowych działek o minimalnej powierzchni 800 m 2, przy zachowaniu min. 50 % powierzchni terenów biologicznie czynnych, udział powierzchni zabudowy – do 20 %, wysoko ść – 2 kondygnacje, jednak nie wi ęcej ni ż 8,5 m do kalenicy.

Dla terenów o funkcjach mieszanych: zabudowy rekreacji indywidualnej i zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej - wska źniki analogiczne jak dla ka żdej z tych funkcji oddzielnie.

Dla terenów zabudowy produkcyjno-usługowej, składów i magazynów zaleca si ę: • maksymalny wska źnik powierzchni zabudowy – 60%, • minimalny wska źnik powierzchni terenu biologicznie czynnego – 20%, • maksymalna wysoko ści budynków – 12 m, budynków magazynowych stanowi ących zaplecze – 10 m.

W strefie ekologicznej, rolnej i rolno-le śnej nie przewiduje si ę, za wyj ątkiem urz ądze ń przydomowych i terenów wskazanych na rysunku studium, gdzie s ą mo żliwe instalacji ogniw fotowoltaicznych, miejsc lokalizacji elektrowni wiatrowych jako urz ądze ń wytwarzaj ących energi ę elektryczn ą maj ących na celu wł ączenie do sieci krajowej. Dopuszczenie zalesie ń, oprócz wskazanych na rysunku studium, jest mo żliwe tylko na tych fragmentach stref, dla których nie ma przeciwwskaza ń wynikaj ących z ochrony przeciwpowodziowej (dla umo żliwienia swobodnego odpływu wód roztopowych i powodziowych) i z uwzgl ędnieniem zasad okre ślonych w rozdziale VII.

2.7. Wska źniki zagospodarowania i użytkowania terenów dla strefy III

(przedstawione wska źniki nale ży traktowa ć jako materiał informacyjny dla autorów miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego dla tych terenów):

Dla terenów śródmiejskiej zabudowy wielofunkcyjnej w Podd ębicach, zaleca si ę: • maksymalny wska źnik powierzchni zabudowy – 80% powierzchni działki,

108 • minimalny wska źnik powierzchni terenu biologicznie czynnego – 10%, • maksymalna wysoko ści budynków – mieszkalnych, usługowych i mieszkalno-usługowych 15 m, gospodarczych i gara żowych 7 m, • połacie dachowe budynków o k ącie nachylenia 10-45 0, z dopuszczeniem dachu płaskiego i jednospadowego dla budynków w tych fragmentach obszaru, gdzie wyst ępuje przewaga zabudowy o takich dachach, W/w wska źniki nie dotycz ą istniej ących dominant krajobrazowych i w szczególno ści winny uwzgl ędnia ć wytyczne konserwatorskie dla strefy pełnej ochrony historycznego układu miasta. Dla fragmentów istniej ącej i uzupełnianej w lukach zabudowy oraz zagospodarowania w/w wska źniki nale ży przyj ąć tolerancj ę in plus, a w szczególnie uzasadnionych przypadkach (stan stan istniej ący) – mo żna odst ąpi ć od zachowania minimalnego udziału terenu biologicznie czynnego.

Dla terenów zabudowy usługowej – zaleca si ę: • maksymalny wska źnik powierzchni zabudowy – 70%, • minimalny wska źnik powierzchni terenu biologicznie czynnego – 15 %, • maksymalna wysoko ści budynków usługowych – 15 m, z uwzgl ędnieniem wy ższych wysoko ści istniej ących budynków usługowych (np. szpital). • Dla terenu obj ętego zmian ą studium w rejonie ul. Ł ęczyckiej w Podd ębicach obowi ązuj ą w/w dotychczasowe wska źniki.

Dla terenów zabudowy wielorodzinnej zaleca si ę: • maksymalny wska źnik powierzchni zabudowy – 50 % powierzchni działki, • minimalny wska źnik powierzchni terenu biologicznie czynnego – 30%, • maksymalna wysoko ści budynków – mieszkalnych 18 m i 5 kondygnacji nadziemnych,

Dla terenów zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, zaleca si ę: • maksymalny wska źnik powierzchni zabudowy – 40 % powierzchni działki, • minimalny wska źnik powierzchni terenu biologicznie czynnego – 40%, • maksymalna wysoko ści budynków – mieszkalnych 12 m, gospodarczych i gara żowych 6 m, • połacie dachowe budynków mieszkalnych o k ącie nachylenia 10-45 0, z dopuszczeniem dachu płaskiego dla budynków mieszkalnych w tych fragmentach obszaru, gdzie wyst ępuje przewaga zabudowy o takich dachach, • minimalna powierzchnia działki – 1000 m 2,

Dla terenów zabudowy usługowej z zieleni ą towarzysz ącą (wraz z obsług ą sportu i rekreacji) zaleca si ę: • maksymalny wska źnik powierzchni zabudowy – do 60 % powierzchni działki, • minimalny wska źnik powierzchni terenu biologicznie czynnego – 30 % powierzchni działki, • maksymalna wysoko ść budynków: obiektów wypoczynku zbiorowego – 4 kondygnacje, maksymalnie 16 m do kalenicy, • powierzchnia działek – minimum 2000 m 2,

Dla terenów zabudowy mieszkaniowo-usługowej o niskiej intensywno ści zaleca si ę: • maksymalny wska źnik powierzchni zabudowy – do 50 % powierzchni działki, • minimalny wska źnik powierzchni terenu biologicznie czynnego – 30 % powierzchni terenu, • maksymalna wysoko ść budynków: 3 kondygnacje, maksymalnie 12 m do kalenicy, • powierzchnia działek – minimum 1200 m 2,

Dla terenów zabudowy produkcyjno-usługowej, składów i magazynów zaleca si ę:

109 • w granicach obj ętych niniejsz ą zmian ą studium: maksymalny wska źnik powierzchni zabudowy – 80% i 70 % na pozostałym obszarze strefy , • w granicach obj ętych niniejsz ą zmian ą studium: minimalny wska źnik powierzchni terenu biologicznie czynnego – 10 %, a 20 % na pozostałym terenie strefy , • maksymalna wysoko ść budynków – 18 m w Podd ębicach, za ś w kompleksie Praga- Klementów – 20 m, urz ądze ń technologicznych – do wysoko ści nie stanowi ących przeszkód lotniczych tj. do 49 m ponad poziom terenu.

Dla terenów zabudowy wielofunkcyjnej w Bałdrzychowie: produkcyjno-usługowej, składów i magazynów, usługowej i mieszkaniowej jednorodzinnej wska źniki dla zabudowy jak dla poszczególnych terenów o jednorodnej funkcji dominuj ącej. Rozró żnienie funkcji mo że nast ąpi ć na etapie sporz ądzania planu miejscowego w dokładniejszej skali. Brzegowymi ograniczeniami s ą; wysoko ść zabudowy maksymalnie do 15 m dla zabudowy przemysłowej i usługowej, do 50 m dla urz ądze ń przemysłowej technologicznych, 12 m dla zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej i obowi ązek zachowania uci ąż liwo ści w granicach własnego terenu.

W/w wska źniki odnosz ą si ę do terenów bez zabudowy. W odniesieniu do istniej ącego zainwestowania – mog ą by ć odpowiednio wy ższe (tolerancja 30 %).

3. Tereny wył ączone z zabudowy i tereny, dla których obowi ązuj ą ograniczenia wynikaj ące przepisów odr ębnych

Wy żej wymienione tereny to: • strefy ochrony sanitarnej od cmentarzy, • obszary szczególnego zagro żenia powodzi ą w dolinie rzeki Warty i rzeki Ner, • tereny udokumentowanych złó ż surowców naturalnych do czasu całkowitego wyeksploatowania zasobów, • strefy ochronne (pasy technologiczne) od obiektów infrastruktury technicznej: • napowietrznych linii wysokiego napi ęcia 110 kV (korytarz o szeroko ści 36 m) • linii najwy ższych napi ęć 220 kV i 400 kV (korytarz o szeroko ści odpowiednio 50 m i 70 m) • wokół stacji (GPZ) 110/15 kV (strefa ochrony akustycznej 150 m) • napowietrznych linii średniego napi ęcia (korytarz o szeroko ści 15 m) • tereny kolejowe PKP (teren zamkni ęty, odległo ści wynikaj ące z przepisów odr ębnych),

4. Tereny, na których ogranicza si ę lokalizacj ę zabudowy ze wzgl ędu na ochron ę walorów przyrodniczych

Wy żej wymienione tereny to: • lasy, • wszystkie tereny zieleni urz ądzonej, • kompleksy zieleni urz ądzonej, w tym z pomnikami przyrody, • parki zabytkowe, • tereny nara żone na zalewanie i podtopienia, • tereny wyst ępowania potencjalnych złó ż surowców, • tereny innych dolin rzecznych stanowi ących korytarze ekologiczne, • tereny rolne na obszarze wiejskim gminy, na których wyst ępuj ą gleby chronione III klasy bonitacyjnej, • wzdłu ż dróg głównych (odległo ści w zale żno ści od przekroczenia poziomu hałasu powodowanego nat ęż eniem ruchu).

110

V. OBSZARY ORAZ ZASADY OCHRONY ŚRODOWISKA PRZYRODNICZEGO - POLITYKA EKOLOGICZNA

1.Cele ekologiczne a. ochrona istniej ących walorów i zasobów środowiska, b. zachowanie i wzmocnienie istniej ących powi ąza ń przyrodniczych oraz zwi ększenie bioró żnorodno ści wyst ępuj ących ekosystemów, c. poprawa stanu środowiska przyrodniczego.

2. Polityka osi ągania celów ekologicznych

Dla realizacji przyj ętych celów ekologicznych niezb ędna jest realizacja okre ślonej polityki polegaj ącej na: • ochronie istniej ących zasobów i walorów środowiska przyrodniczego oraz d ąż eniu do powi ększania obszarów t ą ochron ą obj ętych; • zabezpieczeniu funkcjonowania przyrody poprzez wzmożon ą ochron ę terenów stanowi ących korytarze ekologiczne – decyduj ących o zachowaniu powi ąza ń z innymi obszarami cennymi pod wzgl ędem przyrodniczym, bioró żnorodno ści, ekosystemów oraz warto ści środowiska, które maj ą wpływ na odtwarzanie zasobów przyrody; • zachowaniu istniej ących walorów krajobrazowych; • ochronie istniej ących zasobów wód podziemnych przydatnych dla celów komunalnych; • ochronie gleb wysokich klas bonitacyjnych (III u żytków rolnych) dla produkcji rolnej; • zahamowaniu procesów degraduj ących gleby, rekultywacji i wzbogacaniu obszarów zubo żonych i zdegradowanych, • zwi ększeniu biocenotycznego bogactwa lasów, • realizowaniu rozwoju społeczno-gospodarczego z uwzgl ędnieniem uwarunkowa ń wynikaj ących z potrzeb ochrony i kształtowania środowiska przyrodniczego miasta i gminy Podd ębice.

3. Obszary i obiekty wymagaj ące podj ęcia działa ń ochronnych w zakresie ochrony przyrody

Realizacja polityki ekologicznej wi ąż e si ę z potrzeb ą wyodr ębnienia na terenie gminy obszarów podlegaj ących ró żnym re żimom ochronnym. Zasady ochrony czynnej i biernej jakie obowi ązuj ą w przypadku poszczególnych obiektów chronionych wynikaj ą z aktualnych przepisów prawa. Dodatkowe ustalenia studium nie mog ą by ć sprzeczne z obowi ązuj ącym prawem.

• obszary wymagaj ące najwy ższej ochrony, to: a) obszar Specjalnej Ochrony Ptaków PLB30002 Dolina Środkowej Warty; b) rezerwat przyrody „Napoleonów” poło żony w granicach Nadle śnictwa Podd ębice; c) obszary chronionego krajobrazu (w tym projektowane); d) zespoły przyrodniczo krajobrazowe; e) pomniki przyrody; f) chronione siedliska przyrodnicze, Skuteczna ochrona obszarów i obiektów przyrodniczych poddanych ochronie prawnej na terenie gminy, wymaga przestrzegania ustalonych dla nich zakazów i ogranicze ń, które zostały okre ślone w przepisach prawa centralnego jak i samorz ądowego. W przypadku władz samorz ądowych, jednym z podstawowych kierunków działania w tym zakresie, musi by ć stałe podnoszenie świadomo ści ekologicznej społecze ństwa, co ma decyduj ący wpływ na akceptacj ę ewentualnych utrudnie ń zwi ązanych z realizacj ą ochrony.

111 Dotyczy to głównie form wielkoobszarowych obejmuj ących grunty prywatne. Propagowanie zasad ochrony bioró żnorodno ści oraz zrównowa żonego rozwoju jest podstawowym działaniem w przypadku ochrony zidentyfikowanych cennych siedlisk przyrodniczych jak i korytarzy ekologicznych. Dotyczy to tak że ochrony gatunkowej ro ślin i zwierz ąt. Władze samorz ądowe gminy musz ą świadomie uczestniczy ć w wprowadzaniu ochrony prawnej w przypadku nowych terenów proponowanych do ochrony w zakresie ochrony przyrody. Tylko bezkolizyjne ustalenie granic oraz zasad ochrony jest gwarantem prawidłowego funkcjonowania i dalszego rozwoju gminy.

4. Obszary i obiekty wymagaj ące działa ń ochronnych w zakresie ochrony środowiska

W studium przyjmuje si ę obowi ązek ustalenia dla gminy i miasta Podd ębice zasady zrównoważonego rozwoju, utrzymania lub przywracania równowagi środowiska i ró żnorodno ści biologicznej oraz racjonalnego wykorzystywania zasobów. Przyj ęto te ż obowi ązek ochrony krajobrazu i uwzgl ędnienia zasad tej ochrony we wszystkich opracowaniach planistycznych.

W zakresie polityki przestrzennej realizacja w/w obowi ązków wymaga : • zachowania i mo żliwie racjonalnego powi ększania obszarów le śnych; • zachowania zieleni śródpolnej i naturalnych cieków jako elementów środowiska stanowi ących m.in. biotopy zapewniaj ące ochron ę gatunkow ą ro ślin i zwierz ąt; • problematyk ę ochrony środowiska nale ży uwzgl ędnia ć we wszystkich sporz ądzanych miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego.

Dla terenu gminy i miasta zaleca si ę:

W zakresie ochrony powierzchni ziemi i gleb: • zasad ę maksymalnego ograniczania, a wr ęcz wył ączania z zabudowy obszarów wyst ępowania gleb organicznych i gleb wysokich klas bonitacyjnych obj ętych ochron ą prawn ą, za wyj ątkiem terenów obj ętych zgod ą wła ściwych organów administracji publicznej uzyskan ą do miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego i terenów przewidzianych do przeznaczenia na cele nierolnicze w niniejszej zmianie studium, • z racji wyst ępowania bogatych udokumentowanych zasobów wód geotermalnych i zamierzonego ich wykorzystania dla celów komunalnych i sportowo-leczniczych, z lokalizacj ą głównie w mie ście Podd ębice – pojawi ą si ę i rozwin ą nowe funkcje miasta stanowi ące nap ęd jego rozwoju gospodarczego i przestrzennego. W zwi ązku z powy ższym niemal wszystkie tereny w granicach administracyjnych miasta, z wył ączeniem doliny Neru i terenów le śnych, zostan ą przeznaczone na cele nierolnicze lub niele śne.

W zakresie ochrony atmosfery: • stosowanie przy ogrzewaniu budynków ekologicznych no śników energii cieplnej z tendencj ą wycofywania si ę z u żytkowania innych źródeł ciepła, zarówno przy przebudowie, rozbudowie i remontach istniej ących budynków jak i budynków nowo projektowanych. Realizacji tej zasady sprzyja ć b ędzie m.in. budowa ciepłoci ągów wykorzystuj ących wod ę geotermaln ą oraz gazyfikacja miasta i gminy w oparciu o gaz przewodowy, • doprowadzenie do realizacji budowy obwodnicy drogowej w ci ągu drogi krajowej nr 72 i wojewódzkiej nr 703, co umo żliwi zmniejszenie uci ąż liwo ści komunikacyjnych w centrum miasta,

112 W zakresie ochrony zieleni urz ądzonej i zadrzewie ń • wył ączenie z zabudowy terenów zieleni urz ądzonej w mie ście i gminie, wł ącznie z kompleksami trwałych u żytków zielonych; • zachowanie i konserwowanie wszystkich drzew obj ętych ochron ą pomnikow ą; • chronienie istniej ących zadrzewie ń i zakrzewie ń śródpolnych, przydro żnych i nadwodnych m.in. poprzez wprowadzenie zakazu ich całkowitego likwidowania z innych powodów ni ż wynikaj ące z ochrony przeciwpowodziowej lub zapewnienia bezpiecze ństwa ruchu drogowego lub wodnego; • na całym obszarze miasta i gminy nale ży przyj ąć zasad ę zachowania ci ągło ści zadrzewie ń o zidentyfikowanych walorach biocenotycznych, krajobrazowych i ochronnych.

5. Obszary wymagaj ące ochrony na podstawie przepisów o lasach

Gospodarka le śna całej Gminy, zarówno w odniesieniu do Lasów Pa ństwowych jak i lasów nie stanowi ących własno ści Skarbu Pa ństwa, powinna opiera ć si ę na prawidłowych zasadach zrównowa żonej gospodarki le śnej, opartej na podstawach ekologicznych. Wpływ władz samorz ądowych gminy na kształtowanie tych zasad powinien by ć widoczny na etapie opiniowania lub uzgadniania planów urz ądzenia lasów .

Podstaw ą prawn ą ochrony lasów w okresie sporz ądzania niniejszej zmiany studium s ą przepisy aktów prawnych o charakterze powszechnie obowi ązuj ącym, uchwalanych przez parlament oraz przepisów wykonawczych.

W granicach gminy Podd ębice, bez wzgl ędu na form ę własno ści w lasach należy: • przestrzega ć zasad prowadzenia gospodarki w lasach zaliczonych do ochronnych tj.: - chroni ących gleb ę, - chroni ących zasoby wód powierzchniowych, wód podziemnych oraz reguluj ących stosunki hydrologiczne w zlewniach i na obszarach wododziałów, - trwale uszkodzonych na skutek działalno ści przemysłu, - stanowi ących drzewostany nasienne lub ostoje zwierz ąt i stanowiska ro ślin podlegaj ących ochronie gatunkowej; • przestrzega ć stosownych zasad prowadzenia gospodarki w lasach, które mają szczególne znaczenie przyrodniczo-naukowe oraz maj ą znaczenie dla obronno ści i bezpiecze ństwa Pa ństwa. • racjonalnie zwi ększa ć lesisto ść gminy poprzez zalesianie gruntów rolnych, najni ższych klas bonitacyjnych oraz nieu żytków; • dąż yć do prawidłowego kształtowania pranicy polno-lesnej i strefy ekotonowej; • dąż yć do przebudowy drzewostanów uwzgl ędniaj ącej zgodno ść ich docelowego składu gatunkowego z typem siedliskowym; • racjonalnie zwi ększa ć ogóln ą powierzchni ę lasów o składzie gatunkowym zgodnym z siedliskiem; • ogranicza ć przeznaczania gruntów le śnych na cele niele śne za wyj ątkiem realizacji inwestycji zwi ązanych z gospodarka le śną, edukacj ą, ochron ą przeciwpo żarow ą, obronno ści ą kraju, bezpiecze ństwem publicznym i komunikacj ą • umo żliwia ć wytyczanie szlaków turystycznych oraz urz ądzanie miejsc postojowych i punktów widokowych.

W Studium wskazuje si ę obszary proponowane do zalesie ń, które s ą uzasadnione: • wypełnieniem istniej ącego systemu powi ąza ń przyrodniczych, • tworzeniem kompleksów le śnych, w których b ędzie mo żliwa racjonalna gospodarka le śna, • zwi ększeniem bioró żnorodno ści; • zmniejszeniem uci ąż liwo ści zwi ązanych z działalno ści ą gospodarcz ą.

113

Zaleca si ę przyj ęcie nast ępuj ących zasad zagospodarowania: • prowadzenie gospodarki le śnej dbaj ąc o zachowanie walorów przyrodniczych i krajobrazowych kompleksów le śnych; • zalesienie gruntów porolnych, zdegradowanych i nieu żytków przy zachowaniu w obecnym u żytkowaniu torfowisk, mokradeł, ł ąk i oczek wodnych; • kształtowanie prawidłowej granicy polno le śnej oraz strefy ekotonowej; • dostosowanie składu gatunkowego do istniej ących siedlisk, a w przypadku zadrzewie ń izolacyjnych równie ż z uwzgl ędnieniem oddziaływania emisji przemysłowych. • w przypadku terenów górniczych przyj ęcia le śnego kierunku rekultywacji po zako ńczeniu działalno ści eksploatacyjnej, • zalesianie obszarów pozwalaj ących na kształtowanie du żych i zwartych przestrzennie obszarów aktywnych biologicznie; • wprowadzanie nowych zalesie ń i zadrzewie ń dolin rzecznych i obszarów szczególnego zagro żenia powodzi ą powinno by ć zaopiniowane przez dyrektora regionalnego zarz ądu gospodarki wodnej.

6. Obszary wymagaj ące ochrony na podstawie przepisów o ochronie wód

Z punktu widzenia zasad zrównowa żonego rozwoju uniwersalnymi i racjonalnymi s ą nast ępuj ące ustalenia: • ochrona wód (w tym szczególnie wód głównych zbiorników wód podziemnych, tu: w zachodniej cz ęś ci gminy) powinna by ć realizowana przez maksymalne ograniczenie zrzutów zanieczyszcze ń do gruntu i do wód powierzchniowych, • powinny by ć honorowane przeciwwskazania dla zabudowy dolin rzecznych (za wyj ątkiem urz ądze ń hydrotechnicznych) i pozostawienie w naturalnym stanie dotychczas niezmienionych fragmentów koryt rzecznych; • obowi ązuje prowadzenie racjonalnej gospodarki rolnej na terenach zmeliorowanych. Zmiana przeznaczenia terenów zmeliorowanych mo że nast ąpi ć tylko w sytuacjach wyj ątkowych, przy braku alternatywnych rozwi ąza ń. Wyprzedzaj ąco, wobec takiej zabudowy, nale ży projekt przebudowy urz ądze ń melioracyjnych skonsultowa ć z WZMiUW w Łodzi, Inspektoratem w Podd ębicach. Sposób tej przebudowy powinien bowiem uwzgl ędnia ć zapewnienie funkcjonowania całego systemu na terenach sąsiaduj ących z inwestycj ą. Koniecznym jest w takich przypadkach wyst ąpienie do WZMiUW o wykre ślenie z ewidencji urz ądze ń melioracyjnych, • w celu zapewnienia prawidłowego funkcjonowania urz ądze ń melioracji szczególowych i wła ściwych warunków odbioru wód powierzchniowych nale ży zachowa ć istniej ącą sie ć rowów melioracyjnych, • zakazuje si ę grodzenia nieruchomo ści przyległych do powierzchniowych wód publicznych w odległo ści mniejszej ni ż 1,5 m od linii brzegu, • nie nale ży zmienia ć sposobu u żytkowania kompleksów gleb pochodzenia organicznego (z reguły u żytkowanych jako trwałe u żytki zielone) i pogarsza ć na nich stosunki wodne poprzez nadmierne odwadnianie, • nie nale ży zalesia ć śródle śnych ł ąk i mokradeł, • z uwagi na du że rozproszenie zabudowy nie przewiduje si ę budowy nowych oczyszczalni ścieków we wszystkich wsiach, lecz postawienie na rozwi ązania lokalne, indywidualne, głównie przydomowe lub przyobiektowe oczyszczalnie ścieków. Nadal jednak zasadnym jest budowa oczyszczalni grupowych w rejonie wsi Niewiesz Kolonia i Niemysłów wraz z punktami zlewnymi, gdy ż odległo ść od miejskiej oczyszczalni w Podd ębicach jest zbyt du ża. Do czasu ich budowy dopuszcza si ę, jako rozwiązanie tymczasowe - gromadzenie ścieków w szczelnych atestowanych zbiornikach bezodpływowych, • nadal ogranicza ć nale ży wielko ść zrzutu ścieków do rowów melioracyjnych i wywóz ścieków na pola uprawne poprzez intensyfikacj ę działa ń na rzecz jak najszybszej rozbudowy sieci kanalizacji sanitarnej w gminie oraz rozwoju programu oczyszczalni

114 przydomowych i przyzagrodowych na terenach, gdzie nie wyst ępuj ą ograniczenia w ich lokalizacji. Dopuszczenie oczyszczania ścieków w przydomowych oczyszczalniach lub odprowadzanie ich do szamb nale ży ograniczy ć tylko do obszarów, które z uzasadnionych ekonomicznie wzgl ędów nie zostan ą przewidziane do obj ęcia zbiorcz ą kanalizacj ą sanitarn ą i na których odprowadzenie ścieków do gruntu nie b ędzie zagra żało jako ści wód podziemnych lub powierzchniowych, a wi ęc z wył ączeniem obszaru wyst ępowania GZWP oraz wszystkich obszarów dolinnych; • nie nale ży rolniczo wykorzystywać ścieków w s ąsiedztwie uj ęć i zbiorników wód powierzchniowych i podziemnych, • nie nale ży wprowadza ć nieoczyszczonych ścieków do ziemi i wód powierzchniowych; • wył ączenie z zabudowy terenów szczególnego zagro żenia powodzi ą w dolinie rzek Warty i Neru. Obszary szczególnego zagro żenia powodzi ą, oznaczone na rysunku studium, s ą przeznaczone głownie do zapewnienia swobodnego spływu wód powodziowych i nie mog ą by ć zabudowane. Nale ży tak że wył ączy ć z zabudowy, a przynajmniej mocno ograniczy ć dopuszczenie zabudowy na terenach nara żonych na zalewanie i podtopienia w granicach pokazanych na rysunkach studium. • ustala si ę obowi ązek zapewnienia dost ępno ści do wód otwartych i zakaz grodzenia działek do linii wody; • nale ży kompleksowo rozwi ązywa ć problem odprowadzania i oczyszczania ścieków opadowych z ci ągów komunikacyjnych, placów i utwardzonych parkingów, zgodnie z obowi ązuj ącymi przepisami. W tym zakresie gmina musi nakłada ć obowi ązki na podmioty gospodaruj ące poszczególnymi terenami wł ącznie z ni ą sam ą; • nale ży zakaza ć, z wył ączeniem dopuszczonych miejscowymi planami zagospodarowania przestrzennego, lokalizowania podmiotów gospodarczych prowadz ących działalno ść produkcyjn ą, przemysłow ą i usługow ą nie spełniaj ącą wymogów ochrony środowiska oraz stanowi ących zagro żenie dla czysto ści wód wgł ębnych;

7. Obszary udokumentowanych złó ż surowców mineralnych chronione przed innym ni ż eksploatacja sposobem zagospodarowania

W gminie Podd ębice wyst ępuj ą udokumentowane zasoby geologiczne złó ż: • ruszywa naturalnego (piasku) „Góra Bałdrzychowska” zlokalizowane w miejscowo ści Góra Bałdrzychowska, zło że o zasobach rozpoznanych szczegółowo (w kat. A+B+C1) , nieeksploatowane, zasoby geologiczne wg stanu na 31.12.2012 r. wynosz ą 697 tys. ton. • wód termalnych wydobywanych otworem studziennym „Podd ębice GT-2” zlokalizowanym w Podd ębicach na dz. ewid. nr 4/3 obr. geod. 6 Podd ębice. Zasoby eksploatacyjne otworu ustalono w wysoko ści Q = 190 m 3/h przy temperaturze wody na wypływie 71 0C, statycznym zwierciadle wody w wygrzanym otworze H = 145,5 m n.p.m oraz dynamicznym zwierciadle wody w wygrzanym otworze H = 95,3 m n.p.m. Wydobycie wód termalnych wykonanym w 2012 r. otworem odbywa si ę na podstawie koncesji Nr 13/2011 udzielonej przez Ministra Środowiska dnia 30.12.2011 r. W ww. koncesji ustanowiono obszar i teren górniczy o powierzchni 4,1658 km 2. Koncesja udzielona została na okres 25 lat. Lokalizacja drugiego z otworów uj ęć wody geotermalnej w Podd ębicach nie jest obecnie ostatecznie ustalona, niemniej wskaza ć mo żna, i ż jest to rejon ul. Targowej w Podd ębicach. • węgla brunatnego „Uniejów’ którego fragment znajduje si ę na w północno - zachodniej cz ęś ci gminy Podd ębice. Jest to zło że o zasobach rozpoznanych wst ępnie (w kat. C 2 + D) w ilo ści 42 000 tys. ton, nie przewidziane do eksploatacji. Złó że piasku „Malenie” zostało w 2014 r. wykre ślone z bilansu zasobów kopalin.

Spodziewany wpływ eksploatacji górniczej w rejonach występowania w/w złó ż kruszywa nie będzie znacz ący. S ą to bowiem zło ża niewielkie. W granicach ustanowionego terenu górniczego otworu wód geotermalnych znajduj ą si ę tereny zainwestowania miejskiego Podd ębic, dla których nale ży przyj ąć wysoki re żim oczyszczania ścieków i minimalizowania

115 wszelkich zanieczyszcze ń z powierzchni, które mogłyby zagrozi ć czysto ści wody. Zasoby węgla brunatnego „Uniejów” nie s ą przewidywane do eksploatacji. W granicach przyszłych terenów górniczych, które zostan ą ustanowione w przypadku podj ęcia decyzji o eksploatacji, kierunki zagospodarowania terenów winny zapewnia ć integracj ę wszelkich działa ń w celu: • wykonania uprawnie ń okre ślonych w koncesjach udzielonych u żytkownikom złó ż, • zapewnienia bezpiecze ństwa powszechnego, • ochrony środowiska ze szczególnym uwzgl ędnieniem ochrony wód podziemnych oraz obiektów budowlanych. Dla terenów górniczych, w szczególno ści dla tych, gdzie przewidywane wpływy na środowisko b ędą znacz ące, mo że by ć sporz ądzony sporz ądzenia miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego. W niniejszym studium wskazuje si ę na potrzeb ę sporz ądzania planu miejscowego dla zło ża „Góra Bałdrzychowska”. Wielko ść i ograniczenia dla zagospodarowania wynikaj ące z ustanowienia terenu górniczego dla otworu uj ęcia wody geotermalnej w Podd ębicach nale ży uwzgl ędni ć w przygotowywanej aktualizacji miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta. W niniejszym studium wskazuje si ę tak że perspektywiczne zło że wyst ępowania kruszywa naturalnego w s ąsiedztwie złó ż już udokumentowanych, ale potencjalna mo żliwo ść udokumentowania zasobów wyst ępuje na wi ększo ści obszaru gminy. W niniejszym studium nie wyznacza si ę złó ż surowców, w których wyst ępuj ą filary ochronne. W gminie i mie ście Podd ębice obecnie nie wyst ępuj ą obszary nara żone na osuwanie si ę mas ziemnych.

8. Wymagania dotycz ące ochrony przeciwpowodziowej

Przez miasto gmin ę Podd ębice przepływaj ą rzeki Warta i jej dopływ Brodnia i Ner z dopływami Pisi ą k.Pudłówka i Bełdówk ą. Wyst ępuj ą te ż inne drobne cieki: Dopływ spod Karnic, Dopływ spod Kobylnik, Dopływ spod Tarnowej, Dopływ spod Ł ęż ek, Dopływ spod Antoninowa. Rejony rzek i cieków w okresie jesiennym, wiosennym, a tak że letnim, przy długich i ci ągłych opadach nara żone s ą na podtopienia i zalewania wodami poopadowymi. Na rysunki studium wkre ślono zweryfikowane zasi ęgi obszarów szczególnego zagro żenia powodzi ą, zgodnie z ostateczn ą wersj ą map zagro żenia powodziowego i map ryzyka powodziowego, które obowi ązuj ą po przekazaniu ich gminie przez Prezesa Krajowego Zarz ądu Gospodarki Wodnej. Nale żą do nich obszary, na których prawdopodobie ństwo wyst ąpienia powodzi jest du że i wynosi raz na 10 lat (p=10%) i obszary, na których prawdopodobie ństwo wyst ąpienia powodzi jest średnie i wynosi raz na 100 lat (p=1%). Na tych terenach obowi ązuj ą zakazy i ograniczenia w zabudowie i zagospodarowaniu wynikaj ące z przepisów odr ębnych. Na rysunek zmiany studium zostały tak że wniesione obszary, na których prawdopodobie ństwo wyst ąpienia powodzi jest niskie i wynosi raz na 500 lat (p=0,2%). Obszary te, zgodnie z przepisami odr ębnymi, nale ży obowi ązkowo uwzgl ędni ć w sporz ądzanych planach miejscowych. Maj ą równie ż na celu ochron ę przed powodziami tak że działania na rzecz zapewnienia stabilno ści i szczelno ści wałów przeciwpowodziowych (ziemny wał przeciwpowodziowy od zachodniej strony wsi Le śnik na długo ści 3.215 mb). W przypadku zniszczenia wału przeciwpowodziowego, w niniejszej zmianie studium oznaczone zostały obszary nara żone na zalanie.

Cz ęść obszarów dolinnych rzek Neru (poza granic ą obszarów szczególnego zagro żenia powodzi ą), Bełdówki, Pisi k.Pudłówka oraz pradolina Neru w północnej cz ęś ci gminy są obszarami nara żonymi na zalewanie i podtopienia. Według planu zagospodarowania przestrzennego województwa łódzkiego – zagro żone powodzi ą są wszystkie wyszczególnione wy żej obszary.

Zagro żenie powodziowe i nara żone na zalanie i okresowe podtopienia powinno by ć brane

116 pod uwag ę przy wyznaczeniu nowych terenów budowlanych. St ąd tak wa żne jest prawidłowe oznaczenie w niniejszym studium przebiegu dolin rzecznych i obni żeń terenowych, które nale ży wył ączy ć z zabudowy. Na tych obszarach w niniejszym studium nie wyznacza si ę terenów przeznaczonych pod zabudow ę, s ą to grunty uprawiane rolniczo, w przewadze jako trwałe łaki i pastwiska z obowi ązkiem zachowania i ochrony mokradeł, torfowisk, oczek wodnych i starorzeczy. Fragment obszaru w dolinie rzeki Ner oraz Bełdówki oznaczono w studium jako obszar problemowy, wymagaj ący szczegółowego rozpoznania i udokumentowania zasi ęgu i rodzaju zagro żeń oraz przyj ęcia rodzaju zabezpiecze ń przez zalewaniem. Równie ż tak ą kwalifikacj ę przyj ęto dla fragmentu doliny Warty, gdzie teren jest od wielu lat zabudowany funkcj ą rekreacyjn ą.

VI. OBSZARY I ZASADY OCHRONY ZASOBÓW DZIEDZICTWA KULTUROWEGO

Obiekty i obszary dziedzictwa kulturowego przedstawiono w rozdziale III podrozdziale 2 niniejszego tekstu Studium. W niniejszym rozdziale podaje si ę ustalenia dotycz ące ochrony tych obiektów. Dla utrzymania ci ągło ści historycznej u żytkowania obiektów wpisanych do rejestru zabytków i obj ętych ochron ą konserwatorsk ą, najbardziej wła ściwe jest ustalenie dla nich funkcji nawi ązuj ących do pierwotnego przeznaczenia.

W polityce ochrony zabytków nale ży uwzgl ędnia ć:

• zachowanie i eksponowanie walorów dziedzictwa kulturowego miasta i gminy Podd ębice, • konserwacj ę i przywracanie do stanu wła ściwego zasobów, składników i walorów środowiska kulturowego, • kształtowanie harmonijnego, współczesnego krajobrazu kulturowego z uwzgl ędnieniem uwarunkowa ń historycznych i regionalnych.

Dziedzictwo kulturowe stanowi warto ść podlegaj ącą ochronie prawnej. Ochrona dóbr kultury materialnej jest celem publicznym i tak że zadaniem polityki przestrzennej. Obiekty kultury materialnej winny by ć wykorzystywane i u żytkowane z zapewnieniem ochrony konserwatorskiej, rewaloryzacji i humanizacji oraz nadania im odpowiednich funkcji użytkowych. Działania prowadzone w sferze ochrony krajobrazu kulturowego powinny zmierza ć do: 1) zachowania istniej ącej zabudowy o warto ściach zabytkowych i kompozycyjnych, 2) konserwacji, rewaloryzacji i porz ądkowania zabytkowych parków, cmentarzy, zabytkowych budynków mieszkalnych i gospodarczych, 3) zachowania i ochrony stanowisk archeologicznych, 4) zachowania i konserwacji obiektów historycznych oraz dąż enie do usuni ęcia elementów uznanych za zniekształcaj ące zało żenia historyczne i rekonstrukcji cennych obiektów zniszczonych, 5) dostosowania współczesnej funkcji do warto ści obiektów zabytkowych.

- ustalenia dotycz ące 12 obiektów wpisanych do rejestru zabytków tj .

1. Ko ścioła parafialnego p.w. św.Katarzyny w Podd ębicach – 101/227/A 2. dzwonnica w zespole ko ścioła parafialnego w Podd ębicach - 710/227/A 3. pałac z kaplic ą w Podd ębicach – 102/228/A 4. park krajobrazowy z elementami małej architektury w postaci kamiennej groty i granitowego głazu z tablic ą po świ ęcon ą pami ęciM.Konopnickiej – 366/A 5. ko ściół parafialny p.w. św.Idziego w Bałdrzychowie – 700/192/A 6. ko ściół parafialny p.w. św.Mikołaja w Kałowie – 707/203/A 7. dzwonnica w zespole ko ścioła parafialnego w Kałowie – 708/204/A 8. ko ściół parafialny (kaplica) p.w. św.Mikołaja w Niemysłowie – 709/208/A

117 9. dwór w Tumusinie – 99/216/A 10. lamus w Tumusinie – 712/217/A 11. grodzisko w Kolonii Busina – 1050/198/A 12. grodzisko w Golicach – 1053/200/A.

Stosownie do obowi ązuj ących uwarunkowa ń prawnych, wszelkie działania w tych obiektach wymagaj ą wydania indywidualnych wytycznych konserwatorskich i uzyskania zezwolenia Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków. Wykorzystanie zabytku na cele u żytkowe mo że si ę odbywa ć wył ącznie w sposób zapewniaj ący zachowanie jego warto ści. Nowa zabudowa (na terenie zabytku i w jego s ąsiedztwie) powinna stanowi ć harmonijnie zakomponowan ą cało ść z istniej ącymi elementami zabudowy historycznej w układzie skali, gabarytach i proporcjach, a tak że w sposobie kompozycji i wyprawy elewacji zewn ętrznych. W sytuacjach w ątpliwych, dla nowo projektowanych obiektów, nale ży prowadzi ć stosowne działania okre ślone w przepisach odr ębnych. Wszelkie zmiany w otoczeniu i w s ąsiedztwie w/w zabytków (przebudowa istniej ących i budowa nowych obiektów oraz sposób zagospodarowania), których charakter mo że mie ć wpływ na walory tych obiektów (np. ekspozycja) – nie mogą pogorszy ć stanu zachowania zabytku ani naruszy ć jego warto ści.

- ustalenia w odniesieniu do obiektów wpisanych do gminnej ewidencji zabytków: Są to obecnie tylko obiekty wg wojewódzkiej ewidencji zabytków, bowiem gminna ewidencja pozostaje dopiero w opracowywaniu. Obiekty te nale ży zachowa ć i chroni ć przed zniszczeniem jako element krajobrazu historyczno-kulturowego, stanowi ących wa żny zasób dóbr kultury. Wszystkie obiekty zawarte w gminnej ewidencji zabytków nale ży przewidzie ć do trwałej adaptacji, z zachowaniem charakterystycznych dla lokalnej tradycji budowlanej form i faktur w nast ępuj ący sposób: a) przy zagospodarowywaniu i u żytkowaniu budynków ustali ć obowi ązek trwałego zachowania ich warto ści, b) adaptacja, przebudowa lub rozbudowa budynku jest dopuszczalna wył ącznie w sytuacji, która nie doprowadzi do niekorzystnych zmian w skali i zniekształcenia formy, ponadto powinna uwzgl ędnia ć zachowanie historycznej proporcji, detalu, tradycyjnych technik, materiałów, a tak że faktur wypraw wewn ętrznych, c) w stosunku do obszarów parków i cmentarzy nie nale ży dopu ści ć do zmiany sposobu użytkowania terenu i podj ąć konieczne działania piel ęgnacyjne (wszystkie cmentarze) lub rewaloryzacyjne (wszystkie parki), d) wszelkie działania dotycz ące zmiany gabarytów i elewacji, w tym tak że proporcji otworów zewn ętrznych i form zewn ętrznej stolarki otworowej, mog ą by ć dokonywane w ograniczonym zakresie, e) rozbiórk ę budynków zabytkowych mo żna dopu ści ć w sytuacjach uzasadnionych ich stanem zachowania i przy braku mo żliwo ści technicznych dla ich remontu – Wojewódzki Konserwator Zabytków mo że nało żyć obowi ązek wykonania dokumentacji inwentaryzacyjnej obiektu likwidowanego; f) wszelkie zmiany w s ąsiedztwie zabytków, których charakter mo że mie ć wpływ na walory zabytków (np. ekspozycyjne i u żytkowe), przebudowa istniej ących i budowa nowych obiektów oraz sposób zagospodarowania przestrzeni, nie mog ą pogorszy ć stanu zachowania zabytku ani narusza ć jego warto ści, g) dla przebudowywanych obiektów budowlanych lub zmiany w sposobie u żytkowania terenów parków – w post ępowaniu nale ży uwzgl ędni ć wła ściwego organu w zakresie ochrony zabytków.

W niniejszym studium, za wyj ątkiem budynku liceum w Podd ębicach przy ul. Mickiewicza, nie przewiduje si ę zmiany w dotychczasowym przeznaczeniu i sposobie u żytkowania budynków wytypowanych do obj ęcia wojewódzk ą ewidencj ą zabytków. Budynek LO w Podd ębicach organ sporz ądzaj ący studium zamierza wł ączy ć w program u żytkowy

118 kompleksu wodnego centrum medycznego, rehabilitacyjnego i rekreacyjnego, a funkcj ę LO przewidzie ć w zespole szkół przy ul. Polnej. W zwi ązku z wykorzystaniem wód geotermalnych, zamiarem samorz ądu gminy nawi ązuj ącym do kształtowania nowych funkcji miastotwórczych jest tak że ustalenie usługowego przeznaczenia obydwu młynów w Podd ębicach (hotele). Zaleca si ę uwzgl ędnienie w planach miejscowych i w wydawanych decyzjach o warunkach zabudowy oraz decyzjach o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego stosownego, niedysharmonijnego zagospodarowania otoczenia zabytków z respektowaniem zachowania walorów widokowych zabytkowych budynków. Realizacj ą tego postulatu jest wskazanie w niniejszym studium stref ochrony konserwatorskiej:

- Proponowane wytyczne konserwatorskie dla obszarów wymagaj ących ochrony: • strefa pełnej ochrony historycznej struktury przestrzennej „A”, • strefa cz ęś ciowej ochrony konserwatorskiej „B” (zachowanych elementów zabytkowych), • strefa ochrony ekspozycji obiektów zabytkowych „E”.

Konserwatorska strefa pełnej ochrony historycznej struktury przestrzennej „A” Strefa "A" obejmuje obszar, na którym elementy historycznego układu przestrzennego miejscowo ści lub jego cz ęś ci, tzn. rozplanowanie, zabudowa oraz zwi ązany z nim integralnie teren i krajobraz zachowały si ę w tak wysokim stopniu, że znajduj ący si ę na nim zespół, wyró żnia si ę w cało ści układu przestrzennego współczesnej miejscowo ści swoimi cechami przestrzennymi, a w szczególno ści tym, że dominuj ą w nim elementy historycznej kompozycji przestrzennej, obrazuj ące czytelnie historyczne pochodzenie zespołu oraz reprezentacyjne lub typowe dla pewnego okresu w rozwoju architektury i urbanistyki pod wzgl ędem rozplanowania, zabudowy oraz układu terenu i krajobrazu. Zasady ochrony sformułowane w formie wytycznych i postulatów dla historycznego układu urbanistycznego w Podd ębicach wraz z zespołem ko ścioła parafialnego p.w. św.Katarzyny oraz zespołem parkowo-pałacowym są nast ępuj ące: • na wszelkie prace wykonywane przy obiektach zabytkowych wpisanych do rejestru i ich otoczeniu – zgodnie z przepisami odr ębnymi - obowi ązuje uzyskanie zezwolenia WKZ, a przy pracach wykonywanych przy obiektach wpisanych do gminnej ewidencji zabytków – nale ży współdziała ć z WKZ, • obowi ązuje zachowanie i eksponowanie elementów historycznego układu przestrzennego tj. rozplanowanie przestrzeni publicznych; dróg, ulic, placów, • obowi ązuje zachowanie i eksponowanie historycznych linii zabudowy w pierzejach Placu Ko ściuszki i ulic od niego odchodz ących, • sprawowanie opieki nad zabytkiem oraz jego otoczeniem powinno umo żliwia ć prowadzenie bada ń archeologicznych, konserwatorskich i restauracyjnych, • nale ży zachowa ć i wyeksponowa ć elementy historycznego układu zabudowy, • w obiektach zabytkowych dopuszcza si ę mo żliwo ść lokalizacji wył ącznie funkcji zapewniaj ącej trwałe zachowanie warto ści historycznej oraz umo żliwiaj ącej jej popularyzacj ę i upowszechnienie, • nowa zabudowa nie powinna dominowa ć nad zabudow ą historyczn ą, powinna nawi ązywa ć do niej form ą i skal ą, przy czym przy jej projektowaniu nale ży czerpa ć z lokalnej tradycji architektonicznej, • prace kompozycyjne i rekompozycyjne zieleni powinny uwzgl ędnia ć główne osie widokowe, w żadnym wypadku nie powinny ich narusza ć i zasłania ć istniej ących widoków na zespół ko ścielny. W tym zakresie szczególnie wa żnym jest podj ęcie ostatecznej decyzji w kwestii wyburzenia istniej ącego obiektu handlowego na Placu im.Ko ściuszki, który stanowi element dysharmonijny na tej osi uniemo żliwiaj ąc osi ągni ęcie dobrego efektu wykonanych ju ż prac rewaloryzacyjnych tego obszaru przestrzeni publicznej, • nowa zabudowa nie mo że stanowi ć konkurencji dla historycznej dominanty – wie ży ko ścioła.

119 Strefa "B" - ochrony cz ęś ciowej zachowanych elementów zabytkowych , obejmuje : • cmentarz parafialny w Podd ębicach, cmentarz żydowski w Podd ębicach, cmentarz ewangelicki w Podd ębicach, cmentarz parafialny w Bałdrzychowie, cmentarz parafialny w Kałowie, cmentarz parafialny i spichlerz w Niewieszu, cmentarz parafialny w Niemysłowie, • park dworski w Dominikowicach, zespół dworsko-parkowy w Golicach, zespół dworsko- parkowy w Górze Bałdrzychowskiej, park dworski ze spichlerzem w Kr ępie, • relikt zespołu dworsko-parkowo-folwarcznego w Szarowie, • układ przestrzenny w Niemysłowie z ko ściołem i dzwonnic ą w zespole ko ścioła parafialnego, cmentarzem przyko ścielnym i plebani ą, • układ przestrzenny z ci ągiem zwartej zabudowy po wschodniej stronie wsi Bałdrzychów, • układ przestrzenny z ko ściołem i zwart ą zabudow po południowej stronie wsi Kałów, • relikt zespołu folwarcznego w Górze Bałdrzychowskiej, • młyny w Podd ębicach (przy ul. Młynarskiej i Przejazd).

Dla wyró żnionych na rysunku studium i wy żej wymienionych obiektów i obszarów: • obowi ązuje ochrona istniej ącego krajobrazu parków dworskich ze starodrzewiem i historycznym układem przestrzennym, • dla układów przestrzennych w Niemysłowie, Bałdrzychowie i Kałowie nale ży zachowa ć i utrzyma ć historyczne linie zabudowy, wskazuje si ę utrzymanie istniej ących funkcji i zabudowy, a wszelkie uzupełnienia zabudowy istniejącej powinny zmierza ć ku wykształceniu si ę czytelnego układu przestrzennego, bez przesuwania si ę zabudowy w kierunku otwartych terenów dolinnych, • obowi ązuje zachowanie i ochrona zało żeń cmentarnych z zaleceniem utrzymania istniej ącego starodrzewu tam, gdzie takowy wyst ępuje.

Strefa "B" obejmuje najcz ęś ciej te tereny historycznego układu przestrzennego, które znajdowały si ę poza danym o środkiem zało żenia, tj. tereny dawnych przedmie ść lub obrze ży miasta, obszary pocz ątkowo rolnicze, nast ępnie poddawane parcelacji, których zabudowa nie reprezentuj ąc wysokiej warto ści zabytkowej i plastycznej oraz nie figuruj ąc w wi ększo ści w rejestrach konserwatorskich, stanowi warto ść kulturow ą w skali lokalnej. Stref ą "B" obejmuje si ę te ż niezb ędn ą podbudow ę przestrzenn ą dla zabytkowego obiektu dominuj ącego a tak że tereny historycznego układu przestrzennego, gdzie zostały zatarte elementy dawnego zało żenia, rozebrane lub przebudowane historyczne budowle kubaturowe, zlikwidowane cieki czy zespoły starodrzewu. Strefa ta słu ży głównie ochronie warto ści przestrzennych i krajobrazowych. Nie stawia si ę wobec niej wymaga ń tak jak dla strefy "A", nie mniej jednak powinna podlega ć postulowanym rygorom: • wymaga si ę zachowania zasadniczych elementów historycznego rozplanowania tj. utrzymania istniej ącej sieci dróg, alei, szpalerów, osi widokowych i kompozycyjnych, • dopuszcza si ę realizacj ę nowej zabudowy z wymogiem dostosowania jej do historycznej kompozycji przestrzennej w zakresie skali i bryły zabudowy, przy jednoczesnym zało żeniu harmonijnego współistnienia elementów kompozycji historycznej i współczesnej, • nale ży zachowa ć istniej ące podziały parcelacyjne, • nie powinno si ę wytycza ć nowych ci ągów komunikacyjnych, ale opiera ć je na dotychczasowych zało żeniach,

Strefa "E" - strefa ochrony ekspozycji obiektów zabytkowych. Strefa "E" obejmuje tereny krajobrazu integralnie zwi ązane z zespołem zabytkowym, znajduj ące si ę w jego otoczeniu. Granice strefy "E" wyznacza si ę obejmuj ąc nimi obszary jednorodne pod wzgl ędem rodzaju pokrycia terenu lub rodzaju zwi ązków widokowych w zespole zabytkowym. Stref ę "E" proponuje si ę wprowadzi ć jako uzupełnienie stref ochrony konserwatorskiej "A" i "B" w charakterze otuliny.

120

W gminie Podd ębice strefa „E”, obejmuje : Obszar ochrony ekspozycji obejmuj ącej w Podd ębicach tereny poło żone na zewn ątrz od strefy A (na zachód) oraz o ś widokow ą na linii Ko ściół-zespół parkowo-pałacowy z nast ępuj ącymi ustaleniami: • obowi ązuje ochrona istniej ącego krajobrazu zwi ązanego z historycznym układem przestrzennym, • nale ży zachowa ć i utrzyma ć historyczne linie zabudowy, wskazuje si ę utrzymanie istniej ących funkcji i zabudowy, wszelkie uzupełnienia powinny zmierza ć ku wykształceniu si ę czytelnego układu przestrzennego, • zaleca si ę zachowanie obecnych terenów zielonych nad Nerem, a ewentualna zabudowa powinna by ć niska i ekstensywna, • nie powinno si ę dopu ści ć do budowy obiektów budowlanych mog ących stanowi ć konkurencj ę i zasłaniaj ących historyczn ą dominant ę – wie że ko ściołów. Z tego wzgl ędu formułuje si ę 2 warianty odno śnie dalszych losów dysharmonijnego obiektu handlowego na Placu Ko ściuszki, • nie nale ży lokalizowa ć wie ż i innych dominant.

W strefie tej postuluje si ę:

1. zachowanie istniej ącego drzewostanu, 2. utrzymanie istniej ącego u żytkowania, 3. nie wprowadzanie zwartych nasadze ń wysok ą ro ślinno ści ą, 4. lokalizowanie obiektów kubaturowych tylko jako uzupełnienie ju ż istniej ącej zabudowy,

Strefa ochrony archeologicznej

Strefa ochrony archeologicznej obejmuje obszary istniej ących i potencjalnych stanowisk archeologicznych. W rejonie stanowisk archeologicznych oraz w strefie ochrony archeologicznej wszelkie inwestycje zwi ązane z robotami ziemnymi wymagaj ą post ępowania okre ślonego w przepisach odr ębnych obowi ązuj ących w zakresie ochrony zabytków.

VII. KIERUNKI POLITYKI PRZESTRZENNEJ DLA ROLNICZEJ I LE ŚNEJ PRZESTRZENI PRODUKCYJNEJ

Atrakcyjno ść krajobrazu naturalnego, obszary le śne, polne oraz doliny rzeczne stanowi ą dobro gminy, o które nale ży zadba ć w odpowiedni sposób. Dbało ść o ład przestrzenny nale ży do zada ń samorz ądu terytorialnego, gdy ż w interesie gminy jest zapewnienie jak najatrakcyjniejszych warunków mieszka ńcom jak i turystom. Uporz ądkowanie przestrzeni rolno-le śnej powinno polega ć na docelowym okre śleniu na terenie gminy sposobu u żytkowania gruntów w kierunku rolnym lub le śnym, poprzez prawidłowe okre ślenie linii rozgraniczaj ącej lasy oraz grunty przewidziane do zalesienia od gruntów przeznaczonych wył ącznie na cele rolne (tzw. granica polno-le śna).

Tereny rolne Tereny rolne na rysunku studium (na planszy „Kierunki polityki przestrzennej”) oznaczone zostały:

• kolorem blado żółtym – tereny rolne o najwy ższych, prawnie chronionych klasach bonitacyjnych II-III, • bez koloru – tereny o ni ższych klasach bonitacyjnych, VI-IV.

Polityka przestrzenna na tych terenach polega na :

121 • ochronie kompleksów o wy ższych klasach bonitacyjnych, w szczególno ści II i III klasy, najbardziej przydatnych dla rolniczej przestrzeni produkcyjnej, • wykorzystaniu terenów o niskich klasach bonitacyjnych stosownie do ich predyspozycji z mo żliwo ści ą dokumentowania zasobów złó ż surowców mineralnych wł ącznie na obszarach nie obj ętych i nie przewidzianych do ochrony na podstawie przepisów o ochronie przyrody. Ustala si ę nast ępuj ące kierunki zagospodarowania przestrzennego terenów rolniczych: • wzmo żonej ochronie podlegaj ą rolnicza przestrze ń produkcyjna oraz przyrodnicze, kulturowe i krajobrazowe warto ści terenu, • wykorzystanie terenu na cele produkcji rolniczej i ograniczaniu przeznaczania na cele nierolnicze, • poprawianie ich warto ści u żytkowej oraz zapobieganie obni żania ich produkcyjno ści, • dopuszcza si ę jedynie wprowadzenie nowej zabudowy zagrodowej na gruntach rolnych (bez zmiany klasyfikacji), zgodnie z przepisami o ochronie gruntów rolnych i le śnych, • ograniczanie nowej nierolniczej zabudowy mieszkaniowej na terenach rolnych poza wyznaczonymi ci ągami, • nie nale ży dopuszcza ć do parcelacji na małe działki (w zamy śle budowlane), dopuszcza si ę adaptacj ę istniej ącej, rozproszonej zabudowy zagrodowej, tj. rozbudow ę i wymian ę budynków w ramach istniej ących siedlisk, • w przypadkach szczególnych, dopuszcza si ę zabudow ę obiektów zwi ązanych funkcjonalnie z podniesieniem efektywno ści gospodarki rolnej, • osłanianie istniej ącej zabudowy, uci ąż liwej dla środowiska i dysharmonijnej w krajobrazie, pasmami zadrzewie ń i zakrzewie ń, • przy budowie, rozbudowie lub modernizacji obiektów zwi ązanych z działalno ści ą rolnicz ą, a tak że innych obiektów budowlanych, nale ży stosowa ć takie rozwi ązania, które ograniczaj ą skutki ujemnego oddziaływania na grunty rolne, • zapewnienie wła ściwych standardów wyposa żenia w infrastruktur ę techniczn ą, z dopuszczeniem, na warunkach wynikaj ących z przepisów odr ębnych, lokalnych rozwi ąza ń w zakresie zaopatrzenia w wod ę, odprowadzania i oczyszczania ścieków oraz uzupełniania braków w tym zakresie, • dopuszczenie budowy stawów z zasilaniem zarówno przez cieki jak i wody gruntowe, • zakazuje si ę składowania mas ziemnych na otwartych terenach rolnych, • utrzymanie tras komunikacyjnych i ci ągów infrastruktury technicznej, z dopuszczeniem ich uzupełnie ń w niezb ędnym zakresie, • w wypadku wyst ępowania b ądź odkrycia nowych stanowisk archeologicznych nale ży post ępowa ć zgodnie z przepisami odr ębnymi, • modernizacja systemu melioracji w nawi ązaniu do systemu nawadniania u żytków rolnych, • zakaz nasadze ń trwałej zieleni wysokiej pod liniami elektroenergetycznymi w odległo ściach wynikaj ących z przepisów odr ębnych, • w wypadku udokumentowania złó ż kopalin pospolitych na terenach upraw rolnych dopuszcza si ę prowadzenie powierzchniowej eksploatacji pod warunkiem czasowego wył ączenia gruntu z produkcji rolniczej oraz przywrócenia tych terenów po zako ńczeniu eksploatacji do ich rolniczego wykorzystania (z uwzgl ędnieniem przepisów zezwalaj ących na wydobycie), • wyklucza si ę mo żliwo ść lokalizacji wie ż elektrowni wiatrowych, za ś dopuszczenie instalacji ogniw fotowoltaicznych stanowi ących źródła wytwarzania energii odnawialnej o mocy powy żej 100 kW ze strefami ochronnymi jest dopuszczalne wył ącznie w granicach wskazanych na rysunku studium.

Tereny rolne z przewag ą u żytków zielonych Tereny rolne z przewag ą u żytków zielonych, obejmuj ące w przewadze doliny rzeczne, na rysunku studium (na planszy „Kierunki polityki przestrzennej”) oznaczone kolorem

122 bladozielonym, pełni ą funkcj ę lokalnych korytarzy ekologicznych. Polityka przestrzenna na tych terenach polega na:

• ochronie ich warto ści przyrodniczych i krajobrazowych, • udost ępnianiu tych obszarów dla turystyki i wypoczynku, w sposób umo żliwiaj ący zachowanie warto ści przyrodniczych.

Ustala si ę nast ępuj ące kierunki zagospodarowania przestrzennego dla wy żej wymienionych terenów: • ochrona przyrodniczej struktury zieleni wysokiej, średniej i niskiej, cieków, u żytków ekologicznych, w tym wszystkich terenów stanowi ących lub mog ących stanowi ć system lokalnych w ęzłów i korytarzy ekologicznych, maj ących wpływ na funkcjonowanie przyrody i odtwarzanie jej zasobów poprzez zdecydowane ograniczenie zabudowy, • utrzymanie istniej ących kompleksów zadrzewie ń śródpolnych wraz z mo żliwo ści ą ich powi ększenia jako terenów do zalesienia w oparciu o obowi ązuj ące przepisy w zakresie regulowania granicy polno-le śnej. Utrzymanie zadrzewie ń nie wyklucza ich piel ęgnacji oraz racjonalnego u żytkowania. • zakaz wypalania traw, • ochrona powierzchni zmeliorowanych - przy zmianie ich przeznaczenia konieczna jest kompleksowa przebudowa sieci drenarskich, • stosowanie biologicznej obudowy cieków, zabezpieczenie koryt przed erozj ą przez ro ślinno ść , • dopuszcza si ę budow ę stawów dla celów hodowli ryb oraz retencji wody, • tereny te s ą zapleczem gospodarki hodowlanej (ł ąki i pastwiska), • dopuszcza si ę niezb ędne urz ądzenia z zakresu gospodarki wodnej i rolniczej, • zapewnienie mo żliwo ści dojazdu do kompleksów terenów i do urz ądze ń melioracyjnych, • adaptuje si ę istniej ące budownictwo zagrodowe wraz z mo żliw ą jego modernizacj ą. Nie nale ży dopuszcza ć do lokalizacji nowych siedlisk na terenach u żytków zielonych. • w obiektach istniej ących – uzupełnianie wyposa żenia w zakresie infrastruktury technicznej (z dopuszczeniem, na warunkach wynikaj ących z przepisów odr ębnych, lokalnych rozwi ąza ń w zakresie zaopatrzenia w wod ę, odprowadzania i oczyszczania ścieków oraz ogrzewania, z zaleceniem przechodzenia na nieuci ąż liwe dla środowiska media grzewcze), • rozwój urz ądze ń zwi ązanych z turystyk ą, wypoczynkiem, sportem, a tak że niezb ędnych urz ądze ń z zakresu gospodarki wodnej, rolnej oraz komunikacji i infrastruktury technicznej, jest uwarunkowany od spełnienia wymaga ń w zakresie ochrony środowiska przyrodniczego i krajobrazu. Wymagania powinny by ć zró żnicowane w zale żno ści od poło żenia i cech poszczególnych fragmentów terenu, • urz ądzanie tras rowerowych wg proponowanych przebiegów, • w wypadku wyst ępowania lub odkrycia stanowisk archeologicznych nale ży post ępowa ć zgodnie z przepisami odr ębnymi. • wyklucza si ę mo żliwo ść lokalizacji wie ż elektrowni wiatrowych, za ś dopuszczenie instalacji ogniw fotowoltaicznych stanowi ących źródła wytwarzania energii odnawialnej o mocy powy żej 100 kW dopuszczalne wyłascznie w granicach wskazanych na rysunku studium.

Tereny le śne Tereny le śne, na rysunku studium oznaczone kolorem zielonym, bez rozró żnienia formy własno ści, pełni ą funkcje ochronne i turystyczno-wypoczynkowe. Polityka przestrzenna na tych terenach polega na:

• ochronie ich warto ści przyrodniczych i krajobrazowych , • udost ępnianiu ich dla turystyki i wypoczynku, w granicach umo żliwiaj ących zachowanie warto ści przyrodniczych, z wykluczeniem rozwoju funkcji osadniczych.

123

Ustala si ę nast ępuj ące kierunki zagospodarowania przestrzennego dla terenów le śnych: - ochrona zasobów, siedlisk oraz ekosystemów; - prowadzenie racjonalnej gospodarki le śnej z poszanowaniem podstawowych zasad ochrony przyrody. - na terenach le śnych dopuszcza si ę tworzenie zbiorników wodnych opartych na ciekach melioracyjnych, lokalizacj ę obiektów i budynków oraz urz ądze ń zwi ązanych z gospodark ą le śną, - realizacja obiektów kubaturowych, zgodnie z przepisami o lasach oraz o ochronie gruntów rolnych i le śnych, - ograniczenie lub zakaz lokalizacji obiektów powodujących zanieczyszczenie powietrza, wody i gleb lub te ż uci ąż liwych dla otoczenia, - wykorzystanie terenów dla potrzeb turystyki i wypoczynku, przy zachowaniu nast ępuj ących zasad: • ruch turystyczny pieszy powinien odbywa ć si ę na wyznaczonych trasach, z okre śleniem rejonów swobodnej penetracji terenu, uzgodnionych z Nadle śnictwem Podd ębice, • ruch turystyczny rowerowy i konny powinien by ć ograniczony do wyznaczonych przez Nadle śnictwo Podd ębice i odpowiednio urz ądzonych tras śródle śnych, • dopuszcza si ę urz ądzanie punktów widokowych i miejsc wypoczynku, • rozwój urz ądze ń zwi ązanych z turystyk ą, wypoczynkiem i sportem, a tak że niezb ędnych urz ądze ń z zakresu gospodarki le śnej oraz komunikacji i infrastruktury technicznej warunkuje si ę spełnieniem wymogów w zakresie ochrony środowiska przyrodniczego i krajobrazu, - urz ądzanie tras rowerowych wg przebiegów uzgodnionych z Nadle śnictwem Podd ębice, - w wypadku wyst ępowania lub odkrycia stanowisk archeologicznych nale ży prowadzi ć post ępowanie okre ślone w przepisach odr ębnych, - w odniesieniu do dróg i szlaków stosuje si ę odpowiednio przepisy jak dla dróg dojazdowych i po żarowo-le śnych, - dopuszcza si ę przeprowadzenie, w razie braku innych mo żliwo ści, liniowych elementów infrastruktury technicznej (najlepiej z wykorzystaniem istniej ących dróg, duktów i przecinek), - utrzymanie istniej ących kompleksów le śnych i zadrzewie ń śródpolnych wraz z mo żliwo ści ą powi ększenia w oparciu o obowi ązuj ące przepisy, Cele gospodarki le śnej realizowane b ędą zgodnie z ustaw ą o lasach, przy nadaniu nadrz ędnej rangi środowiskowo-twórczym funkcjom lasu.

Tereny przeznaczone do zalesienia

Tereny przeznaczone do zalesienia na rysunku studium oznaczone zostały szrafem w kolorze zielonym i okre ślone warunkami: - projektowanie zalesie ń (dostosowanie składu gatunkowego) powinno uwzgl ędnia ć najlepsze wykorzystanie siedlisk, a w konsekwencji mo żliwo ść prowadzenia w przyszło ści racjonalnej gospodarki le śnej przy zachowaniu zasady zrównowa żonego rozwoju, - gospodarka le śna na terenach przeznaczonych do zalesienia ma d ąż yć do zrównania w przyszło ści jako ści drzewostanów w lasach prywatnych z jako ści ą w lasach pa ństwowych, - w wypadku wyst ępowania lub odkrycia stanowisk archeologicznych nale ży prowadzi ć post ępowanie okre ślone w przepisach odr ębnych, - zalesienie terenów zmeliorowanych mo że nast ąpi ć tylko w sytuacjach wyj ątkowych przy braku alternatywnych rozwi ąza ń po uprzednim dokonaniu przebudowy urz ądze ń melioracyjnych, w sposób umo żliwiaj ący ich prawidłowe funkcjonowanie na terenach oddziaływania, zgodnie z przepisami odr ębnymi. Warunkiem zakwalifikowania terenu do zalesienia na obszarach poło żonych poza planem miejscowym winny by ć nast ępuj ące przesłanki:

124 - cz ęść do zalesienia posiada powierzchni ę nie mniejsz ą ni ż 0,5 ha, - teren graniczy z lasem, - teren nie graniczy z uprawami sadowniczymi lub szklarniowymi o powierzchni wi ększej ni ż 0,25 ha, - teren dysponuje glebami o klasach bonitacyjnych nie obj ętych ochron ą prawn ą, lub niewielkie enklawy gleb klasy IV znajduj ą si ę wewn ątrz kompleksu gleb słabszych.

VIII. KIERUNKI ROZWOJU SYSTEMÓW INFRASTRUKTURY TECHNICZNEJ I KOMUNIKACJI

1. Komunikacja

Cele rozwoju systemu komunikacyjnego w powi ązaniu z rozwojem przestrzennym miasta i gminy: • Dostosowanie systemu komunikacyjnego do społecznych oczekiwa ń w zakresie kształtowania ładu przestrzennego, ochrony środowiska, warto ści kulturowych, • Dostosowanie sieci drogowej do potrzeb wzrastaj ącego ruchu, • Zapewnienie bezpiecze ństwa ruchu, • Likwidacja punktów krytycznych sieci, • Modernizacja i restrukturyzacja ci ągów komunikacyjnych, których znaczenie b ędzie wzrasta ć, • Zapewnienie i stałe usprawnianie powi ąza ń komunikacyjnych z układem zewn ętrznym, • Uzupełnianie i modernizacja dróg i ulic stanowi ących powi ązania wewn ętrzne, • Preferowanie ruchu rowerowego w przemieszczeniach na bliskie odległo ści, • Zapewnienie prawidłowej obsługi transportem publicznym.

Przewiduje si ę, że w okresie najbli ższych 15 lat nast ąpi wzrost ruchu co najmniej o wska źnik 1,0-1,5 w stosunku do aktualnego nat ęż enia. Obecny wska źnik motoryzacji szacuje si ę na około 200 samochodów osobowych/1000 M. Prognozowany wskaźnik motoryzacji to 270- 300 s.o./1000 M. Uruchomienie autostrady A-2 z w ęzłem Wartkowice nie pozostało bez wpływu na nat ęż enie i struktur ę ruchu, w którym główne obci ąż enia sieci drogowej wynikaj ą z powi ąza ń zewn ętrznych na drodze krajowej Nr 72 oraz z dróg wojewódzkich - przede wszystkim na drodze Nr 703. Strefa oddziaływania o środka powiatowego obejmowa ć b ędzie docelowo przeszło 60 tys. mieszka ńców, co przy prognozowanym wska źniku motoryzacji daje potencjaln ą liczb ę w strefie oddziaływania na poziomie 16 – 20 tys. samochodów osobowych. Poprawne funkcjonowanie o środka powiatowego wymaga ć b ędzie przygotowania miejsc parkingowych w ilo ści około 1000 miejsc i przynajmniej 2 stacji paliw. Przyjęto, że w perspektywie zostanie zabezpieczone w tym wzgl ędzie około 70 % potrzeb docelowych. Połowa z tych miejsc powinna by ć zwi ązana z obiektami usługowymi.

Zasady realizacji celów:

• Zapewnienie drogom i ulicom odpowiednich parametrów technicznych i u żytkowych poprzez ich rozbudow ę i modernizacj ę, zgodnie z obowi ązuj ącymi normami, • Realizacja brakuj ących poł ącze ń w układzie komunikacyjnym miasta, • Likwidowanie najwi ększych uci ąż liwo ści poprzez realizacj ę obwodnicy w ci ągu drogi krajowej Nr 72 i drogi wojewódzkiej Nr 703, • Sukcesywna modernizacja i przebudowa skrzy żowa ń, • Oddzielenie ruchu kołowego poprzez budow ę chodników, ście żek rowerowych, utwardzonych poboczy i ogrodze ń ochronnych, • Ochrona przed niewła ściwym zagospodarowaniem otoczenia dróg poprzez przestrzeganie zasad lokalizowania budynków mieszkalnych, przemysłowych i usługowo-

125 handlowych oraz miejsc obsługi podró żnych w pobli żu drogi zgodnie z obowi ązuj ącymi przepisami, • Wprowadzenie zasady zakazu parkowania wzdłu ż tras tranzytowych na przebiegu przez tereny zainwestowane, • Wnioskowanie niezb ędnych zmian legislacyjnych dot. kategoryzacji dróg i zwi ązanych z tym zasad zarz ądzania i finansowania sieci drogowej, • Ustanowienie strefy ograniczonego ruchu w centrum miasta, • Zapewnienie odpowiedniej ilo ści miejsc parkingowych, • Lokalizacja nowego obiektu, rozbudowa, modernizacja, zmiana sposobu u żytkowania obiektu lub terenu, powinna by ć uwarunkowana zapewnieniem na terenie inwestycji niezb ędnej dla jej prawidłowego funkcjonowania ilo ści miejsc parkingowych, • W budownictwie jednorodzinnym nale ży zapewni ć co najmniej 2 miejsca postojowe dla samochodów osobowych na 1 mieszkanie, • Ochrona istniej ących urz ądze ń trasy kolejowej (magistrala w ęglowa) i zagospodarowanie terenu w s ąsiedztwie stosownie do zwi ększonych uci ąż liwo ści trasy po jej przebudowie i przystosowaniu do wi ększych pr ędko ści, • Preferowanie komunikacji autobusowej w przemieszczeniach dalekiego i średniego zasi ęgu, • Podniesienie standardu głównego przystanku autobusowego, utworzenie zintegrowanego punktu obsługi ruchu. Jednym z najistotniejszych zagadnie ń w kształtowaniu układu drogowo-ulicznego, a tak że obsługi komunikacyjnej miasta nadal pozostaje droga krajowa Nr 72 województwa łódzkie i wielkopolskie oraz droga wojewódzka Nr 703 zapewniająca wjazd na autostrad ę A2.

Problemami s ą: • przebieg drogi Nr 72 w aspekcie obowi ązuj ących parametrów ulic, a stanem faktycznym, Nie ma realnych mo żliwo ści spełnienia obowi ązuj ących wymogów ustalonych przez warunki techniczne dla dróg. Mo żliwo ści takich, wymaganych stosownymi przepisami, obecny przebieg nie zapewnia, • uci ąż liwo ści, jakie wywołuje ruch samochodowy w mie ście, a w szczególno ści w jej strefie śródmiejskiej, wra żliwej na hałas i spaliny, • mo żliwo ści kształtowania obwodnicy drogowej o stosunkowo długim przebiegu (ł ącznie w ci ągach obydwu dróg – km), Znacz ący ruch na tych ulicach, w szczególno ści ruch tranzytowy, stanowi zagro żenie zarówno bezpiecze ństwa powszechnego jak i dla dóbr kultury strefy śródmiejskiej stanowi ącej obszar to żsamo ści miasta. Z powy ższych wzgl ędów budowa obwodnicy drogowej jest konieczna i to mo żliwie jak najszybciej. Odcinek obwodnicowy dróg Nr 72 i 703 nale ży przewidzie ć jako klasy G tj. głównej. Nale ży podkre śli ć, że obwodnica miasta Podd ębice jest uwzgl ędniona w Planie zagospodarowania przestrzennego województwa łódzkiego i jakkolwiek zarz ądca drogi nie przewiduje rychłej ich budowy – to nale ży je bezwzgl ędnie podtrzymywa ć we wszystkich dokumentach planistycznych. W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego miasta Podd ębice zarezerwowany jest korytarz w liniach rozgraniczaj ących 30 m. Drogom pozostaj ącym w zarz ądzie województwa zostały przypisane parametry dróg głównych o docelowych szeroko ściach w liniach rozgraniczaj ących 25 m. Drogom powiatowym zostały przypisane parametry dróg zbiorczych i lokalnych o docelowych szeroko ściach korytarzy w liniach rozgraniczaj ących 20,0 i 15,0 m. W niniejszym Studium utrzymuje si ę w cało ści istniej ące przebiegi dróg powiatowych, których wykaz przedstawiony jest na str. 75-76. Utrzymuje si ę tak że przebieg dróg lokalnych gminnych wg wykazu na str. 76-77 z parametrami w zakresie szeroko ści korytarzy w liniach rozgraniczaj ących 12-15 m.

126 2. Infrastruktura techniczna

Zaopatrzenie w wod ę:

Utrzymuje si ę dotychczasowe zasady zbiorowego zaopatrzenia w wod ę w oparciu o systemy grupowe zasilane z uj ęć wód wgłębnych poziomu górnokredowego. Systemy te to: miasto Podd ębice, Bałdrzychów, Chropy, Porczyny, Niewiesz, Sworawa, Niemysłów i Góra Bałdrzychowska. Układy sieciowe systemów s ą ze sob ą poł ączone, co umo żliwia – poprzez odpowiednie sterowanie zasuwami awaryjne przesyłanie wody do poszczególnych systemów. W sytuacjach wyj ątkowych źródłem zaopatrzenia ludno ści w wod ę mog ą by ć studnie gł ębinowe nie podł ączone do systemów zbiorowych, z których najwa żniejsze to: uj ęcie w winiarni w Kr ępie, studnia w masarni w Klementowie. Obecne zasoby wody s ą wystarczaj ące dla obecnych i przyszłych potrzeb miasta i gminy. Uj ęcia wody nie maj ą ustanowionych stref ochrony po średniej i nie s ą one przewidywane do ustanowienia.

Odprowadzanie ścieków sanitarnych:

Funkcjonujaca w Podd ębicach miejska mechaniczno-biologiczna działa prawidłowo i obecnie nie wymaga rozbudowy. Zakładany do niedawna kierunek budowy i rozbudowy gminnej sieci kanalizacyjnej na obszarach wiejskich przewidywał skanalizowanie zdecydowanej wi ększo ści wsi oraz budow ę grupowych oczyszczalni ścieków we wsiach Niewiesz Kolonia, Dzierz ązna, Niemysłów. Ta koncepcja ulega ostatnio modyfikacji poprzez rozwój przydomowych oczyszczalni ścieków, których realizacja jest dotowana. Niezale żnie jednak od tego, w niniejszej zmianie studium nadal nale ży wskazywa ć na celowo śc utrzymania lokalizacji oczyszczalni ścieków w wy żej wskazanych miejscowo ściach, bowiem znacz ące oddalenie tych cz ęś ci gminy nie pozwala znale źć racjonalnych argumentów na rzecz innych rozwi ąza ń. Nadal te ż jednak, z uwagi na du że rozproszenie terenów osadnictwa wiejskiego, będą realizowane przydomowe oczyszczalnie ścieków i gromadzenie ścieków bytowych w zbiornikach bezodpływowych. Wprawdzie zbiorniki bezodpływowe s ą rozwi ązaniem tymczasowym, tj. do czasu budowy sieci kanalizacji sanitarnej, jednak ekonomiczne przesłanki przemawiaj ące za realizacj ą sieci - to w najbli ższym okresie tylko obszar strefy zurbanizowanej i urbanizuj ącej si ę.

Odprowadzanie ścieków deszczowych:

Podstawow ą form ą odprowadzania ścieków opadowych b ędzie spływ powierzchniowy, a z utwardzonych wi ększych placów, parkingów, terenów nara żonych na zanieczyszczenie produktami ropopochodnymi wymagaj ącymi odprowadzania w sposób zorganizowany – obowi ązuj ą wymagania wynikaj ące z przepisów odr ębnych spoczywaj ące na wła ścicielach i użytkownikach tych powierzchni.

Elektroenergetyka:

W ramach kierunków polityki przestrzennej zachowuje si ę przebiegi istniej ących linii najwy ższych napi ęć 220 kV i wysokich napi ęć 110 kV wraz z ich strefami ochronnymi (36 m dla linii 110 kV i 50 m dla linii 220 kV). Polskie Sieci Elektroenergetyczne – Centrum SA w Warszawie wnosz ą o uwzgl ędnienie w studium planowanego przebiegu projektowanej budowy linii najwy ższego napi ęcia 400 kV relacji Rogowiec-Pątnów ze stref ą 70 m (po 35 m w obie strony od osi linii). Linia ta według Planu zagospodarowania przestrzennego województwa łódzkiego ma nieco inny przebieg, ni ż to proponuje jej operator, niemniej gmina proponuje poprowadzi ć j ą wzdłu ż tego samego korytarza co istniej ąca linia 220 kV relacji Pabianice-Adamów. Tylko taki przebieg minimalizuje negatywne oddziaływanie i kolizje przestrzenne linii. W studium nazwano rekomendowany przez Gmin ę odcinek przebiegu linii jako jej wariant II. Na rysunku studium pokazano wszystkie warianty przebiegu wł ącznie z zawartym w planie województwa.

127 Honorowane s ą w niniejszym studium wytyczne operatorów sieci wysokich i najwy ższych napi ęć w zakresie u żytkowania terenu w pasach technologicznych linii elektroenergetycznych: • nale ży uzgadnia ć warunki zagospodarowania terenu oraz lokalizacj ę wszelkich obiektów z wła ścicielem linii; • nie nale ży lokalizowa ć budynków mieszkalnych i budynków u żyteczno ści publicznej, a tak że innych przeznaczonych na stały pobyt ludzi. W indywidualnych przypadkach odst ępstwa od tej zasady mo że udzieli ć wła ściciel linii na warunkach przez siebie okre ślonych, • zakazuje si ę lokalizowania miejsc stałego przebywania ludzi w zwi ązku z prowadzon ą działalno ści ą gospodarcz ą, turystyczn ą, rekreacyjn ą, • pod lini ą i w odległo ści 5,5 m dla linii 220 kV (6,5 m dla linii 400 kV) od rzutu poziomego skrajnego przewodu fazowego ( świetle koron) nie tworzy ć hałd, tworzy ć nasypów oraz sadzi ć ro ślinno ści wysokiej. • teren w pasie technologicznym linii nie mo że by ć kwalifikowany jako teren przeznaczony pod zabudow ę mieszkaniow ą ani jako teren zwi ązany z działalno ści ą gospodarcz ą (przesyłow ą) wła ściciela linii, • na istniej ących liniach przesyłowych wysokiego napi ęcia mog ą by ć prowadzone prace eksploatacyjne, remontowe i modernizacyjne, • dopuszcza si ę ewentualn ą budow ę elektroenergetycznych linii wielotorowych, wielonapi ęciowych po trasie istniej ącej linii elektroenergetycznej 220 kV i 400 kV.

W studium nie przewiduje si ę zmian w przebiegu istniej ących linii wysokich i najwy ższych napi ęć , pomimo, i ż stanowi ą one powa żne ograniczenia w swobodnym zagospodarowaniu terenów. Projektowana jest budowa nowej linii wysokiego napi ęcia 110 kV z elektrowni wodnej w Jeziorsku (grunty wsi Le śnik i fragment wsi Borzewisko). Modernizacja linii 15 kV i ich odgał ęzie ń w powi ązaniu z zag ęszczeniem stacji transformatorowych oraz przebudow ą linii niskich napi ęć w zale żno ści od potrzeb. Na obszarach, gdzie gmina zamierza sporz ądzi ć plan miejscowy - zaleca si ę opracowanie problematyki w pełnym zakresie. Wszelkie dodatkowe sieci, linie i urz ądzenia zwi ązane z funkcjonowaniem elektrowni wiatrowych zostan ą u ści ślone w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego dla tych inwestycji lub w decyzji o warunkach zabudowy. Jakkolwiek gmina nie przewiduje na swoim obszarze lokalizacji elektrowni wiatrowych, inne niekonwencjonalne źródła energii jak chocia żby farmy fotowoltaiczne s ą rozwa żane i akceptowane jako elementy zagospodarowania o znacz ąco mniejszej ingerencji w krajobraz i nie naruszaj ący dotychczasowego przyrodniczo-rekreacyjnego wizerunku gminy. Odbiór energii z ewentualnych projektowanych farm fotowoltaicznych jest mo żliwy poprzez rozbudow ę sieci elektroenergetycznej odpowiedniej do planowanej mocy przył ączeniowej w/w farm.

Zaopatrzenie w gaz:

Przez teren gminy Podd ębice przechodzi gazoci ąg wysokiego cisnienia DN250 MOP 5.5 MPa relacji Łód ź-Turek oraz gazoci ąg przył ączeniowy DN 100 do istniej ącej stacji gazowej wysokiego cisnienia Podd ębice-Sworawa. W obr ębie sieci gazowej wysokiego cisnienia nale4zy stosowa ć strefy kontrolowane odpowiadaj ące przepisom odr ębnym w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiada ć sieci gazowe (w okresie sporz ądzania niniejszego studium jest to rozporz ądzenie Ministra Gospodarki z dnia 26 kwietnia 2013 r. - Dz.U.z 2013 r. poz. 640). W miejscowo ści Podd ębice – Sporawa zlokalizowana jest stacja redukcyjno-pomioarowa I-go stopnia o przepustowo ści Q= 6000 m 3/h. Obecnie sie ć gazowa funkcjonuje na terenie miasta Podd ębice oraz we wsiach: Praga, Klementów, Chropy, Sworawa, Bałdrzychów, Busina, Borysew. Jest to łacznie ok. 50 km sieci wraz z ok. 733 odbiorcami.

128 W ostatnim okresie tempo gazyfikacji miasta i gminy jest niewielkie, bowiem poło żono nacisk na wykorzystanie do celów grzewczych wód geotermalnych. Przyszło śc nale ży jednak do obydwu ekologicznych no śników energii cieplnej. Opracowany „projekt zało żeń do zaopatrzenia w ciepło, energi ę elektryczn ą i paliwa gazowe” zakłada do 2020 r. budow ę około 70 km sieci i przył ączenie około 4000 odbiorców.

Gospodarka odpadami:

Odpady komunalne z obszaru całej gminy i miasta do ko ńca 2014 r. b ędą wywo żone w systemie zorganizowanym przez firm ę Ekoserwis Kutno do Regionalnej Instalacji Przetwarzania Odpadów w Krzy żanówku k.Kutna. Trwa proces rekultywacji składowiska odpadów komunalnych funkcjonuj ącego do 2005 roku przy ul. Łódzkiej. W najbli ższych latach sukcesywnym usprawnieniom b ędzie podlegała segregacja odpadów komunalnych u źródła, czyli w gospodarstwach domowych i dostosowanie odbioru odpadów wzalezno ści od potrzeb lokalnych. Do roku 2020 koniecznym będzie te ż przyspieszenie sukcesywnej wymiany dachów pokrytych eternitem.

Gospodarka cieplna:

Do niedawna podstawowymi źrołami ciepła były w mie ście i w gminie przede wszystkim indywidualne źródła ciepła lokalne kotłownie opalane gazem przewodowym, olejem opałowym i w ęglem. Cie ć ciepłownicza istniała tylko w samych Podd ębicach i bazowała na kotłowniach zlokalizowanych w rejonach osiedli z zabudową wielorodzinn ą. Przełomem dla przyj ęcia w najbli ższej przyszło ści realnych kierunków rozwoju ciepłownictwa, przede wszystkim w mie ście, jest uruchomienie otworu wód geotermalnych „Podd ębice GT-2”. W 2012 r. zrealizowano budow ę ciepłowni geotermalnej w bezpo średnim sąsiedztwie uj ęcia (wymiennikownia z 2 wymiennikami ciepła, po 5 MW ka żdy). Wysoka temperatura wód geotermalnych (71 0C) daje obecnie wi ększe mo żliwo ści zasilania istniej ącej sieci ciepłowniczej, ni ż to pierwotnie zakładano w pracach koncepcyjnych i projektowych. Woda, oddaj ąc sukcesywnie swe ciepło, b ędzie mogła by ć wielokrotnie wykorzystywana w obiegach o coraz ni ższym pułapie temperaturowym. Ciepło wody termalnej zostało wpierw skierowane po średnio (poprzez wymiennik ciepła) do instalacji grzewczej, zapewniaj ąc dostaw ę ciepła równie ż do odbiorców zlokalizowanych z bezpo średnim s ąsiedztwie odwiertu wody geotermalnej. do basenów zewnętrznych w ramach obiektów sportowych, zespołu pałacowego. Planuje si ę, że woda po ogrzaniu w/w obiektów mo że by ć tak że wykorzystana do podgrzewania boiska sportowego. Woda termalna zabezpiecza ciepło dla celów ciepłej wody u żytkowej oraz do celów grzewczych w okresie zimowym. Z wymiennikowni w dwóch kierunkach zostały wyprowadzone ruroci ągi preizolowane. Z jednego odgał ęzienia woda sieciowa została doprowadzona do kotłowni przy ul. Zielonej oraz nowych odbiorców zlokalizowanych wzdłu ż trasy sieci, a docelowo, z tego odgał ęzienia przewiduje si ę zasilanie odbiorców we wsi Byczyna i Byczyna Kolonia. Drugie odgał ęzienie do kotłowni przy ul. Krasickiego zostało wykonane w 2013 r. Do kotłowni przy ul. Cichej oraz obiektów Miejskiego Przedsi ębiorstwa Wodoci ągów i Kanalizacji przy ul. Parz ęczewskiej sie ć ciepłownicza zostanie zrealizowana w latach 2014-2015. Ciepło geotermalne pełni rol ę źródła podstawowego, natomiast źródłem szczytowym b ędą kotły gazowe i biomasy. Wykonany w 2012 r. ruroci ąg wody termalnej do szpitala zostanie wykorzystany do celów balneologicznych (m.in. do k ąpieli oraz rehabilitacji hydroterapeutycznej). Wody ujmowane otworem „Podd ębice GT-2” posiadaj ą bowiem nisk ą mineralizacj ę, a ich głównym walorem leczniczym jest wysoka temperatura. W drugim kierunku poplynie schłodzona woda geotermalna ruroci ągiem zasilaj ąc po drodze pijalni ę wód geotermalnych w parku przy ul. Mickiewicza oraz fontann ę termaln ą na Placu Ko ściuszki. W przyszło ści, woda po uzdatnieniu mo że by ć wod ą pitn ą. Jest to uwarunkowane etapowo ści ą realizacji całej inwestycji i mo żliwo ściami pozyskania środków finansowych. Koncepcja wykorzystania wód geotermalnych zakłada wykonanie wodnego centrum

129 rekreacyjnego – Aquaparku. Po cz ęś ciowym odbiorze ciepła w wymiennikowni woda termalna b ędzie kierowana do Aquaparku, dla którego projektuje się cz ęść zewn ętrzn ą z nieckami basenowymi, zje żdżalniami i placem zabaw oraz cz ęść wewn ętrzn ą z nieckami basenowymi, saunami i kompleksem odnowy biologicznej. Wysoka temperatura wody i jej pierwotna czysto ść powinny zapewni ć wysokim komfort wypoczynku na terenie projektowanego Aquaparku. Kolejnym kierunkiem wykorzystania wód geotermalnych jest konsumpcja. Zakłada si ę ich butelkowanie w rozlewni wód przeznaczaj ąc wod ę do spo życia. Zakłada si ę wykorzystanie wód geotermalnych do celów konsumpcyjnych w ilo ści około 5 m 3/h. Do celów konsumpcyjnych woda geotermalna mo że by ć równie ż przeznaczona w pó źniejszym okresie po wcze śniejszym odebraniu z niej ciepła. Planowanym jest realizacja drugiego odwiertu wody geotermalnej ze wst ępn ą lokalizacj ą w rejonie ul. Targowej, jednak bez wskazania konkretnego miejsca usytuowania.

IX. POZOSTAŁE USTALENIA DOTYCZ ĄCE KIERUNKÓW ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO

1. Obszary pomników zagłady i ich stref ochronnych

Na terenie gminy i miasta Podd ębice nie wyst ępuj ą obszary pomników zagłady.

2. Tereny zamkni ęte

Na terenie gminy wyst ępuj ą obszary terenów zamkni ętych, do których nale żą tereny kolejowe relacji Śląsk-Wybrze że. Tereny te mieszcz ą si ę w obr ębie granic własno ści, przy czym nie ustanowiono dla nich strefy ochronnej wykraczającej poza te granice.

3. Zabezpieczenie warunków obronno ści i obrony cywilnej

W aspekcie wymogów obrony cywilnej i ochrony ludno ści, nale ży: 1) Istniej ący i rozbudowywany system zaopatrzenia w wod ę pitn ą wykorzysta ć tak że w sytuacji szczególnej, poprzez zasilanie uj ęć wody pitnej w energi ę elektryczn ą z przewo źnych zespołów pr ądotwórczych. 2) W ramach istniej ącej i rozbudowywanej sieci wodoci ągowej zapewni ć hydranty naziemne oraz zapewni ć niezb ędn ą ł ączno ść z mo żliwo ści ą wykorzystywania tych elementów w sytuacji szczególnej i dla celów p.po ż. Na magistralnych przewodach wodoci ągowych w pobli żu du żych obiektów produkcyjno-magazynowych nale ży stosowa ć hydranty przeciwpo żarowe. 3) Stanowiska parkingowe zlokalizowane wzdłu ż dróg krajowych wyposa żyć w odpowiedni ą infrastruktur ę techniczn ą zapewniaj ącą parkowanie pojazdów ci ęż arowych z tym, że parkingi dla pojazdów przewo żą cych materiały niebezpieczne powinny by ć lokalizowane na obszarach niezabudowanych z dala od istniej ących zabudowa ń. Dotychczas takich parkingów nie ma. 4) Uwzgl ędnia ć mo żliwo ść wykorzystania terenów zielonych, pól, boisk, placów w sytuacjach szczególnych na cele obronno ści i ewentualne dora źne budowle ochronne w przypadkach szczególnych zagro żeń. 5) Zapewni ć mo żliwo ść dojazdu do zbiorników wodnych i wód płyn ących dla poboru wody przez specjalistyczny sprz ęt w sytuacji zagro żenia, 6) Zgłasza ć przed wydaniem pozwolenia na budow ę obiektów (wie ż, kominów, słupów, turbin wiatrowych, itp.) o wysoko ści 50 m n.p.t. i wi ększej w celu uzgodnienia lokalizacji i ustalenia sposobu oznakowania przeszkodowego tych obiektów, do słu żb ruchu lotniczego, zgodnie z przepisami odr ębnymi, 7) Zaniecha ć zabudowy terenów w rejonach obni żeń dolinnych przyległych do rzek Warty, Neru, Pisi, Bełdówki i Brodni oraz zapewni ć dojazd do tych rzek pojazdom ci ęż arowym w sytuacji zagro żenia powodziowego,

130 8) Zachowa ć strefy ochronne wzdłu ż drogi krajowej nr 72 z mo żliwo ści ą wykorzystania tych obszarów dla urz ądzenia stosownej zieleni i lokalizacji niezb ędnej infrastruktury podziemnej, 9) Wyznaczy ć odcinki dróg gdzie mo żliwa b ędzie mo żliwa lokalizacja parkingów dla pojazdów przewo żą cych materiały niebezpieczne, 10) Zachowa ć strefy ochronne wzdłu ż gazoci ągu wysokiego ci śnienia, 11) Podj ąć stosowne działania w zakresie racjonalnej i oszcz ędnej eksploatacji zasobów wód gł ębinowych, z uwzgl ędnieniem systemowego odprowadzania ścieków sanitarnych z terenów zabudowanych, 12) Zapewni ć ochron ę sanitarn ą wody pitnej w strefach uj ęć gł ębinowych z zabezpieczeniem ich hermetyczno ści i osłony przed ska żeniami chemicznymi a tak że niezawodno ści technicznej monitoringu, 13) Ustali ć bilans niezb ędnych i minimalnych potrzeb wody dla poszczególnych sołectw i gminy ł ącznie, na czas ograniczonych dostaw z przeznaczeniem wody pitnej dla ludno ści oraz wody dla zwierz ąt, do celów przeciwpo żarowych i urz ądze ń specjalnych z jednoczesnym uwzgl ędnieniem zasilania uj ęć gł ębinowych w energi ę elektryczn ą z ruchomych zespołów pr ądotwórczych, 14) Zapewni ć zaopatrzenie w wod ę do zewn ętrznego gaszenia po żaru, przy pomocy sieci hydrantowej z hydrantami zewn ętrznymi nadziemnymi, 15) Sieci wodoci ągowe przeciwpo żarowe na terenach miejscowo ści powinny by ć budowane jako sieci obwodowe. 16) Nie przewiduje si ę w granicach miasta i gminy Podd ębice lokalizacji zakładów o zwi ększonym lub du żym ryzyku wyst ąpienia powa żnych awarii przemysłowych.

4. Obszary wymagaj ące rekultywacji, przekształce ń lub rewaloryzacji

1. Obszary wymagaj ące przekształce ń to przede wszystkim tereny, które wg wykazu terenów zdegradowanych prowadzonego przez Starostwo Powiatowe w Podd ębicach, obejmuj ą obszar dawnych torfianek, tj. terenów po eksploatacji torfu w dolinie wód roztopowych Warta-Ner w północnej cz ęś ci gminy. Tu proponuje si ę pozostawi ć obszar naturalnej sukcesji obejmuj ąc ochron ą prawn ą jako jedn ą z indywidualnych w form b ędących w kompetencjach Rady Miejskiej.

2. Obszarami przeznaczonymi do rekultywacji s ą wyrobiska poeksploatacyjne z zako ńczon ą eksploatacj ą, które wpływaj ą negatywnie na środowisko. Aktualnie takich terenów nie ma, bowiem działalno ść wydobycia kopaliny ze zło ża „Malenie” trwa, a na udokumentowanym zło żu „Góra Bałdrzychowska” jest dopiero przewidywana. Ka żdy jednak obszar przeznaczony pod eksploatacj ę powierzchniowa jest miejscem w przyszło ści przeznaczonym do rekultywacji.

3. Terenami predestynowanymi do wprowadzenia działań rewaloryzacyjnych są wszystkie wpisane do wojewódzkiej ewidencji zabytków parki podworskie wraz z terenem-reliktem zało żenia dworsko-parkowego w Szarowie.

5. Obszary, dla których wyznacza si ę w zło żu kopaliny filar ochronny

Na terenie gminy Podd ębice nie ma uzasadnienia dla wyznaczania filara ochronnego.

6. Obszary nara żone na niebezpiecze ństwo powodzi i osuwania si ę mas ziemi

6.1. Problematyka zagro żeń powodziowych jest opisana w rozdziale V pkt 8 niniejszego studium.

6.2. Obszary nara żone na niebezpiecze ństwo osuwania si ę mas ziemi.

131 Na terenie miasta i gminy Podd ębice nie wyst ępuj ą obszarów nara żonych na niebezpiecze ństwo osuwania si ę mas ziemi.

7. Obszary przestrzeni publicznej.

Jako obszar przestrzeni publicznej uznano jedynie Plac Ko ściuszki w Podd ębicach i dost ępny dla wszystkich zespół pałacowo-parkowy w Podd ębicach. Maj ą one szczególne znaczenie dla mieszka ńców miasta i gminy ze wzgl ędu na istniej ącą ju ż i zakładan ą koncentracj ę obiektów zaspokajania potrzeb ogółu mieszka ńców w zakresie usług o charakterze ogólnogminnym i ponadgminnym. Jest to obszar to żsamo ści miasta. Na terenach wiejskich gminy Podd ębic nie wyznacza si ę obszarów przestrzeni publicznej.

8. Obszary, na których rozmieszczone b ędą inwestycje celu publicznego

8.1. Obszary rozmieszczenia inwestycji celu publicznego o znaczeniu lokalnym

1. List ę inwestycji celu publicznego o znaczeniu lokalnym dla obszaru gminy ustala Rada Miejska w uchwalanych przez siebie dokumentach, takich jak: coroczne bud żety, strategia rozwoju, plan odnowy miejscowo ści, studium uwarunkowa ń i kierunków zagospodarowania przestrzennego, wieloletnie programy rozwoju infrastruktury technicznej, programy ochrony środowiska. 2. Okre śla si ę, że inwestycje celu publicznego o znaczeniu lokalnym słu żą ce zaspokajaniu potrzeb przede wszystkim mieszka ńców gminy, mog ą by ć lokalizowane na podstawie planów miejscowych lub decyzji lokalizacyjnych podejmowanych zgodnie z procedur ą okre ślon ą w aktualnych przepisach prawa w tym: - na terenach mieszkaniowych i mieszkaniowo-usługowych: • w formie obiektów i lokali usługowych pod warunkiem, że prowadzona w nich działalno ść nie b ędzie uci ąż liwa, • urz ądze ń infrastruktury technicznej i komunikacyjnej, zgodnie z przyj ętymi programami rozwi ąza ń tych urz ądze ń, • zieleni jako funkcji uzupełniaj ącej. - na terenach wolnych od zabudowy: lokalizacje zwi ązane z zamiarem wykorzystania lub mog ących pogorszy ć stan wód, zieleni, terenów rolnych - wymagaj ą współdziałania z zarz ądc ą danych terenów i urz ądze ń znajduj ących si ę na tych terenach, - na terenach przemysłowych: • z wył ączeniem lokalizacji powoduj ących znaczne oddziaływanie na środowisko, • urz ądzenia infrastruktury technicznej i komunikacyjnej - zgodnie z przyj ętymi programami rozwoju tych urz ądze ń. 3. Okre ślenie imiennej listy inwestycji celu publicznego o znaczeniu lokalnym dla nieokre ślonego okresu funkcjonowania Studium jest trudne i wręcz niecelowe. Lista takich inwestycji na najbli ższy okres została sformułowana dla miasta i gminy w Planie rozwoju lokalnego Gminy Podd ębice na lata 2008-2015 uchwalonego uchwał ą Nr XXIII/137/08 Rady Miejskiej w Podd ębicach z dnia 11 czerwca 2008 r. W tym planie w ramach wa żniejszych inwestycji: wyszczególniono zadania dotycz ące budowy i modernizacji dróg gminnych do 2013 r. z których wi ększo ść została zrealizowana, budow ę i modernizacj ę sieci wodoci ągowo-kanalizacyjnej w gminie Podd ębice, rekultywacj ę terenu składowiska odpadów komunalnych przy ul. Łódzkiej w Podd ębicach, zrealizowany ju ż I etap budowy Wodnego Centrum Rehabilitacji i Rekreacji w Podd ębicach (odwiert wód geotermalnych i budowa sieci ciepłowniczej w mie ście), termomodernizacja szkolnych obiektów gminnych gminie, Wiejskie Centrum Integracji Społecznej w Ci ęż kowie, Ogród Zmysłów w Podd ębicach, zrealizowane Centrum Sportowo-Rekreacyjne w Byczynie, Centrum Rozrywki i Sportów Pla żowych w Podd ębicach, współudział w realizacji projektu „Budowa zintegrowanego systemu e- usług publicznych województwa łódzkiego „Wrota Regionu Łódzkiego”.

132 4. Poni żej podaje si ę wykaz działa ń warunkuj ących realizacj ę celów rozwoju i kierunków zagospodarowania przestrzennego. Realizacja przyj ętych w Studium celów i kierunków rozwoju zagospodarowania przestrzennego uwarunkowana jest podj ęciem szeregu działa ń dotycz ących w szczególno ści: - prowadzenia gospodarki przestrzennej zgodnie z istniej ącymi uwarunkowaniami rozwoju i ustalonymi kierunkami zagospodarowania, - koncentrowania działa ń operacyjnych zagospodarowania przestrzennego na poprawie uzbrojenia komunalnego, głownie w sie ć kanalizacyjn ą i bazuj ąca na wykorzystaniu wód geotermalnych sie ć ciepłownicz ą, - kontynuowanie realizacji dalszych etapów Wodnego Centrum Rehabilitacji i Rekreacji w Podd ębicach, - kontynuowanie realizacji rozpocz ętych działa ń na rzecz rozwoju funkcji kulturalno- rekreacyjnych maj ących na celu uatrakcyjnienie miasta i regionu (Ogród Zmysłów, Wodny Raj, Centrum Szkoleniowo-pobytowe dla osób niepełnosprawnych „Sport bez granic”, itp.), - kontynuowanie rekultywacji terenu składowiska odpadów komunalnych w Podd ębicach, - podejmowanie działa ń dla: • wprowadzenia dolesie ń oraz zieleni urz ądzonej wokół uci ąż liwych obiektów, • kontynuowania bada ń gleb i ro ślin uprawnych na zawarto ść metali ci ęż kich w celu wyznaczenia obszaru rolniczej przestrzeni produkcyjnej przeznaczonej do rozwoju produkcji zdrowej żywno ści i lokalizacji gospodarstw ekologicznych, • prowadzenia polityki przestrzennej zgodnie z ustaleniami miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego.

8.2. Obszary rozmieszczenia inwestycji celu publicznego o znaczeniu ponadlokalnym

1. Inwestycje celu publicznego o znaczeniu ponadlokalnym wynikaj ą z jednej strony – z przyj ętych programów krajowych i wojewódzkich, a z drugiej strony – z propozycji samorz ądu lokalnego wyra żonych w dokumentach okre ślaj ących i kształtuj ących polityk ę rozwoju gminy. 2. Lista rekomendowanych zada ń dla realizacji zada ń celów publicznych o znaczeniu ponadlokalnym zawiera nast ępuj ące najistotniejsze propozycje, dotycz ące:

• budowy obwodnicy drogowej w ci ągu dróg krajowej Nr 72 i wojewódzkiej Nr 703 w granicach miasta Podd ębice oraz wsi Klementów i Praga – zadanie wynikaj ące z Planu zagospodarowania przestrzennego województwa łódzkiego, • modernizacja linii kolejowej nr 131 – zadanie wynikaj ące z dokumentów krajowych i wojewódzkich, • modernizacja obiektów retencji korytowej na rzece Ner (6 jazów: Sworawa, miasto Podd ębice, Bałdrzychów, Góra Bałdrzychowska, Pudłów Stary, Feliksów), na rzece Bełdówce (3 jazy: Zagórzyce, PGR Góra Bałdrzychowska, Kałów), na rzecer Brodni (3 jazy: Dominikowice, 2 w Borzewisku), na Kanale Ulgowym (Góra Bałdrzychowska) i na rzece Pisi (2 jazy: Nowy Pudłów i Pudłówek) – zadanie wynikaj ące z dokumentów wojewódzkich, realizacja na zasadach przewidzianych w planach zarz ądzania ryzykiem powodziowym oraz planach przeciwdziałania skutkom suszy, • budowa zbiorników wodnych: Góra Bałdrzychowska – zadanie wynikaj ące z dokumentów wojewódzkich (zbiorniki „Byczyna” i „Niemysłów” s ą ju ż wykonane, a zbiornik „Góra Bałdrzychowska” jest w trakcie realizacji), • budowa linii elektroenergetycznej najwy ższego napi ęcia 400 kV Rogowiec-Pątnów wg wariantu przebiegu rekomendowanego przez Gmin ę – zadanie wynikaj ące z Planu zagospodarowania przestrzennego województwa łódzkiego, • budowa linii elektroenergetycznej wysokiego napi ęcia 110 kV od elektrowni wodnej w jeziorsku do istniej ącej linii 110 kV relacji GPZ Podd ębice 1 w Bałdrzychowie – Adamów,

133 • modernizacja dróg: krajowej Nr 72 oraz wojewódzkich Nr 703, 473 i 478.

9. Miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego, w tym obszary wymagaj ące zmiany przeznaczenia gruntów le śnych i rolnych na cele niele śne i nierolnicze

9.1. Obszary, dla których obowi ązkowe jest sporz ądzenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego na postawie przepisów odr ębnych, w tym obszary wymagaj ące przeprowadzenia scale ń i podziału nieruchomo ści, a tak że obszary rozmieszczenia obiektów handlowych o powierzchni sprzeda ży powy żej 2.000 m2 oraz obszary przestrzeni publicznej Ze wzgl ędu na istniej ący charakter rozłogów gospodarstw rolnych nie przewiduje si ę obszarów obowi ązkowo wyznaczonych do przeprowadzenia scalenia, a ze wzgl ędu na gabaryty działek i nieruchomo ści nie zachodzi potrzeba wyznaczania terenów do przeprowadzenia scale ń i podziałów, o których mowa w ustawie o gospodarce nieruchomo ściami.

W ramach gospodarowania przestrzeni ą, na terenie gminy Podd ębice nie wskazuje si ę na mo żliwo ść lokalizacji obiektów handlowych o powierzchni sprzeda ży powy żej 2000 m 2, natomiast w mie ście Podd ębice zamierza si ę zlokalizowa ć taki obiekt przy ul. Łódzkiej w centralnej cz ęś ci miasta. Kwestie dotycz ące zasad kształtowania zabudowy, obsługi komunikacyjnej i parkingów musz ą zosta ć rozwi ązane w toku aktualizacji obowi ązuj ącego obecnie planu miejscowego miasta.

Obszarami przestrzeni publicznej s ą: Plac Ko ściuszki w Podd ębicach oraz zespół parkowo- pałacowy w Podd ębicach wraz z bulwarem nad Nerem. Dla tego obszaru obowi ązuje sporz ądzenie planu miejscowego. Dla obszaru wiejskiego obszarów przestrzeni publicznych nie wyznacza si ę.

Dla terenów górniczych mo że by ć sporz ądzony plan miejscowy. Obowi ązek taki nast ąpi jednak wtedy, gdy zło że jest usytuowane na gruntach le śnych lub Rada Miejska uzna, i ż jego sporz ądzenie jest uzasadnione. W niniejszym studium wskazuje się na zasadno ść sporz ądzenia planu miejscowego dla zło ża kruszywa „Góra Bałdrzychowska”.

9.2. Obszary, dla których gmina zamierza sporz ądzi ć miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, w tym obszary wymagaj ące zmiany przeznaczenia gruntów rolnych i le śnych na cele nierolnicze i niele śne.

Podstawowym celem sporz ądzenia Studium uwarunkowa ń i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta i gminy Podd ębice jest okre ślenie zasad długookresowej polityki rozwoju przestrzennego obszaru. Studium, obok Strategii rozwoju, jest jednym z dwóch dokumentów strategicznych, w tymn jedynym planistycznym, który kształtuje polityk ę zagospodarowania przestrzennego na obszarze gminy w dłu ższym okresie czasu.

• Gmina nie ma planu miejscowego dla całego jej obszaru, ma jedynie plan miejscowy dla obszaru miasta Podd ębice oraz dla terenów przeznaczonych do zalesienia w 42 sołectwach. Obydwa te plany pilnie wymagaj ą aktualizacji. Obowi ązuj ące plany miejscowe s ą w niniejszym dokumencie wyszczególnione w rozdziale III.7 w cz ęś ci uwarunkowań. Zajmuj ą one nie wi ęcej ni ż 19 % obszaru gminy i – z wyj ątkiem miasta Podd ębice – nie obejmuj ą najwa żniejszych i najbardziej zurbanizowanych fragmentów gminy.

2. W swoich zamierzeniach na najbli ższy okres gmina zamierza sporz ądzi ć plany miejscowe dla:

134 • miasta Podd ębice jako aktualizacj ę dotychczas obowi ązuj ącego planu miejscowego, w tym z prób ą ustalenia lokalizacji i zasad zabudowy oraz obsługi wielkopowierzchniowego obiektu handlowego o powierzchni sprzeda ży powy żej 2000 m2,

• dla pojedynczych zakładów lub obiektów o chrakaterze przemysłowym i usługowym, dla których wprowadzono zmian ę dotychczasowego przeznaczenia w niniejszym studium (np. Zakład Metalowy w Feliksowie, ZOO Safari w Borysewie),

• dla wsi Praga i Klementów wraz z cz ęś ci ą wskazan ą w niniejszym studium jako tereny rozwojowe o wiod ącej funkcji zabudowy mieszkaniowo-usługowej i produkcyjno- usługowej, składów i magazynów. Plan b ędzie tak że okazj ą dla rozpoznania i rozstrzygni ęcia kwestii obsługi komunikacyjnej terenów stanowi ących obustronn ą obudow ę obecnej drogi krajowej nr 72,

• dla wsi R ąkczyn, gdzie rozwój budownictwa mieszkaniowego jednorodzinnego na glebach relatywnie wysokich klas bonitacyjnych narzuca taki obowi ązek,

• dla terenów przeznaczonych do zalesienia, dla których w studium zmienione zostało ich przeznaczenie.

3. Wymaganym jest sporz ądzenie planu miejscowego dla wszystkich terenów budowlanych, wskazanych w niniejszym studium pod zabudow ę, dla których b ędzie konieczna zmiana przeznaczenia terenu na cele nierolnicze i niele śne, a wi ęc poło żonych na gruntach rolnych III klasy bonitacyjnej i na gruntach le śnych. S ą to tereny rolne III klasy we wsiach Rąkczyn, Podgórze, Malenie, Nowa Wie ś, Lubiszewie, Gibaszew, Borzewisko, Lipnica, Balin, Józefów, Szarów, Kobylniki, Karnice i tereny leśne w mie ście Podd ębice, Sworawa, Klementów i Panaszew. Zasi ęg przestrzenny planu zostanie ka żdorazowo okre ślony indywidualnie przy podejmowaniu uchwały Rady Miejskiej w Podd ębicach o przyst ąpieniu do sporz ądzania planu, a podstaw ą b ędzie analiza zasadno ści sporz ądzenia planu.

10. Obszary problemowe w zale żno ści od uwarunkowa ń i potrzeb zagospodarowania wyst ępuj ących w gminie Zakwalifikowano do takich: 1) obszar zalewowy i nara żony na podtopienia w dolinie rzeki Neru i Bełdówki z istniej ącą rozproszon ą zabudow ą zagrodow ą wymagaj ący zastosowania indywidualnych sposobów zabezpiecze ń przed powodziami, 2) zabudowany i zagospodarowany od wielu lat funkcj ą rekreacyjn ą obszar w dolinie rzeki Warty we wsi Le śnik,

11. Obszary funkcjonalne o znaczeniu lokalnym, w zale żno ści od uwarunkowa ń i potrzeb gminy.

Jak ju ż stwierdzono na str, 88 wyodr ębnione jednostki strukturalne zwane strefami: I – ekologiczn ą, II- roln ą, III – zurbanizowan ą i urbanizuj ącą si ę oraz IV – wschodni ą rolno-le śną mog ą stanowi ć obszary funkcjonalne o znaczeniu lokalnym w rozumieniu art. 11 ust.2 pkt 16 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jedn. Dz.U. z 2015 r. poz. 199 ze zm.). Maj ą bowiem odmienne od siebie uwarunkowania przyrodnicze, uwarunkowania wynikaj ące ze stanu u żytkowania i zagospodarowania oraz predyspozycji dalszego rozwoju. Aktualnymi pozostaj ą dotychczasowe ustalenia dla wyodr ębnionych stref. Na szczebel

135 wojewódzki w niniejszym studium formułowany jest wniosek o wyodr ębnienie obszaru funkcjonalnego o znaczeniu regionalnym obejmuj ący obszar wyst ępowania i wykorzystywania zasobów wód geotermalnych w gminach Podd ębice i Uniejów.

X. WPŁYW UWARUNKOWA Ń, O KTÓRYCH MOWA W ART. 10 UST.1 USTAWY, NA USTALENIE KIERUNKÓW I ZASAD ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY, O KTÓRYCH MOWA W ART. 10 UST.2 USTAWY.

Koncepcj ę rozwoju gminy okre ślon ą w niniejszym studium opracowano na podstawie uwarunkowa ń o zakresie problemowym wyczerpuj ącym zagadnienia wyszczególnione w art. 10 ust.1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Przeanalizowano uwarunkowania przyrodniczo-ekologiczne, kulturowe, lokalne i zewn ętrzne powi ązania komunikacyjne, elementy infrastruktury technicznej i społeczno-gospodarczej, a tak że zamierzenia regionalnych organów administracji publicznej i wskazania władz samorz ądu lokalnego. Generalnie, jako zasad ę naczeln ą przyj ęto ochron ę i rozwój oraz przekształcenia i intensyfikacj ę istniej ących procesów i zjawisk. Rozproszenie terenów przeznaczonych do zabudowy na obszarze gminy, głównie o funkcjach osadnictwa wiejskiego, ale z coraz wi ększym udziałem zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej nakazuje przyj ąć d ąż enie do ich koncentracji i tworzenia zwartych przestrzennie zespołów tej zabudowy z obowi ązkiem ich sukcesywnego wyposa żania w urz ądzenia infrastruktury technicznej. Jest to proces rozło żony w czasie, ale musi by ć procesem celowym i podporządkowanym okre ślonym zasadom. Dlatego te ż stopniowo powinno si ę obejmowa ć planami miejscowymi kolejne tereny, na których wyst ępuje koncentracja tej zabudowy i jest wymagane sterowanie procesem budowy dróg dojazdowych i uzbrajania terenów. Jest to niezwykle trudne zwa żywszy bardzo wysoki stopie ń rozproszenia terenów osadnictwa wiejskiego. Szczególne szanse nale ży przypisa ć lokalizacji w samych Podd ębicach, Pradze i Bałdrzychowie. Dla tego rejonu sporz ądzenie jednego lub kilku planów miejscowych jest niezwykle po żą dane i pilne. Dla gminy zało żono, że w szczególno ści tereny strefy podmiejskiej b ędą stopniowo przekształca ć si ę w zespoły zabudowy nierolniczej z udziałem zabudowy mieszkaniowo- usługowej, a fragmenty gminy poło żone dalej od miasta – będą stopniowo zmienia ć swoje oblicze na zaplecze żywicielskie.

XI. POLITYKA FUNKCJONALNO-PRZESTRZENNA

Sporz ądzenie studium uwarunkowa ń i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy jest niezb ędnym ogniwem procesu planowania przestrzennego, który ustawowo jest procesem ci ągłym. Studium, jako etap poprzedzaj ący plany miejscowe, wskazuje pełen zakres mo żliwo ści przedsi ęwzi ęć planistycznych oraz realizacji idei i zamierze ń rozwoju, lub ogranicze ń czy ochrony, w bliskiej i dalszej perspektywie czasowej. Opracowanie jest kierowane zasadami zrównowa żonego rozwoju i spełnia podstawowe jego kryteria:

• cele społeczne realizowane przez takie kształtowanie struktur przestrzennych, aby umo żliwi ć społecze ństwu stopniowe osi ąganie poprawy jako ści życia, poprzez proporcjonalne rozmieszczenie ludno ści w stosunku do miejsc pracy i układów osadniczych, zachowanie prawidłowych relacji funkcjonalno-przestrzennych mi ędzy ośrodkami zamieszkania, pracy, odpoczynku, usług i administracji, wskazanie korzystnego techniczno-przestrzennego standardu środowiska człowieka, kształtowanie środowiska przestrzennego kreuj ącego nowe jako ściowo potrzeby i warto ści społeczne; • cele kulturowe osi ągane przez takie kształtowanie struktur przestrzennych, które chroni ą istniej ące dziedzictwo kulturowe przed zniszczeniem lub dewastacj ą, poprzez powi ązanie

136 obiektów historycznych z krajobrazem naturalnym i wkomponowanie ich we współczesne struktury funkcjonalno-przestrzenne oraz poprzez tworzenie nowych istotnych warto ści kulturowych; • cele ekologiczne osi ągane przez kształtowanie struktur przestrzennych oddziałuj ących hamuj ąco na dewastacj ę środowiska i tworz ących warunki umo żliwiaj ące jego aktywn ą ochron ę poprzez zgodno ść charakteru i struktury zagospodarowania przestrzennego z cechami i walorami środowiska przyrodniczego, zgodno ść intensywno ści zagospodarowania z naturaln ą chłonno ści ą środowiska oraz jego odporno ści ą na zniszczenia, eksponowanie warto ści krajobrazowych i ich harmonijne ł ączenie z zagospodarowaniem, tworzenie warunków zapewniaj ących ochron ę unikatowych warto ści środowiska oraz umo żliwiaj ących odzyskanie utraconej równowagi ekologicznej; • cele ekonomiczne osi ągane przez kształtowanie struktur przestrzennych tworz ących warunki wzrostu efektywno ści gospodarowania poprzez racjonalne wykorzystanie zasobów przyrodniczych i istniej ącego maj ątku, kształtowanie elastycznych struktur przestrzennych, podatnych na dalszy rozwój, kształtowanie warunków przestrzennych tworz ących korzystne procesy, kształtowanie układów przestrzennych, których struktura zwi ększa sprawno ść i niezawodno ść funkcjonowania.

To nowoczesne (współczesne i przyszło ściowe) kształtowanie ładu integralnego jest najistotniejszym warunkiem prawidłowego rozwoju miasta i gminy. W wyniku przeprowadzonych analiz i studiów dokonano waloryzacji obszaru i okre ślono polityk ę funkcjonalno-przestrzenn ą gminy - w pełni czyteln ą po zapoznaniu si ę z rysunkiem studium (plansza „Kierunki polityki przestrzennej”), gdzie przedstawiono lokalizacj ę poszczególnych obszarów. W przedstawionej na rysunku studium legendzie pokazano oznaczenia poszczególnych terenów oraz przypisane im funkcje. Przypisane danemu terenowi ró żne funkcje zostan ą wyodr ębnione w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego z wymagan ą w tych opracowaniach precyzj ą i stopniem uszczegółowienia. Wszelkie działania przestrzenne na obszarach nie obj ętych tzw. obowi ązkiem sporz ądzenia planu, wymagaj ą równie ż wyprzedzaj ących działa ń planistycznych obejmuj ących obowi ązkowo obszar docelowy wraz ze stref ą kontekstu przestrzennego. W oparciu o uwarunkowania w pełnym zakresie problemowym, a tak że według zamierze ń organów nadrz ędnych oraz wskaza ń władz samorz ądu lokalnego zaproponowano koncepcj ę rozwoju gminy. Koncepcja ta okre śla cele społeczne, kulturowe, ekologiczne i ekonomiczne, wskazuje kierunki rozwoju gminy na czas najbli ższy i dla dalszej perspektywy czasowej. Generalnie, za zasad ę przyjmuje si ę ochron ę i rozwój oraz przekształcenia i intensyfikacj ę istniej ących walorów i zjawisk. Rozproszona struktura osadnicza nakazuje d ąż enie do koncentracji terenów zabudowanych. Jest to proces odległy w czasie, ale musi by ć celowy. Realizacja zada ń powinna obejmowa ć ró żne perspektywy czasowe, niejednokrotnie determinowane czynnikami b ędącymi poza Samorz ądem Gminy, ale przede wszystkim procesy rozwojowe powinny by ć sukcesywne i celowe. Koncepcja zawarta w „Studium uwarunkowa ń i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Podd ębice” wskazuje na mo żliwo ść wi ększej aktywno ści gospodarczej, dostosowanej do zmiennych uwarunkowa ń i potrzeb, a jednocze śnie chroni i rozwija istniej ące walory przyrodniczo-kulturowe i wskazuje mo żliwo ść lepszych warunków życia jej mieszka ńców, oraz podnoszenia rangi gminy w strukturze województwa.

XII. INTERPRETACJA ZAPISÓW USTALE Ń STUDIUM

Zgodnie z ustaw ą o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, studium uwarunkowa ń i kierunków zagospodarowania przestrzennego nie jest aktem prawa miejscowego, lecz jedynie dokumentem okre ślaj ącym polityk ę przestrzenn ą gminy. Jednocze śnie ustalenia zawarte w studium s ą wi ążą ce dla organów gminy sporz ądzaj ących plany miejscowe. Ustalenia zawarte w elaboracie Studium, zarówno w cz ęś ci tekstowej, jak i na rysunkach

137 wyra żaj ą kierunki polityki przestrzennej gminy, nie s ą jednak ścisłymi przes ądzeniami o granicach zainwestowania i użytkowaniu terenów. W Studium przedstawiono zgeneralizowany obraz u żytkowania terenów wiejskich, to znaczy, że okre ślone na rysunkach przeznaczenie terenów oznacza funkcj ę dominuj ącą, a nie wył ączn ą. Mo że i musi by ć uzupełnione innymi funkcjami, które jednak nie mog ą by ć przeciwstawiane funkcji dominuj ącej i pogarsza ć warunki koegzystencji.

Okre ślenia:

• tereny historycznej zabudowy śródmiejskiej, wielofunkcyjnej (w Podd ębicach), • tereny zabudowy mieszkaniowo-usługowej o niskiej intensywno ści, • tereny zabudowy wielorodzinnej, • tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, • tereny osadnictwa wiejskiego, • tereny zabudowy wielofunkcyjnej (tylko w Bałdrzychowie), • tereny zabudowy usługowej, • tereny usług z zieleni ą urz ądzon ą i rezerwa tereny na cele rozwojowezabudowy usługowej (w Byczynie), • tereny obsługi komunikacji, w tym parkingi i stacje paliw, • tereny zabudowy rekreacji indywidualnej i wypoczynku zbiorowego, • tereny zabudowy produkcyjno-usługowej, składów i magazynów i rezerwa terenu dla takiej zabudowy, • tereny przemysłowych ferm hodowlanych, dotycz ą dominuj ących rodzajów zabudowy. Na terenach tych mog ą by ć lokalizowane inne funkcje nie wchodz ące w kolizj ę lub w konflikt z funkcj ą podstawow ą. Ka żda działalno ść , z wył ączeniem inwestycji realizuj ących cele publiczne, w tym telekomunikacji i ł ączno ści publicznej, nie mo że swoj ą uci ąż liwo ści ą wykracza ć poza granice u żytkowanej działki lub działek. Ostateczne ustalenia granic terenów przeznaczonych do zabudowy b ędą dokonywane w ramach miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego lub decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Dla ustalenia linii rozgraniczaj ących dróg publicznych istnieje potrzeba wykonywania opracowa ń okre ślanych mianem „korytarzy komunikacyjnych”. Opracowania te powinny uwzgl ędnia ć zarówno podane w Studium klasy ulic, ilo ść pasów ruchu, jak i warunki lokalizacji urz ądze ń komunalnych, a tak że zakres niezb ędnych ingerencji w istniej ące zainwestowanie obrze ży trasy i sposób ich zagospodarowania z uwzgl ędnieniem elementów ochrony ekologicznej. Ustala si ę ponadto, że Studium stanowi ć b ędzie podstaw ę niezb ędnej aktualizacji programów infrastruktury technicznej.

XVIII. UZASADNIENIE ZAWIERAJACE OBJASNIENIE PRZYJ ĘTYCH ROZWI ĄZA Ń ORAZ SYNTEZA USTALE Ń

Niniejsze opracowanie jest trzeci ą zmian ą „Studium ....” z 2002 r. spowodowan ą głównie wnioskami zainteresowanych inwestorów chc ących realizowa ć swoje inwestycje na terenie, który jest przeznaczony na inne cele oraz dezaktualizacją du żej cz ęś ci informacji zawartych w uwarunkowaniach rozwoju miasta i gminy. Inne składy władzy samorz ądowej Gminy maj ą tak że inn ą wizj ę rozwoju przestrzennego miasta i rejonów gminy poło żonych wokół stolicy powiatu. Studium jest pierwszym krokiem dla realizacji planowanych inwestycji, bowiem z uwagi na pełne pokrycie obszaru miasta planami miejscowymi, a obszaru gminy planami w zakresie wyznaczenia terenów przeznaczonych do zalesienia, ka żda nowa inwestycja niezgodna z tymi planami wymaga dokonania ich formalnej zmiany. W zwi ązku z tym przyj ęte rozwi ązania s ą kontynuacj ą i aktualizacj ą polegaj ącą na dostosowaniu do: obowi ązuj ącej procedury formalno-prawnej, ustale ń nowych opracowa ń w skali województwa

138 łódzkiego odnosz ących si ę do miasta i gminy Podd ębice (np. „Aktualizacja planu zagospodarowania przestrzennego województwa łódzkiego” przyj ęta uchwał ą Sejmiku Województwa Łódzkiego w 2010 r. czy te ż „Program małej retencji” przyj ęty uchwał ą Zarz ądu Województwa Łódzkiego w 2006 r.), zamierze ń władz samorz ądowych w sferze polityki społeczno-gospodarczej i koncepcji przekształce ń zainwestowania miejskiego i gminnego oraz obowi ązuj ących i b ędących w trakcie opracowywania miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego i zgłoszonych do zmiany studium wniosków. Zgodnie z powy ższym, w zmianie studium utrzymano zrównowa żony kierunek rozwoju przestrzennego miasta i gminy w najbli ższym okresie, w perspektywie i w okresie kierunkowym. Na całym obszarze miasta i gminy najwa żniejszymi celami pozostaj ą:

• ochrona warto ści przyrodniczych, kulturowych i krajobrazowych, • eliminowanie kolizji przestrzennych przez ustalenie odpowiednich zapisów w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego, zwłaszcza do elementów obj ętych i przewidzianych do ochrony, • usprawnienie powi ąza ń funkcjonalno-przestrzennych gminy z gminami o ściennymi i regionem, • zmniejszenie uci ąż liwo ści poprzez likwidacj ę źródeł uci ąż liwo ści i restrukturyzacj ę przestrzeni, • rozbudow ę i modernizacj ę układu komunikacyjnego miasta i gminy, w szczególno ści doprowadzenie do budowy obwodnicy Podd ębice w ci ągu drogi krajowej Nr 72 i drogi wojewódzkiej Nr 703, • rozbudowa i modernizacja systemu wodoci ągowego i kanalizacyjnego miasta i gminy, a w zakresie ciepłownictwa – mo żliwie maksymalne gospodarcze wykorzystanie wody geotermalnej do celów ogrzewania mieszka ń i ciepłej wody u żytkowej, do celów balneologicznych i rekreacyjnych.

W strukturze funkcjonalno-przestrzennej miasta i gminy wyró żniono 4 podstawowe jednostki przestrzenne, w których rozwój jest ukierunkowany na realizacj ę ró żnych celów i funkcji. Opisano te obszary oraz wyró żnione w nich tereny o ró żnym przeznaczeniu. Są to: • strefa I, ekologiczna obejmuj ąca 4 podstrefy: rejon doliny Warty, rejon doliny Neru i Bełdówki, rejon doliny wód roztopowych Warta-Ner i zwarte kompleksy le śne głównie lasów pa ństwowych, • strefa II, rolna z 3 podstrefami: północn ą, środkow ą i południow ą, • strefa III, zurbanizowana i urbanizuj ąca si ę z podstrefami: miejsk ą, północn ą, wschodni ą, południow ą i zachodni ą, • strefa IV, rolno-le śna bez podziału na podstrefy.

Spo śród nich, najwi ększe mo żliwo ści rozwoju i decyduj ące znaczenie dla wpływów do bud żetu gminy maj ą dwie: strefa III zurbanizowana i urbanizujaca si ę. Tu bowiem realizuje si ę najwi ęcej inwestycji celu publicznego oraz wyst ępuje koncentracja działalno ści gospodaruj ących podmiotów gospodarczych. Tutaj te ż upatruje si ę szans na najwi ększy rozwój nowych zakładanych funkcji zarówno endogenicznych jak i egzogenicznych.

Zrównowa żony rozwój podstawowych funkcji zagospodarowania miasta i gminy powinien by ć osi ągni ęty na zasadach harmonizowania interesów publicznych i prywatnych z zachowaniem warto ści przyrodniczych, kulturowych i krajobrazowych. Słu żą temu ustalenia zawarte w tek ście Studium i na jego rysunkach poddawanych uchwalaniu przez Rad ę Miejsk ą w Podd ębicach. Ustalenia Studium obejmuj ą wszystkie wyst ępuj ące w strukturze miasta i gminy funkcje podstawowe z okre śleniem zakresu dopuszczalnych działa ń. Ustalenia odnosz ą si ę równie ż do problematyki w zakresie komunikacji i infrastruktury technicznej, polityki ekologicznej i konserwatorskich ustale ń warto ści kulturowych.

139 Ustalenia graficzne okre śla rysunek zmiany Studium – Kierunki zagospodarowania przestrzennego, w którym s ą zawarte:

• granice i linie rozgraniczaj ące, • kierunki rozwoju i przekształce ń struktury funkcjonalno-przestrzennej, • kierunki przekształce ń obszarów zainwestowanych, • kierunki przekształce ń obszarów niezurbanizowanych, • kierunki ochrony i kształtowania środowiska przyrodniczego, • kierunki ochrony i kształtowania środowiska kulturowego, • obszary przeznaczone do realizacji inwestycji o znaczeniu ponadlokalnym, • inne.

W tek ście Studium okre ślono te ż kierunki zabezpieczenia wymogów obronno ści, a tak że kierunki i zasady kształtowania rolniczej i le śnej przestrzeni produkcyjnej. Kierunki rozwoju systemu komunikacji zawieraj ą opis: - podstawowych zało żeń układu komunikacyjnego, - podstawowej sieci uliczno-drogowej wraz z jej klasyfikacj ą oraz powi ązaniami i trasami zewn ętrznymi.

Kierunki rozwoju systemów infrastruktury technicznej ustalaj ą źródła zaopatrzenia i warunki dla sprawnego funkcjonowania miasta i osadnictwa wiejskiego w zakresie zaopatrzenia w wod ę, gospodarki ściekowej, zaopatrzenia w energi ę elektryczn ą oraz komunalnej gospodarki odpadami. Okre ślono te ż inwestycje stanowi ące cele publiczne o znaczeniu ponadlokalnym oraz wskazano obszary wymagaj ące sporz ądzenia planów miejscowych, obszary dla których gmina zamierza sporz ądzi ć plany miejscowe, obszary wymagaj ące zmiany przeznaczenia gruntów rolnych i le śnych na cele nierolnicze i niele śne oraz wska źniki w zakresie zagospodarowania i u żytkowania poszczególnych terenów.

Cało ść ustale ń zawartych w niniejszej zmianie Studium pełni rol ę stymulowania i wspomagania rozwoju gospodarczego miasta i gminy oraz poprawy jako ści życia mieszka ńców.

140 Bibliografia:

1. Studium uwarunkowa ń i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta i gminy Podd ębice – A.Hibner z zespołem, Podd ębice 2002 r. 2. Zmiana Studium uwarunkowa ń i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta i gminy Podd ębice – A.Hibner z zespołem, Podd ębice 2004 r. 3. Obowi ązuj ące miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego: miasta Podd ębice w skali 1:2000 z 2004 r. i inne wyszczególnione w tek ście, 4. „Plan zagospodarowania przestrzennego województwa łódzkiego” zatwierdzony uchwał ą Nr LX/1648/10 Sejmiku Województwa Łódzkiego Nr 367, poz. 3485 z dnia 17 grudnia 2010 r. 5. „Wojewódzki Program Małej Retencji” dla województwa łódzkiego, zatwierdzony uchwał ą Nr III/887/2006 Sejmiku Województwa Łódzkiego z dnia 28.03.2006 r., 6. Aneks Wojewódzkiego Programu Małej Retencji – Łód ź, marzec 2010 r. 7. Uchwała Nr 48/2004 Zarz ądu Województwa Łódzkiego z dnia 10 lutego 2004 r. w sprawie nadania numerów drogom publicznym powiatowym na obszarze województwa łódzkiego (Dz. U. Nr 75, poz. 690), 8. Uchwała Nr 717/06 Zarz ądu Województwa Łódzkiego z dnia 23 sierpnia 2006 r. w sprawie nadania numerów drogom publicznym gminnym na obszarze województwa łódzkiego (Dz. U. z 2006 r. Nr 319, poz. 2482) 9. „Plan rozwoju lokalnego dla miasta i gminy Podd ębice na lata 2008-2015” – 2008 r. 10. „ Aktualizacja programu ochrony środowiska dla miasta i gminy Podd ębice na lata 2010- 2013 z perspektyw ą do roku 2017” – uchwała Nr IV/16/10 Rady Miejskiej w Podd ębicach z dnia 30.XII.2010 r. 11. „Raport o stanie środowiska w województwie łódzkim w 2010 r. – Biblioteka Monitoringu Środowiska; Łód ź 2011 r., 12. Wnioski zgłoszone przez instytucje, 13. Dane statystyczne Urz ędu Statystycznego – www.stat.gov.pl , 14. Dane NSP 2002 r. i NSP 2010 dla gminy Podd ębice. 15. Mapy sytuacyjno – wysoko ściowe w skali 1:10 000, mapy bonitacyjne gleb w skali 1:5 000, 16. Materiały WZMiUW w Łodzi, Inspektorat w Podd ębicach – mapy dot. gruntów zmeliorowanych, 17. Plan urz ądzania lasów pa ństwowych, Nadle śnictwo Podd ębice. 18. Plan urz ądzania lasów niepa ństwowych dla poszczególnych wsi. 19. Mapy zagro żenia i ryzyka powodziowego – 2015 r. Krajowy Zarz ąd Gospodarki Wodnej; 20. Prognoza Oddziaływania na środowisko i obszary Natura 2000 Planu Urz ądzenia Lasu dla Nadle śnictwa Podd ębice na lata 2010-2016; 21. Program ochrony przyrody Nadle śnictwa Podd ębice stan na 1.01.2007 r

141