DOCSLIB.ORG

Meubels Komen Niet Als Manna Uit De Lucht Vallen. Zij Zijn Vaak Het Resultaat Van Een Lang Denk- En Ontwikkelproces

Total Page：16

File Type：pdf, Size：1020Kb

Download full-text PDF Read full-text
Meubels Komen Niet Als Manna Uit De Lucht Vallen. Zij Zijn Vaak Het Resultaat Van Een Lang Denk- En Ontwikkelproces Ontwerp Ontwerp Gewoon, doen! Meubels komen niet als manna uit de lucht vallen. Zij zijn vaak het resultaat van een lang denk- en ontwikkelproces. Speciaal voor Inside Information duikt Kitty de Groot in de intrigerende wereld van de meubelontwerpers. Zij spreekt met vooraanstaande Nederlandse designers over hun fascinaties, hun ontwerpwerkwijze en hun relatie met fabrikanten. Deze keer: Joep van Lieshout en Dirk Vander Kooij. Auteur: Kitty de Groot. ‘Hoezo, kan niet? Niet normaal? Wat al in het nieuws met zijn kunstinstallatie sen; het moet als het ware binnen een die mensen doen, dat is normaal? Ver- Domestikator, die werd geweigerd door dag gebeurd zijn.” vuilen, consumeren? En dat massaal? het Louvre, maar daarna met open ar- De drang om te maken. Hoe te verant- men werd ontvangen door het Centre “Mijn manier van ontwerpen is fysiek”, woorden? Door de wereld een stukje Pompidou. De Domestikator verbeeldt vervolgt Van Lieshout. “Ik pak een plaat verder te helpen’. Dat is wat de twee ‘een paar dat het op zijn hondjes doet’ – multiplex, wat balkjes en een stuk piep- geïnterviewden in dit artikel, kunstenaar rood, groot, met deuren en ramen erin. schuim. Daar maak ik dan een stoel en/of ontwerper – de één internationaal Het is wat het is, het is heel direct. Zo uit mee. Als het staat, is het af. Dingen in befaamd, de ander een snel stijgende Van Lieshout zich ook dit artikel. Geen de computer zetten en dat verfi jnen, zwenkwieltjes. Het is wat het is en het ik mooi omdat het gewoon ontzettend Eén van Van Lieshouts controversiële kunstwer- ster – met elkaar gemeen hebben. zus of zo. Gewoon de woorden van Van doe ik niet. Als ik wil verfi jnen, pak ik is heel direct. Geen gezeur over dikte, sterke dingen zijn, waarop je kan lopen, ken: de Domestikator, tentoongesteld door het Verder ontwerpen en maken ze beiden Lieshout, hoe hij ontwerpt en denkt, zijn wel een slijpmachine of een kettingzaag over vorm. Dit is het. Een ontwerp moet op kan dansen, waarmee je dingen kan Centre Pompidou. natuurlijk meubels. meubels en zijn relatie met (het label) om het een beetje meer in de richting te verwantschap hebben met de manier vastpakken. Complexe vormen die iets Lensvelt. krijgen. Het eerste concept van die stoel waarop het is gemaakt, met het mate- vanzelfsprekends hebben. Ze blijven Joep van Lieshout “Ik vraag me nooit af waarom ik iets waar je op zit, kostte me een dag werk. riaal. Niet nep zijn. Ik kijk naar dingen heel lang werken, kennen een juiste zoek ik juist naar contrast, iets wat niet Joep van Lieshout is beeldend kunste- maak, ik doe het omdat ik het niet laten Die erachter een halve dag. Je moet vanuit hoe je het maakt. Veel inspiratie krachtverdeling, gewoon super ge- mooi is. Ik ben al jaren een groot fan naar en ontwerper. Hij was recent veel kan. Ik volg mijn intuïtie en mijn instinc- weten wanneer iets goed is; wanneer haal ik uit hoe dingen vroeger werden avanceerde technologie. Wat de mens van een soort minimalistische, brutalis- ten. Dat tegenhouden zou niet slim zijn. het niet meteen goed is, is het gewoon gemaakt. Neem gietijzer, dat gegoten maakt, komt daarbij niet in de buurt. tische vormgeving. Dat lomp, grof – ge- Mijn werk is mijn obsessie. Ik ken wel niet goed. Dan is het het verstandigst werd in zandbakken. Gietijzeren pro- Ik weet ook niet of dit een hele mooie woon belachelijk, slaat nergens op – zo een zekere fl exibiliteit: als dingen niet om opnieuw te beginnen in plaats van ducten hebben daarom ronde, lossen- stoel is. Het is een simpele stoel. Totale groot is.” Van Lieshout lacht. kunnen, zoek ik een andere weg. Maar maar te blijven ‘kutten’ aan iets wat het de vormen. Dat maakt ze volumineus simpelheid, bijna een afwezigheid van er is maar één richting en dat is vooruit. toch niet gaat worden.” en sculpturaal.” vormgeving. Mooi is krachtig. De na- “Vormgeving is voor mij het product van Achteromkijken of kijken wat links of tuur is altijd krachtig. Je hebt nooit een een denkproces; een manier om een rechts van me gebeurt, waar andere “Ik denk als een timmerman, als een Met het woord ‘mooi’ heeft van Lies- boom of een bloem die suf is. Wat in statement te maken over de wereld. mensen mee bezig zijn, dat is niet iets metaalman of als een smid wanneer hout niet heel veel. “Mooi, mooi, wat is de natuur gevormd is, is supereffi ciënt. Er zit altijd een statement verborgen in wat me interesseert. Oogkleppen op, ik iets maak. De stoel waarop je zit, mooi? Schoonheid is iets heel subjec- Daar zit een soort logica in die het ge- de dingen die ik laat zien. Design en een betonnen plaat voor m’n kop, heel is gemaakt zoals een metaalman dat tiefs. Ik moet het mooi vinden. Het moet volg is van miljoenen jaren evolutie. Die kunstwerken zijn de ‘side-products’, erg mijn eigen weg gaan, dan werk ik zou doen: gewoon een paar standaard presentie, kracht, elegantie uitstralen. kracht, die logica moet erin zitten. Alle of de ‘left-overs’ van dit denkproces. het best. Geen lange ontwerpproces- stalen buizen op elkaar gelast en wat Ik weet niet of dat mooi is. Botten vind goede ontwerpen hebben dat. Soms Dat maakt, denk ik, mijn werk en aan- Joep van Lieshout: “Mijn manier van ontwerpen is fysiek.” 64 Inside Information Inside Information 65 Ontwerp Ontwerp pak onderscheidend van veel andere door spierkracht, want arbeid geeft aristocratische systemen – moest bruut Ik heb ook badkamers, keukens, sier- kunstenaars en ontwerpers. Ik heb een meer voldoening dan de advocatuur. worden gebroken. Nu zitten we in een Als ik wil verfijnen, raden, gemaakt... Ontzettend veel taak op deze wereld, die uitstijgt boven De industrie moet gered worden van de soortgelijk tijdsgewricht. De technolo- verschillende dingen. Voor mij is die mezelf. De mensheid een spiegel voor diensteneconomie. gieën van nu – denk aan genetische “ afwisseling interessant. Dat ik de ene houden. Dat doe ik door verhalen te manipulatie, big data, robotica, auto- keer met plastisch materiaal en dan vertellen. Mijn werken vallen veelal in ‘CryptoFuturisme’ is het project waar matisering – veranderen veel en zullen pak ik een kettingzaag weer met constructief materiaal werk. grotere projecten, met een groot ver- Van Lieshout nu aan werkt. Het verwijst een ontzettende invloed hebben op ons Dat ik de ene keer een machine maak, haal waar ik meerdere jaren aan werk.” naar de industriële revolutie en bouwt leven. Wat je ziet, is een enorme ople- ” dan weer een figuratief beeld en dan Neem ‘Slave City’, een beeldend ver- voort op het gedachtegoed van de Ita- ving van het fascisme en het populisme. en Hans Lensvelt. ‘War III/Furnication’ van, een studie dit, een studie dat, een weer twintig stoelen in een week. Zou ik haal over een technocratische stad met liaanse futuristen. “Deze voortvarende CryptoFuturisme gaat over deze tran- had de expositie als titel. Furnication is zus en een zo. Voor de AVL Skull, een heel mijn leven stoelen maken, dan zou als enige doel zoveel mogelijk geld kunstenaars omarmden de nieuwe sitie. Gaan we met enorme machines een woordspeling op fornication, wat eenpersoonswerkkamertje, bestaande ik heel ongelukkig worden. Dat zou wel verdienen; wie niet presteert wordt technologieën met de gedachte ‘als dingen recyclen, zodat we heel verant- staat voor vrijwillige seks tussen twee uit twee polyester schaaldelen met bou- veel makkelijker zijn. Dan zou ik twee ‘hergebruikt’ [dat betekent: opgegeten, iedereen een helikopter heeft, komt het woord betere producten kunnen ma- getrouwde partijen. Een 12,5-jarige ten aan elkaar geklonken, zijn we naar man hier hebben werken, zou ik ontzet- KG]. Of ‘Blast Furnace’: een 11 meter vast goed’. Oorlog zetten zij bewust in ken? Of gaan we eerst alles vernietigen, samenwerking die een reeks meubels China gereisd op zoek naar een fabriek. tend rijk worden aan ‘royalties’. Dan hoge woon-hoogoven van meer dan als katalysator voor vooruitgang. Met alles kapot maken om dan op de puin- heeft voortgebracht, in kobaltblauw op We hebben veel lol gehad. Uiteindelijk had ik een klein schuurtje en nul kom- 8.000 kilo staal, die wordt aangedreven het oude – de classicistische, religieuze, hopen weer iets nieuws te beginnen? Of de beurs getoond. Naast mij staat de is dat ding dan ook te koop. Ik werk ma nul materiaalkosten. Moet je kijken gaan we kapot maken voor de lol, ge- AVL Kokerstoel, nog van die beurs, ge- eigenlijk alleen maar samen met Lens- wat een enorme hoeveelheid rommel ik woon omdat het leuk is? Daarom ben ik maakt van materialen die voorhanden velt als label. Voor labels werken vind ik nu heb, een enorm groot, hoog atelier. nu bezig met vernietigen. Een gastank waren in zijn atelier. Vierkante metalen op zichzelf niet interessant, maar ik vind Al die mensen die hier rondlopen en die opblazen onder 600 atmosfeer druk, dat kokers; een stoel die basaal en tijdloos het wel leuk om dingen te maken en iedere keer weer wat anders moeten is gigantisch. Je krijgt vormgeving door oogt. natuurlijk ook het geld dat je daarmee maken. Ik weet niet of je in de opslag geweld. Dat is het product dat ik dan “Met Hans Lensvelt werk ik al lang sa- verdient. Daar koop je een stukje onaf- bent geweest, maar dat is nog eens drie maak. Een uit elkaar gespatte gastank men. Zo’n 19 jaar geleden liet hij door hankelijkheid mee, waardoor ik dingen keer zo groot als mijn atelier. Helemaal met een lampenkapje erop: een lamp. Rem Koolhaas zijn showroom bouwen kan maken die niemand wil kopen, vol.
Load more

Recommended publications
  • Provocative Sculpture Rejected by Louvre Finds New Home - Chicago Tribune
    6-11-2017 Provocative sculpture rejected by Louvre finds new home - Chicago Tribune Provocative sculpture rejected by Louvre finds new home Dutch artist Joep van Lieshout poses in front of his sculpture "Domestikator," displayed in the plaza outside the Centre Pompidou modern art museum in Paris. The provocative sculpture is meant to represent the domestication of the earth by humanity. The huge sculpture, made of cubical metal containers, suggests two human figures having sexual intercourse (Thibault Camus / AP) Associated Press OCTOBER 20, 2017, 3:02 PM huge sculpture deemed too obscene for the regal gardens of the Louvre Museum has found a new home A at Paris' edgier Pompidou Center. The art work was unveiled Tuesday in front of the Pompidou modern art museum. The piece, made of cubical containers, suggests an abstract pair having sex. Artist Joep Van Lieshout told The Associated Press his sculpture, titled "Domestikator," is meant to represent the domestication of the Earth by humans and the evolution of robotics and big data. The work was meant to be displayed during a contemporary art festival in the Tuileries Gardens, adjacent to the Louvre. http://www.chicagotribune.com/lifestyles/travel/ct-provocative-sculpture-france-20171020-story.html 1/2 6-11-2017 Provocative sculpture rejected by Louvre finds new home - Chicago Tribune Pierre Bachelot of the Carpenter's Workshop Gallery that represents Van Lieshout says Louvre management "found it could shock" visitors. Bachelot said: "It's art, so you must open your mind." Copyright © 2017, Chicago Tribune This article is related to: Art, Museums, Paris http://www.chicagotribune.com/lifestyles/travel/ct-provocative-sculpture-france-20171020-story.html 2/2.
    [Show full text]
  • SOLO EXHIBITIONS (Selection)
    ATELIER VAN LIESHOUT Founded in 1995 ADDRESS : Keileweg 18 NL-3029 BS Rotterdam PHONE : +31-10-2440971 E-mail : [email protected] Website : www.ateliervanlieshout.com JOEP VAN LIESHOUT 1963, Ravenstein Lives and works in Rotterdam since 1987 EDUCATION 1987 : Villa Arson, Nice 1985-1987 : Ateliers '63, Haarlem 1980-1985 : Academy of Modern Art, Rotterdam AWARDS 2015 : Harrie Tillie Award 2009 : Stankowski Award 2004 : Kurt Schwitters Award 2000 : Wilhelmina-ring, Sculpture Award 1998 : Mart Stam 1998 Award 1997 : Anjerfonds - Chabot 1997 Award 1996 : 87.Katalogförderpreis 1996, Alfried Krupp von Bohlen und Halbach Stiftung 1995 : Bolidt Floor Concepts 1995, 1st prize 1992 : Prix de Rome Award 1991 : Charlotte Köhler Award Joep van Lieshout / Atelier Van Lieshout Atelier Van Lieshout is the studio founded by enfant terrible and sculptor Joep van Lieshout. After graduating at the Rotterdam Art Academy Van Lieshout quickly rose to fame with projects that travelled between the world of easy-clean design and the non-functional area of art: sculpture and installations, buildings and furniture, utopias and dystopias. In 1995, Van Lieshout founded his studio and has been working solely under the studio’s name ever since. The studio moniker exists in Van Lieshout’s practice as a methodology toward undermining the myth of the artistic genius. Over the past three decades, Van Lieshout has established a multidisciplinary practice that produces works on the borders between art, design, and architecture. By investigating the thin line between manufacturing art and mass-producing functional objects, he seeks to find the boundaries between fantasy and function, between fertility and destruction. Van Lieshout dissects systems, be it society as a whole or the human body; he experiments, looks for alternatives, takes exhibitions as experiments for recycling, and has even declared an independent state in the port of Rotterdam AVL-Ville (2001)—a free state in the Rotterdam harbour, with a minimum of rules, a maximum of liberties, and the highest degree of autarky.
    [Show full text]
  • 22/23 Octobre 2017 FINANCIAL TIMES - UK
    233 RUE ST HONORE, 75001 PARIS T +33(0)1 4271 2046 www.favoriparis.com M [email protected] 22/23 octobre 2017 FINANCIAL TIMES - UK écrite Par Mélanie Gerlis Collecting Paris has designs on buyers Fiac focus in Paris; Pompidou takes saucy sculpture; Armory makes fairs more fair; Schumacher’s Ferrari at Sotheby’s 'Ozon Opus I', €950,000 OCTOBER 20, 2017 Melanie Gerlis After a brief break from London’s Frieze fairs, most of the art trade now finds itself at Fiac art fair in Paris (Grand Palais, until Sunday). New this year is a section dedicated to design — though it isn’t a complete departure for Fiac, which first launched a design segment in 2004 that ran until space constraints proved an issue in 2010. Fair director Jennifer Flay had considered a separate venue, the Palais d’Iéna, for up to 12 exhibitors but instead carved out a decent space for five design booths at the back of the Grand Palais this year. Exhibitors prefer this solution as it encourages flow between fields. “Buyers of modern and contemporary art also collect design,” says Eric Philippe, whose booth includes a rare 1954 floor lamp by Italian designer Angelo Lelii (€35,000). Furniture from the 20th century, by the likes of French masters Jean Prouvé and Charlotte Perriand, dominates, with some choice contemporary pieces such as limited-edition aluminium lights by brothers Ronan & Erwan Bouroullec at Galerie Kreo (€33,000). Certain pieces on offer, such as Le Corbusier’s 1957 tapestry (€180,000) and 1947 wooden sculpture, “Ozon Opus I” €950,000), at Galerie Downtown, show how the lines can blur between fine art, design and architecture — and with prices akin to their fine art counterparts.
    [Show full text]
  • Download Full Press Release
    NEW YORK | CARPENTERS WORKSHOP GALLERY ATELIER VAN LIESHOUT THE GOOD, THE BAD AND THE UGLY 4 MARCH - 25 APRIL 2020 PRESS RELEASE ATELIER VAN LIESHOUT | RECLINING FIGURE | 2019 NEW YORK | CARPENTERS WORKSHOP GALLERY 693 FIFTH AVENUE, NEW YORK for all media enquiries including interview requests, please contact Meg Huckaby | [email protected] | +1 646-589-0928 Eliza Whittemore | [email protected] | + 1 646-589-0921 ATELIER VAN LIESHOUT | THE GOOD, THE BAD AND THE UGLY | PRESS KIT CARPENTERS WORKSHOP GALLERY | NEW YORK Carpenters Workshop Gallery | New York is thrilled to present The Good, the Bad and the Ugly, a thematic solo exhibition of works by the visionary Joep Van Lieshout / Atelier Van Lieshout opening March 4, 2020. The exhibition is planned in tandem with a solo presentation of Van Lieshout’s work in Carpenters Workshop Gallery’s booth (504) at The Armory Show in March 2020. Curated by Natalie Kovacs, the exhibition will bring together sculptures, video work, and functional artworks, revealing the full scope of transgressive artist Joep Van Lieshout’s experimental and multidisciplinary practice. The presentation debuts new and recent works that exemplify Van Lieshout’s ongoing commitment to exploring boundaries and inventing new ways to sculpt the future. World-renowned for his immense and visionary projects, Van Lieshout gained international recognition for pioneering a practice that straddles the boundary between art, architecture, and design. Since the beginning of his career Van Lieshout has continued to explore the borders of what art can be, even when this approach was unprecedented or taboo. From living sculptural installations that assert or question independence, to invented objects and thematic bodies of work that push all limits, Van Lieshout dissects and invents systems—be it society as a whole or the human body—to explore power, self-sufficiency, politics, fertility, life, and death.
    [Show full text]
  • Biography About the Artist
    Biography About the artist - Joep van Lieshout/Atelier Van Lieshout Atelier Van Lieshout is the studio founded by sculptor, painter and visionary Joep van Lieshout. After graduating at the Rotterdam Art Academy Van Lieshout quickly rose to fame with projects that travelled between the world of easy-clean design and the non-functional area of art: sculpture and installations, buildings and furniture, utopias and dystopias. In 1995, Van Lieshout founded his studio and has been working solely under the studio’s name ever since. The studio moniker exists in Van Lieshout’s practice as a methodology toward undermining the myth of the artistic genius. Over the past three decades, Van Lieshout has established a multidisciplinary practice that produces works on the borders between art, design, and architecture. By investigating the thin line between manufacturing art and mass-producing functional objects, he seeks to find the boundaries between fantasy and function, between fertility and destruction. Van Lieshout dissects systems, be it society as a whole or the human body; he experiments, looks for alternatives, takes exhibitions as experiments for recycling, and has even declared an independent state in the port of Rotterdam AVL-Ville (2001)—a free state in the Rotterdam harbour, with a minimum of rules, a maximum of liberties, and the highest degree of autarky. All of these activities are conducted within Van Lieshout’s signature style of provocation—be it political or material. Van Lieshout combines an imaginative aesthetic and ethic with a spirit of entrepreneurship; his work has motivated movements in the fields of architecture and ecology, and has been internationally celebrated, exhibited, and published.
    [Show full text]
  • Pioneer Works Pioneerworks.Org | 718.596.3001
    159 Pioneer Street, Brooklyn, NY 11231 Pioneer Works pioneerworks.org | 718.596.3001 Atelier Van Lieshout: The CryptoFuturist and The New Tribal Labyrinth 03.01.19–04.14.19 Pioneer Works to present the largest-scale exhibition of Atelier Van Lieshout in the United States. For more than three decades, Atelier Van Lieshout (AVL)—the working name of Rotterdam-based artist Joep van Lieshout’s studio practice—has been known for creating anarchic, large-scale installations that propose hypothetical environments for habitation and industry. AVL was established as an atelier in 1995, to both undermine the artist-as-genius myth, and to place art and utility on equal footing. The CryptoFuturist and The New Tribal Labyrinth simultaneously dissects and pays homage to the Industrial Revolution, which AVL posits as the starting point of our current cultural and material wealth. The exhibition’s centerpiece is Blast Furnace (2013), a 40-foot-tall structure which resembles a steel maze of pipes, conveyor elevators, staircases, and mezzanines. Although industrial in form, the sculptural installation’s hypothetical function is inverted by the placement of domestic elements that have also been fabricated by the artist, such as furniture, lamps, and toilets. At the center of this work is a fictional narrative wherein a “New Tribe” of metal workers is so inspired by their desire to return to industry, that they decide to inhabit Blast Furnace as their home. AVL thereby sets the stage for the synthesis of man and machine, while referring to replacement of heavy industry by an immaterial, information-led economy. The installation’s placement within Pioneer Works, a former iron works factory adapted into a cultural center, further amplifies its underlying intentions.
    [Show full text]