Dziennik Urzêdowy Województwa Wielkopolskiego Nr 111 — 11807 — Poz. 2053

2053

UCHWA£A Nr XXVII/208/08 RADY MIEJSKIEJ W OBORNIKACH

z dnia 30 maja 2008 r.

w sprawie przyjêcia gminnego programu opieki nad zabytkami dla miasta i gminy Oborniki na lata 2008-2011

Na podstawie art. 87 ust. 3 Ustawy z dnia 23 lipca 3. Przedmiotowy program uzyska³ pozytywn¹ opiniê 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz.U. Nr Wielkopolskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków 162 poz. 1568 z 2003 r. ze zm.), Rada Miejska w Obornikach (znak sprawy: WD-4150/23/2008). uchwala, co nastêpuje: §2. Wykonanie Uchwa³y powierza siê Burmistrzowi Obornik. §1. 1. Przyjmuje siê Gminny program opieki nad zabytka- §3. Uchwa³a podlega og³oszeniu w Dzienniku Urzêdo- mi dla miasta i gminy Oborniki na lata 2008-2011, stanowi¹cy wym Województwa Wielkopolskiego i wchodzi w ¿ycie po za³¹cznik do Uchwa³y. up³ywie 14 dni od dnia jej og³oszenia. 2. Gminny program opieki nad zabytkami dla miasta i gminy Oborniki na lata 2008-2011 obejmuje obszar admini- Przewodnicz¹cy stracyjny gminy Oborniki. Rady Miejskiej (–) Piotr Desperak

Za³¹cznik do Uchwa³y Nr XXVII/208/08 Rady Miejskiej w Obornikach z dnia 30 maja 2008 r.

GMINNY PROGRAM OPIEKI NAD ZABYTKAMI DLA GMINY I MIASTA OBORNIKI NA LATA 2008-2011

1. WSTÊP poprzez podejmowania dzia³añ zmierzaj¹cych do zahamo- wania procesów ich degradacji a w dalszej kolejnoœci 1.1. Postanowienia ogólne polepszenie stanu ich zachowania, 1.1.1. Ilekroæ w niniejszym programie mowa jest o: - uwzglêdnienie uwarunkowañ ochrony zabytków przy a) ustawie – rozumie siê przez to ustawê z dnia 23 lipca sporz¹dzaniu i zmianie miejscowych planów zagospoda- 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz.U. rowania przestrzennego oraz studium uwarunkowañ i Nr 162, poz. 1568 oraz z 2004 r. Nr 96 poz. 959, Nr 238, kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, poz. 2390, Nr 50 poz. 362 z 2006 r) - aktywne zarz¹dzanie zasobem stanowi¹cym materialne b) Gminie – rozumie siê przez to Gminê Oborniki dziedzictwo kulturowe poprzez kompleksow¹ rewaloryza- cjê zabytków i po wykonaniu analizy funkcjonalnej ich c) Programie - rozumie siê przez to Gminny Program Opieki adaptacjê na cele kulturalne, turystyczne, edukacyjne, nad Zabytkami Gminy Oborniki na lata 2008-2011 rekreacyjne i inne cele spo³eczne oraz wspieranie inicja- d) Konserwatorze – rozumie siê przez to Wielkopolskiego tyw sprzyjaj¹cych wzrostowi œrodków finansowych na Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Poznaniu opiekê nad zabytkami, e) Planie – rozumie siê przez to Plan Zagospodarowania - okreœlenie celów, kierunków dzia³añ oraz zadañ, które Przestrzennego Województwa Wielkopolskiego z dnia powinny byæ podjête przez organy i jednostki administra- 26 listopada 2001 r. cji publicznej w zakresie ochrony zabytków i opieki nad zabytkami, f) Strategii – rozumie siê przez to Strategiê rozwoju Województwa Wielkopolskiego do roku 2020 z dnia 19 - zapoznanie siê z zasobami dziedzictwa kulturowego, histo- grudnia 2005 r. ri¹ i zabytkami gminy, z wykazem obiektów wpisanych do rejestru zabytków oraz wykazem obiektów typowanych do 1.2. CEL OPRACOWANIA GMINNEGO PROGRAMU OPIE- Gminnej Ewidencji Zabytków - ocena stanu gminnego KI NAD ZABYTKAMI. zasobu zabytków nieruchomych, okreœlenie kategorii Celem „Gminnego Programu Opieki nad Zabytkami Gminy i stopnia zagro¿eñ, Oborniki” jest: - wspó³praca z w³aœcicielami zabytków dla zapewnienia im - wzmocnienie ochrony i opieki nad materialn¹ czêœci dzie- nale¿ytej opieki, wskazywanie potencjalnych Ÿróde³ finan- dzictwa kulturowego oraz poprawa stanu zabytków sowania, Dziennik Urzêdowy Województwa Wielkopolskiego Nr 111 — 11808 — Poz. 2053

1.3 PODSTAWA PRAWNA OPRACOWANIA GMINNEGO - art. 71 ust. 1 i ust. 2 –w przypadku gdy jednostka samo- PROGRAMU OPIEKI NAD ZABYTKAMI. rz¹du terytorialnego posiada tytu³ prawny do zabytku do jej zadañ w³asnych nale¿y sprawowanie opieki w tym Uregulowania formalno prawne ochrony i opieki nad finansowanie prac konserwatorskich, restauratorskich i zabytkami. budowlanych przy tym zabytku - Konstytucja RP z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz.U. z 1997 r. - art. 81 – organ stanowi¹cy gminy lub powiatu mo¿e Nr 78, poz. 438) Zgodnie z art. 5: „Rzeczypospolita Polska udzielaæ dotacji na prace konserwatorskie, restauratorskie strze¿e ( ) dziedzictwa narodowego”. Rozumiej¹c zabytki lub roboty budowlane przy zabytku wpisanym do rejestru jako dobro narodowe, wspólne, art. 82 konstytucji mówi: wed³ug zasad okreœlonych w podjêtej przez ten organ „obowi¹zkiem obywatela ( ) jest troska o dobro uchwale, wspólne”. - art. 87 - Burmistrz Obornik sporz¹dza na okres 4 lat Wykonanie „Gminnego programu opieki nad zabytkami gminny program opieki nad zabytkami, z którego sporz¹- miasta i gminy Obornik” wynika z Ustawy z dnia 23 lipca dza co 2 lata sprawozdanie, które przedstawia Radzie 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz.U. Miejskiej w Obornikach Nr 162, poz. 1568 oraz z 2004 r. Nr 96 poz. 959, Nr 238, poz. 2390) oraz Ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorz¹- 2. UWARUNKOWANIA ZEWNÊTRZNE OCHRONY dzie gminnym (Dz.U. z 2001 r. Nr 142 poz. 1591 z póŸniej- ZASOBÓW DZIEDZICTWA KULTUROWEGO. szymi zmianami) 2.1. RELACJE GMINNEGO PROGRAMU OPIEKI NAD - Przeanalizowano akty prawne okreœlaj¹ce mo¿liwoœci oraz ZABYTKAMI Z OPRACOWANIAMI WYKONANYMI NA POZIO- warunki ochrony i opieki nad zabytkami. Ustawa o samo- MIE WOJEWÓDZTWA. rz¹dzie w³¹cza do zadañ w³asnych gminy zaspokajanie 2.1.1. Strategi¹ rozwoju województwa wielkopolskiego zbiorowych potrzeb wspólnoty w tym spraw kultury oraz ochronê zabytków i opiekê nad zabytkami (art. 7 ust. 1 pkt „Strategia rozwoju województwa wielkopolskiego do roku 9.). Ustawa o ochronie zabytków okreœla przedmiot, zakres 2020” zosta³a opracowana przez Urz¹d Marsza³kowski i formy ochrony zabytków, opieki nad nimi, zasady two- Województwa Wielkopolskiego a przyjêta przez Sejmik Woje- rzenia krajowego programu ochrony zabytków i opieki wództwa Wielkopolskiego w dniu 19 grudnia 2005 r. Doku- nad zabytkami oraz finansowania prac konserwatorskich, ment ten stanowi podstawê do sporz¹dzenia planu zagospo- restauratorskich i robót budowlanych przy zabytkach a darowania przestrzennego województwa oraz okreœla najwa¿- tak¿e organizacjê organów ochrony zabytków (rozdz. 1 art. niejsze kierunki rozwoju spo³eczno-gospodarczego regionu 1). W ustawie okreœlono podzia³ kompetencji w zakresie Strategia wyznacza kierunki dzia³añ i pozwala zorientowaæ ochrony zabytków. Ustawa nak³ada na gminê nastêpuj¹ce priorytety na konkurencyjnoœæ regionaln¹, wzrost zatrudnie- obowi¹zki i uprawnienia: nia oraz wzrost wykszta³cenia mieszkañców, jej ustalenia - zgodnie z art. 16 ust. 1 rada gminy, po zasiêgniêciu opinii maj¹ bezpoœredni wp³yw na zachowanie i poprawê jakoœci wojewódzkiego konserwatora zabytków, ma prawo stwo- krajobrazu kulturowego. rzenia parku kulturowego na podstawie podjêtej uchwa³y, Jednym z g³ównych celów kierunkowych strategii jest celem objêcia skuteczn¹ ochron¹ krajobrazu kulturowego zwiêkszenie konkurencyjnoœci regionalnej poprzez promocjê oraz wyró¿niaj¹cych siê krajobrazowo terenów, na którym dziedzictwa kulturowego i kulturowego miast i obszarów zabytki charakterystyczne dla danego regionu (po uprzed- miejskich (budowa marki i wizerunku regionu) oraz zwiêk- nim zasiêgniêciu opinie w³aœciwego konserwatora zabyt- szenie spójnoœci spo³ecznej, gospodarczej i przestrzennej ków) dziêki zachowaniu i wykorzystaniu dziedzictwa kulturowego, - art. 18, art. 19, art. 20 wprowadzaj¹ obowi¹zek uwzglêd- przyrodniczego i rozwój turystyki. niania ochrony zabytków i opieki nad zabytkami przy G³ówny cel strategiczny - dostosowanie przestrzeni do sporz¹dzaniu i aktualizacji miejscowych planów zagospo- wyzwañ XXI wieku ma zostaæ osi¹gniêty za pomoc¹ zró¿ni- darowania przestrzennego, studiów uwarunkowañ i kie- cowanych celów operacyjnych. Jednym z nich jest wzrost runków zagospodarowania przestrzennego oraz uzgod- znaczenia i zachowanie dziedzictwa kulturowego. Dziedzictwo nienia ich projektów projektów zmian z wojewódzkim kulturowe wykorzystane w sposób efektywny mo¿e stanowiæ konserwatorem zabytków. jeden z elementów rozwoju gospodarczego regionu jako baza - art. 22 ust. 4 nak³ada na Burmistrza Obornik obowi¹zek dla turystyki i us³ug kulturalnych oraz czynnikiem integracji prowadzenia gminnej ewidencji zabytków w formie zbioru spo³ecznej. Cel ten ma byæ realizowany poprzez: „inwestycje kart adresowych zabytków nieruchomych z terenu gminy, w instytucje kultury, ochronê dorobku kulturowego, wsparcie objêtych wojewódzk¹ ewidencj¹ zabytków dzia³añ powiêkszaj¹cych dorobek kulturalny regionu, promo- cjê aktywnoœci kulturalnej mieszkañców”. Jego miar¹ bêdzie - art. 31 ust. 1 pkt 2, ust 2 oraz art. 33 ust. 1 i ust. 2 m.in. iloœæ odrestaurowanych obiektów dziedzictwa kulturo- zobowi¹zuje wójta (burmistrza, prezydenta miasta) do wego. przyjêcia zawiadomienia o odkryciu lub znalezieniu przed- miotu co do którego istnieje podejrzenie, ze jest zabytkiem 2.1.2. Planem zagospodarowania przestrzennego woje- lub zabytkiem archeologicznym oraz natychmiastowego wództwa wielkopolskiego. przekazania tej wiadomoœci wojewódzkiemu konserwato- Plan Zagospodarowania Przestrzennego Województwa rowi zabytków Wielkopolskiego zosta³ powo³any do ¿ycia w dniu 26 listopa- Dziennik Urzêdowy Województwa Wielkopolskiego Nr 111 — 11809 — Poz. 2053

da 2001 r. przez Sejmik Województwa Wielkopolskiego obiektów cennych kulturowo, a ich otoczenie chroni siê przed (Uchwa³a nr XLII/628/2001). Jest to dokument planowania dzia³aniami dysharmonizuj¹cymi. strategicznego okreœlaj¹cy dzia³ania, za pomoc¹ których sa- Specjalne zapisy ukierunkowuj¹ce kszta³towanie przestrzeni morz¹d województwa wp³ywa na rozmieszczenie funkcji tere- dotycz¹ stref ochrony konserwatorskiej i stref ochrony wido- nów w przestrzeni i ich wzajemne powi¹zanie. kowej. Zagospodarowanie przestrzeni na tych obszarach Za cel przewodni przyjêto doprowadzenie do zrównowa- powinno siê odbywaæ na zasadach okreœlonych przez s³u¿by ¿onego rozwoju ca³ego terytorium województwa poprzez konserwatorskie oraz zapisy w miejscowych planach oraz tworzenie m.in. ³adu przestrzennego, ekonomicznego i ekolo- studiach uwarunkowañ. gicznego. £ad przestrzenny wyra¿aj¹cy siê d¹¿eniem do har- W punkcie dotycz¹cym wykorzystania szans i mo¿liwoœci monijnoœci i proporcjonalnoœci wszystkich elementów œrodo- tkwi¹cych w zagospodarowaniu przestrzennym Plan podkre- wiska cz³owieka, który mo¿na uzyskaæ przez realizowanie œla, ¿e elementy naturalne i kulturowe w krajobrazie mog¹ okreœlonych zasad stosowanych w czasie tworzenia miejsco- pozytywnie stymulowaæ inne dziedziny ¿ycia, wszak¿e pod wych planów zagospodarowania przestrzennego oraz stu- warunkiem m.in. w³aœciwego wykorzystania zasobów dzie- diów uwarunkowañ i kierunków zagospodarowania prze- dzictwa kulturowego poprzez dostosowanie funkcji obiektów strzennego gmin w aspekcie szeroko rozumianej ochrony dla turystyki, przez dba³oœæ o stan techniczny i estetykê zasobów kulturowych zabytków i otoczenia. Plan zagospodarowania województwa wielkopolskiego 3. ZASOBY DZIEDZICTWA I KRAJOBRAZU KULTURO- okreœla zasady kszta³towania przestrzeni zarówno miejskiej WEGO GMINY jak i wiejskiej, ochronê charakterystycznych uk³adów rurali- stycznych, zespo³ów sakralnych, pa³acowo-parkowych, fol- Gmina Oborniki zlokalizowana jest w centralnej czêœci warków, zabytkowych budynków mieszkalnych, gospodar- województwa wielkopolskiego w Powiecie Obornickim na skich, u¿ytecznoœci publicznej oraz pozosta³ych elementów pó³noc od Poznania. Pó³nocna czêœæ gminy znajduje siê typowych dla architektury wiejskiej (przydro¿ne krzy¿e, w Pradolinie Toruñsko-Eberswaldzkiej (kotlina Gorzowska) kapliczki). Przyjêto zasadê twórczego wykorzystania wzorców i obejmuje szerok¹ na 3-4 km. dolinê Warty. W kierunku architektury lokalnej z jednoczesnym odwo³aniem siê do Szamotu³ pradolina ulega rozszerzeniu przechodz¹c w pola architektury regionalnej Wielkopolski, przy równoczesnym wydmowe. Zachodni¹ i po³udniowo-zachodni¹ czêœæ gminy okreœlaniu warunków dla nowoprojektowanej zabudowy. zajmuje wysoczyzna morenowa Równiny Szamotulskiej z charakterystycznymi ci¹gami wzniesieñ w formie oddzielo- W kszta³towaniu przestrzeni wokó³ miejsc cennych dla nych pagórków miêdzy Pami¹tkowem a Nieczajn¹ oraz d³ugie kultury wskazano izolowanie tych miejsc w celu ich lepszego wa³y miêdzy Objezierzem a Obornikami. Wysoczyznê rozdzie- wyeksponowania, od bezpoœredniego styku ze wspó³czesny- la dolina rynnowa rzeki Samicy Kierskiej. Po³udniowo-wschod- mi inwestycjami. nia czêœæ gminy le¿y na obszarze Pojezierza GnieŸnieñskiego W zakresie ochrony i kszta³towania œrodowiska przyrodni- o niskofalistej i niskopagórkowatej rzeŸbie terenu. czego okreœlono objêcie obszarów chronionego krajobrazu Elementem dominuj¹cym w krajobrazie s¹ lasy, których i zespo³ów przyrodniczo-krajobrazowych miejscowymi plana- najwiêksze skupiska znajduj¹ siê w pó³nocno - zachodniej mi zagospodarowania. czêœci stanowi¹c czêœæ obszaru chronionego krajobrazu Pusz- W zakresie ochrony dziedzictwa kulturowego przyjêto czy Nadnoteckiej. Przez teren gminy przep³ywa g³ówna rzeka zasadê bezwzglêdnego zachowania obowi¹zuj¹cego prawa, Wielkopolski – Warta oraz mniejsze: We³na, Samica i Zagan- ujêtego w ustawie z dnia 15 lutego 1962 r. o ochronie dóbr ka. Rzeka Warta stanowi naturaln¹ barierê rozdzielaj¹c¹ gminê kulury (Dz.U. z 1999 r. Nr 98, poz. 1150) oraz ustawie na czêœæ pó³nocno-wschodni¹ oraz po³udniowo-zachodni¹, o muzeach z dnia 21 listopada 1996 r. o ochronie dóbr kultury dzieli tak¿e miasto Oborniki. Obszar najstarszej zabudowy znajduj¹cych siê w zbiorach muzealnych. Natomiast ochrona miasta rozci¹ga siê na prawym brzegu rzeki u zbiegu Warty krajobrazu kulturowego ma byæ realizowana poprzez stoso- i We³ny. wanie zapisów zawartych w studiach uwarunkowañ i kierun- Oborniki zosta³y wymienione po raz pierwszy jako miasto ków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz w miej- w 1339 r. Pierwszy akt lokacji na prawie niemieckim nie scowych planach zagospodarowania przestrzennego. zachowa³ siê a nastêpny z 1485 r. wydany przez Kazimierza Za g³ówne zasady zagospodarowania przestrzennego Jagielloñczyka by³ potwierdzeniem wczeœniejszych praw Województwa Wielkopolskiego uznano min.: i przywilejów. Wzorzec urz¹dzenia miasta stanowi³ Poznañ. W tym okresie nast¹pi³ rozwój przestrzenny miasta a) tworzenie warunków do wspó³istnienia œrodowiska z wykszta³conym w czasie lokacji czworobocznym wyd³u¿o- przyrodniczego przyrodniczego zurbanizowanego, nym placu handlowym, póŸniejszym rynkiem i „turbinowym” b) zachowanie dziedzictwa kulturowego kulturowego wpisa- uk³adem ulic. Powsta³o wiele koœcio³ów oraz zamek królewski nie go w struktury przestrzenne i otaczaj¹cy krajobraz (czêœæ zniszczona podczas potopu szwedzkiego). Od XVI do 1775 r. Oborniki by³y miastem królewskim, nastêpnie Do ograniczeñ w kszta³towaniu przestrzeni regionu, zalicza ziemiañskim, stanowi¹c g³ówny oœrodek administracyjny siê bariery zdefiniowane m. in. w: planach ochrony parków i gospodarczy starostwa niegrodowego obornickiego. Naj- krajobrazowych, dokumentach powo³uj¹cych obszary chro- cenniejsze zabytki na terenie miasta to obiekty sakralne: nionego krajobrazu oraz w ogólnych zasadach konstruuj¹- koœció³ farny p.w. Najœwiêtszej Marii Panny Wniebowziêtej, cych ³ad przestrzenny, wmyœl których d¹¿y siê do zachowania koœció³ p.w. Œwiêtego Krzy¿a, koœció³ poewangelicki oraz Dziennik Urzêdowy Województwa Wielkopolskiego Nr 111 — 11810 — Poz. 2053

skrzyd³o dawnego klasztoru franciszkañskiego. Obecnie mia- 3.1. OBIEKTY ZABYTKOWE WPISANE DO REJESTRU ZA- sto stanowi siedzibê w³adz gminnych i powiatowych. BYTKÓW NIERUCHOMYCH: Sieæ osadnicz¹ gminy tworzy tworz¹ 53 miejscowoœci Do rejestru zabytków wpisano min. najcenniejsze obiekty wiejskie (w tym 43 wsi so³eckich) oraz miasto Oborniki. sakralne oraz za³o¿enia pa³acowo-dworsko-parkowe. Stosun- kowo niewielk¹ liczbê stanowi¹ budynki u¿ytecznoœci publicz- Na terenie gminy znajduje siê znaczna iloœæ obiektów nej i domy mieszkalne. sakralnych, rezydencji, parków i zespo³ów folwarcznych zwi¹- zanych z tradycj¹ ziemiañsk¹ znamienitych rodów szlachec- kich (¯ó³towscy, Turno, Kwileccy). G³ównie s¹ to dwory o B¹blin proweniencji XIX wiecznej (Mi³owody, Go³aszyn, Górka) choæ - zespó³ dworski, ob. dom misyjny misjonarzy, po³. XIX – wystêpuj¹ tak¿e wczeœniejsze obiekty XVIII wieczne (Go³êbo- XX: wo, £ukowo, Niemieczkowo, Objezierze, Ocieszyn). - willa, nr rej.: 2153/A z 19.04.1988 Obiekty sakralne wpisane do rejestru zabytków stanowi¹ przewa¿nie koœcio³y (7) w tym 2 gotyckie (koœció³ farny pw. - park, nr rej.: 2078/A z 29.03.1986 NMP Wniebowziêtej, koœció³ parafialny pw. Œw. Bart³omieja w Objezierzu), 1 drewniany XVIII wieczny pw. Œw. Micha³am Go³aszyn Archanio³a w £ukowie oraz szachulcowy koœció³ filialny p.w. œw. Krzy¿a w Obornikach oraz zachowane skrzyd³o klasztoru - dwór, 2 po³. XIX, nr rej.: 1584/A z 29.07.1974 franciszkañskiego w Obornikach i ogrodzenie z bram¹ wokó³ - spichrz, szach., nr rej.: j.w. koœcio³a w Maniewie. Parki. Go³êbowo Na terenie gminy wystêpuj¹ 22 parki, 19 parków stanowi - zespó³ dworski, XIX: otoczenie dworów b¹dŸ pa³aców tworz¹c tzw. zespo³y dwor- sko - parkowe lub pa³acowo - parkowe, 1 park kalwaryjny oraz - dwór, nr rej.: 1081/A z 18.04.1970 2 parki sanatoryjne w Kowanówku oraz Mi³owodach. Istnie- - park, nr rej.: 1965/A z 19.11.1984 j¹ce w gminie Oborniki parki zak³adane by³y g³ównie w XIX wieku, a czêœæ ju¿ w XVIII wieku, s¹ to g³ównie parki o charakterze krajobrazowym czasami z elementami regularny- Górka mi np. Ocieszyn, B¹blin, Bogdanowo. Powierzchnia parków - zespó³ dworski, 2 po³. XIX: jest bardzo zró¿nicowana i waha siê od nieca³ego hektara w przypadku parku a w³aœciwie ogrodu w Kowanowie do ponad - dwór, nr rej.: 2112/A z 17.10.1986 10 ha w Kowanówku, £ukowie, Mi³owodach czy Ro¿nowie. - park, nr rej.: 1963/A z 26.10.1984 Cmentarze. dotychczas rozpoznano na terenie miasta i gminy 33 Kowanowo cmentarze z czego 21 to cmentarze ewangelickie, 10 cmenta- - park dworski, nr rej.: 1956/A z 23.10.1984 rzy rzymsko – katolickich w tym dwa przykoœcielne w Obje- zierzu i w Ro¿nowie ponadto wystêpuje miejsce po cmentarzu ¿ydowskim w Obornikach oraz cmentarz pomordowanej lud- Kowanówko noœci cywilnej z czasów II wojny œwiatowej w lasach ro¿no- - zespó³ szpitalny, 1901-1926, nr rej.: 2297/A z 24.02.1994: wickich. ¯aden z cmentarzy na terenie gminy dotychczas nie zosta³ wpisany do rejestru zabytków, wszystkie znajduj¹ siê - budynek administracyjno-gospodarczy w ewidencji konserwatorskiej. - pawilon I Ze wzglêdu na panuj¹cy w dolinie We³ny mikroklimat - pawilon II znajduj¹ siê tu dwa zabytkowe za³o¿enia sanatoryjne: w Kowanówku i Mi³owodach., gdzie zespó³ roœlinny tworzy - pawilon III mikrosiedllisko, które wraz z mikroklimatem daj¹ bardzo - budynek gospodarczy korzystne warunki uzdrowiskowe niezbêdne w realizacji za³o- ¿eñ oœrodka leczniczego - willa lekarza – ob. budynek mieszkalny nr 34/11 Przez teren gminy przebiegaj¹ wa¿ne szlaki komunikacyj- - przytu³ek ne: droga krajowa nr 11 Katowice – Poznañ – Pi³a oraz dwie - domy mieszkalne 1 i 2- ob. budynek mieszkalny nr 34/9 drogi wojewódzkie: nr 178 Oborniki – Wa³cz i nr 187 Szamo- i 34/10 tu³y – Oborniki – Murowana Goœlina. Na terenie gminy znajduje siê równie¿ magistrala kolejowa ³¹cz¹ca Poznañ z - 3 le¿akownie Pomorzem Œrodkowym (przez Pi³ê). - park, nr rej.: 1957/A z 28.10.1984 Dziennik Urzêdowy Województwa Wielkopolskiego Nr 111 — 11811 — Poz. 2053

Lulin Oborniki - park, pocz. XX, nr rej.: 1839/A z 02.03.1981 - uk³ad urbanistyczny, nr rej.: 2525/A z 23.02.1956 - koœció³ par. p.w. Wniebowziêcia NMP, XV/XVI, 1814, £ukowo nr rej.: 2395/A z 12.12.1932 - koœció³ p.w. œw. Micha³a Arch., drewn., 1780, nr rej.: 2392/ - koœció³ fil. p.w. œw. Krzy¿a, szach., 1766, nr rej.: 1217/A A z 12.12.1932 z 03.09.1970 - zespó³ pa³acowy, 1 po³. XIX: - koœció³ ewangelicki, ob. rzym.-kat. par. p.w. œw. Józefa, ul. A. Mickiewicza, XIX/XX, nr rej.:2233/A z 19.05.1992 - pa³ac, nr rej.: 306/A z 17.10.1968 - klasztor franciszkanów, ob. nieu¿ytkowany, 1768, nr rej.: - park, nr rej.: kl.10-83/39/58 z 14.11.1958 oraz 1944/A 1169/A z 17.07.1970 z 04.05.1984 - spichrz, nr rej.: 306/A z 17.10.1968 Oborniki - Rudki - zespó³ dworski, XIX/XX, nr rej.: 1694/A z 04.04.1975: Maniewo - dwór - koœció³ p.w. œw. Miko³aja, 1876, nr rej.: 2201/A z 11.10.1990 - park ze stawem - brama-dzwonnica, nr rej.: j.w. - zabudowania gospodarcze, nr rej.: 1962/A z 19.11.1984 - ogrodzenie, nr rej.: j.w.

Ocieszyn Mi³owody - zespó³ dworski, k. XVIII: - zespó³ dworski, tzw. D¹browskich, k. XVIII - XIX, nr rej.: 2221/A z 10.01.1992: - dwór, nr rej.: 1082/A z 18.04.1970 - dwór - park, nr rej.: 1585/A z 29.07.1974 - oficyna Popówko - park i 2 aleje dojazdowe - park, 2 po³. XIX, nr rej.: 2022/A z 10.09.1985 - park sanatoryjny, nr rej.: 1964/A z 16.11.1984

Nieczajna Ro¿nowo - park dworski, pocz. XX, nr rej.: 1966/A z 05.12.1984 - koœció³ p.w. œw. Katarzyny, 1798, nr rej.: 1509/A z 11.04.1974 - park, ok. 1780, nr rej.: 1943/A z 04.05.1984 Niemieczkowo - zespó³ dworski, XVIII-XIX, nr rej.: 2616/A z 03.02.1997: Ruks M³yn - dwór, szach. - 2 domy mieszkalne w zespole d. m³yna, nr rej.: 2617/A z 03.02.1997: - park - m³ynarzówka, k. XVIII Objezierze - dworek, 2 po³. XIX - koœció³ par. p.w. œw. Bart³omieja, XIII-XVI, nr rej.: 2394/A z 12.12.1932 Stare Osowo - plebania, 1 po³. XIX, 1906, nr rej.: 1097/A z 29.04.1970 - park, 1935-37, nr rej.: 1959/A z 15.10.1984 - zespó³ pa³acowy, k. XVIII – XX, nr rej.: 307/A z 17.10.1968: Stobnica - pa³ac - m³yn wodny, pocz. XX, nr rej.: 2172/A z 5.06.1989 - park - dom ogrodnika, nr rej.: 2310/A z 09.08.1994 Urbanie - dom ludowy, ob. sala gimnastyczna Szko³y Podstawowej - zespó³ dworski, XIX/XX: im. J.I. Kraszewskiego w Objezierzu, 1910, nr rej.: 2646/A z 08.05.1998 - dwór, nr rej.: 2109/A z 17.10.1986 - park z alej¹, nr rej.: 2015/A z 21.08.1985 Dziennik Urzêdowy Województwa Wielkopolskiego Nr 111 — 11812 — Poz. 2053

Wargowo 13. M³yn zbo¿owy, mur.-szach., k. XIX w. - zespó³ dworski, 2 po³. XIX, nr rej.: 1410/A z 01.03.1973: 14. Szpital, ul. Szpitalna nr 2, mur., 1900 r., rozbud. 2001 r. - dwór 13. Zespól cegielni, ul. Go³aszyñska: - park a) magazyn, mur., XIX/XX w., cz. rozebrana b) Cegielnia, mur., XIX/XX w., cz. rozebrana 3.2. OBIEKTY ZEWIDENCJONOWE W WOJEWÓDZKIM 14. Magazyn, ul. Go³aszyñska 35, mur., XIX/XX w. URZÊDZIE OCHRONY ZABYTKÓW W POZNANIU 15. Mleczarnia, ul. Pi³sudskiego nr 44, mur., XIX/XX w. Miasto Oborniki 16. Zak³ady miêsne, ul. 11 Listopada 2 a, mur., 1928 r., ob. Starostwo Powiatowe w Obornikach 1. Zespó³ koœcio³a par. p.w. NMP Wniebowziêtej 17. Budynek d. Zespo³u tartacznego, ob. dom, ul. Czarnkow- ska 42, mur., XIX/XX w. a) koœció³, mur., XV/XVI, przebud.:1655, 1757, 1815-1829, restaur. 1872 r., przebud. zakrystii na kaplicê 18. Zespó³ dworca kolejowego, ul. Staszica: Œw. Józefa, dobud. nowej zakrystii i kruchty 1926, arch. a) dworzec, mur. K. XIX w. St. Cybichowski, remont. 1949-1951, 2001, restaur. 1966 r., remont. 2001 r. b) parowozownia b) kaplica-grota MB z Luurdes, mur. l. 20-te XX w. c) bud. magazynowy c) plebania, ul. Koœcielna nr 2, mur., k. XIX w. d) szalet dworcowy d) dom Sióstr S³u¿ebniczek NMP Niepokalanie Poczêtej, e) dom pracowników kolei ul. St. Staszica nr 14 mieszkanie koœcielnego i sala katechetyczna, f) dom pracowników kolei ul. Staszica nr 16 ul. Koœcielna 2, mur.-szach., k. XIX w., przebud. g) dom pracowników kolei ul. Staszica nr 20 2. Zespó³ koœcio³a par. p.w. Œw. Krzy¿a h) wie¿a ciœnieñ, mur. 1898 r. a) Koœció³, szach, 1766 r., restaur., 1914, 1961-63 r., remont. 1989 r. i) bud. przy wie¿y ciœnieñ b) brama, mur., k. XVIII w., restaur., 1914, remont., 1965- 19. Zespó³ m³yna E. Dalhmanna, ul. Ch³opska: 1966, 1972 r. a) m³yn wodno-parowy, ob. elektryczny, mur., 1884-1908 r. 3. Zespó³ koœcio³a ewangelickiego, ob. rzym.-kat. p.w. Œw. b) œrutownik, ob. szatnie i mieszkanie, mur.-drewn., XIX/ Józefa Oblubieñca NMP XX w. a) koœció³, mur., 1901 r, arch. A. Menken, bud. Laue c) biuro, mur., XIX/XX w. b) pastorówka, mur., ok. 1900 r., rozbud. l. 80-te XX w. d) sklep, mur. XIX/XX w. c) ogrodzenie, mur.-drewn., ok. 1900 r. e) obora ob. magazyn, mur., XIX/XX w. 4. Koœció³ ewangelicko-augsburski ul. Kowalska 2, mur., f) magazyn tzw. p³aski, mur., XIX/XX w. przed 1850 r., przebud. po 1945 r. g) dom zarz¹dcy, mur. XIX/XX w. 5. Skrzyd³o klasztoru franciszkanów (wiêŸba spalona pod- czas po¿aru w 1993 r.), ob. opuszczony, mur. 1768 r. h) brama, mur., XIX/XX w. 6. S¹d ob. Powiatowy Urz¹d Pracy, ul. S¹dowa 4, mur., i) oficyna , ob. biuro przy domu zarz¹dcy, mur., XIX/XX w. 1879 r. j) budynek gosp., mur., XIX/XX w. 7. Ubezpieczalnia Spo³eczna, ul. Pi³sudskiego 76, ob. ul. Armii Poznañ Urz¹d Miejski w Obornikach, mur. 1936 20. Dom nr 2, mur., k. XIX w. 8. Gimnazjum, ob. LO, ul. A. Mickiewicza nr 3, mur., 1909 r., rozbud. 1925-1927 r., L. Janik, rozbud. 1962 r. 21. Dom nr 8, mur., k. XIX w. 9. Szko³a, ob. szk. Podst. Nr 1, ul. Pi³sudskiego nr 28, 22. Dom nr 10, mur., k. XIX w. mur., ok. 1905 r. 23. Dom nr 12, mur., pocz. XX w 10. Poczta, ul. Pi³sudskiego nr 30, mur., XIX/XX w. 24. Dom nr 14, mur., k. XIX w. 11. Starostwo Powiatowe ob. w³asnoœæ Gminy Oborniki, 25. Dom nr 16, mur., pocz. XX w. ul. Pi³sudskiego 27, mur., k. XIX w 26. Dom nr 18, mur., l. 30-te XX w., ob. Obornicki Oœrodek 12. M³yn zbo¿owy gospodarczy, ul. M³yñska 27, mur., 1910 Kultury Dziennik Urzêdowy Województwa Wielkopolskiego Nr 111 — 11813 — Poz. 2053

27. Dom nr 27, mur., l. 20-te XX w. ul. Jagielloñska 28. Dom nr 31, mur., XIX/XX w. 65. Dom nr 1, mur., XIX/XX w. 29. Dom nr 37, mur., pocz. XX w. 66. Dom nr 2, mur., pocz. XX w 30. Dom nr 33, mur., XIX/XX w. 67. Dom nr 3, mur., pocz. XX w. 31. Dom nr 48, mur., pocz. XX w. 68. Dom nr 4, mur., pocz. XX w. 32. Dom nr 51, mur., 1931 r. 69. Dom nr 5, mur., l. 30-te XX w. 33. Dom 53, mur., l. 30-te XX w 70. Dom nr 6, mur., ok. 1910 r. 34. Dom nr 57, mur., pocz. XX w 71. Dom nr 8, mur., l. 20-te XX w. 35. Dom nr 58, mur., pocz. XX w. 72. Dom nr 9, mur., l. 20-te XX w. 36. Dom nr 63 ul. Kasztanowa ul. Czarnkowska 73. Dom nr 2, mur. pocz. XX w. 37. Dom nr 4, mur., k. XIX w. 74. Dom nr 4, mur., pocz. XX w. 38. Dom nr 5, mur., 3 æw. XIX w. 75. Dom nr 6, mur., l. 20-te XX w. 39. Dom nr 6, mur., k. XIX w. 76. Dom nr 7, mur., l.20-te XX w. 40. Dom nr 7, mur., 3 æw. XIX w. ul. Kopernika 41. Dom nr 8, mur., XIX/XX w. 77. Dom nr 15, mur., k. XIX w. 42. Dom nr 9, mur., k. XIX w. 78. Dom nr 17, mur.-drewn., pocz. XX w. 43. Dom nr 10, mur., 3 æw. XIX w. 79. Dom nr 19, mur., k. XIX w. 44. Dom nr 12, mur., k. XIX w. 80. Dom nr 21, mur., pocz. XX w. 45. Dom nr 13, mur., 2 po³. XIX w. 81. Dom nr 23, mur., XIX/XX w. 46. Dom nr 14, mur., k. XIX w 82. Dom nr 24, mur., XIX/XX w. 47. Dom nr 15, mur., XIX/XX w. 83. Dom nr 25, mur., XIX/XX w. 48. Dom nr 16, mur., k. XIX w. 84. Dom nr 26, mur. XIX/XX w. 49. Dom nr 20, mur., k. XIX w. 85. Dom nr 27, mur., pocz. XX w. 50. Dom nr 22, mur., k. XIX w., przebud. 2002 r. 86. Dom nr 28, mur., pocz. XX w 51. Dom nr 24, mur., k. XIX w. 87. Dom nr 31, mur., pocz. XX w., przebud. 52. Dom nr 26, mur., 2 po³. XIX w. 88. Dom nr 33, mur., pocz. XX w. 53. Dom nr 28, mur., k. XIX w. 89. Dom nr 35, mur., pocz. XX w. 54. Dom nr 29, mur., pocz. XX w. 90. Dom nr 37, mur., pocz. XX w., przebud. 55. Dom nr 34, mur., XIX/XX w. 91. Dom nr 39, mur., pocz. XX w. 56. Dom nr 35, mur., k. XIX w. 92. Dom nr 41, mur., pocz. XX w., przebud. 57. Dom nr 36, mur., XIX/XX w. 93. Dom nr 43, mur., pocz. XX w. 58. Dom nr 37, mur., XIX/XX w. ul. Kowalska 59. Dom nr 39, mur., pocz. XX w. 94. Dom nr 1, mur., 1928 r. 60. Dom nr 42, mur., XIX/XX w. ul. Krañcowa ul. Dobrzyckiego 95. Dom nr 6, mur., pocz. XX w. 61. Dom nr 4, mur., ok. 1936 ul. Krótka 62. Dom nr 5, mur. Ok. 1936 96. Dom nr 2, mur., pocz. XX w. 63. Dom nr 7, mur., l. 30-te XX w. ul. Droga Leœna ul. Go³aszyñska 97. Dom nr 3, mur., pocz. XX w. 64. Dom nr 1, mur., XIX/XX w. 98. Dom nr 4., mur., pocz. XX w. Dziennik Urzêdowy Województwa Wielkopolskiego Nr 111 — 11814 — Poz. 2053

99. Dom nr 6, mur., k. XIX w. 132. Dom nr 11, mur., l. 20-te XX w. 100. Dom nr 22, mur., k. XIX w. 133. Dom nr 12, mur., k. XIX w. 101. Dom nr 26, mur., 1913 r. 134. Dom nr 17, mur., k. XIX w. ul. Lipowa 135. Dom nr 42, mur., k. XIX w. 102. Dom nr 2, mur., pocz. XX w. 136. Dom nr 44, mur., k. XIX w. 103. Dom nr 4, mur., k. XIX w. 137. Dom 58, mur., k. XIX w. 104. Dom nr 5, mur., XIX/XX w. 138. Dom nr 60, mur., k. XIX w. 105. Dom nr 6, mur., k. XIX w. 139. Dom nr 66, mur., k. XIX w. 106. Dom nr 7, mur., XIX/XX w. 140. Dom nr 70, mur., ppocz. XX w. 107. Dom nr 8, mur., XIX/XX w. 141. Dom nr 84, mur., XIX/XX w. 108. Dom nr 10, mur., XIX/XX w. 142. Dom nr 119, mur., pocz. XX w. 109. Dom nr 17, mur., XIX/XX w. ul. Ogrodowa ul. 11 Listopada 143. Dom nr 3, mur., pocz. XX w. 110. Dom nr 3, mur., pocz. XX w. 144. Dom nr 4, mur., k. XIX w. 111. Dom nr 4, mur., XIX/XX w. 145. Dom nr 6, mur., 2 po³. XIX w. 112. Dom nr 5, mur., k. XIX w. 146. Dom nr 9, d. Mykwa ¿ydowska, k. XIX w. 113. Dom nr 6, mur., pocz. XX w. ul. Pi³sudskiego 114. Dom nr 7, mur., pocz. XX w. 147. Dom nr 1, mur., k. XIX w. 115. Dom nr 9, mur., pocz. XX w 148. Dom nr 2, mur., k. XIX w 116. Dom nr 25, mur., pocz. XX w. 149. Dom nr 3, mur., 3 XIX w. 117. Dom nr 28, mur., l. 30-te XX w. 150. Dom nr 4, mur., 3 æw. XIX w. ul. 3 Maja 151. Dom nr 5a, mur., k. XIX w. 118. Dom nr 2, mur, k. XIX w. 152. Dom nr 5b, mur., k. XIX w. 119. Dom nr 5, mur., pocz. XX w. 153. Dom nr 6, mur., k. XIX w. 120. Dom nr 7, mur., XIX/XX w. 154. Dom nr 7, mur., 0d 1922 magistrat, pocz. XX w. ul. K. Marcinkowskiego 155. Dom nr 8, mur., 3 æw. XIX w. 121. Dom nr 3, mur., l. 30-te XX w. 156. Dom nr 9, mur., k. XIX w. 122. Dom nr 5, mur., l. 30-te XX w. 157. Dom nr 10, mur., pocz. XX w. 123. Dom nr 6, mur., l. 30-te XX w., przebud. 158. Dom nr 11, mur., 1897 r. 124. Dom nr 7, mur., l. 30-te XX w. 159. Dom nr 12, mur., pocz. XX w. 125. Dom nr 10, mur., l. 30-te XX w., przebud. 160. Dom nr 13, mur., 3 æw. XIX w. 126. Dom nr 12, mur., l. 30-te XX w., przebud. 161. Dom nr 14, mur., pocz. XX w 127. Dom 15/17, mur., l. 30-te XX w. 162. Dom nr 15, mur., k. XIX w. 128. Dom nr 19, mur., l. 30-te XX w. 163. Dom nr 16, mur., 3 æw. XIX w. ul. Mickiewicza 164. Dom nr 17, mur., pocz. XX w. 129. Dom nr 1, willa starosty ob. budynek mieszkalny, mur., 165. Dom nr 18, mur., 3 æw. XX w. pocz. XX w. 166. Dom nr 19, mur., 3 æw. XIX w. ul. Nadbrze¿na 167. Dom nr 20, mur., XIX/XX w. 130. Dom nr 1, mur., 2 po³. XIX w. 168. Dom nr 21, mur., XIX/XX w. ul. Obrzycka 169. Dom nr 23, mur., k. XIX w. 131. Dom nr 3, mur., l. 30-te XX w. 170. Dom nr 24, mur., k. XIX w. Dziennik Urzêdowy Województwa Wielkopolskiego Nr 111 — 11815 — Poz. 2053

171. Dom nr 25, mur., pocz. XX w. 211. Dom nr 19, mur., k. XIX w. 172. Dom nr 31, mur., k. XIX w. 212. Dom nr 21, mur., pocz. XX w. 173. Dom nr 32, mur., k. XIX w. 213. Dom nr 41, mur., k. XIX w. 174. Dom nr 33, ob. PKO, mur., k. XIX w., remont. 1998 r. 214. Dom nr 45, mur., XIX/XX w., przebud. 175. Dom nr 34, mur., XIX/XX w. 215. Dom nr 54, mur., k. XIX w. 176. Dom nr 35, mur., ok. 1900 r. Rynek 177. Dom nr 36, mur., XIX/XX w. 216. Dom nr 1, mur., k. XIX w. 178. Dom nr 37, mur., k. XIX w. 217. Dom nr 2, mur., XIX/XX w., przebud. 179. Dom nr 38, mur., XIX/XX w. 218. Dom nr 3, mur., XIX/XX w., przebud. 180. Dom nr 40, mur., 2 po³. XIX w. 219. Dom nr 7, mur., k. XIX w. 181. Dom nr 42, mur., XIX/XX w. 220. Dom nr 8, mur., 3 æw. XIX w. 182. Dom nr 45, mur., pocz. XX w. 221. Dom nr 9, mur., k. XIX w. 183. Dom nr 46, mur., k. XIX w. 222. Dom nr 10, mur., 1 po³. XIX w., przebud. ok. 1900 r. 184. Dom nr 47, ob. S¹d Rejonowy, mur., XIX/XX w. 223. Dom nr 11, mur., k. XIX w. 185. Dom nr 48, mur., k. XIX w. 224. Dom nr 12, mur., XIX/XX w. 186. Dom nr 50, mur., XIX/XX w. 225. Dom nr 13, mur., 4 æw. XIX w. 187. Dom nr 52, mur., pocz. XX w. 226. Dom nr 14, mur., k. XIX w 188. Dom nr 57, mur., pocz. XX w. 227. Dom nr 15/15 a, mur., 1900 r. 189. Dom nr 59, mur., ok. 1910 r. 228. Dom nr 16, mur., 4 æw. XIX w. 190. Dom nr 61, mur., pocz. XX w. 229. Dom nr 17, mur., 4 æw. XIX w. 191. Dom nr 63, mur., pocz. XX w. 230. Dom nr 18, mur., 4 æw. XX w. 192. Dom nr 64, mur., XIX/XX w. 231. Dom nr 19, mur., 4 æw. XIX w. 193. Dom nr 65, mur., pocz. XX w. 232. Dom nr 20, mur., 4 æw. XIX w. 194. Dom nr 66, mur., pocz. XX w. 233. Dom nr 21, mur., 4 æw. XIX w. 195. Dom nr 68, mur., pocz. XX w. 234. Dom nr 22, mur., 4 æw. XIX w. 196. Dom nr 72, mur., pocz. XX w. 235. Dom nr 23, mur., 4 æw. XIX w. 197. Dom nr 74, mur., pocz. XX w. 236. Dom nr 37, mur., k. XIX w. ul. Powstañców Wlkp. 237. Dom nr 38, mur., XIX/XX w. 198. d. kino, ob. budynek handlowy, mur., k. XIX w. 238. Dom nr 40, mur., 2 po³. XIX w. 199. Dom nr 1, mur., 2 po³. XIX w. 239. Dom nr 42, mur., XIX/XX w. 200. Dom nr 2, mur., k. XIX w 240. Dom nr 45, mur., pocz. XX w. 201. Dom nr 4, mur., k. XIX w. ul. S¹dowa 202. Dom nr 5, mur., k. XIX w. 241. Zespó³ domu nr 2: 203. Dom nr 6, mur., k. XIX w. a) dom, mur., 2 po³. XIX w. 204. Dom nr 9, mur., 2 po³. XIX w. b) budynek gosp., mur., 2 po³. XIX w. 205. Dom nr 10, mur., ok. 1910 r. 242. Dom nr 3, mur., k. XIX w. 206. Dom nr 11, mur., 2 po³. XIX w. 243. Dom nr 4, mur., k. XIX w. 207. Dom nr 13, mur., 4 æw. XIX w. 244. Dom nr 5, ob. Powiatowy Urz¹d Pracy, mur., pocz. XX w. 208. Dom nr 15, mur., pocz. XX w. ul. Sportowa 209. Dom nr 16, mur., . pocz. XX w. 245. Dom nr 3, mur., 210. Dom nr 18, mur., 3 æw. XX w. Dziennik Urzêdowy Województwa Wielkopolskiego Nr 111 — 11816 — Poz. 2053

246. Dom nr 5, mur., 277. Dom nr 2, mur., k. XIX w. 247. Dom nr 10, mur., 278. Dom nr 3, mur., k. XIX w. ul. Szamotulska 279. Dom nr 5, mur., k. XIX w., czêœciowo rozebrany 248. Zespó³ domu nr 3: 280. Dom nr 7, mur., pocz. XX w. a) dom, mur., k. XIX w., 281. Dom nr 10, mur., k. XIX w., przebud. b) budynek gosp., mur., k. XIX w. 282. Dom nr 12, mur., ok. 1910 r. 249. Dom nr 5, mur., l. 20-te XX w. 283. Dom nr 13, mur., 4 æw. XIX w., przebud. 250. Dom nr 7, mur., l. 20-te XX w. 284. Dom nr 15, mur., k. XIX w. 251. Dom nr 11, mur., XIX/XX w. 285. Dom nr 16, mur., 4 æw. XIX w. 252. Dom nr 13, mur., XIX/XX w. 286. Zespó³ domu nr 18: 253. Dom nr 15, mur., pocz. XX w. a) dom, mur., pocz. XX w. 254. Dom nr 22, mur., pocz. XX w. b) warsztat, mur., XIX/XX w. 255. Dom nr 24, mur., pocz. XX w., przebud. ul. ¯wirki i Wigury 256. Dom nr 30, mur., XIX/XX w. 287. Dom nr 2, mur., XIX/XX w. 257. Dom nr 31, mur., pocz. XX w. 288. Dom nr 3, mur., l. 20-te XX w. 258. Dom nr 33, mur., pocz. XX w. 289. Dom nr 4., mur., l. 20-te XX w. 259. Dom nr 35, mur., pocz. XX w. 290. Dom nr 5, mur., l. 20-te XX w. 260. Zespó³ domu nr 36 OBORNIKI-RUDKI a) obora, mur., pocz. XX w. 291. zespó³ dworsko-folwarczny b) dom, mur., pocz. XX w. a) Dwór, mur., pocz. XX w. 261. Dom nr 37, mur.-drewn., pocz. XX w. b) oficyna, mur., XIX/XX w. 262. Dom nr 39, mur.-drewn., pocz. XX w. c) park krajobrazowy, k. XIX w. 263. Dom nr 40, mur., pocz. XX w. folwark: 264. Dom nr 41, mur.-drewn., pocz. XX w. d) stajnia z kuŸni¹, czêœciowo zamieszka³e, mur., XIX/XX 265. Dom nr 42, mur., l. 30-te xx w. w. 266. Dom nr 44mur.-drewn., k. XIX w. e) obora, mur. XIX/XX w. 267. Dom nr 53, mur., pocz. XX w. f) spichlerz, mur., k. XIX w. 268. Dom nr 55, mur., k. XIX w. g) dwojak, mur., XIX/XX w 269. Dom nr 56, mur., k. XIX w 270. Dom nr 57, mur., pocz. XX w. B¥BLIN 271. Dom nr 67, mur., XIX/XX w. 292. szko³a, ob. dom nr 36, mur. pocz. XX w. 272. Dom nr 69, mur., pocz. XX w. 293. zespó³ dworca kolejowego, ob. domy mieszkalne: 273. Dom nr 75, mur. pocz. Xx w. a) dworzec, ob. dom nr 7, mur. pocz. XX w. 274. Dom nr 77, mur., pocz. XX w. b) budynek gosp. i szalet, mur. pocz. XX w. ul. Œrednia c) dom pracowniczy, ob. nr 6, pocz. XX w. 275. Zespó³ domu nr 2: 294. Zespó³ pa³acowy: a) dom, mur., pocz. XX w. a) pa³ac, mur. po³. XIX w, przebud. 1969-1980 b) budynek gosp., mur., pocz. XX w. b) willa, ob. dom nowicjacki, mur. pocz. XX w, c) ogrodzenie z bram¹, mur. pocz. XX w. ul. Zamkowa d) park krajobrazowy, po³. XIX w. 276. Dom nr 1, mur., k. XIX w. 295. KuŸnia, mur., k. XIX w., (dz. nr 140), Dziennik Urzêdowy Województwa Wielkopolskiego Nr 111 — 11817 — Poz. 2053

296. Dom nr 35, mur., k. XIX w b) stajnia, mur., pocz. XX w. 297. Dom nr 27, mur., k. XIX w. 316. Dom nr 53, mur., 2 dek. XX w. 298. Dom bez nr (szko³a?), mur., k. XIX w. 317. Zagroda nr 54 299. Obelisk majora M. Dobrzyckiego, mur., pocz. XX w. a) dom, mur., 1909 r. B¥BLINEK b) chlew, mur., 1909 r. 300. Dom nr 28, mur.-drewn., k. XIX w. c) stodo³a, drewn., mur., 1909 r. 301. Dom nr 29, mur., pocz. XX w. 318. Zagroda nr 55 302. Dom nr 32, mur., pocz. XX w a) dom z czêœci¹ gospodarcz¹, mur., 2 dek., XX w. b) chlew, mur., 2 dek. XX w. BÊBNIK¥T c) stodo³a, drewn., 2 dek. XX w. 303. Zespó³ leœniczówki: 319. Dom nr 56, mur., 1900-1902 r. a) Budynek gosp., mur., pocz. XX w. 320. Dom nr 77, mur., pocz. XX w. b) Magazyn, mur., pocz. XX w. 321. Dom nr 78, mur., k. XIX w. c) Leœniczówka, mur., 1907 r. 322. Obora przy domu nr 81, mur., k. XIX w. 323. Dom nr 83, mur., k. XIX w. BOGDANOWO 304. Szko³a, budynek nr 11, mur. l. 60-te XIX w. CHRUSTOWO 305. Szko³a, budynek nr 34, mur., l. 20-te XX w., ob. 324. Pozosta³oœci zespo³u folwarcznego: w³asnoœæ prywatna. a) pozosta³oœci ogrodzenia, mur., pocz. XX w. 306. Dom nr 15, mur., ok. 1910 r. b) stajnia, mur. pocz. XX w. 307. Dom nr 16, mur., ok. 1910 r. c) chlewnia, mur., pocz. XX w. 308. Pozosta³oœci zespo³u dworsko-folwarcznego (rozparce- lowanego w 1906 r.): 325. Dom nr 2, mur., pocz. XX w. a) dwór, ob. 2 domy nr 33 i 34, mur., 3 æw. XIX w., 326. Dom nr 10, czworak, mur., 1912 r. remont. 1990 r. 327. Dom nr 11, czworak, mur. 1914 r. b) czworak, ob. dom nr 28, mur., k. XIX w. c) dom nr 29, mur., k. XIX w. DO£ÊGA d) dom z obor¹, ob. zagroda nr 38, mur., k. XIX w. 334. Dom nr 1, mur., k. XIX w. e) dom z owczarni¹, ob. zagroda nr 30, mur., k. XIX w. 335. Stodo³a przy bud. nr 2 mur.-drewn., k. XIX w 309. Dom nr 24, mur., XIX/XX w. D¥BRÓWKA LEŒNA 310. Dom nr 31, mur., XIX/XX w. 336. Szko³a, ob. dom, mur. pocz. XX w., rozbud. 2001 r. 311. Zagroda nr 35 337. Dom, ul. G³ówna 2, mur., pocz. XX w. a) dom, mur., 2 dek. XX w. 338. Budynek gospodarczy, ul. G³ówna 2, mur., pocz. XX w. b) bud. gosp., mur., 2 dek. XX w. 339. Dom nr 5, mur., pocz. XX w, przebud. 2000 r. 312. Dom nr 37, mur., pocz. XX w. 340. Dom nr 3, dawny posterunek celny, mur., pocz. XX w 313. Dom z zagrod¹ nr 38, mur., k. XIX w., zagroda rozebra- na ok. 2000 r. GO£ASZYN 314. Zagroda nr 47 341. Zespól dworsko- folwarczny: a) dom, mur., 2 dek. XX w., a) dwór, mur., 2 po³. XIX w. b) obora, mur., 2 dek. XX w. b) oficyna, mur., 2 po³. XIX w. – rozebrana 1996 r. c) stodo³a, mur., 2 dek. XX w. c) pozosta³oœci bramy, mur., 2 po³. XIX w. 315. Zagroda nr 52 d) park krajobrazowy, 2 po³. XIX w. a) dom z czêœci¹ inwentarsk¹, mur., pocz. XX w. Dziennik Urzêdowy Województwa Wielkopolskiego Nr 111 — 11818 — Poz. 2053

folwark: 373. Plebania, dom nr 44, mur., pocz. XX w. d) biuro i ochronka, ob. dom nr 3 i 4, mur., pocz. XX w. 374. Szko³a, mur. pocz. XX w. e) budynek gosp. przy domu nr 3, mur., k. XIX w. 375. Bud. dworca kolejowego, ob. dom, mur., XIX/ XX w. f) komin gorzelni, mur., 2 po³. XIX w. 376. Poczta, ob. dom nr 56, mur. pocz. XX w. g) ruiny gorzelni, mur., 2 po³. XIX w. 377. Dom nr 2, mur., k. XIX w. h) obora i magazyn, mur., 2 po³. XIX w. 378. Dom nr 7, mur., pocz. XX w i) spichlerz, szach., ok. po³. XIX w. 379. Dom nr 9, mur., pocz. XX w j) stodo³a, mur., k. XIX w. 380. Dom nr 11, mur., pocz. XX w. k) kuŸnia, mur., k. XIX w., przebud. 381. Dom nr 22, mur., pocz. XX w. l) czworak, ob. dom nr 11, mur., pocz. XX w., przebud. 382. Dom nr 28, szach. 2 po³. XIX w. 383. Dom nr 31, mur. XIX/XX w. GO£ÊBOWO 384. Dom nr 32, mur., pocz. XX w. 342. Zespó³ pa³acowo-folwarczny: 385. Dom nr 33 (d. 31), mur., pocz. XX w. a) pa³ac, mur., pocz. XIX w., remont. 1921 r. arch. Andrzej 386. Dom nr 34, mur., pocz. XX w. Degórski 387. Dom nr 37, mur., k. XIX w b) pozosta³oœci bramy, mur. k. XIX w. 388. Dom nr 55, mur. pocz. XX w. c) park krajobrazowy, 1 po³. XIX w. 389. M³yn przy domu nr 42, szach., pocz. XX w. folwark: d) stodo³a, mur.-glin., 1850 r., KISZEWKO e) obora, ob. bud. gosp., mur., k. XIX w. 390. Szko³a, ob. budynek mieszkalny nr 29, mur. pocz. XX w. f) budynek mieszkalny z kuŸni¹ i stelmacharni¹, ob. dom 391. Dom bez nr, mur., pocz. XX w. nr 2, mur., k. XIX w. 392. Dom nr 21, mur., pocz. XX w. GÓRKA 393. Dom nr 28, mur., k. XIX w. 343. Zespó³ dworski: 394. Dom nr 33, mur., pocz. XX w a) dwór, ob. opuszczony, mur., po po³. XIX w., remont. 1967 r., opuszczony KOWALEWKO b) park krajobrazowy, 2 po³. XIX w. 395. Zespó³ folwarczny: Folwark: a) spichlerz, mur., 1908 r. c) stajnia, ob. obora, mur., 1912 r. b) stodo³a, mur.-glin., k. XIX w. d) stodo³a, mur., 1844 r., remont. c) Stajnia i obora, ob. ja³ownik, mur., 1873, remont. 1979 e) Dom nr 14, siedmiorak, mur., 1912 r. d) owczarnia, ob. chlewnia, mur. 1911 r., przebud. 1974 r. f) Dom nr 15, czworak, mur., pocz. XX w. e) rz¹dcówka, dom nr 1, mur., XIX w. 344. Szko³a, ob. budynek mieszkalny nr 13, mur., 2 po³. XIX w. 396. Dom nr 3, czworak, mur. 1900 r. 345. Dom nr 1, mur., k. XIX w. 397. Dom nr 8, mur., pocz. XX w., przebud. 2002 r. 346. Dom nr 2, mur., k. XIX w. 398. Bud. gosp. przy bud. nr 8, mur., pocz. XX w 347. Dom nr 8, czworak, mur., po³. XIX w. 399. Dom nr 9, czworak, mur., 1900 r. 348. Budynek gosp. przy domu nr 8, mur., pocz. XX w. 400. Leœniczówka, mur. 1937 r., remont. 1987 r.

KISZEWO KOWANOWO 371. Koœció³ par. p.w. Najœw. Serca Pana Jezusa i Anny, 401. Szko³a, ob. dom nr 6, mur. pocz. XX w. mur. 1934-1935, remont. 1960-1962 402. Zespó³ dworski: 372. Kaplica cmentarna, mur. po³. XX w. Dziennik Urzêdowy Województwa Wielkopolskiego Nr 111 — 11819 — Poz. 2053

403. a dwór, ob. dom nr 11, mur. k. XIX w. przebud. d) Gorzelnia, mur. pocz. XX w. 404. b chlewnia, mur. k. XIX w e) Stajnia, mur.-szach., 1895 r. 405. Dwór, ob. dom nr 15, mur., k. XIX w. f) Obora, ob. chlew, mur., k. XIX w. 406. Zespó³ dworski: g) owczarnia, mur., k. XIX w. a) dwór, ob. restauracja, mur. 2 po³. XIX w. dobud. h) kuŸnia, ob. (stolarnia?) magazyn, mur., 1893 r., werandy 1990 przebud. b) obora, mur. k. XIX w. i) m³yn, ob. spichlerz, mur., pocz. XX w., przebud. c) chlewnia, mur., k. XIX w. j) park, pocz. XX w. d) stodo³a, ob. magazyn, mur. 1867 r. k) kancelaria, ob. dom nr 17, mur., pocz. XX w. l) dom nr 8, d. czworak, mur., pocz. XX w. KOWANÓWKO ³) Dom nr 9, d. Czworak, mur., pocz. XX w 407. Szko³a, ul. Harcerska 1, mur., l. 20-te XX w. m) bud. gosp. przy domu nr 9, mur., pocz. XX w 408. M³yn, mur., pocz. XX w. 414. Dom nr 26, mur., k. XIX w. 409. Kowanówko-Sanatorium ob. Szpital Rehabilitacyjno- Kardiologiczny w Kowanówku £UKOWO a) budynek administracyjny, 1901-1910, arch. Schmieden 415. Koœciól par. p.w. Œw. Micha³a Archanio³a, drewn., 1780 i Boethke, rozbud. r., restaur. 1824, 1949, 1979 b) bud. gosp. - kot³ownia, 1901-1903 r., dobud. skrzyd³a 416. Kaplica, ob. kostnica, mur. k. XIX w., remont. 1991 r. wsch. l. 20-te XX w., rozbud. l. 30-te XX w. 417. Szko³a, ob. budynek mieszkalny, mur., 2 dek. XX w. c) pawilon 1, mur., 1901-1903 r. 418. Zespó³ pa³acowo-folwarczny: d) pawilon 2, mur., 1901-1903 r. a) pa³ac, mur., pocz. XIX w., przebud. I rozbud. 1877 r., e) pawilon 3, mur., 1901-1903 r. przebud. k. XIX w. f) pawilon 4 d, przytu³ek, 1907-1909 r. b) oficyna, ob. dom nr 4, mur., k. XIX w., przebud. g) le¿alnia pn., 1926 r., remont. 2001 r. c) pozosta³oœci ogrodzenia, mur., k. XIX w. h) le¿alnia pn., 1926 r. d) park krajobrazowy, k. XVIII w., przekszta³cony ok. po³. i) stró¿ówka, mur., k. XIX w. XIX w. j) bud. gosp., drewn., pocz. XX w. Folwark: k) wozownia, mur., pocz. XX w. e) rz¹dcówka, ob. dom nr 5, mur., k. XIX w. l) dom pracowników szpitala nr 34/9, mur., ok. 1910 r. f) stajnia i kuŸnia, ob. chlew i obora, mur., k. XIX w. ³) dom pracowników szpitala nr 34/10, mur., ok. 1910 r. g) obora, ob. obora i magazyn, mur., 2 po³. XIX w., przebud. m) willa lekarza, ob. dom nr 34/11, mur., 1903-1910 h) obora, mur., 1890 r. n) park utworzony z terenów leœnych, XIX/XX w. i) obora, mur., l.40-te XX w. LIPKA j) kurnik, ob. bud. gosp., mur., k. XIX w., czêœciowo zrujnowany, 410. Dom bez nr, mur., k. XIX w. k) spichlerz, mur., ok. po³. XIX w. LULIN l) wozownia, ob. magazyn, mur., pocz. XX w. 411. Szko³a, ob. budynek mieszklany, mur. k. XIX w. l) gorzelnia, mur., pocz. XX w. 412. Gajówka, mur. 1904 r. m) dom nr 30, czworak, mur., pocz. XX w. 413. Zespó³ folwarczny: n) dom nr 32, czworak, mur., pocz. XX w. a) rz¹dcówka, ob. biuro, mur., k. XIX w., remont. 1976 r. o) dom nr 33, czworak, mur., pocz. XX w. b) pozosta³oœci bramy, mur., k. XIX w. p) dom nr 34, czworak, mur., pocz. XX w. c) ochronka, ob. dom nr 18, mur. 1905 r. r) dom nr 37, czworak, mur., pocz. XX w. Dziennik Urzêdowy Województwa Wielkopolskiego Nr 111 — 11820 — Poz. 2053

419. Obora przy domu nr 37, mur., k. XIX w. 438. Zespó³ dworski: 420. dom nr 8, piêciorak, 2 po³. XIX w. a) dwór tzw. dworek D¹browskich, mur., XVIII i 2 po³. XIX w. 421. Dom nr 7, mur., k. XIX w. b) oficyna, mur., 2 po³. XIX w. c) park naturalistyczny, l. 60-te XIX w., przekszta³cony MANIEWO 1927 r. 422. Zespó³ koœcio³a par. p.w. Œw. Miko³aja: 439. Zespó³ m³yna (ob. Firma Przec³awski): a) dom m³ynarza, ob. biuro i mieszkanie, mur. XIX?XX w. a) koœció³, mur., 1876 r., restaur., 1959 b) spichlerz, mur., XIX?XX w. b) brama z dzwonnic¹, mur., ok. 1876 r., c) magazyn, mur. pocz. XX w. c) ogrodzenie, mur., ok. 1876 r. d) zespó³ plebanii: MYCIN plebania, mur. ok. po³. XIX w. 440. Zespó³ leœniczówki: budynek gosp., mur. k. XIX w. a) Leœniczówka, mur., pocz. XX w. 423. Dom parafialny, mur., l. 30-te XX w. b) Budynek gospodarczy, drewn.-mur. pocz. XX w. 424. Budynek gosp. przy domu parafialnym, mur., k. XIX w. 425. Dom nr 20, mur., XIX/XX w. NIECZAJNA 426. Dom nr 27, mur., k. XIX w. 441. Szko³a, dom nr 13, mur., pocz. XX w. 427. Dom nr 31/31 a, mur., pocz. XX w. 442. Dom nr 23, mur., pocz. XX w. 428. Dom nr 39, mur., pocz. XX w. 443. Zespó³ folwarczny: 429. Dom nr 40, mur., pocz. XX w. a) rz¹dcówka, dom nr 4, mur., pocz. XX w., remont. 1975 r. 430. Dom nr 53, mur., pocz. XX w. b) dom rymarza, ob. dom nr 2, mur., pocz. XX w. 431. Zespó³ domu nr 49: c) obora i stajnia, ob. obora, mur., pocz. XX w., przebud. 1988 r. a) sala, mur., XIX/XX w. d) owczarnia, mur., 1909 r., przebud. b) dom, mur., XIX/XX w. e) stodo³a, ob. paszarnia, drewn.-mur., 1910 r. 432. Zagroda nr 79: f) spichlerz, mur. pocz. XX w a) dom, mur., k. XIX w. g) mieszalnia pasz, mur.-drewn., pocz. XX w. b) obora, mur., pocz. XX w. h) park naturalistyczny, pocz. XX w. 433. Szko³a, ob. budynek mieszkalny nr 42, mur., pocz. XX w. i) trojak, ob. dom nr 7, mur., 1916 r. 434. Szko³a podstawowa, mur., pocz. XX w. j) dom nr 9 – czworak, mur., 1913 r. MARSZEWIEC k) dom nr 8 – czworak, mur. 1914 r. 435. Dom nr 1 opuszczony, mur., pocz. XX w. l) czworak, ob. dom nr 6, mur. 1914 r. 436. Dom nr 4, mur., pocz. XX w NIEMIECZKOWO 437. Dom bez nr, czworak, mur., k. XIX w. 444. Zespó³ dworsko-folwarczny: MI£OWODY a) dwór, gli., k. XVIII, przebud. K. XIX w. 437. Zespó³ Szpitala dla Umys³owo Chorych, ob. Sanato- b) oficyna, glin., po³. XIX w. rium– ob. Szpital Rehabilitacyjno c) park krajobrazowy, XVIII/XIX w. Kardiologiczny w Kowanówku pozosta³oœci folwarku: a) Szpital, mur., ok. 1854 r., przebud. l. 20-te i 50-te XX w. d) obora, ob. chlew., mur. pocz. XX w. b) dom w³aœciciela, mur. k. XIX w. e) stodo³a, glin. K. XIX w., obmurowana 1988 r. c) oficyna ob. szko³a, mur., k. XIX w. f) kuŸnia i stelmacharnia, ob. budynek gospodarczy, mur. d) Brama, mur., k. XIX w. k. XIX w, przebud. Dziennik Urzêdowy Województwa Wielkopolskiego Nr 111 — 11821 — Poz. 2053

g) Czworak, ob. dom nr 4, glin.-mur., k. XVIII, przebud. l. h) bukaciarnia, ob. chlewnia, mur., XIX/XX w. 80-te XX w. i) spichlerz, mur., k. XIX w. 445. Zespó³ leœniczówki: j) magazyn, mur., 1916 r. a) leœniczówka, mur., pocz. XX w. k) gorzelnia, mur., kon. XIX w., rozbud. 1912 r. b) stodo³a, drewn., pocz. XX w l) wie¿a ciœnieñ, mur., pocz. XX w. c) budynki gospodarcze, mur., pocz. XX w. ³) brama przy wie¿y ciœnieñ, mur., pocz. XX w. 446. Zespó³ szko³y: m) dom nr 24, czworak, pocz. XX w. a) szko³a, bud. nr 15, mur., XIX/XX w n) dom nr 26, czworak, mur. 1913 r. b) budynek gosp. przy szkole, mur., pocz. XX w. 471. Dom nr 14, mur., 2 dek. XX w. 472. Dom nr 16, mur., 2 dek. XX w. NOWO£OSKONIEC 473. Dom nr 17, mur., pocz. XX w. 460. Rz¹dcówka, dom, nr 1, mur., pocz.XX w, 474. Dom nr 18, mur., ok. 1912 r. 461. Dom, nr 1a, mur., pocz. XX w. 475. Dom nr 19, mur., pocz. XX w. 462. Stodo³a obok domu nr 12, mur., XIX/XX w. 476. Dom bez nr, mur., 2 dek. XX w. 463. Dom nr 22, mur., pocz. XX w 477. Bud. gosp. bez nr, mur., XIX/XX w. 464. WDK, mur., XIX/XX w 478. Przedszkole, mur., pocz. XX w. 465. Dom nr 24, mur., k. XIX w. 479. Szko³a Podstawowa, mur., pocz. XX w. 466. Szko³a, ob. dom, nr 25, mur., k. XIX w. 480. Szko³a ob. biblioteka, mur., XIX/XX w. 467. Szko³a, ob. dom nr 28, mur., k. XIX w. 468. Leœniczówka, mur., pocz. XX w. OCIESZYN 481. Dom nr 1, mur., pocz. XX w. OBJEZIERZE 482. Dom nr 3, czworak, mur., k. XIX w. 469. Zespó³ koœcio³a p.w. Œw. Bart³omieja 483. Dom nr 4, czworak, mur., k. XIX w. a) koœció³, mur., 1 po³. XIII w., rozbud. 1550 r., restaur. 1775 r., dobud. kaplicy Serca Jezusowego ok. 1890 r., 484. Dom nr 5, czworak, mur., k. XIX w. rozbud. czêœci wsch., dobud. krucht i kaplicy 1914 r., 485. Dom nr 8, czworak, mur., k. XIX w. remont 486. Zespó³ dworsko-folwarczny: b) ogrodzenie, mur. k. XIX w. a) dwór, mur., k. XVIII w., remont., opuszczony c) plebania, mur., I æw. XIX w., przebud. 1906 r. b) oficyna, mur., k. XIX w., opuszczona d) dom katolicki, mur., ok. 1905 r., remont. 1936. Arch. Mieczys³aw Powidzki c) park krajobrazowy, k. XVIII w., przekszta³cony pocz. XX w. 470. Zespó³ pa³acowo-folwarczny: a) pa³ac, mur., ok. 1792-1798 r., dobud. pietra, przebudo- folwark: wa 1841 r. arch. Aleksander d’Alphonse de Saint- d) obora tzw. wiejska, mur., XIX/XX w., przebud. 1954 Omer, dobud. skrzyde³ bocznych 1905-1906 r. arch. Stanis³aw Borecki, remont. 1958 i 1976 r. e) stodo³a, ob. obora, mur., k. XIX w. b) Wozownia i stajnia koni wyjazdowych, mur., ok. 1906, f) gorzelnia, mur., k. XIX w. remont. 1976 r. g) budynek gosp. przy gorzelni, mur. k. XIX w. c) dom ogrodnika, mur., k. XVII w., rozbud. ok., 1900 oraz h) obora, mur., k. XIX w. 2001 r. i) obora, ob. mieszalnia pasz, mur., k. XIX w., przebud. d) ogrodzenie z bram¹, mur., 1904 r. 1976 r. e) park krajobrazowy, k. XVIII w., odnowiony pocz. XX w. 487. Zespó³ kaplicy Œw. Wawrzyñca: Folwark: a) kaplica, mur., 2 po³. XIX w., przebud. 1910 r. f) dom administratora, mur. pocz. XX w., remont. b) Dzwonnica, mur., k. XIX w. g) cielêtnik, ob. nie u¿ytkowany, mur., pocz. XX w. Dziennik Urzêdowy Województwa Wielkopolskiego Nr 111 — 11822 — Poz. 2053

c) ogrodzenie, mur., 2 po³. XIX w. POPÓWKO 505. Pozosta³oœci zespo³u dworsko-folwarcznego: PACHOLEWO a) park krajobrazowy, 2 po³. XIX w. 488. Kaplica, mur., pocz. XX w., przebud. po 1975 r. b) rz¹dcówka, ob. dom nr 20, mur. pocz. XX w. 489. Zespó³ folwarczny: c) pozosta³oœci ogrodzenia, mur., pocz. XX w a) rz¹dcówka, ob. dom nr 1, mur., 1909 r. d) stajnia, ob. biuro i paszarnia, mur. 1914 r., przebud. b) oficyna, dom nr 2, mur., ok. 1910 r. e) Chlewnia, ob. budynek gospodarczy, mur. 2 dek. XX w. c) brama wjazdowa, mur., pocz. XX w. f) Spichlerz, mur. 1910 r. d) obora, mur., 1920 r. g) Wozownia, mur. 2 dek. XX w. e) zachowany fragm. starej obory, mur., pocz. XX w. h) Dom mieszkalny, ob. nr 5, glin.-mur., pocz. XX w. f) sieczkarnia i stolarnia, ob. magazyn, mur., ok. 1910 r. i) Szeœciorak, ob. dom nr 33, mur., ok. 1910 r. g) stodo³a, ob. magazyn, mur., 1910 r. 506. Dom nr 30, mur., ok. 1910 r h) stajnia i obora, ob. cieletnik, ok. 1910 r. 507. Dom nr 31/33, mur., ok. 1910 r. i) stodo³a, mur., 1930 r. PRZECIWNICA j) cielêtnik, ob. magazyn nawozów, mur., ok. 1910 r. 508. Pozosta³oœci zespo³u folwarcznego: k) dom nr 4, dwojak, mur., pocz. XX w. a) rz¹dcówka, mur., k. XIX w. l) dom nr 6, czworak, mur., 1920 r. b) spichlerz, mur. XIX/XX w. ³) dom nr 15, dwojak, mur., pocz. XX w. c) stajnia, mur., XIX/XX w. m) dom nr 16, dwojak, mur. pocz. XX w d) park krajobrazowy, l. 70-te XIX w. n) dom nr 25, czworak, mur., pocz. XX w e) Dom bez nr, drewn., 2 dek. XX w. Dom nr 7, mur., pocz. XX w. 490. Zagroda nr 8 RO¯NOWO a) dom, mur. pocz.XX w 509. Zespól koœcio³a par. p.w. Œw. Katarzyny: b) Obora, mur. 1913 a) koœció³, mur. przed 1798, restaur. 1980, 491. Wiatrak paltrak., drewn. 1907 b) plebania, mur. k. XIX w. 492. Dom nr 9, mur., pocz. XX w. 510. Dró¿niczówka kolejowa, ob. dom ul. Dworcowa nr 6, mur. pocz. XX w. 493. Zagroda nr 19: 511. Dom ul. Dworcowa nr 21, mur., XIX/XX w 494. a) Dom, mur., k. XIX w. 512. Dom nr 46 ul. Dworcowa, szko³a, mur., pocz. XX w. b) obora, mur., 1883 r. 513. Zespó³ dworsko-folwarczny: 495. Dom nr 20, mur., pocz. XX w. a) dwór, ob. bud. mieszkalny, mur. pocz. XX w, przebud. 1942 r. PODLESIE b) rz¹dcówka, mur. k. XIX w., przebud. 496. Szko³a, ob. dom nr 17, mur. pocz. XX w. c) pozosta³oœci ogrodzenia, mur. k. XIX w. 497. Dom nr 11, szach.-mur, pocz. XX w., przebud. d) park krajobrazowy, XVII/XIX w., przekszta³cony XIX w. 498. Dom nr 3, mur., pocz. XX w Folwark: 499. Don nr 7, mur., XIX/XX w. e) stajnia, ob. chlewnia, mur. 1898 r. 500. Dom nr 10, mur., pocz. XX w. f) obora, mur. 1888 r. 501. Dom nr 11, mur.-szach., k. XIX w., przebud, g) cielêtnik, ob. magazyn nawoizów, mur. k. XIX w. 502. Dom nr 14, mur., pocz. XX w. h) 2 chlewnie, mur. XIX/XX w., przebud. 503. Dom nr 13, mur.-drewn., k. XIX w. i) owczarnia, ob. chlewnia, mur. XIX/ XX, przebud. 504. Dom nr 19, mur., XIX/XX w Dziennik Urzêdowy Województwa Wielkopolskiego Nr 111 — 11823 — Poz. 2053

j) 2 stodo³y, mur. 1940 529. Zespó³ dworca kolejowego: k) gorzelnia, ob. mieszalnia pasz, mur. 2 po³. XIX w. a) dworzec, ob. dom, mur., pocz. XX w. przebud. b) bud. Gosp. i szalet, mur. pocz. XX w. 514. Zagroda nr 73 c) dom mieszkalny nr 43, mur. pocz. XX w. a) dom, mur. pocz. XX w. 530. Zespó³ m³yna wodnego: b) obora, mur. pocz. XX w. a) m³yn, mur. 1916, remont. 1990 r. c) chlewnia, mur. XIX/XX b) obora, mur. 1904 r. d) stodo³a, drewn. pocz. XX w. SYCYN 531. Szko³a, mur., pocz. XX w. RUKS M£YN 532. Dom nr 39, mur., pocz. XX w. 515. Zespól m³yna, dom nr 1: 533. Budynek gospodarczy bez nr, (przy rozebranym bud. a) dom m³ynarza, mur., k. XIX w., przebud. 1995 r. 37), mur., pocz. XX w b) dom m³ynarza, mur., ok. po³. XIX w., przebud. XX w. c) obora, mur., 2 po³. XIX w. ŒLEPUCHOWO d) obora, mur., 2 po³. XIX w. 534. Zagroda nr 10 e) pozosta³oœci m³yna (fragmenty murów), mur. 2 po³. a) dom, mur., pocz. XX w. XIX w. b) Budynek gosp., mur., pocz. XX w. f) budynek gospodarczy, mur., k.XIX w. 539. Zagroda nr 11: a) dom, mur., pocz. XX w. SEPNO b) obora, mur., pocz. XX w. 516. Rz¹dcówka, dom nr 3, mur., 1910 r. c) stodo³a, mur., XIX/XX w. S£AWIENKO 540. Zagroda nr 14: 517. Dom nr 6, mur., pocz. XX w. a) dom, mur., 1947 r. 518. Dom nr 7, mur., pocz. XX w. b) obora, mur., l. 40-te XX w. 519. Dom nr 12, mur., pocz. XX w. c) stodo³a, l. 40-te XX w. 520. Zagroda bez nr: 541. Dom nr 15, mur., pocz. XX w. 521. dom, mur., pocz. XX w. 542. Dom bez nr, mur., pocz. XX w. 522. obora, mur., pocz. XX 543. Dom bez nr, mur., pocz. XX w

OSOWO STARE ŒWIERKÓWKI 523. Dom nr 2, czworak, mur., k. XIX w. 544. Zespól folwarczny: 524. Dom bez nr, mur., k. XIX w. a) rz¹dcówka, mur., pocz. XX w., przebud. 525. Zespól folwarczny: b) obora, ob. chlewnia, mur., k. XIX w. a) rz¹dcówka, ob. dom nr 7, mur. pocz. XX w. c) owczarnia, ob. chlewnia, mur., k. XIX w. b) obora ze stajni¹, ob. obora, mur. pocz. XX w. d) stajnia, ob. chlewnia i spichlerz, mur., k. XIX w. c) chlewnia, mur. pocz. XX w. e) stodo³a, ob. chlewnia, mur., k. XIX w. d) stodo³a, mur. pocz. XX w. f) czworak, ob. dom nr 1, 1900 r. g) czworak, ob., dom nr 2, 1900 r. STOBNICA 526. Kaplica ewang, ob. katolicka, mur. pocz. XX w. UŒCIKÓWIEC 527. Szko³a, ob. dom nr 31, mur., pocz. XX w. 545. Dom nr 2, mur., pocz. XX w. 528. Szko³a, ob. dom nr 6, mur. 1928 r. 546. Dom nr 5, drewn., pocz. XX w. Dziennik Urzêdowy Województwa Wielkopolskiego Nr 111 — 11824 — Poz. 2053

547. Dom nr 21, mur., pocz. XX w 558. Zagroda nr 36: 548. Zespó³ szko³y: a) dom, mur., 1907 r. a) szko³a, ob. czêœciowo zamieszka³a, bud. nr. 11, mur., pocz. b) obora, mur., 1907 r. XX w c) chlew, mur., 1907 r. b) budynek gospodarczy przy szkole, mur., pocz. XX w 559. Zagroda nr 37: a) dom, mur., XIX/XX w. UŒCIKOWO b) obora, mur., 1901 r. 549. Szko³a, ob. przedszkole, mur., k. XIX w, rozbud. L. 20- te XX w. 560. Zagroda nr 38: 550. Zespó³ folwarczny: a) dom, mur., l. 30-te XX e. a) dom nr 3, m¹czkarnia, mur., k. XIX w. b) Obora, mur., l. 30-te XX w. b) stodo³a przy domu nr 29, mur., pocz. XX w. c) Chlew, mur., 1907 r. 551. Zagroda nr 11: 561. Zagroda nr 39: a) dom, mur., pocz. XX w. a) dom, mur., l. 30-te XX w. b) obora, mur., pocz. XX w. b) obora, mur., l. 30-te XX w. 551. Zagroda nr 12: c) chlew, mur., l. 30-te XX w. a) dom, mur., 1900 r. 562. Zagroda nr 41: b) obora, mur., 1900 r. a) dom, mur., l. 30-te XX w. c) stodo³a, mur., 1900 b) obora, mur., l. 30-te XX w. 552. Dom nr 16, mur., pocz. XX w. c) chlew, mur., l. 30-te XX w. 553. Dom nr 17, mur., l. 20-te XX w. d) stodo³a, mur., l. 30-te XX w. 554. Zagroda nr 22 563. Zagroda nr 43: a) dom, mur., pocz. XX w. a) dom, mur., 1939 r. b) chlew., mur., k. XIX w. b) chlew, mur. l. 20-te XX w. c) chlew., mur., k. XIX w., przebud., 2 dek. XX w. 564. Zagroda nr 44: 555. Zagroda nr 23: a) dom, mur., l. 20-te XX w., a) 2 chlewy, mur., k. XIX b) stodo³a, drewn., l. 30-te XX w. b) stodo³a, drewn., XIX/XX w. 565. Dom nr 49, mur., pocz. XX w. 555. Zagroda nr 24: 566. Dom nr 51, d. czworak, mur., po³. XIX w. a) stodo³a, mur., pocz. XX w. 567. Zagroda nr 53: b) obora, mur., pocz. XX w, . a) stodo³a, mur.-glin. l. 20-te XX w. 556. Zagroda nr 29: b) chlew, mur., 2 po³. XIX w. a) dom, mur., l. 20-te XX w. c) dom, mur., pocz. XX w., rozbud. lata 20-te XX w. b) Obora, mur., l. 20-te XX w. Dom nr 61, mur. XIX w. c) Chlew, mur., l. 20-te XX w. Dom nr 89, mur., pocz. XX w w. d) Stodo³a, mur., l. 20-te XX w. URBANIE 557. Zagroda nr 30: 570. Zespó³ dworsko-folwarczny: a) dom, mur., l. 20-te XX w. a) dwór, mur., k. XIX w., przebud. l. 20-te xx w., pozba- b) chlew, mur., l. 20-te XX w. wiony detalu arch. c) stodo³a, mur., l. 20-te XX w. b) Park krajobrazowy, k. XIX w. d) remiza i œwietlica, mur., l. 20-te XX w. Dziennik Urzêdowy Województwa Wielkopolskiego Nr 111 — 11825 — Poz. 2053

Folwark: WYMYS£OWO. c) Stajnia i spichlerz, mur., l. 20-te XX w., cz. Przebud. 586. Zagroda nr 16: d) Stodo³a, mur., k. XIX w. a) dom, mur., XIX/XX w. e) KuŸnia, mur., k. XIX w. b) Bud. gosp., mur., XIX/XX w. f) Czworak, ob. dom nr 16, mur., k. XIX w., przebud. 589. Zagroda nr 20: g) Czworak, ob. dom nr 4, mur., pocz. XX w. a) dom, mur., pocz. XX w. h) 2 szeœcioraki, ob. domy nr 2 i 3, mur., k. XIX w. b) bud. gosp., mur., XIX/XX w. i) oœmiorak, ob. dom nr 5, pocz. XX w. 590. Zagroda nr 22: a) dom, mur., pocz. XX w. WARGOWO b) obora, mur., pocz. XX w. 571. Zespó³ pa³acowo-folwarczny: WYCHOWANIEC a) pa³ac, mur., 1889 r., remont. Od 1988 r 592. Dom nr 25, mur.-drewn., pocz. XX w. b) ogrodzenie z bram¹, mur., k. XIX w. 593. Dom nr 24, mur., k. XIX w. c) park krajobrazowy, k. XX w. 594. Dom nr 5, mur., pocz. XX w. Folwark: 595. Dom nr 4, mur., pocz. XX w. d) rz¹dcówka, mur., ok. 1900 r. 596. Pozosta³oœci zespo³u folwarcznego: e) kuŸnia i stelmacharnia, mur., pocz. XX w. a) Dom nr 16 d. rz¹dcówka, mur., k. XIX w., rozbud. 1932 r f) stajnia, mur., pocz. XX w. b) stajnia, ob. chlewnia, mur. 1916 r. g) stodo³a, mur. pocz. XX w., przebud. 1985 r. c) obora, ob. chlewnia, mur. 1917 r. h) spichlerz, mur., ok. 1900 r. d) cielêtnik, ob. chlewnia, mur. 1908 r. i) wozownia, mur., ok. 1902 r. 597. Dom nr 11, mur., k. XIX w. j) pozosta³oœci oran¿erii, mur.-¿el., pocz. XX w. 598. Dom nr 16, mur., pocz. XX w 572. Dom nr 3, mur., k. XIX w. 573. Dom nr 4, dawna ochronka ob. œwietlica i mieszkania, ¯ERNIKI mur., pocz. XX w. 587. Dom nr 25, mur.-drewn., pocz. XX w. 574. Dom nr 5- czworak, mur., pocz. XX w. 588. Dom nr 24, mur., k. XIX w. 575. Dom nr 6 czworak, mur., pocz. XX w 589. Dom nr 5, mur., pocz. XX w. 576. Dom nr 7 czworak, mur., pocz. XX w 590. Dom nr 4, mur., pocz. XX w. 577. Dom nr 8 czworak, mur., pocz. XX w 591. Dom nr 16 d. rz¹dcówka, mur., k. XIX w., rozbud. 1932 r 578. Dom nr 13, mur., pocz. XX w. 579. Dom nr 55, mur., 3 dek., XX w. ¯UKOWO 580. Dom nr 67, mur., pocz. XX w. 592. Zespó³ szko³y: 581. Zagroda nr 93 a) dom nr 1, mur. pocz. XX w. a) dom, mur., pocz. XX w. b) budynek gospodarczy, mur., przed 1906 r. b) obora, mur., pocz. XX w. 595. Zagroda nr 4: 582. Dom nr 101, mur., pocz. XX w. a) dom, mur., 2 dek. XX w. 583. Szko³a, ob. budynek mieszkalny, mur., pocz. XX w. b) chlewnia, mur., 2 dek. XX w. 584. Zespó³ dworca kolejowego: 596. Dom nr 5, mur., ok. 1947 r. a) dworzec, mur., pocz. XX w. 597. Zagroda nr 6 b) dró¿niczówka, mur., XIX/XX w. a) dom, mur., pocz. XX w. 585. Poczta, dom nr 71, mur., pocz. XX w. b) obora, mur., k. XIX w. Dziennik Urzêdowy Województwa Wielkopolskiego Nr 111 — 11826 — Poz. 2053

3.3. OBIEKTY RUCHOME WPISANE DO REJESTRU - Kowalewko, stan. 12, AZP 49-26/46 ZABYTKÓW. - osada W gminie Oborniki do rejestru zabytków ruchomych - nr rejestru 2332/A, z dnia 1 lutego 1995 r., wpisano dotychczas tylko jeden obiekt – kocio³ parowy przewoŸny stanowi¹cy w³asnoœæ Rejonu Dróg Publicznych - Kowalewko, stan. 3, AZP 48-26/85 w Obornikach. Wpisano go do rejestru zabytków wojewódz- - cmentarzysko p³askie twa wielkopolskiego pod numerem 396/B decyzj¹ z roku 1983. Kocio³ obecnie znajduje siê w pierwotnym miejscu (ul. Sta- - nr rejestru 1485/A, z dnia 2 paŸdziernik 1973 r., szica 35 w Obornikach) w œrednim stanie technicznym. Ostat- - £ukowo, stan. 28, AZP 47-27 ni remont wykonano w 1988 r. Nie jest to jedyny na terenie gminy zabytek, który powinien byæ otoczony opiek¹ konser- - osada watorsk¹. Przeciwnie, ich zasoby licz¹ce po kilkadziesi¹t obiek- - nr rejestru 2333/A, z dnia 2 lutego 1995 r., tów przechowywane s¹ w koœcio³ach parafialnych w Oborni- kach Objezierzu, Maniewie oraz Ro¿nowie i £ukowie oraz - Objezierze, stan. 1, AZP 48-26/73 pa³acu w Objezierzu. - grodzisko W obornickich koœcio³ach p.w. Wniebowziêcia NMP (far- - nr rejestru 2333/A, z dnia 24 paŸdziernika 1957 r., nym) oraz p.w. œw. Krzy¿a zgromadzono po kilkadziesi¹t obiektów zabytkowych. Koœció³ p.w. œw. Józefa w Obornikach - Oborniki, stan. 16, AZP 47-26/61 mimo swego doœæ skromnego wyposa¿enia kryje w swoim - cmentarzysko p³askie wnêtrzu równie¿ kilkanaœcie zabytków ruchomych zas³uguj¹- cych na objêcie ich ochron¹ konserwatorsk¹, której pierw- - nr rejestru 8/Wlkp./A z dnia 24 maja 1999 r., szym krokiem winno byæ zewidencjonowanie zabytków. - Wargowo, stan. 4, AZP 49-26/47 Ponadto na terenie gminy Oborniki znajduj¹ siê koœcio³y - osada parafialne w £ukowie, Objezierzu, Ocieszynie oraz Maniewie i Ro¿nowie. Wszystkie z nich posiadaj¹ cenne wyposa¿enie w - nr rejestru 2329/A z dnia 1 lutego 1995 r. du¿ym stopniu zewidencjonowane.Po zakoñczeniu akcji do- 2. Na terenie gminy nie zarejestrowano stanowisk ar- kumentacyjnej dla wiêkszoœci ze zewidencjonowanych zabyt- cheologicznych o w³asnej formie krajobrazowej. ków ruchomych konieczne jest wszczêcie procedury admini- stracyjnej maj¹cej na celu objêcie tych zabytków ochron¹ 3. Zestawienie liczbowe stanowisk archeologicznych na konserwatorsk¹ w postaci wpisu do rejestru zabytków woje- terenie gminy zewidencjonowanych i wpisanych do rejestru wództwa wielkopolskiego. zabytków, ³¹cznie z ich funkcj¹. Na terenie gminy Oborniki istnieje wiele przydro¿nych Podstawow¹ i wiod¹c¹ metod¹ ewidencjonowania stano- figur i kapliczek o cechach zabytkowych w odniesieniu do wisk archeologicznych jest ogólnopolski program badawczo których nale¿y przeprowadziæ inwentaryzacjê w terenie. Dla – konserwatorski Archeologiczne Zdjêcie Polski (AZP). terenu gminy Oborniki dokumentacja ewidencyjna dla kapli- Systematyzuje dotychczasowy zasób wiedzy o rozpozna- czek i figur przydro¿nych jeszcze nie powsta³a niu archeologicznym terenu, poprzez obserwacjê archeolo- giczn¹ terenu oraz uwzglêdnianie informacji zawartych 3.4. KRAJOBRAZ KULTUROWY – OBSZAROWE WPISY w archiwach, zbiorach muzealnych, instytucjach i publika- DO REJESTRU ZABYTKÓW. cjach. Nale¿y jednak pamiêtaæ, ¿e zbiór dokumentacji AZP, reprezentuj¹cy ewidencjê zasobów archeologicznych, jest Oborniki – historyczny uk³ad urbanistyczny, obejmuj¹cy otwarty i ci¹gle uzupe³niany w procesie archeologicznego nawarstwienia kulturowo-osadnicze, rynek miejski, historycz- rozpoznania terenu. Do zbioru w³¹czane s¹ informacje ny uk³ad ulic razem z zabudow¹ mieszkaln¹ i architektur¹ o wszystkich sukcesywnie odkrywanych reliktach przesz³oœci sakraln¹. niezale¿nie od charakteru badañ, a tak¿e wszystkie bie¿¹ce 3.5. STANOWISKA ARCHEOLOGICZNE informacje weryfikuj¹ce lub uzupe³niaj¹ce dotychczasowe dane. W ten sposób dokumentacja stanowisk archeologicz- 1. Wykaz stanowisk archeologicznych wpisanych do rejestru nych utworzona metod¹ AZP jest Ÿród³em najbardziej aktual- zabytków z terenu gminy: nej wiedzy o terenie. Poni¿sza tabela prezentuje zasoby archeologicznego dziedzictwa kulturowego na terenie gminy Oborniki. Dziennik Urzêdowy Województwa Wielkopolskiego Nr 111 — 11827 — Poz. 2053

67$12:,6.$Ã$5&+(2/2*,&=1(Ã Ã Ã Ã Ã Ã Ã Ã Ã Ã Ã Ã Ã Ã Ã Ã Ã Ã Ã

Osadnictwo pradziejowe na obszarze gminy Oborniki Najœwiêtszej Marii Panny Wniebowziêtej, koœció³ p.w. Œwiê- wykazuje zale¿noœæ od sieci hydrograficznej i koncentruje siê tego Krzy¿a, koœció³ poewangelicki oraz skrzyd³o dawnego g³ównie w obrêbie g³ównych cieków - w dolinie Warty i jej klasztoru franciszkañskiego. dop³ywów, w obrêbie dolnej We³ny oraz w dolinie Samicy. Koœció³ parafialny p.w. Najœwiêtszej Marii Panny Wniebo- Rejonem skoncentrowanego osadnictwa pradziejowego wziêtej w Obornikach usytuowany nieopodal pó³nocno-za- i wczesnoœredniowiecznego jest pogranicze Ro¿nowa chodniego naro¿a Rynku, przy zbiegu ulic Pi³sudskiego i £ukowa. i Koœcielnej. Obecna œwi¹tynia zosta³a wzniesiona w koñcu Najstarsze œlady osadnictwa zwi¹zane s¹ z okupowaniem XV w. i kilkakrotnie przebudowywana. W 1818 r. w³adze przez krótkotrwa³e obozowiska mezolitycznych spo³ecznoœci pruskie w trakcie remontu koœcio³a zadecydowa³y o obni¿eniu myœliwsko – rybackich krawêdzi ma³ych dolin w pobli¿u wie¿y, w 1926 r. przebudowano dawn¹ zakrystiê na kaplicê Chrustowa (stan. 24), D¹brówki Leœnej (stan. 5), Sycyna (stan. œw. Józefa, wzniesiono now¹ zakrystiê, kaplice Serca Pana 2), Kowanówka (stan. 1, 5), Maniewa (stan. 29) i Œlepuchowa Jezusa oraz kruchtê. Koœció³ jest budynkiem murowanym, (stan. 1). Wœród punktów osadniczych pochodz¹cych z okresu otynkowanym za wyj¹tkiem szkarp. W 1998 roku przyst¹pio- neolitu szczególn¹ wartoœæ reprezentuj¹ osady z Bogdanowa no do osuszania zawilgoconych murów po uprzednim wyko- (stan. 1) oraz z Objezierza (stan. 18). 14). Wœród stanowisk naniu rozkopu oraz po³o¿eniu drena¿u opaskowego wzd³u¿ dominuj¹ stanowiska wielokulturowe, obrazuj¹c ca³y przekrój œcian koœcio³a. W roku 2001 uzupe³niono opierzenia, przekryto od pradziejów poprzez wczesne i póŸne œredniowiecze. Osad- uskoki przypór ceg³¹, skuto czêœæ tynków i uzupe³niono nictwo póŸnoœredniowieczne dokumentuje materia³ ceramicz- tynkami hydrofobowymi oraz farb¹ elewacyjn¹. Wykonano ny z XVI – XVIII w. wokó³ wsi jak Kiszewo, Kowanówko, konserwacjê o³tarza g³ównego. Maniewo, Objezierze, Go³aszyn bêd¹cy œladem ich nieprze- Koœció³ filialny p.w. Œwiêtego Krzy¿a usytuowany przy rwanego osadnictwa trwaj¹cego do dziœ. zbiegu ulic Czarnkowskiej i Obrzyckiej w zachodniej czêœci 4. UWARUNKOWANIA WEWNÊTRZNE OCHRONY miasta. Obecny obiekt zosta³ odbudowany w stylu baroko- ZASOBÓW DZIEDZICTWA I KRAJOBRAZU KULTUROWEGO. wym na miejscu wczeœniejszego w 1776-78 staraniem mieszcz- ki obornickiej £ucji £ojczykowskiej. Œwi¹tynia jednonawowa 4.1. STAN ZACHOWANIA ZABYTKÓW NIERUCHOMYCH. z wê¿szym prezbiterium zamkniêtym wielobocznie, do które- CHARAKTERYSTYKA ZASOBÓW KULTUROWYCH MIASTA go od strony pó³nocnej przylega zakrystia. Teren przykoœciel- I GMINY OBORNIKI. ny z barokow¹ bram¹ od strojny pd-wsch. W 1996 roku Gmina Oborniki znajduje siê w pó³nocnej czêœci powiatu wykonano renowacjê tynków bramy ogrodzenia koœcio³a oraz obornickiego. Silnie zalesiony pó³nocno-wschodni kraniec wprowadzono opierzenia blaszane zabezpieczaj¹ce przed gminy zajmuje Puszcza Nadnotecka. Przez teren gminy prze- wilgoci¹. Koœció³ znajduje siê w bardzo z³ym stanie technicz- p³ywa g³ówna rzeka Wielkopolski – Warta oraz mniejsze: nym, odchylony od pionu, z widocznymi ubytkami tynku We³na, Samica i Zaganka. w murze szachulcowym. Ostatni remont budynku przeprowa- dzony zosta³ w 1978 roku i w tym czasie wykonano wokó³ Miasto Oborniki, bêd¹ce obecnie siedzib¹ w³adz gminy, budynku cokó³ z zaprawy cementowej. uzyska³o prawa miejskie przed 1339 r. Za³o¿enie urbanistycz- ne najstarszej czêœci miasta zosta³o usytuowane w wid³ach Koœció³ parafialny p.w. œw. Józefa zbudowany w 1891 r. Warty i wp³ywaj¹cej do niej We³ny. Pierwotnie w tym miejscu wg. projektu budowniczego Laue. W 1998 r. wie¿ê koœcieln¹ znajdowa³ siê gród, nastêpnie œredniowieczny zamek poprze- zwieñczono nowym he³mem, w miejsce str¹conego w czasie dzony osad¹ przygrodow¹. Rozwój przestrzenny miasta zasa- II wojny œwiatowej. Obiekt ceglany, nietynkowany, w bardzo dza siê na wykszta³conym w czasie lokacji czworobocznym dobrym stanie, z zachowanymi oryginalnymi witra¿ami. wyd³u¿onym placu handlowym, póŸniejszym rynku, z „turbi- Skrzyd³o dawnego klasztoru franciszkanów wzniesione nowym” uk³adem ulic, wychodz¹cych po 2 z ka¿dego naro¿- w 1768 r. na miejscu wczeœniejszego drewnianego przy nika, z którego wybiegaj¹ pod k¹tem prostym historyczne obecnej ul. S¹dowej. W pobli¿u znajdowa³ siê nieistniej¹cy wloty do miasta: ul. Powstañców Wielkopolskich - ku Muro- koœció³ franciszkanów. Murowany barokowy budynek klasz- wanej Goœlinie, ul. Pi³sudskiego do RogoŸna, ul. Czarnkow- torny, po kasacji zakonu przez w³adze pruskie w 1820 r. skiej- do Czarnkowa, Obrzycka. Zabudowa Rynku jednolita, w przejê³a gmina luterañska (do 1919 r.). Budynek na planie wiêkszoœci dwukondygnacyjna, kalenicowa. Zespó³ zabudo- prostok¹ta, dwukondygnacyjny. W 1993 r. w wyniku po¿aru wy objêty ochron¹ mieœci siê w granicach biegu Warty zniszczeniu uleg³o pokrycie dachowe wraz z konstrukcj¹ oraz nastêpnie przebiega ulicami Ogrodow¹, Kowalsk¹, Lipow¹, fragmenty stropu poddasza. Obiekt do chwili obecnej nie Przesmyk, Szymañskiego do Krótkiej. Zabudowa staromiej- zosta³ w³aœciwie zabezpieczony, jest nieu¿ytkowany, ulega ska pochodzi z prze³omu XIX i XX w. Najcenniejsze zabytki na destrukcji, barokowe szczyty obiektu gro¿¹ zawaleniem. Jest terenie miasta stanowi¹ obiekty sakralne: koœció³ farny p.w. to jeden z najstarszych zabytków architektonicznych miasta. Dziennik Urzêdowy Województwa Wielkopolskiego Nr 111 — 11828 — Poz. 2053

Zespó³ dworsko-parkowy w B¹blinie, po³o¿ony na skarpie Kowanowo – park niewielkie za³o¿enie dworskie bêd¹ce nad rzek¹ Wart¹, zosta³ za³o¿ony w XIX w. W 1906 r. pa³ac i w³asnoœci¹ RSP Kowanowo utrzymane w z³ym stanie zanie- park znalaz³y siê we w³adaniu Komisji Kolonizacyjnej i prze- dbany i pozbawiony pielêgnacji. kazane niemieckim kolejarzom z przeznaczeniem na oœrodek Zespó³ szpitalny w Kowanówku zosta³ za³o¿ony w pocz. wypoczynkowo-leczniczy. W 1922 r. po przejêciu przez w³adze XX w. jako lecznica przeciwgruŸlicza dla mê¿czyzn. Oœrodek polskie stworzono tu oœrodek sanatoryjny „Letnisko Kolejow- zosta³ zaprojektowany w systemie pawilonowym wg. projek- ców w Zamku w B¹blinie”. Od 1934 r. w³aœcicielem zespo³u tu berliñskich architektów Schmiedena i Boethke. W 1903 r. jest Zgromadzenie Ksiê¿y Misjonarzy Œw. Rodziny w Górce lecznica rozpoczê³a dzia³alnoœæ. W latach 1901-1930 na terenie Klasztornej. Na terenie zespo³u znajduje siê pa³ac wzniesiony oœrodka trwa³y kolejne rozbudowy i budowy nowych obiek- w po³. XIX w., który w czasach powojennych zosta³ przebu- tów. Od 1974 r. mieœci siê tam Oœrodek Kardio-Pulmunolo- dowany i pozbawiony dekoracji architektonicznej. Po³o¿ona w giczny obecnie Szpital Rehabilitacyjno-Kardiologiczny. Budy- jego pobli¿u, wpisana do rejestru zabytków willa z lat 1906- nek gospodarczy wzniesiony w latach 1901-1903 usytuowany 1910, wpisuje siê w nurt niemieckiej architektury willowej. w centrum zabudowy kompleksu. Murowany, otynkowany, Zbudowana z ceg³y, otynkowana, jednokondygnacyjna, kryta z ostatni¹ kondygnacj¹ wykonan¹ w murze pruskim. Ze dwuspadowym stromym dachem. Budynek zawilgocony, wzglêdu na z³y stan techniczny oraz czêœciow¹ zmianê jego widoczne z³uszczenie i miejscowe odpadanie tynków. Park w funkcji przyst¹piono do rewitalizacji obiektu. Pawilon I z pocz. doœæ dobrym stanie utrzymany i pielêgnowany na bie¿¹co XX w. pierwotnie ³¹czy³ siê z nieistniej¹cymi le¿alniami. uk³ad kompozycyjny nieco zniekszta³cony - mo¿liwy do od- Usytuowany w pd-zach. czêœci kompleksu, parterowy na tworzenia. planie w ze œcianami zewnêtrznymi ceglanymi i drewnianymi Wzniesiony w II po³. XIX w. dwór w Go³aszynie zosta³ przepierzeniami. W obiekcie prowadzone s¹ bie¿¹ce naprawy. usytuowany w parku krajobrazowym. Budynek ceglany, na Pawilon II zbudowany w tym samym czasie co Pawilon I, planie prostok¹ta, dwukondygnacyjny, tynkowany, z dachem w 1911 r. parterowy pawilon zosta³ powiêkszony o jedna krytym pap¹. Na elewacjach widoczny miejscami detal archi- kondygnacjê. Pierwotnie budynek ³¹czy³ siê z nieistniej¹cymi tektoniczny. Dwór w stanie katastrofalnym, zniszczony i zanie- dziœ le¿alniami. Pawilon III wzniesiony równoczeœnie z innymi dbany, zawilgocony, z odpadaj¹cym tynkiem i detalem archi- budynkami szpitalnymi, parterowy, ceglany, w kszta³cie pro- tektonicznym, pozbawiony rynien – nadaje siê do remontu stok¹ta z ryzalitami na osi. W 1948 r. do jego zachodniej generalnego. Obiekt stanowi w³asnoœæ Skarbu Pañstwa (we œciany dobudowano skrzyd³o oddzia³u chirurgicznego, po- w³adaniu Starostwa Powiatowego w Obornikach). Na terenie wiêkszone o kolejne pomieszczenia. Stan techniczny obiektu po³o¿onego w pobli¿u dworu folwarku, odgrodzonego parka- zadawalaj¹cy. Pawilon IV powsta³ w 1907-1909 r. jako przy- nem, znajduje siê spichrz pochodz¹cy z po³. XIX w. Usytuowa- tu³ek Starostwa Krajowego w Poznaniu. Od 1919 r. by³ ny w pn.-wsch. czêœci podwórza folwarcznego, wzniesiony na dzier¿awiony przez Ubezpieczalniê Krajow¹ jako odzia³ ¿eñski planie prostok¹ta w technice muru pruskiego wype³nionego szpitala, a w 1927 r. zosta³ wykupiony i sta³ siê czêœci¹ ceg³¹, z dachem o konstrukcji drewnianej krytym dachówk¹ zabudowañ szpitalnych. Budynek murowany, w planie nawi¹- ceramiczn¹. Budynek w stanie dostatecznym, w³asnoœæ RKS zuj¹cy do litery H, jednokondygnacyjny z mansardowym „Jednoœæ” w Œwierkówkach. Konieczne przeprowadzenie prac poddaszem, silnie rozcz³onkowany ryzalitami i przybudówka- porz¹dkowych i sanitarnych w parku. mi. Poza bie¿¹cymi naprawami i remontem dachu w latach 70-tych XX w. nie przeprowadzono przy obiekcie powa¿niej- Dwór i park w Go³êbowie z parterowym budynkiem dwor- szych robót. W 2007 r. w³aœciciel przyst¹pi³ do prac remon- skim z pocz. XIX w, do którego w pocz. XX w. zosta³ towych i termoizolacyjnych. Le¿alnie pó³nocne po³o¿one na dostawiony klasycystyczny kolumnowy portyk. Budynek pó³nocnym skraju kompleksu szpitalnego zosta³y zbudowane murowany, tynkowany z kolumnowymi portykami na elewa- w 1926 r. Budynki na rzucie wycinka okrêgu o ryglowej cjach pn. i pd. Na fryzie ryzalitu ogrodowego widoczny napis konstrukcji œcian wype³nionych ceg³¹, otwarte od strony „Wiara i praca to nasza moc”. Stan techniczny obiektu bardzo po³udniowej, z drewnianym stropem i wiêŸb¹ oraz dachami z³y – ostatni remont przeprowadzono w 1984 r. Park podobnie dwuspadowymi. Jedna z le¿alni (zach.) zosta³a ca³kowicie jak dwór w z³ym stanie, bez ¿adnych prac pielêgnacyjnych zabudowana œciankami z pustaków a na dachu po³o¿ono i porz¹dkowych. Konieczne podjêcie jak najszybszych dzia³añ eternit. Le¿alnia wsch. zosta³a ca³kowicie wyremontowana zmierzaj¹cych w kierunku rewaloryzacji za³o¿enia. W³asnoœæ w 2001 r. Le¿alnia po³udniowa zbudowana w 1911 r. na rzucie ANR – Oddzia³ w Poznaniu wyd³u¿onego prostok¹ta, o konstrukcji drewnianej, szkieleto- Zespó³ dworsko-parkowy w Górce mieœci siê w centrum wej, kryta czterospadowym dachem z dachówk¹ ceramiczn¹, wsi. Dwór wzniesiony w po³. XIX w z ceg³y, otynkowany, pierwotnie otwarta na po³udnie. Po zmianie funkcji – przezna- dwukondygnacyjny. Pierwotny uk³ad wnêtrz zosta³ zmieniony czeniu obiektu na magazyn – zabudowana zosta³a od strony po zadaptowaniu obiektu na szko³ê w latach 60-tych XX w. po³udniowej pustakami. Ze stanowiska konserwatorskiego Prawdopodobnie w trakcie adaptacji usuniêto niektóre ele- nale¿y d¹¿yæ do przywrócenia pierwotnej formy oraz funkcji menty wystroju architektonicznego. Obecnie budynek dworu zarówno le¿alni po³udniowej jak i pó³nocnej (zach.) ze wzglê- jest opuszczony, dozorowany. W wyniku z³ego stanu pokrycia du na ich walory estetyczne, wartoœæ historyczn¹ oraz niski dachowego obiekt jest w du¿ym stopniu zawilgocony, stropy koszt rekonstrukcji i eksploatacji. Willa lekarza lecznicy prze- czêœciowo przegni³e. Obiekt nadaje siê do remontu general- ciwgruŸliczej z lat 1903-1908 usytuowana przy ul: Sanatoryj- nego. Park w z³ym stanie zaroœniêty i pozbawiony pielêgnacji. nej. Wzniesiony na rzucie prostok¹ta z ryzalitem i werand¹ od Konieczne podjecie prac porz¹dkowych i sanitarnych przez strony pó³nocnej. W 2001 r. dzia³ka wraz z po³o¿on¹ na niej w³aœcicieli zespo³u – ANR Oddzia³ w Poznaniu oraz spadko- will¹ zosta³a wydzielona i sprzedana prywatnym w³aœcicie- bierców w³aœcicieli. Dziennik Urzêdowy Województwa Wielkopolskiego Nr 111 — 11829 — Poz. 2053

lom. Budynek administracyjno-gospodarczy zosta³ wzniesio- ceglana, nietynkowana. Teren przykoœcielny wydzielony a¿u- ny w latach 1901-1903. By³ to g³ówny budynek lecznicy, w rowym ceglanym ogrodzeniem z umieszczon¹ na osi koœcio³a którym mieœci³y siê gabinety dyrektora i biuro. W latach 40- bram¹, spe³niaj¹c¹ równoczeœnie funkcje dzwonnicy. Na tych XX w. nadbudowano skrzyd³o wschodnie. Obecnie pocz¹tku lat 90-tych XX w. odmalowano wnêtrze koœcio³a. murowany budynek na planie litery U, murowany, o silnie Zespó³ pa³acowo-parkowy w Mi³owodach, po³o¿ony nad zró¿nicowanej bryle. Domy mieszkalne dawne domy pracow- rzek¹ We³n¹ jest jednym z ciekawszych zabytków na terenie ników lecznicy przeciwgruŸliczej dla mê¿czyzn (ul. Sanatoryj- gminy. Wzniesiony w XVIII w. skromny dwór na planie na 34/9 oraz 34/10) zlokalizowane przy ul. Sanatoryjnej przy prostok¹ta. Od lat 60-tych XIX w. mieszka³ w nim dr ¯elasko zachodnim skraju kompleksu szpitalnego. Budynki wzniesio- – za³o¿yciel prywatnego szpitala dla chorych psychicznie ne ok. 1910 r., parterowe, ceglane, na rzucie prostok¹ta, w Kowanówku. Budynek zosta³ rozbudowany po jego œmierci przekryte wysokimi czterospadowymi dachami z facjatkami. w latach 1887-1890. Nast¹pi³a wówczas reorientacja za³o¿e- Budynki w dobrym stanie technicznym, stanowi¹ w³asnoœæ nia, zlikwidowano budynki gospodarcze, wzniesiono oficynê. prywatn¹. Park bardzo rozleg³y pod wzglêdem powierzchni, Do budynku dworu dostawiono dwukondygnacyjne skrzyd³o, jednak znaczn¹ czeœæ stanowi tzw. park leœny zagospodaro- wie¿e a ca³ej budowli nadano cechy eklektyczne. W 2003 r. po wany bez wyraŸnego uk³adu kompozycyjnego. Teren parku przejêciu zespo³u przez prywatnych w³aœcicieli przyst¹piono przy budynkach utrzymany w stanie doœæ dobrym uk³ad do remontu budynków bêd¹cym w katastrofalnym stanie kompozycyjny wyraŸny, park utrzymany i pielêgnowany na technicznym, pozbawionych wiêkszoœci elementów wyposa- bie¿¹co. ¿enia. Prace remontowe zosta³y ukoñczone. Oficyna po³o¿ona Lulin-park utrzymany w z³ym stanie prace pielêgnacyjne na po³udniowy wschód od pa³acu, zbudowana zosta³a i porz¹dkowe nie s¹ prowadzone praktycznie wcale, uk³ad w latach 80-tych XIX w., prawdopodobnie podczas przebudo- kompozycyjny parku widoczny choæ mocno zatarty na skutek wy pa³acu. Budynek ceglany, tynkowany, na rzucie prostok¹- braku pielêgnacji. ta, z najd³u¿sz¹ i najwy¿sz¹ czêœci¹ zachodni¹, oraz dwiema obni¿aj¹cymi siê ku wschodowi partiami. Czêœæ zachodnia Barokowy koœció³ parafialny p.w. Œw. Micha³a Archanio³a zwieñczona szczytami. W³aœciciele rozebrali dobudówkê ofi- w £ukowie pochodz¹cy z 1780 r. powsta³ na miejscu wcze- cyny a w szczycie pozosta³ej czêœci pozostawili niezabezpie- œniejszego. Drewniana jednonawowa œwi¹tynia z trójbocznie czony otwór. Park dworski w trakcie prac rewaloryzacyjnych. zamkniêtym prezbiterium i prostok¹tna zakrysti¹. Dach dwu- Wykonane zosta³y wstêpne prace porz¹dkowe i sanitarne. spadowy kryty drewnianym gontem. Obiekt w dobrym stanie Uk³ad parku zosta³ w znacznym stopniu nieodwracalnie znie- technicznym. kszta³cony poprzez ra¿¹ce b³êdy w zagospodarowaniu tego Zespó³ pa³acowo-parkowy w £ukowie, bêd¹cy obecnie terenu. w³asnoœci¹ Skarbu Pañstwa we w³adaniu Starostwa Powiato- Park sanatoryjny w Mi³owodach utrzymany w œrednim wego w Obornikach. Pa³ac zosta³ wzniesiony w pocz¹tkach stanie wykonywane s¹ na bie¿¹co podstawowe prace pielê- XIX w. w stylu klasycystycznym i rozbudowany w 1877 r. gnacyjne i porz¹dkowe, Uk³ad kompozycyjny zachowany Do dnia dzisiejszego zachowa³a siê bogata dekoracja architek- i widoczny czeœæ powierzchni stanowi kwatera leœna parku toniczna, fragmenty wyposa¿enia wnêtrz, bogato zdobiona stanowi¹ca otulinê od strony drogi. stolarka drzwiowa. Budynek pa³acowy nie jest remontowany ani utrzymywany w nale¿ytym stanie. Na elewacjach widocz- Park w Nieczajnie w z³ym stanie, bez ¿adnych prac porz¹d- ne prowizoryczne przebudowy (zw³. kanalizacji) wykonywane kowych i sanitarnych. Uk³ad kompozycyjny do odtworzenia. przez lokatorów. Konieczne jest najszybsze przeprowadzenie Zlokalizowane na lewym brzegu rzeki Samicy za³o¿enie prac remontowych poniewa¿ katastrofalny stan techniczny dworsko-parkowe w Niemieczkowie jest jednym z najstar- obiektu stwarza zagro¿enie dla mieszkañców. Spêkane œcia- szych zachowanych na terenie gminy Oborniki. Dwór wznie- ny, odpadaj¹ce fragmenty tynków i detalu architektoniczne- siony w 1727 r. z pruskiego muru wype³nionego glin¹, go, bardzo silne zawilgocenie, z³y stan drewnianej konstrukcji parterowy, prawdopodobnie pierwotnie alkierzowy, z zacho- dachowej. Park pozbawiony bie¿¹cej pielêgnacji utrzymany w wan¹ stolark¹ okienn¹ i drzwiow¹ i elementami wyposa¿enia. z³ym stanie. Uk³ad kompozycyjny widoczny mo¿liwy do od- Za³o¿enie znajduje siê w rêkach prywatnych. W po³owie lat tworzenia choæ mocno zniekszta³cony. Wystêpuj¹ niekontro- 90-tych XX w. w³aœcicielka przeprowadzi³a remont pokrycia lowane wycinki drzew. Ozdob¹ parku jest imponuj¹cych dachowego i drewnianej konstrukcji dachowej dworu. Park rozmiarów pere³kowiec japoñski (Sophora japonica) rosn¹- utrzymany w stanie dostatecznym podstawowe prace pielê- cych w parku. gnacyjne wykonywane s¹ na bie¿¹co, uk³ad kompozycyjny Spichrz po³o¿ony na terenie zespo³u folwarcznego w £uko- zachowany, ciekawy drzewostan. wie zosta³ zbudowany w po³owie XIX w. Budynek trzykondy- Koœció³ parafialny p.w. Œw. Bart³omieja w Objezierzu gnacyjny, murowany, na planie wyd³u¿onego prostok¹ta, zosta³ zbudowany w 1550 r., staraniem kanonika poznañskie- z drewnianymi stropami, kryty naczó³kowym dachem. Spichrz go Stanis³awa Objezierskiego, na miejscu istniej¹cej wcze- jest u¿ytkowany do chwili obecnej, w dostatecznym stanie œniej romañskiej œwi¹tyni (prawdop. z I po³. XIII w.). Przez technicznym. Obiekt jest w³asnoœci¹ RSP „Jednoœæ Pracy” kolejne wieki bry³a koœcio³a ulega³a kolejnym przebudowom w £ukowie. i przekszta³ceniom. Do elementów romañskich dosz³y póŸno- Neogotycki koœció³ parafialny p.w. Œw. Miko³aja w Manie- gotyckie i póŸnobarokowe. Najstarsz¹ czêœæ koœcio³a stanowi wie zosta³ wzniesiony w 1876 r. Œwi¹tynia zbudowana na zachodnia partia nawy pozosta³a z pierwotnego romañskiego planie prostok¹ta z zakoñczonym trójbocznie prezbiterium, koœcio³a oraz wie¿a. Na miejscu romañskiej apsydy wzniesio- Dziennik Urzêdowy Województwa Wielkopolskiego Nr 111 — 11830 — Poz. 2053

no wschodni¹ czêœæ nawy. Przy niej, od strony pó³nocnej, Park w Objezierzu w dobrym stanie, uk³ad kompozycyjny pierwotn¹ zakrystiê zamieniono w 1914 r. na kaplicê Œw. parku wyraŸny i dobrze czytelny, prace zwi¹zane z utrzyma- Antoniego (na dole) i Œw. Anny (na górze) W 1860 r. rodzina niem parku prowadzone s¹ na bie¿¹co i w sposób prawid³o- Turnów ufundowa³a now¹ kaplicê Serca Jezusowego (od wy. Ciekawy stary drzewostan. Park z otaczaj¹cym ogrodze- po³udnia). W 1914 r. rozbudowano partiê wschodni¹ koœcio³a niem i brama wjazdowa w dobrym stanie. –nowe prezbiterium zamkniête trójbocznie (po zburzeniu za- Dom ludowy w Objezierzu powsta³ ok. 1905 r. prawdopo- mkniêcia prezbiterium z 1550 r.), dobudowano kruchty i dobnie przy okazji przebudowy pa³acu Turnów przez St. kaplicê grobow¹ rodu Turnów. W nowej kruchcie zachowany Boreckiego. Budynek ceglany, na planie prostok¹ta z dosta- przeniesiony z pd. muru nawy portal romañski. Na kamie- wionymi do krótszych boków prostok¹tnymi aneksami, po- niach odsadzki coko³owej zachowany ³aciñski napis („Hic przedzony pó³kolistym portykiem kolumnowym. Elewacje iacet Elene”). Œwi¹tynia wzniesiona z ceg³y na planie niere- rozcz³onkowane pilastrami, zdobione nadpro¿ami, arkadami, gularnym z dominuj¹c¹ masywna wie¿¹ od strony zachod- gzymsami. Obecnie budynek pe³ni funkcjê sali gimnastycznej niej. Przy obiekcie prowadzone s¹ na bie¿¹co prace remon- dla po³o¿onej w pobli¿u szko³y. W 2001 r. w³aœciciel – Gmina towe. W 2000 r. przeprowadzono wymianê rynien, opierzeñ Oborniki przeprowadzi³a remont dachu, w 2003 r. wykonano i obróbek blacharskich. W 2003 r. wykonano prace naprawcze remont elewacji frontowej. przy wiêŸbie dachowej. Zespó³ dworsko-parkowy w Ocieszynie, z wzniesionym w Na pd.-wsch. od koœcio³a zosta³a zbudowana w I æw. XIX koñcu XVIII w. klasycystycznym dworem. Budynek murowa- w. póŸnoklasycystyczna plebania. Parterowy ceglany budy- ny, parterowy, na planie prostok¹ta, od frontu wsparty na nek, na rzucie prostok¹ta, kryty dachem naczó³kowym z czterech kolumnach joñskich zwieñczony gzymsem z dekora- okienkiem powiekowym. Elewacje wzd³u¿ne rozcz³onkowane cja z z¹bków i wolich oczu. Prawdopodobnie na prze³omie XIX parzystymi pilastrami, ponad którymi biegnie fryz z tryglifami. i XX w. do dworu dobudowano ³¹cznik i oficynê. Rozpoczête Budynek plebani w dobrym stanie technicznym. na pocz¹tku lat 90-tych XX w. prace remontowe zosta³y Klasycystyczny pa³ac w Objezierzu zosta³ zbudowany dla przerwane na etapie rekonstrukcji wiêŸby dachowej, odtwo- Anieli z Kwileckich, ¿ony genera³a Wojciecha Wêgorzewskie- rzenia stropów i wykonaniu pokrycia dachowego z papy. go w³aœciciela Objezierza. W 1841 r. po przejœciu dóbr w rêce Zniszczeniu uleg³y pod³ogi z ceramicznymi kaflami, stolarka rodziny Turnów przebudowano poddasze, dach, portyk i okienna i drzwiowa, czêœciowo zosta³ skuty detal architekto- salon na piêtrze zgodnie z projektem Aleksandra d’Alphonse niczny. Przez d³ugi okres czasu dwór pozbawiony by³ stolarki de Saint-Omer. W latach 1905-6 do prostok¹tnego korpusu okiennej i drzwiowej, tynku, który zosta³ skuty wewn¹trz i z pa³acu dostawiono jednoosiowe boczne skrzyd³a oraz przebu- zewn¹trz, nara¿ony na dostêp osób trzecich. Po przejêciu dowano wnêtrza wg. projektu architekta Stanis³awa Boreckie- przez nowego w³aœciciela w 2003 r. przyst¹piono do kontynu- go. Budynek pa³acu trzykondygnacyjny, poprzedzony du¿ym acji prac remontowych. Park z dobrze zachowanym i czytel- dziedziñcem, przekryty czterospadowym dachem. Fasada nym uk³adem kompozycyjnym. Nowy w³aœciciel prowadzi rozcz³onkowana parzystymi pilastrami joñskimi w wielkim bie¿¹ce prace pielêgnacyjne i porz¹dkowe ale w ograniczo- porz¹dku, zamkniêtym belkowaniem, z boniowanym przyzie- nym zakresie. miem i portykiem czterokolumnowym na osi. W elewacji Park w Popówku zachowany w z³ym stanie, uk³ad kompo- ogrodowej trójboczny ryzalit z joñskimi pilastrami, poprze- zycyjny zatarty na skutek braku pielêgnacji. Prace porz¹dkowe dzony balkonem wspartym na 2 parach joñskich kolumienek. i sanitarne prowadzone s¹ w bardzo ograniczonym zakresie. Na parterze m.in. okr¹g³y salon, na piêtrze pomieszczenia reprezentacyjne – sala rotundowa, salon, salon muzyczny Po³o¿ony na niewielkim wzniesieniu koœció³ parafialny bogato zdobione dekoracj¹ stiukow¹. Po 1945 r. dobra prze- p.w. Œw. Katarzyny w Ro¿nowie zosta³ wzniesiony w 1798 r. sz³y na w³asnoœæ PGR Objezierze. Obecnie w pa³acu mieœci siê na miejscu wczeœniejszego drewnianego (z 1660 r. z fundacji Zespó³ Szkó³ Rolniczych. W 1995 r. przeprowadzono remont Stefana i Katarzyny Ro¿nowskich). Barokowa œwi¹tynia zbu- czêœci pomieszczeñ, w 1996 r. wykonano prace renowacyjne dowana kosztem Józefa Gliszczyñskiego, kasztelana biele- przy elewacjach pa³acu i pokryciu dachowym. Pomieszczenia chowskiego. Œwi¹tynia zbudowana z ceg³y, tynkowana. ze reprezentacyjne z czêœciowo zachowanym wyposa¿eniem skromnym detalem architektonicznym (parzyste pilastry) i wymagaj¹ podjêcia prac remontowo-konserwatorskich. malowid³ami z lat 60-tych XX w. Ostatni remont zosta³ przeprowadzony w latach 80-tych XX w. Budynek w dobrym Po³o¿ony na terenie parku na po³udnie od pa³acu domek stanie technicznym. Na po³o¿onym w pobli¿u cmentarzu ogrodnika, zosta³ wzniesiony w koñcu XVIII w. Po 1900 r. przykoœcielnym spoczywa Franciszek Mickiewicz, brat Adama nadbudowano piêtro oraz cieplarniê i skrzyd³o gospodarcze. Mickiewicza (zm. 1862 r.). Obiekt ceglany, na planie prostok¹ta zbli¿onego do kwadratu, z zachowanym póŸnobarokowym sklepieniem w piwnicy. Park dworski w Ro¿nowie w stanie z³ym. Prac pielêgnacyj- Dach dwuspadowy kryty dachówk¹ karpiówk¹. Na piêtro nych praktycznie nie prowadzi siê wcale. Uk³ad kompozycyjny prowadz¹ dodatkowe drewniane schody. Obecnie budynek czytelny choæ mocno zniekszta³cony na skutek braku pielê- jest w³asnoœci¹ prywatn¹. W latach 200-2001 zosta³ przebu- gnacji parku. Znacznym problemem jest tak¿e zabudowa dowany i wyremontowany bez uzgodnienia z Wielkopolskim drewniana – szopki kurniki nale¿¹ce do mieszkañców dworu Wojewódzkim Konserwatorem Zabytków w sposób ca³kowi- szpec¹ce otoczenie. W³asnoœæ Starostwa Powiatowego cie sprzeczny z zasadami sztuki konserwatorskiej. W wyniku w Obornikach. przeprowadzonego remontu obiekt utraci³ wiêkszoœæ substan- cji zabytkowej. Dziennik Urzêdowy Województwa Wielkopolskiego Nr 111 — 11831 — Poz. 2053

Dwór w Rudkach (ob. Oborniki-Rudki) zosta³ zbudowany do dawnej œwietnoœci. Park podzielony na dwie czêœci, czeœæ w pocz. XX w. stylem nawi¹zuj¹c do eklektycznej willi Budy- przy pa³acu stanowi w³asnoœæ prywatn¹, natomiast pozosta³¹ nek za³o¿ony na planie prostok¹ta z do³¹czonymi do naro¿y czeœæ przy wjeŸdzie nale¿y do Gminy Oborniki. Czeœæ przy pn-zach i pd-zach aneksami, dwukondygnacyjny z mieszkal- pa³acu jest zagospodarowana i trzymana w bardzo dobrym nym poddaszem. Dach kryty pierwotnie dachówk¹ cera- stanie natomiast czêœæ gminna jest u¿ytkowana praktycznie miczn¹, po wymianie pokrycia dachowego w latach 80-tych jako pastwisko i boisko. Park wymaga scalenia i prawid³owe- XX w. blach¹. Skromna dekoracja architektoniczna w postaci go zagospodarowania ca³oœci. gzymsu koronuj¹cego. Wnêtrze czêœciowo zdewastowane, Obiekty w z³ym stanie technicznym wymagaj¹ce przepro- du¿e zawilgocenie obiektu szczególnie w czêœci niezamieszka- wadzenia natychmiastowych prac remontowych: nej, odpadaj¹cy tynk. Konieczne jest przeprowadzenie w jak najszybszym czasie remontu generalnego. Park z wyraŸnymi - dwór w Go³aszynie –w³asnoœæ Skarbu Pañstwa w admini- granicami i zatart¹ kompozycj¹ za³o¿enia. Bez bie¿¹cej pielê- strowaniu Starostwa Powiatowego w Obornikach, obiekt gnacji, ³adnie po³o¿ony. Zespó³ jest w³asnoœci¹ ANR Oddzia³ bliski katastrofie budowlanej, zawilgocony, w wiêkszej w Poznaniu. czêœci pozbawiony tynków, orynnowania, nieremontowa- ny, czêœciowo nieu¿ytkowany, nie utrzymywany w nale¿y- Zabudowania gospodarcze w Rudkach, po³o¿one s¹ na tym stanie, konieczne przeprowadzenie remontu kapital- pó³noc od dworu. W ich sk³ad wchodz¹: stajnia z kuŸni¹, nego, obora stanowi¹ca przed³u¿enie stajni i magazyn paszowy. Zespó³ budynków gospodarczych jest po³¹czony w jeden - pa³ac w Go³êbowie- w³asnoœæ Skarbu Pañstwa (ANR ci¹g, o prostok¹tnym rzucie, kryty dwuspadowymi dachami Oddzia³ w Poznaniu), zamieszkany, zaniedbany, zawilgo- ró¿nej wysokoœci. Stajnia zosta³a przystosowana do funkcji cony, z odspojonymi tynkami, ubytkami cegie³, wprowa- mieszkalnej. Budynek na rzucie prostok¹ta, ceglany z dwu- dzonymi wtórnymi podzia³ami, obiekt kwalifikuje siê do spadowym dachem krytym eternitem. Budynek w katastrofal- remontu kapitalnego, nym stanie, spêkania widocznie zw³aszcza na œcianie pó³noc- - dwór w Górce – budynek dworu obecnie opuszczony, nej (du¿e pêkniêcie biegn¹ce przez ca³¹ wysokoœæ budynku). jedynie dozorowany, w skutek nieszczelnoœæ w pokryciu Konieczne wykwaterowanie mieszkañców ze wzglêdu na du¿e dachowym oraz silnego zawilgocenia obiektu przegni³a prawdopodobieñstwo katastrofy budowlanej. Magazyn pa- czêœæ stropów i grozi zawaleniem, widoczne zagrzybienie szowy oraz obora s¹ nieu¿ytkowane i opuszczone s¹ w ca³ego budynku, katastrofalnym stanie. Ulegaj¹ bardzo szybkiej destrukcji. - Kowanówko-zespó³ szpitalny d. lecznica przeciwgruŸlicza, W pobli¿u drogi prowadz¹cej z Obornik do Szamotu³, na czêœæ budynków zespo³u jest nieremontowana od wielu lewym brzegu Warty przy ujœciu rzeki Samicy Kiekrskiej lat, w wiêkszoœci poodpada³ tynk, widoczne zawilgocenie zlokalizowany zosta³ zespó³ m³yna - Ruks M³yn Za³o¿enie murów, konieczna impregnacja elementów drewnianych, powstawa³o etapami od koñca XVIII w. do 2 po³. XIX w. Do le¿alnie pn. i pd. nale¿y przywróciæ do stanu pierwotnego dnia dzisiejszego zachowa³y siê: „dworek” wzniesiony w 2 tzn. usun¹æ œcianki wykonane z pustaków, po³. XIX w oraz m³ynówka z k. XVIII w. Obydwa budynki wzniesione z ceg³y, z zachowan¹ drewnian¹ stolark¹, w - pa³ac w £ukowie – w³asnoœæ Skarbu Pañstwa (Starostwo bardzo dobrym stanie technicznym, nieprzebudowane, w³a- Powiatowe w Obornikach), wzniesiony w pocz. XIX w. snoœæ prywatna. budynek jest zamieszkany, nieremontowany, zachowany czêœciowo detal architektoniczny oraz wyposa¿enie wnê- Osowo Stare -park w stanie z³ym uk³ad kompozycyjny trza, na elewacjach widoczne dzia³ania budowlane prowa- s³abo czytelny park zaniedbany i niepielegnowany. dzone przez lokatorów we w³asnym zakresie (np. rury Zachowany m³yn wodny w Stobnicy jest jedynym pozo- kanalizacyjne), silne zawilgocenie, odspojone tynki, braki sta³ym do dnia dzisiejszego z grupy m³ynów w Stobnicy. w orynnowaniu, konieczne przeprowadzenie remontu Pozosta³e to „Dolnik” (u ujœcia do Warty), „Górnik”, „Papier- generalnego nia”. Zachowany m³yn to „Œrednik”. M³yn funkcjonowa³ do - klasztorek w Obornikach – w³asnoœæ Gminy Oborniki, lat 60-tych XX w. Budynek ceglany, dwukondygnacyjny, obiekt w katastrofalnym stanie, barokowe szczyty groz¹ z dwuspadowym dachem krytym dachówk¹ karpiówk¹. zawaleniem, W latach 90-tychXX w. przeprowadzono remont obiektu. Obecnie m³yn (od lat 90-tych XX w. w³asnoœæ prywatna) stoi - dwór w Rudkach – w³asnoœæ Skarbu Pañstwa (ANR zabezpieczony w stanie surowym. Oddzial w Poznaniu), obiekt czêœciowo zamieszkany, z ubytkami szyb w oknach, ubytkami w orynnowaniu, Za³o¿enie dworsko-parkowe w Urbaniu powsta³e ok. 1880 zawilgocony, niszczej¹cy, budynek kwalifikuje siê do r. Budynek dworu na rzucie prostok¹ta, dwukondynacyjny, remontu generalnego, przekryty sp³aszczonym dachem czterospadowym. Budynek pozbawiony detalu architektonicznego, w³asnoœæ ANR - park w Ro¿nowie znajduje siê w stanie bardzo z³ym, teren Oddzia³ w Poznaniu. jest zaroœniêty i zakrzaczony, bez ¿adnej pielêgnacji, do- datkowo w otoczeniu dworu znajduje siê znaczna iloœæ Zespó³ pa³acowo-parkowy w Wargowie za³o¿ony przez szpec¹cej zabudowy drewnianej typu szopki, gara¿e co rodzinê ¯ó³towskich w koñcu XIX w. Pa³ac wzniesiony w 1889 dodatkowo zniekszta³ca uk³ad kompozycyjny za³o¿enia. r. murowany, w stylu neorenesansowym. W 1991 r. spadko- (w³asnoœæ Starostwa Powiatowego w Obornikach). biercy w³aœcicieli, po odzyskaniu zdewastowanego ju¿ obiek- tu, przeprowadzili remont kapitalny budynku przywracaj¹c go Dziennik Urzêdowy Województwa Wielkopolskiego Nr 111 — 11832 — Poz. 2053

W dobrym stanie s¹ obiekty bêd¹ce w rêkach prywatnych 4.1.4. OBSZARY NAJWIÊKSZEGO ZAGRO¯ENIA DLA ZA- (Mi³owody, Wargowo, Ruks M³yn) oraz wiêkszoœæ obiektów BYTKÓW NIERUCHOMYCH sakralnych. Spoœród parków w dobrym stanie utrzymany jest W oparciu o plany inwestycyjne gminy mo¿na okreœliæ park w Wargowie – czeœæ prywatna przy dworze, park pa³a- obszary zagro¿one pod wzglêdem zachowania zabytków: cowy w Objezierzu, dworski w Mi³owodach, w trakcie prac rewaloryzacyjnych jest park w Ocieszynie, w stanie œrednim - trasy komunikacyjne - skala wspó³czesnej infrastruktury utrzymany jest park w Niemieczkowie i B¹blinie drogowej w znacznym stopniu przekracza skalê dawno ukszta³towanej przestrzeni, a natê¿enie ruchu ko³owego, 4.1.2. STAN ZACHOWANIA ZABYTKÓW RUCHOMYCH g³ównie ciê¿arowego, stwarza realn¹ groŸbê powstania WPISANYCH DO REJESTRU nieodwracalnych zniszczeñ dawnej tkanki mieszkaniowej. Wyp³ywa st¹d pilna potrzeba kontynuowania inwestycji, Obiekty ruchome wpisane do rejestru zabytków w wiêk- które maj¹ na celu odsuniêcie tras komunikacyjnych o szoœci zosta³y zewidencjonowane. Przy obiektach stanowi¹- szczególnie uci¹¿liwym ruchu. Droga wojewódzka nr 178 cych wyposa¿enie koœcio³ów prowadzone s¹ planowo prace relacji Oborniki – Wa³cz dawny trakt przebiegaj¹cy przez konserwatorskie. Inne obiekty w tym kocio³ parowy s¹ œrodek zespo³u staromiejskiego. Obecnie droga ta prze- w œrednim stanie technicznym, w z³ym stanie jest wyposa¿e- biega ulicami w obszarze Rynku i przy du¿ym natê¿eniu nie i wystrój pa³acowy w £ukowie i Objezierzu. ruchu, w tym ciê¿arowego stanowi du¿¹ uci¹¿liwoœæ dla mieszkañców i zagro¿enie dla substancji budowlanej tej 4.1.3. STAN ZACHOWANIA STANOWISK ARCHEOLO- czêœci miasta. GICZNYCH - generalnym problemem nie tylko w skali gminy lecz i 1. Stan zachowania stanowisk archeologicznych wpisanych powiatu jest lokalizacja wie¿ telefonii komórkowej oraz do rejestru zabytków: pojawiaj¹ce siê potencjalnie nowe zagro¿enie –elektrow- nie wiatrowe - wp³ywaj¹ca deprecjonuj¹co na panoramê a) stan zachowania nie wymagaj¹cy ¿adnych zabiegów miejscowoœci i zespo³ów zabytkowych, stanowi¹ca konku- konserwatorskich rencjê dla zabytkowej architektury – wie¿ koœcio³ów, bê- - cmentarzysko w Obornikach, po³o¿one na terenie d¹cych historycznymi dominantami obszarów wiejskich i lasu. staromiejskich. Tego typu inwestycje maj¹ niekorzystny wp³yw na ukszta³towanie zabytkowej przestrzeni jako ele- b) wymaga zmiany zagospodarowania terenu ment nie harmonizuj¹cy z krajobrazem kulturowym. Znisz- - grodzisko w miejscowoœci Objezierze, po³o¿one na czeniu ulegaj¹ wartoœci widokowe zabytku - przestrzenne- polu u¿ytkowanym rolniczo go za³o¿enia miejskiego oraz otaczaj¹cych zabytkowych obiektów o wartoœci lokalnej. c) wymagaj¹ badañ sonda¿owych w celu ustalenia stanu zachowania substancji zabytkowej - obszarami zagro¿onymi s¹ tereny dawnych cmentarzy szczególnie ewangelickich lub miejsca po cmentarzach. - osada i cmentarzysko w Kowalewku, stan. 3 i 12, Praktycznie wszystkie cmentarze ewangelickie podlegaj¹ osada w £ukowie i osada w Wargowie, po³o¿one na dewastacji. W wielu wypadkach zachowa³y siê w zasadzie polach u¿ytkowanym rolniczo. Ustalenie stanu ich tylko miejsca pocmentarne gdzie jedynym zachowanym zachowania zadecyduje o koniecznoœci zmiany elementem cmentarza jest jego drzewostan b¹dŸ grupa sposobu u¿ytkowania gruntu lub przeprowadzenia krzewów i zaroœli rosn¹ca w miejscu cmentarza – np. badañ ratowniczych na tych stanowiskach. Bogdanowo, Kowanowo, Kowanówko, Maniewo, Podle- 2. Stan zachowania zewidencjonowanych stanowisk arche- sie, S³onawy, Stobnica. W Pacholewie z cmentarza zacho- ologicznych wa³a siê jedynie kaplica u¿ytkowana obecnie jako kaplica rzymsko – katolicka. Na pozosta³ych cmentarzach ewan- Stanowiska archeologiczne nie wpisane do rejestru zabyt- gelickich zachowa³o siê po kilka czasami kilkanaœcie mogi³ ków, ujawnione g³ównie podczas badañ AZP, stanowi¹ pod- i nagrobków czêsto porozbijanych, zdekompletowanych, stawow¹ i najliczniejsz¹ grupê, która sk³ada siê na archeolo- czasami z czytelnymi inskrypcjami. Rzadko gdzie zacho- giczne dziedzictwo kulturowe. Z powodu ich liczebnoœci trud- wa³y siê inne elementy cmentarza np. w B¹blinie – znaj- no okreœliæ stan zachowania ka¿dego pojedynczego stanowi- duje siê krzy¿ cmentarny, w Nowo³oskoñcu – brama na ska archeologicznego. Z pewnoœci¹ mo¿na jedynie stwierdziæ, cmentarz, fragmenty ogrodzenia w Stobnicy, w Œlepucho- ¿e stanowiska po³o¿one na terenach niezabudowanych, nie- wie kraty metalowe ogradzaj¹ce mogi³y. Cmentarze kato- u¿ytkach i zalesionych nie wykazuj¹ siê stanem naruszenia ich lickie utrzymywane s¹ na ogó³ w dobrym stanie, jedynie substancji zabytkowej co kwalifikuje je do stanowisk najlepiej cmentarz w Kiszewie, nieczynny powoli niszczeje i zarasta zachowanych. dzikimi krzewami. W dobrym stanie utrzymywany jest W myœl art. 6 pkt 3 Ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. cmentarz wojenny w lasach ro¿nowickich. G³ównym pro- o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz.U. Nr 162, blemem jest tu brak œrodków finansowych na rewaloryza- poz. 1568) wszystkie zabytki archeologiczne – bez wzglêdu na cjê i utrzymanie oraz brak oznaczeñ i tablic informacyj- stan zachowania podlegaj¹ ochronie i opiece nych, - zagro¿one s¹ parki bêd¹ce w³asnoœci¹ Skarbu Pañstwa – w gminie Oborniki szczególnie zaniedbane s¹ parki Dziennik Urzêdowy Województwa Wielkopolskiego Nr 111 — 11833 — Poz. 2053

w Rudkach, Go³êbowie, Górce. S¹ to miejsca gdzie budyn- - wprowadzanie wolnostoj¹cych elementów kubaturowych ki dworów i pa³acu pozostawione s¹ bez dozoru (za nowej zabudowy (typu kioski itp.) oraz zauwa¿alne proble- wyj¹tkiem Go³êbiowa, w którym s¹ lokatorzy), a drzewo- my z jednorodn¹ stylistyk¹ tzw. ma³ej architektury (ogro- stan w parkach s³u¿y w okresie zimowym do pozyskiwania dzenia, nawierzchnia bulwaru – bruk lub kostka granitowa, drewna na opa³. Pozosta³e 2 zespo³y to w³aœciwie ju¿ tylko latarnie, s³upy og³oszeniowe, tablice informacyjne itd.). pozosta³oœci po parkach krajobrazowych. Tak¿e w z³ym - wprowadzanie elementów obcych stylowi – wp³yw na taki stanie jest park w Ro¿nowie. Du¿ym zagro¿eniem dla stan rzeczy maj¹ przekszta³cenia w³asnoœciowe obiektów parków s¹ tak¿e podzia³y dzia³ek prowadzone na terenach nieruchomych przez w³aœcicieli prywatnych czêsto wyko- parków. dalsz¹ konsekwencj¹ podzia³ów jest zmiana w³a- nuj¹cych prace przy zabytku bez wymaganego pozwolenia snoœci czêœci za³o¿enia jak sta³o siê w Wargowie, Ocieszy- konserwatorskiego w sposób niezgodny z zasadami sztuki nie gdzie zespo³y zosta³y podzielone czeœæ za³o¿enia jest i techniki konserwatorskiej np. dom ogrodnika w Objezie- utrzymana w dobrym stanie b¹dŸ prowadzone s¹ prace rzu rewaloryzacyjne natomiast pozosta³a czeœæ jest zaniedba- na. Podobnie w Mi³owodach z terenu parku zosta³a wy- - brak nowych funkcji dla obiektów architektonicznych dzielona czeœæ powierzchni i zamieniona na dzia³ki budow- zwi¹zanych z kolej¹, takie jak dworce kolejowe, magazyny, lane. W zwi¹zku z tym nale¿y zapobiegaæ podzia³om lokomotywownie, elementy infrastruktury technicznej. dzia³ek na terenach wpisanych do rejestru i d¹¿yæ do Wi¹¿e siê to z przekszta³ceniami strukturalnymi i w³asno- scalania powierzchni parków w rêku jednego w³aœciciela. œciowymi w obrêbie spó³ek PKP oraz ci¹g³ym zmniejsza- Kolejnym problemem dla za³o¿eñ parkowych jest brak niem ruchu kolejowego i zamykaniem nierentownych linii stref ochronnych istniej¹cych w starych planach zagospo- kolejowych. Lini¹ Oborniki-Wronki (od Obornik do Obrzyc- darowania przestrzennego. St¹d czêsto pojawiaj¹ siê za- ka), zainteresowany jest Urz¹d Miejski w Obornikach. Na miary lokalizowania tu¿ przy granicy parku lub w najbli¿- tym odcinku planowana jest likwidacja torów i w³¹czenie szym s¹siedztwie b¹dŸ to zak³adów lub urz¹dzeñ przemy- terenów do obwodnicy Obornik. Opuszczone obiekty PKP s³owych albo du¿ych ferm zwierzêcych jak to mia³o miej- w Obornikach - jak kolejowa wie¿a ciœnieñ, ulegaj¹ szyb- sce w Ocieszynie czy Niemieczkowie. Nale¿y wiec d¹¿yæ kiej degradacji. w planach zagospodarowania do tego aby w najbli¿szym - niewielka mo¿liwoœæ wykorzystania starych budynków s¹siedztwie parków nie lokalizowaæ inwestycji mog¹cych folwarcznych do nowoczesnej produkcji, niszczenie kom- niekorzystnie wp³ywaæ na warunki panuj¹ce w parkach. pozycji podwórza folwarcznego oraz charakteru zachowa- - niedostatek œrodków publicznych na rewitalizacje. nej zabudowy. Budynki te wymagaj¹ przeróbek i adaptacji, a w wielu przypadkach równie¿ znalezienia nowej funkcji. - brak powszechnej œwiadomoœci realnej i potencjalnej Z tych powodów w z³ym stanie jest wiele obiektów wartoœci zasobów kulturowych, folwarcznych na terenie gminy. S¹ to miêdzy innymi - degradacja spowodowana wymogami wspó³czesnoœci zabudowania folwarczne w Wargowie, Nieczajnie, Cieszy- i w zwi¹zku z tym prowadzonymi adaptacjami i remontami nie, Lulinie. W katastrofalnym stanie jest wiêkszoœæ zacho- obiektów zabytkowych. Likwidacja oryginalnych elemen- wanych zabudowañ, jedynego z terenu gminy wpisanego tów dekoracji architektonicznej, zdobionej stolarki okien- do rejestru zabytków, zespo³u folwarcznego w Rudkach. nej, drzwiowej, klatek schodowych, dawnych witryn skle- Do remontu kwalifikuj¹ siê tak¿e 2 spichlerze wpisane do powych, wprowadzanie wspó³czesnych materia³ów bu- rejestru zabytków w £ukowie i Go³aszynie. dowlanych typu blacha dachówkopodobna, w miejsce - brak regulacji prawnych odnoœnie praw w³asnoœci (usta- ceramicznych pokryæ dachowych, okien z PVC oraz ocie- wa reprywatyzacyjna), co w przypadku sk³adanych rosz- planie p³ytami styropianowymi - prowadzi do degradacji czeñ przez spadkobierców ostatnich w³aœcicieli powoduje pojedynczych obiektów a tak¿e ca³ych obszarów starej wstrzymanie przygotowywanych przez ANR przekszta³ceñ zabudowy, pozbawiaj¹c je charakterystycznego klimatu a w³asnoœciowych i skutkuje brakiem mo¿liwoœci zbycia co za tym idzie wartoœci turystycznych. Zagro¿enie to nieruchomoœci. dotyczy zabytkowego, historycznego wnêtrza urbanistycz- nego i zespo³u budowlanego samych Obornik, wpisanego do rejestru zabytków, a tak¿e pozosta³ych obiektów 4.1.5. ISTOTNE ZAGRO¯ENIA DLA ZABYTKÓW ARCHE- z terenu gminy posiadaj¹cych walory historyczne, a nie OLOGICZNYCH objêtych wpisem. Podstawowym zagro¿eniem dla stanowisk archeologicz- - znaczenie nowej zabudowy lokalizowanej w obrêbie nych oraz nawarstwieñ kulturowych s¹ wszelkie inwestycje zespo³ów staromiejskich- wprowadzanie w dawne œród- zwi¹zane z zabudowaniem i zagospodarowaniem terenu, mieœcia nowoczesnej wielkokubaturowej zabudowy, pro- które wymagaj¹ prowadzenia prac ziemno-budowlanych. blemy z respektowaniem sta³ych zasad kszta³towania Aby zapobiec zniszczeniu stanowisk archeologicznych oraz architektury w odniesieniu do zabytkowej zabudowy miej- nawarstwieñ kulturowych, prace ziemne prowadzone w stre- skiej oraz harmonijnym wprowadzeniem nowego budow- fie ochrony stanowisk archeologicznych wymagaj¹ prowa- nictwa - wymogiem koniecznym przy projektowaniu jest dzenia badañ archeologicznych w zakresie uzgodnionym dopasowanie nowych budynków gabarytami do istniej¹cej z Wielkopolskim Wojewódzkim Konserwatorem Zabytków. historycznej zabudowy, zachowanie tradycyjnych kszta³tów Jest to szczególnie wa¿ne podczas takich inwestycji jak dachów, ceramicznych pokryæ, stonowanej kolorystyki, budowa budynków mieszkalnych i us³ugowych oraz inwesty- Dziennik Urzêdowy Województwa Wielkopolskiego Nr 111 — 11834 — Poz. 2053

cje liniowe: przy³¹cza kanalizacji deszczowej, sanitarnej, gazo- W oparciu o istniej¹ce plany inwestycyjne mo¿na wymieniæ wej, telekomunikacyjnej. obszary na terenie gminy, zagro¿onych pod wzglêdem zacho- wania zabytków archeologicznych. Zadania te wymagaj¹ pro- Natomiast realizacja inwestycji takich jak budowa auto- wadzenia badañ archeologicznych ze wzglêdu na niszcz¹cy strad, obwodnic, dróg, zbiorników retencyjnych, eksploatacja charakter ich prac ziemnych. Na terenie gminy priorytetowe piaœnic i ¿wirowni, kopalnie kruszywa bezwzglêdnie wymaga zamierzenia inwestycyjne wi¹¿¹ siê przede wszystkim z funk- prawid³owego rozpoznania terenu pod wzglêdem faktycznej cjonowaniem uk³adu drogowego, systemem wodno-kanaliza- iloœæ stanowisk archeologicznych oraz przeprowadzenia ra- cyjnym oraz rozwojem infrastruktury spo³ecznej: towniczych badañ wykopaliskowych na wytypowanych sta- nowiskach. Z uwagi na szerokop³aszyznowy zakres prac ziem- Budowa i modernizacja sieci wodoci¹gowej nych charakteryzuj¹cy tego typu przedsiêwziêcia budowlane, - Kiszewo – Stobnica w bezpowrotny sposób niszczy siê substancjê zabytkow¹ i obiekty archeologiczne. - Go³êbowo Nale¿y pamiêtaæ równie¿ o pracach ziemno-budowlanych - £ukowo- ¯erniki zwi¹zanych z przebudow¹ lub rozbiórk¹ budynków wpisa- - Go³aszyn (nowe osiedle) nych do rejestru zabytków i ujêtych w ewidencji zabytków. Towarzysz¹ce im badania archeologiczne s¹ niezwykle istot- - D¹brówka Leœna (planowane osiedle) ne w procesie rekonstrukcji dawnej zabudowy. Przebudowa uk³adów urbanistycznych, ruralistycznych Budowa i modernizacja sieci kanalizacji sanitarnej i za³o¿eñ pa³acowo-parkowych prowadzi czêsto do naruszenia Kanalizacja sanitarna œredniowiecznych i nowo¿ytnych nawarstwieñ kulturowych. W zwi¹zku z tym wszystkie prace ziemne wymagaj¹ jednocze- - oczyszczalnie przyzagrodowe wsi Popówko, Sycyn, snego prowadzenia badañ archeologicznych. Wyniki badañ Osowo Nowe i Stare, Przeciwnica, Ruks M³yn, Wymys³o- czêsto stanowi¹ jedyn¹ dokumentacjê nastêpuj¹cych po so- wo, Wychowaniec, Górka, Go³êbowo, Antonin, Œlepucho- bie epizodów osadniczych. na tym terenie. Pozwalaj¹ skory- wo, ¯ukowo, Sepno, ¯erniki, B¹blin, B¹blinek, S³awienko, gowaæ, uszczegó³owiæ i potwierdziæ dane ze Ÿróde³ pisanych. Niemieczkowo, Chrustowo, Kiszewko Pozyskany w trakcie badañ materia³ ruchomy umo¿liwia - D¹brówka Leœna uzupe³nienie danych o kulturze materialnej oraz statusie spo³ecznym i zawodowym mieszkañców. Dlatego wa¿ne jest - Pacholewie wype³nianie przez inwestorów wymogów konserwatorskich - Uœcikówiec okreœlonych przez Wielkopolskiego Wojewódzkiego Konser- watora Zabytków w Poznaniu. - Œwierkówki Zagro¿eniem dla dziedzictwa archeologiczne jest te¿ - Lulin rozwój turystyki zw³aszcza nad jeziorami i w obszarach le- - Go³aszyn œnych. Tereny te atrakcyjne pod wzglêdem rekreacyjnym czêsto by³y równie¿ okupowane przez ludzi w pradziejach i - Ocieszyn wczesnym œredniowieczu. Dostêp do wody, który stanowi³ - Kiszewo podstawê egzystencji osadniczej umo¿liwia³ tworzenie nie- zwykle licznych osad o metryce siêgaj¹cej od epoki kamienia - Maniewo po czasy nowo¿ytne. Powierzchnia zasobów leœnych w jakie obfituje gmina Modernizacja i budowa przepraw mostowych Oborniki mo¿e zawieraæ te najcenniejsze stanowiska arche- - Budowa nowej przeprawy przez Wartê w ramach budowy ologiczne do których nale¿¹ grodziska, kurhany i cmentarzy- obwodnicy S11 ska. Nale¿y zwróciæ zatem szczególn¹ uwagê na inwestycje podejmowane na tym terenie. - Remont mostu na rzece Warcie Istotne zagro¿enie dla zachowania substancji zabytkowej - Budowa przeprawy przez Wartê, ³¹cz¹cej ul.Szamotulsk¹ stanowisk archeologicznych zlokalizowanych w obrêbie pó³ z ul.Obrzyck¹ w Obornikach uprawnych stanowi g³êboka orka. Niektóre zagro¿enia poja- wi³y siê w ci¹gu ostatnich lat, jak na przyk³ad dzia³alnoœæ tzw. Budowa obwodnic miasta Oborniki poszukiwaczy skarbów z wykrywaczami metali, których roz- miarów nie potrafimy oceniæ. Dzia³alnoœæ ta szczególnie - Budowa obwodnicy na odc.trasy nr 11 z Ocieszyna do zagra¿a cmentarzyskom oraz grodziskom zlokalizowanym na Ro¿nowa, wraz z wêz³ami, d³.11 km, terenie gminy. Wiele zagro¿eñ wynika z przyspieszonego - Budowa obwodnicy pó³nocnej miasta, w ci¹gu drogi woj. rozwoju gospodarczego– jak ju¿ wspomniano u¿ycie ciê¿kie- nr 178 go sprzêtu w rolnictwie, rozwój budownictwa i budowa dróg.

Budowa i modernizacja oœwietlenia 4.1.6 OBSZARY NAJWIÊKSZEGO ZAGRO¯ENIA DLA STA- NOWISK ARCHEOLOGICZNYCH - Oœwietlenie drogowe na terenie miasta i gminy Dziennik Urzêdowy Województwa Wielkopolskiego Nr 111 — 11835 — Poz. 2053

Rozwój turystyki 4.2. UWARUNKOWANIA WYNIKAJ¥CE ZE STUDIUM UWARUNKOWAÑ I KIERUNKÓW ZAGOSPODAROWANIA - Urz¹dzanie terenów turystyczno – rekreacyjno –sporto- PRZESTRZENNEGO GMINY OBORNIKI wych wzd³u¿ rzeki We³ny i Warty W rozdziale III Diagnoza stanu istniej¹cego pkt 4 pt. Rozbudowa i modernizacja sieci dróg gminnych „Œrodowisko kulturowe” okreœlono lokalizacjê obiektów i obszarów wpisanych do rejestru zabytków oraz ujêtych - Budowa drogi we wsi Maniewo w ewidencji dla miasta i gminy, które maj¹ stanowiæ materia³ - budowê infrastruktury drogowej na terenach objêtych pomocniczy przy opracowywaniu miejscowych planów zago- kanalizacj¹: Bielawy, Kowanówko i Ro¿nowo – I, II, III, spodarowania przestrzennego, wymieniono obiekty wpisane IV – etap do rejestru zabytków oraz z inne obiekty o cechach zabytko- wych nie posiadaj¹ce wpisów do rejestru: zespo³y pa³acowe - Budowa drogi dojazdowej do gruntów rolnych i folwarczne, parki, zagrody, inne obiekty, cmentarze. w Nowo³oskoñcu. Scharakteryzowano stan zachowania zasobów osadnic- - Budowa drogi w Uœcikówcu twa pradziejowego i historycznego na terenie Gminy Oborniki - Budowa drogi w Bogdanowie oraz przedstawiono ich pe³n¹ ewidencjê. Zarejestrowano 55 cmentarzysk, 248 osad, ponad 400 punktów osadniczych, - Budowa drogi S³awienko –Uœcikowo ponad 150 œladów osadniczych z ró¿nych okresów pradzie- - Budowa drogi w D¹brówce Leœnej przy ul. Nowej jów, 3 skarby, 2 grodziska z adnotacj¹, ¿e przy wydawaniu wszelkich decyzji i wytycznych nale¿y sprawdziæ szczegó³owo - Budowa dróg osiedlowych w Bogdanowie w materia³ach archeologicznych. Teren samego miasta zosta³ - Budowa dróg i chodników w Go³aszynie uznany za obszar zabytkowy. - Budowa drogi w D¹brówce Leœnej przy ul. G³ównej W rozdziale IV Uwarunkowania rozwoju gminy w pkt 1 wraz z odprowadzeniem wód opadowych. (d³.400,0 „Uwarunkowania rozwoju gminy wynikaj¹ce z dotychczaso- mb) wego zainwestowania terenu” z jeden z priorytetów uznano zachowanie na obszarach wiejskich historycznie ukszta³towa- - Budowa drogi na trasie Objezierze-Nieczajna wraz z nej zabudowy koncentruj¹cej siê wokó³ zespo³ów pa³aco- odprowadzeniem wód opadowych. (ok.d³.1,8 km) wych, dworskich czy folwarcznych podlegaj¹cych ochronie - Budowa nawierzchni drogi prowadz¹cej przez Rudki, konserwatorskiej. stanowi¹cej po³¹czenie drogi woj.nr 178 z drog¹ kra- W pkt 3 „Uwarunkowania rozwoju gminy wynikaj¹ce ze jow¹ nr 11 stanu ochrony œrodowiska przyrodniczego” jako wymagaj¹ce - Budowa naw. drogi przy ul. Szkolnej w D¹brówce szczególnego traktowania ze wzglêdu na walory œrodowiska Leœnej wraz z odprowadzeniem wód z pow. jezdni przyrodniczego wymieniono min. obszary chronionego krajo- Budowa dogi w D¹brówce Leœnej przy ul. Nad Stawa- brazu, na których nale¿y zakazaæ wprowadzania obiektów mi wraz z odprowadzeniem wód opadowych. (d³.400,0 szkodliwych dla œrodowiska i degraduj¹cych krajobraz. mb) W pkt 4 „Uwarunkowania rozwoju gminy wynikaj¹ce - Budowa drogi na trasie Niemieczkowo-Przeciwnica z ochrony wartoœci kulturowych i krajobrazowych” zauwa¿o- wraz z odprowadzeniem wód opadowych. (2, 1 km) no, ¿e dobrze utrzymane i w³aœciwie wyeksponowane zasoby kulturowe mog¹ stanowiæ o atrakcyjnoœci turystycznej terenu. - Budowa dróg w ¯ernikach Jako najwiêksze zagro¿enie dla zachowania dziedzictwa uzna- - Budowa drogi na trasie Wychowaniec-Górka no brak œwiadomoœci spo³ecznej odnoœnie potrzeby chronie- nia tych zasobów i brak œrodków finansowych na utrzymanie - Budowa drogi ¯ukowo- Œlepuchowo ich na odpowiednim poziomie. Z powodu zak³adanego stop- - Budowa drogi na trasie Ocieszyn II – Maniewo niowego rozwoju jednostek osadniczych i brak radykalnych przekszta³ceñ funkcjonalno-przestrzennych na terenie gminy - Budowa nawierzchni drogi przy ul.Ogrodowej nie znaleziono specjalnych innych zagro¿eñ dla zasobów w D¹brówce Leœnej wraz z odprowadzeniem wód dziedzictwa kulturowego. opadowych z pow. Jezdni Wœród ograniczeñ wynikaj¹cych z ochrony zabytków - Budowa drogi na odcinku ¯ukowo-Œlepuchowo wymienione zosta³y: - Budowa drogi Wargowo – Ocieszyn - koniecznoœæ uzgadniania lub opiniowania wszelkich zmian - Budowa dróg osiedlowych Ro¿nowo, Kowanówko przez w³aœcicieli lub u¿ytkowników obiektów zabytko- (kontynuacja) wych, - Budowa dróg w £ukowie - obowi¹zek uwzglêdnienia wytycznych konserwatorskich przy wydawaniu decyzji o warunkach zabudowy i zago- - Budowa dróg w Sycynie spodarowania terenu oraz koniecznoœæ dbania o miejsca pamiêci narodowej, Dziennik Urzêdowy Województwa Wielkopolskiego Nr 111 — 11836 — Poz. 2053

- obowi¹zek uwzglêdniania wytycznych konserwatorskich wisk archeologicznych, poniewa¿ obiekty archeologiczne i uzgadniania wszelkich inwestycji z „.Konserwatorem mog¹ zalegaæ tak¿e w s¹siedztwie wyznaczonego na pod- Zabytków Archeologicznych” na obszarach ochrony stawie obserwacji powierzchniowej zasiêgu stanowiska archeologiczno-konserwatorskiej oraz w obrêbie uk³adu urbanistycznego. W rozdziale VI Ustalenia dla poszczególnych form zago- W pkt 9 „Wnioski z wystêpuj¹cych uwarunkowañ” za spodarowania terenów Pkt A. jako tereny zabudowy mieszka- najpilniejsz¹ potrzebê uznano wyeliminowanie ruchu tranzy- niowej wymagaj¹ce szczególnego potraktowania uznano te- towego z obszaru œródmiejskiego. reny zabudowy mieszkaniowej po³o¿one w obrêbie zabytko- wego uk³adu urbanistycznego, tereny zabudowy mieszkanio- Rozdzia³ V Kierunki rozwoju przestrzennego gminy. Pkt 1 wej po³o¿onej w obszarach objêtych ochron¹ archeologiczn¹, „Cele rozwoju gminy” jako g³ówny cel rozwoju okreœlono obiekty objête ochron¹ konserwatorsk¹ wzrost dobrobytu mieszkañców gminy a jednym z celów strategicznych, za pomoc¹ którego mo¿na go osi¹gn¹æ jest zachowanie i podniesienie walorów istniej¹cego œrodowiska 4.3. UWARUNKOWANIA WYNIKAJ¥CE Z MIEJSCOWYCH kulturowego. PLANÓW ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO. W pkt 2 „Podzia³ przestrzeni gminy” za obszary wy³¹czone Zgodnie z Ustaw¹ z dnia 27 marca 2007 r. o planowaniu spod zabudowy uznano tereny cenne przyrodniczo w tym i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 203 r. Nr 80 parki podworskie, a za obszary z ograniczeniami dla zabudo- po.717) wiêkszoœæ planów utraci³a w 2004 r. moc prawn¹. wy min. obszary chronionego krajobrazu. Nowe plany miejscowe obejmuj¹ fragmentaryczne czêœci obszaru gminy. W pkt 3 „Zasady i kierunki rozwoju struktur funkcjonalno- przestrzennych” przyjêto, ¿e gminê musi cechowaæ zrówno- Na terenie gminy obowi¹zuj¹ nastêpuj¹ce miejscowe pla- wa¿ony rozwój spo³eczno-gospodarczy. Okreœlono elementy ny zagospodarowania przestrzennego, w których uwzglêdnio- podlegaj¹ce ochronie. no zasady ochrony dziedzictwa archeologicznego: W pkt 4 „Kierunki ochrony i kszta³towania œrodowiska UŒCIKOWO, uchwa³a nr VI/25/99 z dnia 09.02.1999 r. - przyrodniczego” zaproponowano w celu zabezpieczenia rów- Zmiana miejscowego planu zagospodarowania przestrzenne- nowagi ekologicznej zachowanie pomników przyrody, par- go miasta Oborniki i fragmentów gm. Oborniki obejmuj¹c¹ ków dworskich (17 parków zapisanych do rejestru zabytków, dz. nr 155 w UŒCIKOWIE, gm. Oborniki 4 nie posiadaj¹ce ewidencji, 2 parki uznane za wiejskie) – - w rozdziale II USTALENIA SPECJALNE pkt 3: Z uwagi na wymagaj¹cych konserwacji, pielêgnacji i przywrócenia ich znaczny zakres robót ziemnych inwestor jest zobowi¹zany zabytkowego charakteru, w tym celu wprowadzono ograni- do uzgodnienia terminów i sposobu ich prowadzenia czenie dzia³alnoœci gospodarczej cz³owieka poprzez zakaz z Konserwatorem Zabytków Archeologicznych na woje- lokalizacji obiektów uci¹¿liwych dla œrodowiska i degraduj¹- wództwo poznañskie cych krajobraz W pkt 5 „Zasady ochrony dóbr kultury” – wymienione BOGDANOW0, uchwa³a nr XLIX/370/2005 z dnia zosta³y formy ochrony w oparciu o ustawê o ochronie dóbr 28.10.2005 r. –miejscowy planu zagospodarowania przestrzen- kultury z dnia 15 lutego 1962 r.: nego, zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna dz. nr 74/25 - systematyczne korygowanie wykazu zabytków, w BOGDANOWIE - obowi¹zek uzgadniania przez w³aœcicieli i u¿ytkowników - w §3 pkt 3 z uwagi na lokalizacjê w obszarze planu z Wielkopolskim Wojewódzkim Konserwatorem Zabytków stanowisk archeologicznych, bêd¹cych pod ochron¹ kon- wszelkich zmian dot. funkcji, formy, detali, wystroju wnêtrz serwatorsk¹, ustala siê dla planu miejscowego warunek, oraz opiniowania przez W K Z w zakresie zmian w obiek- ¿e prace ziemne wymagaj¹ badañ archeologicznych tach cennych kulturowo w zakresie uzgodnionym pozwoleniem WWKZ. - obowi¹zek uwzglêdniania przez Urz¹d Miasta i Gminy - na za³¹czniku graficznym oznaczono „teren stanowisk wytycznych konserwatorskich przy wydawaniu decyzji archeologicznych” o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla obiektów objêtych ochron¹ lub bêd¹cych w ich s¹siedz- OBORNIKI, uchwa³a nr XI/82/2007 z dnia 25.05.2007 r. twie, –miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, zabudo- - otoczenie pamiêci¹ miejsc pamiêci narodowej i nieczyn- wa mieszkaniowa jednorodzinna dz. nr 287/4, 165/1, 164/1, nych cmentarzy, 163/1, 162/1, 288/1 i 166 w OBORNIKIKACH w §2: - w zakresie ochrony krajobrazu przestrzeganie przez gminê - pkt 1 Je¿eli w niniejszej uchwale jest mowa o: 9) granicy ustaleñ obowi¹zuj¹cych miejscowych planów zagospoda- stanowiska archeologicznego-nale¿y przez to rozumieæ rowania przestrzennego studium, teren zewidencjonowany przez WWKZ, rozpoznanej archeologicznie rozleg³ej osady pradziejowej o du¿ym - na obszarach ochrony archeologiczno-konserwatorskiej rozucie ceramiki na powierzchni pkt 2 Obowi¹zuj¹ce oraz w obrêbie uk³adu urbanistycznego uzgadnianie inwe- ustalenia planu stanowi¹ 1) znajduj¹ce siê na rysunku stycji z Wojewódzkim Konserwatorem Zabytków, oraz planu: e) granica stan. arche. orientacyjnie traktowanie zasiêgu zaznaczonych stano- Dziennik Urzêdowy Województwa Wielkopolskiego Nr 111 — 11837 — Poz. 2053

- w §3 otrzymaniem pozwolenia na budowê wszelkich prac ziem- nych zw. z zabudowaniem i zagospodarowaniem terenu, - pkt 4 W zakresie zasad ochrony dziedzictwa kulturowego celem ustalenia obowi¹zuj¹cego inwestora zakresu prac i zabytków oraz dóbr kultury wspó³czesnej ustala siê: archeologicznych a) w miejscu oznaczonym na rysunku planu jako stanowi- sko archeologiczne, obowi¹zek prowadzenia badañ arche- ologicznych podczas robót ziemnych przy realizacji inwe- 4.4. UWARUNKOWANIA WYNIKAJ¥CE Z OCHRONY PRZY- stycji, w zakresie uzgodnionym z WWKZ, b) obowi¹zek RODY I RÓWNOWAGI EKOLOGICZNEJ ochrony znalezisk archeologicznych zgodnie z przepisami Na terenie gminy znajduj¹ siê 2 rezerwaty, w których odrêbnymi ochronie podlegaj¹: w rezerwacie „Do³êga” przedmiotem - w §4 ochrony jest skrzyp olbrzymi, w rezerwacie „S³onawy” zajmu- j¹cym odcinek rzeki We³ny o d³ugoœci ok. 1 km, przedmiotem - pkt 4, W zakresie zasad ochrony dziedzictwa kulturowego ochrony jest zabezpieczenie i ochrona tarliska w We³nie, i zabytków oraz dóbr kultury wspó³czesnej ustala siê: a) obowi¹zek prowadzenia badañ archeologicznych pod- Na terenie gminy znajduj¹ siê nastêpuj¹ce obiekty objête czas robót ziemnych przy realizacji inwestycji, w zakresie ochron¹ jako pomniki przyrody uzgodnionym z WWKZ, b) obowi¹zek ochrony znalezisk a) B¹blin – sosna zwyczajna, archeologicznych zgodnie z przepisami odrêbnymi b) Objezierze – 1 kasztanowiec zwyczajny, 2 platany klono- - w §5 listne, 3 topole bia³e, 1 buk zwyczajny, 1 jesion wspania³y, - pkt 1, 2) w zakresie wymagañ wynikaj¹cych z potrzeb 1 d¹b szypu³kowy, 3 lipy drobnolistne, kszta³towania przestrzeni publicznych oraz parametrów c) Niemieczkowo topola bia³a, d¹b szypu³kowy i wskaŸników kszta³towania zabudowy oraz zagospodaro- wani terenu, ustala siê: g) nakaz, w miejscu oznaczonym d) Ro¿nowo 2 lipy drobnolistne, 3 wi¹zy szypu³kowe, 2 klony na rysunku planu jako stanowisko archeologiczne, obo- zwyczajne, 2 dêby szypu³kowe, platan klonolistny wi¹zek prowadzenia badañ archeologicznych podczas robót e) Podlesie - d¹b szypu³kowy ziemnych przy realizacji inwestycji, w zakresie uzgodnio- nym z WWKZ, h) obowi¹zek ochrony znalezisk archeolo- f) Lulin – 2 jesiony wynios³e gicznych zgodnie z przepisami odrêbnymi g) Marylówka - d¹b szypu³kowy - w §6 h) Stobnica – 2 dêby szypu³kowe - pkt 1, 2) w zakresie wymagañ wynikaj¹cych z potrzeb i) Ocieszyn – robinia akacjowa kszta³towania przestrzeni publicznych oraz parametrów i wskaŸników kszta³towania zabudowy oraz zagospodaro- j) Objezierze – grupa 9 lip drobnolistnych wani terenu, ustala siê: e) obowi¹zek prowadzenia badañ k) Stobnica – grupa 6 sosen zwyczajnych archeologicznych podczas robót ziemnych przy realizacji inwestycji, w zakresie uzgodnionym z WWKZ, f) obowi¹- Ochronie podlega tak¿e aleja zabytkowa d³ugoœci zek ochrony znalezisk archeologicznych zgodnie z przepi- ok. 50 m. prowadz¹ca z Obornik do Go³aszyna, pomiêdzy sami odrêbnymi cegielni¹ a ¿wirowni¹ utworzona przez drzewa igliczni trójcie- niowej, 17 parków wpisanych do rejestru zabytków oraz - w §7 6 parków zabytkowych nie posiadaj¹cych wpisu. - pkt 1, 2) w zakresie wymagañ wynikaj¹cych z potrzeb kszta³towania przestrzeni publicznych oraz parametrów 4.5. UWARUNKOWANIA WEWNÊTRZNE OCHRONY i wskaŸników kszta³towania zabudowy oraz zagospodaro- ZABYTKÓW ARCHEOLOGICZNYCH wani terenu, ustala siê: j) obowi¹zek prowadzenia badañ archeologicznych podczas robót ziemnych przy realizacji 1. Respektowanie wyznaczonych stref ochrony stanowisk inwestycji, w zakresie uzgodnionym z WWKZ, k) obowi¹- archeologicznych na za³¹cznikach graficznych przy sporz¹- zek ochrony znalezisk archeologicznych zgodnie z przepi- dzaniu dokumentów planistycznych sami odrêbnymi 2. Wprowadzenie zapisu zapewniaj¹cego prawid³ow¹ ochro- - na za³¹czniku graficznym oznaczono „granica stanowiska nê archeologicznego dziedzictwa kulturowego w stosunku archeologicznego” do stref wystêpowania stanowisk archeologicznych oraz obszarów chronionych tj. uk³adów urbanistycznych, rura- listycznych, za³o¿enia pa³acowo-parkowe, cmentarze, obiek- OBORNIKI, uchwa³a nr LII/382/05 z dnia 09.12.2005 r - ty wpisane do rejestru zabytków i ujête w ewidencji miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, pod za- zabytków: budowê gospodarczo-przemys³ow¹, dz. nr 956, 957/3, 957/4, 957/5, 960, 1239/2, 1239/3 OBORNIKI „Prace inwestycyjne, w tym ziemne zwi¹zane z budownic- twem i zagospodarowaniem terenu, w obrêbie obszarów - w §13 chronionych i stref wystêpowania stanowisk archeolo- - pkt 11 dla ochrony archeologicznego dziedzictwa kulturo- gicznych, wymagaj¹ uzgodnienia z WUOZ, który okreœli wego ustala siê obowi¹zek uzgodnienia z WUOZ przed warunki realizacji inwestycji.” Dziennik Urzêdowy Województwa Wielkopolskiego Nr 111 — 11838 — Poz. 2053

3. Dla ochrony stanowisk archeologicznych wpisanych do - okreœlenie warunków wspó³pracy z w³aœcicielami zabyt- rejestru zabytków istnieje koniecznoœæ uwzglêdniania za- ków, eliminuj¹c sytuacje konfliktowe zwi¹zane z wykorzy- kazu prowadzenia wszelkich robót budowlanych oraz prze- staniem zabytków, mys³owych na terenie w/w stanowisk, a prace porz¹dko- - podejmowanie przedsiêwziêæ umo¿liwiaj¹cych tworzenie we prowadzone w ich obrêbie wymagaj¹ uzgodnienia z miejsc pracy zwi¹zanych z opiek¹ nad zabytkami WWKZ.

6. KIERUNKI DZIA£AÑ DLA REALIZACJI GMINNEGO 5. CELE GMINNEGO PROGRAMU OPIEKI NAD ZABYT- PROGRAMU OPIEKI NAD ZABYTKAMI. KAMI. Opracowanie Gminnego Programu Opieki nad Zabytkami 6.1.1. SPORZADZENIE GMINNEJ EWIDENCJI ZABYTKÓW gminy Oborniki ma na celu poprawê stanu zachowania NIERUCHOMYCH. lokalnego dziedzictwa kulturowego w oparciu o istniej¹ce instrumenty prawne i dzia³ania ochronne - wykonanie aktualnej gminnej ewidencji zabytków w formie kart adresowych zabytków nieruchomych, Poni¿sze cele wynikaj¹ z art. 87 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami: - sporz¹dzenie kopii kart adresowych i przekazanie so³ty- som oraz radnym w ka¿dym w ka¿dym so³ectwie po 1 egz. - w³¹czenie problemów ochrony zabytków do systemu za- kart adresowych z terenów im podleg³ych, w celu syste- dañ strategicznych, wynikaj¹cych z koncepcji przestrzen- matycznego monitorowania obiektów, nego zagospodarowania kraju i gminy - Sporz¹dzenie mapy dziedzictwa kulturowego gminy - uwzglêdnienie uwarunkowañ ochrony zabytków, w tym z naniesion¹ lokalizacj¹ obiektów i obszarów chronionych, krajobrazu kulturowego i dziedzictwa archeologicznego, ³¹cznie z uwarunkowaniami ochrony przyrody i równowa- gi ekologicznej 6.1.2. SPORZADZENIE GMINNEJ EWIDENCJI ZABYTKÓW ARCHEOLOGICZNYCH. - zahamowanie procesów degradacji zabytków i doprowa- dzenie do poprawy stanu ich zachowania, - wykonanie gminnej ewidencji zabytków archeologicznych w formie kart zespo³u stanowisk archeologicznych - wyeksponowanie poszczególnych zabytków oraz walorów krajobrazu kulturowego, - sporz¹dzenie elektronicznej systematycznie aktualizowa- nej bazy informacji o stanowiskach archeologicznych wpi- - podejmowanie dzia³añ zwiêkszaj¹cych atrakcyjnoœæ zabyt- sanych do rejestru zabytków i stanowiskach archeologicz- ków dla potrzeb spo³ecznych, turystycznych i edukacyj- nych wytypowanych do wpisania do rejestru zabytków wg nych oraz wspieranie inicjatyw sprzyjaj¹cych wzrostowi poni¿ej wg poni¿ej zamieszczonej tabeli œrodków finansowych na opiekê nad zabytkami,

0 Ã 1 Ã6 Ã 2 Ã$=3Ã ) Ã . Ã Ã Ã Ã1Ã. Ã . Ã Ã Ã Ã1Ã. Ã2:5Ã . Ã Ã Ã Ã1Ã Ã. Ã . Ã Ã Ã Ã2:5Ã 5 Ã Ã Ã Ã1Ã. Ã2:5Ã: Ã & Ã Ã Ã Ã. Ã & Ã Ã Ã Ã1Ã. Ã2:5Ã: Ã & Ã Ã Ã Ã(.Ã Ã. Ã2:5Ã: Ã 1 Ã Ã Ã Ã1Ã. Ã2:5Ã: Ã 1 Ã Ã Ã Ã.3Ã2:5Ã: Ã 6 Ã Ã Ã Ã1Ã. Ã2:5Ã: Ã 6 Ã Ã Ã Ã(.Ã Ã. Ã2:5Ã: Ã ' Ã/ Ã Ã Ã Ã(.Ã Ã. Ã2:5ÃÃ . Ã Ã Ã Ã. Ã.3Ã2:5Ã: Ã . Ã Ã Ã Ã(.Ã Ã. Ã.3Ã2:5Ã: Ã . Ã Ã Ã Ã. Ã Ã.3Ã 3 Ã Ã Ã Ã. Ã Ã.3Ã . Ã Ã Ã Ã. Ã2:5Ã: Ã . Ã Ã Ã Ã(.Ã Ã. Ã.3Ã2:5Ã: Ã . Ã Ã Ã Ã1Ã. Ã2:5Ã: Ã 2 Ã Ã Ã Ã1Ã. Ã: Ã & Ã Ã Ã Ã. Ã2:5Ã Ã Ã Ã Ã1Ã. Ã2:5Ã: Ã Ã Ã Ã Ã(.Ã Ã. Ã.3Ã2:5Ã: Ã * Ã Ã Ã Ã. Ã2:5Ã: Ã % Ã Ã Ã Ã1Ã

Dziennik Urzêdowy Województwa Wielkopolskiego Nr 111 — 11839 — Poz. 2053

% Ã Ã Ã Ã1Ã2:5Ã: Ã 2 Ã Ã Ã Ã1Ã 2 Ã Ã Ã Ã1Ã.Ã2:5Ã: Ã 2 Ã Ã Ã Ã. Ã2:5Ã . Ã Ã Ã Ã(.Ã Ã1Ã. Ã2:5Ã: Ã Ã Ã Ã Ã(.Ã. Ã2:5Ã: Ã * Ã Ã Ã Ã1Ã:(%Ã. Ã2:5Ã: Ã 1 Ã Ã Ã Ã1Ã. Ã2:5Ã: Ã : Ã Ã Ã Ã(.Ã. Ã2:5Ã: Ã : Ã Ã Ã Ã1Ã2:5Ã: Ã 0 Ã Ã Ã Ã(.Ã Ã1Ã. Ã2:5Ã: Ã

W przypadku ka¿dego z tych stanowisk konieczne jest nych odkrytych przez zwiad lotniczy a nie zlokalizowanych przeprowadzenie szczegó³owej inwentaryzacji materia³u w trakcie badañ terenowych. archeologicznego na powierzchni oraz wykonanie badañ Zdjêcia lotnicze stanowi¹ uzupe³niaj¹c¹ metodê wykrywa- weryfikacyjno – sonda¿owych, które pozwol¹ sprecyzowaæ nia i dokumentowania stanowisk archeologicznych. Umo¿li- ich zasiêg. Ostateczne decyzje zwi¹zane z wyborem stanowisk wiaj¹ odkrycie szeregu nowych stanowisk a do wiedzy o archeologicznych przeznaczonych do wpisu do rejestru zabyt- znanych wnosz¹ wiele istotnych elementów, jak rozplanowa- ków z terenu gminy, bêd¹ mog³y byæ podjête po drugim nie stanowiska i ich stan zachowania. Zdjêciami lotniczymi w etapie rozpoznania powierzchniowego w ramach Archeolo- pierwszej kolejnoœci nale¿y obj¹æ tereny: gicznego Zdjêcia Polski - dolina rzeki We³ny - uzupe³nianie i weryfikowanie istniej¹cej ewidencji zabyt- ków archeologicznych poprzez w³¹czane informacje - dolina rzeki Warty i jej dop³ywów o wszystkich sukcesywnie odkrywanych reliktach - rejon miejscowoœci Ro¿nów i £ukowo przesz³oœci niezale¿nie od charakteru badañ, oraz na pod- stawie uzyskiwanych wyników badañ weryfikacyjnych AZP - tereny wokó³ Go³êbiowa i Maniewa na podanych ni¿ej obszarach: - koncentracja stanowisk wzd³u¿ doliny Samicy - 45-25 - 46-26 6.1.2. UDOSTÊPNIANIE I PROMOCJA ZABYTKÓW. - 46-27 - popularyzacja poszczególnych zabytków oraz krajobrazu kulturowego poprzez ich wyeksponowanie - rozwój tury- - 47-26 styki kulturowej obejmuj¹cej szlaki i œcie¿ki przyrodniczo- - 47-27 kulturowe, - 47-28 - utworzenie na terenie miasta œcie¿ki turystyczno-eduka- cyjnej informuj¹cej o jego przesz³oœci i zabytkach wraz - 48-26 z oznakowaniem najwa¿niejszych obiektów, - 48-27 - stworzenie tematycznych sieci rowerowych, pieszych, - 49-27 wodnych, samochodowych szlaków turystycznych co ma na celu zwiêkszenie zwiêkszenie atrakcyjnoœci turystycznej Gmina Oborniki zosta³a przebadana metod¹ Archeologicz- regionu – utworzenie œcie¿ki ³¹cz¹cej najwa¿niejsze obiek- nego Zdjêcia Polski. Jednak¿e od tego czasu proces destrukcji ty zabytkowe na terenie gminy (zespo³y dworsko-parko- stanowisk archeologicznych wynikaj¹cy przewa¿nie z dzia³al- we, sakralne) z umieszczeniem tablic informacyjnych przy noœci gospodarczej cz³owieka znacznie siê spotêgowa³, dlate- obiektach zawieraj¹cych zawieraj¹cych podstawowe dane go konieczne jest zweryfikowanie dotychczasowej wiedzy o obiekcie, o zabytkach archeologicznych z terenu gminy i przeprowadze- nie powtórnych badañ AZP. Praktyka badawcza wykaza³a - wspó³praca z w³aœcicielami zabytków dla zapewnienia im równie¿, ¿e dopiero drugie przejœcie w ramach AZP oraz nale¿ytej opieki, wskazywanie potencjalnych Ÿróde³ finan- porównanie badañ i osi¹gniêtych wyników daje pe³ny obraz sowania, osadnictwa pradziejowego i wczesnoœredniowiecznego. Dla- - ustalenie z w³aœcicielami obiektów zabytkowych zasad tego konieczna jest realizacja drugiego etapu rozpoznania udostêpniania obiektów w celach turystycznych i eduka- powierzchniowego na w/w obszarach obejmuj¹cych gminê cyjnych, - wykonanie zdjêæ lotniczych grodzisk i osad wpisanych do - oznakowanie obiektów udostêpnianych w celach tury- rejestru zabytków, stanowisk wskazanych do przeprowa- stycznych stanowi¹cych w³asnoœæ gminn¹, prywatn¹, die- dzenia badañ weryfikacyjno - sonda¿owych oraz w wybra- cezjaln¹ lub Skarbu Pañstwa, nych mikroregionach na terenie gminy, w celu oceny stanu zachowania stanowisk archeologicznych zlokalizo- - mapka z zaznaczonymi obiektami zabytkowymi na terenie wanych w trakcie badañ powierzchniowych oraz przepro- gminy wadzenia weryfikacji terenowej stanowisk archeologicz- Dziennik Urzêdowy Województwa Wielkopolskiego Nr 111 — 11840 — Poz. 2053

6.1.3. POPULARYZACJA I EDUKACJA. 6.1.5. AKTYWIZACJA SPO£ECZNOŒCI LOKALNYCH NA RZECZ OPIEKI NAD ZABYTKAMI. - edukacja w zakresie ochrony dziedzictwa kulturowego - w³¹czenie w programy kszta³cenia szkó³ prowadzonych - w celu poprawy stanu zasobów dziedzictwa kulturowego przez gminê (szko³y podstawowe i gimnazja) elementów regionu nale¿y podj¹æ dzia³ania w zakresie sta³ego podno- wiedzy na ten temat, w³¹czenie tematyki ochrony dóbr szenia œwiadomoœci spo³ecznej poprzez zwiêkszanie atrak- kultury do zajêæ szkolnych – opracowanie z nauczycielami cyjnoœci zabytków dla potrzeb spo³ecznych, turystycznych planów zajêæ z m³odzie¿¹ i dzieæmi uwzglêdniaj¹cych i edukacyjnych, problemy ochrony dziedzictwa kulturowego, przygotowa- - zachowanie i wyeksponowanie unikalnych wartoœci histo- nie konspektów oraz pomoc merytoryczna w prowadzeniu rycznych i artystycznych zabytków o du¿ym znaczeniu dla lekcji dotycz¹cych ochrony dziedzictwa kulturowego, wspie- spo³ecznoœci lokalnej, ranie inicjatyw zmierzaj¹cych do upowszechnienia wiedzy na temat regionalnych zabytków i dziedzictwa - aktywizacja gospodarcza regionu poprzez podejmowanie przedsiêwziêæ umo¿liwiaj¹cych tworzenie miejsc pracy - popularyzacja tematyki poprzez publikacjê materia³ów zwi¹zanych z opiek¹ nad zabytkami, dotycz¹cych ochrony zabytków i opieki nad zabytkami w prasie lokalnej i na stronie internetowej gminy, w³¹cza- - przygotowanie kompleksowej i ³atwo dostêpnej informacji nie poprzez media œrodowiska lokalnego do ró¿norodnych o ofercie turystyczno-kulturowej regionu, w tym bazy inicjatyw w zakresie ochrony dziedzictwa kulturowego, danych ofert, informowanie mediów o sprawach zwi¹zanych z ochron¹ zabytków oraz o inicjatywach podejmowanych w tym 7. OKREŒLENIE SPOSOBU REALIZACJI POSZCZEGÓL- zakresie, wspó³praca z lokaln¹ pras¹ oraz radiem i ukazy- NYCH CELÓW GMINNEGO PROGRAMU OPIEKI NAD ZABYT- wanie obiektów po przeprowadzeniu prac konserwator- KAMI skich - upowszechnianie wyników badañ naukowych za poœred- - Wykonanie gminnej ewidencji zabytków planowane jest nictwem multimediów, wydawnictw naukowych itp. na 2008 – 09 r. - tworzenie stron internetowych na temat zabytków i tradycji - Przewiduje siê zakoñczenie trwaj¹cej od 2005 r. - wspieranie dzia³añ sprzyjaj¹cych szerszemu zaanga¿owa- kompleksowej rewitalizacji rynku obejmuj¹cej ca³¹ niu siê sektora prywatnego w ochronê dziedzictwa kultu- przestrzeñ rynku, ³¹cznie z rewaloryzacj¹ p³yty placu, rowego, pierzei z zabudow¹ oraz ulic przyrynkowych z uporz¹dko- waniem zapleczy dzia³ek, usuniêciem elementów wtór- - wspieranie dzia³alnoœci organizacji spo³ecznych, pozarz¹- nych i dysharmonizuj¹cych. Zakoñczenie remontu i rewa- dowych i œrodowisk zajmuj¹cych siê ochron¹ i opiek¹ nad loryzacji p³yty rynku planuje siê na lata 2008 zabytkami –2009. - ustalenie stanu zasobów zabytkowych oraz ich znaczenia - w dalszej kolejnoœci w³adze gminy przewiduj¹ dla kultury regionu i kraju – zebraniu informacji o aktual- w ramach rewitalizacji œródmieœcia rewaloryzacje pozo- nym stanie zachowania zabytków, w tym obiektów chro- sta³oœci dawnego klasztoru franciszkañskiego tzw. klasz- nionych, inwentaryzacji terenowej obiektów o cechach torku w latach 2009-2010, zabytkowych, waloryzacji zabytków i okreœleniu ich zna- czenia dla dziedzictwa regionu - po zakoñczeniu konkursu na projekt studialny pt. „Kon- cepcja funkcjonalno-przestrzenna zagospodarowania Bul- waru Nadwarciañskiego wraz z koncepcj¹ architektoniczn¹ 6.1.4. W£¥CZENIE ZABYTKÓW W PROCESY GOSPODARCZE. Obiektu Poklasztornego i Przystani Wodnej - wykorzystanie obiektów zabytkowych do celów min. tury- w Obornikach” gmina zamierza na podstawie zwyciêskie- stycznych, w procesach gospodarczych nale¿y uwzglêdniæ go projektu wykonaæ przystañ wodn¹, zrewitalizowaæ kszta³towanie przestrzeni kulturowej, w celu zwiêkszenia ul. Nadbrze¿n¹ oraz wykonaæ promenadê wzd³u¿ rzeki atrakcyjnoœci przestrzeni nale¿y prowadziæ dzia³ania zmie- w latach 2009-2010 rzaj¹ce do odtworzenia historycznych uk³adów i obszarów - planowane jest opracowanie elektronicznej mapy tury- wa¿nych dla kultury regionu i wzmocnienia lokalnej kon- stycznej regionu i gminy oraz ustawienie elektronicznego, kurencyjnoœci multimedialnego punktu informacyjnego na Rynku Obor- - wpisanie obiektów i obszarów chronionych w dzia³ania nikach. gospodarcze gminy podnosz¹ce atrakcyjnoœæ jego - W ramach budowy systemu monitoringu miasta szczegól- wizerunku oraz rozwój przedsiêbiorczoœci ny nacisk zostanie po³o¿ony na instalacjê systemu wokó³ - podjêcie dzia³añ promocyjnych w celu znalezienia zabytkowych koœcio³ów, w celu zapobie¿enia ewentualnym u¿ytkowników dla zdegradowanych obiektów u¿ytkowych kradzie¿om i dewastacji. Prace bêd¹ trwa³y do 2013 r. w gminie, prowadzenie na oficjalnej stronie internetowej - Przy planowaniu kierunków rozwoju sieci dróg, w celu oferty inwestycyjnej, uwzglêdniaj¹cej kompleksowe dostosowania ich parametrów do wzrastaj¹cego ruchu i wariantowe okreœlenia proponowanych funkcji u¿ytko- ko³owego, gmina przewiduje zabezpieczenie terenów dla wych obiektów zabytkowych utworzenia obwodnicy miasta Oborniki S 11 w ci¹gu drogi Dziennik Urzêdowy Województwa Wielkopolskiego Nr 111 — 11841 — Poz. 2053

wojewódzkiej nr 178 relacji Oborniki-Wa³cz co pozwoli na - Koordynacje prac zwi¹zanych z realizacj¹ poszczególnych wy³¹czenie ruchu tranzytowego i ciê¿arowego z centrum zadañ wynikaj¹cych z ustaleñ, Gminnego Programu opieki miasta, nad zabytkami” w ramach organizacyjnych Urzêdu Miej- skiego w Obornikach powierzono Wydzia³owi Urbanistyki, - Gmina planuje wspó³pracê z instytucjami wprowadzaj¹cy- Geodezji i Gospodarki Gruntami. mi dodatkowe oznakowania na drogach gminnych, powia- towych i wojewódzkich w celu u³atwienia dojazdu do obiektów zabytkowych z terenu gminy Oborniki, 9. MONITORING DZIA£ANIA GMINNEGO PROGRAMU OPIEKI NAD ZABYTKAMI – FORMA ORGANIZACYJNO-IN- - planuje siê wspó³pracê z innymi gminami regionu w celu STYTUCJONALNA OKREŒLONA PRZEZ GMINÊ. w³¹czenia zabytków z gminy Oborniki do ju¿ istniej¹cych szlaków jak: szlak cysterski: Obrzycko – Szamotu³y - Obor- Proces osi¹gania celów Programu opieki nad zabytkami niki – RogoŸno – W¹growiec stanowi¹cego traê wycieczek bêdzie monitorowany przez wyznaczon¹ osobê odpowie- krajoznawczych, w celu promocji obiektów i regionu, dzialn¹ za koordynacje prac. Monitoring prowadzony bêdzie poprzez analizê stopnia ich realizacji. Analiza ta bêdzie doko- - utworzenie nowych szlaków pieszych, rowerowych i wod- nywana ka¿dorazowo po up³ywie 2 lat funkcjonowania i nych wraz z wprowadzeniem informacji wizualnej dot. zakoñczona raportem przedk³adanym Radzie Gminy. W miarê zabytków i pomników przyrody w do 2013 r. rozwoju systemu monitorowania przewiduje siê weryfikacjê - Wykorzystanie istniej¹cej sieci 2 œcie¿ek rowerowych sposobu tej¿e oceny. Oborniki-Jaracz-Oborniki, „Rezerwaty” Pierœcieniem wokó³ W roku 2010 rozpoczête zostan¹ przygotowania do opra- miasta i gminy Oborniki, do promocji zabytków z terenu cowania i przyjêcia w roku 2011 Gminnego Programu Opieki gminy, nad zabytkami na lata 2012 –2015. - Podobnie wykorzystane do promocji zabytków gminy bêd¹ istniej¹ce szlaki turystyki pieszej tj: szlaku zielonego 10. NIEKTÓRE ZEWNÊTRZNE RÓD£A FINANSOWANIA Parkowo – We³na – Jaracz M³yn – Ro¿nowo M³yn – Rudki GMINNEGO PROGRAMU OPIEKI NAD ZABYTKAMI OKRE- – Oborniki, ŒLONE PRZEZ GMINÊ. - Dokoñczenie remontu Domu Kultury w Objezierzu w roku Rada Miejska w Obornikach corocznie w uchwale bud¿e- 2008 bêd¹cego w³asnoœci¹ Gminy Oborniki, towej okreœli wysokoœæ œrodków przeznaczonych na: - Planuje siê nawi¹zanie wspó³pracy z innymi gminami - sporz¹dzenie ewidencji, inwentaryzacji, oznakowania obiek- posiadaj¹cymi cmentarze ewangelickie w celu wypraco- tów zabytkowych wania wspólnych metod dzia³ania przy ich rewaloryzacji, wprowadzenia systemu monitoringu zapewniaj¹cego bez- - edukacje, pieczeñstwo i ochronê przed dewastacj¹ oraz ewentualne- - promocje zabytków, go utworzenia wspólnych szlaków dydaktycznych, - dotacje na prace konserwatorskie, restauratorskie lub - W ramach „Sprz¹tania Œwiata” po wczeœniejszym porozu- roboty budowlane przy obiektach wpisanych do rejestru mieniu ze Starostwem Powiatowym i ANR Oddzia³ Tere- zabytków. nowy w Poznaniu organizowanie sprz¹tania terenów par- ków podworskich bêd¹cych w³asnoœci¹ Skarbu Pañstwa, W ramach pozyskiwania œrodków zewnêtrznych na pro- wadzenie prac konserwatorskich, restauratorskich i rewitali- - Odnoœnie obiektów nie bêd¹cych w³asnoœci¹ gminy prze- zuj¹cych zabytków gmina na bie¿¹co monitorowaæ bêdzie widuje siê prowadzenie dzia³añ poœrednich wynikaj¹cych og³aszane Programy Pomocowe z funduszy rz¹dowych z ustawy oraz polityki prowadzonej przez Gminie takich i pozarz¹dowych oraz Projekty Unijne pomocne w uzyskaniu jak: dotacji celowych. Unia Europejska finansuje sferê kultury, a) okreœlanie i stwarzanie, przy sporz¹dzaniu dokumen- w tym ochronê zabytków w ramach celowych programów tów planistycznych, warunków sprzyjaj¹cych w³aœci- wspólnotowych (adresowany bezpoœrednio do sektora kultu- wemu wykorzystaniu zabytków oraz zachowaniu ich ry by³ np. Program Kultura 2000) oraz poprzez fundusze w dobrym stanie, strukturalne (FS) utworzone w celu wyrównywania poziomu rozwoju regionów (z funduszy strukturalnych znaczenie dla b) wspieranie poczynañ w³aœcicieli obiektów zabytkowych mo¿liwoœci finansowania sfery ochrony i opieki nad zabytka- w dzia³aniach zwi¹zanych z w³aœciwym u¿ytkowaniem mi do 2006 roku mia³y: i utrzymaniem zabytków. - Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego (ERDF), 8. INSTRUMENTARIUM REALIZACJI GMINNEGO PRO- - Europejski Fundusz Spo³eczny (ESF), GRAMU OPIEKI NAD ZABYTKAMI OKREŒLONE PRZEZ GMINÊ. - Europejski Fundusz Orientacji i Gwarancji Rolnych - Gmina w odniesieniu do obiektów wpisanych do rejestru (EAGGF), mo¿e korzystaæ z Ustawy o podatkach i op³atach lokalnych - Jednolity Instrument Finansowania Rybo³óstwa (FIFG), (Dz.U. z 12 stycznia 1991 r) zwalniaj¹cej z opodatkowania obiekty u¿ytkowane i remontowane w sposób w³aœciwy, - Dofinansowanie z tych funduszy w przypadku niektórych zgodnie ze wskazaniami konserwatorskimi. dzia³añ mo¿liwe bêdzie do 2008 roku) Dziennik Urzêdowy Województwa Wielkopolskiego Nr 111 — 11842 — Poz. 2053

W celu pozyskania œrodków na finansowanie zadañ Wspólnoty Europejskiej poprzez dysponowanie aktualnymi przewidzianych w Gminnym Programie opieki nad zabytkami informacjami o mo¿liwoœciach starania siê o œrodki pozabu- gmina zamierza tak¿e zabiegaæ o pozyskanie sponsorów d¿etowe na dofinansowanie prac konserwatorskich przy obiek- wœród firm i osób prywatnych oraz fundacji i innych organi- tach zabytkowych. zacji non – profit. Rozwa¿ana jest tak¿e mo¿liwoœci dofinansowania z bud¿e- Przewiduje siê zarówno pozyskiwanie œrodków pozabu- tu gminy (poprzez podjêcie stosownych uchwa³) prac remon- d¿etowych na odnowê zabytków, których w³aœcicielem jest towych prowadzonych przez w³aœcicieli obiektów zabytko- gmina, jak i pomoc w³aœcicielom zabytków w pozyskiwaniu wych zlokalizowanych na terenie uk³adu urbanistycznego œrodków zewnêtrznych (strukturalnych, z bud¿etu pañstwa, miasta, lub posiadaj¹cych indywidualny wpis do rejestru z fundacji) oraz przygotowanie w³aœcicieli i dysponentów zabytków. obiektów zabytkowych do absorpcji programowych funduszy Dziennik Urzêdowy Województwa Wielkopolskiego Nr 111 — 11843 — Poz. 2053