Sylwetki łowa piosenki „Luney Tune” (auto- tak! Alice Cooper – w rzeczywistości Vin- Impreza nazywa się „Rock Meets Classic”, rzy Alice Cooper i Bruce Dunaway) cent Damon Furnier, urodzony czwarte- a oprócz Coopera wśród wykonawców bio- doskonale określają stylistyczną go lutego 1948 roku w Detroit – jest świet- rących w niej udział znaleźli się: Midge Ure Smanierę jednej z największych gwiazd ame- nym wokalistą, a towarzyszący mu zespół (poprzednio w Ultravox), Joe Lynn Turner rykańskiego rocka. naprawdę potrafi grać. Już sama muzyka (Rainbow) oraz Kim Wilde. Oprawę instru- Bo choć gilotyna, krzesło elektryczne, jest więc atrakcją. Żeby jednak odpo- mentalną zapewniają orkiestry Mat Sinner siekiery czy inne narzędzia, pojawiające się wiednio zilustrować makabryczne teksty Band i Bohemian Symphony Orchestra na scenie w czasie koncertów Alice Coope- piosenek, inna oprawa byłaby nie na miej- z Pragi. ra, wyglądają groźnie, to nikomu krzywdy scu. A czy to wszystko żart? Tak, i to żart A to nie koniec atrakcji, jakie w tym nie robią. Podobnie nie należy się bać kosz- wysokiej próby – wypracowany, efektow- roku przygotował dla fanów mistrz hor- marnych, często ociekających krwią lalek, nie zrealizowany i pasujący do stylistycz- ror-rocka. Zespół Motley Crue zaprosił wijących się ogromnych węży i innych re- nej konwencji jak idealnie dobrane ręka- Coopera do udziału w swej pożegnalnej kwizytów. wiczki. trasie. Wokalista nagrywa też kolejną Właśnie nadarza się okazja, żeby przypo- płytę – tym razem z przebojami innych Aktywność mnieć sylwetkę artysty, a to za sprawą cy- gwiazd. Czy zatem wszystko to konieczne? Czy klicznego tournée, w czasie którego muzycy Sporo, jak na artystę o blisko 50-letnim muzyka nie obroni się sama? Z pewnością rockowi występują z orkiestrą symfoniczną. stażu. Grzegorz Walenda „Czy to wszystko naprawdę, czy to wszystko konieczne, czy to tylko żart?” LICELICE OOPEROOPER AArockrock zz dreszczykiemdreszczykiemCC Hi•Fi i Muzyka 3/14 71 Sylwetki Początki O zdarzeniu, które dało mu początek, dziś są chętnie słuchane. A utwór tytuło- W początkach kariery Vincenta Furniera krążą legendy. W czasie jednego z wystę- wy to po prostu majstersztyk, ze słynnym nie było nic szczególnego. Jak wielu innych pów Cooper rzucił nad publiczność żywą Donovanem na wokalu. Lider błyszczał młodych muzyków w latach 60. XX wieku, kurę, sadząc – jak później twierdził – że ptak wokalnie i szokował wymyślnymi stroja- był zafascynowany rockiem, folkiem oraz poleci. Kura jednak spadła na publiczność mi, a wprawni muzycy po mistrzowsku innymi stylami, w których tworzyła ów- i została przez nią rozszarpana. Informacja mu akompaniowali. Duże zasługi w osią- czesna młodzież. Chciał błyszczeć na sce- obiegła prasę, zwiększając zainteresowanie gnięciu znakomitego efektu, choć bardziej nie i realizował to marzenie w kapeli The występami zespołu. Cooper był na szczy- w studiu niż na scenie, miał, współpra- Earwigs, która dość nieudolnie próbowała cie. Jeszcze bardziej rozsławił go świetny cujący z grupą na stałe, producent Bob naśladować Beatlesów. Gdy zespół wygrał album „Billion Dollar Babies” (1973). Już Ezrin. konkurs talentów, jego członkowie postano- sama okładka, przypominająca olbrzymią Sale koncertowe, w których zespół wy- wili naprawdę nauczyć się grać i odtąd już portmonetkę, przyciągała uwagę. Zdjęcia stępował, pękały w szwach. Wieści o ma- samodzielnie muzykowali pod nazwą The niemowlęcia na stosie banknotów i Coope- kabrach dziejących się na scenie wzmac- Spiders (a później The Nazz). Czerpali wte- ra z wężem dodawały pikantnego smaczku. niały zainteresowanie. Zatrudniono na- dy nie tylko z twórczości „chłopców z Liver- Fotografie muzyków, w tym jedna, na której wet zawodowego magika do obsługi nie- poolu”, ale także ze stylu The Rolling Stones, szykują karabiny do strzału, zostały przycię- których rekwizytów, w tym słynnej gilo- The Who, The Doors oraz innych sław tam- te tak, aby można je było łatwo odczepić od tyny. tego okresu. Docenił ich sam Frank Zappa okładki i włożyć do prawdziwego portfela Tournée zespołu w 1973 roku pobi- i zaprosił na kilka sesji do swojego studia. lub oprawić. Był to świetny prezent dla każ- ło rekord kasowy, należący wcześniej do Pierwsze płyty nowej grupy o dźwięcznej, dego fana. To nie jedyny tego typu pomysł Stonesów. Grupa przygotowała też utwór choć dziś już nikt nie pamięta, skąd wziętej, w dyskografii Coopera – niektóre egzem- otwierający film „Człowiek ze złotym pisto- nazwie Alice Cooper nie cieszyły się spe- plarze albumu „School’s Out” sprzedawano letem” o przygodach słynnego agenta 007. cjalnym wzięciem. Rozgłos zdobył dopiero z damskimi majtkami! Ostatecznie wybrano inną piosenkę (w wy- przebój „I’m Eighteen”. Piosenka pochodzi- konaniu Lulu), ale już sam fakt, że kompo- ła z wydanego w 1971 roku, trzeciego w do- zycja zespołu mogła się znaleźć na ścieżce robku, longplaya „Love It To Death”. Zespół, dźwiękowej kolejnego Bonda, świadczył oprócz błazeńsko ubranego i uszminkowa- o jego wysokim statusie. nego w czarne sińce wokół oczu Furniera, tworzyli: Glen Buxton (gitara prowadząca), Solo Michael Bruce (gitara rytmiczna), Dennis Od płyty „Muscle of Love” skład oso- Dunaway (bas) i Neal Smith (perkusja). Ale nie tylko atrakcyjna okładka sta- bowy grupy zaczął się zmieniać. W końcu nowiła o wartości „Billion Dollar Babies”. Furnier, już oficjalnie jako Alice Cooper, Sława Również zawarte na nim nagrania były nagrał swój pierwszy album solowy – Popularność przyszła wraz z wydaniem wyjątkowe. Bo i czasy były burzliwe. Afe- „Welcome To My Nightmare”. Tu także nie albumu „School’s Out” (1972). Tytułowe na- ra Watergate, wojna w Wietnamie, kryzys brakowało hitów, z „Only Women Bleed” granie długo nie schodziło z list przebojów. energetyczny, wreszcie kontrowersje wo- na czele. Właśnie ta ballada potwierdziła, Do dziś jest zresztą często przypominane, kół filmu „Głębokie gardło”… Nie brako- że Cooper nie tylko radzi sobie z kompo- nie tylko w radiu czy w klubach, ale również wało tematów do piosenek. Grupa Alice zycjami, które może w charakterystycz- w filmach (m.in. „Krzyk”, „Uczniowska ba- Cooper wykorzystała je wszystkie, two- ny dla siebie sposób wykrzyczeć, ale też langa” i „Rock ‘n’ Roll High School”). Dla rząc album, jakich mało. Nic dziwnego, sprawnie interpretuje utwory melancho- grupy rozpoczęły się złote lata, a szalony, że trafił na pierwsze miejsca list bestsel- lijne. makabryczny show z Furnierem – występu- lerów po obu stronach Atlantyku. Prze- Kolejnym przykładem jego talentu jest jącym już pod nazwiskiem Alice Cooper – boje „Generation Landslide”, „Elected”, bardzo dobry album „From the Inside”. święcił triumfy. a zwłaszcza „No More Mr. Nice Guy” do Ale zanim o zawartości krążka, słowo 72 Hi•Fi i Muzyka 3/14 Sylwetki o okolicznościach, w któ- cze raz w 1983 roku, na albumu pod tym samym tytułem sprzed rych powstawał. krążku „DaDa”. Lata 80. 36 lat. Nowa edycja nie powtórzyła ko- Po sukcesie „Welcome i 90. XX wieku przyniosły mercyjnego sukcesu poprzednika, ale To My Nightmare” Cooper osiem płyt, ale właściwie trudno porównywać nakłady – kompak- stopniowo pogrążał się tylko „Trash” (1989), ze ty nie sprzedają się dziś tak jak winylowe w nałogu alkoholowym. światowym hitem „Poison”, longplaye w latach 70. W końcu trafił na odwyk. zdobył uznanie krytyków Najważniejsze, że artysta wciąż jest Płyta „From the Inside” i melomanów (drugie miej- z nami. Stwierdził nawet, że skoro starszy jest wspomnieniem oso- sce na brytyjskiej liście best- od niego Jagger wciąż śpiewa, to na pewno bistej traumy, jakiej mu- sellerów). Pomógł znany nie zerwie ze sceną przed wokalistą Sto- zyk doświadczył w za- producent, Desmond Child. nesów. Oby dotrzymał słowa. Szczęśliwcy kładzie, w którym leczył Album był nawet nomino- widzieli go u nas w ubiegłym roku. Czy się z uzależnienia. Album wany do Grammy. i w tym przyjedzie do Polski, nie wiado- opowiada o jego prze- Na scenie Cooper wciąż mo. Podobno materiał na nową płytę – tę życiach słowami stałego zaskakuje nowymi pomy- z „coverami” – już przygotował; premie- współpracownika Eltona słami inscenizacyjnymi. rę zaplanowano na wiosnę. Tymczasem Johna – Berniego Taupina. Bywa nawet ostrzejszy niż rusza trasa symfoniczna oraz ta z Motley Ten ostatni swoimi teksta- na początku kariery. Crue. mi świetnie wkomponował W czasie trasy promują- Ponadto Cooper zapisał się na oce- się w artystyczną manie- cej „Raise Your Fist and aniczne tournée pod nazwą „Rock Le- rę Coopera. Pisze o sek- Yell” w Niemczech ka- gends Cruise” w dniach 19-23 lutego 2015. sownej pielęgniarce, zakocha- zano mu usunąć pewne Statek „Liberty Of The Seas” wyrusza nych mordercach, o córce, elementy przedstawie- z Fort Lauderdale na Florydzie, a oprócz która zabiła matkę siekierą nia, gdyż wydawały się naszego bohatera na pokładzie zagrają i szaleńcach, którzy pod- zbyt obsceniczne. Cooper m.in. The Doobie Brothers, Blue Oyster palili kościół. Ale wśród był wtedy pod wpływem Cult, Uriah Heep i Edgar Winter z zespo- ostrych rytmów od czasu cyklu filmów „Piątek 13” łem. do czasu pojawiają się i „Koszmar z ulicy Wią- No proszę, a dopiero co Cooper zakoń- fantastyczne ballady, jak zów”, więc wiedział, czym czył w Las Vegas trasę „Raise the Dead”. ta o marzeniach bohate- straszyć. Zresztą, nie tyl- Taki pracowity. Tylko pogratulować! u ra, żeby po makabrycz- ko na scenie przeraża nych przeżyciach na od- i bulwersuje. Wystąpił też wyku wreszcie wrócić do w kilku ekranowych hor- domu. Cooper zastanawia rorach – makabrycznych, Podstawowa dyskografia: się, jak przyjmie go uko- choć niekiedy z ak- Pretties