ΛLICHADAιχάδα 202 203 204 Λιχάδες: Οι Σεϋχέλλες του Μαλιακού Λιχάδά εινάι οικισμός τησ εύβοιάσ ο οποίος βρίσκεται στο βορειοδυτικό άκρο του νησιού, σε πλαγιά του όρους Λιχάς και σε απόσταση 137 Η χιλιομέτρων από τη χαλκίδα. είναι χτισμένη σε υψόμετρο 140 μέτρων και ο πληθυσμός της, σύμφωνα με την απογραφή του 2011, αγγίζει τους 190 κατοίκους. η μοναδικότητα του φυσικού τοπίου της Λιχάδας έγκειται στη θέα που προσφέρει προς τον δίαυλο Ωρεών, τον μαλιακό, αλλά και τον βόρειο ευβοϊκό κόλπο. σε συνθήκες καλής ορατότητας μπορεί κάποιος να δει την άρκίτσα, τον Άγιο κωνσταντίνο, τις Θερμοπύλες, καθώς και μεγάλο τμήμα από τις ανατολικές ακτές του νομού Φθιώτιδας. δυτικά της Λιχάδας βρίσκεται ο παραθεριστικός οικισμός κάβος, ενώ το παραθαλάσσιο θέρετρο του άγίου Γεωργίου αποτελεί το επίνειό της. άπέναντι από τη Λιχάδα βρίσκονται οι Λιχάδες ή Λιχαδονήσια, που είναι παρακείμενες νησίδες. Πρόκειται για μια συστάδα Προέλευση του τοπωνυμίου μικρών νησίδων στα βορειοδυτικά της εύβοιας, μεταξύ του μαλιακού και του βόρειου ευβοϊκού κόλπου. τοποθετούνται το τοπωνύμιο Λιχάδα, εκτός από την ονομασία του οικισμού, μεταξύ της Λιχάδας από τη μεριά του νησιού της εύβοιας, απαντά τόσο ως όνομα του βουνού της ίδιας περιοχής (όρος καθώς και των καμένων βούρλων από τη μεριά της Φθιώτιδας. Λιχάς) όσο και ως ονομασία των παρακείμενων νησίδων (Λιχάδες η μεγαλύτερη νησίδα των Λιχάδων είναι η μονολιά, η οποία ή Λιχαδονήσια). η ετυμολογία του πρέπει να αναζητηθεί στη είναι και η βορειότερη του συμπλέγματος, ενώ η δεύτερη μυθολογική παράδοση, και συγκεκριμένα στον Λίχα, τον υπηρέτη μεγαλύτερη είναι η μεγάλη στρογγύλη, η νοτιότερη της του ηρακλή. η δηιάνειρα, σύζυγος του ηρακλή, νομίζοντας συστάδας. άνάμεσά τους βρίσκονται μικρότερες νησίδες, δηλαδή ότι εκείνος την απατούσε, του έστειλε μέσω του Λίχα έναν η μικρή στρογγύλη, το στενό, η βαγιά, ο βορηάς και το Λιμάνι, δηλητηριασμένο χιτώνα. καθώς και μικροί σκόπελοι οι οποίοι φέρουν την ονομασία ο ηρακλής, όταν τον φόρεσε, άρχισε να υποφέρει από Ποντικονήσια. φρικτούς πόνους και, εξαγριωμένος, αφού άρπαξε τον Λίχα, τον 205 Lichades: The so-called Seychelles of Maliakos ICHADA IS A SETTLEMENT OF EVIA, located at the northwest end of the island, on a slope of Mount Leha, 137 km from Chalkida. It is built at an altitude of 140 L meters and its population, as provided by the 2001 Census, reaches 240 inhabitants. Opposite Lichada settlement lies a cluster of islands named Lehades or Lichadonisia. These are a series of small islands in the northwest of Evia, between Maliakos and the North Gulf of Evia. They are located between Lichada on the side of Evia, and Kamena Vourla on the side of Fthiotida. The largest islet of the cluster is called Monola; this is the northernmost of the complex, while the second largest one is called Megali Strongyli, being the southernmost of the cluster. Among them the following smaller islands are located: Mikri Strongyli, Steno, Vagia, Vorias and Limani, as well as small reef known as Pontikonisia. The area of Lichada in the ancient times Remnants of settlements have been identified in the area of Northern Evia have been uncovered, dated back to the Neolithic Period (6500 - 3000 BC). Two of them are known as Lichada and Kirinthos. In addition to the afore mentioned settlements, remnants of a town called Athinai - Diades were also uncovered in the area of Lichada. Η Λιχάδα, χάρη στις όμορφες τοποθεσίες της, όπως το γραφικό λιμάνι της, αποτελεί πόλο τουριστικής έλξης (φωτογραφία του Π. Βλαχάκη). Lichada, thanks to its beauty spots, as is the case with its picturesque harbor, is an important tourist attraction for everybody visiting the area (photo by P. Vlachakis). 206 εκσφενδόνισε στη θάλασσα. σύμφωνα λοιπόν με τον λαϊκό θρύλο, από τα μέλη του σώματός του Λίχα σχηματίστηκαν οι Λιχάδες. η μεγάλη στρογγύλη, μάλιστα, υποτίθεται ότι αποτελεί το κεφάλι του άτυχου υπηρέτη. Η περιοχή της Λιχάδας κατά την αρχαιότητα στη Λιχάδα σημειώνεται ανθρώπινη παρουσία ήδη από τα προϊστορικά χρόνια, δεδομένου ότι είναι ένας από τους οικισμούς της νεολιθικής Περιόδου (6500 – 3000 π.χ.) που έχουν εντοπιστεί στη βόρεια εύβοια. επιπλέον, στην ευρύτερη περιοχή υπήρξε κατά την αρχαιότητα η πόλη άθήναι – διάδες, σε κοντινή απόσταση από την ιστιαία, η οποία χτίστηκε σύμφωνα με την παράδοση από τον κέκροπα, βασιλιά της άθήνας. η περίπτωση του οικισμού αυτού παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς γνώρισε ευημερία στα χρόνια που ακολούθησαν τον 8ο αιώνα π.χ. η συγκεκριμένη πόλη υποστηρίζεται ότι υφίστατο ήδη από τους πρώιμους ιστορικούς χρόνους. Ωστόσο, η διπλή ονομασία της υποδηλώνει ότι σε αυτήν μάλλον εγκαταστάθηκαν άθηναίοι κατά τις μεταγενέστερες περιόδους. οι άθήναι – διάδες, Το τοπωνύμιο «Λιχάδα» συνδέεται με τον μυθολογικό κύκλο του Ηρακλή. όπως και το δίον, το οποίο ήταν μικρή πόλη της βόρειας εύβοιας, αποτελούσαν ανεξάρτητα οικιστικά συγκροτήματα από την ιστιαία. The place name «Lichada» is linked to the mythological circle of Hercules. οι δεσμοί τους με την άθήνα αποδεικνύονται από το ότι είχαν προσχωρήσει στη β΄ άθηναϊκή συμμαχία ένα έτος νωρίτερα από Η Λιχάδα στην Ελληνική Επανάσταση αυτό της ίδρυσής της (377 π.χ.). σε ό,τι αφορά στο σύμπλεγμα των νησιών των Λιχάδων, αυτά τα ιστορικά τεκμήρια, τα οποία μας επιτρέπουν να είναι δημιούργημα ηφαιστειακής δραστηριότητας κατά τους συγκροτήσουμε σαφή εικόνα για τη δραστηριότητα στην προϊστορικούς χρόνους και αποτελούν έναν ενιαίο ηφαιστειακό περιοχή της Λιχάδας στο πέρασμα των αιώνων, είναι ελλιπή. σχηματισμό. εικάζεται ότι, προτού λάβει χώρα το τεκτονικό συνεπώς, δεν έχουμε ασφαλείς πληροφορίες για την εξέλιξη καταβύθισμα του μαλιακού κόλπου, τα Λιχαδονήσια ήταν της περιοχής από την αρχαιότητα μέχρι και τον 19ο αιώνα. Ένα ενωμένα με τη χερσόνησο της Λιχάδας. μεγάλο τμήμα των από τα ενδιαφέροντα περιστατικά που αφορούν στη Λιχάδα νησιών βυθίστηκε από τον μεγάλο σεισμό του 426 π.χ. Πέρα τοποθετείται την περίοδο της ελληνικής επανάστασης (1821 από τα ενδιαφέροντα γεωλογικά χαρακτηριστικά της περιοχής, – 1829). συγκεκριμένα, στην περιοχή αυτή εγκαταστάθηκε για υπάρχουν αρχαιολογικά τεκμήρια που καταδεικνύουν ότι στα νησιά μία τριετία (1831 – 1823) η άνώτατη διοίκηση της άνατολικής αυτά υπήρχε ανθρώπινη δραστηριότητα στην αρχαία εποχή. το χέρσου ελλάδος με την ονομασία «Άρειος Πάγος». επιπλέον, πιο γνωστό είναι το ρωμαϊκό υδραγωγείο, του οποίου λείψανα τον Φεβρουάριο του 1829 οι επαναστατημένοι Έλληνες, με διασώζονται στη μεγάλη στρογγύλη. ταυτόχρονη επίθεση από στεριά και θάλασσα, κατέστρεψαν το 207 Athinai - Diades is an urban structure in Northern Evia, a short Lichada settlement in the modern times distance from Istiaia; its foundation is attributed to Kekropas. With respect to Lichades, the island complex was formed as a result of During the Greek Revolution (1821-1829), Lichada was used as the base volcanic activity and they constitute a single volcanic formation. The for the “Supreme Administration of Eastern Continental Greece”, named volcano was still active during in prehistoric times. Before the tectonic “Arios Pagos”, per the eponymous Athenian institution, operating precipitation of the Maliakos Gulf took place, Lichadonisia constituted for a total of three years (1831 - 1823). In February 1829, the Greek a segment of the Lichada Peninsula. A large part of the islands was revolutionary forces, simultaneously attacked from land and sea and sunk by a major earthquake that occurred in 426 BC. The remains of a succeeded in destroying the fortification in the Cape of Lichada, which Roman aqueduct are preserved in Megali Strongyli, another indication served as an observation post in support of the free movement of the that the island was inhabited since antiquity. enemy forces between Evia and Thessaly. After this successful action, Κάποια από τα Λιχαδονήσια είχαν μόνιμους κατοίκους μέχρι τη δεκαετία του 1960 (φωτογραφία του Π. Βλαχάκη). Some of the islands that are part of the complex of Lichadonisia hosted permanent residents until the 60s (photo by P. Vlachakis). 208 οχύρωμα στο ακρωτήριο της Λιχάδας, το οποίο χρησίμευε στις δυνάμεις του εχθρού για την ελεύθερη διακίνηση μεταξύ της εύβοιας και της Θεσσαλίας. χάρη λοιπόν στη συγκεκριμένη πολεμική ενέργεια στη Λιχάδα, ο διάπλους των πλοίων των ελλήνων επαναστατών διεξαγόταν εκ νέου χωρίς εμπόδια. Η Λιχάδα τον 19ο αιώνα Όπως έχουμε αναφέρει, το 1836 πραγματοποιήθηκε η πρώτη απογραφή των δήμων του βασιλείου της ελλάδας, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση του ίδιου έτους. άπό την απογραφή αυτή πληροφορούμαστε, μεταξύ άλλων, ότι ένας από τους δήμους που υπάγονταν στη διοίκηση της εύβοιας είναι οι «Λιχαδείς». Ως οικισμοί που συναποτελούσαν τον συγκεκριμένο δήμο εμφανίζονται η Λιχάδα, η οποία ήταν και έδρα του δήμου, τα Γιάλτρα και Λιχαδονήσια. το 1836 είναι σημαντικό έτος για την περιοχή για τον επιπλέον λόγο ότι τότε λειτούργησε υποτελωνείο στο νησί μονολιά των Λιχάδων, το οποίο υπαγόταν διοικητικά στο τελωνείο Λαμίας. τέσσερα χρόνια αργότερα, τον νοέμβριο του 1840, τα Λιχαδονήσια, ύστερα από την κατάργηση του δήμου Λιχαδείων, εντάχθηκαν στον δήμο άιδηψίων, όπου υπάγονταν μέχρι το 1912. στη Λιχάδα του 19ου αιώνα εντοπιζόταν ένας από τους πιο παλιούς, παραδοσιακούς φάρους της ελλάδας, ο οποίος κατασκευάστηκε το 1892. η πρόσβαση σε αυτόν γίνεται σήμερα με σκάφος από τον Άγιο Γεώργιο. Αυτοδιοικητική εξέλιξη η Λιχάδα συγκροτήθηκε ως κοινότητα κατά την εφαρμογή του νόμου δνΖ΄ / 1912 «Περί συστάσεως δήμων και κοινοτήτων». η κοινότητα αυτή, της οποίας ο οικισμός της Λιχάδας υπήρξε έδρα της, διατηρήθηκε αμετάβλητη μέχρι τα τέλη του 20ού αιώνα. το ίδιο έτος, τα Λιχαδονήσια, τα οποία αποτελούσαν ως τότε τμήμα του δήμου