Veel bands met een vermelding in het boek The Game Of The Name, 2000 bandnamen verklaard, hebben ook een notering in de TOP2000. Hierbij een lijst van bandnamen op alfabetische volgorde met de nummers waarmee ze in de TOP2000 van 2019 staan. ABBA (1972-1982, Zwe) - Popgroep die - hoe anders dan Napoleon - zijn belangrijkste triomf aan Waterloo ontleende. De vier zouden oorspronkelijk aan Festfolk als bandnaam hebben gedacht, maar uiteindelijk zorgden de voornamen van Anni-Frid Lyngstad (ook wel Frida), Björn Ulvaeus, Benny Andersson en Agnetha Fältskog voor het acroniem waarmee de groep wereldberoemd werd. De afkorting werd ingevoerd omdat - zo wil het verhaal - manager Stig Andersson er genoeg van kreeg steeds weer de complete line-up van zijn band te moeten vermelden. Er waren eerst wat problemen met een Zweeds visverwerkend bedrijf van dezelfde naam (foto), maar die werden opgelost. Wie het helemaal goed wil doen schrijft de eerste ‘B’ in spiegelschrift. #68 Dancing Queen #182 The Winner Takes It All #317 The Day Before You Came #325 Eagle #411 Mamma Mia #416 Thank You For The Music #427 Gimme Gimme Gimme #438 Waterloo #466 Lay All You Love On Me #554 Chiquitita #560 Does Your Mother Know #758 Happy New Year #805 Take A Chance On Me #861 I Have A Dream #888 One Of Us #902 Fernando #917 Knowing Me Knowing You #1024 Voulez Vous #1049 Super Trouper #1384 S.O.S. #1439 The Name Of The Game #1786 Money Money Money Abel (1996-heden, NL) - Niet te verwarren met de Amerikaanse rockband Abel uit Poughkeepsie (New York) en ook niet met het jazzensemble Abel uit San Francisco (Californië). Nee, hier gaat het om de Nederlandse akoestische popband uit Breda die eerst even als The Acting Crowd andermans werk coverde, hoofdzakelijk in het Engels. In 1997 werd de bandnaam veranderd in Abel, naar de gelijknamige film van Alex van Warmerdam; sindsdien vermelden de setlists meer en meer Nederlandstalige nummers. #276 Onderweg AC/DC (1973-heden, Aus) - Rockband, door de van oorsprong Schotse broers Malcolm en Angus Young opgericht. Er worden verhitte discussies gevoerd over de vraag waar de aanduiding AC/DC werd aangetroffen: op een versterker, een strijkijzer, een stofzuiger of een naaimachine. Buiten kijf staat dat de afkorting verwijst naar Alternating Current/Direct Current (wisselstroom en gelijkstroom). Mocht het die (elektrische) naaimachine zijn geweest: de zus van Malcolm en Angus, Margaret, zou degene zijn geweest die de aanduiding AC/ DC het eerst ontdekte. De machine zou het dus zowel op netstroom als op een accu hebben gedaan, wat kan verklaren waarom de aanduiding AC/DC ook wel wordt gebruikt voor personen die biseksueel zijn. Hoe dan ook: electrifying! De jonge Angus schijnt de gitaar met zoveel enthousiasme ter hand te hebben genomen, dat hij zich niet de tijd gunde om zich na schooltijd te verkleden, een gewoonte die hij nooit meer heeft afgeleerd. Er zijn overigens tal van andere verklaringen voor ‘AC/DC’ te vinden (o.a. Anti Christ/Devil Child, After Christ Devil Come en Alameda County Death Cult, verwijzingen naar het feit dat de groep zich bezig zou houden met ‘hell, murder, chaos, destruction, sex, violence and more such evil’), maar die verklaringen zijn door de bandleden zelf steeds naar het rijk der fabelen verwezen. #20 Thunderstruck #66Highway To Hell #81 Whole Lotta Rosie #295 Back In Black #381 You Shook ?Me All Night Long #623 Let There Be Rock Aerosmith (1970-heden, VS) - Hardrockers uit Boston (Massachusetts), ook wel de Bad Boys from Boston genaamd. De bandnaam zou volgens een niet geheel serieus te nemen bron ‘iemand die (gebakken?) lucht produceert’ betekenen. Een wat devotere fan wijst er op dat de band lucht tot geluid omsmeedt; klinkt beter, maar is nog steeds onzinnig. Dan is er het boek Arrowsmith van Sinclair Lewis, dat als inspiratiebron gediend zou hebben. Maar dat wordt weer door drummer Joey Kramer ontkend. Hij zou toen hij nog op school zat Harry Nilssons Aerial Ballet hebben gehoord. Na wat gestoei met woorden kwam hij op Aerosmith. Pas een tijdje later, toen hij met Steven Tyler en Joe Perry een band vormde, kwam de naam weer op de proppen. Veronderstellend dat het om een verwijzing naar het boek Arrowsmith ging (verplichte leesstof uit hun schooltijd) vond de band het aanvankelijk maar niks. Maar na Joey’s wanhopige kreet ‘No, no, A-E-R-O!’ gingen ze door de knieën. #238 Dream On #578 I Don’t Want To Miss A Thing #1444 Walk This Way A-Ha (1982-2010, No) - Synthpopgroep uit Oslo die vooral in de jaren ’80 veel succes had. Hoewel er verschillende verklaringen voor het ontstaan van de bandnaam zijn, lijkt het er op dat de groep bewust op zoek was naar een ‘universeel herkenbare’ uitroep. Er circuleren ook verhalen die er op neerkomen dat A-Ha de titel van een liedje was van het (toekomstige) A-Ha, geschreven door bandlid Pål Waaktar. Hoe dan ook: A-Ha was kort, gemakkelijk uit te spreken en apart. Ideaal dus als je wilt opvallen. #331 Take On Me #1858 Hunting High And Low Air (1995-heden, F) - De chique Parijse voorstad Versailles is de uitvalsbasis van het Parijse duo dat onder de naam Air (en ook wel als Air French Band) opereert en in die hoedanigheid druk bezig is met ambient, triphop, new wave, chill out en gewone pop. De twee - Nicolas Godin en Jean-Benoît Dunckel - beweren dat de bandnaam de afkorting is van Amour, Imagination en Rêve, dus in het Nederlands zoiets als Liefde, Inbeelding en Droom. Ziet er toch meteen heel anders uit: LID. #1040 All I Need Alan Parsons Project (1975-1990, GB) - Progressieve rockband die in steeds wisselende samenstellingen concept-lp’s produceerde, met als centrale motor de begaafde technicus/producer Alan Parsons (o.a. verantwoordelijk voor het geluid van Pink Floyd op het album Dark Side of the Moon) en songwriter Eric Woolfson. Hun eerste gezamenlijke productie was een conceptalbum gebaseerd op het werk van de Amerikaanse schrijver Edgar Allan Poe. Het label van die langspeelplaat zou aanvankelijk geen uitvoerenden, maar alleen een titel vermelden (Tales of Mystery and Imagination, Edgar Allan Poe), maar dat vonden de platenbazen niet goed: er moest een artiesten- of bandnaam worden vermeld. In een vlaag van fantasieloosheid werd toen de naam gekozen waaronder de studiowerkzaamheden geregistreerd werden: The Alan Parsons Project, dus. #76 Old And Wise #439 Eye In The Sky # 697 The Turn Of A Friendly Card #1359 Don’t Answer Me Alice in Chains (1987-2002; 2005-heden, VS) - Rockband uit Seattle (Washington) met wellicht een voorkeur voor bondage. Dat is althans een van de vele verklaringen van de groepsnaam. Andere veronderstelling: de naam is een variant op Alice in Wonderland (voluit Alice’s Adventures in Wonderland) van de Engelse auteur Lewis Caroll (eig. Charles Lutwidge Dodgson Lewis). Ook zou er vroeger al eens zijn gespeeld met de naam Alice ‘n’ Chains, wat dan later zou zijn omgezet in Alice In Chains - lijkt plausibel. Dan wordt er ook nog een verband vermoed met de titel van een aflevering van de tv-serie The Brady Bunch, maar dat lijkt onzin te zijn; waarschijnlijk is dit gerucht het gevolg van het feit dat zanger Layne Staley, nadat Alice In Chains er in november 1994 de brui aangaf, een nieuwe band formeerde onder de gewaagde benaming The Gacy Bunch, waarmee hij de redelijk onschuldige Brady’s koppelde aan de notoire massamoordenaar annex amateur-clown John Wayne Gacy, over wie Sufjan Stevens zo prachtig heeft gezongen. Andere vrij onwaarschijnlijke verklaringen behelzen een onmoeting van de bandleden met een driepotige, aan de ketting gelegde teef die Alice heette en een connectie met een dessert dat de nogal gezochte naam Apple Alice in Chocolate Chains zou dragen. Nader onderzoek is gewenst. #759 Would #1769 Rooster Alice Cooper (1968-heden, VS) - Hardrockband, c.q. -zanger (ps. van Vincent Furnier) die beiden op een lange muzikale carrière kunnen terugkijken. De naam vloeide voort uit de wens van de band (die uit Detroit, Michigan komt) om een zo groot mogelijk contrast te creëren tussen zijn reputatie (loud, crude, crazy, even sick) en de naam waaronder dit alles over het voetlicht werd gebracht. ‘Alice Cooper’ klonk onschuldig genoeg: het riep beelden op van een schoolmeisje met een paardenstaart, of van een oud besje dat in een kerkbank wat zat te dommelen. Er zijn fans die daar niet aan willen; die houden staande dat ‘Vince’ gebruik zou hebben gemaakt van een ouijabord (spreek uit wietja-bord), een primitief ogend hulpmiddel dat het mogelijk maakt om tijdens een séance vragen te stellen die door het onderbewustzijn worden beantwoord. Alice Cooper, respectievelijk Vince Furnier zou - het kan nog gekker - ook de reïncarnatie kunnen zijn van een heks uit de 17de of 18de eeuw die op de brandstapel belandde. Niet iedereen valt hiervoor, zoals uit een reactie van een fan valt op te maken: ‘He has been married for more than twenty years and he has three children. He spends all his free time playing golf. His handicap is 4.’ #405 Poisson #535 Halo Of Flies #953 How You Gonna See Me Now #1149 School’s Out Alphaville (1982-heden, Du/GB) - Internationaal samengestelde synthpopgroep die zijn bekendheid vooral dankt aan een liedje met de (enigszins ironisch bedoelde) titel Big In Japan. Heette als groep aanvankelijk (en nogal onrealistisch) Forever Young. De nieuwe groepsnaam verwijst naar een Franse film met in de hoofdrol Eddy Constantine: Alphaville - une étrange aventure de Lemmy Caution). #305 Forever Young #1543 Big In Japan Amazing Stroopwafels, The (1979-heden, NL) - Toen de carrière van de The Amazing Stroopwafels nog moest beginnen waren de bandleden vaak op de Rotterdamse Lijnbaan te vinden, waar ze straatoptredens verzorgden.