NAPÓJ MIŁOSNY GAETANO DONIZETTI dyrektor naczelny Tomasz Bęben dyrektor artystyczny Paweł Przytocki chórmistrz, szef chóru Dawid Ber dyrektor generalny Peter Gelb honorowy dyrektor muzyczny James Levine dyrektor muzyczny Yannick Nézet-Séguin główny dyrygent Fabio Luisi 2. Matthew Polenzani jako Nemorino w Napoju miłosnym G. Donizettiego. Fot. Karen Almond/Metropolitan Opera Prapremiera w Teatro della Canobbiana w Mediolanie – 12 maja 1832 roku Premiera niniejszej inscenizacji w The Metropolitan Opera w Nowym Jorku – 24 września 2012 roku Transmisja z The Metropolitan Opera w Nowym Jorku – 10 lutego 2018 roku Przedstawienie w języku włoskim z napisami w języku polskim Gaetano Donizetti Napój miłosny 3. NAPÓJ MIŁOSNY (L’ELISIR D’AMORE) OPERA KOMICZNA W DWÓCH AKTACH LIBRETTO: FELICE ROMANI OSOBY Adina sopran Nemorino tenor Belcore, sierżant bas Dulcamara, wędrowny sprzedawca bas REALIZATORZY reżyseria Bartlett Sher scenografia Michael Yeargan kostiumy Catherine Zuber światło Jennifer Tipton OBSADA Adina Pretty Yende Nemorino Matthew Polenzani Belcore, sierżant Davide Luciano Dulcamara, wędrowny sprzedawca Ildebrando D’Arcangelo soliści, chór, orkiestra The Metropolitan Opera dyrygent Domingo Hindoyan AKCJA ROZGRYWA SIĘ WE WŁOSZECH W 1836 ROKU 4. DOMINGO HINDOYAN DYRYGENT Urodził się w Caracas w Wenezueli. Studia mu- G. Verdiego, Tosca i Cyganeria G. Pucciniego, zyczne zaczął w swojej ojczyźnie jako skrzypek, Cyrulik sewilski G. Rossiniego, Żywot rozpustnika, następnie wyjechał do Europy, gdzie w Haute Święto wiosny I. Strawińskiego czy Orfeusz Ecole de Musique de Genève studiował dyry- i Eurydyka Ch.W. Glucka. Współpracował genturę pod kierownictwem Laurenta Gaya. między innymi z The Philharmonia Orchestra, W 2012 r. został zaproszony do udziału Symphony Orchestra, Mozarteumorchester w Allianz International Conductor’s Academy, Salzburg, Orchestre Philharmonique de Radio gdzie pracował z orkiestrami London Philhar- France, St. Petesburg Philharmonic, New Japan monic i The Philharmonia Orchestra z Esa- Philharmonic Orchestra, Orchestre de la Suisse -Pekka Salonenem, sir Andrew Davisem oraz Romande, London Philharmonic Orchestra, Bernardem Haitinkiem. Rok później został Basel Symphony Orchestra, Royal Scottish pierwszym asystentem Daniela Barenboima National Orchestra, Orchestre de Chambre w berlińskiej Deutsche Staatsoper. Od tamtej de Lausane, Orchestre Philharmonique Royal pory dyrygował takimi dziełami, jak Traviata de Liège oraz Simón Bolívar Symphony Orchestra. PRETTY YENDE ADINA (SOPRAN) Urodziła się w niewielkim miasteczku Piet apartheidu. Zwyciężała na takich konkursach, Reties w Republice Południowej Afryki. Swoją jak International Hans Gabor Belvedere (2009) przygodę z muzyką zaczynała w kościelnym czy w Operaliach (2011). Dzięki tym sukcesom chórze. Jako szesnastolatka zachwyciła zaproponowano jej naukę w mediolańskiej się usłyszanym w reklamie British Airwais La Scali, w której zadebiutowała w 2010 r. Duo des fleurs z opery Lakmé L. Delibesa, Od tamtej pory wystąpiła na najważniejszych co zainspirowało ją do zgłębienia estetyki światowych scenach, m.in. w takich partiach, zaprezentowanej w utworze i zaowocowało jak tytułowej w Łucji z Lamermooru rozpoczęciem nauki śpiewu operowego. G. Donizettiego, Julia w Romeo i Julii Udało jej się uzyskać stypendium w South Ch. Gounoda, Rozyna w Cyruliku sewilskim African College of Music in Cape Town G. Rossiniego czy Elvira w Purytanach w klasie Virgini Davids, pierwszej czarnoskórej V. Belliniego. śpiewaczki operowej, którą dopuszczono do występów na operowych scenach w czasach MATTHEW POLENZANI NEMORINO (TENOR) Laureat Richard Tucker Award z 2004 r., Tamino w Czarodziejskim flecie W.A. Mozarta, The Metropolitan Opera’s 2008 Beverly Sills Książę Manuti w Rigolettcie G. Verdiego, Artist Award oraz Opera News Award. Romeo w Romeo i Julii Ch. Gounoda Zadebiutował w 1998 r. jako Gérald w Lakmé czy Nadir w Poławiaczach pereł G. Bizeta. L. Delibesa na deskach Opéra National Jest również zapraszany do wykonywania de Bordeaux. Następnie występował m.in. utworów oratoryjnych, a w swoim artystycznym we florenckim Teatro Comunale, Opernhaus życiorysie ma również utwory symfoniczne w Zurychu, Operze Paryskiej, Bayerische – i idąc dalej tym tropem – wykonania Staatsoper, Wiener Staatsoper, Teatro San IX Symfonii d-moll op. 124 L. van Beethovena Carlo, Teatro dell’Opera di Roma, Covent z Chicago Symphony Orchestra pod batutą Garden, na Aix-en-Provence Festival czy Riccarda Mutiego i Requiem G. Verdiego Salzburg Festival. Na scenie Metropolitan w mediolańskiej La Scali, poprowadzone Opera występował na przykład w takich rolach, przez Riccarda Chailly. jak Alfredo Germond w Traviacie G. Verdiego, Gaetano Donizetti Napój miłosny 5. DAVIDE LUCIANO BELCORE, SIERŻANT (BARYTON) Artysta urodził się w Benevento w muzykalnej Papagena w Czarodziejskim flecie W.A. Mozarta rodzinie. Grał na wielu instrumentach, między w projekcie Opera domani. Udział w Accade- innymi fortepianie, perkusji, gitarze klasycznej mia Rossiniana w Pesaro, prowadzonej przez i basowej. Jako dziewiętnastolatek za namo- Alberta Zeddę, zaowocował zaproszeniem wą ojca kontynuował muzyczne kształcenie, do zaśpiewania partii Don Profonda w Podróży rozpoczynając studia wokalne pod kierunkiem do Reims G. Rossiniego. Podczas trzeciej edycji Gioacchino Zarelliego, ucznia Rodolfa Celettie- Premio internazionale di canto lirico Santa go. Uczestniczył także w kursach mistrzowskich Chiara w Neapolu otrzymał pierwszą nagrodę prowadzonych przez Marca Bertiego, Alfonsa i nagrodę publiczności. Występował na deskach Antoniozziego, Stefano Gianniniego, Tiziany wielu teatrów, interpretując takie partie, Fabbricini, Danielę Barcellonę i Domenica jak Haly we Włoszce w Algierze G. Rossiniego, Colaianniego. W wieku dwudziestu czterech Lord Cecil w Marii Stuardzie G. Donizettiego, lat na konkursie As.Li.Co otrzymał nagrodę dla Figaro w Weselu Figara W.A. Mozarta czy Ping najlepszego debiutanta. Zadebiutował w roli w Turandot G. Pucciniego. ILDEBRANDO D’ARCANGELO DULCAMARA, WĘDROWNY SPRZEDAWCA (BAS) Studiował w rodzinnym mieście Pescarze Giorgia w Purytanach V. Belliniego, Mustafy oraz w Bolonii pod kierunkiem Parida Venturi. we Włoszce w Algierze oraz Selima i Alidora Zwyciężył w Toti dal Monte International w Kopciuszku G. Rossiniego, Henryka VIII Competition w 1989 i 1991 r., po czym w Annie Bolenie G. Donizettiego oraz tytułowej zadebiutował w operze W.A. Mozarta Così roli w Attili G. Verdiego. Artysta nagrywa fan tutte. Od tamtej pory śpiewał na deskach dla Deutsche Grammophon. We współpracy najsłynniejszych teatrów operowych na świecie, z wytwórnią opublikował swoje nagrania takich jak: mediolańska La Scala, nowojorska Don Giovanniego, Anny Boleny oraz arii Metropolitan Opera, Opera Wiedeńska, G.F. Haendla (2009) i W.A. Mozarta (2011). Opéra-Bastille, Théâtre du Capitole de Toulouse czy Opera Rzymska. Ma w swoim repertuarze partie Leporella i tytułową w Don Giovannim, Figara w Weselu Figara i Guglierma w Così fan tutte W.A. Mozarta, BARTLETT SHER REŻYSERIA Urodził się w San Francisco. Uczęszczał W 2008 r. otrzymał nagrody Tony Award do St. Ignatius College Preparatory, następnie oraz Drama Desk Award za brodwayowski do College of the Holy Cross w Worcester musical South Pacific (był także nominowany w stanie Massachusetts. Po powrocie do Tony Awards w latach: 2005, 2006, 2008, do St. Ignatius był nauczycielem angielskiego 2009, 2013 i 2015). Na scenie Metropolitan oraz słuchaczem programu teatralnego. Opera został również zaproszony do realizacji Podczas igrzysk olimpijskich w Los Angeles Romea i Julii Ch. Gounoda oraz Opowieści w 1984 r. wielką inspiracją dla niego był Hoffmanna J. Offenbacha. W „The New York program artystyczny, związany z olimpiadą Times” napisano o nim jako o jednym (szczególnie praca polskiego reżysera Tadeusza z najbardziej oryginalnych i budzących emocje Kantora). Współpracował z Hartford Stage reżyserów nie tylko amerykańskiego teatru, w Connecticut, Guthrie Theater w Minneapolis ale również światowej opery. w Minnesocie, Intiman Theatre w Seattle oraz z nowojorskim Lincoln Center Theater. 6. W FABRYCE OPEROWYCH ARCYDZIEŁ Kiedy Wolfgang Amadeusz Mozart Jego kariera w świecie opery jest pokazał światu, że artyści nie muszą doprawdy zadziwiająca. Zaczynał, być skazani na dworską niewolę, prowadząc kawiarnię w Mediolanie, lecz mogą zachować niezależność, dorobił się dzięki wynalezionej nie przypuszczał, że wkrótce przez siebie „barbajadzie” – kawie kompozytorzy oper pójdą na inną połączonej ze spienionym mlekiem, służbę, do impresariów. Ci zaś protoplastce dzisiejszego cappuccino. będą ich zmuszać do nieustannej Kolejne pieniądze zarobił na handlu pracy. Doświadczyli tego najwięksi bronią podczas wojen napoleońskich twórcy epoki belcanta: Gioacchino i lokował je w salonach gier karcianych Rossini, Vincenzo Bellini i właśnie działających w budynku mediolańskiej Gaetano Donizetti. La Scali. Z czasem podobny interes uruchomił na południu Italii, co między W pierwszych dekadach XIX stulecia 1809 a 1826 rokiem pozwoliło mu rozwinęła się nowa forma operowego przejąć zarząd najważniejszych impresaria, będąca połączeniem włoskich instytucji operowych stanowiska zarządcy teatru na czele z Teatro San Carlo z funkcją agenta kompozytora, który i La Scalą, do których dodał także wszakże nie tyle reprezentował m.in. dwie sceny wiedeńskie, w tym jego interesy, co bardziej korzystał Theater an der Wien. W 1815 roku z talentu, dzieląc się zyskiem podpisał z Rossinim kontrakt (nie zawsze uczciwie) z wystawień na siedem sezonów, a kompozytor