Marek Olejnik Pogranicze Polsko-Wschodniosłowiańskie W

Marek Olejnik Pogranicze Polsko-Wschodniosłowiańskie W

Pobrane z czasopisma Studia Bia?orutenistyczne http://bialorutenistyka.umcs.pl Data: 27/09/2021 14:50:58 DOI:10.17951/sb.2017.11.271 Studia Białorutenistyczne 11/2017 Językoznawstwo Marek Olejnik Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej (Polska) Maria-Curie Skłodowska University(Poland) e-mail: [email protected] Pogranicze polsko-wschodniosłowiańskie w świetle nazw terenowych na przykładzie gminy Wisznice Polish-East Slavic Borderland in the Light of Local Names on the Example of Wisznice Community Польска-ўсходнеславянскае памежжа ў святле мікратапонімаў гміны Вішніцы elem artykułu jest analiza semantyczna i strukturalna mikrotoponimów z gmi- ny Wisznice zebranych podczas wywiadów terenowych Badania przeprowa- Cdzono w następujących miejscowościach na terenie gminy Wisznice: Łyniew, Marylin, Horodyszcze, Wisznice, Dubica, Curyn, Rowiny, Polubicze, Ratajewicze Pod pojęciem mikrotoponim rozumiem nazwy własne obiektów niezamieszka- nych, zaliczam do nich nazwy pól, lasów, łąk, uroczysk, dolin, gór itp Nazwy tereno- we informują o ukształtowaniu terenu, faunie i lorze, stosunkach narodowościowych, upraszczając – o otaczającej nas rzeczywistości Na temat nazw terenowychUMCS badanego obszaru pisał Michał Łesiów (1972), który wyniki swoich badań przedstawił w monograii pt Terenowe nazwy własne Lubelsz- czyzny. Przeszło pół wieku później prace nad nazwami terenowymi Lubelszczyzny wznowiono1 1 Badania nad mikrotoponimią wschodniej Lubelszczyzny są prowadzone pod kierunkiem prof Feliksa Czyżewskiego Na podstawie materiałów z powiatu włodawskiego powstała monograia pt Mikrotoponimia powiatu włodawskiego (Lublin 2014), w przygotowaniu jest praca Doroty Elsheikh z terenu powiatu chełmskiego Mikrotoponimia gminy Wisznice była obiektem zainte- resowań pracowników Gminnej Biblioteki Publicznej w Wisznicach, którzy w ramach projektu Odkurzyć zapomniane – młodzi reporterzy odkrywają historię małej ojczyzny wydali Słowniczek nazw izjograicznych gminy Wisznice (Wisznice 2006) W Zakładzie Filologii Ukraińskiej UMCS w 2015 r powstała praca magisterska autorstwa mgr Anny Mikiciuk (pod kierownictwem prof dr hab Lubow Frolak) pt Mikrotoponimia południowo-zachodniej części powiatu bialskiego. Беларусазнаўчыя даследаванні 11/2017 Pobrane z czasopisma Studia Bia?orutenistyczne http://bialorutenistyka.umcs.pl Data: 27/09/2021 14:50:58 272 Marek Olejnik Aby przybliżyć omawianą problematykę, warto przedstawić krótki rys historycz- ny, zwracając szczególną uwagę na przynależność administracyjną oraz osadnictwo badanego obszaru Gmina Wisznice jest położona w północno-wschodniej części wo- jewództwa lubelskiego w pobliżu granicy państwowej Polski, Białorusi i Ukrainy Pierwsza informacja o Wisznicach pojawiła się w 1446 r Wcześniej wzmianki w do- kumentach pisanych dotyczyły miejscowości Polubicze (1432 r ), leżącej w granicach administracyjnych badanej gminy (Tarasiuk, 2006) Co najmniej od 1510 r Wisznice należały do województwa brzeskiego W 1795 r znalazły się w zaborze austriackim w cyrkule bialskim W 1803 r weszły w skład cyrkułu włodawskiego, a po włączeniu tych terenów do Księstwa Warszawskiego zna- lazły się w powiecie włodawskim departamentu siedleckiego Po kolejnej reformie w 1812 r znalazły się w obwodzie radzyńskim województwa podlaskiego Po prze- mianowaniu województw na gubernie, a obwodów na powiaty, Wisznice przyłączono do okręgu włodawskim powiatu radzyńskiego guberni podlaskiej W 1844 r gubernię podlaską włączono do guberni lubelskiej W 1866 r , po podziale guberni lubelskiej na lubelską i siedlecką, Wisznice znalazły się w granicach administracyjnych tej ostat- niej Po roku 1912 badane ziemie wraz z powiatem włodawskim zostały włączone do guberni chełmskiej (Tarasiuk, 2006) W latach 1918–1939 i 1944–1975 gmina była częścią powiatu włodawskiego województwa lubelskiego Po reformie w 1975 r i wprowadzeniu dwustopniowego podziału kraju (województwa, gminy) Wisznice weszły w skład województwa bialskopodlaskiego, by po reformie administracyjnej w roku 1998 znaleźć się w granicach powiatu bialskiego województwa lubelskiego Mówienie o świadomości narodowej chłopów na badanym terenie do połowy XIX w , jak pisze Dariusz Tarasiuk, jest uproszczeniem, ponieważ większy wpływ na ludność miała przynależność konfesyjna niż etniczna (Tarasiuk, 2006) W okresie pańszczyźnia- nym większość chłopów z obszaru była unitami, posługiwała się gwarą ruską, nazywana była Rusinami (Czyżewski,UMCS 1994) Rozpoznawanie ich w owym czasie jako Ukraińców byłoby błędem Dopiero w wyniku dążenia do obrządku łacińskiego, który kojarzono z polskością, zaczęli się z utożsamiać z narodowością polską Wpływ na to miały również procesy unaradawiania warstwy chłopskiej na przełomie XIX i XX w (Tarasiuk, 2006) Pod względem wyznaniowym ludność gminy Wisznice w roku 1921 kształtowa- ła się następująco: katolicy – 5331, prawosławni – 117, wyznanie mojżeszowe – 875 (w ujęciu procentowym odpowiednio: 84%, 1,9%, 14,1%) (Olszewski, 2010) W wy- niku działań wojennych struktura wyznaniowa zmieniła się Po II wojnie światowej gminę zamieszkiwali w większości mieszkańcy wyznania rzymsko-katolickiego Informatorów wybierano wśród autochtonów, przeważnie ludzi starszego pokole- nia (60 lat i starszych) Obecnie dla mieszkańców badanego obszaru polszczyzna jest językiem podstawowym Do wyjątków należą domy, w których autochtoni (głównie najstarszego pokolenia) na co dzień posługują się gwarą ukraińską2 Młodsi zazwyczaj 2 Pod pojęciem gwary rozumiem „mowę chłopów danej okolicy kraju, różniąca się od innych gwar szeregiem cech gwarowych” Karol, 1993, s 12 Studia Białorutenistyczne 11/2017 Pobrane z czasopisma Studia Bia?orutenistyczne http://bialorutenistyka.umcs.pl Data: 27/09/2021 14:50:58 Pogranicze polsko-wschodniosłowiańskie w świetle nazw terenowych… 273 mówią w języku polskim W miarę pełny opis sytuacji językowej na badanym obsza- rze został przedstawiony m in w pracy Witolda Kuraszkiewicza (1985) oraz monogra- iach Feliksa Czyżewskiego (1994, 2004) Artykuł podzielono na dwie części Część pierwszą stanowi Słownik nazw tereno- wych, w drugiej zawarto opis nazw terenowych pod względem semantycznym i struk- turalno-gramatycznym3 Słownik W artykule hasłowym słownika umieszczono określenia klasyikacyjne nazw na podstawie relacji genetycznych między nazwą a obiektem terenowym, według zało- żeń klasyikacji semantycznej Witolda Taszyckiego4 Stosując te kryteria, wyróżniono nazwy topograiczne, dzierżawcze, kulturowe, dwuznaczne i niejasne (1958) Klasy- ikację semantyczną poszerzono o rozwiązania Henryka Borka (1988), który wyod- rębnił grupę nazw relacyjnych, czyli toponimów wywodzących się bezpośrednio od już istniejących nazw geograicznych Następnie, zgodnie z klasyikacją strukturalną Stanisława Rosponda, wyodrębniono nazwy: a) prymarne, b) sekundarne, c) kompo- nowane (zestawienia) (Rospond, 1957) Nazwy komponowane nie są różnicowane formalnie, za Hubertem Górnowiczem włączono do nich również nazwy przyimkowe (Górnowicz, 1983) W słowniku umieszczono współczesne nazwy obiektów zanotowane w terenie w roku 2014 przez autora Artykuł hasłowy składa się z: nazwy obiektu (literackiej lub zbliżonej do literackiej, jeżeli to możliwe); lokalizacji (kierunek, w którym znajduje się obiekt względem centrum miejscowości); charakteru obiektu; nazwy gminy (w na- wiasach okrągłych); określenia klasyikacyjnego; etymologii, znaczenia i motywacji nazwy (motywacja określanaUMCS jest na podstawie informacji uzyskanych w terenie) 3 Próba klasyikacji znaczeniowej i gramatyczno-formalnej podejmowana już była w opraco- waniach, m in w: Biolik, 1994; Chojnacki 1996; Górnowicz, 1980; Lubaś, 1963, s 195–236, s 123–163; Łesiów, 1972; Mrózek, 1990; Myszka, 2006; Wolff, Rzetelska-Feleszko, 1982 4 Taszycki ułożył nazwy w następującej kolejności: 1) nazwy topograiczne, 2) nazwy kulturowe, 3) nazwy etniczne, 4) nazwy dzierżawcze, 5) nazwy patronimiczne, 6) nazwy służebne, 7) nazwy rodowe, 8) nazwy zdrobniałe Jak pokazują późniejsze prace, badacze nazw miejscowych i tere- nowych wychodzili z założenia, że charakter materiału nazewniczego z różnych regionów Polski zmusza do wprowadzania pewnych modyikacji w klasyikacji Taszyckiego Беларусазнаўчыя даследаванні 11/2017 Pobrane z czasopisma Studia Bia?orutenistyczne http://bialorutenistyka.umcs.pl Data: 27/09/2021 14:50:58 274 Marek Olejnik Wykaz skrótów ap – apelatyw por – porównaj brs – białoruski pref – preiks form – formant przyim – przyimek gm – gmina przym – przymiotnik gw – gwarowy ros – rosyjski l mn – liczba mnoga rzecz – rzeczownik l p – liczba pojedyncza wsch – wschód n dzierż – nazwa dzierżawcza wschsł – wschodniosłowiański n kult – nazwa kulturowa wyraż przyim – wyrażenie przyimkowe n os – nazwa osobowa zach – zachód n topogr – nazwa topograiczna zdrob – zdrobnienie płd – południe zest – zestawienie płn – północ zob – zobacz pol – polski Babine – na płn od wsi Rowiny, pole (gm Wisznice); n dzierż z form -ine od ap baba. Barszcze – na zach od wsi Rowiny, pola (gm Wisznice); n rodowa, od antropo- nimu Barszcz. Berezowka – na wsch od wsi Horodyszcze, nieużytki (gm Wisznice); n dzierż z form -owka, od antroponimu Bereza. Błoto – na wsch od wsi Polubicze, łąki (gm Wisznice); n topogr równa ap błoto. Bogdanów – na zach od wsi Łyniew, las (gm Wisznice); n dzierż z form -ów, od antroponimu Bogdan. Bojary – na płn od Wisznic, pola (gm Wisznice); n dzierż w l mn od ap bojar a) ‘członek wyższej warstwy feudalnej, wielki właściciel ziemski na Rusi, Wołosz- czyźnie, później w Rumunii’;UMCS bojarzyn; b) na Litwie i Białorusi: ‘szlachcic posiadają- cy ziemię’ (Dubisz, 2003, s 295)

View Full Text

Details

  • File Type
    pdf
  • Upload Time
    -
  • Content Languages
    English
  • Upload User
    Anonymous/Not logged-in
  • File Pages
    20 Page
  • File Size
    -

Download

Channel Download Status
Express Download Enable

Copyright

We respect the copyrights and intellectual property rights of all users. All uploaded documents are either original works of the uploader or authorized works of the rightful owners.

  • Not to be reproduced or distributed without explicit permission.
  • Not used for commercial purposes outside of approved use cases.
  • Not used to infringe on the rights of the original creators.
  • If you believe any content infringes your copyright, please contact us immediately.

Support

For help with questions, suggestions, or problems, please contact us