Polowanie na króliki reż. Phillip Noyce MATERIAŁY DYDAKTYCZNE DLA NAUCZYCIELI SPIS TREŚCI 1. Informacje o filmie. (str.2). 2. Scenariusz lekcji języka Polskiego. (str.5) Temat: Prawo, które łamie wolnośd – o filmie „Polowanie na króliki” Phillipa Noyce`a. 3. Scenariusz lekcji wychowawczej i WOS. (str.9) Temat: W imieniu prawa zabieram Ci wolnośd! Załącznik 1: Słownik pojęd (str.11) Załącznik 2: Arkusz analizy SWOT (str.12) Załącznik 3: Metaplan (str.13) 4. Scenariusz lekcji geografii (str.14) Temat: Kolonializm Australii na podstawie filmu „Polowanie na króliki”, reż. Philip Noyce 1 Wszelkie prawa do materiałów dydaktycznych zastrzeżone dla Stowarzyszenia Nowe Horyzonty. INFORMACJE O FILMIE NOTA O FILMIE Tytuł: Polowanie na króliki (Rabbit-Proof Fence) Kraj i rok produkcji: Australia 2002 Reżyseria: Phillip Noyce Scenariusz: Christine Olsen na podstawie książki Doris Pilkington “Follow the Rabbit-Proof Fence” Zdjęcia: Christopher Doyle Muzyka: Peter Gabriel Montaż: David Coulson Obsada: Everlyn Sampi (Molly Craig), Tianna Sansbury (Daisy Kadibill), Laura Monaghan (Gracie Fields), David Gulpilil (Moodoo), Ningali Lawford (Maud), Myarn Lawford (babcia Molly), Deborah Mailman (Mavis), Jason Clarke (posterunkowy Riggs), Kenneth Branagh (A.O. Neville), Natasha Wanganeen (Nina, szefowa internatu), Garry McDonald (Mr. Neal, mężczyzna znad Moon River), Roy Billing (inspektor policji), Lorna Leslie (pani Thomas), Celine O'Leary (pani Jessop), Kate Roberts (kobieta znad Moore River) NAGRODY Australijskie Nagrody Filmowe: najlepszy film, najlepsza muzyka oryginalna, najlepszy dźwięk; nominacje: najlepszy aktor w roli drugoplanowej – David Gulpilil; najlepsze zdjęcia, najlepsze kostiumy, najlepsza reżyseria, najlepszy montaż, najlepsza scenografia, najlepszy scenariusz adaptowany Nagrody Publiczności na: Aspen Filmfest, MFF Denver, MFF Durban, MFF Edynburg, MFF Leeds, MFF Sao Paulo, MFF Valladolid Nagroda Australijskich Krytyków Filmowych dla Phillipe’a Noyce’a i Christine Olsen, nominacja dla najlepszej aktorki – Everlyn Sampi, za zdjęcia, muzykę i dla najlepszego filmu Nominacja do Złotego Globu za muzykę oryginalną dla Petera Gabriela Nagroda Londyoskich Krytyków Filmowych – Reżyser Roku (również za „Spokojnego Amerykanina”) Nagroda Freedom of Expression amerykaoskiego Stowarzyszenia Recenzentów (również za „Spokojnego Amerykanina”) Nagroda Human Rights – Specjalne Wyróżnienie Stowarzyszenia Krytyków Filmowych z San Francisco NOTA O REŻYSERCE Phillip Noyce – reżyser i scenarzysta australijski. Urodził się w 1950 r. w Griffith w Nowej Południowej Walii (Australia). Jako 12-latek przeniósł się z rodziną do Sydney. W wieku 18 lat zrealizował swój pierwszy film, 15-minutowy Better to Reign in Hell (Lepiej rządzid w piekle). W 1973 roku został przyjęty do właśnie założonej (z wybitnym udziałem prof. Jerzego Toeplitza) Australian National Film School i jest jednym z pierwszych jej absolwentów. W czasie studiów zrealizował m.in. 50-minutowy dokument Castor and Pollux (1973), który został uznany za najlepszy australijski krótki film w 1974. Jego pierwszy profesjonalny film to 50-minutowa docu-drama God Knows Why, But It Works (Pan Bóg raczy wiedzied dlaczego, ale to działa), z 1975 roku. Ta realizacja utorowała mu drogę do fabuły, godzinnego filmu drogi Backroads, w którym zagrał aborygeoski aktywista Gary Foley. Pełnometrażowy debiut Noyce’a (reżyser i współscenarzysta) Front nowin (Newsfront) zadziwił dojrzałością. W emocjonującej, dramatycznej fabule o dwóch braciach – konkurujących ze sobą operatorach kronik filmowych sprzed epoki telewizji, Noyce zamknął historię pierwszych dziesięciu 2 Wszelkie prawa do materiałów dydaktycznych zastrzeżone dla Stowarzyszenia Nowe Horyzonty. powojennych lat Australii (1946-1956). Film zdobył Australijskie Nagrody Filmowe za najlepszy film, najlepszą reżyserię i najlepszy scenariusz oryginalny, stając się też w Australii hitem frekwencyjnym. Zdobył uznanie za granicą: otwierał London Film Festival i jako pierwszy australijski film pokazywany był na New York Film Festival. Sukcesy utorowały reżyserowi drogę do Hollywood, gdzie zaczął pracowad pod koniec lat 80., specjalizując się w kinie gatunków, realizuje głównie filmy sensacyjne i thrillery polityczne (Czas patriotów, Stan zagrożenia, Oliver, Kolekcjoner kości). W 2002 r., po 12 latach pracy w Stanach Zjednoczonych, powrócił do Australii, by zrealizowad film o mrocznej karcie w historii swojego kraju – Polowanie na króliki, poświęcony australijskiemu „skradzionemu pokoleniu”. Niemal w tym samym czasie na ekranach pojawił się inny znaczący jego film: Spokojny Amerykanin (nominacja do Oscara za rolę dla Michaela Caine’a). Noyce ma także spory dorobek telewizyjny, pracował zarówno dla telewizji australijskiej, jak i amerykaoskiego Foxa. WAŻNIEJSZE FILMY That's Showbiz, Castor and Pollux (1973), Backroads (1977), Newsfront (1978), Heatwave (1982), Echoes of Paradise (1987), Martwa cisza (Dead Calm, 1989), Ślepa furia (Blind Fury, 1989), Czas patriotów (Patriot Games, 1992), Sliver (1993), Stan zagrożenia (Clear and Present Danger, 1994), Święty (The Saint, 1997), Kolekcjoner kości (The Bone Collector, 1999), Polowanie na króliki (Rabbit- Proof Fence, 2002), Spokojny Amerykanin (The Quiet American, 2002), Catch a Fire (2006). O FILMIE Polowanie na króliki to oparta na faktach przejmująca opowieśd o trzech aborygeoskich dziewczynkach, które, podobnie jak setki innych dzieci zrodzonych z mieszanych małżeostw, zostały siłą odebrane swoim rodzinom przez australijskie władze. Oficjalna polityka paostwa zakładała, że dzieci dzięki umieszczeniu i wychowaniu w ochronkach łatwiej zintegrują się z białym społeczeostwem. Dziewczynki, pod wodzą najstarszej z nich, Molly Craig, uciekają z obozu. Chod trudno w to uwierzyd, aż do 1971 roku w Australii obowiązywało (wprowadzone w 1905) prawo, dające rządowi absolutną władzę nad rdzennymi mieszkaocami kontynentu. Aborygeni zostali zamknięci w rezerwatach, z ograniczoną możliwością zmiany miejsca pobytu. W 1930 roku stanowisko koordynatora polityki wobec Aborygenów w zachodniej Australii objął A.O. Neville. Gorliwy urzędnik owładnięty fanatyzmem, usprawiedliwiał politykę wynaradawiania i pozbawiania tożsamości kulturowej współmieszkaoców kraju pokrętną ideologią zachowania czystości rasy – nasilił represje, wprowadzając m.in. prawo do odbierania rodzinom dzieci „mieszanych rasowo”. Warto pamiętad, że działo się to w okresie, kiedy w Europie szalały nacjonalizmy, a Hitler wprowadzał ustawy o zachowaniu czystości rasy. O ile jednak nazizm osądzono surowo, absurdalne prawa dotyczące ludzi o innym kolorze skóry – jak widad – nie spotkały się z potępieniem światowej opinii publicznej i trwały w niemal niezmienionym kształcie aż do lat 70. XX wieku! Aby opowiedzied o tych wydarzeniach, Noyce sięgnął po książkę autorstwa Doris Pilkington, która opisała losy własnej matki. Była jedną z dziewczynek, które odebrane matkom i wywiezione ponad 2000 km od domu, uciekły z internatu i wróciły do rodzin. W brawurowej ucieczce dziewczynki mogą liczyd tylko na siebie i znajomośd natury, która pomaga im przetrwad, a za jedyny drogowskaz służy im ciągnący się przez cały kontynent płot-siatka, mająca zatrzymad inwazję królików. Noyce opowiada nie tylko o walce Aborygenów o prawo do godności. Pokazuje też, co jest ich siłą, uświadamiając przy okazji widzom, jak absurdalne jest poczucie wyższości, które białej rasie służy za usprawiedliwienie protekcjonalizmu i okrucieostwa, z jakim jej przedstawiciele traktują ludzi o innym 3 Wszelkie prawa do materiałów dydaktycznych zastrzeżone dla Stowarzyszenia Nowe Horyzonty. kolorze skóry. Świat dziewczynek – zgody z naturą, przeciwstawiony został hipokryzji i hałaśliwośd białych, oderwanych od głębi i siły życia. Kontrast między fanatycznym funkcjonariuszem opresyjnego systemu (rewelacyjna rola Kennetha Branagha) oraz spokojem i determinacją dzieci buduje film. Jest tu też postad prawdziwie tragiczna – tropiciel, prowadzący pościg za dziewczynkami, który służy białym, zdradzając swoich. Zagrał go jeden z najbardziej cenionych aktorów aborygeoskich, David Gulpilil. Film nie jest tylko koncertem aktorskich kreacji. O jego sukcesie wśród krytyki i publiczności zadecydowały też zdjęcia jednego z najwybitniejszych światowych operatorów, Christophera Doyle’a i muzyka Petera Gabriela, nadająca pustynnym obrazom niepowtarzalny klimat. Phillip Noyce oddał swoim filmem hołd „skradzionej generacji”, ale też wszystkim ludziom, którzy z determinacją walczą o godnośd i prawo do życia. 4 Wszelkie prawa do materiałów dydaktycznych zastrzeżone dla Stowarzyszenia Nowe Horyzonty. SCENARIUSZ LEKCJI JĘZYKA POLSKIEGO Opracowała: Jolanta Górecka Temat: Prawo, które łamie wolnośd – o filmie Polowanie na króliki Phillipa Noyce`a. CELE LEKCJI Po lekcji uczeo powinien: znad problematykę filmu Polowanie na króliki; rozumied pojęcia: prawo białego człowieka, kultura Aborygenów, historia Aborygenów, segregacja rasowa, relacje międzyludzkie, tradycja i styl życia, rasizm; umied analizowad różne stany emocjonalne człowieka; umied analizowad wpływ mechanizmów społecznych i historycznych na życie zwykłego człowieka; umied analizowad dzieło filmowe i tekst piosenki; rozróżniad pojęcia: dramat, film przygodowy; posługiwad się w trakcie analizy dzieła artystycznego pojęciami: ujęcie, scena, plastyka obrazu, muzyka etniczna. METODY I FORMY PRACY miniwykład burza mózgów dyskusja kierowana analiza tekstu piosenki praca w grupie ŚRODKI DYDAKTYCZNE film: Polowanie na króliki, reż. P. Noyce, Australia 2002 materiały informacyjne