NILS TRESCHOWS HUS TLF 466aOO 'profi UNIVERSITETET I OSLO LINJE 92O I BLINDERN ONSDAG'I4-I5 za.Åna.-NR.4-1966 t UTKOMMER 2 GANGER I Høsr- oc 3 cANGER r vÅnsEMESTRET. ABONNEMENTSPRIS KR. lO.OO POSTGIROKONTO A5O7 - BANKGIRO NR.4407 151 163. FORRETNINGSFØRER: I REDAKSJONEN: CHRISTIAN BØRS LIND TOR OBRESTAD (ANSV. RED.) ESPEN HAI\VARDSHOLM PAAL-HELGE HAUGEN (RED. aIøøI OTTO HOMLUNG DAG SOLSTAD JAN ERIK VOLD EINAR ØKLAND DEN FARLEGE POETEN (N. c.) OLAV H. HAUGE EINAR ØKLAND SIDE EIT MØTE MED OLAV H. HAUGE JoHAN TUFTELAND SIDE 7 FIRE DIKT OLAV H. HAUGE SIDE OLAV H. HAUGES DIKTING TOR OBRESTAD SIDE 1I JAN ERIK VOLD HANS BOIJ DIKT ELDRID LUNDEN EINAR ØKLAND CARL FREDERIK PRYTZ SIDE 1A DIKT OG VIETNAM JAN ERIK VOLD stDE 24 IRENE LE HEGARAT DI KT EVA GUNDERSEN SIDE 32 ET OPPGJØR MED FREMMEDGJØRELSE TRE KORTE DIKT NOEL COBB SIDE 34 JAN LrNDrncÅno INGVAR MOE SIDE 38 FINN STRØMSTED BOKMELDINGER SIDE 41 Dette nummeret er for ein stor del vigd lyrikken. Bokmeldingone er sentrert om hqustens nye norske diktsomlingor, somstundes med ot vi prentor ein del nye, dikt ov yngre nordiske lyrikoror. Vi kiem også i delte nummeret med ein breid preseniosion ov ein norsk dikior som synest å vere mykie mindre påokto enn hon fortener, nemleg Olov H. Houge. I ei årrekkie hor hon stdtt for eit diupt originolt og olltid uroqnde forfottorskop som hittil nddde sitt høgdepunkt i diktsomlingo «På ørnetuvq» il96l, ei bok som hon elles fekk Norsk kritikerlogs pris for. John Tuftelond skriv om sine inntrykk frå eit møte med Houge, og i ein giennomgongsortikkel tek Tor Obrestod opp sentrole motivkrinsor og utviklings- liner i Houges forfottorskop. Frd og med dette nummeret er Noel Cobbs nomn borte frå listo over redoksions- medlemene. Einor Øklonds ortikkel «Den forlege poeten» skol stå som slutt- replikk frå Profil-redoksionen si side i ei long o9 pinefull sok mot ein ov dei mesi gdverike og underlege diktoror vi hodde her i londet. Slik sokq kom til å utvikle seg, vorl det ei umåteleg pinefull soge for Noel siølv og for olle dei hqn vor knytte til her i londet. Noel Cobb vqr eit hiul som ikkie høvde inn i Som- funnsmoskineriet, derfor lout hon iogost bori. Det vor eit top norsk dikting hor grunn tiJ å sørgie over i tidene som kiem. Vi trong Noel Cobb i vår blodfottige poesi. Hon vqr eit krofisentrum ov uvonleg siyrke. Det finst ingen som kon fyile det tome romet etter hon. I dette nummeret vil lesorone sid ot Profils redoksionsmedlemer i fleire tilfelle melder bøkene di kvorondre. Dette er visstnok ikkie i tråd med vonleg norsk presseskikk, då denne tek det for gitt ot forfottorone/kritikorone er kbrrupte i og med ot dei kienner kvqrondre eller orbeider i some redoksion, som i dette tilfelle. Vi synest det er ein forunderleg uskikk, og vil freisle å vise ot det går on å vere like obiektiv og kritisk i slike tilfelle som i ei kvor onno litterotur- melding. Vi meiner qt dei forfottorone som er skoponde innqnfor det sqme iidsromet vil vere i stond til 6 melde somtidige bøker på den mest odekvote og kriiiske måte, då dei ofte er opptekne ov dei some tingo siølv. Noko ov det som hor vore sterkqst fromme i Iitteroturdebotten i den siste tido, er det fenomenet som vi kunne kolle «politisk dikti4g». Det er diktoren og diktverket si rolle som kompmiddel og oktiv opinionsdonnonde foktor det gield, og dei er detfe komplekset Jon Erik Vold tek opp til onolyse i sin or- tikkel. I tilslutning til denne ortikkelen prentor vi ire slike politisk engosierte dikt frå den seinore tido, i norsk giendikting ved Jon Erik Vold. Likevel er det konskie bokmeldingone som er det viktigoste i detfe nummerel. Det er uråd 6 gie eit nokonlunde heilsleg bilete ov det som hor skiedd i den nye- norske litteroiuren i hqusi. Men vi vonor oi det i det utvolet vi hor giort vil _finqst liner som donnor viktige grunnmønstre i dogens dikting. p. ;. Stoff til nummer 1.-67 må vere i redoksionen innon I /2-67. Til nummer 2 innon I /3. Monge ov tingorone hor spurt etter nr. I -66. Dette nummeret er utselt, redok- sionen hor ikkje ein gong orkiveksemplor, så vi kon dessverre ikkie skoffe det. Noel Cobb og Leif Stovik er flytte frå byen. Vi vil tqkke for somværet til dessor. Deite betyr ikkie ot dei vil bli borte frd spoltene. Og kiem dei tilboke til byen, er dei hiorteleg velkomne i redoksionen oti. Einor Øklond, vel kiend for lesorqne vdre, er ottende i redoksionen. T. O. 2 einar økland' olav h. hauge Vor elden så nær ylo? Hong den blødonde stierno sd lågt? Kiølde du ponno mot berget? Jo. Du beit dogen i hondo. Svelgde stierno. Berget vort gloonde. Oss gov du ougo som isbreor. Oss gov du stikkonde glør under neglene. EIT TUIøTE MED OLAVlI.HAUGE Ved Johon Tuftelond The wind thot blows ls oll thot onybody Onl*fror"or. T.: Du hor vel reist ein del og sett deg om i londet. H.: Det er ikkie mykie dei. I{ior reisie eg yver Jæren. lgi'unnen skulie eg ikkie giort det. Eg Ios Gorborg iungdomsåri, og dd sdg eg Jæren. No er dei so fullt crv siioor. T.: Du hor vel seti monge lond slik? H.: Litt hor eg då lese gienom 6ri. Det kon godt hendo ot det biletel ein då fæi'ov folk og Iond er sonnore enn dei du ser ndr du reiser som turist. T.: Korleis er det med Englond? H.' Eg hor ikkie vore der, men eg synest eg hor seil litt ov Englond idet eg hor lese ov engelsk liiteroiur. Den engelske noturen er ikkie so storfelt som den norske, men dei hor vore svære iil d dikio um notui-en cler borte. At det vor i Englond modernistone tok til 6 røro pd seg, er ikkie sd rort ndr ein veit korleis lyrikken vor ,l900 der borte frd og utyver, heile Englond vor eit syngionde fuglereir. Det vor ikkie so rort det kom ein revolusion. T.; Det vor vel trodision frå Wordsworth og Coleridge? H.: Jo, Wordsworih hor dominert engelsk lyrikk iil Eliot kom. T., uThe Ancient Moriner, ov Coleridge, kvo synesi du um det? H.: Det er eit fontostisk diki. Der er mykle idenne lcrnge forteliingi um cienne siø- rnonnen, der er so mykie diupt og gdiefulli. Hon drep den gode fylglo si, denne fuglen olboirossen. So kiem olt det forferdelege, sol og vindsiille. pest og død. Men so forsonor hon seg med iilstonden, endåtil med ormone ihovet. Jou, det er eit merkeleg diki. Hon vor synsk, Coleridge. Ndr dei snokkor um teorione til Edgor Poe um dikiekunsten. sd hodde hon nok mykie frd Coleridge. Og det hon hor skrive um diktekunst, står den dog idog, det er ikkie so mykie å leggio iil. Dei sentrole ordet for Coleridge vor «imoginotion», veit du. T.; Dei er vel noko ov dette ogsd hid Shelley? H.: Hon vor og ein ov dei korone Poe studerte og los. Ndr hon dyrkor det mokobre cg olt det fontostiske, så hor hon mykje ov det frd Shelley. T., Du hor ei soneite du hor skrive iil Shelley. - H-: Eg hodde ikkle noko serskild bok ov shelrey då eg vor ung, men i eit por onto- logior -godt. eg hodde, vor monge dikt ov hon. Eg riko dei svært Hon er ein slik stemningsdiktor.§om ungdomen likor. Seinore vert det til ot ein set meir pris på Keots- Eg kiem i hug korleis Vinie i «Breilond og britone» vurderor Shelley og Keots eler konskie - det vor shelley og Byron. Hon kon riksom ikkie med shelley, ly.ikken hons er for subtil, for mykie droum og luft, for lite iordfost. Det er elles svært lenge sidon eg hor lese noko ov desse dikiorone. T.: Kvo synest du om Williom Bloke? H.: Del er vel berre ei meining um Bloke. Hon vor noko for seg slølv og stod utonom. Hon er ikkie so merkeleg som det kon synost, ndr ein kienner Iitt til mystikorone. Mystikken er ein sterk stroum i engelsk åndsliv. Noko onno lærebok enn Bibelen treng ein ikkie idiktekunst, seier hon. Hon vor elles sterkt sosiolt interessert, veit mer og sdg med otte pd indusirien som dd tok til d vekso from. Hon heldt på a"t gomle hondverkel. Hon hor eii fini ord ein stod: «Art is the Tree of Life. Science is the Tree of Deoth.» Kor longt hon sdg, veit ikkie eg, men hodde hon levl i dog, hodde hon vel vorte fælen. Er dei nokon som hor visst litt om løyndomone til Vdrherre, md det vero Bloke.. T.: Du hor liko dei omerikonske dikiorone? H.: Den omerikonske litteroturen er noko ov det mest inieressonle idei sisie l50 dri. Uivondrorone iok ikkie med seg olt skrop. Dei let etfer seg «kulturen», og tok med seg det besie, Bibelen, shokes[eore, Miiton, Bunyon og klossikorone, og byrio på nyti i eit nytt lond. Det er friskt ver yver dei omerikonske skoldone, serleg dei i' førre 6rhundre. T.: Kvo tykkier du om Pound? H-:.Eg hor ikkie mykie kiennskcip til hon. sume ov ungdomsdiktc hons kon vel ein vonleg monn leso. Desse contoone hons er ikkie lesnod for slike som meg. Men hon ein er forvitneleg kritikor. Etter det eg hor forstode, meiner hon oi storporten ov den europeiske lyrikken er eit fromhold frd trubodurone med olle desse kunstferdige metriske formene. stutt sogi: hon hor vendt seg imot det Ekelund kollor ubølg'e- sludderet» og vil io upp ott sterkore irodisionor, Donte, grekorone og Kino.