 dr inż. arch. Maciej Płotkowiak Projektowanie Architektoniczne Nadzór Budowlany 70-542 ; ul. Sienna 8/2

Przedmiot opracowania: ZAMEK w SWOBNICY działka terenu nr 727/1, jedn. Ewidencyjna: Swobnica, obręb Banie; : Banie; powiat gryfiński, woj. zachodniopomorskie;

Obiekt: SKRZYDŁO WSCHODNIE

Temat opracowania: PROJEKT TECHNICZNEGO ZABEZPIECZENIA PODDASZA

Rodzaj opracowania: ORZECZENIE O STANIE TECHNICZNYM I WYTYCZNE KONSERWATORSKIE DO REMONTU I ADAPTACJI

Branże: ARCHITEKTURA KONSTRUKCJA KONSERWATORSKA

Zleceniodawca: Zachodniopomorski Wojewódzki Konserwator Zabytków w Szczecinie 70-536 Szczecin, ul. Kuśnierska 14a

AUTORZY OPRACOWANIA: dr inż. Stefan Nowaczyk Uprawnienia budowlane nr 74/Sz/78 w specjalności konstrukcyjno- budowlanej (na podstawie § 6 ust.3, § 5 ust. 1, § 7, § 13 ust.1 pkt. 2 Rozporządzenia MGTiOŚ z dnia 20.02.1975, Dz..U. Nr 8, poz.46) Zaświadczenie nr 76 (na podstawie § 17, 18 i 20 Rozporządzenia Ministra Kultury i Sztuki z dnia 11.01.1994, Dz.U. Nr 16, poz. 55) dr inż. arch. Maciej Płotkowiak Uprawnienia budowlane nr 169/Sz/90 w specjalności architektonicznej ( na podstawie § 4 ust.1,2, §13pkt 1Rozporządzenia MTG i OŚ z dnia 20.02.1975; Dz. U.Nr 8 poz. 46 ). zaświadczenie nr 83 ( na podstawie § 17, 18, 20 Rozporządzenia Ministra Kultury i Sztuki z dnia 11.01.1994. Dz. U. Nr 16, poz. 55).

Szczecin, październik-grudzień 2007r.

1 ZAWARTOŚĆ OPRACOWANIA

1.0. PODSTAWA OPRACOWANIA ...... str. 3

2.0. DANE HISTORYCZNE ...... str. 3

3.0. CHARAKTERYSTYKA STANU ISTNIEJĄCEGO ...... str. 6 3.1. Zagospodarowanie terenu str. 6 3.2. Ochrona konserwatorska str. 8 3.3. Materiał, technika i technologia budowlana str. 8 3.4. Warunki gruntowo-wodne str. 10 3.5. Charakterystyka konstrukcji str. 11 3.6. Charakterystyka robót wykończeniowych wew. str. 16 3.7. Charakterystyka robót wykończeniowych zew. str. 18

4.0. PODSUMOWANIE...... str. 20

5.0. PRZYCZYNY POWSTANIA WAD I USTEREK ...... str. 21 6.0. WNIOSKI I ZALECENIA ...... str. 21

7.0. WYTYCZNE KONSERWATORSKIE ...... str. 22 7.1. Cel inwestycji str. 22 7.2. Środki realizacji inwestycji str. 22 7.3. Zabezpieczenie doraźne str. 22 7.4. Zabezpieczenie docelowe str. 22 7.5.

8.0. UWAGI KOŃCOWE ...... str. 28

ZAŁĄCZNIKI: - załącznik nr 1 – fotografie do pkt 3.0 - załącznik nr 2 – rysunki Nr 1 – plan sytuacyjny Nr 2 – mapa ewidencji gruntów Nr 3 – rzut poddasza – inwentaryzacja uszkodzeń

2 1. PODSTAWA OPRACOWANIA: 1.1. Umowa Nr OE-1160/26/ES/2007 z dnia 05 października 2007r.; 1.2. Oględziny obiektu wykonane w listopadzie i grudniu 2007 r.; 1.3. Mapa sytuacyjno-wysokościowa w skali 1:500, działka nr 727/3, 727/1, obręb Swobnica, woj. zachodniopomorskie; 1.4. Mapa ewidencji gruntów w skali 1:2000, działka nr 727/1, 727/3, obręb Swobnica, woj. zachodniopomorskie; 1.5. Opracowanie: Karta Ewidencyjna Zabytków Architektury i Budownictwa, Ośrodek Dokumentacji Zabytków w Warszawie, miejscowość: Swobnica; obiekt: zamek joannitów wyk.: mgr K. Kalita Skwirzyńska, 1999 r.; 1.6. Opracowanie: Zamek w Swobnicy – inwentaryzacja; autorzy opracowania: L. Święska, J. Jankowski, A. Tuliszewski, PP PKZ Pracownia w Szczecinie Szczecin 1959 r. 1.7. Opracowanie: Opinia Rzeczoznawcy Ministra Kultury, Ocena prawidłowości opracowania zakresu robót zabezpieczających opracowanych przez władającego zabytkowym zamkiem w Swobnicy, wpisanym do rejestru zabytków pod nr 227, decyzja z dnia 31 marca 1957 r., położonym na działce NT 727/1 w obrębie Swobnica, wraz z wytycznymi do prac zabezpieczających, wymaganych do przeprowadzenia przez użytkownika w trybie niezwłocznym. mgr inż. arch. J. Nekanda-Trepka Szczecin, 30 września 2007 r.; 1.8. Radacki Z., Średniowieczne zamki Pomorza Zachodniego, Warszawa 1976, s.138- 147; 1.9. Ustawa – Prawo Budowlane z dnia 7 lipca 1994 roku (Dz. U. Nr 207, poz. 2016 z późniejszymi zmianami); 1.10. Ustawa z dnia 23 lipca 2003 o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. nr 162 poz. 1568); 1.11. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75 z dnia 15 czerwca 2002 roku, poz. 690). 1.12. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 6 lutego 2003 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy podczas wykonywaniu robót budowlanych ( Dz. U. z dnia 19 marca Nr 47, poz. 401 ). 1.13. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 19 października 1998 roku w sprawie książki obiektu budowlanego (Dz. U. Nr 135, poz.882).

2. DANE HISTORYCZNE:

2.1. Nazwa miejscowości do 1945 r.: Wildenruch;

3 2.2. Kalendarium: 2.2.1. Okres do 1945 r.: 1377 – zakon uzyskał zgodę książąt szczecińskich: Świętobór I i Bogusława VII na budowę zamku poza „ przedpolem Bań” 1; 1378 – rozpoczęcie budowy zamku przez zakon joannitów2; około 1400 – zakończenie realizacji fazy I zamku 3; 1406 – wzmianka zawierająca określenie „commendatoris castri Wildenbruke” 4; 1420 – wzmianka o kaplicy zlokalizowanej w przyziemiu domu mieszkalnego5; 2 połowa XVw. – realizacja skrzydła mieszkalnego przylegającego do kurtyny wsch.6; 1547-1560 – realizacja skrzydła przylegającego do kurtyny pd.7; 1576 – opis inwentarzowy wspomina o „płytkim zadaszeniu wieży, niewidocznym z dołu”8; 1621 – pożar zabudowy podzamcza oraz skrzydła pd. i wsch. zamku; w trakcie odbudowy ze zniszczeń po pożarze skrzydło wsch. podwyższono poprzez dobudowanie kondygnacji, przebito otwory okienne w murach obwodowych oraz zlikwidowano krenelaż 9; 1630 – komendant komandorii swobnickiej przekazał zamek Szwedom10; 1648 – rozwiązanie joannickiej komandorii w Swobnicy11; 1676 – zamek oraz majątek ziemski zajęty przez elektora brandenburskiego Wilhelma III, a następnie nadany marszałkowi Derfflinger 12; 1680 – majątek swobnicki przypadł w udziale żonie elektora księżnej Dorocie 13; 1690 – dobra swobnickie stały się własnością syna i wnuków księżnej14; 1690-1778 – majątek wraz z zamkiem pozostawały własnością rodziny Hohenzollern z ; około 1730 – zburzenie pierwotnych skrzydeł północnego i południowego i przekształcenie zamku na rezydencję nowożytną 15; 1778 – bezpotomna śmierć Fryderyka Henryka von Hohenzollern; zamek przeszedł na własność korony pruskiej i był przedmiotem dzierżawy 16;

1 Radacki Z., Średniowieczne zamki Pomorza Zachodniego, Warszawa 1976, s.139 2 Karta Ewidencyjna Zabytków Architektury i Budownictwa, Ośrodek Dokumentacji Zabytków w Warszawie, miejscowość: Swobnica; obiekt: zamek joannitów; K. Kalita Skwirzyńska, 1999 r.; pkt. 12 3 tamże, pkt 12 4 Radacki Z., Średniowieczne zamki ..., s.139 5 Karta Ewidencyjna Zabytków Architektury i Budownictwa ..., pkt. 12 6 tamże, pkt 12 7 tamże, pkt 12 8 Radacki Z., Średniowieczne zamki ..., s.144; 9 Karta Ewidencyjna Zabytków Architektury i Budownictwa ..., pkt. 12 10 tamże, pkt 12 11 tamże, pkt 12 12 tamże, pkt 12 13 tamże, pkt 12 14 tamże, pkt 12 15 Radacki Z., Średniowieczne zamki ..., s.147; 16 Karta Ewidencyjna Zabytków Architektury i Budownictwa ..., pkt. 12 4 1780 – w opisie inwentarzowym zamku wymienia się mur zachodni o wysokości przekraczającej 3m oraz sklepiony wjazd na dziedziniec 17; 1868-1910 – dzierżawiący majątek Hans Flaminius wzniósł dwa nowe budynki gospodarcze w pobliżu wejścia na dziedziniec; w tym czasie w zamku wymieniono również część stolarki okiennej oraz ściany sieni ozdobiono polichromią 18; 1899 – po naprawie lica ścian obwodowych i zmianie formy zwieńczenia na poziom drugiej kondygnacji wieży doprowadzono schody zewnętrzne 19; 2.2.2. Okres po 1945 r.: po 1945 – zamek użytkowano jako siedzibę Państwowego Gospodarstwa Rolnego z częściami biurową oraz mieszkalną, a następnie magazyn zbożowy20; lata 80-te XXw. – zamek wyłączono z użytkowania 21; 1992 – zamek przeszedł na własność gminy Banie22; 1996 – zamek sprzedano spółce z udziałem kapitału zagranicznego23;

2.3. Forma architektoniczna: budynek złożony z trzech skrzydeł oraz wieży rozmieszczonych wzdłuż trzech boków prostokątnego dziedzińca; 2.3.1. Skrzydło pn.: budynek dwukondygnacyjny, podpiwniczenia brak; ściana zewnętrzna wzniesiona niemal w całości z cegły ceramicznej z licem przeznaczonym do ekspozycji wątku i pozbawiona wystroju; elewacja od strony dziedzińca ze skromnym wystrojem barokowym w układzie pięcioosiowym; obecnie w stanie otwartej ruiny pozbawionej dachu; 2.3.2. Skrzydło wsch.: budynek trójkondygnacyjny o charakterze kubatury zamykającej oś dziedzińca; podpiwniczony; dach namiotowy o czterech połaciach z kalenicą o przebiegu pn.-pd.; ściana zewnętrzna wzniesiona niemal w całości z cegły ceram. z licem przeznaczonym do ekspozycji wątku i pozbawiona wystroju; elewacja od strony dziedzińca symetryczna ze skromnym wystrojem barokowym w układzie: cztery osie okienne, ryzalit środkowy o trzech osiach okiennych ze skromnym portalem w poziomie przyziemia, cztery osie okienne; 2.3.3. Skrzydło pd.: budynek dwukondygnacyjny, częściowo podpiwniczony; dach namiotowy o trzech połaciach z kalenicą o przebiegu wsch.-zach.; ściana zewnętrzna wzniesiona niemal w całości z cegły ceramicznej z licem przeznaczonym do ekspozycji wątku i pozbawiona wystroju; elewacja od strony dziedzińca ze skromnym wystrojem barokowym w układzie ośmioosiowym; 2.3.4. Wieża: obiekt budowlany o pięciu kondygnacjach; podpiwniczenia brak; stropodach płaski; w dolnej partii bryła prostopadłościenna, w górnej

17 Radacki Z., Średniowieczne zamki ..., s.147; 18 Karta Ewidencyjna Zabytków Architektury i Budownictwa ..., pkt. 12 19 Radacki Z., Średniowieczne zamki ..., s.147; 20 Opinia Rzeczoznawcy Ministra Kultury, Ocena prawidłowości opracowania zakresu robót zabezpieczających opracowanych przez władającego zabytkowym zamkiem w Swobnicy, wpisanym do rejestru zabytków pod nr 227, decyzja z dnia 31 marca 1957 r., położonym na działce NT 727/1 w obrębie Swobnica, gmina Banie wraz z wytycznymi do prac zabezpieczających, wymaganych do przeprowadzenia przez użytkownika w trybie niezwłocznym, J. Nekanda-Trepka, Szczecin, 30 września 2007 r.; 21 tamże, s.2 22 tamże, s.2 23 tamże, s.2 5 cylindryczna; ściany wzniesiona niemal w całości z cegły ceramicznej z licem przeznaczonym do ekspozycji wątku i pozbawione wystroju;

2.4. Fazy budowlane: 2.4.1. Faza I: mur kurtynowy o wysokości 15-18.0m, otaczający teren na planie kwadratu o boku ok. 50.0m z wieżą o wysokości ok. 31.0m, wtopioną w naroże pn.-zach.; do kurtyny zach. przylegał dwukondygnacyjny budynek bramny z wjazdem od strony przedzamcza; wzdłuż kurtyny pn., między wieżą, a kurtyną wsch. zlokalizowano dwukondygnacyjny budynek mieszkalny; wieża w części dolnej prostopadłościenna na planie 12.30x12.30m i wysokości ok. 11.0m, wyżej cylindryczna o wysokości ok.20.0m; 2.4.2. Faza II: budowa dwóch skrzydeł przylegających do kurtyn: wsch. oraz pd.; 2.4.3. Faza III: podwyższenie skrzydła wsch. na wysokość 1 kondygnacji; 2.4.4. Faza IV: likwidacja skrzydeł: pn. ( pierwotny dom mieszkalny ) i pd. i nadanie zamkowi od strony dziedzińca wyglądu rezydencji barokowej;

2.5. Realizacja budynku: 2.5.1. Faza I: 1377-1400 r. 2.5.2. Faza II: 2 połowa XVw. – 1560 r. 2.5.3. Faza III: po 1621 r. 2.5.4. Faza IV: około 1730 r.

3.0. CHARAKTERYSTYKA STANU ISTNIEJĄCEGO

3.1. Zagospodarowanie terenu: 3.1.1. Lokalizacja: działka terenu nr 727/1 zlokalizowana pozostaje poza obrębem zwartej zabudowy na pd.-zach miejscowości; od stron pn., wsch. oraz pd. przedmiotowy teren przylega do działki nr 729 obejmującej wody Jeziora Grodziskiego oraz tereny leśne; od strony zach. przedmiotowy teren przylega do działki nr 727/3 obejmującej nieużytki, tereny z zabudową o przeznaczeniu gospodarczym oraz pas drogowy;

3.1.2. Ukształtowanie terenu: powierzchnia centrum działki nr 727/1 ( dziedziniec zamkowy ) wyniesiona znacznie ponad otaczający teren; nawierzchnia dziedzińca na poziomie 54.89-55.17m n.p.m.; nawierzchnia majdanu przedzamcza w rejonie budynku gospodarczego z utrwaloną na elewacji datą „1885” na poziomie 51.73m n.p.m.; nawierzchnia podmokłego terenu w rejonie fosy na poziomie 48.91m n.p.m.24;

3.1.3. Uzbrojenie terenu: 3.1.3.1. Sieć elektryczna: w obrębie dz.t. nr 727/1 nie stwierdzono; w obrębie dz.t. nr 727/3 sieć NN; 3.1.3.2. Sieć kanalizacji deszczowej: w obrębie dz.t. 727/1 nie stwierdzono; w obrębie dz.t. 727/3 nie stwierdzono; 3.1.3.3. Sieć kanalizacji sanitarnej: w obrębie dz.t. 727/1 nie stwierdzono; w obrębie dz.t. 727/3 zbiornik bezodpływowy; 3.1.3.4. Sieć gazowa: brak; 3.1.3.5. Sieć telefoniczna: w obrębie miejscowości; 3.1.3.6. Sieć drogowa:

24 pomiar własny do punktów o znanej wysokości zlokalizowanych na dz.t. nr 727/3; mapa sytuacyjno wysokościowa w skali 1:500 nie zawiera treści w obrębie dz.t. nr 727/1; 6 - dz.t. nr 727/1 nie przylega do sieci dróg publicznych; - dzt. t. nr 727/3 przylega bezpośrednio do dz. t. 84/2 z drogą powiatową -Grzybno; - w obrębie dz.t. nr 727/3 pas drogowy z nawierzchnią brukową prowadzący od styku z drogą powiatową do budynku socjalnego z portiernią;

3.1.4. Sposób użytkowania terenu: teren pozostaje wyłączony z użytkowania;

3.1.5. Użytkownik: CP Sp. z o.o., 66-470 Kostrzyn, ul. Belgijska 1;

3.1.6. Budynki i obiekty kubaturowe: 3.1.6.1. Działka terenu nr 727/1: - rezydencja barokowa ( zamek ); - budynek gospodarczy zlokalizowany w pobliżu naroża pd.-zach. zamku, pierwszy z szeregu budynków rozmieszczonych wzdłuż krawędzi nieistniejącego dziedzińca folwarcznego; parterowy; ściany wzniesione z łamanego kamienia polnego oraz cegły ceram.; obecnie w stanie otwartej ruiny; - budynek gospodarczy zlokalizowany bezpośrednio na zach. budynku w stanie ruiny; kolejny z szeregu budynków rozmieszczonych wzdłuż krawędzi nieistniejącego dziedzińca folwarcznego; dwukondygnacyjny; ściany wzniesione z cegły ceram.; dach namiotowy o dwóch połaciach z kalenicą o przebiegu wsch.-zach.; w elewacji pn. utrwalona data 1885 r.;

3.1.6.2. Działka terenu nr 727/3: - budynek gospodarczy zlokalizowany po stronie zach. nieistniejącego dziedzińca folwarcznego; jednokondygnacyjny; ściany wzniesione z cegły ceram.; dach namiotowy o dwóch połaciach z kalenicą o przebiegu pn.-pd..; - współczesny budynek socjalny z portiernią wzniesiony w pobliżu bramy wjazdowej; jednokondygnacyjny; ściany z pokryciem z blachy; dach namiotowy z pokryciem z blachy;

3.1.7. Inne: 3.1.7.1. Działka terenu nr 727/3: szkielet wiaty zlokalizowany w pobliżu budynku gospodarczego; konstrukcja stalowa;

3.1.8. Sposób zagospodarowania nawierzchni terenu: 3.1.8.1. Działka terenu nr 727/1: - bruk z surowego kamienia polnego; - nawierzchnie trawiaste; - nieużytki podmokłe; - nieużytki; - zieleń drzewiasta;

3.1.8.2. Działka terenu nr 727/3: - bruk z surowego kamienia polnego; - bruk ze współczesnej, drobnowymiarowej kostki betonowej; - nawierzchnie trawiaste;

7 - nieużytki podmokłe; - nieużytki; - zieleń drzewiasta;

3.1.9. Zieleń: 3.1.9.1. W obrębie dz.t. nr 727/1, na pd. od budynku zamku zieleń drzewiasta w tym starodrzew z gatunków: buk zwyczajny ( Fagus silvatica ), kasztanowiec zwyczajny ( Aesculus hippocastanum ), klon-jawor ( Acer pseudoplatanus ), jesion ( Fraxinus), oraz liczne samosiejki z gatunków: olsza czarna ( Alnus glutinosa), wierzba krucha ( Salix fragilis ); 3.1.9.2. W obrębie dz.t. nr 727/1, na wsch. od budynku zamku zieleń drzewiasta w tym starodrzew z gatunków: buk zwyczajny ( Fagus silvatica ), lipa drobnolistna ( Tilia cordata ), żywotnik zachodni ( Thuja occidentalis ) jesion ( Fraxinus) oraz samosiejki z gatunków: olsza czarna ( Alnus glutinosa), wierzba krucha ( Salix fragilis ); 3.1.9.3. W obrębie dz.t. nr 727/1, na pn. od budynku zamku zieleń drzewiasta w tym starodrzew z gatunków: buk zwyczajny ( Fagus silvatica ) oraz samosiejki z gatunków: olsza czarna ( Alnus glutinosa), wierzba krucha ( Salix fragilis ); 3.1.9.4. Wzdłuż osi dziedzińca na zach. od zamku okazy z gatunku kasztanowiec zwyczajny ( Aesculus hippocastanum ) oraz młode nasadzenia z gatunku brzoza brodawkowata ( Betula verrucosa );

3.1.10. Stan władania: własność CP Sp. z o.o., 66-470 Kostrzyn, ul. Belgijska 1;

3.2. Ochrona konserwatorska: 3.2.1. Zamek: wpis do rejestru zabytków nr 227 dec. z dnia 31 marca 1957 r.;

3.3. Materiał, technika i technologia budowlana: 3.3.1. Cegła ceramiczna: pełna, o wymiarach 284-294x92-105x132-142mm, w przewadze barwy ceglastej; dodatkowo zastosowano cegłę z licem główki barwy od brunatnej przez ciemnozieloną do czarnej; faktura lica nierówna; zastosowana do murowania pierwotnych partii ścian skrzydła pd.;

3.3.2. Cegła ceramiczna: pełna, o wymiarach 285-295x87-105x137-150mm, w przewadze barwy ceglastej; dodatkowo zastosowano cegłę z licem główki barwy od brunatnej przez ciemnozieloną do czarnej; faktura lica nierówna; zastosowana do murowania pierwotnych partii ścian skrzydła wsch.;

3.3.3. Cegła ceramiczna: pełna, o wymiarach 280-295x93-107x132-142mm, w przewadze barwy ceglastej; dodatkowo zastosowano cegłę z licem główki barwy od brunatnej przez ciemnozieloną do czarnej; faktura lica nierówna; zastosowana do murowania pierwotnych partii ścian skrzydła pn..;

3.3.4. Cegła ceramiczna: pełna, o wymiarach 282-295x95-105x138-141mm, w przewadze rozmaitych odcieni barwy ceglastej lub bladożółtej; dodatkowo zastosowano cegłę z licem główki barwy od brunatnej przez ciemnozieloną do czarnej; faktura lica nierówna; zastosowana do murowania pierwotnych partii ścian pn. wieży;

8 3.3.5. Cegła ceramiczna: o wymiarach 273-290x100-107x130-136mm, barwy ciemno-ceglastej; faktura lica gładka ( cegła produkowana maszynowo); zastosowana lokalnie do uzupełnień lica ścian wieży;

3.3.6. Cegła ceramiczna: pełna, o wymiarach 281-287x64-69x134-142mm, barwa ceglasta; zastosowana lokalnie np. w ościeżach okien przyziemia skrzydła wsch. Opisany gatunek cegły nie może być utożsamiany z zastosowanym w budynku gospodarczego zlokalizowanego na terenie przedzamcza z utrwaloną na elewacji datą 1885. Budynek wzniesiono bowiem z cegły o wymiarach 245-249x62-66x119-121mm. 3.3.7. Cegła ceramiczna: pełna, o wymiarach 281-287x64-69x134-142mm, barwa ceglasta; zastosowana lokalnie np. w ościeżach okien przyziemia skrzydła wsch. 3.3.8. Cegła ceramiczna, dziurawka: nie stwierdzono; 3.3.9. Cegła ceramiczna, współczesna: pełna, o wymiarach normatywnych; zastosowana lokalnie do uzupełnień; 3.3.10. Cegła wapienno-piaskowa: nie stwierdzono; 3.3.11. Cegła surowa ( niewypalana ): nie stwierdzono; 3.3.12. Gazobeton: nie stwierdzono; 3.3.13. Beton: nie stwierdzono; 3.3.14. Kamień grupa I: kamień polny z gatunków granit, sjenit, dioryt, w postaci otoczaków bez śladów obróbki lub łamany oraz jako materiał uzupełniający w postaci ułomków i okrzesków; zastosowany w obrębie nadziemnej partii murów fundamentowych ścian obwodowych; 3.3.15. Zaprawa murarska: 3.3.15.1. Zaprawa wapienna, grupa I: w obrębie przekroju zach. ściany kurtynowej widocznego w elewacji skrzydła pd. od strony dziedzińca: zaprawa na bazie piasków średnich i piasków grubych z dodatkiem żwiru o granulacji 3 -30mm oraz kruszonej cegły; barwa zaprawy od białej do jasnoszarej; zaprawa dobrze skrystalizowana, twarda; 3.3.15.2. Zaprawa wapienna, grupa II: w rejonie w naroża pd.-wsch. muru kurtynowego: zaprawa wapienna na bazie piasków średnich i piasków grubych z dodatkiem żwiru o granulacji 1- 4mm; zaprawa dobrze skrystalizowana, twarda; 3.3.15.3. Zaprawa wapienna, grupa III: liczne gatunki zaprawy wapiennej na bazie piasków drobnych i piasków średnich ; barwa od jasnoszarej poprzez żółtoszarą do szarej; o stosunkowo niskiej zawartości spoiwa; przeciętnie słabo skrystalizowana; umiarkowanie miękka; zastosowana w murach skrzydeł: pd. i pn. od strony dziedzińca; 3.3.15.4. Zaprawa cementowa: nie stwierdzono;

3.3.16. Zaprawa do fugowania muru z cegły: 3.3.16.1. Grupa I: zaprawa wapienna o podwyższonej wytrzymałości; zapewne z dodatkiem spoiwa hydraulicznego np. wapna hydraulicznego lub cementu portlandzkiego; zaprawa na bazie pisków średnich i grubych; barwa jasnoszara; grubość warstwy 3- 5mm; zastosowana w rejonie w naroża pd.-wsch. muru kurtynowego na warstwie wapiennej zaprawy murarskiej; lico fugi z wyraźnym rysunkiem sieci spoin; 9 3.3.16.2. Grupa II: zaprawy wapienne na bazie piasków drobnych, piasków średnich i grubych; barwa od jasnoszarej poprzez kremową do szarej; lico fugi pozostawione bez formowania; 3.3.16.3. Grupa III: zaprawa wapienna o podwyższonej wytrzymałości; zapewne z dodatkiem spoiwa hydraulicznego np. wapna hydraulicznego lub cementu portlandzkiego; zaprawa na bazie piasków średnich; barwa biała; zastosowana w rejonie uzupełnień lica muru wieży wykonanych z cegły produkowanej maszynowo; lico fugi ukształtowane na płasko;

3.3.17. Stal: nieliczne drobne elementy pomocnicze w postaci: płaskowników, obejm, zawiesi, kotew oraz klamer ciesielskich i śrub; w pojedynczym przypadku jako element nośny nadproża zastosowano szynę kolejki wąskotorowej;

3.3.18. Drewno: 3.3.18.1. Stropy: drewno drzew iglastych; 3.3.18.2. Więźba dachowa: drewno drzew iglastych;

3.3.19. Technologia murów: 3.3.19.1. Mur kurtynowy od strony zach.: opus emplecton w postaci obustronnej okładziny o grubości 1 i ½ cegły z wypełnieniem przestrzeni między okładzinami mieszaniną zaprawy ze żwirem, z dodatkiem surowego kamienia polnego i przekładkami z warstw cegły lub drobnego gruzu ceramicznego;

3.3.20. Wątki murowe: 3.3.20.1. Mury z cegły: w przewadze wątek polski; lokalnie wątek krzyżykowy lub wiązanie nieregularne; 3.3.20.2. Mury z kamienia: układ warstwowy;

3.4. Warunki gruntowo-wodne: 3.4.1. Położenie i rzeźba terenu: patrz pkt. 3.1.1, 3.1.2; 3.4.2. Opis budowy geologicznej: brak danych; 3.4.3. Charakterystyka warunków wodnych: bezpośrednich danych brak; lustro wody w fosie na poziomie ok. 48.91m n.p.m.;

3.4.4. Wnioski 3.4.4.1. Według kryteriów określonych w rozporządzeniu MSWiA z dnia 24 września 1998 r. w sprawie ustalania geotechnicznych warunków posadawiania obiektów budowlanych (Dz. U. Nr 126, poz. 839) omawiany obiekt należy do III kategorii geotechnicznej. 3.4.4.2. Głębokość przemarzania gruntów na przedmiotowym terenie zgodnie z ustaleniami normy PN-81/B-03020 wynosi 0,80 m;

3.5. Charakterystyka konstrukcji: 3.5.1. Ściany nośne zewnętrzne: 3.5.1.1. Ściany obwodowe IIp.: o zmiennej grubości od 54 do 92 cm, murowane z cegły ceram., pełnej z zastosowaniem wątku polskiego oraz blokowego w odmianie krzyżykowej; lokalnie do murowania lica użyto zendrówki (fot. nr 5,6 – załącznik nr 1); 10 3.5.1.1.1. Ściana wsch.: Podczas oględzin od strony zewnętrznej stwierdzono co następuje: - częściowe pokrycie lica muru tynkiem (fot. nr 6 – załącznik nr 1); - w licu muru otwory po maculcach (fot. nr 14 – załącznik nr 1); - nieregularności i zaburzenia wątku; - ślady napraw lica muru z cegły; - ślady przebudowy ościeży okiennych; - ubytki muru, szczególnie w partiach podokiennych; - w pobliżu naroża pd.-wsch. budynku, pęknięcie o rozwarciu krawędzi 20-60mm (fot. nr 13, 14 – załącznik nr 1) i przebiegu zbliżonym do pionowego; w przebiegu pęknięcia czytelne ślady dawnych prób naprawy poprzez wypełnienie; na wysokości przyziemia na pęknięciu założono próbkę kontrolną (fot. nr 12 – załącznik nr 1); - liczne rysy i spękania o niewielkim rozwarciu krawędzi; - w miejscach zacieków wysolenia; - lokalnie utratę spoistości powierzchniowej warstwy czerepu ceram. cegły (fot. nr 6 – załącznik nr 1); Stan techniczny zdecydowanie niezadowalający;

3.5.1.1.2. Ściana pd.: Podczas oględzin od strony zewnętrznej stwierdzono co następuje: - częściowe pokrycie lica muru tynkiem; - w licu muru pojedyncze otwory po maculcach; - nieregularności i zaburzenia wątku; - ślady napraw lica muru z cegły; - ślady przebudowy ościeży okiennych; Stan techniczny umiarkowanie niezadowalający;

3.5.1.1.3. Ściana zach.: Podczas oględzin od strony zewnętrznej stwierdzono co następuje: - lico muru pokryte tynkiem (fot. nr 2 – załącznik nr 1); - ubytki wyprawy tynkarskiej (fot. nr 9 – załącznik nr 1); - w ubytkach wyprawy czytelne lico muru wzniesionego z cegły ceram. w wątku blokowym z nieregularnościami; - lokalnie utratę spoistości powierzchniowej warstwy czerepu ceram. cegły; - w rejonie parapetów okien ryzalitu środkowego rozwój roślinności trawiastej;

11 - pojedyncze rysy i spękania wyprawy tynkarskiej o niewielkim rozwarciu krawędzi; - przebarwienia lica tynku w formie zacieków; Stan techniczny umiarkowanie zadowalający;

3.5.1.1.4. Ściana pn.: Podczas oględzin od strony zewnętrznej stwierdzono: - lokalne pokrycie lica muru tynkiem; - ślady przebudowy ościeży okiennych; - lokalnie utratę spoistości powierzchniowej warstwy czerepu ceram. cegły; - w pojedynczych przypadkach głębokie ubytki lica powstałe w wyniku utraty spoistości czerepu ceramicznego; Stan techniczny umiarkowanie zadowalający;

3.5.2. Ściany nośne wewnętrzne: 3.5.2.1. Wewnętrzne ściany nośne IIp.: 3.5.2.1.1. Ściana pn. klatki schodowej położonej na osi budynku: o grubości 56 cm, murowana z cegły; Podczas oględzin stwierdzono: - ściana tynkowana; - odkrywki badawcze w tynku; - liczne rysy i spękania ściany w pobliży otworu drzwiowego na styku z zach. ścianą zewnętrzną; - rysy i spękania ściany na styku z wsch. ścianą zewnętrzną; Stan techniczny niezadowalający.

3.5.2.1.2. Ściana pd. klatki schodowej położonej na osi budynku: o gr. 55 cm, murowana z cegły; Podczas oględzin stwierdzono: - ściana tynkowana; - odkrywki badawcze w tynku; - liczne rysy i spękania ściany w pobliży otworu drzwiowego na styku z zach. ścianą zewnętrzną; - rysy i spękania ściany na styku z wsch. ścianą zewnętrzną; Stan techniczny niezadowalający.

3.5.2.1.3. Ściana poprzeczna przylegająca do skrajnego pomieszczenia położonego na pd. od klatki schodowej: o gr. 77 cm, murowana z cegły; Podczas oględzin stwierdzono: - ściana tynkowana; - wyprawa pokryta warstwą sadzy; - rozległe ubytki wyprawy, szczególnie w rejonie otworu drzwiowego na styku ze wsch. ścianą zewnętrzną; - silne spękanie muru bezpośrednio na zach. od opisanego wyżej otworu drzwiowego; przebieg spękań ukośny,

12 rozwarcie krawędzi 5-50mm; w rejonie naroża otworu zwichrowanie i przemieszczenie warstw cegły; - spękanie muru powyżej otworu drzwiowego na styku z zach. ścianą zewnętrzną (w pom. ze schodami prowadzącymi na poddasze );

Stan techniczny zły, z lokalnie awaryjny z bezpośrednim zagrożeniem katastrofą budowlaną.

3.5.2.1.4. Ściana poprzeczna na zakończeniu korytarza położonego na pn. od klatki schodowej: o gr. 33 cm, murowana z cegły; Podczas oględzin stwierdzono: - ściana tynkowana; - na styku z zach. ścianą zewnętrzną ślady systematycznego zawilgacania w postaci zacieków i przebarwień; - zarysowania tynku na styku z zach. ścianą zewnętrzną; Stan techniczny zły

3.5.2.1.5. Pozostałe ściany wewnętrzne w obrębie IIp. wzniesiono jako szkieletowe w konstrukcji drewnianej lub jako murowane o grubości ½ cegły. W obu przypadkach ścian tych nie można zakwalifikować jako wewnętrzne nośne.

3.5.3. Stropy: 3.5.3.1. Strop nad II piętrem: belkowy w konstrukcji drewnianej z wypełnieniem międzybelkowym w postaci polepy z mieszaniny gliny z sieczką; polepa pozostaje wsparta na szczapach osadzonych w bruzdach wykonanych w bocznych ścianach belek stropowych; konstrukcja stropu zintegrowana z konstrukcją dachu poprzez osadzenie murłat w belkach stropowych;

Podczas oględzin stwierdzono co następuje: - ubytek niemal całości podłogi deskowej na stropie (fot. nr 21 – załącznik nr 1); - nadciągi w konstrukcji drewnianej (fot. nr 21 – załącznik nr 1); - liczne wymiany w konstrukcji drewnianej; - ubytki polepy wypełniającej przestrzeń między belkami (fot. nr 29, 30, 50, 51, 52 – załącznik nr 1); rozmiary ubytków zróżnicowane; - uszkodzenie belek stropowych w wyniku działania ognia (fot. nr 35, 37, 41, 42 – załącznik nr 1), polegające na zwęgleniu warstwy drewna o gr. ok. 2-5cm na ściankach bocznych oraz powierzchni dolnej belki; - przebarwienia lica elementów drewnianych w postaci zacieków; - lokalne zawilgocenia konstrukcji stropu w skutek nieszczelności pokrycia; - lokalnie rozwój grzybów (fot. nr 38 – załącznik nr 1); - liczne przypadki uszkodzenie belek stropowych w wyniku rozkładu drewna przez grzyby, polegające na zniszczeniu 13 powierzchniowej warstwy drewna w przekroju elementu (fot. nr 12 – załącznik nr 1); - pojedyncze przypadki uszkodzenia belek stropowych w wyniku brunatnego rozkładu drewna przez grzyby, polegające na zniszczeniu całości przekroju elementu; w przypadku końcówek belek prowadzącego do przełamania przekroju na krawędzi oparcia na murze i ugięcia całości belki stropowej; - ugięcie belek stropowych o wielkościach przekraczających dopuszczalne dla tego typu konstrukcji; - deformację powierzchni stropu;

Stan techniczny zróżnicowany: znaczna część konstrukcji w stanie niezadowalającym, lokalnie konstrukcja w stanie złym oraz w stanie awarii z bezpośrednim zagrożeniem katastrofą budowlaną.

3.5.4. Gzymsy: Gzyms wieńczący: w konstrukcji drewnianej; poza obrębem ryzalitu w elewacji zach., profil gzymsu złożono w pionie z dwóch odcinków wykonanych w dwóch osobnych kantówkach; kantówkę dolną przymocowano do czoła belek stropowych; kantówkę górną ułożono na dolnej tworząc oparcie dla przypustnicy; w obrębie ryzalitu w ścianie zach. gzyms wykonano z desek; Podczas oględzin stwierdzono co następuje : - brak jakiegokolwiek opierzenia górnej powierzchni gzymsu; - przebarwienia lica w postaci zacieków i plam; - deformacje elementów widoczne szczególnie na styku poszczególnych odcinków gzymsu; - uszkodzenia elementów przez ogień w postaci zwęglenia powierzchni lica; - uszkodzenia elementów w wyniku rozkładu drewna przez grzyby; - ubytki elementów w wyniku rozkładu drewna przez grzyby; - poluzowanie desek z których wykonano gzyms ryzalitu w elewacji zach.;

Stan techniczny zróżnicowany od niezadowalającego do stanu awarii z zagrożeniem katastrofą budowlaną.

3.5.5. Nadproża okien IIp.: płaskie, murowane z cegły ceramicznej Podczas oględzin stwierdzono co następuje : - w elewacji wsch. w otworze przylegającym do naroża pd.-wsch. uszkodzenie nadproża w postaci ubytku zewnętrznej partii oraz silnym spękaniu i deformacji partii od strony wnętrza budynku; - w elewacji wsch. w drugim z kolei otworze licząc od naroża pd.-wsch. ubytek całości nadproża (fot. Nr 5, 43, 44 – załącznik nr 1); - w elewacji wsch. w trzecim i czwartym z kolei otworze licząc od naroża pd.-wsch. silne spękanie nadproża; - w elewacji pd. w otworze środkowym ubytek partii zewnętrznej nadproża; - w elewacji pd. w otworze przylegającym do naroża pd.-wsch. spękania oraz ubytek 2 szt. cegieł po stronie zewnętrznej;

14 Stan techniczny zróżnicowany: w większej części stan umiarkowanie niezadowalający, w pojedynczych przypadkach stan zły, w tym stan awarii.

3.5.6. Kominy: murowane z cegły ceramicznej Podczas oględzin od strony poddasza stwierdzono co następuje: - przewody wielokanałowe o przebiegu ukośnym z drewnianą konstrukcją wsporczą; - belki drewniane wspierające ukośne odcinki przewodów wykazują przebarwienia w postaci zacieków, objawy powierzchniowego rozkładu drewna w wyniku działania grzybów, deformacje oraz objawy uszkodzeń przez owady szkodniki; - w obrębie przewodów o przebiegu ukośnym ubytki muru oraz całych odcinków przewodów; - przewody o przebiegu pionowym; - wyprawa tynkarska na powierzchni przewodów wykazuje przebarwienia; - na znacznej powierzchni przewodów wyprawa tynkarska osypuje się samoczynnie na skutek objawy utraty spoistości lub odspojenia od podłoża; Podczas oględzin od strony zewnętrznej budynku stwierdzono co następuje: - partie przewodów ponad połacią dachowa o przebiegu pionowym; - poluzowanie wiązania muru w partiach wieńczących przewody; - ubytki muru w partiach wieńczących przewody (fot. Nr 18, 19 – załącznik nr 1);

Stan techniczny zdecydowanie zły.

3.5.7. Dach: w konstrukcji drewnianej; wiązar wieszarowy o dwóch kondygnacjach wieszaków w wiązarach pełnych; konstrukcja więźby zintegrowana z układem belek stropowych; poczynając od strony pd.: 7 belek stropowych ( ozn. B.S.), wiązar pozbawiony wieszaka ( ozn. W.P.W. ), 2 B.S.., wiązar pełny ( ozn. W.P. ), 3 B.S., W.P.W., 2 B.S., WP, 3 B.S, W.P.W., 2 B.S., W.P., 2 B.S., W.P.W., 2 B.S., W.P.W., 3 B.S., W.P., 3 B.S., W.P.W., 3 B.S., W.P., 2 B.S., W.P.W., 2 B.S., W.P.W., 2 B.S., W.P., 6 B.S.;

Podczas oględzin stwierdzono co następuje: - wykonanie elementów w tradycyjnej technice ciesielskiej; - połączenia wrębowe czopowane z zabezpieczeniem poprzez kołkowanie; - połączenia na nakładkę z zabezpieczeniem poprzez kołkowanie; - w rejonie połączeń elementy drewniane cechowane; - wieszak złożony z dwóch sztuk drewna połączonych poprzez zazębienie powierzchni stycznej; - połączenie wieszaka oraz podciągu służącego do powieszenia belek stropowych na obejmy z płaskownika stal. (fot. Nr 21 – załącznik nr 1); - więźba wzniesiona z drewna przecieranego; - murłat stanowiący element wsporczy dla rozpór wiązarów zamocowany w belkach stropowych poza obrysem ścian; - liczne przebarwienia lica drewna w postaci zacieków oraz plam (fot. Nr 32 – załącznik nr 1); - liczne drobne uszkodzenia elementów drewnianych w wyniku rozkładu drewna przez grzyby (fot. Nr 27, 38 – załącznik nr 1); 15 - pojedyncze przypadki uszkodzenia odcinków murłatu w wyniku rozkładu drewna przez grzyby (fot. Nr 26, 36 – załącznik nr 1); - pojedyncze przypadki ubytków całości przekroju murłatu w wyniku rozkładu drewna przez grzyby; - na pn. skraju podciągu, położonego w środku rozpiętości więźby, służącego do podwieszenia belek stropowych poważne uszkodzenie powstałe w wyniku rozkładu drewna przez grzyby; - pojedynczy przypadek ubytku końcówki rozpory w rejonie oparcia na murłacie, powstały w wyniku rozkładu drewna przez grzyby; - przypadki uszkodzenia końcówek rozpór w rejonie oparcia na murłacie, powstały w wyniku rozkładu drewna przez grzyby; - liczne przypadki uszkodzenia końcówek przypustnic w rejonie oparcia na murłacie i koronie muru, powstały w wyniku rozkładu drewna przez grzyby; - przypadki uszkodzenia górnej powierzchni krokwi i przypustnic ( na styku z połaceniem ) w wyniku rozkładu drewna przez grzyb; - przypadki porażenia drewna przez owady szkodniki (fot. Nr 39 – załącznik nr 1);

Stan techniczny więźby w partii powyżej rejonu oparcia na stropie i koronie murów, mimo stwierdzonych wad i ustek, ogólnie umiarkowanie zadowalający. Jednak w przedmiotowym przypadku stan całości więźby określa stan elementów oparcia na murach to jest stan murłatów oraz belek stropowych, których awaria prowadzić będzie do katastrofy co najmniej części więźby. W związku z powyższym stan całości konstrukcji dachowej należy określić jako zły i lokalnie awaryjny z bezpośrednim zagrożeniem katastrofą budowlaną.

3.6. Charakterystyka robót wykończeniowych wewnętrznych:

3.6.1. Ściany działowe: murowane z cegły ceramicznej lub szkieletowe w konstrukcji drewnianej z wypełnieniem przestrzeni międzyszkieletowych murem z cegły ceramicznej;

Podczas oględzin stwierdzono co następuje: - ubytki wypraw tynkarskich; - przebarwienia wyprawy tynkarskiej w postaci zacieków i plam; - liczne drobne rysy i spękania czytelne na powierzchni wypraw tynkarskich; - pęknięcia o rozwarciu krawędzi 5-20 mm;

Stan techniczny zły;

3.6.2. Tynki i wyprawy: 3.6.2.1. Tynki wewnętrzne, zwykłe - IIp.: wyprawy dwuwarstwowe na bazie zaprawy wapiennej; w przypadku ścian murowanych z cegły wyprawy nałożono bezpośrednio na lico muru, w przypadku ścian w konstrukcji szkieletowej wyprawy nałożono na otrzcinowanie mocowane mechanicznie do elementów drewnianych; w przypadku stropu wyprawę nałożono na otrzcinowanie mocowane mechanicznie do 16 belek stropowych i przylegające do polepy wypełniającej przestrzeń międzybelkową;

Podczas oględzin stwierdzono co następuje: - przebarwienia lica w postaci zacieków i plam; - ubytki o regularnym obrysie stanowiące zapewne odkrywki badawcze; - ubytki o kształcie nieregularnym i zróżnicowanej wielkości; - ogólne osłabienie struktury zaprawy;

Stan techniczny zły.

3.6.3. Dekoracja architektoniczna – II p: 3.6.3.1. Sztukaterie: w postaci profilowanych listew tworzących obrys płycin o zróżnicowanym kształcie oraz plastycznych ornamentów nakładanych na powierzchnię sufitu (fot. Nr 46, 53, 56, 54 – załącznik nr 1);

Podczas oględzin stwierdzono co następuje: - w pomieszczeniach na pn. od klatki schodowej, układ i cechy kompozycyjne sztukaterii przystosowane do układu ścianek działowych; - w pomieszczeniach na pd. od klatki schodowej, ślady przecięcia pierwotnej sztukaterii przez ściankę działową o przebiegu pn.- pd. w postaci bruzdy obecnie wypełnionej zaprawą; - elementy sztukaterii sporządzono z zaprawy barwy białej; - listwy sztukaterii sporządzono w odcinkach i przymocowano do sufitu; w chwili obecnej widoczne styki odcinków; - przebarwienia lica profili w postaci zacieków i plam; - spękanie elementów sztukaterii; - odspojenie elementów sztukaterii od powierzchni sufitu; - rozległe uszkodzenia elementów sztukaterii; - rozległe ubytki sztukaterii; dotyczy to szczególnie pomieszczeń, przylegających do pd. ściany zewnętrznej, które uległy pożarowi;

Stan techniczny zróżnicowany od umiarkowanie niezadowalającego do złego.

3.6.3.2. Fasety: w postaci profilowanych listew stylizowanych na podsufitowy gzyms; Podczas oględzin stwierdzono co następuje: - elementy faset sporządzono z zaprawy barwy białej o cechach podobnych jak zastosowanej do wykonania listew sztukaterii; - przebarwienia lica profili w postaci zacieków i plam; - drobne ubytki elementów faset; - spękanie elementów faset; - rozległe uszkodzenia elementów faset; - ubytki elementów faset;

17 - rozległe ubytki faset; dotyczy to szczególnie pomieszczeń, przylegających do pd. ściany zewnętrznej, które uległy pożarowi; Stan techniczny zróżnicowany od umiarkowanie niezadowalającego do złego.

3.6.4. Podłogi i posadzki: 3.6.4.1. Posadzki drewniane: 3.6.4.1.1. IIp.: deskowe, mocowane bezpośrednio do górnej powierzchni belek stropowych; Podczas oględzin stwierdzono co następuje: - ubytek niemal całości podłóg deskowych; - zachowanie pojedynczych desek podłogowych;

3.6.4.1.2. Poddasze: deskowe, mocowane bezpośrednio do górnej powierzchni belek stropowych; Podczas oględzin stwierdzono co następuje: - ubytek niemal całości podłóg deskowych, szczególnie w rejonie nadciągów stropowych (fot. Nr 21 – załącznik nr 1);

3.7. Charakterystyka robót wykończeniowych zewnętrznych: 3.7.1. Tynki i wyprawy: 3.7.1.1. Skrzydło wsch.: 3.7.1.1.1. Elewacja wsch. IIp.: lico muru częściowo pokryte wyprawą tynkarską, zapewne jednowarstwową; Podczas oględzin stwierdzono co następuje: - przebarwienia zaprawy; - ubytki lica powstałe zapewne w wyniku utraty spoistości zaprawy; - drobne ubytki krawędzi zaprawy; - ubytki zaprawy o zróżnicowanej wielkości; Stan techniczny zły.

3.7.1.1.2. Elewacja pd. IIp.: lico muru częściowo pokryte wyprawą tynkarską, zapewne jednowarstwową Podczas oględzin stwierdzono co następuje: - przebarwienia zaprawy; - ubytki lica powstałe zapewne w wyniku utraty spoistości zaprawy; - drobne ubytki krawędzi zaprawy; - ubytki zaprawy o zróżnicowanej wielkości; Stan techniczny zły.

3.7.1.1.3. Elewacja zach. ( od strony dziedzińca ) IIp.: ściana pokryta jednolicie warstwą wyprawy tynkarskiej, jedno- i dwuwarstwowej, zacieranej na gładko; Podczas oględzin stwierdzono co następuje: - przebarwienia zaprawy; - ubytki lica powstałe zapewne w wyniku utraty spoistości zaprawy; 18 - odspojenia zaprawy od podłoża; - drobne ubytki zaprawy; - ubytki zaprawy o zróżnicowanej wielkości;

Stan techniczny zły.

3.7.1.1.4. Elewacja pn. IIp: Podczas oględzin stwierdzono co następuje: - przebarwienia zaprawy; - ubytki lica powstałe zapewne w wyniku utraty spoistości zaprawy; - drobne ubytki krawędzi zaprawy; - ubytki zaprawy o zróżnicowanej wielkości;

Stan techniczny zły.

3.7.2. Plastyka elewacyjna: 3.7.2.1. Elewacja zach.: 3.7.2.1.1. Nadproża okienne: w licu nadproża trzy płyciny o formie naśladującej klińce wykonane w tynku kamieniarskim; 3.7.2.1.2. Naroża ryzalitu środkowego: boniowanie wykonane w tynku kamieniarskim;

3.7.2.2. Pozostałe: nie stwierdzono;

3.7.3. Pokrycie dachowe: dachówka ceramiczna, karpiówka o gr. 17-27mm; krycie podwójne, układ dachówki w koronkę; Podczas oględzin stwierdzono co następuje: - zastosowanie co najmniej dwóch gatunków dachówki: wyprodukowanej ręcznie o gr. ok. 27mm oraz wyprodukowanej maszynowo dachówki o gr. ok.17mm; - liczne nieszczelności pokrycia powstałe na skutek rozsunięcia lub poluzowania układu dachówek (fot. Nr 18, 21 – załącznik nr 1); - liczne uszkodzenia dachówek powstałe na skutek utraty spoistości czerepu ceram. manifestującego się powierzchniowym złuszczaniem powierzchni; - liczne ubytki dachówek powstałe na skutek utraty spoistości czerepu ceram. manifestującego się głębokim złuszczaniem powierzchni; - liczne ubytki całych dachówek; - w jednym przypadku ubytek pokrycia o pow. poniżej 2m² (fot. Nr 17, 20, 31 – załącznik nr 1); - rozwój mchów i porostów na powierzchni dachówek (fot. Nr 19 – załącznik nr 1);

Stan techniczny zdecydowanie zły.

3.7.4. Opierzenia i obróbki blacharskie: Skrzydło wsch.: nie stwierdzono;

3.7.5. Rynny: 19 Skrzydło wsch.: na szerokości ryzalitu w osi elewacji zach. rynna o przekroju półkolistym; w obrębie pozostałej partii budynku rynien nie stwierdzono; Podczas oględzin stwierdzono co następuje: - deformację rynny (fot. Nr 9– załącznik nr 1); - korozję rynhaków; - liczne nieszczelności na styku poszczególnym odcinków rynny; - we wnętrzu rynny rozwój wegetacji roślinnej;

Stan techniczny zdecydowanie zły.

3.7.6. Elementy instalacyjne: nie stwierdzono;

4.0. PODSUMOWANIE 4.1. Stan konstrukcji murowej należy określić ogólnie jako zróżnicowany: od stanu niezadowalającego w przypadku zewnętrznych ścian nośnych, poprzez stan zły do awaryjnego wewnętrznych ścian nośnych i stanu złego i awaryjny w przypadku wybranych nadproży okiennych i drzwiowych. 4.2. W większości pomieszczeń na powierzchni sufitu stropu nad IIp. zachowały się sztukaterie pochodzące zapewne z pierwszej połowy XVIIIw.25 4.3. Konstrukcja dachu, ze względu na rozbudowaną formę ustroju oraz kompletny stan zachowania, stanowi szczególnie cenny przykład rozbudowanej więźby dachowej pochodzącej zapewne z pierwszej połowy XVIIIw. 4.4. Konstrukcję dachu i stropu nad IIp. należy uznać za zintegrowane. 4.5. W obrębie części stropu nad IIp. zastosowano stosunkowo korzystny schemat statyczny z dwuprzęsłowymi belkami stropowymi podwieszonymi w środku rozpiętości do podciągu u podstawy wieszaka.. W najbardziej niekorzystnym wypadku awarii końcówki belki stropowej jej wsparcia na murze, długość odcinka pracującego jako wspornik będzie wynosiła ½ rozpiętości pomiędzy zewnętrznymi ścianami nośnymi. Wywołany moment obrotowy zastanie przeniesiony na elementy więźby zapewne bez jej uszkodzenia. 4.6. W obrębie części stropu nad IIp. zastosowano wyjątkowo niekorzystny schemat statyczny konstrukcji z wolnopodpartym układem belek stropowych o rozpiętości sięgającej 11.4-12.06m. W wypadku awarii końcówki belki stropowej lub jej wsparcia na murze, długość odcinka pracującego jako wspornik będzie równa rozpiętości pomiędzy zewnętrznymi ścianami nośnymi. Wywołany moment obrotowy może doprowadzić do uszkodzenia ( deformacji lub przełamania ) elementu utwierdzającego wspornik to jest murłatu, a nawet uszkodzenia większej partii więźby. 4.7. Konstrukcję wsporczą dla zintegrowanych konstrukcji dachu i stropu nad IIp. tworzą zewnętrzne ściany nośne. 4.8. Należy więc stwierdzić, iż nawet lokalny stan zagrożenia pojedynczych elementów konstrukcji murowej, jak np. nadproży okiennych i drzwiowych tworzy realne zagrożenie dla konstrukcji stropu nad IIp., a tym samym dla konstrukcji dachu. 4.9. W związku z powyższym ( pkt. 4.1-4.6 ) zintegrowaną konstrukcję dachu i stropu nad IIp. należy uznać za zagrożoną ze względu na stan konstrukcji murowej. 4.10. Porażenie elementów drewnianych budynku przez grzyby należy określić jako ogólne. Rozwój grzybów pozostaje czynny.

25 Karta Ewidencyjna Zabytków Architektury i Budownictwa ..., pkt 13 20 4.11. Porażenie elementów drewnianych budynku przez owady należy określić jako ogólne. Rozwój owadów pozostaje czynny. 4.12.Stopień uszkodzenia drewna w przedmiotowej partii budynku należy określić jako zróżnicowany od uszkodzeń powierzchownych do całkowitego zaniku przekroju. 4.13. Stan więźby dachowej ze względu na powstałe uszkodzenia należy określić ogólnie jako zły i lokalnie awaryjny z bezpośrednim zagrożeniem katastrofą budowlaną.

5.0. PRZYCZYNY POWSTANIA WAD I USTEREK 5.1. Dekapitalizacja pokrycia dachowego. 5.2. Realizacja budynku z zastosowaniem niekorzystnego schematu statycznego zintegrowanej konstrukcji dachu i stropu nad IIp. 5.3. Realizacja budynku z materiałów wykazujących brak odporności na działanie wilgoci. 5.4. Realizacja budynku z materiałów wykazujących brak odporności na rozkład przez grzyby oraz działanie owadów szkodników. 5.5. Realizacja budynku w technologii nie zapewniającej odcięcia dopływu wilgoci. 5.6. Brak zabezpieczenia materiałów budowlanych, a szczególnie drewna na rozkład przez grzyby oraz działanie owadów-szkodników. 5.7. Brak prawidłowej i ciągłej konserwacji budynku.

6.0. WNIOSKI I ZALECENIA 6.1. Całość konstrukcji IIp., mimo zachowania w formie niemal kompletnej, należy uznać w całości za ustrój zagrożony. 6.2. Stan konstrukcji IIp. pozostaje bezpośrednio powiązany ze stanem pokrycia dachowego. 6.3. Stan pokrycia dachowego rzutuje bezpośrednio na stan konstrukcji IIp. oraz pozostałych kondygnacji położonych poniżej. 6.4. W związku z zależnościami opisanymi w pkt. 6.1-6.3 stan konstrukcji IIp. należy uznać za zagadnienie kluczowe dla budynku w całości. 6.5. Zabiegi zabezpieczające o charakterze doraźnym należy ograniczyć do absolutnie niezbędnego minimum. Zabiegi takie winny prowadzić jedynie do powstrzymania, do czasu wykonania zabiegów docelowych, bezpośredniego niebezpieczeństwa katastrofy budowlanej. 6.6. Projektowane zabiegi zabezpieczające winny nosić charakter docelowy. 6.7. Projektowane zabiegi zabezpieczające winny uwzględniać perspektywę przyszłej adaptacji na cele użytkowe.

7.0. WYTYCZNE KONSERWATORSKIE 7.1. Cel inwestycji: powstrzymanie procesu dekapitalizacji i zabezpieczenie przez odnowieniem procesu dekapitalizacji budynku w przyszłości;

7.2. Środki realizacji inwestycji: 7.2.1. Zabezpieczenie doraźne: na okres do rozpoczęcia do najbliższego sezonu budowlanego; 7.2.2. Zabezpieczenie docelowe: do wykonania w najbliższym sezonie budowlanym;

7.3. Zabezpieczenie doraźne: 7.3.1. Pokrycie dachowe: rozległe ubytki pokrycia projektuje się uszczelnić za pomocą warstwy folii izolacyjnej mocowanej bezpośrednio do łat; krawędzie poszczególnych arkuszy folii należy logicznie połączyć z zachowanym pokryciem z dachówki;

21 7.3.2. Belki stropowe w stanie awarii: końcówki belek, które utraciły oparcie na murze projektuje się podstemplować; do stemplowania zastosować żerdzie min. Ø 0.16m; do wsparcia pojedynczej belki stropowej zastosować co najmniej dwa stemple; stemple stężyć między sobą poprzez nabicie krzyżulców z desek gr. min. 0.025m; wsparcie stempli na stropie nad Ip. za pośrednictwem podwaliny o przekroju min. 0.14x0.14m układanej w poprzek co najmniej 3 belek stropowych; w przypadku zachowania sufitu w rejonie awarii belki, elementy sztukaterii należy zabezpieczyć poprzez obłożenie sufitu warstwą miękkiej płyty pilśniowej o grubości przewyższającej wysokość elementu sztuklaterii, następnie podłożyć płytę OSB o min. gr.30mm, warstwę desek o min. gr. 30mm, a w dalszej kolejności podstemplować;

7.4. Zabezpieczenie docelowe: 7.4.1. Ściany nośne, zewnętrzne, IIp.: 7.4.1.1. Pęknięcie ściany wsch. w rejonie naroża pd.-wsch. budynku: proponuje się wzmocnienie muru z zastosowaniem systemu HELIFIX. Kolejność robót podana poniżej: a. wykuć lub wyciąć szczeliny w poziomych spoinach na głębokość 35-40 mm na długość 500 mm poza krawędzie pęknięcia w rozstawie pionowym co 5 warstw cegieł; b. wyczyścić spoiny poprzez spłukanie wodą pod ciśnieniem; c. wprowadzić w szczelinę zaprawę HeliBond MM2 o grubości 10 mm; d. osadzić w zaprawie pręt HeliBar; e. wprowadzić następną warstwę zaprawy cementowej MM2 pozostawiając ok. 10 mm w celu późniejszego uzupełnienia spoiny zaprawą stosowaną w pozostałych spoinach obiektu; f.spoinę okresowo zwilżać; g. uzupełnić wypełnienie szczeliny odpowiednią zaprawą do fugowania;

Uwaga! W przypadku pęknięcia zlokalizowanego w pobliżu naroża muru to pręt powinien być zamocowany w przyległej ścianie na odcinku min. 500 mm. Uwaga! Wnętrze pęknięcia poza przebiegiem elementów systemu HELIFIX, proponuje się wypełnić zaprawą Tubag Trass-Kalk- Verpressmörtel.

7.4.1.2. Pozostałe pęknięcia o rozwarciu krawędzi powyżej 10mm: proponuje się wzmocnienie muru z zastosowaniem systemu HELIFIX. Kolejność robót wg pkt 3.1.10.1.

Uwaga! Wnętrze pęknięcia poza przebiegiem elementów systemu HELIFIX, proponuje się wypełnić zaprawą Tubag Trass-Kalk- Verpressmörtel. 7.4.1.3. Pozostałe rysy i pęknięcia o rozwarciu krawędzi do 10mm: proponuje się wypełnić zaprawą Tubag Trass-Kalk-Verpressmörtel.

7.4.2. Ściany nośne, wewnętrzne IIp.:

22 7.4.2.1. Partie silnie spękane o rozwarciu krawędzi rys powyżej 10mm i poluzowanym wiązaniu: a. projektuje się ostrożną rozbiórkę z odzyskiem oryginalnej cegły; b. odzyskaną cegłę należy dokładnie oczyścić; c. rozebrany odcinek muru odtworzyć z zachowaniem wątku z przed rozbiórki; d. do murowania zastosować zaprawę Tubag-Trass- Werksteinmörtel;

7.4.2.2. Partie silnie spękane o rozwarciu krawędzi rys powyżej 10mm: proponuje się wzmocnienie muru z zastosowaniem systemu HELIFIX. Kolejność robót wg pkt 3.1.10.1.

Uwaga! Wnętrze pęknięcia poza przebiegiem elementów systemu HELIFIX, proponuje się wypełnić zaprawą Tubag Trass-Kalk- Verpressmörtel.

7.4.2.3. Partie spękane o rozwarciu krawędzi rys poniżej 10mm: proponuje się wzmocnienie muru z zastosowaniem systemu HELIFIX. Kolejność robót wg pkt 3.1.10.1.

Uwaga! Wnętrze pęknięcia poza przebiegiem elementów systemu HELIFIX, proponuje się wypełnić zaprawą Tubag Trass-Kalk- Verpressmörtel.

7.4.3. Ściany działowe IIp.: interwencji nie przewiduje się;

7.4.4. Strop: projektuje się naprawę uszkodzonych elementów; 7.4.4.1. Belki stropowe z ubytkiem całości przekroju w strefie oparcia na murze: a. belkę należy podstemplować z zachowaniem warunku zabezpieczenia sufitu i sztukaterii; b. z przestrzeni międzybelkowej usunąć polepę na odcinku umożliwiającym prowadzenie naprawy; c. drewno porażone przez grzyb ostrożnie ociosać; odsłonięty odcinek belki stropowej zdezynfekować za pomocą preparatu BORAMON lub innego przeznaczonego do zwalczania grzybów domowych oraz pleśniowych jak również do zabezpieczenia drewna przed działaniem grzybów domowych i pleśniowych i owadów szkodników technicznych; d. z zachowanej końcówki belki stropowej odciąć odcinek drewna uszkodzony w wyniku rozkładu drewna w stopniu przekraczającym 40% przekroju; e. niezbędny odcinek odtworzyć z nowego drewna; f. połączenie starej belki stropowej oraz odcinka nowego drewna na zamek ukośny z zazębieniem + 4 śruby M20; g. odcinek drewna przeznaczony do osadzenia w murze starannie owinąć papą izolacyjną;

7.4.4.2. Belki stropowe z ubytkiem części przekroju w strefie oparcia na murze:

23 a. belkę należy podstemplować z zachowaniem warunku zabezpieczenia sufitu i sztukaterii; b. z przestrzeni międzybelkowej usunąć polepę na odcinku umożliwiającym prowadzenie naprawy; c. drewno porażone przez grzyb ostrożnie ociosać; d. odsłonięty odcinek belki stropowej zdezynfekować i zabezpieczyć za pomocą preparatu BORAMON lub innego przeznaczonego do zwalczania grzybów domowych oraz pleśniowych jak również do zabezpieczenia drewna przed działaniem grzybów domowych i pleśniowych i owadów szkodników technicznych; e. uszkodzoną końcówkę o przekroju S x H wzmocnić za pomocą obustronnych nakładek o min. przekroju ½S x H; f. połączenie nakładek z belką stropową na śruby M20 plus pierścienie zębate; maks. rozstaw śrub 0.25m; min. ilość łączników 3 szt.; g. odcinek drewna przeznaczony do osadzenia w murze starannie owinąć papą izolacyjną;

7.4.4.3. Belki stropowe uszkodzone poza strefą oparcia na murze: naprawę wykonać jak w pkt. 7.4.4.2.

7.4.5. Nadproża: 7.4.5.1. Nadproża nieistniejące: projektuje się odtworzyć w konstrukcji identycznej jak w nadprożach zachowanych; do murowania nadproży zastosować cegłę ceramiczną pełną o wymiarach jak cegły w nadprożach zachowanych; do murowania zastosować zaprawę Tubag-Trass-Werksteinmörtel;

7.4.5.2. Nadproża z ubytkiem warstwy zewnętrznej: brakujący element projektuje się odtworzyć w konstrukcji identycznej jak w nadprożach zachowanych; do murowania nadproży zastosować cegłę ceram. pełną o wymiarach jak cegły w nadprożach zachowanych; do murowania zastosować zaprawę Tubag-Trass- Werksteinmörtel;

7.4.5.3. Nadproża z ubytkiem warstwy wewnętrznej: naprawę wykonać jak w pkt. 7.4.5.2.

7.4.5.4. Nadproża spękane: projektuje się wzmocnić z zastosowaniem systemu HELIFIX. a. wykuć lub wyciąć szczeliny w poziomych spoinach na głębokość 45-55 mm na długość 500 mm poza obrys otworu okiennego w rozstawie pionowym co 10 warstw cegieł; b. wyczyścić spoiny i spłukać dokładnie wodą pod ciśnieniem; c. wprowadzić w górną szczelinę zaprawę HeliBond MM2 o grubości około 10 mm; d. osadzić w zaprawie pręt HeliBar; e. wprowadzić drugą warstwę zaprawy cementowej MM2 o grubości ok. 10 mm; f. osadzić drugi pręt HeliBar w zaprawie;

24 g. wprowadzić następną warstwę zaprawy cementowej MM2 pozostawiając ok. 10 mm w celu późniejszego uzupełnienia spoiny zaprawą stosowaną w pozostałych spoinach obiekt; h. okresowo zwilżać spoinę i. wywiercić otwory o średnicy 12 mm pod kątem, tak aby otwory przechodziły za dolnymi prętami HeliBar (po ich zamontowaniu) o głębokości dobranej tak, aby pręt wchodził minimum 50 mm w mur nad dolnym wzmocnieniem; j. oczyścić otwory i spłukać wodą; k. wprowadzić pod ciśnieniem zaprawę HeliBond MM2 wraz z prętem CemTie. Końcówki otworów pozostawić gotowymi do wykończenia; l. zainstalować dolne pręty HeliBar; m. okresowo zwilżać spoinę; n. uzupełnić wypełnienie szczeliny odpowiednią zaprawą;

7.4.6. Dach: projektuje się naprawę uszkodzonych elementów; 7.4.6.1. Po usunięciu pokrycia dachowego projektuje się przegląd konstrukcji w celu podjęcia ostatecznych decyzji o kwalifikacji elementów do naprawy lub wymiany.

7.4.6.2. Murłat: a. drewno uszkodzone w wyniku rozkładu przez grzyb należy ociosać; b. odsłonięty odcinek rdzenia murłatu zdezynfekować i zabezpieczyć za pomocą preparatu BORAMON lub innego przeznaczonego do zwalczania grzybów domowych oraz pleśniowych jak również do zabezpieczenia drewna przed działaniem grzybów domowych i pleśniowych i owadów szkodników technicznych; c. ubytki obejmujące powyżej 40% przekroju należy wyciąć i zastąpić nową sztuką drewna; d. połączenie starego murłatu i uzupełnień z nowego drewna na styk; oparcie odcinka nowego drewna na wymianie mocowanym do belek stropowych; połączenie nowego odcinka drewna z wymianem lun wymianami na śruby M20; e. ubytki obejmujące poniżej 40% przekroju należy po ociosaniu pozostawić bez naprawy;

7.4.6.3. Rozpory: a. drewno uszkodzone w wyniku rozkładu przez grzyb należy ociosać; b. odsłonięty odcinek rdzenia rozpory zdezynfekować i zabezpieczyć za pomocą preparatu BORAMON lub innego przeznaczonego do zwalczania grzybów domowych oraz pleśniowych jak również do zabezpieczenia drewna przed działaniem grzybów domowych i pleśniowych i owadów szkodników technicznych; c. ubytki obejmujące powyżej 40% przekroju należy wyciąć i zastąpić nową sztuką drewna; d. połączenie starej rozpory i uzupełnień z nowego drewna na zamek ukośny z zazębieniem + min. 4 szt. śrub M20; 25 e. ubytki obejmujące poniżej 40% przekroju należy po ociosaniu pozostawić bez naprawy;

7.4.6.4. Krokwie: a. drewno uszkodzone w wyniku rozkładu przez grzyb należy ociosać; b. odsłonięty odcinek rdzenia krokwi zdezynfekować i zabezpieczyć za pomocą preparatu BORAMON lub innego przeznaczonego do zwalczania grzybów domowych oraz pleśniowych jak również do zabezpieczenia drewna przed działaniem grzybów domowych i pleśniowych i owadów szkodników technicznych; c. ubytki obejmujące powyżej 40% przekroju kwalifikują krokiew do wymiany w całości na nową o przekroju identycznym jak krokwi starej; d. ubytki obejmujące poniżej 40% przekroju krokwi S x H należy naprawić za pomocą obustronnych nakładek o min. przekroju ½S x H; e. połączenie starej krokwi i nakładek za pomocą śrub M16+ pierścienia zębate; ilość łączników min.2 szt. po każdej stronie połączenia;

7.4.7. Roboty wykończeniowe wewnętrzne: 7.4.7.1. Ściany działowe: interwencji nie przewiduje się;

7.4.7.2. Tynki i wyprawy: interwencji nie przewiduje się;

7.4.7.3. Dekoracja architektoniczna: Sztukaterie i fasety: projektuje się jedynie zabezpieczenie na czas robót zabezpieczających konstrukcje stropu wg zapisów pkt 7.4.4.

7.4.7.4. Podłogi posadzki: interwencji nie przewiduje się;

7.4.7.5. Dezynfekcja drewna starego: projektuje się zastosowanie preparatu BORAMON lub innego przeznaczonego do zwalczania grzybów domowych oraz pleśniowych jak również do zabezpieczenia drewna przed działaniem grzybów domowych i pleśniowych i owadów szkodników technicznych; sposób aplikacji preparatu zgodnie z zaleceniami producenta;

7.4.7.6. Zabezpieczenie drewna starego: jak w pkt 3.1.3.

7.4.7.7. Zabezpieczeni drewna nowego: projektuje się zastosowanie preparatu INTOXP/POŻ. lub innego przeznaczonego zabezpieczenia drewna przed działaniem grzybów domowych i pleśniowych, owadów szkodników technicznych oraz ogniem; sposób aplikacji preparatu: metoda próżniowo-ciśnieniowa;

7.4.7.8. Utylizacja drewna porażonego: usuwane elementy należy zutylizować zgodnie z obowiązującymi przepisami;

7.4.8. Roboty wykończeniowe zewnętrzne: 26 7.4.8.1. Tynki i wyprawy: interwencji nie przewiduje się;

7.4.8.2. Plastyka elewacyjna: interwencji nie przewiduje się;

7.4.8.3. Pokrycie dachowe: a. dachówka ceram. karpiówka, krycie podwójnie, układ w koronkę; b. łaty 0.045x0.06m; c. membrana dachowa polipropylenowa, trójwarstwowa, laminowana, o oporze dyfuzyjnym Sd=0.02m, wskaźniku paroprzepuszczalności pary wodnej powyżej 1800 g/m²/24h,wskaźniku wodoszczelności powyżej 1500mm H2O oraz podwyższonej do min. 3 miesięcy odporności na promieniowanie UV; d. deskowanie o gr. 0.025m;

7.4.8.4. Opierzenia i obróbki blacharskie: opierzenie okapu wykonać z blachy miedz. o gr. 0.7mm;

7.4.8.5. Kominy: projektuje się rozbiórkę partii kominów ponad połacią dachową, a następnie ich odtworzenie w pierwotnej formie z nowej cegły ceramicznej, pełnej;

7.4.8.6. Rynny: nie przewiduje się;

7.4.8.7. Elementy instalacyjne: projektuje się wprowadzenie instalacji odgromowej;

8.0. UWAGI KOŃCOWE 8.1. Do budowy stosować wyłącznie atestowane materiały i wyroby budowlane 8.2. Zakres rozbiórek każdorazowo uzgodnić z WUOZ w Szczecinie. 8.3. Wymianę elementów na nowe ograniczyć do niezbędnego minimum. 8.4. Całość prac prowadzić zgodnie z obowiązującymi przepisami oraz pod bezpośrednim nadzorem osoby uprawnionej. 8.5. Przedmiotowy projekt jest chroniony Prawem Autorskim zgodnie z art. 1 i następnymi Ustawy o Prawie Autorskim i Prawach Pokrewnych z dnia 4 lutego 1994 r. (Dz.U. Nr 24, poz. 63 z dnia 23.02.1994 r. ).

Opracowali:

dr inż. Stefan Nowaczyk ......

dr inż. arch. Maciej Płotkowiak ......

27 ZAŁĄCZNIK NR 2 - RYSUNKI Nr 1 – plan sytuacyjny Nr 2 – mapa ewidencji gruntów Nr 3 – rzut poddasza – inwentaryzacja uszkodzeń

28